op êezoek in de uiee(
Overpeinzingen
Ingezonden
Lustrum Jeugdvierdaagse
VRIJDAG 26 JULI 1963 No. 30
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
^PEEL EN MAAS la
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAT WRFIfRT AH VHOP UCMD A V PW HM^TRFlfFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 VY ULdYDLriU V VJW1\ V UilIVli 1 1_.1V UlYlvJ 1 1\L<I\L>11 PRIJS PER KIVARTAAL 1.50 (bulten Venr»y 1.75)
GEEN WOORDEN MAAR DADEN
Als je in de late zaterdagavond huiswaarts rijdt over de brede
Midden-Peelweg en afslaat de Beekweg op, klinkt achter je: geen
woorden, maar daden. Het is de muziek uit de feesttent van het
Vredefeest, 't jaarlijks evenement, van Venrays kleinste en jongste
peeldorp de Vredepeel. Geen woorden, maar daden....
Terwijl je in de eindelijk koele
avond huiswaarts rijdt, peins je dan,
dat dit schone lied feitelijk in een
paar woorden tot uitdrukking brengt
wat je telkens ondervindt als je in
dit dorp terecht komt. En je moet
er als krantenman nog al eens we
zen, want is het niet om Minister
Mansholt te „verslaan", dan is het
om de Gouverneur bomen om te
zien zagen, de Deken klokken te
zien dopen, de zuivelfabriek om er
water te brengen ,de rector om er
een kerk te bouwen, de vredepeel-
commissie om er een gemeenschaps
huis op te richten en ga zo maar
door.
ACHT JAREN GELEDEN
is het pas dat de mannen van de
Grontmy naar huis gingen en de
Merselose fanfare Minister Mansholt
een welkom toe kon blazen bij ge
legenheid van de officiële opening
van de Vredepeel.
Deze betrekkelijk kale peelvlak-
te had toen al een bewogen ge
schiedenis achter de rug. Want er
mag dan van Venrays geschiedenis
niet bar veel bekend zijn, bekend is
toch dat in 1308 Jan van Cuyck,
heer over het land van Cuyck, gron
den in gemeenschappelijk bezit gaf
aan de ingezetenen van Sambeek,
Vierlingsbeek en Overloon gelegen
„boven Boxmeer in de richting van
Vierlingsbeek". Een nauwkeurige
grensbepaling ontbrak echter.
In 1407 gaf Reinoud Hertog van
Gelre en Gulik, de heer van Kes-
sel, de gronden rond het kerspel
Venray aan deze gemeente opdat
deze die gronden „eeuwelijk erfelijk
ende nimmer meer hebben, gebruy-
eken ende die genieten sullen."
Maar waar was de grens tussen
beider rechtsgebied, tussen het land
van Cuyk en het land van Kessel,
tussen het Brabantse en het Lim
burgse.
Deze lag „ergens" in de Peel, sinds
eeuwen een onherbergzaam oord,
moerassig en onbewoond, dat een
natuurlijke barrière vormde tussen
Brabant en Limburg. Dit Peelgebied
leverde in die dagen de plaggen,
waar hutten en stallen van gebouwd
werden. Verder was het een prach
tig bijenland en uitermate geschikt
voor het houden van schapen en
koeien.
Venray heeft in de veertiende
eeuw weinig van de rechten gebruik
gemaakt, maar Vierlingsbeek wel,
zelfs zo dat het de Venrayse sche
penen soms wel wat al te erg werd.
Dan werd er een stevig robbertje
gevochten en „die van Vierlings
beek" werden dan naar hun eigen
gebied teruggejaagd.
Karei V heer der Nederlanden be
sloot op aandringen van zijn leen
heren een einde aan de steeds va
ker terugkerende twisten te maken.
Zo werd op 5 mei 1553 een accoord
gesloten tussen Johan van Witten-
horst, drossaart van Kessel en de
Graaf van Buren uit het Cuykse.
Daarin was men tot overeenstem
ming gekomen wat betreft de grens
tussen het Cuykse en het Kesselse.
Deze liep vanaf de Maas via Willi-
brorduskapel te Geysteren naar het
ERGERLIJK VANDALISME
Het volgende gebeurde in Oostrum
in de nacht van zondag op maandag.
