KERMIS VENRAY De eerste wereldoorlog Filmnieuws Politierechter VRIJDAG 31 JULI 1964 No. 31 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WRFITRT Wï VOOR VPNRAY FN OIV/T^TRPïCFN ADVERTENTIEPRIJS 8'/i ct p. mm ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 d-jllDLHU V UUA V ErllA/i I CrlV KJIVIO 1 1\ UlVuil PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75 WAT KOMT ER MET DE KERMIS? Men kan met Venrayse kermis te recht in een autoscooter, in het luna park, de rupsbaan, de Peter Pan- railway, de ouderwetse hoepla, de baysport en in de draaimolen. The Rocket Star is een of ander vreemd geval, waar we nader ken nis mee moeten maken evenals The Balco Rotor om van het Fata-Mor- gana nog maar te zwijgen. Gokkers kunnen terecht bij de tent met brievensport, de Berwij grijp- kranen, de sporttent en de lijntrek- sport. De hongerigen kunnen terecht bij de paling, vis- en zuurkraam, de gebakkraam, de suikerpin, de frituur en de nougat-suikerkraam. Het ijs ontbreekt natuurlijk niet. De sportlui kunnen hun hart op halen in de sporttent en de foto schiettent. En die moe zijn van al het geloop kan zich in een minia tuurtreintje door Venrays straten laten vervoeren. BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat zij in verband met de jaar lijkse kermis in Venray-kom hebben besloten: I. voor het tijdvak van donderdag 30 juli t.m. vrijdag 7 augustus 1964 of zoveel korter of langer als de omstandigheden vereisen: A. gesloten te verklaren voor 't verkeer met alle voertuigen rij- en trekdieren en vee: 1. de Schoolstraat, voor wat betreft het gedeelte tussen de Jan Hensenstraat en het Henseniusplein en 2. het Henseniusplein met uitzondering van de rij baan aan de oostzijde; B. vast te stellen een verbod 50 JAREN GELEDEN DE VESTING LUIK HIELD IN AUGUSTUS 1914 DE DUITSERS 11 DAGEN TEGEN BELGISCHE VERDEDIGING BRACHT PLAN-SCHLIEFFEN IN TIJDNOOD Na de fatale datum van 28 juni 1914 de dag, waarop de schoten in Serajewo geheel Europa deden wankelen haalden de militaire veldtocht-plannenmakers maar al te graag hun zorgvuldig uitgewerkte operatieschema's te voorschijn. Hun verlangen om de „papieren oorlog" om te zetten in een realiteit was groot. Helaas was hun invloed op de staatshoofden even groot. Groter dan die der diplomaten, die wanho pige pogingen deden om het onheil af te wenden. De generale staven wisten hun re geringen ervan te overtuigen, dat in een snelle aktie van enkele maanden de eindoverwinning volledig zou kunnen worden behaald. Zij droom den van een romantische oorlog met cavalerie-charges, bajonetaanvallen, vliegende vaandels, slaande trom men en trompetgeschal. En, zoals zo vaak in de geschiede nis is voorgekomen, vrijwel bij elke militaire prognose, werd de eigen kracht overschat en die van de vij and te gering geacht. Ook bleek spoedig, dat de werke lijke oorlog niet geheel overeen kwam met de verbeelding Van ro mantiek was weinig sprake, want het trompetgeschal werd overstemd door het gekerm der gewonden, ca valerie-charges verwoestten de ak kers en bij stormaanvallen werden dorpen en huizen vernield Het meest teleurstellende was ech wachten voor beide zijden van de Merseloseweg, voor wat betreft het gedeelte tus sen de Kempweg en de Jan Hensenstraat; II. voor het tijdvak van zondag 2 augustus t.m. woensdag 5 aug. 1964 vast te stellen een verbod wachten voor beide zijden van het gedeelte van de Prins Bern- hardstraat, gelegen tussen de Julianasingel en de Prins Hen drikstraat; III. voor het tijdvak van zondag 2 augustus t.m. woensdag 5 aug. 1964, dagelijks van 16 tot 24 uur, of zoveel korter of langer als de omstandigheden vereisen, geslo ten te verklaren voor het ver keer met alle voertuigen, rij- en trekdieren en