Overpeinzingen
interessante werkdag
Z0MERZEGELS
Politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN p mm ABONNEMENTS-
Venrays industrialisatiebeleid
in discussie
VRIJDAG 24 APRIL 1964 No. 17
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (buiten Venray 1.75
De industrialisatiepolitiek in Venray is het onderwerp geweest
van veel discussie. Er zijn harde woorden over gevallen in kran
ten, in raadsvergaderingen en binnenkamers. Er z(jn verwijten
gedaan en telegrammen verzonden, redacteuren ztfn op het matje
moeten komen en anderen is verweten hier niets over te schrij
ven. Geheime rapporten lagen ter inzage, notulen waren in te zien,
afschriften van brieven, die nooit aankwamen, werden afgedrukt,
kortom de vestiging van de nieuwe Rank Xerox industrie heeft
een jstorm verwekt, die nu nog altijd naritselt
VOORGESCHIEDENIS
De voorgeschiedenis is bekend.
Venrays gemeentebestuur heeft ter
bepaling van zijn beleid in deze de
Dienst Arbeidsvoorziening Limburg
en het Economisch Technologisch
Instituut Limburg in 1963 een rap
port laten opstellen over de moge
lijkheden en wenselijkheden van
verdere industrialisatie van- onze
gemeente.
Dat rapport was en bleef geheim
tot voor kort zelfs voor de indus
triëlen in Venray. Nu is geheim een
groot woord, want aldra bleek men
op de hoogte te zijn van de conclu
sies, die o.m. inhielden, dat op grond
van de jaarlijkse aanwas van de be
roepsbevolking (welke niet geheel
door de bestaande industrieën werd
opgenomen) een voorzichtige uit
breiding van de industrie werd ge
adviseerd.
Een conclusie, waarmede de In
dustriële Commissie na overleg
met de gemeente zich akkoord
verklaarde. In deze commissie zitten
vertegenwoordigers van de Indus
triële kring, zodat m endus kan stel
len dat ook de gevestigde industrie
deze conclusie in het algemeen on
derschreven. Dat zij daarbij aller
eerst dachten aan uitbreiding van
bestaande industrieën was en is
vanzelfsprekend.
Er is echter iets anders gebeurd.
De gemeente heeft nl. op grond
van bovenstaand rapport toen
hóar daarvoor de mogelijkheden ge
boden werd, de Rank Xerox aange
trokken, een internationaal concern,
dat in onze plaats in een fabriek
van 40-45 miljoen, copieerprodukten
wil gaan fabriceren voor de gehele
E.E.G.-markt
Dit temeer omdat dit bedrijf in
1965 wilde starten met ongeveer 200
arbeidskrachten, iets waarvoor
ook weer volgens genoemd rapport
dan ruimte zou zijn.
Daarnaast bleek in de tijd dat
dit rapport werd opgesteld, uitge
werkt en behandeld de ar
beidssituatie bij de bestaande in
dustrieën zich sterker te wijzigen,
dan men aanvankelijk had vermoed.
Wilden namelijk de ni Venray reeds
gevestigde industrieën hun produk-
tie handhaven en op grond van
nieuwe orders kunnen uitbreiden
dan was het noodzakelijk nieuwe
arbeidskrachten aan te trekken.
Aangezien deze uit Venray en
omstreken onvoldoende kwamen
opdagen, kregen we hier Spanjolen,
Italianen, Grieken en Turken (met
alle financiële en andere gevolgen
van dien!)