Bij mijn familie logerend had ik
mijn brommer, waarmee ik op va-
cantie was uit Friesland, op 'n be
schutte plaats achter de woning ge
plaatst.
Tot mijn verbazing vond ik de
bromfiets 's morgens zeer gehavend.
Men had alles kapot gemaakt wat
men stuk kon maken. Gas- en ver
snellingskabel waren met opzet ver
nield en de benzinetank zat vol zand.
Het gaat mij niet om de aanzien
lijke kosten en het ongerief dat men
van zo'n vandalisme heeft. Wat mij
en U zal verontrusten is de ontstel
lende ervaring dat zoiets gebeurt en
dat dit naar men mij vertelde
reeds meerder malen voorkwam in
de omgeving van Venray. Er zijn
dus enkele personen met zo'n primi
tief misdadige en asociale geest die
tot een dergelijk vandalisme in staat
zijn.
Met deze teleurstellende ervaring
keer ik naar mijn friese diaspora
gebied terug waar ik nog nooit van
zo'n misselijke handeling gehoord
had. Laat de politie en alle goed
willende mensen uit Venray en om
geving trachten deze streek te be
vrijden van zo'n ergelijke misdadig
heid.
PATER B. LEMMENS
Gorredijk - Friesland.
Zwartwater en vandaar naar de paal
bij de Springelbeek. Van deze paal
zou dan een lijn getrokken worden
naar de toren van Bakel. Hiertussen
lag de omstreden driehoek welke
later de Vredepeel werd genoemd.
Om moeilijkheden te voorkomen
werd een regeling getroffen voor 't
gebruik van de gronden in deze drie
hoek. Zij zouden door de ingezete
nen van beide gemeenten kunnen
worden gebruikt, de gebruiksgren-
zen weken dus af van de gebieds-
grenzen. Daarmede was de steen
des aanstoots niet opgeruimd. In
tegendeel de onaangenaamheden
groeiden met de dag. Later bemoei
de ook Oploo zich met de geschillen.
In 1716 werd de grens aangegeven
met palen, maar deze palen in de
volksmond vredepalen genoemd
werden meer dan eens vernield of
verplaatst. In later tijd kwam de
Vredepeel deels onder Frans en Ne
derlands gezag. In de Franse tijd
werd het kadaster ingevoerd en de
Vredepeel ingeschreven in de ge
meente Venray. Er werd echter nog
steeds gevochten om en in de Vre
depeel. Allemaal nog om de ge
bruiksrechten. Dit duurde tot de eer
ste peelontginningen op gang kwa
men.
Toen kwamen verschillende com
missies (o.a. in 1928) die ook geen
oplossing vonden. Maar na 1945 was
men er algemeen van overtuigd, dat
de toestand zo niet langer kon voort
duren. De behoefte aan grond voor
landbouwers werd steeds groter en
honderden hectaren goede ontgin-
ningsgrond zomaar te laten liggen
omwille van rechten ,die in een mo
derne tijd weinig zin hebben, vond
men in strijd met de eisen van de
tijd.
Een commissie, waarin onder an
deren prof. de Quay, Dr. Houben en
Deputé Peters zitting hadden kwam
in 1948 eindelijk tot resultaat.
De Vredepeel zou een gezond
functionerend landbouwgebied wor
den. In de bepalingen stond onder
meer dat 100 ha van de grond aan
Venray zouden komen als vergoe
ding voor gemaakte kosten in de
Vredepeel. Vijftig ha. hiervan nu
werden gereserveerd voor een eigen
kerk voor de Vredepèlers. Vierlings
beek en Oploo kregen ieder 10.000
gulden voor de kosten van aan te
leggen wegen.
Zestien juni 1955 werd de geheel
ontgonnen en verkavelde Vredepeel
door minister Mansholt officieel in
gebruik gesteld.
