Overpeinzingen
Belasting-veranderingen op komst
U. T. S.
Oostrums Eiervereniging
beslaat 60 jaar
Gillen voor de
VREDESKERK in Venlo?
Politierechter
Posttarieven
per 1 januari
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PMJ|RPER KWARTAAL ABONNEMENTS-
VRIJDAG 13 DECEMBER 1963 No. 50
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRA) 1050652
Reeds is ons duideiyk geworden in de praktik dat de veranderin
gen aan het loonfront beslist niet ongemerkt aan het prijsniveau
zullen voorbijgaan. Tal van prijzen stijgen reeds voordat er een
loonsverhoging intreedt en dat betekent de eerste schade van de
inflatiegolf, die betrokkenen ondervinden. Met name aan het be
lastingfront zal straks, zo dunkt ons, die schade niet geringer zijn
Er moet en er zal ook heel wat
veranderen in ons belastingregiem.
De loon- en salarisverhogingen ko
men bij de tarieven van nu te zeer
ten goede aan de schatkist, die van
de looninflatie de meeste vruchten
plukt. Bij de bestaande progressieve
tarieven krijgt de staat van elke
100,toegevoegd loon of salaris
een hoger percentage dan van het
voorgaande. Wij kunnen dit met en
kele voorbeelden aantonen.
Iemand met een inkomen van
6000,die gehuwd is en twee kin
deren heeft betaalt ingevolge het
tarief 1963 van de laatste 600,
plm. 14 pet. belasting, dat is 83.
Nu stijgt zijn inkomen met 10 pet.
tot 6600.Het belastingbedrag
stijgt nu tot 89 met plm. Vspct. Dat
is de moeite niet waard, denkt men...
Maar wij zijn nu ook praktisch uit
gegaan van een sociaal minimum en
toch constateren wij reeds een stij
ging.
Daarbij moeten wij bedenken, dat
in de naaste toekomst iemand met
600,inkomen meer per gezin be
slist niet beter zal kunnen leven
dan tot op heden. Hij gaat er dus
per saldo op achteruit.
STEEDS ONVOORDELIGER
Van 7200,— tot 7800,— betaalt
een gezin met twee kinderen al lVt
procent meer van de laatste 600,
dan voorheen. Stijgt iemands sala
ris van 11.000,naar 12.000,
dan wordt er van de laatste 600,
plotseling 26 pet. belasting betaald,
terwijl dit percentage bij 11.000,
nog 23 pet. is. Toch heeft zo iemand
nauwelijks meer koopkracht tot zijn
beschikking gekregen.
Hoe hoger de inflatiespiraal klimt,
hoe meer de inkomensnivellering een
feit wordt bij de gelijkblijvende be
lastingtarieven. Het is derhalve
noodzaak dat de tarieven inkomsten
belasting worden verlaagd, op zijn
minst tot een niveau, waarbij de
loon- salarisaanpassing geen scha
de meer veroorzaakt door progres
sie.
Daarbij zal eveneens aandacht
moeten worden geschonken aan de
verhoging van de maxima van de
5 pct.-regeling voor kostei\aftrek en
verzekeringspremies ,die nu 600,-
en 3600,- bedragen. Een herziening
van deze bedragen zat trouwens al
in de pen. Die herzieningen komen
echter zo langzaam uit de regerings
koker, dat de staat steeds meer be
lastingen int naarmate er verlagin
gen in uitzicht worden gesteld.
UIT DE TIJD
Er zullen meer veranderingen ko
men in het strenge belastingklimaat,
al zullen de depressies niet van de
lucht zijn. De regering schijnt einde
lijk te overwegen om aan de grond
en personele belasting een einde te
maken. Beide zijn volkomen uit de
tijd.
Met name de personele belasting
mist elke reëele grondslag. Met de
bepaling van de huurwaarden van
woningen zit men al jaren in de knel
en de betaling van huur houdt voor
de meesten beslist geen verband
meer met hun status. Men is blij
dat men wonen kan ,ook al is het
duur.
