(t«o) PETROLEUM
Griep
Overpeinzingen
ASPRO
Venrayen z'n Ambonezen
POSITIEF
is negatief
BEHAAGLIJKE WARMTE
Geestelijk artikel
voor moderne mensen
natuurlijk een oüehaard gestookt met
OLIESERVICE K. VAN ELSEN
Toekomst Limb, land- en tuinbouw
hoeft met somber te zijn
iftlnde? m
tel
62 uren werken
voor de vrouw...
Hoe bereken ik
een kalender
Vrijdag 7 december 1962 No. 49
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.Y. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
Door een ongelukkig toeval is vorige week in een deel van de op
lage het voornaamste gedeelte van ons artikel over de „Venrayse
Ambonezen" komen vervallen. Wij bieden daarvoor onze excuses
aan. Hieronder vindt U na een korte samenvatting van het
voorafgaande nogmaals dan onze eindconclusie.
In de Gelderlander wordt in een
artikel verteld dat het Ambonezen
kamp in Venray gaat verdwijnen,
evenals dat in Tienray. Dit ver
dwijnen van het kamp heeft tot ge
volg dat ook zijn huidige bewoners
Venray zullen moeten verlaten.
Bewoners, waarvan zowel vrou
wen als mannen in Venrays indus
trieën werkzaam zijn. Deze indus
trieën missen natuurlijk deze men
sen maar node en hebben dus ook
geprotesteerd legen deze verhuis
plannen. De Gelderlander vertelt
dan verder dat deze protesten niet
zullen baten omdat Venrays ge
meentebestuur de kansen voorbij
heeft laten gaan om woningen los
te krijgen voor deze Ambonezen,
toen door het Ministerie van Maat
schappelijke Zorg extra woningen
voor deze mensen beschikbaar wer
den gesteld. Door bemiddeling van
het zgn. Commissariaat Ambonezen-
zorg komt een deel van deze wo
ningen nu in Wormerveer en daar
heen moeten eerlang de Venrayse
Ambonezen gaan verhuizen.
In ons vorig artikel zijn we uit
voerig ingegaan op de werkzaamhe
den van het Commissariaat Ambo-
nezenzorg, waarbij we er op gewe
zen hebben, dat dit Commissariaat
niet alleen groot aanzien geniet bij
de Ambonezen, die hiervan inder
daad iets te verwachten hebben,
maar ook bij het Ministerie, die
zoals reeds gezegd ook de wo
ningbouw in Wormerveer via dit
Commissariaat laat lopen.
We hebben er op gewezen dat ve
le Ambonezen, reeds 1012 jaren
in Venray gevestigd, er helemaal
weinig voor voelen te gaan vertrek
ken uit die plaats, waar ze reeds zo
lang gewoond en gewerkt hebben
en we hebben ons afgevraagd waar
om ze dan moeten vertrekken
De rol van het Commissariaat is
in deze wel vreemd. Want terwijl
men deze Ambonezen rustig 12 ja
ren in een geheel katholieke streek
laat wonen, komt men nu plotseling
tot de ontdekking dat zulks toch
niet juist is. Vreemde ontdekking,
zeker nu de protestants christelijke
gemeenschap in onze plaats zodanig
is gegroeid, dat - mede door de klei
ne Ambonneesjes, die nu niet meer
naar Boxmeer hoeven hier een
school is gesticht kunnen worden.
Had men voor vijf, zes jaren deze
stelling geponeerd, dan had men
recht van spreken gehad, maar nu,
op dit moment, gaat dat argument
niet meer op. De christelijke ge
meenschap groeit en deze neemt
laarne de Ambonezen in hun kring
op.
Dit argument kan men dus nu
.niet meer aanvaarden. We hebben
n voorafgaand artikel er duidelijk
op gewezen, dat o.i. het Commissa
riaat andere gronden moet hebben
)m nu plotseling tot een soort con
centratie te komen van Ambonezen.
