BRASIL
JOHN KENNEDY
^öuknaal van Het Concilie
Uit Peel en Haas
Filmnieuws
ASMTlEMCi
•xAKM/ rr#
cwnrati C
h-
Geschenken voor kampeerders
Campingsport 6EBR. REIJNEN GENNEP
Sl. Nicolaas-cadeaux
v. d. Munckhof n.v.
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1963 No. 48
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAASÜ1
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCRHOF N.V. VENRAY WPFKRT AH VOOR VRNRAY PM OMQTPPK*PM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mmlten Venray 1.75
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIR^) 1050652 W CfCiIiOLiiU V UUl\ V ÜlllXii I CtlH UiVlO 1 l\CI\Crl\ PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (bu ABONNEMENTS
John Fitzgerald Kennedy is ver
moord. Dit feit heeft de hele wereld
geschokt. Op 46-jarige leeftijd is hij
weggerukt uit zijn gezin, daags voor
dat zijn zoontje drie jaar zou wor
den. Weggerukt van zijn verant
woordelijke post als politieke leider
van de vrije wereld.
Maandag is hij begraven met de
eer, die de president der Ver. Sta
ten toekomt. Zijn persoonlijke vriend
kardinaal Cushing van Boston, droeg
de H. Mis van Requiem op, een stil
le H. Mis.
Kennedy's dood laat een grote
leegte achter, maar ook een grote
spanning. De wereld wist wat zij
aan Kennedy had, een oprechte strij
der voor de vrede, een man, die
krachtig leiding wist te geven, maar
daarbij soepel genoeg was voor ef
fectief overleg. Nu hij weggevallen
is, staat zijn opvolger, die een half
uur na de dood van Kennedy, reeds
zijn eed van trouw op de grondwet
aflegde, voor een bijzonder zware
taak.
Lyndon Johnson, die tot dusver in
de schaduw van de president werk
te, is nu zelf president. Hij zal de
onafgemaakte taak moeten overne
men. Hij begint onder de omstandig
heid, dat men zijn daden en houding
onmiddellijk zal vergelijken met die
van zijn voorganger. Hij moet een
moeilijke taak voortzetten in de lijn
van zijn voorganger, maar toch zal
hij daarbij zichzelf moeten blijven.
Een uiterst zware opgave, en dat
in een tijd, welke vol problemen zit
van buitenlandse en vooral ook van
binnenlandse aard.
De motieven waarom Kennedy
vermoord is, zijn op dit ogenblik niet
bekend. Maar de gedachten gaan
onwillekeurig uit naar de met emo
tionaliteit geladen rassenstrijd in de
Verenigde Staten. Is een fanaticus
aan het werk geweest? De eerste
arrestatie van de 24-jarige jongeman
wijst niet in de richting van de ras
senstrijd, maar naar de tegenstelling
OostWest.
Toch geloven wij niet, dat daar de
werkelijke oorzaak gezocht moet
worden, omdat de verhouding Oost-
West, d.w.z. WashingtonMoskou
meer gebaat is met een zekere span
ning, dan met een toespitsing. Zowel
Chroesjef als Kennedy waren bei
den daarvan overtuigd. Dan toch een
fanaticus? Waarschijnlijk wel. Maar
wie zal het zeggen nu Lee Oswald
zelf door moordenaarshand is ge
vallen?
Kennedy is drie jaar aan het be
wind geweest. Hij begon met een
prachtig programmaOntspanning
in de koude oorlog, hulp aan de ont
wikkelingsgebieden. Hij zette zich
met enthousiasme aan die taak, al
werd hij daarin soms belemmerd
door heethoofden in de politiek zo
wel als sceptici. Kennedy kende de
teleurstellingen. Wij herinnex-en ons
het mislukte gesprek in Wenen tus
sen Kennedy en Chroesjef, toen hij
nog maar kort president was. Wij
herinneren ons de moeilijkheden
rond Bei-lijn. Maar ook het begin
van het gesprek, dat ontspanning
bracht en resulteei'de in het prak
tische resultaat van het kernstop-
akkoord.
Op het gebied van de binnenland
se politiek was de rassenstrijd Ken
nedy's voornaamste zorg. Voorzich
tig maar doelbewust streefde hij
ernaar deze smet op te ruimen.
Kennedy heeft het einde van zijn
taak niet mogen zien. Midden in het
werk voor zijn idealen is hij ver
moord.
