a
S e(aaide
nZóïqm
STUCAD00RS
REMMEN WONINGBOUW
Paardenfokdag
LoeiUtiSclxe mogelijkheden
in deze streken
Zondagsdienst huisartsen
Vrijdag 21 september 1962 No. 38
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
In Deume heeft men de afgelopen week de grote 9-D tentoon
stelling kunnen bewonderen, die evenals onze Limbrato
beslist het bekijken waard was en nog eens extra onderstreept
heeft de wensen en verlangens van Deurne t.a.v. industrialisatie
en landbouw.
Men komt voor de zoveelste maal
tot de ontdekking hoeveel overeen
komst er bestaat tussen de moeilijk
heden en mogelijkheden van Deur
ne en Venray en men betreurt voor
de zoveelste maal dat er geen bete
re samenbinding is tussen deze bei
de gemeenten. In een verenigd Euro
pa schijnen provinciegrenzen nog
steeds onoverkomelijke barrières te
zijn.
Maar laten we het daar een an
dere keer over hebben. Waar we nu
op attenderen is wat de Staatssecre
taris drs. F. Gij zeis allemaal te ver
tellen had, toen hij deze tentoonstel
ling kwam openen.
Hij vertelde o.m. dat de overheid
soms- te weinig aandacht schenkt
aan de moeilijkheden van vele klei
nere gemeenten, die zoals Deurne
feitelijk verschillende gemeenschap
pen kent in zijn kerkdorpen
We kennen uit eigen ondervinding
de moeilijkheden die in een derge
lijk geval zich voordien. Denk bijv.
maar eens aan de uitgestrekte wegen
de daaruit weer voortvloeiende kos
ten voor de nutsvoorzieningen, aan
de aanleg van voetbalvelden, de
bouw van gemeenschapshuizen e.d.
Verder waarschuwde hij nadrukke
lijk het aantal detail-vestigingen
niet groter te maken. „Wel moder
niseren, maar het aantal niet on
nodig vergroten" was zijn deskundig
adviesEen advies, wat ook voor
onze gemeente ter harte kan wor
den genomen.
TOERISME
Een andere kwestie, waar we toch
in dit artikel de nadruk op willen
leggen, sneed de staatsecretaris aan,
toen hij er op wees, dat men in deze
streek niet moer menen, dat er
alleen maar op industrieel gebied
of in de agrarische sector mogelijk
heden liggen. Met name voor dit he
le gebied geldt dat zij op het gebied
van recreatie en toerisme veel zul
len moeten gaan betekenen, om de
te verwachten stroom toeristen hier
nieuwe mogelijkheden te schenken.
Deze aanwijzing van „hogerhand"
onderstreept als het ware wat we
vroeger al verschillende malen in
dit blad naar voren brachten, name
lijk dat toerisme .vreemdelingenver
keer en recreatie belangrijke dingen
kunnen worden in ons gemeen-
schapsbestaan
We hebben op dat terrein beslist
nog wel wat te doenDegenen,
die menen dat men er is als WV
om de 10-15 jaren een folder uitgeeft
en we links en rechts wat groen in
onze gemeente aanbrengen, hebben
het beslist mis
De vakanties zijn cm en we zijn
terug van onze zwerftochten door
Nederland en door Europa. En wie
ogen had om te kijken, zal gezien
hebben, dat het juist daar het druk
ste was, dat juist daar „wat te doen"
was, waar men de plaats en de
streek zo aantrekkelijk mogelijk
heeft gemaakt
Hoe trots we misschien ook zijn
op onze plantsoentjes en groenstro
ken, we hebben kunnen ervaren dat
daaraan in ander plaatsen nog heel
wat meer gedaan is.Daar is men
schijnbaar niet benauwd om in nieu
we woonwijken die groenstroken uit
te laten deien tot een behoorlijk
plantsoen, met een vijver en een
fontein ,dat inderdaad ook spuit.
