Paranormale geneeskunst Boerenleenbank pijls pijls MARTENS Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN BLAUPUNKT televisie komt van Harmonie Euterpe Pax Christi-routiers Ouderavond L.T.S. 70 jaar in dienst Sgt.Maj. Hensing Kasteel Geysteren VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1966 No. 34 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG p PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p. PtUS PEt KWARTAAL 1.75 (Mtoa Vwmy AIONNEMENTS- ARBEIDSSCHUWE PSYCHOPATEN OF BETROUWBARE GENEZERS HAZARDSPEL MET HET LEVEN ALS INZET Het geloof in magie, magnetisme, occultisme en dergelijke geheimzin nigheden is onuitroeibaar, zo heeft Goethe al eens gezegd. Magnetiseurs, handopleggers en biddende vrouwtjes hebben in ons land soms een praktijk met een om vang en een inkomen, waar menige arts niet aan toekomt. Het aantal paranormale genezers breidt zich zelfs steeds meer uit. Volgens de (internationaal bekende) Utrechtse paragnost Gerard Croiset zou slechts 10 pet. van deze genezers betrouw bare paragnosten zijn. Deze getuigenis, uit onverdachte mond opgetekend, is in tweeërlei opzicht merkwaardig. Vooreerst, om dat Croiset nog eens heeft onder streept dat een groot aantal kwak zalvers een hazardspel bedrijft met het leven van hun cliënten als inzet en de begeerde gezondheid als hoog ste prijs. Anderzijds is Croiset over tuigd van het bestaan van „échte paragnosten". Wie moet echter het kaf van het koren scheiden? De paranormale geneeskunst heeft zich na de oorlog in ons land krach tig ontwikkeld. Voorstanders heb ben alle moeite gedaan het op een wettelijke erkenning te laten aan sturen. Het aantal Nederlanders, dat zich door paranormale genezers laat be handelen ,is veel groter dan men zo oppervlakkig zou denken. Een so ciaal-geneeskundig onderzoek te Utrecht toonde al eens aan dat ten minste 23 pet. der onderzochte ge zinnen gebruik maken van een of andere vorm van onwettige genees kunst. Negen procent consulteerde een magnetiseur, 9 pet. een krui dendokter en 5 pet. zelfs beide soor ten van onbevoegde genezers. Er is geen reden aan te nemen, dat deze percentages in de andere delen van het land anders zouden liggen. Uit het oogpunt van de volksge zondheid is het onderhavige ver schijnsel nogal verontrustend, te meer waar de integriteit van som mige natuurgenezers ernstig in twij fel moet worden getrokken. Karak teristiek is in dit opzicht ook een uitspraak van prof. Tenhaeff, hoog leraar in de parapsychologie te Utrecht: negentig procent van de paranormale genezers zijn oplich ters. Let wel, negentig procent! Dus ook prof. Tenhaeff gelooft dat er échte paragnosten zijn. Maar welke criteria moet men hier aanleggen? WERKGROEP In 1948 werd de Nederlandse Werkgroep van Paranormale Gene zers (N.W.P.) opgericht. Tot de NWP kunnen als werkend lid worden toe gelaten paranormale genezers van onbesproken gedrag, die bewijzen van hun genezend vermogen kun nen overleggen en bereid zijn zich te onderwerpen aan de controle voorschriften van de „Commissie van onderzoek naar paranormale be gaafdheid". De genezers zijn dan verplicht van elke patiënt een kaart aan te leg gen, die na afloop van de behande ling bij de commissie van onder zoek wordt ingezonden. De commis sie zendt dan aan de patiënt een vragenlijst, die deze ingevuld terug stuurt. Heeft men met een „bijzon der geval" te maken, dan laat de commissie deze „genezing" medisch onderzoeken. Wanneer een genezer in twee jaar meer dan honderd pa tiënten behandelt, waarvan tenmin ste 35 pet. geneest of aanmerkelijk herstelt, krijgt hij het brevet „bona fide". Hoewel men niet mag twijfelen aan de oprechte bedoelingen van de commissie, roept haar werkwijze bedenkingen op. Men gaat