Want is het nu waar, wat de Gel
derlander beweert dat met name
ons gemeentebestuur geen moeite
heeft gedaan om voor deze mensen
n Venray huizen te krijgen. Wat is
waar van de bewering dat oud
burgemeester Janssen (zoals in be
trokken artikel gesteld wordt) deze
mensen liever kwijt dan rijk zou
zijn
Daar is niets van waar!
Natuurlijk heeft ook het gemeen
tebestuur bij de vestiging van deze
mensen zich afgevraagd wat dit
worden moest. Maar toen bleek dat
deze mensen, nadat ze aan het werk
moesten, dat werk nauwgezet en
goed deden, dat zij zich verder goe
de staatsburgers toonden, die zich
ordelijk gedroegen, toen heeft het
gemeentebestuur van het eerste
moment af, dat zelfs maar sprake
was, dat voor deze mensen wonin
gen beschikbaar kwamen, moeite
gedaan woningen hiervoor „los" te
krijgen. Zowel oud-burgemeester
Janssen als het huidige gemeentebe
stuur hebben hierom herhaaldelijk
gevraagd, hebben hiervoor de no
dige instanties ingeschakeld, maar
zonder resultaat. Trouwens in de
laatste raadsvergadering heeft Bur
gemeester Custers datzelfde nog
eens nadrukkelijk gesteld en dat
men niet bij de pakken blijft zitten
is ook gebleken.
„Zonodig zullen wij een audiëntie
aanvragen bij de Minister om de
zaak nog eens duidelijk te stellen"
De stelling als zou van gemeente
wege hieraan niet de nodige zorg
zïijn besteed, klopt dus niet. De
Gelderlander zou er goed aan doen
de rol van het Commissariaat Am-
bonezenzorg in deze kwestie eens te
onderzoeken. De plotselinge zorg,
die men daar krijgt om het zielen
heil van deze christelijke Ambone
zen is nu een te flauw argument
geworden als dat men dit voor ernst
moet nemen.
EEN BEETJE
EXPERIMENTEREN DOET
GEEN KWAAD
Er is een heel rijtje gebeden, die
wij van buiten kennen. De ene ka
tholiek kent er wat meer dan de an
dere, maar iedereen heeft wel een
min of meer uitgebreid arsenaal van
gebeden, die hij half slapend kan
opdreunen. (Wanneer we nog wak
ker zijn, dan komt de slaperigheid
tijdens het bidden vanzelf).
We kennen die gebeden zó goed, dat
we eerlijk gezegd niet meer weten
wat we bidden. Het heeft iets weg
van de zwaaiende gebedsmolens van
de boeddhistische monniken.
Wij willen daarom hier eens plei
ten voor een experiment in ons bid
den. Verlaat u eens het platgetreden
pad van de vaste gebeden en pro
beer die gebeden eens in gewoon
alledaagse Nederlands te zeggen.
Dan krijgen ze ineens een veel die
pere en ook veel directere beteke
nis.
In de Oefening van Liefde bidden
wij bv. „Uit liefde tot U bemin ik
alle mensen als mijzelf
In dit zinnetje schuilt een hemel
op aarde, maar het is een wereld
vreemde hemel, omdat de woorden
zo afgesleten zijn, dat zij hun aan
spreking verloren hebben. Probeer
eens van die afslijting af te stap
pen door andere woorden te ge
bruiken.
Bid b.v. eensUit liefde tot U
wil ik wat tachtvoller zijn
OfGod, help me een handje
om van mijn lichtgeraaktheid af te
komen. Het wordt dan ineens veel
duidelijker wat het is „alle mensen
te beminnen".
Wij weten namelijk echt niet wat
het is „alle mensen te beminnen",
maar het spreekt boekdelen voor
ons, waneer wij het horen over tact
en over een tactvol mens.
Echt, het zou niet gek zijn, de mo
dernisering van onze keuken, ons
kantoorleven en de fabriek verge
zeld te doen gaan van, een moderni
sering van ons privé-gebed.
Het avondgebed kan heel wat
meer zijn dan een slaapmiddel.
