K. CULTUREEL WAARHEEN met de IviiendenkiinCf potplanten WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN SÏÏÏÏS™Slwïïmm ABONN"IENTS" De veilige weg. P— 4% Lijst 3 van de medische missiezusters Vrijdag 11 Mei 1962 No. 19 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 L.50 (buiten Venray 1.75) Zal de vergadering van Venrayse veehouders, die zaterdag in zaal Wilhelmina gehouden werd, de oplossing brengen in het ge schil over de K.I. dat sinds geruime tijd al de boeren-gemoederen in „beweging" houdt? Het is te vroeg om daar al een positief ant woord op te geven. Voor de buitenstaander is en blijft deze hele rommelarij om de K.I. een moeilijke kwestie. De invoering van de kunstmatige inseminatie in Venray was immers een initiatief van de Zuivelfabriek, waar een speciale vee verbeterings commissie de zorg had voor deze nieuwe afdeling die 11 jaren geleden werd opgericht. Bij deze oprichting is al direct de vraag gesteld of men het werkge bied van de K.I. niet groter zou maken en byv. Hoirst en Sevenum hierbij in zou schakelen. Om ver schillende redenen is toendertijd gezegd, dat zulks niet gewenst was en dat men beter op het werkter rein van de Zuivelfabriek Venray kon blijven t.w. de gemeente Ven ray, Wanssum, Geysteren en Blit- terswijck. De feiten schenen de initiatiefne mers in het gelijk te stellen.Im mers in de afgelopen 10 jaren be leefde de K.I. Venray het ene suc ces na het andere. Er werden op fokdagen prijzen behaald, men kreeg een preferente stier een van de weinigen in Nederland en de fok kerssuccessen waren zodanig dat de Venrayse K.I. feitelijk als het voor beeld genoemd werd voor iedere K.I. vereniging. Zo was het in feite onbegrijpelijk dat op een gegeven moment het be stuur van de Zuivelfabriek met het voorstel kwam uitgerekend na 'n fantastische jubileumshow om de Venrayse K.I. samen te smelten met die van Horst e.o. (het zgn. K.I.- centrum Noord Limburg). Verkreeg men op de jaarvergadering daartoe de meerderheid, aldra bleek dat een deel van de leden het niet eens was en met de gevolgde manier van stemmen en met het voorstel zelf. Een nieuwe vergadering moest het bestuur der Zuivelfabriek oproepen en daar kelderde het voorstel, zodat dus de K.I. als vanouds zou verder werken. Argumenten om tot deze concentratie te komen lagen zowel op het foktechnisch als financieel vlak, maar zoals gezegd een deel der leden accepteerden ze niet. Intussen kwam een andere moei lijkheid nl. dat het Landbouwschap, dat toestemming moet geven voor de kunstmatige inseminatie deze toe stemming niet langer zou geven, in dien de K.I. onderafdelingen zouden blijven van zuivelfabrieken. Dit moesten zelfstandige verenigingen worden. En ook de leden van de Zuivelfabriek konden moeilijk an ders dan hun afdeling K.I. opheffen en overgaan tot het stichten van een nieuwe vereniging. WAARHEEN. De voorstanders voor de K.I. in groter kring zagen hierin het sein om hun idee samensmelting met Horst te verwezenlijken, terwijl de zgn. oppositie zei dat al ging de afdeling dan ook weg de meeste mensen toch voorstander waren van een K.I. in Venray zelf. Er is veel over geconfereerd en gedelibeerd. Er zijn tussen-voorstel- len geweest bij de vleet, waarvan o.a. de voorzitter van de zaterdag gehouden vergadering, dë heer Jen- niskens uit Ysselsteyn, nog eens een overzicht gaf. Zo is er voorgesteld voorlopig in Venray verder te werken en dan 'n neutrale commissie het voor en het tegen van de concentratie nog eens te laten bekijken, waarop dan later alsnog een beslissing over het sa mengaan getroffen kon worden; er is een voorstel geweest om via een enquête wat wijzer te worden; maar het heeft allemaal niet mogen baten. De boeren van de maasdorpen zijn al deels naar Horst gegaan en een vereniigng, die de overgang naar Horst in haar statuten heeft staan is intussen al opgericht en heeft al verschillende vergaderingen gehou den om leden te werven. Want de datum van 1 juli, waarop er 'n nieu we vereniging moet zijn nadert snel. VOOR EN TEGEN En op die datum zal die groep wel ke de meeste aanhangers heeft toe stemming krijgen tot kunstmatige inseminatie. De anderen zullen zich daarbij neer moeten leggen omdat het niet toegestaan wordt dat in eenzelfde gebied twee K.I.