Toch moeten wij niet denken dat
wij hier zo maar twee belastingen
zullen kwijt raken. Men wil de ge
meenten meer kansen geven om be
lasting te heffen. Er komen dus ge
meentelijke belastingen voor in de
plaats. Of die lager zullen zijn valt
ernstig te betwijfelen want deze la
gere overheden zitten veel meer op
zwart zaad dan het rijk
VRIJSTELLINGEN NU TE LAAG
Bij een dalend kapitaalrendement,
zoal9 dit de laatste jaren zich ma
nifesteert ,zal de overheid ook de
vermogensbelasting moeten revide
ren. Op basis van 4 pet. rendement
wordt er al meer dan 10 pet. extra
inkomstenbelasting geheven van het
vermogen. Bovendien zijn de vrij
stellingen aan de voet van het ver
mogen, gezien de snelle waardeda
ling van het geld, beslist veel te
laag geworden. Ook bestaat het plan
om een derde van de vermogensbe
lasting aftrekbaar te maken van de
inkomstenbelasting. Een welkome,
maar bepaald onvoldoende regeling.
Vermogen bezitten helaas veel te
weinig van onze burgers. Juist om
breder kringen daaraan te helpen
zal ons belastingstelsel te hulp moe
ten komen. Zal een gedeeltelijke
verschuiving van de druk van di
recte naar indirecte belastingen die
hulp bieden? Voor grote gezinnen
bepaald niet.
Toch eist de eenwording van Eu
ropa, die bij de belastingsystemen
geen halt houdt, dat wij meer in
directe belastingen heffen. Elk ander
Europees land doet dat. Met name
de omzetbelasting zal een zwaardere
druk op onze beurzen leggen.
Het Kerstfeest is weer aanstaan
de. Sfeervolle dagen hebben we
weer in het vooruitzicht. Sfeervolle
dagen, welke we op de eerste plaats
in de woning van Christus zullen
vieren.
Helaas zullen we in de parochie
Christus Koning ook dit jaar nog
verstoken zijn van een kerstviering
in eigen kerk. Wij hebben echter
goede hoop dat deze viering het ko
mende jaar wel verwezenlijkt zal
kunnen worden, tenminste als ook
U dit jaar in deze feestmaand een
feestelijk geschenk in de vorm van
een financieel offer voor de Vredes-
kerk wilt afstaan en U zult mede
daardoor Pastoor Geerits zijn finan
ciële last helpen verlichten.
De parochiële aktie bracht in de
maand november op 302,25
De VI aktie w.o. giften van:
N.N. te Venray 20,
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 50,
N.N. te Venray 100,
N.N. te Venray 35,
N.N. te Venray 20,
N.N. te Venray 2,50
N.N. te Venray 15,
N.N. te Venray 5,
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 2i,
N.N. te Venray 2i,
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 12,
Gift van 'n jarige 17,50
Gift Bakkersbond 25,
Totaal 472,50
774,75
80.332,25
Vorige saldo
Algemeen saldo
Wederom allen hartelijk dank voor
uw financiële hulp.
Bankrekeningen bij de Boeren
leenbank en Ned. Credietbank te
Venray. Giro 1030120 ten name van
R.K. Kerkbestuur Christus Koning
te Venray.
Het Ontwikkelingsorgaan Noord-
Limburg, waarin samenwerken alle
Noordlimburgse gemeenten, de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken
voor Noord-Limburg, alsmede de
Katholieke Arbeiders Beweging, de
Katholieke Limburgse Midden
standsbond, de Limburgse Land- en
Tuinbouwbond en de Limburgse Ka
tholieke Werkgeversvereniging heb
ben de ministers van O. K. en W.
en van Economische Zaken ge
vraagd de oprichting van een school
voor Uitgebreid Technisch Onder
wijs te Venlo te willen bevorderen.
De Uitgebreid Technische School
is nodig voor het bedrijfsleven om
voor de lagere technische kaderfunc
ties krachten beschikbaar te krij
gen.
