BRASIL JOHN KENNEDY ^öuknaal van Het Concilie Uit Peel en Haas Filmnieuws ASMTlEMCi •xAKM/ rr# cwnrati C h- Geschenken voor kampeerders Campingsport 6EBR. REIJNEN GENNEP Sl. Nicolaas-cadeaux v. d. Munckhof n.v. VRIJDAG 29 NOVEMBER 1963 No. 48 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAASÜ1 DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCRHOF N.V. VENRAY WPFKRT AH VOOR VRNRAY PM OMQTPPK*PM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mmlten Venray 1.75 GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIR^) 1050652 W CfCiIiOLiiU V UUl\ V ÜlllXii I CtlH UiVlO 1 l\CI\Crl\ PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (bu ABONNEMENTS John Fitzgerald Kennedy is ver moord. Dit feit heeft de hele wereld geschokt. Op 46-jarige leeftijd is hij weggerukt uit zijn gezin, daags voor dat zijn zoontje drie jaar zou wor den. Weggerukt van zijn verant woordelijke post als politieke leider van de vrije wereld. Maandag is hij begraven met de eer, die de president der Ver. Sta ten toekomt. Zijn persoonlijke vriend kardinaal Cushing van Boston, droeg de H. Mis van Requiem op, een stil le H. Mis. Kennedy's dood laat een grote leegte achter, maar ook een grote spanning. De wereld wist wat zij aan Kennedy had, een oprechte strij der voor de vrede, een man, die krachtig leiding wist te geven, maar daarbij soepel genoeg was voor ef fectief overleg. Nu hij weggevallen is, staat zijn opvolger, die een half uur na de dood van Kennedy, reeds zijn eed van trouw op de grondwet aflegde, voor een bijzonder zware taak. Lyndon Johnson, die tot dusver in de schaduw van de president werk te, is nu zelf president. Hij zal de onafgemaakte taak moeten overne men. Hij begint onder de omstandig heid, dat men zijn daden en houding onmiddellijk zal vergelijken met die van zijn voorganger. Hij moet een moeilijke taak voortzetten in de lijn van zijn voorganger, maar toch zal hij daarbij zichzelf moeten blijven. Een uiterst zware opgave, en dat in een tijd, welke vol problemen zit van buitenlandse en vooral ook van binnenlandse aard. De motieven waarom Kennedy vermoord is, zijn op dit ogenblik niet bekend. Maar de gedachten gaan onwillekeurig uit naar de met emo tionaliteit geladen rassenstrijd in de Verenigde Staten. Is een fanaticus aan het werk geweest? De eerste arrestatie van de 24-jarige jongeman wijst niet in de richting van de ras senstrijd, maar naar de tegenstelling OostWest. Toch geloven wij niet, dat daar de werkelijke oorzaak gezocht moet worden, omdat de verhouding Oost- West, d.w.z. WashingtonMoskou meer gebaat is met een zekere span ning, dan met een toespitsing. Zowel Chroesjef als Kennedy waren bei den daarvan overtuigd. Dan toch een fanaticus? Waarschijnlijk wel. Maar wie zal het zeggen nu Lee Oswald zelf door moordenaarshand is ge vallen? Kennedy is drie jaar aan het be wind geweest. Hij begon met een prachtig programmaOntspanning in de koude oorlog, hulp aan de ont wikkelingsgebieden. Hij zette zich met enthousiasme aan die taak, al werd hij daarin soms belemmerd door heethoofden in de politiek zo wel als sceptici. Kennedy kende de teleurstellingen. Wij herinnex-en ons het mislukte gesprek in Wenen tus sen Kennedy en Chroesjef, toen hij nog maar kort president was. Wij herinneren ons de moeilijkheden rond Bei-lijn. Maar ook het begin van het gesprek, dat ontspanning bracht en resulteei'de in het prak tische resultaat van het kernstop- akkoord. Op het gebied van de binnenland se politiek was de rassenstrijd Ken nedy's voornaamste zorg. Voorzich tig maar doelbewust streefde hij ernaar deze smet op te ruimen. Kennedy heeft het einde van zijn taak niet mogen zien. Midden in het werk voor zijn idealen is hij ver moord. John