Overpeinzingen interessante werkdag Z0MERZEGELS Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN p mm ABONNEMENTS- Venrays industrialisatiebeleid in discussie VRIJDAG 24 APRIL 1964 No. 17 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (buiten Venray 1.75 De industrialisatiepolitiek in Venray is het onderwerp geweest van veel discussie. Er zijn harde woorden over gevallen in kran ten, in raadsvergaderingen en binnenkamers. Er z(jn verwijten gedaan en telegrammen verzonden, redacteuren ztfn op het matje moeten komen en anderen is verweten hier niets over te schrij ven. Geheime rapporten lagen ter inzage, notulen waren in te zien, afschriften van brieven, die nooit aankwamen, werden afgedrukt, kortom de vestiging van de nieuwe Rank Xerox industrie heeft een jstorm verwekt, die nu nog altijd naritselt VOORGESCHIEDENIS De voorgeschiedenis is bekend. Venrays gemeentebestuur heeft ter bepaling van zijn beleid in deze de Dienst Arbeidsvoorziening Limburg en het Economisch Technologisch Instituut Limburg in 1963 een rap port laten opstellen over de moge lijkheden en wenselijkheden van verdere industrialisatie van- onze gemeente. Dat rapport was en bleef geheim tot voor kort zelfs voor de indus triëlen in Venray. Nu is geheim een groot woord, want aldra bleek men op de hoogte te zijn van de conclu sies, die o.m. inhielden, dat op grond van de jaarlijkse aanwas van de be roepsbevolking (welke niet geheel door de bestaande industrieën werd opgenomen) een voorzichtige uit breiding van de industrie werd ge adviseerd. Een conclusie, waarmede de In dustriële Commissie na overleg met de gemeente zich akkoord verklaarde. In deze commissie zitten vertegenwoordigers van de Indus triële kring, zodat m endus kan stel len dat ook de gevestigde industrie deze conclusie in het algemeen on derschreven. Dat zij daarbij aller eerst dachten aan uitbreiding van bestaande industrieën was en is vanzelfsprekend. Er is echter iets anders gebeurd. De gemeente heeft nl. op grond van bovenstaand rapport toen hóar daarvoor de mogelijkheden ge boden werd, de Rank Xerox aange trokken, een internationaal concern, dat in onze plaats in een fabriek van 40-45 miljoen, copieerprodukten wil gaan fabriceren voor de gehele E.E.G.-markt Dit temeer omdat dit bedrijf in 1965 wilde starten met ongeveer 200 arbeidskrachten, iets waarvoor ook weer volgens genoemd rapport dan ruimte zou zijn. Daarnaast bleek in de tijd dat dit rapport werd opgesteld, uitge werkt en behandeld de ar beidssituatie bij de bestaande in dustrieën zich sterker te wijzigen, dan men aanvankelijk had vermoed. Wilden namelijk de ni Venray reeds gevestigde industrieën hun produk- tie handhaven en op grond van nieuwe orders kunnen uitbreiden dan was het noodzakelijk nieuwe arbeidskrachten aan te trekken. Aangezien deze uit Venray en omstreken onvoldoende kwamen opdagen, kregen we hier Spanjolen, Italianen, Grieken en Turken (met alle financiële en andere gevolgen van dien!) WACHTEN OP ELKAAR Men kan rustig stellen, dat na verloop van tijd, enkele van de voornaamste industriëlen zich beslist niet meer zo con amore achter de conclusies van genoemd rapport stelden. Daarvoor was hun de situ atie in eigen bedrijf te moeilijk geworden. Men heeft dus van die kant B. en W. nog eens uitdrukkelijk gevraagd oog te hebben voor deze moeilijkheden en als er dan beslist een nieuwe industrie bij zou moe ten komen, dat men dan toch zeker niet verder zou gaan, dan een die maximaal 200 arbeidskrachten zou gaan gebruiken. Men wilde trou wens over deze hele aangelegenheid nog wel eens een uitvoerig gesprek hebben met het CollegeEen ant woord op deze bri^f is nooit ont vangen, hoewel er een verzonden is, waaruit bleek dat het College, over de veerschillende intussen ge rezen moeilijkheden wel praten wil de, doch graag zou zien dat de Venrayse industrieën vooraf 'n soort inventarisatie stuurden van de hui dige moeilijkhêden en hun wensen t.a.v. eventuele uitbreidingen. De industrieën hebben dus op ant woord zitten wachten ,het college op de inventarisatie en dat terwijl de tijd verging.... 