De marathon van Mies Bouwmans
voor Het Dorp is al bijna 2 weken
oud. Nog praat elk daarover. Wat
is het dan dat zoveel mensen er zo
grondig door getroffen werden
Het was niet het langdurige, want
dat is meestal het eerste wat ver
veelt. Het was ook niet het feit, dat
zoveel mensen zoveel gaven. Het
was, geloven wij, de heerlijke spon
taniteit waarmee Mies Bouwman el
ke gave in ontvangst nam alsof het
voor haar zelf was. Zij had zich zo
ingeleefd in haar taak gastvrouwe
te zijn namens de invaliden, die het
dorp gaan bewonen, dat zij zich één
met hen voelde.
Hierdoor kon zij hartverwarmend
spontaan zijn. En dat is de stimu
lans geweest, die de natuurlijke vrij
gevigheid van het Nederlandse volk
tot ongekende hoogte opdreef.
Er zal zelfs menigeen geweest zijn
die verstandelijk beoordeeld
teveel heeft gegeven. Maar niemand
zal er spijt van hebben gehad.
Er is echter nog een factor, dir
een belangrijke rol gespeeld ka1
hebben. De invalide mens staat op
het "ogenblik bijzonder in de be
langstelling tengevolge van het ge-
neesmidel thalidomide, dat zoveel
ellende heeft veroorzaakt. Dit heeft
het Dorp op gelukkige wijze in de
kaart gespeeld.
Voor de gehele wereld is de Ma
rathon van 23 uur een reden tot
hoop geweest. Het Nederlandse volk
heeft in die 23 uur getoond, dat
men de invalide mens ook positief
tegemoet kan treden. Na de negatie
ve reactie van drie Waalse moeders,
die haar ongelukkige kinderen
doodden, is dit misschien van nog
groter betekenis dan de miljoenen,
die opgehaald zijn.
SCHOON ZUINIG WARM
Prins Hendrikstraat 18 - VENRAY - TeL 1834
Op de vrijdag in het Landbouw-
huis te Roermond gehouden pers
bijeenkomst is het bestuur van de
Limburgse Land- en Tuinbouwbond
nader ingegaan op de huidige moei
lijkheden in de agrarische sector en
meer speciaal op de toekomstmoge
lijkheden voor de land- en tuin
bouw. Alle moeilijkheden ten spijt,
aldus de LLTB-voorzitter G. Mer-
tens, kunnen jonge, ondernemende
agrariërs ook thans nog én in de
toekomst een goed bestaan in de
land- en tuinbouw vinden. Dit kan
evenwel alleen maar, wanneer zij
bereid zijn om hun bedrijven zo ef
ficiënt mogelijk te exploiteren.
Efficiency veronderstelt grotere
productie-eenheden. Wat de pluim
veehouderij betreft, denkt de heer
Mertens aan bedrijven van mini
maal 1500 a 2000 kippen en voor de
melkveehouderij aan een minimum
van vijftien koeien. Bij bijvoorbeeld
5-6 koeien is een lonende exploita
tie uitgesloten. Dergelijke bedrijven
zijn met een melkprijs van veertig
cent niet geholpen, laat staan met
dehuidige garantieprijs van 27 ct.
Grotere bedrijven, betere outillage;
verstandige investeringen er
moeten voldoende financiële midde
len voorhanden zijn om tijdelijke te
genslagen op te vangen meer
specialisatie en vooral een sterkere
concentratie van het produktenaan-
bod van het land- en tuinbouwbe
drijf zijn dwingende voorwaarden.
De laatstgenoemde eis is temeer
noodzakelijk, nu de agrarische sec
tor bedreigd wordt door veevoeder
fabrieken en slachterijen, die van
plan zijn mammoetbed rijven te
stichten, welke produktie én afzet
in één concern willen concentreren.
Hun streven is erop gericht, aldus
de heer Mertens, om alles in één
hand te houden, vanaf de produktie
van „de veevoederkorels tot het bo-
terhammenvlees toe".
Een dergelijke ontwikkeling dreigt
het bestaan van diverse particuliere
agrarische bedrijven aan te tasten.
