K.
CULTUREEL
WAARHEEN
met de
IviiendenkiinCf
potplanten
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN SÏÏÏÏS™Slwïïmm ABONN"IENTS"
De veilige
weg.
P— 4%
Lijst
3
van de medische missiezusters
Vrijdag 11 Mei 1962 No. 19
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
L.50 (buiten Venray 1.75)
Zal de vergadering van Venrayse veehouders, die zaterdag in
zaal Wilhelmina gehouden werd, de oplossing brengen in het ge
schil over de K.I. dat sinds geruime tijd al de boeren-gemoederen
in „beweging" houdt? Het is te vroeg om daar al een positief ant
woord op te geven.
Voor de buitenstaander is en blijft
deze hele rommelarij om de K.I. een
moeilijke kwestie.
De invoering van de kunstmatige
inseminatie in Venray was immers
een initiatief van de Zuivelfabriek,
waar een speciale vee verbeterings
commissie de zorg had voor deze
nieuwe afdeling die 11 jaren geleden
werd opgericht.
Bij deze oprichting is al direct de
vraag gesteld of men het werkge
bied van de K.I. niet groter zou
maken en byv. Hoirst en Sevenum
hierbij in zou schakelen. Om ver
schillende redenen is toendertijd
gezegd, dat zulks niet gewenst was
en dat men beter op het werkter
rein van de Zuivelfabriek Venray
kon blijven t.w. de gemeente Ven
ray, Wanssum, Geysteren en Blit-
terswijck.
De feiten schenen de initiatiefne
mers in het gelijk te stellen.Im
mers in de afgelopen 10 jaren be
leefde de K.I. Venray het ene suc
ces na het andere. Er werden op
fokdagen prijzen behaald, men kreeg
een preferente stier een van de
weinigen in Nederland en de fok
kerssuccessen waren zodanig dat de
Venrayse K.I. feitelijk als het voor
beeld genoemd werd voor iedere K.I.
vereniging.
Zo was het in feite onbegrijpelijk
dat op een gegeven moment het be
stuur van de Zuivelfabriek met het
voorstel kwam uitgerekend na 'n
fantastische jubileumshow om de
Venrayse K.I. samen te smelten met
die van Horst e.o. (het zgn. K.I.-
centrum Noord Limburg). Verkreeg
men op de jaarvergadering daartoe
de meerderheid, aldra bleek dat een
deel van de leden het niet eens was
en met de gevolgde manier van
stemmen en met het voorstel zelf.
Een nieuwe vergadering moest het
bestuur der Zuivelfabriek oproepen
en daar kelderde het voorstel, zodat
dus de K.I. als vanouds zou verder
werken. Argumenten om tot deze
concentratie te komen lagen zowel
op het foktechnisch als financieel
vlak, maar zoals gezegd een deel der
leden accepteerden ze niet.
Intussen kwam een andere moei
lijkheid nl. dat het Landbouwschap,
dat toestemming moet geven voor de
kunstmatige inseminatie deze toe
stemming niet langer zou geven, in
dien de K.I. onderafdelingen zouden
blijven van zuivelfabrieken. Dit
moesten zelfstandige verenigingen
worden. En ook de leden van de
Zuivelfabriek konden moeilijk an
ders dan hun afdeling K.I. opheffen
en overgaan tot het stichten van een
nieuwe vereniging.
WAARHEEN.
De voorstanders voor de K.I. in
groter kring zagen hierin het sein
om hun idee samensmelting met
Horst te verwezenlijken, terwijl
de zgn. oppositie zei dat al ging
de afdeling dan ook weg de
meeste mensen toch voorstander
waren van een K.I. in Venray zelf.
Er is veel over geconfereerd en
gedelibeerd. Er zijn tussen-voorstel-
len geweest bij de vleet, waarvan
o.a. de voorzitter van de zaterdag
gehouden vergadering, dë heer Jen-
niskens uit Ysselsteyn, nog eens een
overzicht gaf.
Zo is er voorgesteld voorlopig in
Venray verder te werken en dan 'n
neutrale commissie het voor en het
tegen van de concentratie nog eens
te laten bekijken, waarop dan later
alsnog een beslissing over het sa
mengaan getroffen kon worden; er
is een voorstel geweest om via een
enquête wat wijzer te worden; maar
het heeft allemaal niet mogen baten.