450 ARBEIDSKRACHTEN Het antwoord kwam uit een heel andere hoek als men dat zo stel len mag nl. uit een advertentie van de Rank Xerox, die een direc teur vroegen voor hun nieuw te vestigen bedrijf in Venray, waar men „straks" met 450 mensen zou gaan werken Dat op dit bericht verschillende industriëlen de schrik in de benen slbeg, is heel begrijpelijk en dat hierover het nodige gezegd is, idem dito. Terwijl men over 200 arbeids krachten al ongerust was, bleek nu op 450 gerekend te worden. "Waar moeten die vandaan komen, hoe kan men zo iets doen, waren de vragen, die gesteld werden, ter wijl men zich bitter beklaagde dat de gemeente schijnbaar geen oog had voor de moeilijkheden, die hier voor de gevestigde industrieën reeds lagen, zonder dat een ander de spoe ling nog dunner komt maken. Men verweet de gemeente onvoldoende voorlichting te hebben gegeven, niet alleen aan de industriële commissie, maar ook aan de nieuw te vestigen industrie, die immers ook voor ar beidsproblemen zou komen te staan. De gemeente heeft dit op haar beurt weer bestreden door in een openbare raadsvergadering te stel len dat men zich gehouden heeft aan de conclusies van het speciaal daarvoor uitgebrachte rapport, dat men in overeenstemming gehandeld heeft met wat er mede naar aan leiding daarvan in de industriële commissie besproken is, dat men de in het rapport genoemde cijfers aan de Rank Xerox heeft getoond en en dat op grond van een en" ander dit concern besloten heeft naar Ven ray te komen. Dit bedrijf wil starten met 250 krachten (waarvan slechts een ge deelte uit Venray zal komen) en om streeks 1970 uitgegroeid zijn tot 450. Bovendien zo werd beklemtoond zal dit wereldconcern zich beslist niet alleen laten leiden door „Ven rayse" cijfers. HOE IS HET MOGELIJK vraagt zich de buitenstaander af, die nog voor 10 jaren een Vredepeel ontginnen zag, omdat men de werk lozen iets te doen moest geven? Hoe is 't mogelijk vraagt hij zich af, dat na aanvankelijk een vrij ongeluk kige start van Venrays industria lisatie, thans alle gevestigde bedrij ven zich dermate hebben uitgebreid en gegroeid zijn, dat men zich nu erge zorgen moet maken om aan mensen te komen om in die fabrie ken te werken? Hoe is 't mogelijk dat de uitgaande pendel, die vroe ger al groot was, thans overtroffen wordt door een inkomende pendel, 1 als bewijs dat vele tot in de verre omtrek op Venray als arbeids plaats zijn aangewezen. Hoe is het mogelijk dat in een plaats, die vroeger „stikte" in de werkloosheid thans Spanjolen, Grie ken en Turken er bij moeten halen om voldoende mensen in de hier ge vestigde bedrijven te krijgen? Het antwoord op die vragen heeft men beslist niet met de opmerking: goed geleid industrialisatiebeleid. We hebben het aan den lijve on dervonden dat industrieën, waar men alle goede verwachtingen van had, roemloos ten onder zijn ge gaan. Andere daarentegen zijn uit gebreid met een tempo en een vaart, die hen dagelijks nog zelf verbaast. Ligt het dan alleen aan het zakelijk inzicht van hun leiders, de kwali- teitspx-odukten, die ze leveren, de sociale en materiële omstandigheden waarin hun personeel werkt? Is er de „hoogconjunctuur" de oorzaak van? Het antwoord op dit alles is moeilijk te geven, zelfs ach teraf, als men alle feiten en omstan digheden kent, mede omdat dan blijkt dat het „toeval", nog altijd een grote rol speelt Er is dit jaar alle reeden om een extra hoeveelheid Zomerpostzegels in huis te halen. De Zomerzegels worden in 1964 namelijk voor de 25ste keer uitgegeven: een zilveren jubileum! Daar bovendien de Neder- landsche Vereeniging tot Bescher ming van Dieren 1Ü0 jaar bestaat, heeft de PTT als 25ste serie Zomer zegels een aantrekkelijke serie zomerzegels uitgegeven, waarop voorkomen: een blindengeleidehond, een groep herten, drie