Daar biedt men recreatie-moge
lijkheden voor jong en oud en dat
beperkt men niet tot een zwembad.
Daar zijn ook bossen, maar daar is
men schijnbaar al 20-30 jaar eerder
tot de ontdekking gekomen dat ook
die een rol spelen in de recreatie en
vindt men langs de wegen behoor-
lijke parkeerstroken, waar de auto
mobilist op zijn gemak het schone
van Gods schepping bewonderen
kanZo kunnen we door blijven
gaan
Dit houdt geen kritiek in op wat
tot heden op dit terrein in Venray
tot stand kwam. Vergeleken met
vóór de oorlog mag men rustig
spreken van een enorme vooruit
gang
Maar gezien de nieuwe tijd en de
andere eisen, die men stelt op het
gebied van recreatie, van toerisme,
doen we beslist te weinig.Te
weinig o.i. omdat men niet inziet
dat naast industrie en landbouw
ook het tGerisme in de toekomst
ongekende mogelijkheden biedt
voor een plaats
Wie deze vakantie zijn ogen ge
bruikt heeft zal ervaren hebben dat
die plaatsen, die dat wel ingezien
hebben mede door de grotere mo
gelijkheden welke ze hadden dat
die plaatsen op dit terrein een enor
me voorsprong hebben.
Een voorsprong, die we zullen
moeten inhalen door ook deze toe
ristische mogelijkheden te schep
pen. We zijn met onze kinderspeel
tuin en onze camping op de goede
weg. Als de plannen voor het recre
atie-oord en het zwembad eindelijk
verwezenlijkt worden, is dat een
volgende schrede op die weg, maar
zo moeten er meer gezet worden.
Onze akkomodatie zal daaraan
moeten worden aangepast, onze ver
siering (waar jammer genoeg te
weinig aandacht aan geschonken
wordt) zal moeten worden verbe
terd, de mogelijkheden uitgebuit en
vergroot worden. Voor onze indus
trie-vestiging halen we deskundigen
er bij, voor onze landbouw raadple
gen we vakmensen, bij verkeersmo-
gelijkheden worden door allerlei in
stanties bekeken en bepraat, voor
de uitbreidingen stellen we extra
plannen op
Is het dan zo vreemd als we er
eens deskundigen bijhalen die op
toeristisch en recreatief gebied hun
weetje weten en die ons eens pre
cies kunnen vertellen hoe en wat.
Daar kan dan bv. rekening mee
gehouden worden met de opstelling
van het kernplan, bij de opstelling
en de uitwerking van het Lollebeek-
plan, maar daarnaast kan ook gewe
zen worden op de taak van de par
ticulier in deze, al of niet vereend in
VVV. De woorden van de staats
secretaris moge voor ons aanleiding
zijn dit grotendeels nog wat ver
waarloosde terrein beter te gaan be
kijken.
Het feit is merkwaardig. De nieu
we Pius Almanak van Katholiek Ne
derland heeft in zijn laatste editie
een rubriek van naam veranderd.
Waar vroeger de adressen van ka
tholieke tehuizen en pensions wer
den gevonden, treft men nu aan het
adressenmateriaal van de bejaarden
tehuizen. Het zoveelste teken dat er
iets met de bejaarden aan de gang
is.
VROEGER
Wij behoeven nog niet zoveel ja
ren terug te gaan om ons te herin
neren dat voor 30-40 jaren de oude
ren bij hun kinderen een onderko
men venden en er liefdevol werden
verzorgd. De ouders vonden dat
vanzelfsprekend en de kinderen
dachten niet anders of het hoorde
zo. Maar dat is niet meer. Goed of
DRIE JONGERENPROGRAMMA'S
VOOR AUSTRALIË
Het grote sukses in het afgelopen
jaar behaald met de uitzending van
Nederlandse jongens en meisjes
naar Australië, heeft de regering
van dit land doen besluiten in 1963
drie groepen van 50 jongeren (zowel
jongens als meisjes) in de gelegen
heid te stellen voor een jaar naar
Australië te worden uitgezonden.
