SPAREN
Eigen woningbezit
wordt
onbetaalbaar
Wascomaat
in Venray
"7?
handels
avondschool
Filmnieuws
Politierechter
VRIJDAG 6 SEPTEMBER 1963 No. 36
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFPRR1 AH VOOR VFNRAY PM OAAQTRPPf P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per i
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 L(JC<I\DL/iL' V UUi\ V DINlVii I E#1V UiVlO 1 l\E<I\.LjIl PRIJS PER KWARTAAL 1.50
mm. ABONNEMENTS-
(bulten Venray 1.75)
Degene die in 1953 een contract tekende voor de bouw van een
eigen woning in de Prinses Bcatrixstraat (aannemingssom 12.000
grond 1000) werd een beetje argwanend bekeken. Die aspirant
bouwer durfde nog al13.000 is immers geen kleinigheid. Op
dit moment 10 jaren later kan men het vingerlek voor de
dubbele prijs kwijt.
Vorige week stond in deze krant
een advertentie waarin een nog te
bouwen middenstandswoning werd
aangeboden. 183 liefhebbers vroegen
om het adres van de verkoper
En men hoeft niet te raden of dit
enorm aantal liefhebbers de prijs
niet omhoog zal duwen
Een behoorlijke vooroorlogse wo
ning in ons Venray, op goede stand,
kostte voor de oorlog kant en klaar
6000,Met pijn en zuchten werd
deze woning voor de oorlog ver
huurd voor 6.50 per week, tot de
eigenaar zelf hem enige tijd geleden
ging bewonen. Toen was de huur
inmidels gestegen tot 15.50. De
eigenaar ging kleiner wonen, maar
verhuurde de woning niet meer. Hij
verkocht hem voor de somma van
28.000,De nieuwe eigenaar was
met overdrachtskosten zo'n f 30.000
kwijt. Alleen aan rente kost dit huis
1500 per jaar, dan praten we nog
niet van onderhoud, verzekering en
belasting. Het totaal-bedrag is prak
tisch een verdubbeling van de huur
prijs. De oude eigenaar heeft de
30.000 netjes uitgezet als hypo
theek, krijgt 1500,rente, dus bij
na 700, meer dan vroeger en
heeft geen last van huurders, onder
houdskosten e.d.
Een voorbeeld uit vele, dat aan
toont dat wat 10 jaren geleden in
de woningsector duur was, thans
goedkoop genoemd mag worden en
dikwijls zelfs tegen de 10 jaar ge
leden veel te dure prijs niet meer te
krijgen is.
De Gelderlander van j.l. zaterdag
heeft aan dit verschijnsel de aan
dacht gewijd. Terwijl rnen 1015 ja
ren geleden dacht dat de woning
prijzen aan hun top stonden, blijken
ze thans nog steeds op te lopen en
is het einde van de top niet in zicht.
Wat zijn de oorzaken. Schaarse en
kostbaarder grond steeds duurdere
materialen en niet te vergeten de
bouwstop jagen de prijzen steeds
verder op.
De Gelderlander tekent hierbij aan:
Drie, vier jaar geleden betaalde men
voor een vrij te betrekken midden
standswoning in een middelgrote
stad ongeveer twintigduizend gul
den. Die prijs ligt nu zeker bij de
dertig, vaak dichter bij de veertig.
Een beroep op „alles is zoveel duur
der geworden in die tijd" gaat niet
op. Weliswaar is het levensonder
houd in de afgelopen drie jaar enigs
zins opgelopen, daartegenover staat
dat vele andere zaken (auto's, came
ra's, huishoudelijke apparatuur) aan
zienlijk in prijs zijn gezakt. In elk
geval staat de prijsstijging van hui
zen in geen enkele verhouding tot
de algemene prijsstijging.
evenmin tot de stijging van lonen
en salarissen. Met andere woorden:
het kopen van een eigen woning
wordt voor de gemiddelde Neder
lander ondanks zijn stijgende in
komen, ondanks de algemene wel
vaart steeds moeilijker.
