Paranormale
geneeskunst
Boerenleenbank
pijls
pijls
MARTENS
Politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
BLAUPUNKT
televisie
komt van
Harmonie Euterpe
Pax Christi-routiers
Ouderavond L.T.S.
70 jaar in dienst
Sgt.Maj. Hensing
Kasteel Geysteren
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1966 No. 34
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
p PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p.
PtUS PEt KWARTAAL 1.75 (Mtoa Vwmy
AIONNEMENTS-
ARBEIDSSCHUWE PSYCHOPATEN OF BETROUWBARE GENEZERS
HAZARDSPEL MET HET
LEVEN ALS INZET
Het geloof in magie, magnetisme,
occultisme en dergelijke geheimzin
nigheden is onuitroeibaar, zo heeft
Goethe al eens gezegd.
Magnetiseurs, handopleggers en
biddende vrouwtjes hebben in ons
land soms een praktijk met een om
vang en een inkomen, waar menige
arts niet aan toekomt. Het aantal
paranormale genezers breidt zich
zelfs steeds meer uit. Volgens de
(internationaal bekende) Utrechtse
paragnost Gerard Croiset zou slechts
10 pet. van deze genezers betrouw
bare paragnosten zijn.
Deze getuigenis, uit onverdachte
mond opgetekend, is in tweeërlei
opzicht merkwaardig. Vooreerst, om
dat Croiset nog eens heeft onder
streept dat een groot aantal kwak
zalvers een hazardspel bedrijft met
het leven van hun cliënten als inzet
en de begeerde gezondheid als hoog
ste prijs. Anderzijds is Croiset over
tuigd van het bestaan van „échte
paragnosten". Wie moet echter het
kaf van het koren scheiden?
De paranormale geneeskunst heeft
zich na de oorlog in ons land krach
tig ontwikkeld. Voorstanders heb
ben alle moeite gedaan het op een
wettelijke erkenning te laten aan
sturen.
Het aantal Nederlanders, dat zich
door paranormale genezers laat be
handelen ,is veel groter dan men zo
oppervlakkig zou denken. Een so
ciaal-geneeskundig onderzoek te
Utrecht toonde al eens aan dat ten
minste 23 pet. der onderzochte ge
zinnen gebruik maken van een of
andere vorm van onwettige genees
kunst. Negen procent consulteerde
een magnetiseur, 9 pet. een krui
dendokter en 5 pet. zelfs beide soor
ten van onbevoegde genezers. Er is
geen reden aan te nemen, dat deze
percentages in de andere delen van
het land anders zouden liggen.
Uit het oogpunt van de volksge
zondheid is het onderhavige ver
schijnsel nogal verontrustend, te
meer waar de integriteit van som
mige natuurgenezers ernstig in twij
fel moet worden getrokken. Karak
teristiek is in dit opzicht ook een
uitspraak van prof. Tenhaeff, hoog
leraar in de parapsychologie te
Utrecht: negentig procent van de
paranormale genezers zijn oplich
ters.
Let wel, negentig procent! Dus
ook prof. Tenhaeff gelooft dat er
échte paragnosten zijn. Maar welke
criteria moet men hier aanleggen?
WERKGROEP
In 1948 werd de Nederlandse
Werkgroep van Paranormale Gene
zers (N.W.P.) opgericht. Tot de NWP
kunnen als werkend lid worden toe
gelaten paranormale genezers van
onbesproken gedrag, die bewijzen
van hun genezend vermogen kun
nen overleggen en bereid zijn zich
te onderwerpen aan de controle
voorschriften van de „Commissie
van onderzoek naar paranormale be
gaafdheid".
De genezers zijn dan verplicht van
elke patiënt een kaart aan te leg
gen, die na afloop van de behande
ling bij de commissie van onder
zoek wordt ingezonden. De commis
sie zendt dan aan de patiënt een
vragenlijst, die deze ingevuld terug
stuurt. Heeft men met een „bijzon
der geval" te maken, dan laat de
commissie deze „genezing" medisch
onderzoeken. Wanneer een genezer
in twee jaar meer dan honderd pa
tiënten behandelt, waarvan tenmin
ste 35 pet. geneest of aanmerkelijk
herstelt, krijgt hij het brevet „bona
fide".