STRIJD
Betekende dit aan de ene kant dat
nu definitief een bladzijde en ze
ker niet de fraaiste was omgesla
gen uit het geschiedenisboek strijd
was en bleef er in de Vreej.^^^-
Strijd op de eerse plaats tegen
Defensie die met haar plannen voor
een slapend vliegveld niet alleen
kostbare boerengrond „inpikte"
maar de geplande kernvorming van
dit nieuwe peeldorp groots geweld
aandeed. Strijd om het doodgewone
naakte bestaan. Want de peel was
nu wel ontgonnen; maar de vijftig
veelal jonge gezinnen moesten de
grond bewonen en bewerken. Dat
daarbij velen van hen grote finan
ciële offers moesten brengen was
de insiders genoegzaam bekend. Dat
men in de droge jaren z'n hart wel
eens vastgehouden heeft voor deze
zwoegers, is dan ook begrijpelijk. We
hebben de schoolbouw daar beleefd,
de totstandkoming van de eerste
noodkerk. We hebben een borreltje
gepikt in het noodcafeetje, ondank
dat het niet mocht. We hebben de
proef boerderij en daar zien verrij
zen, de onderhandelingen meege
maakt over het te bouwen nieuwe
gemeenschapshuis en het stinkende
water geroken. We hebben beleefd
hoe excellenties en andere hoog
waardigheidsbekleders flesjes met
dit stinkende spul mee naar Den
Haag namen om Minister Mansholt
te herinneren aan zijn afspraak dat
in dit gebied waterleiding zou ko
men, maar ook gezien dat men zelf
de handen aan de schop sloeg om
die waterleiding dan toch maar te
verwezenlijken
Er zijn nieuwe wegen gekomen en
het snelverkeer ontdekte daar in de
wijde vlakte het dorp, dat ternau
wernood aan zijn tweede lustrum toe
is. Men hoort de kleuters in het ge
meenschapshuis hun versjes zingen
en voor de school, die nu eerst echt
school is, speelt .de hope des vader
lands. Van de nabije toren klinkt
het klokje van de jagersvereniging,
als dank voor de goede verstandhou
ding en voor op het kerkplein bre
viert de Rector voor zijn nieuwe
kerk. Het zoveelste teken van sa
menwerking en samenspel.
Ondanks eigen niet geringe
zorgen hebben de 50 gezinnen in
vijf jaren tijds 60.000 gulden voor
een nieuwe kerk en pastorie, bijeen
gebracht uit wekelijkse bijdragen
van de gezinnen, uit maandelijkse
koliekten in de kerk. De opbrengten
van de jachtrechten op de landerijen
zijn voor de nieuwe kerk, een deel
van de oogst werd voor dat doel
verkocht en jaarlijks is er het vrede
feest dat zo'n slordige 5000 harde
guldens bijeenbrengt. Men mag
daarbij de Pastoor van Merselo dan
wel beschieten, maar de verstand
houding met de moederkerk is
prachtig en zelfs nu het rectoraat
„zelfstandig" geworden is, blijft de
goede samenwerking bestaan
Op 22 augustus a.s .zal Mgr. Moors
de nieuwe kerk komen consacre
ren. Wij als persmensen hebben
ons afgevraagd of hiermede nu
een einde gekomen is aan onze
tochten naar de Vreej.
Of dit het laatste zal zijn, wat we
moeten verslaan?
Het zal een feest worden, dat is
zeker. En dat mag ook, want wie
de geschiedenis bekijkt van dit dorp
je, die ziet daarin een duidelijk be
wijs dat samenwerking en samen
spel ook vandaag aan de dag nog
gcede resultaten oplevert en dat de
bewoners van de Vreej beslist te
vreden mogen zijn over wat zij be
reikten
„Geen woorden, maar daden...."
Het afgezaagde liedje zweeft over
een feestvierende Vredepeel.Een
dorp dat door daden groot is gewor
den in de korte tijd van zijn bestaan
en een voorbeeld is voor vele ande
ren
Zondag ging dan de lustrum-
vierdaagse ten einde in een groot
défilé langs het gemeentebestuur van
Venray, de geestelijkheid en het be
stuur van de jeugdvierdaagse. Een
bonte stoet, die muzikaal werd op
geluisterd door de fanfares van Oir-
lo en Merselo, Kon. Harmonie Euter
pe, de drumband van het patronaat
en die van het Theobaldus-gilde van
Overloon ,de drumband van Huize
Servatius, die ook op deze laatste
dag zijn taak trouw bleef om de
wandelaars binnen te halen en de
verschillende trommelcorpsen van
de wandelverenigingen. Een bonte
stoet door de veelkleurige uniformen
maar ook door de massa's bloemen,
die de tippelaars kregen aangeboden
van een gul applaudiserend publiek,
dat in dichte rijen langs de zon
overgoten straten stond.
