ZIJN ER EURO-BOEREN IN VENRAY STAAT EEN HUIS Ontwikkelings- en X! saneringsfonds PIET SIEBERS vierde een uniek jubileum Uit Peel en Haas VRIJDAG 13 DECEMBER 1963 No. 50 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCRHOF NV. VENRAÏ WRPlfRT XH VTTOT? VRMR A V PM HMPTRRlfRW ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mmlten Venrar 1.75) GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRD 1050652 EJilVDLnU V UVJI\ V U.ll\rt I XJ.lt UIVliJ 1 nCilEUll PRIJS PER KWARTAAL 150 1.50 <bu ABONNEMENTS- Het Desselke en plan West onder schrijven in onze eigen gemeente de mededeling van Minister Bogaers, dat in de afgelopen maanden een record-aantal nieuwe huizen is ge bouwd. Er is sprake van produktie- stijging en men hoort fluisteren (want bevestiging hiervan is moei lijk te krijgen omdat vreemd ge noeg hiervan geen officiële cijfers bestaan) dat een aantal bouwvakkers uit Duitsland weg blijft en in eigen plaats en streek werk zocht en vond. We kunnen slechts hopen dat èn in Venray èn in het overige deel van Nederland deze produktiestijging gehandhaafd blijft, want het aantal woningzoekenden is nog steeds groot. In Venray is het getal wo ningzoekenden 19 jaren na de be vrijding nog steeds groter dan in 1945! Dit zal afhangen van twee din gen: a. of de komende wintertijd niet te lang en niet te hard zal zijn; b. of de betrokken autoriteiten be reid blijven de verschillende aan nemers, die thans in de woning bouw werkzaam zijn, ook con tinu door te laten bouwen. Het heeft er alle schijn van dat dit werkelijk het geval zal zijn, mits wij van onze kant zorgen de uit breidingsplannen in orde te hebben. Om bouwruimte tussen Merselo- seweg en Hoenderstraat te krijgen, is men druk bezig met onderhande len, terwijl de Burgemeester enkele raadsvergaderingen geleden reeds vertelde dat de voorbereiding van plan Vel turn goed opschiet. We mogen dus vertrouwen op een zekere continuiteit in „onze" bou werij, mits koning winter niet te fel toeslaat. Temeer waar ook Minister Bogaers een continuiteit voorstaat. Iets anders is of we hiermede uit de „knoei komen". We menen namelijk dat aan onze volksverhuizing meer vastzit dan alleen de bouw van nieuwe huizen, al vormen zij de sleutel tot de oplossing van de wo ningnood. Een huis moet namelijk niet al leen bewoond worden, men moet er ook de prijs voor betalen. Maar de prijs die men te betalen krijgt, is „wat een gek er voor geeft", zoals men dat tegenwoordig zegt. De koopprijs van woningen vrij van bewoners is met sprongen gestegen en niemand is er op het moment die ook maar bij benadering de waarde van een dergelijk pand kan aangeven. Zeker is dat de prijsstijgingen, die we in de woningsector de laatste maanden meemaken, iedere loons verhoging te boven gaat. maar daar enboven ook nog elke inflatie-ver- wachting. Dit euvel waar men in het westen van 't land reeds langer mee tobt, wordt ook hier langzaam maar zeker duidelijker en kost baarder. Als men in Venray meemaakt dat van een oudere 2 woningblok (met overigens goede woningen) een der woningen verkocht wordt aan een woningzoekende voor 30.000,dan betekent dit dat deze koper met een stijgende rentestand op 5 pet. 1500, per jaar aan rente op tafel moet leggen, afgezien van alle lasten en het onderhoud. Dat betekent dat de nieuwe koper op zo'n 200,per maand moet rekenen. We hebben bij die verkopërij de beschrijvingskos- ten e.d. nog niet eens bijgeteld. In de andere helft van dit blok woont een huurder. Hij woont daar al jaren en betaalt zijn huurbaas f 70,per maand huur. De huiseigenaar wil zijn bezit goed onderhouden en laat op tijd de loodgieter en schilder komen. Hij heeft al enkele malen geprobeerd of de huurder niet een deel van de kosten wil betalen, maar deze zegt, dat hij tweemaal zoveel betaalt als vroeger en dat die huiseigenaar dat huis voor een „paar centen" heeft laten zetten en zich op zijn kosten niet behoeft te verrijken. Let wel: voor 70,per maand met alle onderhoudskosten voor de eigenaar. Twee buren bewonen hetzelfde huis, de een betaalt er 70,per maand voor, de ander heeft het in de vrije sector gekocht en geeft er 250,per maand voor uit, waarbij niemand spreekt over afschrijving enz. Betaalt de huurder te weinig of is de nieuwe eigenaar bij de neus genomen? Is beider situatie eigen lijk niet met „a-sociaal" te waar deren? Het argument dat de koper dan maar niet zo gek had moeten zijn 30.000,neer te leggen, toon al aan hoe weinig begrip men heeft van de nood, die er ook hier nog altyd is. Geen mens legt zo maar 30.000,neer te leggen, toont al graag kwijt is. Hij kocht het uit nood en U mag raden of van die nood misbruik wordt gemaakt. WAT DEUGT ER NU NIET? Hoe kan een huurbeleid verdedigd worden, waarbij een eigenaar voor de ene helft van zijn huis 30.000,- kan beuren, terwijl hij op de andere helft misschien geld toelegt? Hoe- kunnen wij een huisvestingspolitiek rechtvaardigen .waarbij de een ge dwongen is circa driemaal zoveel voor dezelfde woning te betalen als zijn buurman? Ligt het nu aan de huurpolitiek of deugt het prijzenbeleid voor onroe rende goederen niet meer? Staat de regering bij deze gang van zaken machteloos of doet zij maar alsof? Het gesignaleerde verschijnsel, dat in west-Nederland schering en inslag is, zal zich spoedig over heel Nederland verbreiden, gezien het feit dat we nu al in Venray signa leren. Het is een getuigenis van de choatische economische toestanden, die zich afspelen rond onze woning- schaarste. In Holland staat een huis. Welk huis? Een huurhuis, dat men op kosten van de eigenaar bewoont? Of een eigen huis, dat te duur wordt betaald aan de vorige eigenaar? Per saldo weten wij alleen, dat er nog niet genoeg huizen staan. Laat Mi nister Bogaers nog niet al te opti mistisch zijn. Hij vindt in het boven staande genoeg stof om over na te denken. Op 15 november j.l. is de Copa, het Comité van de landbouworga nisaties binnen de EEG, voor het eerst in een buitengewone, alge mene vergadering by een geweest. Er waren meer dan 500 boeren en tuinders (lees: vertegenwoordigers van agrarische organisaties) by- een, meldden de bladen en zy ga ven er veelal een uitvoerig verslag van. Het is van belang na te gaan, wat die Copa is en wil, vooral welke geest daar heerst. VOOR EN TEGEN DE E.E.G. In deze fel bewogen dagen, waar in loon- en prijspolitiek, intern en extern E.E.G.-beleid en de verhou ding tot Amerika alsmede de tegen stellingen tussen landbouw en han del, zelfs tussen producent en con sument, allerwege spanningen op roepen, komt ook het voor en te gen van de EEG steeds ter sprake. Tal van boeren en tuinders zijn niet geestdriftig ,noch over de grondsla gen noch over de verwerkelijking en vooral niet over de strubbelingen bij het toepassen van de reeds getroffen maatregelen. Evenwel, als men wer kelijk objectief de zaken beziet, dan moet men vaststellen, dat zeer al gemeen bij onze agrariërs de over tuiging leeft, dat het EEG-schip alle stormen zal trotseren. De door sommigen zeer fel begeer de economische eenwording zal er komen, \om de eenvoudige reden, dat men thans reeds zó ver gevor derd is met bindingen, afspraken en afbreken van tolmuren, dat de weg terug er niet meer is. Bij dat feit zullen bok .de tegenstanders zich moeten neerleggen. Vandaar ook de Copa. WAT WIL DEZE COPA? Uitgaande van de gedachte, dat de EEG er volledig komt, hebben de voornaamste landbouworganisaties van de EEG samen een toporgaan gevormd. Dat was ook wel nodig, want het feit alleen dat men boer of tuinder is, bindt de Europese agrariërs nog lang niet voldoende. Daarvoor zijn de belangentegenstel lingen te groot. Men denke maar eens aan de onredelijke hoge Duitse graanprijs, de