-elna Vergadering Gemeenteraad Te weinig 'pikbroeken' WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN vrede op aarde aan de mensen van goede wil VRIJDAG 24 DECEMBER 1965 No. 51 ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 8% cL p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2.—) NEDERLANDSE KOOPVAARDIJVLOOT VOOR 37% MET BUITENLANDERS BEMAND De romantiek van het zeemansberoep heeft reeds lang zijn kracht verloren. De klassieke pikbroek komt men in ons land steeds min der tegen. De verlandelijking der Nederlandse bevolking heeft zich in deze eeuw met zulk een kracht voortgezet, dat ze een groot vraagstuk is geworden. Een vraagstuk is geworden. Een vraag stuk althans voor onze reders, die hun schepen niet meer voldoen de kunnen bemannen. De tijd dat men de Nederlanders een zee varend volk noemde, is voorbij. Het zeemansberoep als roeping, als levensvervulling, dreigt langzaam uit te sterven. Ons volk heeft zijn hechte binding met de zee verloren. Voor een groot deel van onze 40 a 45.000 zeelieden betekent de vaart niet meer dan een tijdelijk avontuur. De grote redersmaatschappij en doen hun uiterste best om het ver loop op de vloot te stuiten en het ongunstige getij te doen keren. Zij stellen steeds betere arbeidsvoor waarden en trachten bij de jeugd de lust tot varen op te wekken. VARENDE TRADITIE NEEMT AF De zeewind schijnt niet meer tot ons volle land door te dringen. De trek naar de zee en de liefde voor het zeemanschap behoren kennelijk tot het verleden. In de Gouden Eeuw zwierven meer dan 100.000 Nederlanders op onze circa 12.000 oorlogs-. handels- en vissersboten, welke de zeeën bevoeren. Een zeer hoog percentage van de landelijke beroepsbevolking. De Nederlandse volkskracht is door de zee gevormd en gehavend. Ze heeft eens de wijdte gekend, die nu veelal ontbreekt. Wellicht heeft de verlandelijking van de Neder landse bevolking een ongunstige in vloed uitgeoefend op ons volkska rakter. Onze gezichtskring is ver nauwd, onze visie beperkter gewor den. Wij zien niet verder dan Maas tricht en Roodeschool en zelfs het moderne toerisme verandert daar weinig aan. Hoe anders zullen onze zeelieden in de bloeitijd der Nederlandse scheepvaart de wereld hebben er varen, gegrepen als zij zich voelden door de beweging, waarin de einde loosheid der oceaan een glimp ont hulde van het spel van tijd en eeuwigheid WELVAARTSVERSCHIJNSEL Behoort de varende traditie tot het vreleden? Bij de grote reders maatschappijen alsook bij de raad van het bestuur voor de scheep vaart meent men, dat de welvaart met haar ruime werkgelegenheid en haar levensniveau de belangrijkste oorzaak is van de verlandelijking van onze bevolking. „De droogleg ging van de Zuiderzee, het Deltaplan de industrialisatie, het zijn alle fac toren die de mens van het water deed vervreemden. De trek naar de wal wordt steeds groter, omdat er voor elke Nederlander wel een flin ke boterham te verdienen valt. Wat ons opvalt is, dat in landen, waar een lage levensstandaard heerst, zoals bijvoorbeeld Grieken land, de neiging om te gaan varen het grootst is. Zelfs in een groot land als de Ver. Staten kampt men met een stijgend tekort aan zeelie den. Zo is de Amerikaanse handels vloot voor een niet onaanzienlijk deel bemand met buitenlandse zee lieden, merendeels Denen en Noren. Nederland is beslist niet het enige land, dat met een tekort heeft te kampen. Ook in Engeland en west- Duitsland wordt de animo om te gaan varen steeds ^kleiner". „De Nederlandse reders zien zich ook al gedwongen buitenlandse krachten in dienst te nemen om hun koopvaardijschepen