De voortdurende woningnood
de grondschaarste hebben met een
heleboel geheide „regels" op de wo
ningmarkt afgerekend. Men kan
constateren dat:
a. er nauwelijks meer binding
tussen de waarde van een huis en
het bedrag dat er voor neergeteld
wordt. Enkele jaren'geleden kon
men ongeveer uitrekenen wat een
vrij opgeleverd huis op zou bren
gen ;door de huurprijs met vijf
tien te vermenigvuldigen (kapi
talisatie dus tegen rond zeven
procent) en daarbovenop twintig
a dertig procent te zetten voor
het feit dat het huis leeg stond.
Een huis met een huurwaarde
van 1000 kwam op die manier
op een prijs van 18.000. Tegen
woordig is de marge voor „vrij
te aanvaarden" opgelopen tot
vijftig, honderd procent en soms
méér.
b. de leeftijd van de woning nog
maar een betrekkelijke rol speelt.
De koper zegt: nieuwbouw kost
me (als ik vergunning krijg) f 75
per kubieke meter. Als hij die
ikubieke meters goedkoper kan
krijgen interesseert het hem nau
welijks of een huis in 1930 of in
1950 is gebouwd.
De man, die met zijn klein gezin,
10 jaren geleden begon le sparen
voor een eigen woning ,toen wacht
te tot hij wat meer verdiende om
zijn ideaal te verwezenlijken haalt
de bus niet, omdat ondanks zijn ge
stegen salaris de huizenprijs veel
forser gestegen is. Ondanks zijn ra
zend sparen stijgt de koopprijs nog
razender.
EN GEEN CENT BELASTING
Hoe komen we eruit? vraagt ook
De Gelderlander. Hoe bereiken we
dat de normale woningzoekende met
een normaal inkomen een normale
woning binnen zijn bereik krijgt?
Dat is heel gemakkelijk: zorgen
dat de woningnood opgeheven
wordt. Zóveel huizen Douwen dat de
normale verhoudingen van vraag en
aanbod terugkeren.
Maar deze gemakkelijke oplossing
ligt alle optimistische geluiden
in de regeringsverklaring en alle
hooggestemde verwachtingen ten
spijt nog (ver) in de toekomst. En
zolang er een tekort aan woonruim
te is zijn lege huizen op de markt
waard „wat de gek ervoor geeft." De
huren staan momenteel op 239 pro
cent van het huurbedrag van mei
1940. De prijs van een vrij opgele
verde woning is vervijf-, soms ver
tienvoudigd.
Maar er is tenminste één aspect
dat bijzonder de aandacht vraagt.
Het feit namelijk dat iemand die
een huis verkoopt, de winst in zijn
zak kan steken zonder er één cent
belasting van te betalen.
We nemen het voorbeeld van een
meneer, die in 1959 van geleend
geld een huis kocht voor f 20.000.
Deze meneer verkoopt dit huis nu
voor 35.000. De vijftienduizend gul
den zijn niet „uit arbeid verkregen"
maar vormen „speculatiewinst". En
dus hoefde meneer ze niet op te ge
ven bij zijn inkomen. Hij verdient
dit jaar „normaal" f 10.000, betaalt
daarvan (hij heeft vrouw en 2 kin
deren) duizend gulden belasting. De
vijftienduizend gulden kan hij vro
lijk in zijn zak steken.
Het feit dat die vijftien mille ver
diend zijn „op de rug" van de wo
ningzoekende en bij de gratie van de
woningnood, doet er niets aan cf.
Maar meneers buurman, die het hele
jaar lang 's avonds hard gewerkt
heeft om wat bij te verdienen (en
daarmee zijn aandeel bijdraagt aan
de algemene welvaart) betaalt van
zijn vierduizend bijverdiende gul
dens fors belasting
De Venrayse wasserij De Peelpa-
rel heeft in Venlo groot succes ge
boekt met de inrichting van een
Wascomaat ,een wasgelegenheid voor
iedereen. Nu komt ook een dergelij
ke wasgelegenheid in onze gemeen
te. Wasserij De Peelparel heeft nl
een contract gesloten met de N.V.
EDAH, waardoor het winkelpand
van dit concern aan het Hensenius
plein ter beschikking zal komen
voor de vestiging van een Wasco
maat in Venray.
Zoals bekend gaat de N.V. EDAH
het pand aan het Henseniusplein
binnenkort verlaten en verhuist
naar Grotestraat 29, dat nog ver
bouwd en uitgebreid wordt. Men
hoopt over enkele maanden zover
te zijn .Dan zal Wasserij De Peelpa
rel in het oude EDAH-pand een rij
was- en centrifugeermachines plaat
sen, om ook het Venrayse publiek
in de gelegenheid te stellen binnen
het uur hun was te wassen en
schoon en droog weer thuis te heb
ben.