Naar de mening van het LLTB-be
stuur bestaat voor zulle een evolutie
in ons land geen reden. „De mam-
moetbedrijven kurmen de produktie-
methode van de goed-geoutilleerde
particuliere ondernemingen beslist
niet overtreffen. Al evenmin kun
nen zij de kwaliteit verbeteren en
nog minder waar is, dat hun akti-
viteiten de consument een voordeli
ger prijs zullen opleveren. Door uit
schakeling van de verschillende tus
senfasen kunnen zij hoogstens de
winsten voor de aandeelhouders ver
groten."
Een ander gevaar, aldus de woord
voerders van de LLTB is nog, dat
dergelijke mammoe tbedrij ven de
marktverhoudingen ernstig kunnen
verstoren. De situatie is overigens
nog niet zo, dat reeds nu van de
zijde van de agrarische sector aan
gedrongen zal worden op het tref
fen van wettelijke maatregelen.
Met betrekking tot de uitbreiding
van de tuinbouwbedrijven kon de
heer Mertens nog meedelen, dat het
ministerie van Volkshuisvestiging en
Bouwnijverheid het contingent tuin
bouwkassen heeft vergroot. Helaas
blijkt deze vergroting lang niet
voldoende te zijn om aan alle aan
vragen tegemoet te komen.
In Noord-Limburg alleen al belo
pen de aanvragen voor de bouw van
tuinbouwkassen meer dan dertig
miljoen. Een tweede verhoging van
het contingent is derhalve noodza
kelijk of liever nog helemaal geen
contingentering. Dit laatste zal, al
dus de heer Mertens, geen ernstige
gevolgen voor de bouwmarkt heb
ben, daar voor tuinbouwkassen wei
nig echt bouwmateriaal nodig is,
Voorts komen aan dit werk vrijwel
geen geschoolde bouwvakarbeiders
te pas.
Sprekend over de Noordlimburgse
tuinbouw acht de heer Mertens het
typisch Venlose tuinbouwprobleem
stadsuitbreiding aldaar wordt
ernstig afgeremd door de midden in
Venlo gelegen tuinbouwbedrijven
geen onoplosbare zaak. De door wo
ningbouw bedreigde tuinbouwbedrij
ven zouden gemakkelijk verplaatst
kunnen worden naar bijvoorbeeld
geschikte gronden in Grubbenvorst.
Het hiertegen aangevoerde argu
ment: „nergens is zulk een goede
tuinbouwgrond als in Venlo" is meer
een kwestie van streekgebonden
heid dan van realiteit. Naar Grub
benvorst zal ook de Coöperatieve
Venlose Groente- en Eeierveiling
worden overgeplaatst. Komend voor
jaar zal met de bouw van de nieu
we veiling op grondgebied van
Grubbenvorst, maar aan de rand van
Venlo, worden begonnen. Annex
met deze veiling zal tevens een gro
te eierpoederfabriek worden ge
bouwd en wel door de Coöperatieve
Venlose Veiling in samenwerking
met de grootste eierleverancier van
Nederland: de Coöperatieve Roer-
mondse Eiermijn.
WELDOEN BRENGT GELUK
Deze slagzin had boven de aktie
van Mies Bouwman kunnen staan,
maar ze staat ongelukkigerwijze
boven een foldertje dat we in de
bus vonden. Een invalide, waarvan
de foto met protese e.d. op deze fol
der te vinden is, vertelt daarop dat
hij door een ongeluk in nood geko
men is en vraagt daarin om kleding
of aankoop van een doos zeep.
Natuurlijk zijn daar weer een
hoop mensen ingetrapt, wier goede
hart tot medelijden bewogen was
met deze stumper, die echter zo'n
stumper niet is of hij heeft folders
laten drukken met foto en al en
heeft zelfs medewerkers die de spul
len komen ophalen of de zeep ko
men afleveren.
Het is ook thans nog zo dat men
sen door omstandigheden in nood
kunnen komen, maar het is geluk
kig niet meer zo dat deze mensen
dan ergens op een hoek van de
straat moeten gaan zitten bedelen
of met zeep moeten gaan leuren.
