1964
Sociaal
perspectief
Alle wegen
leiden
naar Rome
Politierechter
Ingezonden
VRIJDAG 11 OKTOBER 1963 No. 41
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS M
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFPlfM A Fl VHOP VFWPAY RW ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 ff Lj£rIlDLjALI V V U111V/1 1 I-#l! VJIUO A IVLjIVLjll PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (bulten Venray 1.75)
Uit verschillende uitlatingen van
regeringszijde is ons nu duidelijk ge
worden dat er in de toekomst zal
worden gestreefd naar het optrek
ken van het ouderdomspensioen tot
een sociaal minimum. Gesproken
wordt over een bedrag van 3200,
per jaar voor gehuwden, maar ge
zien de ontwikkeling aan het loon-
front is het nog een open vraag of
dit bedrag niet hoger moet worden
gesteld. Bovendien is het zeker dat
door de jongste loonontwikkeling
roet in het eten van de sociale ver
zekering wordt geworpen. Minister
Marijnen sprak al van een uitge
stelde, maar verhoogde a.o.w.
Wanneer een volk gedwongen is
een groter deel van het ngtionaal in
komen aan de werkenden af te
staan, dan is het duidelijk dat dit
altijd ten koste van de niet-produk-
tieven moet gaan. De regering zal
overigens niet nalaten de werkne
mersvertegenwoordigers er op te
wijzen dat een bovenmatige loon-
druk ons sociaal bestel dreigt aan
te tasten.
Wij vertrouwen dat de komende
loononderhandelingen in redelijk
heid zullen worden gevoerd en ba
seren daarop ons betoog.
DEEL A.O.W. UIT SCHATKIST
Het kabinet heeft de gedachte
prijs gegeven dat de premie voor el
ke sociale verzekering voldoende
moet zijn om de uitkeringen te dek
ken. In de toekomst zal een deel van
de uitkeringen volgens de Algemene
Ouderdomswet uit de schatkist wor
den gedekt. Het is duidelijk dat
hiermee de rijksmiddelen extra
zwaar worden belast. Bovendien
dreigt het gevaar dat wanneer er
eenmaal een begin is gemaakt met
deze financiering, er spoedig voor
andere socialèT voorzieningen ook 'n
beroep op de algemene middelen zal
worden gedaan.
Wij moeten hier met name de kin
derbijslagverzekering, omdat deze
tot op heden voor zelfstandigen de
grote onbillijkheid inhield, dat zij
pas vanaf het derde kind voor kin
derbijslag in aanmerking komen,
terwijl zij evengoed het volle pond
aan premie betaalden. De loontrek-
kenden daarentegen ontvangen al
vanaf het eerste kind kinderbijslag.
Alleen kleine zelfstandigen beneden
een bepaald inkomen mochten de
hand ophouden. Die inkomensgrens
moet vervallen.
WAAR KOMT HET GELD
VANDAAN?
Wij zien langzaam een ontwikke
ling in de richting van het centrali
seren van de heffing en van de uit
keringen. De heffing van de algeme
ne kinderbijslagpremie en die voor
de A.O.W. geschiedt immers reeds
door de ontvangers van de rijksbe
lastingen. Aan deze ontwikkeling is
niet te ontkomen en de toekomst zal
ons een beeld te zien geven, waarbij
alle volksverzekeringen door de
rijkskanalen zullen stromen. Daarbij
worden kansen geboden om de ad
ministratie op vele punten te ver
eenvoudigen, welke kansen met bei
de handen moeten worden aange
grepen. Wanneer er ergens nog ad
ministratieve inefficiency bestaat,
dan is het o.i. zeker op het terrein
van de sociale verzekering!
Alles goed en wel, zo zal menig
een verzuchten, maar waar moet
het geld vandaan komen om al die
rijksuitkeringen te dekken? Tot nu
toe geschiedt dit door premieheffing.
Die kan blijven bestaan en de rest
van de uitkeringen moet dan door
belastingheffing worden gedekt. Het
resultaat van deze gang van zaken
wordt, dat een willekeurig deel via
de weg van de premie op tafel komt
en een ander deel via de inkomsten-,
loon- of vennootschapsbelasting.