Een gemeenschapsgebeuren, waar
in de jeugd zo'n grote rol speelde,
maar waarin speciaal zondag ook de
ouderen een kans kregen hun krach
ten te tonen. Welnu, dat is gebeurd,
een 350 wandelaars meldden zich
ook voor deze dag.
Een dankbare voorzitter Schmeitz
kon voor een overvol Henseniusplein
allen danken, die dft grote wandel
festijn mogelijk hebben gemaakt,
terwijl Burgemeester Custers het
comité de dank van Venray over
bracht voor het vele werk wat deze
oi'ganisatie gevraagd heeft.
De prijzen waren als volgt:
5 km.
Schoolpr. St. Ursula, Janssen 645 p.
1. Venray' Glorie
2. WSV Oranje
3. Groep N. Jacobs
4. St. Christoffel 1
5. Desselke
6. St. Christoffel 2
7. Deken Thielenstraat
697
691
688
667
666
650
628
10 km:
Schoolprijzen:
1. Ursulaschool, Manders 859
2. Ursulaschool, Peeters 842
3. Meisjesschool Oostrum 829
4. Jongensschool Oostrum 814
5. 6e klas School Merselo 812
6. 5e klas Merselo 811
Groepen:
1. Desselke 879
2. Molenplein 876
3. Oranje 873
4. St. Christoffel 851
5. De jonge tippelaars, Leunen 831
6. Welpen Leunen 813
7. Gidsen St. Oda 808
8. Jeugd SW 789
15 km:
Schoolprijzen:
1. Ursula-school, Thielen 868
2. Jongensschool Oostrum 82ë
3. Dr. Poelsschool 784
4. School Vierlingsbeek 775
5. idem 755
6. idem 684
Groepen:
1. Desselke 902
2. St. Christoffel 2 889
3. Molenplein 887
4. Leunse Belhamels 886
5. Rowan 885
6. Venray's Glorie 875
7. K.M.G. Oirlo 868
8. Deken Thielenstraat 860
O, DIE TELEFOON
Degeen, die telefoon heeft ver
zucht het vaak, maar ook degene,
die om een telefoon zit te springen.
En de groep van mensen, die op
aansluiting zit te wachten, wordt
alsmaar groter.
Het schijnt bij de PTT niet zozeer
een kwestie van personeel alswel
van geld te zijn. Tot vorig jaar
slaagde de PTT erin telkens een stuk
van de achterstand af te knabbelen,
maar sedert de Minister van Ver
keer en Waterstaat op de PTT-be-
groting heeft besnoeid, wordt de lijst
van wachtenden op telefoon langer.
Wij vragen ons hierbij af, waarom
het per sé noodzakelijk is, dat alleen
de overheid de PTT geld voorschiet.
Is de status van het PTT-bedrijf
dan zo moeilijk aan te passen? In
de particuliere sector zijn er genoeg
te vinden, die hun geld willen ste
ken in zulk een gezond bedrijf als
de PTT. En wellicht dat dan in de
nieuwe wijken van Venray-centrum
een of meer telefooncellen kunnen
komen om de mensen de dikwijls
lange weg naar het postkantoor te
besparen. Het feit dat verschillende
jongelui die cellen ook dan wel zul
len blijven misbruiken om mensen
lastig te vallen en uit bed te bellen
nemen we dan maar op de koop
toe.
HET VERHAAL GAAT.
Het verhaal gaat, dat in militaire
dienst de tegenstellingen groter zijn
dan waar ook in het leven. Jan sol
daat vrijt graag, maar pa soldaat
heeft de naam bijzonder streng te
zijn, wanneer zijn kinderen op
vrijersvoeten gaan. Iedereen kan
kert in z'n diensttijd, maar diezelfde
diensttijd krijgt later het aureool
van een vrij onbezorgd mannen
leven. Nergens zijn modernere din
gen te vinden als in het leger (de
techniek schijnt voor het leger als
het ware gecreëerd te zijn), maar
nergens vindt men sterkere tradities
dan in het leger. Nergens vindt men
zoveel jonge vooruitstrevende men
sen bij elkaar als in de militaire
dienst, maar een -uit-de-tijdser-wet-
geving is niet te vinden. Alleen de
naam „krijgstucht" wijst er al op.
