de tykamptifi uqetinq
AMATE EEN KLACHT
Ternauwernood 700 km.
Ziekentriduum
KERMIS
VENRAY HEIDE
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
VRIJDAG 12 JUNI 1964 No. 24
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
PRIJSEER KWARTAAL /VS) *(buiten Venray 1.75
ONTMOETINGEN
Op de camping Vlakwater staan en stonden ook veel Duitse wa
gens. Mensen uit het zo verdeelde land, dat enerzijds het „Wirt-
schaftswunder" kent met grote Mercedessen en luxe kampeer
wagens en de. ,Mauer" waar achter het communisme zijn heilstaat
verbergt. We lezen hierover in kranten, we zien hiervan beelden
op de televisie en we realiseren ons ternauwernood dat op geen
700 kilometer van ons vandaan nog dagelijks mensen geknecht en
vernederd worden. Mensen vluchten en gedood worden
Als men hem ziet lopen, de Duitser
in zijn korte broek en te witte benen
hier op dat Venrayse campingter
rein, realiseert men zich niet dat de
ze man, Herr K. F. Bennstein, als
18-jarige in Rusland gevochten
heeft. Ternauwernood van school de
Krieg in die hij met wat lidtekens,
bevroren tenen en oren, nog levend
doorstond. Vraag hem niet hoe het
hem in Oost Pruisen gelukt is ad
vocaat te worden. Advocaat in een
land, waarop het communisme zijn
stempel wel ontzaggelijk hard drukt
en dat ook hem het leven onmoge
lijk maakte. Juli 1962 vluchtte hij
via West-Berlijn en is nu juridisch
adviseur bij een concern in 't Roer
gebied. Hij heeft de traditionele
Mercedes en een luxe kampeerwa
gen. Hij heeft een vrouw en een stel
leuke kinderen die met anderen
spelen in de speeltuin
Laten we hem verder zelf aan 't
woord.
Nadat op het 22ste partijcongres in
Moskou Stalin van godheid tot boef
gedegradeerd werd, volgde overal in
de sovjet-unie en de satellietlanden
de destalinisatie. Ook in Oost-Ber-
lijn werden namen en andere teke
nen, die aan Stalin herinnerden uit
het straatbeeld verwijderd. Maar 't
zijn slechts de uiterlijke tekenen die
verdwijnen.
Het Stalin-tijdperk wordt in de
sovjet-zone van Duitsland verper
soonlijkt door niemand minder dan
de secretaris van de Oost-Duitse
Communistische Partij, Ulbricht zelf.
En zo zal in dit deel van Europa het
oude systeem blijven voortbestaan,
ook al lijkt het er op dat er een en
ander is veranderd. Stalins metho
den van tereur en vervolging zijn
het, die Ulbricht na de beruchte 13e
augustus toen de zonegrens in Ber
lijn gesloten werd, in zijn machtsge
bied invoerde.
De muur die de communistische
machtshebbers van noord naar zuid
door Berlijn optrokken, heeft de
mogelijkheid van het uitoefenen van
een afschuwelijke terreur pas goed
mogelijk gemaakt.
Tot de 13e augustus waren Duits
land en Berlijn nolitiek verdeeld,
maar sinds deze dag is het land en
de hoofdstad in de ware zin des
woords verscheurd door een echte
doodsstreep. Nu de mensen in de
sovjetzone niet meer naar het vrije
westen kunnen vluchten zijn ze ge
heel en al aan de willekeur van het
communistische systeem overgele
verd.
Ulbricht probeert zijn wankelende
positie te verbeteren door zijn volk
met terreur en geweld te onder
drukken en hij heeft zich hiervoor
vanaf 13 augustus de benodigde
middelen verschaft.
TIRANNIE
De eerste schrede op dit pad was
de „Verordnung über Aufenthalts-
beschrankung". Het zich bevinden
op een plaats, die de staat niet aan
staat is al voldoende om voor een
fiks poosje naar een arbeidskamp te
worden gestuurd. In verband met de
veiligheid van de staat kunnen de
machthebbers vrijwel alles doen wat
zij wensen. Een bescheiden kritische
opmerking over 't regeringssysteem
of het regeringsbeleid is ook al vol
doende om naar een arbeidskamp te
verhuizen. En laten we echt niet
denken dat deze communistische ar
beidskampen beter zouden zijn dan
die onder het Hitlerregiem. De Oost
duitsers zijn echt wel van de regen
in de drup gekomen.