WAAROM NIET INEENS?
Bij nadere beschouwing blijkt dus
dat de overheid dan maar beter al
die afzonderlijke premieheffingen
kan afschaffen en in plaats daarvan
beter verschillende soorten belas
ting kan verhogen. Naar onze me
ning moet het thans in gang gezette
proces daarin uiteindelijk uitmon
den, dat wij minder soorten premies
betalen, zo mogelijk ook minder
soorten belasting en dat het totale
bedrag aan heffing ineens van ons
inkomen wordt afgetrokken of ons
in één enkele aanslag bereikt.
Het zal op de duur blijken dat
een deel van de heffingen niet ter
stond op het inkomen of loon zal
kunnen worden verhaald. De druk
op hét loon of inkomen zou te groot
worden. Er blijft dan niets anders
over dan de heffingen of van het
bedrijfsleven te vragen of deze via
indirecte belastingen in de schatkist
te doen vloeien.
A.O.W. WORDT OPGETROKKEN
EN ZO MOGELIJK
OPGESCHOVEN EN KINDER
BIJSLAG VOOR ALLE
ZELFSTANDIGEN
Willen wij ons voegen in de Euro
pese mansorde, dan zullen we er
niet aan ontkomen om stapsgewijze
onze indirecte belastingen te verho
gen, omdat de landen van de EEG
buiten Nederland stuk voor stuk 'n
systeem kennen van hogere indirec
te belastingen, waarbij terstond
moet worden opgemerkt dat zij veel
lagere directe belastingen hebben.
Waneer ons volk verder de weg
op wil naar vervolmaking van de
legkaart der sociale voorzieningen
zullen daar via de indirecte belas
tingen offers voor moeten worden
gebracht.
A.O.W. PAS OP LATERE
LEEFTIJD?
Er bestaan nog wel andere wegen,
die naar hetzelfde doel leiden, maar
zij zullen onbegaanbaar blijken om
dat dan langs die weg gedeeltelijk
moet worden afgebroken hetgeen in
het verleden met moeite werd tot
stand gebracht.
Teneinde snel te komen tot een
ruimere arbeidsmarkt, is voorgesteld
de a.o.w. eerst op een latere leeftijd
te laten ingaan, bijvoorbeeld op 67-
of 68-jarige leeftijd. Het streven
naar een korter arbeidsduur in het
leven wordt dan omgezet in een lan
gere arbeidsduur. Het is dus een
systeem waarbij het thans sociaal-
wenselijke gedeelte het reeds so
ciaal verworvene verdringt. Op de
zelfde manier zou de overheid kun
nen besluiten 't toekennen van kin
derbijslag voor het eerste kind over
de gehele linie af te schaffen en in
de plaats daarvan aan iedereen, dus
ook aan zelfstandigen, vanaf het 2e
kind kinderbijslag te verlenen. De
ene groep gaat er dan op vooruit ten
koste van de andere groep.
Niemand is erop gesteld achteruit
te gaan en daarom zijn dergelijke
maatregelen sociaal maar ook po
litiek dikwijls moeilijk te verteren.
Het sociaal perspectief in het alge
meen is gunstig, maar wij moeten
niet denken dat verder gewenste
voorzieningen zo maar uit de lucht
kunnen worden geplukt.
Het amechtige heertje met streep
jesbroek op de getuigenbank had
aardstralen in huis. Dat verklaarde
hij onder ede aan de edelachtbare
rechter. Door die aardstralen had hif1
rheumatiek, legde hij uit en door die
rheumatiek ging hij 's avonds vroeg
naar bed.
Niet aldus Janus, de ijverige be
diende van de melkboer. Al had hij
bij wijze van spreken zo veel aard
stralen in huis gehad, dat ze Dij de
ramen uitpuilden, dan zou hij daar
nog geen last van hebben gehad.
Want Janus was nooit thuis. Over
dag maar steeds op stap met de dub
bele hit van de zuivelleverancier, die
Marie heette. En 's avonds met de
dienstbode van de meneer .met de
streepjes. Zij heette toevallig ook
Marie.
