l&
Overpeinzingen
Woningbouw West vordert gestadig
aaióm levensschool
Uit Peel en Haas
Politierechter
Cultureel
contact
™S?ES?rSATg18VEPOaS?BdUeSn TSTsfa omo^I WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963 No. 32
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
PRIJS PER KWARTAAL 11.50 (bulteo Venray 1.75)
De bulldozer sputterde giftigNu de bouwvakvacajnties voorbij
zjjn, was het weer werken geblazen daar op die grote bouwterreinen,
links en rechts van de Kruitweg. De zware banden vreten zich in de
aarde en de modder spuit op, door al dat water dat wordt gebruikt
om de riolering aan te wateren.
En binnen in de barak gromt de opzichter van Bruns en Boncke
Hij gromt, omdat die bulldozers
hem vies in de weg lopen bij dit
bouwproject van 96 woningen, die
daar tussen de Merseloseweg en de
Kruitweg, en tussen de Kruitweg
en de Vlakwaterweg omhoogschie-
ten. „Waarom legt men in Venray
altijd de straten eerst aan, als de
huizen gebouwd zijn, in plaats van
te vorenis zijn vraag. We
weten het antwoord niet, maar sta
melen desondanks dat er personeel
te weinig is en dat eerst het Des-
selke klaar moet, waar de mensen
al in de woningen zitten
Ondanks het feit, dat zijn stem
ming niet direct zo zonnig is als
het weer, is hij bereid ons dit bouw
project te laten zien, waar de ar
beiders - juist terug van hun va-
cantie - nog niet precies de oude
slag te pakken hebben.
TEN ZUIDEN
Ten zuiden van de Kruitweg, dus
in de richting van de Vlakwaterweg,
worden o.m. de woningen gebouwd
waarvan de Kath. Wergeversver-
eniging bouwheer is. Betrekkelijk
grote woningen met een gemiddelde
inhoud van 385 m3. Op de begane
grond vinden we een ruime hal met
WC, een keuken van 220x360 met
kelderkast. Op de eerste verdieping
zijn 4 slaapkamers met douchecel en
het dak verbergt 2 zolders die be
reikbaar zijn met een Vliso-trap.
De slaapkamers lijken kleiner dan
ze zijn, maar grote kasten kan men
niet plaatsen. Daarvoor zijn trou
wens 2 bergkasten op deze verdie
ping aangebracht.
De aankoopprijzen schijnen te lig
gen rond de 23.000 Bevestiging
van deze prijs was niet te krijgen.
Op de eerste 10 van deze woning
en liggen thans de pannen en op
het „planbord" staat aangegeven dat
de stucadoors hier de komende week
moeten beginnen.
Deze week moeten er nog acht
onder de pannen, zodat, als de stu
cadoors er eenmaal zijn, zij vlot aan
de gang kunnen blijven. Men rekent
dat de stucadoors er 5 per week af
leveren.
Men heeft tekort gehad aan perso
neel en dat trouwens nog, zodat men
iets achter is op het programma,
m,aar eind september hoopt men
deze huizen te gaan opleveren. Zon
der straten en zonder trottoirs.
TEN NOORDEN
Tussen Kruitweg en Merselose-;
weg komen de 66 andere woningen
te liggen, die het aannemingsbedrijf
Bruns en Boncke hier voor eigen
rekening bouwt, ter latere verkoop.
Een ploeg van 30 man bouwt hier
7 middenstandswoningen en 59 an
dere. De 7 middenstandswoningen
doen het op de tekening heel goed,
maar op de bouw zelf is er nog
weinig van te zien. Men is nog aan
de begane grond bezig. Deze wo
ningen zijn 350 m3 groot, hebben
onder ongeveer de zelfde indeling
als de „Werkgeverswoningen", maar
op de eerste verdieping zijn slechts
3 slaapkamers en een douchecel. De
vierde slaapkamer is op zolder en
via een normale trap te bereiken.
Deze zolderkamer heeft aan de
achterkant een grote dakkapel.
