Veilig Verkeer... Overpeinzingen De eerste wereldoorlog Doen we nog wat aan IQieemdehiiqen-ueckeei VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1964 No. 33 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG ra PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY \A7PPfTI^Ï A H VOOP VPNPAY nMRTRPTTFW ADVERTENTIEPRIJS 8V1 ct p. mm ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 LjLjlVlJLjilU V UUI\ V LfllIVrl 1 L<il L/iTlU A IVUIVUH PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bulten Venray 1.75 4 TOT 10 SEPTEMBER 1914 - DE SLAG AAN DE MARNE Nimmer heeft de verslagene zo dicht bij de overwinning ge staan, noch de overwinnaar zo aan de rand van de nederlaag. Taxichauffeurs vormden mili taire colonne. Russische inval in Pruisen be vorderde Franse overwinning in het Westen. Parijs, september 1914. De rege ring is gevlucht en met de regering hebben tal van burgers het hazen pad gekozen. Duitse vliegtuigen ver schijnen regelmatig boven de stad en werpen bommen af. Wilde ge ruchten doen de ronde. Men heeft de zo gevreesde Uhlanen al in de buitenwijken van de Franse hoofd stad gesignaleerd Maar al is dan Parijs regerings loos en al zoeken vele burgers een veiliger heenkomen, dat betekent nog niet, dat de hoofdstad zonder een schot fe lossen zal worden over gegeven. Parijs zal worden verde digd. En tot hoofd van de verdedi ging is benoemd generaal Joseph Simon Galliéni. Commandant van een schijnbaar lege stad. De Grands Boulevards zijn verlaten. Vele han delaren hebben luiken voor hun winkelruiten gespijkerd. De grote hotels herbergen geen toeristen meer, ze huisvesten.gewone sol daten. Maar de garnizoenscomman dant laat zich niet van zijn stuk brengen. Hij laat loopgraven en prikkeldraadversperringen aanleg gen, hij laat bruggen ondermijnen en barricaden opwerpen. Alles wordt in staat van verdediging ge bracht. Velen uren gaan verloren met onderhandelingen met burger lijke autoriteiten voor het verkrij gen van toestemming tot het nemen van de meest voor de hand liggen de militaire afspraken. Afbraak van gebouwen en obstakels om een schootsveld te maken kan pas ge schieden na schriftelijke toestem ming van de „maire". Galliéni hakt de ambtelijke war- knoop door. Hij verklaart Parijs tot frontgebied en plaatst zo het gehele gemeentebestuur onder zijn bevel. Meer begrip voor de situatie onder vindt de generaal van de gewone burgerij. Hij verzoekt om schoppen en houwelen, tienduizend stuks, hij krijgt deze. Hij vraagt om een even groot aantal mensen, ze komen er. De voedselvoorziening men verwacht een langdurige belegering, zoals in 1870 wordt geregeld en amunitievoorraden worden aange legd. Het garnizoen, dat aanvanke lijk slechts bestaat uit een marine brigade wordt versterkt. Een van de stafofficieren van het Parijse le ger is een majoor, wiens naam reeds wijd en zijd bekend is, Alfred Drey fus De avond van de tweede septem ber gaat Galliéni naar zijn hoofd kwartier een meisjesschool in de zekerheid, dat de aanval nu spoe dig zal komen. Wachtposten worden uitgezet, -iedereen is paraat, maar er gebeurt niets. De volgende dag be merkt de generaal uit binnengeko men berichten, dat de Duitsers niet verder naar Parijs oprukken, maar naar het Zuid-Oosten afzwaaien, vliegtuigverkenningen geven hier over volledige zekerheid. Onmiddel lijk overziet de commandant de si tuatie. Hij voert een telefoongesprek met zijn opperbevelhebber, Joffre, en geeft het bevel tot de aanval DUITSE OVERMOED De Duitse opmars was volgens plan verlopen. De Belgische tegen stand had wel roet in het eten ge- goodi, maar de „Slag aan de gren zen" was een grandioze overwinning geworden. De verloren tijd was in gehaald en het plan-Von Schlieffen voltrok zich weer geheel volgens de verwachtingen. Parijs zou op de vastgestelde datum worden geno men. Ook de Fransen bleven vast houden aan hun „Plan-17", volgens welk zij in 't Oosten bleven aanval len. Door deze ontwikkeling werden de Duitsers overmoedig. Zij besloten te elfder ure niet rechtstreeks naar de Franse