Hier lag nu, volgens de amechtige
getuige, het kardinale punt. Janus
had 's morgens welgeteld drie kwar
tier werk om een liter melk in- het
pannetje te gieten. Maar daar wilde
de getuige het nog niet eens over
hebben. Want die avonden, daar ging
het om. Die avonden, wanneer de
streepjesbroek ledig en werkloos
over een stoelleuning hing, terwijl de
getuige in bed troost zocht voor zijn
beaardstraalde ledematen. Dan wen
telde de getuige zich van zijn linker-
op zijn rechterzijde. En van beneden
klonk het dof gemompel van Janus
en Marie, de gewichtige dienstbode.
Op een avond, toen de maan
scheen, was de maat van de meneer
vol. Hij schoot stilletjes de streepjes
broek aan en sloop de trap af. Dooi
de spleet van de brievenbus kon hij
het .minnekozende tweetal in heft
portaal zien staan.
De verdachte gaf een zeer objec
tieve lezing van de gebeurtenissen
in het portiek: „Ik zeg tegen m'n
Marie, Marie, zeg ik, as die ouwe
snurker dood is motte we zien asdat
we dat huus kriege. Mer heej is nog
lang nie zo wiet, miene jong, zeg
Merie, went die rimmetiek is niks
as kapsones, dat-ie geen ienwoning
kriegt. Heej kan nog wel honderd
werre assie nie slechter wurd. Ik
zeg Merie, zeg ik, luuster now 's
efkes goed. Ik en geej, dat zien d'r
twië. Mer den aide Judas, das noe
mer drie den lup os ien de weg, zeg
ik. As we now maar 's kosse zurge,
dat d'r mier aardstrale in huus kwa-
me, dan trok-ie d'r misschien wel
uut. Went heej is bang vur zien
hachie, zeg ik. En as heej weg was,
kosse weej hier en melkzaak opene.
En mit dat Merie zich stevig tigge
meej andrukt dat duut ze altied
as ik ower die melkzaak begin
daor gut me die deur los en daor
VERKEERSREGELING
Geachte redaktie.
Bent U wel eens vanaf de Markt
straat de Schoolstraat ingereden. Ik
moet als vrachtwagenchauffeur deze
weg nog al eens volgen. Nu staat
even achter deze bocht een ver
keersbord, dat aangeeft dat men
slechts op een gedeelte van de
Schoolstraat parkeren mag. Dit is
er aanleiding toe ,dat men prompt
achter deze verkeerspaal parkeert,
maar daarmede de bocht ook ge
deeltelijk blokkeert. Men moet dan
het trottoir op en herhaaldelijk is
al gebeurd, dat ook wagens, die de
bocht wat te vlot namen, diezelfde
operatie ook moesten doen waarbij
men in zoverre geluk had dat op
het trottoir geen mensen waren. In
dezelfde straat komt men vrij regel
matig wagens tegen, die in de ver
boden richting rijden. Deze mensen
hinderen niet alleen het verkeer in
deze vrij enge straat, maar lopen ook
de kans op een bon. De oorzaak?
Het bord tegen zaal Wilhelmina is
soms niet zichtbaar voor mensen,
die van de Merseloseweg komen,
met het gevolg dat ze rustig de ver
keerde kant oprijden. Wordt het
niet tijd ,hier verandering in aan te
brengen ,ook al om de verkeersvei
ligheid te verhogen?
En wat denkt U van een beperkt
wachtverbod (al dan niet met par-
keerschijven) in de Grotestraat,
waar dikwijls de hele straat langs
geparkeerd wordt, zodat bestel- en
bodediensten geen plaatsje kunnen
vinden om hun wagens te laden of
te lossen?
A. B.
SCHOONHEID
Geachte Redaktie.
Met mij valt het vele anderen op
hoe in de kom van het dorp nog
steeds open plekken liggen, die voor
lopig wel niet bebouwd zullen wor
den. Met name aan de Eindstraat en
in de Schoolstraat. Reeds vroeger
hebt U zich afgevraagd waarom men
deze plekken bv. niet inzaait met
gras en hier een perk van maakt.
Bovendien staat me iets voor de
geest, dat wat betreft het open stuk
aan de Eindstraat de gemeenteraad
al jaren geleden besloten heeft hier
van een parkeerterrein te maken.