te bemannen", zo vertelt een commandant van het Vaderlands fonds ter aanmoediging van 's lands zeedienst ons. „Zo heeft men een groot aantal Spaanse ma trozen geworven. Op de lijnen, die naar Azië varen, heeft men honder den Chinezen in dienst. Overigens moet ik u wel zeggen, dat het tekort aan zeelieden zich hoofdzakelijk voordoet in de bezetting van de la gere functies. Het doel van ons fonds is om jongelieden op te leiden tot stuurman ter koopvaardij en de toe loop naar de kweekschool voor de Zeevaart is dermate groot, dat wii rustig kunnen zeggen dat er in géén gevql van een tekort aan stuurlieden gesproken kan worden." 37°/o BUITENLANDERS De heer J. de Graaf, directeur van de raad van bestuur voor de Scheepvaart, vertelt ons dat mo menteel 37 pet. van de varensgezel len van Nederlandse schepen be staat uit buitenlanders. „Er is mo menteel een conjunctureel tekort aan zeelieden, dat op 17 pet. kan worden geraamd." „Wat erg te betreuren valt", zo meent een woordvoerder van. de Rotterdamse Lloyd, „is dat zeker zo'n 6.000 Nederlanders varen voor buitenlandse rederijen. Meestal va ren zij onder de goedkope vlaggen van Panama en Honduras". Volgens verschillende reders is er bij de meeste maatschappijen een groot verloop van personeel. „Er zijn veel avonturiers, die wel eens een paar jaartjes of nog korter willen varen, maar die dit doen zonder liefde voor het vak. Een groot deel van deze va rensgezellen valt natuurlijk weer af". Er is ook weinig verbinding meer met gemeenschappen, die van ouds her op de vaart waren aangewezen. De tijden dat in bepaalde families iedereen ging varen, zijn voorbij. Grootvader had altijd gevaren, va der voer, maar de zoon werkt in een fabriek of komt via de middelbare school op de kantoorkruk terecht. Een man die wel scheep gaat, ont vangt zoveel brieven van zijn vrouw, waarin zij schrijft over de goede verdiensten van Jan en Klaai die een baan op de wa* hebben, dat hij er op de duur ook de brui aan geeft. ATTRACTIEVER „Wij hebben het hoofd echter niet in de schoot gelegd", zegt de heer De Graaf. „We doen alles om bij de jeugd de lust tot varen op te wek ken. Vooral het studiecentrum voor zeevarenden doet schitterend werk. Op alle mogelijke manieren wordt de vrijetijdsbesteding van de varens gezel gestimuleerd. Kosten noch moeite worden gespaard. Aan boord worden films gegeven, men stimu leert de studiezin van de zeelieden en de studie voor zee-officier zal ook op een hoger niveau worden ge bracht. Op die wijze hopen wij het beroep aantrekkelijker te maken en wij geloven ook wel, dat ons dit luk ken zal." De heer De Graaf vertelt tenslotte nog, dat aan de sociale hulpverle ning en begeleiding van zeemans vrouwen thans meer aandacht wordt besteed dan ooit tevoren. „Verschil lende redersmaatschappijen hebben met dit doel reeds maatschappelijke werksters in dienst genomen." Door verbetering van de arbeids voorwaarden en sociale hulp aan zeemansgezinnen, alsmede door een brede opzet van de diverse oplei dingscursussen, hoopt men meer zeelieden te kunnen aantrekken en het verloop op onze koopvaardij vloot te kunnen stuiten. De tijd zal leren of dergelijke verbeteringen toereikend zijn om onze vloot weer voldoende te bemannen. hier is de nieuwe zó veelzijdig! zó volmaakt! zó eenvoudig in 't gebruik de meest praktische èn de meest geraffi- neerde werkjes op de meest een voudige manier... dat brengt U de nieuwe ('n ZWITSERS preclsie- produkt van topklasse binnen het berelkvan iedere beurs I) ■*y:> 5 -- H Met een sneltreinvaart ging de. Raad weer door de agenda heen. Met de klok in de hand volgde