af op de enquêteformulieren, die door de pa tiënt zelf worden ingevuld. De maatstaf is het subjectief oordeel van de patiënt, niet het objectieve oordeel van de arts. Wie kan op de ze manier van een goede weten schappelijke controle gewagen? Dit klemt des te meer als men in aan merking neemt waaruit het patiën tenmateriaal van de paranormale genezers bestaat. Meestal zijn het mensen die bij een medische behan deling geen baat vonden en die in hoge mate vatbaar zijn voor sug gestie. WELKE PATIËNTEN? Hoewel vele artsen lid zijn van de Vereniging tegen de Kwakzalve rij, is het een publiek geheim dat menig huisarts er blij mee is van zijn lastigste patiënten verlost te zijn. Het gaat hier vooral om pa tiënten met psycho-somatische aan doeningen, dat wil zeggen met kwa len, die in belangrijke mate door de geestestoestand van betrokkene worden bepaald. Wij denken hier aan maag- en darmklachten, reuma en astma, neurosen en huidaandoe ningen. Bij deze groep patiënten boeken de magnetiseurs nog wel eens re sultaten. Maar deze resultaten be wijzen veel minder dan men soms suggereert. Voor de hier bedoelde patiënten kan het al een therapie zijn; wanneer een ander hen gedul dig aanhoort; wanneer zij begrip ontmoeten voor hun klachten. Een goede buurman, die tot een dergelijke belangstelling bereid is, kan bij wijze van spreken op die manier ook een gezegende invloed uitoefenen! EERST DE DOKTER Maar is er nu niet meer in de pa ranormale geneeskunst dan hierbo ven geschetst? Spreken zij die gelo ven in oer-energie, fluïdum en an dere, weinig concrete zaken, nu wer kelijk over iets, dat beslist niet be staat? Iedere arts komt een beetje in verlegenheid, wanneer men hém een dergelijke vraag stelt. Toch zal hij doorgaans een discussie hierover van de hand wijzen. Als academi cus telt voor hem slechts het we tenschappelijk bewijs. Bovendien hebben uitgebreide la boratoriumproeven van prof. Julius en prof. Salamonsen nog eens aan getoond, dat van de door hen on derzochte magnetiseurs geen bijzon dere stralingen uitgingen, die gene zing teweeg zouden kunnen bren gen. Derhalve staan de Nederlandse artsen nog altijd op het standpunt, dat het fundament van de genees kunst de geneeskunde is, dat wil zeggen een uitgebreide kennis van de gezonde en van de zieke mens. Prof. Drogijdijk, hoogleraar in de geneeskunde te Amsterdam, formu leerde het in het Tijdschrift voor Geneeskunde zo: „Allen die weten wat er te koop is op medisch ge bied, weten hoe moeilijk vaak de diagnose is en met hoeveel zorg de therapie moet worden ingesteld. Grasduinen op dit terrein is niet al leen ridicuul, maar uit den boze. En dit klemt in het bijzonder in de acu te gevallen, waar snel en grondig medisch onderzoek op zijn plaats is." Dit standpunt kunnen wij onder schrijven. En we kunnen slechts ho pen dat zij, die lichamelijke klach ten hebben, zich in de allereerste plaats tot een arts zullen wenden. Is er geen sprake van een gevaarlijke ziekte, dan kan de patiënt moeilijk worden verhinderd zijn eigen wegen te zoeken, al zouden dat dan para normale zijn. TE LAAT OPGEMERKT Op de Brugstraat te Wanssum reed de bestuurder van een Duitse wagen V. uit Vennekendonk tegen 'n voor hem rijdende wagen, bestuurd door de Venlonaar B. Beide wagens bekwamen behoorlijke materiële schade, terwijl de bestuurder van de wagen welke de botsing veroor zaakt had verklaarde, dat hij door het zonlicht de voor hem rijdende wagen te laat had opgemerkt. voor het afsluiten van reisverzekeringen de hank roor iedereen EINDE AKTIE INSTRUMENTENFONDS De bevolking van Venray-kom werd zondagmorgen muzikaal ge wekt door vier korpsen, de konink lijke harmonie Euterpe, de drum band van deze harmonie, de drum band van het