Gaat Nederland
nu aan de pijp?
DUJABDIN
FILMS IN VENRAY
Veilig Verkeer...
Politierechter
JANSEN
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRnIRpER ^WARTAAL /'l-M "(buiten Venray 1.75
Rondom een
huurverhoging
bij de Spoorwegen
VRIJDAG 7 FEBRUARI 1964 No. 6
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
De reacties op de onrustbarende
rapporten met betrekking tot het
verband tussen sigarettenroken en
longkanker blijven niet uit. De ver
koop van sigaretten daalt en ander
zijds ziet men een toenemende be
langstelling ontwaken voor: de pijp!
De goede pijproker immers rookt
niet op zijn longen. Hij rookt geen
papier mee. Het in ieder pijp aan
wezige „systeem" vangt veel nicoti
ne op.
Daarom proberen velen, die het
sigarettenroken te riskant gaan vin
den en toch niets gevoelen voor ge
heelonthouding op dit gebied, het
met de pijp.
Zo'n overgang is niet zo gemak
kelijk als velen denken. Het gevolg
is dan ook vaak: teleurstelling. Men
meent te kunnen volstaan met het
kopen van een pijp en pakje tabak
en als men het dan gaat proberen
beleeft men van die proefneming
niet altijd plezier. Velen beweren
dan ook: Ik heb het (meer dan eens)
geprobeerd, maar ik kan nu een
maal geen pijp roken!
Maar men rookt een pijp nu een
maal anders dan een sigaret. Een
sigaret rookt zichzelf op, een pijp
moet (evenals een sigaar) worden
gerookt', en met zelfbeheersing.
Trekt men te hard dan smaakt de
tabak niet lekker, vergeet men te
trekken dan gaat de pijp uit. Terwijl
de sigarettenroker de indruk geeft
van nervositeit, lijkt 't bij de pijp
roker alles gemoedsrust wat de klok
slaat. Maar het roken van een pijp
dwingt dan ook tot rust.
ONTMOETING MET ANNABEL
De ontmoeting met Annabel had
den we ons heel anders voorgesteld.
We hadden gedacht, dat ze op een
mooie stralende dag door een
krachtige saillant besnorde man,
haar vader, aan ons zou worden
voorgesteld. We zouden dan met
haar dansen bij zachte maanvolle
muziek. We zouden haar waarheden
vertellen, waarvan we zelf niet ze
ker zouden zijn. Annabel zou dan
glimlachen, zoals ze dat haar favo
riete filmster al zo vaak had zien
doen. Alles zou maan- en zonne-
schijngeluk worden. Maar alles was
heel anders. We reden met een he-
man-achtige branie, zoals de adver
tentie t^ns mannen, die elke dag
onze body bilden, ons zo graag voor
stelt ,op een kruispunt af.
Een groot kruispunt mogen we
wel zeggen, Vier wegen die in el
kaar overlopen en opeens een een
heid vormen, waar geen ontbinden
meer mogelijk is.
We zagen geen borden, we keken
niet naar rechts, laat staan dat we
voorrang gaven. Zo kwam het dat
wij en Annabels auto, elkaar op een
nogal ruwe wijze ontmoetten. Er
scheen geen maan en de zon liet
ook verstek gaan. En de enige „mu
ziek" die we hoorden, was die van
de stem van de machtsdrager, die
ons vertelde, dat we meer attentie
aan het kruispunt moeten geven. Dat
we haar met grote voorzichtigheid
tegemoet moeten gaan en er altijd
op bedacht moeten zijn, dat er ver
keer van rechts zou kunnen komen.
„Want", zo zei de agent, „een kruis
punt is een trefpunt van verschil
lende wegen en geen denkpunt".
Toen kwam de kraan wagen, die
onze auto's wegsleepte en zo had
den we echt de ontmoeting met An
nabel nooit voorgesteld.
PIJPEN IN SOORTEN
Men moet om te beginnen niet zo
maar „een" pijp kopen. Bij voorkeur
doet men dat in een zaak, die een
zeer behoorlijk pijpenassortiment
blijkt te hebben, dus daarin is ge
specialiseerd. In zo'n geval kan de
handelaar deskundig advies geven.
