Boerenl Grote Nationale Motorcross te Venray Venrayse muziekgezelschappen op^ concours Bloemen uil Venray trekpaarden-tentoonstelling WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN E Voor bedrijfssparen 1 zondag 27 september aanvang half 2 ^Circuit gelegen aan de weg Venray-Deurne. Alle internationalen rijden mee Als attractie één manche van een 30tal 50 cc machines VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1964 No. 39 PEELE DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG MAAS ABONNEMENTS- (buiten Venray 1.75 BESCHOUWINGEN BIJ DE NATIONALE ondag 20 september was voor de fanfare St. Oda uit Merselo een gro te dag. Op het Muziekconcours te Velden behaalde zij in de 1ste afd. een 1ste prijs met 291 punten. Het werd niet aleen een eerste prijs, maar bovendien promoveerde zij met het behaalde aantal punten naar de afdeling Uitmuntendheid. Een prachtig resultaat, dat een waardige bekroning vormde van 'n maandenlange intense oefening. Vele avonden zijn dirigent Arts uit Venray en het bijna steeds vol tallige corps bij elkaar gekomen om geleidelijk op te klimmen tot die hoogte welke zij wilden bereiken. Vele supporters waren uit Merse lo meegetogen naar Velden. Nadat de jury de uitslag bekend had ge maakt steeg een daverend gejuich op uit de Merselose „kolonie" die zich in de grote muziektent bevond. Dit was d inleiding tot het feest dat 'savonds in Merselo voortgezet werd. To ende muzikanten rond half 9 in Merselo arriveerden, werden zij opgewacht door vele enthousiaste dorpsgenoten. De burgemeester en -zjijn echtgenote, alsmede de wet houders van Dijck en Janssen had den zich intussen naar Merselo ge spoed om daar aanwezig te zijn bij de feestelijkheden. Ook pastoor Gee- rits was extra naar Merselo geto gen voor deze gebeurenist. Hij was de eerste die de fanfare namens de parochieële gemeenschap feliciteer de. Daarna sprak burgemeester Ous ters zijn gelukwensen uit. Hij kon digde tevens een herziening aan van de subsidie voor culturele vereni gingen. Hij prees de fanfare dat zij nu pas in haar nieuwe uniformen gestoken, niet alleen graag gezien maar - en wat belangrijker is - ook graag gehoord werd. Namens de Boerenbond bood ver volgens voorzitter Arts gelukwensen aan en overhandigde daarbij een financiële gave. De president van de fanfare dhr. M. v.d. Ven sprak tot slot woorden van dank. Hij bracht ook o.m. naar voren dat het behaalde resultaat weliswaar een prachtige prestatie was van de muzikanten, maar dat succes toch ook vooral voor een groot deel te danken was aan de muzikale fijngevoeligheid en be gaafdheid van de dirigent, de heer M. Arts uit Venray. Daarna kwamen afgevaardigden van de fanfare uit Oirlo en van de Gerrit Heintjes van de Lorbaanl was een tikkeltje verlegen toen hij afgelopen weekend in Venlo de eerste prijs in ontvangst moest nemen voor zijn ingezonden kol- lektie anjers op de grote bloemen tentoonstelling in de hallen van de Venlose veiling.... Maar het was tevens de bekroning van een stuk van zyn leven. Want een boerenjoch speelt niet ook niet als klein kind graag met bloemen. Dat is „megjes-werk". Maar Gerrit Reintjes kon het niet laten te „klungelen" zoals zijn vader zei met bloemen. Reeds als kleine jongen al. En als men dan later de landbouwschool volgt en daarna weer "de tuinbouwschool en men blijft over bloementeelt aan het praten ,dan vinden sommigen dat gekWie praatte er 5 - 6 jaren geleden in deze contreien nu over bloementeelt? Daar is vroeger wel eens zo iets gaande geweest, maar zijn er toen geen dikke strop pen gehaald Maar ook op de Middelbare Tuin bouwschool in Venlo kon Gerrit Reintjes zijn hobbie niet vergeten en kreeg derhalve de raad dan maar eens in het naburige Straelen te gaan kijken en te gaan werken. En dat deed hij dan ook, 2Va jaar lang. In plaats van bekeerd te zijn, kwam hij nog overtuigender terug dat in de bloementeelt, mits vak kundig en goed opgezet, een kost winning te halen was. Welnu, hij heeft die kansen gekregen. Op het land van vader Reintjes verscheen dit voorjaar een flinke kas en Ger rit kon bewijzen dat hij zijn sporen verdiend had. Hij gaf daarmede een voorbeeld aan vele