Het VVV -werk
kan niet wachten
Huwelijk van
Prinses Beatrix en
Claus von Amsberg
Politierechter
INGEZONDEN
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Donderdag 10 maart a.s.
VRIJDAG 4 MAART 1966 No. 9
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. AIONNEMENTS-
PRUS PER KWARTAAL IJS (boitoo Vwiroy 2.—)
De zon heeft zich laten zien en
langzaam maar zeker gaat het naar
de lente toe. In menige krant staan
de aanbiedingen reeds voor vakan
ties en wie nu in de maanden juli
en augustus b.v. nog een vakantie
woning aan zee wil hebben, komt al
te laat.
Ook Venray maakt zich op voor
het komende seizoen en is in cam
ping Vlakwater al begonnen met de
bouw van de eerste vakantiehuisjes.
Maar daar blijft het bij, naar het
schijnt. Want wil men nadere in
formaties over Venrays natuur
schoon en over al die dingen, die de
a.s. vakantieganger weten wil, dan
blijkt allereerst dat zelfs Venrayse
mensen niet weten dat in Ned. Cre-
dietbank het VVV-bureau gevestigd
is. En op de tweede plaats blijkt dan
dat de dame. die aldaar dan het
VVV werk doet, U wel allervriende
lijkst te woord staat, maar verder
geen enkele aanbieding op papier
kan doen. De folders zijn reeds lang
op en wanneer er nieuwe komen,
weet ook zij niet
BELANGRIJK
We hebben over vreemdelingen
verkeer in dit blad reeds menigmaal
geschrevcen, omdat we menen, dat
in deze sector in Venray te weinig
gedaan wordt. Een sector die behal
ve economische voordelen ook vele
andere voordelen die een plaats als
de onze biedt.
Niet het minst doordat vele an
dere mensen eens kennis maken met
plaats en inwoners, met streek en
gewoonten, wat een beter kontakt
alleen maar kan bevorderen.
Van deze voordelen profiteren we
te weinig, om de doodeenvoudige re
den dat we er te weinig voor doen.
Degenen, die vertellen dat Venray
voor de vakantieganger niets te bie
den heeft, worden gelogenstraft door
de steeds grotere aantallen camping-
gasten en andere bezoekers, die
Venray wel degelijk in hun vakan
tieprogramma opnemen. Hun zegt
een kinderspeeltuin als die op het
Vlakwater, een zwembad als dat op
de Vier Uutersten, een kerkhof als
dat in Ysselsteyn, een oorlogsmu
seum als dat in Overloon, de kerk
schatten in kerken en kapellen, het
natuurschoon op de Boshuizen en in
Geysteren, de nabijheid van de Maas
het en
meer dan ons, die deze dingen al
weer „gewoon" vinden.
Vakantie houden is geen luxe
meer. die voor enkele hooggcplaats-
ten alleen is weggelegd. Wc moeten
zelfs naar vakantiespreiding toe,
omdat ondanks de duizenden, die
naar het buitenland trekken in
eigen land te weinig recreatieruim
te beschikbaar is. Maar daarvan pro
fiteren we in Venray nog altijd te
weinig.
Het eertijds door het VW begon
nen werk is afgekapt op het mo
ment dat het juist op bovengenoem
de gronden nog intensiever moest
worden aangepakt
RECREATIESCHAP
Was in het verleden geldgebrek
een der voornaamste oorzaken van
het stilleggen van dit zo voorname
pubiic-relation-werk, thans is feite
lijk het wachten op het nieuw ge
vormde recreatieschap Peel en Maas.
Men denkt thans in ruimere mate
en wil zo mogelijk het werk der
WV's van alle zeven betrokken ge
meenten gaan combineren. Terecht,
want als dit recreatieschap er een
maal is. zal ook daar reclame voor
gemaakt dienen te worden. Terecht
ook, omdat zeven meer kunnen dan
één.
Alleen, het is er nog niet en het
zal nog wel even duren voordat het
zich als zodanig aan het publiek kan
presenteren. Moeten we zolang
wachten tot we het VW-werk weer
eens krachtig gaan aanpakken? We
menen van niet. Want ook anderen
zitten niet stil en willen ook „ons
graantje" meepikken, dan kunnen
we de luxe niet veroorloven om met
de handen in de schoot te zitten
wachten.