Voorwaarden voor deelname zijn:
enige kennis van de Engelse taal,
21 jaar oud (meisjes 23 jaar); een
goed beroep: voor meisjes: ver
pleegster, onderwijzeres, mannequin,
eerste verkoopster, cassières, etc.;
voor jongens: boer, tuinder, timmer
man, bankwerker, schelder, HTS- of
MTS-opleiding, elektricien, metse
laar, beton-timmerman, kortom alle
technische beroepen.
Het vertrek zal plaatsvinden star
tend rond 15 april 1963 voor de eer
ste groep en dan telkens drie maan
den later.
De kosten, verbonden aan deze uit
zending zijn zeer minimaal. Kosten-
faktoren zijn alleen de reis Limburg-
Heek van Holland-Southampton (in-
klusief een nachtlogie in Engeland)
125,Zakgeld aan boord van
het schip SouthamptonAustralië
100,—.
Voor de terugreis wordt (ver
plicht) gespaard in Australië
5/-/- per week wordt ingehouden
voor extra sociale uitkeringen en
als spaargeld voor de terugreis.
Door dit minimale spaargeld en
het meestal goedkope pension kun
nen de jongeren voldoende geld
overhouden om veel van Australië
te zien en te leren. De terugreis kan
met een jaar uitgesteld worden,
doch dan houdt het sparen voor de
terugreis op, gezien het feit., dat het
noodzakelijke bedrag reeds bijeen is.
Verblijf in Australië: vooraleer de
jongeren vertrekken is huisvesting
en werk in Australië geregeld.
Uiteraard worden de jongeren
naar wens geplaatst bij familie of
bekenden. Zodra het schip aan wal
komt in Melbourne of Sydney wor
den zij opgevangen door het katho
liek maatschappelijk werk, de emi
gratie-ambtenaren en meerdere vrij
willigers. Zij staan borg voor een
gcede opvang en de kennismaking
met de werkgever, de hospita.
Aanmeldingen kunnen geschieden-
Katholieke Limburgse Emigratie
Stichting, Stationstraat 58, Heerlen.
Aanmeldingen staan voor ieder
een open. Gezien het feit dat Lim
burg steeds het grootste aantal kan
didaten oplevert is een spoedige
aanmelding voor elke der drie uit
zendingen zeer gewenst.
kwaad, beter of slechter, de oude
ren vinden vaak bij hun kinderen
geen onderdak meer wanneer zij
als gezinshoofden hun taak hebben
geëindigd of als zij niet meer wer
ken voor de kost.
De kinderen die dikwijls bij hun
introuwen blijken dikwijls de oude
ren te verdringen die geen baas
meer zijn in eigen huis ,om van er
ger niet te spreken. Vrij triest wel
licht,, maar de werWeÜjkhëid, die
ouder meer te onderkennen is in de
lijst van woningzoekenden, waarbij
zgn. „ingetrouwde" kinderen of de
bejaarden zelf om een nieuwe wo
ning komen vragen, omdat het met
het samenwonen niets is
De jongeren stellen te hoge eisen,
hebben andere opvattingen over de
vrijetijdsbesteding over wat wel en
niet kan, over financiële mogelijk
heden enz. enzen de oorzaken
voor ruzie liggen voor het oprapen.
Men moge daar ach en wee over
roepen en diepzinnige studies over
het waarom van deze veranderde
mentaliteit aan wijden, feit is, dat
men met deze verandering rekening
meet houden. Dat men dit doet
blijkt bijv. al uit studiebesprekingen
bij onze jonge boeren en boerinnen,
waar op dit gebied neg „ouders"
denkbeelden beleefd worden, maar
waar toch ook de „nieuwe" invloed
al dusdanig merkbaar is dat de or
ganisaties pogen een oplossing al
of niet geheel of gedeeltelijk te
vinden in onderlinge gesprekken
over dit thema. Dat men dit doet
blijkt ook door de bouw van zgn.
bejaardenwoningen, waarvan we er
gelukkig in ons Venray al vele heb
ben.