De gerechten in de sovjet-zone
werken continu aan dit soort ver
oordelingen. En steeds meer rechters
en advocaten kunnen het niet met
hun geweten overeen brengen om
deze terreur langer te steunen. Van
de 14.350 rechters en advocaten die
aanvankelijk in de oostzone leefden
en werkten, zijn er nog slechts 850
over en in functie. Deze lieden zijn
zelfs fanatieke partijmensen en staan
ook geheel onder invloed en con
trole van de partij. De overige
13.500 hebben hun positie er aan
gegeven en zijn naar het westen ge
vlucht. Dergelijke cijfers zeggen
toch wel iets.
VRIJE JURISTEN
Een belangrijk deel van hen heeft
zich verenigd in de groep van vrije
juristen. Aan de deur van een oude
villa in Grünewald in een van de
romantische straten van west-Berlijn
ziet men een bord waarop staat:
„Untersuchungsausschusz freiheit-
licher Juristen e.V.". Het ziet er al
lemaal uit als een gewoon advoca
tenkantoor. Maar in wezen is er
niets gewoon aan deze instelling,
waar diverse naar het westen ge
vluchte juristen bij zijn aangesloten.
De groep heeft tot taak de mensen
in de oostzone rechtskundig bij te
staan (weliswaar tegen de zin van
Ulbricht c.s.). Zij kennen de wetten
van de D.D.R. op hun duimpje en
tot nu toe adviseerden zij cliënten
in oost-Duitsland per brief of via de
radio, hoe te handelen in een rechts
zaak.
Zij bestrijden het onrecht en de
willekeur met het recht van de
D.D.R. zelf en maken bovendien ge
bruik van de wereldovereenkomst
over de mensenrechten, die ook door
de sovjet-unie zijn ondertekend.
Uiteraard is het kontakt van deze
groep met personen in de oostzone
door de maatregelen van 13 augus
tus ernstig bemoeilijkt.
Ulbricht is er op uit alle denkbare
manieren zijn volk het contact met
het westen onmogelijk te maken. Hij
laat alle aan de zonegrens levende
Oostduitsers naar plaatsen dieper in
de zone deporteren, laat muren en
prikkeldraadversperringen aanbren
gen en hanteert de terreur. Op een
ieder die in de nabijheid van de zo
negrens durft te komen wordt met
scherp geschoten.
eHt stalinisme leeft in bijna geen
enkel gebied van de sovjetsfeer zo
fel voort als juist in oost-Duitsland.
Moskou laat het oogluikend toe
weerwil van de destalinisatie, want
voor het zo sterke westers zijnde en
denkende oost-Duitsland is Stalins
recept nog steeds het beste middel.
En aan wie kunnen ze dat beter
toevertrouwen dan aan de keiharde
stalinist Ulbricht, die gespeend ii
van elk gevoel voor humor en men
selijkheid? Het enige waarop men
hopen kan, aldus Herr Bennstein, is
dat Moskou eens genoeg van deze
Stalinist krijgt en hem de laan uit
stuurt.
Dan kan hij vertrekken evenals
zijn vrienden Molotof, Worosjilow,
Malenkow enz. Dan zullen de heren
in Moskou ook hem een boef noe
men. Maar zover schijnt het voorlo-
pik niet te komen
Tijdens egalisatiewerk-
zaamheden, j.l. zaterdag,
bjj een gesloopt pand
aan de Merseloseweg,
raakte omstreeks half 2
een bulldozer van de fa.
M. J. een hoofdafsluiter
van het waterleidingnet,
waardoor 'n breuk ont
stond, met het gevolg,
dat de Merseloseweg,
het Ziekenhuis en Mer-
selo „droog kwamen te
staan". De B.B. haalde
in allerijl een watertank
uit Venlo en legde later
op de middag een nood
leiding van 600 meter
aan, vanaf de Hoender-
straat naar het Biezen-
venneke en het Zieken
huis. Omstreeks 8 uur
s avonds kon ook Mer-
selo op deze noodleiding
worden aangesloten. In
tussen was de waterlei
dingmij druk bezig de
schade aan de hoofdlei
ding te herstellen, waar
van onze foto een beeld
geeft, welke werkzaam,
heden nog verscheidene
uren duurden en uiter
aard belangstelling trok.
foto Gerard Kruijsen
Natuurlijk hebt u het gelezen: de
Duitsers hebben in Brussel niet toe
gegeven. De Europese graanprijs
regeling volgens het plan Mansholt
wordt voorlopig niet ingevoerd, ook
niet geleidelijk. Pas op 15 december
van dit jaar zal men er weer eens
over praten. „Thans hangt de E.E.G.
aan een zijden draad", was vrij al
gemeen de gedachte. Dit laatste was
meer een wens dan werkelijkheid.
