a S e(aaide nZóïqm STUCAD00RS REMMEN WONINGBOUW Paardenfokdag LoeiUtiSclxe mogelijkheden in deze streken Zondagsdienst huisartsen Vrijdag 21 september 1962 No. 38 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 In Deume heeft men de afgelopen week de grote 9-D tentoon stelling kunnen bewonderen, die evenals onze Limbrato beslist het bekijken waard was en nog eens extra onderstreept heeft de wensen en verlangens van Deurne t.a.v. industrialisatie en landbouw. Men komt voor de zoveelste maal tot de ontdekking hoeveel overeen komst er bestaat tussen de moeilijk heden en mogelijkheden van Deur ne en Venray en men betreurt voor de zoveelste maal dat er geen bete re samenbinding is tussen deze bei de gemeenten. In een verenigd Euro pa schijnen provinciegrenzen nog steeds onoverkomelijke barrières te zijn. Maar laten we het daar een an dere keer over hebben. Waar we nu op attenderen is wat de Staatssecre taris drs. F. Gij zeis allemaal te ver tellen had, toen hij deze tentoonstel ling kwam openen. Hij vertelde o.m. dat de overheid soms- te weinig aandacht schenkt aan de moeilijkheden van vele klei nere gemeenten, die zoals Deurne feitelijk verschillende gemeenschap pen kent in zijn kerkdorpen We kennen uit eigen ondervinding de moeilijkheden die in een derge lijk geval zich voordien. Denk bijv. maar eens aan de uitgestrekte wegen de daaruit weer voortvloeiende kos ten voor de nutsvoorzieningen, aan de aanleg van voetbalvelden, de bouw van gemeenschapshuizen e.d. Verder waarschuwde hij nadrukke lijk het aantal detail-vestigingen niet groter te maken. „Wel moder niseren, maar het aantal niet on nodig vergroten" was zijn deskundig adviesEen advies, wat ook voor onze gemeente ter harte kan wor den genomen. TOERISME Een andere kwestie, waar we toch in dit artikel de nadruk op willen leggen, sneed de staatsecretaris aan, toen hij er op wees, dat men in deze streek niet moer menen, dat er alleen maar op industrieel gebied of in de agrarische sector mogelijk heden liggen. Met name voor dit he le gebied geldt dat zij op het gebied van recreatie en toerisme veel zul len moeten gaan betekenen, om de te verwachten stroom toeristen hier nieuwe mogelijkheden te schenken. Deze aanwijzing van „hogerhand" onderstreept als het ware wat we vroeger al verschillende malen in dit blad naar voren brachten, name lijk dat toerisme .vreemdelingenver keer en recreatie belangrijke dingen kunnen worden in ons gemeen- schapsbestaan We hebben op dat terrein beslist nog wel wat te doenDegenen, die menen dat men er is als WV om de 10-15 jaren een folder uitgeeft en we links en rechts wat groen in onze gemeente aanbrengen, hebben het beslist mis De vakanties zijn cm en we zijn terug van onze zwerftochten door Nederland en door Europa. En wie ogen had om te kijken, zal gezien hebben, dat het juist daar het druk ste was, dat juist daar „wat te doen" was, waar men de plaats en de streek zo aantrekkelijk mogelijk heeft gemaakt Hoe trots we misschien ook zijn op onze plantsoentjes en groenstro ken, we hebben kunnen ervaren dat daaraan in ander plaatsen nog heel wat meer gedaan is.Daar is men schijnbaar niet benauwd om in nieu we woonwijken die groenstroken uit te laten deien tot een behoorlijk plantsoen, met een vijver en een fontein ,dat inderdaad ook spuit. Daar biedt men recreatie-moge lijkheden voor jong en oud en dat beperkt men niet tot een zwembad. Daar zijn ook bossen, maar daar is men schijnbaar al 20-30 jaar eerder tot de ontdekking gekomen dat ook die een rol spelen in de recreatie en vindt men langs de wegen behoor- lijke parkeerstroken, waar de auto mobilist op zijn gemak het schone van Gods schepping bewonderen kanZo kunnen we door blijven gaan Dit houdt geen kritiek in op wat tot heden op dit terrein in Venray tot stand kwam. Vergeleken met vóór de oorlog mag men rustig