De boeren van de maasdorpen zijn
al deels naar Horst gegaan en een
vereniigng, die de overgang naar
Horst in haar statuten heeft staan
is intussen al opgericht en heeft al
verschillende vergaderingen gehou
den om leden te werven. Want de
datum van 1 juli, waarop er 'n nieu
we vereniging moet zijn nadert snel.
VOOR EN TEGEN
En op die datum zal die groep wel
ke de meeste aanhangers heeft toe
stemming krijgen tot kunstmatige
inseminatie. De anderen zullen zich
daarbij neer moeten leggen omdat
het niet toegestaan wordt dat in
eenzelfde gebied twee K.I.-vereni-
gingen „opereren". Daarom waren
de voorstanders voor een eigen K.I.
in Venray zaterdag dan opgeroepen
en in een wel wat benauwde Wil-
helminazaal werd daar voor de zo
veelste maal weer eens verteld, wat
er aan de hand is.
De argumenten werden weer eens
naar voren gebracht, waarom men in
Venray zelf wil blijven en die in het
korf samengevat hier op neer ko
men:
a. in Venray zelf is elf jaren lang
voortreffelijk gewerkt;
b. we zitten er met de neus prac-
tisch boven op en de zaak is te
overzien;
c. d kosten liggen hier in ieder ge
val op hetzelfde peil als Horst, zo
niet lager en kunnen gezien het
steeds toenemend aantal insemi
naties ook laag blijven, zeker als
men 'n nieuw te bouwen stal enz.
wat zuiniger opzet als in het ver
leden is voorgesteld.
Over deze vergadering is verder
weinig nieuws te vertellen. Er werd
na het exposé van de heer Jennis-
kens gestemd door de zaal of men
voor een eigen vereniging was in
Venray zelf en van de 224 stem
mers waren er 205 voor, 17 tegen, 1
blanco en 1 ongeldig.
Men zal dus pogen om een eigen
vereniging op te richten, waarbij
staande vergadering uit verschil
lende kerkdorpen mensen werden
aangewezen, die gezamenlijk met
de initiatiefnemers zullen probe
ren zo snel mogelijk statuten
en huishoudelijk reglement vast
te stellen en dan leden zullen gaan
werven.
Leden zullen gaan werven in een
grote huis-aan-huis actie, omdat
men het moe is al die formulieren
toegezonden te krijgen, die men moet
invullen. Iedere boer zal individueel
„bewerkt" worden.
Nog eens nadrukkelijk werd ge
steld dat deze vereniging ten doel
heeft voorlopig in Venray door te
werken, zoals dat in het verleden is
gebeurd, maar dat daarnaast dan
eens terdege bekeken zal worden of
er inderdaad genoegzaam foktech-
nische en financiële voordelen zijn.
voor een eventuele concentratie.
Maar die zal dan de ledenraad
van de nieuwe vereniging ook uit
gebreid te horen en te zien krijgen,
zodat zij dan een juist en welover
wogen besluit kan nemen.
WEDSTRIJD.
Het komt er dus van dat we in
ons Venray een soort wedstrijd gaan
krijgen, onder het motto: wie de
meeste zieltjes heeft, die wint. Het
is met de eenheid onder onze Ven
rayse boeren dus wel ver gekomen.
Het heeft weinig zin, nu nog te
vragen of dat nu nodig is en was.
Als men na bijna een jaar praten
met elkaar nog niet in een schip is
kunnen komen; als men zo welbe
wust de zo nodige eenheid te grab
bel gooit want een andere uit
drukking kunnen we daar beslist niet
voor vinden dan zal, welke op
lossing er ook komt, het einde de
lasten dragen.
Het enige wat men dan kan zeg
gen is dat men flinke harde koppen
had. Maar met een harde kop schiet
men weinig op, wel met de hersens,
die daar onder zitten.
De afgelopen maand heeft twee
evenementen gebracht ,nl. de schil
derijen-tentoonstelling in de Petrus
Bandenschool en de viering van de
verjaardag van H.M. de Koningin.
Bij de opening van de schilderijen
tentoonstelling werd de klacht ge
uit, dat dergelijke tentoonstellingen
feitelijk veel te weinig in Venray
werden gehouden. Ja maar, zeiden
anderen, vooral toen bekend werd
dat slechts 300 mensen deze ten
toonstelling hadden bezocht, ja,
maarer is toch geen belangstel
ling voor. We geloven dat het een
met het ander verband houdt. Al
etende krijgt men dikwijls de smaak
te pakken en zo zou het beslist wel
kunnen, dat als vrij regelmatig der
gelijke tentoonstellingen werden
georganiseerd, het publiek vanzelf
meer belangstelling kreeg.