De prijzen van deze middenstands
woningen (waarmee men 04. wel
wat geheimzinnig is) zullen om de
30.000 draaien.
De andere woningen (59 stuks)
hebben deze zolderslaapkamer niet
en evenmin de „echte" trap naar de
zolder. Hier bereikt men de zolder
weer via een Vliso-trap. Men heeft
dus maar de beschikking over drie
slaapkamers. Het bij deze woningen
gebruikte materiaal schijnt kwali
tatief beter te zijn als te doen ge
bruikelijk, maar de woningen kos
ten dan ook 26.800
Ook deze woningen wil men vóór
de winter klaar hebben, zodat bin
nen enkele maanden dit bouwcom
plex in West gereed zal zijn.
HOOGTEVERSCHIL
Als eerste de beste leek kan men
constateren dat de Merseloseweg la
ger ligt dan het bouwterrein tussen
deze weg en de Kruitweg. Wij heb
ben ons \afgevraagd hoe men dit
hoogteverschil wil overbruggen. Zijn
we goed ingelicht, dan is het de
bedoeling dat de verbindingsstraten
tussen Kruitweg en Merseloseweg
nog al vrij sterk zullen dalen ter
hoogte van de nu nog staande nood
woningen. Deze woningen zullen
eerlang vervangen worden door een
rij huizen, tussen wier tuinmuren
deze weg-afdalingen dan ingeklemd
worden. Of het verkeer-technisch
verantwoord is, dat men zulke erg
„vlotte" uitgangen krijgt op de Mer
seloseweg is iets wat we wagen te
jbetwijtfeflien
BIJZONDERE BEBOUWING
Vóór langs de Kruitweg blijft een
heel stuk open liggen, voor „open
bare bebouwing" ,zo staat het op
de kaart aangegeven. Wordt het 'n
school, 'n gymnastiekzaal? De tijd
zal het wel leren
Voor wat de verdere plannen be
treft, schijnen de eerstvolgende wo
ningen in de richting van de Vlak
waterweg gebouwd te zullen wor
den, om zodoende de parochie van
Christus Koning wat meer af te ron
den
Nu men er eenmaal aan het bou
wen is, wil men er voorlopig liever
niet ophouden.Zeker is dat sinds
men daar, na de vorstperiode, be
gonnen is, een knap stuk werk heeft
verzet.
van zaterdag 16 augustus 1913
- Aan L.A. Spierings, aannemer
te Boxtel is bij onderhandse over
eenkomst opgedragen het maken van
een aardebaan met daarbij behoren
de kunstwerken en klinkerbestrating
van Oploo naar Overloon, tot aan
de Limburgse grens en verder tot
Venray, voor de som van 93.000
In onze gemeente hebben zich
wederom vele gevallen van vlekziek
te onder de varkens voorgedaan,
met dodelijke afloop.
Maandag werd alhier door No
taris Esser, Horst, publiek verkocht
een winkelhuis met café en twee
woningen, gelegen Grote Markt
Hofstraat. Eigenaar werd de heer
Jac. Fonck alhier, voor de som van
9510.—
Voor de aanteleggen kunstweg
Venray-Oploo zijn aan de Maas te
■Vïerlin^sbeek bereids een tweetal
schepen met kiezel gelost. Men ver
wacht dat met de werkzaamheden
spoedig zal worden begonnen.
De burgemeester van Venray
maakt bekend dat bij de gehouden
schietoefeningen in de Peel meerde
re hulzen van projectielen zijn zoek
geraakt of in handen van inwoners
zijn gekomen. Hij nodigt iedereen uit
die in het bezit is van zulk een huls
deze voor 20 augustus in te leveren
bij de Brigade Marechausse te Horst
of ten Raadhuize alhier.
Te Nijmegen werd aanbesteed
het bouwen van een kerk (met to
ren) pastorie en klooster, op de Ur-
sulaberg, voor de H. Landstichting
aldaar. Laagste inschrijver was de
fa. Berntzen en Braam te Nijmegen
met 216.990.— en 198.990.— resp.
met en zonder toren.
