AMATE OVERTUIGT U...
Aaidqas werpt zijn
schaduw vooruit
De hond als
vriend en verdediger...
Aandacht voor Venray's
wegenbouw
Politierechter
VRIJDAG 12 JUNI 1964 No. 24
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
'JW MODEHUIS
M PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPFIfRl AH VOOR VFNRiY P1VÏ OMQTRP1TRM ADVERTENTIEPRIJS 8'/i ct p. mm ABONNEMBNTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 GljIsUllrtU UWIV V LillIVH I CIV WIVIO I I\LjI\LiL> PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75
Mogen wij nog even terugkomen op het aardgas. Er zijn verschil
lende klachten binnengekomen, die ons toch wel noodzaken nog
even de aandacht te vestigen op de problemen, die reeds nu de
komst van het nieuwe gas vergezellen.
In De Tijd-Maasbode van zaterdag
j.l. kon de lezer een artikeltje vin
den, waar in staat dat de gemeente
Utrecht de bevolking tijdig en op
grote schaal zal voorlichten en voor
bereiden op de distributie van aard
gas. De betrokken wethouder wil dit
doen om moeilijkheden te voorko
men ,die zich elders hebben voorge
daan tengevolge van de gebrekkige
voorlichting. Is het een wonder dat
men onwillekeurig aan Venray
denkt? Want zo op het oog mag dan
het enige ongemak zijn dat de stra
ten en trottoirs worden opgebroken
om de nieuwe leiding in aan te bren
gen, er blijken meer haken en ogen
aan een en ander te zitten, mede
door een zeer gebrekkige voorlich
ting.
17 METER
Terwijl in de Vredepeel en Zwart-
water de grote aanvoerbuizen klaar
liggen om in de grond gestopt te
worden, heeft men daar een staaltje
kunnen beleven van deze voorlich
ting. Men is daar vanwege de
Gasunie, de leggers van deze leidin
gen bij de grondeigenaren komen
praten of ze hun goedkeuring willen
geven voor de aanleg van deze lei
ding in hun landerijen, f 3,per
strekkende meter wordt er vergoed
en mocht er iets beschadigd worden
aan bomen of grond dan wordt dit
natuurlijk vergoed.
„Akkoord van PuffelenDan
teken maar even dit voörlopig kon
trakje". Als het defintieve kontrakt
getekend moet worden, blijkt de
grondeigenaar dat 8.5 meter aan
weerszijden van die leiding niets ge
bouwd en niets aan bomen geplant
mag worden, zonder toestemming
van de GasunieNatuurlijk zal
een en ander zo'n vaart niet lopen,
maar waarom dit niet eerlijk van te
voren gezegd? Nu zijn er boeren, die
menen, dat er in die strook geen kip
penhok, geen boom mag komen. En
de herrie is daar
VEILIGHEID?
Over de manier waarop de huis
leidingen worden „aangepast" aan
de komende situatie hebben we
reeds eerder geschreven. Dit schijnt
als enigste gevolg gehad te hebben,
dat de mensen die de binnenleidin
gen in een bepaald pand controleren,
beslist iedere inlichting moeten wei
geren. Of men schrik heeft dat het
weer in de krant zal komen1' Men
mocht ook eens weten hoe de vork
aan de steel zit.
Het tegenwoordige gas komt mei
een druk van 250 mm. in de huis-
leidingen. Het nieuwe aardgas zal
een druk hebben van om en om de
1000 mm. 4 of 5 maal zo hoog dus.
Het is „veiligheidshalve" dus aan te
bevelen de binnenleiding te contro
leren of deze een 4 of 5 maal grotere
druk kan hebben. Welnu, dat ge
beurt dan ook als de nieuwe gas
meters gehangen worden.
Maar hoe het „gebeurt", dat vin
den wij als leek wel een tikkeltje
vreemd. In nieuwe huizen namelijk
kijkt men eens langs de leiding en
ziet die er nieuw genoeg uit dan
wordt niet eens meer afgeperst, hoe
wel uit de bevindingen van andere
plaatsen blijkt dat juist in de
nieuwbouw de meeste lekken zitten.
Maar dat ontdekt men in Venray
dan wel als het aardgas komt.
Is de leiding wat ouder, dan jaagt
men er een druk doorheen van
30.000 mm ofwel 3 atmosfeer, omdat
zulks in de nieuwe gasvoorschriften
staat. Is het wonder dat menig oude
leiding de geest geeft als ze 120 maal
boven haar krachten wordt bepoefd?
