de tykamptifi uqetinq AMATE EEN KLACHT Ternauwernood 700 km. Ziekentriduum KERMIS VENRAY HEIDE WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 12 JUNI 1964 No. 24 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 PRIJSEER KWARTAAL /VS) *(buiten Venray 1.75 ONTMOETINGEN Op de camping Vlakwater staan en stonden ook veel Duitse wa gens. Mensen uit het zo verdeelde land, dat enerzijds het „Wirt- schaftswunder" kent met grote Mercedessen en luxe kampeer wagens en de. ,Mauer" waar achter het communisme zijn heilstaat verbergt. We lezen hierover in kranten, we zien hiervan beelden op de televisie en we realiseren ons ternauwernood dat op geen 700 kilometer van ons vandaan nog dagelijks mensen geknecht en vernederd worden. Mensen vluchten en gedood worden Als men hem ziet lopen, de Duitser in zijn korte broek en te witte benen hier op dat Venrayse campingter rein, realiseert men zich niet dat de ze man, Herr K. F. Bennstein, als 18-jarige in Rusland gevochten heeft. Ternauwernood van school de Krieg in die hij met wat lidtekens, bevroren tenen en oren, nog levend doorstond. Vraag hem niet hoe het hem in Oost Pruisen gelukt is ad vocaat te worden. Advocaat in een land, waarop het communisme zijn stempel wel ontzaggelijk hard drukt en dat ook hem het leven onmoge lijk maakte. Juli 1962 vluchtte hij via West-Berlijn en is nu juridisch adviseur bij een concern in 't Roer gebied. Hij heeft de traditionele Mercedes en een luxe kampeerwa gen. Hij heeft een vrouw en een stel leuke kinderen die met anderen spelen in de speeltuin Laten we hem verder zelf aan 't woord. Nadat op het 22ste partijcongres in Moskou Stalin van godheid tot boef gedegradeerd werd, volgde overal in de sovjet-unie en de satellietlanden de destalinisatie. Ook in Oost-Ber- lijn werden namen en andere teke nen, die aan Stalin herinnerden uit het straatbeeld verwijderd. Maar 't zijn slechts de uiterlijke tekenen die verdwijnen. Het Stalin-tijdperk wordt in de sovjet-zone van Duitsland verper soonlijkt door niemand minder dan de secretaris van de Oost-Duitse Communistische Partij, Ulbricht zelf. En zo zal in dit deel van Europa het oude systeem blijven voortbestaan, ook al lijkt het er op dat er een en ander is veranderd. Stalins metho den van tereur en vervolging zijn het, die Ulbricht na de beruchte 13e augustus toen de zonegrens in Ber lijn gesloten werd, in zijn machtsge bied invoerde. De muur die de communistische machtshebbers van noord naar zuid door Berlijn optrokken, heeft de mogelijkheid van het uitoefenen van een afschuwelijke terreur pas goed mogelijk gemaakt. Tot de 13e augustus waren Duits land en Berlijn nolitiek verdeeld, maar sinds deze dag is het land en de hoofdstad in de ware zin des woords verscheurd door een echte doodsstreep. Nu de mensen in de sovjetzone niet meer naar het vrije westen kunnen vluchten zijn ze ge heel en al aan de willekeur van het communistische systeem overgele verd. Ulbricht probeert zijn wankelende positie te verbeteren door zijn volk met terreur en geweld te onder drukken en hij heeft zich hiervoor vanaf 13 augustus de benodigde middelen verschaft. TIRANNIE De eerste schrede op dit pad was de „Verordnung über Aufenthalts- beschrankung". Het zich bevinden op een plaats, die de staat niet aan staat is al voldoende om voor een fiks poosje naar een arbeidskamp te worden gestuurd. In verband met de veiligheid van de staat kunnen de machthebbers vrijwel alles doen wat zij wensen. Een bescheiden kritische opmerking over 't regeringssysteem of het regeringsbeleid is ook al vol doende om naar een arbeidskamp te verhuizen. En laten we echt niet denken dat deze communistische ar beidskampen beter zouden zijn dan die onder het Hitlerregiem. De Oost