Bij hel vertrek van de Ambonezen Hobby-Tentoonstellingen Mensen in nood.... met de ratten! lekker en gezond Politierechter Weg Kerstkaarsenaclie Zondagsdienst huisartsen VRIJDAG 6 DECEMBER 1963 No. 49 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS GBOTESTRAAT 28 POSTBCS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN rïïSlluS mm.iten Venray f 1.75) 1.50 (bo ABONNEMENTS- Djababu is een Ambonees met een baardDjababu is de kampoudste in het kamp Vlakwater, een soort vrijgestelde van en voor de kampbewoners en vader van 7 kinderen. Hjj is bijna 11 jaren in Venray, maar gaat vandaag met de biïs naar Hogeveen, een plaats, die hij alleen van horen zeggen kent, maar waar een woning voor hem klaar staat, met de gordijnen al kant en klaar voor de ramen en de vloerbedekking op de vloeren. Hy zal dan voor het eerst sinds 11 jaren met zijn vrouw niet in de huiskamer hoeven te slapen, waarin gekookt moet worden en de kinderen hun huiswerk moeten maken En toch is Djababu een tikkeltje weemoedig nu hij het kamp Vlak water achter zich moet laten. Er liggen 11 jaren van zijn leven in die barakken, die zuur stinken en uit geleefd zijn. Hij is indertijd naar Holland toegekomen, omdat hij als soldaat van de Koningin zijn eed ge trouw wou doen en heeft Indië achter zich gelaten, 't land, waarin hij geboren is. Toen is hij naar Ven ray gekomen en was opgetogen over de nieuwe standplaats, de ruimte en de verzorging. Hij voelde zich veilig achter de hoog opgaande struiken daar aan de periferie van Venray en was met de anderen tevreden over alles wat de Staat der Nederlanden hem en zijn makkers bood. Trou wens, dat zou ook allemaal maar even duren, want de terugkeer naar Ambon, dat schone eiland, was een kwestie van tijd DE TIJD GING VOORBIJ. en de struiken rond Kamp Vlakwa ter schoten hoger op, werden dor en kregen weer nieuw groen. Zijn en ander gezinnen breidden zich uit en de dominee kreeg ieder jaar meer kinderen te dopen De eerste kontakten met de bui tenwereld, die vreemde Venrayse wereld werden gelegd, vooral toen DUIVEN In Café Volleberg, Hensenius- straat hield Postduivenvereniging De Vredesduif zondag j.l. een goed geslaagde nationale postduiventen- toonstelling, waarop 645 duiven wa ren tentoongesteld. Als keurmeester traden op de heren M. de Zeeuw en P. de Zeeuw uit Eindhoven en P. Kersten uit Venray. De uitslag was als volgt: Klasse 1 oude doffers: 1 5 W. Zeegers, Liessel; 2 3 J. Janssen, Venray; 4 Gebr. Toonen, Deurne; 6 J. Swinkels, Deurne; 7 Jac. Arts, Ysselsteyn; 8 10 16 F. Janssen, Ame rica; 9 E. Vermeulen, Venray; 11 H. Peeters, Venray; 12 P. Janssen, Ven ray; 13 P. Willems, Venray; 14 G. v. d. Sluis, Deurné; 15 G. H. Derks. Nijmegen; 17. H. Strijbosch en Zn., Venray; 18. Jos. Dirks, Deurne; 19 L. van Dijk, Deurne. Klasse 2: jarige doffers: 1 7 J. Janssen, Venray; 2 8 G. v. d. Sluis, Deurne; 3 J. Verstegen en Zn., Ven ray; 4 G. A. Aben, Cuyck; 5 13 Hub Henckens, Overloon; 6 L. Coop- mans, Venray; 9 P. Thissen, Cuijk; 10 A. Peeters, Cuyck; 11E. Vermeu len, Venray; 12 P. v. d. Laar, Ven ray. Klasse 3: jonge doffers. 