autarkische neigingen bij de Fransen en de openheid ten opzichte van de uitvoer bij Neder landse en Belgische boeren. Wat bindt ons dan in de Copa? Men kan stellen, dat in elk land, waar ook ter wereld, boeren en tuin ders elkaar zien als collega's, be roepsgenoten, niet als concurrenten. En nu mag het waar zijn, dat de Nederlandse boer (denk slechts aan de pluimveehouder) zijn Duitse col lega wel degelijk ziet als concurrent, men begrijpt, dat dit maar tijdelijk is. Er zijn dus nog geen 'Euroboeren' maar ze zullen er eenmaal zijn, nl. op het tijdstip wanneer vrije wed ijver tussen alle Europese agrariërs werkelijkheid is geworden. De Copa bereidt zijn leden op dat tijdstip voor. Maar er is meer. DE VRAGEN WAAROM HET GAAT De copa bezint zich niet allereerst op de strubbelingen binnen de EEG, de concurrentievervalsingen, de ont duikingen enz., die ons thans nog het leven zuur maken. Zij bemoeit zich ook weinig met de kwesties van tarieven, heffingen enz. Zij houdt zich vooral bezig met fundamentele vraagstukken. Wij zullen er enige noemen. Moet men in Europa stre ven naar een geïndustrialiseerde landbouw, d.w.z. naar zeer grote be drijven of verdient het gezinsbedrijf de voorkeur? Moet men de produk- ten van de wereldmarkt vrijelijk toelaten ten gerieve van de consu ment of niet? In welke mate dient de EEG haar boeren en tuinders te beschermen, te helpen, voor te lich ten en te stimuleren? Bovenal tracht zij op deze vragen een antwoord te geven, dat vele misverstanden bij de niet-agrariërs wegneemt. HET GEZINSBEDRIJF Merkwaardig is, dat men in Copa- kringen bijzonder vriendelijk gezind is jegens het gezinsbedrijf. Dit wordt duidelijk, als men bedenkt, dat van de 180 miljoen EEG-ers van nu, er zeker nog 60 miljoen in de land- en tuinbouw werken of in aan de land bouw zeer nauw verwante bedrijven. Elk jaar mindert het aantal agra riërs weliswaar met niet minder dan 400.000 stuks (terwijl de totale be volking stijgt), maar nog steeds ziet men de landbouw als een gezonde werkgelegenheid, een middel ter voorkoming van uiterst onaangena me verrassingen (denk aan de sui- kerschaarste van thans) en vooral ook als een bedrijfstak, die in een moderne samenleving past. Men legt feiten op tafel, die onmogelijk genegeerd kunnen worden. Er zijn gezinsbedrijven, die uitste kend, d.w.z. goedkoop, produceren. Onder gezinsbedrijf verstaat men dan niet de oude vorm, waarbij de vrouw des huizes een sloofje was en de kinderen uitgebuit werden, maar de moderne vorm, Dat is die, waar bij de vrouw kleine taken op zich neemt, grotere kinderen meer kun nen deelnemen aan het werk naar mate zij ouder worden en daar zin in hebben en waarbij de produktie aangepast kan worden aan het groeiende gezin. Dat is geen „bloed en bodemromantiek", maar een ge zonde zienswijze. We wijden er spe ciale aandacht aan, omdat de feiten nu eenmaal aantonen, dat het over leg in C'opa-verband van belang is. NAAR BUITEN Als men vindt, dat het woord au tarkie (streven naar zelfvoorziening) een onaangename klank heeft, dan stelt de Copa daar tegenover, dat men ook van autonomie (zelfstan digheid) kan spreken. Dat wil zeg gen: men acht het gewenst, dat de EEG zélf haar eigen landbouwpoli tiek bepaalt en daarbij niet volko men afhankelijk is van opvattingen of bedrijfsvormen in andere wereld delen. Enig Europees zelfbewustzijn is daaraan uiteraard niet vreemd. Wie hieraan geen waarde toekent, die gelieve te bedenken, dat dit ook economische betekenis heeft. De kwestie is ,dat men meer bereikt bij besprekingen met derde landen of landengroepen, wanneer men eerst zélf een sterke onderhandelingsposi tie heeft opgebouwd. Dat is dan ook de achtergrond van de Franse land bouwpolitiek, van de houding van De Gaulle en zijn landbouwminister Pisani. Hoe men ook over de Europese eenwording moge denken en welke