Kennedy was de eerste ka tholieke president. Toen hij zich kandidaat stelde, waren er enkele adviseurs, die hem aanraadden niet zo met zijn katholicisme te koop te lopen, want dat zou zijn candidatuur kansloos maken. Kennedy ging dwars tegen dit advies in. Hij zou bewijzen, dat ook een katholiek een goede president kan zijn. Hij heeft het bewezen, overvloedig. Aanvan kelijk fervente tegenstanders in het Amerikaanse protestantisme hebben kortgeleden nog ronduit verklaard: We hebben ons vergist. Kennedy was trouw aan zijn geloof èn aan de Amerikaanse grondwet. Hij heeft bewezen dat een katholiek geen minderwaardige staatsburger is. Dit bewijs van John Kennedy zal de Kerk in de Verenigde Staten meer goed doen dan wat ook. Met John Kennedy is een groot president heengegaan, een man van het kaliber als paus Joannes: een scherp gezond verstand, maar ook met een hart, dat de mensheid lief had. olb «txeitringro JUL1ANA5INGEL41•tekf. 1061 (K4780) De concilie-vaders zelf kunnen ook wel blij zijn dat de stemmingen over de aangebrachte veranderingen in 't schema over de liturgie zo goed als afgelopen zijn. Waarschijnlijk krijgen we dan nog vóór 't eindigen van deze tweede zitting op 4 decem ber een eerste tastbaar resultaat na maanden vergaderen en bespreken, m de vorm van een officiële procla matie door Paus Paulus VI. PAUS—BISSCHOPPEN Maar inmiddels zijn we zover nog niet. Er zijn nog moeilijke punten te over. Zo heerst er b.v. nog steeds geen eenheid en ook geen helderheid inzake de preciese verhouding tus sen paus en bisschoppen, en zeker nog niet aangaande de preciese om schrijving van de „collegialiteit der bisschoppen". Kardinaal Alfrink vond het daar om terecht juist in een heldere uit eenzetting een klare omschrijving te geven van de collegialiteit daarbij misschien tot verbazing van de te genstanders en tot verbazing van hen die bang zijn voor een minima lisering van het primaatschap van de paus steunend uitgaand van de bepalingen van 't voorbije eerste Vaticaanse concilie. In heel deze kwestie is echter van het allerhoog ste belang, wat denkt de paus zelf over deze verhouding? 't Is wel op vallend hoe de paus er bezorgd voor is, dat iedei'en voluit de gelegenheid krijgt- te zeggen wat hij denkt, of schoon hij onmiskenbaar bij som mige gelegenheden wel 'ns een duw tje in 'n meer progressieve richting geeft. Zo b.v. wanneer hij bij gele genheid van een private audiëntie Karl Rahner s.j. een gewantrouwd theoloog in de kringen rondom kar dinaal Ottaviani feliciteert met zijn wei'k, aanspoort om door te gaan en hoopt hem nog vaak terug te zien. Toch heeft de Paus het bij dergelijke indirecte tussenkomsten niet gelaten, want er is een verga dering geweest van de paus en de vier moderatoren en de presidenten van 't concilie. Dit ging ongetwijfeld over de algemene gang van 't con cilie en speciaal over de verhouding Paus-bisschopscollege. Maar er zijn nog geen mededelingen verstrekt. HERENIGING U herinnert zich ongetwijfeld nog wel hoe onmiddellijk na de bekend making, dat er een oecumenisch con cilie zou plaats vinden, hoe men 't opgevat heeft als een concilie, waar vooral of uitsluitend over de oeco- mene, over de hereniging zou ge sproken worden. In feite was en is de opzet van 't concilie veel en veel groter. Maar dit neemt toch niet weg dat het probleem van de christelijke eenheid heel centraal staat in dit concilie en eigenlijk reeds mee- spi-eekt in de reeds besproken sche ma's. Daarom is men nu toch wel op 'n belangrijk punt aangekomen wanneer nu uitdrukkelijk 't pro bleem van de eenheid der christenen zal besproken worden. In dit sche ma is ingewerkt een plechtige ver klaring omtrent 't Jodendom, een verklaring die strikt