75 JAAR NED. HEIDEMY
WELSTANDSCOMMISSIE
jeen knollen
voor
citroenen
Politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
W.A.-VERZEKERINGEN
Geestelijk artikel
«tAKM /•ky*u!é» cr*
Uaxvcau C j
VRIJDAG 25 JANUARI 1963 No. 4
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
55H5L5ÏJ UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO
»»i\cRJJi?UEPRIJS 8 ct* per mm' ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venrajn 1.75)
Of men nog ooit de Peelontginingen rond en in onze gemeente zal
beschrijven is een vraag. Ondanks het feit dat hier in de loop
van een halve eeuw grootse werken zijn verricht, zullen we cr
niet gauw toe komen hierover nu eens een werkje het licht te
laten zien, dat deze niet onbewogen geschiedenis vasthoudt
en ook daarnaast een goed stuk public-relations-werk voor onze
gemeente zou kunnen zijn. Maar zo het ooit verschijnen zal, dan
zal men dankbaar gebruik maken van een jubileumnummer van
het Tijdschrift der Nederlandse Heidemy, getiteld: Drie-kwart
eeuw plattelands groei....
In dit nummer namelijk, dat is
uitgegroeid tot een heel boekwerk,
krijgt men de levensgeschiedenis
Ned. Heidemy te lezen, die in feite
de geschiedenis is van de ontgin
ningen is. Hoewel we in Venray zelf
met deze maatschappij weinig te
doen hebben gehad, omdat ze hier
in tegenstelling met Horst, Bakel en
Rips geen werken voor de gemeente
hebben uitgevoerd, toch is haar ge
schiedenis belangrijk.
DOELSTELLINC
De geschiedenis van de cultuur
techniek in ons vaderland is vreemd.
In de tijden dat de Ned. Heidemy
voor 75 jaren werd opgericht, werd
in brede kring over ontginning ge
sproken. Velen zagen in de ontgin
ning een soort roeping. Men had
geen vrede meer met „die duizenden
hektaren dorre heigrond", men wil
de de gronden, die „woest daar
henen lagen te lijf gaan, de heide
bestrijden", bossen aanleggen op
„uit de slaap der eeuwen gewekte
grond". En grondeigenaren, die hun
woeste gronden woest lieten liggen
werden niet alleen door dichters als
Staring gehekeld, maar werden met
de vingers nagewezen, om dat het
als een even grote schande be
schouwd werd niet aan heide-ont-
ginningen te doen als thans het
ontginnen, van wat er nog aan hei
de over is ,als vandalisme wordt be
titeld.
Speelde enerzijds een soort idea
lisme bij dit alles een rol, een soort
van sport van grootgrondbezitters,
anderzijds had men met die ontgin
ningen toch ook in die tijd een soort
sociale bijgedachte; n.l. het ver
schaffen van werk, om daarmee de
trek van het platteland naar de ste
den tegen te gaan en omgekeerd de
grote steden van overcompleet:
aan arbeidskrachten te ontlasten.
Het was de Gelders-Overijsselse
Maatschappij 4van Landbouw, die
naar Deens voorbeeld de Heidemy
zou oprichten. Een Maatschappij, die
zou zorgen voor deskundig perso
neel bij de ontginningen, voor des
kundige adviezen, het bemiddelen
bij de aankoop van dennenzaad en
het aankopen en beschikbaar stellen
in huur van enkele werktuigen.
DUITSLAND HET VOORBEELD
Vakmensen op het gebied van ont
ging waren er in Nederland weinig
en de eerste taak van de nieuwe
adjunct-directeur Lovink, die in
1891 was aangesteld, was jonge
mensen naar Duitsland te sturen
om daar het vak te leren. De Heide
my in de gemeenten Bakel en Ge-
mert de gelegenheid de harde prak
tijk van de uitvoering te oefenen en
de aanschaf in 1892 van een 7 lal
ossen en een tweescharige dieppioeg
was een gewichtig feit in de ge
schiedenis der jonge maatschappij
Later kwamen stoomploegen het
ontginningswerk nog verbeteren,
Maar daarnaast hield de jonge
maatschappij zich bezig met bos
bouw, bebossing van stuifzand, de
aanleg van visvijvers, beek-
wegverbetering.
