Oij/kltentoonstellinq
8
programma
1962
FEILEN IN
Broedseizoen
<Hou-problemen
icutddouutke
Vrijdag 23 maart 1962 No. 12
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
GKOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GTRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
ABONNEMENT»
(buiten Venray 1.75)
Het is er druk in San Damiano. En de nieuwsgierige verslaggever
loopt er feitelijk iedereen onder de voeten. Een bijbeltentoonstel
ling is op de eerste plaats geen dagelijks gebeuren, maar eist
daarnaast ook een enorme hoop voorbereiding en een zo goed
mogelijke opbouw om het de bezoekers zo gemakkelijk en zo dui
delijk mogelijk te maken. Zo is men al enkele dagen bezig cm de
vrij kostbare dingen te groeperen en de zalen zo in te richten, dat
deze bijbel-tentoonstelling iets wordt, waar elke bezoeker wat van
meeneemt dat hem later van dienst is bij zijn bijbellezing
Want daar draait zich uiteindelijk
alles om. De gelovige mens van de
ze tijd moet de bijbel weer leren le
zen.
In NEEM EN LEES, de bijbelkrant
die in zo'n grote getale vorige week
in het gehele dekenaat Venray huis-
aari-huis verspreid is geworden heeft
o.m. Mgr. Moors nog eens nadrukke
lijk de woorden van onze Paus aan
gehaald, die zegt, van het bijbel
lezen te verwachten een vernieuwde
innerlijke versterking van het chris
telijk leven, juist omdat het lezen
van de H. Schrift de mensen dichter
brengt bij de bronnen van de Open
baring
MOEILIJK.
Ja, het is alweer enige tijd gele
den, dat wij ouderen op school de
bijbelse geschiedenis „onderricht"
kregen. Een verzameling verhaal
tjes, waar we dikwijls de zin niet
van begrepen, maar die we toch
aardig vonden al was het alleen
maar omdat de les-dreun van iedere
dag daarmede doorbroken werd. Na
het zondags evangelie en epistel was
dat feitelijk onze hele bijbel-kennis,
was dat ons hele contact met deze
boeken, die van God zelf komen.
Later hebben we dan nog een Ca-
nisius-bijbeltje gekocht of een van
de Zonnewijzer-uitgave, maar dat
ding is bij de meeste mensen ver
dwenen of staat al of niet onder
het stof ergens op een boeken
plank, maar er in gelezen hebben
we nooit gedaan
Nu adviseren Paus en Bisschop
pen, na al die eeuwen, om dit boek
weer ter hand te gaan nemen. Om
te lezen, wat God zelf aan ons men
sen schreef, over Zijn verwachtingen
van ons, over Zijn plannen met ons.
Niet gemakkelijk, want eeuwen lang
hebben we die H. Schrift ergens ver
weg geduwd en zijn we zijn taal en
betekenis vergeten. Het is ook
vreemd en nieuw, gewend als we
zijn alleen in de kerk te bidden uit
een kerkboek.
BIJBELTENTOONSTELLING
Om ons over dat eerste on
tegenzeggelijk moeilijke begin
heen te helpen is deze bijbeltentoon
stelling georganiseerd. Een groots
karwei, waarbij de Venrayse Derde
Orde afdeling de gelukkige hulp ge
kregen heeft van velen, die zich op
allerlei terrein hebben ingezet om
hier werkelijk een groots gebeuren
van te maken. Maar niet alleen om
er iets groots en moois van te ma
ken, hebben verschillende Venrayse
scholen, instellingen en fabrieken
zich ingezet; niet alleen om de eer
sten te zijn in zuid-Nederland, heb
ben schilders, fotografen, tekenaars
en ontwerpers hun beste krachten
gegeven; niet alleen om een primeur
te hebben in Limburg, na het voor
beeld van grotere plaatsen in Hol
land, trekken honderden colporteurs
uit en bellen ook aan Uw voordeur
voor een bijbel te verkopen; niet al
leen om San Damiano om te toveren
tot een tentoonstellingsgebouw heb
ben zusters, paters, broeders, dames
en heren hun beste krachten gege
ven. Neen beslist nietDe bedoe
ling van deze tentoonstelling is op
de allereerste plaats U wat meer be
kend te maken met de bijbel, opdat
U 't boek zelf ook ter hand zult ne
men en zult lezen. Men zal uw fei
ten en plaatsen tonen, U meer begrip
bijbrengen voor het land, waarin Je
sus leefde. Men zal U de cultuur van
die dagen tonen, de eigenaardighe
den. Men geeft U een kijkje in het
beloofde land van duizenden jaren
terug en dat allemaal om een beter
begrip te krijgen van de tijd en de
plaats waarin de bijbel zich afspeelt.