Men heeft grote en kleine, rechte
en kromme, houten en meerschui
men en stenen pijpen. Er zijn ook
fancy" pijpen met glimmend me
taal of met leer bekleed. De echte
pijpenroker schuwt deze uitwassen,
zoals de meeste automobilisten af
kerig zijn van auto's met al te veel
chroom.
Het kiezen van een pijp wordt
mede bepaald door de soort tabak,
welke men wil gaan roken. Voor
shag gebruikt men een ander pijp
dan bijvoorbeeld mixture.
Wat de prijs betreft: die varieert
van één gulden tot vijftig gulden of
nog meer. De kwaliteit van de pijp
spreekt een geducht woordje mee.
Het aroma waarvan de roker ge
niet, is het gezamenlijk produkt van
pijp èn tabak. Het mopje: „Smaakt
de pijp? Dan kun je de tabak wel
wegooien" is dan ook beslist van
een niet-pijproker afkomstig.
Men behoeft geen tientallen gul
dens uit te geven voor een goede
pijp. Beneden de tien gulden komt
men ook klaar.
De echte pijproker heeft altijd
meer dan één pijp. Want men steekt
nooit een verse pijp op wanneer de
kop nog wgrm is. De echte door
roker heeft er dan ook altijd meer
dan één op zak. Maar mensen, die
het roken willen beperken, worden
dus gedwongen om wanneer zij één
pijp meenemen, teT wachten tot die
weer voldoende is afgekoeld.
Het is vooral zaak de pijp regel
matig schoon te maken, anders gaat
zij stinken. Met behulp van de zo
genaamde pijpragers gaat dit heel
gemakkelijk.
Een nieuwe pijp moet altijd aan
de binnenkant worden bevochtigd.
Soms doet men dit met olie. maar
doodgewoon een natte vinger is vol
doende. En dan niet meteen de pijp
helemaal stoppen en ook niet te ste
vig. want dan trekt ze niet.
EN TABAK IN SOORTEN
Pijptabak is er eveneens in alle
soorten en prijzen. Men kan zowel
shag als gewone rooktabak (b.v.
baai) en mixture roken. Vooral de
laatste kan duur worden wanneer
men een voorkeur gaat ontwikkelen
voor de dure Amerikaanse en En
gelse importen maar het Hollandse
predukt is goed genoeg en. in verge
lijking met het buitenland vooral
zeer billijk.
Vooral bij het roken van de (altijd
vochtige) mixture moet men zorgen
de pijp in de hand te houden. Men
zal bemerken ,dat pijproken meer
lucifers kost. Het kan wel even du
ren voor de pijproker zijn favoriete
merk te pakken heeft.
Brandt de tabak op de tong, dan
moet men eer. ander merk gaan pro
beren.
Met een pijp moet je leren om
gaan.
Klopt men de pijp te hardhandig
uit dan loopt men een grote kans,
dat de steel afbreekt, vooral wan
neer zij niet van een metalen tap
is voorzien. Men klopt de pijp voor
zichtig tikkend en liefst op de hand
uit.
De binnenkant van de pijp ver
toont „aan te groeien" en dit heeft
niet alleen een nadelige invloed op
de smaak, maar men kan er ook
minder tabak in stoppen. En de
juiste hoeveelheid tabak (bepaalt
door de grootte van de kop) heeft
ook weer grote invloed op het rook
genot.
NIET OP GOED GELUK
Uit dit alles blijkt wel, dat wie
op goed geluk probeert een pijp te
gaan roken, veel kans loopt een
slechte pijp te roken en het mis
schien maar opgeeft.
Wie een pijp gaat roken gaat tot
een andere staat des levens over.
Hij zal dezelfde ondervindingen op
doen als welke hij had toen hij zijn
eerste sigaar rookte. Dat is ook niet
meteen lekker, men weet zijn keus
niet te maken, rookt deze te zwaar
of te licht, trekt te hard of te lang
zaam en het begin is zelden of nooit
een onverdeeld genoegen. Maar al
doende leert men.
En de echte pijproker houdt zich
geheel zijn leven bij zijn pijp. Mees
tal kan men er hem mee „uitteke
nen".
Dat men een pijp tussen de tan
den moet houden levert moeilijkhe
den op bij mensen met een prothese.
Maar er zijn speciale pijpen in de
handel, in de steel van uitsparingen
voorzien, waardoor deze categorie
toch kan pijproken. Koop om te be
ginnen geen te dure pijp.