De wereldoorlog gaf door zijn
werkloosheid nieuwe stimulansen
voor ontginning en hieruit bleek
steeds meer de noodzaak om te
komen tot goede ruilverkavelin
gen. In 1924 kwam de eerste ruil-
verkavelingswet tot stand.
Terwijl zich in de jaren na de
eerste wereldoorlog de Heidemy
steeds belangrijker werd, kwamen
de crisisjaren. Het is vooral in die
tijd geweest dat in de werkverschaf
fing grondverbetering, ontwatering,
drainage, wegenaanleg en -verbete
ring, veelal uitgevoerd met de schop,
de cultuurtechniek grotendeels be
heerst heeft en de rol die de Hei
demy hierbij speelde was geen ge
ringe.
aan had bijv. een Heidemy te vol
doen. Daarnaast vroeg de openlucht
recreatie een wijziging in het werk
patroon, dat niet uitsluitend meer
het cultuur-technische te behande
len kreeg.
Tenslotte was er de buitenlands,
hulp, d.w.z. de hulp aan onderont
wikkelde gebieden, die aan de Hei
demy nieuwe uitbreidingsmogelijk
heden gaf.
De cultuurtechniek, zo blijkt wel
uit dit verslag, is in de afgelopen 75
jaren gekenmerkt door een snelle
groei en een voortdurende verbre
ding van de doelstellingen, waarme
de zij wordt toegepast. Ze heeft zich
ontwikkelt van traditioneel am
bacht tot moderne ingenieurskunde.
Ze is ontstaan door voedseltekort,
watersnood en werkloosheid, maar
dient thans voor de verbetering van
de agrarische structuur, gecombi
neerd met of mede dienstbaar ge
maakt aan de infrastructuur.
BEWOGEN GESCHIEDENIS
De geschiedenis van de Heidemy
is de geschiedenis van 75 jaren ont
ginnen en daardoor ook de geschie
denis van de Nederlandse landbcuw.
Dat deze jubileumuitgave dit alles
in gedegen artikelen nog eens ten
overvloede aantoont is een geluk
kige gedachte geweest, die ook voor
ons, die midden :n dit ontginnings
werk wonen en leven zijn nut kan
hebben.
Mijnheer de Redakteur,
Nogmaals verzoek ik U vriende
lijk enige plaatsruimte in Uw blad
te reserveren voor het onderstaande:
Meende ik vorige maal met enige
regels een misvatting recht ie kun
nen zetten, thans blijkt uit het ar
tikeltje van de Heer Luc. Pools, dat
bij hem sprake is van een ernstig
wanbegrip inzake het onderhavige
onderwerp, een onderwerp dat thans
in complexiteit dreigt toe te nemen.
Thans zal ik de gestelde proble
men en vragen zo kort mogelijk, het
kan niet anders, behandelen; In de
hoop, dat de geïnteresseerde lezer
en vooral de geachte polemist deze
keer goed lezen.
A. Wie is architect.
Dat is hij, die met goed gevolg
één van de daartoe - ingestelde
examens heeft afgelegd.
Dat is hij, die door zijn werk
aantoont werkelijk architect te
zijn.
Dat is hij, die zich onderscheidt
bij deelname aan architectuur
prijsvragen.
INGEZONDEN
gen als zij in de waan wordt ge
bracht geld te sparen, vertrouwt dit
zelfde kostbare geld toe aan
deskundigen.
Na het bovenstaande, geachte
Heer Redacteur, begrijpen Uw lezers
hopelijk, waarom er in ons land
Welstandscommissies moeten zijn
en misschien kunnen zij nu begrip
«ipbrengen voor de zeer zware er
moeilijke taak van de leden van de-
commissies.
Indien dit nog niet het geval 10,
dan verklap ik dat het percentage
goede en door deskundigen inge
diende plannen uitermate gering is
en dat de welstandscommissies veel
al genoegen moeten nemen met
plannen, die nog net niet absoluut
onaanvaardbaar zijn.