spreken van een enorme vooruit gang Maar gezien de nieuwe tijd en de andere eisen, die men stelt op het gebied van recreatie, van toerisme, doen we beslist te weinig.Te weinig o.i. omdat men niet inziet dat naast industrie en landbouw ook het tGerisme in de toekomst ongekende mogelijkheden biedt voor een plaats Wie deze vakantie zijn ogen ge bruikt heeft zal ervaren hebben dat die plaatsen, die dat wel ingezien hebben mede door de grotere mo gelijkheden welke ze hadden dat die plaatsen op dit terrein een enor me voorsprong hebben. Een voorsprong, die we zullen moeten inhalen door ook deze toe ristische mogelijkheden te schep pen. We zijn met onze kinderspeel tuin en onze camping op de goede weg. Als de plannen voor het recre atie-oord en het zwembad eindelijk verwezenlijkt worden, is dat een volgende schrede op die weg, maar zo moeten er meer gezet worden. Onze akkomodatie zal daaraan moeten worden aangepast, onze ver siering (waar jammer genoeg te weinig aandacht aan geschonken wordt) zal moeten worden verbe terd, de mogelijkheden uitgebuit en vergroot worden. Voor onze indus trie-vestiging halen we deskundigen er bij, voor onze landbouw raadple gen we vakmensen, bij verkeersmo- gelijkheden worden door allerlei in stanties bekeken en bepraat, voor de uitbreidingen stellen we extra plannen op Is het dan zo vreemd als we er eens deskundigen bijhalen die op toeristisch en recreatief gebied hun weetje weten en die ons eens pre cies kunnen vertellen hoe en wat. Daar kan dan bv. rekening mee gehouden worden met de opstelling van het kernplan, bij de opstelling en de uitwerking van het Lollebeek- plan, maar daarnaast kan ook gewe zen worden op de taak van de par ticulier in deze, al of niet vereend in VVV. De woorden van de staats secretaris moge voor ons aanleiding zijn dit grotendeels nog wat ver waarloosde terrein beter te gaan be kijken. Het feit is merkwaardig. De nieu we Pius Almanak van Katholiek Ne derland heeft in zijn laatste editie een rubriek van naam veranderd. Waar vroeger de adressen van ka tholieke tehuizen en pensions wer den gevonden, treft men nu aan het adressenmateriaal van de bejaarden tehuizen. Het zoveelste teken dat er iets met de bejaarden aan de gang is. VROEGER Wij behoeven nog niet zoveel ja ren terug te gaan om ons te herin neren dat voor 30-40 jaren de oude ren bij hun kinderen een onderko men venden en er liefdevol werden verzorgd. De ouders vonden dat vanzelfsprekend en de kinderen dachten niet anders of het hoorde zo. Maar dat is niet meer. Goed of DRIE JONGERENPROGRAMMA'S VOOR AUSTRALIË Het grote sukses in het afgelopen jaar behaald met de uitzending van Nederlandse jongens en meisjes naar Australië, heeft de regering van dit land doen besluiten in 1963 drie groepen van 50 jongeren (zowel jongens als meisjes) in de gelegen heid te stellen voor een jaar naar Australië te worden uitgezonden. Voorwaarden voor deelname zijn: enige kennis van de Engelse taal, 21 jaar oud (meisjes 23 jaar); een goed beroep: voor meisjes: ver pleegster, onderwijzeres, mannequin, eerste verkoopster, cassières, etc.; voor jongens: boer, tuinder, timmer man, bankwerker, schelder, HTS- of MTS-opleiding, elektricien, metse laar, beton-timmerman, kortom alle technische beroepen. Het vertrek zal plaatsvinden star tend rond 15 april 1963 voor de eer ste groep en dan telkens drie maan den later. De kosten, verbonden aan deze uit zending zijn zeer minimaal. Kosten- faktoren zijn alleen de reis Limburg- Heek van Holland-Southampton (in- klusief een nachtlogie in Engeland) 125,Zakgeld aan boord van het schip SouthamptonAustralië 100,—. Voor de terugreis wordt (ver plicht) gespaard in Australië 5/-/- per week wordt ingehouden voor extra sociale uitkeringen en als spaargeld voor de terugreis. Door dit minimale spaargeld en het meestal goedkope pension kun nen de