Memisa We hebben weer wat te praten. MEMISA Fancy Fair CULTUREEL CENTRUM wordt werkelijkheid WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Z™,fAf,,^m,n ABO™s- de week van 19-24 in januari Goede bijverdienste aangeboden VRIJDAG 17 JANUARI 1964 No. 3 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75 VENRAY IN DE BELANGSTELLING DOOR ONGEOORLOOFDE „WONINGBOUW" Maandagavond hebben B. en W. I dan met toepassing van het zgn. van onze gemeente uitvoerige rap- I Ketenbesluit (stammende uit zegge porten in hun college-vergadering I en schrijven 1924of er sindsdien onder ogen gekregen. Rapporten die I niets veranderd is) en art. 20 van gingen over verschillende „bouw sels", die clandestien gebouwd zijn. En onder deze zijn ook houten wo ningen, die in verschillende van on ze kerkdorpen zonder vergunningen zijn gebouwd. Er blijken er zo links en rechts nog al enkele te staan. Wie gelooft dat zij „in de laatste 14 dagen" ver rezen zijn, zoals het Dagblad voor Noord-Limburg vertelde, die is slecht op de hoogte, want reeds voordat we het zgn. bungalow schandaal hadden aan de Beekweg, waar een dame op clandestiene bun galow-bouw getrappeerd werd, ston den verschillende van deze bouw sels als links en rechts in onze ge meente. Daarna zijn er nog andere bijgekomen en dit alles vond nu zijn weerslag in een groots opgezet onderzoek, dat de gemeente de laat ste weken heeft ingesteld en waar bij deze gevallen aan het licht kwa men de Wederopbouw wet, wat inhoudt dat slechts in zeer bijzondere geval len dergelijke huizen gebouwd mo gen worden en dan nog maar voor de tijd van maximaal 10 jaren. Maar men zal, zo luidt dan telkens het antwoord met de provincie overleg plegenWant het is wel wat raar dat b.v. in Wanssum aan de open bare weg binnen de kom dergelijke houten woningen (en keurige wo ningen) staan en Wanssum ligt toch ook in Limburg. En het is waar dat men in Deurne, dezelfde plaats waar men ook de bekende 14.000 woningen kan bouwen, even eens prachtige houten woningen ziet liggenDat zou dan in Venray niet kunnen. Maar tot heden is er geen bescheid, of wij dat hier nu ook mogen Wel hebben we van gemeente wege houten woningen gebouwd (die heetten dan wel noodwoningen) waarvan sommige binnenkort hun 4e lustrum vierdenMaar een Nu hebben we dan via de kran- particulier is zulks tot op heden verboden. In Venray tenminste ten en de radio-nieuwsdienst kun nen horen dat B. en W. besloten hebben al deze clandestiene bouw sels af te breken. Een soort ketter- of heksenjacht dus, waarbij Neder land zich min of meer verbaasd af vraagt wat er in Venray toch wel allemaal mogelijk is En waarbij o.a. de bewoners van deze houten bouwsels zich voor de zoveelste maal van schrik afvragen wat er van hun duur gekochte on derkomens wel terecht zal komen. Dat is dan wel de straf voor het feit dat ze ofwel de gemeente be duveld hebben door een vergunning aan te vragen voor een kippenhok en er deze woning voor in de plaats te zetten, ofwel helemaal geen ver gunning hebben aangevraagd om dat het hun bekend was dat in Ven ray geen houten woningen gebouwd mochten worden Intussen mag voorop gesteld wor den dat de berichten van de radio nieuwsdienst slechts in zoverre kloppen ,dat B. en W. wel besloten hebben in aanbouw zijnde wonin gen te slopen, maar dat over de zgn. clandestine woningen, die al be woond zijn, nog nader overleg zal worden gevoerd. Dat klinkt wel iets anders, al behouden zich B. en W. op deze manier nog alle rechten voor. Maar eerlijkheidshalve had het A.N.P. dit er wel bij mogen ver tellen Het is verre van ons het gedrag van deze clandestiene bouwers goed te praten. Integendeel, als iedereen op zijn eigen houtje maar gaat bou wen en alle mogelijke bouwsels daar neer zet, waar het hem of haar uit komt of goed dunkt, dan hebben we in de kortste keren een janboel van jewelste. Er zijn om een en ander te orde nen en in juiste