religieus be doeld is en 'n officiële kerkelijke rem wil zetten op elke vorm van anti semitische en onchristelijke veroor deling van de Joodse mensen. Toch heeft deze plechtige verklaring wel enige tegenstand ondervonden en wel 'n tweevoudige. De eerste groep van de Vaders zijn zonder meer te gen de inhoud, maken 't verwijt van mogelijk misverstand. Dit waren kard. Ruffini van Palermo (men zou bijna zeggen natuurlijk) en, deze groep is belangrijker, de patriarchen Tappouni van Antiochië Stephanus 1 van Alexandrië en Maximos IV. Terwijl kard. Ruffini zich afvroeg waarom er nu speciaal melding ge maakt moest worden van de Joden en waarom dan niet van de geloofs- groeperingen die vaak sympathieker tegenover de Kerk stonden, was de bezorgdheid van de Oosterse patriar chen heel anders gericht. U moet weten dat deze patriarchen het hoofd zijn van een katholieke minderheid in een Arabische, Mohammedaanse wereld, die fel anti-Israël is. Welnu, een dergelijke plechtige verklaring van begrip en toenadering tot de Joodse mensen achten zij als zeer gevaarlijk voor de katholieke min derheid. Daarom nam kardinaal Bea, de voorzitter van 't secretariaat van eenheid, het woord. Hij merkte op, dat dit document geschreven was op uitdrukkelijk verzoek van Johannes XXIII, Hij onderstreepte bovendien dat deze verklaring zuiver ï-eligieus was bedoeld en geen politieke bedoeling had zoals bijv. een officieel erken nen van de staat Israël. Dit had 't secretariaat ook medegedeeld aan de Arabische staten. Een andere groep van de concilie-vaders was tegen de verklaring daar deze verklaring vol gens hen niet paste in 't grote ge heel van 't schema. Zij hadden het dus niet tegen de inhoud. Dit waren kard. iLeger van Montreal en de patriarch van Jeruzalem en Petrus XII van de Armeniërs. VRIJHEID VAN GEWETEN Een ander punt was 't volgende. Mgr. Desmedt van Brugge presen teerde als lid van 't secretariaat der eenheid, 't schema over de vrijheid, de vrijheid van geweten inzake de godsdienst. Hij en daarmee ook dit hoofdstuk kreeg een geweldig applaus. De of ficiële zegsman van 't concilie noem de dit applaus „het warmste, langste en meest algemene applaus van deze zittings-periode". Men kan in Bel gië en speciaal in Brugge trots zijn op deze bisschop, die al vaker van zich heeft doen spreken, niet als van iemand die uit is op persoonlijke triomf, maar als van iemand die be wogen is door een religieuze, pasto- rele bezorgdheid, zodoende zeer nauw in de lijn van Paus Joannes XXIII. NEERLANDS ZAAK Buiten onmiddellijk concilie-ver band waren er voor de Nederlandse kolonie hier in Rome nog wel enke le belangrijke gebeurtenissen. Zo was er afgelopen zondag in de kerk van kard. Alfrink, de St. Joachim- kerk, vlakbij 't grote plein van Ca- vour, een gezongen mis voor de Ne derlandse kolonie. Aanwezig waren alle bisschoppen ,die in Nederland resideren waarom waren de Ne derlandse missionaris-bisschoppen niet uitgenodigd? de mis werd opgenomen door de KRO en we za gen ook alle Nederlandse journalis ten van de kranten, radio en tele visie en natuurlijk veel theologie studenten van Rome. De aanwezige Italiaanse vromen „stonden" er een beetje onwennig (en een beetje storend) bij. Zij kon den ongetwijfeld een meer nuchtere godsdienst-viering niet goed thuis brengen. De donderdag hieraan voor afgaand was de Paus op bezoek ge weest bij het Hollandse college, 't huis van de Nederlandse theologie studenten in Rome, waar momenteel ook de Nederlandse bisschoppen verblijven. Aanleiding tot dit bezoek was de opening van een nieuwbouw. De complete toespraak van de Paus stond letterlijk in de Oseiwatore Ro mano .De Paus wilde enkele karak teristieken van 't katholicisme in Nederland onderstrepen, zoals soli de organisatie, oecumenische geest, missie-geest ,aktief lekendom, oor deelkundig gebruik van de moderne communicatiemiddelen, in 't bijzon der de Tijd - Maasbode en de KRO. 