patronaat, terwijl de drumband uit Blitterswijck ter ver sterking acte de presence gaf. Tachtig aktieve sportbeoefenaren waren in uniform present om de kollektebus te hanteren. Binnen de twee uur was het re sultaat bekend. Venrays publiek had 2830 munten in de bussen gedepo neerd. Deze maakten een bedrag uit van twaalf honderd een en zestig gulden voor het instrumentenfonds van Kon. Harmonie Euterpe. Bij de overdracht van het geld sprak de president van de konink lijke harmonie Euterpe, de heer L. Laurensse de dank uit aan de sport lieden en de milde gevers. Hij bracht in dankbare herinnering dat men ruim 2 maanden geleden met de ak- tie was begonnen. Venray's indus trieën, instellingen en middenstand hebben sinsdien een bedrag bijeen gebracht van meer dan 22Vs duizend gulden. Hij vertelde verder dat nu het college van B. en W. aan de raad zou voorstellen garant te blij ven voor het ontbrekende bedrag, waarvoor een lening gesloten wordt. Deze bliksemaktie is het sluitstuk geworden van de aktie voor het in-* strumentenfonds en de instrumenten zijn reeds besteld. De kon. harmonie Euterpe gaat over van hoge naar lage stemming. Binnenkort zal het Venrayse volk getuige kunnen zijn van de overdracht en met de ope ning van het Cultureel Centrum zal harmonie Euterpe met het nieuwe instrumentarium verschijnen. De voorziter van de Sportraad, de heer Bakker (een der organisators van deze aktie), was blij dat de ge zamenlijke sportverenigingen op de ze wijze de harmonie had mogen helpen. Getroffen was hij door het feit dat de sportmensen zich spon taan hebben ingezet. Er blijkt nog altijd samenwerking mogelijk, die grootse dingen tot stand brengt en zorgt voor een hechte binding binnen de gemeen schap. Kapelaan Driessen onderstreepte de woorden zowel van de heer Bak ker als van de heer Laurensse en was blij dat nu weer Venray de be reidheid had getoond voor elkander bij te springen. voor de Westerse wereld. Dit Duits land heeft immers al tweemaal een wereldoorlog veroorzaakt. Van Duitse zijde wees men op het Europese denken, dat mede door de Duitse voormannen van nu gezien wordt als een tegenweer tot eng nationalisme. Dit Europese denken is ook terug te vinden in bijeen komsten als deze, waarvoor men van Duitse zijde zeer dankbaar is. HIELDEN GESPREKAVOND MET DUITSE JONGEREN OP DUITS SOLDATENKERKHOF Vorige week was de groep Noord- Limburg der Pax Christi routiers te gast bij de groep Duitse jongeren uit Baden Wurtenberg, die in het kader van de aktie verzoening over de graven heen, zich inzetten voor de verfraaiing van het Duits solda- tenkerkhof te Ysselsteyn. De leider der Duitse jongeren, Rector Eberle, droeg een H. Mis op aan de voet van het hoofdkruis op het soldatenkerkhof, onder welke H. Mis vrijwel alle deelnemers ter H. Tafel naderden. De leider van de Pax Christigroep Pater Frederikx, hield een toespraak waarin hij de jongeren voorhield, dat indien wij bidden om de vrede wij ons altijd de vraag moeten stel len hoe is het met de persoonlijke vrede in ons. Het is onchristelijk om tegen het communisme te zijn en zelfs als niet christen te leven. Gewetensvol moeten wij de vrede blijven zoeken in liefde tot onze vij anden als ware kinderen Gods. Laat ons gelukkig zijn met de Vredes boodschap te mogen uitdragen. Over de graven der gevallen soldaten werd gezamenlijk gebeden voor alle gevallenen van welke overtuiging ook. Na een gezamenlijke maaltijd had een gespreksavond plaats bij een kampvuur over de verhouding Ne derlandDuitsland. Van Neder landse zijde werd gesteld of een ver enigd Duitsland geen gevaar zou zijn Vrijwel alle ouders van de eerste jaars leerlignen hadden gehoor ge geven aan de oproep van het be stuur van de LTS om kennis te ko