banen te leiden verordeningen en besluiten, waar aan men zich te houden heeft waaraan ook i e d e re e n zich moet houden. Dat men o.a. van het feit dat er te weinig toeziende amb tenaren zijn, die in onze toch al zo uitgestrekte gemeente niet overal te gelijk kunnen zijn, misbruik maakt en van de gelegenheid profiteert om hier of daar toch een woning of an der bouwwerk neer te zetten, is on juist en men bidt dan om strenge maatregelen, om procedures, om geldverlies Van de andere kant getuigt dit clandestien bouwen van woningen van een nood, waaraan te velen achteloos voorbij gaan Het wil er bij ons namelijk niet in dat deze strafbare bouwers alleen maar clandestien bouwen om de legeskosten of de goedkeuringsproce dure (die soms vrij lang kan zijn) te ontlopen. Er zijn mensen bij, die geen jaren kunnen wachten tot er eindelijk eens een vergunning komt voor een particuliere bouw. Er zijn mensen bij, die niet naar een be jaardenwoning in het centrum wil len gaan, maar wel bij eigen bedrijf willen blijven om daar nog wat te kunnen werken, nog aktief betrok ken te blijven bij het boerenwerk. Er zijn mensen bij, die het wach ten op de woninglijst moe zijn, zich geen „echte" particuliere woning kunnen permitteren en dus Zo kunnen we nog doorgaan Deze mensen hebben en we be klemtonen nog eens dat het onjuist was wat ze deden hun goede geld niet in een houten woning gestoken omdat ze dat geld zo graag wegga ven aan die woningmakers, maar omdat er nood was Nu praten we sinds jaar en dag b.v. over houten woningen en in raadsverslagen van 10 jaar terug vinden we al op- en aanmerkingen hierover. En terecht komt men dan van achter de bestuurstafel met het provinciale verbod om in Limburg houten woningen te plaatsen, anders We hebben hier folders voor ons liggen van dergelijke houten huizen waarvan men er ons achter elkaar een van cadeau mocht doen, afge zien van het feit, dat de kosten t.o.v. het stenen gebouw ook nog wel een rol spelen. We hebben van ieder kerkdorp 'n keurig uitbreidingsplan gemaakt, waarin dus woningen gebouwd kun nen worden ook voor die oudere mensen, die hun boerenbedrijf wel aan jongeren willen overdoen, maar van de andere kant aktief genoeg zijn om nog een handje mee uit te steken op hun oude bedrijf om de jonge boer behulpzaam te zijn Ze willen in de buurt van hun eigen bedrijf blijven wonen. Hoe lang het soms duurt voordat men in zo'n kerkdorp een woning: kan gaan bouwen, waar 'net uitbrei dingsplan het voorschrijft (en dan is het dikwijls nog een huurwoning) hebben we in Castenray beleefd en trouwens op ieder kerkdorp, waar de grond alleen maar met moeite en pijn wordt afgestaan Nogmaals de mensen zijn fout, die clandestien bouwen en wat we hier boven schreven is voor hen geen verontschuldiging om er toch maar iets neer te zetten, stiekem en daar waar het niet mag Maar we zijn er niet met de ri- goureuse maatregel van „slopen die boelal hebben we wettelijk daartoe volkomen het recht. Het stelt ons ook voor de vraag of we niet te veel berust hebben in de maatregel, die houten huizen ver biedt in onze gemeente. Of we ons niet te veel hebben neergelegd bij 't feit dat een eigenbouwer gemiddeld 2Va jaar moet wachten op een ver gunning en dan alleen ofwel een hele dure bungalow of een woning wetwoning kan bouwen, niets meer en niets minder Of we ons niet veel hebben neer gelegd bij het feit dat we van hui zenbezitters, huizenhuurders gewor den zijn, omdat eigen woning iets is, wat slechts met de allergrootste moeite in deze tijd van „bezitsvor ming" verwezenlijkt kan worden. Of we bij het opstellen van de uitbreidingsplannen niet te veel ge dacht hebben aan het plan-an-sich en te weinig aan de mensen, die dit plan werkelijkheid moeten doen worden. Of we niet te veel nadruk legden op alles wat i.v.m. woning bouw niet mag en te weinig gezegd hebben wat wel mag en hoe dit het vlugste kan. Dit is geen