't Is duidelijk dat de Paus hier heel Nederland 'n compliment wilde ma ken en ongetwijfeld houdt dit een aanmoediging in om onder de lei ding van de bisschoppen deze pro gressieve weg te vervolgen. Nog een kleine aantekening om de sfeer hier te tekenen. Gisteren ben ik gaan luisteren naar een toe spraak van Jean Guitton, een Frans man, leek en lid van de Academie Francaise. Belangrijker is echter dat deze Jean Guitton zelf veel verdien sten heeft voor het oecumenisch ge sprek. Daarom dan ook werd hij door Paus Johannes XXIII als eerste en speciale leken-observator uitge nodigd voor de eerste sessie en nu tijdens de 2e sesies is hij een van de officiële leken-waarnemers. Deze groep is pas tijdens de tweede zit ting uitgenodigd. Zo zijn er hier in Rome gelegenheden te over om be roemde mannen bezig te horen, maar wat belangrijker is zo zijn er gele genheden te over om persoonlijk betrokken te raken bij dit concilie, hetgeen zeer zeker een grote genade is. Wat gaat echter het concilie nog allemaal brengen voor het einde van deze tweede zitting? We wachten af en hopen daarover een volgende maal misschien iets te kunnen schrijven. HERMAN JANSSEN s.m.m. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY van zaterdag 6 december 1913 Op 22 en 23 December a.s. zal de Nederl. Boerenbond waarbij 8 provincies ook Limburg zijn aan gesloten eene algemeene vergadering houden in Nijmegen Hierop zal o.; behandeld worden de Landarbei- derswet en de invoer van Argen- tijnsch vleesch, dat voor het leger hier te lande beschikbaar is gesteld. Door de Vereeniging der Broe ders van Liefde alhier zal 'n krank zinnigen-gesticht worden gevestigd in de gemeente Noordwijkerhout. Tot stationschef te Hoensbroek is aangewezen de heer Janssen uit Venray. KENNISMAKING MET In Nederland is Brasil als missie land heel goed bekend. Geen land ter wereld dat zo rijk bediend is met Nederlandse misionarissen als juist Brasil. Toch hoort 'n Braziliaan niet graag dat zijn land als missieland beschouwd wordt, omdat hij er fier op gaat dat het het grootste katho lieke land ter wereld is. En dit is juist als men het katholiek zijn mag afmeten naar het katholiek gedoopt zijn. De ideeën die men in Nederland heeft over Brasil veranderen mees tal wel 'n heel beetje, wanneer men in Brasil zelf is, vooral als men de betrekkelijkheid van de vergelij kingsnormen gaat inzien. Brasil is niet zomaar te vergelijken met Ne derland. Het gaat niet op om te zeg gen dat goed is wat wij in Neder land goed noemen, en slecht idem. In Brasil denkt men daar dikwijls heel anders over, omdat de normen van goed of slecht een heel andere denkwijze en situatie ten grondslag hebben. Bij voorbeeld, in Nederland heeft een groot percentage mensen dit jaar kennis gemaakt met ï'heu- matiek, omdat de zon gewoon geen kans kreeg om door de regen heen te dringen; in Brasil hebben de men sen de hemel gesmeekt om water, omdat een droogte van ruim 8 maan den niet alleen de oogst deed mis lukken, maar bovendien de water voorziening en de electriciteit van de wereldstad Rio de Janeiro volledig in de war stuurde. En zo zijn er meerdere dingen, op cultureel, po litiek, sociaal en andere vlakken. Nederland heeft in haar geschie denis veel betrekkingen met Brasil gehad en meestal gelukkige. De Bra zilianen denken graag terug aan de tijd van de Hollandse kolonialisten in de 17e eeuw, niet omdat het in vallers waren, maar omdat zij in die korte tijd een voorbeeld gegeven hebben van het goed exploiteren van de grond in het