Memisa
We hebben weer wat te praten.
MEMISA
Fancy Fair
CULTUREEL CENTRUM
wordt werkelijkheid
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Z™,fAf,,^m,n ABO™s-
de week van 19-24
in
januari
Goede bijverdienste aangeboden
VRIJDAG 17 JANUARI 1964 No. 3
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75
VENRAY IN DE BELANGSTELLING DOOR ONGEOORLOOFDE „WONINGBOUW"
Maandagavond hebben B. en W. I dan met toepassing van het zgn.
van onze gemeente uitvoerige rap- I Ketenbesluit (stammende uit zegge
porten in hun college-vergadering I en schrijven 1924of er sindsdien
onder ogen gekregen. Rapporten die I niets veranderd is) en art. 20 van
gingen over verschillende „bouw
sels", die clandestien gebouwd zijn.
En onder deze zijn ook houten wo
ningen, die in verschillende van on
ze kerkdorpen zonder vergunningen
zijn gebouwd.
Er blijken er zo links en rechts
nog al enkele te staan. Wie gelooft
dat zij „in de laatste 14 dagen" ver
rezen zijn, zoals het Dagblad voor
Noord-Limburg vertelde, die is
slecht op de hoogte, want reeds
voordat we het zgn. bungalow
schandaal hadden aan de Beekweg,
waar een dame op clandestiene bun
galow-bouw getrappeerd werd, ston
den verschillende van deze bouw
sels als links en rechts in onze ge
meente. Daarna zijn er nog andere
bijgekomen en dit alles vond nu
zijn weerslag in een groots opgezet
onderzoek, dat de gemeente de laat
ste weken heeft ingesteld en waar
bij deze gevallen aan het licht kwa
men
de Wederopbouw wet, wat inhoudt
dat slechts in zeer bijzondere geval
len dergelijke huizen gebouwd mo
gen worden en dan nog maar voor
de tijd van maximaal 10 jaren. Maar
men zal, zo luidt dan telkens het
antwoord met de provincie overleg
plegenWant het is wel wat raar
dat b.v. in Wanssum aan de open
bare weg binnen de kom dergelijke
houten woningen (en keurige wo
ningen) staan en Wanssum ligt
toch ook in Limburg. En het is
waar dat men in Deurne, dezelfde
plaats waar men ook de bekende
14.000 woningen kan bouwen, even
eens prachtige houten woningen ziet
liggenDat zou dan in Venray
niet kunnen. Maar tot heden is er
geen bescheid, of wij dat hier nu
ook mogen
Wel hebben we van gemeente
wege houten woningen gebouwd (die
heetten dan wel noodwoningen)
waarvan sommige binnenkort hun
4e lustrum vierdenMaar een
Nu hebben we dan via de kran- particulier is zulks tot op heden
verboden. In Venray tenminste
ten en de radio-nieuwsdienst kun
nen horen dat B. en W. besloten
hebben al deze clandestiene bouw
sels af te breken. Een soort ketter-
of heksenjacht dus, waarbij Neder
land zich min of meer verbaasd af
vraagt wat er in Venray toch wel
allemaal mogelijk is
En waarbij o.a. de bewoners van
deze houten bouwsels zich voor de
zoveelste maal van schrik afvragen
wat er van hun duur gekochte on
derkomens wel terecht zal komen.
Dat is dan wel de straf voor het
feit dat ze ofwel de gemeente be
duveld hebben door een vergunning
aan te vragen voor een kippenhok
en er deze woning voor in de plaats
te zetten, ofwel helemaal geen ver
gunning hebben aangevraagd om
dat het hun bekend was dat in Ven
ray geen houten woningen gebouwd
mochten worden
Intussen mag voorop gesteld wor
den dat de berichten van de radio
nieuwsdienst slechts in zoverre
kloppen ,dat B. en W. wel besloten
hebben in aanbouw zijnde wonin
gen te slopen, maar dat over de zgn.
