THOMASSEn Vergaderingsmoeheid.... WERKGELEGEHHEIDSPOLITIEK voor dames-, heren- en kinder kleding dè zaak S.V.V. NIEUWS ZWEMMEN op langere termijn Onmisbaar m in uw garderobeM M in A.s. zondag 21 juni komt de voet balvereniging TUS uit Kevelaer met hun le, 2e en 3e elftal naar Venray. Zij spelen hier tegen 3 combinatie- elftallen van SW. De aanvang der wedstrijden is gesteld op: Combinatie 1T.U.S. 1 2.30 u. Combinatie 2T.U.S. 2 2.30 u. Combinatie 3T.U.S. 3 4.30 u. Hoewel de spelers van ons eerste elftal nog niet in aktie behoeven te komen, verzoeken we alle spelers van de overige elftallen de opstel lingen te gaan zien op de bekende plaatsen, daar er van diverse elf tallen spelers gekozen zullen wor den. Goed nieuws hebben we nog voor Venray 3. De KNVB afd. Limburg heeft nl. besloten geen elftallen te laten degraderen uit de le klasse, zodat Venray 3, dat als voorlaatste eindigde en Oostrum 1 dat de rode lantaarn droeg, in het nieuwe sei zoen weer in de le klasse zullen uit komen. TOTO Wat de toto betreft, heeft men voor het nieuwe seizoen een andere regeling getroffen. De toto-formu lieren zullen elke woensdagavond aan huis worden opgehaald. We me nen hiermee aan veler wens voldaan te hebben. Zij die er de voorkeur aan geven zelf hun formulier in te leveren kunnen dat doen elke don derdag van 26 en van 78 uur in het bijkantoor van Dagbl. v. Noord- Limburg; van 910 in het theorie lokaal aan de Oostsingel, alsook de hele dag bij Sigarenmagazijn Poeïs, Langstraat 11 en H. Beerkens, Kruitweg 3. ZWEMCLUB SPIO A.s. zondag gaat Spio in Horst meedoen aan internationale zwem wedstrijden. De deelnemers vertrek ken om 1 uur vanaf het Hensenius- plein. De deelnemers zijn: 100 meter schoolslag v. dames en heren: Lia Lucassen en Arie Wester. 100 meter rugslag voor dames en heren: Jan Arts en Antoinette van Soest. 50 meter schoolslag jongens en meisjes: Coby van den Munckhof, Ineke Wijnhoven, Hans Goedhard en Bert Barends. 100 meter vrye slag dames en heren: Karei Janssen en Joop Swinkels. 5 x 50 meter estafette-schoolslag dames: Lia Lucassen, Antoinette van Soest, Coby van den Munckhof, Ineke Wijnhoven en Ineke v. d. Munck hof. 5 x 50 meter estafette-schoolslag heren: Jan Arts, Arie Wester, Hans Goed hart, Bert Barends en Benno de Kooning. Maandag werd te zyner huize in Vierlingsbeek door Burgemeester Van Heusden de zilveren eremedaille van de Orde van Oranje Nassau uitgereikt aan de oud-Venraynaar de heer M. Wijnhoven. De heer Wijn hoven kreeg deze onderscheiding Lv.m. het feit dat hy 40 jaren werk zaam is by J. P. Havens Graanhandel N.V. te Maashees, waar hij het hoofd der administratie is. Zaterdag wordt de heer Wijnhoven gehul digd door het personeel, op een personeelsavond in Zaal Wildeman. Foto: G. Kruijsen De zomer is er en de meeste bestuurderen hebben de aktiviteiten van verenigingen en organisaties opgeschort tot september, als de vakanties achter de rug zijn. Toen we over dit onderwerp een gesprek hadden met enkele dames en heren, die leiding geven in Venrayse verenigingen, kwam de vraag naar voren of vergade ren met de hele vereniging nog wel zin heeft, gezien de vergader- moeheid, terwijl ook gewezen werd op het feit dat zo vele niet- geboren en getogen Venrayers leiding geven aan Venrayse ver enigingen Wat is hiervan de oorzaak? Uw krant kan beslist de oplossing niet brengen. Maar het is toch wel eens goed ons te verdiepen in de oorza ken, want als we die kennen, is wel licht ook een oplosing te vinden. WIEN VENRAYS BLOED Op de plechtige ontvangst ten ge