anderen. Want tussen alle bedrijven door hadden ook anderen ontdekt dat in de bloe menteelt toekomst zou kunnen zit ten. De oprichting van een bloemen- teeltvakschool in Venlo, die Gerrit natuurlijk ook volgde, was daar het bewijs van, evenals de vele schakel cursussen, die de tuinbouwman meer {inzichten gaven in de mogelijkhe den en moeilijkheden van de bloe menteelt en hem gediplomeerd de kans gaven op de nodige ver gunningen en op teeltrechten. Daarmede werd, ook landelijk be zien, een andere koers gevaren dan voor de oorlog, toen de teelt van siergewassen nog te veel aan ban den lag en het zeer, zeer moeilijk was er mee te beginnen. Misschien dat de voorspoedige naoorlogse ont wikkeling van de bloementeelt in het aangrenzende gebied van Duits land, o.a. bij Straelen (waar men geen teeltrechten noch vergunnin gen kent) aan deze ontwikkeling ook niet vreemd is evenmin als aan de belangstelling, die de Noord- Limburgse tuinder voor deze teelt nu heeft gekregen. Gerrit Reintjes is daarvan een sprekend voorbeeld. Want een kwart van zijn nieuwe kas is ge reserveerd voor bloemen, in dit ge val anjers -Een bloem, die vrij veel zorg vereist, maar waarvan hij er toch al zo'n 20.000 heeft afgeleverd, tegen prijzen die hem beslist wel aanstaan. „Als mijn tomaten waarmede 3/4 van de kas beplant is, het ook zo gedaan haddenpeinst Gerrit hardop, als een bewijs dat zijn hob bie hem geen windeieren heeft ge legd. Natuurlijk eist een en ander zijn zorg vraagt het de nodige vak kennis ,maar het voordeel van de andere kant is, dat er weinig grond voor nodig is en dat deze teelt fei telijk een verfijning van de tuin bouw betekent, omdat de bloemen teelt veel intensiever is. Of 't waar is dat men ook op minder goede grond een goed bestaan op kan bou wen, moet weliswaar nog bewezen worden, maar wordt door de vak mensen als vaststaand aangenomen. Feit is dat de bloementeelt in deze contreien al zodanig gegroeid is, dat er driemaal in de week in Venlo een bloemenveiling kan worden gehou den, waar zowel uit het binnenland Harmonie uit Oostrum en Overloon het bestuur van de fanfare felicite ren met het behaalde succes. De Koninklijke Harmonie Euterpe kwam uit in de afdeling Uitmun tendheid. Ze behaalden hier, wat men noemt, een dikke 2e prijs. Zij bracht op -dit concours het verplich te werk Marische Fantasie van Pe ter Seeger en verwierf daarmee 137 punten. Als keuzestuk bracht zij de eerste suite van Holst en dit lever de 133V2 punt op. Het totaal 2701/t punt, was ruim voldoende voor een. tweede prijs. Nu is het vreemd, dat een tweede prijs op een concours praktisch niet geteld wordt ondanks het feit dat dit toch een behoorlijke prestatie is. ing 's middags op het concours was an minder gehalte. Als men ech ter in de vijf onderdelen, die de jury beoordeelt, nog drie achten haalt, kan men moeilijk zeggen, dat de Kon. Harmonie Euterpe nu on voldoende was. Toen men over de eerste en be grijpelijke teleurstelling heen was, zagen ook de mensen van Euterpe wel in ,dat deze tweede prijs er zijn mocht en besloot men een volgend jaar opnieuw te pogen de bovenste plank te halen. In een gesprek met het bestuur werd nog eens beklemtoond dat het voor de leden van deze Harmonie inderdaad geen geringe opgave zich behoorlijk voor te bereiden op een dergelijk concours. Praktisch el ke week moet een keer worden uit gerukt voor huldigingen. Voeg daar bij twee repetities voor een derge lijk concours, dan betekent dit veel al het opofferen van drie vrije avon den in de week, een offer dat voor velen te zwaar valt. Zo ging het ook hier. Zowel bestuur als dirigent en muzikanten waren een tikkeltje down toen de uitslag bekend werd. Men had kennelijk op een eerste prijs gerekend, die er ^Als we het met marsen konden gezien het vele oefenen ook al- verdienen, dan waren we er al lang" leszins inzat. Bij de generale repe- l'was het bescheid. Maar ondanks de- titie op zondagmorgen nog, war.f,l?,,M belasting waren alle leden una- muziekkenners van oordeel dat r1*----* j~— zulks mogelijk was, doch de yitvoe- l'Opieuw een poging te moeten doen de spaarbank als uit het buitenland en met name Duitsland vele kopers