Juist de op de commissies m^pppe
rende ondeskundigen, melden zich
steeds weer met de vraag: „Willen
de Heren even zeggen, 110e zij het
precies willen hebben?" Zij begrij
pen nog steeds niet, dat een wel
standscommissie er niet is om te
ontwerpen.
B. Wie is bevoegd architectuur
becritiseren?
te
Dat is hij, die aan een erkend op
leidingsinstituut studenten met
goede resultaten opleidt tot
chitect en/of hun examenwerk
beoordeelt.
Dat is hij, die door de Overheid
geroepen wordt in één of meer
welstandscommissies als deskun
dig lid zitting te nemen.
3. Dat is hij, die door woord en/of
geschrift bewijst niet alleen vol
doende inzicht te hebben, maar
bovendien in staat is zijn gefun
deerde mening onder woorden te
brengen.
NA DE
LAATSTE
WERELDOORLOG
Na de laatste werldoorlog is er
een sterke wijziging ontstaan. Nieu
we werkmethoden vonden hun in
gang. De mechanische ontginning
met de nieuwe zware Amerikaanse
en Engelse bulldozers begon. Daar
naast stelde de mechanisatie van de
boerenarbeid en de boerenbedrijven
nieuwe eisen t.a.v. kavelingindeling
en hieruit volgt dan automatisch
een zo rationeel mogelijke ruilver
kaveling.
Daarnaast waren het niet meer de
zgn. grondmaatschappijen, die het
werk deden, maar aannemers, die
onder leiding van een Heidemy en
Grontmy bepaalde objecten vol
tooiden. Dat een en ander een heel
wat beter werkvoorbereiding eiste
is vanzelfsprekend, maar cok hier-
zijn fiets stapte. Pas veel later kwa
men de borrels tot aktie.
Meneer de rechter", zei hij vol
overtuiging, „laat ik je nou 's iets
vertellen, da'je nog nie weet".
„Kom op", zei de rechter uitnodi
gend, want' een mens is nooit te oud
om te leren, zelfs een rechter iet.
„Nou", vond de timmerman, „ze
hebben me nou wel bekeurd omdat
ik een borrel op had toen ik op de
fiets zat. En die had ik ook wel op.
Maar ik had er geen last van. Ik
fietste nét zo fris en rechtop as een
jonge kerel."
De rechter- luisterde vol belang
stelling en dat wakkerde de vertel
trant van de verdachte danig aan.
Hij vertelde hoe hij 't café had
verlaten, rechtop van lijf en leden,
fier en zelfbewust, een toonbeeld
van Hollands trots. Hij was toen op
'n fiets gestapt. Zender gezwalk en
zonder geslinger. In eer en deugd
was hij door het dorp gereden. Alle
bekenden had hij onderweg gegroet,
zonder mankeren.
Ik zallet je nog sterker vertel
len", beloofde hij. „In de Dorps
straat was de zaak opgebroken van
wege de nieuwe riolering. Daar had
den ze voor de fietsers een paadje
vrijgehouden, zo breed als de palm
van m'n hand, met direct daarnaast
een diepe afgrond, voor de riole
ringsbuizen. En wat is daar gebeurd?
Niets. Maar dan ook helemaal niets.
Ik ben er langs gereden as een post
duif die recht op haar doel af vliegt,
met kwieke vleugelslag en zonder
aarzeling. As ik te veel had gedron
ken was ik wel in dat gat terecht
gekomen, waar of nie-waar?"
„Goed", zei de rechter, „maar nu
moet u mij eens iets laten vertellen
dat u nog niet weet. Weet u welke
weg de alcohol volgt door het men
selijk lichaam?"
De timmerman bleek het niet te
weten. „Dan zal ik het uitleggen",
zei de rechter. En hij begon bij de
tanden, de bovenlip en het ver
hemelte. De hele inventaris van het
menselijk lichaam kwam er aan te
pas. Tot tenslotte, na een lange, lan
ge reis het gif in de hersenen be
landt. En dan wordt het pas menens.