meentehuize bij gelegenheid van de Amate, sprak een Pater Jezuiet over Venray, dat hij nog al ophemelde en waarin hij de mens prees, die Ven- ray's bloed in de aderen had. Onder zijn gloedvol betoog, dat doorspekt was met de fraaie volzin: wien Venray's bloed door de aderen vloeitmompelde een geboren en getogen Venrayer zachtjesdie mag niet meedoen aan de organisa tie van de Amate. Dat bezorgde hem een boze blik van een van die organisators maar onderstreepte tevens, wat hierboven al gezegd werd: men ziet te weinig geboren en getogen Venrayers in de leiding van de Venrayse verenigin gen. Het merendeel wordt gevormd door zgn. „vreemden". Nu moet men met die titelatuur heel voor zichtig zijn, want wie verstaat men onder .vreemde". We verklappen geen geheim als we vertellen dat hieronder iedereen (of liever bijna iedereen) verstaan wordt die van elders naar Venray gekomen is. En inderdaad wie de lang niet kleine lijst nakijkt van be stuurderen van alle mogelijke ver enigingen en organisaties in onze gemeente ziet dat het percentage van de zgn. geboren en getogen Ven rayers angstwekkend klein is. Als men hierover spreekt ervaart men verder dat de geboren en getogen Venrayer zulks dikwijls jammer vindt en betreurt. Hij beschouwt dat zo'n beetje als een vreemde over heersing en gaat daarbij zelfs zo ver dat hij merysen die al tientallen jaren hier wonen en werken, toch nog altijd als „vreemden" beschouwt. Het komt maar zelden bij hem of haar op zich af te vragen, wat de oorzaak is van deze wat hij dan noemt overheersing. Hij realiseert zich op de eerste plaats niet dat het aantal geboren en getogen Venrayers t.o.v. van im migranten als we ze zo mogen noemen steeds kleiner wordt. Veel Venrayers vertrekken naar elders, veel mensen van elders ko men naar Venray toe. En het vesti gingsoverschot is, weliswaar mede dank zij de inrichtingen, nog altijd groter dan het vertrek. Het aantal „vreemden" groeit dus harder dan het aantal echte Venrayers. Op de tweede plaats realiseert hij zich niet dat deze „vreemden" veel al op die bestuursplaatsen zijn neergezet door de leden van de ver eniging zelf. Waarom? Ook hiervoor zijn verklaringen te vinden. Deze mensen hebben in hun vroegere woonplaats ander methoden, werk wijzen ontmoet, zijn meer organisa- tie-minded, weten het leuker en prettiger aan te kleden, kortom wekken soms meer vertrouwen dan de autochtonen, waarvan men pre cies weet te vertellen wie zijn vader en zijn moeder waren en wat een oud-oom van moeders kant voor 50 jaren terug toch wel een rare schut ter is geweest. De „vreemdeling' brengt geen „voorverleden" mee, waarmede de Venrayer te pas en te onpas geconfronteerd wordt. En op de derde en niet de minste plaats mag de vraag gesteld worden of de bereidheid van de echte Ven- raynaar voor bestuursbanen nu wel zo groot is. Uit de aard van de zaak komen we nog al eens op vergade ringen, maar het zijn o, zo dikwijls steeds dezelfde gezichten die je ziet. Dezelfde mensen, die dikwijls omdat anderen het niet willen doen ook die karwei maar weer op hun schouders geladen hebben. Op de vierde plaats mag men zich wel afvragen of het al of niet in Venray geboren en getogen zijn, nu wel zo'n verschrikkelijke rol speelt. De beste man op de beste plaats; of hij Venray's bloed in de adefën heeft ja dan neen maakt daarbij zeer weinig uit. Het „vreemde" bloed zal des te gauwer Venrays bloed zijn naarmate hij Venrayse belangen moet verdedigen van Venrayse in woners in Verfrayse verenigingen. De autochtoon, die zich hierover boos