poezen en een wisent met kalfje. Behalve voor de gebruikelijke drie doeleinden: volksgezondheid, maat schappelijk werk en cultuurbevor dering, wordt dit jaar een deel van de opbrengst ook bestemd voor een concreet project van dierenbescher ming. Zoals gewoonlijk wordt een vierde deel van de opbrengst van de Zomerzegelaktie in de provinciés besteed, waar het ten goede komt aan regionale of plaatselijke sociale en culturele instellingen. De Zomerzegels postzegels met een kleine toeslag boven de fran- keerwaarde zijn alle postkantoren verkrijgbaar van 21 april tot en met 13 juni a.s. Koopt U dit jubileumjaar eens een extra hoeveelheid Zomerpostzegels. Dan maakt U het jubileum van de Zomerzegels tot een echt feest voor mensen (en dieren) in nood. Hoeveel moeilijker zal het dan niet zijn om in de toekomst vooruit te zien? Toch eist het algemeen be lang dit. Toch vraagt men en te recht dat de overheid de werkge legenheid stimuleert en ontwikkelt op dusdanige wijze dat ook in de toekomst iedereen, die wil, hier zijn dagelijks brood verdienen kan. BOTSING Hoe moeilijk het is blijkt o.a. uit de botsing der meningen, die we thans in eigen plaats hebben meege maakt. Terwijl de gemeente stelt dat zij het algemeen belang dient door op grond van een min of meer of ficieel rapport een nieuwe industrie aan te trekken, zijn gevestigde industrieën die ook voor een deel 't algemeen belang dienen, boos om dat ze -zich door deze maatregel ernstig gedwarsboomd zien in hun uitbreidingsplannen, zelfs zodanig dat men nu vestigingen elders gaat stichten. Wat het zwaarste weegt, kan op dit moment niemand zeggen. Dat zal de toekomst leren. Deze kwestie heeft ons nu alleen geleerd dat de zo noodzakelijke samenwer king tussen industrie en gemeente, ondanks een industriële kring, on danks een industriële commissie en ondanks 't voornemen van B. en W. neei-gelegd in de begrotingsbeschou wing 1964: een open oog te blijven houden voor de belangen van de ge vestigde industrieën, te kort schiet en niet voorkomen kan dat de toch al moeilijke beslissingen inzake industrialisatie nog moeilijker ge maakt worden. HUISVESTING-PERIKELEN Minister Bogaers van Volkshuis vesting heeft een optimistische ver klaring afgelegd over de woning- bouw. Er zit schot in. Dit bewijzen' inderdaad de cijfers. Eir is boven dien ruimte voor het experiment en dat is ook veel waai'd. Eexx woord van lof voor zijn initiatiefrijke be leid is beslist op zijn plaats. Er is echter een andere ontwik keling op het gebied der-huisves ting gaande, welke beslist minder gunstig is ,maar dat minder op het terrein van de minister van Volks huisvesting ligt dan wel van xijn kollega's van Economische Zaken en Financiën. Wij doelen op de enorme wind handel in huizen en grond. Het is niet bijzonder, wanneer de prijs van een huis in de loop van enkele maanden met duizenden stijgt. Dit is echter nog niets vergeleken met de speculatie in de bouwgrond. De post bouwgrond wordt steeds groter in de totale bouwkosten van het huis. Nu kan men wel loonrondes in voeren, maar door de stijgende grondprijzen worden de nieuw bouwhuizen onevenredig hoog in .de huui-, zodat nooit een goede verhou ding bereikt wordt. Wanneer over al prijscontroles gelden, waarom dan niet op het gebied van de han del in huizen en grond? ARBEIDSINKOMEN Bij de protesten tegen de nieuw vastgestelde melkprijs heeft het Landbouwschap een staat overgelegd van het arbeidsinkomen van de boe ren op de gemengde bedrijven. Daar uit blijkt dat men op de zuidelijke zandgebieden met gemiddeld 10.5 ha de formidabele som van f 4100, per jaar haalde als men de overuren niet meetelt. Dank zij de overuren komt de boer dan aan 5400,per jaar. Dat het jaarloon met zijn toe slagen rond de 8000,ligt is zeer lovenswaai'dig, doch dat de boer zelf de laatste jaren slechts de helft haalt, toont duidelijk aan dat er aan onze landbouwpolitiek iets scheef zit. Deze cijfers van bet Landbouw