men maken met het lerarenkorps. Wnd. directeur Noyens (nog altijd heeft het bestuur geen beslissing ge nomen omtrent de opvolging van de heer Oomens zg.) deelde mede dat de school nu 360 leerlingen telt. Voor dit groot aantal leerlingen zijn de gebouwen nog steeds niet berekend. Nu moeten ruimten voor het onderwijs worden benut, welke eigenlijk een ander doel moesten hebben. De ouders werd gewezen op de voorschriften van de school, de vei ligheidsvoorschriften, de schoolgeld- regeling, maar ook op het school fonds. Naast de technische opleiding wordt in deze school ook veel aan dacht besteed aan de persoonlijk heidsvorming alsook de culturele vorming. Rapporten zullen worden uitge reikt reikt op 1 december en 1 april en op 1 juli komt het eindrapport. Pater Latte wees de ouders erop dat hij meer zielzorger was, dan godsdienstleraar. De heer Beemer, voorzitter van het oudercomité sprak over de binding ouders, schoolbestuur en lerarencorps. Het oudercomité zal 4 ouderavonden in dit schooljaar beleggen*. In septem ber komt een uiteenzetting over de Mammoetwet. In november wordt meer verteld over: „Zielzorger en school". In januari komt een psy chiater spreken over „De jeugd en puberteit" en in maart is er een streekavond. Het oudercomité streeft er ook naar de diploma-uitreiking feestelijk te doen verlopen. Alle leraren werden op deze bij eenkomst aan de ouders voorge steld en hen werd nadrukkelijk ver teld dat bij moeilijkheden het lera renkorps steeds klaar staat om te helpen. Vragen over koffie in de pauze, aanvangstijden en keuringen door de artsen werden naar genoe gen der aanwezigen opgelost. VAN EEN FAMILIE „Het was op de laatste zondag in de maand september dat mijn moe der mij naar de familie Esser bracht, waarvan het gezinshoofd Henry Esser burgemeester van de gemeente Venray was". Dat heeft Marie Beclet honderden malen ver teld, maar dat was in het jaar 1896 en dat vertelt deze nog altijd zeer vitale 83-jarige statige Venrayse da me er niet bij. Ons Marie en ons mevrouw, de dochter van de toenmalige burge meester van Venray is een begrip geworden, want niets wordt er of« gedaan zonder Marie, of zonder me vrouw. Maar van een viering van dit uitzonderlijke en unieke feest wil Marie en mevrouw niets weten. Tien jaar geleden is het 60-jarig dienst jubileum wel gevierd gewor den en voor de uitzonderlijke plichtsbetrachting is Marie toen on derscheiden door H.M. de Koningin met de eremedaille in brons van de Orde van Oranje Nassau. Niet voor het geld wordt het feest niet gevierd maar voor alle rompslomp, of zoals Marie zegt: „Wie zit de volgende dag met de rommel te kijken?" Lief en leed heeft Marie letterlijk met de familie Esser gedeeld. Als mevrouw met vakantie gaat, gaat Marie mee, maar als de tijd van de terugkeer is aangebroken gaat Ma rie enkele dagen vast vooruit om „kwartier" te maken. Jammer voor Venray dat deze niet de gelegenheid krijgt om Marie als een der trouw- sten van Venray in de bloemetjes te zetten en ten voorbeeld te stellen aan het hedendaagse dienstperso neel. Als een zeer aardige bijzonderheid kan worden vermeld dat Marie het vorig jaar aan het wandelen was in de bossen van Oisterwijk dat een automobilist de weg vroeg aan haar en nadat Marie deze gewezen had wilde deze heer aan het oude dame tje een lift aanbieden. Marie kijkt deze heer van onder tot boven aan en zegt dat zij met geen vreemden meerijdt. Marie toen 82 jaar, voegt eraan toe: „ge leest op vandaag zo veel verkeerds van heren in auto's". Maar het feestgeschenk voor 70 jaren trouw dienstbetoon is een va- kantiesreis naar al de in Nederland wonende kinderen van de familie Esser en daar is Marie veel blijer mee dan welk ander cadeau ook. MET PENSIOEN Op 5 oktober a.s. zal het personeel van het Duitse kerkhof te Ysselsteyn in een feestelijke bijeenkomst af scheid nemen van sgt.