(£sso) petroleum
Verkoud
heid
ASPRO'
Vraaggesprek
BEHAAGLIJKE WARMTE
Wereld-
Missiedag
Dag der Verenigde Naties
In Nederland in één jaar:
200.000 verkeersongevallen
Politierechter
voor moderne mensen
natuurlijk een oliehaard gestookt met
OLIESERVICE K. VAN ELSEN
Voorkom
Rillerig? Onprettig?
Vlug:
Vrijdag 19 oktober 1962 No. 42
Drie en tachtigste jaargang
^PEEL EN MAASÜ
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAY WPFIfRl AH VOOR VFNRAY FN OMSTRFKFN ADVERTKNTIEPRUS 8 et per mm. ABONNEMENT8-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 EtEtlADLAiJ V VJUIv V I CfIV UIYIO 1 IVu&VEtii PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (balten Venray 1.75)
MET DIRECTIE LUXOR THEATER VENRAY
Is er in 5 jaren veel veranderd? Dat was de algemene vraag die
wij de directie van het Luxor Theater voorlegden bij haar eer
ste lustrum sinds de overnameDie vrij algemene vraag is een
lang gesprek geworden, waarvan we de hoofdpunten hier weer
geven.
MINDER SENSATIE
Is de smaak van het Venrayse pu
bliek t.a.v. de film veranderd, zo
was de eerste vraag.
Uit het antwoord blijkt dat dit in
derdaad het geval is. Werd vroeger
het accent misschien wel wat na
drukkelijk gelegd op sensatiefilms
(cowboy, vecht, detective enz.), nu
heeft daarnaast ook de goede andere
film een behoorlijke kans gekregen.
In vergelijking met andere pro
vincieplaatsen kan Venray de ver
gelijking goed doorstaan. Iets anders
is het met de zgn. cyclus-voorstel
lingen, waarin bijzondere en/of cul
turele films worden gebracht. Hier
voor groeit weliswaar de belangstel
ling, doch zeer langzaam. Toch blijft
Luxor hiermee doorgaan omdat ze
meent hierdoor iets te kunnen bij
dragen tot de culturele opvoeding
van het publiek
MEER CULTURELE FILMS?
Kunnen deze culturele films niet
meer gebracht worden, was onze
volgende vraag.
Hoewel Luxor dit graag zou doen,
is het ook om financiële redenen on
mogelijk. De bezoekers van deze
films komen niet dikwijls en opvoe
ring van het aantal brengt voor hen
soms moeilijkheden met zich.
Venray is wat het aantal culturele
en bijzondere programma's betreft,
toch reeds verwend. Wat in vele
andere en grotere plaatsen nog niet
vertoond is, heeft men hier al kun
nen zien. Daarom is het geen won
der dat vanuit Boxmeer, Horst, Ber
gen, Well e.a. plaatsen mensen deze
programma's komen zien. Hun aan
tal is echter te weinig en voorlopig
te gering als dat uitbreiding over
wogen kan worden.
NORMALE FILMS....
Hoe stelt U feitelijk Uw filmpro
gramma's samen?
Op deze vraag is het antwoord
vrij moeilijk, aldus de directie van
de Luxor. Men moet op de eerste
plaats rekening houden met de
doorsnee bioscoopbezoeker. Dat zijn
de jongeren van 1430 jaar, die 90
pet. van het bioscoop-publiek in
Venray uitmaken. De smaak van
deze „jongelui" bepaalt voor 'n deel
het filmprogramma. Daar kunnen
ouderen het dan misschien wel eens
niet mee eens zijn, maar smaken
verschillen en daar heeft ook
een bioscoop-directie rekening mee
te houden. Van de andere kant is
het haar taak, die smaak ook te
vormen, al duurt dit proces soms
vrij lang
Dat Luxor echter in deze een
goede naam heeft blijkt uit het
feit dat ze reeds enkele malen de
prijs voor de beste filmkeuze had.
Dit is bereikt doordat behalve aan
de wensen van de jeugdige kijkers
ook terdege gedacht is aan de wen
sen van de ander categorieën.