men op de publieke tribune de hamerslagen van de voorzitter. Twee agendapunten binnen de mi nuut Maar opeens stopte de trein en ging de raad breed voerig de belangen van de plaatselijke midddenstand, en in dit geval wel speciaal van de boekhandelaren, aan het verdedigen. Men schudde een vuist tegen de schoolbesturen, die zich aan de wensen van de raad niets gelegen lieten liggen, er werd zelfs hoofdelijk gestemd, maar alles verliep in pais en vree. De vergadering begon met het aanhouden van de notulen van de begrotings vergadering in maart j.l. Deze waren nu eerst klaar, maar de Raad had ze te laat gekregen om ze nog behoorlijk te kunnen bekijken voor deze vergadering. PACHTEN M. H. de Bruyni, Steegse Peel- weg 23, heeft de pacht van 3.50.00 ha gemeentegrond, gelegen te Yssel- steyn, met ingang van 1 november 1964 beëindigd. Uit een drietal ge gadigden werd gekozen A. H. G. van Asten. Paardekopweg 15. De pacht prijs bedraagt 40,per ha per pachtjaar. Het te verpachten perceel is her meten en blijkens die hermeting is de oppervlakte, welke thans ver pacht wordt 4.17.00 ha. De Raad maakte geen commentaar, inte gendeel, knikte slechts. JEUGDHUIS IN ZUID In verband met een te bouwen jeugdhuis vroeg het R.K. Kerkbe stuur van de parochie van O.L. Vrouw van Zeven Smarten ongeveer 1559 m2 bouwgrond in het uitbrei dingsplan Zuid, op de hoek Beu kenlaan-Vlierstraat te kunnen ko pen. Deze grond kost 20,per rn2 en zowel het kerkbestuur als de raad kon zich daarmede verenigen. BESTEMMINGSPLAN Bij de toelichting op de gemeente begroting 1965 is een overzicht ge geven van de volgorde, waarin de vaststelling c.q. herziening van uit breidingsplannen in onderdelen (thans ingevolge de nieuwe wettelij ke bepalingen te noemen „bestem mingsplannen") zou worden ter hand genomen. Achtereenvolgens zijn de plannen voor West I, Veltum, Molenklef, Ysselsteyn en Vlakwater bewerkt, welke plannen alle in een gevorderd stadium van voorberei ding verkeren en binnen afzienbare tijd in de raad ter vaststelling zul len komen. Het is inmiddels noodzakelijk ge bleken ook de herziening van het bestaand uitbreidingsplan in onder delen om de kern Oostrum ter hand te nemen. Een schetsontwerp voor de herziening is inmiddels opgesteld, dat in de eerste helft van 1966 in de raad komt. Om te voorkomen, dat de gedach te bestemmingen kunnen worden doorkruist door werkzaamheden op grond van bestaande planologische maatregelen, moest de Raad thans verklaren dat een bestemmingsplan voor het gebied Oostrum wordt voorbereid. Dat gebeurde zonder commentaar. AUTOCURSUS OP DE L.T.S. Door het bestuur van de LTS werd een verklaring van de raad ge vraagd. waaruit blijkt dat de uit breiding van het leerplan va de La gere Technische School met een af deling autoherstellen, nodig wordt geoordeeld. Een dergelijke verklaring wordt door de Nijverheidsonderwijswet als voorwaarde gesteld om voor rijks subsidie in aanmerking te kunnen komen. Aangezien ook in een rapport van het Economisch Technologisch Insti- tuur Limburg een dergelijke uitbrei ding van het leerplan nodig oordeel de ging de raad er zonder meer mee akkoord. 