BEJAARDENWONINGEN.
Woningen, die dus speciaal ge
bouwd werden voor een stel oudere
mensen aangepast aan hun behoef
ten en wensen, gemakkelijk schoon
te houden, modern en comfortabel
en tegen een redelijke huurprijs. Ze
zijn niet groot, die woningen, maar
uiterst doelmatig en geschikt voor
een stel bejaarden, die daar werke
lijk een gelukkige oude dag in kun
nen hebben, zonder dat bijv. moeder
de vrouw met de last van een (te)
groot huis zit of zonder samenwo
ning, maar in pais en vree met hun
kinderen, die ze in hun eigen wo
ninkje kunnen ontvangen, zo dik
wijls zij dat willen of daar lust toe
hebben. Eigen baas in eigen huis en
dat laatste dan speciaal aangepast
aan hun wensen.Mijn liefje wat
wil je nog meer.
Inderdaad is dit alles een grote
vooruitgang. Ook voor die bejaar
den, die dan misschien geen inwo
ning hebben, maar wier „oud" te
huis te groot was en te ongemakke
lijk. Alleen dat financieel gedeelte,
dat maakt het dikwijls nog moeilijk.
Men is met de AOW en de uitke
ring op de rentekaart inderdaad 'n
heel stuk rijker dan de oudjes van
30-40 jaren terug en men kan zich
heel wat meer permiteren dan hun
ouders ooit konden ,maar toch
Nogmaals, er is alle reden tot
dankbaarheid voor wat nieuwe so
ciale wetten op het gebied van de
ouderdomsvoorziening gebracht heb
ben, maar dat verhindert niet dat in
sommige gevallen ook de nieuwe
bejaardenhuizen niet betrokken
kunnen worden door mensen, die
een dergelijk huisje inderdaad no
dig hebben, doch zich deze „luxe"
niet kunnen veroorloven.
BEJAARDEN-TEHUIS
Dit doet nog meer van zich spre
ken zo gauw een van beide bejaar
den niet meer kan. Is het de man,
dan weet de echtgenote gewoonlijk
nog wel het huishoudentje draaien
de te houden, maar het wordt al
moeilijker als de rollen omgedraaid
zijn. Het Groene Kruis doet in deze
belangrijk werk, maar de tijd kan
eens komen dat bv. de man alleen
overblijft en dan wordt de zaak
moeilijker. Voor hem is er dikwijls
maar een uitweg, namelijk een of
ander bejaardenhuis
De kosten hiervan liggen echter
doorgaans op zo'n hoog vlak, dat
hieraan zelfs niet gedacht kan wor
den.
De wens, die men zo dikwijls
hoort uiten dat er in Venray een
bejaardentehuis zal komen heeft
eerst zin als de mogelijkheden ge
schapen worden dat degenen uit
Venray die daaraan behoefte heb
ben, ook inderdaad een plaats kun
nen vinden en daarbij niet geremd
worden door gebrek aan financiën.
Dat is thans nog te veel het ge
val.
Alle onderzoekingen ten spijt kan
men thans reeds op voorhand zeg
gen, dat zulk een tehuis de draag
kracht van velen te boven gaat en
dat zij ondanks hulp van familie en
kinderen (die ook al dikwijls moei
lijk te krijgen is) de kosten voor 'n
dergelijk tehuis niet op kunnen
brengen. Zo lang een dergelijke be
jaarde feitelijk daar alleen een
plaats in kan vinden met behulp
van het Armbestuur, zo lang zal
voor vele bejaarden de deur van het
tehuis definitief gesloten blijven.