op af komen. Over de kwaliteit is men over het algemeen tevreden en de telers blijken ook tevreden over de opbrengsten. Naast anjers komen op de veiling uit de kas veelal fresia's, potchry- santen en gerbera's, terwijl buiten, uit de volle grond, veelal chrysan ten komen. Had men in Venray in 1962 slechts bloementeelt in bijna 1,5 ha open grond ,nu blijkt men tot de 5 ha te komen. De 21 are kas voor bloemen blijkt uitgegroeid te zijn tot bijna 1 ha. Er is dus een omschake ling bezig, die hoewel niet groot, toch weer eens opnieuw bewijst dat ons boeren jongeren geen plager eden paden gaan, maar integendeel nieu we wegen willen zoeken om zich een toekomst op te bouwen. Dat een tentoonstelling, zoals men die afge lopen weekend in Venlo hield, nu al 2000 m2 nodig had .tegenover 500 m2 het vorig jaar, bewijst dat de bloementeelt velen heeft aangetrok ken. Dat daarbij een Venrayse jon geman een le prijs kreeg voor zijn inzending anjers stemt tot voldoe ning, zoals het voor Gerrit Reintjes „ergens" de bekroning moet zijn van stevig volhouden ,hard studeren en werken en voor anderen nieuwe we gen getoond heeft en nieuwe moge lijkheden tot omschakeling van land' op tuinbouw. THEOLOGISCHE LEERGANG 1964 1965 VENRAY De Theolgische Leergang voor ont wikkelde katholieken, die twee jaar geleden door de Paters Francisca nen werd begonnen, zal ook dit jaar worden voortgezet. Op maandag 28 september a.s. zal in de aula van het Minderbroeders- klooster het derde cursusjaar wor den geopend. Als algemeen thema wordt behandeld: „Geloven". Dit thema zal door deskundige docenten van verschillende zijden worden belicht. Evenals het vorig jaar zal. er eens in de veertien dagen een cursusavond worden gegeven. De ge hele cursus bestaat uit veertien avonden. Aan de deelnemers van 't vorig jaar is al een programma met intekenkaart toegestuurd. Andere belangstellenden kunnen een pro gramma aanvragen op het volgende adres: Theologische Leergang, Min derbroedersklooster, Leunseweg 1, Trfnray, tel. 1502. Het cursugeld be- 'agt voor het gehele jaar 30, <if-persoon. oTU «iralmna» JAKM fcvpotiwiu. U4TIKU1C •fnonckn^evy JU! ÏANASINGEL41 tthf. 1061 (K4780) Afgelopen weekend heeft de Ko ninklijke Vereniging „Het Neder- landsche Trekpaard" haar vijftigste verjaardag in 's-Hertogenbosch ge vierd met de 32ste nationale ten toonstelling. Meer dan 500 elitedie- ren uit de Nederlandse trekpaard fokkerij en een keurkollektie van 60 Haflingerparaden waren er op de veemarktterreinen te bewonde- ;n. In 30 rubrieken werden hengsten, merries en fokgroepen gekeurd, waarbij Venray met trots de hengst Gamin een 2e prijs zag halen met zijn afstammelingen. Er vielen meer Venrayse prijzen, zoals hieronder blijkt. Zaterdagmiddag werd de exposi tie besloten met een grote show, welke ook door prinses Beatrix werd bijgewoond. Deze show omvatte het défilé van alle bekroonde paarden, het optre den in een drietal luisterrijke de monstraties van duizend jonge boe ren en boerinnen en van de wereld beroemde Don Kozakken op hun arabische volbloeden. NICO VAN MELO EN AFSTAMMELINGEN Juist tijdens die show heeft menig iVenray's paardenliefhebber terug gedacht aan 1939 toen de roem ruchte Nico van Melo van de Heng- stenassociatie Venray, Horst, Seve- num aan de top liep, als de kam pioen van Nederland, een taak die van hem in 1946, na de bevrijding, werd overgenomen door zijn zoon Nico van Beek, zoals in 1949 zijn afstammelingen Nico van Annie, in 1959 Nico van Heibloem, 1964 Nico va Kapelhof en in 1955 Nico van 't Zwartwater hetzelfde deden. Nico van Melo, die in 1946, 47, 48 en 49 met zijn afstammelingen de eerste werd, zoals afstammelingen Nico van Beek dat van 50-54 en 56, Nico van Annie in 1955 en Nico van 't Zwartwater dat van 1957 tot en met 1962 was. Het was alles Nico wat de klok sloeg Betekent het nu, dat onze 50-jari- ge Hengstenassociatie de weg terug is ingeslagen? Men oordele zelf CHIQUE Het trekpaard van de eeuwwisse ling was een allegaartje. Een oli fant zoals e enboer kort en krach tig zei. Type en kwaliteit lieten veel te wensen over. En dat in een tijd, dat de landbouw snel toenam en handel en nijverheid voor een