November slachtmaand KERSTVIERING ZIGEUNERS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Sl~ïïfift^i^bov™TÏÏ5 V reemdelingen en kosthuizen KERSTKOLLEKTE VRIJDAG 18 DECEMBER 1964 No. 51 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS NET KOSTHUIS GEVRAAGD.... Advertenties, die men de laatste maanden meermalen in dit en andere bladen vindt en waarvan de opstellers „vreemde" arbeiders zijn. Spanjolen, Grieken, Italianen, Turken Hoe gaat dat nu met deze vreem de mensen in doodgewone Venrayse gezinnen. Mensen van zo hele ande re aard, die zo pardoes midden in een Venray's huisgezin terecht ko men. En waarom "blijven ze niet in hun pensions ,waar toch nog altijd meer rekening gehouden wordt met hun mensen b.v. op het gebied van eten. Wat zoeken zij temidden van vreemden, die hun taal en gewoon ten niet kennen? Dat zijn zo de vragen, die men zich stelt als men hierover hoort. Wie het huis van de Spanjaarden ziet bij de Blitta en eens praat met de mensen daar, dan kan men zich voorstellen, hoe eenzaam feitelijk deze vreemden hier zijn. Men is er niet met wat olie in hun eten te doen en hun twee vol wassen warme maaltijden per dag voor te schotelen. De levendige Spanjool moet kunnen kletsen, pra ten, pratenZijn begrip voor huiselijkheid mag anders zijn dan het onze, maar ga eens kijken naar die kamertjes daar bij de Blitta, die stuk voor stuk klein Spanje gewor den zijn. Daar zijn Spaanse vrou wen, waar tegen men iets anders kna zeggen, dan tegen een Venray's meisje, en ook een andere instelling hebben als deze. Daar is televisie, radio, een platenspeler Daar zijn spelen en het eten be reid mede door Spaansen is er SpaansDeze mensen "trekken daar niet weg. Men is er onder ons, houdt daarnaast contacten genoeg met de buitenwereld en men is te vreden. Ze hebben in Pater Peters van de Carmelieten van de Smakt niet al- leen een geestelijke leider, maar hij organiseert zo nu en dan in het Pel grimshuis aldaar een Spaanse avond waar het Spaanse vuur uitspat en waar ander Spanjolen, die niet hun casa, hun verblijf bij de Blitta heb ben, zich al maanden op spitsen Want hoe goed een pensionverblijf ook is, dat kan het niet bieden. Daar is en blijft men „ergens" een num mer, een klant, die moeilijk ver staanbaar is'en op zijn beurt moei lijk zijn wensen naar voren kan brengen. Een vijfdaagse arbeidsweek is kort en zo worden ze gedwongen veel van hun vrije tijd (te veel, zeggen sommigen) te blijven hangen in hun pension, waar men op elkaar is uit gekeken en waar men ondanks het goede eten toch gaat kankeren. Want ons melkbrood b.v. is voor de Span- jo. .1, die gewend is aan hard water brood, een lap karton zonder geur of kleur Thuis zijn ze niets gewend, is een dooddoener, waar men deze klachten mee afdoet, maar niet mee uit de wereld helptAls na enkele we ken het nieuw er af is ,ze uitgekeken zijn op al het nieuwe wat over hen heen gekomen is, toen ze het (voor velen nog steeds ongelofelijke) kon- trakt tekenden, dan vervelen deze mensen zich, omdat er te weinig kontakten zijn. Ze zijn naar Holland gekomen omdat hier tenminste wat harde va luta te verdienen zijn, waarmede in Spanje, Griekenland en Turkije wonderen gedaan kunnen worden. Maar het zijn geen machines, die men na werktijd stop kan zetten om ze de volgende morgen weer aan 't draaien te krijgen. Ze levenHun leven is dan hun pension en de straat. En voor wie de zuidelijke zon kent, valt dan hier het miezerige re gentje wel bitter hard tegen. Een bioscoop brengt geen oplossing, want ze begrijpen de talen niet, die er ge sproken worden evenmin als de Ne derlandse vertaling onderop. Men behoeft van dit alles beslist geen drama te maken, maar feit is, dat vele van deze misschien uiter lijk harde kerels stiekem heimwee hebben. En nogmaals de Spanjaarden ver keren in de gelukkige omstandigheid dat ze in de Blitta-casa op bezoek