Gaat Nederland nu aan de pijp? DUJABDIN FILMS IN VENRAY Veilig Verkeer... Politierechter JANSEN WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRnIRpER ^WARTAAL /'l-M "(buiten Venray 1.75 Rondom een huurverhoging bij de Spoorwegen VRIJDAG 7 FEBRUARI 1964 No. 6 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 De reacties op de onrustbarende rapporten met betrekking tot het verband tussen sigarettenroken en longkanker blijven niet uit. De ver koop van sigaretten daalt en ander zijds ziet men een toenemende be langstelling ontwaken voor: de pijp! De goede pijproker immers rookt niet op zijn longen. Hij rookt geen papier mee. Het in ieder pijp aan wezige „systeem" vangt veel nicoti ne op. Daarom proberen velen, die het sigarettenroken te riskant gaan vin den en toch niets gevoelen voor ge heelonthouding op dit gebied, het met de pijp. Zo'n overgang is niet zo gemak kelijk als velen denken. Het gevolg is dan ook vaak: teleurstelling. Men meent te kunnen volstaan met het kopen van een pijp en pakje tabak en als men het dan gaat proberen beleeft men van die proefneming niet altijd plezier. Velen beweren dan ook: Ik heb het (meer dan eens) geprobeerd, maar ik kan nu een maal geen pijp roken! Maar men rookt een pijp nu een maal anders dan een sigaret. Een sigaret rookt zichzelf op, een pijp moet (evenals een sigaar) worden gerookt', en met zelfbeheersing. Trekt men te hard dan smaakt de tabak niet lekker, vergeet men te trekken dan gaat de pijp uit. Terwijl de sigarettenroker de indruk geeft van nervositeit, lijkt 't bij de pijp roker alles gemoedsrust wat de klok slaat. Maar het roken van een pijp dwingt dan ook tot rust. ONTMOETING MET ANNABEL De ontmoeting met Annabel had den we ons heel anders voorgesteld. We hadden gedacht, dat ze op een mooie stralende dag door een krachtige saillant besnorde man, haar vader, aan ons zou worden voorgesteld. We zouden dan met haar dansen bij zachte maanvolle muziek. We zouden haar waarheden vertellen, waarvan we zelf niet ze ker zouden zijn. Annabel zou dan glimlachen, zoals ze dat haar favo riete filmster al zo vaak had zien doen. Alles zou maan- en zonne- schijngeluk worden. Maar alles was heel anders. We reden met een he- man-achtige branie, zoals de adver tentie t^ns mannen, die elke dag onze body bilden, ons zo graag voor stelt ,op een kruispunt af. Een groot kruispunt mogen we wel zeggen, Vier wegen die in el kaar overlopen en opeens een een heid vormen, waar geen ontbinden meer mogelijk is. We zagen geen borden, we keken niet naar rechts, laat staan dat we voorrang gaven. Zo kwam het dat wij en Annabels auto, elkaar op een nogal ruwe wijze ontmoetten. Er scheen geen maan en de zon liet ook verstek gaan. En de enige „mu ziek" die we hoorden, was die van de stem van de machtsdrager, die ons vertelde, dat we meer attentie aan het kruispunt moeten geven. Dat we haar met grote voorzichtigheid tegemoet moeten gaan en er altijd op bedacht moeten zijn, dat er ver keer van rechts zou kunnen komen. „Want", zo zei de agent, „een kruis punt is een trefpunt van verschil lende wegen en geen denkpunt". Toen kwam de kraan wagen, die onze auto's wegsleepte en zo had den we echt de ontmoeting met An nabel nooit voorgesteld. PIJPEN IN SOORTEN Men moet om te beginnen niet zo maar „een" pijp kopen. Bij voorkeur doet men dat in een zaak, die een zeer behoorlijk pijpenassortiment blijkt te hebben, dus daarin is ge specialiseerd. In zo'n geval kan de handelaar deskundig advies geven. Men heeft grote en kleine, rechte en kromme, houten en meerschui men en stenen pijpen. Er zijn ook fancy" pijpen met glimmend me taal of met leer bekleed. De