Wat er van zij ,het worden puin-
plaatsen midden in het dorp, die be
paald niet de schoonheid daarvan
ten goede komen.
Trouwens het zal iedere rechtge
aard Venraynaar aangaan ,dat men
en U hebt daar ook al meermalen
opgewezen feitelijk nieuwe wij
ken niet afwerkt. Ik kan me name
lijk niet voorstellen dat b.v. de
Langstraat „af" is. Of men heeft
daar een groenstrook bedoeld, die
men dan ook verder af moet maken,
of men maakt er parkeerruimte van,
maar dan goed. Hetzelfde ziet men
King kent, kent ook dat
heerlijke verkwikkende
gevoel, dat elk tablet l b
onmiddellijk geeft. I
Neem King, bereid uit
het zuivere natuur- *u
product en ga de dag
tegemoet met frisse l
moed en frisse mond.
De natuurzuivere
kumt d'n aide knar zelf naor buute.
En schreuwe dattie deuj. Gillie wilt
meej kepot make ,zei, mer dat zal
ow nie lukke. Ik zeg: now vader,
zeg ik, doe 't mer kalm an huur. Ik
zeg, d'r is nog niks an de hand. Geej
stot nog gezond en wel op ow stief
putjes. Geej gaot d'r uut, zittie, dat
portiek is van meej en daor hedde
nie ien te scharrele. Now en toen
bin ik gegaon hè."
„Ja, ja', oordeelde rechter, „maar
dat is toch niet zo mooi, de woorden
„snurker" en „knar" en „alde Judas"
te bezigen met betrekking tot de
werkgever van uw verloofde."
De verloofde op de tribune begon
te snikken. Maar Janus was niet uit
het 'veld geslagen. „Menier de rech
ter', zei hij, „weej laeve hier ien en
vreej land, mer de waorheid mug
nie gezeed werre!"
„Daar hebben we het nu niet
over", vond de rechter. En toen be
loofde de melkslijter beterschap. ,.Ik
zal wel zien alsdat ik zo'n noodkip-
pehok krijg", zei hij, „went menier
hier mug, wat meej betreft, nog wel
honderd jaor laeve. En ik hoop 't al
den tied de melk te brenge. Dat is
indirekt miene wens."
De rechter kon zich dat wel voor
stellen. Maar die lelijke woorden
moesten een tientje kosten. Men
zegt maar niet ongestraft snurker
tegen een heer in streepjesbroek.
in plan Zuid, waar de vroeger ge
projecteerde groenstroken vol on
kruid staan, of als parkeerruimte
gebruikt worden, hetgeen zo beslist
niet fraai is .Evenmin als fraai is,
dat de nieuwe bewoners van het
Desselke al versterkingen rond hun
voortuintje gaan bouwen, middels
palen en zelfs prikkeldraad.
Waarom kan hier niet, wat elders
ook kan, dat deze betrekkelijk smal
le voortuintjes van gemeentewege
verzorgd worden, eventueel tegen
een kleine vergoeding in het huur
bedrag?
Ik vermoed dat ook dit briefje
geen effect zal hebben, evenmin als
het feit dat U op deze punten reeds
meermalen hebt geattendeerd.
Desniettemin waag ik het weer op
om nog eens te vragen om meer
„schoonheid" voor onze gemeente,
wat beslist geen overbodige luxe is.
WEGWIJZERS
Geachte Redaktie.
Het overkwam me in Vegchel dat
ik getuige was dat een automobilist
aan een toevallige voorbijganger de
weg naar Venray vroeg. Hij werd
prompt over Erp de binnenlanden
in gestuurd en zal na verloop van
tijd en veel bochtwerk uiteindelijk
wel in Venray terecht zijn gekomen.
Een klein onderzoek ter plaatse
toonde mij aan, dat verschillende
mensen in Vegchel nog niet op de
hoogte waren van de grote nieuwe
verkeersweg in Volkel, die via de
Beekweg feitelijk lijnrecht naar
Venray gaat. Hoe zouden ze ook.
Men vindt in deze hele streek geen
enkel bord of richtingaanwijzer, dat
de weggebruikers van deze korte en
goede verbinding op de hoogte stelt.