Het bedrijfsleven ondervindt
steeds grotere moeilijkheden bij het
bezetten van meergenoemde lagere
kaderfuncties omdat enerzijds de
l.t.s. haar aantrekikngskracht op de
wat beter begaafde leerlingen aan
zienlijk heeft zien verminderen,
voornamelijk als gevolg van onvol
doende mogelijkheden tot aanslui
tend vervolg-onderwijs, anderzijds
omdat de sterk opgekomen u.l.o.- en
v.h.m.o.-scholen geen duidelijke aan
sluiting in de richting van techni
sche functies op bovenbedoeld ni
veau geven.
Een van de belangrijkste taken
van de u.t.s. is dit verbroken even
wicht te herstellen, enerzijds door
het scheppen van een aansluiting op
het algemeen vormend voortgezet
onderwijs naar technische beroepen,
anderzijds door het verhogen van
het prestige en het niveau van de
l.t.s., die immers zonder een u.t.s.,
die immers als verder perspectief
een doodlopende studierichting is.
Naar de mening van het ontwik
kelingsorgaan ligt de U.T.S. in Roer
mond te veraf om deze taak voor
Noord-Limburg te vervullen en be
pleit daarom de oprichting van een
dergelijke school in Venlo.
OUDE ARGUMENTEN
Als er nu op andere fronten maar
voldoende compensatie komt, maar
daarvoor vrezen wij het ergste. De
overheid, en deze regering maakt
daarop geen uitzondering, gebruikt
beurtelings het argument van „con-
junctuurbeheersing" of „een zich
steeds uitbreidende overheidstaak"
om een steeds groter deel van ons
inkomen naar de centrale kas over
te hevelen.
Pas wanneer er een kentering
komt in deze opvatting is er voor de
burger reëele winst te verwachten
van een belastingverlaging. Tot he
den stijgen elk jaar de opbrengsten.
Nu eens wordt er beknibbeld op
vervroegde afschrijving, dan weer
wordt een „uitgestelde" belasting
op sigaren tot nieuw leven geroepen.
Het teveel aan koopkracht van een
loonronde moet middels verhoogde
heffingen op benzine en sigaretten
weer worden weggezogen en zo gaan
wij maar door.
Gaan wij eerst zover dat bij een
uiteindelijke verlaging van de direc
te belastingen aan het einde van de
ze kabinetsperiode de regering er per
saldo tot nog toe procentueel beter
van wordt? Het begint er op te lij
ken: Financieren is toch moeilijker
dan mPTi denkt. En maar afwachten
op welke wijze de belastingen en de
tarieven zullen worden herzien. Het
zal ons voorlopig niet veel winst
brengen.
STANDSVERSCHIL
Voor de oorlog was men er alge
meen van overtuigd, dat God de
standen geschapen had en dat wij
mensen daaraan dus niet mochten
tomen. Na de oorlog zijn wij daar
niet meer zo zeker van, of beter ge
zegd, wij zijn er van overtuigd, dat
standen mensenmaaksels zijn, die
misschien nog wel eens hun nut
hebben gehad en nog hebben, maar
toch niet meer volgens de normen,
die wij eens aanlegden. Stand wordt
steeds meer en terecht een
zaak van innerlijke beschaving.
Overal dringt dat besef nog niet
door. Dat hebben die gebeurtenissen
in Delft en in Amersfoort bewezen.
Daar hebben z.g. intellectuelen het
gepresteerd om een timmerman res
pectievelijk een stucadoor in hun
omgeving te weigeren, omdat (dat
was in Delft) hun huis door een tim
merman in de omgeving in waarde
zou dalen.
Eigenlijk is een dergelijke affaire
te zielig om over te praten. Terecht
zijn de Delftse intellectuelen in de
pers scherp over de hekel gehaald,
om nog maar niet te spreken van
diverse radio-uitzendingen, die van
het intellectuele optreden weinig
heel hielden.
De algemene verontwaardiging
over het optreden tegenover am
bachtsmensen bewijst overduidelijk,
dat dit optreden niet meer geaccep
teerd wordt. Een duidelijker bewijs
voor de veranderde opvatting over
standen kon niet geleverd worden.