In Venlo is deze wasgelegenheid
een groot succes geworden De da
mes, maar ook heren komen met de
was naar de Wascomaat, kopen daar
een pakje zeeppoeder van 50 cent
en gaan naar de wasmachine, die
voor 1,25 56 kg was verwerkt.
Het was- en centrifugeerprocedé
kost ongeveer 20 minuten, in welke
tijd de dames andere boodschappen
kunnen doen of in een leuk zitje een
kopje koffie kunnen drinken.
Na de wasbeurt kan men de was
in met gas verwarmde droogmachi-
nes plaatsen, die in 10 minuten de
was strijkdroog maken (25 cent) en
in 20 minuten de was helemaal
droog maken (50 cent). Men kan dus
binnen het uur thuis zijn met de
was kant en klaar. Dat van deze ge
legenheid niet alleen mensen gebruik
maken die geen wasmachine hebben
of waarvan de vrouw des huizes
ziek is, bewijst wel de wascomaat in
Venlo, waar zelfs dames die thuis
een prima en goed wasmachine heb
ben toch gebruik maken van deze
gelegenheid, die hen immers de kans
geeft tussen het winkelen door de
hele was kant en klaar te krijgen en
dat voor een bedrag, wat hen het
thuis wassen ook kost.
Een vooruitgang van Venray
die voor de zoveelste maal de ver
stedelijking van Venray accentueert,
en met welk initiatief men Wasserij
De Peelparel alleen maar alle suc
ces toe mag wensen.
Kortom: het belastingstelsel pre-
mieert de huizenspeculatie en grijpt
pas in als iemand van het verkopen
van huizen zijn beroep mankt.
Er is al vaak geopperd met na
me van socialistische zijde dat
aan deze misstand snel een einde
moet worden gemaakt. Enkele leden
van het nieuwe kabinet (prof. dr. J.
E. Andriessen o.a.) maken er geen
geheim van dat de belasting van
speculatiewinst een dringende eis
van sociale rechtvaardigheid is.
Maar insiders weten dat de ka
mermeerderheid voor een wijziging
van de belastingwetgeving die hier
voor nodig zou zijn, niet geporteerd
is.
Dit is helaas in mineur ten
slotte de mening van Frans van der
Gun, prominent KAB-er en direc
teur van het katholiek instituut voor
Volshuisvesting:
„Ik ben geneigd om de onbelaste
speculatiewinst zonder meer als een
grove misstand te beschouwen.
Maar ondanks het feit dat ik met
name de nieuwe minister van Volks
huisvesting en diens inzichten uit
stekend ken, maak ik me op dit punt
weinig illusies."
U ziet het.
De kans is niet uitgesloten dat we
over vijf jaar samen lachen over de
belachelijke fooien ,die men in 1963
neertelde om een huis te kopen.
Misschien dat intussen een kleine
oplossing geboden wordt als eigen
bouwers nu extra kansen krijgen
door gemakkelijke financiering,
vlotte afwerking van aanvragen
alle mogelijke hulp op ieder gebied
geboden wordt. Wellicht dat dan de
vraag naar ouder woningen en
dus hogere prijzen iets zakt. Maar
zoiets schijnt niet mogelijk.
ru
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portiei
N.V. INALFA VENRAY
KENT U DE MIDDELBARE
Zij geeft een 3-jarige opleiding
onder rijkstoezicht, uitsluitend door
bevoegde leraren.
De opleiding is voor ieder die in
de handel of in de administratieve
sector van het bedrijfsleven werk
zaam is of wil zijn.
Doel der school is de vorming van
jongens en meisjes tot volwaardige
krachten in de handel en de admi
nistratieve sector van het bedrijfs
leven.
Toegelaten worden jongens en
meisjes, die tenminste 6 klassen la
gere school met goed gevolg hebben
doorlopen, of 12 jaar Ulo of HBS
hebben genoten. Leerlingen, die in
het bezit zijn van een Ulo- of 3-ja
rige HBS-diploma (of een daarmee
gelijk te stellen diploma) worden
toegelaten tot het 3e leerjaar.
