AMATE OVERTUIGT U... Aaidqas werpt zijn schaduw vooruit De hond als vriend en verdediger... Aandacht voor Venray's wegenbouw Politierechter VRIJDAG 12 JUNI 1964 No. 24 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG 'JW MODEHUIS M PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPFIfRl AH VOOR VFNRiY P1VÏ OMQTRP1TRM ADVERTENTIEPRIJS 8'/i ct p. mm ABONNEMBNTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 GljIsUllrtU UWIV V LillIVH I CIV WIVIO I I\LjI\LiL> PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75 Mogen wij nog even terugkomen op het aardgas. Er zijn verschil lende klachten binnengekomen, die ons toch wel noodzaken nog even de aandacht te vestigen op de problemen, die reeds nu de komst van het nieuwe gas vergezellen. In De Tijd-Maasbode van zaterdag j.l. kon de lezer een artikeltje vin den, waar in staat dat de gemeente Utrecht de bevolking tijdig en op grote schaal zal voorlichten en voor bereiden op de distributie van aard gas. De betrokken wethouder wil dit doen om moeilijkheden te voorko men ,die zich elders hebben voorge daan tengevolge van de gebrekkige voorlichting. Is het een wonder dat men onwillekeurig aan Venray denkt? Want zo op het oog mag dan het enige ongemak zijn dat de stra ten en trottoirs worden opgebroken om de nieuwe leiding in aan te bren gen, er blijken meer haken en ogen aan een en ander te zitten, mede door een zeer gebrekkige voorlich ting. 17 METER Terwijl in de Vredepeel en Zwart- water de grote aanvoerbuizen klaar liggen om in de grond gestopt te worden, heeft men daar een staaltje kunnen beleven van deze voorlich ting. Men is daar vanwege de Gasunie, de leggers van deze leidin gen bij de grondeigenaren komen praten of ze hun goedkeuring willen geven voor de aanleg van deze lei ding in hun landerijen, f 3,per strekkende meter wordt er vergoed en mocht er iets beschadigd worden aan bomen of grond dan wordt dit natuurlijk vergoed. „Akkoord van PuffelenDan teken maar even dit voörlopig kon trakje". Als het defintieve kontrakt getekend moet worden, blijkt de grondeigenaar dat 8.5 meter aan weerszijden van die leiding niets ge bouwd en niets aan bomen geplant mag worden, zonder toestemming van de GasunieNatuurlijk zal een en ander zo'n vaart niet lopen, maar waarom dit niet eerlijk van te voren gezegd? Nu zijn er boeren, die menen, dat er in die strook geen kip penhok, geen boom mag komen. En de herrie is daar VEILIGHEID? Over de manier waarop de huis leidingen worden „aangepast" aan de komende situatie hebben we reeds eerder geschreven. Dit schijnt als enigste gevolg gehad te hebben, dat de mensen die de binnenleidin gen in een bepaald pand controleren, beslist iedere inlichting moeten wei geren. Of men schrik heeft dat het weer in de krant zal komen1' Men mocht ook eens weten hoe de vork aan de steel zit. Het tegenwoordige gas komt mei een druk van 250 mm. in de huis- leidingen. Het nieuwe aardgas zal een druk hebben van om en om de 1000 mm. 4 of 5 maal zo hoog dus. Het is „veiligheidshalve" dus aan te bevelen de binnenleiding te contro leren of deze een 4 of 5 maal grotere druk kan hebben. Welnu, dat ge beurt dan ook als de nieuwe gas meters gehangen worden. Maar hoe het „gebeurt", dat vin den wij als leek wel een tikkeltje vreemd. In nieuwe huizen namelijk kijkt men eens langs de leiding en ziet die er nieuw genoeg uit dan wordt niet eens meer afgeperst, hoe wel uit de bevindingen van andere plaatsen blijkt dat juist in de nieuwbouw de meeste lekken zitten. Maar dat ontdekt men in Venray dan wel als het aardgas komt. Is de leiding wat ouder, dan jaagt men er een druk doorheen van 30.000 mm ofwel 3 atmosfeer, omdat zulks in de nieuwe gasvoorschriften staat. Is het wonder dat