De Delftse intellectuelen hebben
de werkelijke norm voor hun stand,
hun beschavingspeil, niet gehaald.
Als ze maar lang genoeg bestaat,
werdt een vereniging vanzelf 50,
60 jaren oud en nog ouder, zo
wordt wel eens beweerd. Maar om
een dergelijke leeftyd te bereiken
moet een vereniging toch wel wat
te bieden hebben en presteren.
Daaraan moesten we denken toen
we voor het 60-jarig jubileum van
de Oostrumse Eiervereniging eens
wat nader ingingen op haar ge
schiedenis, al was dat niet gemak
kelijk, omdat het archief met de
oorlog volledig verloren ging.
Doch zelfs de summiere gegevens
geven toch een stuk geschiedenis
weg, die belangrijk genoeg is en die
feitelijk ver uitgaat boven de bete
kenis van het jubileum als zodanig.
RUILHANDEL
Wat bewoog namelijk de Oostrum
se boeren in 1903 om een coöpera
tieve vereniging te stichten, die voor
hen de eierhandel zou uitoefenen.
Doodeenvoudig, omdat ze niet van
hun eieren afkwamenDe han
del had namelijk geen enkele inte
resse in de kleine partijtjes eieren,
die de boeren in deze streek hen
aanboden. Dat bleek wel uit de prij
zen welke de handelaren boden. Wel
kon men eieren ruilen met de krui
denier en de textielhandelaar, die
ze op hun beurt dan weef doorver
kochten, maar als iedereen wat
moest verdienen, bleef er voor de
boer zelf weinig over. Te weinig
Men had in die tijd juist ontdekt
bij de kleine coöperatieve zuivelfa-
briekjes, die links en rechts in de
gemeente opgericht waren dat hier
door een heel wat economischer en
betere boterproduktie mogelijk was
en dat de afzet en verkoop middels
deze instellingen heel wat beter ver
liep. Een samengaan op het gebied
van eierafzet was dus feitelijk een
automatisch gevolg, al moet men
eerlijkheidshalve er bij vertellen,
dat in die tijd vele boeren niet te
overtuigen waren van dit voorbeeld.
Men was behoudzuchtig en voor
nieuwigheden niet geporteerd.
Maar in 1903 probeerden dan en
kele Oostrumse boeren het toch, toen
de heren M. Camps, A. Loonen, L.
Tacken en W. Weijs het initiatief
voor een dergelijke coöperatie na
men. Secretaris - penningmeester
werd meester Derksen, die later
werd opgevolgd door L. Tacken. Het
eierverpakken werd aan de Wed.
Camps opgedragen.
KLEINE KIPPENSTAPEL
De omzetten van de eerste jaren
waren onbeduidend. Op de meeste
boerderijen werd maar een zeer
klein aantal kippen gehouden, die
nog niet de helft van het aantal
eieren produceerden, wat de kippen
van nu voor hun rekening nemen.
Er was geen hok, geen speciale ras
en de dieren moesten maar zien hoe
ze aan de kost kwamen. Selectie was
er niet bij en de kippen hadden soms
eerbiedwaardige leeftijden. Maar
met de ganzen en hier en daar een
kalkoen leverden deze beesten toch
nog wel wat op, vooral in de oor
logsjaren, toen eieren het voor die
tijd enorme bedrag van 25 tot 30 ct.
gingen kosten
DE EERSTE KIPPENHOKKEN
De invloed van het landbouw
onderwijs (meester Peters en Wijn
hoven) begon echter met de tijd dui
delijk te worden, terwijl het hoen
derpark van de CRE in Horst de
boeren eerst goed liet zien dat aan
de kippenhouderij, mits modern op
gezet en goed geleid, veel meer te
verdienen was. Men ging de halve
kippenhokken aan het bouwen,
pluimveecursussen werden gegeven,
moderne voeding kwam en de kunst
verlichting werd toegepast.
De resultaten waren heel wat ho
gere produktiecijfers en heel wat
meer leden. In 1928 ging de Eier
vereniging lid worden van de Ven-
lose Veiling voordien van de C.R.E.
in Roermond) en vanaf die tijd zijn
enkele omzetcijfers bekend.