Economisch Instituut zijn niet bepaald geruststellend voor de toekomst. BOOMPLANTDAG 15 april is voorbijgegaan, ook nu weer, zonder dat we Venrays jeugd hebben ingeschakeld bij boomfeest dag, zonder dat ze door het planten van een boom meewerken san onze groenvoorziening. We hebben dit experiment eenmaal uit durven ha len bij de groenvei"siering van de Oostsingel, maar zijn daar schijn baar zo van geschrokken dat we dat niet meer herhalen durven. Ti-ouwens we hebben wat tegen bomen, zo schijnt het, want in de nieuwere uitbreidingsplannen is en blijft het kaal. Het besef dat groen- behoud en gi'oenvoorziening o.a. door bomen belangrijk zijn voor de „leefbaarheid" van onze plaats en gemeente is lang niet algemeen doorgedrongen. Dat men dit besef, ook door boomplantingsdag niet de jeugd bijbrengt, verlevendigd sterker maakt is daarom des te jammer. Tot heden kappen we lie ver Men kan de waarde van veel dingen in geld uitdrukken, maar niet die van pijn. Pijn is onbetaal baar. Dat hebben wij ook weer van de politierechter geleerd. De woon wagenbewoner die vol narigheid en zenuwen voor de groene tafel stond, was een fatsoenlijk man, want al 31 jaar vertoeft hij op dit onder maanse en nog nimmer heeft de politie kans gekregen, zijn naam in haar secure boekhouding te note ren. Maar de eerste keer was met een raak. Of zou u niet vreemd op kijken, als er iemand schietend in een auto door uw straat zou rijden? Dit had de berouwvolle woonwa genbewoner in een vlaag van over dreven levensvreugde gepresteerd. Hij had een windbuks gekocht en onderweg besloot hij die even te proberén. Zo draaide hij het raamp je van zijn tweedehands auto om laag, mikte op een paaltje en trok af. Als boordschutter zal deze ver dachte het evenwel nooit ver bren gen. In plaats van in het paaltje te belanden, drong het bukskogeltje een jufrouw binnen, die net aan het winkelen was. De juffrouw sprong op enige afstand verticaal omhoog en vervolgens horizontaal opzij in de richting van een aldaar gepar keerde politieman. De onfortuinlij ke schutter had ondertussen de zonderlinge gymnastiek van de ge troffen juffrouw opgemerkt. Toen hij poolshoogte kwam nemen, ont dekte hij dat hij er zelf de oorzaak van was. De man gaf de juffrouw meteen vijftien gulden als voorlopige scha devergoeding en nu zagen ze elkaar terug voor de groene tafel. Het werd geen hartelijke begroeting. De vrien delijkheid kwam alleen van de kant van de schuldige woonwagenman. De juffrouw wilde niet veel van hem weten. Ze richtte zich recht streeks tot de rechter. Want zij was gekomen om de oogst aan schadever goedingen tot de laatste halm toe binnen te halen. „Asjeblieft", zei ze, 191,79". De rechter vond het een aardig sommetje. „Hoe berekent u dat?" vroeg hij, „Hebt u kwitanties mee gebracht?" Er kwamen wat papiertjes uit haar portemonnee: zoveel wegens loonderving, zoveel busgeld, zoveel voor nieuwe kleren en tenslotte 150,omdat het zo'n pijn had ge daan. „U moet natuurlijk niet het on derste uit de kan willen hebben", vond de rechter. „Die honderdvijftig gulden zullen we er maar af doen. Pijn is immers toch niet in geld uit te drukken." „En de nieuwe kleren dan?" vroeg de officier, die zich niet kon voor stellen, dat het minuscule buksko geltje zulke ruïneuze gevolgen had gehad voor de garderobe van de juffrouw. „Hebt u daar bewijsstuk ken van?" Nu kwam er een enorme bood schappentas te voorschijn. En daar uit een zwarte rok, met een klein kogelgaatje en een witte onderjurk, ook met een klein kogelgaatje en dan nog een klein rose kledingstuk met een nog ideiner gaatje cn bo vendien met een bloedvlek ter groot te van een kwartje. „Die kan ik onmogelijk meer dragen", zei de juffrouw beslist. „Maar dat kan toch wel worden gestopt!" meende de rechter ontzet, want hij is ook huisvader. De juf frouw schudde ontkennend het hoofd. Ze wilde die kleren niet meer aan. „Dan moet u ook maar zelf weten", zei de rechter, „maar voor zulke