John Kennedy was de eerste ka
tholieke president. Toen hij zich
kandidaat stelde, waren er enkele
adviseurs, die hem aanraadden niet
zo met zijn katholicisme te koop te
lopen, want dat zou zijn candidatuur
kansloos maken. Kennedy ging
dwars tegen dit advies in. Hij zou
bewijzen, dat ook een katholiek een
goede president kan zijn. Hij heeft
het bewezen, overvloedig. Aanvan
kelijk fervente tegenstanders in het
Amerikaanse protestantisme hebben
kortgeleden nog ronduit verklaard:
We hebben ons vergist. Kennedy
was trouw aan zijn geloof èn aan de
Amerikaanse grondwet. Hij heeft
bewezen dat een katholiek geen
minderwaardige staatsburger is.
Dit bewijs van John Kennedy zal
de Kerk in de Verenigde Staten
meer goed doen dan wat ook.
Met John Kennedy is een groot
president heengegaan, een man van
het kaliber als paus Joannes: een
scherp gezond verstand, maar ook
met een hart, dat de mensheid lief
had.
olb «txeitringro
JUL1ANA5INGEL41•tekf. 1061 (K4780)
De concilie-vaders zelf kunnen
ook wel blij zijn dat de stemmingen
over de aangebrachte veranderingen
in 't schema over de liturgie zo goed
als afgelopen zijn. Waarschijnlijk
krijgen we dan nog vóór 't eindigen
van deze tweede zitting op 4 decem
ber een eerste tastbaar resultaat na
maanden vergaderen en bespreken,
m de vorm van een officiële procla
matie door Paus Paulus VI.
PAUS—BISSCHOPPEN
Maar inmiddels zijn we zover nog
niet. Er zijn nog moeilijke punten te
over. Zo heerst er b.v. nog steeds
geen eenheid en ook geen helderheid
inzake de preciese verhouding tus
sen paus en bisschoppen, en zeker
nog niet aangaande de preciese om
schrijving van de „collegialiteit der
bisschoppen".
Kardinaal Alfrink vond het daar
om terecht juist in een heldere uit
eenzetting een klare omschrijving te
geven van de collegialiteit daarbij
misschien tot verbazing van de te
genstanders en tot verbazing van
hen die bang zijn voor een minima
lisering van het primaatschap van
de paus steunend uitgaand van
de bepalingen van 't voorbije eerste
Vaticaanse concilie. In heel deze
kwestie is echter van het allerhoog
ste belang, wat denkt de paus zelf
over deze verhouding? 't Is wel op
vallend hoe de paus er bezorgd voor
is, dat iedei'en voluit de gelegenheid
krijgt- te zeggen wat hij denkt, of
schoon hij onmiskenbaar bij som
mige gelegenheden wel 'ns een duw
tje in 'n meer progressieve richting
geeft. Zo b.v. wanneer hij bij gele
genheid van een private audiëntie
Karl Rahner s.j. een gewantrouwd
theoloog in de kringen rondom kar
dinaal Ottaviani feliciteert met
zijn wei'k, aanspoort om door te
gaan en hoopt hem nog vaak terug
te zien. Toch heeft de Paus het bij
dergelijke indirecte tussenkomsten
niet gelaten, want er is een verga
dering geweest van de paus en de
vier moderatoren en de presidenten
van 't concilie. Dit ging ongetwijfeld
over de algemene gang van 't con
cilie en speciaal over de verhouding
Paus-bisschopscollege. Maar er zijn
nog geen mededelingen verstrekt.
HERENIGING
U herinnert zich ongetwijfeld nog
wel hoe onmiddellijk na de bekend
making, dat er een oecumenisch con
cilie zou plaats vinden, hoe men 't
opgevat heeft als een concilie, waar
vooral of uitsluitend over de oeco-
mene, over de hereniging zou ge
sproken worden. In feite was en is
de opzet van 't concilie veel en veel
groter. Maar dit neemt toch niet weg
dat het probleem van de christelijke
eenheid heel centraal staat in dit
concilie en eigenlijk reeds mee-
spi-eekt in de reeds besproken sche
ma's. Daarom is men nu toch wel
op 'n belangrijk punt aangekomen
wanneer nu uitdrukkelijk 't pro
bleem van de eenheid der christenen
zal besproken worden. In dit sche
ma is ingewerkt een plechtige ver
klaring omtrent 't Jodendom, een
verklaring die strikt religieus be
doeld is en 'n officiële kerkelijke rem
wil zetten op elke vorm van anti
semitische en onchristelijke veroor
deling van de Joodse mensen. Toch
heeft deze plechtige verklaring wel
enige tegenstand ondervonden en
wel 'n tweevoudige. De eerste groep
van de Vaders zijn zonder meer te
gen de inhoud, maken 't verwijt van
mogelijk misverstand. Dit waren
kard. Ruffini van Palermo (men zou
bijna zeggen natuurlijk) en, deze
groep is belangrijker, de patriarchen
Tappouni van Antiochië Stephanus
1 van Alexandrië en Maximos IV.
