T
Boerenleenbank
Gouden tuinbouw-
verenigingen
Veilig Verkeer...
MARTENS
Politierechter
Z.- Limburg uit de brand
Glaasje op?
Laat u rijden!
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
BLAUPUNKT
televisie
komt van
maar telt de rest niet mee
Om Koning Winter te weerstaan
VRIJDAG 24 DECEMBER 1965 No. 51
ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 87* cL p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2.—)
Rond de eeuwwisseling heeft zich
in de Venray se landbouw een merk
waardige omschakeling voorgedaan.
Men begon interesse te krijgen in
fruitteelt (de beroemde ster-appe
len) en in navolging van wat bijv. in
Venlo gebeurde, werd links en
rechts ook wat aan tuinbouw ge
daan. Aarzelend in het begin, maar
toen de Venlose Veiling voor betere
afzetmogelijkheden van juist deze
produkten ging zorgen, werd het
animo groter en begon men hier en
daar zich coöperatief te organiseren
in zgn. tuinbouwverenigingen. Oirlo
en Leunen beten de spits af.
In 1915 werd in deze plaatsen een
tuinbouwvereniging opgericht, met
het doel tuin- en landbouwproduk-
ten ter veiling of ter verkoop te ver
zenden aan de CVV te Venlo.
Oirlo dat kwam met tuinbouw-
produkten van de koude grond,
Leunen dat vooral om zijn appelen
beroemd was en om ander fruit.
In juni 1915 werd voor wat Oirlo
betreft onder leiding van G. de Pon-
ti gestart met 26 leden en Oirlo en
Castenray waren daarin broederlijk
verenigd.
In Leunen werd gestart onder lei
ding van de heer P. Weys en daar
had men een kleine 30 landbouwers
uit Leunen, Veulen en Heide bij el
kaar in de tuinbouwvereniging. De
eerste jaren oorlogsjaren gin
gen goed, gezien het klein aantal le
den. Er werden omzetten gehaald
van enkele honderden guldens tot
enkele duizenden en dat was bijv. al
aanleiding voor de CW om in de
twintiger jaren in Oostrum een af
zonderlijke veiling te houden voor
de produkten uit deze streek.
Het voorbeeld was gegeven en
voorbeelden trekken. Er zijn na
tuurlijk moeilijkheden geweest
Moeilijkheden van organisatorische
aard. De Oirlonaren en de leden uit
Castenray liepen uiteen en in Leu
nen gingen de mensen van de Heide
een afzonderlijke vereniging oprich
tend De' crisistijden gingen ook aan
de tuinbouwers en de fruittelers niet
ongemerkt voorbij; er is menig jaar
geweest dat men feitelijk voor niets
had staan te werken. Maar er kwa
men ook andere dingen. De asper
ges kwam in de dertiger jaren op.
Men durfde aan de aardbeien en de
tomaten, vroeger specifiek tuinders-
produktèn en ook de augurkenteelt
werd aangepakt.
De oude hoogstamboomgaarden
bleken teveel geld te kosten, te wei
nig produktief terwijl het verwende
publiek de neus op ging halen voor
de oude en vertrouwde sterappel en
andere, nieuwere en smakelijkere
vruchten zocht.
En al die jaren steeg de omzet.
Het is een geleidelijke ontwikkeling,
maar die duidelijk aantoont dat er
een accent komt te liggen op de
Venrayse boerenbedrijven. De crisis
jaren en de oorlogsjaren hebben die
ontwikkeling wel belemmerd, doch
niet teniet gedaan. En vooral na de
oorlog is die tendens duidelijk ge
worden. Er zijn nieuwe boomgaar
den gekomen. De specifieke tuinder
heeft ook in het Venrayse land zijn
intrede gedaan. Er is bloementeelt
en er zijn kassen gekomen. Het
ruilverkavelingsplan Lollebeek heeft
met deze ontwikkeling ernstig reke
ning gehouden en Oirlo als tuin
bouwcentrum officieel aangewezen.
Nu is dan wel gebleken dat het
hier in het Oirlose lang nog niet zo
danig is aangeslagen, maar wie bijv.
ziet dat in de tuinlbouwerskring
in Leunen al 15 kassen gebouwd
zijn en verschillende andere op ver
wezenlijking wachten, die is het dui
delijk, dat de tuinbouw zijn opmars
eerst nu voor goed begonnen is.
Oirlo is gegroeid tot een 120 le
den en haalde vorig jaar een omzet
van bijna 7 ton en kijkt een tikkel
tje lelijk dat ze in haar gouden jaar
niet aan de miljoen gekomen is.
