Ned. Toeristenbelasting? De boer en de antibiotica Diploma-uitreiking L.T.S. WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Volgend jaar V rouwen liet best betaald! Deurneseweg is „kaal" VRIJDAG 24 JULI 1964 No. 30 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 ABONNEMENTS- Venray 1.75 RECHTVAARDIG OF NIET? Een toenemend percentage van de Nederlandse vakantiegangers pleegt zijn vakantie buiten de grenzen door te brengen. Het aantal landen dat daarbij einddoel voor de ontspan ningstij d wordt gekozen, breidt zich elk jaar uit. Enkele landen zijn daar bij ieder jaar in 't bijzonder in de mode, maar de vroeger uitverkoren landen blijven eveneens belangstel ling wekken. De zucht om te zien en te beleven hoe andere volken ploegen en oogsten is zelfs zo groot dat daarbij de gevaren van een ver blijf achter het „ijzeren gordijn" rustig op de koop toe worden geno men. De goede waarnemer op zijn va kantiereis zal echter ervaren dat de meeste landen op de een of andere wijze de toeristen belasting laten be talen. Een dergelijke belasting ken nen wij in Nederland nóg niet, maar het gaat er op lijken alsof wij die binnen niet al te lange tijd zullen krijgen. Staatssecretaris drs. Van de Laar heeft er op gezinspeeld dat er een heffing op het toerisme zal wor den gelegd. In andere kringen is er ook meermalen aan gedacht. STEEDS MEER BELASTING Een toeristenbelasting is een vorm van indirecte belasting. Dit plaatst deze heffing nu meer dan voorheen in het centrum van de belangstel ling.. Wij zullen er in Europees ver band immers toe moeten komen om meer indirecte belasting te heffen om met behulp van de daaruit toe gevloeide middelen verlichting te brengen in de sfeer van de directe belastingen. Nu kan worden opgemerkt dat het moment voor invoering van een toe ristenheffing bijzonder gunstig is omdat het „goedkoopste-eiland" zo als ons land wel wordt genoemd, zo langzamerhand is opgeheven. Daar moet tegenover worden gesteld dat het goedkope-eiland de bezoekers trekt om economische redenen, maar dat hiervoor nu andere motieven in de plaats moeten komen. Dit betekent een intensivering van de propaganda voor ons land in den vreemde. Dat kost schatten aan geld. Om dit geld op tafel te brengen is een toeristenbelasting een doeltref fend middel. GEMEENTEN AAN BOD De vraag rijst ook of een dergelij ke heffing landelijk moet zijn of plaatselijk. Kiest men de landelijke weg, dan is de kans op een juiste bestemming van de heffing niet zo groot. Bovendien is er een mogelijk heid hier de plaatselijke belasting een kans te geven. De verantwoorde lijkheid van het gemeentebestuur zou worden versterkt en wij kunnen een opleving van de belangstelling voor plaatselijke problemen best ge bruiken. Wordt zo'n belasting gemeentelijk, dan zullen de specifieke toeristen plaatsen daar het meest van profi teren. Het is dus in ieder geval aan bevelenswaardig om een deel van de opbrengst in een entrale pot te la ten vloeien, waaruit de propaganda van Nederland als geheel wordt be kostigd en waaruit ook financiële hulp kan worden geboden aan ge meenten en streken, die voor een verderee spreiding van de recreatie in aanmerking komen. Deze laatste spreiding is van groot belang. BEDDEN BELASTEN? Een andere belangrijke kwestie is die van de heffingsbron. Velen me nen dat er zonder meer een logeer- belasting moet komen. Daarmee wordt dan het hotel- en