BERMBRAND
Hófy ns
de £olieieek
onnodig en gevaarlijk
't Volle pond
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Kinderen en TV
issu&fBil
Politierechter
landbouwcijfers
van Venray e o.
jaarvergadering
KLETEX
UitPeelenMaas
VRIJDAG 20 MAART 1964 No. 12
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
ADVERTENTIEPRIJS 8Vt ct. p. mm ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75
Het voorjaar nadert. De katjes
struiken bloeien al en in onze tuinen
begint de eerste sier met voorzichti
ge krokussen en de langer wordende
neuzen van de aaslelies. De knoppen
worden dik en veel kruiden steken
de eerste spruiten uit de donkere
grond. Maar de weiden en de vel
den en de kanten van de wegen lig
gen nog dor en schijnbaar levenloos
op de aarde.
De droge schrale winden waaien.
En juist nu acht de boer de tijd ge
komen hier en daar een lucifer te
houden aan een dor bosje gras om
die berm of die sloot eens fijn op te
knappen om er schoon de zomer mee
in te gaan .Als zij het niet doen, zal
de schooljeugd wel zorgen voor
„schone" weg- en slootkanten, en zij
zal de stiekeme lol hebben van een
lekker lang en gemakkelijk fikkie.
Men wil eens gemakkelijk van de
ruigte en de rommel afkomen en een
lucifer is dan een zeer gemakkelijk
en goedkoop hulpmiddel. De voort'
kruipende vlammen doen het werk
gratis en grondig.
Dat meent men tenminste want
het is namelijk juist het regelmatig
elk voorjaar afbranden, dat hem
bramen en kweek, distels en ander
lastig onkruid bezorgt. Want deze
planten bestaan bij de gratie van
een storing, of die nu bestaat uit
branden of uit spuiten met chemi
sche stoffen. Men kan beter niets
doen, want door de rust in het mi
lieu verliezen de schadelijke planten
de voorwaarde van gestoordheid van
het milieu en ze zullen vanzelf ver
dwijnen en plaats maken voor de
oorspronkelijke flora van ongestoor
de milieus.
Maaien heeft niet zulke schadelij
ke blijvende gevolgen. Nog beter is
het, hout te planten op perceels
scheidingen, langs sloten en langs
wegen. Onder de schaduw van wat
houtgewas is het gauw gedaan met
le last van hinderlijke onkruiden,
mits verder niet gestoord wordt. Dat
is allemaal al lang door wetenschap
pelijk onderzoek aangetoond. Maar
met bomen en struiken moet men
tegenwoordig al helemaal niet meer
aankomen. Hoewel hierin toch een
kentering valt te bespeuren .Geluk
kig wordt weer veel hout aange
plant, langs wegen en hier en daar
op overhoeken en op de perceel
scheidingen.
GEVAAR
Er zijn grote gevaren verbonden
aan dat zinloze branden. De jeugd
wordt niet met opzet uiteraard
geleerd, dat het zo gemakkelijk is
een lege kunstmestzak of een dorre
bermkant aan te steken. Zij verliest
hierdoor de eerbied voor het leven
en het eigen landschap en zij leert
onvoorzichtig handelen met ander
mans goed. En waar blijft de brand?
Gaat die vanzelf uit? Men is terug
gegaan naar huis, want de fik wordt
pas aangelegd o -het allerlaatst van
het verblijf ter plaatse; men wil zelf
niet in de walm verblijven. Niet zel
den gebeurt het, dat zo'n onschuldig
brandje zich over veel zij sloten en
hel einden wegberm uitbreidt, bos
sen doet branden en zelfs hooi- en
stromijten doet verloren gaan. En
wie is wettelijk aansprakelijk? Jong
hout, in de bermen geplant of ex-
spontaan opgeslagen, wordt gedood;
het is niet bestand tegen de hitte
van de langzaam voortkxuipende
vlammen. Vlak boven de grond
wordt het levende cambium tussen
De politie heeft bij een Zutfense
kruidenier proces-verbaal opge
maakt, omdat deze waren had aan
geprijsd per pond. Dat mag niet
vanwege de ijkwet, die dateert van
1937 en na enkele jaren inlooptijd
van kracht werd op 1 januari 1941.