Alleen moeten er dan meer van
dergelijke manifestaties komen.
Praat men daarover met de men
sen van de Culturele Raad Limburg,
onder wiens auspiciën dergelijke
tentoonstellingen dikwijls worden
georganiseerd, dan hoort men de
klacht, dat zulks practisch onmoge
lijk is omdat in Limburg in de mees
te plaatsen slechts dan een tentoon
stelling kan worden gehouden als de
een of andere school beschikbaar is.
En dat is slechts in de vacanties.
Men krijgt dan een opeenstapeling
van aanvragen, die wil men ze alle
maal afwerken een onmogelijk lan
ge tijd vragen.
Het zou iets anders worden als
een speciale expositie-ruimte be
schikbaar was, dan zou vrij regel
matig iets dergelijks kunnen worden
gehouden
Het programma van koning inne-
feest gaf elk wat wils. Maar in de
avonduren heeft menigeen zijn be
langstelling voor het een en ander
moeten bekopen met een stel koude
voeten om van erger niet te praten,
terwijl het ontbreken van een be
hoorlijke zitgelegenheid ook niet
aanlokkelijk is voor deelname en
belangstelling.
Een ander feit wat we noteerden
is de komst van de Canadese school-
band. De organisatoren krabben zich
nu al in de haren, waar men deze
mensen een concert moet laten
geven. Het zal ar wel op moeten uit
draaien dat men in een of andere
wei een tent plaatst (a raison van
zoveel) en dan gok maar weer.
Zo zouden we met dit lijstje nog
wel even door kunnen gaan. En we
zouden dan ook moeten vermelden
dingen, die aan ons neus voorbij
gaan, omdat er geen plaats is voor
dergelijke acties, festiviteiten, ma
nifestaties e.d. meer.
Er zijn mensen, die nog altijd twij
felen aan het nut van een cultureel
centrum. Ze staren zich daarbij wel
dikwijls blind op de toneelzaal, zon
der daarbij te denken aan andere
even noodzakelijke en nuttige zalen
en kamers, waarin ruimten gevon
den worden voor verschillende an
dere acties, zoals bijv. de jeugd..
Ze staren zich ook blind op het Ven
ray van nu en vergeten dat onze be
volking ieder jaar met 1000 mensen
toeneemt- Mensen, die de beschik
king krijgen over steeds meer vrije
tijd die steeds meer op de een of an
dere manier bezig gehouden moeten
worden
En ze kijken langs die dingen
heen, die we hierboven nog eens
even benadrukt hebben. Een Cul
tureel Centrum leent zich prima
voor tentoonstellingen, leent zich
goed voor manifestaties en festivi
teiten, die we nu in de openlucht
moeten houden met alle risico's van
dien, of die we door gebrek aan
ruimten moeten laten „schieten".
Wie alleen gaat kijken of een der
gelijk gebouw iets „opbrengt" en dit
als DE norm hanteert of een der
gelijk gebouw in Venray moet ko
men, vergeet in zijn kostprijs-bere
kening de winst op ander gebied,
die feitelijk veel voornamer is.
Daarom is het juist dat men steeds
blijft hameren op de bouw van een
dergelijk instituut. Te lang reeds
heeft Venray de accomodatie moeten
missen, die vroeger een Patronaat
bood, in tijden dat er nog niet zo
veel behoefte bestond aan een zaal.
Het feit dat het kleinste kerk
dorp tegenwoordig terecht vraagt
om een gemeenschapsruimte, toont
duidelijk dat daaraan behoefte be
staat. En heus niet alleen voor de
maandelijkse dansavonden, hoewel
die ook belangrijk zijn als ontspan
ning voor de jeugd.
Hoeveel temeer dan niet in het
centrum van onze gemeente, waar
bijv. de representatie juist voor die
nele gemeente van zo'n groot belang
Het is daarom goed dat we blij
ven aandringen op het tot stand ko
men van een dergelijk gebouw en
dat we ons telkens opnieuw ergeren
over het touw-getrek daar in Den
Haag dat enerzijds wel de uitdruk
kelijke wens te kennen geeft oude
oorlogsschulden af te wikkelen maar
anderzijds zulks onmogelijk maakt,
omdat ze geen toestemming geeft
die verloren gegane bouwvolumen
te besteden.