vee: 1. de Hofstraat, voor wat be treft het gedeelte tussen de Julianasingel en de Grote Markt; 2. de Poststraat; 3. de Patersstraat; 4. de Henseniusstraat; 5. de Langstraat, voor wat be treft het gedeelte tussen de Paterslaan en de Hensenius straat; 6. de Grote Markt; 7. het Schoutenstraatje; 8. de Schoolstraat; en 9. de Jan Hensenstraat. Venray, 21 juli 1964. Burgemeester en Wethouders vnd. Mr. M.M.L.G.M. Custers, burg.m. H.P.L. Vorst, secretaris. BEKENDMAKING De Burgemeester der gemeente Venray brengt ter openbare kennis dat: A. gedurende de kermisdagen (zon dag 2 t.m. woensdag 5 aug. a.s. 1. aan houders van voor het pu bliek toegankelijke inrichtingen ter wel, dat de vijand zich vrijwel nooit volgens eigen aanvalsprogram- ma gedroeg. Zo had reeds in de eerste dagen van de eerste wereldoorlog rondom Luik een veldslag plaats, die niet in de „tekst" van he toch zo „gründ- lich" uitgewerkte plan „Von Schlief- fen" voorkwam. NIET VOLGENS PROGRAMMA Langs de Frans-Belgische grens stonden eind juli 1914 niet minder dan zeven Duitse legers opgesteld, tezamen anderhalf miljoen man. De eerste drie legers 24 divisies zouden België binnenvallen. Op 1 augustus overschreed een compagnie van het 69e regiment in fanterie de grens van Luxemburg. Op 2 augstus was het groothertog dom reeds volledig bezet. Op 4 aug. trokken de „Uhlanen", Duitse bere den verkenningstroepen, België bin nenZij reden in kalme draf en waren onbevreesd, want, zo hadden hun commandanten verteld dat stond immers te lezen in het plan- Schlieffen de Belgen zouden nau welijks tegenstand bieden. Het pa rool luidde dan ook: uitkijken naar Franse enBritse tróepen. Achter de Uhlanen kwam de in fanterie volledig uitgerust en per fect bewapend. Het waren soldaten van het „Maasleger", een onderdeel van het tweede leger, dat, onder be vel van Von Emmicht, Luik moest bezetten. De Duitse troepen trokken zingend voorwaarts, de „frische, fröhliche Krieg" was begonnen. Even gauw in paradepas door België en dan„nach Paris". Bij het berei ken van de Maasoever kwam de eer ste teleurstellingHet bleek, dat de Belgen niet van plan waren om medewerking te verlenen aan het Duitse aanvalsprogramma, want zij hadden zowaar de euvele moed ge had om de Maasbruggen op te bla zen. En toen de Duitse pionniers aanstalten maakten om een ponton brug te slaan, werden zijonder vuur genomen Het gezang verstomde, voor som als bedoeld in artikel 121 der „Algem. Politieverordening Ven-' ray", voor zover gelegen in de kom der gemeente, door hem toestemming wordt verleend hun lokaliteiten voor het publiek ge opend te houden tot des nachts één uur; 2. indien daartoe vergunning is verleend, dansgelegenheid kan worden geboden 's zondags van 17.30 tot 23 uur en op de overige dagen van 10 tot 14 uur en van 17.30 tot 23.00 uur; 3. de openbare kermisvermake lijkheden mogen geopend zijn tot 24 uur; 4. alle winkels in Venray-kom mogen geopend zijn tot 24 uur; 5. het geven van muziek of ver makelijkheden, waarvoor ver gunning is verleend, in de voor het publiek toegankelijke inrich tingen moet zijn beëindigd om des nachts half één; 6. aan de houders van de in ar tikel 121 van de „Algemene Po litieverordening VENRAY" be doelde inrichtingen wordt uit sluitend indien en voorzover in deze inrichtingen geen gelegen heid tot dansen wordt gegeven toestemming verleend, aldaar vrouwelijk personeel gedurende de uitoefening van het bedrijf dienst te laten doen of door of vanwege de houder aanwezig te doen zijn, onder voorwaarde, dat zij de leeftijd van 16 jaar heb ben bereikt en van onbesproken levenswandel zijn; 7. aan de houders van vergun ningslokaliteiten wordt verzocht in die lokaliteiten of aanhorig- heden geen sterke drank te schenken