tQt gpns Pijls onze ambonezen 1 duiirtegolven rollen aan...! Boerenleenbank TELEAC MARTENS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Ook wij zijn verantwoordelijk voor televisie komt van JANNY BAR trekpaarden tentoonstelling Lollebeek VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1966 No. 35 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 cL p. mm. ABONNEMENTS- PRUS PER KW ART AAI IJS (buiten Vrniroy L-) „Onze" Ambonezen zitten nogsteeds in hun kamp aan de Vlak- waterweg. Een oud en uitgeleefd kamp, dat beslist onvoldoende huisvesting biedt en bovendien feitelijk een weinig fraai visite kaartje is voor de honderden campinggasten, die hier jaarlijks komen. We hebben over dit kamp en zijn bewoners reeds eerder geschreven, niet omdat het zo'n moeilijke mensen zijn, deze Am bonezen of moeilijkheden veroorzaken, maar omdat èn hun le vensomstandigheden èn hun situatie in onze Venrayse gemeen schap ondanks het feit dat ze al jaren hier zijn, nog steeds iets uitzonderlijks zijn. Voor" de oorlog hadden we als plaatselijke gemeenschap weinig kontakt met dat verre Indië. Hier kwamen schepen noch vliegtuigen aan, die een band schiepen met deze koloniën, die voor ons vreemd en ver bleven. Er ging misschien een Venrayse missionaris werken in dat vreemde Indië, een Venrayse jon gen werd koloniaal en sloot zich daarmede feitelijk buiten de ge meenschapen nog een andere Venray ging als leraar of bij de een of andere handelsmy werken. Wat wisten wij van Ambon AMBONEZEN We hadden nauwelijks weet van het feit dat deze mensen reeds eeuwen geleden door hun overgang naar het Christendom en door hun bijzondere plaats in het oude kolo niale lege zich feitelijk vervreemd hadden van de Javanen en andere stammen, die in het toenmalige In dië woonden. Ze wensten niet als deze een volk te worden met eigen persoonlijkheid, ze voelden zich vei lig onder het rood-wit en blauw van de Nederlandse vlag. Als dan Soekarno c.s. wel die eigen volkerengemeenschap op gaat bouwen en van Indië Indonesia gaat maken, dan hebben we ternauwer nood weet van dat verschrikkelijke drama van Ambon We staan op een gegeven ogenblik voor het feit dat hier het kamp Vlakwater, een erfenis van de Ar beidsdienst in de oorlog, geschikt wordt gemaakt voor Ambonezen, kleine bruine mensen, die in het be gin met hun sarongs het Venrayse stratenbeeld een heel ander aanzien geven, tot we ook hier aan gewend zijn. En we kijken dan wat vreemd op als we horen hoe deze mensen in hun trouw aan Nederland de lange weg naar dat land gekozen Hebben om hier in wat oude barakken, ach teraf te wachten tot ze weer terug zouden kunnen. Terug naar Ambon, dat kleine eiland in de Molukken. De Ambonezen zijn geen repa trianten en geen emigranten, maar ook geen vluchtelingen. Zij stelden het van de aanvang af duidelijk zo: Wij zijn ex-militairen op weg naar huis en het is de plicht van de Ne derlandse regering ons naar huis te brengen. Het is er tot heden niet van gekomen en feitelijk gelooft er geen mens meer aan. VRAGEN Men kan nu na bijna 15 jaren vra gen, wat weten hun kinderen nog van Indonesië of Ambon? Alleen de ouderen onder de jeugd hebben een flauwe herinnering aan de benauw de jaren van de Japanse bezetting en daarna, maar ze zijn hier opge groeid, genoten hier onderwijs, leer den hier een vak en werken hier; ze hebben hier hun gezelligheidsle ven, zijn hier getrouwdvelen met Nederlandse vrouwen. Er zijn zeker veel jongeren, die de emoties van de ouderen meebeleven, hun idealen overgenomen hebben met jeugdig fanatisme. BLAUPUNKT Er zijn óók velen, die gewoon hier zijn, en hier doen en laten, wat hun Nederlandse leeftijdsgenoten doen en laten. Ze