-vereni- gingen „opereren". Daarom waren de voorstanders voor een eigen K.I. in Venray zaterdag dan opgeroepen en in een wel wat benauwde Wil- helminazaal werd daar voor de zo veelste maal weer eens verteld, wat er aan de hand is. De argumenten werden weer eens naar voren gebracht, waarom men in Venray zelf wil blijven en die in het korf samengevat hier op neer ko men: a. in Venray zelf is elf jaren lang voortreffelijk gewerkt; b. we zitten er met de neus prac- tisch boven op en de zaak is te overzien; c. d kosten liggen hier in ieder ge val op hetzelfde peil als Horst, zo niet lager en kunnen gezien het steeds toenemend aantal insemi naties ook laag blijven, zeker als men 'n nieuw te bouwen stal enz. wat zuiniger opzet als in het ver leden is voorgesteld. Over deze vergadering is verder weinig nieuws te vertellen. Er werd na het exposé van de heer Jennis- kens gestemd door de zaal of men voor een eigen vereniging was in Venray zelf en van de 224 stem mers waren er 205 voor, 17 tegen, 1 blanco en 1 ongeldig. Men zal dus pogen om een eigen vereniging op te richten, waarbij staande vergadering uit verschil lende kerkdorpen mensen werden aangewezen, die gezamenlijk met de initiatiefnemers zullen probe ren zo snel mogelijk statuten en huishoudelijk reglement vast te stellen en dan leden zullen gaan werven. Leden zullen gaan werven in een grote huis-aan-huis actie, omdat men het moe is al die formulieren toegezonden te krijgen, die men moet invullen. Iedere boer zal individueel „bewerkt" worden. Nog eens nadrukkelijk werd ge steld dat deze vereniging ten doel heeft voorlopig in Venray door te werken, zoals dat in het verleden is gebeurd, maar dat daarnaast dan eens terdege bekeken zal worden of er inderdaad genoegzaam foktech- nische en financiële voordelen zijn. voor een eventuele concentratie. Maar die zal dan de ledenraad van de nieuwe vereniging ook uit gebreid te horen en te zien krijgen, zodat zij dan een juist en welover wogen besluit kan nemen. WEDSTRIJD. Het komt er dus van dat we in ons Venray een soort wedstrijd gaan krijgen, onder het motto: wie de meeste zieltjes heeft, die wint. Het is met de eenheid onder onze Ven rayse boeren dus wel ver gekomen. Het heeft weinig zin, nu nog te vragen of dat nu nodig is en was. Als men na bijna een jaar praten met elkaar nog niet in een schip is kunnen komen; als men zo welbe wust de zo nodige eenheid te grab bel gooit want een andere uit drukking kunnen we daar beslist niet voor vinden dan zal, welke op lossing er ook komt, het einde de lasten dragen. Het enige wat men dan kan zeg gen is dat men flinke harde koppen had. Maar met een harde kop schiet men weinig op, wel met de hersens, die daar onder zitten. De afgelopen maand heeft twee evenementen gebracht ,nl. de schil derijen-tentoonstelling in de Petrus Bandenschool en de viering van de verjaardag van H.M. de Koningin. Bij de opening van de schilderijen tentoonstelling werd de klacht ge uit, dat dergelijke tentoonstellingen feitelijk veel te weinig in Venray werden gehouden. Ja maar, zeiden anderen, vooral toen bekend werd dat slechts 300 mensen deze ten toonstelling hadden bezocht, ja, maarer is toch geen belangstel ling voor. We geloven dat het een met het ander verband houdt. Al etende krijgt men dikwijls de smaak te pakken en zo zou het beslist wel kunnen, dat als vrij