menig oude leiding de geest geeft als ze 120 maal boven haar krachten wordt bepoefd? Men kan tegen deze controle op zich nog geen bezwaar hebben, om dat veiligheid voor alles gaat. Maar in het Utrechtse voorlichtingsblad zal men kunnen lezen dat hierbij de volgende procedure wordt gevolgd: a. Men perst eerst af tot de druk van het oude gas t.w. 250 mm in tegenwoordigheid van de eigenaar of hutuder. Blijkt nu een lek aanwezig dan zijn de herstelkos- ten voor rekening van eigenaar en/of huurder, want dan lekt de leiding normaal ook. b. Dan perst men verder (en op de meeste plaatsen alleen tot 1500 mm en niet tot 30.000 mm on danks de gasvoorschriften). Blijkt nu een lek aanwezig te zijn, dan wordt dti hersteld op rekening van het betrokken gasbedrijf.... Hebt U daarvan in Venray niets bemerkt? Hier jaagt men er 3 at mosfeer doorheen en barst dan de boel, dan is de eigenaar er goed mee. Hij heeft hoogstens geluk als men niet achter elkaar de hoofdkraan dichtdraait en hem zonder gas laat zitten. En de rekening van de repa ratiekosten zijn voor hem. Voorlichting op dit terrein krijgt men niet, noch van Limagas, onze gasleverancier, noch van de gemeen te, aandeelhouder van Limagas. Er schijnen ae nodige besprekingen plaats gehad te hebben, tussen Li magas en gemeente, maar intussen ligt de leiding al praktisch in heel Venray, zijn de grootste gaten ge dicht en de rekeningen betaald. Waarom hier niet kan, wat elders in den lande wel gebeurt, is ons nog steeds een raadsel. Huiseigena ren en woningbouwverenigingen mogen het gelag betalen, dat elders in den lande de gasbedrijven voor zich nemen. Terecht overigens, want niemand zit te gillen om dat aard-: gas OMBOUW En nu wachten we met spanning af wat er terecht zal komen van de ombouw van oude gastoestellen, dé verkoop en levering van nieuwe en de aansluiting hiervan. Het zal nog wel even duren, voordat men zo ver is, maar als dan de voorlichting ook zo klopt als nu, staat menig Ven- rayer nog een gepeperde rekening te wachten. Want Limagas mag wel stellen dat van de 4000 aansluitingen in Horst en Venray slechts 14 pet. hun bin nenleiding geheel of gedeeltelijk zul len moeten vernieuwen, onze vraag is dan waarom dit percentage op al le andere plaatsen in Nederland, waar gecontroleerd wordt, zo om- streekt de 40 pet. ligt. Hebt U wel eens uitgeteld wat dit aan extra kosten met zich brengt en wat de ombouw nog kosten zal? De betrokken instanties zwijgen en laten schijnbaar hun klanten maar betalen EEN BEZOEK AAN „DE VERDEDIGER" Een van de mooiste stukjes bos grond langs de Beekweg is het eigendom van de Venrayse hon denclub „De Verdediger". De leden komen hier geregeld hun honden trainen en africhten, een bezigheid die een leek als uw verslaggever met steeds grotere verbazing heeft gadegeslagen. Er zijn nog altijd veel mensen die elke afgerichte hond een politiehond noemen. Natuurlijk is dat dwaasheid, want de naam „politiehond" is een bijzonder erenaam en die krijgen honden niet zomaar. Daarvoor moet een hond eerst een zwaar examen afleggen en daarvoor slagen. Boven dien is het wel goed om er eens op te wijzen, dat er twee soorten poli tiehonden bestaan en wel de speur honden en de surveillancehonden die men ook wel verdedigingshonden noemt. Bij de eerste groep is het speuren, dus het gebruik van de neus, van het grootste belang ,bij de tweede groep staat dit speuren op de tweede plaats en komt het meer op moed aan. In beide gevallen krijgen hond en baas niet eerder een certificaat (diploma) dan nadat ze voor een commissie hebben bewezen, dat ze alle kneepjes van het vak tot in de fijnste details beheersen. Honden die een certificaat bezitten, hebben hier mede een bewijs van intelligentie, moed