duitsers zijn echt wel van de regen in de drup gekomen. De gerechten in de sovjet-zone werken continu aan dit soort ver oordelingen. En steeds meer rechters en advocaten kunnen het niet met hun geweten overeen brengen om deze terreur langer te steunen. Van de 14.350 rechters en advocaten die aanvankelijk in de oostzone leefden en werkten, zijn er nog slechts 850 over en in functie. Deze lieden zijn zelfs fanatieke partijmensen en staan ook geheel onder invloed en con trole van de partij. De overige 13.500 hebben hun positie er aan gegeven en zijn naar het westen ge vlucht. Dergelijke cijfers zeggen toch wel iets. VRIJE JURISTEN Een belangrijk deel van hen heeft zich verenigd in de groep van vrije juristen. Aan de deur van een oude villa in Grünewald in een van de romantische straten van west-Berlijn ziet men een bord waarop staat: „Untersuchungsausschusz freiheit- licher Juristen e.V.". Het ziet er al lemaal uit als een gewoon advoca tenkantoor. Maar in wezen is er niets gewoon aan deze instelling, waar diverse naar het westen ge vluchte juristen bij zijn aangesloten. De groep heeft tot taak de mensen in de oostzone rechtskundig bij te staan (weliswaar tegen de zin van Ulbricht c.s.). Zij kennen de wetten van de D.D.R. op hun duimpje en tot nu toe adviseerden zij cliënten in oost-Duitsland per brief of via de radio, hoe te handelen in een rechts zaak. Zij bestrijden het onrecht en de willekeur met het recht van de D.D.R. zelf en maken bovendien ge bruik van de wereldovereenkomst over de mensenrechten, die ook door de sovjet-unie zijn ondertekend. Uiteraard is het kontakt van deze groep met personen in de oostzone door de maatregelen van 13 augus tus ernstig bemoeilijkt. Ulbricht is er op uit alle denkbare manieren zijn volk het contact met het westen onmogelijk te maken. Hij laat alle aan de zonegrens levende Oostduitsers naar plaatsen dieper in de zone deporteren, laat muren en prikkeldraadversperringen aanbren gen en hanteert de terreur. Op een ieder die in de nabijheid van de zo negrens durft te komen wordt met scherp geschoten. eHt stalinisme leeft in bijna geen enkel gebied van de sovjetsfeer zo fel voort als juist in oost-Duitsland. Moskou laat het oogluikend toe weerwil van de destalinisatie, want voor het zo sterke westers zijnde en denkende oost-Duitsland is Stalins recept nog steeds het beste middel. En aan wie kunnen ze dat beter toevertrouwen dan aan de keiharde stalinist Ulbricht, die gespeend ii van elk gevoel voor humor en men selijkheid? Het enige waarop men hopen kan, aldus Herr Bennstein, is dat Moskou eens genoeg van deze Stalinist krijgt en hem de laan uit stuurt. Dan kan hij vertrekken evenals zijn vrienden Molotof, Worosjilow, Malenkow enz. Dan zullen de heren in Moskou ook hem een boef noe men. Maar zover schijnt het voorlo- pik niet te komen Tijdens egalisatiewerk- zaamheden, j.l. zaterdag, bjj een gesloopt pand aan de Merseloseweg, raakte omstreeks half 2 een bulldozer van de fa. M. J. een hoofdafsluiter van het waterleidingnet, waardoor 'n breuk ont stond, met het gevolg, dat de Merseloseweg, het Ziekenhuis en Mer- selo „droog kwamen te staan". De B.B. haalde in allerijl een watertank uit Venlo en legde later op de middag een nood leiding van 600 meter aan, vanaf de Hoender- straat naar het Biezen- venneke en het Zieken huis. Omstreeks 8 uur s avonds kon ook Mer- selo op deze noodleiding worden aangesloten. In tussen was de waterlei dingmij druk bezig de schade aan de hoofdlei ding te herstellen, waar van onze foto een beeld geeft, welke werkzaam, heden nog verscheidene uren duurden en uiter aard belangstelling trok. foto Gerard Kruijsen Natuurlijk hebt u het gelezen: de Duitsers hebben in Brussel niet toe gegeven. De Europese