Leunen met bijna 200 leden heeft
de miljoen al dik overschreden en
is er heilig van overtuigd binnen een
paar jaren aan de twee miljoen te
zitten. Asperges, aardbeien, augur
ken, tomaten, zwarte en rode bessen,
bonen, hard- en zachtfruit en nog
andere groenten van Venrayse bo
dem zou men op de Venlose Veiling
niet graag missen.
De ontwikkeling, die in de voor
oorlogse jaren een tikkeltje traag en
langzaam verlopen is, wordt gaande
weg meer zichtbaar. Men mag dan
vechten of Oirlo of Leunen tuin
bouwcentrum gaat worden, feit is,
dat in beide plaatsen de tuinbouw
steeds hogere opbrengsten, steeds
meer aanhangers krijgt. En dit feit
zal op de feestvergaderingen van
beide tuinbouwverenigingen nog wel
eens naar voren gebracht worden.
Even zo goed als er nog wel eens
gepraat zal worden over de concur
rentie van de vrachtlui, die voor 20
hele centen in de twintiger jaren
100 pond fruit naar Venlo brachten
en barre boos waren op het spoor,
dat het nog voor een paar centen
goedkoper deed.
Men zal lachen om het aarzelende
begin van wat pioniers in een bii
uitstek landbouwgebied, maar wie
de omzetcijfers ziet, ervaart dat ook
de tuinbouw een steeds grotere rol
gaat spelen in de toekomst van Ven
ray.
Dat zal voor vele agrarische jon
geren gelukkig zijn, omdat ze hier
door nieuwe mogelijkheden krijgen,
die voorheen voor hen gesloten la
gen.
6CHOOLSTRAAT VENRAY
IBStgevBoerd 7
Bent u gauw vermoeid,
ook na de geringste
inspanningen?
Neem dan
Sanatogen
l TOGENjj Het versterkend middel
S voor jong en oud.
Valsheid in geschrifte levert
doorgaans een fikse straf op. Elk
jaar verdwijnen tientallen Neder
landers naar de ongezellige getra
liede kamertjes van 's rijks hotel
wezen omdat zij vlotweg andersmans
naam onder een chèque zetten en
dan het geld ten eigen bate innen
om er goede sier van te maken.
Ook deze verdachte had ander
mans handtekening onder een che
que geplaatst. Hij knikte minzaam
tegen de postambtenaar achter het
loket en stak het geld in zijn porte
monnee. Even minzaam knikte hij nu
naar de politierechter, en dat mag
enige verwondering wekken als
iemand een paar maanden zal krij
gen. De man heeft die paar maanden
trouwens niet gekregen. Het ver-
trouwvol geknik naar meneertje had
zijn reden.
Een half jaartje geleden emigreer
de de schoonzoon van deze ver
dachte naar het verre Australië.
„Pa", zei hij, „mocht er nog iets te
regelen vallen, dan knapt u dat wel
voor me op hè?" Pa beloofde dat.
Nadien stuurde hij briefjes door,
betaalde een paar vergeten reke
ningetjes en stuurde met regelmaat
pakjes naar het geëemigreerde ge-
Dat ging allemaal goed tot pa last
van zijn blinde darm kreeg. Hij liet
het lastige lichaamsdeel wegwerken
en een dag of wat later liep hij ge
zond en wel weer op straat. Onder
tussen was er voor schoonzoon een
cheque gekomen van 22.50. Als ge
volg van die blinde darm was de
cheque zo lang blijven liggen, dat
hij meteen moest worden geïnd.
Over twee dagen zou hij zijn verlo
pen. Dus ging de man naar het post
kantoor, schreef op de cheque, dat
de geadresseerde zijn schoonvader
machtigde het bedrag in ontvangst
te nemen en ontving het bedrag.
Daarmee was het misdrijf com
pleet. De valse handtekening werd
In de komende vijf jaar zal voor
tienduizend werknemers in het
mijnbedrijf van Zuid-Limburg 'n
nieuwe plaats in het arbeidspro
ces gecreëerd moeten worden. Mi
nister Den Uyl (economische za
ken) en staatssecretaris Bakker
delen dit mee in een ruim hon
derd bladzijden tellende nota over
de economische moeilijkheden, die
voortkomen uit structurele terug
gang in de mijnbouw. De belang
rijkste voorstellen van de be
windsman zijn:
Sluiting van de Staatsmijn Mau-
rits (Geleen) waarin circa 7800 per
sonen werkzaam zijn. Reeds in 1966
wordt daarmee een aanvang ge
maakt. In 1969 moet de sluiting een
feit zijn.