1.5% EXTRA De raad ging ook akkoord met een door Ged. Staten voorgestelde extra uitkering van 1.5% op het jaarsala ris 1965 voor de secretaris, de ont vanger en de ambtenaren van de burgerlijke stand. DE BRIER Door de Dienst van Gemeente werken is 'n tekening en begroting ontworpen voor de uitvoering van de openbare werken in het bestem mingsplan „De Brier". Dit plan is bestemd voor de vesti ging van kleine en verzorgende be drijven en omvat de gronden gele gen tussen de Leunseweg, de Zuid singel en de geprojecteerde Oost West verbinding. De dienst raamt 122.000,nodig te hebben voor de aanleg van we gen, riolering, straatverlichting, ver- keersvoorzieningen en beplanting. De Raad stemde stilzwijgend in deze kredietverlening toe. HAAL UIT DE VREEMDE NIET WAT EIGEN PLAATS U BIEDT Het begon te onweren in de raad toen B. en W. met een voorstel kwamen om aan het bestuur van de Henseniusschool verlof te geven voor 3.000,schoolboeken te kopen en voor 108,50 verdampers voor de centrale verwarming. Dit is in feite een formeel iets. Als blijkens rapporten van de nspec- tie zulks nodig is, dan heeft de raad volgens de wet zijn toestemming te geven. Niemand verwachtte dan ook enig commentaar, totdat DE BRUYN duidelijk liet merken met de gang van zaken het niet eens te zijn. „Bij de stukken vindt de raad al leen offertes van firma's buiten Venray. Men gaat voor de boeken naar Apeldoorn. Utrecht en Amster dam en die verdampers kunnen ner gens anders gehaald worden dan in Amstérdam. De plaatselijke midden stand, die men anders wel weet te vinden, krijgt nergens zelfs maar een geringe kans. Men ziet ze nu ge woon niet staan. En dat ondanks het herhaald verzoek van de raad om toch, waar mogelijk, de Venrayse be drijven in te schakelen. Spreker vond dit geen stijl en was niet van plan zich achter dit voorstel te scharen." De VOORZITTER vond op zijn beurt, dat DE BRUYN nu net te ver ging. Men is er allerwege tegen dat de schoolbesturen plaatselijke be drijven geen kansen geven, maar dit kan men hen duidelijk maken door te verzoeken in de toekomst dergelijke kansen wel te scheppen. Men kan echter niet tegen het voorstel stemmen, want dit beant woordt aan alle wettelijke eisen en moet goedgekeurd worden. VERMEULEN vond dat men in 't verleden herhaaldelijk het verzoek gedaan heeft aan de schoolbesturen om plaatselijke bedrijven in te scha kelen, maar dergelijke verzoeken legt men langs zich neer. „Of", zo vroeg VERMEULEN, „gaat men spe ciaal naar Amsterdam omdat die firma zo uitdrukkelijk R.K. voor haar naam heeft staan. Zijn er in Venray geen R.K. bedrijven EMONTS probeerde duidelijk te maken, dat het hier gespecialiseer de zaken betrof en dat daarmede de plaatselijke bedrijven toch niet con curreren kunnen, maar kreeg prompt op zijn boterham, dat zulks nergens bewezen is, want er is helemaal bij plaatselijke bedrijven geen offerte opgevraagd. „Die doen er ook geen moeite voor", repliceerde EMONTS, maar kreeg toen van de VOORZIT TER te horen dat de plaatselijke middenstand toch moeilijk ieder dag kan komen leuren voor wat leveran ties. die eens in de zoveel jaren voorkomen. Het ging er stevig aan toe, zeker toen DE BRUYN vroeg om hoofde lijke stemming. De VOORZITTER beklemtoonde dat de Raad niets anders kon doen dan goedkeuren, maar DE BRUYN noch VERMEULEN gaven toe. Zelfs een tussenvoorstel van VAN VAL KENGOED kon de zaak niet red den. Hij zou graag zien dat B. en W. dit voorstel introkken en het school bestuur alsnog gelegenheid gaf Ven rayse bedrijven in te schakelen^ Maar dit vond de VOORZITTER niet juist, omdat men geen school bestuur ergens toe dwingen kan. Wel wilde hij de betreffende bestu ren nogmaals schriftelijk op de hoogte stellen van het alleszins bil lijke stanpunt van de raad en ben dringend vragen in de toekomst waar mogelijk ook Venrayse bedrij ven offerten te laten maken. Zij het grommend, omdat het niet raad dan met het voorstel akkoord, anders kon (Mevr. Rutten) ging de maar DE BRUYN en VERMEULEN setmden tegen. WELSTANDSCOMMISSIE Het lid van de Plaatselijke Wel standscommissie, de