Voor hen zijn er steunmaatrege
len, voor hen is er werk in be
schutte werkplaatsen, kortom de in
valide komt aan ziin (misschien nog
te bescheiden) trekken en heeft het
niet nodig om met zijn ongeluk re
clame te maken bii de andere men
sen.
De bromfietsfabrikanten t^.len
zich ongetwijfeld met ontstemming
over hun verkoopcijfers gebogen
hebben en zich de vraag hebben ge
steld wat toch de reden kan zijn
van de teruglopende verkopen van
dit eens zo gewilde produkt.
In de eerste acht maanden van
dit jaar zijn er, vergeleken met de
overeenkomstige periode in 1961,
ruim veertien procent minder brom
fietsen verkocht in Nederland. In
dezelfde periode is bovendien de
export van bromfietsen met bijna
dertien procent teruggelopen, ter
wijl de invoer met vijf procent is
gestegen.
Heeft de binnenlandse markt zo
langzamerhand zijn verzadigings
punt bereikt? Het aantal bromfiet
sen in ons land bedraagt op he
ogenblik ruim 1,25 miljoen en men
zou zo zeggen, dat daarmee de
markt nog geenszins is uitgeput
Daarom vragen de fabrikanten zich
bezorgd af, wat dan wél de reder
kan zijn van de teleurstellende ver
kopen. Onder meer wordt het slech
te weer gedurende een groot gedeel
te van het jaar als een der voor
naamste oorzaken aangeduid. De
bromfiets is namelijk een prod uk
dat hypergevoelig is voor de weers
gesteldheid.
De toenemende verkoop van per
sonenauto's zal vermoedelijk echter
een faktor van veel grotere beteke
nis zijn. Talloze mensen zijn wel in
staat een bromfiets te kopen, maar
zij spar enhun geld liever op om
straks een auto te kunnen koper
Het feit, dat de bromfiets sedert en
kele jaren geen statussymbool mee
is, zal stellig ook de verminderde
verkoop beïnvloeden. Van deze kani
beschouwd zal men geneigd zijn te
veronderstellen dat de dalende lij'
in de verkoop van bromfietsen zich
in de komende maanden (wellicht
jaren) zal voortzetten.
Overigens behoeft de vergrote ver
koop van auto's nog niet automatisc1
te leiden tot een vermindering ir
de verkoop van bromfietsen. In Pa
rijs bijvoorbeeld hebben vele auto
bezitters zich ook nog een bromfiet.'
aangeschaft, omdat zij geen kans
zien hun auto in de binnenstad te
parkeren. Zo geredeneerd zullen do
bromfietsfabrikanten wellicht over
tuigde tegenstanders van uitbreiding
van parkeergelegenheid zijn.
Tenslotte zou ook de afwachtende
houding van het publiek tot een (tij
delijke) vermindering van de ver
koop van bromfietsen hebben bijge
dragen. Dit in verband met de mo
gelijke instelling van nieuwe en in
grijpende maatregelen door de over
heid inzake aan de berijder van een
bromfiets te stellen eisen.
INENTING „ARME" HONDEN
GRATIS
Reeds vorige week zijn de eerste
maatregelen bekendgemaaktt, die
ertoe moeten leiden, dat op 15 de
cember alle honden van Amsterdam
zullen zijn ingeënt tegen hondsdol
heid. Men schat, dat nog ongeveer
25.000 honden een prik moeten heb
ben.
Waarschijnlijk zal een aantal vac
cinatiecentra in Amsterdam worden
geïnstalleerd, waar de 12 dierenart
sen, die Amsterdam rijk is, zo snel
mogelijk de inentingen zullen ver
richten. Een uitgebreide staf admi
nistratief personeel zal alles tot in
details boekstaven en zorgen voor
certificaten en penningen. Wellicht
zullen de Amsterdamse dierenartsen
tijdelijk hulp krijgen van enkele
collega's van buiten de stad.
Omtrent de prijs van de injecties
wordt nog onderhandeld. Het staat
echter bijna vast, dat mindervermo-
genden de injectie niet zullen be
hoeven te betalen. Het ligt in het
voornemen, de methode van massale
inenting welke in Amsterdam ge
volgd wordt, ook in al de andere
plaatsen van het land te gaan ge
bruiken.
