ik wilde fokkerij van het beste materiaal... Vergadering GEMEENTERAAD WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Aannemer Bert Klomp In de Rouwkoelen grazen meer dan 100 Welsh pony's Reserveer tijdig een nachtkluis Nederlandsche Credietbank H.Y. VRIJDAG 29 OKTOBER 1965 No. 43 ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 ADVERTENTIEPRIJS 8V« ct. p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2.—) Tekst: L. van Lieshout (H.D.) Door het gouden zonlicht, waarin nevelsluiers een vaag-geheim zinnige ruimte scheppen, rilden we langs een naar vruchtbaar heid geurende zwarte akker. Voor ons doemen uit de mist tien tallen silhouetten op. grauwe kleine gestalten die zich bü het naderbij komen doen onderscheiden als ponies. Je staat even ver baasd te kijken als die tientallen er bijna honderd blijken te zijn. Bijna honderd Welsh-ponies, goed en wel over uit het moeder land Wales, grazen rustig in de vroege ochtend op ongeveer vier hectaren ruw weiland, gras met er tussen door droge en vergeel de haverstengels: verzopen haver zegt de landbouwer. Als je over die ruwe. vlakte naar de ponies loopt, waan je je, als je tenminste beschikt over wat fantasie (en de mist helpt je daarbij wel) in een prairie waar een grote kudde paarden de komst van de mens niet eens merkt. „Toen de dokter zei dat ik niet meer mocht werken heb ik me hele maal op m'n hobby gegooid", ver telt Bert Klomp uit Helmond, eige naar van een aannemersbedrijf voor grond-, weg- en waterwerken, waar in zijn zoon hem opvolgt. We ken nen. hem in Venray als de sloper van de noodwoningen in de Schoolstraat e.d. Over enkele maanden is Bert Klomp woonachtig in Ysselsteyn. Want daar bevindt zich zijn hobby: ruim 90 merries en veulens en 10 hengsten van het Welsh-ras. „Vosje", roept-ie, „Vosje, kom danUit de kudde maakt zich een rood-bruine kleine merrie los en „lipt hem zowat de kraag van zijn jas. „Zijn benen zijn al aardig ge nezen. Kijk, Martien, hij kreupelt niet meer." Martien van de Berk mortel is zijn naaste helper bij het instandhouden van de honderd Welsh-pony's die hij bezit. Martien van de Berkmortel weet van wan ten: „Van jongs af aan zit ik in de paarden, Ja, ik weet er wel wat van. Bert trouwens ook. We hebben alles gelezen over de Welsh-pony's." Bert Klomp heeft ook samen met Martien van de Berkmortel de grote aankoop gedaan in Engeland. Enige tijd terug, toen Bert Klomp besloot om van zijn hobby toch maar weer een werk te maken. „Als ik me niet meer mag bemoeien met het aanne- merswerk. dan maar ponnies fok ken", moet hij gedacht hebben. Niet alleen omdat hij iets om handen wil de hebben, maar omdat de ponny nu eenmaal zijn liefde had. En in de Welsh-ponny zag hij óór brood. In Ysselsteyn kocht hij van een kuikenfokker diens huis en kippen- stalllen. Vier hectaren grond achter zijn nieuwe woning zaaide ihij in; zo wat zestien hectaren bestaande wei landen pachtte hij. Verschillende kippenhokken werden verbouwd tot boxen voor de hengsten en de drach tige merries. Toen dat allemaal was gebeurd kon het eigenlijke werk be ginnen: het aankopen van eerste klas dekhengsten en het aankopen van minstens even goed merrie materiaal. VOOR TWEE TON We hebben eerst thuis bekeken welke Engelse fokkers de goede bloedlijn volgden. Vijf, zes stallen| meenden we in aanmerking tej kunnen laten komen voor een be zoek. We zün een week naar En geland gegaan, Martien en ik, en we hebben er zowat geen oog dicht gedaan. Ik bedoel: het heeft ons heel wat tijd gekost om al die fok kerijen het zijn in vergelijking met de mijne maar kleintjes te bezoeken. We wisten onderhand precies welke hengsten we moes ten kopen en welke merries. Zo zuiver mogelijk bloed, mijnheer. Geen vreemde inmenging. Op het einde van die week was er een grote veiling in Hereforth, wel het centrum van de