maakt, heeft alleen recht van spreken als hij zelf steeds paraat is als een beroep op hem gedaan wordt. Is hij of zij dat (maar daar ontbreekt het veel te dikwijls aan) dan zal men ervaren dat er nog een groot werkterrein voor hem open ligt. Het slechte vergaderingbezoek, dat men als vergadermoeheid aan merkt, is geen verschijnsel, dat wij pas de laatste tijd waarnemen. In het verleden bestond het ook, zij het dan misschien in wat mindere mate. Ouderen onder ons zullen zich de te dezer zake opgedane ervaringen ze ker nog wel herinneren. Vele organisaties van de meest uiteenlopende aard worstelen er mee. Dit is in feite een kwestie van algemene aard waaraan vele oorza ken ten grondslag kunnen liggen. Deze te analyseren is allerminst een voudig. Het verschijnsel doet zich ook lang niet in dezelfde mate voor. Er bestaat b.v. verschil in vergadering- bezoek tussen de kom en kerkdor pen. In de laatste is de opkomst als regel relatief groter dan in eerstge noemde. De verklaring hiervoor zou kun nen zijn dat de mogelijkheden voor vrijetijdsbesteding anders liggen. Anderzijds wordt in de kleinere gemeenschappen het lidmaatschap bewuster beleefd. Ht is uitermate moeilijk concrete oorzaken aan te geven. Hiervoor zou een uitgebreide studie noodzakelijk zijn. Het is evenmin gemakkelijk een oplossing te geven voor het probleem, waar door het bestaande euvel zou wor den opgeheven- Er is in het algemeen een gebrek aan belangstelling van de leden. Dit ervaart men als men met hen spreekt over het wegblijven van de vergaderingen. Veelal zijn het ge zochte argumenten, die het afwezig zijn moeten rechtvaardigen. Opmerkingen zoals: „De besturen regelen de zaak wel", of „Ach waar om zal ik komen. Ik heb persoonlijk toch geen invloed op de gang van zaken" worden veel gehoord. Ze zijn nog met vele andere aan te vullen. Het mag vreemd klinken, doch zelfs bij liefhebberij-verenigingen zitten bestuurderen voor een prak tisch lege zaal. Waar men op de eer ste plaats belangstelling zou ver wachten, waar het lidmaatschap wel heel veel te maken heeft met eigen hobby en liefhebberij, zelfs daar heeft men zgn. geen tijd om naar de vergadering te komen, laat staan zich daadwerkelijk in te zetten voor de verwezenlijking van de doelstel lingen. Geen interesse.Hoe moet het dan zijn bij andere verenigingen met meer algemene doelstellingen? Ze bloeien dood door gebrek aan belangstelling of leiden een kwij nend bestaan als niet een kleine vaste kern door blijft gaan. Als redenen worden genoemd overwerk, televisie, sport, reizen en noem maar op. En ontegenzeggelijk zullen al die redenen „ergens" wel eens opgaan, maar is naar onze me ning, toch vooral het gebrek aan be langstelling het ontbreken van de echte wil om mee te doen, om geen papieren lid te zijn, de reden van wat men dan onder deze moeheid verstaat. Ex- kan om meer interesse te wek ken aan de vergadertechniek en vooral de voorbereiding nog wel wat verbeterd worden. Een aantrekkelij ke uitnodiging en daarvoor zijn ver schillende mogelijkheden, zal zeker de belangstelling trekken en daar gaat het toch om. Verder is het van de grootste betekenis dat, zo enigs zins mogelijk, de uitnodigingen per soonlijk worden bezorgd. Verder moet voorkomen worden dat de ver gaderingen te lang duren. En zeker moet gebroken worden met het ver vloekte Venrayse kwartiertje dat soms een half uur wordt. Maar voor alles zal men moeten pogen van een papieren lid een wer kend lid te maken. En dat is blij kens de ervaring erg moeilijk. Meet nu op dit mement, nu allerwege