Men kan tegen deze controle op
zich nog geen bezwaar hebben, om
dat veiligheid voor alles gaat. Maar
in het Utrechtse voorlichtingsblad
zal men kunnen lezen dat hierbij de
volgende procedure wordt gevolgd:
a. Men perst eerst af tot de druk
van het oude gas t.w. 250 mm in
tegenwoordigheid van de eigenaar
of hutuder. Blijkt nu een lek
aanwezig dan zijn de herstelkos-
ten voor rekening van eigenaar
en/of huurder, want dan lekt de
leiding normaal ook.
b. Dan perst men verder (en op de
meeste plaatsen alleen tot 1500
mm en niet tot 30.000 mm on
danks de gasvoorschriften).
Blijkt nu een lek aanwezig te zijn,
dan wordt dti hersteld op rekening
van het betrokken gasbedrijf....
Hebt U daarvan in Venray niets
bemerkt? Hier jaagt men er 3 at
mosfeer doorheen en barst dan de
boel, dan is de eigenaar er goed mee.
Hij heeft hoogstens geluk als men
niet achter elkaar de hoofdkraan
dichtdraait en hem zonder gas laat
zitten. En de rekening van de repa
ratiekosten zijn voor hem.
Voorlichting op dit terrein krijgt
men niet, noch van Limagas, onze
gasleverancier, noch van de gemeen
te, aandeelhouder van Limagas. Er
schijnen ae nodige besprekingen
plaats gehad te hebben, tussen Li
magas en gemeente, maar intussen
ligt de leiding al praktisch in heel
Venray, zijn de grootste gaten ge
dicht en de rekeningen betaald.
Waarom hier niet kan, wat elders
in den lande wel gebeurt, is ons
nog steeds een raadsel. Huiseigena
ren en woningbouwverenigingen
mogen het gelag betalen, dat elders
in den lande de gasbedrijven voor
zich nemen. Terecht overigens, want
niemand zit te gillen om dat aard-:
gas
OMBOUW
En nu wachten we met spanning
af wat er terecht zal komen van de
ombouw van oude gastoestellen, dé
verkoop en levering van nieuwe en
de aansluiting hiervan. Het zal nog
wel even duren, voordat men zo ver
is, maar als dan de voorlichting ook
zo klopt als nu, staat menig Ven-
rayer nog een gepeperde rekening te
wachten.
Want Limagas mag wel stellen dat
van de 4000 aansluitingen in Horst
en Venray slechts 14 pet. hun bin
nenleiding geheel of gedeeltelijk zul
len moeten vernieuwen, onze vraag
is dan waarom dit percentage op al
le andere plaatsen in Nederland,
waar gecontroleerd wordt, zo om-
streekt de 40 pet. ligt. Hebt U wel
eens uitgeteld wat dit aan extra
kosten met zich brengt en wat de
ombouw nog kosten zal?
De betrokken instanties zwijgen en
laten schijnbaar hun klanten maar
betalen
EEN BEZOEK AAN
„DE VERDEDIGER"
Een van de mooiste stukjes bos
grond langs de Beekweg is het
eigendom van de Venrayse hon
denclub „De Verdediger". De leden
komen hier geregeld hun honden
trainen en africhten, een bezigheid
die een leek als uw verslaggever
met steeds grotere verbazing heeft
gadegeslagen.
Er zijn nog altijd veel mensen die
elke afgerichte hond een politiehond
noemen. Natuurlijk is dat dwaasheid,
want de naam „politiehond" is een
bijzonder erenaam en die krijgen
honden niet zomaar. Daarvoor moet
een hond eerst een zwaar examen
afleggen en daarvoor slagen. Boven
dien is het wel goed om er eens op
te wijzen, dat er twee soorten poli
tiehonden bestaan en wel de speur
honden en de surveillancehonden
die men ook wel verdedigingshonden
noemt.
Bij de eerste groep is het speuren,
dus het gebruik van de neus, van
het grootste belang ,bij de tweede
groep staat dit speuren op de tweede
plaats en komt het meer op moed
aan. In beide gevallen krijgen hond
en baas niet eerder een certificaat
(diploma) dan nadat ze voor een
commissie hebben bewezen, dat ze
alle kneepjes van het vak tot in de
fijnste details beheersen. Honden die
een certificaat bezitten, hebben hier
mede een bewijs van intelligentie,
moed en onverbiddelijk gehoor
zaam, want dat zijn zeer belangrijke
zaken bij hun bezigheden.