hoofdstad op te rukken, maar een tangbeweging naar het Zuid-Oosten te maken om samen met de troepen op de linkervleugel het gehele Franse leger in te sluiten en te vernietigen. De Duitse leger leiding was er vast van overtuigd, dat deze manier van doen een maxi mum aan succes zou opleveren. Deze overtuiging was zo sterk, dat ook zonder bezwaar troepen van het Westfront werden weggehaald om naar Oost-Pruisen te worden ge stuurd, waar o schrik de Rus sen reeds tot de aanval waren over gegaan, eerder dan voor mogelijk was gehouden. Hierdoor werd de Duitse rechtervleugel verzwakt, maar och, het Parijse garnizoen had, zo meenden de Duitsers, niet veel te betekenen. Galliéni dacht daar ech ter anders over. Hij wist Joffre er van te doordringen, dat de juiste wijze om de Duitsers tot staan te brengen bestond uit een heftige aanval op de „omgebogen" rechter flank. De rest van de geallieerden behoefden slechts op haar plaats te blijven. Galliéni's aanval werd in middels op originele en snelle wijze uitgevoerd. De generaal had alle Pa rijse taxi's gevorderd. De chauf feurs, gehoorgevend aan de oproep, hadden hun pasagiers domweg op straat gezet en waren naar de aan gewezen verzamelplaats gereden. Galliéni inspecteerde daar zijn merkwaardige transportcolonne. „Eh bien, voila au moins que n'est pas banal" „dit is tenminste ein delijk eens iets bijzonders" zei hij en hij liet de soldaten van het IVe legerkorps, zojuist per trein in de hoofdstad aangekomen, instappen. 6.000 man werden door 500 taxi's naar de frontlinie vervoerd. Tege lijkertijd had Joffre de commandant van het Engelse expeditieleger be wogen om verder terugtrekken te staken en aan de aanval deel te ne men. FRANS ELAN Generaal Joffre staat gebogen over de landkaart. „Hier", zegt hij tegen zijn stafofficieren, „hier zal de slag worden geleverdzijn vin ger volgt op de kaart de loop van een klein riviertje ten Noord-Oosten van Parijs, de Mame Daarna ondertekent de generaal de beroemd geworden legerorder: „Nu bij deze gezamenlijke slag de veiligheid van het land is gemoeid, moet iedereen er aan worden her innerd, dat het niet langer tijd is om achterom te zien. Er moet alles op alles worden gezet om de vijand bij de aanval terug te slaan. Een eenheid, die geen kans om door te stoten moet koste wat kost stand houden en liever ter plaatse sneuve len, dan te worden teruggedrongen. Onder de huidige omstandigheden wordt geen enkele fout getolereerd." En zo begint in de namiddag van de 5e september 1914 de voor Frank rijk zo beslissende slag. Een slag, die eigenlijk over het gehele front, van Parijs tot aan de Vogezen woedt. De Franse soldaten verrichten won deren van heldenmoed. Na tien da gen terugtrekken, slapend op de grond, meer dood dan levend van vermoeidheid, grijpen ze opnieuw hun geweren en gaan tot de aanval over. „Het Franse élan vlamt op het punt van uit te doven ineens krach tig op" schrijft de Duitse stafchef Von Molkte bedroefd aan zijn vrouw. Het Franse élan wint het van de Duitse overmoed. De Duitsers moe ten terugtrekken. De Slag aan de Mame wordt een Frans-Britse over winning. Joffre gelast een verdere achter- volèing van de vijand. Maar zovv de Duitse alsook de Franse en Brit se troepen hebben téveel van zich zelf gevergd. Bij de rivier de Aisne komt het front tot stilstand. Van de militaire plannen is niet veel meer over, ze zijn mislukt. Bij de nade ring van de winter van 1914 graven de troepen zich in. Twee linies loopgraven worden tegenover elkaar aangelegdvier jaren lang In 1914 verloor Duitsland aan de Marne de oorlog, het zou 1918 wor den voordat de Duitsers dat wilden erkennenIn de tussenliggende jaren van ellende en ontbering zou den miljoenen jongemannen uit de gehele wereld in de loopgraven sneuvelen TERUGKEER NAAR HET NORMALE LEVEN S*T: M - J Augustus is een vreemde maand. Voor velen is het de vakantiemaand bij uitstek, voor anderen is het de maand van terugkeer naar het nor male leven. Deze paradox geldt in hoge mate ook voor het verkeer, dat gedeeltelijk wordt beheerst