Bovendien is Luxor niet gebonden
aan één verhuurkantoor, maar heeft
de vrije keus uit alle films, die in
Nederland worden uitgebracht.
Daarnaast stelt ze er prijs op elke
belangrijke film in Venray te bren
gen.
TOEGANGSPRIJZEN
Onder belangrijke films verstaat
U waarschijnlijk in dit verband
films als Ben Hur, Quo vadis, De
kanonnen van Navarone etc. meer7
Waarom worden bij de meeste van
dergelijke films de toegangsprijzen
hoger en soms zelfs o.i. te hoog?
De prijzen voor deze zgn. kolossen
zijn hoger dan anders. Maar zij wor
den niet door de Luxor, maar dooi
de verhuurders vastgesteld.
In vergelijking met andere plaat
sen valt een en ander echter nogal
meeBeslist niet valt mee de op
brengst van dergelijke films voor de
ondernemer zelf. Al deze grote films
wier miljoenen kosten door de ho
gere entreeprijzen er uit moeten ko
men ,zijn verliesposten voor Luxor.
die alleen uit prestige-overwegingen
deze films blijft draaien, maar hier
geld op toe moet leggen
Maar ook hier hoopt de directie
dat de cost voor de baat uitgaat.
Voor de normale programma's lig
gen de entreeprijzen beslist op het
minimum van wat de Luxor gezien
haar programma mag vragen. Lage
re entree-prijzen betekent mindere
films. Men kan voor een dubbeltje
niet op de eerste rang zitten, is een
spreekwoord dat ook in de bioscoop
geldt
T V. EN V.B.
Twee punten, zo schijnt ons, rem
men de ontwikkeling van Venroy's
bioscoop. Op de eerste plaats de te
levisie en op de tweede de verma
kelijkheidsbelasting. Klopt dit.
Televisie is inderdaad voor alle
bioscopen een „hinderlijk" verschijn
sel. Men moet het echter niet over
schatten. Een bioscoop is en blijft
iets anders dan televisie en de jeugd
vooral wil er 's avonds wel eens uit.
Dan is en blijft de bioscoop nog een
der beste amusementsgelegenheden.
Trouwens wat men in de bioscoop
ziet, ziet men niet thuis. De grotere
films komen niet op de televisie.
Niet ontkend kan worden dat oude
ren meer aangetrokken worden door
de T.V. en dat ook de afbetaling van
deze „kijkkastjes" veelal ten nadele
gaat van het avondje-uit i.e. bet
bioscoop-bezoek
De vermakelijkheidsbelasting is
echter een andere en zwaardere
rem. Gezien het kapitaal wat hier in
Venray geïnvesteerd is moeten wor
den, gezien ook het programma en
de nog altijd betrekkelijke mogelijk
heden is deze belasting veel te
zwaar.
Daar zijn alle terzake deskundi
gen het intussen wel over eens. Men
hoopt echter dat in de komende be
lasting-wijzigingen door het ge
meentebestuur aan dit onderdeel de
nodige aandacht geschonken zal
worden.
Verder heeft men goede verwach
tingen van de komende EEG waar
in belasting gelijkschakeling gaat
komen. Andere landen kennén deze
vorm van belasting heffen niet
Wat gaat Nederland nu doen?
ZONDAG 21 OKTOBER:
Bij de instelling van de jaarlijks
terugkerende Wereldmissiedag heeft
de Paus een dringende uitnodiging
willen richten tot alle gelovigen
over de gehele wereld om elk jaar
door c-xtra gebed en een extra offer
mede te werken aan de verbreiding
van het Woord Gods over de gehele
wereld, opdat het heil, door Christus
gebracht, alle volkeren moge berei
ken.
De voortdurende zorg zich uit te
breiden is een essentiële karakter
trek van de Katholieke Kerk en
daarom is de Missie een belang, dat
alle katholieken ter harte moet gaan
en waaraan ieder katholiek het zijne
moet bijdragen.