Terwijl kard. Ruffini zich afvroeg
waarom er nu speciaal melding ge
maakt moest worden van de Joden
en waarom dan niet van de geloofs-
groeperingen die vaak sympathieker
tegenover de Kerk stonden, was de
bezorgdheid van de Oosterse patriar
chen heel anders gericht. U moet
weten dat deze patriarchen het hoofd
zijn van een katholieke minderheid
in een Arabische, Mohammedaanse
wereld, die fel anti-Israël is. Welnu,
een dergelijke plechtige verklaring
van begrip en toenadering tot de
Joodse mensen achten zij als zeer
gevaarlijk voor de katholieke min
derheid. Daarom nam kardinaal Bea,
de voorzitter van 't secretariaat van
eenheid, het woord. Hij merkte op,
dat dit document geschreven was op
uitdrukkelijk verzoek van Johannes
XXIII,
Hij onderstreepte bovendien dat
deze verklaring zuiver ï-eligieus was
bedoeld en geen politieke bedoeling
had zoals bijv. een officieel erken
nen van de staat Israël. Dit had 't
secretariaat ook medegedeeld aan de
Arabische staten. Een andere groep
van de concilie-vaders was tegen de
verklaring daar deze verklaring vol
gens hen niet paste in 't grote ge
heel van 't schema. Zij hadden het
dus niet tegen de inhoud. Dit waren
kard. iLeger van Montreal en de
patriarch van Jeruzalem en Petrus
XII van de Armeniërs.
VRIJHEID VAN GEWETEN
Een ander punt was 't volgende.
Mgr. Desmedt van Brugge presen
teerde als lid van 't secretariaat der
eenheid, 't schema over de vrijheid,
de vrijheid van geweten inzake de
godsdienst.
Hij en daarmee ook dit hoofdstuk
kreeg een geweldig applaus. De of
ficiële zegsman van 't concilie noem
de dit applaus „het warmste, langste
en meest algemene applaus van deze
zittings-periode". Men kan in Bel
gië en speciaal in Brugge trots zijn
op deze bisschop, die al vaker van
zich heeft doen spreken, niet als van
iemand die uit is op persoonlijke
triomf, maar als van iemand die be
wogen is door een religieuze, pasto-
rele bezorgdheid, zodoende zeer
nauw in de lijn van Paus Joannes
XXIII.
NEERLANDS ZAAK
Buiten onmiddellijk concilie-ver
band waren er voor de Nederlandse
kolonie hier in Rome nog wel enke
le belangrijke gebeurtenissen. Zo
was er afgelopen zondag in de kerk
van kard. Alfrink, de St. Joachim-
kerk, vlakbij 't grote plein van Ca-
vour, een gezongen mis voor de Ne
derlandse kolonie. Aanwezig waren
alle bisschoppen ,die in Nederland
resideren waarom waren de Ne
derlandse missionaris-bisschoppen
niet uitgenodigd? de mis werd
opgenomen door de KRO en we za
gen ook alle Nederlandse journalis
ten van de kranten, radio en tele
visie en natuurlijk veel theologie
studenten van Rome.
De aanwezige Italiaanse vromen
„stonden" er een beetje onwennig
(en een beetje storend) bij. Zij kon
den ongetwijfeld een meer nuchtere
godsdienst-viering niet goed thuis
brengen. De donderdag hieraan voor
afgaand was de Paus op bezoek ge
weest bij het Hollandse college, 't
huis van de Nederlandse theologie
studenten in Rome, waar momenteel
ook de Nederlandse bisschoppen
verblijven. Aanleiding tot dit bezoek
was de opening van een nieuwbouw.