Daarom is het goed voor ons alle
maal dat we die tentoonstelling eens
bezoeken. Dat we eens op ons ge
mak de vele dingen gaan bekijken
die daar met liefde en zorg bijeen
zijn gebracht en ons laten rondgelei-
den door deskundigen.
PRIESTERWIJDING
ROERMOND
De bisschop van Roermond, mgr.
Moors, zal zaterdag 7 april in de
kathedrale kerk van Roermond de
heilige priesterwijding toedienen
aan de volgende eerw. heren:
Paul Bloemen, Venray; Jan Maes,
Castenray en Wim Raedts, Oostrum.
GEWIEKSTE HANDELAREN VERDIENEN SCHATTEN
Zaterdagmiddag 24 maart om 5 u.
is de officiële opening van de Bijbel-
week en van de Bijbeltentoonstel
ling door de hoogeerwaarde heer
deken A. Loonen.
De tentoonstelling wordt gehouden
in de zaal van San Damiano, en in
de openbare leeszaal. Ingang: Kruis
straat.
De tentoonstelling is geopend:
Zaterdag 24 maart van 5 tot 10 uur.
Zondag 25 maart en zondag 1 april
van 11 tot 10 uur. Door de week van
9 tot 2 uur en van 2 tot 9 uur.
Entree: volwassenen: 0,50; kin
deren: 0,25.
Groepen: ontvangen rondleidin
gen en reduktie. Men kan zich hier
voor opgeven bij Mevr. Naus-v. Gorp
Julianasingel 27, tel. 1409.
Donderdag, vrijdag en zaterdag in
de Bijbelweek van 3 tot 6 uur: Ver- 1
koop van de „bijbel" huis-aan-huis
in geheel het dekenaat.
Aangeboden wordt: de nieuwe
vertaling van 't N.T. (kerkboekfor
maat) 5,90 en de „Zonnewijzer-uit-
gave" van het O.T. 1.25. Men kan
ook andere en duurdere bijbeluitga
ven bestellen.
Het ingewikkelde web van hef
fingsregelingen op landbouwproduk-
ten, dat talrijke Europese landen
zorgvuldig hebben opgebouwd, blijkt
voor handige lieden genoeg ruimte
te laten om, tot grote hilariteit van
de toeschouwers, schatten geld te
verdienen zonder er veel voor te
doen. De Algemene Inspectie Dienst
van het ministerie van Landbouw in
Den Haag heeft kortgeleden in sa
menwerking met de Douane Recher
che de „zakentransacties" ontrafeld
van een Amsterdams zakenman. De
Amsterdammer moet het afgelopen
half jaar ongeveer een miljoen gul
den hebben verdiend door handig
tussen de mazen van de heffingsre
geling op suiker door te laveren.
Hoe alles nu precies in zijn werk
is gegaan weet de Algemene Inspec
tie Dienst nog steeds niet, maar het
voornaamste principe van de Am
sterdammer is men toch te weten
gekomen. Er bestaan in België er
Nederland gelijkluidende heffings-
regels bij in- of uitvoer van suiker.