Laat u adviseren door een vak
man.
En laat U niet ontmoedigen door
de moeilijkheden van de beginner.
Tenslotte heeft pijproken nog een
bepaald voordeel: de meeste vrou
wen vinden het zo gezellig staan!
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschooid en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
In „De Koppeling", weekblad voor
het personeel van de N.V. Neder
landse Spoorwegen, van 24 januari
1964, lezen wij o.m.:
„Het is wel goed, dat het NS-per-
soneel kennis neemt van de per 1
jan. 1964 ingevoerde 20 pet. huur
verhoging bij het wederzijds gebruik
van goederenwagens in internatio
naal vervoer, waardoor de daghuren
van 6,op 7,20 zijn gekomen.
Bij het NS-personeel blijkt zo nu
en dan nog het misverstand te heer
sen dat de eerste dagen verblijf in
ons land van vreemde wagens hum-
vrij zouden zijn."
De heer K. J. M. van Soest, in
specteur bij de N.S. Dienst en Ver
voer, 2e afdeling, zou deze misvat
ting, voor zover zij nog voorkomt,
gaarne de wereld uitgeholpen zien.
„Elke dag, dat een vreemde wagen'
in ons land verblijft kost ons dus
7,20. Dit is een werkelijk te beta
len bedrag, dat niet, zoals bij het
reizigersmaterieel, door een onder
linge vereffening tussen spoorweg-
majatschappijen var| rijtuigkilometers
wordt verekend. Dit geldt hoe
wel in enigszins andere vorm in
feite ook voor Europa-wagens.
Als basis voor het vaststellen van
het bedrag aan wagenhuur geldt de
kalenderdag, lopende van 0 tot 24 u.
Dit betekent niet alleen, dat ook de
zaterdag en zondag meetellen, doch
tevens dat een vreemde wagen wel
ke in de nacht om 0.01 uur in plaats
van om 23.59 uur wordt overgegeven
aan het nabuurland, één dag meer
wagenhuur kost.
Dit spreekt uiteraard nog meer als
het om hele treinen gaat. Een trein
met b.v. 50 RIV-wagens, die nor
maal om 23.40 te Roosendaal had
moeten vertrekken resp. vóór 24.00
uur op het Belgische grensstation
had moeten aankomen, doch een
half uur wordt vertraag, zal ons een
verliespost van 360,opleveren.
Grensoverschrijdende treinen die
vóór 24.00 uur op het buitenlandse
grensstation moeten zijn, dienen dus
zo min mogelijk vertraagd te wor
den.
Voor de vreemde wagens moeten
we dan namelijk één dag meer huur
betalen, terwijl voor NS-wagens in
die trein één dag minder huur wordt
ontvangen.
De wagenkosten voor een zending
maken overigens een belangrijk deel
uit van de totaalkosten van het ver
voer (25 pet.). Bij een gemiddelde
wagenomloop van 5 kalenderdagen
zou een besparing van één dag in
de wagenomloop dus een daling op
de totale vervoerskosten van 5 pet.
uitmaken.
Als een ieder, die ingeschakeld is
in de behandeling van wagens, zo
wel in de binnen- als in de buiten
dienst, dit beseft en er ffaar handelt
is een maximum rendement van ons
wagenpark gegarandeerd."
Wij menen er goed aan te doen,
om aan vorenstaande meer bekend
heid te geven. Door het snel laden
en/of lossen van spoorwagens kun
nen niet NS-medewerkers de hoog
nodige medewerking verlenen aan
de kostenbesparing van wagenhuur.
Gastvrije lieden? Waar zou men
ze anders zoeken dan in de genoeg
lijke etablissementen langs onze we
gen, waar opschriften als „Koffie
klaar!" en „Koffie bruin" ons on
verwijld binnen noden? Maar, men
sen, tussen al die hartelijke borden
leeft een persoon, die volgens de of
ficier van justitie een ongastvrij en
allesbehalve minzaam iemand is.
Een persoon die, als alles waar is
wat de tegenpartij zegt, onder de
glimlach van de uitnodigende bord
jes een onvriendelijke inborst ver
bergt. Kortom, iemand die uw auto
aan de ketting legt.
Dat is gebeurd, en de hotelhouder
zal er lelijk voor moeten betalen.