pensionbe- drijf als incassobureau gekozen. Een toenemend deel van de toeristen wordt daarmee aangesproken maar ook de zakenman, die voor een ge heel ander doel op reis is. Ook kleeft hier het bezwaar aan dat de toerist niet exclusief en duidelijk op deze belasting wordt gewezen, hoe wel de vraag of dit nodig is nog ter discussie staat. Kampeerders, caravanners en bij familie logeren de vakantiegangers zouden er ge heel buiten vallen. Hiermee verbonden is ook het vraagstuk of nu deze belasting ook van de binnenlandse toeristen moet worden geheven dan wel alleen van buitenlanders. De scheiding tussen vreemdelingen en landgenoten roept niet alleen grote technische bezwa ren op, maar zij heeft ook groter psychologische gevolgen voor bezoe kers van over de grenzen. Die krij gen dan min of meer het gevoel van belast te zijn omdat zij het wagen als buitenlanders in Nederland bin nen te dringen. Dat zal onze goede naam als toeristenland niet ten goe de komen. SOCIAAL VERANTWOORD? Moet een toeristenbelasting uit sociale overwegingen worden afge wezen? Tegenstanders wijzen er op dat er nog tallozen zijn die nooit of zelden voor ontspanning hun woon plaats verlaten. Dat argument is van geen enkele waarde. Mensen, die niet van huis gaan worden er niet door getroffen en voor degenen die wel buiten hun woonplaats ontspanning zoeken, zal het geringe belastingbedrag nooit 'n bezwaar zijn. Zodra dit wel zo zou zijn zou deze belasting op de socia le toeristenindustrie een funeste in vloed hebben en dan schiet zij haar doel voorbij. Is het nu wel gewenst een toeris tenbelasting te overwegen in een tijd van overvloed aan heffingen? Naar onze mening verdient zij aan dacht in het licht van het Europese beleid. In dit kader moeten wij el ke kans aangrijpen om de directe belastingen verlichting te brengen. MINDER DIRECTE Voorts is het niet billijk dat wij via de algemene middelen allen bij dragen geven voor propaganda en recreatiemogelijkheden aan buiten landers, waarvan alleen bepaalde groepen zakenmensen in Nederland profiteren. Daarnaast betalen wij al len wel toeristenbelasting van één kant komen. Wij verwerpen dus de toeristenbe lasting niet. Wij willen haar echter alleen toelaten wanneer de op brengst er toe bijdraagt dat de di recte belastingen verder worden verlaagd. In dit licht is zij ook een vorm van verbruiksbelasting en be zien wij 's lands economie dan is het dat snel stijgend verbruik dat ter- wille van het economisch evenwicht moet worden geremd. Zeggen wij nu dat de heffing daarvoor geen enkele belemmering zal betekenen dan is zij daardoor temeer aanvaardbaar. De grote moeilijkheid is gelegen in het vinden van de juiste heffingsbron - (nen). Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 Hoewel in alle E.E.G.-landen ge streefd wordt naar een gelijke be loning voor mannen en vrouwen, is men nog niet zo ver. In België wordt in vele collectieve arbeidsovereen komsten een unificatie van 90 pet. benaderd, maar in sommige sectoren bereiken de vrouwenionen nog geen 80 pet. van die der mannen. Vandaar dat de Belgische Kamer een initia tiefvoorstel heeft aangenomen dat de minister van arbeid machtigt om, in dien de gelijke beloning niet spoedig wordt ingevoerd, zulks krachtens overheidsbesluit te bewerkstelligen. In Duitsland vormt het grondwet telijke beginsel der gelijkgerechtig- heid van man en vrouw de basis voor gelijke beloning. Bij