echte pijpenroker schuwt deze uitwassen, zoals de meeste automobilisten af kerig zijn van auto's met al te veel chroom. Het kiezen van een pijp wordt mede bepaald door de soort tabak, welke men wil gaan roken. Voor shag gebruikt men een ander pijp dan bijvoorbeeld mixture. Wat de prijs betreft: die varieert van één gulden tot vijftig gulden of nog meer. De kwaliteit van de pijp spreekt een geducht woordje mee. Het aroma waarvan de roker ge niet, is het gezamenlijk produkt van pijp èn tabak. Het mopje: „Smaakt de pijp? Dan kun je de tabak wel wegooien" is dan ook beslist van een niet-pijproker afkomstig. Men behoeft geen tientallen gul dens uit te geven voor een goede pijp. Beneden de tien gulden komt men ook klaar. De echte pijproker heeft altijd meer dan één pijp. Want men steekt nooit een verse pijp op wanneer de kop nog wgrm is. De echte door roker heeft er dan ook altijd meer dan één op zak. Maar mensen, die het roken willen beperken, worden dus gedwongen om wanneer zij één pijp meenemen, teT wachten tot die weer voldoende is afgekoeld. Het is vooral zaak de pijp regel matig schoon te maken, anders gaat zij stinken. Met behulp van de zo genaamde pijpragers gaat dit heel gemakkelijk. Een nieuwe pijp moet altijd aan de binnenkant worden bevochtigd. Soms doet men dit met olie. maar doodgewoon een natte vinger is vol doende. En dan niet meteen de pijp helemaal stoppen en ook niet te ste vig. want dan trekt ze niet. EN TABAK IN SOORTEN Pijptabak is er eveneens in alle soorten en prijzen. Men kan zowel shag als gewone rooktabak (b.v. baai) en mixture roken. Vooral de laatste kan duur worden wanneer men een voorkeur gaat ontwikkelen voor de dure Amerikaanse en En gelse importen maar het Hollandse predukt is goed genoeg en. in verge lijking met het buitenland vooral zeer billijk. Vooral bij het roken van de (altijd vochtige) mixture moet men zorgen de pijp in de hand te houden. Men zal bemerken ,dat pijproken meer lucifers kost. Het kan wel even du ren voor de pijproker zijn favoriete merk te pakken heeft. Brandt de tabak op de tong, dan moet men eer. ander merk gaan pro beren. Met een pijp moet je leren om gaan. Klopt men de pijp te hardhandig uit dan loopt men een grote kans, dat de steel afbreekt, vooral wan neer zij niet van een metalen tap is voorzien. Men klopt de pijp voor zichtig tikkend en liefst op de hand uit. De binnenkant van de pijp ver toont „aan te groeien" en dit heeft niet alleen een nadelige invloed op de smaak, maar men kan er ook minder tabak in stoppen. En de juiste hoeveelheid tabak (bepaalt door de grootte van de kop) heeft ook weer grote invloed op het rook genot. NIET OP GOED GELUK Uit dit alles blijkt wel, dat wie op goed geluk probeert een pijp te gaan roken, veel kans loopt een slechte pijp te roken en het mis schien maar opgeeft. Wie een pijp gaat roken gaat tot een andere staat des levens over. Hij zal dezelfde ondervindingen op doen als welke hij had toen hij zijn eerste sigaar rookte. Dat is ook niet meteen lekker, men weet zijn keus niet te maken, rookt deze te zwaar of te licht, trekt te hard of te lang zaam en het begin is zelden of nooit een onverdeeld genoegen. Maar al doende leert men. En de echte pijproker houdt zich geheel zijn leven bij zijn pijp. Mees tal kan men er hem mee „uitteke nen". Dat men een pijp tussen de tan den moet houden levert moeilijkhe den op bij mensen met een prothese. Maar er zijn speciale pijpen in de handel, in de steel van uitsparingen voorzien, waardoor deze categorie toch kan pijproken. Koop om te be ginnen geen te dure pijp. Laat u adviseren door een vak man. En laat U niet ontmoedigen door de moeilijkheden van de beginner. Tenslotte heeft pijproken nog een bepaald voordeel: de meeste vrou wen vinden het zo gezellig staan! Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschooid en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY In „De Koppeling", weekblad voor het personeel van de N.V. Neder landse Spoorwegen, van 24 januari 1964, lezen wij o.m.: „Het is wel goed, dat het NS-per- soneel kennis neemt van de per 1 jan. 1964 ingevoerde 20 pet. huur verhoging bij het wederzijds gebruik van goederenwagens in internatio naal vervoer, waardoor de daghuren van 6,op 7,20 zijn gekomen. Bij het NS-personeel blijkt zo nu en dan nog het misverstand te heer sen dat de eerste dagen verblijf in ons land van vreemde wagens hum- vrij zouden zijn." De heer K. J. M. van Soest, in specteur bij de N.S. Dienst en Ver voer, 2e afdeling, zou deze misvat ting, voor zover zij nog voorkomt, gaarne de wereld uitgeholpen zien. „Elke dag, dat een vreemde wagen' in ons land verblijft kost ons dus 7,20. Dit is een werkelijk te beta len bedrag, dat niet, zoals bij het reizigersmaterieel, door een onder linge vereffening tussen spoorweg- majatschappijen var| rijtuigkilometers wordt verekend. Dit geldt hoe wel in enigszins andere vorm in feite ook voor Europa-wagens. Als basis voor het vaststellen van het bedrag aan wagenhuur geldt de kalenderdag, lopende van 0 tot 24 u. Dit betekent niet alleen, dat ook de zaterdag en zondag meetellen, doch tevens dat een vreemde wagen wel ke in de nacht om 0.01 uur in plaats van om 23.59 uur wordt overgegeven aan het nabuurland, één dag meer wagenhuur kost. Dit spreekt uiteraard nog meer als het om hele treinen gaat. Een trein met b.v. 50 RIV-wagens, die nor maal om 23.40 te Roosendaal had moeten vertrekken resp. vóór 24.00 uur op het Belgische grensstation had moeten aankomen, doch een half uur wordt vertraag, zal ons een verliespost van 360,opleveren. Grensoverschrijdende treinen die vóór 24.00 uur op het buitenlandse grensstation moeten zijn, dienen dus zo min mogelijk vertraagd te wor den. Voor de vreemde wagens moeten we dan namelijk één dag meer huur betalen, terwijl voor NS-wagens in die trein één dag minder huur wordt ontvangen. De wagenkosten voor een zending maken overigens een belangrijk deel uit van de totaalkosten van het ver voer (25 pet.). Bij een gemiddelde wagenomloop van 5 kalenderdagen zou een besparing van één dag in de wagenomloop dus een daling op de totale vervoerskosten van 5 pet. uitmaken. Als een ieder, die ingeschakeld is in de behandeling van wagens, zo wel in de binnen- als in de buiten dienst, dit beseft en er ffaar handelt is een maximum rendement van ons wagenpark gegarandeerd." Wij menen er goed aan te doen, om aan vorenstaande meer bekend heid te geven. Door het snel laden en/of lossen van spoorwagens kun nen niet NS-medewerkers de hoog nodige medewerking verlenen aan de kostenbesparing van wagenhuur. Gastvrije lieden? Waar zou men ze anders zoeken dan in de genoeg lijke etablissementen langs onze we gen, waar opschriften als „Koffie klaar!" en „Koffie bruin" ons on verwijld binnen noden? Maar, men sen, tussen al die hartelijke borden leeft een persoon, die volgens de of ficier van justitie een ongastvrij en allesbehalve minzaam iemand is. Een persoon die, als alles waar is wat de tegenpartij zegt, onder de glimlach van de uitnodigende bord jes een onvriendelijke inborst ver bergt. Kortom, iemand die uw auto aan de ketting legt. Dat is gebeurd, en de hotelhouder zal er lelijk voor moeten betalen. „U had daar het recht niet toe!" zei de rechter. „Dat recht had ik wel", zei de verdachte. Maar hij trok