regelmatig der gelijke tentoonstellingen werden georganiseerd, het publiek vanzelf meer belangstelling kreeg. Alleen moeten er dan meer van dergelijke manifestaties komen. Praat men daarover met de men sen van de Culturele Raad Limburg, onder wiens auspiciën dergelijke tentoonstellingen dikwijls worden georganiseerd, dan hoort men de klacht, dat zulks practisch onmoge lijk is omdat in Limburg in de mees te plaatsen slechts dan een tentoon stelling kan worden gehouden als de een of andere school beschikbaar is. En dat is slechts in de vacanties. Men krijgt dan een opeenstapeling van aanvragen, die wil men ze alle maal afwerken een onmogelijk lan ge tijd vragen. Het zou iets anders worden als een speciale expositie-ruimte be schikbaar was, dan zou vrij regel matig iets dergelijks kunnen worden gehouden Het programma van koning inne- feest gaf elk wat wils. Maar in de avonduren heeft menigeen zijn be langstelling voor het een en ander moeten bekopen met een stel koude voeten om van erger niet te praten, terwijl het ontbreken van een be hoorlijke zitgelegenheid ook niet aanlokkelijk is voor deelname en belangstelling. Een ander feit wat we noteerden is de komst van de Canadese school- band. De organisatoren krabben zich nu al in de haren, waar men deze mensen een concert moet laten geven. Het zal ar wel op moeten uit draaien dat men in een of andere wei een tent plaatst (a raison van zoveel) en dan gok maar weer. Zo zouden we met dit lijstje nog wel even door kunnen gaan. En we zouden dan ook moeten vermelden dingen, die aan ons neus voorbij gaan, omdat er geen plaats is voor dergelijke acties, festiviteiten, ma nifestaties e.d. meer. Er zijn mensen, die nog altijd twij felen aan het nut van een cultureel centrum. Ze staren zich daarbij wel dikwijls blind op de toneelzaal, zon der daarbij te denken aan andere even noodzakelijke en nuttige zalen en kamers, waarin ruimten gevon den worden voor verschillende an dere acties, zoals bijv. de jeugd.. Ze staren zich ook blind op het Ven ray van nu en vergeten dat onze be volking ieder jaar met 1000 mensen toeneemt- Mensen, die de beschik king krijgen over steeds meer vrije tijd die steeds meer op de een of an dere manier bezig gehouden moeten worden En ze kijken langs die dingen heen, die we hierboven nog eens even benadrukt hebben. Een Cul tureel Centrum leent zich prima voor tentoonstellingen, leent zich goed voor manifestaties en festivi teiten, die we nu in de openlucht moeten houden met alle risico's van dien, of die we door gebrek aan ruimten moeten laten „schieten". Wie alleen gaat kijken of een der gelijk gebouw iets „opbrengt" en dit als DE norm hanteert of een der gelijk gebouw in Venray moet ko men, vergeet in zijn kostprijs-bere kening de winst op ander gebied, die feitelijk veel voornamer is. Daarom is het juist dat men steeds blijft hameren op de bouw van een dergelijk instituut. Te lang reeds heeft Venray de accomodatie moeten missen, die vroeger een Patronaat bood, in tijden dat er nog niet zo veel behoefte bestond aan een zaal. Het feit dat het kleinste kerk dorp tegenwoordig terecht vraagt om een gemeenschapsruimte, toont duidelijk dat daaraan behoefte be staat. En heus niet alleen voor de maandelijkse dansavonden, hoewel die ook belangrijk zijn als ontspan ning voor de jeugd. Hoeveel temeer dan niet in het centrum van onze gemeente, waar bijv. de representatie juist voor die nele gemeente van zo'n groot belang Het is daarom goed dat we blij ven aandringen op het tot stand ko men van een dergelijk gebouw en dat we ons telkens opnieuw ergeren over het touw-getrek daar in Den Haag dat enerzijds wel de uitdruk kelijke wens te kennen geeft oude oorlogsschulden af te wikkelen maar anderzijds zulks onmogelijk maakt, omdat ze geen toestemming geeft die verloren