Het is een mooie wet, die ijkwet,
er is geen grammetje onjuistheid in
te vinden. Jammer echter, dat de
mensen zich aan die nieuwe wet in
het spraakgebruik helemaal niet
storen en rustig blijven spreken van
een half pond koffie en een ons
thee. Het is maar goed, dat de krui
denier goed in rekenen is, anders
kwamen de huisvrouwen met al die
grammen-honderdtallen prompt in
de war.
Maar intussen zit de kruidenier,
die aan zijn klanten denkt met een
proces-verbaal, omdat de Zutfense
politie gram was over een pond. Zou
het niet heel erg eenvoudig zijn om
in die ijkwet achter de aanduiding
van 100 en 500 gram het woordje ons
resp. pond te schrijven. Op die ma
nier worden bovendien goed Neder
landse aanduidingen voor gewichten
geen aanleiding meer voor een pro
ces-verbaal.
basten hout van de jonge boom ge
dood; als dit gebeurt moet een boom
sterven. Wanneer een boom nog net
niet sterf, zijn toch de opgelopen
wonden invalspoorten voor allerlei
infecties ,die het afsterven wel zul
len bewerkstelligen. De schade aan
jonge bomen is jaarlijks aanzienlijk.
Van wie zijn deze bomen? Van de
onschuldige brandstichter? Of van
ons allemaal?
Ook de natuur lijdt schade. Het
branden kan de hele zomer door
gaan, want ook met chemische mid
delen bespoten bermen en sloten
worden dor en vatten gemakkelijk
vlam. Menige vast broedende vogel
wordt door zo'n onschuldig vuurtje
op het nest verrast; als het dier tij
dig vlucht is toch het (levende!) leg-
sel verloren. De oorspronkelijke lus
tige en binnen de perken blijvende
plantengemeenschap moet plaats
maken voor storingsplanten. Een zo
veelste vorm van verarming en ni
vellering.
LELIJK
Het mooie Venrayse land, waar
over 't voorjaar vriendelijkheid,
kleur en leven legt, brandt. Het
wordt lelijker-. Golven van onzui
verheid verpesten de atmosfeer. Men
kan beter binnen blijven. Zwartge
blakerde bermen en sloten en door
gebrande bosjes en overhoekjes lig
gen vele maanden lang leeg en arm.
Geen vogel komt er broeden; er is
geen dekking. De zo onschuldig en
met een „goed doel" begonnen bran
den kunnen honderden hectaren
natuurschoon vernielen. Ga in apiil
of mei maar eens naar de Peel, die
immers elk voorjaar brandt! Dik
wijls ziet men zo'n geblakerde berm
die toch niet mooi meer is
gebruikt worden als stiekeme vuil-
stort. De kroon op het werk!
Iedereeen vindt dit vanzelfspre
kend. De boer moet toch zijn sloten
schonen! Welke voorbijganger dooft
de vlammen? Welke politieman
waarschuwt? Men accepteeert deze
nodeloze vernieling en verdrietige
verarming met de vanzelfsprekend
heid waarmee alle nuttigs wordt
aanvaard.
Maar men vergist zich.
la. MARTENS
Schoolstraat 30
Een onderwijzeres in Beieren
heeft in haar klas een kleine en
quête gehouden, waax-in zij probeer
de de invloed van de t.v. en met na
me van de misdaadfilms, op haar
leerlingen te meten. Een paar van
de kinderen ze waren allen 8 of
9 jaar vertelden des nachts van
de misdaadfilms nachtmerries te
hebben. De meesten echter hadden
daar geen last van. Zij reageerden
anders: „Je kunt er heel wat mooie
en gevaarlijke dingen' van leren, b.v.
een mens vermoorden", schreef er
een. Een ander schreef, dat hij van
de films veel trucs leerde en dat hij
het leuk vond om te zien, hoe er
iemand opgehangen werd. Weer een
ander vond het machtig te zien hoe
iemand werd vermoord. De Neder
landse t.v. is wat kritischer geweest
in haar uitzendingen tot dusver. Er
was trouwens maar weinig zendtijd.