bezwaren rnen er ook tegen moge hebben, dit zijn feiten waarmee wij rekening hebben te houden. Natuur lijk: de praktische boer en tuinder heeft veel meer belangstelling voor allerlei maatregelen, die onmiddel lijk van invloed zijn op de prijs die hij voor zijn produkten ontvangt. Wij zullen daar steeds de nodige aan dacht aan moeten wijden! Maar het zou kortzichtig zijn geen kennis te nemen van wat bezig is zich op Europees plan te voltrekken. Wij moeten ons er persoonlijk op voor bereiden onze beroepsgenoten in de ons omringende landen te gaan zien als collega's. Het zijn onze mede mensen en nadere kennismaking met hen, hun levensgewoonten, werkwij zen en overtuigingen kan onszelf verrijken. Blijkens tal van aanwijzingen in de laatste tijd in het bijzonder geldt dat ook voor het debat over de begroting van Landbouw in de Tweede Kamer is wel duidelijk geworden, dat vele agrariërs in ons land een zorgelijke tijd doormaken. Dat was al het geval ten tijde van de kabinetsformatie. Toen werd in het zgn. „akkoord van Wassenaar" voor het landbouw beleid van de nieuwe regeringsploeg een zeer hoge prioriteit vastgesteld. De uitgaven op de begroting voor 1964 leverden zelfs een bijdrage voor een extra groot tekort. Het ka binet verdedigde, dat terecht met een beroep op de netelige toestand in de agrarische wereld en iedereen heeft daarvoor begrip opgebracht. De tijd is sindsdien nog te kort geweest om de omstandigheden al grondig te verbeteren, zodat de ge rechtvaardigde klachten van vele boeren voortduren. De weersomstan- ASiHEEffi ,1AKM AvpoUdM <-4 (WnrnilL fÏDaiwtsrfwjei j JUL1ANASINGEL41 1061 (K4780) 60 JAAR AKTIEF LID VAN KON. HARMONIE EUTERPE Zaterdagavond werd de heer P. Siebers, een der trouwste leden van Kon. Harmonie Euterpe gehuldigd wegens het feit ,dat hij 60 jaar on afgebroken en op de meest bewon derenswaardige manier lid is en was van Kon. Harmonie Euterpe. Burgemeester mr. Custers sprak in een huldigingsbijeenkomst in zaal Wilhelmina zijn waardering uit voor het feit dat de kon. harmonie steeds klaar staat voor de Venrayse ge meenschap. Gemiddeld eens per week staan de muzikanten klaar voor 'n concert, 'n aubade of ter op luistering van feesten en optochten. Realiseert de gemeenschap zich dikwijls niet te weinig hoe vaak een harmonie moet uittrekken, zo vroeg burgemeester Custers zich af. Voor Venray, zo verzekerde hij, heeft de meer dan 100-jarig bestaande Ko ninklijke „Euterpe" zijn onmisbaar heid reeds meer dan bewezen. Een der aktiefste leden, Piet Siebers, heeft het 60 jaar gedaan, zonder ooit te ontbreken. Met zijn 75 jaar is hij een der aktiefste leden en een der steun pilaren van deze vereniging. Voor zijn vex-diensten voor de gemeen schap is hij reeds kerkelijk en Ko ninklijk onderscheiden en nu mocht hij zaterdag de gouden speld van de federatie van muziekgezelschappen ontvangen. Met de woorden „Sieberke, Sie- berke, gao toch nie an de kant, ge ziet en blieft Venraods aldste muzi kant", speldde de burgemeester mr. Custers deze onderscheiding naast de koninklijke en kerkelijke op zijn revers, terwijl mevr. Siebers met bloemen dank werd gebracht voor haar aandeel, dat zij steeds haar man heeft afgestaan. President Laurensse en tevens vi ce-president van de federatie van R.K. Muziekgezelschappen, huldigde eveneens de heer Siebers en vertel de van zijn waardering voor de da den van de heer Siebers. „Ik geloof", aldus de heer Laurensse, „dat in de federatie geen enkele van de 14.000 werkende leden een dergelijk jubi leum ooit heeft gehaald." Namens de Kon. Harmonie bood de president aan de heer Siebers en kele cadeaux aan .terwijl mevr. Sie bers bloemen kreeg aangeboden. De huldiging vond plaats ter ge legenheid van het Ceciliafeest in zaal Wilhelmina wat voor die gele genheid prachtig versierd was. Na de maaltijd en huldiging hield de