Nu wachten we maar weer tot de
minister bouwvolumen ter beschik
king stelf. We wachten immers al
zo lang
'li oil* ttmimngn J
lAKM •fcvpotw™
fTnancifiriwjfcvj"
JUIIANASINGEL41 'tekf. 1061 (K4780)
„Imstenrade", het Nederlandse
Moederhuis van de Medische Missie
zusters, is in de herfst van 't afge
lopen jaar een goede klant geweest
van verschillende lucht- en stoom-
vaartmaaschappijen en het ziet er
niet naar uit, dat de klandizie dit
jaar een einde neemt. Zes Neder
landse zusters zijn vertrokken naar
Amman (Jordanië), waar mensen uit
het land zelf een ziekenhuis hebben
gebouwd; zij zessen leveren, mét
Medische Missiezusters van andere
nationaliteiten de „mankracht" voor
dit ziekenhuis Twee zusters zijn
vertrokken naar Palombe (Nyassa-
land), vier naar Rangoon (Burma),
terwijl een groepje op „Imstenrade"
een missiebenoeming op zak heeft.
Er wordt naar gestreefd de uit
zending van de zusters gelijke tred
te laten houden met de uitbouw van
verschillende missieposten, maar die
„uitgroei" neemt soms de allures aan
van een versnelde film.
Eind vorig jaar keerde de Pro
vinciale Overste van de Medische
Missiezusters te Heerlen van een
visitatiereis in Burma naar Neder
land terug, overtuigd van de vele
goede diensten, die door de zusters
worden bewezen aan de inwoners
van Okkalapa, een satellietstad van
Rangoon, maar nog dieper doordron
gen van de noodzaak, dat er nog
méér moet gebeuren.
Om het tekort aan „mankracht"
aan te vullen, zullen binnen afzien
bare tijd twee zusters naar Okkalapa
vertrekken: een arts-gynaecologe en
een verpleegster-röntgenassistente.
Er zijn plannen in de pen om hier te
komen tot de bouw van een defini
tief ziekenhuis, waar 200 patiënten
kunnen worden opgenomen, waar
operaties kunnen worden verricht
en waar een officieel-erkende oplei-
din begonnen kan worden voor Bur
mese meisjes, die verpleegster willen
worden.
Een ziekenhuis is geen overbodige
luxe maar klemmende noodzaak
voor de 120.000 inwoners van Okka
lapa, waar zich successievelijk veel
vluchtelingen hebben gevestigd
mensen met veel jonge kinderen, die
zichzelf en elkaar kraaiend nat
gooien met het water uit de pomp
tegenover de ziekenhuispaviljoens.
Deze drie paviljoens die vorig
jaar mei officieel in gebruik zijn ge
nomen zijn nu al weer veel te
klein voor het medische werk, dat
daar moet worden verricht, 's Och
tends drommen de zieken samen
voor de polikliniek; op de middagen,
dat de dokter, zr. Paracilta Speet-
jens, consultatiebureau houdt, ko
men van alle kanten de moeders
met hun babies. Jonge kinderen vor
men de meest-kwetsbare bevol
kingsgroep, ook in Burma, waar het
sterftecijfer onder zuigelingen en
kleuters angstwekkend hoog is.
„Tóch zijn Burmese babies taai",
schrijft zuster Nicola Cortlever,
„laatst verscheen er op het consul
tatiebureau een moeder met haar
bay, die we maar heel moeilijk kon
den overtuigen van het nut van ba-
naneneten voor haar peuter. Mijn
kreupele pleitrede in het Burmees
heeft geholpen dat dacht ik ten
minste vandaag kwamen ze te
rug, ze zagen er trost en welgedaan
uit, moeder en kind. „Een banaan is
niet meer genoeg", zei mamma. „Dat
is prachtig", riep ik, als gewoonlijk
te vlug enthousiast. „Ja", zei mamma
verrukt, „en nu krijgt hij ook de
schil erbij". Een anekdote met een
trieste achtergrond: afgezien van 't
gebrek aan medische en verpleeg
kundige hulp, is er nog te weinig
goede voorlichting; een goed ge
traind verpleegsterscorps uit het
eigen land zou hier wonderen kun
nen verrichten; de Medische Missie
zusters hopen óók een klein deel van
dit corps te mogen vormen
Terwijl in Palombe (Nyassaland)
de Medische Missiezusters de zieken
provisorisch trachten te helpen op
de polikliniek, waar in 't afgelopen
jaar bijna 20.000 behandelingen
plaats vonden, kunnen ze het niet
laten, tussen hun drukke bedrijvig
heden door af en toe eens te gaan
kijken, hoe het met de bouw staat.