En men zal ze de kost moeten ge
ven ,die van Den Bosch via Hel
mond uiteindelijk nu nog steeds
Venray bereiken, in de heilige
veronderstelling dat er geen kortere
weg is. Ik heb alle respect voor de
ANWB, maar ten aanzien van de
borden in deze contereien laat ze
toch wel een steek vallen. Trouwens
op de Venrayse borden vindt U ook
nergens de weg naar Den Bosch.
Daarop eindigt de wereld nog steeds
in het westen van Merselo.
Mag ik ten overvloede ook nog
even wijzen op de wat dwaze situa
tie aan de Overloonseweg, waar het
bord dat de mensen naar Helmond
verwijst, nu ergens in een open stuk
neergezet is. En op de Deurneseweg,
precies hetzelfde. Het officiële bord
verwijst de weggebruiker dat hij
rechtdoor naar Helmond moet. maar
vijf meter achter dit bord vindt hij
een pijl, dat hij rechtsaf moet.
Een beetje dwaas
H. V.
Antwoord van de redaktie:
Schrijver overdrijft. We hebben
na lang zoeken juist voor de Beek-
weg een, zij het klein, maar toch
fraai geschilderd paaltje gezien, in
een heerlijk blauw, waarop weer een
weliswaar klein, maar toch in het
zelfde hemelsblauwe kleurtje ge
schilderde bordje was aangebracht,
met daarop in duidelijke, zij het
kleine letters: Venraij. De schilder
kende wel niet het verschil tussen
een y en ij ,maar voor de rest:
keuuuuuurigAls U heel goed
zoekt, vindt U het beslist
Ze zeggen dat dit een bordje van
de KNAC is ,maar dat hebben we
niet kunnen achterhalen. Misschien
dat we bij die organisatie vlugger
bediend worden
40-JARIG DIENSTJUBILEUM
J. H. JACOBS
Zoals wij reeds vorige week meld
den, herdenkt op 15- oktober a.s. de
heer J. H. Jacobs, Paterslaan alhier,
de dag dat hij 40 jaren geleden als
onderhoudsmonteur in dienst trad
van de internaat- en schoolgemeen
schap van de paters Franciscanen te
Venray.
De heer Jacobs heeft zich gedu
rende zijn 40-jarig dienstverband
doen kennen als een werknemer met
veelzijdige bekwaamheden.
In het onderhoudsteehnische vlak
verrichtte hij vrijwel alle voorko
mende werkzaamheden aan installa
ties en apparatuur. Hij paarde vak
manschap aan een grote vinding
rijkheid en zo wist hij steeds zijn
taak met succes te volbrengen.
De heer Jacobs heeft gedurende
zijn 40-jarige loopbaan de groei van
bovengenoemde instelling volledig
meegemaakt.
De verschillende voorzieningen
en uitbreidingen die in de loop der
jaren aan gebouwen, inrichting en
installaties werden gerealiseeerd,
heeft hij mede tot stand gebracht.
Hij was hierbij niet alleen een be
kwaam uitvoerder of medewerker,
doch bovenal onmisbaar door zijn
Zondag 29 september is de twee
de zitting van het Tweede Vaticaan
se Concilie geopend. Wij waren hier
in Rome zeer goed voorbereid op
deze dag. Iedere avond liet de Ita
liaanse T.V. zien welke bisschoppen
gearriveerd waren. Stiekum hadden
we gehoopt Kard. Alfrink of een
van onze Nederlandse bisschoppen
te zien aankomen, maar 't waren
telkens vliegtuigen met missie-bis
schoppen, die op 't scherm kwamen.
Soms zaten er wel 60 of 70 concilie
vaders in zo'n vliegtuig, 't Doet 'n
mens soms genoegen om te consta
teren dat 't waar is, hetgeen hij op
de schoolbanken geleerd heeft, nl.
dat alle. wegen nog steeds naar Ro
me leiden!
Ook in de St. Pieter en op 't gro
te St. Pietersplein werkte men voor
de opening van 't concilie; alles
kreeg nog eens een extra beurt. Je
merkte het iedere dag en overal dat
t concilie weer spoedig zou begin
nen. Bij gelegenheid van een mas
sale audiëntie in de St. Pieter op
18 september vroeg Z.H. Paus Pau-
lus VI nog eens opnieuw aan de
aanwezigen om extra te bidden voor
het welslagen van 't concilie. Dit
maakt indruk op een christen-mens
als je de H. Vader persoonlijk hoort
vragen om gebed voor 't concilie.