WACHTEN OP ELKAAR
Men kan rustig stellen, dat na
verloop van tijd, enkele van de
voornaamste industriëlen zich beslist
niet meer zo con amore achter de
conclusies van genoemd rapport
stelden. Daarvoor was hun de situ
atie in eigen bedrijf te moeilijk
geworden. Men heeft dus van die
kant B. en W. nog eens uitdrukkelijk
gevraagd oog te hebben voor deze
moeilijkheden en als er dan beslist
een nieuwe industrie bij zou moe
ten komen, dat men dan toch zeker
niet verder zou gaan, dan een die
maximaal 200 arbeidskrachten zou
gaan gebruiken. Men wilde trou
wens over deze hele aangelegenheid
nog wel eens een uitvoerig gesprek
hebben met het CollegeEen ant
woord op deze bri^f is nooit ont
vangen, hoewel er een verzonden
is, waaruit bleek dat het College,
over de veerschillende intussen ge
rezen moeilijkheden wel praten wil
de, doch graag zou zien dat de
Venrayse industrieën vooraf 'n soort
inventarisatie stuurden van de hui
dige moeilijkhêden en hun wensen
t.a.v. eventuele uitbreidingen.
De industrieën hebben dus op ant
woord zitten wachten ,het college op
de inventarisatie en dat terwijl de
tijd verging....
450 ARBEIDSKRACHTEN
Het antwoord kwam uit een heel
andere hoek als men dat zo stel
len mag nl. uit een advertentie
van de Rank Xerox, die een direc
teur vroegen voor hun nieuw te
vestigen bedrijf in Venray, waar
men „straks" met 450 mensen zou
gaan werken
Dat op dit bericht verschillende
industriëlen de schrik in de benen
slbeg, is heel begrijpelijk en dat
hierover het nodige gezegd is, idem
dito. Terwijl men over 200 arbeids
krachten al ongerust was, bleek nu
op 450 gerekend te worden.
"Waar moeten die vandaan komen,
hoe kan men zo iets doen, waren
de vragen, die gesteld werden, ter
wijl men zich bitter beklaagde dat
de gemeente schijnbaar geen oog
had voor de moeilijkheden, die hier
voor de gevestigde industrieën reeds
lagen, zonder dat een ander de spoe
ling nog dunner komt maken. Men
verweet de gemeente onvoldoende
voorlichting te hebben gegeven, niet
alleen aan de industriële commissie,
maar ook aan de nieuw te vestigen
industrie, die immers ook voor ar
beidsproblemen zou komen te staan.
De gemeente heeft dit op haar
beurt weer bestreden door in een
openbare raadsvergadering te stel
len dat men zich gehouden heeft
aan de conclusies van het speciaal
daarvoor uitgebrachte rapport, dat
men in overeenstemming gehandeld
heeft met wat er mede naar aan
leiding daarvan in de industriële
commissie besproken is, dat men de
in het rapport genoemde cijfers aan
de Rank Xerox heeft getoond en
en dat op grond van een en" ander
dit concern besloten heeft naar Ven
ray te komen.
Dit bedrijf wil starten met 250
krachten (waarvan slechts een ge
deelte uit Venray zal komen) en om
streeks 1970 uitgegroeid zijn tot 450.
Bovendien zo werd beklemtoond
zal dit wereldconcern zich beslist
niet alleen laten leiden door „Ven
rayse" cijfers.
HOE IS HET MOGELIJK
vraagt zich de buitenstaander af, die
nog voor 10 jaren een Vredepeel
ontginnen zag, omdat men de werk
lozen iets te doen moest geven? Hoe
is 't mogelijk vraagt hij zich af, dat
na aanvankelijk een vrij ongeluk
kige start van Venrays industria
lisatie, thans alle gevestigde bedrij
ven zich dermate hebben uitgebreid
en gegroeid zijn, dat men zich nu
erge zorgen moet maken om aan
mensen te komen om in die fabrie
ken te werken? Hoe is 't mogelijk
dat de uitgaande pendel, die vroe
ger al groot was, thans overtroffen
wordt door een inkomende pendel,
1 als bewijs dat vele tot in de verre
omtrek op Venray als arbeids
plaats zijn aangewezen.
Hoe is het mogelijk dat in een
plaats, die vroeger „stikte" in de
werkloosheid thans Spanjolen, Grie
ken en Turken er bij moeten halen
om voldoende mensen in de hier ge
vestigde bedrijven te krijgen?