goed-praterij van de clandestiene woningbouw. We hopen dat zulks voldoende duidelijk is. Maar wel menen we toch ook eens te moeten wijzen op enkele factoren die soms aanleiding waren voor de ze clandestiene bouwerij ,die voor de mensen nu grote en zware gevol gen kan hebben. Als we toch slopen, zijn we dan beslist niet in staat oir vele van désta-in-de-wegs, óm te" komen tot normale en goede bouw, ook te slopen? Denki U aan de collecie en uw bijdrage voor de Medische Missie Actie BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray maken bekend, dat van de cember 1963 af gedurende 14 dagen ter gemeentesecretarie Afdeling I. ter inzage van eenieder is gelegd het Koninklijk besluit van 22 okto ber 1963, no. 85, houdende beslissing op het beroep van W. M. C. Poels, wonende te Merselo-Venray, tegen onttrekking aan het openbaar ver keer van een gedeelte van de Veld weg, kadastraal bekend gemeente Venray, sectie B no. 3544, voorzover gelegen tussen de percelen sectie B nos. 2206 en 2428 enerzijds en sectie B no. 3640 anderzijds. Venray, 2 jan. 1964. De rüksgoedkeuring voor de bouw van een cultureel centrum in enze gemeente ten bedrage van 1.215.435,is binnen.Vrij dag kreeg men op het gemeentehuis deze zo lang verwachte boodschap, die vooral bij het dagelijks bestuur van deze stichting de nodige vreugde bracht. Men zat immers op deze rijksgoedkeu ring al sinds begin december te wachten. Daar echter de tijd ver streek was men zeer bang dat het dezelfde weg op zou gaan als drie jaren geleden Toen waren er immers de plan nen ook in kannen en kruiken en toonde men op de Limbrato-tentoon- stelling het talrijke publiek trots een maquette van dit nieuwe gemeen schapsgebouw annex schouwburg, dat op de „Holteren Hoek" (het stuk tussen SchoolstraatMerseloseweg en Jan Hensenstraat- zou gaan verrijzen. En iedereen verwachtte dat men nog in 1960 de eerste spade in de grond zou kunnen steken. Men is echter bedrogen uitgekomen, want ondanks alle protesten en lelijke gezichten van Venray se kant heeft het tot vrijdag 9 januari 1964 ge duurd voordat Den Haag zijn toe stemming gaf. WAT ER KOMEN GAAT. In dit nieuwe gebouw, dat ont worpen is door het architecten bureau Swinkels en Salemans uit Maastricht vindt allereerst een to neelzaal een onderkomen. Dit heeft behalve een groot toneel, annex kleedkamers en opbergruimten een capaciteit van ongeveer 600 perso nen. Daarvoor ligt een ruime entree- foyer, met een capaciteit van onge veer 300 mensen, welke eventueel geschikt is voor bijeenkomsten, ver gaderingen en dansavonden. Daarnaast wordt in dit centrum ondergebracht de leeszaal en uit leenbibliotheek, die thans gevestigd is in San Damiano. Behalve de op slagruimten voor de bouw zijn er aparte lees- en studiezalen voor ouderen en jongeren. Tenslote zal in dit centrum een deel van het jeugdwerk worden on dergebracht immers er zijn speel - en hobbyruimten in geprojecteerd, waarvan een deel in de kelders. Een en ander is zo opgezet dat be paalde gedeelten van dit complex zich uitstekend lenen voor grote en kleine vergaderingen en dat het ge heel inderdaad een echt gemeen schapshuis kan worden. DE KOSTEN van deze bouw worden deels door de provincie gedragen o.a. in het kader van de verbetering van de infra-structuur. In 1961 had men ge raamd dat men met de bouw nog onder de 1 miljoen gulden zou blij ven, waarvan ook de gemeente 350.000,voor haar rekening zou nemen. Intussen is dit bedrag onge veer met een kwart gestegen en zal ongetwijfeld de gemeente ook haar bijdrage moeten verhogen. Een nieu we financiële opzet door de hogere kosten wordt op dit moment door het stichtingsbestuur koortsachtig gepland en met rijk en provincie is men druk aan het onderhandelen om ook van deze kanten een ver hoogde bijdrage te krijgen. Wél is opvallend dat het stichtingsbestuur over de ook hier verplichte 10 pet. particuliere bijdrage weinig zegt