Welsh-penny's. En daar hebben we onze inkopen ge daan. Ik denk voor bij elkaar twee ton." Bert Klomp weet dat het een smak geld is. „Ik weet dat verdomd goed, want ik heb er tien jaar lang dag en nacht voor moeten zwoegen." Het ri sico van een fokkerij? „Ales wat je in je leven begint heeft een risico in zich. Maar je kunt je geld beter te gen iets goeds aansmijten dan tegen iets slechts. En ik wilde een fokkerij van het beste materiaal. Niet die handels-ponny's, zoals ze hier in Nederland nog veel te veel verkocht worden. Die zijn dikwijls wild ge fokt. Bij een boer bijvoorbeeld. Dat is niet goed voor de fokkerij. Bert Klomp staat nu midden in de wei en kijkt hoe zijn Welshjes als een kudde prairie-paarden door zijn 17-jarige zoon Kees en door Martien werden opgedreven, in galop gezet, wat de fotograaf wil een mooi plaat je schieten. Het is een prachtig ge zicht als je al die ponny's met wap- perendemanen en vliegende staarten de sprong ziet nemen over een sloot, die dwars door het weiland loopt. PRATEN De eigenaar staat er met genoegen naar te kijken, hoed wat schuin aihter op zijn hoofd en je toeroepend dat je eens moet letten op dat klei ne zilvergrijze veulentje. „Gangetje, hè", roept hij stralend. „Zo lijkt hij, net op Ben Carwright", zegt zijn In wilde galop over de weilanden: bijna 100 prachtige Welsh-ponny's. van Little Joe, want hij doet soms dingen die niet direct de instemming van zijn vader hebben. „Jongen, je moet niet zo met de zweep knallen. Je moet praten met die dieren, zo veel praten dat ze je de knopen van de jas komen bijten". Z'n zoon grin nikt eens. „Zo is ons vader nou. Over die ponny's maakt hij zich nog veel bezorgder dan-ie ooit gedaan heeft met zijn werk." Vorige week is Bert Klomp goed. ziek geweest. „Ik was overspannen. Helemaal. Toen moesten die pon- ny's van Engeland naar hier komen, in iedereen bemoeit er zich dan nee. Je hebt er een ontzaglijke ompslomp aan. Ze moeten gekeurd Je moet honderden formulieren in vullen. Ze worden gekeurd door het stamboek. Ik was doodop en blij dat ze hier in de wei stonden". „Daarvoor moest-ie juist oppassen bij zijn werk had de dokter gezegd", vertelt Kees Klomp. „Alleen zijn hobby mocht hij blijven doen. Noem dat nog maar hobby." SELECTEREN Bert Klomp lacht er later eens om. Hij weet dat het geen hobby, meer is. Zijn fokkerij „De Rauw Kuile" zal hem nog wel eens slape loze nachten bezorgen. Want eigen lijk is hij pas begonnen. De hengs ten slaan nu in prachtige boxen, van elkaar gescheiden. Ze worden in con ditie gebracht of gehouden voor hun taak om te zorgen dat er goede Welsh-ponny's komen. „Veel van die merries die je in de wei hebt gezien, zijn gedekt", vertelt Bert. „Als het goed is moet op 7 februari het eer ste veulen komen. De grove stoot zal wel in maart-april komen. Volgend jaar gaan we selecteren. Twintig van de beste merries type A en twintig van type B zullen we hier houden. Daar gaan we dan echt mee fokken. En natuurlijk houden we ook van goed veulensmateriaal achter, een paar hengstjes misschien om te kij ken wat we daarvan kunnen maken. De rest wordt verkocht." De prijzen zijn goed voor de Welsh. Als ze maar van goede afstam ming zijn. „In Engeland heb ik 'n ruintje zien verkopen voor acht duizend". Natuurlijk is dat zo'n uiterste. Maar voor een goede merrie ben je toch al vlug 2.000 gulden kwijt, zo niet meer. Vooral de Duitsers zijn in Nederland goe de afnemers. Bert Klomp zal wel zorgen dat zij spoedig op de hoog te zijn van de naam „Rauw Kui le". Ieder veulen dat hier geboren wordt en een prijs behaalt, krügt namelijk de naam van de stal mee. „Rauw Kuile" moet een begrip worden, droomt Bert Klomp, „dan is het goed. Ze is nu wel de groot ste in West-Europa voor Welsh- ponny's, maar het moet de beste worden." zoon later. Kees speelt dan de ïütT&uraen door de