kunnen, een Pater Peters hebben, die zich werkelijk om hun bekom mert. Maar Italianen, Grieken en Turken zijn er ook nog. Het enig ste kontakt wat ze hebben is de fa briek of werkplaats waar ze als on geschoold arbeider inderdaad hun mannetje staan en later de straat, waar misschien dan een Venray's meisjes eens lonkt, maar waar ze toch ergens buitengesloten zijn. Men verstaat hen niet in de winkels en velen bekijken hen als een soort onderontwikkelden. Nu menen ze een oplossing voor hun eenzaamheid gevonden te heb ben door „in de kost te gaan". In de kost bij mensen ,die ze veelal niet kennen en die hen niet kennen. Ook dit is een experiment, dat soms wel zorgen met zich brengt. Niet op de eerste plaats dat men te hoge kost gelden gaat vragen. De vreemde ar beiders ,die hier gekomen zijn om geld te verdienen, mógen dan aan vankelijk er in trappen om voor 2 kamers met pension 170,te be talen, dat duurt maar een appelen- tijd. Daarvoor is hun de harde Hol landse gulden te lief. Ze hebben er begrip voor, dat de mensen, die hen in de kost nemen, dit op de eerste plaats doen om een centje bij te verdienen ,maar men moet redelijk blijven Neen, men gaat hier vreemden ne men, die onze erwtensoep met kluif nog wel weten te waarderen, maar die met eten toch heel andere eisen stellen. En met „eten wat de pot schaft" is men er nietMen zal er beslist wel eens wat olie tussen moeten mengenDat is al een probleem. Een tweede ,zo niet erger is het taalprobleem, dat een goede communicatie toch nog altijd in de weg staat ,als staat men verbaasd over 'het feit, hoe sommige van deze mensen zich na betrekkelijk korte tijd in het Nederlands weten uit te drukken. En bovenal is er het men selijk kontakt, wat ze kennelijk zoeken. Bij de een lukt dat wonder wel, bij de ander wordt dat een vol slagen mislukking. Waarom? Het antwoord is moeilijk te vin den. Het ligt aan kleinigheden, als een knoflookworst, die men extra voor de man gekocht had; bij wat gebrekkig tekst en uitleg, die hem gegeven werd bij een televisie uitzending; bij extra gekruide bo- nenspijzen ,die men klaar gemaakt epkeJe pn bezoek kwamen; door meer te geven en te nemen dan men bij „gewone kostgangers" doet.... Doorgewone menselijkheid, met een hoofdletter geschreven, zoeken kennelijk velen. Of ze die vinden in alle kosthuizen? Men vraagt zich wel eens af, als men zo links en rechts eens over dit chapiter spreekt en ook met de vreemde arbeiders zelf, voor zover daar mee te praten is, of we het ons niet te gemakkelijk maken. We halen gewaardeerde en dure arbeidskrachten naar hier, verzor gen ze met goede sociale voorzienin gen, geven hun meer vakantie en goedkope pensions en dat zijn alle maal prachtige en mooie dingen Maar een week is langer dan 45 uren in een fabriek. Om wat er bui ten die 45 uren gebeurt, bekomme ren ons daarom niet te weinig? La ten we die lange, lange tijd, niet veel over aan het goede geluk, aan de pensionhouder, de kostbaas Twee dagen lang was Venray af gelopen week het hoofdkwartier van de zigeunerkoning Koko Petaio, wel ke met zijn gevolg zijn residentie had opgeslagen in het recreatieoord Vlakwater. Bij een bezoek dat deze zigeunervorst bracht aan de burge meester mr. Custers, werd hem voor twee dagen plaatsruimte toegestaan op het Vlakwater, toen bleek dat hij en zijn volgelingen niet. naar het woonwagenkamp wilden. Op weg naar België waar op 25 januari a.s. het treffen plaats vindt van de nakomelingen van de Peta io's en waar er een duizendtal van worden verwacht, heeft hij te Ven ray halt gehouden. Op de plaats, waar Koning Koko Petaio eerst standplaats had gevonden, werd hij op last van de groepscommandant der Rijkspolitie, adjudant Peynen- burg en opperwachtmeester van Hout verwijderd, waarna een onder houd met burgemeester mr. Custers plaats vond met het bovenomschre ven resultaat. Vrijdagavond werd de Rijkspolitie