gedurende het tijdvak van 15 tot 19 uur; B. de onder 1, 2, 3 en 5 bedoelde toestemming zonder enige voor afgaande waarschuwing, inci denteel of in het algemeen, zal worden ingetrokken bij geble ken ongeregeldheden of niet na leving van door de ambtenaren van politie gegeven voorschrif ten en dat verder op strikte na leving van de bestaande of hier bij gegeven voorschriften ten strengste zal worden toegezien. Venray, 27 juli 1964. De Burgemeester voornoemd, Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS. BEKENDMAKING Dringende uitnodiging aan alle inwoners, in het bijzonder de ouders en verzorgers. De burgemeester van Venray ver zoekt de ingezetenen met de meeste aandrang hun algehele medewer king te verlenen om alle wanorde lijkheden en drankmisbruik tijdens de kermis te voorkomen en aan de kasteleins tussen 15 en 19 uur geen sterke drank te vragen. Op de ouders en verzorgers doet jhij een dringend beroep mede te orgen, dat de hand wordt gehouden ian het verbod van bezoeken aan avondvermakelijkheden door kinde ren, voorzover daarvan geen onthef fing is verleend. Dit verbod is in het belang van de mdors en de kinderen zelf vastge- itcld. Venray, 27 juli 1964. De Burgemeester voornoemd, Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS BEKENDMAKING Openstelling gemeentebureaux gedurende de kennis migen voorgoedDe eerste doden en gewonden vielenHet zou niet zo vrolijk gaan als men zoals Von Schlieffen had gedacht. MISLUKTE AANVAL Luik, gelegen tegen de stijle lin keroever van de Maas, was omge ven door twaalf forten. De functie van deze forten was: de verdedig baarheid van de Belgische Oostgrens tussen het Nederlands grondgebied en de moeilijker begaanbare Arden nen te completeren. De forten waren aan het eind van de 19e eeuw op initiatief van ko ning Leopold II gebouwd in een ivijde ring rondom de stad, aan elke oever van de rivier zes betonnen vestingen. Bovengronds waren alleen de geschutskoepels te zien. Onder gronds bevonden zich de Kazemat ten, onderling verbonden door gan gen. De vuurkracht bestond uit vierhonderd kanonnen van vrij zwaar kaliber, verder nog tal van kleinere snelvuurkanonnen en ma chinegeweren. Elk fort was omringd door een diep droge gracht. Zoek lichten dienden ervoor om ook bij duisternis de vijand op te sporen. Daar België tot op het moment van de vijandelijkheden een strikte neutraliteit moest handhaven, waren te elfder ure nog haastig prikkel draadversperringen en loopgraven aangelegd en huizen en bomen uit het schootsveld verwijderd. 25.000 Belgische soldaten, onder aanvoering van generaal Leman waren na een min of meer geïmpro viseerde mobilisatie in Luik aan gekomen. Zij bezetten de forten en de pas aangelegde loopgraven. Hun bewapening was onvoldoende. Daar tegenover stonden 60.000 man Duit se troepen, goed georganiseerd, mo dem bewapend en model-voorwaarts gebracht. Op 5 augustus gingen de Duitsers in de aanval tegen de Oostelijke for ten. Na een inleidende artilleriebe schieting volgde de stormloop. De granaten hadden echter de verdedi gingswerken vrijwel niet beschadigd Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken- his dat de gemeentesecretarie, het kantoor van de gemeenteontvanger én het kantoor van gemeentewerken óp maandag 3, dinsdag 4 en maan dag 5 augustus a.s. voor het publiek geopend zullen zijn uitsluitend des yoormiddags van 10 tot 12 uur. Venray, 27 juli 1964. Burgemeester en wethouders voor- Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS, burgemeester. H. P. L. VORST, secretaris. LUXOR THEATER VENRAY PRESENTEERT De kermis mag voor velen gele genheid zijn om op vakantie te gaan, te gaan dansen of op de markten te vertoeven, het feit dat vorig jaar met de kermis niet