jongeren voldoende geld overhouden om veel van Australië te zien en te leren. De terugreis kan met een jaar uitgesteld worden, doch dan houdt het sparen voor de terugreis op, gezien het feit., dat het noodzakelijke bedrag reeds bijeen is. Verblijf in Australië: vooraleer de jongeren vertrekken is huisvesting en werk in Australië geregeld. Uiteraard worden de jongeren naar wens geplaatst bij familie of bekenden. Zodra het schip aan wal komt in Melbourne of Sydney wor den zij opgevangen door het katho liek maatschappelijk werk, de emi gratie-ambtenaren en meerdere vrij willigers. Zij staan borg voor een gcede opvang en de kennismaking met de werkgever, de hospita. Aanmeldingen kunnen geschieden- Katholieke Limburgse Emigratie Stichting, Stationstraat 58, Heerlen. Aanmeldingen staan voor ieder een open. Gezien het feit dat Lim burg steeds het grootste aantal kan didaten oplevert is een spoedige aanmelding voor elke der drie uit zendingen zeer gewenst. kwaad, beter of slechter, de oude ren vinden vaak bij hun kinderen geen onderdak meer wanneer zij als gezinshoofden hun taak hebben geëindigd of als zij niet meer wer ken voor de kost. De kinderen die dikwijls bij hun introuwen blijken dikwijls de oude ren te verdringen die geen baas meer zijn in eigen huis ,om van er ger niet te spreken. Vrij triest wel licht,, maar de werWeÜjkhëid, die ouder meer te onderkennen is in de lijst van woningzoekenden, waarbij zgn. „ingetrouwde" kinderen of de bejaarden zelf om een nieuwe wo ning komen vragen, omdat het met het samenwonen niets is De jongeren stellen te hoge eisen, hebben andere opvattingen over de vrijetijdsbesteding over wat wel en niet kan, over financiële mogelijk heden enz. enzen de oorzaken voor ruzie liggen voor het oprapen. Men moge daar ach en wee over roepen en diepzinnige studies over het waarom van deze veranderde mentaliteit aan wijden, feit is, dat men met deze verandering rekening meet houden. Dat men dit doet blijkt bijv. al uit studiebesprekingen bij onze jonge boeren en boerinnen, waar op dit gebied neg „ouders" denkbeelden beleefd worden, maar waar toch ook de „nieuwe" invloed al dusdanig merkbaar is dat de or ganisaties pogen een oplossing al of niet geheel of gedeeltelijk te vinden in onderlinge gesprekken over dit thema. Dat men dit doet blijkt ook door de bouw van zgn. bejaardenwoningen, waarvan we er gelukkig in ons Venray al vele heb ben. BEJAARDENWONINGEN. Woningen, die dus speciaal ge bouwd werden voor een stel oudere mensen aangepast aan hun behoef ten en wensen, gemakkelijk schoon te houden, modern en comfortabel en tegen een redelijke huurprijs. Ze zijn niet groot, die woningen, maar uiterst doelmatig en geschikt voor een stel bejaarden, die daar werke lijk een gelukkige oude dag in kun nen hebben, zonder dat bijv. moeder de vrouw met de last van een (te) groot huis zit of zonder samenwo ning, maar in pais en vree met hun kinderen, die ze in hun eigen wo ninkje kunnen ontvangen, zo dik wijls zij dat willen of daar lust toe hebben. Eigen baas in eigen huis en dat laatste dan speciaal aangepast aan hun wensen.Mijn liefje wat wil je nog meer. Inderdaad is dit alles een grote vooruitgang. Ook voor die bejaar den, die dan misschien geen inwo ning hebben, maar wier „oud" te huis te groot was en te ongemakke lijk. Alleen dat financieel gedeelte, dat maakt het dikwijls nog moeilijk. Men is met de AOW en de uitke ring op de rentekaart inderdaad 'n heel stuk rijker dan de oudjes van 30-40 jaren terug en men kan zich heel wat meer permiteren dan hun ouders ooit konden ,maar toch Nogmaals, er is alle reden tot dankbaarheid voor wat nieuwe so ciale wetten op het gebied van de ouderdomsvoorziening gebracht heb ben, maar dat verhindert niet dat in sommige gevallen ook de nieuwe bejaardenhuizen niet betrokken kunnen worden door mensen, die een