Wij, die de Blijde Boodschap heb
ben vernomen en aanvaard, maar
niet allen naar de verre landen kun
nen trekken, wij kunnen onze verte
genwoordigers aan het missiefront
priesters, broeders, zusters en le
ken die de Paus daadwerkelijk
helpen in Zijn zorg voor alle Kerken
en voor de uitbreiding van het
Godsrijk .steunen door ons geregeld
gebed en door ons christelijk royaal
offer.
In Zijn brief van 3 mei 1962 aan
Z. Em. Petrus kardinaal Agagianian,
de prefect van de H. Congregatie
voor de Geloofsverbreiding, spreekt
de H. Vader de verwachting uit, dat
de gelovigen door de opperste en
voltallige vergadering van het Con
cilie zullen worden uitgenodigd om
vooral door steun aan de Pauselijke
Missiewerken (Pauselijk Missiewerk
voor Geloofsverbreiding Pauselijk
Missiewerk der Kinderen Pause
lijk Missiewerk voor eigen Priesters)
het katholieke geloof te helpen ver
breiden. De in ons land ingevoerde
gezinsbijdrage voor de P.M.W. biedt
allen een gemakkelijke en eenvoudi
ge gelegenheid hiervoor.
Op de Wereldmissiedag
zullen wij bidden voor meer mis
sieroepingen, maar ook voor meer
roepingen tot het priesterschap
en het religieuse leven in de mis
sielanden zelf;
zullen wij bidden, dat het Con
cilie ook voor de missies gunstige
resultaten zal mogen brengen.
Op de voorafgaande Offervrijdag
heden 19 oktober zullen wij
ons onthouden van overbodige uit
gaven en genietingen ten bate der
missies en de waarde daarvan voe
gen bij ons offer aan de kollekte
voor de Geloofsverbreiding op de
Wereldmissiedag.
De H. Vader rekent op ons allen:
Wereldmissiedag, voorafgegaan door
Off er vrij dag is een extra appèl op
ons gebed en offer.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
24 oktober
Onlangs werd bij het toelatings
examen voor een middelbare school
de vraag gesteld: „Wat zijn de Ver
enigde Naties?". Een van de leerlin
gen antwoordde: „Een wolkenkrab
ber in Amerika!" Wanneer men die
zelfde vraag aan honderd willekeu
rige mensen zou voorleggen, zou
men vermoedelijk ook honderd ver
schillende antwoorden krijgen. Dat
is niet verwonderlijk. De wereldor
ganisatie van de Verenigde Nateis
heeft niet alleen talloze facetten,
maar zij is ook voor velen een teken
van tegenspraak. De een bewondert
de Verenigde Naties om haar aan
wijsbare successen, de ander ver
guist de organisatie om haar even
onmiskenbare mislukkingen. Daar
komt nog bij,dat wat door de een
gezien wordt als een succes door de
ander beschouwd wordt als een mis
lukking.
Zo zal de een de snelle ontvoog
ding van de koloniale gebieden toe
juichen, terwijl de ander haar zal
verwerpen. Zo zal de een het ont
wapeningsgesprek in Genève als een
mislukking beschouwen, omdat er
nog geen wereldwijde ontwapening
heeft plaats gevonden, terwijl de
ander meer optimistisch zal oorde
len: zolang men nog praat, wordt er
tenminste niet gevochten. Zo zal ook
de een kunnen spreken over de gro
te resultaten van de internationale
hulpverlening aan de ontwikkelings
gebieden .terwijl de ander smalend
zal zeggen, dat het slechts een drup
pel is op een gloeiende plaat.
De beoordeling van de Verenigde
Naties hangt nauw samen met de
gezichtshoek, waaronder men de we
reldorganisatie beschouwt. De rede
voeringen die in de afgelopen weken
in de Zeventiende Algemene Verga
dering der Verenigde Naties zijn ge
houden, geven daarvan een duidelijk
voorbeeld.
De belangen van de westerse lan
den liggen anders dan die van de
communistische wereld. De wensen
van de ontwikkelingslanden zijn an
ders geaard dan de aanbevelingen
van de hoger geïndustrialiseerde
mogendheden. Het optreden van de
jonge gedekoloniseerde volkeren is
anders dan dat van de enkele lan
den, die nog koloniën besturen.