minder dan 4000 mensen het Luxor Theater bezoch ten toont aan dat de bioscoop een grote kermis-attractie is. Het programma, een der meest ge varieerde dat men in Venray ooit kon zien is verdeeld over niet min der dan 17 voorstellingen. DE LEFSCHOPPER is een lach film met de nieuwste vondsten op lachgebied. Iedereen die Norman Wisdom vroeger reeds bewonderde, zal beamen, dat hij een groter grap penmaker is dan Chaplin, Laurel en Hardy en andere groten van de lach samen. Norman is hier verpleegster, tandarts, politieagent en dan is de lach niet uit de lucht. Via de T.V. werden van deze film enkele frag menten vertoond. Toen zei iedereen dat moeten we zien, welnu DE LEFSCHOPPER IS in Venray! PT. 109 THE JOHN F. KENNEDY WAR STORY. Wijlen president Kennedy schreef voor zijn dood oor logservaringen op, die thans door Warner Bros bijzonder stijlvol ver filmd werden. Het is een subliem oorlogsepos geworden waaraan de film al haar krachten heeft gegeven. Een van de beste oorlogsfilms noem en de Belgen kregen daardoor alle gelegenheid om de aanstormende troepen te beschieten. Hier en daar dreigde een doorbraak, maar de Bel gische machinegeweren maaiden de doorgedrongen eenheden neer. Tot grote verbazing van de verdedigers bleven de Duitsers toch steeds maar weer aanvallen. „Een afschuwelijke barricade van doden en gewonden dreigt ons schootsveld te versperren", zo luidde een beschrijving van een Belgische officier. Tegen de avond moesten de aanvallers zich hergroeperen. Ludendorff, de man, die bij Tan- nenberg tegen de Russen zou zege vieren en later het politieke leven in Duitsland ongunstig zou beïnvloe den, trof een onderdeel aan „somber en nerveus". Vóór de soldaten lagen de dreigende vestingenDe ge neraal vernam, dat de commandant was gesneuveld. Hij nam het bevel over en wist tussen de twee forten Fléron en d'Evegnée door te drin gen, maar de generaal en zijn bri gade hadden zichzelf hierdoor ge- isoleerd. De Duitsers deden vele po gingen om de doortocht af te dwin gen. Zij gooiden vanuit een Zeppe lin bommen op de stad Luik. Maar generaal Leman gaf zich niet over. De Duitsers probeerden zelfs ver momd als Belgische soldaten de vestingscommandant te ontvoeren. De opzet mislukte en het groepje avonturiers werd gedood. Op den duur werd de vijandelijke druk toch te sterk. Generaal Leman besloot teniende troepen te spa ren voor de verdere verdediging van het land de stad prijs te geven en nadat Luik een gehele nacht on der zwaar artillerievuur had gele gen, werd de stad door de Belgen ontruimd. Maar al was de stad ge vallen, nog geen enkel fort was ver overd GEHEIM WAPEN Nu namen de Duitsers hun mis rekening ten aanzien van de Belgi sche tegenstand inziend hun toe vlucht tot het gebruik van hun ge heime wapeneen reusachtige de de internationale pers deze unie ke kleurenfilm. WEDREN MET DE OOIEVAAR is een lach- en familiefilm bij uitstek. Het is beschaafd amusement voor iedereen. Deze komedie sluit aan bij de grote vooroorlogse successen, die sindsdien gevolgd werden door o.a. Slaapkamergeheimpjes; Een pyama voor twee e.a. Wedren met de ooie vaar werd gedurende de Pinksterda gen reeds in Venray vertoond, maar het succes en het enthousiasme van het publiek was zó groofr, dat de film onmiddellijk opnieuw werd inge deeld en dat nog wel in de kermis- week. Hebt U deze leuke kleuren film nog niet gezien? Dan kunt U nu een verzuim goed maken. U kunt er gerust met de hele familie heen, U zult er allen van genieten. BLACKBOARD JUNGLE is een beroemd geworden film over het no- zemvraagstuk. Zes jaar geleden was deze film een sensatie van de eerste orde. De hervertoning van deze be kroonde film zal zeker het succes van toen herhalen. „Dit is 'm", zei de