Hoewel men niet mag twijfelen
aan de oprechte bedoelingen van de
commissie, roept haar werkwijze
bedenkingen op. Men gaat af op de
enquêteformulieren, die door de pa
tiënt zelf worden ingevuld. De
maatstaf is het subjectief oordeel
van de patiënt, niet het objectieve
oordeel van de arts. Wie kan op de
ze manier van een goede weten
schappelijke controle gewagen? Dit
klemt des te meer als men in aan
merking neemt waaruit het patiën
tenmateriaal van de paranormale
genezers bestaat. Meestal zijn het
mensen die bij een medische behan
deling geen baat vonden en die in
hoge mate vatbaar zijn voor sug
gestie.
WELKE PATIËNTEN?
Hoewel vele artsen lid zijn van
de Vereniging tegen de Kwakzalve
rij, is het een publiek geheim dat
menig huisarts er blij mee is van
zijn lastigste patiënten verlost te
zijn. Het gaat hier vooral om pa
tiënten met psycho-somatische aan
doeningen, dat wil zeggen met kwa
len, die in belangrijke mate door de
geestestoestand van betrokkene
worden bepaald. Wij denken hier
aan maag- en darmklachten, reuma
en astma, neurosen en huidaandoe
ningen.
Bij deze groep patiënten boeken
de magnetiseurs nog wel eens re
sultaten. Maar deze resultaten be
wijzen veel minder dan men soms
suggereert. Voor de hier bedoelde
patiënten kan het al een therapie
zijn; wanneer een ander hen gedul
dig aanhoort; wanneer zij begrip
ontmoeten voor hun klachten.
Een goede buurman, die tot een
dergelijke belangstelling bereid is,
kan bij wijze van spreken op die
manier ook een gezegende invloed
uitoefenen!
EERST DE DOKTER
Maar is er nu niet meer in de pa
ranormale geneeskunst dan hierbo
ven geschetst? Spreken zij die gelo
ven in oer-energie, fluïdum en an
dere, weinig concrete zaken, nu wer
kelijk over iets, dat beslist niet be
staat?
Iedere arts komt een beetje in
verlegenheid, wanneer men hém een
dergelijke vraag stelt. Toch zal hij
doorgaans een discussie hierover
van de hand wijzen. Als academi
cus telt voor hem slechts het we
tenschappelijk bewijs.
Bovendien hebben uitgebreide la
boratoriumproeven van prof. Julius
en prof. Salamonsen nog eens aan
getoond, dat van de door hen on
derzochte magnetiseurs geen bijzon
dere stralingen uitgingen, die gene
zing teweeg zouden kunnen bren
gen. Derhalve staan de Nederlandse
artsen nog altijd op het standpunt,
dat het fundament van de genees
kunst de geneeskunde is, dat wil
zeggen een uitgebreide kennis van
de gezonde en van de zieke mens.
Prof. Drogijdijk, hoogleraar in de
geneeskunde te Amsterdam, formu
leerde het in het Tijdschrift voor
Geneeskunde zo: „Allen die weten
wat er te koop is op medisch ge
bied, weten hoe moeilijk vaak de
diagnose is en met hoeveel zorg de
therapie moet worden ingesteld.
Grasduinen op dit terrein is niet al
leen ridicuul, maar uit den boze. En
dit klemt in het bijzonder in de acu
te gevallen, waar snel en grondig
medisch onderzoek op zijn plaats is."
Dit standpunt kunnen wij onder
schrijven. En we kunnen slechts ho
pen dat zij, die lichamelijke klach
ten hebben, zich in de allereerste
plaats tot een arts zullen wenden. Is
er geen sprake van een gevaarlijke
ziekte, dan kan de patiënt moeilijk
worden verhinderd zijn eigen wegen
te zoeken, al zouden dat dan para
normale zijn.
TE LAAT OPGEMERKT
Op de Brugstraat te Wanssum
reed de bestuurder van een Duitse
wagen V. uit Vennekendonk tegen 'n
voor hem rijdende wagen, bestuurd
door de Venlonaar B. Beide wagens
bekwamen behoorlijke materiële
schade, terwijl de bestuurder van
de wagen welke de botsing veroor
zaakt had verklaarde, dat hij door
het zonlicht de voor hem rijdende
wagen te laat had opgemerkt.
voor het afsluiten van reisverzekeringen
de hank roor iedereen
EINDE AKTIE
INSTRUMENTENFONDS
De bevolking van Venray-kom
werd zondagmorgen muzikaal ge
wekt door vier korpsen, de konink
lijke harmonie Euterpe, de drum
band van deze harmonie, de drum
band van het patronaat, terwijl de
drumband uit Blitterswijck ter ver
sterking acte de presence gaf.