De kwestie is, dat de aïbraak der
binnentarieven voor industriële pro-:
dukten al zo ver gevorderd is, dat
geen van de landen van de E.E.G. erj
aan denkt terwille van de landbouw1
de gemeenschap te verlaten. Daar
was ook tijdens de felle debatten
over de graanprijzen geen enkele re
den toe.
De waarheid is, dat het Verdrag
van Rome en 't graanreglement be
palen, dat de prijstoenadering gelei
delijk moet verlopen en in 1970 vol
tooid moet zijn. Daar heeft Duits
land niets op tegen. Het wilde alleen
geen al te plotselinge prijstoenade
ring.
WAAROM WILDE DUITSLAND
NIET?
De Duitsers hebben in Brussel hun
been stijf gehouden om twee rede
nen. De eerste is, dat zij zo lang
mogelijk de eigen landbouw willeni
beschermen. Duitsland is zijn oude
korenschuur kwijt; in de Bonds
republiek kan men geen goedkoop
koren telen zoals in de grote Noord
franse vlakte. Daarom wil men de
Duitse boer tijd geven om over te
schakelen op dierlijke veredeling
(vandaar ook de stempelplicht voor
eieren!) èn om zijn bedrijf te ver
beteren.
Op de tweede plaats zou aanvaar
ding van het planMansholt voor dej
Duitse boer een lagere graanprijs
hebben betekend. Dat wilde men,
hem per se niet aandoen, aangezien
weldra in Duitsland verkiezingen
zullen worden gehoudenDit is;
dus een kwalijk, politiek luchtje aan
de zaak. Maar hadden dan de ande
re landen hun graanprijs niet kun
nen verhogen tot het Duitse peil?
Moeilijk! Het zou een flinke stijging
van de broodprijs (of van de staats
subsidies) tot gevolg hebben gehad
en geen van beide kan men zich
thans veroorloven in verband met'
het inflatiegevaar.
WAT IS NU HET GEVOLG?
Het eerste gevolg is natuurlijk, dat
de vijf overige E.E.G.-landen nu
weer nationale prijzen moeten vast
stellen, met ale beslommeringen van
richtprijzen, drempelprijzen en
graantoeslagen voor lichte gronden
erbij. Dat is zó ingewikkeld, dat er
vele bladzijden over te schrijven
zouden zijn. Ook bij ons gaat de
tarweprijs omhoog, maar het be
hoeft nog niet in de broodprijs tot
uiting te komen. Er is dus wel een
prijstoenadering, maar het duurt wat
langer dan de heer Mansholt zich
voorstelde.
Een tweede gevolg is, dat ook de
voederprijzen van land tot land blij
ven verschillen. Vandaar dat nog tal
van intraheffingen voor landbouw-
produkten nodig zijn en de vrije me
dedinging tussen de zes landen nog
lang niet verwezenlijkt is. Dat is
zeer zeker een nadeel, maar wij hëft-
ben nog even de tijd voor het 1970
is en niemand twijfelt er aan, dat
het einddoel dan echt wel bereikt
zal zijn.
EN AMERIKA DAN?
Tegenover Amerika staat men in
de Kennedyronde zwakker dan met
een Europese graanprijsregeling.
Maar in feite verandert er niet zo
veel aan de verhouding tot de twee
de economische macht ter wereld.
Amerika wil hier grote hoeveelhe
den koren en zaden blijven invoe-
Deze invoer zal echter tóch terug
lopen, om de eenvoudige reden, dat
de graanteelt steeds lonender wordt
in Europa. Het gaat alleen wat ge
leidelijker en er blijft wat ruimte
voor onderhandelingen met derde
landen. Ook is er een kans, dat het
graanconflict met Amerika opgelost
wordt doordat Amerika in plaats
van de gewone granen mais, soya
en andere zaden kan leveren.
Overigens is sinds 1958, toen de
E.E.G. werd opgericht, de Ameri
kaanse invoer in de zes landen veel
meer gestegen dan de E.E.G.-invoer
in Amerika. Daarom verwachten ve
len, dat de granen niet tot een eco
nomische oorlog tussen beide blok
ken zullen leiden.