en zelfs geen plannen heeft om dit via akties of anderzins uit het Venrayse publiek los te peuteren. In dit geval zijn het nog zo'n dikke 120.000,— maar die schijnt men van „elders' te halen. Wel gaat van dit bedrag plm. 50.000,oorlogsschade-uitke ring af, die door de Patronaatscom missie i.e. het kerkbestuur van St. Petrus Banden in deze bouw worden bijgedragen, omdat immers een deel van wat vroeger in het oude Pa tronaatsgebouw aan de Patersstraat gebeurde, in de toekomst ruimte en plaats vindt in het nieuwe centrum, waarvoor men tussen haakjes ook nog altijd een passende naam zoekt. Cultureel Centrum en schouwburg zijn bepaald geen namen, die ieder een aanspreken. Wat er van zij, het stichtingsbestuur wordt alle succes toegewenst bij haar pogingen de eindjes aan elkaar te knopen, al is die taak door het zo lang uitblijven van de rijksgoedkeuring zeker niet gemakkelijker geworden. WAAR KOMT HET TE LIGGEN Een ander moeilijkheid, die het aannemersbedrijf Gebr. Dinghs n.v. uit Castenray verhindert met het -werk morgen aan de dag te begin nen is de plaats van het centrum. Hierboven schreven we al, dat de situering in 1961 was in het midden van de Holteren Hoek. Nu men een nieuw kernplan aan het opstellen is, waarbij uit verkeerstechnisch oog punt b.v. om meer parkeerruimte gevraagd wordt en een grotere pleinvorming wordt voorgestaan, nu is men met dit nieuwe gebouw aan het schuiven gegaan Het plan bestaat namelijk dit ge bouw vrij ver naar achteren te plaatsen en zelfs over de Merse loseweg (zodat de Jan Hensen straat de enige verbinding is van Henseniusplein met het tweede ge deelte van de Merseloseweg) waar door voor in de Schoolstraat niet alleen de entree komt te liggen van dit centrum, maar ook een groot plein. Dit alles is op het ogenblik in studie bij architecten en stedebouwkundige en het is vrij logisch dat dit overleg enige tyd zal duren In aansluiting op het Hensenius plein krijgt men daar dan wel een grootse ruimte, temeer waar men achter langs de Schoolstraat, dus tussen Schoolstraat en Deken Thie- lenstraat nog een nieuwe weg wil projecteren. Maar nogmaals, dit is allemaal nog kwestie van studie en overleg en wat er uiteindelijk uit de bus zal komen, zal een zaak zijn van Venray's gemeenteraad, die uitein delijk zal moeten beslissen hoe en wat. Dat het aannemingsbedrijf Gebr. Dinghs hoopt dat al dit overleg over financiën en plaats niet te lang zal duren is begrijpelijk, want zij wil len einde 1965 kant en klaar zijn met dit nieuwe hart van Venray, zoals de schouwburg wel eens ooit is genoemd. WAT GAAT ER IN GEBEUREN... Een ander kwestie, die nu gaat spelen is het „produktief maken" van dit centrum. Voor wat de bi bliotheek betreft en de afdeling jeugd zal ongetwijfeld genoeg be langstelling bestaan. Voor wat de schouwburg betreft is dat een an dere kwestie. We zijn de laatste ja ren beslist niet verwend met toneel uitvoeringen en concerten, om maar eens twee dingen te noemen. En Venray zal opnieuw moeten gaan leren deze cultuur-uitingen te be zoeken en hiervan te profiteren. Dat zal misschien een lange en moeilij ke weg zijn en het stichtingsbestuur zal voor een en ander minstens de grondslag moet leggen, waarbij b.v. de concurrentie met de televisie een grote rol zal gaan spelen. Maar dat is dan een kwestie van wat latere zorg, het wachten is nu allereerst op plaats en begin van de bouw. We kunnen slechts hopen dat deze spoedig kan beginnen. ATTENTIE ATTENTIE Levensverzekering-Maatschappij met belangen op schadegebied heeft Leven- en Schade- portefeuille beschikbaar in VENRAY e.o. Geboden wordtvaste incassovergoeding en aantrekkelijke provisievoorwaarden. Zij, die over enige vrije tijd beschikken en genegen zijn met hulp en steun van een inspekteur aan deze agentschappen de nodige uitbreiding te geven, worden verzocht te sollici teren onder nr. 161 bureau van dit blad. Kleine borgsom van f 150 - is vereist. De heer Poels van de Kruisstraat voor de gleuf, die de N.V. Lima- gas zondag laat nog moest graven op haar speurtocht naar een lek kende gasbuis. De heer Poels had nl. 