T Boerenleenbank Gouden tuinbouw- verenigingen Veilig Verkeer... MARTENS Politierechter Z.- Limburg uit de brand Glaasje op? Laat u rijden! WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN BLAUPUNKT televisie komt van maar telt de rest niet mee Om Koning Winter te weerstaan VRIJDAG 24 DECEMBER 1965 No. 51 ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 87* cL p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2.—) Rond de eeuwwisseling heeft zich in de Venray se landbouw een merk waardige omschakeling voorgedaan. Men begon interesse te krijgen in fruitteelt (de beroemde ster-appe len) en in navolging van wat bijv. in Venlo gebeurde, werd links en rechts ook wat aan tuinbouw ge daan. Aarzelend in het begin, maar toen de Venlose Veiling voor betere afzetmogelijkheden van juist deze produkten ging zorgen, werd het animo groter en begon men hier en daar zich coöperatief te organiseren in zgn. tuinbouwverenigingen. Oirlo en Leunen beten de spits af. In 1915 werd in deze plaatsen een tuinbouwvereniging opgericht, met het doel tuin- en landbouwproduk- ten ter veiling of ter verkoop te ver zenden aan de CVV te Venlo. Oirlo dat kwam met tuinbouw- produkten van de koude grond, Leunen dat vooral om zijn appelen beroemd was en om ander fruit. In juni 1915 werd voor wat Oirlo betreft onder leiding van G. de Pon- ti gestart met 26 leden en Oirlo en Castenray waren daarin broederlijk verenigd. In Leunen werd gestart onder lei ding van de heer P. Weys en daar had men een kleine 30 landbouwers uit Leunen, Veulen en Heide bij el kaar in de tuinbouwvereniging. De eerste jaren oorlogsjaren gin gen goed, gezien het klein aantal le den. Er werden omzetten gehaald van enkele honderden guldens tot enkele duizenden en dat was bijv. al aanleiding voor de CW om in de twintiger jaren in Oostrum een af zonderlijke veiling te houden voor de produkten uit deze streek. Het voorbeeld was gegeven en voorbeelden trekken. Er zijn na tuurlijk moeilijkheden geweest Moeilijkheden van organisatorische aard. De Oirlonaren en de leden uit Castenray liepen uiteen en in Leu nen gingen de mensen van de Heide een afzonderlijke vereniging oprich tend De' crisistijden gingen ook aan de tuinbouwers en de fruittelers niet ongemerkt voorbij; er is menig jaar geweest dat men feitelijk voor niets had staan te werken. Maar er kwa men ook andere dingen. De asper ges kwam in de dertiger jaren op. Men durfde aan de aardbeien en de tomaten, vroeger specifiek tuinders- produktèn en ook de augurkenteelt werd aangepakt. De oude hoogstamboomgaarden bleken teveel geld te kosten, te wei nig produktief terwijl het verwende publiek de neus op ging halen voor de oude en vertrouwde sterappel en andere, nieuwere en smakelijkere vruchten zocht. En al die jaren steeg de omzet. Het is een geleidelijke ontwikkeling, maar die duidelijk aantoont dat er een accent komt te liggen op de Venrayse boerenbedrijven. De crisis jaren en de oorlogsjaren hebben die ontwikkeling wel belemmerd, doch niet teniet gedaan. En vooral na de oorlog is die tendens duidelijk ge worden. Er zijn nieuwe boomgaar den gekomen. De specifieke tuinder heeft ook in het Venrayse land zijn intrede gedaan. Er is bloementeelt en er zijn kassen gekomen. Het ruilverkavelingsplan Lollebeek heeft met deze ontwikkeling ernstig reke ning gehouden en Oirlo als tuin bouwcentrum officieel aangewezen. Nu is dan wel gebleken dat het hier in het Oirlose lang nog niet zo danig is aangeslagen, maar wie bijv. ziet dat in de tuinlbouwerskring in Leunen al 15 kassen gebouwd zijn en verschillende andere op ver wezenlijking wachten, die is het dui delijk, dat de tuinbouw zijn opmars eerst nu voor goed begonnen is. Oirlo is gegroeid tot een 120 le den en haalde vorig jaar een omzet van bijna 7 ton en kijkt een tikkel tje lelijk dat ze in haar gouden jaar niet aan de miljoen