De complete toespraak van de Paus
stond letterlijk in de Oseiwatore Ro
mano .De Paus wilde enkele karak
teristieken van 't katholicisme in
Nederland onderstrepen, zoals soli
de organisatie, oecumenische geest,
missie-geest ,aktief lekendom, oor
deelkundig gebruik van de moderne
communicatiemiddelen, in 't bijzon
der de Tijd - Maasbode en de KRO.
't Is duidelijk dat de Paus hier heel
Nederland 'n compliment wilde ma
ken en ongetwijfeld houdt dit een
aanmoediging in om onder de lei
ding van de bisschoppen deze pro
gressieve weg te vervolgen.
Nog een kleine aantekening om
de sfeer hier te tekenen. Gisteren
ben ik gaan luisteren naar een toe
spraak van Jean Guitton, een Frans
man, leek en lid van de Academie
Francaise. Belangrijker is echter dat
deze Jean Guitton zelf veel verdien
sten heeft voor het oecumenisch ge
sprek. Daarom dan ook werd hij
door Paus Johannes XXIII als eerste
en speciale leken-observator uitge
nodigd voor de eerste sessie en nu
tijdens de 2e sesies is hij een van
de officiële leken-waarnemers. Deze
groep is pas tijdens de tweede zit
ting uitgenodigd. Zo zijn er hier in
Rome gelegenheden te over om be
roemde mannen bezig te horen, maar
wat belangrijker is zo zijn er gele
genheden te over om persoonlijk
betrokken te raken bij dit concilie,
hetgeen zeer zeker een grote genade
is.
Wat gaat echter het concilie nog
allemaal brengen voor het einde van
deze tweede zitting? We wachten af
en hopen daarover een volgende
maal misschien iets te kunnen
schrijven.
HERMAN JANSSEN s.m.m.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
van zaterdag 6 december 1913
Op 22 en 23 December a.s. zal
de Nederl. Boerenbond waarbij 8
provincies ook Limburg zijn aan
gesloten eene algemeene vergadering
houden in Nijmegen Hierop zal o.;
behandeld worden de Landarbei-
derswet en de invoer van Argen-
tijnsch vleesch, dat voor het leger
hier te lande beschikbaar is gesteld.
Door de Vereeniging der Broe
ders van Liefde alhier zal 'n krank
zinnigen-gesticht worden gevestigd
in de gemeente Noordwijkerhout.
Tot stationschef te Hoensbroek
is aangewezen de heer Janssen uit
Venray.
KENNISMAKING MET
In Nederland is Brasil als missie
land heel goed bekend. Geen land
ter wereld dat zo rijk bediend is met
Nederlandse misionarissen als juist
Brasil. Toch hoort 'n Braziliaan niet
graag dat zijn land als missieland
beschouwd wordt, omdat hij er fier
op gaat dat het het grootste katho
lieke land ter wereld is. En dit is
juist als men het katholiek zijn mag
afmeten naar het katholiek gedoopt
zijn.
De ideeën die men in Nederland
heeft over Brasil veranderen mees
tal wel 'n heel beetje, wanneer men
in Brasil zelf is, vooral als men de
betrekkelijkheid van de vergelij
kingsnormen gaat inzien. Brasil is
niet zomaar te vergelijken met Ne
derland. Het gaat niet op om te zeg
gen dat goed is wat wij in Neder
land goed noemen, en slecht idem.
In Brasil denkt men daar dikwijls
heel anders over, omdat de normen
van goed of slecht een heel andere
denkwijze en situatie ten grondslag
hebben. Bij voorbeeld, in Nederland
heeft een groot percentage mensen
dit jaar kennis gemaakt met ï'heu-
matiek, omdat de zon gewoon geen
kans kreeg om door de regen heen
te dringen; in Brasil hebben de men
sen de hemel gesmeekt om water,
omdat een droogte van ruim 8 maan
den niet alleen de oogst deed mis
lukken, maar bovendien de water
voorziening en de electriciteit van de
wereldstad Rio de Janeiro volledig
in de war stuurde. En zo zijn er
meerdere dingen, op cultureel, po
litiek, sociaal en andere vlakken.