clandestine woningen, die al be
woond zijn, nog nader overleg zal
worden gevoerd. Dat klinkt wel iets
anders, al behouden zich B. en W.
op deze manier nog alle rechten
voor. Maar eerlijkheidshalve had
het A.N.P. dit er wel bij mogen ver
tellen
Het is verre van ons het gedrag
van deze clandestiene bouwers goed
te praten. Integendeel, als iedereen
op zijn eigen houtje maar gaat bou
wen en alle mogelijke bouwsels daar
neer zet, waar het hem of haar uit
komt of goed dunkt, dan hebben we
in de kortste keren een janboel van
jewelste.
Er zijn om een en ander te orde
nen en in juiste banen te leiden
verordeningen en besluiten, waar
aan men zich te houden heeft
waaraan ook i e d e re e n zich
moet houden. Dat men o.a. van het
feit dat er te weinig toeziende amb
tenaren zijn, die in onze toch al zo
uitgestrekte gemeente niet overal te
gelijk kunnen zijn, misbruik maakt
en van de gelegenheid profiteert om
hier of daar toch een woning of an
der bouwwerk neer te zetten, is on
juist en men bidt dan om strenge
maatregelen, om procedures, om
geldverlies
Van de andere kant getuigt dit
clandestien bouwen van woningen
van een nood, waaraan te velen
achteloos voorbij gaan
Het wil er bij ons namelijk niet in
dat deze strafbare bouwers alleen
maar clandestien bouwen om de
legeskosten of de goedkeuringsproce
dure (die soms vrij lang kan zijn) te
ontlopen. Er zijn mensen bij, die
geen jaren kunnen wachten tot er
eindelijk eens een vergunning komt
voor een particuliere bouw. Er zijn
mensen bij, die niet naar een be
jaardenwoning in het centrum wil
len gaan, maar wel bij eigen bedrijf
willen blijven om daar nog wat te
kunnen werken, nog aktief betrok
ken te blijven bij het boerenwerk.
Er zijn mensen bij, die het wach
ten op de woninglijst moe zijn, zich
geen „echte" particuliere woning
kunnen permitteren en dus
Zo kunnen we nog doorgaan
Deze mensen hebben en we be
klemtonen nog eens dat het onjuist
was wat ze deden hun goede geld
niet in een houten woning gestoken
omdat ze dat geld zo graag wegga
ven aan die woningmakers, maar
omdat er nood was
Nu praten we sinds jaar en dag
b.v. over houten woningen en in
raadsverslagen van 10 jaar terug
vinden we al op- en aanmerkingen
hierover. En terecht komt men dan
van achter de bestuurstafel met het
provinciale verbod om in Limburg
houten woningen te plaatsen, anders
We hebben hier folders voor ons
liggen van dergelijke houten huizen
waarvan men er ons achter elkaar
een van cadeau mocht doen, afge
zien van het feit, dat de kosten t.o.v.
het stenen gebouw ook nog wel een
rol spelen.
We hebben van ieder kerkdorp 'n
keurig uitbreidingsplan gemaakt,
waarin dus woningen gebouwd kun
nen worden ook voor die oudere
mensen, die hun boerenbedrijf wel
aan jongeren willen overdoen, maar
van de andere kant aktief genoeg
zijn om nog een handje mee uit te
steken op hun oude bedrijf om de
jonge boer behulpzaam te zijn
Ze willen in de buurt van hun
eigen bedrijf blijven wonen.