Tachtig aktieve sportbeoefenaren
waren in uniform present om de
kollektebus te hanteren.
Binnen de twee uur was het re
sultaat bekend. Venrays publiek had
2830 munten in de bussen gedepo
neerd. Deze maakten een bedrag uit
van twaalf honderd een en zestig
gulden voor het instrumentenfonds
van Kon. Harmonie Euterpe.
Bij de overdracht van het geld
sprak de president van de konink
lijke harmonie Euterpe, de heer L.
Laurensse de dank uit aan de sport
lieden en de milde gevers. Hij bracht
in dankbare herinnering dat men
ruim 2 maanden geleden met de ak-
tie was begonnen. Venray's indus
trieën, instellingen en middenstand
hebben sinsdien een bedrag bijeen
gebracht van meer dan 22Vs duizend
gulden. Hij vertelde verder dat nu
het college van B. en W. aan de
raad zou voorstellen garant te blij
ven voor het ontbrekende bedrag,
waarvoor een lening gesloten wordt.
Deze bliksemaktie is het sluitstuk
geworden van de aktie voor het in-*
strumentenfonds en de instrumenten
zijn reeds besteld. De kon. harmonie
Euterpe gaat over van hoge naar
lage stemming. Binnenkort zal het
Venrayse volk getuige kunnen zijn
van de overdracht en met de ope
ning van het Cultureel Centrum zal
harmonie Euterpe met het nieuwe
instrumentarium verschijnen.
De voorziter van de Sportraad, de
heer Bakker (een der organisators
van deze aktie), was blij dat de ge
zamenlijke sportverenigingen op de
ze wijze de harmonie had mogen
helpen. Getroffen was hij door het
feit dat de sportmensen zich spon
taan hebben ingezet.
Er blijkt nog altijd samenwerking
mogelijk, die grootse dingen tot
stand brengt en zorgt voor een
hechte binding binnen de gemeen
schap.
Kapelaan Driessen onderstreepte
de woorden zowel van de heer Bak
ker als van de heer Laurensse en
was blij dat nu weer Venray de be
reidheid had getoond voor elkander
bij te springen.
voor de Westerse wereld. Dit Duits
land heeft immers al tweemaal een
wereldoorlog veroorzaakt.
Van Duitse zijde wees men op het
Europese denken, dat mede door de
Duitse voormannen van nu gezien
wordt als een tegenweer tot eng
nationalisme. Dit Europese denken
is ook terug te vinden in bijeen
komsten als deze, waarvoor men van
Duitse zijde zeer dankbaar is.
HIELDEN GESPREKAVOND MET
DUITSE JONGEREN OP
DUITS SOLDATENKERKHOF
Vorige week was de groep Noord-
Limburg der Pax Christi routiers te
gast bij de groep Duitse jongeren
uit Baden Wurtenberg, die in het
kader van de aktie verzoening over
de graven heen, zich inzetten voor
de verfraaiing van het Duits solda-
tenkerkhof te Ysselsteyn.
De leider der Duitse jongeren,
Rector Eberle, droeg een H. Mis op
aan de voet van het hoofdkruis op
het soldatenkerkhof, onder welke
H. Mis vrijwel alle deelnemers ter
H. Tafel naderden.
De leider van de Pax Christigroep
Pater Frederikx, hield een toespraak
waarin hij de jongeren voorhield,
dat indien wij bidden om de vrede
wij ons altijd de vraag moeten stel
len hoe is het met de persoonlijke
vrede in ons. Het is onchristelijk
om tegen het communisme te zijn
en zelfs als niet christen te leven.
Gewetensvol moeten wij de vrede
blijven zoeken in liefde tot onze vij
anden als ware kinderen Gods. Laat
ons gelukkig zijn met de Vredes
boodschap te mogen uitdragen. Over
de graven der gevallen soldaten
werd gezamenlijk gebeden voor alle
gevallenen van welke overtuiging
ook.
Na een gezamenlijke maaltijd had
een gespreksavond plaats bij een
kampvuur over de verhouding Ne
derlandDuitsland. Van Neder
landse zijde werd gesteld of een ver
enigd Duitsland geen gevaar zou zijn
Vrijwel alle ouders van de eerste
jaars leerlignen hadden gehoor ge
geven aan de oproep van het be
stuur van de LTS om kennis te ko
men maken met het lerarenkorps.