heer Sijbers uit Eindhoven het ge zelschap bezig. Dit is de enigste avond welke de leden der harmonie en hun dames wordt aangeboden voor alles wat zij in de loop van een jaar voor de ge meenschap doen. digheden in de afgelopen na-zomer maakten op vele plaatsen de situatie zelfs aanzienlijk slechter! De nade lige ontwikkeling zal ook niet met wat incidentele maatregelen tot staan kunnen worden gebracht, om dat de oorzaken vrij diep zitten. Een daarvan is vooral de zich snel vol trokken hebbende en nog aan de gang zijnde algemene sociaal-econo mische ontwikkeling in ons maat schappelijk bestel, die speciaal voor tal van agrarische bedrijven zwaar wegende en moeilijke consequenties heeft. De symptomen zijn onder meer: een verschuiving van (hand)arbeid naar kapitaal, door kostbare inves teringen ,die voor de werkzaamhe den op deze bedrijven noodzakelijk zijn. Hiermee gaat een vermindering van de werkgelegenheid gepaard en een terugloop van het aantal land bouwbedrijven. dat de huidige moei lijkheden om de een of andere reden niet meer aan kan. Met dat laatste zal uiteraard vaak een stuk mense lijke tragiek gemoeid zijn, omdat 'n boer buitengewoon ongaarne zijn be drijf en zijn grond verlaat, maar daartegen vallen weinig andere mid delen dan die van een financiële te gemoetkoming aan te wenden. Daarmee heeft dan ook de huidi ge minister-president, mr. Marijnen al een aanvang gemaakt, toen hij destijds bewindsman van Landbouw was. Dat geldt de wettelijke regeling tot instelling van de „Stichitng Ont wikkelings- en Saneringsfonds voor de Landbouw", uit welk fonds mede door een bedrag van 50 mil joen uit de staatskas tweeërlei bijdragen aan de in. moeilijkheden verkerende agrarisch'e bedrijven kan worden verleend. Dit wetsvoorstel is zojuist door de Tweede Kamer goed gekeurd. Bedoelde bijdragen zijn in de eerste plaats mogelijk ter recht streekse tegemoetkoming aan ge noemde ondernemingen, waarmee in urgente gevallen al eerder een be gin werd gemaakt; een ander deel is meer speciaal bestemd voor boe ren, die erover denken hun bedrijf aan de kant te doen ,dan wel aan een ander (eventueel ter vergroting van diens onderneming) over te dragen. In zulke gevallen kan uit het fonds financiële tegemoetkoming worden geboden, bijvoorbeeld ter verzekering van een minder zorg volle oude dag. In de Kamer, waar veel waarde ring voor het initiatief van minister Marijnen aan de dag werd gelegd, gold wèl de gerechtvaardigde klacht dat men nog te weinig weet van de normen welke bij de keuze van be drijven en toewijzing van gelden in acht zullen worden genomen. Nu de Stichting weldra over de financiële middelen zal beschikken om haar werkzaamheden te beginnen zal ze er daarom goed aan doen die nor men zo spoedig mogelijk vast te stellen en bekend te maken. Hoè groot de zorgen zijn, waarmee onderscheidende boerenbedrijven te kampen hebben, is wel duidelijk uit recente gegevens over het minimale inkomen, dat zij voor hun beheer ders opleveren. Het is helaas geen uitzondering, dat dit inkomen zelfs vèr beneden het minimum loon van 100,per week ligt, dat in het kader van het loonakkoord voor alle werknemers werd over eengekomen. In zulke omstandigheden kan na tuurlijk van geen enkele boer wor den verwacht, dat hij zijn werk op verantwoorde wijze kan blijven ver richten, laat staan, dat hij dit met plezier zou kunnen doen. Daarom zijn natuurlijk de deels toch maar vrij negatieve maatregelen van het nieuwe fonds niet voldoende voor een reeële verbetering, maar zal het algehele prioriteitenbeleid van de regering met geëigende en effectief werkende maatregelen moe ten worden uitgebreid! van zaterdag 20 december 1913 Tot onderwijzer met verplichte hoofdacte te Warmenhuizen (N.H.) is benoemd de heer L. B. Nelissen, onderwijzer te Oirlo. Aanvangsalaris 900,maximum 150,plus 150,voor