Huurprijzen: Er werd te huur
gevraagd een huis, liefst met tuin
en bij voorkeur in de kom van Ven
ray. Huurwaarde 100.per jaar.
WONINGBOUW WEST IN BEELD
Onze foto's geven een beeld van dit
bouwproject direct na de lange
vorstperiode en direct na de bouw
vakvakanties. Een verschil van nog
Tgeen half jaar. Foto: G. Kruijsen
Waarom een levensschool is de vraag van verschillende ouders
van jonge mensen en zelfs van bedrijven. Waartoe is het nodig
dat jongelui die van een lagere school of van de LTS komen en
die het „volle leven" ingaan, nog eens naar de levensschool moe
ten? Dat was er vroeger toch cok niet, en is dat geen geld- en
tijdverspilling?
Vragen die men, jammer genoeg
nog te veel hoort in onze tijd. Dat
men daarbij vergelijkingen met
vroeger trekt, toont al aan dat men
„ergens" de bus mist. Vroeger ken
de men niet de fabrieken en be
drijven van nu, vroeger was de ver
houding ouderszoon/dochter anders
als nu, de verhouding werkgever
werknemer gemoedelijker en recht
streekser dan thans. Er is op dit ter
rein ontzaggelijk veel veranderd.
Niet alleen is de werkende jeugd
veel groter in getal geworden, maar
ook de situatie waarin en waaron
der ze moeten werken is heel wat
gewijzigd. Zelfs een leek kan en
moet begrijpen dat men een jonge
mens, op een leeftijd, waarop hij nog
ver van een werkelijk volwassenheid
verwijderd is, niet ongestraft vol
ledig in het arbeidsproces kan
worden opgenomen. Het is eigenaar
dig dat zo gauw het jonge meisje
of de jongeman het arbeidsproces in
gaat, men thuis aanneemt dat hij of
zij nu geen kind meer is ,iets wat
de betrokkene zelf liefst zo hard
mogelijk onderstreept, al was het
alleen om wat meer zakcenten te
krijgen.
Op het bedrijf tracht hij ook als
„volwaardig" door te gaan, door
mee te doen met de oudere arbei
ders, wier opvattingen en oordelen
hij klakkeloos overneemt. En gezien
't feit dat vele oudere arbeiders zich
niet bewust zijn van hun verant
woordelijkheid tegenover deze jeug
dige, behoeft men zich niet te ver
wonderen.
Als er iets mis gaatDe school
die ingesteld is op en rekening houdt
met de jeugd heeft plotseling plaats
gemaakt voor het bedrijf dat inge
steld is op volwassenen en nauwe
lijks of geen rekening houdt met de
jeugdigen. Hij moet zich aanpassen
aan de straffe zakelijkheid en de
eisen van het bedrijf dat eigenwil
ligheid van de jeugdige niet kan
hebben.
Die jongelui hebben een soort be
geleiding nodig, een helper die hen
door dit alles heen, helpt, niet alleen
om zich aan te passen aan de nieuwe
werksituatie, maar vooral bij hun
groei naar volwassenheid. Nu is vol
wassenheid een moeilijk begrip. Vol
wassen is niet iemand die een be
paalde leeftijd heeft en zijn weetje
weet, maar degenen die zich weet
aan te passen aan de steeds wisse
lende omstandigheden in het leven,
daar zelfstandig zijn weg in weet te
vinden en het goede weet te verwe
zenlijken.
De een heeft die hulp meer nodig
dan de andere, naar rato hij of zij
al vormend onderwijs genoten heeft,
maar hulp levenshulp in hun
overgang naar de wereld der vol
wassenen blijft voor allen dringend
gewenst.
Wat is nu de hulp die de levens
school voor de jongens, de jongeren
cursussen de Mater Amabilisschool
biedt.