voorko mende discriminaties kan elke be trokkene een beroep doen op de rechter voor arbeidszaken. In Frankrijk, waar de overheid een vergaande invloed heeft op de loonvorming komen c.a.o.'s met af wijkende lonen voor vrouwen prak tisch niet voor. In Italië is, bij het tot stand ko men van c.a.o.'s, een ontwikkeling waar te nemen die er op wijst dat de gelijkheid van de lonen evolueert van formele contractletter tot ma teriële realiteit. In Luxemburg is gelijke beloning van mannen en vrouwen praktisch een voldongen feit. In Nederland zijn inmiddels in een aantal overeenkomsten de vrouwen- lonen op 90 pet. en in enkele geval len op een hoger percentage, gesteld. Maar helaas staan buiten de „ge mengde functies", bijvoorbeeld bij de textiel-confectie- en schoenenindus trie, een vrouwen-loon nog op een peil dat soms lager is dan 80 pet. Het is toe te juichen, wanneer de overheid de betrokken werkgevers zou verhinderen zo te paratiseren op slecht betaalde vrouwelijke werk kracht. IN AMERIKA STERVEN ELK JAAR HONDERDEN MENSEN DOOR PEINICILLINE IN HET ETEN Eind juni is door de Tweede Ka mer de wet aanvaard, die de han del in diergeneeskundige prepara ten aan banden legt. Het gaat vooral om antibiotica, hormonen en chemicalië. Vele veehouders zijn daar verstoord over. Zowel bij rundvee als by varkens en pluim vee kan men niet meer zonder deze spullen. Wie er wat kijk op had kocht ze en paste ze zelf toe. Dat spaarde een bezoek van de dierenarts uit en dus vele guldens. Voor vele preparaten is dit nu weldra uitgesloten. Ze zullen nog we-1 „zwart" te krijgen zjjn, maar dan zijn ze meestal waardeloos, soms zelfs gevaarlijk. Moest dit nu zo? Ja, inderdaad moest dit, maar men heeft vergeten de boer uit te leggen waarom. HET KLASSIEKE VOORBEELD Penicilline is een antibioticum en nu weten wij meteen waar wij over spreken. Het was overal te koop, soms zelfs op de markt. Het werd aangewend bij uierontstekingen. Maar het middel bezwakt op den duur en kan vervalst worden. Het gevaar bestaat, dat men dan resistente stammen kweekt (dat zijn bacteriën die gehard zijn tegen peni cilline) en de koe vervalt van kwaad tot erger. Ook nam men het vaak niet al te nauw met het 72 uur lang thuis houden (zes melkmalen liefst) van de melk, die voor de zuivelbe reiding en voor de mens gevaarlijk is. Thans is in beginsel de mogelijk heid geschapen om, via opgaven van de dierenarts, strengere controle uit te oefenen op met pencilline besmet te melk. Dit is geen nadeel, maar een voordeel, al zal men er aan moeten wennen. Hetzelfde is het geval in de pluim veehouderij. Ook daar worden in be paalde gevallen stoffen aangewend, die niet in het vlees mogen voorko men. Er is dan een bepaalde wacht tijd binnen, die niet in het vlees mo gen voorkomen. Er is dan een be paalde wachttijd binnen welke geen slachtpluimvee mag worden afgele verd. VOORKOMEN BETER DAN GENEZEN Men kan er zeker vna zijn, dat het buitenland (en daarbij mag men denken aan lek land dat iets van ons afneemt, maar ook aan concurreren de landen) een bijzonder grote mond zou opzetten zodra in ons uitgevoer de vlees sporen van ongewenste pre paraten werden aangetroffen. Men denke slechts aan de Duitse verha len over onze eierprodukten, aan de Franse afkeer van Amerikaanse kip en de Engelse kritiek op onze mest- methoden. „Ja maar", zegt men, „reeds in 1957 bepaalde het produktschap voor veevoeder