De opleiding wil zijn: zinvol prak
tijkonderwijs op middelbaar niveau
en wordt gegeven in de avonduren
op 3 avonden per week.
De examens worden afgenomen
onder toezicht van door het Rijk be
noemde gecommitteerden, 't Schrif
telijk eindexamen wordt gemaakt
aan de hand van door het Rijk ver
strekt schriftelijk -werk. Er wordt 'n
zeer matig schoolgeld geheven.
Het programma der school is:
Handelswetenschappen
a. Boekhouden
b. Handelsrekenen
c. Wetskennis
d. Bedrijfseconomie
e. Organisatie en Techniek van
de handel.
Handelscorrespondentie
a. Nederlands
b. Frans
c. Duits
d. Engels
Het diploma 3-jarige Handels
avondschool geeft vrijstelling voor
het Middenstandsdiploma.
Belangstellenden verwijzen wij
naar de advertentie elders in dit
blad.
ONDERNEMENDE SPAARDERS
NOG ZELDZAAM
Nederland spaart overvloedig en
Venray vormt daarin geen uitzonde
ring. Integendeel de cijfers der
spaarbanken en de PTT geven zelfs
voor Venray een hoog gemiddelde
aan. Elke maand of elk kwartaal
maken de spaarbanken record-cij-
fers bekend en deze getallen zullen
nog groter worden wanneer de wel
vaart blijft aanhouden.
Het sparen geschiedt voor vele
doeleinden. Sommigen geven hun
geld voor korte tijd op de spaarbank
af. Zij willen duurzame gebruiksgoe
deren kopen of leggen iets opzij voor
en vacantie. Dat wordt anders wan
neer men gaat sparen voor de oude
dag of wanneer men van plan is op
de duur uit de gekweekte rente een
klein neven-inkomen te vormen.
Beide laatste vormen kan men re
kenen tot het sparen voor de lange
duur. In dat laatste geval zal het
geld op de een of andere manier
weer uitgeleend moeten worden voor
een produktief doel. Het kan nu ge-
investeerd worden d.w.z. omgezet in
produktiemiddelen ,want men weet
dat men het op korte termijn niet
nodig zal hebben.
In het geval van duurzaam sparen
staat de spaarder voor de vraag of
hij de spaarinstelling voor de inves
tering zal laten zorgen of er zelf
toe over zal gaan. Besluit 'lij tot
eerste dan laat hij zijn geld op de
spaarbank die hem een vaste rente
blijft vergoeden, die iets hoger kan
zijn dan de rente, die vergoed wordt
voor saldi die dagelijks kunnen wor
den opgevraagd.
WAT GAAT DE BANK DOEN?
Nu rijst de vraag wat de bank
met de toevertrouwde middelen zal
gaan doen. Een echte spaarbank zal
deze op een solide en veilige manier
gaan beleggen, waarbij liet risico tot
het uiterste wordt beperkt. Dat is
zo'n echte spaarbank niet kwalijk te
nemen, want die heeft een sociaal
doel n,l. het sparen te bevorderen
en verder wordt geen risico gelopen.
Het geld van de spaarder zal ver
moedelijk belegd worden in staats
obligaties, leningen van dc bank van
Ned. Gemeenten of andere dergelij
ke fondsen, waarbij de spaarinstel-
lingen altijd nog wel een rente van
ca. 1 pet. meer weten te vormen.dan
zij zelf geven. Dit overschot is alles
zins te verdedigen wanneer wij den
ken aan de administratiekosten e.d
Een spaarde - zou echter ook zelf
tot een langdurige belegging l
vestering kunnen overgaan. Hij kan
dat doen door een huis ie kopen
zelf obligaties aan te schaffen .f
door bijv. aandelen te gaan kopen.
Het is duidelijk dat een aldus den
kende spaarder de kans heeft een
hogere rente van zijn geld te ma
ken, maar dat hij ook veel meer ri
sico's loopt. Een huis kan stijgen
en dalen in waarde en de koersen
van aandelen plegen eveneens een
wisselend waardebeeld te verionen.
Bij een door de Stichting tot ver
breiding van het Effectenbezit inge
steld onderzoek is gebleken dat de in
het buitenland in doorsnee zoals
koopman gedoodverfde Nederlander
helemaal niet zo effecten-minded is.
