Bij hel vertrek van de Ambonezen
Hobby-Tentoonstellingen
Mensen in nood....
met de ratten!
lekker en gezond
Politierechter
Weg
Kerstkaarsenaclie
Zondagsdienst huisartsen
VRIJDAG 6 DECEMBER 1963 No. 49
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
GBOTESTRAAT 28 POSTBCS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN rïïSlluS
mm.iten Venray f 1.75)
1.50 (bo ABONNEMENTS-
Djababu is een Ambonees met een baardDjababu is de
kampoudste in het kamp Vlakwater, een soort vrijgestelde van
en voor de kampbewoners en vader van 7 kinderen. Hjj is bijna
11 jaren in Venray, maar gaat vandaag met de biïs naar Hogeveen,
een plaats, die hij alleen van horen zeggen kent, maar waar een
woning voor hem klaar staat, met de gordijnen al kant en klaar
voor de ramen en de vloerbedekking op de vloeren. Hy zal dan
voor het eerst sinds 11 jaren met zijn vrouw niet in de huiskamer
hoeven te slapen, waarin gekookt moet worden en de kinderen
hun huiswerk moeten maken
En toch is Djababu een tikkeltje
weemoedig nu hij het kamp Vlak
water achter zich moet laten. Er
liggen 11 jaren van zijn leven in die
barakken, die zuur stinken en uit
geleefd zijn. Hij is indertijd naar
Holland toegekomen, omdat hij als
soldaat van de Koningin zijn eed ge
trouw wou doen en heeft Indië
achter zich gelaten, 't land, waarin
hij geboren is. Toen is hij naar Ven
ray gekomen en was opgetogen over
de nieuwe standplaats, de ruimte en
de verzorging. Hij voelde zich veilig
achter de hoog opgaande struiken
daar aan de periferie van Venray en
was met de anderen tevreden over
alles wat de Staat der Nederlanden
hem en zijn makkers bood. Trou
wens, dat zou ook allemaal maar
even duren, want de terugkeer naar
Ambon, dat schone eiland, was een
kwestie van tijd
DE TIJD GING VOORBIJ.
en de struiken rond Kamp Vlakwa
ter schoten hoger op, werden dor
en kregen weer nieuw groen. Zijn
en ander gezinnen breidden zich uit
en de dominee kreeg ieder jaar
meer kinderen te dopen
De eerste kontakten met de bui
tenwereld, die vreemde Venrayse
wereld werden gelegd, vooral toen
DUIVEN
In Café Volleberg, Hensenius-
straat hield Postduivenvereniging
De Vredesduif zondag j.l. een goed
geslaagde nationale postduiventen-
toonstelling, waarop 645 duiven wa
ren tentoongesteld. Als keurmeester
traden op de heren M. de Zeeuw en
P. de Zeeuw uit Eindhoven en P.
Kersten uit Venray.
De uitslag was als volgt:
Klasse 1 oude doffers: 1 5 W.
Zeegers, Liessel; 2 3 J. Janssen,
Venray; 4 Gebr. Toonen, Deurne; 6
J. Swinkels, Deurne; 7 Jac. Arts,
Ysselsteyn; 8 10 16 F. Janssen, Ame
rica; 9 E. Vermeulen, Venray; 11 H.
Peeters, Venray; 12 P. Janssen, Ven
ray; 13 P. Willems, Venray; 14 G.
v. d. Sluis, Deurné; 15 G. H. Derks.
Nijmegen; 17. H. Strijbosch en Zn.,
Venray; 18. Jos. Dirks, Deurne; 19 L.
van Dijk, Deurne.
Klasse 2: jarige doffers: 1 7 J.
Janssen, Venray; 2 8 G. v. d. Sluis,
Deurne; 3 J. Verstegen en Zn., Ven
ray; 4 G. A. Aben, Cuyck; 5 13
Hub Henckens, Overloon; 6 L. Coop-
mans, Venray; 9 P. Thissen, Cuijk;
10 A. Peeters, Cuyck; 11E. Vermeu
len, Venray; 12 P. v. d. Laar, Ven
ray.
Klasse 3: jonge doffers. 1 G. v. d.
Sluis, Deurne; 2 P. Willems, Venray;
3 L. Coopmans, Venray; 4 14 20 P.
en J. Janssen, Venray; 5 L. v. Dijk,
Deurnes; 6 W. Meulendijks, Deurne;
7 9 E. Vermeulen, Venray; 8 P.