gegane bouwvolumen te besteden. Nu wachten we maar weer tot de minister bouwvolumen ter beschik king stelf. We wachten immers al zo lang 'li oil* ttmimngn J lAKM •fcvpotw™ fTnancifiriwjfcvj" JUIIANASINGEL41 'tekf. 1061 (K4780) „Imstenrade", het Nederlandse Moederhuis van de Medische Missie zusters, is in de herfst van 't afge lopen jaar een goede klant geweest van verschillende lucht- en stoom- vaartmaaschappijen en het ziet er niet naar uit, dat de klandizie dit jaar een einde neemt. Zes Neder landse zusters zijn vertrokken naar Amman (Jordanië), waar mensen uit het land zelf een ziekenhuis hebben gebouwd; zij zessen leveren, mét Medische Missiezusters van andere nationaliteiten de „mankracht" voor dit ziekenhuis Twee zusters zijn vertrokken naar Palombe (Nyassa- land), vier naar Rangoon (Burma), terwijl een groepje op „Imstenrade" een missiebenoeming op zak heeft. Er wordt naar gestreefd de uit zending van de zusters gelijke tred te laten houden met de uitbouw van verschillende missieposten, maar die „uitgroei" neemt soms de allures aan van een versnelde film. Eind vorig jaar keerde de Pro vinciale Overste van de Medische Missiezusters te Heerlen van een visitatiereis in Burma naar Neder land terug, overtuigd van de vele goede diensten, die door de zusters worden bewezen aan de inwoners van Okkalapa, een satellietstad van Rangoon, maar nog dieper doordron gen van de noodzaak, dat er nog méér moet gebeuren. Om het tekort aan „mankracht" aan te vullen, zullen binnen afzien bare tijd twee zusters naar Okkalapa vertrekken: een arts-gynaecologe en een verpleegster-röntgenassistente. Er zijn plannen in de pen om hier te komen tot de bouw van een defini tief ziekenhuis, waar 200 patiënten kunnen worden opgenomen, waar operaties kunnen worden verricht en waar een officieel-erkende oplei- din begonnen kan worden voor Bur mese meisjes, die verpleegster willen worden. Een ziekenhuis is geen overbodige luxe maar klemmende noodzaak voor de 120.000 inwoners van Okka lapa, waar zich successievelijk veel vluchtelingen hebben gevestigd mensen met veel jonge kinderen, die zichzelf en elkaar kraaiend nat gooien met het water uit de pomp tegenover de ziekenhuispaviljoens. Deze drie paviljoens die vorig jaar mei officieel in gebruik zijn ge nomen zijn nu al weer veel te klein voor het medische werk, dat daar moet worden verricht, 's Och tends drommen de zieken samen voor de polikliniek; op de middagen, dat de dokter, zr. Paracilta Speet- jens, consultatiebureau houdt, ko men van alle kanten de moeders met hun babies. Jonge kinderen vor men de meest-kwetsbare bevol kingsgroep, ook in Burma, waar het sterftecijfer onder zuigelingen en kleuters angstwekkend hoog is. „Tóch zijn Burmese babies taai", schrijft zuster Nicola Cortlever, „laatst verscheen er op het consul tatiebureau een moeder met haar bay, die we maar heel moeilijk kon den overtuigen van het nut van ba- naneneten voor haar peuter. Mijn kreupele pleitrede in het Burmees heeft geholpen dat dacht ik ten minste vandaag kwamen ze te rug, ze zagen er trost en welgedaan uit, moeder en kind. „Een banaan is niet meer genoeg", zei mamma. „Dat is prachtig", riep ik, als gewoonlijk te vlug enthousiast. „Ja", zei mamma verrukt, „en nu krijgt hij ook de schil erbij". Een anekdote met een trieste achtergrond: afgezien van 't gebrek aan medische en verpleeg kundige hulp, is er nog te weinig goede voorlichting; een goed ge traind verpleegsterscorps uit het eigen land zou hier wonderen kun nen verrichten; de Medische Missie zusters hopen óók een klein deel van dit corps te mogen vormen Terwijl in Palombe (Nyassaland) de Medische Missiezusters de zieken provisorisch trachten te helpen op de polikliniek, waar in 't afgelopen jaar bijna 20.000 behandelingen plaats vonden, kunnen ze het niet