HERDERS BOUVIERS
Om eens een indruk te krijgen
van de opleiding van deze honden
en de eisen die aan hen worden ge
steld, hebben we een bezoekje ge
bracht aan bovengenoemd terrein,
waar een aantal honden opgeleid
worden voor dit bijzonder moeilijke
werk. Bij de vereniging „De Ver
dediger" gaat het in eerste instantie
om de training van verdedigings
honden. Meestal zijn dit bouviers of
Belgische herders, hondensoorten
bekend om hun moed en stalen ze
nuwen.
De herders zijn door hun grootte
en door hun lange neuzen en daarbij
slijmvliezen met groot oppervlak,
heel geschikt voor het speurders-
werk.
Zowel voor de speurhond als voor
de verdedigingshond begint men
met het leren van gehoorzaamheid.
Deze gehoorzaamheid is de belang
rijkste peiler, waarop de gehele op
leiding rust. Alleen dit al is geen
eenvoudige taak, zoals vele honden
bezitters waarschijlijk uit eigen er
varing wel weten. Bij de hele op
leiding wordt getracht het dier door
vriendschap tot het verrichten van
bepaalde prestaties te krijgen. Het
kontakt van mens en hond is daar
om van bijzonder belang.
ONGELOOFLIJKE PRESTATIE
Is de hond eenmaal voldoende ge
hoorzaam en zoals men dat zou kun
nen noemen „opgevoed", dan kan
men met de eigenlijke arbeid begin
nen. Het dier moet leren.
Hij moet leren volgen aan de lijn,
zonder lijn en naast het rijwiel.
Stapt zijn baas van de fiets, moet hij
recht van het rijwiel blijven staan
of gaan zitten.
Hij moet leren om gedurende drie
minuten te blijven liggen. Hij moet
voedsel weigeren „brommend, drei
gend of kwaad-blafferfd", als ande
ren als zijn geleider hem dat aan
bieden of toewerpen. Ook moet hij
gevonden voedsel weigeren. Hij moet
weten op tijd stil te zijn, zijn mees
ter kenbaar maken dat er iets gaan
de is, kunnen springen over een
haag van 1 meter hoog, kunnen
klimmen over een schutting van
1.75 m en over een kuil van 2.25 m.
kunnen springen. Dit springen alleen
op uitdrukkelijk bevel van zijn
meester.
Kent hij dit alles, dan wordt ber
gonnen met het opzoeken en apporj
teren van kleine voorwerpen en de
norm is dat hii 3 kleine voorwerpjes
op een terrein van 14 x 14 meter
binnen 10 minuten weet op te spo
ren en bij zijn baas weet te brengen.
ZWEMMEN EN BEWAKEN
Ook de zwemsport moet hij ken
nen. Hij moet een water van mins
tens 15 meter breedte over kunnen
zwemmen en daarna opnieuw, na
bevel, terugzwemmen. Daarna wordt
hem geleerd een groot voorwerp aan
de oever te brengen, zodat hij even
tueel een mens kan redden.
Dan leert hij bewaken. Als hij
b.v. naast een rijwiel gezet wordt,
dan moet hij daarbij blijven en nie
mand de kans geven om er met dat
rijwiel vandoor te gaan. Biedt men
de hond eerst wat aan om hem af te
leiden, moet hij dreigend weigeren.
Revieren is een andere kunst, die
hij aan moet leren. Dat betekent dat
hij op commando op een groot ter
rein (gewoonlijk voor een deel be
bost en onbebost) een flink voorwerp
door links en rechts te snuffelen op
moet zoeken, dit niet mag bebijten,
doch uitsluitend moet bewaken en
van tijd tot tijd moet blaffen om z'n
baas te waarschuwen.
Revieren leert hij ook naar een
persoon, die zich dan netjes stil moet
houden, wil hij de hond niet aan
zijn jas krijgen. Staat hij stil dan
moet de hond hem met rust laten.
Tenslotte moet hij de gevonden
man mee helpen transporteren.
Loopt die rustig met zijn baas mee,
dan zal hij geen last van de hond
hebben, maar probeert hij te vluch
ten dan is hij het haasje. Laat hij
wat vallen, dan zal de hond dat rus
tig aporteren aan zijn baas. En ten
slotte zal hij de man die hem of zijn
baas aanvalt b.v. met een stok of
revolver weerloos maken. Daartoe
moet hij zich niet af laten schrikken
door stokslagen of schoten, maar
moedig" verder gaan.