mededeling gedaan dat ten nadele van een limonadehandelaar tien flesjes limonade gestolen waren door zigeunerkinderen. De Rijks politie ging de klacht na en hoewel Koning Petaio van de onschuld van zijn kinderen overtuigd was, betaal de hij graag de schade. Nog wacht een andere inwoner van Venray op betaling voor verleende diensten en wel een taxibedrijf, dat enige zigeu nervrouwen van Venray uit naar 't kamp vervoerd had. .Betaling zou volgen maar nu de Koning en zijn gevolg vertrokken zijn zal het moei lijk zijn om de rekening vereffend te krijgen. Het is een ietwat eigenaardige er varing als men met een stedeling staat op een boerenerf voor de ladder, met daarop een fors, vers geslacht varken. „Doen ze dat hier nog...." was zjjn verbaasde vraag. Dan realiseert men zich, dat je zelf ook een tikkeltje verbaasd naar al dit wit en rose vlees hebt staan te kijken en komende uit Venray- kom dit fenomeen al lang niet meer gezien hebt. Het doet wat Breugeliaans aan, dat middendoor gekapte varken, wijd gespreid en leeg gebloed, daar in vrieskou te zien hangen tegen de donkere achtergrond van de grote schuurdeur. En je vraagt je af, hoe lang het nog pas geleden is, dat der-j gelijke slachtfeesten ook in Venray kom in deze maanden doodgewone gebeurtenissen waren. Keurmeester v. d. Loo rijdt met zijn wagen het erf op, als we voor de ladder staan en naar de vlees overvloed kijken, die daar hangt bo ven fris geschrobde plavuizen. Hij snijdt en keurt in dat lang-; nen in de boerderij staan de ketels! al te dampen op de kachels en staat' het worstmachientje klaar op de hoek van de tafel. Het goedkeurend knikje van de heer v. d. Loo is het teken, dat het J feest voor moeder de vrouw begin- Trouwens menig boer bestelt tus sendoor bij zijn coöperatieve slage rij de Limco ook nog wel eens een ander stuk vlees, zodat elk wat wils krijgt en iedereen op de boerderij aan zijn trekken komt. Er mogen dan misschien minder beestjes sneuvelen in de huisslach tingen dan vroeger, maar feit is en blijft dat in deze maanden nog me nig varkentje de oren gewassen worden en een goede aanvulling vormt van het dagelijks menu. HET DODEN VAN VOOR DE CONSUMPTIE BESTEMDE DIEREN Telkenjare bereiken de Neder- landsche Vereeniging tot Bescher ming van Dieren klachten, dat klei ne dieren, als b.v. pluimvee en ko nijnen, op vaak afschuwelijke wijze worden gedood. Dierenbescherming wijst er voorts op, dat o.m. het ophangen van ko nijnen en het levend plukken van kippen en dergelijke voor de wet strafbaar is en dat meer dan anders zaam stijver wordende vlees en bin- hierop door de politie zal worden een gesneden en gekapt is. We praten met de keurmeester, over zijn werk. Als er een slacht-, vergunning gehaaldt wordt op het gemeentehuis .krijgt hij de namen door van de aspirant-slachters moet hij het a.s. slachtoffer nu Zo schrijft de vleeskeuringswet het nu eenmaal voor. En heeft de slach ter zijn werk gedaan, dan moet hij wederom komen om het nu dode! beestje te keuren. toegezien. Wenken voor pijnloos doden van kleine huisdieren formuleert de Ne- derlandsche Vereeniging tot Be scherming van Dieren als volgt: De instrumenten voor het slachten ^en 5a«Üi Yf en uit- {mes hakmes, bijl) moeten scherp en zonder scharen (schaarden) zijn. Is bedwelming onmogelijk dan zorge !men ervoor, dat na de halssnede de kop niet naar beneden hangt. Zolang bloed in de hersenen is, leeft en ■voelt het dier. Bij een opgerichte kop, waarbij de .snijwond van de ihals naar beneden ligt, sterft het nog in levende lijve gaan keuren, diep spoediger ,daar het bloed dan uit de hersenen kan afvloeien. GEVOGELTE Waar de kopvorm het toelaat, be- i dwelme men door een krachtige slag »Kijk, daar ziet U een verschil met j e enhouten hamer, op de door 'vroeger". En hij wijst op"cie rügge- graat van het varken, die keurig in tweeën gespleten is door de slager. Dat