Op deze scholen is geen voorge
schreven leerstof, die afgewerkt
moet worden, geen examen met alle
mogelijke eisen, maar staat voorop
de persoonlijke uitgroei van deze
jongens en meisjes. Men kiest der
halve lespunten, die opvoedkundig
het meest waardevol zijn, die eigen
stellingname uitlokken, die het per
soonlijke waardigheidsgevoel ver
sterken en die de levenszekerheid
verhogen.
Hieruit kan men zien, dat ook
iongens, die nog verder vakonder
wijs krijgen via het leerlingenstel-
sel ook deze begeleiding moeilik
missen kan.
Het is wellicht goed dat deze
puntjes nog eens worden aangege
ven nu zovele jongeren hun intrede
doen in het leven d.w.z. de fabriek,
het bedrijf, het atelier ingaan. Tus
sen bedrijfsleven en levensscholen,
tussen ouders en het personeel van
deze scholen bestaat een goed kon-
takt, maar wellicht dat het boven
staande dit kontakt nog verstevigen
kan tot heil van de jonge mens.
BROMMERS
In Horst, Sevenum en Deurne heeft
men (en we beperken ons dan maar
bij deze nabuurplaatsen) paal en
perk gesteld aan het bromfietsge-
knetter van dat tetel nozems dat
sinds jaar en dag hun dure machien
tjes alleen maar gekocht schijnt te
hebben om daarmee de hoofdstraten
onveilig te maken, uitgesproken op
die uren dat een gewoon mens zijn
rust wil hebben. In Venray aldus
niet. Daar kunnen deze jongelui on
gestraft andere mensen tot wanhoop
brengen, kunnen ze hun rondjes blij
ven rijden tot ze weer anderen van
het horen en kijken knettergek ma
ken
Men kan daar eens om lachen en
men kan sjonge, sjonge zeggen
ma^r de maat is toch wel vol, als
men in huis zijn eigen niet meer
verstaanbaar kan maken door het
geknetter voor op straat.
En dat alles terwijl een minister
van verkeer en waterstaat heeft ver
klaard dat het de politie is toege
staan tegen bromfietsers proces-ver
baal op te maken, ook zonder daar
bij gebruik te maken van een tech
nisch meetapparatuur. Deze stap in
de goede richting wordt gelukkig in
Venray ook zo nu en dan eens door
een politie-agent gezet, en het is
werkelijk opmerkelijk en frappant
hoe snel zich een dergelijk verbaal
tje verspreid en hoe braaf bedoelde
jongeliu dan in korte tijd verdwenen
zijn, zonder nog enige behoefte te
hebben om hun daverende motoren
hoogstandjes te laten maken voor
aanminnige jongedames, of onder
voortdurend gekentter hun frites-
zakje leeg te eten.
Men behoeft zich geen zorgen te
maken dat door harde maatregelen
de bonafide bromfietsrijder in het
gedrang komt. Ieder politieman kent
zijn klanten, daar kan men van op
aanMaar het wordt beslist de
hoogste tijd dat men Venrays hoofd
straten eens van deze plaag gaat ver
lossen. Dat zulks heel goed kan moet
men de politie in Deurne maar 'ns
vragen.
KERSEN
De directeur van een belangrijke
conservenfabriek in de Betuwe heeft
verklaard, dat hij kersen in Amerika
koopt omdat deze, met de transport
kosten in begrepen, toch nog aan
zienlijk goedkoper zijn dan de ker
sen in zijn eigen streek.
Het is eigenlijk een schrikbarende
ontdekking, dat 'n fabriek, die mid
den in een Nederlandse kersenstreek
staat, in Amerika goedkoper kersen
kan krijgen. En het is een duidelijk
teken, dat er veel aan de wijze van
productie in ons land moet schorten.
