l& Overpeinzingen Woningbouw West vordert gestadig aaióm levensschool Uit Peel en Haas Politierechter Cultureel contact ™S?ES?rSATg18VEPOaS?BdUeSn TSTsfa omo^I WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963 No. 32 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS PRIJS PER KWARTAAL 11.50 (bulteo Venray 1.75) De bulldozer sputterde giftigNu de bouwvakvacajnties voorbij zjjn, was het weer werken geblazen daar op die grote bouwterreinen, links en rechts van de Kruitweg. De zware banden vreten zich in de aarde en de modder spuit op, door al dat water dat wordt gebruikt om de riolering aan te wateren. En binnen in de barak gromt de opzichter van Bruns en Boncke Hij gromt, omdat die bulldozers hem vies in de weg lopen bij dit bouwproject van 96 woningen, die daar tussen de Merseloseweg en de Kruitweg, en tussen de Kruitweg en de Vlakwaterweg omhoogschie- ten. „Waarom legt men in Venray altijd de straten eerst aan, als de huizen gebouwd zijn, in plaats van te vorenis zijn vraag. We weten het antwoord niet, maar sta melen desondanks dat er personeel te weinig is en dat eerst het Des- selke klaar moet, waar de mensen al in de woningen zitten Ondanks het feit, dat zijn stem ming niet direct zo zonnig is als het weer, is hij bereid ons dit bouw project te laten zien, waar de ar beiders - juist terug van hun va- cantie - nog niet precies de oude slag te pakken hebben. TEN ZUIDEN Ten zuiden van de Kruitweg, dus in de richting van de Vlakwaterweg, worden o.m. de woningen gebouwd waarvan de Kath. Wergeversver- eniging bouwheer is. Betrekkelijk grote woningen met een gemiddelde inhoud van 385 m3. Op de begane grond vinden we een ruime hal met WC, een keuken van 220x360 met kelderkast. Op de eerste verdieping zijn 4 slaapkamers met douchecel en het dak verbergt 2 zolders die be reikbaar zijn met een Vliso-trap. De slaapkamers lijken kleiner dan ze zijn, maar grote kasten kan men niet plaatsen. Daarvoor zijn trou wens 2 bergkasten op deze verdie ping aangebracht. De aankoopprijzen schijnen te lig gen rond de 23.000 Bevestiging van deze prijs was niet te krijgen. Op de eerste 10 van deze woning en liggen thans de pannen en op het „planbord" staat aangegeven dat de stucadoors hier de komende week moeten beginnen. Deze week moeten er nog acht onder de pannen, zodat, als de stu cadoors er eenmaal zijn, zij vlot aan de gang kunnen blijven. Men rekent dat de stucadoors er 5 per week af leveren. Men heeft tekort gehad aan perso neel en dat trouwens nog, zodat men iets achter is op het programma, m,aar eind september hoopt men deze huizen te gaan opleveren. Zon der straten en zonder trottoirs. TEN NOORDEN Tussen Kruitweg en Merselose-; weg komen de 66 andere woningen te liggen, die het aannemingsbedrijf Bruns en Boncke hier voor eigen rekening bouwt, ter latere verkoop. Een ploeg van 30 man bouwt hier 7 middenstandswoningen en 59 an dere. De 7 middenstandswoningen doen het op de tekening heel goed, maar op de bouw zelf is er nog weinig van te zien. Men is nog aan de begane grond bezig. Deze wo ningen zijn 350 m3 groot, hebben onder ongeveer de zelfde indeling als de „Werkgeverswoningen", maar op de eerste verdieping zijn slechts 3 slaapkamers en een douchecel. De vierde slaapkamer is op zolder en via een normale trap te bereiken. Deze zolderkamer heeft aan de achterkant een grote dakkapel. De prijzen van deze middenstands woningen (waarmee men 04. wel wat geheimzinnig is) zullen om de 30.000 draaien. De andere woningen (59 stuks) hebben deze zolderslaapkamer niet en evenmin de „echte" trap naar de zolder. Hier bereikt men de zolder weer via een Vliso-trap. Men heeft dus maar de beschikking over drie slaapkamers. Het bij deze woningen gebruikte materiaal schijnt kwali tatief beter te zijn als te doen ge bruikelijk, maar de woningen kos ten dan ook 26.800 Ook deze woningen wil men vóór de winter klaar hebben, zodat bin nen enkele maanden dit bouwcom plex in West gereed zal zijn. HOOGTEVERSCHIL Als eerste de beste