Hij blijft in sparen en geldzaken
over 't algemeen aan de veilige kant
en laat dat maar over aan banken
en financiërs. Tien prvcent van onze
bevolking tussen 21 en 65 jaar kan
zich aandeelhouder noemen. Samen
met de obligatiehouders komen wij
tot 15 pet. Het ellendige is dat het
er nog zo-weinig kennis is over ef
fecten bij de bevolking. Me; weet
nauwelijks dat een obligatie steeds
een schuldbekentenis is en dat een
aandeel geen recht geeft op een vas
te rente. De kwestie van coupons,
van de veelal verstrekte dividenden
in aandelen enz., maakt het een een
voudige spaarder al spoedig tot een
doolhof, waaruit hij zich met de
meeste spoed terugtrekt. Dit is niet
zo erg, zal menigeen zeggen, dan
kunnen de beroepsmensen het op dit
terrein alleen verdienen. Niets is on
juister ,dan deze opmerking.
TOEKOMST IN DE INDUSTRIE
De popularisering van het effect
en het aandeel in het bijzonder moet
toch van groot belang worden ge
acht. Reeds is op duizend en een
wijze ons volk verteld dat. het zijn
toekomst grotendeels in de industrie
moet zoeken. Dat is uitstekend, maar
voor de opbouw van die industrie is
zoveel geld nodig dat dit niet alleen
door de ondernemers bijeen kan
worden gebracht. In een tijd waar
in er door werknemers dagelijks
meer over winstdeling wordt ge
sproken, kan het niet uitblijven dat
ook diezelfde werknemers worden
uitgenodigd aan de financiering van
de industrie deel te nemen. Dat zal
aanvankelijk wel alleen op kleine
schaal kunnen, maar zo ergens dan
geldt hier dat vele kleintjes een gro
te maken. Het zal dus in de toe
komst niet meer mogelijk zijn dat
alle besparingen van de kleine man
alleen in de risico-mijdende sector
kunnen geschieden.
Niet alleen de Ver. voor Effecten
handel ,maar ook de vakbonden, de
banken en de ondernemingen zullen
meer aandacht moeten besteden aan
de voorlichting voor met name de
aandelen. De vakbonden hebben hun
pers en zij bereiden zelfs het stich
ten van beleggingsmaatschappijen
voor. De banken hebben gelukkig
thans meer open en inviterende kan
toren en hun folders worden ook
minder zwaar op de hand, maar aan
deskundig effecten-personeel ont
breekt het op menig plaatselijk kan
toor of agentschap. De ondernemin
gen hebben hun jaarverslagen,
waarin de cijfers langzamerhand
wel iets meer doorzichtig worden
gepubliceerd, maar die verder ge
speend zijn van elke voorlichting
Bij het dichtslaan van menig jaar
overzicht weet men soms nauwelijks
iets meer over het produktie-pro-
gramma van zo'n bedrijf dan bij het
openslaan. Wie zal ooit waardepa
pieren kopen van een bedrijf waar
van men niet eens de voortgebrach
te produkten kent, zelfs niet bij
naam! Aan de public-relations van
vele n.v.'s ontbreekt alles.
Het lijkt ons nauwelijks nodig op
de noodzaak te wijzen van verdere
popularisering van de risico-dragen
de financiering. Al was het alleen
maar omdat de volkskracht erdoor
versterkt wordt. Bovendien kan de
welvaart van ons volk van morgen
dit soort financiering niet ontberen.
En wanneer wij in grote getale aan
deelhouders- zijn geworden van onze
eigen industrie, misschien verdiepen
wij ons dan ook nog eens in de ont
wikkeling van ons economisch leven.
Omdat wij er bij betrokken zijn.
VERANDERINGEN IN DE
FILMPRODUKTIE
Onder invloed van de televisie,
waardoor kleine filmstudio's de deu
ren moesten sluiten, de filmproduk
tie werd ingekrompen en over de
gehele wereld theaters werden ge
sloten, heeft de filmwereld het over
een totaal andere boeg gegooid.
Nog nooit tevoren werden in de
filmindustrie zoveel miljoenen ge
ïnvesteerd als thans het geval is. De
produktie van uitzonderlijke films
is waarlijk imponerend. De grootste
films van enkele jaren geleden
worden aan de lopende band over
troffen en men vraagt zich af -.vaar
de producenten de vindingrijkheid
vandaan halen.