dat aan veevoeder geen ander dan enkele toegelaten prepa raten mochten worden toegevoegd. Hormonen, antibiotica en medicijnen werden verboden; antibiotica moch ten slechts in zó geringe dosering worden gegeven dat er absoluut geen schade van was te verwach ten." Dat is waar. Zelfs heeft het produktschap voor pluimvee en eie ren er in 1960 nog wat aan toege voegd. Ook de oestrogene stoffen (die verlagen de schildklierwerking en kunnen het dier trager en vetter maken) werden verboden, behalve als de veearts ze voorschreef. Dan is het echter een logisch sluit stuk, dat nu ook de handel in zulke stoff enaan bnaden wordt gelegd. Men dient ze te gebruiken waar dat nodig is ,d.w.z. waar de dierenarts ze voorschrijft. Deden wij dit niet, dan zouden wij de uitvoer van onze veredelingsprodukten in groot ge vaar brengen. Dit geldt des te meer naarmate de markt binnen de E.E.G. verzadigd raakt en de concurrentie in derde landen fel is. Dit is thans het geval bij eieren en slachtpluim vee, straks wellicht ook bij varkens. En wat het rundvlees betreft be hoeft Argentinië zich maar te her stellen of Amerika met goedkope aanbiedingen te komen en men be leeft hetzelfde. Wij kunnen hier geen risico nemen. Vandaar de wet. HET BUITENLAND LET OP ONS Enige tijd geleden is er nogal wat deining geweest om het Engelse boek „Animal machines" (Dierlijke machines) van Ruth Harrison. Daar om werd gesteld, dat bij het mesten van kalveren en pluimvee ongezon de werkwijzen zouden worden toe gepast. Helaas moeten wij vaststel len, dat in de Engelse en Ameri kaanse pers nogal eens natuurweten schappelijke artikelen verschijnen die populair bedoeld zijn, maar vaak zeer onjuist. In het Engelse blad „The Observer" verschenen kort na het boek twee artikelen, nl. „In side the animal fatcories" (Een kijkje bij de dierenindustrieën) en „Fed to death" (Doodgevoerd). Daar in werd gezegd, dat de dieren met allerlei schadelijke stoffen gevoe derd zouden worden, vooral met hormonen. Het heeft weinig zin op zulke ar tikelen in te gaan. Er wordt gespro ken van de „Dutch method" bij het mesten van kalveren (in kisten). In werkelijkheid is dit in Engeland ge bruikelijk en in ons land al drie jaar streng verboden. Maar wat een maal geschreven is wordt niet licht herroepen. Daarom is het beter er voor te zorgen, dat de geruchten niet ontstaan. Dat kan door het nemen van passende maatregelen. Nu kan men wel zeggen, dat tegen laster en leugen moeilijk te vechten is en dat in handel, liefde en oorlog alles ge oorloofd heet, maar dat kan op goe de gronden betwijfeld worden. In elk geval kan men voorkomen, dat inderdaad aangetoond wordt dat onze veredelingsprodukten schade lijke stoffen bevatten. Want als zo iets aangetoond wordt neemt ieder land deugdelijke afweermaatregelen en terecht. Dit zou een ramp zijn voor onze veehouderij en pluimvee houderij. Het is daarom goed, dat Nederland de naam krijgt, een land te zijn waar men goed oppast dat er geen schadelijke stoffen in vlees, melk, zuivel, eieren enz. voorkomen. Voor hen, die op verstandige wij ze omgingen met de antibiotica is de nieuwe wet wellicht lastig. In ve le gevallen echter zullen de stoffen via de dierenarts verkregen kunnen worden en aangezien de eigenlijke toepassing niet uitdrukkelijk aan hen is voorbehouden (wel de uit reiking) zullen de kosten nogal mee vallen. De voordelen overtreffen dus zeer zeker de