en onverbiddelijk gehoor zaam, want dat zijn zeer belangrijke zaken bij hun bezigheden. HERDERS BOUVIERS Om eens een indruk te krijgen van de opleiding van deze honden en de eisen die aan hen worden ge steld, hebben we een bezoekje ge bracht aan bovengenoemd terrein, waar een aantal honden opgeleid worden voor dit bijzonder moeilijke werk. Bij de vereniging „De Ver dediger" gaat het in eerste instantie om de training van verdedigings honden. Meestal zijn dit bouviers of Belgische herders, hondensoorten bekend om hun moed en stalen ze nuwen. De herders zijn door hun grootte en door hun lange neuzen en daarbij slijmvliezen met groot oppervlak, heel geschikt voor het speurders- werk. Zowel voor de speurhond als voor de verdedigingshond begint men met het leren van gehoorzaamheid. Deze gehoorzaamheid is de belang rijkste peiler, waarop de gehele op leiding rust. Alleen dit al is geen eenvoudige taak, zoals vele honden bezitters waarschijlijk uit eigen er varing wel weten. Bij de hele op leiding wordt getracht het dier door vriendschap tot het verrichten van bepaalde prestaties te krijgen. Het kontakt van mens en hond is daar om van bijzonder belang. ONGELOOFLIJKE PRESTATIE Is de hond eenmaal voldoende ge hoorzaam en zoals men dat zou kun nen noemen „opgevoed", dan kan men met de eigenlijke arbeid begin nen. Het dier moet leren. Hij moet leren volgen aan de lijn, zonder lijn en naast het rijwiel. Stapt zijn baas van de fiets, moet hij recht van het rijwiel blijven staan of gaan zitten. Hij moet leren om gedurende drie minuten te blijven liggen. Hij moet voedsel weigeren „brommend, drei gend of kwaad-blafferfd", als ande ren als zijn geleider hem dat aan bieden of toewerpen. Ook moet hij gevonden voedsel weigeren. Hij moet weten op tijd stil te zijn, zijn mees ter kenbaar maken dat er iets gaan de is, kunnen springen over een haag van 1 meter hoog, kunnen klimmen over een schutting van 1.75 m en over een kuil van 2.25 m. kunnen springen. Dit springen alleen op uitdrukkelijk bevel van zijn meester. Kent hij dit alles, dan wordt ber gonnen met het opzoeken en apporj teren van kleine voorwerpen en de norm is dat hii 3 kleine voorwerpjes op een terrein van 14 x 14 meter binnen 10 minuten weet op te spo ren en bij zijn baas weet te brengen. ZWEMMEN EN BEWAKEN Ook de zwemsport moet hij ken nen. Hij moet een water van mins tens 15 meter breedte over kunnen zwemmen en daarna opnieuw, na bevel, terugzwemmen. Daarna wordt hem geleerd een groot voorwerp aan de oever te brengen, zodat hij even tueel een mens kan redden. Dan leert hij bewaken. Als hij b.v. naast een rijwiel gezet wordt, dan moet hij daarbij blijven en nie mand de kans geven om er met dat rijwiel vandoor te gaan. Biedt men de hond eerst wat aan om hem af te leiden, moet hij dreigend weigeren. Revieren is een andere kunst, die hij aan moet leren. Dat betekent dat hij op commando op een groot ter rein (gewoonlijk voor een deel be bost en onbebost) een flink voorwerp door links en rechts te snuffelen op moet zoeken, dit niet mag bebijten, doch uitsluitend moet bewaken en van tijd tot tijd moet blaffen om z'n baas te waarschuwen. Revieren leert hij ook naar een persoon, die zich dan netjes stil moet houden, wil hij de hond niet aan zijn jas krijgen. Staat hij stil dan moet de hond hem met rust laten. Tenslotte moet hij de gevonden man mee helpen transporteren. Loopt die rustig met zijn baas mee, dan zal hij geen last van de hond hebben, maar probeert hij te vluch ten dan is hij het haasje. Laat hij wat vallen, dan zal de hond dat rus tig aporteren aan zijn baas. En ten slotte zal hij de man die hem of zijn baas aanvalt b.v. met een stok of revolver weerloos maken. Daartoe moet hij zich