Om U een klein beeld te géven
van hetgeen thans te zien is >f in
de komende maanden klaar komt
geven wij U een aantal projecten.
Samuel Bronston, de producent
van El Cid heeft drie films aange
kondigd elk met een lengte van
2Va3 uur, nl. „5 dagen in Peking"
met Charlton Heston (de ster uit El
Cid en Ben Hur), „Story of Circus"
met een rolbezetting van 30 wereld
sterren. „De val van het romeinse
rijk" met Sophia Loren. Dr. Zhivago
komt in november voor de camera's.
Op ieders lippen ligt de naam van
CLEOPATRA de 120 miljoen gulden
film, waarvoor in New York alle
plaatsen 6 maanden vooruit zijn uit
verkocht.
Fox film brengt tevens de beroem
de film „De Tijgerkat" van Luchino
Visconti met Claudia Cardinalle,
Alain Delon en Burt Lancaster.
Cleopatra duurt vier uur en De Tij
gerkat 3Vs uur.
Warner Bros gaat de 120 miljoen
van Cleopatra overschrijden met de
verfilming van „My Fair Lady".
Audrey Hepburn en Rex Harrison
vertolken de hoofdrollen.
Dino de Laurentiis is begonnen
aan de verfilming van de bijbel. De
ze 12 uur durende film in drie delen
uit te brengen gaat volgens dc pro
ducent het topunt worden van de
filmkunst. Dezelfde man heeft te
vens BARJEtABAS verfilmd naar Par
Lagerkvist beroemde boek. In de
hoofdrollen Silvana Mangano en An
thony Quinn.
Anthony Quin kan men tevens
zien in de 3Vt uur durende monster
film „Lawrence van Arabië".
Duitslands kolossos „Kali Yug" is
ook in produktie. Zwartkijkers ver
kondigden enkele jaren geleden
het einde van Romy Schneider. Ver
gist U zich niet .want ze is momen
teel naast Elisabeth Taylor in Hol
lywood de meest gevraagde en meest
betaalde ster. U zult haar zien in
„De Kardinaal" van Otto Premmiu-
ger en in „De overwinnaars". Deze
laatste film waarvan de speelduur
evenals van alle andere genoemde
films ruim 3 uur bedraagt is een
superfilm met fenominale rolbezet
ting. Ze werd gemaakt door Carl
Forreman. die reeds „De kanonnen
van Navarone" tot succes bracht.
Eveneens van Carl Forreman is de
hervertoning van „The Bridge on
the River Kwai" te verwachten. Na
„La dolce Vita" blinkt Fellinni uit
met „8Vs".
Voor zover de films klaar zijn en
in Nederland spoedig in vertoning
komen zijn die films allen vastge
legd voor vertoning in Venray. Over
de filmproduktie van films van
normale speelduur waarvan er mo
menteel ongeveer 400 in produktie
zijn, komen wij t.z.t. terug.
't Was een raar puzzeltje, waar
voor de politierechter stond. Wat
was namelijk het geval. Een eerza
me huisvader was deze winter op
zijn werk toen daar twee paters
aankwamen, die kennelijk wilden
gaan schaatsen op een aangrenzende
ijsbaanHij zag de twee monnik-
ken een nabij gelegen schuur in
schieten en even later tevoorschijn
komen in een keurige lange broek en
trui, een schaatsuitrusting in opti-
ma-forma. Nieuwsgierig geworden
ging ook onze huisvader de schuur
binnen en ja, daar lagen twee prach
tige pijen te wachten tot hun eige
naars terug zouden komen van het
schaatsfestijn.