1 G. v. d. Sluis, Deurne; 2 P. Willems, Venray; 3 L. Coopmans, Venray; 4 14 20 P. en J. Janssen, Venray; 5 L. v. Dijk, Deurnes; 6 W. Meulendijks, Deurne; 7 9 E. Vermeulen, Venray; 8 P. Thissen, Cuijck; 10 19 25 H. Strij bosch en Zn., Venray; 11 G. Nele mans; 12 15 P. Smits, Venray; 13 G. Derks, Nijmgen; 16 J. Verstegen en Zn; 17 W. v. d. Pasch, Overloon; 18 P. J. Cox, Ysselsteyn; 21 Hub. Hen ckens, Overloon; 22 de Riet-Sijbers Venray; 23 P. Theeuwen, Wanssum; 24 H. v. Ass, Ysselsteyn; 26 J. v. d. Bingelaar, Boxmeer. Klasse 4 Late doffers: 1 Gebr. Toonen, Deurne; 2. P. en J. Janssen, Venray; 3 E. Vermeulen, Venray; 4 J. Ewalts, Venray; 6 J. Gommans, Oirlo; 7 G. v. d. Sluis, Deurne; 8 Jac, Arts, Ysselsteyn. Klasse 5 Oude duivinnen: 1 de Riet-Sijbers, Venray; 2 12 H. Strij bosch en Zn. Venray; 3 7 9 11 H. vna Ass, Ysselsteyn; 4 L. van Dijck, Deurne; 5 H. v. d. Heuvel, Venray: 6 M. v. d. Bingelaar, Cuyck; 8 P. en J. Janssen, Venray; 10 P. Theeu wen, Wanssum; 13 E. Vermeulen, Venray; 14 J. Verstegen en Zn., Ven ray; 15 G. v. d. Sluis, Deurne. Klasse 6 jarige duivinnen: 1 7 P en J. Janssen, Venray; 2 4 9 Hub. Henckens, Overloon; 3 5 J. Janssen, Venray; 6 H. L. Willems, Venray; 8 H. Janssen, Ysselsteyn; 10 E. Ver meulen, Venray; 11 P. v. d. Laar, Venray; 12 J. Verstegen en Zn., Ven ray. Klasse 7 Jonge duivinnen: 1 3 J. Janssen, Venray; 2 Jac. Arts, Yssel steyn; 4 L. van Dijck, Deurne; 5 M. Siebers, Venray; 6 E. Vermeulen, Venray; 7 J. Verkaart, Boxmeer; 8 Hub. Henckens, Overloon; 9 H. L. Willems, Venray; 10 de Riet-Sijbers, Venray; 11 P. Theeuwen, Wanssum; 12 20 L. Coopmans, Venray; 13 P. Janssen, Venray; 14 H. Strijbosch en Zn., Venray; 15 P. en J. Janssen, Venray; 16 21 M. v. d. Bingelaar, Boxmeer; 17 W. Zeegers, Liessel; 18 H. v. d. Heuvel, Venray; 19 M. v. d. Berg, Deurne; 22 H. v. d. Eijnden, Deurne. Klasse 8 Late duivinnen: 1 P. This sen, Cuijck; 2 P. en J. Janssen, Ven ray; 3 A. J. Engels, Deurne; 4 M. v. d. Berg, Deurne; 5 J. Kusters, Venray; 6 Jac. Ewalts, Venray; 7 G. Linders, Ysselsteyn; 8 H. v. d. Heu vel, Venray. Schoonste doffer: W. Zeegers, Liessel. Schoonste duivin de Riet Sijbers, Venray. Na afloop werden aan de prijs winnaars de beschikbare bekers uit gereikt. ZANG- EN KLEURKANARIES Voor de elfde maal organiseerde de kanarievereniging de Huisvriend afgelopen weekend een show van zang- en kleurkanaries. Ook dit maal was de zaal van café „In den Engel" een ware lusthof. Voor de vogelliefhebber die hier een dorado vond voor zijn hobby. Ook voor de leek was deze show alleszins het be kijken waard, want 37 leden uit Limburg en Oost-Brabant hadden liefst 242 vogels naar deze show ge stuurd en voor de keurmeesters was het dikwijls moeilijk om de beste der besten uit te kiezen. De prijzen vielen als volgt: 4 vogels EK 1963 klasse A: 1 en 3 G. Janssen, Overloon; 2e J. Mi- chels, Venray. Klasse B2 vogels EK 1963: le pr. G. Janssen, Overloon; 2 P. Crooy- mans, Venray; 3. Th. Borghs, Over loon; 4 H. Bongaerts, Venray. Klasse C 1 vogel EK 1963: le pr. J. Michels, Venray; 2e en 3e pr. G. Janssen, Overloon; 4e pr. J. Crooy- mans, Venray. Open klasse 1 vogel: J. Michiels, Venray, ere-prijs; G. Janssen, Over loon, le prijs. Trop. bastaard: Th. Verstegen, Oostrum le pr. Exoten EK: H. Denissen, Venray, le prijs. Klasse A 4 vogels zang EK: A. Voesten, Venray le en 2e pr. Klasse B 2 vogels zang EK: A. Voesten, Venray, le en 2e prijs. Klasse C 1 vogel EK: le pr. A. Voesten, 2e pr. J. Arts. A. Voesten had hier ook de mees terzanger. Open klasse 1 vogel: le pr. L. Verbeek, Venray. Een kijkje op de Karörietentoonstelling in café „In den Engel", gehou den op zaterdag 30 nov. en zondag 1 december. In het bijzijn van de overige bestuursleden ontvangt de