Nederland heeft in haar geschie
denis veel betrekkingen met Brasil
gehad en meestal gelukkige. De Bra
zilianen denken graag terug aan de
tijd van de Hollandse kolonialisten
in de 17e eeuw, niet omdat het in
vallers waren, maar omdat zij in die
korte tijd een voorbeeld gegeven
hebben van het goed exploiteren van
de grond in het noord-oostelijk kust
gebied. Dit hebben de Portugezen
echter grondig teniet gedaan, na de
verdrijving der hollanöers, met hun
grond-uitputtingssvsteem, oorzaak
van de grootst denkbare ellende in
die streek van vandaag.
Ondanks alle moeilijkheden die
de Nederlandse kolonie bij Campi
nas, „Holambra", gekend heeft in de
totstandkoming, wordt zij vandaag
door de Braziliaan tot voorbeeld ge
steld van zijn landgenoten.
Bovendien schijnt het dat de Ne
derlandse priesters en missionarissen
graag gezien zijn.
De Verenigde Staten van Brasil
hebben nog maar een korte geschie
denis, maar die is wel van zulk een
invloed geweest, dat de structuur,
die in de loop van deze enkele eeu
wen opgebouwd werd, bijna niet
meer te veranderen lijkt. Toch is die
momenteel heel sterk aan het ver
anderen, maar dat gaat aan met zo
veel geweld, dat men praktisch van
een revolutie moet spreken, die oor
zaak is van de grenzeloze pioeilijk-
heden, die het land op dit ogenblik
doormaakt.
De oorspronkelijke structuur, die
grotendeels overeenkomt met die van
de overige latijns-amerikaanse lan
den, werd gefundeerd door de Por
tugese kolonialisten van de 16e en
17e eeuw, die het systeem van heren
en slaven meebrachten. Omdat het
land niet genoeg inboorlingen (van
indiaanse oorsprong) bezat om als
slaven dienst te doen, werden hele
volksstammen negers uit Afrika in
gevoerd, om het arbeiderstekort wil
lens, nillens aan te vullen. Daar de
heren katholiek waren, werden ook
de slaven katholiek gemaakt, zij op
een manier die wij tegenwoordig
maar moeilijk zouden kunnen ver
antwoorden.
Door de vermenging van heren en
slaven (een dergelijke mentaliteit
was voor de Portugezen heel ge
woon, maar voor de meeste blanke
Europeanen ondenkbaar), is Brasil
een van de weinige landen ter we
reld, waar principieel geen rassen
scheiding bestaat onder de aanwezi
ge heterogene bevolking. Sociaal ge
zien echter wel, want in feite kent
men in Brasil praktisch geen zwar
te of sterk gekleurde mensen, die
in de hoogste klas terecht zijn ge
komen, terwijl anderzijds het blan
ke element in de laagste klassen
zeldzaam is.
Het paernalisme der heren schiep
een twee-klassen maatschappij: de
klas van de heel rijken en die van
de heel armen. Daartussen zo goed
als niets. Het is deze situatie die tot
nu toe bestaat en die juist de uit
eindelijke grond is van de grootste
moeilijkheden. Door de bewustwor
ding van de situatie door velen van
de lagere klas, ontstaat er een span
ning, die de zeer kleine minderheid
van de rijken aansprakelijk gaat
stellen voor de huidige situatie,
vooral omdat het voorbeeld van hen
die regeren meestal ergerlijk is op
gebied van de sociale rechtvaardig
heid.
Voor de ontwikkeling van 't land,
dat een explosie van geboorteaanwas
kent, is de enige oplossing het ont
wikkelen van de lagere klas tot een
nu winterprijzen
NIEUWE André JaiïleLJoungalows nu met 15 pet. korting
Verhuur '63 nu met 45 pet. korting
Slaapzakken, luchtbedden, kookapparaten. veldbedden,
pannensets. tafels, stoelen, enz. nu 1020 pet. korting
Zandstraat 21 Tel. 08851-535
U kunt onze toonzaal op zondag of 's avonds bezoeken
alleen na telefonische afspraak.
middenklas (een proces, dat in de
U.S.A. zich van begin af aan afge
speeld heeft, zodat zij niet dit grote
probleem van de economische tegen
stellingen gekend hebben). Daardoor
kan de industrialisatie gelijk met de
agricultuur op harmonieuze wijze
aangepast worden. Maar daar zijn de
meeste latijns-amerikaanse landen
nog niet aan toe, omdat de econo
mische en politieke structuur in
handen blijft van enkele profiteurs,
die hun ambtsperiode gebruiken om
in korte tijd schatrijk te worden.