De aansluiting bij een VVV Noord-
Limburg, zoals die o.a. in Venlo
wordt gepropageerd, lijkt ons niet de
oplossing. Dan kunnen we voorlopig
beter zelf iets doen. Maar dan wordt
het toch wel de hoogste tijd, willen
voor het komende seizoen vreemde
lingen die service kunnen geven, die
heel wat kelinere plaatsen in heel
wat ruimere mate thans al jaren
geven. En met goede resultaten
DE MOED IN DE SCHOENEN
We hebben van nabij het VW-
werk in Venray kunnen volgen en
hebben alle begrip ervoor dat de bc-
stuurderen van deze vereniging de
moed in de schoenen is gezakt. Als
de belangstelling bij de nauw-bo-
trokkenen bij dit alles miniem blijkt
en praktisch nihil is, dan valt
niet mee de moed er in te houden.
Toch willen we met aandrang vra
gen, dat zij het werk van en voor
het vreemdelingenverkeer weer wil
len opvatten. Weer willen pogen
meer belangstelling en begrip voor
deze zo waardevolle zaak te kweken
in eigen plaats en weer propaganda]
te gaan maken naar buiten. Het is
niet alleen een economisch belang
voor enkelen, maar het is een alge
meen belang, waar plaats en streek
alleen maar mee gediend worden-
Omdat een goed begin het halve
werk is, zette de buurman het nieu
we jaar in met een mishandeling, die
de halve straat op stelten zette.
De klokken waren het er over
eens geworden, dat het nieuwe jaar
was aangebroken. Diverse radio
sprekers hadden vergeefs getracht
een gehoor te vinden in de huiska
mers. waar niemand het hoofd er
naar had staan, om naar een spreker
te luisteren. Buurman ging naar bui
ten, waar diverse andere buren al
in het nachteliik uur bijeen waren
gekomen, om elkanders handen te
schudden en allerlei zegewensen uit
te spreken.
Aan het gelukwens was nog maar
nauwelijks een eind gekomen, toen
buurmans zoontje buiten kwam met
een doos vuurwerk. De hele oude
jaarsdag had het knaapje al gezeurd
om de bommen te doen ontploffen.
Maar vader buurman was van oor
deel, dat deze ceremonie niet eerder
mocht plaats vinden, dan nadat aan
het nieuwe jaar een begin was ge
maakt. Mokkend had het jonge
mens de rest van de dag doorge
bracht op de stoel naast het dres
soir, de uren tellend en nu en dan
stilletjes friemelend aan rotjes, gil
lende keukenmeiden, bengaals vuur
en wat het menselijk vernuft verder
heeft uitgevonden ter vervang
van de ketelmuziek, waarmee naW
welijks tien eeuwen geleden onze
voorouders Odin's dodenheir van de
deur hielden als het joelfeest op een
hoogtepunt was gekomen.
Nu was het nieuwe jaar er dan
en het knaapje stapte de deur uit,
het welpenpetje schoof op het hoop
volle hoofdje en de doos triomfante
lijk voor zich uit dragend. Vader
Burman nam de feesUigaar uit de
Blond, hield het brandende eind aan
En rotje en deed de buurt versteld
ian van de knal. Vervolgens nam
hij een gillende keukenmeid ter hand
en liet die onder ooohh en aanhh-
Jeroep van de buurt door de straat
gieren.
Pa kwam er helemaal in. Hij leg-
die zijn sigaar op hot tuinhekje, zet
te de doos op de stoep, verdreef zijn
zoontje met een eenvoudig handge
baar en begon bommen van zwaar
der kaliber met de lont tegen de si
gaar tc houden. Steeds sneller volg
den de ontploffingen elkaar op.
Maar er was nog voorraad genoeg.
Weer keerde pa zich enthousiast om.
teneinde een nieuwe knal te veroor
zaken. heviger en groter dan alle
voorgaande. Maar nu schoof hij met
zijn jas langs het tuinhekje. De si
gaar viel naar beneden. Ze kwam
precies in de vuurwerkdoos terecht.
En nu voltrok zich voor de ver
schrikte ogen van de buurt het
schrikkelijke drama, dat slechts een
onderdeel van een seconde in beslag
nam.