heer A. Voesten uit handen van se cretaris L. Verbeek de beker voor de beste kleurkanarie. In totaal wer den 242 vogels ingezonden. Foto: G. Kruijsen. hun vrouwen zelf voor het eten moesten gaan zorgen, dat eerst in de gaarkeuken werd klaar gemaakt. Het werd er allemaal niet gemak kelijker op ,ook niet voor de Ooster ling, die eenvoudiger denkt en niet zo'n grote behoeften schijnt te heb ben. Maar de oudere jongens kwa men thuis, wensten betere en sjie- kere kleding te hebben. Voor hen was Ambon een onbekend eiland en de danszalen, de kermis, vastel- aovend in Venray reëele werkelijk heid. De dames in hun sarongs bleven vrouwen en vonden de Europese kleding toch ook gemakkelijk, leuk en charmant. Men kwam bij andere mensen op bezoek en leerde daar iets van de Hollandse woninginrich ting kennen, waardoor ze hun eigen kamp met wat andere meer Europese ogen gingen bekijken. En de vergelijking viel dan wel zwaar tegen. Er kwam geld op tafel omdat de ouderen gingen werken en met dat geld kon men zich din gen aanschaffen, waarvan men ja ren terug niet had kunnen en dur ven denken. En de barakken gingen met de dag meer stinken. Er kwam meer comfort, een radio, een brom mer, een televisetoestel. Djabau strijkt zich langs zijn baardje als hij, kalm en rustig ver telt van 11 jaren Venrays leven, leven waarin veel jongeren al uit vlogen, trouwden, een eigen gezin stichtten en het kamp verlieten om elders het doodgewone nuchtere Hollandse leven te leiden in een Hollands huis. Het heimwee naar Ambon, waaraan hij en zijn mede makkers van toen nog altijd lijden, heeft op de jongeren geen vat. Ze kennen het nauwelijks of niet. DANKBAAR... Hij kan de zin niet begrijpen van alles wat er de laatste tijd in en rondom het kamp gebeurt en wat hierover allemaal geschreven is. Hij vertelt dat hij graag in Venray was gebleven, een plaats die hem lief geworden was, omdat er zijn kinderen zijn geboren, hem nooit iets gebleken is van rassen-discrimina tie, waar hij en zijn mensen altijd goed ontvangen zijn, vriendelijk be jegend, waar het in de fabrieken goed werken is en de Ambonees over het algemeen goed gezien was. Van geloofsvervolgingen", waar men indertijd over praatte, en wat aan leiding zou zijn tot ontruiming, heeft hij nooit iets gemerkt. Natuurlijk was het in het begin niet prettig, dat de jongelui naar Boxmeer op school moesten met dat reizen en trekken, maar nu men in Venray zelf een christelijke school heeft, blijven er geen wensen over, behal ve dan een eigen kerkje. Hij was daarom zelf de eerste die in een petitie zich richtte tot het Commissariaat Ambonezenzorg en duidelijk stelling nam t.a.v. de praat jes over „geloofsvervolging". Een petitie, waarvan ook de gemeente 'n afschrift kreeg. DWANG? „U hebt dus indertijd de petitie als eerste van de 27 gezinshoofden getekend .waarin U een duidelijke voorkeur voor Venray uitsprak. Is het dan nu niet vreemd dat U weg trekt naar Hoogeveen en met U 7 ander gezinnen? Er wordt wel verteld dat nu po litieke redenen de doorslag geven, maar wat heeft de politiek van Uw groepering hier nu mee te doen, aldus onze vraag „Inderdaad ben ik lid van de be langengroepering Grams Polhou- pessij, een van de vele groeperingen onder ons Ambonezen. Onze groep had nu de mogelijkheid in Hooge veen een hele nieuwe woonwijk te krijgen, omdat men de politieke groeperingen zoveel mogelijk bij el kaar wil houden. Toen deze