Het is op de eerste plaats de taak
van de bejaarden zelf te zorgen dat
de Overheid op deze moeilijkheid
voortdurend geattendeerd wordt en
dat in gezamenlijk overleg een op
lossing gevonden wordt. Maar ook
de gemeenschap als zodanig, die er
gens immers de bejaarden wegduwt
in die zin, dat men ze liever niet bij
zich in huis houdt, heeft te zorgen
dat deze regeling zodanig wijzigt
dat iedere bejaarde als dat nodig is
een plaats kan krijgen in een be
jaardentehuis. Dan eerst heeft het
o.i. zin om in Venray te gaan praten
over de stichting van een dergelijke
inrichting. Waarmede we er nog niet
zijn, maar dat is een ander hoofd
stuk. Komt het een dan komt van
zelf de van daaruit geleide bejaar
denzorg, die zich zal uitstrekken
ever alle bejaarden van onze ge
meente
TBC-BESTRIJDING IS GEEN
AFGEDANE ZAAK
De tuberculose-cijfers over het
jaar 1961 zijn bekend gemaakt. An
dermaal is deze ziekte door de in
tensieve bestrijding verder terugge
drongen.
Dit mag niet tot gevolg hebben
dat men het gevaar voor tubercu
lose nu gaat bagatelliseren, want
uitgeroeid is deze ziekte nog hele
maal niet.
BE LAATSTE LOODJES
WEGEN NOG ZWAAR
De voorzitter van de Koninklijke
Nederlandse Centrale vereniging tot
bestrijding der tuberculose, de heer
I. Wessel, heeft meegedeeld, dat het
in 1961 aantal nieuw ingeschreven
patiënten 5351 bedroeg tegen 5688 in
1960.
Men is gewend zulk soort cijfers
om te rekenen tot het aantal pa
tiënten per 100.000 inwoners. Men
komt dan tot het getal van 46 voor
1961, terwijl dat in het voorafgaan
de jaar nog 49,5 bedroeg.
Ook de sterfte aan tuberculose
blijkt in ons land weer verder te
zijn teruggelopen. In 1961 stierven
er 318 zieken aan tuberculose, tegen
329 in 1960. Ter vergelijking werd
medegedeeld dat er in het jaar 1953
nog 96 patiënten aan tuberculose
zijn overleden.
BUDGET BLIJFT GELIJK
Gelukkig aldus de heer Wessel
heeft de overheid zich door de
dalende tuberculosecijfers niet laten
verleiden tot een inkrimping van
haar uitgaven voor de bestrijding
van deze besmettelijke ziekte. Ook
het particulier initiatief mag op dit
terrein beslist niet minder worden.
Wat beslist voorkomen moet wor
den, is dat men in ons land de tu
berculosebestrijding als een afge
dane zaak gaat beschouwen. Wie,
uit de voortdurende dalende cijfers
deze konklusie zou willen trekken,
handelt zacht gezegd zeer voorbarig.
BUITENLANDSE ARBEIDERS
Dank zij een zestigjarige, zeer
intensieve bestrijding hebben we
het in ons land nu eindelijk zóver
gebracht. Men schat echter, dat er
op de wereld nog 15 miljoen tuber
culoselijders zijn en dat er jaarlijks
op onze aarde nog 3 miljoen mensen
aan tuberculose sterven.
Dat is een zaak die man met het
steeds toenemende internationale
verkeer niet uit 'net oog mag verlie
zen. Hoeveel buitenlanders ontvan
gen wij jaarlijks niet in onze havens
en op onze vliegvelden, hoeveel
vreemde arbeidskrachten werken er
momenteel niet binnen onze gren-
IN GEZONDEN
Geachte redaktie.
Ik nam kennis van uw artikel
„Stucadoors remmen woningbouw"
in uw blad van vrijdag 14 september
1962. Gaarne zou ik in verband met
de inhoud ervan, het volgende in
uw blad opgenomen zien.
Er wordt gesteld, „de vakmensen
i.e. de stucadoors 't schijnbaar ver
antwoord achten liever voor de
Duitsers dan voor hun eigen plaats
genoten te gaan werken. Verder
wordt aangehaald, „dat men er hier
niets voor voelt om in tarief te
werken".