juffrouw met het bibberveertje op de hoed, terwijl ze de rechter met haar paraplu bijna een oog uitstak. „Doe die paraplu maar weg" vermaande die geschrok ken, „we kunnen het wel zonder". „Maar ik heb nog meer meege bracht" beefde het veertje zenuw achtig. „Kom 's hier Sorrie" riep ze naar de tribune. En, een beetje ver ontschuldigend tegen de rechter: „Zie heet eigenlijk Sjorsien, maar we noemen haar altijd Sorrie." Van de tribune kwam een mager, langwerpig meisje met in haar hand een groot pak, gewikkeld in een blauw geruite handdoek. „Laat dat meisje maar op de tribune", ver maande de rechter. „Maar dat is m'n corpus delirium!" riep de verdachte. „Kom hier Sorrie, anders verlies ik m'n proces", „Ja, opoe" antwoordde Georgina tam en met een wijde boog om de parketwacht stapte ze het zaaltje in. „Ga daar maar zitten meisje" wees de rechter, „en laten we nu eens bij het begin beginnen." „Niks te zitten. Ze heeft nog jon ge benen. Kom hier met m'n corpus" weersprak opoe. „Laat dat pak maar dicht", adviseerde de rechter, „we zullen eerst de getuige horen." Maar opoe zette het pak op de grond en begon ijverig aan de blauwe hand doek te prutsen. Er trad een manspersoon naar vo belegeringskanon, waarvan er slechts enkele in voorraad waren. De vervaardiger van dit wapen was uiteraardde firma Krupp. Het kanon had een lengte van acht meter en een kaliber van 420 mm. De granaat was 70 cm lang en woog honderden kilo's. Het vuurbereik be droeg 20 km. Voor de bediening wa ren niet minder dan 200 kanonniers nodig. De affuit moest van tevoren in een meter dik beton worden ge goten teneide de terugslag van de loop op te vangen. Twee van deze monsterexempla ren stonden in Essen. Het vervoer van deze lompe gevaarten was een probleem apart. Op 9 augustus wer den de kanonnen gedemonteerd, in goederenwagens geladen en richting Luik vervoerd. Bij Herbestlia'. 40 km ten oosten van Luik, was echter de spoorwegtunnel opgeblazen. Alles werd weer uit de trein geladen en de v^ïdere tocht zou over de weg geschieden. Nog 20 km moest wor den afgelegd om de forten binnen het bereik van het monsiergeschut te krijgen. Hiermede ging weer een hele dag verloren. Nog waren de Duitsers voor Luik. Slechts wat Uhlanen wisten tot Leu ven door te dringen, zij werden o, wonderdoor de Belgische ca- vallerie onder aanvoering van gene raal De Witte vernietigend versla gen De geallieerden juichten. „Les forts tiennent toujours'", aldus het opschrift van een krantenbericht. De Duitsers werden steeds nerveuzer. In het toneelstuk „Von Schlieffen" werd maar al te vaak gedwongen gepauseerdDus voorwaarts met het belegeringsgeschut. Op 12 augus tus werden de kanonnen opgesteld. Nog enkele „soortgenoten" afkom stig van de Skodafabrieken in Pil- sen, met een kaliber van 305 mm., werden aan de Krupp-exemplaren toegevoegd. Een der stukken stond in het Pare d'Avroy, midden in Luik Cm half zeven 's avonds weerklonk het eer ste schot. Een verschrikkelijke knal slingerde de zeer ge-chrokken toe ren met een ontzettende snor. Zijn vierkant hoofd rustte direct op de schouders en hij kende de eed van buiten. Hij bleek dan ook gepensio neerd gemeenteveldwachter te zijn. „Edelachtbare', bekende hij „ik houd veel van katten." „Zo", zei de rechter in zijn pape rassen zoekend, „en op de achtste mei ,wat gebeurde er toen met die juffrouw? Herinnert u zich dat nog?" „Op 8 mei 1964, des voormiddags te tien uur vijftien...." begon de getuige. „Maakt u het een beetje kort", verzocht de rechter. „Juist edelachtbare. Om 10 uur 15 dan verliet mijn poes, genaamd Mieke, mijn woning. Zij begaf zich naar het huis van de verdachte. De ze was al geruime tijd met de melk boer in gesprek." „Ziet u nou wel rechter! Een mens