graanprijs regeling volgens het plan Mansholt wordt voorlopig niet ingevoerd, ook niet geleidelijk. Pas op 15 december van dit jaar zal men er weer eens over praten. „Thans hangt de E.E.G. aan een zijden draad", was vrij al gemeen de gedachte. Dit laatste was meer een wens dan werkelijkheid. De kwestie is, dat de aïbraak der binnentarieven voor industriële pro-: dukten al zo ver gevorderd is, dat geen van de landen van de E.E.G. erj aan denkt terwille van de landbouw1 de gemeenschap te verlaten. Daar was ook tijdens de felle debatten over de graanprijzen geen enkele re den toe. De waarheid is, dat het Verdrag van Rome en 't graanreglement be palen, dat de prijstoenadering gelei delijk moet verlopen en in 1970 vol tooid moet zijn. Daar heeft Duits land niets op tegen. Het wilde alleen geen al te plotselinge prijstoenade ring. WAAROM WILDE DUITSLAND NIET? De Duitsers hebben in Brussel hun been stijf gehouden om twee rede nen. De eerste is, dat zij zo lang mogelijk de eigen landbouw willeni beschermen. Duitsland is zijn oude korenschuur kwijt; in de Bonds republiek kan men geen goedkoop koren telen zoals in de grote Noord franse vlakte. Daarom wil men de Duitse boer tijd geven om over te schakelen op dierlijke veredeling (vandaar ook de stempelplicht voor eieren!) èn om zijn bedrijf te ver beteren. Op de tweede plaats zou aanvaar ding van het planMansholt voor dej Duitse boer een lagere graanprijs hebben betekend. Dat wilde men, hem per se niet aandoen, aangezien weldra in Duitsland verkiezingen zullen worden gehoudenDit is; dus een kwalijk, politiek luchtje aan de zaak. Maar hadden dan de ande re landen hun graanprijs niet kun nen verhogen tot het Duitse peil? Moeilijk! Het zou een flinke stijging van de broodprijs (of van de staats subsidies) tot gevolg hebben gehad en geen van beide kan men zich thans veroorloven in verband met' het inflatiegevaar. WAT IS NU HET GEVOLG? Het eerste gevolg is natuurlijk, dat de vijf overige E.E.G.-landen nu weer nationale prijzen moeten vast stellen, met ale beslommeringen van richtprijzen, drempelprijzen en graantoeslagen voor lichte gronden erbij. Dat is zó ingewikkeld, dat er vele bladzijden over te schrijven zouden zijn. Ook bij ons gaat de tarweprijs omhoog, maar het be hoeft nog niet in de broodprijs tot uiting te komen. Er is dus wel een prijstoenadering, maar het duurt wat langer dan de heer Mansholt zich voorstelde. Een tweede gevolg is, dat ook de voederprijzen van land tot land blij ven verschillen. Vandaar dat nog tal van intraheffingen voor landbouw- produkten nodig zijn en de vrije me dedinging tussen de zes landen nog lang niet verwezenlijkt is. Dat is zeer zeker een nadeel, maar wij hëft- ben nog even de tijd voor het 1970 is en niemand twijfelt er aan, dat het einddoel dan echt wel bereikt zal zijn. EN AMERIKA DAN? Tegenover Amerika staat men in de Kennedyronde zwakker dan met een Europese graanprijsregeling. Maar in feite verandert er niet zo veel aan de verhouding tot de twee de economische macht ter wereld. Amerika wil hier grote hoeveelhe den koren en zaden blijven invoe- Deze invoer zal echter tóch terug lopen, om de eenvoudige reden, dat de graanteelt steeds lonender wordt in Europa. Het gaat alleen wat ge leidelijker en er blijft wat ruimte voor onderhandelingen met derde landen. Ook is er een kans, dat het graanconflict met Amerika opgelost wordt doordat Amerika in plaats van de gewone granen mais, soya en andere zaden kan leveren. Overigens is sinds 1958, toen de E.E.G. werd opgericht, de Ameri kaanse invoer in de zes landen veel meer gestegen dan de E.E.G.