(t«o) PETROLEUM Griep Overpeinzingen ASPRO Venrayen z'n Ambonezen POSITIEF is negatief BEHAAGLIJKE WARMTE Geestelijk artikel voor moderne mensen natuurlijk een oüehaard gestookt met OLIESERVICE K. VAN ELSEN Toekomst Limb, land- en tuinbouw hoeft met somber te zijn iftlnde? m tel 62 uren werken voor de vrouw... Hoe bereken ik een kalender Vrijdag 7 december 1962 No. 49 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.Y. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 Door een ongelukkig toeval is vorige week in een deel van de op lage het voornaamste gedeelte van ons artikel over de „Venrayse Ambonezen" komen vervallen. Wij bieden daarvoor onze excuses aan. Hieronder vindt U na een korte samenvatting van het voorafgaande nogmaals dan onze eindconclusie. In de Gelderlander wordt in een artikel verteld dat het Ambonezen kamp in Venray gaat verdwijnen, evenals dat in Tienray. Dit ver dwijnen van het kamp heeft tot ge volg dat ook zijn huidige bewoners Venray zullen moeten verlaten. Bewoners, waarvan zowel vrou wen als mannen in Venrays indus trieën werkzaam zijn. Deze indus trieën missen natuurlijk deze men sen maar node en hebben dus ook geprotesteerd legen deze verhuis plannen. De Gelderlander vertelt dan verder dat deze protesten niet zullen baten omdat Venrays ge meentebestuur de kansen voorbij heeft laten gaan om woningen los te krijgen voor deze Ambonezen, toen door het Ministerie van Maat schappelijke Zorg extra woningen voor deze mensen beschikbaar wer den gesteld. Door bemiddeling van het zgn. Commissariaat Ambonezen- zorg komt een deel van deze wo ningen nu in Wormerveer en daar heen moeten eerlang de Venrayse Ambonezen gaan verhuizen. In ons vorig artikel zijn we uit voerig ingegaan op de werkzaamhe den van het Commissariaat Ambo- nezenzorg, waarbij we er op gewe zen hebben, dat dit Commissariaat niet alleen groot aanzien geniet bij de Ambonezen, die hiervan inder daad iets te verwachten hebben, maar ook bij het Ministerie, die zoals reeds gezegd ook de wo ningbouw in Wormerveer via dit Commissariaat laat lopen. We hebben er op gewezen dat ve le Ambonezen, reeds 1012 jaren in Venray gevestigd, er helemaal weinig voor voelen te gaan vertrek ken uit die plaats, waar ze reeds zo lang gewoond en gewerkt hebben en we hebben ons afgevraagd waar om ze dan moeten vertrekken De rol van het Commissariaat is in deze wel vreemd. Want terwijl men deze Ambonezen rustig 12 ja ren in een geheel katholieke streek laat wonen, komt men nu plotseling tot de ontdekking dat zulks toch niet juist is. Vreemde ontdekking, zeker nu de protestants christelijke gemeenschap in onze plaats zodanig is gegroeid, dat - mede door de klei ne Ambonneesjes, die nu niet meer naar Boxmeer hoeven hier een school is gesticht kunnen worden. Had men voor vijf, zes jaren deze stelling geponeerd, dan had men recht van spreken gehad, maar nu, op dit moment, gaat dat argument niet meer op. De christelijke ge meenschap groeit en deze neemt laarne de Ambonezen in hun kring op. Dit argument kan men dus nu .niet meer aanvaarden. We hebben n voorafgaand artikel er duidelijk op gewezen, dat o.i. het Commissa riaat andere gronden moet hebben )m nu plotseling tot een soort con centratie te komen van Ambonezen. Want is het nu waar, wat de Gel derlander beweert dat met name ons gemeentebestuur geen moeite heeft gedaan om voor deze mensen n Venray huizen te krijgen. Wat is waar van de bewering dat oud burgemeester Janssen (zoals in be trokken artikel gesteld wordt) deze mensen liever kwijt dan rijk zou zijn Daar is niets van waar! Natuurlijk heeft ook het gemeen tebestuur bij de vestiging van deze mensen zich afgevraagd wat dit worden moest. Maar toen bleek dat deze mensen, nadat ze aan het werk moesten, dat werk nauwgezet en goed deden, dat zij zich verder goe de staatsburgers toonden, die zich ordelijk gedroegen, toen heeft het gemeentebestuur van het eerste moment af, dat zelfs maar sprake was, dat voor deze mensen wonin gen beschikbaar kwamen, moeite gedaan woningen hiervoor „los" te krijgen. Zowel oud-burgemeester