Dit verlicht de ouders wel in hun
taak bij de opvoeding van hun kin-
deren, maar het ontheft hen niet
van hun taak zeer kritisch te zijn
bij hetgeen de kinderen op het t.v.-
scherm te zien kunnen krijgen. Nu
er meer zendtijd beschikbaar komt,
zal de kritische selectie vermoedelijk
wat minder worden bij de omroepen
en zullen eventuele gaten in het
program met meer films worden ge
vuld. De ouders dienen hierbij eens
na te denken over de medische con
clusie n.a.v. de Beierse enquête. De
ze achtte de invloed van de mis
daadfilms funest voor het kind.
Enerzijds bestaat het gevaar, dat
er onnodige angst in het leven van
het kind wordt gebracht met alle
consequenties voor remmingen in
de geestelijke en lichamelijke ont
wikkelingen, anderzijds bestaat het
gevaar, dat het kinderlijke gevoels
leven door de systematische be-
invloeding ernstig beschadigd wordt.
INGEZONDEN
Geachte redaktie.
In uw blad van vorige week is 'n
beschouwing te lezen over het ruil
verkavelingsplan Lollebeek. Een be
schouwing, waarin U zich pessimis
tisch toont ten dele althans
over het uitbuiten van de mogelijk
heden, die deze ruilverkaveling "\a.
de Venrayse landbouwers biedt. U
zegt zelf, dat dit een leken-oordeel
is, gegrondvest op het bezoek van
enkele voorlichtingsavonden en het
feit dat men b.v. in Horst al een heel
stuk verder is met de oprichting Van
een tuinbouwcentrum in het Oosten
rijkse veld dan in Venray, waar zich
voor het in Oirlo te stichten centrum
nog geen gegadigden hebben gemeld.
Ontkend kan niet worden dat een
groep veelal ouderen, ondanks hun
gegeven toestemming met de ruil
verkaveling te beginnen, hiervan te
weinig gebruik maken, in die zin,
dat zij terdege overleggen hoe en
wat in de toekomst voor hun bedrijf
nuttig en nodig is en hoe dit in ruil-
vei'kavelingsverband verwezenlijkt
kan worden. Of dit een specifiek
Venrayse kwaal is, is een andere
kwestie, want voor de ouderen valt
het zeker niet mee om de revolutie
(nog liever dan evolutie) in de hui
dige landbouw bij te houden.
Van de andere kant is het feit
dat de eerste tuinder in het Oos-
tenrijkseveld een Venraynaar is en
dat verschillende Venrayse boeren
zich gemeld hebben voor de Dor-
perpeel, zoals U zelf schrijft, toch
wel een teken dat men zijn tijd ver
staat en risico's durft te nemen. Wie
geen vreemde onder de Venrayse
boeren is, weet dat op verschillen
de bedrijven inderdaad een omwen
teling aan de gang is, die beslist de
de moeite waard is ,al gaat dat niet
zo naar buiten uit. Overschakeling
van veefokkerij, naar varkensfok
kerij en -mesterij, grotere eenheden
kippen, meer tuinbouw, dat zijn zo
allemaal tekenen dat de evolutie in
de landbouw zijn weerslag vindt co.
Venrayse bedrijven, waarbij zéker
en terdege de nieuwe mogelijkheden
van ruilverkaveling zijn ingecalcu
leerd.
Men heeft om het misschien
eens wat hard te zeggen proef -
boerderijen in de Vredepeel gezet
om de Venrayse boeren te kunnen
vertellen hoe men een en ander
wel moest doen. Welnu, de Ven
rayse boer heeft die proefbedrij
ven vertelt hoe het moet en deze
zullen zich nu aan moeten passen.