Het antwoord op die vragen heeft
men beslist niet met de opmerking:
goed geleid industrialisatiebeleid.
We hebben het aan den lijve on
dervonden dat industrieën, waar
men alle goede verwachtingen van
had, roemloos ten onder zijn ge
gaan. Andere daarentegen zijn uit
gebreid met een tempo en een vaart,
die hen dagelijks nog zelf verbaast.
Ligt het dan alleen aan het zakelijk
inzicht van hun leiders, de kwali-
teitspx-odukten, die ze leveren, de
sociale en materiële omstandigheden
waarin hun personeel werkt?
Is er de „hoogconjunctuur" de
oorzaak van? Het antwoord op dit
alles is moeilijk te geven, zelfs ach
teraf, als men alle feiten en omstan
digheden kent, mede omdat dan
blijkt dat het „toeval", nog altijd een
grote rol speelt
Er is dit jaar alle reeden om een
extra hoeveelheid Zomerpostzegels
in huis te halen. De Zomerzegels
worden in 1964 namelijk voor de
25ste keer uitgegeven: een zilveren
jubileum! Daar bovendien de Neder-
landsche Vereeniging tot Bescher
ming van Dieren 1Ü0 jaar bestaat,
heeft de PTT als 25ste serie Zomer
zegels een aantrekkelijke serie
zomerzegels uitgegeven, waarop
voorkomen: een blindengeleidehond,
een groep herten, drie poezen en een
wisent met kalfje.
Behalve voor de gebruikelijke drie
doeleinden: volksgezondheid, maat
schappelijk werk en cultuurbevor
dering, wordt dit jaar een deel van
de opbrengst ook bestemd voor een
concreet project van dierenbescher
ming. Zoals gewoonlijk wordt een
vierde deel van de opbrengst van de
Zomerzegelaktie in de provinciés
besteed, waar het ten goede komt
aan regionale of plaatselijke sociale
en culturele instellingen.
De Zomerzegels postzegels met
een kleine toeslag boven de fran-
keerwaarde zijn alle postkantoren
verkrijgbaar van 21 april tot en met
13 juni a.s.
Koopt U dit jubileumjaar eens een
extra hoeveelheid Zomerpostzegels.
Dan maakt U het jubileum van de
Zomerzegels tot een echt feest voor
mensen (en dieren) in nood.
Hoeveel moeilijker zal het dan
niet zijn om in de toekomst vooruit
te zien? Toch eist het algemeen be
lang dit. Toch vraagt men en te
recht dat de overheid de werkge
legenheid stimuleert en ontwikkelt
op dusdanige wijze dat ook in de
toekomst iedereen, die wil, hier zijn
dagelijks brood verdienen kan.
BOTSING
Hoe moeilijk het is blijkt o.a. uit
de botsing der meningen, die we
thans in eigen plaats hebben meege
maakt. Terwijl de gemeente stelt dat
zij het algemeen belang dient door
op grond van een min of meer of
ficieel rapport een nieuwe industrie
aan te trekken, zijn gevestigde
industrieën die ook voor een deel 't
algemeen belang dienen, boos om
dat ze -zich door deze maatregel
ernstig gedwarsboomd zien in hun
uitbreidingsplannen, zelfs zodanig
dat men nu vestigingen elders gaat
stichten. Wat het zwaarste weegt,
kan op dit moment niemand zeggen.
Dat zal de toekomst leren. Deze
kwestie heeft ons nu alleen geleerd
dat de zo noodzakelijke samenwer
king tussen industrie en gemeente,
ondanks een industriële kring, on
danks een industriële commissie en
ondanks 't voornemen van B. en W.
neei-gelegd in de begrotingsbeschou
wing 1964: een open oog te blijven
houden voor de belangen van de ge
vestigde industrieën, te kort schiet
en niet voorkomen kan dat de toch
al moeilijke beslissingen inzake
industrialisatie nog moeilijker ge
maakt worden.