Vier ziekenhuispaviljoens zijn uit de
grond gerezen en zullen hopelijk dit
jaar worden voltooid, dat wil zeg
gen, de buitenkant Wat de inrichting
betreft: sanitair, ziekenhuismeubi
lair, medische apparatuur enz., dit
zal nog de nodige financiële offers
vragen.
Zuster Goretti Weterman, medisch
analyste, is blij dat ze een labora
torium tot haar beschikking zal
krijgen; zuster Francine Wolters,
verpleegster-vroedvrouw, zal meer
ruimte krijgen om de moeders en
aanstaande moeders te kunnen hel
pen en patiënten, die ziekenhuisbe
handeling nodig hebben, zullen kun
nen worden opgenomen. Over enige
tijd zal er in Palombe ook een zus-
ter-arts aanwezig zijn om de medi
sche verantwoordelijkheid te dra
gen; zuster Godelieve Prové, de eer
ste Belgische medische missiezuster
arts hoopt binnenkort naar Afrika
te vertrekken! Er ligt in Nyassaland
veel werk op haar te wachten.
Missie-apostolaat is niet 't privilege
van degenen, die uittrekken en hun
krachten geven aan de mensen in
de missielanden Ook de Medische
Missiezusters zijn ervan overtuigd,
dat het apostolaat, waarvoor zij zich
hebben ingezet, een gezamenlijk
werk van allen is: van henzelf, maar
zeker niet minder van al degenen,
die het thuisfront vormen. Door het
gebed, de sympathie en de steun van
hun vrienden in Nederland weten zij
zich geschraagd en dat geeft hun de
kracht om door te gaan.
De Medische Missiezusters zijn in
Venray geen onbekenden; enkele ja
ren geleden werd hier een Vrien
denkring opgericht om hun missie
apostolaat mogelijk te helpen ma
ken; de hulp en het meeleven, die
zij tot nu toe mochten ontvangen,
zijn treffend geweest. Ook dit jaar
wenden zij zich vol vertrouwen tot
hun weldoeners in Venray. Wan
neer de dames-medewerksters van
de Vriendenkring hun actie gaan be
ginnen en bij U aankloppen om hulp
en steun voor de Medische Missie
zusters, weet dan, dat U, door hen
te helpen, U heenbuigt over veel
zieken en lijdenden in de missielan
den.
LADDERVRIJE NAADLOZE
NYLONS THANS
VERKRIJGBAAR
Op 11 mei is het zo ver! Dan zal
de Nederlandse vrouw eindelijk de
lang verbeide laddervrije naadloze
nylonkousen kunnen kopen.
Ze worden door een bekende
Haarlemse Kousenfabriek in de han
del gebracht onder de naam „Non
Run" en door een Haagse fabrikant
onder de naam „Runex".
Laddervrij houdt in de eerste
plaats in, dat bij een ongelukje met
de kous, waarbij tot dusverre een
ladder het gevolg placht te zijn, men
nu in het ergste geval slechts een
gat krijgt. Het spreekt vanzelf dat
de kous niet tegen abnormale ge
weldplegingen bestand is.
Wij zouden in dit verband een
vergelijking willen maken met een
onbreekbaar glas. Immers, legt men
dit onder een wals, dan gaat het
ook kapot.
Daar reeds geprobeerd wordt deze
kous na te maken, heeft de Nebel
Eurostock combinatie, die de kous
op de markt brengt, bij de Neder
landse Octrooiraad de z.g. versnelde
procedure verkregen. Dat betekent
dat de reeds lange tijd in behande
ling zijnde drie Nederlandse octrooi
aanvragen van Nebel-Eurostock nu
met voorrang zullen worden behan
deld.
Bovendien verkregen deze kousen
die dus een specifieke binding heb
ben, een inschrijving in het interna
tionale modellen-register te Genève
onder nummer 29289, waarmee in
ternationaal bescherming van dit
model is verkregen.
EVEN AANDACHT VOOR UW
Hoeveel van ons houden niet van
een aantal potplanten waarvan men
veel plezier kan hebben, maar waar
van velen dikwijls geen genoegen
beleven, omdat deze kamervrienden
vroegtijdig sterven. De schuld daar
van ligt in vrijwel alle gevallen bij
de eigenares van de planten en wel
door ondeskundige behandeling.