Het te verdienen loon zou 10-50%
hoger liggen dan hier ter plaatse.
Ook wordt gesteld dat men vrijdags
met de boodschap komt, dat men in
Duitsland gaat werken.
Is het wel juist als men stelt, dat
de vakmensen liever naar Duits
land gaan werken i.e. de stucadoors?
Gezien de grote „kop" boven uw
artikel, schijnen vooral de drie stu
cadoors te stoute jongens te zijn,
waarvandaan anders die grote pu
bliciteit? Indien ze dan zo gaarne
naar Duitsland gaan, waarom dan
niet jaren eerder? Het is inderdaad
jammer dat ze zijn gegaan, dit voor
al in verband met de woningbouw.
Maar als men genegen is geweest
en dit niet alleen maar er op gestaan
heeft nu in tarief te kunnen wer
ken, doch waarvoor men van werk
geverszijde geen oor had en men
toch meer wilde verdienen, is dit de
eerste aanleiding geweest om te
vertrekken. Een buitenstaander zal
in uw stelling de mening krijgen,
dat men vrijdags heeft opgezegd en
's maandags daaropvolgend reeds is
gegaan. Neen redaktie, de hierbe-
doelde werknemers hebben ruim de
opzeggingstermijn in acht genomen,
op voorbeeldige wijze.
Wat het meer verdienen aangaat
is het heel wat meer als U stelt
met 10-50%. Echter niet alleen de
arbeiders maar er zijn aan deze zij
de van de grens wel meer catego
rieën die op de Duitse mark gesteld
zijn, ik geloof dat u zulks ook niet
vreemd is.
Waar het mij echter het meest om
te doen is:
Men weet toch van werkgevers
zijde, dat het gevaar naar Duitsland
te gaan werken steeds groter wordt.
Waarom dan niet eens zich hierop
ernstig te beraden en zoveel moge
lijk te bevorderen dat de werkne-
TE ST. ANTHONIS
De jaarlijkse paardenfokdag te St.
Anthonis, die dit jaar op donderdag
11 oktober wordt gehouden, staat
weer voor de deur. Zij die vorig jaar
fokdag meegemaakt hebben, zullen
ongetwijfeld weten, hoe goed deze
fokdag, waar meer dan 250 paarden
waren ingezonden, geslaagd is.
Dit jaar belooft het nog drukker
te worden. Op deze dag vindt-name
lijk de trekking der loterij plaats,
met als hoofdprijs een stamboek-
merrieveulen en nog verschillende
andere prijzen.
De inschrijving voor deze fokdag
staat open voor trekpaarden, tuig-
paarden en shetland-ponny's en
sluit op 26 september a.s. Reeds nu
stromen de aangiften binnen, ook
uit Limburg en Gelderland. Wacht
niet met aangeven tot de laatste dag.
Evenals vorig jaar kan men ook
weer meedoen met de prijsvraag
„Wie wordt kampioen?"
Tot slot vermelden wij nog dat
men zijn paarden kan opgeven bij de
secretaris der fokdag, de heer W.
Klaassen, Radioweg 13, Stevensbeek.
tel. 08858-527. Zie verder de adver
tentie elders in dit blad.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
zen, hoeveel toeristen bezoeken er
in de vakantietijd onze stranden en
bossen niet?
Voor de leidinggevende personen
in ons bedrijfsleven betekent dat,
dat zij het periodiek bedrijfsonder-
zoek op tuberculose op dezelfde
energieke wijze moeten voortzetten,
als zij dat tot dusver hebben ge
daan. Voor de enkeling betekent het,
dat hij of zij geregeld aan het bevol
kingsonderzoek op tuberculose dient
deel te nemen.
mers wat meer in het loonzakje
krijgen en niet zwart, doch wit loon.
Men staat er hier in het algemeen
nog te kritisch tegenover om in ta
rief te werken, ook de werknemers.