Door het omhooggaan van het in
ons land betrekkelijk lage loonpeil
zullen de producten, die veel werk
krachten vereisen, zoals de kersen
teelt, nog duurder worden. Het enige
middel om deze ontwikkeling tegen
te gaan, is de arbeidsintensieve in
dustrieën te mechaniseren. Wanneer
men als voorbeeld de kersen neemt,
die blijkbaar in Amerika - het land
met het hoogste loonpeil - aanzien
lijk goedkoper zijn, omdat men daar
mechanisch oogst, krijgt men toch
wel de indruk, dat in Nederland 'n
grote achterstand heerst.
De Venrayse Levensschool ging j.l. zaterdag met ongeveer 30 man op
kamp in Luxemburg. De leuze „och was ik maar bij moeder thuis ge
bleven" die met grote letters op een der wagens was geschilderd, zal
wel meer als aardigheid bedoeld zijn, want we kunnen ons niet voor
stellen dat er een man bü was die dit kamp zou willen ruilen met moe
ders pappot(Foto: G. Kruijsen)
De eenzame verdachte zag er echt
uit als iemand, die een meisje niet
om haar hand durft te vragen. Hij
stond wat onzeker in zijn bankje en
wierp beurtelings steelse blikken
naar de getuige, die het wel had ge
durfd en naar de tribune, waar de
omstreden vrouwspersoon blijk gaf
van haar belangstelling voor de
loop van het recht.
Hoe gaat dat met zulke mensen.
De bloodaard had al heel lang vrien
delijk geknikt tegen een meisje. Hij
liep lange afstanden door het dorp,
in de hoop haar te ontmoeten. In de
stille avonduren bedacht hij sierlijke
volzinnen vol vurige liefdesverkla
ringen, maar als hij haar tegen
kwam, dan knikte hij alleen maar
vriendelijk en verder kwam hij niet.
Hoe gaarne had hij haar het leven
gered! Ze hoefde op de randweg niet
voor een auto weg te worden ge
sleurd en zelfs was er geen kans
haar uit een brandende bovenverdie
ping weg tet dragen, omdat haar
ouderlijk huis helaas niet in vlam
men opging.
Het ergste was dat hij ook nog een
concurrent had, die nu als getuige
fungeerde: een jongeman met een
fanatiek gezicht en een schreeuwe
rige das. Ook deze concurrent was
nog niet verder gekomen dan het
omloop- en knikstadium. Toen
kwam die fotograaf en toen regelde
de zaak zich vanzelf.
Het was een echte kunstenaar met
fluwelen jas, lange haren en zo'n
rare hoed op. Op zekere dag ver
scheen hij in de dansgelegenheid om
foto's te maken .Hij knipoogde met
zijn toestel naar de concurrent, no
teerde diens adres en beloofde de
welgeslaagde opname te zullen stu
ren.
De blode verdachte had dat alles
op een afstand gezien en kreeg in
eens „zijn inval". Toen de fanatieke
concurrent klaar was, stapte hij op
zijn beurt naar de fotograaf. Hij trok
zn dasje recht, kamde zijn kuif, zet
te zijn borst vooruit en liet zich kie
ken. Vervolgens betaalde hij de op
name en gaf listiglijk het adres van
zijn aangebedene op. Nu zou de zaak
wel in orde komen, dacht hij. In tij
den had hij zich niet meer zo gerust
gevoeld.
De weken verstreken evenwel en
hij merkte niets. Of toch, enkele we
ken geleden bemerkte hij wel wat:
de concurrent was hem vóór ge
weest! Die stond met opgemaakte
kuif in de danszaal met „zijn" meis
je te praten, terwijl hij, de verdach
te, alleen maar mocht knikken. De
verbazing was zeer pijnlijk, dat dient
te worden gezegd. De zaak werd nog
pijnlijker toen de concurrent hem
op de schouder tikte. „Hoor eens",
zei hij, „die fotograaf, die laatst hier
in de zaal foto's heeft gemaakt,
schijnt zich te hebben vergist. Ik
heb tenminste jouw foto gekregen.
En hoe 't kan begrijp ik niet, maar
Truusje hier heeft een foto van mij
ontvangen. Ik heb 'm haar maar la
ten houden. Hier heb je de jouwe!"