niet af laten schrikken door stokslagen of schoten, maar moedig" verder gaan. ONEINDIG GEDULD Dit alles een hond bij te brengen, dat „stomme dier", stelt aan de hond en aan zijn baas de hoogste eisen en vraagt een enorm geduld. Met zo min mogelijk commando's moet de hond dat hele programma keurig afwerken en dan kan hij hooguit 340 punten verdienen. Haalt hij er 250 van, dan krijgt hij certificaat A en moet binnen twee jaren herexamen doen en minimaal 272 punten halen voor het certificaat B, maar daar is hij dan levenslang goed mee. /•clU «mbtbwn •T AKM *vwUMki» (Ifflyqil C fïncweierii^öt j smmmiAi-telef. 1061 (m® Een miljoen personenauto's telt Nederland dezer dagen tot zijn be zit. En de autoverkoop gaat nog steeds in versnelde pas voort. De importeurs kunnen 't in deze maan den nauwelijks bijbenen. De garages ook in Venray, worden vergroot of uitgebreid. In vier jaar tijds is het aantal personenauto's in ons land verdubbeld. Over vijf jaar, in 1969 (misschien zelfs wel eerder) zal ook het huidige aantal weer verdubbeld zijn, zullen onze wegen er twee mil joen moeten verwerken plus ver moedelijk wel ongeveer een half miljoen vracht- en bestelauto's. Reeds nu schudden we vaak ons hoofd over de drukte op de weg. De automobilist ervaart dagelijks hoe veel belemmeringen dit gewoel en gekrioel hem reeds opleveert, hoe moeilijk het b.v. vaak is om van een zijweg een voorrangsweg te kunnen oversteken of oprijden. En op een zondag met mooi weer rijdt men op vele wegen in een voortdurende, on afzienbare colonne en moet men z'n ziel in lijdzaamheid bezitten. Bij het ministerie van verkeer en waterstaat heeft men deze snelle ontwikkeling van het autoverkeer kennelijk niet voorzien. We zien dat niet alleen aan de achterstand in de wegenbouw en wegverbreding, maar ook aan de wijze waarop kort vóór en nog lang na de laatste oorlog kruispunten van rijkswegen werden uitgevoerd, zie b.v. het knooppunt Oudenrijn bij Utrecht, waar het ver keer reeds herhaaldelijk vast loopt en grote stagnaties ontstaan. En tegen 1969 zal ons wegennet het dubbele aantal auto's moeten verwerken, in 1975 vermoedelijk het drievoudige van thans! Dan geldt ook voor Venray dat onze wegen bij de tijd zullen moeten zijn, willen we in onze uitbreiding niet geremd wor den. Wie het Venrayse wegenprogram ma bekijkt, ziet dat in Leunen en tussen Leunen en Castenray de pro vinciale weg VenrayVenlo behoor lijk verbeterd is. Die kijkt verder trots naar de Beekweg en naar de Midden-Peelweg, ondanks het feit dat die midden door Ysselsteyn is gelegd en al slachtoffers heeft ge- eist. Hij ziet verder de omlegging van de Deurneseweg met een nieu we weg naar de Leunseweg, groots en breed en vindt een verbrede en nieuwe Stationsweg, die waarschijn lijk binnenkort aansluiting gaat ge ven op een verbrede Wanssumseweg. Een beslist niet gering aantal verbeteringen voor het verkeer in deze contreien. Zeker als men denkt aah de nieuwe weg van Horst-Ame rica via Veulen en Oirlo naar Wans- sum, die in het kader van het Lol- lebeekplan wordt aangelegd en de verbetering van de zandwegen alom in onze gemeente. Maar als men bedenkt dat b.v. de operatie Stationsweg al in 1938 ge pland is en in 1963 eerst is uitge voerd, dan krijgt men toch een an dere visie op ons wegenbeleid. Trouwens de verbetering en ver breding van de Deurneseweg toont wel aan, hoe moeilijk een en ander is. Terwijl op het Brabntse deze weg na jarenlange planning kant en klaar is moest men hier nog met de planning beginnen en heeft het een enorme hoop rompslomp gege> ven als men dit jaar nog met de zo noodzakelijke verbetering kan be ginnen. B. en W. hebben de volgende plan nen nog bekend gemaakt in het ka der van het algemeen