toch aan het kortste eind van de ketting. Het geschiedde op een zomerse dag, dat een passerend scootmobilist neiging kreeg om te stoppen. Hij besloot zijn karretje, gezien het ge vaar voorkettingbotsingen, niet op de drukke verkeersweg te parkeren. Daarom zette hij de klei ne auto een beetje afzijdig op, bij, naast ,voor, langs of in de omge ving van de oprit van het hotel van deze verdachte. Over de juiste plaats zijn de getuigen het niet helemaal eens. Volgens tde verdachte stond de wagen ongeveer zo, dat nog geen muis bij het hotel kon komen, zo die al neiging had gevoeld zich aan bruine koffie te buiten te gaan. Vol gens de getuige daarentegen was de opening wel zo groot, dat het gehele Nederlandse leger er op zijn gemak langs zou kunnen marcheren. Toen de getuige terugkwam om met zijn wagentje weg te rijden, lag de auto aan de ketting. Letterlijk. Een ketting, compleet met een afge sloten hangslot, bond de scootmo- biel onwrikbaar aan een boom vast. En het wagentje waarin de burger rond pleegt te rijden, heeft niet de kracht, die nodig is om stevig ge wortelde bomen uit de grond te trekken. De getuige kreeg ook geen gelegenheid dat te beproeven, want uit het struikgewas sprong een manspersoon naar voren met de uit roep: „Je geld of je straatluis" of iets dergelijks. Over het hierna volgende gesprek zijn de meningen verdeeld, maar vast staat dat de getuige vijfentwin tig gulden betaalde, waarna de an der een sleutel uit zijn zak haalde en de wankele driewieler uit de ge vangenschap verloste. En vast staat ook ,dat die ander daarom een in zakelijke termen gestelde uitnodi ging ontving om met de rechter kennis te komen maken. Bij de politierechter hield hij zich zo onschuldig als een pasgeboren hotelier. Het was een kwestie van schadevergoeding ,zei hij. Omdat de oprit totaal was versperd en on- zichtbaer gemaakt door de auto van de getuige, reden allerlei aspirant koffiedrinkers maar door naar een volgende gelegenheid. „Van schade is niets gebleken", merkte de rech ter nuchter op. „En als zo'n drie- wielertje uw hoofdingang helemaal aan 't gezicht zou onttrekken, kan het niet veel meer dan een kelder luikje geweest zijn." Dat gaat de hotelhouder nu 50 boete kosten, of tien dagen naar 's rijks logement, als hij niet zou betalen. Bovendien kreeg hij veer tien dagen gevangenisstraf voor waardelijk met een jaar proeftijd, om te voorkomen dat hij in de toe komst nog meer auto's aan kettin gen legt. En tenslotte werd hem de verplichting opgelegd de f 25,aan de getuige terug te geven. Doet hij het niet, dan moet hij die veertien dagen uitzitten. Alles omdat hij de ander wederrechtelijk tot betaling heeft gedwongen, en dat mag niea, ASSiMIMI oil* •cmLnnps m\ AKM ttoriTfi'iC_ f™0*""1*?*] JUUANASINGEL41 'tikf. 1061 (K4780) Voor alle rijbewijzen AUTORIJSCHOOL vh. Math. Hendriks Langstraat 33 enOverl.weg 18 Telef. 1351 BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat de bij besluit van de raad van 29 oktober 1963, no. 1111, vast gestelde verordening op de heffing van marktgeld bij koninklijk besluit van 23 december 1963, no. 5, is goedgekeurd. Be doelde verordening ligt ter se cretarie, afdeling IV, ter inzage en is tegen betaling der kosten alge meen verkrijgbaar. Venray, 31 januari 1964. Burgemeester en wethouders voor noemd, Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS, burgemeester. H. P. L. VORST, secretaris. (ingezonden) Geachte redaktie. Vorige week stond er in uw blad een ingezonden stukje van de heer Borghs, waarin hij in wezen de uit spraak van sommige mensen dat in Venray de films kant noch wal raken weerlegde door meteen te wijzen op enkele