ANDERE GELUIDEN
Ofschoon van alle zijden er op ge
wezen is, dat het plan Mansholt van
levensbelang zou zijn voor de land
bouw, zijn er ook andere geluiden.
Zij komen op, nu het vaststaat, dat
de prijstoenadering voorlopig van de
baan is. Men bemerkt nu, dat het
wegblijven van die prijsregeling be
paald niet rampzalig is voor de ak-
vraagstukken dan die van de granen.
Men kan ze in enkele woorden
samenvatten: het streven naar gelij
ke concurrentievoorwaarden. Want
kerbouw. Er zijn wel dringender
in feite kan men ook zonder gelijke
graan- en voederprijzen de vrije
mededinging haar spel laten spelen.
Daarvoor dienen immers de intra-
|heffingen, dat zijn de rechten die
men heft bij verhandeling van land-
bouwprodukten binnen de Europese
Gemeenschap.
Als dit stelsel van heffingen klop
te, zou de wedijver tussen de Euro
pese producenten op agrarisch ge-
ried overal voelbaar zijn. Dit is
echter niet het geval. Het markant
ste voorbeeld van flagrante schen
ding van overeenkomsten is en blijft
de Duitse eirestempeling (elk in
Duitsland ingevoerd ei moet gestem
peld zijn met de naam van het land
van herkomst en dat betekent een
schadepost van drie cent per ei, zo
dat onze legpluimveehouderij in een
hevige crisis verkeert).
Maar ook bij de andere land- en
tuinbouwprodukten is er van gelijke
kansen bij de afzet in de E.E.G. nog
geen sprake.
En die is ook wel bij uiteenlopen
de graanprijzen te verwezenlijken.
DE BUITENWERELD
De derde landen (dat zijn alle lan
den buiten de E.E.G.) willen ook wel
eens weten waar zij aan toe zijn.
Wanneer telkens de heffingen ver
hoogd of verlaagd worden ontstaat
wrijving. De derde landen krijgen
sterk de indruk, dat de E.E.G. ernaar
streeft de anderen buiten spel te
zetten en slechts te laten optreden
als leverancier van tekorten. Op die
wijze zal er straks van agrarische
uitvoer naar derde landen ook geen
sprake meer zijn, behoudens dan
met staatssubsidie.
Er is geen enkel land van de EEG
of de landbouw voelt zich in de hoek
gedrongen door de te lage prijzen,
behoudens uitzonderingen voor en
kele produkten. Maar de ontevre
denheid zou aanmerkelijk minder
zijn, wanneer glashelder de beste
producent aan zijn trekken komt en
de minder goede niet of nauwelijks.
Daar is echter geen sprake van ei
juist om deze reden klagen de or
ganisaties, hier zowel als elders, de
regeringen aan.
Daaraan kan een einde gemaakt
worden, als men er in Brussel in
slaagt om een werkelijk verant
woord markt- en prijsbeleid tot
stand te brengen. Dit is veel drin
gender dan eindeloos debatteren
over het in één klap gelijk schakelen
van de graanprijzen.
De landbouw is veel meer gebaat
bij een beleid, dat geleidelijke toe
nadering nastreeft maar er tegelijk
geen twijfel over laat bestaan dat
het de efficiënt producerende boe
ren een redelijk bestaan waarborgt.
Algemeen heerst in de landbouw het
gevoel, dat men nog altijd er naar
streeft, het voedselpakket zo goed
koop mogelijk te houden, zelfs wan
neer dit ten koste van de rentabili
teit van het goed geleide bedrijf zou
gaan.
Bij een goed markt- en prijsbeleid
in de Europese Gemeenschap zou
een dergelijke vrees onmiddellijk
weggenomen kunnen worden. Het is
daarom te hopen, dat men in Brus
sel niet stil gaat afwachten nu de
graanprijsregeling voorlopig van de
baan is. Men kan er nu juist aan de
eigenlijke taak toekomen.
Voor alle reparaties
fa. MARTENS
Schoolstraat 30 Tel. 2389
14, 15 en 16 JULI IN ST. ANNA
PREDIKANT:
PATER GREGORIUS v. d. VEN
o.f.m.
AMATE! Een mooi klinkend
woord! Geen vreemdeling in Venray
is onkundig van wat er aan de hand
is. Je leest het op affiches, borden
en spandoeken. In stralende letters
staat het voor de wijde omtrek op
de Petrus-Bandentoren, die waar
schuwend zijn vinger omhoog steekt
Amate!