Hoe lang het soms duurt voordat
men in zo'n kerkdorp een woning:
kan gaan bouwen, waar 'net uitbrei
dingsplan het voorschrijft (en dan
is het dikwijls nog een huurwoning)
hebben we in Castenray beleefd en
trouwens op ieder kerkdorp, waar
de grond alleen maar met moeite
en pijn wordt afgestaan
Nogmaals de mensen zijn fout, die
clandestien bouwen en wat we hier
boven schreven is voor hen geen
verontschuldiging om er toch maar
iets neer te zetten, stiekem en daar
waar het niet mag
Maar we zijn er niet met de ri-
goureuse maatregel van „slopen die
boelal hebben we wettelijk
daartoe volkomen het recht. Het
stelt ons ook voor de vraag of we
niet te veel berust hebben in de
maatregel, die houten huizen ver
biedt in onze gemeente. Of we ons
niet te veel hebben neergelegd bij 't
feit dat een eigenbouwer gemiddeld
2Va jaar moet wachten op een ver
gunning en dan alleen ofwel een
hele dure bungalow of een woning
wetwoning kan bouwen, niets meer
en niets minder
Of we ons niet veel hebben neer
gelegd bij het feit dat we van hui
zenbezitters, huizenhuurders gewor
den zijn, omdat eigen woning iets is,
wat slechts met de allergrootste
moeite in deze tijd van „bezitsvor
ming" verwezenlijkt kan worden.
Of we bij het opstellen van de
uitbreidingsplannen niet te veel ge
dacht hebben aan het plan-an-sich
en te weinig aan de mensen, die dit
plan werkelijkheid moeten doen
worden. Of we niet te veel nadruk
legden op alles wat i.v.m. woning
bouw niet mag en te weinig gezegd
hebben wat wel mag en hoe dit het
vlugste kan.
Dit is geen goed-praterij van de
clandestiene woningbouw. We hopen
dat zulks voldoende duidelijk is.
Maar wel menen we toch ook eens
te moeten wijzen op enkele factoren
die soms aanleiding waren voor de
ze clandestiene bouwerij ,die voor
de mensen nu grote en zware gevol
gen kan hebben. Als we toch slopen,
zijn we dan beslist niet in staat oir
vele van désta-in-de-wegs, óm te"
komen tot normale en goede bouw,
ook te slopen?
Denki U aan de collecie en
uw bijdrage voor de
Medische Missie Actie
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray maken bekend, dat van de
cember 1963 af gedurende 14 dagen
ter gemeentesecretarie Afdeling I.
ter inzage van eenieder is gelegd
het Koninklijk besluit van 22 okto
ber 1963, no. 85, houdende beslissing
op het beroep van W. M. C. Poels,
wonende te Merselo-Venray, tegen
onttrekking aan het openbaar ver
keer van een gedeelte van de Veld
weg, kadastraal bekend gemeente
Venray, sectie B no. 3544, voorzover
gelegen tussen de percelen sectie B
nos. 2206 en 2428 enerzijds en sectie
B no. 3640 anderzijds.
Venray, 2 jan. 1964.
De rüksgoedkeuring voor de bouw van een cultureel centrum in
enze gemeente ten bedrage van 1.215.435,is binnen.Vrij
dag kreeg men op het gemeentehuis deze zo lang verwachte
boodschap, die vooral bij het dagelijks bestuur van deze stichting
de nodige vreugde bracht. Men zat immers op deze rijksgoedkeu
ring al sinds begin december te wachten. Daar echter de tijd ver
streek was men zeer bang dat het dezelfde weg op zou gaan als
drie jaren geleden
Toen waren er immers de plan
nen ook in kannen en kruiken en
toonde men op de Limbrato-tentoon-
stelling het talrijke publiek trots een
maquette van dit nieuwe gemeen
schapsgebouw annex schouwburg,
dat op de „Holteren Hoek" (het stuk
tussen SchoolstraatMerseloseweg
en Jan Hensenstraat- zou gaan
verrijzen. En iedereen verwachtte
dat men nog in 1960 de eerste spade
in de grond zou kunnen steken. Men
is echter bedrogen uitgekomen, want
ondanks alle protesten en lelijke
gezichten van Venray se kant heeft
het tot vrijdag 9 januari 1964 ge
duurd voordat Den Haag zijn toe
stemming gaf.