Wnd. directeur Noyens (nog altijd
heeft het bestuur geen beslissing ge
nomen omtrent de opvolging van de
heer Oomens zg.) deelde mede dat
de school nu 360 leerlingen telt.
Voor dit groot aantal leerlingen
zijn de gebouwen nog steeds niet
berekend. Nu moeten ruimten voor
het onderwijs worden benut, welke
eigenlijk een ander doel moesten
hebben.
De ouders werd gewezen op de
voorschriften van de school, de vei
ligheidsvoorschriften, de schoolgeld-
regeling, maar ook op het school
fonds. Naast de technische opleiding
wordt in deze school ook veel aan
dacht besteed aan de persoonlijk
heidsvorming alsook de culturele
vorming.
Rapporten zullen worden uitge
reikt reikt op 1 december en 1 april
en op 1 juli komt het eindrapport.
Pater Latte wees de ouders erop
dat hij meer zielzorger was, dan
godsdienstleraar. De heer Beemer,
voorzitter van het oudercomité
sprak over de binding ouders,
schoolbestuur en lerarencorps. Het
oudercomité zal 4 ouderavonden in
dit schooljaar beleggen*. In septem
ber komt een uiteenzetting over de
Mammoetwet. In november wordt
meer verteld over: „Zielzorger en
school". In januari komt een psy
chiater spreken over „De jeugd en
puberteit" en in maart is er een
streekavond. Het oudercomité streeft
er ook naar de diploma-uitreiking
feestelijk te doen verlopen.
Alle leraren werden op deze bij
eenkomst aan de ouders voorge
steld en hen werd nadrukkelijk ver
teld dat bij moeilijkheden het lera
renkorps steeds klaar staat om te
helpen. Vragen over koffie in de
pauze, aanvangstijden en keuringen
door de artsen werden naar genoe
gen der aanwezigen opgelost.
VAN EEN FAMILIE
„Het was op de laatste zondag in
de maand september dat mijn moe
der mij naar de familie Esser
bracht, waarvan het gezinshoofd
Henry Esser burgemeester van de
gemeente Venray was". Dat heeft
Marie Beclet honderden malen ver
teld, maar dat was in het jaar 1896
en dat vertelt deze nog altijd zeer
vitale 83-jarige statige Venrayse da
me er niet bij.
Ons Marie en ons mevrouw, de
dochter van de toenmalige burge
meester van Venray is een begrip
geworden, want niets wordt er of«
gedaan zonder Marie, of zonder me
vrouw. Maar van een viering van
dit uitzonderlijke en unieke feest
wil Marie en mevrouw niets weten.
Tien jaar geleden is het 60-jarig
dienst jubileum wel gevierd gewor
den en voor de uitzonderlijke
plichtsbetrachting is Marie toen on
derscheiden door H.M. de Koningin
met de eremedaille in brons van de
Orde van Oranje Nassau. Niet voor
het geld wordt het feest niet gevierd
maar voor alle rompslomp, of zoals
Marie zegt: „Wie zit de volgende
dag met de rommel te kijken?"
Lief en leed heeft Marie letterlijk
met de familie Esser gedeeld. Als
mevrouw met vakantie gaat, gaat
Marie mee, maar als de tijd van de
terugkeer is aangebroken gaat Ma
rie enkele dagen vast vooruit om
„kwartier" te maken. Jammer voor
Venray dat deze niet de gelegenheid
krijgt om Marie als een der trouw-
sten van Venray in de bloemetjes
te zetten en ten voorbeeld te stellen
aan het hedendaagse dienstperso
neel.
Als een zeer aardige bijzonderheid
kan worden vermeld dat Marie het
vorig jaar aan het wandelen was in
de bossen van Oisterwijk dat een
automobilist de weg vroeg aan haar
en nadat Marie deze gewezen had
wilde deze heer aan het oude dame
tje een lift aanbieden. Marie kijkt
deze heer van onder tot boven aan
en zegt dat zij met geen vreemden
meerijdt. Marie toen 82 jaar, voegt
eraan toe: „ge leest op vandaag zo
veel verkeerds van heren in auto's".
Maar het feestgeschenk voor 70
jaren trouw dienstbetoon is een va-
kantiesreis naar al de in Nederland
wonende kinderen van de familie
Esser en daar is Marie veel blijer
mee dan welk ander cadeau ook.