Janssen als het huidige gemeentebe stuur hebben hierom herhaaldelijk gevraagd, hebben hiervoor de no dige instanties ingeschakeld, maar zonder resultaat. Trouwens in de laatste raadsvergadering heeft Bur gemeester Custers datzelfde nog eens nadrukkelijk gesteld en dat men niet bij de pakken blijft zitten is ook gebleken. „Zonodig zullen wij een audiëntie aanvragen bij de Minister om de zaak nog eens duidelijk te stellen" De stelling als zou van gemeente wege hieraan niet de nodige zorg zïijn besteed, klopt dus niet. De Gelderlander zou er goed aan doen de rol van het Commissariaat Am- bonezenzorg in deze kwestie eens te onderzoeken. De plotselinge zorg, die men daar krijgt om het zielen heil van deze christelijke Ambone zen is nu een te flauw argument geworden als dat men dit voor ernst moet nemen. EEN BEETJE EXPERIMENTEREN DOET GEEN KWAAD Er is een heel rijtje gebeden, die wij van buiten kennen. De ene ka tholiek kent er wat meer dan de an dere, maar iedereen heeft wel een min of meer uitgebreid arsenaal van gebeden, die hij half slapend kan opdreunen. (Wanneer we nog wak ker zijn, dan komt de slaperigheid tijdens het bidden vanzelf). We kennen die gebeden zó goed, dat we eerlijk gezegd niet meer weten wat we bidden. Het heeft iets weg van de zwaaiende gebedsmolens van de boeddhistische monniken. Wij willen daarom hier eens plei ten voor een experiment in ons bid den. Verlaat u eens het platgetreden pad van de vaste gebeden en pro beer die gebeden eens in gewoon alledaagse Nederlands te zeggen. Dan krijgen ze ineens een veel die pere en ook veel directere beteke nis. In de Oefening van Liefde bidden wij bv. „Uit liefde tot U bemin ik alle mensen als mijzelf In dit zinnetje schuilt een hemel op aarde, maar het is een wereld vreemde hemel, omdat de woorden zo afgesleten zijn, dat zij hun aan spreking verloren hebben. Probeer eens van die afslijting af te stap pen door andere woorden te ge bruiken. Bid b.v. eensUit liefde tot U wil ik wat tachtvoller zijn OfGod, help me een handje om van mijn lichtgeraaktheid af te komen. Het wordt dan ineens veel duidelijker wat het is „alle mensen te beminnen". Wij weten namelijk echt niet wat het is „alle mensen te beminnen", maar het spreekt boekdelen voor ons, waneer wij het horen over tact en over een tactvol mens. Echt, het zou niet gek zijn, de mo dernisering van onze keuken, ons kantoorleven en de fabriek verge zeld te doen gaan van, een moderni sering van ons privé-gebed. Het avondgebed kan heel wat meer zijn dan een slaapmiddel. De marathon van Mies Bouwmans voor Het Dorp is al bijna 2 weken oud. Nog praat elk daarover. Wat is het dan dat zoveel mensen er zo grondig door getroffen werden Het was niet het langdurige, want dat is meestal het eerste wat ver veelt. Het was ook niet het feit, dat zoveel mensen zoveel gaven. Het was, geloven wij, de heerlijke spon taniteit waarmee Mies Bouwman el ke gave in ontvangst nam alsof het voor haar zelf was. Zij had zich zo ingeleefd in haar taak gastvrouwe te zijn namens de invaliden, die het dorp gaan bewonen, dat zij zich één met hen voelde. Hierdoor kon zij hartverwarmend spontaan zijn. En dat is de stimu lans geweest, die de natuurlijke vrij gevigheid van het Nederlandse volk tot ongekende hoogte opdreef. Er zal zelfs menigeen geweest zijn die verstandelijk beoordeeld teveel heeft gegeven. Maar niemand zal er spijt van hebben gehad. Er is echter nog een factor, dir een belangrijke rol gespeeld ka1 hebben. De invalide mens staat op het "ogenblik bijzonder in de be langstelling tengevolge van het ge- neesmidel thalidomide, dat zoveel ellende heeft veroorzaakt. Dit heeft het Dorp op gelukkige wijze in de kaart gespeeld. Voor de gehele wereld is de Ma rathon van 23 uur een reden tot hoop geweest. Het Nederlandse volk heeft in die 23 uur getoond, dat men de invalide mens ook positief tegemoet kan treden. Na de negatie ve reactie van drie Waalse moeders, die haar ongelukkige kinderen doodden, is dit misschien van nog groter betekenis dan de miljoenen, die opgehaald zijn. SCHOON ZUINIG WARM