Zij moeten de suiker op kunstmatig
prijsniveau houden. Bij de invoer
moet een bepaalde heffing worden
betaald, die bij uitvoer van de sui
ker weer wordt teruggegeven. Een
van de methodes van de Amster
dammer om op een gemakkelijke
manier veel geld te verdienen was
vrij eenvoudig. Hij kocht in België
waar door een overschot aan sui
ker zelfs beneden de wereldprijs
wordt verkocht, wat dus op zich al
een voordeeltje is flinke voorra
den suiker, liet er door een relatie
in Antwerpen een kleine hoeveel
heid cacao doorheen mengen en
voerde het mengsel in Nederland in.
Hij behoefde bij de grens geen hef
fing te betalen, omdat de desbetref
fende regeling alleen maar over sui
ker sprak, niet over suiker-met-
cacao. In Nederland waren echter
heel wat koekfabrieken bereid om
een flinke prijs voor de suiker, die
slechts een gering percentage cacao
bevatte, te betalen. Ze zouden er zelf
toch ook cacao door moeten mengen.
De fabrieken betaalden minder dan
voor echte suiker, maar toch ruim
voldoende om de Amsterdammer
een zacht winstje te laten.
De Amsterdamse zakenman, die
zijn activiteiten inmiddels op bevel
van het ministerie heeft moeten sta
ken, moet ook op andere manieren
op de suiker hebben verdiend. Daar
over zijn echter weinig aanwijzin
gen te krijgen. Hij zou bijvoorbeeld
door handig manipulieren met sui-
kervoorraden wel terugbetaling heb
ben gekregen in het kader van de
regeling, zonder ooit iets te hebben
gestort. Overigens heeft minister
Marijnen (Landbouw) nu persoon
lijk ingegrepen en de betrokken
verordening dusdanig gewijzigd, dat
voortaan ook suiker, waardoor wat
cacao is vermengd, onder de rege
ling valt.
Kort nadat deze suikeraffaire aan
het licht kwam, vond de Douane Re
cherche een soortgelijke zaak. Dit
maal ging het niet om suiker maar
om gerst. Opnieuw werd de Alge-
gemene Inspectie Dienst van het mi
nisterie van Landbouw ingeschakeld.
Men bemerkte, dat regelmatig via
Terneuzen Nederlandse binnensche
pen met de ruimen vol gerst naar
België gingen om een tijdje later
weer met dezelfde lading terug te
komen. België en Nederland kennen
voor gerst soortgelijke heffingsrege
lingen als voor suiker. Bij invoer
moet een bepaald bedrag dat in
België hoger is dan in Nederland,
worden betaald, dat bij uitvoer
weer wordt teruggegeven. Op het
ministerie van Landbouw in Den
Haag meent men nu, dat de zaken
lieden, die achter deze gersttrans
porten zitten, een manier hebben ge
vonden om aan de Belgische kant
van de grens meer aan terugbetalin
gen te ontvangen, dan zij aan ver
plichte stortingen uitgeven. Men is
echter in Den Haag niet van plan
de zaak verder te onderzoeken of
op een of andere manier in te grijpen
aangezien de Nederlandse schatkist
geen schade lijdt. Men beschouwt
het als een zaak die alleen de Bel
gen aangaat. Maar uit Brussel is al
het geluid gekomen, dat men daar
van niets weet en het volste ver
trouwen heeft, dat er helemaal niets
aan de hand is. Intussen gaan de
vreemde gersttransporten door.
Sommige schepen varen zo lang
met hun gerst heen en weer over de
grens, dat hun lading al bedorven
In landbouwkringen weet men
eigenlijk niet hoe men over dit
soort zaken moet denken. Bij de
Amsterdammer kon men nog dui
delijk zeggen, dat alles in strijd was
met de feitelijke bedoeling van de
desbetreffende regeling en daardoor
kon worden verboden. Bij de gerst
schijnt alles heel normaal te zijn.