„U had daar het recht niet toe!" zei
de rechter. „Dat recht had ik wel",
zei de verdachte. Maar hij trok toch
aan het kortste eind van de ketting.
Het geschiedde op een zomerse
dag, dat een passerend scootmobilist
neiging kreeg om te stoppen. Hij
besloot zijn karretje, gezien het ge
vaar voorkettingbotsingen,
niet op de drukke verkeersweg te
parkeren. Daarom zette hij de klei
ne auto een beetje afzijdig op, bij,
naast ,voor, langs of in de omge
ving van de oprit van het hotel van
deze verdachte. Over de juiste plaats
zijn de getuigen het niet helemaal
eens. Volgens tde verdachte stond
de wagen ongeveer zo, dat nog geen
muis bij het hotel kon komen, zo
die al neiging had gevoeld zich aan
bruine koffie te buiten te gaan. Vol
gens de getuige daarentegen was de
opening wel zo groot, dat het gehele
Nederlandse leger er op zijn gemak
langs zou kunnen marcheren.
Toen de getuige terugkwam om
met zijn wagentje weg te rijden, lag
de auto aan de ketting. Letterlijk.
Een ketting, compleet met een afge
sloten hangslot, bond de scootmo-
biel onwrikbaar aan een boom vast.
En het wagentje waarin de burger
rond pleegt te rijden, heeft niet de
kracht, die nodig is om stevig ge
wortelde bomen uit de grond te
trekken. De getuige kreeg ook geen
gelegenheid dat te beproeven, want
uit het struikgewas sprong een
manspersoon naar voren met de uit
roep: „Je geld of je straatluis" of
iets dergelijks.
Over het hierna volgende gesprek
zijn de meningen verdeeld, maar
vast staat dat de getuige vijfentwin
tig gulden betaalde, waarna de an
der een sleutel uit zijn zak haalde
en de wankele driewieler uit de ge
vangenschap verloste. En vast staat
ook ,dat die ander daarom een in
zakelijke termen gestelde uitnodi
ging ontving om met de rechter
kennis te komen maken.
Bij de politierechter hield hij zich
zo onschuldig als een pasgeboren
hotelier. Het was een kwestie van
schadevergoeding ,zei hij. Omdat de
oprit totaal was versperd en on-
zichtbaer gemaakt door de auto van
de getuige, reden allerlei aspirant
koffiedrinkers maar door naar een
volgende gelegenheid. „Van schade
is niets gebleken", merkte de rech
ter nuchter op. „En als zo'n drie-
wielertje uw hoofdingang helemaal
aan 't gezicht zou onttrekken, kan
het niet veel meer dan een kelder
luikje geweest zijn."
Dat gaat de hotelhouder nu 50
boete kosten, of tien dagen naar
's rijks logement, als hij niet zou
betalen. Bovendien kreeg hij veer
tien dagen gevangenisstraf voor
waardelijk met een jaar proeftijd,
om te voorkomen dat hij in de toe
komst nog meer auto's aan kettin
gen legt. En tenslotte werd hem de
verplichting opgelegd de f 25,aan
de getuige terug te geven. Doet hij
het niet, dan moet hij die veertien
dagen uitzitten. Alles omdat hij de
ander wederrechtelijk tot betaling
heeft gedwongen, en dat mag niea,
ASSiMIMI
oil* •cmLnnps
m\ AKM
ttoriTfi'iC_ f™0*""1*?*]
JUUANASINGEL41 'tikf. 1061 (K4780)
Voor alle rijbewijzen
AUTORIJSCHOOL
vh. Math. Hendriks
Langstraat 33 enOverl.weg 18
Telef. 1351
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat de bij besluit van de raad
van 29 oktober 1963, no. 1111, vast
gestelde verordening op de heffing
van marktgeld bij koninklijk besluit
van 23 december 1963, no. 5, is
goedgekeurd.
Be doelde verordening ligt ter se
cretarie, afdeling IV, ter inzage en
is tegen betaling der kosten alge
meen verkrijgbaar.
Venray, 31 januari 1964.
Burgemeester en wethouders voor
noemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
H. P. L. VORST, secretaris.
(ingezonden)
Geachte redaktie.