ONEINDIG GEDULD
Dit alles een hond bij te brengen,
dat „stomme dier", stelt aan de hond
en aan zijn baas de hoogste eisen en
vraagt een enorm geduld. Met zo
min mogelijk commando's moet de
hond dat hele programma keurig
afwerken en dan kan hij hooguit 340
punten verdienen. Haalt hij er 250
van, dan krijgt hij certificaat A en
moet binnen twee jaren herexamen
doen en minimaal 272 punten halen
voor het certificaat B, maar daar is
hij dan levenslang goed mee.
/•clU «mbtbwn
•T AKM *vwUMki»
(Ifflyqil C fïncweierii^öt j
smmmiAi-telef. 1061 (m®
Een miljoen personenauto's telt
Nederland dezer dagen tot zijn be
zit. En de autoverkoop gaat nog
steeds in versnelde pas voort. De
importeurs kunnen 't in deze maan
den nauwelijks bijbenen. De garages
ook in Venray, worden vergroot of
uitgebreid. In vier jaar tijds is het
aantal personenauto's in ons land
verdubbeld. Over vijf jaar, in 1969
(misschien zelfs wel eerder) zal ook
het huidige aantal weer verdubbeld
zijn, zullen onze wegen er twee mil
joen moeten verwerken plus ver
moedelijk wel ongeveer een half
miljoen vracht- en bestelauto's.
Reeds nu schudden we vaak ons
hoofd over de drukte op de weg. De
automobilist ervaart dagelijks hoe
veel belemmeringen dit gewoel en
gekrioel hem reeds opleveert, hoe
moeilijk het b.v. vaak is om van een
zijweg een voorrangsweg te kunnen
oversteken of oprijden. En op een
zondag met mooi weer rijdt men op
vele wegen in een voortdurende, on
afzienbare colonne en moet men z'n
ziel in lijdzaamheid bezitten.
Bij het ministerie van verkeer en
waterstaat heeft men deze snelle
ontwikkeling van het autoverkeer
kennelijk niet voorzien. We zien dat
niet alleen aan de achterstand in de
wegenbouw en wegverbreding, maar
ook aan de wijze waarop kort vóór
en nog lang na de laatste oorlog
kruispunten van rijkswegen werden
uitgevoerd, zie b.v. het knooppunt
Oudenrijn bij Utrecht, waar het ver
keer reeds herhaaldelijk vast loopt
en grote stagnaties ontstaan.
En tegen 1969 zal ons wegennet
het dubbele aantal auto's moeten
verwerken, in 1975 vermoedelijk het
drievoudige van thans! Dan geldt
ook voor Venray dat onze wegen bij
de tijd zullen moeten zijn, willen we
in onze uitbreiding niet geremd wor
den.
Wie het Venrayse wegenprogram
ma bekijkt, ziet dat in Leunen en
tussen Leunen en Castenray de pro
vinciale weg VenrayVenlo behoor
lijk verbeterd is. Die kijkt verder
trots naar de Beekweg en naar de
Midden-Peelweg, ondanks het feit
dat die midden door Ysselsteyn is
gelegd en al slachtoffers heeft ge-
eist. Hij ziet verder de omlegging
van de Deurneseweg met een nieu
we weg naar de Leunseweg, groots
en breed en vindt een verbrede en
nieuwe Stationsweg, die waarschijn
lijk binnenkort aansluiting gaat ge
ven op een verbrede Wanssumseweg.
Een beslist niet gering aantal
verbeteringen voor het verkeer in
deze contreien. Zeker als men denkt
aah de nieuwe weg van Horst-Ame
rica via Veulen en Oirlo naar Wans-
sum, die in het kader van het Lol-
lebeekplan wordt aangelegd en de
verbetering van de zandwegen alom
in onze gemeente.
Maar als men bedenkt dat b.v. de
operatie Stationsweg al in 1938 ge
pland is en in 1963 eerst is uitge
voerd, dan krijgt men toch een an
dere visie op ons wegenbeleid.
Trouwens de verbetering en ver
breding van de Deurneseweg toont
wel aan, hoe moeilijk een en ander
is. Terwijl op het Brabntse deze weg
na jarenlange planning kant
en klaar is moest men hier nog met
de planning beginnen en heeft het
een enorme hoop rompslomp gege>
ven als men dit jaar nog met de
zo noodzakelijke verbetering kan be
ginnen.