laten, tussen hun drukke bedrijvig heden door af en toe eens te gaan kijken, hoe het met de bouw staat. Vier ziekenhuispaviljoens zijn uit de grond gerezen en zullen hopelijk dit jaar worden voltooid, dat wil zeg gen, de buitenkant Wat de inrichting betreft: sanitair, ziekenhuismeubi lair, medische apparatuur enz., dit zal nog de nodige financiële offers vragen. Zuster Goretti Weterman, medisch analyste, is blij dat ze een labora torium tot haar beschikking zal krijgen; zuster Francine Wolters, verpleegster-vroedvrouw, zal meer ruimte krijgen om de moeders en aanstaande moeders te kunnen hel pen en patiënten, die ziekenhuisbe handeling nodig hebben, zullen kun nen worden opgenomen. Over enige tijd zal er in Palombe ook een zus- ter-arts aanwezig zijn om de medi sche verantwoordelijkheid te dra gen; zuster Godelieve Prové, de eer ste Belgische medische missiezuster arts hoopt binnenkort naar Afrika te vertrekken! Er ligt in Nyassaland veel werk op haar te wachten. Missie-apostolaat is niet 't privilege van degenen, die uittrekken en hun krachten geven aan de mensen in de missielanden Ook de Medische Missiezusters zijn ervan overtuigd, dat het apostolaat, waarvoor zij zich hebben ingezet, een gezamenlijk werk van allen is: van henzelf, maar zeker niet minder van al degenen, die het thuisfront vormen. Door het gebed, de sympathie en de steun van hun vrienden in Nederland weten zij zich geschraagd en dat geeft hun de kracht om door te gaan. De Medische Missiezusters zijn in Venray geen onbekenden; enkele ja ren geleden werd hier een Vrien denkring opgericht om hun missie apostolaat mogelijk te helpen ma ken; de hulp en het meeleven, die zij tot nu toe mochten ontvangen, zijn treffend geweest. Ook dit jaar wenden zij zich vol vertrouwen tot hun weldoeners in Venray. Wan neer de dames-medewerksters van de Vriendenkring hun actie gaan be ginnen en bij U aankloppen om hulp en steun voor de Medische Missie zusters, weet dan, dat U, door hen te helpen, U heenbuigt over veel zieken en lijdenden in de missielan den. LADDERVRIJE NAADLOZE NYLONS THANS VERKRIJGBAAR Op 11 mei is het zo ver! Dan zal de Nederlandse vrouw eindelijk de lang verbeide laddervrije naadloze nylonkousen kunnen kopen. Ze worden door een bekende Haarlemse Kousenfabriek in de han del gebracht onder de naam „Non Run" en door een Haagse fabrikant onder de naam „Runex". Laddervrij houdt in de eerste plaats in, dat bij een ongelukje met de kous, waarbij tot dusverre een ladder het gevolg placht te zijn, men nu in het ergste geval slechts een gat krijgt. Het spreekt vanzelf dat de kous niet tegen abnormale ge weldplegingen bestand is. Wij zouden in dit verband een vergelijking willen maken met een onbreekbaar glas. Immers, legt men dit onder een wals, dan gaat het ook kapot. Daar reeds geprobeerd wordt deze kous na te maken, heeft de Nebel Eurostock combinatie, die de kous op de markt brengt, bij de Neder landse Octrooiraad de z.g. versnelde procedure verkregen. Dat betekent dat de reeds lange tijd in behande ling zijnde drie Nederlandse octrooi aanvragen van Nebel-Eurostock nu met voorrang zullen worden behan deld. Bovendien verkregen deze kousen die dus een specifieke binding heb ben, een inschrijving in het interna tionale modellen-register te Genève onder nummer 29289, waarmee in ternationaal bescherming van dit model is verkregen. EVEN AANDACHT VOOR UW Hoeveel van ons houden niet van een aantal potplanten waarvan men veel plezier kan hebben, maar waar van velen dikwijls geen genoegen beleven, omdat deze kamervrienden vroegtijdig sterven. De schuld daar van ligt in vrijwel alle gevallen bij de eigenares van de planten en wel door ondeskundige behandeling. Zij die plezier hebben in kamer planten, moeten er ook wat voor over hebben ,want elke liefhebberij