Vorige week stond er in uw blad
een ingezonden stukje van de heer
Borghs, waarin hij in wezen de uit
spraak van sommige mensen dat
in Venray de films kant noch wal
raken weerlegde door meteen te
wijzen op enkele bijzondere films.
Van deze gelegenheid willen wij
toch gebruik maken om voor eens
en altijd een einde te maken aan dat
gekanker dat sommige mensen eigen
schijnt te zijn.
Over smaken valt niet te twisten
maar er is een groot aantal films
met niveau, die tot de „gcede film"
gerekend moeten worden, hoe men
ook persoonlijk over bepaalde films
mag denken. Zelfs onder oorlogs
films, Westerns en sexfllms met dit
niveau. De grootmeesters nis Felini,
Bergman, Visconti e.a. weten goed
gebruik te maken van sex. Voor
sommige mensen is alles wat met
sex te maken heeft taboe. Adverten
ties met pittige teksten van zulke
films werken op die mensen aller
gisch. Toch bracht men in dit gen
re o.a. Das Madchen Rosemarie,
Nachten van Caberia, La Dolce Vi
ta, De Maagdenbron, De nacht. La
giornata Bulorda. Allen meesterwer
ken, die bewijzen, dat sex helemaal
niet af storend moet zijn.
Wij w Ten ons echter niet bepa
len „ot de kunstzinnige film, want
in deze hebben wij jarenlang onze
goede wil getoond door vrij regel
matig het beste uit die categorie te
brengen. en steeds voor twintig
tot dertig \nan.
Wanneer het publiek zelf niet wil,
dan houdt voor ons ook alles op.
Het ligt dan niet aan de exploitant
maar aan de „kunstzinnigen" zelf.
Niettemin vertonen wij tussendoor
nog steeds van deze films en steeds
zijn de resultaten miserabel. Wan
neer deze mensen zelf voor de
kunstzinnige film geen interesse to
nen is het onbillijk van een exploi
tant te verlangen dat zo regelmatig
als vroeger deze films komen. De
films die we in dit genre brengen,
brengen we om die paar mensen een
plezier te doen en ze gelegenheid te
geven ook in Venray kunstzinnige
films te zien. Een soort filmclub in
samenwerking met b.v. gymnasium
jeugdfilmvorming zou voor deze en
kele mensen uitkomst kunnen bren
gen.
Over de films van hoger niveau
het volgende. In 1963 brachten wij
ongeveer 50 films met bijzonder
gunstige beoordeling voor de K.F.A
en pers. Vele van deze films waren
op filmfestivals bekroond en velen
werden onderscheiden met vele prij
zen.
Bijna al deze films staan in on/.e
boeken met zware rode cijfers aan
gegeven. Wanneer wij in Verirav
jaarlijks 130 films brengen is dit
percentage .niveau films" veel te
hoog en eigenlijk onverantwoord.
Vergelijk dit gerust met andere
theaters in Nederland, dan zullen
deze mensen die steeds menen te
moeten kankeren merken, dat Ven
ray aan de top staat met het verto
nen van deze films.
Waarom komen ze dan niet naar
deze films. Het is 'n publiek schan
daal, dat in Venray „niveau films"
als Exodus, Traumstrasse der Welt,
Echtscheiding '.p /ijn Italiaans. Boi-
caccio 70, De >verval, AJs twee drup
pels water, en de Russische film
Vlamende jaren, in verhouding tot
de rest van Nederland een misera
bele belangstelling genoten. En dan
maar klagen dat er geen goede films
komen.
Welnee, de films komen wel in
Venrayalleen de Venrayse men
sen die om goede filmse schreeuwen
komen zelf niet. Ze praten te veel
over film en zien er ie weinig.
In de laatste twee maanden, dus
december en januari (10 weken)
werden in Venray n.b. 8 niveau
films vertoond t.w. Man who knew
toe much (Hitchcock), La giornata
Balcrda (Grand Prix en prijs film
critici), Jungle Cat (Disney be
kroond academy award), Mondo
Cane (omstreden maar veelvuldig
bekroond), From here to eternity
(vele festivals en 8 academy awards)
Vendredi 13 heures (festivalprijs Rio
del Plata), 4 Giornato di Napcli (be
kroond Venetië, bekroond Moskou,
grote prijs filmcritici), West Side
Story (commentaar overbodig).