Als je de rechter over die lange reis
hoorde, zou je zeggen dat de borrel
eigenlijk helemaal niet zo duur is.
Ze kost wel veel geld, maar er ge
beurt ook heel wat voor.
„En bij de een gaat het vlugger
dan bij de ander. Klaai'blijkelijk is
het pas bij uw hersenen gekomen
toen u de riolering voorbij was", zo
besloot de politierechter zijn popu
lair-wetenschappelijke uiteenzetting.
Ook dit lesje in biologie bleek ech
ter een lange reis te moeten maken
naar de hersenen van de verdachte.
De timmerman was er kennelijk nog
niet achter 'toen de officier zeventig
gulden boete eiste.
„Een boel geld", vond de timmer
man, „as je dan rekent dat ik in
Nadrukkelijk voeg ik aan B toe,
dat goed architecten niet impliciet
goede critici zijn en dat het daaren
tegen mogelijk is, dat niet architec
ten het wel kunnen zijn.
Helaas is in ons land de laatste
greep uitermate klein. Ik wijt dit,
Srëtf aan"BlTanB,l5nïng'':'VÓ&? He'
kunsten.
Terugkomend op A, moet ik he
laas schrijven, dat er in ons land
slechts ongeveer 2000 architecten
zijn. Van dit aantal oefent een rela
tief groot percentage het beroep
niet zelfstandig uit, maar werkt bij
de Overheid, bij ander instellingen
of bij andere architecten;
Ons land telt thans weinig of
geen internationale topfiguren, daar
staat gelukkig tegenover, dat in
vergelijking met het buitenland de
gemiddelde kwaliteiten vrij hoog
liggen.
Hiernaast moet ik echter onthul
len, dat er in ons vrije Nederland
bovendien ongeveer 4000 mensen
zijn, die de brutaliteit opbrengen
zichzelf, door middel van een bord-
je op de deur of door middel van
De taak van het welstandstoezicht
is dan ook zeer negatief, immers het
allerergste kan alleen vermeden
worden. Thans wordt naarstig ge
zocht naar middelen om het werk
een meer positief karakter te geven,
maar dan zouden meer deskundigen
zich moeten inzetten, deskundigen
die nu nog steeds voor de twijfel
achtige eer bedanken.
De gronden waarop een welstands
commissie plannen afwijst of accep
teert zou men schematisch met drie
categorieën kunnen weergeven,
waarbij allereerst dient vast te
staan, dat het plan stedebouwkundig
toelaatbaar is.
Door ervaring en deskundigheid
kan zij zonder meer haar veto of
fiat uitspreken.
2. Vele eenvoudige plannetjes, wor
den ontdaan van de eventuele
foutjes. Dit zijn de zg. routine op
merkingen.
Er woi'dt een advies opgesteld,
jüCtrvilèit' worat' öetracnYi'-ü.wV*.
dat de architectuur op haar nor
men wordt gewaardeerd reke
ning houdend, weer zoveel als
mogelijk is, met de omgeving van
het te bouwen object.
Als de heer Luc. Poels niet tevre
den kan zijn over de verschijnings
vorm van diverse bouwwerken
Venray, dan zal het hem nu duide
lijk zijn, dat hij de schuld daarvan
moet zoeken bij de Venrayse ge
meenschap. Het is deze gemeenschap
die haar ontwerpers kiest, het
deze gemeenschap die krijgt waar
naar zij zelf vraagt, het is deze ge
meenschap die eisen stelt en niet
het Gemeentebestuur of de wel
standscommissie, of de stedebouw
kundige, of de Dienst van Bouw- ei
Woningtoezicht. Deze lichamen kun
nen slechts het absoluut ontoelaat
bare voorkomen. Alleen de gemeen
schap in 't algemeen heeft de ver-
Geen enkel mens is, bij het doen
yan aankopen, bereid zich knollen
voor citroenen te laten verkopen.