Als men hoort dat onder Casten-
ray kassen verrijzen van een hal
ve ton, dat er verschillende Venray
se jongelui in de Duitse grensstreek
de bloementeelt aan het bestuderen
zijn, dat in de Vredepeel ware kip-
penfarmen zijn opgericht, dat op het
ene bedrijf deze en het andere be
drijf weer andere nieuwe mogelijk
heden zijn toegepast, dan hoeft men
zo bang niet te zijn. Het is alleen
jammer dat de buitenwacht van dat
„leven" in de Venrayse landbouw te
weinig ervaart. En dat geeft voor
een leek naar buiten-uit inderdaad
de schijn of men bij de pakken neer
zit.
Ongetwijfeld zijn er mensen, die
geen risico's durven nemen, ook al
omdat de afgelopen jaren niet zo
erg best waren voor de landbouwer.
Èr zijn mensen, die liever hun geld
oppotten en hun in talrijke stukjes
verkavelde boerderij bij het oude
willen houden, maar ze verdwijnen.
Dwingt eigen nakomelingsschap hen
daar niet toe, dan zal de tijd korte
metten met hen maken. Een boer,
die niet bij de tijd is, niet weet om
te schakelen, geen risico's neemt,
geen grotere eenheden samenstelt,
zal verdwijnen.
Men hoeft niet pessimistische te
zijn over Venray's land- en tuin
bouw. Want is het dan niet in Oirlo,
de tuinbouw groeitEn kan men
ze ongelijk geven als ze daar liever
wat hogere grond voor uitzoeken,
waar men niet zo lang behoeft te
stoken? Want ook de brandstof kost
geld
We hoeven niet blind te zijn voor
de fouten, die gemaakt worden, voor
de soms wat aarzelende houding, die
men tegenover al dat nieuwe en
dure wordt aangenomen. Maar van
de andere kant zijn er nog weinig
van dergelijke ruilverkavelingen
met zo algemene stemmen er door
gegaan, als een zeker teken dat men
open staat voor het nieuwe dat ko
men gaat.
In het verleden zijn de bewijzen
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portiei
I N.V. INAlfA VENRAY
geleverd in deze streek dat de Ven-
rayse landbouw zijn mannetje staat
en dat zal ze ook in de toekomst. Het
feit adt misschien dan een enkeling
het moede hoofd in de schoot zal
leggen is nog geen bewijs dat men
nu terugschrikt. Het feit dat men
in Horst verder is met de tuinbouw
zegt ook nog weinig. De vraag, die
U zich stelde, nl. of de ruilvexvkave-
ling zijn volle pi'ofijt voor alle „le
den" zal hebben, zal over jaren geen
vraag blijken, maar volle werkelijk
heid. Daar staat het verleden beslist
wel boi'g voor, de enkele twijfelaars
mismoedigen en „potters" ten spijt.
A. J„ Leunen
oil* «metering» j
,1AKM ftvwu*fc«» <--#
itoÜXUlf ftnancwrfoyiv^
JUL1ANASINGEL41 'tekf.M] (K4780)
Op de dagvaarding stond, dat ze
pas 82 was, maar ze zag er ouder
uit. De sporen van moeilijke jaren
had zelfs de kapper niet weg kunnen
werken, die kennelijk gisteren nog
een middag had besteed om dat hel
blonde haar zo netjes in de plooi te
krijgen. Toch zag ze er keurig uit.
Maar die topper was ongetwijfeld
geleend van een buurvrouw, die iets
groter is.
Het duurde even ,voor het twee
jarig dochtertje aan de hand van
..nme plisie" de gang op en neer
^wandelde. Die hoefde er niet bij te
zijn op dit moeilijke ogenblik. De
dagvaarding noemde het wegnemen
van een geringe hoeveelheid textiel.
Eerst zei ze niet veel, maar met de
tranen kwam ook het verhaal los;
het verhaal dat de rechter al lang
kende uit de stukken en dat een
mens zijn hart zou laten omdraaien
in z'n lijf.