Wanneer men dit lijstje bekijkt
mceten sommige mensen toch wel
lef hebben te beweren dat er geen
goede films in Venray draaien. Zes
HOEVEEL KEER HEBT U
„WEST SIDE STORY'
AL GEZIEN?
Wegens sensationeel succes
- geprolongeerd in Luxor
van deze films gingen de mist in,
m.a.w. er kwam zoals gewoonlijk
geen kip naar deze films. Zouden
deze kankeraars nu werkelijk willen
dat wij in deze twee maanden 24
van deze films zouden draaien? De
ze mensen zouden dus van de bios
coop-exploitant economische zelf
moord eisen.
Waar blijft het gezonde verstand
van deze mensen. Lezen ze dan al
leen maar de advertenties over films
met een „reukje" aan? Dat schijnt
wel .anders vragen wij ons af,
waarom ze die goede films niet op
merken. Deze mensen misgunnen het
normale bioscooppubliek ook waar
ze om vraagt. Ze kunnen gewoon
niet verdragen dat de vraag naar
spectakelfilms. amusementsfilms,
oorlogs- en aktie films normaal is
Deze films vraagt het publiek en
die worden dus gedraaid Dit zijn
dan ook de films die de producenten
durven ondernemen. Het is ook ver
keerd om de neus op te trekken
voor deze films want er zijn ver
draaid goed films in dit genre. Het
publiek is dol op deze films en dus
MOETEN ze gebracht worden. 40'Vc
van de totale filmindustrie hcudt
zich bezig met de spektakelfilm,
dus zal ook ongeveer 40 pot. van de
bioscoopprogramma's in Nederland
uit dit genre bestaan. Dit is een rea
liteit die sommige ouderen misschien
vervelend vinden, maar dat neemt
niet weg, dat er voor die groep vol
doende- goede films zijn, alleen ze
gaan er zo zelden naar toe Ze mo
gen dan ook niet verlangen dat de
massa gaat dansen naar d? pijpen
van een kleine minic:l.e:i cn dat
is wat ze wel doet. Zouder. wij voor
die paar keer dat deze mensen per
jaar naar de bioscoou gaan. iedere
week onrendabele films moeten
draaien?
Wanneer deze mensen dan toch
klagen, dan moet dat als een soort
ziekte beschouwd worden. Dit zijn
ook de mensen die steeds zullen
klagen en kankeren over de pro
gramma's, wanneer Venray een
schouwburg heeft. Ze beweren dan
dat het elders beter is. Dit zijn ook
de mensen die nauwelijks weten
hoe een schouwburg of bioscoop er
van binnen uitziet, laat staan, dat
ze kunnen oordelen over program
ma's.
Wat deze mensen mankeert is een
duistere zaak, maar over het alge
meen is het wegens werkelijk ge
brek aan culturele belangstelling en
dikwijls gepaard gaande met een
gebrek aan geld. Men heeft zich tot
over de oren in schulden gestoken
vanwege de afbetalingen, om voor
de buitenwereld er welvarend en
„cultureel" uit te zien en dan ver
bergen ze dat euvel door de overi
gens goede programma's te becriti-
seren. Dat is inderdaad de goed
koopste manier.
In Venray zijn 50 van de 180 films
van bijzonder waarde, bovendien is
20 pet van de vertoonde films cul
tureel gekeurd. De rest ligt op het
normale niveau van amusement. Zo
als U ziet ligt het dus helemaal niet
aan de films, maar aan sommige
mensen zelf.
Laten deze mensen ook niet ver
geten, dat een bioscoop een nog
steeds te zwaar belaste instelling is
met als hoofddoel ontspanning te
brengen aan een zo groot mogelijke
massa. Hieraan wordt door ons be
slist voldaan, want wanneer wij
vragen welke goede of bijzondere
films er niet in Venray geweest zijn
of niet op het programma staan, dan
staat men met de mond vol tanden
en MOET men erkennen dat ze zul
ke films niet kunnen vinden. Wij
steken veel geld in de kolossosfilms,
wij steken ook veel geld in de on
rendabele films en daarom kunnen
wij het niet verkroppen, dat er
aardskankeraars zijn die zelf zelden
een film gaan zien, steeds maar af
geven op programma's. Hopelijk kan
dit kleine groepje het verstand ein
delijk eens een keer gebruiken.
Directie Luxor.