's morgens zijn dochter en haar vriendin door gas be dwelmd, in bed gevon den. De er bjj geroepen dokter kon gelukkig vaststellen dat het alle maal nog al goed afge lopen was, maar waar kwam het gas vandaan. Technici van Limagas N.V. hebben gezocht en gezocht en uiteindelijk een breuk kunnen ont dekken in de 30 jaren oude gasleiding van de Kruisstraat. Het gas moet via deze breuk en via electriciteitskabels en -leidingen in het huis van de familie Poels zyn gekomen. Foto: G. Kruijsen Zondag klopt de „Memisa" weer bij U aan, de medische missie aktie. Alweer geld zegt U? Ja, alweer. En weet u waarom? Op Java (Indonesië) is een vader van een groot gezin ernstig ziek. Fa milie loopt heel de stad af. Géén medicijn. Maar: Memisa helpt per luchtpost. In Congo (Afrika): 'n Missionaris heeft veel last van jeukend exceem. Dokter schrijft zalf voor, negens te krijgen. Doch een seintje en Memi sa helpt! In Uganda (Afrika): géén hand schoenen ter beschikking van ge voelloze melaatse handen voor een vrouw, die bij koken steeds brand wonden opliep. Een seintje aan Me misa en handschoenen werden per omgaande toegestuurd. Op Sumatra (Indonesië): Missio naris is suikerpatiënt, géén insuline te krijgen, zelfs niet bij dokter van de Unesco. Een seintje, en Memisa helpt. In Nyassaland (Afrika): Na 5 ge storven baby's geeft een moeder eindelijk geboorte aan een levende bay: prematuur (7 mnd.), couveuse kind. Moeder kan zelf niet voeden, bay lac. (melk). Een noodkreet: en Memisa stuurt Jaarlijks stuurt Memisa van uw geld voor honderdduizenden guldens naar alle plaatsen waar de nood het dringendste is. Memisa stuurt: me dicamenten, instrumenten, melk, brillen, kleren, zeep, babyuitzetten. Memisa stuurt: dokters, verpleeg sters, ambulancewagens, bedden, röntgenapparaten etc. etc. Memisa - zondag 19 jan. 1964 Een hond laten we nog niet kre- perendoch in zovele streken liggen nog duizenden mensen te kreperen! Hier: voor 800 mensen één dokter ter beschikking; daar op 200.000 in woners géén dokter. Bejaarden brengen levensavond door op een bed van houten latten of op de vloer, met als hoofdkussen RADIO TV wasautomaten, enz. la. MARTENS Schoolstraat 30 een blok hout. Voor 50.000 mensen is hoogstens beschikbaar een „ziekenhuis"-je, met opname-capaciteit van 25 patiënten. Opname-geld voor ziekenhuis kraamkliniek is voor de meesten nog onbetaalbaar; ofwel de keuken heeft geen eten voorradig; ofwel men heeft niet de beschikking over de nodige medicamenten of outillage; er is geen „licht", er zijn geen wat ten ,geen verbandstoffen. Gevolg: vele patiënten gaan maar weer pro beren bij hun medicijnman in het dorp. Denkt U daar eens aan als men bij U aanklopt. U kunt uw gift ook brengen bij mevr. Janssen, Bon gerdstraat 3. Zoals U wellicht in dit blad al in de vorm van een advertentie heeft kunnen lezen, wordt er a.s. zaterdag en zondag in de aula van het ly ceum een fancy-fair gehouden. De opbrengst hiervan is voor een een zame pater in Nieuw-Guinea. Deze pater nu draagt de zorg over een ontzaggelijk groot gebied, ver gelegen van de buitenwereld. Hij heeft dan ook geen enkel kontakt hiermee en dat kontakt is voor een missiepater erg belangrijk. Daarom heeft het missiebestuur van het Lyceum naar een oplossing gezocht en heeft die ook gevonden. Namelijk 'n zend- en ontvangapparaat, waar mee die pater zich draadloos in ver binding kan stellen met elders in Nieuw Guinea. Er is op school al geruime tijd voor dit doel gespaard en we hopen dcor het slagen van deze fancy-fair het nog resterende bedrag bijeen te krijgen. Wij nodigen U, lezers, dan ook allen uit en we durven bijna te zeg gen: „Tot zaterdag of zondag".

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1