gekomen is. Leunen met bijna 200 leden heeft de miljoen al dik overschreden en is er heilig van overtuigd binnen een paar jaren aan de twee miljoen te zitten. Asperges, aardbeien, augur ken, tomaten, zwarte en rode bessen, bonen, hard- en zachtfruit en nog andere groenten van Venrayse bo dem zou men op de Venlose Veiling niet graag missen. De ontwikkeling, die in de voor oorlogse jaren een tikkeltje traag en langzaam verlopen is, wordt gaande weg meer zichtbaar. Men mag dan vechten of Oirlo of Leunen tuin bouwcentrum gaat worden, feit is, dat in beide plaatsen de tuinbouw steeds hogere opbrengsten, steeds meer aanhangers krijgt. En dit feit zal op de feestvergaderingen van beide tuinbouwverenigingen nog wel eens naar voren gebracht worden. Even zo goed als er nog wel eens gepraat zal worden over de concur rentie van de vrachtlui, die voor 20 hele centen in de twintiger jaren 100 pond fruit naar Venlo brachten en barre boos waren op het spoor, dat het nog voor een paar centen goedkoper deed. Men zal lachen om het aarzelende begin van wat pioniers in een bii uitstek landbouwgebied, maar wie de omzetcijfers ziet, ervaart dat ook de tuinbouw een steeds grotere rol gaat spelen in de toekomst van Ven ray. Dat zal voor vele agrarische jon geren gelukkig zijn, omdat ze hier door nieuwe mogelijkheden krijgen, die voorheen voor hen gesloten la gen. 6CHOOLSTRAAT VENRAY IBStgevBoerd 7 Bent u gauw vermoeid, ook na de geringste inspanningen? Neem dan Sanatogen l TOGENjj Het versterkend middel S voor jong en oud. Valsheid in geschrifte levert doorgaans een fikse straf op. Elk jaar verdwijnen tientallen Neder landers naar de ongezellige getra liede kamertjes van 's rijks hotel wezen omdat zij vlotweg andersmans naam onder een chèque zetten en dan het geld ten eigen bate innen om er goede sier van te maken. Ook deze verdachte had ander mans handtekening onder een che que geplaatst. Hij knikte minzaam tegen de postambtenaar achter het loket en stak het geld in zijn porte monnee. Even minzaam knikte hij nu naar de politierechter, en dat mag enige verwondering wekken als iemand een paar maanden zal krij gen. De man heeft die paar maanden trouwens niet gekregen. Het ver- trouwvol geknik naar meneertje had zijn reden. Een half jaartje geleden emigreer de de schoonzoon van deze ver dachte naar het verre Australië. „Pa", zei hij, „mocht er nog iets te regelen vallen, dan knapt u dat wel voor me op hè?" Pa beloofde dat. Nadien stuurde hij briefjes door, betaalde een paar vergeten reke ningetjes en stuurde met regelmaat pakjes naar het geëemigreerde ge- Dat ging allemaal goed tot pa last van zijn blinde darm kreeg. Hij liet het lastige lichaamsdeel wegwerken en een dag of wat later liep hij ge zond en wel weer op straat. Onder tussen was er voor schoonzoon een cheque gekomen van 22.50. Als ge volg van die blinde darm was de cheque zo lang blijven liggen, dat hij meteen moest worden geïnd. Over twee dagen zou hij zijn verlo pen. Dus ging de man naar het post kantoor, schreef op de cheque, dat de geadresseerde zijn schoonvader machtigde het bedrag in ontvangst te nemen en ontving het bedrag. Daarmee was het misdrijf com pleet. De valse handtekening werd In de komende vijf jaar zal voor tienduizend werknemers in het mijnbedrijf van Zuid-Limburg 'n nieuwe plaats in het arbeidspro ces gecreëerd moeten worden. Mi nister Den Uyl (economische za ken) en staatssecretaris Bakker delen dit mee in een ruim hon derd bladzijden tellende nota over de economische moeilijkheden, die voortkomen uit structurele terug gang in de mijnbouw. De belang rijkste voorstellen van de be windsman zijn: Sluiting van de Staatsmijn Mau- rits (Geleen) waarin circa 7800 per sonen werkzaam zijn. Reeds in 1966 wordt daarmee een aanvang ge maakt. In 1969 moet de sluiting een feit zijn. Vestiging van een nieuwe DAF- automobielfabriek