Maar het mag niet bij een mooi
woord blijven. Het is bittere ernst.
Het is de grote opdracht, die elke
christen in zijn leven waar moet ma
ken.
AMATE: d.w.z. bemin, houd van
elkaar; wees een goede hartelijke
medemens zoals Christus een echte
medemens was. Trap niet alsmaar
uitzichtloze rondjes in je enge ik-
cirkeltje. Kom uit je nauwe behui
zing. Open je hart voor je naaste en
richt je oog vooral naar je allernaas^
te, want zo alleen kunnen we deze
wereld meer leefbaar en bewoon
baar maken. Zo alleen groeien we
allen naar een nieuwe hemel en een
nieuwe aarde.
Er is in Venray binnenkort een
nieuwe „Amate-week" in de vorm
van het jaarlijkse ziekentriduum,
dat 14, 15 en 16 juli in St. Anna voor
de zeventiende maal wordt gehou
den.
In de komende week wordt de
kollekte huis-aan-huis in heel het
dekenaat gehouden, 't Lijkt me over
bodig om een beroep te doen op al
onze medewerkers. Wie zet zich niet
graag in om onze zieke en gebrek
kige mensen een paar dagen uit hun
isolement en eenzaamheid te verlos
sen? Moge het voor hen en voor u
allen weer een paar onvergetelijke
dagen worden.
„Kinderen, laten wij liefhebben
niet met woord of de tong, alleen,
maar de daad en in waarheid."
Pater Urbanus van Gemert O.F.M.
Wij vragen nog «leeds
PERSONEEL
geschoold
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij ae portier
N.V. INALFA VENRAY
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
DR. VAN THIEL
Patersstraat 30 Telefoon 1887
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. WILMSEN
St. Antoniusveldweg 6 Tel. 1651
GROENE KRUIS
Dinsdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1592 b.g.g. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedvrouw Stevens-Heinen
Merseloseweg 23 - Venray
Tel. 1152 (04780) b.g.g. 1061
Zondag, maandag en dinsdag a.s.
gaat het kerkdorp Heide kermis-
vieren, 'n week vroeger dan feitelijk
was vastgesteld. Een en ander vindt
zijn oorzaak in een vergissing van
een ambtenaar op het gemeentehuis
alhier. De desbetreffende ambtenaar
veronderstelde dat de kermis op 14,
15 en 16 juni zou vallen en gaf de
betrokken kermis-exploitanten daar
van bericht. Toen de fout ontdekt
werd was verandering niet meer
goed mogelijk, omdat de exploitanten
voor de volgende week reeds elders
besproken hadden.
Het college van B. en W. heeft
toen maar besloten om de verkeer
de datum aan te houden.
PATROUILLEWEDSTRIJDEN
Op zaterdag 13 en zondag 14 juni
a.s. zullen te Geysteren de Diocesa
ne Patrouille-wedstrijden voor Ju
nior Verkenners van ons Bisdom
worden gehouden.
De Venrayse Rowans, Afdeling nr.
32, hebben van de Diocesane Staf
het verzoek gekregen om deze wed
strijden te organiseren.
Een en ander gebeurt zaterdag (5
uur opening bij Willibrorduskapel)
en zondag van 8 tot 3 uur.
Vorige week hebben
in een artikel „Venray
internationaal" gewag
gemaakt van de bouw
van een Nederlandse
Ambassade in New
Delhi (India), waarvoor
het ccnstructiebureau v.
Aannemingsbedrijf J. P.
A. Nelissen de techni
sche berekeningen heeft
gemaakt. Wij ontvingen
thans een foto van een
'reclame-bord' bij deze
ambassade in aanbouw'
waarop o.m. dit aanne
mingsbedrijf vermeld
staat.
Wanneer U op de AMATE hebt kennisgemaakt met de zielzorgs
problemen van de missiekerken - met het ontstellend gebrek aan
priesters dan weet U dat de AMATE een klacht is om meer
priesters.
Hebt U aan deze mogelijkheid voor Uw kinderen al eens gedacht,
of vindt U dat dit tóch niets voor U is.
Komt U eens praten in het nieuwe opleidingshuis voor missionaris
sen aan de Hoebertweg!
Rektor: p. G. WILLEMSE - Missieseminarie MARIANNHILL
Tel. 04780-2044