praten niet eens meer over Ambon. Er is ook een vraag, die als het ware een nieuwe tragiek zou kunnen oproepen: hoe groot is het aantal Zuid-Molukkers in Indonesië die dankbaar zijn, dat hun landge noten in Nederland blijven proberen de wereldopinie te beïnvloeden ten gunste van de strijd voor een vrije republiek van de Zuid-Molukken? Is er gevaar, dat de Ambonezen hier geïsoleerd zouden geraken t.a.v. de landgenoten ginds? VEEL VERANDERD Er is veel veranderd sinds 1951. Omdat de Ambonezen hier slechts korte tijd zouden blijven en op de arbeidsmarkt vraag en aanbod heel anders lagen dan nu, werden ze niet in het arbeidsproces opgenomen en de overheid zorgde voor hun levens onderhoud. De Ambonezen vonden, dat zij daar ook zonder meer recht op hadden. Zij waren immers op bevel hier gekomen en wachten op de dag, dat de Nederlandse overheid hen naar huis zou brengen. Maar nu werken praktisch alle Ambonezen net als Nederlanders om voor hun gezinnen te kunnen zorgen. Dat be tekent wel een radicale wijziging in hun houding, die zij echter niet zon der innerlijke en niet zonder onder linge strijd verworven hebben. Ieder, die zich duidelijk voor ogen stelt hoe deze mensen op overrom pelende en tragische wijze slacht offer van stormachtige ontwikkelin gen tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog geworden zijn, zal begrijpen hoe moeilijk het geweest moet zijn de positieve houding te vinden, die men bij de overgrote meerderheid van de Ambonezen constateren kan. APARTE WIJKEN Ook daarom vragen velen van ons, waarom de Ambonezen in een aparte wijk moeten wonen. Wij doen toch niet aan apartheid? De Ambo nezen willen het groepsverband in een eigen woongemeenschap bewa ren. Zij hadden dat vroeger in het militaire kampement, ze hadden het hier in de barakken, wachtend op hun terugkeer, en ook nu willen ze dat in een eigen buurt. De overgang van de barakken naar de moderne Nederlandse wij ze van wonen is niet eenvoudig, ook financieel niet. Om die overgang niet te abrupt te doen zijn, krijgen de Ambonezen nog een deel van de huishuur vergoed. Het rijksaandeel in de huur wordt elk jaar kleiner, zodat na ongeveer 3 jaren de Am bonezen ook financieel geen bijzon dere positie meer zullen hebben. EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID Dan is de dag gekomen, dat de rijksoverheid in materiële zin geen speciale taak meer zal hebben t.o.v. de Ambonezen. De plaatselijke overheid en samenleving zullen dan de normale verantwoordelijkheden op zich moeten nemen, die men ook heeft t.o.v. de Nederlanders. En dan komen weer vragen Hoever gaat de interesse der Am bonezen voor de Venrayse samen leving? In hoeverre willen zij daar aan deel hebben en in welk opzicht zetten zij zich daartegen af? En hoe functioneert zo'n woonwijk daarbij? Of als een isolement, gewild of niet gewild? En de Venrayers? Vooral de Venrayers rondom de woonwijk? Is er meer dan een vriendelijke neutraliteit? Vraagt men zich af, of er iets gedaan moet worden om de anderen het besef te geven, dat zij in meer dan oppervlakkige zin, zon der reserves, deel kunnen hebben aan onze samenleving? Men kan werkelijk niet zeggen, dat beide groepen staan te dringen om de gemeenschappelijkheid écht tot uitdrukking te brengen. Overi gens moeten subtiele zaken als deze zeker niet geforceerd worden. Er is tijd nodig, tijd om wederzijds be grip te kweken en samen de ont wikkelingen in goede banen te lei den. Maar het is toch wel goed er even bij stil te staan TOT VANAVOND IN DE NIEUWE Wij leven voor een deel op cijfers en die spreken meer dan eens een harde taal. Wij zijn er ook gewend geraakt dat de cijfertaal zich snel ler wijzigt dan