In ieder mens schuilt een klein
duiveltje en zo ook in onze eerzame
huisvader, die de pij ai over zijn
hoofd had, voor hij er zelf goed en
wel erg had in wat hij deed. En zo
veranderde onze eerzame huisvader
in een nog eerzamer monnik, voor
al toen hij zijn gezicht in een plech
tige plooi trok. Hij wandelde een,
twee keer de schuur door en kon
toen hij de verleiding niet weer
staan om ook in de buitenlucht z.ijn
nieuwe „forma" te tonen. Zo wan
delde hij naar buiten en toen was 't
gebeurd. Want buiten wenkte het
huis van de buurman en het dui
veltje- in-de-mens zorgde er voor
dat hij al op de bel gedrukt had,
voor hij het zelf wistDe deur
zwaaide open en buurvrouw ver
scheen ,die voor zich op de stoep
onze eerzame monnik zag staan. „Ik
kwaam vur de termien.lispelde
de monnik en buurvrouw was al in
haar portemonnaie aan het grijpen,
toen ze zich realiseerde dat monnik-
ken-gezicht meer gezien te hebben.
Ze keek en keek toen in het glunde
rend monnikkengezicht van buur
man, die ondanks alles, toch zijn
hand openhield voor een milde gift.
„Verhip", zei de buurvrouw en
toen werd er natuurlijk gelachen
En van daaruit naar het ook in de
buurt gelegen kantoor was slechts
enkele meters. De verbaasde kan
toormeisjes zagen ook hier de ter-
mijnpater plotseling opduiken, gin
gen de baas al vragen, wat ze hem
moesten geven toen ook hier de her
kenning plezier en schik bracht
De eerzame huisvader speelde rijn
rol uitmuntend, want toen plotseling
een vreemde bezoeker het kantoor
binnenkwam en hem met een: dag
eerwaarde plechtstatig begroette
neeg en boog de eerzame monnik of
hij dagelijks in het koor stond. De
bezoeker werd gealarmeerd door de
giechelende kantoormeisjes en wist
niet wat hij er van denken moest.
„Hoe is het met het concilie
vroeg hij de pater ,die wat zenuw
achtig aan zijn koord stond te trek
ken. Met een „dor motte gewoon
meense nie ower praote, mer allien
vur bidde...." schoot onze monnik
de deur uit, want door het kantoor-
raam had hij de twee monnikken ge
zien, die van de schaatsbaan kwa
men. Het ging er om dat hij eerder
bij de schuur zou zijn dan zijn col
legae ,maar dat lukte niet. En ter
wijl een van de paters al zenuwach
tig naar zijn verdwenen pij stond
te zoeken, kwam daar een andere
monnik met een hoog rode kop de
schuur binnen. Onze eerzame huis
vader moest zijn schuld bekennen en
schutterend zijn geleende pij uittrek
ken. De naters namen het sportief op
na nog geïnformeerd te heb
ben of hij geen gekke dingen uitge
haald had werden hem zijn zon
den vergeven en een en ander werd
nog bekrachtigd met een sigaar.
Blij dat zijn gekke streken hem zo
genadigd vergeven waren schoot hij
terug naar het kantoor, maar met
een dat hij de deur open deed,
kreeg hij een labberdoedns van de
plotselinge bezoeker ,die een en an
der intussen duidelijk was gewor
den. Nu kunt U zelf bidden
gromde de boze bezoeker
Nu moet men eerzame huisvaders,
midden in hun geluk, geen Jabber-
doedassen geven, want dan blijken
ze giftig te kunnen worden, ook als
een soort zenuw-reactie....
„Oremus" zei hij van de weer
omstuit en de bezoekefr had een
klap te pakken en het zou op een
vechtpartij uitgelopen zijn als men
beiden niet met een zacht lijntje
buiten gewerkt had. De bezoeker
bleef niet sportief. Hij ging naar de
politie en toen bleek dat hij van
die klap-geverij moeilijk een verbaal
kon laten maken, omdat hij zelf de
eerste gegeven had, maakte hij er
diefstal van een monnikspij van. Dat
moest nu de politierechter beoor
delen. Doch de „gedupeerde" mon
nik had een sportief briefje geschre
ven dat hij dit alles niet als een
diefstal kon beschouwen en zich
heus niet benadeeld had gevoeld dat
een eerzaam huisvader nog eens
kindheidsoptocht-herinneringen had
opgehaald, door even zijn pij te le
nen. Hij besloot zijn brief dat men
inderdaad voor het concilie maar
goed bidden moest en de politierech
ter concludeerde op zijn beurt dat
er dan geen diefstal gepleegd was,
al moest hij de eerzame huisvader
terwille van het gebeurde adviseren
voortaan als huisvader i.p.v. mon
nik door het leven te gaanIets
wat de huisvader hoog-rood beloof
de