Daar komt bij ,dat de denkwijze,
de spreektrant en de werkmethoden
van Europeanen .Aziaten, Afrikanen
en Latino's dikwijls zo geheel ver
schillend zijn. Wanneer het al moei
lijk is, de zienswijzen van verschil
lende politieke partijen in een natio
naal parlement op een gemeenschap
pelijke gedragslijn te verenigen,
hoeveel moeilijker is het dan niet,
de uiteenlopende opvattingen van
zoveel totaal verschillende landen en
volkeren te verenigen in een ge
meenschappelijk beleid.
Zo bezien kan men er zich slechts
over verwonderen, dat de Verenigde
Naties niet veel meer mislukkingen
hebben gekend.
Blijkbaar zijn de resultaten van
de Verenigde Naties nog altijd zó
positief, dat steeds meer landen tot
de wereldorganisatie en haar orga
nen willen toetreden. Die massale
belangstelling heeft het patroon van
de organisatie intussen grondig ge
wijzigd. De 51 mogendheden, die in
1945 de Verenigde Naties oprichten,
waren nog voornamelijk de landen
van West-Europa ,het Britse Geme
nebest en de beide Amerika's. Wan
neer straks echter, op 24 oktober a.s.
het zeventienjarig bestaan van de
Verenigde Naties wordt herdacht,
zal reeds meer dan de helft van de
vlaggen van de 108 thans aangeslo
ten landen toebehoren aan de jon
ge gedekoloniseerde volkeren van
Azië en Afrika.
Velen in het westen zijn geneigd,
de politieke situatie in deze jonge
landen niet erg hoog aan te slaan.
Men spreekt wat smalend over de
zogenaamde democratie in deze lan
den .waarbij men dan een vergelij
king trekt met de democratische
systemen van West-Europa en Noord
Amerika. Die vergelijking is even
wel onbillijk. De ons vertrouwde de
mocratische regeringsvormen zijn
het resultaat van een ontwikke
lingsgang van vele eeuwen en die
ontwikkeling is ook vandaag nog
steeds niet afgesloten.
De parlementen van vele westerse
landen hebben hun huidige mach
tige en onafhankelijke positie ook
pas bereikt na veel strijd, veel te
genslagen en soms zelfs openlijk ge
weld. Zou men dan iets anders mo
gen eerwachten van de jonge vol
keren, die zich bovendien geplaatst
zien voor onvoorstelbare ontwikke
lingsproblemen op sociaal, econo
misch en onderwijsgebied?
Het is een vergissing te menen,
dat de politieke instellingen en de
democratische regeringsvormen in
de jonge onafhankelijke landen pre
cies dezelfde zouden moeten zijn als
in de westerse landen en dat er in
een democratische staat noodzake
lijkerwijze twee of meer grote par
tijen zouden moeten zijn om elkan
der de gunsten van de kiezers te
betwisten. Democratie, zo heeft de
waarnemend secretaris-generaal Oe
Thant onlangs in Londen gezegd ver
bist niet noodzakelijk het bestaan
van een georganiseerde oppositie,
doch slechts de vrijheid om even
tueel oppositie te voeren.
Voor vele jonge onafhankelijke
staten lijkt het trouwens hoogst on
waarschijnlijk, dat er in de min of
meer nabije toekomst een twee- of
meer-partijenstelsel zal ontstaan, zo
voegde Oe Thant hieraan toe.
De huidige regeringen in deze lan
den zijn ontstaan uit de strijd om
de vrijheid en zij worden gedragen
door het nationalisme. Zij zullen
daarom nauwelijks worden aange
vallen van binnen uit, terwijl elke
aanval van buiten hun positie en
hun invloed slechts zou versterken.
Men zal daarom, juist in het belang
van de democratie ,ook aan de jon
ge volkeren de tijd en de kans moe
ten geven om een eigen bestuurs
vorm te ontwikkelen, die het meest
met het belang van hun land over
eenkomt. De Verenigde Naties kun
nen daarin een waardevolle bege
leidende rol spelen.