woninghuur, plus 3V2 procent voor pensioenbijdragen. Algemeen is de klacht over het slechte gaslicht in onze gemeente. Deze is niet van de laatste dagen, doch dateert reeds van maanden her. Hoe jammer, dat wij indertijd voor 29 jaren aan de Berl. Act. Ge selschaft verkocht zijn, daar lacht men wellicht met die Dumme Hollan der, maar wij zitten met het ellendig licht. Ingrijpen is hier toch wel een gebiedenden eisch. De nieuwe vierkante stuivers zullen bij het begin van het jaar 1914 in omloop worden gebracht. Volgens officiële cijfers is Ke- velaer in het al'geloopen pelgrims seizoen door 600.000 bedevaartgan gers bezocht, die in 600 extra-treinen kwamen. Bovendien zijn er nog min stens 150.000 per fiets, wagen, auto of te voet geweest. Samen dus ruim 750.000 bedevaartgangers. Blijkens van den directeur der Nederl. Arbeidsbeurs te Oberhau- sen ontvangen bericht, is het op het ogenblik zeer moeilijk in Duitsch- land geschikte arbeidsgelegenheid te vinden. Mitsdien is het aan Neder landers sterk te ontraden zich thans naar Duitsland te begeven zonder de zekerheid te hebben door genoemde beurs te Oberhausen ge plaatst te kunnen worden en zonder voldoende middelen om eventueel de terugreis kunnen aanvaarden. Het is een verblijdend ver schijnsel dat de ontginning van woeste gronden zoo toeneemt. Hier volgt een staaltje der ontginningen in de laatste 20 jaren: Van 18921897 werden ontgonnen: 5500 H.A Van 1897—1902 12.000 H.A Van 1902—1907 20.000 H.A. Van 1907—1912 35.000 H.A. In Limburg werden van 19101912 ruim 900 H.A. ontgonnen. Maandag was het honderd jaar geleden, dat de Gezellenvader Adolf Kolping te Kerpen bij Keulen werd geboren. Het is een roemrijke ge denkdag voor de sociaal godsdiens tige beweging van den lateren tijd. Niemands werkzaamheid is zoo om vattend geworden en heeft zich zoo diep ingegrepen als die van den be scheiden arbeider-priester Adolf Kolping. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aair de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur Dr. L. COENEN Henseniusstraat Telefoon 1878 Uitsluitend voor spoedgevallen! ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. M. JANS Overloon Telefoon 04788-262 GROENE KRUIS Donderdag a.s. Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. CONSULTATIEBUREAU vrijdagsmorgens van 9.30-10.30 uur. ZIEKENAUTO Bel 04780-1592 b.g.g. 2116 ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN van zaterdag 12 uur tot zondag nacht 2 uur Vroedvrouw Kruijsen-Meesters Julianasingel 41-43 - Venray Tel. 1061 (04780) b.g.g. 1152 KATH. INVALIDENBOND ST. LIDUINA Op surprise-avond werden weel een tiental mensen verrast, doordat zij de juiste naam van een der pop pen hadden geraden. Hieronder vindt U de namen van de poppen met daarachter de naam van de ge lukkige winnaar: Stiena, G. Muyzers, Ripseweg 2, Vredepeel Tonia, J. Emonts, Tim- mermannsweg 40, Ysselsteyn Ni- colet, C. Mathijssen. Kempweg 18, Venray Ingrid, N. Verschuuren, Grotestraat 19, Venray Clara, v. Ginkel-Lucas, Grootdorp, Merselo Odilia, Wed. Pouwels, Servatiusweg 12, Venray Louisa, Fleurkens, Beukenlaan 45, Venray Alberdina S. de Boer, Gussenstraat 26, Leunen Alijda, Mevr. Zanders-v. d. Beu ken, Zandhoek 13, Oirlo Susanna, Pater Rector Pothoff, Venray Ex tra prijs (strijkijzer) ging naar H. Pelzer, Vel turn. STICHTING SPORTPARK Sinds dinsdagmiddag is de ijs baan op het Sportterrein gereed ge komen. Deze baan is gespoten op de nieuwe tennisbanen en voorlopig al leen nog opengesteld van 's morgens 912 uur en namiddags van 1.30 5 uur. 's Avonds blijft de baan ge sloten. Entree: 25 ct. voor kinderen tot 16 jaar; 16 jaar en ouder 50 ct. Het ligt in de bedoeling zodra de temperaturen overdag rond 5 gra den onder nul komen, weer een ova le baan te spuiten op de half-harde velden.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 1