Prins Hendrikstraat 18 - VENRAY - TeL 1834 Op de vrijdag in het Landbouw- huis te Roermond gehouden pers bijeenkomst is het bestuur van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond nader ingegaan op de huidige moei lijkheden in de agrarische sector en meer speciaal op de toekomstmoge lijkheden voor de land- en tuin bouw. Alle moeilijkheden ten spijt, aldus de LLTB-voorzitter G. Mer- tens, kunnen jonge, ondernemende agrariërs ook thans nog én in de toekomst een goed bestaan in de land- en tuinbouw vinden. Dit kan evenwel alleen maar, wanneer zij bereid zijn om hun bedrijven zo ef ficiënt mogelijk te exploiteren. Efficiency veronderstelt grotere productie-eenheden. Wat de pluim veehouderij betreft, denkt de heer Mertens aan bedrijven van mini maal 1500 a 2000 kippen en voor de melkveehouderij aan een minimum van vijftien koeien. Bij bijvoorbeeld 5-6 koeien is een lonende exploita tie uitgesloten. Dergelijke bedrijven zijn met een melkprijs van veertig cent niet geholpen, laat staan met dehuidige garantieprijs van 27 ct. Grotere bedrijven, betere outillage; verstandige investeringen er moeten voldoende financiële midde len voorhanden zijn om tijdelijke te genslagen op te vangen meer specialisatie en vooral een sterkere concentratie van het produktenaan- bod van het land- en tuinbouwbe drijf zijn dwingende voorwaarden. De laatstgenoemde eis is temeer noodzakelijk, nu de agrarische sec tor bedreigd wordt door veevoeder fabrieken en slachterijen, die van plan zijn mammoetbed rijven te stichten, welke produktie én afzet in één concern willen concentreren. Hun streven is erop gericht, aldus de heer Mertens, om alles in één hand te houden, vanaf de produktie van „de veevoederkorels tot het bo- terhammenvlees toe". Een dergelijke ontwikkeling dreigt het bestaan van diverse particuliere agrarische bedrijven aan te tasten. Naar de mening van het LLTB-be stuur bestaat voor zulle een evolutie in ons land geen reden. „De mam- moetbedrijven kurmen de produktie- methode van de goed-geoutilleerde particuliere ondernemingen beslist niet overtreffen. Al evenmin kun nen zij de kwaliteit verbeteren en nog minder waar is, dat hun akti- viteiten de consument een voordeli ger prijs zullen opleveren. Door uit schakeling van de verschillende tus senfasen kunnen zij hoogstens de winsten voor de aandeelhouders ver groten." Een ander gevaar, aldus de woord voerders van de LLTB is nog, dat dergelijke mammoe tbedrij ven de marktverhoudingen ernstig kunnen verstoren. De situatie is overigens nog niet zo, dat reeds nu van de zijde van de agrarische sector aan gedrongen zal worden op het tref fen van wettelijke maatregelen. Met betrekking tot de uitbreiding van de tuinbouwbedrijven kon de heer Mertens nog meedelen, dat het ministerie van Volkshuisvestiging en Bouwnijverheid het contingent tuin bouwkassen heeft vergroot. Helaas blijkt deze vergroting lang niet voldoende te zijn om aan alle aan vragen tegemoet te komen. In Noord-Limburg alleen al belo pen de aanvragen voor de bouw van tuinbouwkassen meer dan dertig miljoen. Een tweede verhoging van het contingent is derhalve noodza kelijk of liever nog helemaal geen contingentering. Dit laatste zal, al dus de heer Mertens, geen ernstige gevolgen voor de bouwmarkt heb ben, daar voor tuinbouwkassen wei nig echt bouwmateriaal nodig is, Voorts komen aan dit werk vrijwel geen geschoolde bouwvakarbeiders te pas. Sprekend over de Noordlimburgse tuinbouw acht de heer Mertens het typisch Venlose tuinbouwprobleem stadsuitbreiding aldaar wordt ernstig afgeremd door de midden in Venlo gelegen tuinbouwbedrijven geen onoplosbare zaak. De door wo ningbouw bedreigde tuinbouwbedrij ven zouden gemakkelijk verplaatst kunnen worden naar bijvoorbeeld geschikte gronden in Grubbenvorst. Het hiertegen aangevoerde argu ment: „nergens is zulk een goede tuinbouwgrond als in Venlo" is meer een kwestie van streekgebonden heid dan van realiteit. Naar Grub benvorst zal ook de Coöperatieve Venlose Groente- en Eeierveiling worden overgeplaatst. Komend voor jaar zal met de bouw van