HUISVESTING-PERIKELEN
Minister Bogaers van Volkshuis
vesting heeft een optimistische ver
klaring afgelegd over de woning-
bouw. Er zit schot in. Dit bewijzen'
inderdaad de cijfers. Eir is boven
dien ruimte voor het experiment
en dat is ook veel waai'd. Eexx woord
van lof voor zijn initiatiefrijke be
leid is beslist op zijn plaats.
Er is echter een andere ontwik
keling op het gebied der-huisves
ting gaande, welke beslist minder
gunstig is ,maar dat minder op het
terrein van de minister van Volks
huisvesting ligt dan wel van xijn
kollega's van Economische Zaken
en Financiën.
Wij doelen op de enorme wind
handel in huizen en grond. Het is
niet bijzonder, wanneer de prijs van
een huis in de loop van enkele
maanden met duizenden stijgt. Dit
is echter nog niets vergeleken met
de speculatie in de bouwgrond. De
post bouwgrond wordt steeds groter
in de totale bouwkosten van het
huis.
Nu kan men wel loonrondes in
voeren, maar door de stijgende
grondprijzen worden de nieuw
bouwhuizen onevenredig hoog in .de
huui-, zodat nooit een goede verhou
ding bereikt wordt. Wanneer over
al prijscontroles gelden, waarom
dan niet op het gebied van de han
del in huizen en grond?
ARBEIDSINKOMEN
Bij de protesten tegen de nieuw
vastgestelde melkprijs heeft het
Landbouwschap een staat overgelegd
van het arbeidsinkomen van de boe
ren op de gemengde bedrijven. Daar
uit blijkt dat men op de zuidelijke
zandgebieden met gemiddeld 10.5 ha
de formidabele som van f 4100,
per jaar haalde als men de overuren
niet meetelt. Dank zij de overuren
komt de boer dan aan 5400,per
jaar. Dat het jaarloon met zijn toe
slagen rond de 8000,ligt is zeer
lovenswaai'dig, doch dat de boer
zelf de laatste jaren slechts de helft
haalt, toont duidelijk aan dat er
aan onze landbouwpolitiek iets
scheef zit. Deze cijfers van bet
Landbouw Economisch Instituut zijn
niet bepaald geruststellend voor de
toekomst.
BOOMPLANTDAG
15 april is voorbijgegaan, ook nu
weer, zonder dat we Venrays jeugd
hebben ingeschakeld bij boomfeest
dag, zonder dat ze door het planten
van een boom meewerken san onze
groenvoorziening. We hebben dit
experiment eenmaal uit durven ha
len bij de groenvei"siering van de
Oostsingel, maar zijn daar schijn
baar zo van geschrokken dat we dat
niet meer herhalen durven.
Ti-ouwens we hebben wat tegen
bomen, zo schijnt het, want in de
nieuwere uitbreidingsplannen is en
blijft het kaal. Het besef dat groen-
behoud en gi'oenvoorziening o.a.
door bomen belangrijk zijn voor de
„leefbaarheid" van onze plaats en
gemeente is lang niet algemeen
doorgedrongen. Dat men dit besef,
ook door boomplantingsdag niet de
jeugd bijbrengt, verlevendigd
sterker maakt is daarom des te
jammer. Tot heden kappen we lie
ver
Men kan de waarde van veel
dingen in geld uitdrukken, maar
niet die van pijn. Pijn is onbetaal
baar. Dat hebben wij ook weer van
de politierechter geleerd. De woon
wagenbewoner die vol narigheid en
zenuwen voor de groene tafel stond,
was een fatsoenlijk man, want al
31 jaar vertoeft hij op dit onder
maanse en nog nimmer heeft de
politie kans gekregen, zijn naam in
haar secure boekhouding te note
ren. Maar de eerste keer was met
een raak. Of zou u niet vreemd op
kijken, als er iemand schietend in
een auto door uw straat zou rijden?