Vestiging van een nieuwe DAF-
automobielfabriek in het industrie
gebed van Born-Buchten Nieuw-
stadt, niet ver van staatsmijn Mau-
rits gelegen. Het grootste deel van
de vrijgekomen employees kan in
deze nieuwe fabriek tewerk worden
gesteld.
Sluiting van de staatsmijn Wilhel-
mina (nabij Kerkrade) te beginnen
in 1969. Deze afbouw zal in 1972 vol
tooid moeten zijn.
Sluiting vóór 1970 van de particu
liere mijn Willem Sophia of van de
Domniale, beide gelegen nabij Kerk
rade. (Verwacht wordt dat beide
mijnen tegelijk worden gesloten.) De
industrialisatie in dit gebied zal zo
spoedig mogelijk op gang worden
gebracht.
Overleg met andere industrieën,
w.o. Philips-Eindhoven wordt voort
gezet.
De staatsmijnen zullen de verlies
gevende produktie van industrie
kool grotendeels staken.
De afbouw van de mijnen zal ook
na 1970 worden voortgezet. Met par
ticuliere mijnen worden voorlopig
overeenkomstien afgesloten., die (ie
eigenaars dwingen de produktie
voort te zetten, tenzij het rijk anders
bepaalt. De steun wordt zodanig
vastgesteld dat redelijk rendement
bij efficiënt werken haalbaar wordt.
De overheid krijgt bij verkoop van
de mijn het voorrecht van koop te
gen liquidatiewaarde.
Omdat de winsten van het staats-
mijnbedrijf ter beschikking staan
van de staat, is er geen aanleiding
aanvullende overheidssubsidie te
verlenen in de verliezen van de
kool winningsbedrij ven van staats
mijnen.
Extra-regeringssteun voor sociale
lasten in de mijnindustrie.
De totale kosten van het complex
van maatregelen zullen globaal ten
minste 500 miljoen gulden per jaar
bedragen.
Ook voor de werknemers in de
ig 4a
ie £vj
ie ,w<
mijnindustrie worden een aantal be
schermende maatregelen genomen.
Men kan zich voorstellen dat Zuid-
Limburg met deze nota in zijn schik
is. Een eerste stap wordt gezet om
de mijnen te sluiten en andere
werkgelegenheid in dit stukje dicht
bevolkt Limburg te brengen.
Nu strooit het rijk met prijsver
lagingen voor industrieterreinen en
met premies voor fabrieksbouw, nu
worden extra subsidies gegeven voor
wegenaanleg, terwijl zeven jaren ge
leden al bleek dat het met de mijn
bouw de verkeerde kant op ging en
de resultaten op een einde liepen.
Maar goed. een kniesoor die daar
op let. Dat men met de vestiging
van de DAF-fabrieken er niet is,
zal ook duidelijk zijn en men wacht
met spanning af, wat er verder uit
de bus gaat komen.
Midden-Limburg schijnt het met
deze nota ook te moeten doen. De
verwachtingen, die men hier inder
tijd gewekt heeft met de nieuwe
Beatrix-mijn zal wel nooit uitko
men, maar nu komt er in de buurt
van Sittard tussen Born en Nieuw -
stadt de nieuwe DAF fabriek te lig
gen en dat schijnt genoeg te zijn.
We kunnen dat niet beoordelen en
laten dat graag aan de mensen in
die streek over.
Waar we ons wel een oordeel
over aanmatigen is Noord-Limburg.
Dat valt dan in vier stukken uiteen.
Op de eerste plaats het gebied Ven-
lo-Beesel (wat men ten onrechte al
tijd maar Noord-Limburg noemt en
wiens pendelcijfers DE cijfers voor
Noord-Limburg zijn). In dit gebied
is echter nood t.a.v. de huisvesting
van buitenlandse arbeiders, die men
;aar moet aantrekken om de pro-
.•{ktie op peil te houden, maar
•aarvoor geen woongelegenheid is.
Ondanks stellige beloften is er tot
heden niets uit de bus gekomen. Het
tweede en derde deel van Noord-
Limburg is Helden en Venray, twee
„oude" te stimuleren kernen, die de
voorrechten van dat stimuleren drei
gen kwijt te raken, ondanks het
feit, dat men hier eerst met de opzet
van industrialisatie is begonnen. Het
vierde deel is het gebied Bergen-
Gennep, dat bekneld tussen de Maas
en de grens wel in een bijzonder be
narde positie verkeert, maar dat men
rustig laat zitten.
ontdekt, de postale recherche kwam
in beweging, de politie schreef er
vellen over vol, de officier van jus
titie stelde een nauwkeurige dag
vaarding samen en de deurwaarder
leidde pa naar het verdachtenbank
je.