gebrek aan arbeidskrachten is en er zelfs sprake is van een cverhitte conjunctuur, het sys teem van ontwikkelingskernen nog worden voortgezet, zeker t.a.v. onze gemeente? Dat was een van de vragen, die de voorzitter van de Industriële Club, de heer L. A. Nelissen de leden van de Kamer van Koophandel by hun werkbezoek, woensdag j.l., voorlegde in zyn inleiding. Behalve de leden van de Kamer waren bij dit bezoek aanwezig De ken Loonen, het Gemeentebestuur van Venray, alsmede de burgemees ters van Horst, Wanssum, Broekhui zen, Grubbenvorst en Helden, als mede de Venrayse industriëlen. Ze waren welkom geheten door de heer L. Laurensse als voorzitter van de Gezamenlijke Standsorgani saties, die tezamen met de Indus triële Commissie dit werkbezoek georganiseerd hebben. GROEIENDE INDUSTRIE De heer Nelissen gaf in zijn in leiding een korte terugblik op het voorlogse Venray, waarin een zui vel- en een cartonnagefabriek feite lijk de enige industrieën waren, al was er vroeger nog een sigarenfa briek. Na de oorlog kon Venray dank zij regeringssteun gaan industrialiseren. We hebben gezien hoe uit plaatse lijke initiatieven de bedrijven van Gebr. Laurensse en Custers zijn ge groeid. Hoe uit streek-initiatieven de Zuivelfabriek, Blitta en Mulders zijn geboren en hoe uit nationale initiatieven Inalfa, Nelissen, Beeren e.a. zijn ontstaan. Nu komt door de vestiging van de Rank-Xerox zelfs het „internationale" naar Venray toe. NIET GEMAKKELIJK Hij wees er op dat ondanks pre mie's e.d. de industrialisatie niet al tijd gemakkelijk is geweest. Dat eist mentaliteitsverandering, kostbare opbouwtijd, ook t.a.v. de mensen, waarmede men moet werken. Dat blijkt o.a. uit het feit dat de staf van Venray's industrie praktisch ge heel uit de vreemde is aangetrokken en nu eerst mensen uit Venray aan kan trekken. Maar de groei was en is er en er is een grote verscheiden heid. In een mapje, dat de bezoekers werd aangeboden was van elke in dustrie de geschiedenis, het fabrica- geprogramma en andere wetens waardigheden verzameld, zodat de bezoekers een goed inzicht kun nen krijgen in deze verscheidenheid. LOONBELEID Naast een industrialisatiebeleid I voert de regering ook een bepaald loonbeleid. Ook daarvan moeten we de consequenties dragen, zeker hier, waar de Duitse grens vlakbij ligt en een apart probleem schijnt te schep pen. Een van de consequenties om de gevarieerdheid van de industrie (gemeente-beleid) te verkrijgen, de expansie van de gevestigde indus trie (eigen beleid) mogelijk te maken en het loonbeleid (regeringsbeleid) tot uitvoering te brengen is de aan trekking van vreemde arbeidskrach ten als Turken e.a. NOG MEER? Spreker wees er op dat in 't snel groeiende Limburg het voor de over heid in het algemeen zeer moeilijk is om het beleid op korte en op lan ge termijn zó harmonisch op elkaar af te stellen dat de toekomstige in dustrie-ontwikkeling zonder schok ken van die overheid verloopt. Daarvoor is mede nodig een goed kontakt met de gevestigde indus trieën en met de betreffende instan ties als een Kamer vna Koophandel. Spreker stelde dan de vraag of de bestaande industrieën in Venray nu niet in staat geacht moeten worden voor de toekomstige werkgelegen' heid te zorgen. De oplossing van die vraag kan gegeven worden middels intensief kontakt met de gemeentelijke over heid, opdat deze voldoende inzicht krijgt in de bestaande werkgelegen heidssituatie en zo zich een oordeel kan vormen over de toekomstige ontwikkeling. Er is de laatste tijd enige kritiek geweest op Venray's industrie, om