bijna klaar waren werd door onze leider gevraagd of er in het kamp Vlak water onder onze politieke volgelin gen misschien liefhebbers waren voor die woningen. Welnu mijnheer, wat moest ik doen met 7 kinderen, die hier in Venray een woonvertrek en twee slaapkamertjes tot hun be schikking hebben en die in Venray voorlopig geen kans op een eigen woning hebben? Dat heeft met politiek als zodanig niets te maken, maar met doodge wone menselijkheid. En hoe pijn het me ook doet en hoe graag ik in Venray gebleven was, nu vertrek ik, terwille van mijn gezin, dat ik het zelfde woongenot wil geven als U en Uw kinderen. AFSCHEID... We hebben afscheid genomen van de baardige Djababu, deze dankbare Ambonees, die via ons blad nog eens alle Venrayers wilde danken voor wat hij als kampoudste in Venray ondervonden heeft. Hij was daar vol lof en dankbaar voor. Maar terugkerend naar huis heb ben we zo bij ons zelf „gepeinsd", dat er toch wel iets eigenaardigs in deze hele situatie zit. Men ziet een stel Ambonezen, met liefst 20 kinde ren vertrekken naar elders, Goede werkkrachten, die men in de indus trie in onze streek goed gebruiken kon. Kinderen, waarvoor met vele moeite en offers hier een christe lijke school is gesticht. In Venray konden voor hen geen woningen gebouwd worden. Wel in Hoogeveen. De ene keer was het om godsdienstige redenen, nu om politieke redenen dat ze niet in Ven ray kunnen blijven. Vreemd dat men zulks eerst na 10 jaren ontdekt, vreemd dat wat elders wel kan, hier niet kan. Zeker de mensen vertrekken vrij willig, maar dat dank je de koekoek, als men hen hier laat zitten in een uitgeleefde barak en hen daar een praktisch ingericht huis ter beschik king stelt. Is er dan nog keus en dwingt doodgewone menselijkheid deze mens dan niet de streek te ver laten, waar ze naar hun eigen zeg gen, toch jaren lang gelukkig wa ren Het resultaat? Wat Ambonezen, die even stil vertrekken als ze ge komen zijn, maar nu met wat meer spullen en die links en rechts vrien den moeten achterlaten, zoals ze herinneringen moeten achterlaten aan een 10-jarig verblijf in Venray. Het resultaat? Wat industrieën, die goede werkkrachten verliezen en ewi schoolbestuur van een Christe lijke school dat met de handen in het haar zit DAAR WEL, HIER NIET. En binnenkort gaan weer 4 gezin nen weg, ze hebben woningen aan geboden gekregen in Eindhoven, in Eist, in 's Heerenberg en in Hel mond. Dat heeft met politiek niets te maken, wel met industrieën, die een woning beschikbaar konden stellenHier kan het niet Dat nu de andere 4 politieke groe peringen in het kamp ook hopen op een spoedig vertrek, is natuurlijk logisch. Aangezien de Minister schrijft dat het vrij kleine aantal dat over is de bouw van definitieve woningen voorshands beter achter wege kan blijven, kunnen ze op hun vingers uittellen dat Venray voor weinig kansen biedt op een be tere woongelegenheid. En dus tabé Venray, wij moeten je gaan verlaten.... Vrijwillig zeg gen zij, die het weten kunnen, maar men gaf ons geen ^ndere keuze. Evenmin als men ons dat gaf in Am- bon Afgelopen jaar is in Venray ruim 3500 kg haver uitgegeven van ge meentewege, die vergiftigd was en ten doel had de ratten te verdelgen, die ook in onze gemeente zich nog steeds in grote getale ophouden. Met de 75 kg vergif die verder nog is uitgegeven, is danig huis gehouden bij de rattenfamilies, maar nog steeds niet genoeg! Nu de winter