Mijn schoonzoon heeft me ge
vraagd alles te regelen en dat heb
ik gedaan", zei hij. „Ik kon in die
twee dagen dat ding niet naar Aus
tralië sturen, opdat hij de handteke
ning zqu kunnen zetten. Dus heb ik
niet anders gedaan dan ik doen
moest."
Daar was de rechter het niet mee
eens, en dit moge tot lering strek
ken voor alle schoonvaders die
baantjes' opknappen voor kinderen
in Australië. De verdachte had de
cheque moeten terugsturen naar de
afzender, met het verzoek een nieu
we uit te schrijven op zijn, ver-
dachtes naam.
,,'t Is wel een bijzonder geval",
vond de officier, „maar waar blij
ven we als dit wordt toegelaten? De
valsheid in geschrifte is gepleegd,
hoe dan ook. Niemand kan zeggen
dat pa géén handtekening heeft ver
valst. Er moet dus een veroordeling
volgen. Maar de straf kan hier ge
ring zijn: vijf gulden of een dag."
Niemand had er bezwaar tegen.
De verdachte zelf ook niet. „Als dat
moet. dan moet dat maar", zei hij,
die vijf gulden is nog wel overheen
te komen."
Alleen de rechter had bezwaren.
„Iemand kan niet wegens het plegen
van een misdrijf worden veroor
deeld", zei hij, „als hij niet de opzet
heeft gehad het misdrijf te plegen.
Hier is Wel bewezen dat de verdach
te een valse handtekening heeft ge
zet, maar niet dat hij de opzet heeft
gehad een misdrijf te plegen." Daar
om werd schoonvader vrijgesproken.
Waarna het wijze knikje volgde.
Ook uit deze gebieden trekken nog
steeds mijnwerkers naar het zuiden
van onze provincie. Nu hoefde dat
beslist niet de r eden te zijn, dat
Minister den Uyl ook aandacht aan
deze delen van onze provincie had
kunnen geven, maar o.i. kan men
Zuid-Limburg niet los zien van de
rest van Limburg. Er bestaat altijd,
en de geschiedenis bewijst dat. een
wisselwerking tussen het mijngebied
en de rest van Limburg. Moest rond
de eeuwwisseling Noord-Limburg
niet agrarisch blijven om zo een te
genwicht te vormen tegen het snel
industrialiserende zuiden?
Kwam Dr. Poels de grote aalmoe
zenier juist in het mijngebied niet
uit Venray? Zo zijn er tientallen
voorbeelden aan te wijzen, even zo
goed als gezinnen, die van hier zijn
wegggetrokken naar het zuiden, naar
de mijnen. Die wisselwerking heb
ben we ervaren in de crisistijden, zo
goed als in de goede jaren, toen ook
van hieruit de mijnwerkersbussen
reden. We willen maar aantonen, dat
heel Limburg nauw met de mijnen
betrokken zijn en dat het al of niet
doorgaan van een mijnindustrie zijn
repercussies in de gehele provincie
zal hebben.
Daarom is het teleurstellend dat
men zich alleen tot het zuiden van
onze provincie heeft beperkt, hoe dit
deel van de provincie ook voorrang
dient te hebben. Dit moet toch ook
voor een provinciaal bestuur een uit
gemaakte zaak zijn, al was het
vreemd dat bd. de statenleden niet
genodigd waren op de grote bijeen
komst. waarop Minister Den Uyl
het startschot gaf voor een nieuwe
opbouw van het zuiden van onze
provincie.
Bij alle lof, die men dient te heb
ben voor wat de regering gepland
heeft voor het zuiden, is het een te
leurstelling voor de noordelingen
van deze parochie, dat niet meteen
het gehele Limburgse industrialisa
tiebeleid onder de loupe genomen
heeft en naast een stellingname ten
aanzien van de pendel naar Duits
land ook hulp gegeven heeft voor
de huisvesting van buitenlandse ar
beiders en de zekerheid dat de eens
getroffen maatregelen om de indus
trialisatie van het noorden mogelijk
te maken gehandhaafd zullen wor
den.
GOMMANS KLEDING
gaan.
Langstraat
v/h Coopmans
Tel. 1281
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray maken bekend, dat in afwij
king van de geldende openstellings
uren op vrijdag 24 december 1965 de
gemeentesecretarie, het kantoor van
de gemeente-ontvanger en de kanto
ren van gemeentewerken en het ge
meentelijk woningbedrijf voor het
publiek geopend zullen zijn: 's mor
gens van 9 tot 12 uur. In de namid
dag zullen de kantoren gesloten zijn.