noord-oostelijk kust gebied. Dit hebben de Portugezen echter grondig teniet gedaan, na de verdrijving der hollanöers, met hun grond-uitputtingssvsteem, oorzaak van de grootst denkbare ellende in die streek van vandaag. Ondanks alle moeilijkheden die de Nederlandse kolonie bij Campi nas, „Holambra", gekend heeft in de totstandkoming, wordt zij vandaag door de Braziliaan tot voorbeeld ge steld van zijn landgenoten. Bovendien schijnt het dat de Ne derlandse priesters en missionarissen graag gezien zijn. De Verenigde Staten van Brasil hebben nog maar een korte geschie denis, maar die is wel van zulk een invloed geweest, dat de structuur, die in de loop van deze enkele eeu wen opgebouwd werd, bijna niet meer te veranderen lijkt. Toch is die momenteel heel sterk aan het ver anderen, maar dat gaat aan met zo veel geweld, dat men praktisch van een revolutie moet spreken, die oor zaak is van de grenzeloze pioeilijk- heden, die het land op dit ogenblik doormaakt. De oorspronkelijke structuur, die grotendeels overeenkomt met die van de overige latijns-amerikaanse lan den, werd gefundeerd door de Por tugese kolonialisten van de 16e en 17e eeuw, die het systeem van heren en slaven meebrachten. Omdat het land niet genoeg inboorlingen (van indiaanse oorsprong) bezat om als slaven dienst te doen, werden hele volksstammen negers uit Afrika in gevoerd, om het arbeiderstekort wil lens, nillens aan te vullen. Daar de heren katholiek waren, werden ook de slaven katholiek gemaakt, zij op een manier die wij tegenwoordig maar moeilijk zouden kunnen ver antwoorden. Door de vermenging van heren en slaven (een dergelijke mentaliteit was voor de Portugezen heel ge woon, maar voor de meeste blanke Europeanen ondenkbaar), is Brasil een van de weinige landen ter we reld, waar principieel geen rassen scheiding bestaat onder de aanwezi ge heterogene bevolking. Sociaal ge zien echter wel, want in feite kent men in Brasil praktisch geen zwar te of sterk gekleurde mensen, die in de hoogste klas terecht zijn ge komen, terwijl anderzijds het blan ke element in de laagste klassen zeldzaam is. Het paernalisme der heren schiep een twee-klassen maatschappij: de klas van de heel rijken en die van de heel armen. Daartussen zo goed als niets. Het is deze situatie die tot nu toe bestaat en die juist de uit eindelijke grond is van de grootste moeilijkheden. Door de bewustwor ding van de situatie door velen van de lagere klas, ontstaat er een span ning, die de zeer kleine minderheid van de rijken aansprakelijk gaat stellen voor de huidige situatie, vooral omdat het voorbeeld van hen die regeren meestal ergerlijk is op gebied van de sociale rechtvaardig heid. Voor de ontwikkeling van 't land, dat een explosie van geboorteaanwas kent, is de enige oplossing het ont wikkelen van de lagere klas tot een nu winterprijzen NIEUWE André JaiïleLJoungalows nu met 15 pet. korting Verhuur '63 nu met 45 pet. korting Slaapzakken, luchtbedden, kookapparaten. veldbedden, pannensets. tafels, stoelen, enz. nu 1020 pet. korting Zandstraat 21 Tel. 08851-535 U kunt onze toonzaal op zondag of 's avonds bezoeken alleen na telefonische afspraak. middenklas (een proces, dat in de U.S.A. zich van begin af aan afge speeld heeft, zodat zij niet dit grote probleem van de economische tegen stellingen gekend hebben). Daardoor kan de industrialisatie gelijk met de agricultuur op harmonieuze wijze aangepast worden. Maar daar zijn de meeste latijns-amerikaanse landen nog niet aan toe, omdat de econo mische en politieke structuur in handen blijft van enkele profiteurs, die hun ambtsperiode gebruiken om in korte tijd schatrijk te worden. Wat de godsdienst in deze situatie moet zijn, valt niet moeilijk te be