door de ongewone drukte van toeristen en dagjesmensen, op weg van of naar huis, terwijl gelijktijdig degenen, die reeds terugzijn van „wegge weest" hun normale dagelijkse rit ten naar fabriek, kantoor of school hebben hervat. Voeg daarbij het feit, dat de dagen reeds duidelijk korter worden, de avonden dus don kerder, en dat augustus bekend staat om zijn overvloedige regenval dan heeft men aldus het Verbond voor Veilig Verkeer een verkeers beeld, dat van alle weggebruikers de grootst mogelijke aandacht ver eist. Nog vakantievierende automo bilisten dienen zo veel mogelijk de spitsuren in de steden te vermijden. Bij het bepalen van hun dagetappes moeten ze rekening houden met de duisternis van de avonduren en met mogelijke vertragingen door minder gunstige weersomstandigheden. Automobilisten, die hun vacantie al achter de rug hebben en die zich hopelijk niet hebben vermoeid door in die vakantie al te grote afstanden af te leggen, zullen de snelheden van Autobahn en autosnelweg waar aan ze tijdens de voorafgaande we ken wellicht gewend zijn geraakt, bepaald niet mogen toepassen in het drukke verkeer van hun woon plaats ook al zal de maximum snelheid van 50 km. in de bebouw de kom hun de eerste dagen wel wat al te kruiperig voorkomen. En de veiligheidsgordels, die ze hadden aangeschaft „voor de grote weg" zijn minstens even nuttig „in de stad". Het Verbond voor Veilig Verkeer verzoekt ook de wielrijders om goed op hun tellen te passen in het augustusverkeer. De drukte zai 's morgens en 's avonds van en naar het werk weer groter zijn dan in de vorige maand, maar vooral tijdens de weekends zal 't vakantieverkeer zich weer doen gelden. Laten de wielrijders toch rekening houden met de ruimte, die het autoverkeer moet opeisen: blijft aan de rechter kant van de weg. rijdt niet met drie, zes man naast elkaar, zodat de ver keersstroom wordt opgehouden, haal geen andere wielrijders of een ge parkeerde auto in zonder eerst ge keken te hebben of er geen verkeer achterop komt, dat sneller is, en zorg, dat uw verlichting in orde is, wanneer u 's avonds in donker rijdt. Voetganger op vacantie: loop op 'n smalle buitenweg zonder trottoir en fietspad steeds aan de linkerkant van de weg, zodat u het verkeer ziét naderen, maak in de bebouwde kom, zowel in uw eigen woonplaats als in uw vakantieoord gebruik van de zebrapaden, heb respect voor de snelheid van het gemotoriseerde verkeer en betracht ook zelf de dis cipline, die u van uw medewegge bruikers verwacht. Het Verbond voor Veilig Verkeer dringt er tenslotte bij alle wegge bruikers automobilisten, wielrij ders en voetgangers op aan om zowel tijdens als na de vakantie niet alleen respect voor elkaar en disci pline te betrachten, maar ook de zo noodzakelijke vriendelijkheid op te brengen en het even noodzakelijke begrip te tonen voor eikaars moei lijkheden en mogelijkheden in het verkeer. Vriendelijkheid en voor zichtigheid zijn ook in het verkeer geen eigenschappen, waarover men zich behoeft te schamen. Een dagje uit ryden gaan om van het Hollandse landschap te genieten, is zeker de moeite waard. Wie werkelijk iets wil zien, rijdt niet hard. Langzaam rijdende auto's op de grote wegen zijn obstakels en geven aanleiding tot het vormen van files. Daarom adviseert het Verbond voor Veilig Verkeer hen, die om welke reden ook langzaam wensen te rijden, de grote wegen te vermijden. Mocht men in een file terecht komen, wat in de vakantiemaanden op de drukke Nederlandse wegen niet tot de uitzonderingen behoort, dan is het verstandig voldoende tussenruimte met het voorrijdende voertuig te bewaren. Afstand houden vermindert het risico van kettingbotsingen. BROMMERS Er is ons eens verweten dat we wat tegen bromfietsen hebben. Niets is minder waar, want we vinden het uitermate nuttige en prettige din gen, waarvan velen kunnen profite ren. Iets anders is, als men deze nuttige en aangename dingen gaat misbruiken. We hebben het genoe gen in een der hoofdstraten van de kom te wonen, maar in de avond uren kan men beter gaan verhuizen