WAT ER KOMEN GAAT.
In dit nieuwe gebouw, dat ont
worpen is door het architecten
bureau Swinkels en Salemans uit
Maastricht vindt allereerst een to
neelzaal een onderkomen. Dit heeft
behalve een groot toneel, annex
kleedkamers en opbergruimten een
capaciteit van ongeveer 600 perso
nen. Daarvoor ligt een ruime entree-
foyer, met een capaciteit van onge
veer 300 mensen, welke eventueel
geschikt is voor bijeenkomsten, ver
gaderingen en dansavonden.
Daarnaast wordt in dit centrum
ondergebracht de leeszaal en uit
leenbibliotheek, die thans gevestigd
is in San Damiano. Behalve de op
slagruimten voor de bouw zijn er
aparte lees- en studiezalen voor
ouderen en jongeren.
Tenslote zal in dit centrum een
deel van het jeugdwerk worden on
dergebracht immers er zijn speel -
en hobbyruimten in geprojecteerd,
waarvan een deel in de kelders.
Een en ander is zo opgezet dat be
paalde gedeelten van dit complex
zich uitstekend lenen voor grote en
kleine vergaderingen en dat het ge
heel inderdaad een echt gemeen
schapshuis kan worden.
DE KOSTEN
van deze bouw worden deels door
de provincie gedragen o.a. in het
kader van de verbetering van de
infra-structuur. In 1961 had men ge
raamd dat men met de bouw nog
onder de 1 miljoen gulden zou blij
ven, waarvan ook de gemeente
350.000,voor haar rekening zou
nemen. Intussen is dit bedrag onge
veer met een kwart gestegen en zal
ongetwijfeld de gemeente ook haar
bijdrage moeten verhogen. Een nieu
we financiële opzet door de hogere
kosten wordt op dit moment door
het stichtingsbestuur koortsachtig
gepland en met rijk en provincie is
men druk aan het onderhandelen
om ook van deze kanten een ver
hoogde bijdrage te krijgen. Wél is
opvallend dat het stichtingsbestuur
over de ook hier verplichte 10 pet.
particuliere bijdrage weinig zegt en
zelfs geen plannen heeft om dit via
akties of anderzins uit het Venrayse
publiek los te peuteren. In dit geval
zijn het nog zo'n dikke 120.000,—
maar die schijnt men van „elders'
te halen. Wel gaat van dit bedrag
plm. 50.000,oorlogsschade-uitke
ring af, die door de Patronaatscom
missie i.e. het kerkbestuur van St.
Petrus Banden in deze bouw worden
bijgedragen, omdat immers een deel
van wat vroeger in het oude Pa
tronaatsgebouw aan de Patersstraat
gebeurde, in de toekomst ruimte en
plaats vindt in het nieuwe centrum,
waarvoor men tussen haakjes ook
nog altijd een passende naam zoekt.
Cultureel Centrum en schouwburg
zijn bepaald geen namen, die ieder
een aanspreken. Wat er van zij, het
stichtingsbestuur wordt alle succes
toegewenst bij haar pogingen de
eindjes aan elkaar te knopen, al is
die taak door het zo lang uitblijven
van de rijksgoedkeuring zeker niet
gemakkelijker geworden.
WAAR KOMT HET TE LIGGEN
Een ander moeilijkheid, die het
aannemersbedrijf Gebr. Dinghs n.v.
uit Castenray verhindert met het
-werk morgen aan de dag te begin
nen is de plaats van het centrum.