nadelen. Wist u, dat in Amerika elk jaar honderden perso nen sterven door het eten van voed sel dat penicilline bevat? Schilderen: P. Verhaegen, Buitenweg NW 5 H. Verstraelen, Maasheseweg 76 W. van Lieshout, Fr. Michelsstraat 1 Gediplomeerden Part-Time cursus A-afdeling. Metaalbewerken J. van Bergen, Past. Ruttenstraat 10 Timmeren: J. Vullings, Nieuwlandstraat 10 Metselen: J. Klabbers, Moleneind 3, Well Schilderen: W. Arts, St. Odastraat 22, Venray. Geslaagden lascursus voor begin ners: Chr. Erben, Veulen Fr. Swinkels, Leunen P. Jenniskens, Leunen W. Henkens, Patersstraat 27 Th. van Kempen. Heide J. Jenniskens, Leunen G. Basten, Oranjestraat 4 W. Berendsen, St. Ceciliapad 32 F. Aarts, Meerloseweg 6, Wanssum P. Nellen, Hout-Blerick J. van Soest, Haag 10, Merselo Fr. Stappers, Grubbenvorst W. Schröeder, Blerick Fr. Vullings, Grubbenvorst A. Tijssen, Haag 20, Merselo Lascursus voor Gevorderden: W. Steegs, Molenstraat Horst W. Voermans, Castenrayseweg 18 P. Steegs, Molenstraat Horst. Vorige week woensdagmiddag hebben de mannen van aannemers bedrijf Th. van Mierlo uit Aarle- Bjixtel de laatste boom langs de weg VenrayDeurne gerooid. Daar mee is een eind gekomen aan eeh zwaar karwei, want niet minder dan 1300 forse eikebomen hebben de af gelopen vier maanden het loodje moeten leggen tegen de bijl en de motorzaag. Het rooien van deze bomen maakt deel uit van het plan deze weg te re construeren. Zoals bekend is de ver binding HelmondVenlo tot de Lim burgse grens al geruime tijd klaar. Het wachten was op Limburg, maar ook hier zal men nu binnenkort met de eigenlijke wegverbetering begin nen. Een kleine honderd bomen blijven er nog staan en vormen t.z.t. de enige entourage aan de nieuwe weg. De mannen die het karwei uit voerden waren zichtbaar blij dat het er op zat. Het is namelijk een on gelooflijk zwaar werk. Vooral het bedienen van de dure (en zware) motorzaag vraagt veel van het men selijk lichaam. Daarbij komt nog dat telkens wanneer er een boom valt, het ver keer even stilgelegd moet worden om hem van het wegdek te verwij deren. De arbeiders hebben dan ook heel wat minder vleiende uitdruk kingen moeten aanhoren van auto mobilisten die niet op deze onder breking rekenden, en toch zo'n haast hadden. Men is nu nog bezig de takken, stronken etc. op te ruimen om de hele zaak „kaal" op te leveren. In zaal Wilhelmina waren ouders en leerlingen van de lagere techni sche school van Venray in tegen woordigheid van de H.E.H. Deken A. Loonen en de beide wethouders Fr. Janssen en G. Schols ter gele genheid van de jaarlijkse uitreiking van de diploma's voor de geslaag den. Voorzitter L. Nelissen sprak we gens het warme weer alleen enkele woorden van welkom, waarna direc teur Oomens mededeling deed dat bij het begin van het schooljaar 310 leerlingen en bij het einde 298 telde. Met een aansporing dat de ge slaagden er nog niet waren en dat nog altijd geijverd wordt aan een vergroting van de school en dat het voor de maatschappij een vreugde zal zijn weer een aantal gediplo meerde leerlingen te kunnen ont vangen, besloot directeur Oomens zijn toespraak. Pater Vitalis, godsdienstleraar, gaf de gebruikelijke geestelijke injectie en de wijze raad voor de afgestu deerden voor de verdere levensweg, terwijl wethouder G. Schols namens het gemeentebestuur ouders en ge slaagden feliciteerde. De leerlingen van de dagschool die voor een extra prijs in aanmerking