Er zijn vaak al stemmen opgegaan
om de krijgstucht te moderniseren,
maar tot nog toe zonder succes. Het
droeve voorval van de dienstplich
tige die zich om het leven bracht,
terwijl hij streng arrest had van
wege onkrijgSstuchtelijke handelin
gen (hier een kwestie van grote aan
passingsmoeilijkheden) is een schrij
nend beroep op de verantwoordelij
ken met die aanpassing van de mili
taire wetgeving haast te maken.
VORSTVERLET
Er is een Stichting Verletsbestrij-
ding Bouwnijverheid opgericht met
daarin vertegenwoordigers van het
bouwbedrijf ,van het ministerie van
volkshuisvesting en de bouwnijver
heid. De naam van de stichting
spreekt voor zichzelf. Zij willen be
studeren wat er bedaan kan wor
den om het verlet te beperken. Wat
een strenge winter kan doen, heb
ben we afgelopen winter kunnen
merken, toen 't sociaal fonds bouw
nijverheid aan de werknemers niet
minder dan 200 miljoen gulden uit
keerde. Hoeveel huizen en andere
bouwwerken liepen toen geen grote
achterstand op.
Er is wel wat uitgedokterd om
de bouwstop ten gevolge van slech
te weersomstandigheden in te per
ken, maar in het verleden stuitte
een en ander nogal op verzet in de
bouwwereld zelf. Vrees voor werke
loosheid! Voor de leek in de bouw
wereld een onbegrijpelijk iets.
Wij hopen maar dat al die studie
van de nieuwe Stichting niet voor
niets is .vanwege die vrees, ziet u.
VOLGEND JAAR VERPLICHTE
VERZEKERING VOOR
BROMFIETSERS
Volgend jaar worden alle gemoto
riseerde weggebruikers verplicht ge
steld een verzekering tegen wette
lijke aansprakelijkheid af te sluiten,
deze verplichting vloeit voort uit de
wet aansprakelijkheidsverzekering
motorrijtuigen, die waarschijnlijk op
1 juli 1964 in werking treedt. Deze
wet geldt niet alleen voor automobi
listen, motorrijders enz., maar ook
voor de bromfietsers. De eerste groe
pen waren tot dusver praktisch voor
90 pet. al WA-verzekerd. de brom
fietsers niet. Een belangrijke groep
wordt thans nu verplicht een soort
gelijke verzekering te sluiten.
Een groep ,die de naam heeft nog
al eens te rausen. De meerderheid
der bromfietsers verdient die naam
niet ,maar juist de kleine minderheid
van lef- en lawaaischoppers, de min
derheid ook van de grootste brok
ken. Een verplichte verzekering is
vooral voor deze minderheid van
betekenis, omdat op haar praktisch
nooit verhaal is te maken voor ver
oorzaakte schade. Dit wordt nu an
ders. Dat de verzekeringsmaatschap
pijen er niet minder op worden,
nemen we op de koop toe. Misschien
dat intussen van gemeentewege ook
iets bedacht kan worden tegen de
lawaaischoppers. Want de noodzaak
om binnen een half uur 18 maal
door de Grotestraat te komen knet
teren, zoals we afgelopen zaterdag
constateerden, door een en dezelfde
brom-nozem is ons nog steeds niet
duidelijk.
SCHOOL- EN CURSUSBOEKEN
nu bestellen bij
Boekhandel van den Munckhof n.v.
9. Oranje
10 Groep Leen Bergmans
11 St. Christoffel 1
12 Verkenners St. Petrus
13 De Vrolijke Tippelaars
14 Groep Custers
15 MHCV
25 km:
1. Servio
2. St. Anna
3. Vaalwa
4. Dames Gymnastiekver.
Oostrum
853
848
845
837
810
808
770
630
627
618
Met twee foto's geven wij 'n
beeld van deze vijfde Jeugd
vierdaagse. Allereerst het dé
filé voor de wereldlijke- en
geestelijke autoriteiten en dan
een klein overzicht van de
vele deelnemers en deelneem
sters na afloop zendag op het
Henscheniusplein.
fotos: Gerard Kruijsen
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
DR. W. J. A. BLOEMEN
Stationsweg 5 Telefoon 1465
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
Telefoon 1629
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.g.g. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
van zaterdag 12 uur tot zondag
nacht 2 uur.