MET PENSIOEN
Op 5 oktober a.s. zal het personeel
van het Duitse kerkhof te Ysselsteyn
in een feestelijke bijeenkomst af
scheid nemen van sgt.-majoor C.
Hensing, plaatsvervangend hoofd
van het Duits soldatenkerkhof te
Ysselsteyn. De heer Hensing heeft
zich de laatste jaren zeer verdien
stelijk gemaakt met de herbegra
ving van de Duitse soldaten en de
identificering. De heer Hensing is
reeds benoemd tot hoofd van de
camping Vlakwater, zodat de ge
meenschap nog lang van de krach
ten van deze sympathieke sgt.-maj.
b.d. gebruik zal kunnen maken.
JONGEREN GRAVEN
NAAR HISTORIE VAN
Vijfentwintig leden van de jeugd
bond ter bestudering van de ge
schiedenis, graven voor de 4e maal
onder leiding van de Rijksdienst
voor Oudheidkundig Bodemonder
zoek gedurende een tweetal weken
nabij de resten van het onder de
oorlog verloren gegane kasteel van
Geysteren. Zij doen dit om nog iets
van de geschiedenis en de bouwaard
van dit kasteel te achterhalen.
Het onderzoek geschiedt o.l.v. Dr.
J. G. N. Renaud van het R.O.B. uit
Amersfoort, die weer wordt ge
secondeerd door de heren F. Rood-
schild-Koning en drs. Hoekstra. Uit
de diverse opgravingen is gebleken
dat het kasteel Geysteren in drie
bouwfasen is opgebouwd. Het stamt
uit het jaar 1250. Rond 1500 is de
vierkante toren, de hoofdtoren door
broken en is er een doorbroken
poort van gemaakt.
In de vroegste periode van het
kasteel is de ronde toren beschermd
geweest door een schildmuur (weer
gang) welke als een soort viadukt
tegen de muur aangeschoven was.
De stichters van dit kasteel schij
nen te zijn geweest de familie
Schellaert van Oppendorf, een rijke
Gulickse familie, die hier in Geys
teren haar buitenverblijf had.
Het kasteel Geysteren werd in
1918 door brand volledig verwoest
en is toen door de familie baron de
Weichs de Wenne in 1919 onder ar
chitectuur van de bekende architect
Farenfort uit Aken in bescheiden
vorm herbouwd.
In 1944 werd het kasteel door de
Engelsen vrijwel met de grond ge
lijk gemaakt omdat de Engelsen op
grond van inlichtingen dat het kas
teel vol Duitse soldaten zou zitten,
het doodeenvoudig plat geschoten.
Nadien zijn er nog pogingen ge
daan om het kasteel te doen her
bouwen, maar in 1958 werd het de
finitieve besluit genomen de resten
te slopen. Jongeren van de jeugd
bond hebben nu de fundamenten
opgegraven en hier onder deskundi
ge leiding tekst en uitleg gekregen
van de diverse bouwlagen.
De dame voer de tot rechtzaal
omgetoverde raadzaal binnen als een
oostinjevaarder na een geslaagde
kaapvaart. In haar kielzog zoog ze
de beide knapen mee die haar zoons
waren. Gedrieën moesten zij terecht
staan, de zoons wegens huisvrede
breuk en de moeder wegens uitlok
king van dit misdrijf. En het kostte
de officier heel wat hoofdbrekens
het juiste wetsartikel uit de inge
wikkelde gang van zaken te destil
leren.
„Goede morgens, heren", zei de
dame beminnelijk glimlachend en
haar beide satellieten knikten lief
jes mee. Met haar stokparaplu en
haar eigen slanke stappers onder
de moderne korte rok leek ze wel
wat op een omgekeerde driemaster.
In elk geval klonk haar stem als
een scheepsklok toen ze vertelde dat
zij een arme en beklagenswaardige
weduwe was, die met noeste vlijt
trachtte in haar onderhoud te voor
zien. Om haar bloedjes van kinderen
de kost te kunnen geven exploi
teerde zij een bungalow-kamp. Ver
moeide stedelingen, die de rest van
het jaar als haringen in een huizen-
ton verpakt zitten, mochten van haar
een „vurrukkelukke" vakantie door
brengen in haar landelijke omge
ving.