B. en W. hebben de volgende plan
nen nog bekend gemaakt in het ka
der van het algemeen structuurplan:
a. doortrekking van de Deurnese
weg naar de Wanssumseweg;
b. de aanleg van de nieuwe provin
ciale weg VenloHorstVenray-
Maashees;
c. doortrekking van de provinciale
weg VenloVenray boven langs
de industrieterreinen naar de
Overloonseweg.
Wie de kaart bekijkt zal zien dat
door deze geplande wegen het cen
trum van Venray omsloten wordt
door een viertal grote hoofdverbin
dingen en dat dus verkeerstechnisch
al het mogelijke gedaan zal worden
om het verkeer in dit centrum te
ontlasten. Voeg daarbij de doortrek
king van de Beekweg naar de Maas-
heseweg (Stationsweg?) en andere
verbeteringen dan zal het zo op
het eerste oog wel gaan.
Van de andere kant is het waar,
dat men aan die plannen weinig of
niets heeft, als ze niet spoedig ver
wezenlijkt worden. En de voorge
schiedenis is wat dit betreft niet be
paald geruststellend. Boven wezen
we al op de plannen van Stations
weg en Deurneseweg en vervolgens
vragen wij ons af hoe lang men b.v.
al praat over de nieuwe provinciale
weg VenrayHorst? Hoe lang staat
de doortrekking van de Deurnese
weg al op het verlanglijstje?
We hebben gelukkig in deze con
treien nog geen overvulde wegen,
maar moeten het daartoe niet laten
komen. Als de minister nu al ver
klaart dat er te weinig middelen zijn
om het tempo van de wegenbouw op
te voeren, dan zien we dat tijdstip
toch wel naderbij komen. En dat
terwijl de autodichtheid in Neder
land nog lang niet zo hoog is als in
de ons omringende landen. Hier één
auto op 12 inwoners, in Duitsland,
België en Zwitserland 1 op 8, in
Frankrijk 1 op 6.5, in Engeland 1 op
7.5. Venrays autocijfers mogen zelfs
de 1 op 12 nog niet halen, achter
blijven zal men zeker niet, mede
door de uitgestrektheid van onze ge
meente, mede door de in- en uit
gaande pendel. Men moet anders nu
al maar eens in de nabijheid van
Venrayse industriegebouwen kijken.
Waar de bevolkingsdichtheid groeit,
zal de verkeersdrukte zeker toene
men. Toenemen met rasse schreden.
Want we laten het niet alleen bij
een auto, ook het aantal bromfietsen
neemt met de dag toe, terwijl het
aantal fietsers nauwelijks achteruit
gaat.
Afgezien van deze met het oog
op de toekomst noodzakelijke be
spoediging van onze wegenplannen,
groeit ook het parkeerprobleem.
Steeds groter wordt 't aantal auto's
dat vooral in het centrum wil par
keren, steeds groter het aantal dat
onderdak of ruimte moet hebben
voor de nacht.
Dat geldt ook voor de kerkdorpen,
waar zondags bij de kerk de rijen
auto's steeds groter worden. In de
nieuwe buurten wordt gezorgd voor
parkeerruimten en worden geluk
kig garages gebouwd, al lijkt ons
het aantal nog te klein. .Of men
in het centrum voldoende ruimten
heetf aan de twee marktpleinen,
pleinen voor de schouwburg en de
kerken wagen we te betwijfelen. Op
wat drukke dagen staan ze nu reeds
vol, laat staan over 510 jaren. We
zijn nieuwsgierig of de op handen
zijnde nieuwe verkeersregelingen en
vooral het komplan nieuws brengt.
Goed nieuws .waarin niet teveel ver
trouwd wordt op de vindingrijkheid
van de weggebruikers zelf. We zul
len zowel wat wegen als parkeer
ruimten betreft voor 'n steeds maar
sneller en dichter wordende toe
komst.
VOOR ALLE RIJBEWIJZEN NAAR
autorijschool Jansen
Langstraat 33 - Overloonseweg 18
Venray - Telefoon 04780-1351
Ons nieuwe telefoonnummer: 16 0 0
Het hele dorp is in opstand ge
weest over het wandbord, dat Ger-
rit zijn schoonmoedeer cadeau heeft
gegeven. Nooit heeft hij met het
oude mens op kunnen schieten. En
nu kwam hij plotseling met dat ge
schenk voor de dag.
„Bezint eer gij begint", stond op
het bord, dat als stille getuige net
jes verzegeld op de groene tafel lag.
Het was de zevenl'ende prijs in de
loterij van de hengelaarsvereniging;
een ding van nauwelijks een gulden.