heer P. W. Le- rou, heeft reeds bij het aftreden van Paters Briels te kennen gegeven, dat hij zich ook zou willen terug trek ken uit deze commissie. Men heeft hem gevraagd aan te blijven tot de commissie in haar nieuwe samen stelling zou zijn ingewerkt. Nu de destijds benoemde leden, de heren Cronen uit Den Bosch, van Dongen, Venray en Ruyters te Ven- lo, inmiddels een jaar in functie zijn, wil de heer Lerou met ingang van 1 januari 1966 ontslag uit de taak die hij vanaf 1945 tot heden heeft vervuld. In zijn plaats wilden B. en W. \wee personen benoemen nl. de he ren Th. L. van den Acker, architect te Deurne en J. J. M. Turlings jr., architect te Roermond, lid van de Welstandscommissie Horst-Helden. Het aantal leden-deskundigen der commissie zou daarmede gebracht worden van vier op vijf. Hierdoor wordt meer armslag verkregen daar nu gewisseld kan worden en zo al tijd drie mensen beschikbaar zijn voor de commissievergaderingen op de eerste en derde dinsdag van de maand. De Raad had er vrede mee aan de heer P. W. Lerou op de meest eer volle wijze ontslag te verlenen als lid van de Commissie onder dank zegging voor het zeer verdienstelijke werk, in de loop van twintig jaren voor de gemeente verricht. Over de aanstelling van twee nieu we leden was men het niet direct roerend eens. EMONTS had gezien dat de vergoedingen (zie onder) ook nog al stijgen en dat het dus een dure commissie wordt. Waarom kan men dan niet met drie leden vol staan? Bovendien zinde het hem niets dat het merendeel der leden buiten Venray kwam, die dus slecht op de hoogte zijn met Venrayse mogelijkheden en moeilijkheden. En loopt men met 5 leden geen kans dat kleine dingen nog al meer tijd vra gen, dan in het verleden? De VOORZITTER ging eerst die per in op het werk van de commis sie. Behandelde die in 1963 nog 147 gevallen, in 1964 waren het er tot nu toe meer dan 250. terwijl men in 1965 al 500 gevallen raamt. Dat vraagt dus enorm veel tijd, al gaat 50 pet. van de gevallen na eerste be handeling voor akkoord de deur uit. Van de overige 50 pet. der gevallen moet 40 pet. nog een herhaalde be handeling hebben voordat ze wor den goedgekeurd en ongeveer 10 pet. wordt afgewezen. Het is het streven van elke wel standscommissie mensen buiten de plaats aan te trekken. Dat is o.m. de reden waarom ook de heer Lerou is. gegaan, omdat ook hij van mening is, dat men hier buiten-Venrayers voor moet nemen. Juist om tijd te winnen heeft men nu besloten 5 mensen in de commissie te nemen, zodat gerouleerd kan worden en men dus de zekerheid heeft dat de ver gaderingen normaal doorgaan. DE BRUYN had het dan toch chi quer gevonden als men wat meer mensen op de voordracht geplaatst had, dan de twee die nu benoemd moeten worden. Stemming heeft z.i. zo geen zin. Wat hem betreft kan hij er vrede mee hebben, dat er vijf leden komen. Als inderdaad de par ticuliere bouw het komende jaar meer kansen zal krijgen, zal de commissie het druk genoeg krijgen. Wel meende hij wat clementie te mogen inroepen voor kleine verbou wingen achteraf of op de kerkdorpen. Men zal daar niet altijd de vrij har de bepalingen kunnen handhaven. De VOORZITTER zou graag meer mensen op de voordracht geplaatst hebben, als ze te vinden waren. Maar ze zijn er doodgewoon niet. Van de thans naar voren gebrachte kandidaten heeft b.v. een al duide lijk gesteld dat hij slechts drie kwar talen kan werken in de commissie. Daarom moest men weer een ander zoeken, die dan uiteindelijk wel ge vonden is, maar die ook in tijdnood zit Wat betreft kleine verbouwingen (Vervolg Z.O.Z.)

Peel en Maas | 1965 | | pagina 1