De doorsnee Nederlandse huis
vrouw werkt gemiddeld 62 uur per
week! Ziehier een van de meest op
vallende conclusies uit het onder
zoek, dat op verzoek van de Neder
landse Huishoudraad door de afde
ling Landbouwhuishoudkunde van
de Landbouwhogeschool te Wage-
ningen werd verricht. Een werk
groep van de Landbouwhogeschool
enqueteerde een grote groep huis
vrouwen met 2 of meer kinderen en
met een inkomen van maximaal
6000,— per jaar. Uit de op die
manier verzamelde gegevens stelde
huishoudkundige mevr. E. J. Wil-
zen-Bruins een boekje samen, fiat
onder de titel „Wat doet de huis
vrouw met haar tijd" dezer dagen
is verschenen.
In dit boekje treft men tal van
interessante wetenswaardigheden
over het leven van de huisvrouw in
onze tijd aan. Essentieel in de taak
van de huisvrouw, zo meent de
schrijfster, is haar veelzijdigheid. Zij
moet aan alles tegelijk denken in
tegenstelling tot de man, die zich
meestal richt op enkele dingen. De
huisvrouw hoort een algemeen op
zichter te blijven, een autocrate bin
nen een weliswaar klein gebied,
maar dan ook naar alle kanten.
Overigens volgen de huisvrouwen
niet aUemaal eenzelfde werkpa
troon. De een doet de was op maan
dag, de ander op dinsdag, de een
strijkt donderdags, de ander vrij
dags. Toch is uit het onderhavige
onderzoek vast komen te staan, dat
de was over het algemeen in het
begin van de week wordt gedaan en
dat de „grote beurten" meestal op
vrijdag plaatsvinden. De zaterdag
wordt voor een groot deel besteed
aan het winkelen.
Over het algemeen besteden de
huisvrouwen de meeste tijd aan de
reiniging van de woning. Het berei
den van de maaltijden komt wat
het aantal arbeidsuren betreft op
de tweede plaats. Uit het onderzoek
bleek, dat de plattelandsvrouwen
doorgaans langer doen over het
schoonmaken van hun woning dan
de vrouwen in de grote steden.
Daarentegen winkelen de laatsten
weer aanmerkelijk langer.
Naarmate de vrouwen meer ont
wikkeld zijn, plegen zij minder tijd
te besteden aan het huishouden. Des
te meer een huisvrouw gestudeerd
had, des te minder plezier bleek ze
in het huishoudelijk werk te heb
ben. De overgrote meerderheid van
de nïet-intellectuele huisvrouwen
waardeerde haar taak als prettig.
Vooral nieuw-naaien en koken en
bakken waren bezigheden, die bij
deze huisvrouwen zeer in de smaak
vielen. Het dweilen en schrobben
was het minst populair. Ook het af
wassen lag de meesten zwaar op de
maag.
Hoe jonger de kinderen zijn, des
te drukker heeft de huisvrouw het.
Huisvrouwen in gezinnen met jonge
kinderen werken gemiddeld 62 uur
per weqk. Daarom mag niet ver
wacht worden, dat uit deze kring
van huisvrouwen ooit veel verster
king voor de arbeidsmarkt zal ko
men.
Bescherm u tegen
RiljerigOnprettig? Vlug:
P'
Als er een jaar om is, moeten we
nieuwe kalenders en agenda's ko
pen. Deze zijn niet alleen nieuw,
maar ook altijd anders dan die
van het vorige jaar. Hoe komt
men aan de indeling van zo'n
nieuwe kalender?
EEN DAG LATER VOOR 1963
Hoe komen we er achter op welke
dag van de week een bepaalde da
tum valt? We gaan uit van een be
paalde kalender. Dit jaar, 1962, is
geen schrikkeljaar ,telt dus 365 da
gen, dat is 52 weken en nog één dag.
Viel een bepaalde datum in 1961 op
owensdag, dan kwam dezelfde da
tum in 1962 op donderdag uit. Voor
1963 komt die datum één dag later