1929 700.000 eieren 1.54 per kg.
1931 1.000.000 eieren 0.75 per kg.
De crisis kondigde zich aan, met
beperking van de kuikenbroederij en
inkrimping van de pluimveestapel.
Toch zonk in 1935 de prijs op goed
46,3 ct. per kg., maar het aantal ge
leverde eieren bleef stijgen en kwam
in 1936 boven de 1,5 miljoen. In 1939
werd de 2 miljoen bereikt en werd
ook het 100e lid ingeschreven.
OORLOG...
De oorlog maakte een einde aan
de Oostrumse Eiervereniging, die
echter na de bevrijding heropgericht
werd en in het begin maar moeilijk
op gang kon komen, maar in 1949
kwam men alweer dicht bij de 1,5
miljoen eieren. In 1952 konden al 2
miljoen geboekt worden, in 1956 3
miljoen, in 1960 4 miljoen en in 1962
4,6 miljoen. Intussen is men opge
houden met het verzamelen van de
eieren, dit gebeurt nu rechtstreeks
door de veiling.
FEEST
Het is ergens vanzelfsprekend dat
de Oostrumse kippenhouders maan
dag a.s. feest gaan vieren. Al is dan
in 1962 de prijs van de eieren zoda
nig geweest dat de kippenhouderij
voortaan onrendabel leek, toch is
uit bovenstaand wel duidelijk ge
worden hoe juist diezelfde kippen
houderij heeft bijgedragen tot de
groei van het gemengde bedrijf en
hoe de coöperatie, vroeger nog meer
dan nu. gezorgd heeft dat uit een
liefhebberij een zeer gewichtig on
derdeel van de bedrijfsvoering op
het gemengde bedrijf tot stand is
gekomen. Dat men daarnaast in M.
Claessens, die 30 jaren bestuurslid
is, hen wil huldigen, die in al die
60 voorbije jaren de teugels hebben
gehouden, is ook vanzelfsprekend.
Want de resp. voorzitters M. Camps,
Een oud ventje kwam voor de po
litierechter. Een ruig kopje, vinnig
kijkend, echt zo'n mannetje, dat „er
gens" sympathie opwekt. Je schrikt
dan ook als je hoort dat hij 73-jarig
is, en nog kras in de misdaad. Voor
de vierentwintigste maal stond hij
terecht, ,,'t Is wel veel", zei de of
ficier, „maar hij heeft er ook een
hele tijd over gedaan."
Overigens is 't ventje wat men
noemt goed opgeborgen. Nadat hij
twee en twintig maal veroordeeld
was, heeft men hem in één van die
schone tehuizen gestopt, waar onze
maatschappij mensen opbergt, om
dat we er geen weg mee weten. Het
zat daar vol met uitzichtslozen, een
ruw, maar hartelijk gezelschap van
mannen, die de borrel niet kunnen
laten staan, of die om een andere
reden buiten het openstaande hek
niet gehandhaafd kunnen worden.
Vroeger liet men die mensen aan
hun lot over en dan vervielen ze van
kwaad tot erger. Nu blijven ze daar
buiten de bekoringen van de sa
menleving, ze hebben hun natje en
droogje op tijd en het kost ons wel
handen vol geld, maar daar staat te
genover dat wij, de betalenden, de
maatschappij zo hebben gevormd,
dat er voor deze zwakke broeders
geen plaats is. Zelfs met Sint Nico-
laas denken wij niet aan hen.
Eén van deze zwakke broeders is
ons mannetje en hij was één van de
oudsten in het harkende en pijpjes
rokende gezelschap. Eén van de an
deren was Jacob ,die was een heel
stuk jonger. Die had nog verwach
tingen. Uren kon hij bij het geopen
de hek staan kijken, denkend over
vrijheid, enkele meters verder. Zich
illusies makend over een toekomst,
die hij misschien nooit zal hebben.