of hobby vergt toch een zekere des kundigheid. Om te beginnen doet u er goed aan een bescheiden boek je aan te schaffen waarin de be handeling vermeld staat van de meest voorkomende kamerplanten en dit als leidraad te gebruiken. Vraag anders gerust de bloemen- man en leverancier. Weet u bijv. dat vele planten er niet tegen kunnen als ze vaak wor den verplaatst of gedraaid? Bij de aanschaf van potplanten dient u al rekening te houden met de huiselijke omstandigheden en wel met de mogelijkheden van plaat sing, want een plant die veel zon moet hebben, kunnen we nu eenmaal niet in volle glorie laten groeien en bloeien op een schaduwrijk plaatsje en omgekeerd mogen we weinig ver wachten van een plant die weinig zon mag hebben en die we i» een venster op het zuiden plaatsen. We doen er daarom goed aan on ze planten in groepen te verdelen en wel de zon vereisende bij el kaar evenals de schaduwvrienden en ze ook zodanig op te stellen in ons huis. HET WATER GEVEN Dan moeten we ook precies weten, hoeveel water onze plant nodig heeft. De een is een ware slokop, de ander moet maar heel weinig heb ben. Dat dient u allemaal te weten! Waar moet de plant zijn water hebben? De een moet het or de aar de hebben, de ander op het schotel tje of onder een sierpot, een derde zoals de bromelia, moet zijn water in de koker gegoten hebben, d.w.z. de koker die gevormd wordt door de bladeren en zo zouden we door kun nen gaan. Allemaal dingen die u moet weten ,wilt u uw huisgenoten in goede conditie hebben. Ditzelfde geldt ook voor het geven van kunst mest. De plant haalt adem door de po riën van haar blad. In de kamer hangt vrij veel stof en u moet eens opletten hoe snel de bladeren van uw planten bedekt worden met een laagje ongerechtigheden. Het gevolg hiervan is ,dat uw planten moeilijk kunnen ademen en de bladeren er dof en stoffig uitzien. Daarom is het goed de planten regelmatig met een plantenspuit te besproeien, opdat de bladeren stofvrij worden. Bij grote re planten zoals de ficus, kan men de bladeren voorzichtig aflappen. Maar doe dit nooit bij de herts hoornvaren, want dat betekent voor deze plant het einde. Deze moet ón- gemoeid blijven. LUIZEN EN WORMEN Wist u, dat poeder van fijnge stampte eierdoppen een goede kunst mest voor uw potplanten is? De meesten van ons zullen li«ver kunst mest kopen, maar het is wel aardig om het te weten. Lucifers rechtop in de aarde van uw kamerplant geplaatst, helpen uitstekend voor het tegenhouden van luizen in uw planten. De luizen zullen voor een belangrijk deel in deze lucifersstokjes klimmen en kunnen op die manier gemakkelijk verwijderd worden. Er zijn tegen woordig heel goede bestrijdingsmid delen in de handel die men uiter aard ook kan gebruiken om derge lijke plagen te bestrijden. Ook komt het wel voor, dat u tot de ontdekking komt, dat er wormen in uw pot zitten en dan rijst dade lijk de vraag, hoe deze te verwijde ren. Hiertegen bestaat een prima middel en welknoflook. Wan neer u één bolletje knoflook in een fles met 1 liter water doet, dan mengen de sappen van de knoflook zich met water. Wanneer u dit wa ter uit de fles op de aarde van uw planten giet, zakt dit water in deze aarde en het is met de wormen vol komen gedaan. Wanneer u de fles niet gebruikt, zet u die dan weg met een kurk er op want de lucht is niet bepaald prettig. Zo zien we, dat er nog heel wat komt kijken om potplanten te hou den en ze naar genoegen te laten groeien en bloeien, maar het is de moeite dubbel en dwars waard, want hebben we eenmaal de slag te pak ken en zien we hoe de ene plant na de andere onder onze handen voor- ;poedig opbloeit, dan geeft dat een grote voldoening! Zorg er voor, dat u ook wat deskundiger wordt. U zult er veel plezier van hebben.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 9