de spreektaal. In en kele jaren tijds zijn de meeste inko mens met om en nabij een derde omhoog gegaan. Wij weten al dat dit niet betekent een evenredige welvaartsverhoging, want ook onze kosten van levensonderhoud zijn omhoog gegaan. Hier bedroeg de stijging zo'n kleine twintig procent. Nu zou de conclusie moeten zijn dat een goed deel van ons volk dan toch maar aanzienlijk meer welvaart ge niet dan enkele jaren geleden. Een dergelijke gevolgtrekking zonder meer is niet juist, want buiten de directe kosten van levensonderhoud zijn er ook prijsstijgingen opgetre den en daar praten wij dan maar niet over. Regering en bedrijfsleven zoeken nu naar middelen om het bestaande welvaartsbeeld te behouden en zo mogelijk te verbeteren. Zij zijn het er over eens dat de nu in gang zijn de ontwikkeling niet kan voortdu ren. Er bestaat een achterstand in de kollektieve voorzieningen, zo wordt betoogd. Dit houdt in dat wij een te gering deel van het inkomen van ons volk zouden hebben besteed aan onderwijs, wegen, defensie en andere zaken waar wij samen aan moeten betalen. HET DOEL Bij de beoordeling van deze ach terstand in kollektieve voorziening komt allereerst de vraag op of de overheidsinkomsten wel voldoende effectief worden besteed. Natuurlijk kan men bijvoorbeeld eenvoudigweg de scholenbouw stop zetten en een aantal dienstplichtigen naar huis studen, maar het is duidelijk dat hiermee de achterstand nog wordt vergroot, wanneer die scholen er echt moeten komen en wanneer on;-, verdedigingsapparaat niet voldoen de is. Er moet dus inkrimping van overheidsuitgaven komen op punten, waar deze minder nodig zijn of overbodig zijn geworden. Grote en kleine bedrijven reorga niseren ook voortdurend. Bij de overheid zien wij allerlei diensten groeien in tal en last. Zelden wordt een dienst opgeheven. Daarnaast moeten wij beseffen dat veranderignen in economie en maatschappij als een echo nog enige tijd na-ijlen. De werkelijke kosten van een nieuwe sociale voorziening komen pas aan het licht als zo'n dienst enkele jaren draait. De ver hoging van arbeidskosten bij dras tische loonsverhogingen komen eerst enige tijd daarna boven drijven, om dat de aanwezige goderenvoorraden vertragend werken. PRIJSSTIJGINGEN Tegen deze achtergrond gezien moeten wij ook in de toekomst nog rekening houden met een indruk wekkende lijst van prijsstijgingen. Reeds is een nieuwe huurverhoging aangekondigd per 1 januari 1967. Het moge zijn dat deze eventueel nog korte tijd wordt uitgesteld, de wolken van deze kostenverhoging hangen boven ons. Vanzelfsprekend zal voor deze verhoging compensa tie worden verwacht in het loonzak je. Welnu, dan zal langs deze weg die huurverhoging kostenvergoedend uitwaaieren over ons gehele pro- duktieprogramma. Hetzelfde geldt voor de voortdurende rentestijging, die elke investering verzwaart. Minister Veldkamp heeft nog en kele aanvullende sociale voorzienin gen onder zijn voorraad wetsont werpen. Die zullen zeker eens de staatscourant te bereiken, hetgeen betekent dat er iemand voor betalen moet. Misschien is dat de werk gever. Deze heeft in de afgelopen tijd echter getoond dat hij calcule ren kan en dus vinden wij ook deze kosten terug in de aanbiedingsprijs van een aantal produkten. Wij hebben ons in de EEG gebon den aan een aantal agrarische prijs- overeenkomsten met de andere vijf landen van de EEG. Minister Bies heuvel heeft reeds aangekondigd dat hierdoor „enkele" prijzen zullen stij gen. Daarvan mogen de zuivelprij- zen worden genoemd. Het brood, de groente, het. vlees en de ruiker zul len niet achterblijven. SOMBER RECORD In de achter ons liggende vijf ja ren is de stijging van de consump tieprijzen