invalt, trekt dit bruine gevaar, dat in riolen, mest vaalten en vuilnisbelten een gelief de verblijfplaats had de woningen, boerderijen en opslagplaatsen bin nen, waar zij ook voorraden opvre ten en bevuilen. Voeg daarbij nog het doden van biggen, kippen kuikens e.d., het overbrengen van besmettelijke ziek ten op de mens, (ziekte van Weil en paratyfus) en op het vee (mond- en klauwzeer, varkenspest) èn de aan vallen op kleine kinderen, dan zal de conclusie der weidenkenden lui den: deze gevaarlijke vijand moet grootscheeps worden verdelgd. ZONDER VERWIJL! Velen bezondigen zich, uit onwe tendheid, nog altijd aan passieve rattenkweek door het nalaten van noodzakelijke maatregelen. De boos doeners maken van deze nalatigheid een gretig misbruik. Dank zij hun ontstellende snelle voortplanting zorgen zij voor een permanente aan was, die onze samenleving jaarlijks tientallen miljoenen guldens kost. Het recept ertegen? Gezamenlijk verdelgen, met een middel dat pijn loos en feilloos werkt en geen risico inhoudt, mits men het gegeven ad vies nauwkeurig opvolgt. Na de ver delging: weringsmaa-tregelen nemen. Vele woonhuizen en boerderijen zijn op deze wijze al jaren praktisch ratvrij gebleven. In december begint ook in onze gemeente de extra aktie tegen de bruine rat. Wendt U voor deelne ming daaraan tot de gemeente, wier deskundige rattenbestrijder U van advies zal dienen, ook t.a.v. de rat- wering. Hoe groter 't aantal deelnemers, des te radiakaler de opruiming on der de venijnige belagers. U plukt er de vruchten van. Een van de mooiste manifestaties der Naastenliefde. Wij willen ook dit jaar kaarsen ontsteken om lichfen warmte te brengen in de harteft van mensen, die overal tevergeefs aanklopten en van wie na degelijk onderzoek vaststaat, dat ze werkelijk in nood verkeren. Voor hen is de actie Mensen in Nood dikwijls een laatste kans. Ook bij U komen Se deze week aan de deur met kaarsjes. U koopt toch ook een kaarsje Mocht er onverhoopt bij U nie mand geweest zijn, dan kunt U nog te recht Schoolstraat 16, tel. 1759. Prijzen: kleine kaarsen 10 ct., grote 25 ct. tafelkaarsen 50 ct. Prijs de tuinder en hij zal u prij zen. Koop zijn produkt en hij zal u om de hals vallen. Ga aan zijn ge wassen knabbelen en hij zal u prompt de huid vol schelden en sma delijk van zijn grond verjagen. Dat heeft het witte konijn onder vonden. Het was innerlijk niet zo onschuldig als de blanke buitenkant zou doen vermoeden.Men mag integendeel aannemen dat het in het geheel geen blanke inborst had. Het knaagde wederrechterlijk in buur- mans tuin. Het wierp zich vol hon gerige wellust op de boerekoolplan- ten en het verslond bloemgewassen met de meest onuitsprekelijke La tijnse namen. Het witte konijn was een veel vraat. Buurman heeft later tegen de justitie gezegd dat het zeker ze ven bezoeken aan des buurmans hof heeft gebracht en dat het in totaal voor een waarde van zeker driehon derd gulden in zijn schuldig blanke lijf heeft gepeuzeld. Dat is ruim veertig gulden per visite. Buurman zag met afschuw hoe het konijn geen oog had voor de schoonheid van zijn kweeksels. In vuig materialisme kon de malende bek alleen de smaak der gewassen naar waarde schatten. De tuinier waarschuwde de eigenaar, een vijf tienjarige knaap. Dat gebeurde na dat hij met grote regelmaat het wit te konijn had gevangen om het in een leegstaand kippenhok in arrest te stellen. Na een nachtelijke