leek kan men constateren dat de Merseloseweg la ger ligt dan het bouwterrein tussen deze weg en de Kruitweg. Wij heb ben ons \afgevraagd hoe men dit hoogteverschil wil overbruggen. Zijn we goed ingelicht, dan is het de bedoeling dat de verbindingsstraten tussen Kruitweg en Merseloseweg nog al vrij sterk zullen dalen ter hoogte van de nu nog staande nood woningen. Deze woningen zullen eerlang vervangen worden door een rij huizen, tussen wier tuinmuren deze weg-afdalingen dan ingeklemd worden. Of het verkeer-technisch verantwoord is, dat men zulke erg „vlotte" uitgangen krijgt op de Mer seloseweg is iets wat we wagen te jbetwijtfeflien BIJZONDERE BEBOUWING Vóór langs de Kruitweg blijft een heel stuk open liggen, voor „open bare bebouwing" ,zo staat het op de kaart aangegeven. Wordt het 'n school, 'n gymnastiekzaal? De tijd zal het wel leren Voor wat de verdere plannen be treft, schijnen de eerstvolgende wo ningen in de richting van de Vlak waterweg gebouwd te zullen wor den, om zodoende de parochie van Christus Koning wat meer af te ron den Nu men er eenmaal aan het bou wen is, wil men er voorlopig liever niet ophouden.Zeker is dat sinds men daar, na de vorstperiode, be gonnen is, een knap stuk werk heeft verzet. van zaterdag 16 augustus 1913 - Aan L.A. Spierings, aannemer te Boxtel is bij onderhandse over eenkomst opgedragen het maken van een aardebaan met daarbij behoren de kunstwerken en klinkerbestrating van Oploo naar Overloon, tot aan de Limburgse grens en verder tot Venray, voor de som van 93.000 In onze gemeente hebben zich wederom vele gevallen van vlekziek te onder de varkens voorgedaan, met dodelijke afloop. Maandag werd alhier door No taris Esser, Horst, publiek verkocht een winkelhuis met café en twee woningen, gelegen Grote Markt Hofstraat. Eigenaar werd de heer Jac. Fonck alhier, voor de som van 9510.— Voor de aanteleggen kunstweg Venray-Oploo zijn aan de Maas te ■Vïerlin^sbeek bereids een tweetal schepen met kiezel gelost. Men ver wacht dat met de werkzaamheden spoedig zal worden begonnen. De burgemeester van Venray maakt bekend dat bij de gehouden schietoefeningen in de Peel meerde re hulzen van projectielen zijn zoek geraakt of in handen van inwoners zijn gekomen. Hij nodigt iedereen uit die in het bezit is van zulk een huls deze voor 20 augustus in te leveren bij de Brigade Marechausse te Horst of ten Raadhuize alhier. Te Nijmegen werd aanbesteed het bouwen van een kerk (met to ren) pastorie en klooster, op de Ur- sulaberg, voor de H. Landstichting aldaar. Laagste inschrijver was de fa. Berntzen en Braam te Nijmegen met 216.990.— en 198.990.— resp. met en zonder toren. Huurprijzen: Er werd te huur gevraagd een huis, liefst met tuin en bij voorkeur in de kom van Ven ray. Huurwaarde 100.per jaar. WONINGBOUW WEST IN BEELD Onze foto's geven een beeld van dit bouwproject direct na de lange vorstperiode en direct na de bouw vakvakanties. Een verschil van nog Tgeen half jaar. Foto: G. Kruijsen Waarom een levensschool is de vraag van verschillende ouders van jonge mensen en zelfs van bedrijven. Waartoe is het nodig dat jongelui die van een lagere school of van de LTS komen en die het „volle leven" ingaan, nog eens naar de levensschool moe ten? Dat was er vroeger toch cok niet, en is dat geen geld- en tijdverspilling? Vragen die men, jammer genoeg nog te veel hoort in onze tijd. Dat men daarbij vergelijkingen met vroeger trekt, toont al aan dat men „ergens" de bus mist. Vroeger ken de men niet de fabrieken en be drijven van nu, vroeger was de ver houding ouderszoon/dochter anders als nu, de verhouding werkgever werknemer gemoedelijker en recht streekser dan thans. Er is op dit ter rein ontzaggelijk veel veranderd. Niet alleen is de werkende jeugd veel groter in getal geworden, maar ook de situatie waarin en waaron der ze moeten werken is heel wat gewijzigd. Zelfs een leek kan en moet begrijpen dat men een jonge mens, op een leeftijd, waarop hij nog ver van een werkelijk volwassenheid verwijderd