Ze had een blanco strafregister,
die vrouw, die eigenlijk nog maar 'n
meisje was. Ze was van fatsoenlijke
kom-af. Haar ouders hadden lang
gewaarschuwd tegen dat huwelijk.
Maar die man deed ziclx zo keurig
voor en tenslotte ging ze toch maar
met hem trouwen.
Toen begon de ellende. De keurig
heid en de voox'komendheid waren
er gauw af. De kei-el was te lui om
te werken. Zijn naam had in de
rechtszaal dezelfde uitwerking als
die van de televisierubriek „Zo is
het toevallig ook nog eens een keer"
op een bijbelgenootschap. Maar toch
wilde ze geen kwaad van hem zeg
gen. „Hij is niet kwaad", zei ze,
„heus niet. Maar zo erg zwak
Er kwam een kind en er was geen
geld. De garderobe van het moeder
tje bestond uit zegge en schrijve
vier stuks, nauwkeurig geteld door
de politie. En onder die omstandig
heden had ze zich aan andermans
kleren vergrepen. Voor het dochter
tje. Haar bekentenis werd één ge
schiedenis van kommer en zorg, één
lange poging om geen kwaad te zeg
gen van een kwal van een vent; een
gefluisterde camouflage van een
mislukt leven.
Het recht moet zijn loop hebben.
Maar ook voor de rechter is het wel
eens moeilijk de stoffige wetsartike
len zo te hanteren, dat ze in het ka
der van het werkelijke leven passen.
De officier bleek zichtbaar blij,
dat ons strafrecht de mogelijkheid
van een voorwaardelijke veroorde
ling kent. Een week voorwaardelijk,
met een jaar proeftijd. „Dan merkt
u er verder niets van, want het zal
toch wel niet weer gebeuren", troost
te de rechter. De gebruikelijke ver
maning kon in dit geval achterwege
blijven.
Zonder iets te zeggen haastte ze
zich opgelucht naar de gang. En toen
gebeurde er iets, dat wel enig zal
blijven in de ïxistorie van onze
rechtspleging Moeke kwam terug,
met de kleine meid aan de hand.
„Danjewel, ome", zei die netjes en
alle ooms achter de groene tafel
kregen een handje. Zelfs de oude
griffier kwam er even van uit de
plooi.
,,'n Beentje in de vuilnisbak van
de beschaving", mompelde de deur
waarder.
Van de bijna 25.000 ha., die 3900
landbouwbedrijven in de gemeenten
Venray, Wanssum, Meerlo. Grub-
benvorst, Broekhuizen, Horst en
Sevenum hebben, is de helft 12.500
ha. in gebruik voor akkerbouw, 35°/o
is grasland en 15%) tuinbouw.
In de gemeente Venray liggen
hiervan 1280 bedrijven met bijna
9800 ha. Hiervan is 56 pet. bestemd
voor akker-bouw (1030 bedrijven); 37
pet. voor grasland (878 bedrijven) en
7 pet. voor tuinbouw (642 bedrijven).
De cijfers voor andei-e plaatsen
zijn:
Totaal Akker- Gras- Tuin
bouw land bouw
ha pet. pet. pet.
Horst 5400 44 34 22
Sevenum 3850 47 40 13
Wanssum 830 57 38 1
Limb. 150.000 48 39 13
TUINBOUW
In de Venrayse tuinbouwgrond is
548 ha bestemd voor groente, 90 ha.
voor boomgaarden, 33 ha klein fruit
en slechts 0.03 ha fruit onder glas.
Op 1.8 ha worden bollen gekweekt,
op 0.28 ha bloemen, op de open grond
en op 2 bedrijven wordt op een hal
ve hektare bloemen in kas gekweekt.
In Horst is 902 ha gereserveerd
voor gx-oenten, 78 voor boomgaarden
en 91 ha voor klein fruit, 13 ha voor
bollen, terwijl de cijfers voor bloem
teelt ongeveer op Venray's niveau
liggen.
RUNDVEE
Op 18.10 bedrijven van het district
Veni-ay (waax-onder Horst, Sevenum
en Wanssum) waren er bij de mei
telling 25.866 stuks rundvee of 14.3
stuks per bedrijf.