Het blijkt in de praktijk echter
vaak bijzonder moeilijk ook deze
vergissing te ontlopen. Men behoeft
alleen maar te denken aan de enor
me hoeveelheid nieuwe produkten
op allerlei terrein die ijverige fabri
kanten op de markt brengen. Onder
een enorme kop NI E U W" de
schoonste beloften ten aanzien van
het nieuwe produkt en de vaak her- 1
haalde verzekering dat dit artikel
veel kosten en tijd bespaart, wordt
de meest recente uitvinding de we
reld ingestuurd. Of het nu een
nieuw soort weefsel is, wéér een
andere limonade die alle andere
overtreft, of een vervolmaakt tech
nisch apparaat, altijd wordt gesug
gereerd, dat dit artikel het „einde'
is, het non-plus-ultra.
Maar heus, het is niet alles goud
wat er blinkt, de zo geprezen nieu
wigheden blijken vaak ook nadelen
te hebben. Dat kan geen sterveling
op het eerste gezicht zien. m
Het sterkt spreekt dit wel bij de
vele nieuwe soorten stoffen en
weefsels, die krimpen of pletten zon
der dat men dit ook maar kon ver
moeden. Het winkelpersoneel
zelfs niet meer in staat de honderd
en één verschillende behandelings
methoden te onthouden. Maar onze
verfijnde maatschappij heeft óok dit
euvel opgevangen: de consument
wordt beschermd tegen de bedriege-
lijke reclame.
Op het gebied van voorlichting
aan de consument heeft de consu
mentenbond reeds faam verworven,
aanbevelingen van de Nederlandse
Huishoudraad of de Nederlandse
Vereniging van Huisvrouwen geven
houvast bij verschillende aankopen.
Zij zijn buiten de overheidsinstan
ties ter keuring van waren een on
misbare hulp geworden.
fraai bedrukt briefpapier, architect antwóording voor de resultaten,
te noemen. I
Tenslotte wens ik nadrukkelijk te
Dit is mogelijk, omdat onze volks- verklaren dat ieder mens het recht
vertegenwoordiging, na vijftig jaar' heeft zich een oordeel te „vormen"
lang op het probleem te zijn gewe- 0ver ieder cultuur verschijnsel, het
zen, nog steeds niet inziet, dat be- js slechts de bevoegde critici toege-
roeps-, zowel als titeibesclierming staan officieel critiek te leveren, de-
noodzakelijk is.
Zijn het niet onze bouwwerken, die
onze cultuur gestalte geven" Is
omgekeerd de architectuur niet me
de cultuurbepalend?
Als deze twee vragen met „ja!
dienen te worden beantwoord, dan
titel- en beroepsbescherming
noodzakelijk.
Alleen hierdoor kan dit aspect
van onze cultuur positief worden
beïnvloed.
Iedere vakman in Nederland moet
in het bezit zijn van een vakdiploma
ook al doet hij niet anders, dan het
aan de man brengen van machinaal
verpakte artikelen; maar iedere Ne
derlander (realiseert U zich dit
goed) mag een bouwplan indienen
en heeft uiteindelijk ook recht op
een bouwvergunning. Iedere Neder
lander, zonder uitzondering, mag
zich ongestraft architect noemen.
Het is duidelijk, dat deze grote
groep ondeskundigen zich niet bij de
architectenorganisaties kan aanslui
ten en zich derhalve aan geen on
derlinge afspraken houdt. Zij pleegt
dus ongestraft acquisitie, zij werkt
voor veel te lage honoraria, hetgeen
mogelijk is, omdat zij haar zaken
op haar manier behartigt.
De gemeenschap, grif te overtui-
ieder geval nog goed kon fietsen."
„Maar op het politiebureau hebt
u het zo bont gemaakt dat men u
ter ontnuchtering moest insluiten.
Reken dat er dan maar bij", zei de
rechter toen hij hem conform de eis
veroordeelde.
ze zijn hier trouwens alleen maar
toe in staat, terwijl anderen het ri
sico lopen zich belachelijk te maken.
Met vriendelijk dank,
P. W. LEROU.
TOT 250.000.NU VERPLICHT
De verplichte W.A.-verzekering,
de verzekering van motorrijtuigen
tegen schade die zij aan anderen
veroorzaken is een feit geworden,
nadat reeds vele landen in Europa
Nederland zijn voorgegaan. Het is
een verstandige maatregel van de
regering geweest te eisen, dat ieder
die op motor, brommer of in auto
rijdt, verplicht is, ook voor een be
hoorlijk bedrag verzekerd is nl.