Mensen, die verkeersregels niet
kennen, zijn potentiële
moordenaars.
Gij zult niet dodenen toch
sterven er jaarlijks bijna 2000 men
sen door verkeersongevallen. Gij
zult niet dodenmaar hoeveel
van deze mensen zijn er omgekomen
door roekeloosheid van anderen,
door onachtzaamheid, door een vaak
onverantwoorde nonchalance waar
het het leven van een mens op de
weg betreft.
In 1961 gebeurden er bijna 200.000
verkeersongelukken. Zonder naar de
afloop van deze 200.000 gevallen te
vragen, kunnen we gerust zeggen
dat in tienduizenden gezinnen jaar
lijks onnoemelijk leed wordt berok
kend ,dat er vele duizenden mensen
rondlopen met het besef dat door
hun schuld een mens werd gedood.
Men kan van iedereen eisen dat
hij zich dag in dag uit de ellende en
dat leed bewust is. Het zou dan "on
mogelijk worden normaal te leven.
Toch is het goed dat iedereen zich
zo af en toe afvraagt of hij of zij
wel alles doet wat mogelijk is om
het verkeer zo veilig mogelijk te
maken. Het lijkt soms wel alsof de
mensen, zodra zij aan het verkeer
gaan deelnemen, veranderen van
beschaafde wellevende burgers in
agressieve, haatdragende individuen,
die voor alles op hun rechten staan.
De statistieken wijzen uit dat slechts
een klein gedeelte van de verkeers
ongevallen tot technische manke
menten is terug te voeren, het ont
breken van de kennis van de ver
keersregels is echter veelal de
hoofdoorzaak.
Met het doel deze verkeersregels
beter bij het publiek bekend te ma
ken heeft de Bond voor Veilig Ver
keer een zestal lessen verkeerstheo-
rie samengesteld: De Verkeerssleu-
tel. Met deze cursus kan iedereen
zich vertouwd maken met de ver
keersregels en wat met de theoreti
sche zijde van de verkeersveiligheid
samenhangt.
Trouwens de Bond voor Veilig
Verkeer doet nog veel meer om de
verkeersveiligheid te bevorderen.
Zij heeft sinds de oprichting in
1932 al het mogelijke gedaan om
verkeersonderricht op de scholen
doorgevoerd te krijgen en sinds 1
januari 1959 is het verkeersonder-
wijs op de lagere scholen en de
kweekscholen verplicht gesteld. Do
centen voor deze verkeerslessen
worden speciaal in cursussen van
politie en het Verbond opgeleid.
Bijna een kwart mlijoen kinderen
in Nederland doen elk jaar mee aan
het verkeersexamen, dat bestaat uit
een schriftelijk, theoretisch en prak
tisch gedeelte.
In bijna iedere stad zijn er ver-
keersbrigadiertjes of klaarovertjes,
ook oudere mensen worden inge
schakeld om op gevaarlijke punten
de taak van politieagenten over te
Sinds enige jaren heeft de Bond
voor Veilig Verkeer in samenwer
king met de BOVAG in verschillen-
SCHOON ZUINIG WARM
Prins Hendrikstraat 18 r VENRAY - Tel. 1834
de delen van Nederland vrijwillige
veiligheidsinspecties opgebouwd
waar iedereen zijn motorvoertuig
aan een onderzoek kan onderwer
pen. Elke inspectie omvat 45 punten
die alle betrekking hebben op de
veiligheid en deugdelijkheid van de
onderdelen van het voertuig, zoals:
stuurinrichting, chassis, veren,
brandstoftank en leidingen, wiella-
gers, remmen enz.
Maar iedereen kan doen wat hij
wil. De politie kan voorlichten, les
geven, straffen of loven. De organi
saties kunnen zich inspannen om
voertuigen te controleren. Alles staat
of valt met de bereidheid van de
weggebruiker om zich behoorlijk te
gedragen. Voornamelijk van de
mentaliteit van autorijder, brom
fietser of fietser hangt het af of er
ook in het komende jaar weer in
2000 gezinnen in ons land gerouwd
moet worden om de ontijdige dood
van een vader, een moeder, -een
kind. Het kan ook uw gezin zijn.