Thissen, Cuijck; 10 19 25 H. Strij
bosch en Zn., Venray; 11 G. Nele
mans; 12 15 P. Smits, Venray; 13 G.
Derks, Nijmgen; 16 J. Verstegen en
Zn; 17 W. v. d. Pasch, Overloon; 18
P. J. Cox, Ysselsteyn; 21 Hub. Hen
ckens, Overloon; 22 de Riet-Sijbers
Venray; 23 P. Theeuwen, Wanssum;
24 H. v. Ass, Ysselsteyn; 26 J. v. d.
Bingelaar, Boxmeer.
Klasse 4 Late doffers: 1 Gebr.
Toonen, Deurne; 2. P. en J. Janssen,
Venray; 3 E. Vermeulen, Venray; 4
J. Ewalts, Venray; 6 J. Gommans,
Oirlo; 7 G. v. d. Sluis, Deurne; 8 Jac,
Arts, Ysselsteyn.
Klasse 5 Oude duivinnen: 1 de
Riet-Sijbers, Venray; 2 12 H. Strij
bosch en Zn. Venray; 3 7 9 11 H.
vna Ass, Ysselsteyn; 4 L. van Dijck,
Deurne; 5 H. v. d. Heuvel, Venray:
6 M. v. d. Bingelaar, Cuyck; 8 P.
en J. Janssen, Venray; 10 P. Theeu
wen, Wanssum; 13 E. Vermeulen,
Venray; 14 J. Verstegen en Zn., Ven
ray; 15 G. v. d. Sluis, Deurne.
Klasse 6 jarige duivinnen: 1 7 P
en J. Janssen, Venray; 2 4 9 Hub.
Henckens, Overloon; 3 5 J. Janssen,
Venray; 6 H. L. Willems, Venray; 8
H. Janssen, Ysselsteyn; 10 E. Ver
meulen, Venray; 11 P. v. d. Laar,
Venray; 12 J. Verstegen en Zn., Ven
ray.
Klasse 7 Jonge duivinnen: 1 3 J.
Janssen, Venray; 2 Jac. Arts, Yssel
steyn; 4 L. van Dijck, Deurne; 5 M.
Siebers, Venray; 6 E. Vermeulen,
Venray; 7 J. Verkaart, Boxmeer; 8
Hub. Henckens, Overloon; 9 H. L.
Willems, Venray; 10 de Riet-Sijbers,
Venray; 11 P. Theeuwen, Wanssum;
12 20 L. Coopmans, Venray; 13 P.
Janssen, Venray; 14 H. Strijbosch en
Zn., Venray; 15 P. en J. Janssen,
Venray; 16 21 M. v. d. Bingelaar,
Boxmeer; 17 W. Zeegers, Liessel; 18
H. v. d. Heuvel, Venray; 19 M. v. d.
Berg, Deurne; 22 H. v. d. Eijnden,
Deurne.
Klasse 8 Late duivinnen: 1 P. This
sen, Cuijck; 2 P. en J. Janssen, Ven
ray; 3 A. J. Engels, Deurne; 4 M.
v. d. Berg, Deurne; 5 J. Kusters,
Venray; 6 Jac. Ewalts, Venray; 7 G.
Linders, Ysselsteyn; 8 H. v. d. Heu
vel, Venray.
Schoonste doffer: W. Zeegers,
Liessel. Schoonste duivin de Riet
Sijbers, Venray.
Na afloop werden aan de prijs
winnaars de beschikbare bekers uit
gereikt.
ZANG- EN KLEURKANARIES
Voor de elfde maal organiseerde
de kanarievereniging de Huisvriend
afgelopen weekend een show van
zang- en kleurkanaries. Ook dit
maal was de zaal van café „In den
Engel" een ware lusthof. Voor de
vogelliefhebber die hier een dorado
vond voor zijn hobby. Ook voor de
leek was deze show alleszins het be
kijken waard, want 37 leden uit
Limburg en Oost-Brabant hadden
liefst 242 vogels naar deze show ge
stuurd en voor de keurmeesters was
het dikwijls moeilijk om de beste der
besten uit te kiezen.
De prijzen vielen als volgt:
4 vogels EK 1963 klasse A: 1 en
3 G. Janssen, Overloon; 2e J. Mi-
chels, Venray.
Klasse B2 vogels EK 1963: le pr.