structuurplan: a. doortrekking van de Deurnese weg naar de Wanssumseweg; b. de aanleg van de nieuwe provin ciale weg VenloHorstVenray- Maashees; c. doortrekking van de provinciale weg VenloVenray boven langs de industrieterreinen naar de Overloonseweg. Wie de kaart bekijkt zal zien dat door deze geplande wegen het cen trum van Venray omsloten wordt door een viertal grote hoofdverbin dingen en dat dus verkeerstechnisch al het mogelijke gedaan zal worden om het verkeer in dit centrum te ontlasten. Voeg daarbij de doortrek king van de Beekweg naar de Maas- heseweg (Stationsweg?) en andere verbeteringen dan zal het zo op het eerste oog wel gaan. Van de andere kant is het waar, dat men aan die plannen weinig of niets heeft, als ze niet spoedig ver wezenlijkt worden. En de voorge schiedenis is wat dit betreft niet be paald geruststellend. Boven wezen we al op de plannen van Stations weg en Deurneseweg en vervolgens vragen wij ons af hoe lang men b.v. al praat over de nieuwe provinciale weg VenrayHorst? Hoe lang staat de doortrekking van de Deurnese weg al op het verlanglijstje? We hebben gelukkig in deze con treien nog geen overvulde wegen, maar moeten het daartoe niet laten komen. Als de minister nu al ver klaart dat er te weinig middelen zijn om het tempo van de wegenbouw op te voeren, dan zien we dat tijdstip toch wel naderbij komen. En dat terwijl de autodichtheid in Neder land nog lang niet zo hoog is als in de ons omringende landen. Hier één auto op 12 inwoners, in Duitsland, België en Zwitserland 1 op 8, in Frankrijk 1 op 6.5, in Engeland 1 op 7.5. Venrays autocijfers mogen zelfs de 1 op 12 nog niet halen, achter blijven zal men zeker niet, mede door de uitgestrektheid van onze ge meente, mede door de in- en uit gaande pendel. Men moet anders nu al maar eens in de nabijheid van Venrayse industriegebouwen kijken. Waar de bevolkingsdichtheid groeit, zal de verkeersdrukte zeker toene men. Toenemen met rasse schreden. Want we laten het niet alleen bij een auto, ook het aantal bromfietsen neemt met de dag toe, terwijl het aantal fietsers nauwelijks achteruit gaat. Afgezien van deze met het oog op de toekomst noodzakelijke be spoediging van onze wegenplannen, groeit ook het parkeerprobleem. Steeds groter wordt 't aantal auto's dat vooral in het centrum wil par keren, steeds groter het aantal dat onderdak of ruimte moet hebben voor de nacht. Dat geldt ook voor de kerkdorpen, waar zondags bij de kerk de rijen auto's steeds groter worden. In de nieuwe buurten wordt gezorgd voor parkeerruimten en worden geluk kig garages gebouwd, al lijkt ons het aantal nog te klein. .Of men in het centrum voldoende ruimten heetf aan de twee marktpleinen, pleinen voor de schouwburg en de kerken wagen we te betwijfelen. Op wat drukke dagen staan ze nu reeds vol, laat staan over 510 jaren. We zijn nieuwsgierig of de op handen zijnde nieuwe verkeersregelingen en vooral het komplan nieuws brengt. Goed nieuws .waarin niet teveel ver trouwd wordt op de vindingrijkheid van de weggebruikers zelf. We zul len zowel wat wegen als parkeer ruimten betreft voor 'n steeds maar sneller en dichter wordende toe komst. VOOR ALLE RIJBEWIJZEN NAAR autorijschool Jansen Langstraat 33 - Overloonseweg 18 Venray - Telefoon 04780-1351 Ons nieuwe telefoonnummer: 16 0 0 Het hele dorp is in opstand ge weest over het wandbord, dat Ger- rit zijn schoonmoedeer cadeau heeft gegeven. Nooit heeft hij met het oude mens op kunnen schieten. En nu kwam hij plotseling met dat ge schenk voor de dag. „Bezint eer gij begint", stond op het bord, dat als stille getuige net jes verzegeld op de groene tafel lag. Het was de zevenl'ende prijs in de loterij van de hengelaarsvereniging; een ding van nauwelijks een