Dit is geschreven als een waar
schuwing aan vele moeders, die tot
hun zoontjes zeggen: zie dat je een
overheidsbetrekking krijgt. Dan heb
je vast geld en later pensioen. En je
bent je leven lang geborgen.
Dit advies wordt elk jaar door dui-
zende welmenende moeders gegeven.
Maar wie kan uitmaken welke in
druk het maakt op de gevoelige kin
derzieltjes? De man, die vandaag
voor het hekje kwam, is er het
slachtoffer van geworden. Hij had
op jeugdige leeftijd een overheids-
complex gekregen. Een mensenleven
lang was het advies van zijn moe
der in zijn achterhoofd blijven na
galmen. En het resultaat is tenslot
te geweest .dat hij verviel tot mis
drijf en met Kerstmis hulst stal uit
het gemeentelijk plantsoen.
Al spoedig na het verlaten van de
schoolbanken moest de verdachte
ervaren, dat de overheid geen werk,
althans geen betrekking voor hem
had. Omdat in zijn ziel echter het
verlangen woelde dienaar der over
heid te worden, liet hij zich valse
lijk, listiglijk en bdrieglijke een pet
maken, met glimmend zwarte klep
en in zilver het wapen der gemeen
te. Die pet zette hij op bij sommige
openbare vermakelijkheden, zoals
optochten en zij verleende hem me
nigmaal vrije toegang.
Dit was echter nog slechts een
vorm van vrijetijdsbesteding. Na
derhand ging hij de pet benutten als
broodwinning. Hij schaarde zich na
melijk in de rij der kleine zelfstan
digen. In een fietsenstalling ver
diende hij voorlopig de kost. Daar
oefende hij het vrije beroep uit, ge
dekt door de pet met het zliveren
gemeentewapen.
Maar ach, hoe gaat het tegen
woordig met de kleine zelfstandigen.
Laten we het er maar niet over heb
ben. Na verloop van tijd moest de
rijwielstalling worden gesloten.
Maar tegelijk riipte onder de ge
meentelijke pet een nieuw plan: de
ezel.
De man schafte zich van hetgeen
h aan likwide mdielen uit het fiet-
senstallen had weten te redden een
ezeltje aan .een bedaagd uitziend
dier dat timide zijns weegs ging.
Gedekt met de gemeentepet stelde
hij aan likwide middelen uit 't fiet-
was een in het oog lopende plaats
aan een der singels. Klandizie kwam
er spoedig en voor een luttel bedrag
voerde hij de stadsjeugd per ezel de
gemeente door. Doch ook dit vrije
beroep bracht niet de gewenste ma
teriële zegen. In de vakantie ging
het nog wel, maar naarmate het na
jaar kwam werd de klandizie gerin
ger. Op een kwade dag werd het
ezeltje het beu. Met een herinnering
aan zijn kinderjaren sprong het een
groentewinkel binnen, vernielde de
ruit en een reeks weckglazen, ver
trapte wat voedings- en genotmidde
len en tegelijk daarmee de brood
winning van de eigenaar.
Deze krabde zich verontrust onder
de gemeentepet en begon een soort
van expeditiebedrijf middels een
wagentje, dat door het inmiddels ge
kalmeerde ezeltje werd getrokken.
Omstreeks Kerstmis kwam de gro
te kracht. Een winkelier wenste zijn
etalage helemaal groen te maken.
De man zou voor hulst en dergelijke
zaken zorgen. Hij zette de pet op en
roofde het plantsoen leeg. Met be
hulp van ezel en kar. Een achter
dochtige politieman wuifde hij met
de mooie pet weg.
Men heeft er later toch achterge-
keken. Daarom moest hij nu terecht
staan. Blootshoofd. Drie dagen voor
waardelijk kreeg hij en vijf gulden
boete. Omdat hij tenslotte toch voor
de overheid is gaan werken. Maar
niet in de vaste dienst, die zijn goe
de moeder indertijd heeft bedoeld.