bijzondere films. Van deze gelegenheid willen wij toch gebruik maken om voor eens en altijd een einde te maken aan dat gekanker dat sommige mensen eigen schijnt te zijn. Over smaken valt niet te twisten maar er is een groot aantal films met niveau, die tot de „gcede film" gerekend moeten worden, hoe men ook persoonlijk over bepaalde films mag denken. Zelfs onder oorlogs films, Westerns en sexfllms met dit niveau. De grootmeesters nis Felini, Bergman, Visconti e.a. weten goed gebruik te maken van sex. Voor sommige mensen is alles wat met sex te maken heeft taboe. Adverten ties met pittige teksten van zulke films werken op die mensen aller gisch. Toch bracht men in dit gen re o.a. Das Madchen Rosemarie, Nachten van Caberia, La Dolce Vi ta, De Maagdenbron, De nacht. La giornata Bulorda. Allen meesterwer ken, die bewijzen, dat sex helemaal niet af storend moet zijn. Wij w Ten ons echter niet bepa len „ot de kunstzinnige film, want in deze hebben wij jarenlang onze goede wil getoond door vrij regel matig het beste uit die categorie te brengen. en steeds voor twintig tot dertig \nan. Wanneer het publiek zelf niet wil, dan houdt voor ons ook alles op. Het ligt dan niet aan de exploitant maar aan de „kunstzinnigen" zelf. Niettemin vertonen wij tussendoor nog steeds van deze films en steeds zijn de resultaten miserabel. Wan neer deze mensen zelf voor de kunstzinnige film geen interesse to nen is het onbillijk van een exploi tant te verlangen dat zo regelmatig als vroeger deze films komen. De films die we in dit genre brengen, brengen we om die paar mensen een plezier te doen en ze gelegenheid te geven ook in Venray kunstzinnige films te zien. Een soort filmclub in samenwerking met b.v. gymnasium jeugdfilmvorming zou voor deze en kele mensen uitkomst kunnen bren gen. Over de films van hoger niveau het volgende. In 1963 brachten wij ongeveer 50 films met bijzonder gunstige beoordeling voor de K.F.A en pers. Vele van deze films waren op filmfestivals bekroond en velen werden onderscheiden met vele prij zen. Bijna al deze films staan in on/.e boeken met zware rode cijfers aan gegeven. Wanneer wij in Verirav jaarlijks 130 films brengen is dit percentage .niveau films" veel te hoog en eigenlijk onverantwoord. Vergelijk dit gerust met andere theaters in Nederland, dan zullen deze mensen die steeds menen te moeten kankeren merken, dat Ven ray aan de top staat met het verto nen van deze films. Waarom komen ze dan niet naar deze films. Het is 'n publiek schan daal, dat in Venray „niveau films" als Exodus, Traumstrasse der Welt, Echtscheiding '.p /ijn Italiaans. Boi- caccio 70, De >verval, AJs twee drup pels water, en de Russische film Vlamende jaren, in verhouding tot de rest van Nederland een misera bele belangstelling genoten. En dan maar klagen dat er geen goede films komen. Welnee, de films komen wel in Venrayalleen de Venrayse men sen die om goede filmse schreeuwen komen zelf niet. Ze praten te veel over film en zien er ie weinig. In de laatste twee maanden, dus december en januari (10 weken) werden in Venray n.b. 8 niveau films vertoond t.w. Man who knew toe much (Hitchcock), La giornata Balcrda (Grand Prix en prijs film critici), Jungle Cat (Disney be kroond academy award), Mondo Cane (omstreden maar veelvuldig bekroond), From here to eternity (vele festivals en 8 academy awards) Vendredi 13 heures (festivalprijs Rio del Plata), 4 Giornato di Napcli (be kroond Venetië, bekroond Moskou, grote prijs filmcritici), West Side Story (commentaar overbodig). Wanneer men dit lijstje bekijkt mceten sommige mensen toch wel lef hebben te beweren dat er geen goede films in Venray