in Nederland naar ver houding het grootste geweest. Het ziet er niet naar uit dat dit sombe re record voorlopig zal worden ge broken. Hoe de regering ook wikt en weegt in het beraad over het zoeken naar middelen voor de uit het lood ge slagen landsbegroting, zij zal niet ontkomen aan een verhoging van de fiscale druk. Deze drukvermeerde- ring moet wel worden gezocht bij de indirecte belastingen. In de eer ste plaats omdat er politieke afspra ken zijn inzake een vermindering der loon- en inkomstenbelasting. Vervolgens omdat in de EEG evenzeer moet worden gestreefd naar een verschuiving van de fis cale druk naar de indirecte heffin gen. Tenslotte is prijsverhoging van een aantal goederen het meest effectieve middel om het verbruik te beper ken. Worden enkele goederen ex tra belast dan krijgen zij het volle pond van de verbruikscorrectie te dragen. Omdat hier de rechtvaar digheid van de heffing in het ge ding komt, pleiten velen voor een kleine algemene verhoging van de omzetbelasting. In alle gevallen zul len er prijsstijgingen optreden. Van de loononderhandelingen tus sen vertegenwoordigers van de ge organiseerde werkgevers en -nemers zal het tenslotte afhangen of en in hoeverre een loonstijging zelf nog als autonome inflatie- en duurte- bron zal optreden. De ziektekosten verzekeringen hebben een premie verhoging al aangekondigd. De post- tarieven zullen een verdere verho ging ondergaan. Tegenover de nieu- de duurtegolven die op onze stran den aanrollen, vormen de enkele prijsverlagingen van duurzame con sumptiegoederen, die zijn aangekon digd, een onvoldoende golfbreker. Met de duurtegolf komen de schok ken in het bedrijfsleven: hier een reorganisatie, daar een inkrimping, elders een reeks ontslagen. Vijf doelstellingen zullen onze toe komstige welvaart dragen, zo heeft de Sociaal Ecnomische Raad ons eens voorgespiegeld. Het zijn beta- lingsbalansevenwicht, redelijke in komensverdeling, bevredigende groei van de economie, volledige werkge legenheid en prijsstabiliteit. Wij zijn bij een gunstige conjunc tuur er niet in geslaagd de vijf doel stellingen op een rijtje te krijgen. Bij tekenen van recessie is dat nog veel moeilijker. Er zullen veel voorlich ting en oneindig veel geduld nodig zijn om onvermijdelijke sociale spanningen op te vangen. voor aan- en verkoop buitenlands geld de bank voor iederéén NATIONALE Vijfhonderd Elite-paarden in Den Bosch Meer dan 400 elite-dieren uit de Nederlandse trekpaardfokkerij met circa 100 Haf linger paarden zullen op vrijdag 16 en zaterdag 17 sep tember a.s. in de Brabantse hoofd stad geëxposeerd worden. Daarmede wordt deze tentoonstelling alléén vanwege het aantal Nederlandse in zendingen veruit de grootste die dit jaar op paardengebied wordt gehou den. Het feit dat deze tentoonstelling thans voor de 25ste maal achtereen volgend te 's-Hertogenbosch wordt gehouden is aanleiding geweest tot toevoeging van enkele bijzondere manifestaties en aparte stijlvolle de monstraties. Ter gelegenheid en ter viering van dit jubileum zal o.m. voor het eerst in de geschiedenis een Bene- lux-Trekpaardenshow plaats vinden, dat wil zeggen, dat naast de Ne derlandse kollektie van meer dan 500 paarden óók een zeer selecte groep trekpaarden en Ardenners uit België en Luxemburg zullen worden tentoongesteld en gedemon streerd. Een tweede belangwekkend en hoogst interessant novum dat gebo den zal worden, bestaat uit de ex positie gedurende beide tentoonstel- lingsdagen, alsmede een défilé tij dens de middag-demonstraties op de 2e dag, zaterdag 17 september, van een keurkollektie van rundveeras sen uit de drie Benelux-landen. Als derde bijzonderheid geldt, dat tijdens deze „Nationale" en tevens Internationale Paarden- en Rund veetentoonstelling in Den Bosch, de officiële opening van de grote Bra banthallen en het ruim 20 ha grote veemarkthallen complex zal plaats vinden. Wat verder de keuringen en de monstraties betreft, diene, nog, dat vrijdag 16 september, de speciale dag is voor de fokkers en kenners van het paard en de paardenfokke rij. De tweede dag der tentoonstelling zaterdag 17 september, vormt door zijn feestelijk en veelzijdig program ma, een bijzonder aantrekkelijk schouwspel voor iedereen! Het uitroepen van de Nationale Kampioenen, de demonstraties van bekroonde paarden, het défilé van de benelux-rundveerassen, de grote Benelux-trekpaardenshow enz. enz. gepresenteerd in een non-stop pro gramma en op boeiende wijze toege licht, vormen een waarachtig feest voor oog en hart en oor! Tal van bijzondere attracties zul len verder aan het geheel nog een extra feestelijk en luisterrijk karak ter geven, als het optreden van plm. 1000 plattelandsjongeren met een spel van volksdans en gymnastiek, en de welluidende medewerking van het 120 man tellende korps der Koninklijke Harmonie ,,'s-Hertogen- bosch". MEDEDELINGEN VAN DE PLAATSELIJKE COMMISSIE VOOR DE RUILVERKAVELING BEDRIJFS VERGROTING Bij de toedeling van de nieuwe kavels in de ruilverkaveling „Lolle beek" zal ook getracht worden be drijven die daarvoor in aanmerking komen in oppervlakte te vergroten. Mede voor dit doel heeft de Stich ting Beheer Landbouwgronden reeds vele eigendoms- en pachtrechten in het blok aangekocht en ter beschik king gesteld van de Plaatselijke Commissie. Voor deze vergroting komen naast landbouwbedrijven ook tuinbouwbedrijven in aanmerking. De Plaatselijke Commissie zal volgens vooraf bepaalde richtlijnen, in overleg met 'de Rijkslandbouw- en tuinbouwvoorlichtingsdienst, van de ingekomen aanvragen een urgen tievolgorde opstellen waarbij ook onder meer rekening zal worden ge houden met faktoren als: omvang van het huidige bedrijf, leeftijd, be kwaamheid enz. De Plaatselijke Commissie zal bij de toepassing van oppervlaktever groting tevens voorwaarden stellen ten aanzien van het in de toekomst te voeren bedrijf sty pe. Deze voorwaarden bestaan hierin dat middels ruiling gepaard gaande met oppervlaktevergroting, getracht zal worden de volgende bedrijfs- typen te verwezenlijken. Landbouwbedrijven: a. zuivere weidebedrijven; b. weidebedrijven en een tweede bedrijfstak (veredeling); c. zuivere akkerbouwbedrijven; d. bedrijven met akkerbouw en 'n tweede bedrijfstak (veredeling). Tuinbou wbedry ven e. groenteteeltbedrijven met glas; f. fruitteeltbedrijven. Kandidaten voor bedrijfsvergro- ting dienen dus bij hun aanmelding het door hun gewenste bedrijfstype te vermelden. De overige bedrijfs- typen komen in eerste instantie niet in aanmerking voor bedrijfsvergro ting. De bedrijfshoofden die menen dat hun bedrijf in aanmerking dient te komen voor oppervlaktevergroting, worden verzocht hun wensen daar toe schriftelijk in te dienen bij het Bureau van Uitvoering te Casten- ray ofwel, eveneens schriftelijk, bij hun verschijning op de wenszitting, doch uiterlijk vóór 1 december a.s. De Plaatselijke Commissie. BEGINT MET LANDBOUWCURSUS Op 23 sept. a.s. begint Teleac met de televisiecursus „De boerderij als onderneming een bedrijfsecono mische vakcursus voor melkveehou ders" en wel over Nederland I van 12 tot 12.30 uur. Elke vrijdag, 14 maal achtereen, zal een uitzending tot stand komen, telkens met een herhaling op woensdagavond van 18.30 tot 19.00 uur. Dit is de eerste maal dat een landbouwcursus via de t.v. wordt gegeven en de belangstelling zal groot zijn. Bij Teleac zijn bijv. al duizend aanvragen