opvattingen hoeft die man niet ki'om te liggen." Hierna werd de schade vastgesteld op vijf entwintig gulden, het reeds geoffer de bedrag van 15,niet meege rekend. En als straf kreeg de schut ter twee weken voorwaardelijk. „En als hij dat geld niet betaalt?" vroeg de juffrouw hautain. „Geen nood", antwoordde de ver dachte, terwijl hij een briefje uit zijn broekzak trommelde, „hebt u terug van honderd piek?" ZANGERTJES VAN ST. FRANS NAAR ENGELAND Op uitnodiging van een zangers comité in de voorstad van Londen zullen de zangertjes van St. Frans een achtdaagse trip maken naar Londen. De 40 zangertjes die in de omgeving van Venray een goede naam hebben gekregen sinds mees ter Buys dit koortje heeft opgericht, hebben zich volijverig ingezet om de gelden bij elkaar te brengen. Zij hebben gespaard, ballpoints ver kocht en lege flessen ingezameld. De zangertjes zullen in Londen twee missen met hun zang opluisteren, maar daarnaast zullen zij hun ge hele reportoire ten gehore brengen. W. BEEREN OVERLEDEN Zondagmiddag is in Wassenaar tengevolge van een hartaanval plot seling overleden de heer W. J. L. Beeren .directeur van de N.V. Tri- cotagefabrieken v.h. Frans Beeren en Zonen te Weert. De heer Beeren was 67 jaar oud. Hij was juist teruggekeei-d van een zakenreis naar Zuid-Afrika. De uitvaartdienst heeft plaats ge had woensdag om 12 uur in de pa rochiekerk van St. Jozef te Keent- Weert. m\ DAADWERKELIJKE OECUMENE Van daadwerkelijke oecumene heeft men in Venray nu al voor de tweede keer blijk gegeven. Eerst ontmoette de Dei"de Orde van Ven ray al een royale medewerking bij een aktie om het protestantse kerk je te Blitterswijck aan een nieuw orgel te helpen. Daarin is men met vlag en wimpel geslaagd. Maar voor de in Venray wonende leden van het Nederlandse Her vormde Kerkje bedraagt de afstand VenrayBlitterswijck nog altijd 12 km. Opnieuw stelde de Derde Orde een daad: huize San Damiano te Venray werd voor de zondags dienst van de Ned. Herv. gemeente beschikbaar gesteld. Het werd zon dag meteen een succes, zodat op herhaling kan worden gerekend. Elke dag hier is anders: het werk is afwisselend, interessant, 's Morgens wordt u wakker in uw eigen gerieflijke kamer. U ontbijt samen met andere jonge mensen: leerling-verplegers en -verpleegsters die net als u hun beroep kozen in het Deltaziekenhuis. De ene dag heeft u praktisch werk, in samenwerking met collega's en artsen. Dan weer heeft u cursus, waarbij artsen en psychologen u les geven. Naast Verpleegkunde zijn ook vakken als Psycho logie, Handenarbeid e.d. van belang - want de meeste patiënten komen hier omdat het jachtige leven hun teveel werd. Begrip, rust en afleiding zijn belangrijke "geneesmiddelen" voor hen. U kunt meehelpen aan hun herstel - en dat maakt het werk juist zo dankbaar. Straks, na werktijd, kunt u welverdiend ge nieten van de landelijke omgeving, van ons eigen zwembad, van onze tennisbaan...En op uw vrije dag gaat u misschien naar het strand, dat niet zo ver weg is. Bovendien bent u zó in Rotterdam, met een rechtstreekse busverbin ding. De arts Is uw leraar In het Deltaziekenhuis. Als u - jonge vrouw, jonge man, afzwaaiend dienstplichtige - in het specialistische Deltaziekenhuis uw beroep kiest, wordt u door bekwame artsen opgeleid tot Rijksgediplomeerd Verplegende. (Kosteloze cursus in werktijd - direct een behoorlijk salaris - kleding- toelage - reiskostenvergoeding - tenminste 3 weken vakantie met 4°/o vakantiegeld). Speciale opleiding voor jonge meisjes. Meisjes jonger dan 17 jaar krij gen eerst een speciale vooropleiding in hun eigen adspiranten-school. Ook tijdens deze opleiding ver dienen zij een aantrekkelijk salaris.Kom eens langs: Kom op maandag of donderdag. (Reiskosten worden vergoed.) Ook als u even schrijft zenden wij u graag élle Inlichtingen. Maar als u eens lèngs komt, ziet u zelf hoe uw dagen kunnen zijn In het Deltaziekenhuis. O O ft T U

Peel en Maas | 1964 | | pagina 11