Dromend van zijn liefje, dat ergens
in deze contreien woont. Jacobs had
er behoefte aan, zijn hart eens uit
te storten. Hij zocht heul en troost
bij de oude verdachte, want de jon
geren durfde hij niet te vertrouwen.
Die zouden hem uitlachen, als hij
over zijn liefje begon. En toch was
zij de bron van al zijn dromen. Als
zij er niet was geweest, dan zou ook
voor hem de wereld ophouden hier
bij de poort. Nu echter was hij rij
ker en beter dan de anderen. „Want
eenmaal komt de tijdzoals het
liedje zegt.
„Ons" ventje knikte vol begrip
toen ze op een zonnige middag op
een bank zaten om dat allemaal te
bepraten. Hij kende dat ,hij was ook
jong geweest en vol verwachtingen
van het leven. „Zo lang je nog iets
te hopen hebt, is het de moeite
waard", zei hij bedachtzaam. „Heb
je dat niet, dan is het kapotte boel.
Dan zit je hier levend begraven, met
al je goede oppas en je lekkere
eten."
Dankbaar keek Jacob hem aan
met zijn wazig-blauwe ogen, waar
van de troebele blik iedereen be
halve hemzelf vertelde, dat het
op niot> uit zcu lopen met die illu
sies; dat hij bij zijn geboorte al
veroordeeld was voor iets, dat hij
nooit had gedaan. Jacob haalde een
vettig zakje onder zijn hemd weg.
Schichtig keek hij rond. Er was ver
der niemand. „Kijk", zei hij, „zoveel
geld heb ik al bij mekaar. Daar wil
ik haar een horloge voor geven.
Dan zal ze begrijpen, dat ik voor
haar wil werken, als ik weer vrij
kom."
Het ruige kopje knikte weer. Maar
het leek hem verstandiger, dat hij
als oudere en wijzere dat geld be
waarde. Ze zouden hem niet zo ge
makkelijk neppen. Jacob zag dat in.
Met moeite deed hij er afstand van.
En voortaan bracht hij elke week
aan de verdachte het geld, dat hij
overhield. Hij kreeg maar vijf gul
den zakgeld. Maar soms spaarde hij
er wat van. Want dat horloge moest
naar deze contreien.
Tegen haar verjaardag zou het
mannetje zorgen, dat het horloge er
kwam. Hij kon mooi schrijven. Hij
zou er het adres keurig opzetten, dat
het goed terecht kwam. En hij had
nog een relatie ,waar ze een pracht
van een horloge konden kopen. Dat
kon net van de tachtig gulden, die
Jacob had gespaard.
Maar na haar verjaardag kreeg
Jacob een brief uit deze contreien.
Daar stonden helemaal geen lieve
dingen in, want het liefje was niet
zo lief als hij zich had voorgesteld.
Ze bleek grof en giftig en teleurge
steld, omdat ze het cadeau niet had
gekregen ,dat hij had beloofd. Aan
de liefde dacht ze niet meer.
Jacob ging naar de directeur en
ons ventje kwam voor de politie
rechter. De bekoring van al dat
geld was hem te machtig geworden.
Drie maanden gevangenisstraf kreeg
hij met de extra waarschuwing nu
eens van eigen geld voor Sinterklaas
te spelen voor de benadeelden. Bij
het open hek staat nu Jacob stil te
staren naar de vijandige wereld, die
hem niet meer lokt. De illusie is
tegelijk met het geld verdwenen,
lil
J. Jenniskens, Chris Stappers, H.
Goumans en P. Custers hebben met
hun mede-bestuursleden het lang
niet altijd gemakkelijk gehad.
Doch het is goed op deze jubileum
dag even terug te kijken en dan te
ontdekken dat in goede samenwer
king in het verleden, maar ook nu
nog steeds nieuwe kracht gevonden
kan worden voor goede initiatieven
VERZOEK AAN ONZE ABONNé'S
Zy die gewend zyn hun abonne
mentsgeld te voldoen per giro, ver
zoeken wy dringend het verschul
digde bedrag een dezer dagen over
te schryven op onze girorekening
1050652, aangezien anders per 1 jan.
a.s. een kwitantie zal worden aan
geboden.