grijpen. Godsdienst is vooral iets van de groten, die zich dan veilig kun nen schuilen achter een mentaliteit, die het onwetende volk met hen deelt: God heeft de scheiding van armen en rijken gewild, en die mag dus niet veranderd worden. Omdat de onwetendheid op godsdienstig ge bied ook heel de overheidsklas overspoeld heeft, is het godsdienstig gevoel van het volk een prooi ge worden voor alle mogelijke religieu ze invloeden, die het maar kunnen bevredigen. Dat wil zeggen, dat veel mensen protestant worden, zonder dat ze weten wat dat is. Maar vooral geven de meeste katholieken zich over aan de resten van het spiri tisme, dat de vroegere slaven uit Afrika meebrachten en dat zij ver mengd hebben met het opgedrongen katholicisme. Daardoor blijkt dat het diep-godsdienstig leven van de zwarten, evenals dat van de negers van de USA, bestand was tegen de eeuwen en zich gemakkelijk aanpas te aan een nieuwe situatie. Vandaar het syncretisme van de godsdiensten, de vermenging van katholieke en heidense elementen, in het geloof van de Bi-azilaanse bevolking. En dit heeft zich zelfs uitgestrekt tot de geloofsbeleving van de hoogste klas, zij het met andere uitingen. Als wij deze toestanden in la- tij ns-amerika, en met name in Bra sil constateren, dan kan men zich afvragen, wat nu precies de zending van de katholiek in deze landen is. Brasil heeft immers een belang in de geschiedenis van de wereld, die dat van heel Zuid Amerika zeker en misschien zelfs van Europa kan overtreffen. Het land heeft een uit gestrektheid van ruim 250 maal Ne derland, ofwel ongeveer 1/6 van de hele aarde. Datzelfde Brasil telt in naam ook 1/10 van alle katholieken van de wereld. Gezien de situatie van ontwikkeling, waarin het land nu geraakt is ,kan het niet uitblij ven, of de wex'eld gaat dingen zien (en het zal wellicht niet zo heel erg lang meer gaan duren), waarvan het karakter door Brasil gaat bepaald worden. Als Nederlander denken we soms dat ons land erg belang rijk is, althans zo doen we meestal. In vergelijking met Brasil maken we ons eigenlijk belachelijk. Heel de wereldsituatie staat op het spel in de ontwikkeling van dit éne land. Daarvan zal afhangen ,of het katho licisme nog eens zo'n pil moet slik ken, zoals het heeft moeten doen, toen het bijna heel Azië aan de commupnisten moest afstaan. Het zou wel eens kunnen gebeuren dat met het verlies van Brasil aan het communisten moest afstaan. Het de rode vlag kwam en dat het christendom weer zou moeten ver huizen naar de katacombentijd. Als dit niet zal gebeuren, dan zal dat liggen aan de houding die het chris tendom gaat aannemen in deze la tijns-amerikaanse wereld. En die houding zal dan niet mogen zijn als de katholieken hebben aangenomen in de tijd van het paternalisme, een periode die momenteel gaat afgeslo ten worden met de sociale revolutie van Latijns-Amerika. Maar welke zal die houding dan moeten zijn? Degenen die het Concilie van dichtbij gevolgd hebben, zullen we ten, hoe de Braziliaanse bisschoppen vooral in de persoon van de hulp bisschop van Rio de Janeiro, Dom Hélder Camara. de situatie van het Christendom in Brasil in het brand punt van de crisis geplaatst hebben. Zij hebben de bisschoppen van de hele wereld gevraagd om de katho lieke Kerk haar ware gelaat te ge ven, namelijk dat van verkondigster van de Blijde Boodschap aan de ar men. De Kerk kan zich de luxe niet permitteren om zich te compromit teren met de rijken, zoals historisch zo dikwijls gebeurd is. Daardoor wordt haar zending geweld aange daan.. Het voorbeeld van Christus is toch maar al te duidelijk geweest. Christus heeft geen zalvende woor den gesproken om de mensen in de miserie te laten, waarin zij leefden. Zijn zending was