Dit had de berouwvolle woonwa
genbewoner in een vlaag van over
dreven levensvreugde gepresteerd.
Hij had een windbuks gekocht en
onderweg besloot hij die even te
proberén. Zo draaide hij het raamp
je van zijn tweedehands auto om
laag, mikte op een paaltje en trok
af.
Als boordschutter zal deze ver
dachte het evenwel nooit ver bren
gen. In plaats van in het paaltje te
belanden, drong het bukskogeltje
een jufrouw binnen, die net aan het
winkelen was. De juffrouw sprong
op enige afstand verticaal omhoog
en vervolgens horizontaal opzij in
de richting van een aldaar gepar
keerde politieman. De onfortuinlij
ke schutter had ondertussen de
zonderlinge gymnastiek van de ge
troffen juffrouw opgemerkt. Toen
hij poolshoogte kwam nemen, ont
dekte hij dat hij er zelf de oorzaak
van was.
De man gaf de juffrouw meteen
vijftien gulden als voorlopige scha
devergoeding en nu zagen ze elkaar
terug voor de groene tafel. Het werd
geen hartelijke begroeting. De vrien
delijkheid kwam alleen van de kant
van de schuldige woonwagenman.
De juffrouw wilde niet veel van
hem weten. Ze richtte zich recht
streeks tot de rechter. Want zij was
gekomen om de oogst aan schadever
goedingen tot de laatste halm toe
binnen te halen. „Asjeblieft", zei
ze, 191,79".
De rechter vond het een aardig
sommetje. „Hoe berekent u dat?"
vroeg hij, „Hebt u kwitanties mee
gebracht?"
Er kwamen wat papiertjes uit
haar portemonnee: zoveel wegens
loonderving, zoveel busgeld, zoveel
voor nieuwe kleren en tenslotte
150,omdat het zo'n pijn had ge
daan.
„U moet natuurlijk niet het on
derste uit de kan willen hebben",
vond de rechter. „Die honderdvijftig
gulden zullen we er maar af doen.
Pijn is immers toch niet in geld uit
te drukken."
„En de nieuwe kleren dan?" vroeg
de officier, die zich niet kon voor
stellen, dat het minuscule buksko
geltje zulke ruïneuze gevolgen had
gehad voor de garderobe van de
juffrouw. „Hebt u daar bewijsstuk
ken van?"
Nu kwam er een enorme bood
schappentas te voorschijn. En daar
uit een zwarte rok, met een klein
kogelgaatje en een witte onderjurk,
ook met een klein kogelgaatje en
dan nog een klein rose kledingstuk
met een nog ideiner gaatje cn bo
vendien met een bloedvlek ter groot
te van een kwartje. „Die kan ik
onmogelijk meer dragen", zei de
juffrouw beslist.
„Maar dat kan toch wel worden
gestopt!" meende de rechter ontzet,
want hij is ook huisvader. De juf
frouw schudde ontkennend het
hoofd. Ze wilde die kleren niet
meer aan. „Dan moet u ook maar
zelf weten", zei de rechter, „maar
voor zulke opvattingen hoeft die
man niet ki'om te liggen." Hierna
werd de schade vastgesteld op vijf
entwintig gulden, het reeds geoffer
de bedrag van 15,niet meege
rekend. En als straf kreeg de schut
ter twee weken voorwaardelijk.
„En als hij dat geld niet betaalt?"
vroeg de juffrouw hautain.
„Geen nood", antwoordde de ver
dachte, terwijl hij een briefje uit
zijn broekzak trommelde, „hebt u
terug van honderd piek?"
ZANGERTJES VAN ST. FRANS
NAAR ENGELAND
Op uitnodiging van een zangers
comité in de voorstad van Londen
zullen de zangertjes van St. Frans
een achtdaagse trip maken naar
Londen. De 40 zangertjes die in de
omgeving van Venray een goede
naam hebben gekregen sinds mees
ter Buys dit koortje heeft opgericht,
hebben zich volijverig ingezet om de
gelden bij elkaar te brengen. Zij
hebben gespaard, ballpoints ver
kocht en lege flessen ingezameld.