Vroedvrouw Stevens-Heinen
Merseloseweg 23 - Venray
Tel. 1152 (04780) b.g.g. 1061
NIEUWE KAPELAAN
IN DE PETRUS' BANDEN
Z.H. Exc. Mgr. P. J. A. Moors,
bisschop van Roermond, heeft tot
opvolger van wijlen Kapelaan Hey-
mans, benoemd de Weleerwaarde
Heer J. P. J. Driessen als kapelaan
aan de Petrus' Banden te Venray.
De nieuwe kapelaan is 34 jaar oud
en uit Tegelen geboortig. Na zijn
studies aan Klein- en Groot-Semi
narie is hij in 1957 tot priester ge
wijd. De nieuw gewijde priester
werd benoemd tot kapelaan in de
Nicolaasparochie te Venlo waar hij
ook heden nog werkzaam is. In deze
parochie heeft vooral de jeugd zijn
aandacht gehad. Zo is hij o.a. mo
derator bij de studenten en ver
kenners en verder werkzaam in ver
schillende jeugdverenigingen.
Kapelaan Driessen hoopt zijn werk
in Venray begin september te be
ginnen. Hij betrekt de kapelanie op
de Grote Markt alhier.
DRANKWET
Burgemeester en wethouders bren
gen ter openbare kennis, dat op 24
juni 1963 is ingekomen een verzoek
van J. P. Hendriks, weduwe van P.
C. Thielen, wonende te Venray,
Langeweg 25, om een verlof B voor
de benedenlokaliteit van het pand
Langeweg 25.
Binnen twee weken na de dagteke
ning van deze bekendmaking kan
eenieder tegen het verlenen van het
verlof schriftelijke bezwaren bij het
gemeentebestuur indienen.
Venray, 17 juli 1963.
Burgemeester en wethouders voor
noemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
H. P. L. VORST, secretaris.
ZUSTER MARIE THéRèSE t
Woensdag is op het kloosterkerk
hof van Jerusalem het stoffelijk
overschot bijgezet van de eerwaar
de Zuster Marie Thérèse van het
H. Hart van Jesus (Clara Smits), die
geheel Venray kende onder de naam
van Mère Thérèse. Dat was geen
wonder, want deze Zuster Ursuline
heeft sinds haar intrede in 't kloos
ter in 1899, praktisch altijd in Ven
ray gewerkt, terwijl zij, voor zij in
het klooster trad pensionnaire op
Jerusalem was.
Mère Thérèse heeft een lang en
arbeidzaam leven achter de rug.
Was zij eerst verbonden als onder
wijskracht aan het internaat Jeru
salem, al gauw droegen haar over
sten haar de zorg op voor de huis
houding en later nog voor :1e boer
derij van Jerusalem.
Als „huishoudster" heeft menigeen
deze zuster leren kennen, die puntje
precies alles korrekt in orde wilde
hebben en die zich letterlijk en fi
guurlijk geen knollen voor citroenen
liet verkopen. Dat van haar organi
satietalent gedurende twee wereld
oorlogen op het gebied van de voed
selvoorziening veel gevraagd werd,
zal iedereen begrijpen, die weet dat
Jerusalem in die tijd 150 internen
had, afgezien van de kloosterge
meenschap. De zorg dat iedereen op
tijd zijn natje en droogje had, de
zorg ook, dat het hele huishouden
van deze grote gemeenschap zo ver
liep, dat zowel lessen als kloosterle
ven normaal doorgang kondén heb
ben, was een enorme taak, waar
tegen Mère Thérèse echter volkomen
opgewassen was. Dat zij daarbij uit
groeide tot een bijna legendarische
figuur in Jerusalem, die zelfs op 70-
jarige leeftijd de opbouw van het
totaal verwoeste pensionaat, klooster
en boerderij weer mede ter hand
nam is haast vanzelfsprekend.
Door haar werk had zij vele kon
takten met Venray, wiens wel en
wee haar zeer tei- harte ging cn
waarin zii vele vrienden had ver
worven.
AGENDA CENTRALE KAB
VENRAY
De Kassier der Centrale Volks
bank maakt bekend dat de spaarders
hun spaarboekje wederom kunnen
afhalen bij de Kassier.