gulden. Van L., de kruidenier, had het al zo lang in de winkel gehad, dat hij het nu maar aan de loterij had gegeven. Op de avond van de verloting zat Gerrit in het zaaltje van ,,'t Rode Hert" met in zijn jaszak vijf loten: twee van hemzelf, een van zijn vrouw en twee van zijn schoonmoe der. Hij legde do vijf nummers op zijn knie, l;e^k ze allemaal na bij ieder lot dat er uit de bus kwam en g'-cide ze ;;nslorte weg Want het waien allemaal nieten. De getuigen hebben dat goed gez'en en Gerot hcei't het zelf toegegeven. De volgende morgen kwam hij bij zijn schoonmoeder, die niet anders dacht, dan dat haar dochter iets overkomen was, want in geen ja ren had ze hern gezien. Maar dat pakte anders uit. Hij overhandigde haar het wandbord, met zijn felici taties. „Ik ben blij voor u", zei hij. Het goede mens onthaalde hem zo als het de prijswinnares van een loterij betaamt. Daarop stapte hij op de fiets en reed weg. Ook dat heeit hij zelf toegegeven. De avond van die dag kwam de werkelijke winnaar van het wand bord bij de secretaris van de henge laarsclub en vroeg, wat voor een bende het eigenlijk was. Hij had eerst het bord gekregen en toen weer af moeten geven aan Gerrit, die het winnende lot in zijn zak bleek te hebben. Hoe kon dat? En of dat nu maar zo ging? De secretaris begon aan alle kan ten te transpireren, want de Loterij- wet is niet iets om mee te spotten. Dat hebben een boel mensen al on dervonden. Maar de winnaar liet het er niet bij zitten. Die ging naar de politie. De politie kwam via Gerrit bij de schoonmoeder terecht en nam daar het bord in beslag. Eerst was zij de verdachte, maar later werd Gerrit zelf dat en die kwam nu voor de groene tafel. „Ik was zo blij, edelachtbare, dat ik mijn schoonmoeder een plezier kon doen", huichelde hij. „Ik ver trouwde het al direct niet toen hij er mee aan kwam dragen. Hij is an ders niet zo royaal", zei schoon mama. Het werd een juridische puzzel van de eerste rang, maar niemand kon er uit komen. „Ik ben na de verloting gaan kaarten. Onder het kaarten voelde ik ineens dat lot in mijn binnenzak. Ik ging kijken en zag dat dat bord er op was gevallen", zei de verdachte. Hoe men hem ook wrong of keer de, een andere verklaring kwam er niet uit. Zodat hij moest worden vrijgesproken wegens gebrek aan be wijs. „Als ik weer eens een ca deautje voor je heb kom ik het wel brengen, moe", zei hij tegen schoon mama, die echter niet naar hem om keek, toen ze het zaaltje uit steven de. GEVAARLIJKE OVERGANG Nu de zandweg Boshuizen-Oos trum dusdanig verbeterd is dat hier meer en geregeld gebruik van wordt gemaakt, is bij blokpost 46 waar on langs een dodelijk ongeluk is ge beurd, een situatie geschapen welke in feite onverantwoord is. Het uit zicht vanaf de Boshuizen op de spoorlijn is namelijk totaal belem merd door blokpost 46. De NS heeft enige jaren geleden een woning bij de beveiligde overgang te Oirlo af gebroken om verbeterd uitzicht te krijgen. Kan nu de woning blokpost 46 niet worden afgebroken, voordat een tweede slachtoffer te betreuren is? Of kan de overweg met knip perlichten worden beveiligd? Men vraagt zich af of bij verbeteringen van andere wegen in het kader van het Lollebeekplan wel extra gelet wordt op zo veilig mogelijke over wegkruisingen. Niet alleen van de zin van het missiewerk, maar ook van de grote opgaven, die hier nog op ons liggen te wachten. Heeft U Uw kinderen al eens gewezen op de mogelijkheid om als pries ter, broeder of zuster aan dit werk te gaan deelnemen. Vraagt U eens geheel vrijblijvend inlichtingen in het nieuwe op leidingshuis voor missionarissen aan de Hoebertweg bij Rekton p. G. WILLEMSE Tel. 04780-2044 Missieseminarie MARIANNHILl

Peel en Maas | 1964 | | pagina 5