kwamen, waren: afd. metaal 3e klas A. Mulders, Oostrum; afd. houtbe werking P. van den Oever, "Wester beek; W. Claes, Heide; afd. metse len. H. Alberts, Maashees; afd. schil deren J. Hendriks, Eindhoven. Voor het diploma metaalbewerken (dagschool) slaagden: G. de Mulder, Haag 9, Merselo T. v. Son, Vredepeelweg 8, Overloon G. Swinkels, Kempweg 34, Venray. H. Janssen, Langstraat 54, Venray. P. Litjens, Breevennenweg 2, Leunen J. Wijnen, Pr. Irenestraat 19, Venray A. Voermans, Leunseweg 20, Leunen W. Ewals, Langstraat 17, Venray J. Bistervelts, Steegse Peelweg 21 H. Janssen, Landweertweg 5, Venray H. Clevers, St. Antoniusstraat 2 J. Rijbroek, Nieuwlandstraat 16 A. Mulders, Stationsweg 122 A. van Stokkum, Lindenstraat 34 J. Berbers, Willemstraat 16 G. Brands, Dorpsstraat, Geysteren W. Spreeuwenberg, Timmermannsw. P. Voermans, Stationsweg 137 J. Pingen, Dorpbroekstr., Meerlo J. Emonts, Timmermannsweg 40 J. Willems, Burg. v. d. Loostraat 28 P. Cox, Nieuwstraat 4, Wanssum P. Pijpers, Langeweg 46, Venray M. Vissers, Veestraat 1, Meerlo M. Wennekers, Dep. Petersstraat 28 W. Jenniskens, Beatrixstraat 1 A. Kuenen, Oploseweg 21, Overloon J. van Bruggen, Nassauplein 5 P. Emons, Ooster Tienweg 10 P. Rongen, Zwarte Klef 2 S. Keysers, Lovinckplein 3 .Ysselst. H. Vloet, Holthesedijk 6, Overloon T. Theuws, Jan Hensenstraat 16 M. Loonen, Irenestraat 23. Overloon A. Berbers, Willemstraat 16, Venray F. Linders, Maasheseweg Geijsteren A. Raassens, Mgr. Aertsstr. Swolgen T. de Rijck, Boddenbroekerloop 10 L. van Kuyck, Horsterweg 30 J. Kuenen, Rondweg 12, Overloon T. Janssen, Drabbelsweg 3, Veulen J. Jenniskens, Vredeweg 10 J. Aerts, Vlakdijk 1, Overloon P. Beunen, Vredepeelweg 3, J. Aarts, Postbaan 7, Wanssum J. Verstralen, Rieterweg 6, Maashees H. Vissers, Veestraat 1. Meerlo P. Arts, Timmermannsweg 32 H. Stevens, Meerselsepeel 7 B. van Dierendonck, Jan Poelsw. 13 Voor het diploma timmeren (dag school) slaagden: H. Willems, Bergkampw. 9. Overloon W. Gielen, Pastoorstr. 18, Wanssum L. Weijs, Steegse Peelweg 19 J. Camps, Ooster Tienweg 2 G. Hendrix, Veulenseweg 44, Veulen J. Willems, Weverslo 4. Merselo D. Hensing, Putweg 3, Ysselsteyn L. Thielen, St. Jorispark 9, Venray A. Janssen, Oude Oostr.weg 43 P. Oomens, Kempweg 16 G. Kuenen, Scheiweg 5 H. Toonen Schepersstraat 12, Westerbeek J. Verstralen, Rieterweg 6, Maashees R. Kroh, Smakterweg 34 H. de Groot, Kruisberglaan 13, Rips C. Jeuken, St. Servatiusweg 13 M. Peters, Kastanjestraat 19 G. Lange, Beekstraat 9, Westerbeek A. Tervoort, Leunseweg 2 (Juvenaat) B. Bardoel, Haag 7, Merselo K. Jansen, Makkenweg 15, V'beek J. van Gerven, Merseloseweg 16 Voor het diploma metselen (dag school) slaagden: W. Boom, Geysteren C. Gerrits, Broekstraat 4, Oploo L. Lenssen, Pr. Hendrikstraat 9 J. Mathey, Deurne H. Noyen, Brukske 2, Venray H. Alberts, Maashees L. Jenniskens, Ysselsteyn M. Vervoort, America Voor het diploma schilderen (dag school) slaagden: W. Dommeck, Deken Thielenstraat 4 B. Zweden, Deken Thielenstraat 6 H. Heidens, Klein Oirlo 8 J. Hendriks, Juvenaat, Leunseweg 2 F. Franssen, Deurneseweg 2 W. Swinkels, Langeweg 7 P. Peeters, Vloetweg 10, Oploo P. Buddigers, Klein Oirlo 6 J. Kreffer, Juvenaat, Leunseweg 2 S. Nelsisen, Overloonseweg 69 L. Classens. St. Machutusstraat Oirlo Gediplomeerden Part-Time cursus B-afdeling. Metaalbewerken W. Janssen, Kruisstraat 9 G. Poels, Haag 12, Merselo C. Jeuken, Overloon J. van Gooi, Eikenlaan 48 M. Janssen, Vredeweg 5, Vredepeel G. Stevens, Langeweg 28 H. Troisfontaine, Paterslaan 9 Timmeren: W. Schwachöfer, Heuvelstraat 13 N. Jansen, Oploo G. Verkoeyen, Hagelweg 6 G. Arts, Stevensbeek P. de Lauw, Endepoe! 