Terwijl pa buurman zich over de
vuurwerkdoos boog, werd de omge
ving plotseling, zonder voorafgaande
waarschuwing, hel verlicht. Direct
daarop klonk een geluid, alsof de
bakker om de hoek voor de aardig
heid in zijn nortiek een atoombom
tot ontploffing had gebracht Even
was iedereen verblind. Toen men
weer kijken kon, zag men buurmans
blote benen door de broek van zijn
nieuwe pak het nieuwe Jaar in glu
ren. Zijn gezicht zat vol zwarte ve
gen. Zijn hoed had hij verloren. En
op zijn rug droeg hij het deksel van
de doos. Van de rest was niets meer
te bespeuren.
Slechts één persoon lachte. Het
was de buurvrouw van de overkant
die pa buurman nooit had kunnen
waarderen. Enkele ogenblikken la
ter stapte zij het nieuwe jaar in met
de resten van haar kunstgebit in de
hand. Eén wang was rood. de ander
daarentegen wit. Daartussen begon
iiaar rechteroog de vaderlandse drie
kleur te vervolmaken.
Pa buurman kreeg 25 gulden boe
te. En de vijf gulden voor het her
stel van het gebit moet hij ook be
talen.
De carnaval U al weer bijna veer
tien dagen achter de rug. maar toch
vonden ondergetekenden het wel
nuttig hierop een kleine nabeschou
wing tc geven.
Allereerst enkele lovende woorden
aan de carnavalsvereniging. Wij we
ten nü uit eigen ervaring wat een
moeite het kost iets te organiseren,
en onze waardering voor deze ver
eniging ia dan ook aanzienlijk ge
stegen. Aan deze vereniging ia het
voor een groot deel te danken, dat
de Venrayse Carnaval ieder jaar be
ter wordt De Carnavalsoptocht van
dit jaar kon zich echter op geen
stukken na meten met die van het
vorige jaar. En waarom niet?
Er bleken veel wagens en groepen
te zijn die qua afwerking heel wat
te wensen overlieten. Zijn wc dan
zo weinig kritisch tegenover onszelf
dat we dit niet zien. of doen we al
leen mee voor ons eigen plezier en
laten het argument ..als we maar lol
hebben" dan maar gelden?
Volgens ons zou een geldprijs
voor de beste wagen en groepen het
enthousiasme en de deelname voor
en aan de optocht zeker doen toe
nemen.
Een verheugend feit was wel. dat
er nog nooit zoveel mensen naar dc
Venrayse optocht hebben gekeken.
De reden hiervan hoeven we nJet ver
te zoeken: De optocht van het vorige
jaar stak zo ver boven het gemid
delde uit, dat het Venrayse publick
alle reden had om van deze optocht
het nodige te verwachten. Jammer,
velen zijn erg teleurgesteld. En echt
niet alleen door bovengenoemde re
den. Waarom moeten er In de op
tocht zoveel dezelfde voor de hand
liggende en afgezaagde onderwerpen
voorkomen? Reikt onze fantasie dan
werkelijk niet verder, of is dit mis
schien ook aan de optochtcommissie
te wijten?
Een van onze bestuursleden heeft
in Venlo een kijkje genomen, om
zich van de gang van zaken aldaar
op de hoogte te stellen. In de daar
ruim anderhalf uur durende stoet
zijn geen twee dezelfde onderwerpen
voorgekomen, de afwerking was
prima en de keuze der onderwerpen
was soms bijzonder origineel. Mis
schien zou enige samenwerking van
de Venrayse optochtcommissie met
die van Venlo In de toekomst oen
nog betere voorlichting mogelijk
maken voor de deelnemers aan onze
optocht Met alle respect overigens
voor onze ootochtcommissie.
De boerenbruiloft was dit jaar ze
ker zo goed of beter nog dan het
vorig jaar, alleen de plechtigheden
op het raadhuis schenen voor velen
toch te lang te duren.
IX* Venrayse camuvalskrant ten
slotte verschilde opvallend veel van
dc vorige edities. Door zijn soms m-
tirtsch karakter heeft deze het ze
ker van zijn voorgangers gewonnen.