kan geen liter melk kopen of die man bemoeit er zich mee!" zei de juffrouw met het veertje, die nog steeds met een rood hoofd op de grond aan de blauwe handdoek zat te frutselen. „Houdt u zich er buiten", beval de rechter, „en maakt u het asteblieft zo kort mogelijk." „Juist", zei de gewezen veldwach ter. „Mijn poes, genaamd Mieke, be gaf zich naar de woning van dit vrouwspersoon en hield zich daar enige tijd op. Vervolgens nam ze plaats op de vensterbank. De buur vrouw merkte dat op en ging ijlings naar binnen waar ze haar paraplu greep. Ze ging daarmee haar kamer in en stiet vaa binnen uit mijn poes van de vensterbank, zodat het arme dier op de stoep viel." „Arm dier? Mooi arm dier! Een moordenaar is 't meneer de rechter. U moest maar eens kunnen zien hoe bloeddorstig dat dier uit zijn ogen kijkt!" Onverstoorbaar ging de ge tuige verder. „Ik begaf mij daarop persoonlijk naar de woning van de verdachte. Toen ik daar aankwam, riep zij het woord „Kwer* tegen mij, zoals in de dagvaarding staat om schreven." „Kwer?" vroeg de rechter ver baasd. „Wat betekent dat: Kwer?" „Dat weet ik niet edelachtbare, maar ik voel me er zo door bele digd." „Juffrouw kom eens hier. Wat be tekent Kwer?" wilde de rechter we ten. „Niks meneer, 't Is zo maar een woord. Kwertegelijk schoot de knoop uit de blauwe handdoek. „Hier is-t-ie meneer de rechter!" riep ze triomfantelijk en met wijds gebaar zette ze een vogelkooi op de groene tafel. Angstig hipte de kana rie van het ene stokje op het ande re. „Al twee jaar loert die gemene kat op mijn Piet. En dat beest heeft net zo goed recht van bestaan, zeg u nou zelf." Over het bestaansrecht van kat ten en kanariepietjes deed de rech ter geen uitspraak. Maar de juf frouw met het veertje werd vrijge sproken. Omdat Kwer geen beledi gend woord is. Sorrie sloeg de kooi weer onder de arm. Teneergesiagen verliet de gewezen politieman het zaaltje. „Kwerkwer...." koerde opoe zachtjes toen hij langs haar kwam. schouwers tegen de grond. Alle rui ten in de omgeving sprongen. De be dieningsmanschappen lagen reeds op een veilige afstand van 200 m van het stuk. Het afvuren gebeurde elek trisch. De uitwerking van de projectielen, die eerst een hoogte bereikten van 1.000 m en daarna stijl naar beneden vielen, het beton doorboorden en toen pas ontploften, was verschrik kelijkDe forten werden letter lijk uiteengerukt. Op 16 augustus waren elf van de twaalf forten verwoest en ingeno men. DRAMATISCH EINDE Alleen fort Loncin hield nog stand. Vanuit dit fort bleef generaal Le man de verdediging leiden. Maar ook deze vesting kwam onder vuur van de zware kanonnen te liggen. Een granaat trof het kruitmagazijn. Fort Loncin werd van binnen uit opge blazen. Direct daarop vielen de Duit sers aan. Door ingestorte koepels en langs grote blokken geblakerd beton baanden de aanvallers zich een weg. Tegenstand werd niet meer geboden. De Duitsers zochten en vonden de generaal. Een adjudant stond naast het lichaam van Leman en zei: „Heb eerbied voor de generaal, hij is dood Leman was echter alleen maar be wusteloos. Tegen Von Emmich zei hij later: „Ik was bewusteloos, toen ik gevangen werd genomen, zet dat in uw rapport„De militaire eer is door Uw zwaard niet geschonden", antwoordde Von Emmich en hij gaf hem zijn sabel terug. Von Emmich en Ludendorff kre gen hun onderscheiding „orde Pour le Mérite", een Franse naam voor een Duits ereteken Op 17 augustus werd de Duitse opmars voortgezetlater dan was „getimed". De Duitsers waren woe dend. Deze woede zou nog meer toe nemen mét die van de Belgische te genstandEn de slachtoffers van de gramschap van de veroveraar werden de Belgische burgers (Wordt vervolgd)

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9