naar elders. Zeker als daar stoere jongelingen eens aantonen hoe hard hun brommer wel knorren kan, hoe snel die wegstuift in een rook van verbrande olie en hoeveel rondjes ze draaien kunnen in een kwartier. Want dan wordt ieder normaal ge sprek in zaak of kamer onmogelijk en de televisiekijker ziet op zijn beeld de vurige sporen van de knet terende monsters. De politie trekt er achterheen, maar een brommer is gewoonlijk vlugger dan een politieman en zo doende haalt dat dikwijls niet veel uit. Onze vraag is nog altijd, waar om men hier niet doet wat elders wel kan, nl. na acht uur de straten in de kom afsluiten voor brommers. De goeden moeten dan wel met de kwaden lijden, maar de meest nor male bromfietsgebruikers zijn dan thuis en blijven thuis en gaan hun kostbare machine niet misbruiken voor stuntjes midden in de kom, waar alleen maar andere mensen last van hebben. De goede resulta ten op andere plaatsen moesten een aansporing zijn voor ons om het ook maar eens te proberen. Als de stoe re jongens gedwongen worden er gens achteraf hun kunsten te gaan vertonen is de lol er gauw voor hen af. KVP De KVP heeft een Limburgse Commissie, die vorige week een zg. Limburgs rapport het licht deed zien, dat bij nadere bestudering ge heel over een verdergaande indus trialisatie van Zuid-Limburg ging. De vlag dekte dus niet de hele la ding. Uit dit rapport kregen we wel 'el^-Je^-mdruk, dat mede in verband met de uitputting der mijnen het voor Zuid-Limburg zaak is te zor gen dat er voldoende industrie is om de snel groeiende bevolking in eigen streek op te vangen. We hadden graag gezien dat deze Limburgse Commissie het gehele in dustrialisatiebeleid in onze goede provincie eens nader onder de loupe genomen had en met name eens speciale aandacht besteed had aan het feit dat in de provincie met de hardst groeiende beroepsbevolking in 1968 slechts een plaats in aanmer king komt voor zgn. ontwikkelings steun. Een „haagse" politiek, die de aanzet voor een verdere en betere ontwikkeling ook in Noord-Lim burg dreigt te verstoren. VERKEERSREGELING De verkeersregeling in de kom was met de kermis een vrij moeilij ke geschiedenis, ook al omdat een deel van de Schoolstraat gebruikt werd als staanplaats voor woonwa gens van kermis-exploitanten. Dat dit plaatste voor bepaalde winkels alles behalve prettig was is begrij pelijk. Maar de zaak werd nog moei lijker door het feit dat een deel van het publiek zich aan deze verkeers regeling geheel niet stoorde. Na tuurlijk moest de politie weer bon netjes maken en natuurlijk gaf het weer lelijke gezichten van mensen, die geen verkeersborden gezien had den, niets wisten van publicaties daarover. We hebben de indruk, dat bij een duidelijker aanduiding veel gewonnen zou worden. Dat het ver der in de toekomst usance wordt dat een bepaalde hoofdstraat in een woonwagenkamp wordt veranderd, is na het experiment van dit jaar wel niet aanbevelenswaardig. VERHOGING Een boze brief van een boze mijn heer beschuldigt ons van verhoging van de- rioolbelasting en de reini gingsrechtenDat hij daarmede aan het verkeerde adres is en zich tot Venray's gemeenteraad moet richten, zal hem bij enig nadenken wel duidelijk worden. Hij fulmineert tegen de hogere reinigingsrechten die, zo schrijft hij zgn. met 50 pro cent verhoogd worden, maar in fei te (doordat de tweede emmer op nieuw belast wordt) veel hoger komt te liggen. En via een ingewikkelde berekening toont hij verder aan dat hetzelfde „spelletje" gespeeld wordt met de verhoging van de rioolbelas ting. Het slot vna zijn schrijven willen we U niet onthouden: „Met veel bombarie en kranten geschrijf heeft Venray de ouderwet se hand- en spandiensten afgeschaft. Nog geen drie jaren daarna wordt de rekening gepresenteerd. Nu haalt men op een andere manier het dubbele binnenWas men maar van de hand- en spandiensten afge bleven Het is maar dat U het weet. Mej. Jacobs, werkzaam op de Ne derlandse Credietbank alhier, is feitelyk ook de gastvrouwe van Venray zelf. Als informatrice van de Vereniging