de nieu we veiling op grondgebied van Grubbenvorst, maar aan de rand van Venlo, worden begonnen. Annex met deze veiling zal tevens een gro te eierpoederfabriek worden ge bouwd en wel door de Coöperatieve Venlose Veiling in samenwerking met de grootste eierleverancier van Nederland: de Coöperatieve Roer- mondse Eiermijn. WELDOEN BRENGT GELUK Deze slagzin had boven de aktie van Mies Bouwman kunnen staan, maar ze staat ongelukkigerwijze boven een foldertje dat we in de bus vonden. Een invalide, waarvan de foto met protese e.d. op deze fol der te vinden is, vertelt daarop dat hij door een ongeluk in nood geko men is en vraagt daarin om kleding of aankoop van een doos zeep. Natuurlijk zijn daar weer een hoop mensen ingetrapt, wier goede hart tot medelijden bewogen was met deze stumper, die echter zo'n stumper niet is of hij heeft folders laten drukken met foto en al en heeft zelfs medewerkers die de spul len komen ophalen of de zeep ko men afleveren. Het is ook thans nog zo dat men sen door omstandigheden in nood kunnen komen, maar het is geluk kig niet meer zo dat deze mensen dan ergens op een hoek van de straat moeten gaan zitten bedelen of met zeep moeten gaan leuren. Voor hen zijn er steunmaatrege len, voor hen is er werk in be schutte werkplaatsen, kortom de in valide komt aan ziin (misschien nog te bescheiden) trekken en heeft het niet nodig om met zijn ongeluk re clame te maken bii de andere men sen. De bromfietsfabrikanten t^.len zich ongetwijfeld met ontstemming over hun verkoopcijfers gebogen hebben en zich de vraag hebben ge steld wat toch de reden kan zijn van de teruglopende verkopen van dit eens zo gewilde produkt. In de eerste acht maanden van dit jaar zijn er, vergeleken met de overeenkomstige periode in 1961, ruim veertien procent minder brom fietsen verkocht in Nederland. In dezelfde periode is bovendien de export van bromfietsen met bijna dertien procent teruggelopen, ter wijl de invoer met vijf procent is gestegen. Heeft de binnenlandse markt zo langzamerhand zijn verzadigings punt bereikt? Het aantal bromfiet sen in ons land bedraagt op he ogenblik ruim 1,25 miljoen en men zou zo zeggen, dat daarmee de markt nog geenszins is uitgeput Daarom vragen de fabrikanten zich bezorgd af, wat dan wél de reder kan zijn van de teleurstellende ver kopen. Onder meer wordt het slech te weer gedurende een groot gedeel te van het jaar als een der voor naamste oorzaken aangeduid. De bromfiets is namelijk een prod uk dat hypergevoelig is voor de weers gesteldheid. De toenemende verkoop van per sonenauto's zal vermoedelijk echter een faktor van veel grotere beteke nis zijn. Talloze mensen zijn wel in staat een bromfiets te kopen, maar zij spar enhun geld liever op om straks een auto te kunnen koper Het feit, dat de bromfiets sedert en kele jaren geen statussymbool mee is, zal stellig ook de verminderde verkoop beïnvloeden. Van deze kani beschouwd zal men geneigd zijn te veronderstellen dat de dalende lij' in de verkoop van bromfietsen zich in de komende maanden (wellicht jaren) zal voortzetten. Overigens behoeft de vergrote ver koop van auto's nog niet automatisc1 te leiden tot een vermindering ir de verkoop van bromfietsen. In Pa rijs bijvoorbeeld hebben vele auto bezitters zich ook nog een bromfiet.' aangeschaft, omdat zij geen kans zien hun auto in de binnenstad te parkeren. Zo geredeneerd zullen do bromfietsfabrikanten wellicht over tuigde tegenstanders van uitbreiding van parkeergelegenheid zijn. Tenslotte zou ook de afwachtende houding van het publiek tot een (tij delijke) vermindering van de ver koop van bromfietsen hebben bijge dragen. Dit in verband met de mo gelijke instelling van nieuwe en in grijpende maatregelen door de over heid inzake aan de berijder van een bromfiets te stellen eisen. INENTING „ARME" HONDEN GRATIS Reeds vorige week zijn de eerste maatregelen bekendgemaaktt, die ertoe moeten leiden, dat op 15 de cember alle honden van Amsterdam zullen zijn ingeënt tegen hondsdol heid. Men schat, dat nog ongeveer 25.000 honden een prik moeten heb ben. Waarschijnlijk