is ,dat het ruggemerg gekeurd kan wordenVroeger achtte men dat niet nodig en kapte men langs de ruggegraat af, waardoor men de ribstukjes, de zgn. houwkes kreeg. MEER VERSCHILLEN Inderdaad loopt het aantal huis- slachtingen terug, is het bescheid van de keurmeester. Haalde men in 1950-1951 nig ongeveer zo'n kleine 3000 vergunningen, dit jaar komt men even over de helft. De meeste boeren slachten zelf nog steeds jaar lijks hun varken. Bij particulieren echter, die onder en na de oorlog ook dikwijls een eigen varkentje hadden, is het praktisch geheel ver dwenen. Trouwens in de kom der gemeente mogen zelfs geen varkens stallen meer staan, dus hoe wil men daar varkens houden? Maar de tijd dat de boeren de een of ander oude zeug voor hun jaar lijks slachtfeest uitkozen is ook de finitief voorbij. Men mest nu een goed beestje dat zo'n kleine 120 kg weegt speciaal voor dit doel en die moet er dan in al zijn welgedaan heid aan geloven. Zult, bloedworst en brij worden nog altijd klaar ge maakt, evenals meters worst, maar ook hier is veel veranderd. Nieuwe re recepten worden gebruikt, andere verwerkingsmethoden, smakelijker toebereiding. De voorlichting en de huishoudschool heeft hier prachtige resultaten geboekt, zodat er meer en beter spul uit het dode beestje ge fabriceerd wordt. Wat er dan tenslotte overblijft, gaat in plaats van in pekelkuipen de plastic in, met een net labeltje daarop. En voor de ouderwetse pe- kelkuip is de moderne diepvries ge komen, die het voordeel heeft dat het vlees frisser blijft en niet zo af grijselijk zout als vroeger. En naar behoeven wordt er dan een stuk van afgesneden en de rest weer netjes ingevroren. Het gemak dient de mens en het eten is er sma kelijker door. Trouwens, wie op menig boerderij de diepvrieskist bekijkt, ziet daar een uitstekende variatie in, die men vroeger niet kende. Deze kisten of kluizen maken het immers mogelijk om in tijden b.v. dat het kalfsvlees niet veel opbrengt een beestje voor eigen gebruik te slachten en te be waren zodat er variatie op tafel komt. Wij vragen nog steeds PERSONEFL -geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY een tafel gesteunde kop en snij de daarna dit lichaamsdeel af. Voor grotere vogels als ganzen verdient het aanbeveling, deze van tevoren zo in -een zak te doen, dat alleen de kop er uitsteekt. Is bedwelming on mogelijk, dan snij de men met een scherp mes snel de kop af. VISSEN Men bedwelme met een krachtige slag op de door een vaste onderlaag gesteunde kop en snijde dan dit li chaamsdeel af. Wanneer de vis be stemd is om met de kop te worden opgediend, dan snijde men na de be dwelming der wervelkolom achter de kop door. Pas daarna mogen de vissen worden ontschubd. Alen pakke men met een droge doek en behandele ze overigens als andere vissen. Nooit legge men ze levend in zout af azijn en nimmer mag de huid er af getrokken wor den als ze nog levend zijn. SCHAALDIEREN Kreeften, krabben en garnalen dompele men onder in kokend zout water en houde ze ondergedompeld tot ze levenloos zijn. Met het oog op de afkoeling van het water neme men niet te veel tegelijk in een pan of ketel. Nooit mogen ze met koud of lauw water worden opgezet. Pas na de dood mogen, waar nodig, de ingewanden worden weggenomen. KONIJNEN Konijnen houde men bij de lende nen vast, zodat het hoofd naar be neden hangt en geve dan met een stevig stuk hout, b.v. een niet te lichte hamersteel, een krachtige slag op het achterhoofd achter de oren. Daarna late men ze verbloeden. Wanneer men geen routine heeft, wende men zich zoals gezegd tot een te goeder naam en faam be kend staande poelier of tot het ge meentelijk abattoir. TRANSPORT EN BEWAREN VAN DIEREN Gevogelte moet men ongebonden in een net met een vaste bodem vervoeren en vissen in water. Is dit laatste niet mogelijk, dan late men ze door de verkoper op de boven aangewezen wijze