Vreemdelingenver keer Venray heeft zij, sinds april, gemiddeld zo'n 40-50 aanvragen per week af te handelen. Dat zijn aanvragen uit Venray zelf, van mensen uit de streek, die elders in Nederland of in het buitenland op vakantie willen, maar het me rendeel is van „vreemdelingen", die om de een of andere reden, in Venray op vakantie willen komen. WANHOOP En juffrouw Jacobs is als gast vrouwe soms de wanhoop nabij. Op de eerste plaats doet zij dit werk naast haar secretariaat van de Cre dietbank. Dat is al een zware dag taak, laat staan dat daarbij dan nog het werk voor het vreemdelingen verkeer komt. Men kan nu eenmaal gasten, die om inlichtingen komen niet een-twee-drie de deur uitzetten. Dat past niet voor een goede gast vrouwe. Maar het kost kostbare tijd, die er soms niet is. Toch vindt ze dat nog niet het ergste. Erger is dat ze dikwijls „neen" moeten zeggen. Vraagt men naar een folder over Venray .dan is het antwoord: „die zijn op". Vraagt men naar een kaart van Venray, liefst met de straten namen, dan is het antwoord: „is er niet en komt voorlopig ook niet Vraagt men naar een pensionlijst, dan is het antwoord: „is er niet Vraagt men naar een hotellijst dan is het antwoord: „Ja hier hebt U de lijst van dit jaar, maar de prij zen zijn veranderdDat klinkt allemaal niet uitnodigend. NIET UP-TO-DATE De voor een paar jaren terug ont worpen en gedrukte folder over Venray (een folder tussen haakjes, waarmede onze VVV inderdaad eer in legde) is op en geld om een nieu we e laten ontwerpen en drukken is er schijnbaar niet. Een straten- kaart van Venray ontbreekt tot op heden, hoe nodig die ook is, zelfs voor Venrayse mensen, die heg noch steg weten in de nieuwe uitbrei dingsplannen. De gemeente, die zulk een kaart od de eerste plaats moet laten maken, laat verstek gaan, om dat ze wil wachten tot de uitbrei dingsplannen Veltum en Landweert klaar zijn en de nieuwe wegen van het Lollebeekplan hun beslag gekre gen hebben. Maar dat kan nog de nodige jaren duren. Pensions worden praktisch dage lijks gevraagd, maar ondanks her haalde aanvragen van VVV om op gave van mogelijk beschikbare ka mers hoort of ziet men niets en moet men mensen, die voor enkele weken om kamers vragen ofwel te leurstellen of naar hot en haar stu ren. De hotels gaven hun prijzen op, maar toen de betreffende prij- zenfolder gedrukt was. verhoogden de meesten hun prijzen, zonder WV te waarschuwen, die direct klach ten kreegAls men op zo'n ma nier dit jaar al zo'n kleine 1000 aan vragen moet beantwoorden, gaat de lol er wel af. VVV-WERK Het VW-werk in Venray is vreemd genoeg altijd een zaak ge weest van enkele enthousiastelingen, die feitelijk met het hele vreemde lingenverkeer niets te maken had den. Mensen ,die so-wie-so al in al le mogelijke verenigingen zaten, hebben indertijd dit werk van en kele onderwijzers overgenomen en daarbij toch wel enige resultaten mogen boeken. We noemen slechts de uitgifte van enkele folders, waarvan de laatste thans uitver kochte wel buitengewoon ge slaagd mag heten. We noemen ver der de bouw van een verblijf ruimte bij het Duitse kerkhof in Ysselsteyn, de inrichting van een VW kantoor op de Markt, dat later vanwege de financiën verkocht moest worden en aktiviteiten bij internationale schaaktoemoois e.a. festiviteiten. Maar het was en bleef het werk van mensen, die buiten het vreem delingenverkeer stonden, maar dit er nog „even bij" organiseerden, zoals ze zoveel er bij organiseren. Nauw bij de WV betrokken mensen als b.v. hotelhouders e.a. waren voor dit werk schijnbaar niet te vinden. Dat de financiën voor dit werk dik wijls te kort schoten, is iedereen bekend, die de noodkreten van onze VVV sinds jaar en dag heeft ge hoord. Het is logisch, dat op die ma nier de moed wel in de schoenen gaat zakken en dat men het laatste jaar feitelijk de indruk krijgt dat het VW-werk de slaap des vredes slaapt. WEL BELANGRIJK Er lopen nog altijd mensen rond met het idee dat Venray en deze he le streek de vakantieganger niets te bieden heeft. Veelal uit onkunde, om dat men