in het industrie gebed van Born-Buchten Nieuw- stadt, niet ver van staatsmijn Mau- rits gelegen. Het grootste deel van de vrijgekomen employees kan in deze nieuwe fabriek tewerk worden gesteld. Sluiting van de staatsmijn Wilhel- mina (nabij Kerkrade) te beginnen in 1969. Deze afbouw zal in 1972 vol tooid moeten zijn. Sluiting vóór 1970 van de particu liere mijn Willem Sophia of van de Domniale, beide gelegen nabij Kerk rade. (Verwacht wordt dat beide mijnen tegelijk worden gesloten.) De industrialisatie in dit gebied zal zo spoedig mogelijk op gang worden gebracht. Overleg met andere industrieën, w.o. Philips-Eindhoven wordt voort gezet. De staatsmijnen zullen de verlies gevende produktie van industrie kool grotendeels staken. De afbouw van de mijnen zal ook na 1970 worden voortgezet. Met par ticuliere mijnen worden voorlopig overeenkomstien afgesloten., die (ie eigenaars dwingen de produktie voort te zetten, tenzij het rijk anders bepaalt. De steun wordt zodanig vastgesteld dat redelijk rendement bij efficiënt werken haalbaar wordt. De overheid krijgt bij verkoop van de mijn het voorrecht van koop te gen liquidatiewaarde. Omdat de winsten van het staats- mijnbedrijf ter beschikking staan van de staat, is er geen aanleiding aanvullende overheidssubsidie te verlenen in de verliezen van de kool winningsbedrij ven van staats mijnen. Extra-regeringssteun voor sociale lasten in de mijnindustrie. De totale kosten van het complex van maatregelen zullen globaal ten minste 500 miljoen gulden per jaar bedragen. Ook voor de werknemers in de ig 4a ie £vj ie ,w< mijnindustrie worden een aantal be schermende maatregelen genomen. Men kan zich voorstellen dat Zuid- Limburg met deze nota in zijn schik is. Een eerste stap wordt gezet om de mijnen te sluiten en andere werkgelegenheid in dit stukje dicht bevolkt Limburg te brengen. Nu strooit het rijk met prijsver lagingen voor industrieterreinen en met premies voor fabrieksbouw, nu worden extra subsidies gegeven voor wegenaanleg, terwijl zeven jaren ge leden al bleek dat het met de mijn bouw de verkeerde kant op ging en de resultaten op een einde liepen. Maar goed. een kniesoor die daar op let. Dat men met de vestiging van de DAF-fabrieken er niet is, zal ook duidelijk zijn en men wacht met spanning af, wat er verder uit de bus gaat komen. Midden-Limburg schijnt het met deze nota ook te moeten doen. De verwachtingen, die men hier inder tijd gewekt heeft met de nieuwe Beatrix-mijn zal wel nooit uitko men, maar nu komt er in de buurt van Sittard tussen Born en Nieuw - stadt de nieuwe DAF fabriek te lig gen en dat schijnt genoeg te zijn. We kunnen dat niet beoordelen en laten dat graag aan de mensen in die streek over. Waar we ons wel een oordeel over aanmatigen is Noord-Limburg. Dat valt dan in vier stukken uiteen. Op de eerste plaats het gebied Ven- lo-Beesel (wat men ten onrechte al tijd maar Noord-Limburg noemt en wiens pendelcijfers DE cijfers voor Noord-Limburg zijn). In dit gebied is echter nood t.a.v. de huisvesting van buitenlandse arbeiders, die men ;aar moet aantrekken om de pro- .•{ktie op peil te houden, maar •aarvoor geen woongelegenheid is. Ondanks stellige beloften is er tot heden niets uit de bus gekomen. Het tweede en derde deel van Noord- Limburg is Helden en Venray, twee „oude" te stimuleren kernen, die de voorrechten van dat stimuleren drei gen kwijt te raken, ondanks het feit, dat men hier eerst met de opzet van industrialisatie is begonnen. Het vierde deel is het gebied Bergen- Gennep, dat bekneld tussen de Maas en de grens wel in een bijzonder be narde positie verkeert, maar dat men rustig laat zitten. ontdekt, de postale recherche kwam in beweging, de politie schreef er vellen over vol, de officier van jus titie stelde een nauwkeurige dag vaarding samen en de deurwaarder leidde pa naar het verdachtenbank