Voor Venray zijn de cijfers 740
bedrijven 11.602 stuks rundvee of
15.7 per bedx'ijf. Voor Horst: 394 be
drijven, 4549 stuks rundvee of 11.5
stuks per bedrijf. Voor Wanssum: 65
bedrijven 908 stuks rundvee of 13.9
per bedrijf. In Limburg is het ge
middelde 14.3 per bedrijf.
VARKENS
Op 1768 bedrijven in het district
wex-den in 1962 75.400 varkens ge
houden, of 42.6 stuks per bedrijf. In
Venray houdt men op 640 bedrijven
27.000 varkens of 42.2 stuks per be
drijf. In Horst 381 bedrijven 14.300
varkens of 37.6 per bedrijf. In "Wans
sum 2680 op 74 bedrijven ofwel 36.2
stuks per bedrijf. Het Limburgs ge
middelde is 28.2.
PAARDEN
Op 1561 bedrijven in het gehele
district komen 1930 landbouwpaar-
den voor. 1.24 paard dus per bedrijf.
In Venray zijn er 672 paarden op
564 bedrijven of 1.19 per bedrijf. In
Horst 515 op 425 bedrijven of 1.21
per bedrijf. In Wanssum 72 op 52
bedrijven of 1.38 In Limburg 1.2
per bedrijf.
OVERIGE
Schapen wox-den er in totaal in het
hele district 269 gehouden, waarvan
63 in Venray en 142 in Horst.
Liefst 2.221.020 kippen zwermen
op 2945 bedrijven of 755 per be
drijf. In Venray zyn er 894.532 kip
pen op 1068 bedrijven of 838 per
bedrijf. In Horst zijn er 611.150
kippen op 778 bedrijven of 785 per
bedryf. In Wanssum hebben 92
bedryven 59.230 kippen of 643 per
bedryf. In Limburg is het gemid
delde 451 kippen per bedrijf.
HUB. VAN BAAR 70 JAAR
Dinsdag 24 maart wordt te Eind
hoven de kunstschilder Hub. van
Baar 70 jaar.
Hub. van Baar werd te Deurne ge-
boi*en als zoon van de laatste brou
wer van „De Pelikaan", maar ver
huisde al op negenjarige leeftijd met
zijn ouders naar Venx-ay.
Als jongeman vertrok hij over
Roermond naar Amsterdam waar
hij studeerde aan de academie voor
beeldende kunsten, samen onder an
dere met Charles Eijk. Als jonge
kunstenaar schilderde hij kruiswe
gen voor meerdere kex'ken. Vooral
Pater van Well S.J. moedigde hem
aan.
Na zijn huwelijk behaalde hij een
onderwijsakte en werd dan als te
kenleraar verbonden aan een tech
nische school te Eindhoven. Vijf-en-
dertig jaar stond hij daar voor de
klas. Hij is nu al verscheidene jaren
gepensioneerd. Natuurlijk bleef hij
schilderen en tekenen: nu heeft hij
daarvoor weer volop tijd. Het vorig
jaar nam hij met een keuze uit zijn
werk nog deel aan een gx-oepsten-
toonstelling in „Krabbedans" te
Eindhoven.
Hub. van Baar schreef ook korte
verhalen ,met de Peel waaraan
hij met heel zijn hart trouw bleef
als achtergrond. Al heel lang be
hoort hij tot de Wijsgerige Kring
van Eindhoven. Hij is zeer goed
thuis in de moderne filosofie.
Het was een kleine schare ge
trouwen welke de moed hadden ge
vonden naar de jaarvergadering te
gaan in de bovenzaal van Hotel
Kemps te Venray.
De textielarbeidersbond is het
zorgenkind van de grote KAB, im
mers met een zo klein ledenaantal,
terwijl er toch altijd meer dan 100
werkzaam zijn in de textielnijver
heid.
Maar bij de kleine schare getrou
wen was wel een afvaardiging van
de KAV en KAB toen voorzitter W.