zelf zijn eigen plaats niet kent, geen oog heeft voor het na tuurschoon v,oor de bossen, voor de Maas. Maar feit is dat ieder jaar méér mensen Venray uitkiezen als hun vakantieplaats. Dit komt ook door de aanleg van de twee cam pings op het Vlakwater, waar dit jaar alleen al 2000 mensen een on derdak vonden. Vergeten we verder niet, dat Ven ray voor de zgn. dagjesmensen ook belangrijk is, om verschillende rede nen. Zo komen per jaar bijna 40.000 mensen op het Duitse kerkhof in Ysselsteyn. Dit jaar alleen zijn meer dan 20.000 dagkaartjes verkocht van de speeltuin Vlakwater. Als we zeggen dat 50 pet. hiervan voor vreemden was (omdat Venrayse kin deren veelal een maandkaart heb ben) dan is onze raming heel voor zichtig. Dat de staatssecretaris van Econo mische Zaken meer fiducie heeft in Venray als vakantieplaats, dan verschillenden van zyn inwoners, bewyst het feit dat Venray als enigste Limburgse gemeente van hem e«n subsidie gekregen heeft van 48.800,voor de bouw van een 12-tal vacantiebungalows, in het kader van verbetering van de toeristische infra-structuur alhier. VAKANTIE EN GELD Wie met de afgelopen vakantie zijn ogen de kost gegeven heeft, kan uit eigen ervaring weten dat zowel de vakantiegangers als de dagmen sen „iets achterlaten". Ze zijn van economische betekenis. Van de een profiteert de bakker en de slager, van de ander de hotelier, de man die ansichtkaarten en souvenirs ver koopt. Daarom is de tegenwoordige vakantieganger een voornaam iemand, die men graag, tot zich Ipkt fcwL.Is hel mogelijk is enkele dager» „vasthoudt". Dit aanlokken en vast houden is o.m. de taak van een ver eniging voor vreemdelingenverkeer. Deze taakvervulling brengt met zich dat zij reclame moet maken voor plaats en streek, service moet ver lenen, inlichtingen moet geven. Dat alles kost geld, veel geld. Het geld te verstrekken is niet op de eerste plaats een taak van de overheid, al moet men haar rol niet onderschat ten, maar een taak van iedereen, die maar op enigerlei wijze betrokken is bij het vreemdelingenverkeer. Men is er beslist niet met een royaal gebaar van één heel tientje. VW-werk kost handenvol geld voordat het emmers geld op gaat leveren. Als men in Arcen inder tijd het VVV-werk was begonnen met enkele tientjes, dan was Ar cen nu nog een onbeduidend Maasdorpje i.p.v. een gerenom meerd vakantieverblijf, waarin niet alleen de hotels zijn uitge groeid maar de hele gemeenschap profiteert van degenen, die hier hun vakantie doorbrengen. Het is nog maar een enkeling, die niet met vakantie gaat. Geen huis gezin of men trekt er in de zomer maanden op uit. Men gaat met de tent naar een camping, men gaat met de jeugd eeen dagtochtje maken REKREATIESCHAP Voor vele van deze mensen biedt deze plaats en streek juist datgene wat ze zoeken. Een kinderspeel plaats, een camping, bossen, de Maas, een oorlogsmuseum, rust en verpozing. Dat een provinciale over heid zulks ook inziet, bewijst het feit dat ze volledig akkoord gaat met en zelfs stimuleert de oprich ting van een recreatieschap, waar in verschillende Noord Limburgse gemeenten gaan samenwerken om het vreemdelingenverkeer in deze streek te bevorderen. Ongetwijfeld zullen hier duizenden guldens alleen al van overheidswege worden ge-in- vesteerd. En terwijl dit allemaal gebeurt, staat hier een juffrouw van VW een tikkeltje weemoedig „neen" te knikken, op heel normale vragen van vakantiegangers. Het is in feite toch wel ergerlijk. OPNIEUW BEGINNEN Wie al deze gegevens eens heel nuchter bekijkt en zich realiseert welke grote belangen er voor plaats en streek op het spel staan, temeer waar ook het nieuwe zwembad voor het streektoerisme van belang zal zijn, die vraagt zich af, of men het werk voor VW niet eens met nieu we kracht aan moet pakken. Of het niet hoog tijd is, dat men dit werk niet overlaat aan enkele enthousiastelingen, die er toch al geen tijd voor hebben, maar zelf de handen aan de ploeg slaat. En onder dat „zelf' verstaan we dan op de vervolg z.o.z.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9