Venray, 20 december 1965.
Burgemeester én wethouders voor
noemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
H. P. L. Vorst, secretaris.
Voor alle reparaties
ia. MARTENS
Schoolstraat 30 Tel. 2389
GLAASJE OP?
Bijna een vijfde deel van de vol
wassen bevolking gebruikt nooit al
cohol, terwijl zeker 2/5 van de be
volking slechts zogenaamde gele
genheidsdrinkers zijn. Die gelegen
heid wordt dan meestal thuis gebo
den, want het aanbieden van alco
hol-houdende dranken is een veel-
verbreid statussymbool geworden.
Een verrassende meerderheid van de
Nederlandse bevolking drinkt thuis
uit gezelligheidsoverwegingen. Dat
blijkt uit recente steekproeven: 67,8
procent van de personen gaf te ken
nen „thuis te schenken" (6,1 pet. in
een café) en gevraagd naar de mo
tivatie van het drinken van alcohol
zeiden maar liefst 319 van 437 per
sonen „ik vind het gezellig".
Het drinken is -dus in Nederland
veel meer dan in andere landen een
bezigheid, die niet een vaste plaats
in het dagritme inneemt en van een
regelmatig dagelijks alcoholgebruik
is nauwelijks sprake.
Speciaal rond de kerstdagen en
oud en nieuw, in de typische gezel-
ligheidsmaand december, stijgt het
alcoholgebruik. En daarmee ook het
aantal ongelukken en veroordelingen
tengevolge van het rijden onder in
vloed.
In Engeland bleek zelfs dat in
1963 bij 40% van de verkeersonge
vallen rond Kerstmis de bestuurder
had gedronken; normaal is dat per-
centage „slechts" 14 pet! Deskundi
gen zijn het er over eens dat in óns
land bij de verkeersongevallen met
dodelijke afloop in een aanzienlijk
percentage van de gevallen alcohol
het ongeval veroorzaakte of mede-
veroorzaakte.
Dit percentage staat voor Neder
land niet wetenschappelijk vast. Ge^
zien het feit dat men bewust gevaar
schept door het rijden na gebruik
van alcohol een gevaar dat voor
komen had kunnen worden is het
toch een teken aan de wand dat on
geveer 3/5 (1963: 60,8 pet.) van het
aantal veroordelingen wegens mis
drijven van de Wegensverkeerswet
voor rekening komt van rijden NA
alcoholgebruik!
Volgens cijfers van het C.B.S. be
droeg het aantal misdrijven door rij
den onder invloed (art. 26) over het
eerste halfjaar van 1964: 3244, over
de overeenkomstige periode in 1965:
3574; een stijging van ruim 10 pet.
Toch bevinden de potentiële weg-
gebruikers-onder-invloed zich in
vrijwel alle categorieën van leeftij
den en weggebruikers, te beginnen
bij de jeugdige bromfietser en ein
digend bij. de bejaarde voetgangers.
Zo blijkt uit cijfers van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek, dat
van de joyrijders van 18 jaar en:
ouder in de jaren 1956-1961 resp. 28,
38, 40, 36, 35 en 41 pet tijdens het
joyrijden onder invloed van alcohol
verkeerde
Een speciale groep vormen de za
kenlieden, receptiebezoekers etc.. die
regelmatig drinken om de eenvoudi
ge „reden", dat de maatschappelijke
normen vereisen dat men drinkt.
„Als ik rijden moet dan drink ik
niet en als ik drinken moet dan rijd
ik niet", zou het devies van iedere
weggebruiker moeten zijn. Meestal
is de gedachte echter „ik kan best
een aantal glazen drinken, zonder
dat ik er last van heb". Men reali
seert zich daarbij niet of nauwelijks
wat de uitwerking is van alcohol,
wat de invloed is op het weggedrag,
welke straffen staan op het rijden
onder invloed en hoeveel slacht
offers vallen door de combinatie al
cohol-verkeer.
Vandaar juist nu in december,
maar het geldt altijd: Glaasje op?
Laat U rijden!
Vrijdagavond 24 dec. en vrijdagavond 31 dec. is ons
kantoor gesloten.
de spaarbank vaar iederéén
Venray
Julianasingel 32
Tel. 04780-2348
Misschi endat de niet genodigde
statenleden uit noord- en midden-
Limburg deze facetten, bij al het
verblijdende nieuws voor het zuiden,
nog eens duidelijk naar voren kun
nen brengen.