bewusteloos ma ken en uitbloeden. Het bewaren van kreeften in winkels en restau- rnats met dichtgebonden scharen is voor die dieren een kwelling. Is het nodig ze levend te bewaren, dan doet men dit in ijs. HET AFSTEKEN VAN VUURWERK OP OUDEJAARS DAG Ons bereiken ook elk jaar klach ten, dat door het afsteken van knal lend vuurwerk heel veel huisdieren in grote angst worden gebracht. Dierenbescherming doet een be roep op de ouders, maar ook recht streeks op de jeugd, om toch vooral geen knallend vuurwerk af te ste- DIOCESAAN DR. POELS-COMITE Jaar in, jaar uit ondervinden vele honderden gezinnen op een of ande re wijze de weldaden van het om vangrijke sociaal-caritatieve werk van de Katholieke Arbeidersbewe ging Limburg. Ieder jaar worden honderden moeders, die lichamelijk en geeste lijk noodzakelijk rust behoeven, ter verpleging in het Dr. Poels-Oord op genomen. Sinds de opening van dit rustoord in 1951 werden niet minder dan 4.900 moeders en 200 baby's verpleegd met in totaal 180.000 ver- pleegdagen. Ieder jaar genieten honderden kinderen een geestelijk en lichame lijk weldoende vakantie in de va kantiecentra „Groenewoud" en „Kasteel Well". Voor duizenden kin deren is dit vakantiewerk een blij vende aangename h'erinnering ge bleven. Ieder jaar ontvangen vele tiental len noodlijdende gezinnen en hulp behoevende rieken hulp en steun van onze Dienst Hulpverlening. Ieder jaar worden tientallen zwakke kinderen met steun van de K.A.B.-instellingen uitgezonden naar Kindervakantie-nolnies. Ieder jaar mogen 100 onbemiddel de zieken voor rekening van het Lourdes-ziekenfonds een bedevaart naar Lourdes maken. Meer dan 1.300 zieken kinderen en volwas senen danken reeds een Lourdes- reis aan deze instelling. Ieder jaar worden honderden ge zinnen, die gezinshulp of gezinsver zorging nodig hebben, geholpen door „Ons Gezinszorgfonds". Ieder jaar worden tientallen meis jes in de gelegenheid gesteld de op leiding tot gezinsverzorgster te kun nen volgen om dit mooie sociale be roep in onze gezinnen te kunnen uit oefenen. Jaarlijks worden door ons grote bedragen uit de kollekte-op- brengst aangewend in de kosten voor deze opleiding om de bestaan de noodtoèstarid" óp fi^t~s*êtn'en""varrj de gezinsverzorging' te lenigen, in het belang van de gezinnen. Dit noodzakelijke weldoende werk kost jaarlijks enorme bedragen, die slechts ten dele uit gewone midde len kontributie e.a. bijdragen gedekt kunnen worden. Voor de instandhouding en nood zakelijke uitbreiding van dit werk ten behoeve van onze lijdende even mensen wordt jaarlijks de grote KERSTKOLLEKTE gehouden. Gij, die de rijkdom ener goede ge zondheid bezit, die geen armoede en ziekte kent, die met uwe kinderen blijde het Kerstfeest kunt vieren, denkt in de komende Kërstdagen een ogenblik aan uw lijdende even mensen. Zij vragen om uw steun en uw hulp. Laat Kerstmis ook voor deze armen en zieken een feest van licht en liefde zijn. Geeft daarom, zoveel gij missen kunt, voor de grote kerstkollekte. Een dezer dagen wordt huis aan huis een kerstkollektezakje bezorgd. Laat elk gezinslid een kerstgave of feren voor dit grote werk van naas tenliefde. ST. PETRUS-BANDENKERK Op 2e Kerstdag zal er 's middags om 5 uur een kerstviering worden gehouden in de St. Petrus-Banden- kerk. Deze kerstviering wordt ge organiseerd door en voor het jon genskoor van deze kerk. Dit kerstconcert is bedoeld voor de gehele Venrayse bevolking. Het jongenskoor zet hiermee de viering van zijn 5-jarig bestaan in, dat be gin volgend jaar plaats heeft. Al bijna 5 jaar verzorgen deze jongens samen met het herenkoor geregeld de diensten in de kerk. Dit is wel een reden om dit eerste lus trum met een mooie kerstviering luister bij te zetten. De H.E.H. De ken zal het kerstevangelie voor lezen. De jongens zullen samen met het herenkoor een 15 tal kerstliederen ten gehore brengen. Aan dit kerstconcert