Zij die plezier hebben in kamer
planten, moeten er ook wat voor
over hebben ,want elke liefhebberij
of hobby vergt toch een zekere des
kundigheid. Om te beginnen doet
u er goed aan een bescheiden boek
je aan te schaffen waarin de be
handeling vermeld staat van de
meest voorkomende kamerplanten
en dit als leidraad te gebruiken.
Vraag anders gerust de bloemen-
man en leverancier.
Weet u bijv. dat vele planten er
niet tegen kunnen als ze vaak wor
den verplaatst of gedraaid?
Bij de aanschaf van potplanten
dient u al rekening te houden met
de huiselijke omstandigheden en
wel met de mogelijkheden van plaat
sing, want een plant die veel zon
moet hebben, kunnen we nu eenmaal
niet in volle glorie laten groeien en
bloeien op een schaduwrijk plaatsje
en omgekeerd mogen we weinig ver
wachten van een plant die weinig
zon mag hebben en die we i» een
venster op het zuiden plaatsen.
We doen er daarom goed aan on
ze planten in groepen te verdelen
en wel de zon vereisende bij el
kaar evenals de schaduwvrienden en
ze ook zodanig op te stellen in ons
huis.
HET WATER GEVEN
Dan moeten we ook precies weten,
hoeveel water onze plant nodig
heeft. De een is een ware slokop, de
ander moet maar heel weinig heb
ben. Dat dient u allemaal te weten!
Waar moet de plant zijn water
hebben? De een moet het or de aar
de hebben, de ander op het schotel
tje of onder een sierpot, een derde
zoals de bromelia, moet zijn water
in de koker gegoten hebben, d.w.z.
de koker die gevormd wordt door de
bladeren en zo zouden we door kun
nen gaan. Allemaal dingen die u
moet weten ,wilt u uw huisgenoten
in goede conditie hebben. Ditzelfde
geldt ook voor het geven van kunst
mest.
De plant haalt adem door de po
riën van haar blad. In de kamer
hangt vrij veel stof en u moet eens
opletten hoe snel de bladeren van
uw planten bedekt worden met een
laagje ongerechtigheden. Het gevolg
hiervan is ,dat uw planten moeilijk
kunnen ademen en de bladeren er
dof en stoffig uitzien. Daarom is het
goed de planten regelmatig met een
plantenspuit te besproeien, opdat de
bladeren stofvrij worden. Bij grote
re planten zoals de ficus, kan men
de bladeren voorzichtig aflappen.
Maar doe dit nooit bij de herts
hoornvaren, want dat betekent voor
deze plant het einde. Deze moet ón-
gemoeid blijven.
LUIZEN EN WORMEN
Wist u, dat poeder van fijnge
stampte eierdoppen een goede kunst
mest voor uw potplanten is? De
meesten van ons zullen li«ver kunst
mest kopen, maar het is wel aardig
om het te weten.
Lucifers rechtop in de aarde van
uw kamerplant geplaatst, helpen
uitstekend voor het tegenhouden
van luizen in uw planten. De luizen
zullen voor een belangrijk deel in
deze lucifersstokjes klimmen en
kunnen op die manier gemakkelijk
verwijderd worden. Er zijn tegen
woordig heel goede bestrijdingsmid
delen in de handel die men uiter
aard ook kan gebruiken om derge
lijke plagen te bestrijden.
Ook komt het wel voor, dat u tot
de ontdekking komt, dat er wormen
in uw pot zitten en dan rijst dade
lijk de vraag, hoe deze te verwijde
ren. Hiertegen bestaat een prima
middel en welknoflook. Wan
neer u één bolletje knoflook in een
fles met 1 liter water doet, dan
mengen de sappen van de knoflook
zich met water. Wanneer u dit wa
ter uit de fles op de aarde van uw
planten giet, zakt dit water in deze
aarde en het is met de wormen vol
komen gedaan. Wanneer u de fles
niet gebruikt, zet u die dan weg met
een kurk er op want de lucht is
niet bepaald prettig.
Zo zien we, dat er nog heel wat
komt kijken om potplanten te hou
den en ze naar genoegen te laten
groeien en bloeien, maar het is de
moeite dubbel en dwars waard, want
hebben we eenmaal de slag te pak
ken en zien we hoe de ene plant na
de andere onder onze handen voor-
;poedig opbloeit, dan geeft dat een
grote voldoening! Zorg er voor, dat
u ook wat deskundiger wordt. U zult
er veel plezier van hebben.