-majoor C. Hensing, plaatsvervangend hoofd van het Duits soldatenkerkhof te Ysselsteyn. De heer Hensing heeft zich de laatste jaren zeer verdien stelijk gemaakt met de herbegra ving van de Duitse soldaten en de identificering. De heer Hensing is reeds benoemd tot hoofd van de camping Vlakwater, zodat de ge meenschap nog lang van de krach ten van deze sympathieke sgt.-maj. b.d. gebruik zal kunnen maken. JONGEREN GRAVEN NAAR HISTORIE VAN Vijfentwintig leden van de jeugd bond ter bestudering van de ge schiedenis, graven voor de 4e maal onder leiding van de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonder zoek gedurende een tweetal weken nabij de resten van het onder de oorlog verloren gegane kasteel van Geysteren. Zij doen dit om nog iets van de geschiedenis en de bouwaard van dit kasteel te achterhalen. Het onderzoek geschiedt o.l.v. Dr. J. G. N. Renaud van het R.O.B. uit Amersfoort, die weer wordt ge secondeerd door de heren F. Rood- schild-Koning en drs. Hoekstra. Uit de diverse opgravingen is gebleken dat het kasteel Geysteren in drie bouwfasen is opgebouwd. Het stamt uit het jaar 1250. Rond 1500 is de vierkante toren, de hoofdtoren door broken en is er een doorbroken poort van gemaakt. In de vroegste periode van het kasteel is de ronde toren beschermd geweest door een schildmuur (weer gang) welke als een soort viadukt tegen de muur aangeschoven was. De stichters van dit kasteel schij nen te zijn geweest de familie Schellaert van Oppendorf, een rijke Gulickse familie, die hier in Geys teren haar buitenverblijf had. Het kasteel Geysteren werd in 1918 door brand volledig verwoest en is toen door de familie baron de Weichs de Wenne in 1919 onder ar chitectuur van de bekende architect Farenfort uit Aken in bescheiden vorm herbouwd. In 1944 werd het kasteel door de Engelsen vrijwel met de grond ge lijk gemaakt omdat de Engelsen op grond van inlichtingen dat het kas teel vol Duitse soldaten zou zitten, het doodeenvoudig plat geschoten. Nadien zijn er nog pogingen ge daan om het kasteel te doen her bouwen, maar in 1958 werd het de finitieve besluit genomen de resten te slopen. Jongeren van de jeugd bond hebben nu de fundamenten opgegraven en hier onder deskundi ge leiding tekst en uitleg gekregen van de diverse bouwlagen. De dame voer de tot rechtzaal omgetoverde raadzaal binnen als een oostinjevaarder na een geslaagde kaapvaart. In haar kielzog zoog ze de beide knapen mee die haar zoons waren. Gedrieën moesten zij terecht staan, de zoons wegens huisvrede breuk en de moeder wegens uitlok king van dit misdrijf. En het kostte de officier heel wat hoofdbrekens het juiste wetsartikel uit de inge wikkelde gang van zaken te destil leren. „Goede morgens, heren", zei de dame beminnelijk glimlachend en haar beide satellieten knikten lief jes mee. Met haar stokparaplu en haar eigen slanke stappers onder de moderne korte rok leek ze wel wat op een omgekeerde driemaster. In elk geval klonk haar stem als een scheepsklok toen ze vertelde dat zij een arme en beklagenswaardige weduwe was, die met noeste vlijt trachtte in haar onderhoud te voor zien. Om haar bloedjes van kinderen de kost te kunnen geven exploi teerde zij een bungalow-kamp. Ver moeide stedelingen, die de rest van het jaar als haringen in een huizen- ton verpakt zitten, mochten van haar een „vurrukkelukke" vakantie door brengen in haar landelijke omge ving. Zij vertelde er niet bij wat de rechter wel uit de dossiers opdiepte en voorlas, dat zij de haringen nog steviger samenpakte als sardines in blik tegen een prijs die alle stads- huren verre te boven ging en daar