draaien. Zes HOEVEEL KEER HEBT U „WEST SIDE STORY' AL GEZIEN? Wegens sensationeel succes - geprolongeerd in Luxor van deze films gingen de mist in, m.a.w. er kwam zoals gewoonlijk geen kip naar deze films. Zouden deze kankeraars nu werkelijk willen dat wij in deze twee maanden 24 van deze films zouden draaien? De ze mensen zouden dus van de bios coop-exploitant economische zelf moord eisen. Waar blijft het gezonde verstand van deze mensen. Lezen ze dan al leen maar de advertenties over films met een „reukje" aan? Dat schijnt wel .anders vragen wij ons af, waarom ze die goede films niet op merken. Deze mensen misgunnen het normale bioscooppubliek ook waar ze om vraagt. Ze kunnen gewoon niet verdragen dat de vraag naar spectakelfilms. amusementsfilms, oorlogs- en aktie films normaal is Deze films vraagt het publiek en die worden dus gedraaid Dit zijn dan ook de films die de producenten durven ondernemen. Het is ook ver keerd om de neus op te trekken voor deze films want er zijn ver draaid goed films in dit genre. Het publiek is dol op deze films en dus MOETEN ze gebracht worden. 40'Vc van de totale filmindustrie hcudt zich bezig met de spektakelfilm, dus zal ook ongeveer 40 pot. van de bioscoopprogramma's in Nederland uit dit genre bestaan. Dit is een rea liteit die sommige ouderen misschien vervelend vinden, maar dat neemt niet weg, dat er voor die groep vol doende- goede films zijn, alleen ze gaan er zo zelden naar toe Ze mo gen dan ook niet verlangen dat de massa gaat dansen naar d? pijpen van een kleine minic:l.e:i cn dat is wat ze wel doet. Zouder. wij voor die paar keer dat deze mensen per jaar naar de bioscoou gaan. iedere week onrendabele films moeten draaien? Wanneer deze mensen dan toch klagen, dan moet dat als een soort ziekte beschouwd worden. Dit zijn ook de mensen die steeds zullen klagen en kankeren over de pro gramma's, wanneer Venray een schouwburg heeft. Ze beweren dan dat het elders beter is. Dit zijn ook de mensen die nauwelijks weten hoe een schouwburg of bioscoop er van binnen uitziet, laat staan, dat ze kunnen oordelen over program ma's. Wat deze mensen mankeert is een duistere zaak, maar over het alge meen is het wegens werkelijk ge brek aan culturele belangstelling en dikwijls gepaard gaande met een gebrek aan geld. Men heeft zich tot over de oren in schulden gestoken vanwege de afbetalingen, om voor de buitenwereld er welvarend en „cultureel" uit te zien en dan ver bergen ze dat euvel door de overi gens goede programma's te becriti- seren. Dat is inderdaad de goed koopste manier. In Venray zijn 50 van de 180 films van bijzonder waarde, bovendien is 20 pet van de vertoonde films cul tureel gekeurd. De rest ligt op het normale niveau van amusement. Zo als U ziet ligt het dus helemaal niet aan de films, maar aan sommige mensen zelf. Laten deze mensen ook niet ver geten, dat een bioscoop een nog steeds te zwaar belaste instelling is met als hoofddoel ontspanning te brengen aan een zo groot mogelijke massa. Hieraan wordt door ons be slist voldaan, want wanneer wij vragen welke goede of bijzondere films er niet in Venray geweest zijn of niet op het programma staan, dan staat men met de mond vol tanden en MOET men erkennen dat ze zul ke films niet kunnen vinden. Wij steken veel geld in de kolossosfilms, wij steken ook veel geld in de on rendabele films en daarom kunnen wij het niet verkroppen, dat er aardskankeraars zijn die zelf zelden een film gaan zien, steeds maar af geven op programma's. Hopelijk kan dit kleine groepje het verstand ein delijk eens een keer gebruiken. Directie Luxor.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 5