Van L., de kruidenier, had het al zo
lang in de winkel gehad, dat hij het
nu maar aan de loterij had gegeven.
Op de avond van de verloting zat
Gerrit in het zaaltje van ,,'t Rode
Hert" met in zijn jaszak vijf loten:
twee van hemzelf, een van zijn
vrouw en twee van zijn schoonmoe
der. Hij legde do vijf nummers op
zijn knie, l;e^k ze allemaal na bij
ieder lot dat er uit de bus kwam en
g'-cide ze ;;nslorte weg Want het
waien allemaal nieten. De getuigen
hebben dat goed gez'en en Gerot
hcei't het zelf toegegeven.
De volgende morgen kwam hij bij
zijn schoonmoeder, die niet anders
dacht, dan dat haar dochter iets
overkomen was, want in geen ja
ren had ze hern gezien. Maar dat
pakte anders uit. Hij overhandigde
haar het wandbord, met zijn felici
taties. „Ik ben blij voor u", zei hij.
Het goede mens onthaalde hem zo
als het de prijswinnares van een
loterij betaamt. Daarop stapte hij op
de fiets en reed weg. Ook dat heeit
hij zelf toegegeven.
De avond van die dag kwam de
werkelijke winnaar van het wand
bord bij de secretaris van de henge
laarsclub en vroeg, wat voor een
bende het eigenlijk was. Hij had
eerst het bord gekregen en toen
weer af moeten geven aan Gerrit,
die het winnende lot in zijn zak
bleek te hebben. Hoe kon dat? En of
dat nu maar zo ging?
De secretaris begon aan alle kan
ten te transpireren, want de Loterij-
wet is niet iets om mee te spotten.
Dat hebben een boel mensen al on
dervonden. Maar de winnaar liet het
er niet bij zitten. Die ging naar de
politie. De politie kwam via Gerrit
bij de schoonmoeder terecht en nam
daar het bord in beslag. Eerst was
zij de verdachte, maar later werd
Gerrit zelf dat en die kwam nu voor
de groene tafel.
„Ik was zo blij, edelachtbare, dat
ik mijn schoonmoeder een plezier
kon doen", huichelde hij. „Ik ver
trouwde het al direct niet toen hij er
mee aan kwam dragen. Hij is an
ders niet zo royaal", zei schoon
mama.
Het werd een juridische puzzel
van de eerste rang, maar niemand
kon er uit komen. „Ik ben na de
verloting gaan kaarten. Onder het
kaarten voelde ik ineens dat lot in
mijn binnenzak. Ik ging kijken en
zag dat dat bord er op was gevallen",
zei de verdachte.
Hoe men hem ook wrong of keer
de, een andere verklaring kwam er
niet uit. Zodat hij moest worden
vrijgesproken wegens gebrek aan be
wijs. „Als ik weer eens een ca
deautje voor je heb kom ik het wel
brengen, moe", zei hij tegen schoon
mama, die echter niet naar hem om
keek, toen ze het zaaltje uit steven
de.
GEVAARLIJKE OVERGANG
Nu de zandweg Boshuizen-Oos
trum dusdanig verbeterd is dat hier
meer en geregeld gebruik van wordt
gemaakt, is bij blokpost 46 waar on
langs een dodelijk ongeluk is ge
beurd, een situatie geschapen welke
in feite onverantwoord is. Het uit
zicht vanaf de Boshuizen op de
spoorlijn is namelijk totaal belem
merd door blokpost 46. De NS heeft
enige jaren geleden een woning bij
de beveiligde overgang te Oirlo af
gebroken om verbeterd uitzicht te
krijgen. Kan nu de woning blokpost
46 niet worden afgebroken, voordat
een tweede slachtoffer te betreuren
is? Of kan de overweg met knip
perlichten worden beveiligd? Men
vraagt zich af of bij verbeteringen
van andere wegen in het kader van
het Lollebeekplan wel extra gelet
wordt op zo veilig mogelijke over
wegkruisingen.
Niet alleen van de zin van het missiewerk, maar ook van de
grote opgaven, die hier nog op ons liggen te wachten. Heeft U
Uw kinderen al eens gewezen op de mogelijkheid om als pries
ter, broeder of zuster aan dit werk te gaan deelnemen.
Vraagt U eens geheel vrijblijvend inlichtingen in het nieuwe op
leidingshuis voor missionarissen aan de Hoebertweg bij
Rekton p. G. WILLEMSE
Tel. 04780-2044
Missieseminarie MARIANNHILl