is, niet ongestraft vol ledig in het arbeidsproces kan worden opgenomen. Het is eigenaar dig dat zo gauw het jonge meisje of de jongeman het arbeidsproces in gaat, men thuis aanneemt dat hij of zij nu geen kind meer is ,iets wat de betrokkene zelf liefst zo hard mogelijk onderstreept, al was het alleen om wat meer zakcenten te krijgen. Op het bedrijf tracht hij ook als „volwaardig" door te gaan, door mee te doen met de oudere arbei ders, wier opvattingen en oordelen hij klakkeloos overneemt. En gezien 't feit dat vele oudere arbeiders zich niet bewust zijn van hun verant woordelijkheid tegenover deze jeug dige, behoeft men zich niet te ver wonderen. Als er iets mis gaatDe school die ingesteld is op en rekening houdt met de jeugd heeft plotseling plaats gemaakt voor het bedrijf dat inge steld is op volwassenen en nauwe lijks of geen rekening houdt met de jeugdigen. Hij moet zich aanpassen aan de straffe zakelijkheid en de eisen van het bedrijf dat eigenwil ligheid van de jeugdige niet kan hebben. Die jongelui hebben een soort be geleiding nodig, een helper die hen door dit alles heen, helpt, niet alleen om zich aan te passen aan de nieuwe werksituatie, maar vooral bij hun groei naar volwassenheid. Nu is vol wassenheid een moeilijk begrip. Vol wassen is niet iemand die een be paalde leeftijd heeft en zijn weetje weet, maar degenen die zich weet aan te passen aan de steeds wisse lende omstandigheden in het leven, daar zelfstandig zijn weg in weet te vinden en het goede weet te verwe zenlijken. De een heeft die hulp meer nodig dan de andere, naar rato hij of zij al vormend onderwijs genoten heeft, maar hulp levenshulp in hun overgang naar de wereld der vol wassenen blijft voor allen dringend gewenst. Wat is nu de hulp die de levens school voor de jongens, de jongeren cursussen de Mater Amabilisschool biedt. Op deze scholen is geen voorge schreven leerstof, die afgewerkt moet worden, geen examen met alle mogelijke eisen, maar staat voorop de persoonlijke uitgroei van deze jongens en meisjes. Men kiest der halve lespunten, die opvoedkundig het meest waardevol zijn, die eigen stellingname uitlokken, die het per soonlijke waardigheidsgevoel ver sterken en die de levenszekerheid verhogen. Hieruit kan men zien, dat ook iongens, die nog verder vakonder wijs krijgen via het leerlingenstel- sel ook deze begeleiding moeilik missen kan. Het is wellicht goed dat deze puntjes nog eens worden aangege ven nu zovele jongeren hun intrede doen in het leven d.w.z. de fabriek, het bedrijf, het atelier ingaan. Tus sen bedrijfsleven en levensscholen, tussen ouders en het personeel van deze scholen bestaat een goed kon- takt, maar wellicht dat het boven staande dit kontakt nog verstevigen kan tot heil van de jonge mens. BROMMERS In Horst, Sevenum en Deurne heeft men (en we beperken ons dan maar bij deze nabuurplaatsen) paal en perk gesteld aan het bromfietsge- knetter van dat tetel nozems dat sinds jaar en dag hun dure machien tjes alleen maar gekocht schijnt te hebben om daarmee de hoofdstraten onveilig te maken, uitgesproken op die uren dat een gewoon mens zijn rust wil hebben. In Venray aldus niet. Daar kunnen deze jongelui on gestraft andere mensen tot wanhoop brengen, kunnen ze hun rondjes blij ven rijden tot ze weer anderen van het horen en kijken knettergek ma ken Men kan daar eens om lachen en men kan sjonge, sjonge zeggen ma^r de maat is toch wel vol, als men in huis zijn eigen niet meer verstaanbaar kan maken door het geknetter voor op straat. En dat alles terwijl een minister van verkeer en waterstaat heeft ver klaard dat het de politie is toege staan tegen bromfietsers proces-ver baal op te maken, ook zonder daar bij gebruik te maken van een tech nisch meetapparatuur. Deze stap in de goede richting wordt gelukkig in Venray ook zo nu en dan eens door een politie-agent gezet, en het is werkelijk opmerkelijk en frappant hoe snel zich een dergelijk verbaal tje verspreid en hoe braaf bedoelde jongeliu dan in korte