Veterinaire dienst. Je waande je op die nevelige herfst- meren in 'n prairie. Fokker Bert Klomp: bijten. .praten, totdat ze je de knopen van de jas De laatste raadsvergadering vond zijn hoogtepunt in het afscheid van de nestor van de raad, de heer Steeghs, waarover U elders in dit blad meer vindt. Voordien had de Raad liefst 28 agendapunten met aan- en verkopen, met subsidie-verleningen en met hulp aan scholen (kleuterschool Castenray) doorgewerkt. En verwonderlijk was dat b.v. bij het vaststellen van grondprijzen in het uitbrei dingsplan De Brier niemand iets zei over de toch alles behalve goedkope grondprijzen voor zgn. klein-industrieën. Met liefst 4 no tulen van voorbije raadsvergaderingen (men is nu bij tot en met augustus) werd de start gemaakt. BEGIN Het toekennen van een uitkering ineens ad 2 pet. over het jaar 1965 aan de secretarissen, ontvanger en ambtenaren van de burgerlijke stand was het feitelijke begin van de lan ge agenda van de jongste raadsver gadering. Ged. Staten moeten hier over nog hun mening kenbaar ma ken aan de Minister en vragen op hun beurt hoe de Limburgse ge meenteraden over denken. Venray's Raad had geen bezwaar. KLEUTERONDERWIJS De vergoedingen waarop de kleu terscholen recht hebben volgens de desbetreffende wet worden ieder jaar opnieuw door het Rijk vastge steld. Aanvankelijk kregen de scho len voor 1964 955,per lokaal en 14,90 per kleuter. Nu heeft de staatssecretaris het definitieve bedrag bepaald op resp. 1020,en 17,35. zodat de kleuter scholen nog recht hebben op het verschil. Daar de Raad zijn goedkeuring gaf aan deze regeling komt nog 5042,26 ter beschikking van de Venrayse kleuters. Ook de reeds vastgestelde bedragen voor 1965 zijn verhoogd van 955, per lokaal op 1065,— en van 14.90 per kleuter op 18,30. Daar ook de Raad met deze ver hoging akkoord ging betekent dit nog eens een extraatje van 7930,06 voor onze Venrayse ukke-pukken. INDUSTRIËLE COMMISSIE Hierdoor kunt U buiten de kantoor-uren J o.a. vrijdagavond en zaterdag etc., Uw kasgelden tegen diefstal, inbraak etc. veilig deponeren in de kluizen van ons kantoor. Vraag inlichtingen aan de kas. Bijkantoor Venray - Patersstraat 17 - Tel. 2061 Sinds I960 bestaat de Industrie commissie Venray, ter bevordering van de industrialisatie en ter advise ring omtrent al de daarmede ver band houdende problemen. Die com missie is samengesteld uit represen tanten van het gemeentebestuur, de industrie, de werknemers en de agrarische sector. Als vertegenwoor diger van de industrie is in 1961 op voorstel van de Industriële Club be noemd de heer drs. E. F. J. M. van Haaren. Deze is thans niet meer werkzaam in de Venrayse industrie, als gevolg waarvan zijn lidmaatschap van de Industriële Club automatisch is be ëindigd en hij niet meer de indus triële werkgevers' in Venray kan vertegenwoordigen. Uit 2 kandidaten door de Indus triële Club gesteld, koos de raad de heer Ir. C. Leurs, directeur van Blit- ta Aluminiumbouw N.V. te Venray. OVERDRACHT De Raad ging verder akkoord met de overdracht van grond van de kleuterschool St. Anna aan het R.K, Kerkbestuur van de parochie Chris tus Koning. Dit Kerkbestuur kreeg ook in eigendom de grond en de ge bouwen van de St. Luciaschool West. VAN VALKENGOED wilde de prijzen weten, maar de VOORZIT TER vertelde hem dat een en ander .om niet" gebeurt, in die zin dat wel in de gemeentelijke schooladmi nistratie rekening wordt gehouden met de prijs zoals die in de prijzen- kaarten voor die grond is vastge steld. Een en ander is in de kleuter onderwijs- en de L.O.