Zo heeft Rome ons voorbereid op
de aanvang van dit tweede gedeelte
van 't concilie, afgezien nog van de
vele en zware arbeid in de studie
kamers.
Zondagmorgen was 't hier prach
tig zomers weer. De zon scheen zo
als ze dat bij ons deed in juli. Toen
ik om half acht naar een zusters-
klooster ging om daar m'n heilige
mis op te dragen ,zag ik toevallig
hoe 'n concilie-vader voor een ben
zinestation stond om te tanken. Het
was een onverwacht, modern tafe
reeltje! Om 8 uur ben ik toen naar
't St. Pietersplein gegaan, om de
opening te kunnen zien. 't Was bom
vol in de autobus ,maar ondanks dat
kan een Italiaan dan toch nog zijn
krant lezen boven 't hoofd van z'n
mede-reizigers. In iedere krant stond
natuurlijk een foto van de Paus.
Toen onze bus om ongeveer kwart
over acht in de buurt van de St.
Pieter stopte, was 't plein al behoor
lijk vol. Iedereen stond te wachten
om de processie van de bisschoppen
te zien of zo mogelijk zelfs tot de
St. Pieter door te dringen en dan
de meesten zonder toegangskaart zo
als ik. Maar om in zo'n geval de St.
Pieter te bereiken eist werkelijk
enige romeinse ervaring. Toevallig
was ik bij drie Franciscanen, die
dat enigszins hadden. Ze loodsten
me netjes door de eerste controle
post heen, zonder toegangskaart,
maar wel met 'n groot stuk papier
en dat maakt hier altijd indruk!
Deze eerste post was voor velen
reeds teveel, zoals b.v. voor een
Oosterse priester, compleet met
baard en kruin. Maar de tweede
post was ook voor ons te veel. Pa-
pief en zelfs een toog hielp niet
meer! Enkel een mooie, witte super
plie en daarbij een Italiaanse volzin!
Zodoende heb ik van ver af de stoet
van de Vaders de St. Pieter zien
binnentrekken en daarna heb ik
BIJ DE OPENING VAN HET
CONCILIE
Pater Herman Janssen, Mont-
fortaan uit Oirlo, verblijft
thans voor studie in Rome.
Hij was zo vriendelijk ons zjjn
impressies uit deze thans zo
voorname stad te sturen en
zal ook in de toekomst zo nu
en dan iets rond het gebeuren
van het Concilie publiceren.
maar meteen de stadsbus genomen
om thuis naar de T.V. te kijken!
Maar 't was al mooi genoeg 't be
gin van veraf te hebben mogen mee
maken.
Aan 't belang van dit concilie zal
wel geen mens meer twijfelen. Trou
wens Paus Paulus VI verklaarde in
z'n radio-boodschap op 22 juni dat
de voortzetting van 't concilie 't
voornaamste deel zou zijn van zijn
pontificaat. In zijn toespraak van
zondag in de St. Pieter legde de
Paus nog eens de nadruk op 't grote
belang voor de kerk en iedere chris
ten, dat dit concilie zal slagen. Zijn
passage over de hereniging der ker
ken heeft in dit verband grote bijval
gekregen van kardinaal Frings in de
zitting van maandag. Maar vooral
de woorden van de H. Vader over
de zwijgende kerk waren ontroe
rend en het is een teken van fijn- -
gevoeligheid dat de Paus kardinaal
Wyszynski van Polen als eerste ont
ving in persoonlijke audiëntie, na
de opening van dit tweede gedeelte
van 't concilie.