G. Janssen, Overloon; 2 P. Crooy-
mans, Venray; 3. Th. Borghs, Over
loon; 4 H. Bongaerts, Venray.
Klasse C 1 vogel EK 1963: le pr.
J. Michels, Venray; 2e en 3e pr. G.
Janssen, Overloon; 4e pr. J. Crooy-
mans, Venray.
Open klasse 1 vogel: J. Michiels,
Venray, ere-prijs; G. Janssen, Over
loon, le prijs.
Trop. bastaard: Th. Verstegen,
Oostrum le pr.
Exoten EK: H. Denissen, Venray,
le prijs.
Klasse A 4 vogels zang EK: A.
Voesten, Venray le en 2e pr.
Klasse B 2 vogels zang EK: A.
Voesten, Venray, le en 2e prijs.
Klasse C 1 vogel EK: le pr. A.
Voesten, 2e pr. J. Arts.
A. Voesten had hier ook de mees
terzanger.
Open klasse 1 vogel: le pr. L.
Verbeek, Venray.
Een kijkje op de Karörietentoonstelling in café „In den Engel", gehou
den op zaterdag 30 nov. en zondag 1 december. In het bijzijn van de
overige bestuursleden ontvangt de heer A. Voesten uit handen van se
cretaris L. Verbeek de beker voor de beste kleurkanarie. In totaal wer
den 242 vogels ingezonden. Foto: G. Kruijsen.
hun vrouwen zelf voor het eten
moesten gaan zorgen, dat eerst in
de gaarkeuken werd klaar gemaakt.
Het werd er allemaal niet gemak
kelijker op ,ook niet voor de Ooster
ling, die eenvoudiger denkt en niet
zo'n grote behoeften schijnt te heb
ben. Maar de oudere jongens kwa
men thuis, wensten betere en sjie-
kere kleding te hebben. Voor hen
was Ambon een onbekend eiland en
de danszalen, de kermis, vastel-
aovend in Venray reëele werkelijk
heid.
De dames in hun sarongs bleven
vrouwen en vonden de Europese
kleding toch ook gemakkelijk, leuk
en charmant. Men kwam bij andere
mensen op bezoek en leerde daar
iets van de Hollandse woninginrich
ting kennen, waardoor ze hun eigen
kamp met wat andere meer
Europese ogen gingen bekijken.
En de vergelijking viel dan wel
zwaar tegen. Er kwam geld op tafel
omdat de ouderen gingen werken
en met dat geld kon men zich din
gen aanschaffen, waarvan men ja
ren terug niet had kunnen en dur
ven denken. En de barakken gingen
met de dag meer stinken. Er kwam
meer comfort, een radio, een brom
mer, een televisetoestel.
Djabau strijkt zich langs zijn
baardje als hij, kalm en rustig ver
telt van 11 jaren Venrays leven,
leven waarin veel jongeren al uit
vlogen, trouwden, een eigen gezin
stichtten en het kamp verlieten om
elders het doodgewone nuchtere
Hollandse leven te leiden in een
Hollands huis. Het heimwee naar
Ambon, waaraan hij en zijn mede
makkers van toen nog altijd lijden,
heeft op de jongeren geen vat. Ze
kennen het nauwelijks of niet.
DANKBAAR...
Hij kan de zin niet begrijpen van
alles wat er de laatste tijd in en
rondom het kamp gebeurt en wat
hierover allemaal geschreven is.
Hij vertelt dat hij graag in Venray
was gebleven, een plaats die hem
lief geworden was, omdat er zijn
kinderen zijn geboren, hem nooit iets
gebleken is van rassen-discrimina
tie, waar hij en zijn mensen altijd
goed ontvangen zijn, vriendelijk be
jegend, waar het in de fabrieken
goed werken is en de Ambonees
over het algemeen goed gezien was.
Van geloofsvervolgingen", waar men
indertijd over praatte, en wat aan
leiding zou zijn tot ontruiming, heeft
hij nooit iets gemerkt. Natuurlijk
was het in het begin niet prettig,
dat de jongelui naar Boxmeer op
school moesten met dat reizen en
trekken, maar nu men in Venray
zelf een christelijke school heeft,
blijven er geen wensen over, behal
ve dan een eigen kerkje.