zal een aantal vac cinatiecentra in Amsterdam worden geïnstalleerd, waar de 12 dierenart sen, die Amsterdam rijk is, zo snel mogelijk de inentingen zullen ver richten. Een uitgebreide staf admi nistratief personeel zal alles tot in details boekstaven en zorgen voor certificaten en penningen. Wellicht zullen de Amsterdamse dierenartsen tijdelijk hulp krijgen van enkele collega's van buiten de stad. Omtrent de prijs van de injecties wordt nog onderhandeld. Het staat echter bijna vast, dat mindervermo- genden de injectie niet zullen be hoeven te betalen. Het ligt in het voornemen, de methode van massale inenting welke in Amsterdam ge volgd wordt, ook in al de andere plaatsen van het land te gaan ge bruiken. De doorsnee Nederlandse huis vrouw werkt gemiddeld 62 uur per week! Ziehier een van de meest op vallende conclusies uit het onder zoek, dat op verzoek van de Neder landse Huishoudraad door de afde ling Landbouwhuishoudkunde van de Landbouwhogeschool te Wage- ningen werd verricht. Een werk groep van de Landbouwhogeschool enqueteerde een grote groep huis vrouwen met 2 of meer kinderen en met een inkomen van maximaal 6000,— per jaar. Uit de op die manier verzamelde gegevens stelde huishoudkundige mevr. E. J. Wil- zen-Bruins een boekje samen, fiat onder de titel „Wat doet de huis vrouw met haar tijd" dezer dagen is verschenen. In dit boekje treft men tal van interessante wetenswaardigheden over het leven van de huisvrouw in onze tijd aan. Essentieel in de taak van de huisvrouw, zo meent de schrijfster, is haar veelzijdigheid. Zij moet aan alles tegelijk denken in tegenstelling tot de man, die zich meestal richt op enkele dingen. De huisvrouw hoort een algemeen op zichter te blijven, een autocrate bin nen een weliswaar klein gebied, maar dan ook naar alle kanten. Overigens volgen de huisvrouwen niet aUemaal eenzelfde werkpa troon. De een doet de was op maan dag, de ander op dinsdag, de een strijkt donderdags, de ander vrij dags. Toch is uit het onderhavige onderzoek vast komen te staan, dat de was over het algemeen in het begin van de week wordt gedaan en dat de „grote beurten" meestal op vrijdag plaatsvinden. De zaterdag wordt voor een groot deel besteed aan het winkelen. Over het algemeen besteden de huisvrouwen de meeste tijd aan de reiniging van de woning. Het berei den van de maaltijden komt wat het aantal arbeidsuren betreft op de tweede plaats. Uit het onderzoek bleek, dat de plattelandsvrouwen doorgaans langer doen over het schoonmaken van hun woning dan de vrouwen in de grote steden. Daarentegen winkelen de laatsten weer aanmerkelijk langer. Naarmate de vrouwen meer ont wikkeld zijn, plegen zij minder tijd te besteden aan het huishouden. Des te meer een huisvrouw gestudeerd had, des te minder plezier bleek ze in het huishoudelijk werk te heb ben. De overgrote meerderheid van de nïet-intellectuele huisvrouwen waardeerde haar taak als prettig. Vooral nieuw-naaien en koken en bakken waren bezigheden, die bij deze huisvrouwen zeer in de smaak vielen. Het dweilen en schrobben was het minst populair. Ook het af wassen lag de meesten zwaar op de maag. Hoe jonger de kinderen zijn, des te drukker heeft de huisvrouw het. Huisvrouwen in gezinnen met jonge kinderen werken gemiddeld 62 uur per weqk. Daarom mag niet ver wacht worden, dat uit deze kring van huisvrouwen ooit veel verster king voor de arbeidsmarkt zal ko men. Bescherm u tegen RiljerigOnprettig? Vlug: P' Als er een jaar om is, moeten we nieuwe kalenders en agenda's ko pen. Deze zijn niet alleen nieuw, maar ook altijd anders dan die van het vorige jaar. Hoe komt men aan de indeling van zo'n nieuwe kalender? EEN DAG LATER VOOR 1963 Hoe komen we er achter op welke dag van de week een bepaalde da tum valt? We gaan uit van een be paalde kalender. Dit jaar, 1962, is geen schrikkeljaar ,telt dus 365 da gen, dat is 52 weken en nog één dag. Viel een bepaalde datum in 1961 op owensdag, dan kwam dezelfde da tum in 1962 op donderdag uit. Voor 1963 komt die datum één dag later

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5