binnen gekomen van organisatieafdelingen die „kijk- clubs" willen oprichten. Dat wil niet zeggen dat men gezamenlijk gaat kijken. Dat kan moeilijk op zulke uren. Maar men wil vooral de uit zendingen met elkaar bespreken. OVERZICHT VAN DE CURSUS De volgende onderwerpen kunt u zien en beluisteren: 1. Inleiding; 2. Gebouwen en de inrichting daar van; 3. Mechanisatie; 4. Ruwvoeder- winning; 5. Geldzaken; 6. Bedrijfs- verzorging; 7. Bedrijfsopvolging; 8. Bedrijfsovername; 9. Veefokkerij; 10 Veevoeding; 11. Het melken; 12. Dierzicktenbestrijding; 13. De weg van de melk; 14. Samenvatting. Van deze onderwerpen gaf Teleac inmiddels een soort samenvatting uit. Daaruit blijkt, dat het geheel nogal rammelt. De titel „De boerde rij als onderneming" is natuurlijk veel te weids voor een cursus die alleen voor melkveehouders bedoeld is. Ook de ondertitel „een bedrijfs economische cursus" is een vlag die de lading niet geheel dekt. Tal van onderwerpen zijn n.l. zuiver land- bouwtechnisch. Het verschil tussen zuivere techniek en bedrijfseconomie is de samenstellers blijkbaar ont gaan. Voor de veehouder zal dat geen beletsel zijn om met genoegen te kijken en te luisteren. Pas na enige tijd zal men tekorten ontdekken. Maar alle begin is moeilijk en dit is in elk geval een begin. In de toe komst zullen n.l. wel meer land- bouwcursussen volgen. ANDERE KRITIEK De t.v. cursus krijgt een schrifte lijke begeleiding. Deze is als volgt georganiseerd. Ieder docent schrijft een samenvatting over het in een bepaalde uitzending behandelde on derwerp. Deze wordt gepubliceerd in verschillende landbouwbladen. Wie nu niet een of meer van deze landbouwweekbladen leest, moet 7.50 aan Teleac betalen (giro nr. 544232) om de schriftelijke begelei ding thuis gestuurd te krijgen. Dat is nogal prijzig, maar het is in elk geval een gunstig teken dat men in gezien heeft dat zonder deze bege leiding er wel heel weinig van zou blijven hangen. Elke les bevat vra gen en bij de volgende les volgen de juiste antwoorden. TOCH ORIGINEEL Een goede vondst van de regisseur is stellig, dat hij als presentator spreker, inleider) niet een land bouwingenieur of voorman heeft aangezocht, maar een „doodgewone" veehouder. Dat is de heer A. van Leeuwen, Zuideindseweg 36, Delf- gauw. Hij spreekt uiteraard geen modern Nederlands, maar Hollands. En dat hindert niets: het is een landbouwcursus. Wij hebben de eer ste twee lessen gezien en Van Leeu wen deed het voortreffelijk. Er hoeft dus geen twijfel aan te bestaan: op 23 en 28 september kijken zeker 100.000 veehouders (en vele anderen) naar Nederland I. In de toekomst zal Teleac wel meer land- en tuinbouwcursussen gaan geven. Ondanks dit begin, dat nogal wat fouten en gebreken ver toonde zal dat best gaan. En dat niet alleen omdat het iets nieuws is. Maar boer en tuinder hebben be hoefte aan voorlichting die hun via moderne middelen thuis wordt be zorgd. Dit onbeholpen begin kan dan ook uitgroeien tot iets dat van we zenlijk belang is voor boer en tuin der. INVALIDEN OP STAP De leden van de R.K. Invaliden- bond St. Liduina afd. Venray zal het jaarlijkse uitstapje op zondag 4 september maken. Nadat via Maastricht een bezoek is gebracht aan Luik wordt de „Stop van Ter- naaien" bezocht. Het sluitstuk zal zijn het diner te Maastricht. Leden van het Rode Kruis zullen voor eventuele hulp aanwezig zijn. BEROEPEN VOORLICHTING De bekende tentoonstelling, die een inzicht geeft in de mogelijkhe den van verschillende beroepen, komt weer naar Venray. Van 31 ok tober tot 10 november zal de school jeugd en andere geïnteresseerden terecht kunnen in het Cultureel Centrum.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 1