Hierboven schreven we al, dat de
situering in 1961 was in het midden
van de Holteren Hoek. Nu men een
nieuw kernplan aan het opstellen is,
waarbij uit verkeerstechnisch oog
punt b.v. om meer parkeerruimte
gevraagd wordt en een grotere
pleinvorming wordt voorgestaan, nu
is men met dit nieuwe gebouw aan
het schuiven gegaan
Het plan bestaat namelijk dit ge
bouw vrij ver naar achteren te
plaatsen en zelfs over de Merse
loseweg (zodat de Jan Hensen
straat de enige verbinding is van
Henseniusplein met het tweede ge
deelte van de Merseloseweg) waar
door voor in de Schoolstraat niet
alleen de entree komt te liggen
van dit centrum, maar ook een
groot plein. Dit alles is op het
ogenblik in studie bij architecten
en stedebouwkundige en het is
vrij logisch dat dit overleg enige
tyd zal duren
In aansluiting op het Hensenius
plein krijgt men daar dan wel een
grootse ruimte, temeer waar men
achter langs de Schoolstraat, dus
tussen Schoolstraat en Deken Thie-
lenstraat nog een nieuwe weg wil
projecteren. Maar nogmaals, dit is
allemaal nog kwestie van studie en
overleg en wat er uiteindelijk uit de
bus zal komen, zal een zaak zijn van
Venray's gemeenteraad, die uitein
delijk zal moeten beslissen hoe en
wat.
Dat het aannemingsbedrijf Gebr.
Dinghs hoopt dat al dit overleg over
financiën en plaats niet te lang zal
duren is begrijpelijk, want zij wil
len einde 1965 kant en klaar zijn
met dit nieuwe hart van Venray,
zoals de schouwburg wel eens ooit
is genoemd.
WAT GAAT ER IN GEBEUREN...
Een ander kwestie, die nu gaat
spelen is het „produktief maken"
van dit centrum. Voor wat de bi
bliotheek betreft en de afdeling
jeugd zal ongetwijfeld genoeg be
langstelling bestaan. Voor wat de
schouwburg betreft is dat een an
dere kwestie. We zijn de laatste ja
ren beslist niet verwend met toneel
uitvoeringen en concerten, om maar
eens twee dingen te noemen. En
Venray zal opnieuw moeten gaan
leren deze cultuur-uitingen te be
zoeken en hiervan te profiteren. Dat
zal misschien een lange en moeilij
ke weg zijn en het stichtingsbestuur
zal voor een en ander minstens de
grondslag moet leggen, waarbij b.v.
de concurrentie met de televisie een
grote rol zal gaan spelen. Maar dat
is dan een kwestie van wat latere
zorg, het wachten is nu allereerst op
plaats en begin van de bouw.
We kunnen slechts hopen dat deze
spoedig kan beginnen.
ATTENTIE
ATTENTIE
Levensverzekering-Maatschappij
met belangen op schadegebied heeft Leven- en Schade-
portefeuille beschikbaar in VENRAY e.o.
Geboden wordtvaste incassovergoeding en aantrekkelijke
provisievoorwaarden.
Zij, die over enige vrije tijd beschikken en genegen zijn met
hulp en steun van een inspekteur aan deze agentschappen
de nodige uitbreiding te geven, worden verzocht te sollici
teren onder nr. 161 bureau van dit blad.
Kleine borgsom van f 150 - is vereist.
De heer Poels van de
Kruisstraat voor de
gleuf, die de N.V. Lima-
gas zondag laat nog
moest graven op haar
speurtocht naar een lek
kende gasbuis. De heer
Poels had nl. 's morgens
zijn dochter en haar
vriendin door gas be
dwelmd, in bed gevon
den. De er bjj geroepen
dokter kon gelukkig
vaststellen dat het alle
maal nog al goed afge
lopen was, maar waar
kwam het gas vandaan.
Technici van Limagas
N.V. hebben gezocht en
gezocht en uiteindelijk
een breuk kunnen ont
dekken in de 30 jaren
oude gasleiding van de
Kruisstraat. Het gas
moet via deze breuk en
via electriciteitskabels
en -leidingen in het huis
van de familie Poels
zyn gekomen.
Foto: G. Kruijsen
Zondag klopt de „Memisa" weer
bij U aan, de medische missie aktie.