De Osservatore Romano merkt
hierbij op dat de kardinaal de ver
tegenwoordiger is van alle christe
nen achter 't ijzeren gordijn. En het
wijst toch wel op een merkwaardige
instelling bij de communisten als je
dan maandag in „L'Unita", 't orgaan
van de communistische partij in
Italië, leest, dat zij 't betreuren dat
Paus Paulus VI de toon van ver
oordeling van Pius Xn had overge
nomen; een toon, die door Johannes
XXIII verdwenen was. Over het al
gemeen zijn de kranten echter vol
lof over deze openingsrede van Paus
Paulus VI. Ze hebben alle waarde
ring voor de vastberadenheid, reali
teit en evenwichtigheid van deze
toespraak.
Maandag is de eeseie dag geopend
met een H. Mis, opgedragen door
Mgr. Colombo, aartsbisschop van
Milaan en opvolger van de Paus op
die bisschopszetel. De Vaders zijn
toen begonnen aan 't nieuwe schema
over de Kerk. De voorzitter van
deze serrio, kardinaal Agagianan
vroeg aan de Vaders om met liefde
te werken. Dit nieuwe schema
maakte een goed indruk, hoewel er
ook opmerkingen waren als zou dit
schema niet genoeg rekening houden
met de niet-christenen. De aarts
bisschop van Florence prees 't om
z'n bijbels, positief, oecumenisch
leergehalte. Dit kwam ook wel dege
lijk tot uiting bij de stemming op
dinsdag 1 oktober, waarbij 't sche
ma in 't algemeen werd aanvaard.
Zo mogen we nu gerust, met een
grote tevredenheid zeggen, dat dit
tweede gedeelte goed begonnen is en
dat de H. Geest onze bisschoppen
ook nu zal bijstaan.
grote kennis van de interne situa
tie op het gebied van huisvesting en
alles wat daar in brede zin mee sa
menhangt.
In 1937 werd daar Jacobs officieel
benoemd tot amanuensis van de
school. Het vorig jaar herdacht hij
in dit verband zijn 25-jarig jubi
leum. Ook in deze hoedanigheid
heeft hij blijk gegeven van een juis--
te opvatting van z'n taak als assis
tent der vakleraren en van 'n groot
verantwoordelijkheidsgevoel in zijn
houding tegenover de leerlingen als
ook in het beheer over het instru
mentarium van de praticumlokalen.
Bij de vorming en opvoeding van
de aan de school toevertrouwde leer
lingen was hij de schoolleiding en
het docentenkorps op de hem aange
wezen plaats een zeer gewaardeerde
hulp en steun.
Door zijn persoonlijke eigenschap
pen en door zijn technische be
kwaamheden heeft hij vele ver
diensten voor genoemde instelling
verworven.
Ofschoon hij de pensioengerech
tigde leeftijd reeds enkele jaren
heeft overschreden en een jongere
kracht reeds als zijn toekomstige op
volger is benoemd .verricht de heer
Jacobs nog dagelijks met een grote
vitaliteit zijn werk.
Op zondag 13 oktober a.s. zal zijn
40-jarig jubileum in besloten kring
gevierd worden. Op die dag is er ge
legenheid tot feliciteren van 11.30
12.30 uur in de „Groene Zaal" van
het Lyceum. Ongetwijfeld zal het
de jubilaris en zijn familie op die
dag niet aan belangstelling ontbre
ken.
Zondag 22 sept. werd de 20-jarige
Ant. van Asten uit Ysselsteyn te
Deurne aangereden door een perso
nenauto. De heer van Asten, die op
weg was naar zijn verloofde in
Deurne, werd in bewusteloze toe
stand overgebracht naar het zieken
huis te Deurne. Zaterdag 5 oktober
overleed hij aan de gevolgen van dit
ongeluk.
Grote belangstelling bestond er
woensdag j.l. bij de lijkdienst en be
grafenis in de parochiekerk te Ys
selsteyn.
In het St. Elisabeth-Ziekenhuis
alhier overleed in de nacht van
maandag op dinsdag mevr. van Op
bergen-Verheugen, die na een ern
stig ongeval op 2 januari van dit jaar
nabij het Overbroek levensgevaar
lijk werd verwond. Sinds dit onge
val is mevr. v. Opbergen niet meer
tot bewustzijn gekomen. De begra
fenis heeft plaats a.s. zaterdag op 't
kerkhof van de St. Petrus Banden.
De echtgenoot, dhr. Jac. van Op
bergen, werd bij hetzelfde ongeval
op slag gedood.