Zij vertelde er niet bij wat de
rechter wel uit de dossiers opdiepte
en voorlas, dat zij de haringen nog
steviger samenpakte als sardines in
blik tegen een prijs die alle stads-
huren verre te boven ging en daar
bij nog allerlei levensbehoeften te
gen grof geld aan de bleekneusjes
sleet, zodat zij zelf in staat was zo
wel 's zomers als 's winters de meest
luxueuze droomreizen te maken en
haar eigen riante villa te voorzien
van alle comfort dat ze haar beta
lende gasten onthield.
Met dit menslievende bedrijf
kwam de eerzame weduwe 's zomers
aan de kost. Zij bedacht echter een
middel om ook 's winters een extra
slaatje uit de leegstaande huisjes te
slaan. Dan verhuurde zij namelijk
dezelfde kale cellen aan ongelukki-
gen die van huis uit wel geld, maar
van de huisvesting geen huis hadden
meegekregen. Het speet haar altijd
vreselijk als er iemand zonder wo
ning èn zonder geld aanklopte om
onderdak, want dan bleek er toe
vallig geen enkel zomerhuisje meer
leeg te staan, maar als er iemand
hoog genoeg bood en vooruit betaal
de voor een half jaar, streek ze de
lieftallige hand over het goede hart
enhet geld bp. Hoe het dan ver
der moest, ja dat moesten de wo
ningszoekenden zelf maar uitzoe
ken, want ze vond het 's winters te
koud om ze buiten de weg te wij
zen.
De huisjes bestonden uit één ver
trek. De buitendeur kwam in die
kamer uit. De muren bestonden uit
dunne plankjes en wat hardboard
en de beklagenswaardige slachtof
fers stookten zich er arm. Mevrouw
had hen bovendien een kontrakt la
ten tekenen dat zij zelf zou zorg
dragen voor de brandstof en ze re
kende hiervoor naar eigen zeggen
„een schappelijke prijs", zodat som
mige uitgewrongen lieden al vóór
de vorst het vooruitbetaalde huis
moesten verlaten omdat ze geen
geld meer hadden. Anderen namen
hun plaats in en betaalden nog eens
de volle huursom
Tot *>ver kon het wettelijk nog
net door de beugel. Maar één man
kwam om en diens weduwe kreeg
geen pensioen en kon met het be
dragje van sociale zaken de hoge
kwitanties van de redster uit de wo
ningnood niet betalen. Daarop kwam
de engel ondanks de winterse koude
uit haar villa tevoorschijn om het
schaarse huisraad in de sneeuw te
zetten, de waterleiding dicht te
draaien en de lichtleiding af te snij
den. De rest van het kamp kwam in
opstand, maar zijn ontliep een pak
slaag door zich in haar veste te ver
schansen. Toen iedereen ter ruste
was, sloop zij met haar zoons naar
het nog in gebruik zijnde zomerhuis
je van de wanbetaalster en lichtten
zij gezamenlijk de deur uit de schar
nieren, zodat de thee in de theepot
bevroor.
De gewaarschuwde politie heeft
de deur weer op haar plaats gezet
en de jongens bekeurd wegens huis
vredebreuk omdat zij niet zoals
mamma op de eerste vordering wa
ren weggegaan. Maar moeder kreeg
nu de wind van voren als aanstlcht-
ster. „Zij heeft de wandaad uitge
lokt door misbruik van haar ge
zag" stelde de officier.
„Misbruik?" sneed de weldoenster
van de onbehuisden, „als moeder
heb ik het récht mijn minderjarige
zoons om hulp te verzoeken als de
mensen mij bedreigen. Zij hebben
mij naar het leven gestaan, edel
achtbare!"
Er klonk geroezemoes van de tri
bune en de politierechter sprak
minzaam: „U hebt het er misschien
naar gemaakt?"
„U beseft niet eens wat u bent",
zei de officier. En voor ze nogmaals
kon verklaren een eerzame wedu
we te zijn die vlijtig in haar onder
houd moest voorzien, vervolgde hij:
„Een Xantippe, de vampier van het
dorp, een bloedzuigster. Ik vorder
vijfentwintig gulden boete voor elk
van de jongens, maar honderd gul
den van haar en bovendien een
maand gevangenisstraf voorwaarde
lijk met een proeftijd van drie jaar,
omdat zij dit feit heeft uitgelokt
door misbruik van haar gezag als
njpeder."
„Goede morgen" zei de rechter
weer beminnelijk, toen ze zich om
draaide. Maar zij gaf er de voor
keur aan zwijgend weg te varen,
met de beide knapen op sleeptouw.