Wat de godsdienst in deze situatie
moet zijn, valt niet moeilijk te be
grijpen. Godsdienst is vooral iets van
de groten, die zich dan veilig kun
nen schuilen achter een mentaliteit,
die het onwetende volk met hen
deelt: God heeft de scheiding van
armen en rijken gewild, en die mag
dus niet veranderd worden. Omdat
de onwetendheid op godsdienstig ge
bied ook heel de overheidsklas
overspoeld heeft, is het godsdienstig
gevoel van het volk een prooi ge
worden voor alle mogelijke religieu
ze invloeden, die het maar kunnen
bevredigen. Dat wil zeggen, dat veel
mensen protestant worden, zonder
dat ze weten wat dat is. Maar vooral
geven de meeste katholieken zich
over aan de resten van het spiri
tisme, dat de vroegere slaven uit
Afrika meebrachten en dat zij ver
mengd hebben met het opgedrongen
katholicisme. Daardoor blijkt dat
het diep-godsdienstig leven van de
zwarten, evenals dat van de negers
van de USA, bestand was tegen de
eeuwen en zich gemakkelijk aanpas
te aan een nieuwe situatie. Vandaar
het syncretisme van de godsdiensten,
de vermenging van katholieke en
heidense elementen, in het geloof
van de Bi-azilaanse bevolking. En dit
heeft zich zelfs uitgestrekt tot de
geloofsbeleving van de hoogste klas,
zij het met andere uitingen.
Als wij deze toestanden in la-
tij ns-amerika, en met name in Bra
sil constateren, dan kan men zich
afvragen, wat nu precies de zending
van de katholiek in deze landen is.
Brasil heeft immers een belang in
de geschiedenis van de wereld, die
dat van heel Zuid Amerika zeker
en misschien zelfs van Europa kan
overtreffen. Het land heeft een uit
gestrektheid van ruim 250 maal Ne
derland, ofwel ongeveer 1/6 van de
hele aarde. Datzelfde Brasil telt in
naam ook 1/10 van alle katholieken
van de wereld. Gezien de situatie
van ontwikkeling, waarin het land
nu geraakt is ,kan het niet uitblij
ven, of de wex'eld gaat dingen zien
(en het zal wellicht niet zo heel erg
lang meer gaan duren), waarvan het
karakter door Brasil gaat bepaald
worden. Als Nederlander denken
we soms dat ons land erg belang
rijk is, althans zo doen we meestal.
In vergelijking met Brasil maken
we ons eigenlijk belachelijk. Heel de
wereldsituatie staat op het spel in
de ontwikkeling van dit éne land.
Daarvan zal afhangen ,of het katho
licisme nog eens zo'n pil moet slik
ken, zoals het heeft moeten doen,
toen het bijna heel Azië aan de
commupnisten moest afstaan. Het
zou wel eens kunnen gebeuren dat
met het verlies van Brasil aan het
communisten moest afstaan. Het
de rode vlag kwam en dat het
christendom weer zou moeten ver
huizen naar de katacombentijd. Als
dit niet zal gebeuren, dan zal dat
liggen aan de houding die het chris
tendom gaat aannemen in deze la
tijns-amerikaanse wereld. En die
houding zal dan niet mogen zijn als
de katholieken hebben aangenomen
in de tijd van het paternalisme, een
periode die momenteel gaat afgeslo
ten worden met de sociale revolutie
van Latijns-Amerika. Maar welke
zal die houding dan moeten zijn?
Degenen die het Concilie van
dichtbij gevolgd hebben, zullen we
ten, hoe de Braziliaanse bisschoppen
vooral in de persoon van de hulp
bisschop van Rio de Janeiro, Dom
Hélder Camara. de situatie van het
Christendom in Brasil in het brand
punt van de crisis geplaatst hebben.
Zij hebben de bisschoppen van de
hele wereld gevraagd om de katho
lieke Kerk haar ware gelaat te ge
ven, namelijk dat van verkondigster
van de Blijde Boodschap aan de ar
men. De Kerk kan zich de luxe niet
permitteren om zich te compromit
teren met de rijken, zoals historisch
zo dikwijls gebeurd is. Daardoor
wordt haar zending geweld aange
daan.. Het voorbeeld van Christus is
toch maar al te duidelijk geweest.
Christus heeft geen zalvende woor
den gesproken om de mensen in de
miserie te laten, waarin zij leefden.