Franssen een vrij uitvoerig wel-
komstwoord sprak. De voorzitter
was tevreden over 1963 en kon ver
trouwen hebben in de Euromarkt en
Export. Hoogconjunctuur is goed
voor de arbeider en de jongste
loonsverhogingen waren boven ver
wachting geweest wat zijn oorzaak
vond in deze hoogconjunctuur. Jam
mer was dat vele prijzen een reeële
verhoging hadden teniet gedaan.
Juist de Kletex is kwetsbaar omdat
vele vrouwelijke leden in deze be
drijfssector werkzaam zijn en deze
zijn nu eenmaal moeilijk te bewegen
lid te worden van hun organisatie,
welke verbetering van arbeidsvoor
waarden ook voor hun schept.
Harry Snijders gaf een goed ge
documenteerd jaarverslag waaruit
wij kunnen vermelden dat ook de
werkgelegenheid in de tetxielsector
verbeterd is.
Ondanks de kleine afdeling was
er nog een ruim batig saldo, terwijl
de begroting werd goedgekeurd.
H .Ouwerkerk kon mededelen dat
de kas in beste orde was bevonden.
Districtsbestuurder Frissen ging
eigenlijk te diep voor een zo kleine
vergadering in op de verbeterde
cao en welke rol de organisatie
speelt in de verbetering der cao.
Wel ging deze districtsbestuurder
dieper in op de vele prijsverhogin
gen van de laatste tijd maar was
van oox-deel dat het ministerie van
economische zaken zeer aktief is.
Van de 8000 artikelen zijn er maar
400 in px-ijs gestegen maar deze zijn
allen weermee de huisgezinnen te
maken hebben.
Onder-zocht wordt verder wat de
oox-zaak is dat in de textielindustrie
het hoogste ziekenpercentage is en
of die oorzaak is van de ploegen
dienst dan wel de doorgevoerde me
chanisatie in deze tak van het ar
beidsproces. Uitvoerig werd verder
ingegaan op de laatste ontwikkelin
gen in de sluitingen van textielbe
drijven te Eindhoven, Tilburg en
Tegelen en de houding der Christe
lijke werkgevers welke zeker te Til
burg en Tegelen niet getuigen van
christelijke geest.
Geestelijk adviseur kapelaan Bors
gaf op de hem egen wijze zijn gees
telijke injectie, daarbij ditmaal ook
de nadruk leggende op de procent-
aktie in de kerken te Venray.
Een tombola was er debet aan dat
allen met 'n prijsje huiswaarts kon
den keren.
In een volgende vergadering wil
het bestuur de tijdsduur beperken
wat het vergaderbezoek ten goede
zal komen. Wij vermelden gaarne
dat de textielfabrieksarbeidersbond
momenteel een schriftelijke aktie
aan het houden is voor hun afdeling
te versterken.
van 27 februari 1904
In de Staatscourant zijn de sta
tuten opgenomen van de Vereeni-
ging „St. Jozef" aan de Heide, wel
ke zich ten doel stelt het voor ge
zamenlijke rekening exploiteren van
een wind-graanmolen aldaar.
Te Roermond gevraagd eene
fatsoenlijke stille dienstbode boven
de 23 jaar, een burgerpot kunnende
koken en alle huiswerk verrichten.
Loon 100,per jaar.
Het vervoer van meer dan 1
kilo suiker in de gemeente Venray,
moet door een geleidebiljet gedekt
zijn.
van 5 maart 1904
De eierproduktie schijnt in
Venray belangrijke verhoudingen te
gaan krijgen. De 5 bestaande ver-
eenigingen zouden voor 50.000,
eieren geleverd hebben in 1903..
De Limburgsche Landbouw-
bond levert te Venray beste lab-
rogge a 6.30 per 100 kilo.
van 12 maart 1904
De Metselaarsvereeniging te
Venray maakt bekend, dat het dag
loon van de metselaars voortaan zal
berekend worden tegen 13 ct. per
uur.