U voelt hier weer fijntjes een van
die zachte tikjes met een voorhamc-r
die het noodlot nu en dan uitdeelt
om wat afwisseling op onze platge
trapte levenspaden te brengen. De
verdachte evenwel putte zich niet
uit in bespiegelingen omtrent "s men
sen lot. Hij wierp zijn bleuheid van
zich, sprak over knullen die niet in
een danszaal moesten mogen en
greep de concurrent bij zijn colbert.
Want hij gevoelde zich zwaar ge
nept, gelijk dat in de volksmond
wordt genoemd.
De politie heeft later alles heel se
cuur uitgezocht. De fotograaf had
zich inderdaad vergist. Want ook 'n
fotograaf en zelfs een danszaal
fotograaf is maar een mens en
dus feilbaar. In het gelaat van de
concurrent had de verbalisant spo
ren aangetroffen die ontegenzegge
lijk op mishandeling wezen, terwijl
een gescheurd colbertje getuigde van
de drang tot vernieling.
De rechter keek medelijdend naar
de zielige vrijgezel in het verdach
tenbankje. De officier sprak strenge
woorden van handen thuis houden
en onbeschaafd optreden. Vijfen
twintig gulden moet dat kosten.
Want wie de schande heeft, die heeft
de schade ook.
Op de tribune stond Truusje, die
verzaligd keek naar de deerlijk aan
gerande concurrent met schreeuwe
rige das. Met diens foto in haar
tasje.
Het Vormingscentrum voor Noord
Limburg „Kasteel Well" organiseert
op zaterdag 31 augustus en zondag
1 september een cultureel weekend
onder de naam „Cultureel Contact".
Het is de bedoeling om de Noord
limburgse bevolking in al haar ge
ledingen tijdens deze ontmoetings
dagen in contact te brengen met
verschillende cultuurvormen, die in
deze streek beoefend worden. Wan
neer het experiment slaagt, wil men
van „Cultureel Contact" een jaar
lijks terugkerende gebeurtenis ma
ken.
Voor zaterdag 31 augustus omvat
het programma o.m. voordrachten,
declamaties en volksdansen van de
dialectvereniging „Veldeke"; een
inleiding over de geschiedenis van
kasteel Well door pastoor Driessen;
concerten door leerlingen van de
muziekschool te Venlo en een voca
le uitvoering door het zangkoor „Ni-
sono" van Wellerlooi.
Dit programma wordt, voor een se
lect gezelschap, afgewerkt vanaf
's middags twee uur. Om 8 uur
's avonds krijgt de bijeenkomst een
algemeen karakter, wanneer op de
binnenplaats van het kasteel de pre
miere gegeven wordt van het blij
spel „De Herbergierster" van Carlo
Goldoni. Het stuk wordt gebracht
door cursisten van de toneelvor
mingscursus (amateurs uit Noord-
Limburg) onder regie van de heer
Jo v. d. Ven, bekend acteur van de
Speelgroep Limburg en thans pro
vinciaal toneeladviseur in Limburg.
Na afloop van de uitvoering is er
gezellig samenzijn in het kasteel of
de omringende lusthof.
De tweede dag van „Cultureel
Contact" is speciaal bedoeld voor de
Noordlimburgse toneelverenigingen,
die dan op uitnodiging van de werk
groep voor amateurtoneel op kasteel
Well worden verwacht, 's Avonds
om 7 uur krijgen zij een heropvoe
ring van „De Herbergierster" te zien
met omstreeks half tien een gezelli
ge nabespreking in de kasteelkelder.
Daarvoor is de bekende toneelrecen
sent en romancier Paul Haimon be
reid gevonden, die met het (deskun
dig) publiek over de uitvoering van
gedachten zal wisselen.
Nu de werkgroep voor amateur
toneel reeds diverse nuttige contac
ten heeft gelegd met het regionale
toneelleven, verwacht men op zon
dagavond 1 september een grote op
komst.