je. Mijn schoonzoon heeft me ge vraagd alles te regelen en dat heb ik gedaan", zei hij. „Ik kon in die twee dagen dat ding niet naar Aus tralië sturen, opdat hij de handteke ning zqu kunnen zetten. Dus heb ik niet anders gedaan dan ik doen moest." Daar was de rechter het niet mee eens, en dit moge tot lering strek ken voor alle schoonvaders die baantjes' opknappen voor kinderen in Australië. De verdachte had de cheque moeten terugsturen naar de afzender, met het verzoek een nieu we uit te schrijven op zijn, ver- dachtes naam. ,,'t Is wel een bijzonder geval", vond de officier, „maar waar blij ven we als dit wordt toegelaten? De valsheid in geschrifte is gepleegd, hoe dan ook. Niemand kan zeggen dat pa géén handtekening heeft ver valst. Er moet dus een veroordeling volgen. Maar de straf kan hier ge ring zijn: vijf gulden of een dag." Niemand had er bezwaar tegen. De verdachte zelf ook niet. „Als dat moet. dan moet dat maar", zei hij, die vijf gulden is nog wel overheen te komen." Alleen de rechter had bezwaren. „Iemand kan niet wegens het plegen van een misdrijf worden veroor deeld", zei hij, „als hij niet de opzet heeft gehad het misdrijf te plegen. Hier is Wel bewezen dat de verdach te een valse handtekening heeft ge zet, maar niet dat hij de opzet heeft gehad een misdrijf te plegen." Daar om werd schoonvader vrijgesproken. Waarna het wijze knikje volgde. Ook uit deze gebieden trekken nog steeds mijnwerkers naar het zuiden van onze provincie. Nu hoefde dat beslist niet de r eden te zijn, dat Minister den Uyl ook aandacht aan deze delen van onze provincie had kunnen geven, maar o.i. kan men Zuid-Limburg niet los zien van de rest van Limburg. Er bestaat altijd, en de geschiedenis bewijst dat. een wisselwerking tussen het mijngebied en de rest van Limburg. Moest rond de eeuwwisseling Noord-Limburg niet agrarisch blijven om zo een te genwicht te vormen tegen het snel industrialiserende zuiden? Kwam Dr. Poels de grote aalmoe zenier juist in het mijngebied niet uit Venray? Zo zijn er tientallen voorbeelden aan te wijzen, even zo goed als gezinnen, die van hier zijn wegggetrokken naar het zuiden, naar de mijnen. Die wisselwerking heb ben we ervaren in de crisistijden, zo goed als in de goede jaren, toen ook van hieruit de mijnwerkersbussen reden. We willen maar aantonen, dat heel Limburg nauw met de mijnen betrokken zijn en dat het al of niet doorgaan van een mijnindustrie zijn repercussies in de gehele provincie zal hebben. Daarom is het teleurstellend dat men zich alleen tot het zuiden van onze provincie heeft beperkt, hoe dit deel van de provincie ook voorrang dient te hebben. Dit moet toch ook voor een provinciaal bestuur een uit gemaakte zaak zijn, al was het vreemd dat bd. de statenleden niet genodigd waren op de grote bijeen komst. waarop Minister Den Uyl het startschot gaf voor een nieuwe opbouw van het zuiden van onze provincie. Bij alle lof, die men dient te heb ben voor wat de regering gepland heeft voor het zuiden, is het een te leurstelling voor de noordelingen van deze parochie, dat niet meteen het gehele Limburgse industrialisa tiebeleid onder de loupe genomen heeft en naast een stellingname ten aanzien van de pendel naar Duits land ook hulp gegeven heeft voor de huisvesting van buitenlandse ar beiders en de zekerheid dat de eens getroffen maatregelen om de indus trialisatie van het noorden mogelijk te maken gehandhaafd zullen wor den. GOMMANS KLEDING gaan. Langstraat v/h Coopmans Tel. 1281 BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray maken bekend, dat in afwij king van de geldende openstellings uren op vrijdag 24 december 1965 de gemeentesecretarie, het kantoor van de gemeente-ontvanger en de kanto ren van gemeentewerken en het ge meentelijk woningbedrijf voor het publiek geopend zullen zijn: 's mor gens van 9 tot 12 uur. In de namid dag zullen de kantoren gesloten zijn. Venray, 20 december 1965. Burgemeester én wethouders voor noemd, Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS, burgemeester. H. P. L. Vorst, secretaris. Voor alle reparaties ia. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 GLAASJE OP? Bijna een vijfde deel van de vol wassen bevolking gebruikt nooit al cohol, terwijl zeker 2/5 van de be volking slechts zogenaamde gele genheidsdrinkers zijn. Die gelegen heid wordt dan meestal thuis gebo den, want het aanbieden van alco hol-houdende dranken is een veel- verbreid statussymbool geworden. Een verrassende meerderheid van de Nederlandse bevolking drinkt thuis uit gezelligheidsoverwegingen. Dat blijkt uit recente steekproeven: 67,8 procent van de personen gaf te ken nen „thuis te schenken" (6,1 pet. in een café) en gevraagd naar de mo tivatie van het drinken van alcohol zeiden maar liefst 319 van 437 per sonen „ik vind het gezellig". Het drinken is -dus in Nederland veel meer dan in andere landen een bezigheid, die niet een vaste plaats in het dagritme inneemt en van een regelmatig dagelijks alcoholgebruik is nauwelijks sprake. Speciaal rond de kerstdagen en oud en nieuw, in de typische gezel- ligheidsmaand december, stijgt het alcoholgebruik. En daarmee ook het aantal ongelukken en veroordelingen tengevolge van het rijden onder in vloed. In Engeland bleek zelfs dat in 1963 bij 40% van de verkeersonge vallen rond Kerstmis de bestuurder had gedronken; normaal is dat per- centage „slechts" 14 pet! Deskundi gen zijn het er over eens dat in óns land bij de verkeersongevallen met dodelijke afloop in een aanzienlijk percentage van de gevallen alcohol het ongeval veroorzaakte of mede- veroorzaakte. Dit percentage staat voor Neder land niet wetenschappelijk vast. Ge^ zien het feit dat men bewust gevaar schept door het rijden na gebruik van alcohol een gevaar dat voor komen had kunnen worden is het toch een teken aan de wand dat on geveer 3/5 (1963: 60,8 pet.) van het aantal veroordelingen wegens mis drijven van de Wegensverkeerswet voor rekening komt van rijden NA alcoholgebruik! Volgens cijfers van het C.B.S. be droeg het aantal misdrijven door rij den onder invloed (art. 26) over het eerste halfjaar van 1964: 3244, over de overeenkomstige periode in 1965: 3574; een stijging van ruim 10 pet. Toch bevinden de potentiële weg- gebruikers-onder-invloed zich in vrijwel alle categorieën van leeftij den en weggebruikers, te beginnen bij de jeugdige bromfietser en ein digend bij. de bejaarde voetgangers. Zo blijkt uit cijfers van het Cen traal Bureau voor de Statistiek, dat van de joyrijders van 18 jaar en: ouder in de jaren 1956-1961 resp. 28, 38, 40, 36, 35 en 41 pet tijdens het joyrijden onder invloed van alcohol verkeerde Een speciale groep vormen de za kenlieden, receptiebezoekers etc.. die regelmatig drinken om de eenvoudi ge „reden", dat de maatschappelijke normen vereisen dat men drinkt. „Als ik rijden moet dan drink ik niet en als ik drinken moet dan rijd ik niet", zou het devies van iedere weggebruiker moeten zijn. Meestal is de gedachte echter „ik kan best een aantal glazen drinken, zonder dat ik er last van heb". Men reali seert zich daarbij niet of nauwelijks wat de uitwerking is van alcohol, wat de invloed is op het weggedrag, welke straffen staan op het rijden onder invloed en hoeveel slacht offers vallen door de combinatie al cohol-verkeer. Vandaar juist nu in december, maar het geldt altijd: Glaasje op? Laat U rijden! Vrijdagavond 24 dec. en vrijdagavond 31 dec. is ons kantoor gesloten. de spaarbank vaar iederéén Venray Julianasingel 32 Tel. 04780-2348 Misschi endat de niet genodigde statenleden uit noord- en midden- Limburg deze facetten, bij al het verblijdende nieuws voor het zuiden, nog eens duidelijk naar voren kun nen brengen.

Peel en Maas | 1965 | | pagina 17