werken ook enkele solisten mee: de altzangeres Gerrie van der Giessen, die het af gelopen jaar al een van vastencon- ferenties voor de jeugd heeft opge luisterd met haar zang. Zij zingt en kele kerstliederen alsmede 3 aria's uit kantate's van J. S. Bach (o.a. uit het Weinachtsoratorium). Verder de fluittist Gerad van de Endt uit Maassluis. Hij zal twee fluitsonates spelen en Mevr. van der Giessen begeleiden in een van de aria's. Het geheel staat onder leiding van Rob Berben, die ook de orgelbegelei ding van de alt en de fluittist zal verzorgen. Bovendien zal hij nog een tweetal orgelwerken spelen. Het jongenksoor hoopt dat vele Ven- rayers deze kerstviering zullen mee maken, zodat in de toekomst nog eens een dergelijke viering georga niseerd kan worden. Het jongens koor is dezè belangstelling ten volle waard. ken. In elk geval adviseren zij aan de eigenaren van honden om hun viervoeters binnen te houden, liefst in de huiskamer waar men zelf ver toeft en als het moet om de dieren aan de lijn uit te laten, immers er waren honden, die, gedreven door angst, soms tot ver buiten de gren zen van de bebouwde kom der ge meente vluchtten. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur DR. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Telefoon 1335 Uitsluitend voor spoedgevallen! ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. Janssen, Kard. van Rossum- straat, tel. 1504. GROENE KRUIS Dinsdag a.s. Zuigelingen-bureau voor de Kom. ZIEKENAUTO Bel 04780-1592 b.g.g. 2116 ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN Vroedvrouw JKrujjsen-Mjj ~Juhanasingel~4r-?3 - Venray Tel. 1061 (04780) b.g.g. 1152 STORMSCHADE TE VENRAY Met een enorme klap waaide zon dag tijdens stormweer een volwas sen berkenboom langs de Provincia le weg Venray-Horst op de woning van de fam. Vullinghs te Castenray en doorboorde het dak. Onder leidng van het hoofd we- gendienst kring Noord van de Pro vinciale Waterstaat, de heer Ruyter uit Venlo, kwam direct hulp-mate rieel ter plaatse. Een grote kraan wagen van de firma Hermans uit Venlo sleepte de boom van het dak. De boom had zich door de dakspan ten geslagen en een gedeelte-van de buitenmuur in zijn val meegetrok ken. De schade was groot en mede door het uitvallen van het boven gronds net was ook de stroom voor een gedeelte der buurtschap uitge vallen. Met man en macht werd gewerkt om het pand voor waterschade te vrijwaren. De omgeslagen boom was een vol wassen en gezonde boom, waaruit wel blijkt hoe enorm de wind was welke zondagmiddag over onze ge meente voerde. IN DE NACHT VAN 18 OP 19 DECEMBER: EEN TOTALE MAANSVERDUISTERING WAARSCHIJNLIJK BETERE WAARNEMINGSOMSTANDIG HEDEN DAN IN DE ZOMER. Voor de liefhebbers valt er in de nacht van 18 op 19 december aan staande een interessant verschijnsel waar te nemen. Dan zal zich in de korte tijd van slechts zestig minu ten een totale maansverduistering voltrekken, waarbij de omstandig heden waarschijnlijk bijzonder gun stig zijn voor een goede waarne ming. Hieraan werkt mee het feit, dat de zon bijna haar diepste stand (21 december) onder de horizon heeft, terwijl de maan zich evenre dig hoog boven de einder bevindt en daardoor goed te observeren zal zijn mits wolken ons in die nacht geen parten spelen. Dit jaar is wel een uitzonderlijk gunstig jaar voor de wetenschappe lijke onderzoekers van de maan, want dit is de tweede totale ver duistering in één jaar. In de nacht van 24 op 25 juni van dit jaar speel de zich eveneens dit schouwspel af. Deze keer liggen de tijden vooral voor leken wat ongunstiger dan de vorige maal. De maan zal om 1.59 uur de kernschaduw binnentreden. In de zestig minuten van 3.08 tot 4.08 uur zal zij hier geheel in ver blijven, om daarna er weer uit te treden, waarna rij om 5.15 uur weer geheel in het licht van de zon zal staan.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1