deel van het vrachtvervoer vroegen om paard, dat geschikt was zowel op het land als op de weg zware lasten te trekken, maar daarbij handelbaar en economisch bleef. Het pas opge richte Nederlandse Stamboek pro beerde de kwaliteit van het toen malige trekpaard te verbeteren. Maar het was de Hengstenassociatie die in deze contreien werd opgericht daarbij de pas aangaf. Had men al succes met een hengst als Cavalier de Grubben ,men begreep gauw ge noeg dat men nog hoger moest grij pen en niet bang moest zijn om waar men hier heet Belgische type voorstond in België zelf de top- hengsten te gaan halen en met hen voort te fokken. Wat men mede door het werk van de Hengstenassociatie Venray, Horst en Sevenum op het terrein van de Nederlandse paardenfok kerij gewonnen heeft is slechts enigermate af te lezen uit het bo venstaande lijstje van kampioen schappen, een lijst, die met vele andere namen nog kan worden aangevuld. Het mag voor een buitenstaander soms onbegrijpelijk lijken dat de boeren uit deze contreien de pas markeerden van de Nederlandse paardenfokkerij, maar de feiten lig gen nu eenmaal zo. Het zal de ver dienste van deze Associatie blijven, dat zij in het verleden niet alleen de paardenfokkerij op zulk een hoog peil heeft gebracht, maar daar bij ook al weer het oog op de toe komst had. Want fokte men eerst in de richting van e ensteeds zwaar der paard, met Nico van Melo reeds deed het chiquere paard zijn intrede. Een lijn ,die met Costaud werd voortgezet en het trekpaard, vlotter, lichter en nog beter han teerbaar maakte. Voor het sobere, harde en intelligente trekpaard, dat men nu wil hebben, is de grondslag gelegd door deze beide Venrayse hengsten. De aanpassing aan het nieuwe is de Hengstenassociatie altijd gelukt. Nu de tractoren veel van het zwaar dere werk overgenomen hebben, moet er een lichter paard de boeren ter beschikking staan. Welnu, daar voor zijn de mogelijkheden gescha pen. UIT DE TIJD? Is het trekpaard en zeker het zwaardere type wat men fokt niet uit de tijd? Het is een vraag, die dikwijls gesteld wordt, nu al op 30 procent van Nederlands boerenbe drijven zijn plaats door een tractor is ingenomen. Wat de toekomst brengen zal weet geen mens. Ont kend kan niet worden dat vele boerenjongeren, die graag de ruiter sport beoefenen, liever een lichter type paard zien op het bedrijf. Ont kend kan niet worden de komst van de haflinger, geschikt voor ar beid als voor sportbeoefening, het percentage zwaardere typen doet dalen ,maar daar blijft tenminste het inzicht bestaan dat zonder le vend dier een boerderij feitelijk dood is. En dat is weer reden tot optimisme. Wijst het feit b.v. dat voor slacht- veulens nu prijzen van 600,be taald worden er niet op dat wel licht naar die kant de wijzers door gaan slaan. Wat de toekomst bren gen zal, weet niemand. Maar in de stallen van Castenray staat de prijs winnaar Gamin naast de jongere Flic, die kenners stiekum in de ga ten houden, want zijn eerste veulen tjes schijnen verduiveld mooie beestjes te zijn, vol belofte voor een goede toekomst. Zal het het zoveel ste schot in de roos zijn van de Hengstenassociatie? Vraagt men de mensen van deze paardenfokvereni- ging naar hun oordeel over een en ander, dan blijken ook zij niet pes simistisch te zijn. De uitslagen van deze laatste keu ring bewijzen dat de Venrayse fok kers het ook niet zijn. Ze gaan voort een edel trekpaard te brengen dat vooral de kleinere bedrijven van groot nut kan zijn, omdat het werk goed aan kan ,ineltligent genoeg is om de bevelen van zijn baas correct uit te voeren, dat daarnaast mooi van lijn is met correct beenwerk en vlotte gangen. En voor een dergelijk paard be staat nog altijd niet alleen belang stelling, maar .ook liefde. Niet alleen in Nedeerland, maar ook ver daar buiten ,wat bewezen wordt door de (Vervolg z.o.z.) T- Jong geleerd is oud gedaan. Ook op de kleuterschool wordt de jeugd het veilig verkeer bijgebracht en worden de verkeersbrigadiertjes aan gesteld, die moeten waken over hun leeftijdgenootjes, al gaat dit dan onder het toeziend oog van de „juf'. Foto: G. Kruijsen. 0

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1