250.000,—.
Dit schijnt hoog, maar ia werke
lijkheid is het een dringend nood
zakelijk bedrag, wanneer b.v. blij
vende invaliditeit wordt veroor
zaakt, zal het slachtoffer tot zeer
hoge eisen kunnen komen en zal de
schuldige inderdaad ook tot zeer
hoge bedragen worden veroordeeld.
De praktijk heeft dat bewezen.
Er blijft een netelig geval aan de
ze verzekering zitten. Wanneer de
schade minder dan 50,is blijft
deze voor eigen rekening, niet voor
die van de verzekering. Is ze er
boven, dan moet de verzekering het
volle pond betalen.
Nu zal men twee dingen te zien
krijgen: ten eerste een poging om
schade van rond 50,beslist bo
ven de norm uit te drijven en ten
tweede een ellende om de schade
beneden f 50,van de schuldige
particulier los te krijgen; daarbij
kan men met chicanes rekenen. Ook
daar heeft men reeds veel ervaring
mee.
uitgekomen aniKcitni;
eventueel worden vergezeld van een
labeltje: „Goedgekeurd door", wor
den ook bestaande produkten getest
op hun waarde en in de praktijk
vergeleken met de door de fabrikant
aangeprezen eigenschappen.
In dit verband herinnert u zich
misschien het overal gepubliceerde
onderzoek naar binnenveringsma-
trassen door de Nederlandse Consu
mentenbond.
De fabrikanten en hun produkten
komen er bij zo'n onderzoek niet
altijd zonder „kleerscheuren" vanaf.
Ook worden door deze, voor de con
sument zo nuttige stichtingen be
paalde praktijken in de handel aan
de kaak gesteld. Zo b.v. citeren wij
uit de Maandelijkse Mededelingen
van de Nederlandse Huishoudraad
de volgende gegevens.
Het betreft hier de colportage
waarbij vaak zulke schone beloften
worden gehanteerd die in de prak
tijk bedrog blijken.
Gerekend naar de inhoud betaalt
u bij kleine flesjes tola per liter
1,19 bij grote flessen 80 cent.
Andere prijsverschillen liggen als
volgt:
Sisi klein flesjes
f 1,04 Itrgr. flessen 0.76
Seven up 1,14 ltr gr flessen 0,79
Green Spot 1,28 ltr., gr. flessen 0,87
Rivella 1,25 ltr., gr. flessen 0.80
Fanta 1,25 ltr., gr. flessen 0,80
Bij de Hero-limonades liggen de
prijsverschillen per liter van 22 tot
29 cent.
Tenslotte een wenk uit de Con
sumentengids die van enorm belang
is voor alle kousenverslindonde da
mes. De Nederlandse vrouw ge
bruikt gemiddeld 14 paar nylons per
jaar. En, aldus genoemde gids, kij
ken wij in de regel niet op een gul
den bij aankoop van nylons. Handi
ge fabrikanten maakten hiervan ge
bruik en brachten dure nylons met
een korte levensduur op c'e markt.
Zij hebben zich hiermee echter in
de vingers gesneden, want de laat
ste tijd zijn er goedkope meest bui
tenlandse kousen op de markt ver
schenen die een even lange (of kor
te!) levensduur bezitten aan de an
dere kant kwamen er kousen met
een langere levensduur, de zgn. lad-
dervrije nylons.
Conclusie, het neeft in vele geval
len geen zin duurdere nylons aan te
schaffen, omdat de levensduur hier
niet navenant is.
BIJBELLEZEN EEN CONTACT
LEGGEN TUSSEN GOD EN DE
MENS
Puntsgewijze
noemd:
worden hier ge-
Het artikel is aanbevolen door de
Nederlandse Vereniging van
Huisvrouwen of door de Neder
landse Huishoudraad.
Er worden door colporteurs nooit
artikelen verkocht die, hoe dan
ook, een dergelijke goedkeuring
hebben verkregen.