Hij was daarom zelf de eerste die
in een petitie zich richtte tot het
Commissariaat Ambonezenzorg en
duidelijk stelling nam t.a.v. de praat
jes over „geloofsvervolging". Een
petitie, waarvan ook de gemeente 'n
afschrift kreeg.
DWANG?
„U hebt dus indertijd de petitie
als eerste van de 27 gezinshoofden
getekend .waarin U een duidelijke
voorkeur voor Venray uitsprak. Is
het dan nu niet vreemd dat U weg
trekt naar Hoogeveen en met U 7
ander gezinnen?
Er wordt wel verteld dat nu po
litieke redenen de doorslag geven,
maar wat heeft de politiek van Uw
groepering hier nu mee te doen,
aldus onze vraag
„Inderdaad ben ik lid van de be
langengroepering Grams Polhou-
pessij, een van de vele groeperingen
onder ons Ambonezen. Onze groep
had nu de mogelijkheid in Hooge
veen een hele nieuwe woonwijk te
krijgen, omdat men de politieke
groeperingen zoveel mogelijk bij el
kaar wil houden. Toen deze bijna
klaar waren werd door onze leider
gevraagd of er in het kamp Vlak
water onder onze politieke volgelin
gen misschien liefhebbers waren
voor die woningen. Welnu mijnheer,
wat moest ik doen met 7 kinderen,
die hier in Venray een woonvertrek
en twee slaapkamertjes tot hun be
schikking hebben en die in Venray
voorlopig geen kans op een eigen
woning hebben?
Dat heeft met politiek als zodanig
niets te maken, maar met doodge
wone menselijkheid. En hoe pijn het
me ook doet en hoe graag ik in
Venray gebleven was, nu vertrek ik,
terwille van mijn gezin, dat ik het
zelfde woongenot wil geven als U
en Uw kinderen.
AFSCHEID...
We hebben afscheid genomen van
de baardige Djababu, deze dankbare
Ambonees, die via ons blad nog eens
alle Venrayers wilde danken voor
wat hij als kampoudste in Venray
ondervonden heeft. Hij was daar vol
lof en dankbaar voor.
Maar terugkerend naar huis heb
ben we zo bij ons zelf „gepeinsd",
dat er toch wel iets eigenaardigs in
deze hele situatie zit. Men ziet een
stel Ambonezen, met liefst 20 kinde
ren vertrekken naar elders, Goede
werkkrachten, die men in de indus
trie in onze streek goed gebruiken
kon. Kinderen, waarvoor met vele
moeite en offers hier een christe
lijke school is gesticht.
In Venray konden voor hen geen
woningen gebouwd worden. Wel in
Hoogeveen. De ene keer was het
om godsdienstige redenen, nu om
politieke redenen dat ze niet in Ven
ray kunnen blijven. Vreemd dat men
zulks eerst na 10 jaren ontdekt,
vreemd dat wat elders wel kan, hier
niet kan.
Zeker de mensen vertrekken vrij
willig, maar dat dank je de koekoek,
als men hen hier laat zitten in een
uitgeleefde barak en hen daar een
praktisch ingericht huis ter beschik
king stelt. Is er dan nog keus en
dwingt doodgewone menselijkheid
deze mens dan niet de streek te ver
laten, waar ze naar hun eigen zeg
gen, toch jaren lang gelukkig wa
ren
Het resultaat? Wat Ambonezen,
die even stil vertrekken als ze ge
komen zijn, maar nu met wat meer
spullen en die links en rechts vrien
den moeten achterlaten, zoals ze
herinneringen moeten achterlaten
aan een 10-jarig verblijf in Venray.
Het resultaat? Wat industrieën, die
goede werkkrachten verliezen en
ewi schoolbestuur van een Christe
lijke school dat met de handen in
het haar zit
DAAR WEL, HIER NIET.
En binnenkort gaan weer 4 gezin
nen weg, ze hebben woningen aan
geboden gekregen in Eindhoven, in
Eist, in 's Heerenberg en in Hel
mond. Dat heeft met politiek niets
te maken, wel met industrieën, die
een woning beschikbaar konden
stellenHier kan het niet
Dat nu de andere 4 politieke groe
peringen in het kamp ook hopen op
een spoedig vertrek, is natuurlijk
logisch. Aangezien de Minister
schrijft dat het vrij kleine aantal
dat over is de bouw van definitieve
woningen voorshands beter achter
wege kan blijven, kunnen ze op hun
vingers uittellen dat Venray voor
weinig kansen biedt op een be
tere woongelegenheid.