Dit Jaar hebben wij geheel onver
wacht bet genoegen gehad in de op
tocht de cenrte prijs van de groepen
te behalen. Wij danken voor «11e#
onze donateurs die het ons mogelijk
hebben gemaakt om ons op deze ma
nier te manifesteren In de Venrsyse
carnaval 1966.
In de loop van dit Jaar hopen we
voor hen ieU terug te kunnen doen.
wat wij echter Lz.L bekend zullen
maken.
Met hd kleine succes van dit jaar.
zien wij onze toekomst nid pessi
mistisch tegemoet, gelukkig maar!
De Spinncflikkers.
M O NTFORTA ANKE
BEDEVAARTEN
Dit Jnar organiseren de Paters
Montfortancn weer bedevaarten
naar LOURDES en nu ook naar het
H. LAND.
Allen die onder hun leiding reis
den. weten dat er onder de Mont-
fortaanse Bedevaarten een ernstige,
prettige en heel eigen sfeer heerst.
Duizenden oud-pelgrims hebben de
ze tochten ervaren als een bedevaart
en tevens als een echte ontspanning.
Ernst en vreugde moeten immers
samen gaan.
Op de tocht naar Lourdes is er een
oponthoud van een dag en twee
nachten te Lisieux (dus geen nacht
trein op dc heenreis). Hel verblijf
te Lourdes duurt 5-6 volle dagen en
op de terugreis wordt een bezoek
gebracht aan Parijs.
De tocht naar het H. Land duurt
dertien dagen met bezoek aan alle
H. Plaatsen in Israel en Jordanl*.
Overal worden de pelgrims geleid
door deskundige gidsen. Tijdens de
reis en in hotels is er voor Iedere
groep een pater-leider die de pel
grims behulpzaam is cn alles zo re
gelt dat men werkelijk zorgeloos van
een geestelijke ontspanning geniet.
Volledige inlichtingen
gaarne toegezonden door de Mont-
fortaanse Bedevaarten Berg cn Dal
tel. 06805-1900.
Het programma voor 1966: Lour
des 25 mei Lm, 3 juni - 3 Lm. 11
augustus - 2 t.m. 11 september. H.
Land: 25 april t.m. 11 augustuji - na
jaar. op een nader te bepalen datum.
Het huwelijk - met - hoofdletters
staat voor de deur. Er zijn weinig
trouwtjes te bedenken, waarover zo-
veel te doen geweest is met pro's en
contra's. Het is niet te voorzien in
hoeverre die pro- en contra-uitspra
ken geleidelijk aan veld zullen win-
nen onder het Nederlandse volk, dat
voor een groot deel die discussies
langs zijn koude kleren heeft laten
glijden en alleen maar hoopt, dat de
prinses gelukkig zal zijn in de toe
komst.
Omdat de toekomstige koningin
van ons land nu trouwt, gaat dit hu
welijk ons allemaal aan. Het is voor
ons land van grote betekenis of dit
huwelijk slaagt. En dan niet alleen
qua huwelijk, maar ook of haar
echtgenoot, Claus von Amsberg,
straks prins Claus der Nederlanden,
erin slaagt zijn eigen plaats te ver
derven in het Nederlandse bestel.
Hiernaast drukken wij nog enkele
foto's af, o.m. van de a.s. bruid en
de heer von Amsberg (jeugdfoto);
onder: naast kasteel Drakensteyn 'n
opname van een feestelijke rijtoer
door een der hoofdsteden van ons
land. waar het jonge paar hartelijk
werd bejubeld. Meer foto's drukken
wü af elders in deze editie.
Dit hangt niet alleen van het volk
af, namelijk of dit bereid is hem te
aanvaarden, maar wel degelijk ook
van de vraag of hij zijn toekomstige
positie op vanzelfsprekende wijze
weet te bekleden. Hij zal het niet
gemakkelijk krijgen, al mogen wij
hier gerust bedenken, dat hij tot
dusver een uitstekende indruk heeft
gemaakt. De voorwaarden van de
kant van het prinselijk paar zijn
aanwezig voor een gelukkig en door
het volk geheel aanvaard huwelijk.
En op deze grond kunnen wij dan
ook van harte het paar gelukwensen
voor de toekomst van henzelf en van
geheel het land.