voor de hele mens: Hij genas hun lichaam en gaf hen de hoop op het hiernamaals. Zo moet ook het christendom van vandaag zich richten tot de armen, die verkeren in een lichamelijke en geestelijke nood. En waar ter we reld, met uitzondering van de ge bieden achter het ijzeren bamboe gordijn, is die nood groter dan juist in Latijns-Amerika? En waar ter wereld staat er momenteel zo veel op het spel als juist in dat gebied, waar 1/3 van de katholieke wereld in die crisissituatie is terechtgeko men, in Latijns-Amerika? Brasil begint zich bewust te wor den van zijn grootheid en mogelijk heden, ook al weet het, dat het tij delijk nog de speelbal moet zijn van een handjevol profiteurs. Maar juist daarom vraagt het hulp: geen supe- rieuriteitsuitingen, met baatzuchtige bedoelingen (waarvan het dikwijls de Noord-Amerikanen beschuldigt), maar ernstig bedoelde broederliefde, die hierin bestaat dat de buitenlan der samenwerkt met hem, om hem zelf zijn land uit de crisis te laten helpen. De buitenlander moet niet komen bevelen, maar louter dienen. Dit geldt wel bijzonder voor de mis sionarissen ,ook al wordt hij ge vraagd als specialist. Brasil heeft geen behoefte aan toeristen-in genieurs, die na drie jaar elders gaan avonturieren, zoals een intel lectueel van Rio het formuleerde. Ditzelfde geldt voor priesters en kloosterlingen. Als Brasil de goede richting van de ontwikkeling zal vol gen, dan hangt dat niet af van de dollars, die in de zakken van de grote mannen moeten verdwijnen, maar van de dienst, die van broeder tot broeder geleverd wordt, met in zet van de hele persoon. En daarom vraagt Brasil authentieke christenen om te helpen, mensen die afstand kunnen doen van eigen mentaliteit, om te gaan leven in de gedachten- wereld en cultuur (in evolutie) van het Braziliaanse volk. En dan zal blijken, dat niet de grote hoop van uitgestoken handen het belangrijkste is, maar wel het hart en de capaciteiten van hen. die zich onvoorwaardelijk inzetten voor de belangen van Brasil en van de Kerk van Christus in Brasil. PATER PIET GEURTS Missionaris van Scheut vindtHl voor ieder beurs bjj: BOEKHANDEL GROTESTRAAT 28 VENRAY Oprechte aandacht verdient Walt Disney's Jungle Cat. Deze film is onder levensgevaarlijke omstandig heden in het oerwoud van de Ama zone opgenomen. Het verhaal vertelt ons van een zwarte en gele jaguar die besluiten samen door het leven te gaan. In opwindende scenes ziet men hen de strijd aanbinden met de gevaarlijk ste dieren van het oerwoud. De ge vechten tussen jaguars en krokodil len, met de dodelijke boa constric tor en monsterachtige vissen zijn adembenemend. De beelden waarin de jaguar-moeder haar jongen leert op jacht te gaan en hoe ze hun ge vaarlijkste vijanden moeten aanval len, zijn onbeschrijflijk. In verba zingwekkende scenes .die met enorm geduld zijn opgenomen werden film beelden vastgelegd, zoals nog nooit tevoren waren te zien. Het zien van deze film is dan ook een enorme ervaring en wij kunnen niet genoeg aandringen om deze unieke film te gaan zien. Mensen die het waarlijk ongewone verwach ten zullen door deze film overwel digd worden. Het is een film die ve le prijzen gewonnen heeft. Een tweedee opmerkelijke film is „Winetou en Old Shatterhand en de schat in het Zilvermeer. Zoveel schoonheid zou men nauwelijks in een indianenfilm verwachten. Het is dan ook niet zo maar een indianen- film, want er werden miljoenen aan gespendeerd om een reusachtige film te maken. De kleurenopnamen in Cinema scope van de natuur zijn wonder baarlijk mooi. Als U nooit een In dianenfilm gaat zien, dan moet U nu toch een uitzondering maken, want een werkelijk sublieme film wacht U.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 5