Men heeft toch tarieven waar inder
daad wat mee te verdienen valt tn
men zich heus niet behoeft af te
beulen. In de grote plaatsen werkt
men toch ook in tarief.
Er zijn ook nog wel andere mo
gelijkheden nl. gepremieerde spaar
regeling, winstdeling en misschien
zijn er nog wel meer mogelijkheden.
In Peel en Maas van 11 maart 1961
is er door mij al op gewezen of er
wel genoeg de aandacht gevestigd
werd op bovengenoemde mogelijk
heden. Het ging toen over het pen
delprobleem. U kan wel stellen dat
men van werkgeverszijde verbit
terd is, doch dat geeft geen oplos
sing in het vraagstuk. Mogelijk kan
men door overleg van werkgevers
zijde en werknemerszijde iets be
reiken.
Indien uw artikel, geachte redak
tie, dit tot resultaat mocht hebben,
zou zulks al een heel winstpunt be
tekenen.
Met dank voor uw welwillendheid
tot plaatsing.
J. Pon jee
Antwoord redaktie:
De heer Pon jee mag dan het arti
kel van vorige week over de uit
tocht van stucadoors en andere
bouwvakkers naar Duitsland mis
schien niet prettig vinden, maar de
mensen die HIER in Venray cp een
huis wachten vinden dat ook niet
prettig
En nu gaat het heus niet cm de
drie of vier stucadoors, die we als
voorbeeld in dat artikel aanhaalden,
maar het gaat om die gehele groep
bouwvakkers, die naar Duitsland
gaat en die er mede oorzaak van is,
dat hier dringend nodige woningen
onafgebouwd blijven staan....
Dat is de hele kwestie, die in dat
artikel gesteld is en waarin dan mis
schien bepaalde onderdelen niet he
lemaal juist zijn .mai r in grote lijn
toch de befaamde spijker op de kop
heeft geslagen.
Waardoor die trek naar Duitsland
komt, is iedereen die de loonzakjes
ziet .waarmede de Duitsland-vaar-
ders wekelijks naar huis komen. Of
de lonen in Nederland niet hoger
kunnen worden, zonder dat de hu
ren hoger moeten, (want het moet
toch ergens vandaan komen....) is
een vraag die we niet kunnen be
oordelen.
Bij een navraag over het tarief-
werk is ons zowel van werknemers
als van werkgeverszijde verschil
lende malen gezegd, dat men er niet
aan wil.
En dat vooral de werknemers hier
niet aan willen, wat mede bevestigd
wordt door het bovenstaande, waar
in weliswaar van de ene kant dui
delijk geseetld werd dat men in een
bepaald geval wel in tarief wil wer
ken, maar anderzijds toch wel naar
voren komt, dat men van werkne
mers-zijde schrik heeft voor dat ta
rief
Hoe dit probleem op te lossen is,
is ons even goed een raadsel als an
deren. We hebben duidelijk gesteld
dat ergens deze bouwvakkers gelijk
hebben als ze daar gaan werken,
waar ze stukken meer verdienen
kunnen. Maar de dupe daarvan
en daar viel hier vooral de nadruk
op, is de woningzoekende. En voor
al de mensen die op een woningwet
woning hopen
We kunen met de heer Ponjee
slechts hopen dat een oplossing ge
vonden kan worden, al geloven wij
daar voorlopig niet in, gezien de
loonverschillen. En we vrezen met
grote vreze, dat niet alleen deze
woningen langer duren ,maar dat in
de toekomst de woningtoewijzing
beslist geregeld zal worden naar 't
aantal werkelijk voorhanden zijn
de arbeiders. Dat schijnt echter met
de dag geringer te worden
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon
dagnacht 2 uur.
Dr. W.J.A. BLOEMEN
Stationsweg 15 Telefoon 1465
Uitsluitend voor spoedgevallen 1
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
telefoon 1629
GROENE KRUIS
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.