tijd verdwenen zijn, zonder nog enige behoefte te hebben om hun daverende motoren hoogstandjes te laten maken voor aanminnige jongedames, of onder voortdurend gekentter hun frites- zakje leeg te eten. Men behoeft zich geen zorgen te maken dat door harde maatregelen de bonafide bromfietsrijder in het gedrang komt. Ieder politieman kent zijn klanten, daar kan men van op aanMaar het wordt beslist de hoogste tijd dat men Venrays hoofd straten eens van deze plaag gaat ver lossen. Dat zulks heel goed kan moet men de politie in Deurne maar 'ns vragen. KERSEN De directeur van een belangrijke conservenfabriek in de Betuwe heeft verklaard, dat hij kersen in Amerika koopt omdat deze, met de transport kosten in begrepen, toch nog aan zienlijk goedkoper zijn dan de ker sen in zijn eigen streek. Het is eigenlijk een schrikbarende ontdekking, dat 'n fabriek, die mid den in een Nederlandse kersenstreek staat, in Amerika goedkoper kersen kan krijgen. En het is een duidelijk teken, dat er veel aan de wijze van productie in ons land moet schorten. Door het omhooggaan van het in ons land betrekkelijk lage loonpeil zullen de producten, die veel werk krachten vereisen, zoals de kersen teelt, nog duurder worden. Het enige middel om deze ontwikkeling tegen te gaan, is de arbeidsintensieve in dustrieën te mechaniseren. Wanneer men als voorbeeld de kersen neemt, die blijkbaar in Amerika - het land met het hoogste loonpeil - aanzien lijk goedkoper zijn, omdat men daar mechanisch oogst, krijgt men toch wel de indruk, dat in Nederland 'n grote achterstand heerst. De Venrayse Levensschool ging j.l. zaterdag met ongeveer 30 man op kamp in Luxemburg. De leuze „och was ik maar bij moeder thuis ge bleven" die met grote letters op een der wagens was geschilderd, zal wel meer als aardigheid bedoeld zijn, want we kunnen ons niet voor stellen dat er een man bü was die dit kamp zou willen ruilen met moe ders pappot(Foto: G. Kruijsen) De eenzame verdachte zag er echt uit als iemand, die een meisje niet om haar hand durft te vragen. Hij stond wat onzeker in zijn bankje en wierp beurtelings steelse blikken naar de getuige, die het wel had ge durfd en naar de tribune, waar de omstreden vrouwspersoon blijk gaf van haar belangstelling voor de loop van het recht. Hoe gaat dat met zulke mensen. De bloodaard had al heel lang vrien delijk geknikt tegen een meisje. Hij liep lange afstanden door het dorp, in de hoop haar te ontmoeten. In de stille avonduren bedacht hij sierlijke volzinnen vol vurige liefdesverkla ringen, maar als hij haar tegen kwam, dan knikte hij alleen maar vriendelijk en verder kwam hij niet. Hoe gaarne had hij haar het leven gered! Ze hoefde op de randweg niet voor een auto weg te worden ge sleurd en zelfs was er geen kans haar uit een brandende bovenverdie ping weg tet dragen, omdat haar ouderlijk huis helaas niet in vlam men opging. Het ergste was dat hij ook nog een concurrent had, die nu als getuige fungeerde: een jongeman met een fanatiek gezicht en een schreeuwe rige das. Ook deze concurrent was nog niet verder gekomen dan het omloop- en knikstadium. Toen kwam die fotograaf en toen regelde de zaak zich vanzelf. Het was een echte kunstenaar met fluwelen jas, lange haren en zo'n rare hoed op. Op zekere dag ver scheen hij in de dansgelegenheid om foto's te maken .Hij knipoogde met zijn toestel naar de concurrent, no teerde diens adres en beloofde de welgeslaagde opname te zullen stu ren. De blode verdachte had dat alles op een afstand gezien en kreeg in eens „zijn inval". Toen de fanatieke concurrent klaar was, stapte hij op zijn beurt naar de fotograaf. Hij trok zn dasje recht, kamde zijn kuif, zet te zijn borst vooruit en liet zich kie ken. Vervolgens betaalde hij de op name en gaf listiglijk het adres van zijn aangebedene op. Nu zou de zaak wel in orde komen, dacht hij. In tij den had hij zich niet meer zo gerust gevoeld. De weken verstreken evenwel en hij merkte niets. Of toch, enkele we ken geleden bemerkte hij wel wat: de concurrent was hem vóór ge weest! Die stond met opgemaakte kuif in de danszaal met „zijn" meis je te praten, terwijl hij, de verdach te, alleen maar mocht knikken. De verbazing was zeer pijnlijk, dat dient te worden gezegd. De zaak werd nog pijnlijker toen de concurrent hem op de schouder tikte. „Hoor eens", zei hij, „die fotograaf, die laatst hier in de zaal foto's heeft gemaakt, schijnt zich te hebben vergist. Ik heb tenminste jouw foto gekregen. En hoe 't kan begrijp ik niet, maar Truusje hier heeft een foto van mij ontvangen. Ik heb 'm haar maar la ten houden. Hier heb je de jouwe!" U voelt hier weer fijntjes een van die zachte tikjes met een voorhamc-r die het noodlot nu en dan uitdeelt om wat afwisseling op onze platge trapte levenspaden te brengen. De verdachte evenwel putte zich niet uit in bespiegelingen omtrent "s men sen lot. Hij wierp zijn bleuheid van zich, sprak over knullen die niet in een danszaal moesten mogen en greep de concurrent bij zijn colbert. Want hij gevoelde zich zwaar ge nept, gelijk dat in de volksmond wordt genoemd. De politie heeft later alles heel se cuur uitgezocht. De fotograaf had zich inderdaad vergist. Want ook 'n fotograaf en zelfs een danszaal fotograaf is maar een mens en dus feilbaar. In het gelaat van de concurrent had de verbalisant spo ren aangetroffen die ontegenzegge lijk op mishandeling wezen, terwijl een gescheurd colbertje getuigde van de drang tot vernieling. De rechter keek medelijdend naar de zielige vrijgezel in het verdach tenbankje. De officier sprak strenge woorden van handen thuis houden en onbeschaafd optreden. Vijfen twintig gulden moet dat kosten. Want wie de schande heeft, die heeft de schade ook. Op de tribune stond Truusje, die verzaligd keek naar de deerlijk aan gerande concurrent met schreeuwe rige das. Met diens foto in haar tasje. Het Vormingscentrum voor Noord Limburg „Kasteel Well" organiseert op zaterdag 31 augustus en zondag 1 september een cultureel weekend onder de naam „Cultureel Contact". Het is de bedoeling om de Noord limburgse bevolking in al haar ge ledingen tijdens deze ontmoetings dagen in contact te brengen met verschillende cultuurvormen, die in deze streek beoefend worden. Wan neer het experiment slaagt, wil men van „Cultureel Contact" een jaar lijks terugkerende gebeurtenis ma ken. Voor zaterdag 31 augustus omvat het programma o.m. voordrachten, declamaties en volksdansen van de dialectvereniging „Veldeke"; een inleiding over de geschiedenis van kasteel Well door pastoor Driessen; concerten door leerlingen van de muziekschool te Venlo en een voca le uitvoering door het zangkoor „Ni- sono" van Wellerlooi. Dit programma wordt, voor een se lect gezelschap, afgewerkt vanaf 's middags twee uur. Om 8 uur 's avonds krijgt de bijeenkomst een algemeen karakter, wanneer op de binnenplaats van het kasteel de pre miere gegeven wordt van het blij spel „De Herbergierster" van Carlo Goldoni. Het stuk wordt gebracht door cursisten van de toneelvor mingscursus (amateurs uit Noord- Limburg) onder regie van de heer Jo v. d. Ven, bekend acteur van de Speelgroep Limburg en thans pro vinciaal toneeladviseur in Limburg. Na afloop van de uitvoering is er gezellig samenzijn in het kasteel of de omringende lusthof. De tweede dag van „Cultureel Contact" is speciaal bedoeld voor de Noordlimburgse toneelverenigingen, die dan op uitnodiging van de werk groep voor amateurtoneel op kasteel Well worden verwacht, 's Avonds om 7 uur krijgen zij een heropvoe ring van „De Herbergierster" te zien met omstreeks half tien een gezelli ge nabespreking in de kasteelkelder. Daarvoor is de bekende toneelrecen sent en romancier Paul Haimon be reid gevonden, die met het (deskun dig) publiek over de uitvoering van gedachten zal wisselen. Nu de werkgroep voor amateur toneel reeds diverse nuttige contac ten heeft gelegd met het regionale toneelleven, verwacht men op zon dagavond 1 september een grote op komst.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 5