bij nog allerlei levensbehoeften te gen grof geld aan de bleekneusjes sleet, zodat zij zelf in staat was zo wel 's zomers als 's winters de meest luxueuze droomreizen te maken en haar eigen riante villa te voorzien van alle comfort dat ze haar beta lende gasten onthield. Met dit menslievende bedrijf kwam de eerzame weduwe 's zomers aan de kost. Zij bedacht echter een middel om ook 's winters een extra slaatje uit de leegstaande huisjes te slaan. Dan verhuurde zij namelijk dezelfde kale cellen aan ongelukki- gen die van huis uit wel geld, maar van de huisvesting geen huis hadden meegekregen. Het speet haar altijd vreselijk als er iemand zonder wo ning èn zonder geld aanklopte om onderdak, want dan bleek er toe vallig geen enkel zomerhuisje meer leeg te staan, maar als er iemand hoog genoeg bood en vooruit betaal de voor een half jaar, streek ze de lieftallige hand over het goede hart enhet geld bp. Hoe het dan ver der moest, ja dat moesten de wo ningszoekenden zelf maar uitzoe ken, want ze vond het 's winters te koud om ze buiten de weg te wij zen. De huisjes bestonden uit één ver trek. De buitendeur kwam in die kamer uit. De muren bestonden uit dunne plankjes en wat hardboard en de beklagenswaardige slachtof fers stookten zich er arm. Mevrouw had hen bovendien een kontrakt la ten tekenen dat zij zelf zou zorg dragen voor de brandstof en ze re kende hiervoor naar eigen zeggen „een schappelijke prijs", zodat som mige uitgewrongen lieden al vóór de vorst het vooruitbetaalde huis moesten verlaten omdat ze geen geld meer hadden. Anderen namen hun plaats in en betaalden nog eens de volle huursom Tot *>ver kon het wettelijk nog net door de beugel. Maar één man kwam om en diens weduwe kreeg geen pensioen en kon met het be dragje van sociale zaken de hoge kwitanties van de redster uit de wo ningnood niet betalen. Daarop kwam de engel ondanks de winterse koude uit haar villa tevoorschijn om het schaarse huisraad in de sneeuw te zetten, de waterleiding dicht te draaien en de lichtleiding af te snij den. De rest van het kamp kwam in opstand, maar zijn ontliep een pak slaag door zich in haar veste te ver schansen. Toen iedereen ter ruste was, sloop zij met haar zoons naar het nog in gebruik zijnde zomerhuis je van de wanbetaalster en lichtten zij gezamenlijk de deur uit de schar nieren, zodat de thee in de theepot bevroor. De gewaarschuwde politie heeft de deur weer op haar plaats gezet en de jongens bekeurd wegens huis vredebreuk omdat zij niet zoals mamma op de eerste vordering wa ren weggegaan. Maar moeder kreeg nu de wind van voren als aanstlcht- ster. „Zij heeft de wandaad uitge lokt door misbruik van haar ge zag" stelde de officier. „Misbruik?" sneed de weldoenster van de onbehuisden, „als moeder heb ik het récht mijn minderjarige zoons om hulp te verzoeken als de mensen mij bedreigen. Zij hebben mij naar het leven gestaan, edel achtbare!" Er klonk geroezemoes van de tri bune en de politierechter sprak minzaam: „U hebt het er misschien naar gemaakt?" „U beseft niet eens wat u bent", zei de officier. En voor ze nogmaals kon verklaren een eerzame wedu we te zijn die vlijtig in haar onder houd moest voorzien, vervolgde hij: „Een Xantippe, de vampier van het dorp, een bloedzuigster. Ik vorder vijfentwintig gulden boete voor elk van de jongens, maar honderd gul den van haar en bovendien een maand gevangenisstraf voorwaarde lijk met een proeftijd van drie jaar, omdat zij dit feit heeft uitgelokt door misbruik van haar gezag als njpeder." „Goede morgen" zei de rechter weer beminnelijk, toen ze zich om draaide. Maar zij gaf er de voor keur aan zwijgend weg te varen, met de beide knapen op sleeptouw.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 5