vang- partij bleek er in het kippenhok geen plaats. Toen zette buurman het wite konijn zolang bij zijn eigen ko nijnen. Maar ook die bleken 'n aver sie te hebben tegen het gedierte, dat de schoonheid van de tuin niet zag. Zij beten het. En toen zei buurman dat het afgelopen moest zijn. „Vol gende keer", zei hij, „neem ik mijn buks. Dan schiet ik hem een lading hagel in zijn linkerachterpoot." Buurman gebruikte de term lin kerachterpoot niet, maar zo heeft de officier het naderhand in de dag vaarding genoemd. Wel, het konijn kwam terug, buur man nam zijn luchtbuks en schoot, mis. Maar een paar dagen later paf te hij toevallig raak. Nu het kogel tje terecht kwam in dat lichaams deel dat de dagvaarding beleefd lin kerachterpoot noemde, kreeg het roofdier in de konijnenjas de schrik van zijn leven. Het vergat zelfs even zijn neus te bewegen. Toen maakte hij zich uit de voeten. Maar het strafbare feit was ge pleegd, de jeugdige eigenaar kwam jammerend op het politiebureau en buurman moest terecht staan, ver dacht van dierenmishandeling. Hij zou hebben geschoten, zoals de Wet dat zo treffend zegt, zonder redelijk doel .althans met overschrijding van hetgeen toelaatbaar is. Nu was het redelijke doel er wel. Men kan van een verwoed tuinier niet verwachten dat hij juichend op- springd als de konijnen van de buur man het resultaat van zijn noeste ijver opeten. Maar was hier sprake van overschrijving van hetgeen toe laatbaar is? Tenslotte was het ko nijn helemaal niet redelijk. Over dit probleem hebben de of ficier en de rechter diep nagedacht. Maar gelukkig bestaan er ook ge meenteverordeningen. Daar staat in dat je binnen de bebouwde kom niet met luchtbuksen mag schieten. En daarmee was het vonnis over de tui nier geveld. Over het konijn, zijn onredelijkheid en zijn achterpoot werd helemaal niet meer gepraat. Buurman had geschoten binnen de bebouwde kom. Op wie of op wat doet niet ter zake. Hij had de ver ordening van de gemeente overtre den. „Een tientje boete", vonniste de rechter. „Jawel", zei de kweker zonder schuldgevoel", en wie betaalt de munitie die ik aan dat kreng ver spild heb?" Maar hij kreeg geen antwoord. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur Dr. VAN DEN HOMBERGH Oostsingel 6 Telefoon 1393 Uitsluitend voor spoedgevallen! ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Landweertweg 22 Telefoon 1629 GROENE KRUIS Donderdag a.s. Zuigelingen-bureau voor de Kom. CONSULTATIEBUREAU voor t.b.c.-bestrijding is vanaf 1 december vrijdag 's morgens van 9.30—10.30. ZIEKENAUTO Bel 04780-1592 b.g.g. 2116 ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN van zaterdag 12 uur tot zondag nacht 2 uur Vroedvrouw Stevens-Heinen Merseloseweg 23 - Venray TeL 1152 (04780) b.g.g. 1061 RIJKSPOSTSPAARBANK Aan het postkantoor te Venray en de daaronder ressorterende post- inrichtingen werd gedurende de maand november 1963 ontvangen 90.000,—, uitbetaald 116.000,—. ST. ADELBERT Dinsdag 10 december a.s. verga dert de afdeling Venray van de St. Adelbertvereniging. Mej. dra. H. ten Doeschate, lerares geschiedenis en nederlands aan „Jerusalem" te Ven ray en „Regina Coeli" te Vught, zal een i/oordrapht houden ondei: de titel: „Een reis naar het Heilig Land"; deze voordracht wordt met lichtbeelden geïllustreerd. Op dinsdag 17 december houdt de afdeling Venray de jaarvergadering 1963—1964.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 1