dat deze de vestiging van een Rank-Xerox zou willen tegenhou den. De heer Nelissen stelde echter dat de plaatselijke industrie, via de Industriële Commissie niet al leen de vestiging van deze nieu we fabriek heeft goedgekeurd, maar ook de enigste is, die een offer daarvoor brengt. Het offer namelijk om de aanwas van werk nemers af te staan aan deze nieu we industrie. Een offer, gebracht terwille van de differentiatie van de werkgelegenheid. Daarnaast legde hij dan de vraag voor of nu niet het moment geko men is om het aantrekken van nieu we industrieën via Rijks.steun te stoppen, maar nu eerst en vooral de nadruk te gaan leggen op ontsluiting van stad en streek, op snellere ver keersverbindingen, woningbouw, sportaccomodatie, velden, sporthal len, zwembad, cultureel centrum enz. WELKOM VREEMDELING En nu het woord woningbouw ge vallen is, vroeg hij zich ook af of niet in dat verband meer gedaan moet worden voor de arbeiders uit vreemde landen. Hij waarschuwde dat 1,3 pet. van de Nederlandse be roepsbevolking uit andere landen komt. Voor Limburg ligt dat percen tage al op 2,3°/o. Maar in Duitsland is dat cijfer al weer hoger, nl. 3,3%. In Zweden ruim 4 pet. en in Frank rijk zelfs 11 pet. Hier is 'n ontwik keling gaande, waar we niet achte loos aan voorbij mogen gaan. De heer Nelissen was zich bewust geen probleem te hebben opg Maar het is goed, aldus deze spre ker, dat we ons van tijd tot tijd rea liseren dat ze bestaan en met elkaar proberen een oplossing te zoeken. Hij vertrouwde dat de excursies naar en in verschillende Venrayse bedrijven de gasten een beter in zicht zouden geven in de problema tiek van dit moment. 25% Daarmede werden de bezoekers al direct geconfronteerd toen de heer P. A. M. Burgman als inleiding op bedrijfsbezoek bij INALFA er op wees na het kort de wonder lijke en snelle groei van dit bedrijf gereleveerd te hebben dat van de 600 werknemers in dit bedrijf 25 pet. bestond uit arbeiders uit andere lan den. Dit dwong tot decentralisatie, o.a. naar België en naar Stadska naal. Daarnaast schetste hij de toe komst van INALFA als buitenge woon stabiel, mede doordat de ont wikkeling van de aardgasverwar ming .waarin dit bedrijf een grote rol speelt, nog pas aan het begin staat. Een veelbelovend begin ove- Onmisbaar in uw garderobe is een echt geklede japon. Voila: een zachtglanzende alpaca nop inspi reerde de ontwerper tot deze creatie voor feestelijke en semi- feestelijke gelegenheden, met als persoonlijke toets: een stra lende taille-broche Ook in grotere maten. rigens, dat mede een gunstige om zet bij Inalfa waarborgt. Reeds in het welkomstwoord van de heer Laurensse had deze gewe zen op het feit dat de vrij vlotte in dustrialisatie van Venray weliswaar deze gemeente nog meer dan vroe ger een economisch en sociaal-cul tureel middelpunt van de hele streek gemaakt heeft, maar ander zijds toch ook vele problemen met zich brengt, aan wier oplossing ook een Kamer van Koophandel zijn steentje bij kan dragen. De leden van de Kamer en de an der gasten van de Industriële kring waaronder ook drs. Horbach, secre taris van de Limburgse Werkgevers, en aalmoezenier Heymans hebben op deze dag naast Inalfa bezoeken gebracht in de bedrijven van J. P. A. Nelissen, Muvero, Custers, Zui velfabriek en Beeren. Voordat ze naar Venray kwamen, werd nog een bezoek gebracht aan de N.V. Blitta in Blitterswijck. Om 5 uur werden de gasten ontvangen op Venray's gemeentehuis. Hiervan vindt U el ders een verslag.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 10