En dus tabé Venray, wij moeten
je gaan verlaten.... Vrijwillig zeg
gen zij, die het weten kunnen, maar
men gaf ons geen ^ndere keuze.
Evenmin als men ons dat gaf in Am-
bon
Afgelopen jaar is in Venray ruim
3500 kg haver uitgegeven van ge
meentewege, die vergiftigd was en
ten doel had de ratten te verdelgen,
die ook in onze gemeente zich nog
steeds in grote getale ophouden. Met
de 75 kg vergif die verder nog is
uitgegeven, is danig huis gehouden
bij de rattenfamilies, maar nog
steeds niet genoeg!
Nu de winter invalt, trekt dit
bruine gevaar, dat in riolen, mest
vaalten en vuilnisbelten een gelief
de verblijfplaats had de woningen,
boerderijen en opslagplaatsen bin
nen, waar zij ook voorraden opvre
ten en bevuilen.
Voeg daarbij nog het doden van
biggen, kippen kuikens e.d., het
overbrengen van besmettelijke ziek
ten op de mens, (ziekte van Weil en
paratyfus) en op het vee (mond- en
klauwzeer, varkenspest) èn de aan
vallen op kleine kinderen, dan zal
de conclusie der weidenkenden lui
den: deze gevaarlijke vijand moet
grootscheeps worden verdelgd.
ZONDER VERWIJL!
Velen bezondigen zich, uit onwe
tendheid, nog altijd aan passieve
rattenkweek door het nalaten van
noodzakelijke maatregelen. De boos
doeners maken van deze nalatigheid
een gretig misbruik. Dank zij hun
ontstellende snelle voortplanting
zorgen zij voor een permanente aan
was, die onze samenleving jaarlijks
tientallen miljoenen guldens kost.
Het recept ertegen? Gezamenlijk
verdelgen, met een middel dat pijn
loos en feilloos werkt en geen risico
inhoudt, mits men het gegeven ad
vies nauwkeurig opvolgt. Na de ver
delging: weringsmaa-tregelen nemen.
Vele woonhuizen en boerderijen
zijn op deze wijze al jaren praktisch
ratvrij gebleven.
In december begint ook in onze
gemeente de extra aktie tegen de
bruine rat. Wendt U voor deelne
ming daaraan tot de gemeente, wier
deskundige rattenbestrijder U van
advies zal dienen, ook t.a.v. de rat-
wering.
Hoe groter 't aantal deelnemers,
des te radiakaler de opruiming on
der de venijnige belagers. U plukt
er de vruchten van.
Een van de mooiste manifestaties der
Naastenliefde. Wij willen ook dit jaar
kaarsen ontsteken om lichfen warmte
te brengen in de harteft van mensen, die
overal tevergeefs aanklopten en van wie
na degelijk onderzoek vaststaat, dat ze
werkelijk in nood verkeren. Voor hen is
de actie Mensen in Nood dikwijls een
laatste kans.
Ook bij U komen Se deze week aan de
deur met kaarsjes. U koopt toch ook een
kaarsje Mocht er onverhoopt bij U nie
mand geweest zijn, dan kunt U nog te
recht Schoolstraat 16, tel. 1759.
Prijzen: kleine kaarsen 10 ct., grote 25 ct.
tafelkaarsen 50 ct.
Prijs de tuinder en hij zal u prij
zen. Koop zijn produkt en hij zal
u om de hals vallen. Ga aan zijn ge
wassen knabbelen en hij zal u
prompt de huid vol schelden en sma
delijk van zijn grond verjagen.
Dat heeft het witte konijn onder
vonden. Het was innerlijk niet zo
onschuldig als de blanke buitenkant
zou doen vermoeden.Men mag
integendeel aannemen dat het in het
geheel geen blanke inborst had. Het
knaagde wederrechterlijk in buur-
mans tuin. Het wierp zich vol hon
gerige wellust op de boerekoolplan-
ten en het verslond bloemgewassen
met de meest onuitsprekelijke La
tijnse namen.
Het witte konijn was een veel
vraat. Buurman heeft later tegen
de justitie gezegd dat het zeker ze
ven bezoeken aan des buurmans hof
heeft gebracht en dat het in totaal
voor een waarde van zeker driehon
derd gulden in zijn schuldig blanke
lijf heeft gepeuzeld. Dat is ruim
veertig gulden per visite.