6, Merselo A. Spee, Oude Oostrumseweg 16 J. Lensen, Helling 7, Wanssum Metselen: H. Janssen, Burgem. v. d. Loostraat 8 G. Houwen, Geysterseweg, Oostrum J. van Cuyck, Akkerweg 9, Venray J. Jacobs, Merseloseweg 83 J. v. d. Voorn, Oranjestraat 32 55.000 buitenlanders werken in Nederland Er zijn op het ogenblik ongeveer 57.000 buitenlandse werkers in ons land, van ruim 90 verschillende na tionaliteiten. Een grote groep wordt gevormd door Belgen, een 17.000 man, circa 7.500 Duitsers, maar dit zijn hoofdzakelijk grensarbeiders. Bij de andere nationaliteiten staan de Spanjaarden bovenaan met 8.300 man, dan volgen de Italianen met .700 man. Verder zijn er o.m. nog een 2.000 Grieken en ongeveer even veel Turken in ons land. Niettemin steken deze aantallen enigszins po ver af tegen die in de ons omrin gende landen. In West-Duitsland werken bijvoorbeeld 850.000 buiten landers. Interessant is bij deze opgave een vergelijking met de in Venray ver blijvende buitenlanders. Hun aantal bedraagt 425 en onderverdeeld in de navolgende nationaliteiten: 34 Belgen 49 Spanjaarden 103 Duitsers 56 Turken 13 Grieken 10 Engelsen 2 Portugezen 6 Italianen 2 Zuid-Slaviërs 1 Canadees 12 Polen 1 Tsjech 5 Fransen 3 Amerikanen 1 Zwitser 1 Lithauer 4 Hongaren 1 Oostenrijker 1 Joegoslaaf 93 Iraniërs (Perzië) 1 Irak-er 16 zonder nationaliteit 2 onbekenden We hebben het reeds meer gezegd in Venray heerst een Babylonische spraakverwarring. De tewerkstelling van buitenlan ders in Nederland was aanvankelijk bedoeld als noodmaatregelen, om 'n acuut tekort aan werkkrachten te overbruggen. Hoewel exacte voor spellingen in dit verband niet mo gelijk zijn omdat de ontwikkeling van de conjunctuur een belangrijk woord meespreekt, mag er toch wel op worden gerekend dat bepaalde sectoren van het Nederlandse be drijfsleven het ook de komende ja ren niet zonder buitenlandse ar beidskrachten kunnen stellen. Nederland telt nog vele tiendui zenden open arbeidsplaatsen, al wil dat niet zeggen dat ze alle voor bui tenlanders bestemd zouden zijn. Daarvoor zijn de kosten van aan trekking te hoog en de extra ver plichtingen voor de werkgevers te zwaar. De buitenlanders werken in ons land voornamelijk in de metaal industrie, de textielindustrie, de bouwnijverheid, de mijnen en de electrotechnische industrie. Het gros van hen is hier naar toe gekomen via de georganiseerde wer vingen, die onder auspiciën staan van 't Rijksarbeidsbureau te 's Gra- venhage. Daarnaast komen er ook buitenlanders op eigen gelegenheid naar ons land om werk te vinden. De animo om naar Nederland te komen is groot ,ook al kan men in de omringende landen 'n hoger loon verdienen. De meeste buitenlandse arbeiders beweren dat zij hier het meest als méns worden behandeld. Indien de open arbeidsplaatsen in Nederland niet door de thans werk zame buitenlanders vervuld zouden zijn geweest, zouden in een aantal sectoren van ons bedrijfsleven ern stige moeilijkheden zijn opgetreden. Dat vooral ook exporterende indus trieën met succes en op volle capa citeit kunnen werken, is mede te danken aan het werk van buitenlan ders.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 7