Met ingang van 1 januari 1964
zullen enkele posttarieven wijziging
ondergaan, zowel in het binnenland
se postverkeer als in het postverkeer
met het buitenland. Tegelijkertijd
zal het recht voor girostortingen
worden verhoogd.
De belangrijkste tarieven ingaan
de 1 januari 1964 zijn:
Binnenlands verkeer:
Brieven:
t.m. 20 gr. 12 ct.; t.m. 100 gr. 24 ct.
t.m. 200 gr. 35 ct.
boven 200 gr. t.m. 500 gr. 50 ct.
boven 500 gr. zie onder „pakjes".
Briefkaarten:
enkele 8 ct. - dubbele 16 ct.
Drukwerk en monsters:
t.m. 500 gr. per 50 gr. 5 ct.
boven 500 gr.: zie onder „pakjes"
minim, port voor monsters: 10 ct.
Pakjes (stukken)
Uitgezonderd braillestukken.
boven 500 gr. t.m. 700 gr. 60 ct.
boven 750 gr. t.m. 100 gr. 75 ct.
boven 1000 gr. t.m. 2000 gr. 100 ct.
boven 2000 gr. t.m. 3000 gr.
(max.) 125 ct.
Braillestukken:
per 100 gram 1 ct.
Postpakketten:
t.m. lkg ƒ1,
boven 1 t.m. 2 kg 1,25
boven 2 t.m. 3 kg 1,50
boven 3 t.m. 5 kg. 2,
boven 5 t.m. 7 kg. 2,75
boven 7 t.m. 10 kg. 3,50
Postwissels:
t.e.m. 25,35 ct.
boven 25,60 ct.
voor de binnenlandse postwissels
is een maximum-bedrag ingesteld
van 2000,
Aantekenen:
boven het gewone port 35 ct.
Spoedbestelling:
boven het gewone port 75 ct.
Girostortingen: 20 ct.
Buitenlands verkeer:
Brieven:
België, Luxemburg, Suriname,
Ned. Antillen en Duits grensgebied
als binnenlands verkeer.
Overige landen:
t.m. 20 gr. 30 ct. - t.m. 40 gr. 50 ct.
t.m. 60 gr. 70 ct.
per 20 gram meer 20 ct.
Briefkaarten:
enkel 20 ct. - dubbel 40 ct.
Drukwerk en monsters:
per 50 gram 8 ct
minimum-port v. monsters 16 ct.
echter in het verkeer met Surina
me en de Nederlandse Antillen:
per 50 gram 5 ct.
minimum-port v. monsters 10 ct.
Nieuwsbladen, boeken, enz.:
t.m. 1250 gram in het in het bin
nenlands verkeer verschuldigde
drukwerk c.q. pakjesport;
boven 1250 gr. per 50 gram 4 ct.
Aantekenen:
boven het gewone port 35 ct.
Spoedbestelling:
boven het gewone port:
voor briefpoststukken 75 ct.
voor postpakketten 100 ct.
Aan de loketten van alle post-
inrichtingen zijn vanf 17 december
a.s. gratis tarieftabellen verkrijg
baar, waarop nagenoeg alle porten
en rechten staan vermeld, zoals die
per 1 januari a.s. van kracht zullen
worden.
JASSEN VOOR SCHAPEN
Wie mocht menen dat schapen
over een voldoende dikke „jas" be
schikken in de winter loopt het ge
vaar in conflict te komen met een
schapeboer in Nrd. Engeland. Deze
heeft afgelopen winter een proef ge
nomen met een speciale jas voor zijn
schapen en het is hem best beval
len, hy heeft er zelfs patent op aan
gevraagd.
Gehuld in de speciale jas schijnen
de schapen beter weerstand te kun
nen bieden tegen de felle sneeuw
stormen en ijzige winden op de heu
vels.
De aldus geklede schapen namen
toe in gewicht, kregen alle lamme
ren en bovendien bleven de vachten
in goede conditie. Een fabriek is
thans bezig met het vervaardigen
van de speciale schapejassen.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