Buurman zag met afschuw hoe
het konijn geen oog had voor de
schoonheid van zijn kweeksels. In
vuig materialisme kon de malende
bek alleen de smaak der gewassen
naar waarde schatten. De tuinier
waarschuwde de eigenaar, een vijf
tienjarige knaap. Dat gebeurde na
dat hij met grote regelmaat het wit
te konijn had gevangen om het in
een leegstaand kippenhok in arrest
te stellen. Na een nachtelijke vang-
partij bleek er in het kippenhok
geen plaats. Toen zette buurman het
wite konijn zolang bij zijn eigen ko
nijnen. Maar ook die bleken 'n aver
sie te hebben tegen het gedierte, dat
de schoonheid van de tuin niet zag.
Zij beten het. En toen zei buurman
dat het afgelopen moest zijn. „Vol
gende keer", zei hij, „neem ik mijn
buks. Dan schiet ik hem een lading
hagel in zijn linkerachterpoot."
Buurman gebruikte de term lin
kerachterpoot niet, maar zo heeft de
officier het naderhand in de dag
vaarding genoemd.
Wel, het konijn kwam terug, buur
man nam zijn luchtbuks en schoot,
mis. Maar een paar dagen later paf
te hij toevallig raak. Nu het kogel
tje terecht kwam in dat lichaams
deel dat de dagvaarding beleefd lin
kerachterpoot noemde, kreeg het
roofdier in de konijnenjas de schrik
van zijn leven. Het vergat zelfs even
zijn neus te bewegen. Toen maakte
hij zich uit de voeten.
Maar het strafbare feit was ge
pleegd, de jeugdige eigenaar kwam
jammerend op het politiebureau en
buurman moest terecht staan, ver
dacht van dierenmishandeling. Hij
zou hebben geschoten, zoals de Wet
dat zo treffend zegt, zonder redelijk
doel .althans met overschrijding van
hetgeen toelaatbaar is.
Nu was het redelijke doel er wel.
Men kan van een verwoed tuinier
niet verwachten dat hij juichend op-
springd als de konijnen van de buur
man het resultaat van zijn noeste
ijver opeten. Maar was hier sprake
van overschrijving van hetgeen toe
laatbaar is? Tenslotte was het ko
nijn helemaal niet redelijk.
Over dit probleem hebben de of
ficier en de rechter diep nagedacht.
Maar gelukkig bestaan er ook ge
meenteverordeningen. Daar staat in
dat je binnen de bebouwde kom niet
met luchtbuksen mag schieten. En
daarmee was het vonnis over de tui
nier geveld. Over het konijn, zijn
onredelijkheid en zijn achterpoot
werd helemaal niet meer gepraat.
Buurman had geschoten binnen de
bebouwde kom. Op wie of op wat
doet niet ter zake. Hij had de ver
ordening van de gemeente overtre
den.
„Een tientje boete", vonniste de
rechter.
„Jawel", zei de kweker zonder
schuldgevoel", en wie betaalt de
munitie die ik aan dat kreng ver
spild heb?" Maar hij kreeg geen
antwoord.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
Dr. VAN DEN HOMBERGH
Oostsingel 6 Telefoon 1393
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
Telefoon 1629
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
CONSULTATIEBUREAU
voor t.b.c.-bestrijding is vanaf 1
december vrijdag 's morgens van
9.30—10.30.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1592 b.g.g. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
van zaterdag 12 uur tot zondag
nacht 2 uur
Vroedvrouw Stevens-Heinen
Merseloseweg 23 - Venray
TeL 1152 (04780) b.g.g. 1061
RIJKSPOSTSPAARBANK
Aan het postkantoor te Venray en
de daaronder ressorterende post-
inrichtingen werd gedurende de
maand november 1963 ontvangen
90.000,—, uitbetaald 116.000,—.
ST. ADELBERT
Dinsdag 10 december a.s. verga
dert de afdeling Venray van de St.
Adelbertvereniging. Mej. dra. H. ten
Doeschate, lerares geschiedenis en
nederlands aan „Jerusalem" te Ven
ray en „Regina Coeli" te Vught, zal
een i/oordrapht houden ondei: de
titel: „Een reis naar het Heilig
Land"; deze voordracht wordt met
lichtbeelden geïllustreerd.
Op dinsdag 17 december houdt de
afdeling Venray de jaarvergadering
1963—1964.