Zijn zending was voor de hele mens:
Hij genas hun lichaam en gaf hen
de hoop op het hiernamaals.
Zo moet ook het christendom van
vandaag zich richten tot de armen,
die verkeren in een lichamelijke en
geestelijke nood. En waar ter we
reld, met uitzondering van de ge
bieden achter het ijzeren bamboe
gordijn, is die nood groter dan juist
in Latijns-Amerika? En waar ter
wereld staat er momenteel zo veel
op het spel als juist in dat gebied,
waar 1/3 van de katholieke wereld
in die crisissituatie is terechtgeko
men, in Latijns-Amerika?
Brasil begint zich bewust te wor
den van zijn grootheid en mogelijk
heden, ook al weet het, dat het tij
delijk nog de speelbal moet zijn van
een handjevol profiteurs. Maar juist
daarom vraagt het hulp: geen supe-
rieuriteitsuitingen, met baatzuchtige
bedoelingen (waarvan het dikwijls
de Noord-Amerikanen beschuldigt),
maar ernstig bedoelde broederliefde,
die hierin bestaat dat de buitenlan
der samenwerkt met hem, om hem
zelf zijn land uit de crisis te laten
helpen. De buitenlander moet niet
komen bevelen, maar louter dienen.
Dit geldt wel bijzonder voor de mis
sionarissen ,ook al wordt hij ge
vraagd als specialist. Brasil heeft
geen behoefte aan toeristen-in
genieurs, die na drie jaar elders
gaan avonturieren, zoals een intel
lectueel van Rio het formuleerde.
Ditzelfde geldt voor priesters en
kloosterlingen. Als Brasil de goede
richting van de ontwikkeling zal vol
gen, dan hangt dat niet af van de
dollars, die in de zakken van de
grote mannen moeten verdwijnen,
maar van de dienst, die van broeder
tot broeder geleverd wordt, met in
zet van de hele persoon. En daarom
vraagt Brasil authentieke christenen
om te helpen, mensen die afstand
kunnen doen van eigen mentaliteit,
om te gaan leven in de gedachten-
wereld en cultuur (in evolutie) van
het Braziliaanse volk.
En dan zal blijken, dat niet de
grote hoop van uitgestoken handen
het belangrijkste is, maar wel het
hart en de capaciteiten van hen. die
zich onvoorwaardelijk inzetten voor
de belangen van Brasil en van de
Kerk van Christus in Brasil.
PATER PIET GEURTS
Missionaris van Scheut
vindtHl voor ieder beurs bjj:
BOEKHANDEL
GROTESTRAAT 28 VENRAY
Oprechte aandacht verdient Walt
Disney's Jungle Cat. Deze film is
onder levensgevaarlijke omstandig
heden in het oerwoud van de Ama
zone opgenomen.
Het verhaal vertelt ons van een
zwarte en gele jaguar die besluiten
samen door het leven te gaan. In
opwindende scenes ziet men hen de
strijd aanbinden met de gevaarlijk
ste dieren van het oerwoud. De ge
vechten tussen jaguars en krokodil
len, met de dodelijke boa constric
tor en monsterachtige vissen zijn
adembenemend. De beelden waarin
de jaguar-moeder haar jongen leert
op jacht te gaan en hoe ze hun ge
vaarlijkste vijanden moeten aanval
len, zijn onbeschrijflijk. In verba
zingwekkende scenes .die met enorm
geduld zijn opgenomen werden film
beelden vastgelegd, zoals nog nooit
tevoren waren te zien.
Het zien van deze film is dan ook
een enorme ervaring en wij kunnen
niet genoeg aandringen om deze
unieke film te gaan zien. Mensen
die het waarlijk ongewone verwach
ten zullen door deze film overwel
digd worden. Het is een film die ve
le prijzen gewonnen heeft.
Een tweedee opmerkelijke film is
„Winetou en Old Shatterhand en de
schat in het Zilvermeer. Zoveel
schoonheid zou men nauwelijks in
een indianenfilm verwachten. Het is
dan ook niet zo maar een indianen-
film, want er werden miljoenen aan
gespendeerd om een reusachtige film
te maken.
De kleurenopnamen in Cinema
scope van de natuur zijn wonder
baarlijk mooi. Als U nooit een In
dianenfilm gaat zien, dan moet U nu
toch een uitzondering maken, want
een werkelijk sublieme film wacht
U.