U krijgt een apparaat in huis
(„als grote uitzondering") wan
neer u bereid bent te demonstre
ren voor buren en kennissen. Het
briefje, waarop u even voor ont
vangst tekent .blijkt dan vaak
een koopkontrakt te zijn.
U komt met „de voor deze ge
legenheid lage prijs" altijd be
drogen uit.
De aanbieding om het apparaat
maar vast te nemen even te te
kenen, en mocht manlief het er
niet mee eens zijn, dan gaat de
koop niet door is bedrog. Met het
tekenen hebt u zichzelf verplicht
tot 30-40 pet. schadevergoeding!
Dit wat betreft de schone aanbie
dingen bij colportage. Minder ern
stig maar toch het weten waard is
de uitslag van een ander onderzoek,
van de Consumentenbond, die
ons eens precies uit de doeken,- doet,
wat u bij het kopen van kleine
flesjes limonade of zgn. frisdranken
teveel betaalt in verhouding tot de
grote flessen. Men is geneigd, vooral
bij een gering verbruik van deze
dranken, kleine flesjes te kopen,
maar de besparingen bij het kopen
van grote flessen zijn in verhouding
aanzienlijk Veel kleine beetjes ma
ken een grote, niet waar?
We citeren uit de opsomming de
naar ons idee meest gebruikte dran
ken. Coca Cola mag daar zeker on
der gerekend worden.
Nog niet zo lang geleden merkte
bvCT ol^.v.f.1?iag.™ïï^SP-L>.r.i<;;ter:
de katholieken nog altijd bestaat
voor de H. Schrift. Hel bijbellezen
komt bij ons katholieken, vooral in
de gezinnen nog sporadisch voor. zo
stelde men vast. Dat verwonderde
me een beetje, omdat er de laatste
jaren toch samen met de protestan
ten heel wat gaande is, cm de H.
Schrift in alle huisgezinnen te bren
gen: er was colportage langs de
deuren verricht. Het succes was wel
niet ontstellend groot, maar ook niet
ontmoedigend. Er bestaat dus bij de
katholieken klaarblijkelijk zeker
animo om de H. ^Schrift in huis te
hebben, ze te bezitten.
Maar het schijnt toch iets anders
te zijn, die H. Schrift ook in te
kijken en eruit te lezen. Het type
van ons katholicisme is inderdaad
jarenlang, eeuwenlang geweest de
verkondiging van het geloof te ver
nemen uit de katechismus op school
en later dan nog, eens per week uit
de preek voor zover dat dan geen
bedelpreek was).
Er bestaat ook een verdere type
ring van het katholiek-zijn in onze
streken nl. die van het tamelijk
veelvuldig ontvangen van de sacra
menten, vooral die van de H. Eucha
ristie.
Op zichzelf dus een degelijk
christendom. Maaj voor het Woord
van God, zoals dat in de H. Schrift
opgetekend staat koesterde men al
leen maar een verre waardering, die
misschien door de protestantse na
druk op de H. Schrift eer tegen
werkt dan bevorderd werd.
Intussen moeten wij vaststellen,
dat zich in het katholiek denken
en hier bedoel ik eerst en vooral dat
van de upper teneen andere ge-
dachtengang heeft ontwikkeld. Daar
ziet men nu meer dan ooit,-hoe het
Woord Gods, vooral dat ons in de
vorm van de H. Schrift ter kennis
wordt gebracht, evenzeer een saor«-
ment is. God is genade, ook in Zijn
Woord. En wanneer door de H.
Schrift ons dat Woord bereikt, be
reiken wij God zelf. Hij openbaart
Zich dan aan ons.
De gedachte is simpel, eenvoudig.
Maar in zijn eenvoud groots en diep.
De katholiek, die haar serieus op
neemt, moet daarin dan ook wel een
inspiratie vinden veelvuldiger het
Boek der Boeken ter hand te nemen.
De goddelijke uitnodiging is duide
lijk: „Neemt en leest".
oÜ» wmLrirtfcs J
JULIANASINGEL 41 'ttUf. 1061 (K4780)