dergelijk huisje inderdaad no dig hebben, doch zich deze „luxe" niet kunnen veroorloven. BEJAARDEN-TEHUIS Dit doet nog meer van zich spre ken zo gauw een van beide bejaar den niet meer kan. Is het de man, dan weet de echtgenote gewoonlijk nog wel het huishoudentje draaien de te houden, maar het wordt al moeilijker als de rollen omgedraaid zijn. Het Groene Kruis doet in deze belangrijk werk, maar de tijd kan eens komen dat bv. de man alleen overblijft en dan wordt de zaak moeilijker. Voor hem is er dikwijls maar een uitweg, namelijk een of ander bejaardenhuis De kosten hiervan liggen echter doorgaans op zo'n hoog vlak, dat hieraan zelfs niet gedacht kan wor den. De wens, die men zo dikwijls hoort uiten dat er in Venray een bejaardentehuis zal komen heeft eerst zin als de mogelijkheden ge schapen worden dat degenen uit Venray die daaraan behoefte heb ben, ook inderdaad een plaats kun nen vinden en daarbij niet geremd worden door gebrek aan financiën. Dat is thans nog te veel het ge val. Alle onderzoekingen ten spijt kan men thans reeds op voorhand zeg gen, dat zulk een tehuis de draag kracht van velen te boven gaat en dat zij ondanks hulp van familie en kinderen (die ook al dikwijls moei lijk te krijgen is) de kosten voor 'n dergelijk tehuis niet op kunnen brengen. Zo lang een dergelijke be jaarde feitelijk daar alleen een plaats in kan vinden met behulp van het Armbestuur, zo lang zal voor vele bejaarden de deur van het tehuis definitief gesloten blijven. Het is op de eerste plaats de taak van de bejaarden zelf te zorgen dat de Overheid op deze moeilijkheid voortdurend geattendeerd wordt en dat in gezamenlijk overleg een op lossing gevonden wordt. Maar ook de gemeenschap als zodanig, die er gens immers de bejaarden wegduwt in die zin, dat men ze liever niet bij zich in huis houdt, heeft te zorgen dat deze regeling zodanig wijzigt dat iedere bejaarde als dat nodig is een plaats kan krijgen in een be jaardentehuis. Dan eerst heeft het o.i. zin om in Venray te gaan praten over de stichting van een dergelijke inrichting. Waarmede we er nog niet zijn, maar dat is een ander hoofd stuk. Komt het een dan komt van zelf de van daaruit geleide bejaar denzorg, die zich zal uitstrekken ever alle bejaarden van onze ge meente TBC-BESTRIJDING IS GEEN AFGEDANE ZAAK De tuberculose-cijfers over het jaar 1961 zijn bekend gemaakt. An dermaal is deze ziekte door de in tensieve bestrijding verder terugge drongen. Dit mag niet tot gevolg hebben dat men het gevaar voor tubercu lose nu gaat bagatelliseren, want uitgeroeid is deze ziekte nog hele maal niet. BE LAATSTE LOODJES WEGEN NOG ZWAAR De voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Centrale vereniging tot bestrijding der tuberculose, de heer I. Wessel, heeft meegedeeld, dat het in 1961 aantal nieuw ingeschreven patiënten 5351 bedroeg tegen 5688 in 1960. Men is gewend zulk soort cijfers om te rekenen tot het aantal pa tiënten per 100.000 inwoners. Men komt dan tot het getal van 46 voor 1961, terwijl dat in het voorafgaan de jaar nog 49,5 bedroeg. Ook de sterfte aan tuberculose blijkt in ons land weer verder te zijn teruggelopen. In 1961 stierven er 318 zieken aan tuberculose, tegen 329 in 1960. Ter vergelijking werd medegedeeld dat er in het jaar 1953 nog 96 patiënten aan tuberculose zijn overleden. BUDGET BLIJFT GELIJK Gelukkig aldus de heer Wessel heeft de overheid zich door de dalende tuberculosecijfers niet laten verleiden tot een inkrimping van haar uitgaven voor de bestrijding van deze besmettelijke ziekte. Ook het particulier initiatief mag op dit terrein beslist niet minder worden. Wat beslist voorkomen moet wor den, is dat men in ons land de tu berculosebestrijding als een afge dane zaak gaat beschouwen. Wie, uit de voortdurende dalende cijfers deze konklusie zou willen trekken, handelt zacht gezegd zeer