-invoer in Amerika. Daarom verwachten ve len, dat de granen niet tot een eco nomische oorlog tussen beide blok ken zullen leiden. ANDERE GELUIDEN Ofschoon van alle zijden er op ge wezen is, dat het plan Mansholt van levensbelang zou zijn voor de land bouw, zijn er ook andere geluiden. Zij komen op, nu het vaststaat, dat de prijstoenadering voorlopig van de baan is. Men bemerkt nu, dat het wegblijven van die prijsregeling be paald niet rampzalig is voor de ak- vraagstukken dan die van de granen. Men kan ze in enkele woorden samenvatten: het streven naar gelij ke concurrentievoorwaarden. Want kerbouw. Er zijn wel dringender in feite kan men ook zonder gelijke graan- en voederprijzen de vrije mededinging haar spel laten spelen. Daarvoor dienen immers de intra- |heffingen, dat zijn de rechten die men heft bij verhandeling van land- bouwprodukten binnen de Europese Gemeenschap. Als dit stelsel van heffingen klop te, zou de wedijver tussen de Euro pese producenten op agrarisch ge- ried overal voelbaar zijn. Dit is echter niet het geval. Het markant ste voorbeeld van flagrante schen ding van overeenkomsten is en blijft de Duitse eirestempeling (elk in Duitsland ingevoerd ei moet gestem peld zijn met de naam van het land van herkomst en dat betekent een schadepost van drie cent per ei, zo dat onze legpluimveehouderij in een hevige crisis verkeert). Maar ook bij de andere land- en tuinbouwprodukten is er van gelijke kansen bij de afzet in de E.E.G. nog geen sprake. En die is ook wel bij uiteenlopen de graanprijzen te verwezenlijken. DE BUITENWERELD De derde landen (dat zijn alle lan den buiten de E.E.G.) willen ook wel eens weten waar zij aan toe zijn. Wanneer telkens de heffingen ver hoogd of verlaagd worden ontstaat wrijving. De derde landen krijgen sterk de indruk, dat de E.E.G. ernaar streeft de anderen buiten spel te zetten en slechts te laten optreden als leverancier van tekorten. Op die wijze zal er straks van agrarische uitvoer naar derde landen ook geen sprake meer zijn, behoudens dan met staatssubsidie. Er is geen enkel land van de EEG of de landbouw voelt zich in de hoek gedrongen door de te lage prijzen, behoudens uitzonderingen voor en kele produkten. Maar de ontevre denheid zou aanmerkelijk minder zijn, wanneer glashelder de beste producent aan zijn trekken komt en de minder goede niet of nauwelijks. Daar is echter geen sprake van ei juist om deze reden klagen de or ganisaties, hier zowel als elders, de regeringen aan. Daaraan kan een einde gemaakt worden, als men er in Brussel in slaagt om een werkelijk verant woord markt- en prijsbeleid tot stand te brengen. Dit is veel drin gender dan eindeloos debatteren over het in één klap gelijk schakelen van de graanprijzen. De landbouw is veel meer gebaat bij een beleid, dat geleidelijke toe nadering nastreeft maar er tegelijk geen twijfel over laat bestaan dat het de efficiënt producerende boe ren een redelijk bestaan waarborgt. Algemeen heerst in de landbouw het gevoel, dat men nog altijd er naar streeft, het voedselpakket zo goed koop mogelijk te houden, zelfs wan neer dit ten koste van de rentabili teit van het goed geleide bedrijf zou gaan. Bij een goed markt- en prijsbeleid in de Europese Gemeenschap zou een dergelijke vrees onmiddellijk weggenomen kunnen worden. Het is daarom te hopen, dat men in Brus sel niet stil gaat afwachten nu de graanprijsregeling voorlopig van de baan is. Men kan er nu juist aan de eigenlijke taak toekomen. Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 14, 15 en 16 JULI IN ST. ANNA PREDIKANT: PATER GREGORIUS v. d. VEN o.f.m. AMATE! Een mooi klinkend woord! Geen vreemdeling in Venray is onkundig van wat er aan de hand is. Je leest het op affiches, borden en spandoeken. In stralende letters staat het voor de wijde omtrek op de Petrus-Bandentoren, die waar schuwend zijn vinger omhoog steekt Amate! Maar het mag niet bij een mooi woord blijven. Het is bittere ernst. Het is de grote opdracht, die elke christen in zijn leven waar moet ma ken. AMATE: d.w.z. bemin, houd van elkaar; wees een goede hartelijke medemens zoals Christus een echte medemens was. Trap niet alsmaar uitzichtloze rondjes in je enge ik- cirkeltje. Kom uit je nauwe behui zing. Open je hart voor je naaste en richt je oog vooral naar je allernaas^ te, want zo alleen kunnen we deze wereld meer leefbaar en bewoon baar maken. Zo alleen groeien we allen naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Er is in Venray binnenkort een nieuwe „Amate-week" in de vorm van het jaarlijkse ziekentriduum, dat 14, 15 en 16 juli in St. Anna voor de zeventiende maal wordt gehou den. In de komende week wordt de kollekte huis-aan-huis in heel het dekenaat gehouden, 't Lijkt me over bodig om een beroep te doen op al onze medewerkers. Wie zet zich niet graag in om onze zieke en gebrek kige mensen een paar dagen uit hun isolement en eenzaamheid te verlos sen? Moge het voor hen en voor u allen weer een paar onvergetelijke dagen worden. „Kinderen, laten wij liefhebben niet met woord of de tong, alleen, maar de daad en in waarheid." Pater Urbanus van Gemert O.F.M. Wij vragen nog «leeds PERSONEEL geschoold ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij ae portier N.V. INALFA VENRAY NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur DR. VAN THIEL Patersstraat 30 Telefoon 1887 Uitsluitend voor spoedgevallen! ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. WILMSEN St. Antoniusveldweg 6 Tel. 1651 GROENE KRUIS Dinsdag a.s. Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZIEKENAUTO Bel 04780-1592 b.g.g. 2116 ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN Vroedvrouw Stevens-Heinen Merseloseweg 23 - Venray Tel. 1152 (04780) b.g.g. 1061 Zondag, maandag en dinsdag a.s. gaat het kerkdorp Heide kermis- vieren, 'n week vroeger dan feitelijk was vastgesteld. Een en ander vindt zijn oorzaak in een vergissing van een ambtenaar op het gemeentehuis alhier. De desbetreffende ambtenaar veronderstelde dat de kermis op 14, 15 en 16 juni zou vallen en gaf de betrokken kermis-exploitanten daar van bericht. Toen de fout ontdekt werd was verandering niet meer goed mogelijk, omdat de exploitanten voor de volgende week reeds elders besproken hadden. Het college van B. en W. heeft toen maar besloten om de verkeer de datum aan te houden. PATROUILLEWEDSTRIJDEN Op zaterdag 13 en zondag 14 juni a.s. zullen te Geysteren de Diocesa ne Patrouille-wedstrijden voor Ju nior Verkenners van ons Bisdom worden gehouden. De Venrayse Rowans, Afdeling nr. 32, hebben van de Diocesane Staf het verzoek gekregen om deze wed strijden te organiseren. Een en ander gebeurt zaterdag (5 uur opening bij Willibrorduskapel) en zondag van 8 tot 3 uur. Vorige week hebben in een artikel „Venray internationaal" gewag gemaakt van de bouw van een Nederlandse Ambassade in New Delhi (India), waarvoor het ccnstructiebureau v. Aannemingsbedrijf J. P. A. Nelissen de techni sche berekeningen heeft gemaakt. Wij ontvingen thans een foto van een 'reclame-bord' bij deze ambassade in aanbouw' waarop o.m. dit aanne mingsbedrijf vermeld staat. Wanneer U op de AMATE hebt kennisgemaakt met de zielzorgs problemen van de missiekerken - met het ontstellend gebrek aan priesters dan weet U dat de AMATE een klacht is om meer priesters. Hebt U aan deze mogelijkheid voor Uw kinderen al eens gedacht, of vindt U dat dit tóch niets voor U is. Komt U eens praten in het nieuwe opleidingshuis voor missionaris sen aan de Hoebertweg! Rektor: p. G. WILLEMSE - Missieseminarie MARIANNHILL Tel. 04780-2044

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1