Alweer geld zegt U?
Ja, alweer. En weet u waarom?
Op Java (Indonesië) is een vader
van een groot gezin ernstig ziek. Fa
milie loopt heel de stad af. Géén
medicijn. Maar: Memisa helpt per
luchtpost.
In Congo (Afrika): 'n Missionaris
heeft veel last van jeukend exceem.
Dokter schrijft zalf voor, negens te
krijgen. Doch een seintje en Memi
sa helpt!
In Uganda (Afrika): géén hand
schoenen ter beschikking van ge
voelloze melaatse handen voor een
vrouw, die bij koken steeds brand
wonden opliep. Een seintje aan Me
misa en handschoenen werden per
omgaande toegestuurd.
Op Sumatra (Indonesië): Missio
naris is suikerpatiënt, géén insuline
te krijgen, zelfs niet bij dokter van
de Unesco. Een seintje, en Memisa
helpt.
In Nyassaland (Afrika): Na 5 ge
storven baby's geeft een moeder
eindelijk geboorte aan een levende
bay: prematuur (7 mnd.), couveuse
kind. Moeder kan zelf niet voeden,
bay lac. (melk).
Een noodkreet: en Memisa stuurt
Jaarlijks stuurt Memisa van uw
geld voor honderdduizenden guldens
naar alle plaatsen waar de nood het
dringendste is. Memisa stuurt: me
dicamenten, instrumenten, melk,
brillen, kleren, zeep, babyuitzetten.
Memisa stuurt: dokters, verpleeg
sters, ambulancewagens, bedden,
röntgenapparaten etc. etc.
Memisa - zondag 19 jan. 1964
Een hond laten we nog niet kre-
perendoch in zovele streken
liggen nog duizenden mensen te
kreperen!
Hier: voor 800 mensen één dokter
ter beschikking; daar op 200.000 in
woners géén dokter.
Bejaarden brengen levensavond
door op een bed van houten latten
of op de vloer, met als hoofdkussen
RADIO TV
wasautomaten, enz.
la. MARTENS
Schoolstraat 30
een blok hout.
Voor 50.000 mensen is hoogstens
beschikbaar een „ziekenhuis"-je, met
opname-capaciteit van 25 patiënten.
Opname-geld voor ziekenhuis
kraamkliniek is voor de meesten
nog onbetaalbaar; ofwel de keuken
heeft geen eten voorradig; ofwel men
heeft niet de beschikking over de
nodige medicamenten of outillage;
er is geen „licht", er zijn geen wat
ten ,geen verbandstoffen. Gevolg:
vele patiënten gaan maar weer pro
beren bij hun medicijnman in het
dorp.
Denkt U daar eens aan als men
bij U aanklopt. U kunt uw gift ook
brengen bij mevr. Janssen, Bon
gerdstraat 3.
Zoals U wellicht in dit blad al in
de vorm van een advertentie heeft
kunnen lezen, wordt er a.s. zaterdag
en zondag in de aula van het ly
ceum een fancy-fair gehouden. De
opbrengst hiervan is voor een een
zame pater in Nieuw-Guinea.
Deze pater nu draagt de zorg over
een ontzaggelijk groot gebied, ver
gelegen van de buitenwereld. Hij
heeft dan ook geen enkel kontakt
hiermee en dat kontakt is voor een
missiepater erg belangrijk. Daarom
heeft het missiebestuur van het
Lyceum naar een oplossing gezocht
en heeft die ook gevonden. Namelijk
'n zend- en ontvangapparaat, waar
mee die pater zich draadloos in ver
binding kan stellen met elders in
Nieuw Guinea.
Er is op school al geruime tijd
voor dit doel gespaard en we hopen
dcor het slagen van deze fancy-fair
het nog resterende bedrag bijeen te
krijgen.
Wij nodigen U, lezers, dan ook
allen uit en we durven bijna te zeg
gen: „Tot zaterdag of zondag".