voorbarig. BUITENLANDSE ARBEIDERS Dank zij een zestigjarige, zeer intensieve bestrijding hebben we het in ons land nu eindelijk zóver gebracht. Men schat echter, dat er op de wereld nog 15 miljoen tuber culoselijders zijn en dat er jaarlijks op onze aarde nog 3 miljoen mensen aan tuberculose sterven. Dat is een zaak die man met het steeds toenemende internationale verkeer niet uit 'net oog mag verlie zen. Hoeveel buitenlanders ontvan gen wij jaarlijks niet in onze havens en op onze vliegvelden, hoeveel vreemde arbeidskrachten werken er momenteel niet binnen onze gren- IN GEZONDEN Geachte redaktie. Ik nam kennis van uw artikel „Stucadoors remmen woningbouw" in uw blad van vrijdag 14 september 1962. Gaarne zou ik in verband met de inhoud ervan, het volgende in uw blad opgenomen zien. Er wordt gesteld, „de vakmensen i.e. de stucadoors 't schijnbaar ver antwoord achten liever voor de Duitsers dan voor hun eigen plaats genoten te gaan werken. Verder wordt aangehaald, „dat men er hier niets voor voelt om in tarief te werken". Het te verdienen loon zou 10-50% hoger liggen dan hier ter plaatse. Ook wordt gesteld dat men vrijdags met de boodschap komt, dat men in Duitsland gaat werken. Is het wel juist als men stelt, dat de vakmensen liever naar Duits land gaan werken i.e. de stucadoors? Gezien de grote „kop" boven uw artikel, schijnen vooral de drie stu cadoors te stoute jongens te zijn, waarvandaan anders die grote pu bliciteit? Indien ze dan zo gaarne naar Duitsland gaan, waarom dan niet jaren eerder? Het is inderdaad jammer dat ze zijn gegaan, dit voor al in verband met de woningbouw. Maar als men genegen is geweest en dit niet alleen maar er op gestaan heeft nu in tarief te kunnen wer ken, doch waarvoor men van werk geverszijde geen oor had en men toch meer wilde verdienen, is dit de eerste aanleiding geweest om te vertrekken. Een buitenstaander zal in uw stelling de mening krijgen, dat men vrijdags heeft opgezegd en 's maandags daaropvolgend reeds is gegaan. Neen redaktie, de hierbe- doelde werknemers hebben ruim de opzeggingstermijn in acht genomen, op voorbeeldige wijze. Wat het meer verdienen aangaat is het heel wat meer als U stelt met 10-50%. Echter niet alleen de arbeiders maar er zijn aan deze zij de van de grens wel meer catego rieën die op de Duitse mark gesteld zijn, ik geloof dat u zulks ook niet vreemd is. Waar het mij echter het meest om te doen is: Men weet toch van werkgevers zijde, dat het gevaar naar Duitsland te gaan werken steeds groter wordt. Waarom dan niet eens zich hierop ernstig te beraden en zoveel moge lijk te bevorderen dat de werkne- TE ST. ANTHONIS De jaarlijkse paardenfokdag te St. Anthonis, die dit jaar op donderdag 11 oktober wordt gehouden, staat weer voor de deur. Zij die vorig jaar fokdag meegemaakt hebben, zullen ongetwijfeld weten, hoe goed deze fokdag, waar meer dan 250 paarden waren ingezonden, geslaagd is. Dit jaar belooft het nog drukker te worden. Op deze dag vindt-name lijk de trekking der loterij plaats, met als hoofdprijs een stamboek- merrieveulen en nog verschillende andere prijzen. De inschrijving voor deze fokdag staat open voor trekpaarden, tuig- paarden en shetland-ponny's en sluit op 26 september a.s. Reeds nu stromen de aangiften binnen, ook uit Limburg en Gelderland. Wacht niet met aangeven tot de laatste dag. Evenals vorig jaar kan men ook weer meedoen met de prijsvraag „Wie wordt kampioen?" Tot slot vermelden wij nog dat men zijn paarden kan opgeven bij de secretaris der fokdag, de heer W. Klaassen, Radioweg 13, Stevensbeek. tel. 08858-527. Zie verder de adver tentie elders in dit blad. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY zen, hoeveel toeristen bezoeken er in de vakantietijd onze stranden en bossen niet? Voor de leidinggevende personen in ons bedrijfsleven betekent dat, dat zij het periodiek bedrijfsonder- zoek op tuberculose op dezelfde energieke wijze moeten voortzetten, als zij dat tot dusver hebben ge daan. Voor de enkeling betekent het, dat hij of zij geregeld aan het bevol kingsonderzoek op tuberculose dient deel te nemen. mers wat meer in het loonzakje krijgen en niet zwart, doch wit loon. Men staat er hier in het algemeen nog te kritisch tegenover om in ta rief te werken, ook de werknemers. Men heeft toch tarieven waar inder daad wat mee te verdienen valt tn men zich heus niet behoeft af te beulen. In de grote plaatsen werkt men toch ook in tarief. Er zijn ook nog wel andere mo gelijkheden nl. gepremieerde spaar regeling, winstdeling en misschien zijn er nog wel meer mogelijkheden. In Peel en Maas van 11 maart 1961 is er door mij al op gewezen of er wel genoeg de aandacht gevestigd werd op bovengenoemde mogelijk heden. Het ging toen over het pen delprobleem. U kan wel stellen dat men van werkgeverszijde verbit terd is, doch dat geeft geen oplos sing in het vraagstuk. Mogelijk kan men door overleg van werkgevers zijde en werknemerszijde iets be reiken. Indien uw artikel, geachte redak tie, dit tot resultaat mocht hebben, zou zulks al een heel winstpunt be tekenen. Met dank voor uw welwillendheid tot plaatsing. J. Pon jee Antwoord redaktie: De heer Pon jee mag dan het arti kel van vorige week over de uit tocht van stucadoors en andere bouwvakkers naar Duitsland mis schien niet prettig vinden, maar de mensen die HIER in Venray cp een huis wachten vinden dat ook niet prettig En nu gaat het heus niet cm de drie of vier stucadoors, die we als voorbeeld in dat artikel aanhaalden, maar het gaat om die gehele groep bouwvakkers, die naar Duitsland gaat en die er mede oorzaak van is, dat hier dringend nodige woningen onafgebouwd blijven staan.... Dat is de hele kwestie, die in dat artikel gesteld is en waarin dan mis schien bepaalde onderdelen niet he lemaal juist zijn .mai r in grote lijn toch de befaamde spijker op de kop heeft geslagen. Waardoor die trek naar Duitsland komt, is iedereen die de loonzakjes ziet .waarmede de Duitsland-vaar- ders wekelijks naar huis komen. Of de lonen in Nederland niet hoger kunnen worden, zonder dat de hu ren hoger moeten, (want het moet toch ergens vandaan komen....) is een vraag die we niet kunnen be oordelen. Bij een navraag over het tarief- werk is ons zowel van werknemers als van werkgeverszijde verschil lende malen gezegd, dat men er niet aan wil. En dat vooral de werknemers hier niet aan willen, wat mede bevestigd wordt door het bovenstaande, waar in weliswaar van de ene kant dui delijk geseetld werd dat men in een bepaald geval wel in tarief wil wer ken, maar anderzijds toch wel naar voren komt, dat men van werkne mers-zijde schrik heeft voor dat ta rief Hoe dit probleem op te lossen is, is ons even goed een raadsel als an deren. We hebben duidelijk gesteld dat ergens deze bouwvakkers gelijk hebben als ze daar gaan werken, waar ze stukken meer verdienen kunnen. Maar de dupe daarvan en daar viel hier vooral de nadruk op, is de woningzoekende. En voor al de mensen die op een woningwet woning hopen We kunen met de heer Ponjee slechts hopen dat een oplossing ge vonden kan worden, al geloven wij daar voorlopig niet in, gezien de loonverschillen. En we vrezen met grote vreze, dat niet alleen deze woningen langer duren ,maar dat in de toekomst de woningtoewijzing beslist geregeld zal worden naar 't aantal werkelijk voorhanden zijn de arbeiders. Dat schijnt echter met de dag geringer te worden NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon dagnacht 2 uur. Dr. W.J.A. BLOEMEN Stationsweg 15 Telefoon 1465 Uitsluitend voor spoedgevallen 1 ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Landweertweg 22 telefoon 1629 GROENE KRUIS Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 7