-wet vastge legd en biedt voldoende waarborgen dat de gemeente aan zijn trekken komt. SPORTTERREINEN IN CASTENRAY - VREDEPEEL De toekenning van een voorlopige gemeentelijke subsidie ten behoeve van de aahleg van sportterreinen te Castenray en Vredepeel bracht STEEGHS nog in het geweer. Door de voetbalvereniging Cas tenray en door de Culturele Com missie was een verzoek ingediend om toekenning van een gemeentelij ke bijdrage in de kosten van aanleg van een sportterrein. Castenray had als kosten voor het terrein opgege ven 3.045,terwijl voor de kosten voor een kleedlokaal, water en elec- triciteitsleidingen enz. nog een be drag van 10.600,geraamd wer den. De kosten van aanleg van het sportterrein te Vredepel worden ge raamd op 2.150, Reeds geruime tijd is de gemeente met Ged. Staten aan het onderhan delen over de sportveldenvoorzie ningen op de kerkdorpen, doch hier in nog geen oplossing verkregen. Vooruitlopend op deze oplossing wilde B. en W. toch helpen. En men was zelfs bereid verder te gaan dan indertijd bij Merselo en Oirlo toen het subsidiepercentage gesteld werd op 90 pet. en het maximum-subsidie bedrag op 1.500,en alleen voor de aanleg van de terreinen. Thans uil men ook al omdat men hoopt op een 10 pet. subsidie regeling van de Provincie 80 pet. subsidiëren van de aanlegkosten van de terreinen tot een maximum van 2000,—. Toen PONJEE opgemerkt had, dat het overleg met Ged. Staten toch wel lang duurde, merkte de VOOR ZITTER op dat er bij Ged. Staten vele, vele projecten liggen en dat de subsidiepot klein is. Men poogt voor het °inde van be* jaar komen tot een bepaalde planning en dan zal begin volgend jaar wel blijken wat er uit de bus komt. Maar eerst moe ten we weten of er inderdaad voor Venray wat inzit, wil men verdere plannen kunnen maken. Om Castenray en Vredepeel toch vast te helpen is er dit voorstel voor een voorlopige subsidie. Maar STEEGHS vond dat maar niets. Castenray komt met een de finitief plan en had dus ook op een definitieve subsidie gerekend, die zeker hoger lag dan deze 80 pet. en dan alleen op de speelvelden. De rest blijft dan nog buiten beschouwing en dat ondanks het feit dat de prijzen beslist aan de lage kant zün en er veel zelf voor niets gedaan wordt en De VOORZITTER maakte hem nog eens duidelük dat. voordat Ged. Staten gesproken hebben, aan een definitieve oplossing niet te denken Steeghs mag dan wel net doen of Castenray met 2000,wordt afge scheept. maar hij herinnerde er aan, dat de gemeente alleen al in Cas- tenray's sportterrein tot heden meer dan 21.000,geïnvesteerd heeft, meer dan in welk ander kerkdorp ook. „Wacht maar tot de andere kerk dorpen met hun definitieve oplos singen komenwaarschuwde STEEGHS, „dan gaan die heel wat meer kosten dan het veld in Casten ray." En daarom bepleitte hij nog maals een hogere subsidie-bijdrage. Maar hü verloor deze ronde, al deed het de raad kennelijk pijn hun nes tor op zijn laatste raadsvergadering alleen te moeten laten staan. JENNISKENS drong nog aan op een vroegere beslissing van Ged. Staten, maar kreeg te horen, dat men al zeer blij mocht zijn als men die in het voorjaar 1966 had. STEEGHS deed nog een dringend beroep om ook als hij niet meer in de Raad was, Castenray niet te ver geten, maar kreeg van de VOOR ZITTER te horen, dat geen enkel kerkdorp vergeten wordt door de raad, ook al heeft het geen verte genwoordigers uit een bepaald dorp in de raad. De raad heeft de belan gen van de gehele gemeente te be hartigen en tot die gemeente hoort ook ieder kerkdorp En daarmee viel ook voor dit voorstel de hamer. AAN- EN VERKOPEN De aankoop van grond en opstal van J. M. van de Waeter, Helfrich- straat 36, ten behoeve van de door trekking van de Zuidsingel werd zonder meer goedgekeurd. Het betreft hier 800 m2 grond met opstallen voor de prijs van 16.215. De verkoop van een kavel, gele gen in het uitbreidingsplan „De Brier" aan A. F. Linders, Pr. Hen drikstraat 22 ging zonder meer on der de hamer door. Betrokkene heeft 2670 m2 grond nodig aan de Zuidsingel. De prijs bedraagt 20,per m2. (Vervolg zie elders in dit blad)

Peel en Maas | 1965 | | pagina 1