De zangertjes zullen in Londen twee
missen met hun zang opluisteren,
maar daarnaast zullen zij hun ge
hele reportoire ten gehore brengen.
W. BEEREN OVERLEDEN
Zondagmiddag is in Wassenaar
tengevolge van een hartaanval plot
seling overleden de heer W. J. L.
Beeren .directeur van de N.V. Tri-
cotagefabrieken v.h. Frans Beeren
en Zonen te Weert.
De heer Beeren was 67 jaar oud.
Hij was juist teruggekeei-d van een
zakenreis naar Zuid-Afrika.
De uitvaartdienst heeft plaats ge
had woensdag om 12 uur in de pa
rochiekerk van St. Jozef te Keent-
Weert.
m\
DAADWERKELIJKE
OECUMENE
Van daadwerkelijke oecumene
heeft men in Venray nu al voor de
tweede keer blijk gegeven. Eerst
ontmoette de Dei"de Orde van Ven
ray al een royale medewerking bij
een aktie om het protestantse kerk
je te Blitterswijck aan een nieuw
orgel te helpen. Daarin is men met
vlag en wimpel geslaagd.
Maar voor de in Venray wonende
leden van het Nederlandse Her
vormde Kerkje bedraagt de afstand
VenrayBlitterswijck nog altijd
12 km. Opnieuw stelde de Derde
Orde een daad: huize San Damiano
te Venray werd voor de zondags
dienst van de Ned. Herv. gemeente
beschikbaar gesteld. Het werd zon
dag meteen een succes, zodat op
herhaling kan worden gerekend.
Elke dag hier is anders: het werk is afwisselend,
interessant, 's Morgens wordt u wakker in uw
eigen gerieflijke kamer. U ontbijt samen met
andere jonge mensen: leerling-verplegers en
-verpleegsters die net als u hun beroep kozen
in het Deltaziekenhuis. De ene dag heeft u
praktisch werk, in samenwerking met collega's
en artsen. Dan weer heeft u cursus, waarbij
artsen en psychologen u les geven. Naast
Verpleegkunde zijn ook vakken als Psycho
logie, Handenarbeid e.d. van belang - want de
meeste patiënten komen hier omdat het
jachtige leven hun teveel werd. Begrip, rust
en afleiding zijn belangrijke "geneesmiddelen"
voor hen. U kunt meehelpen aan hun herstel -
en dat maakt het werk juist zo dankbaar.
Straks, na werktijd, kunt u welverdiend ge
nieten van de landelijke omgeving, van ons
eigen zwembad, van onze tennisbaan...En op
uw vrije dag gaat u misschien naar het strand,
dat niet zo ver weg is. Bovendien bent u zó in
Rotterdam, met een rechtstreekse busverbin
ding.
De arts Is uw leraar In het Deltaziekenhuis. Als u -
jonge vrouw, jonge man, afzwaaiend dienstplichtige -
in het specialistische Deltaziekenhuis uw beroep
kiest, wordt u door bekwame artsen opgeleid tot
Rijksgediplomeerd Verplegende. (Kosteloze cursus
in werktijd - direct een behoorlijk salaris - kleding-
toelage - reiskostenvergoeding - tenminste 3 weken
vakantie met 4°/o vakantiegeld). Speciale opleiding
voor jonge meisjes. Meisjes jonger dan 17 jaar krij
gen eerst een speciale vooropleiding in hun eigen
adspiranten-school. Ook tijdens deze opleiding ver
dienen zij een aantrekkelijk salaris.Kom eens langs:
Kom op maandag of donderdag. (Reiskosten worden
vergoed.) Ook als u even schrijft zenden wij u graag
élle Inlichtingen. Maar als u eens lèngs komt, ziet u
zelf hoe uw dagen kunnen zijn In het Deltaziekenhuis.
O O ft T U