Men wijst er intussen op, dat de
oorzaak van alles ligt bij de inge
wikkelde heffingsregelingen op het
landbouwgebied.
Regelingen, waarmee eigenlijk nie
mand gelukkig is. Men hoopt dan
ook, dat ze weer snel kunnen ver
dwijnen in het kader van de Euro-
markt.
Het broedseizoen voor legrassen
wordt tot dusverre gekenmerkt
door lage inlegcijfers, hetgeen be
tekent, dat de verjonging van de
pluimveestapel traag verloopt en
_gédeeltelijk niet plaats heeft.
In de periode van 1 juli 1960 t.m.
januari 1961 werden ingelegd 39,3
miljoen broedeieren van legrassen.
In het huidige broedseizoen was dit
cijfer over dezelfde periode 33,7
miljoen.
Vooral het inlegcijfer over jan.
1962 lag belangrijk lager dan dat
over januari 1961 13,8 miljoen t.o.v.
18,9 miljoen).
De geringe belangstelling van de
pluimveehouders om kuikens te be
stellen is uiteraard een gevolg van
de lage eierprijzen in de laatste tijd.
Het vorig jaar is de leghennen-
stapel niet onbelangrijk uitgebreid.
Volgens de decembertellingen van
het C.B.S. waren er in 1960 in ons
land 18.3 miljoen leghennen jonger
dan lVs jaar, terwijl dit cijfer in '61
22,7 miljoen bedroeg. Hierdoor wordt
de uitbeiding in 1961 voldoende ge
ïllustreerd.
Niet alleen in Nederland, maar ook
in diverse andere landen, o.a. ir
West-Duitsland werd de pluimvee
stapel in 1961 uitgebreid, onder in
vloed van de gunstige producenten
prijzen in 1960. Het gevolg is ge
weest, dat het aanbod van eieren
sterker toenam in het tweede half
jaar van 1961 en in de eerste maan
den van 1962.
Het is begrijpelijk, dat de Neder
landse pluimveehouder op deze si
tuatie gereageerd heeft door een
voorzichtige houding bij het bestel
len van kuikens.
Het is een bekend verschijnsel,
dat bij lage eierprijzen minder kui
kens opgezet worden dan in jaren
met gunstige eierprijzen. Men heeft
de neiging achter de markt aan te
lopen; d.w.z. scherp te reageren op
de prijzen van het moment. Of dit
op lange termijn gezien verstandig
is, is aan gerechtvaardigde twijfel
onderhevig.
•Als exporterend land zullen we
moeten trachten met een regelmatig
aanbod op de buitenlandse markt
te komen. Gedeeltelijke terugtrek
king door een te sterke inkrimping
van onze leghennenstapel, zou wel
eens lot gevolg kunnen hebben, dat
de produktie in andere landen ge
stimuleerd wordt. Om deze redenen
zijn te grote schommelingen in de
omvang van onze pluimveestapel
ongewenst.
Dit is de achtergrond van een in
verschillende kringen heersende on
gerustheid over het verloop van het
huidige broedseizoen. De tot dus
verre beschikbare cijfers wijzen
vooral in de laatste maanden op 'n
naar veler oordeel te sterke inkrim
ping.
Het broedseizoen is echter nog niet
voorbij, ook is het mogelijk dat er
langer doorgebroed wordt dan an
dere jaren.
Door de moderne middelen, bij
voorbeeld de coccidiostatica, is het
mogelijk laatbroedkuikens met suc
ces op te fokken, iets waarvoor
vroeger gewaarschuwd moest wor
den.
De mogelijkheid om een deel van
de bestaande achterstand in de
verjonging van de pluimveestapel in
te lopen, zijn dus technisch nog wel
aanwezig.
De cijfers van de komende maan
den zullen moeten leren in hoeverre
nog van deze mogelijkheden ge
bruik gemaakt wordt.
INGEZONDEN
De mededeling van de Voorzitter
van de gemeenteraad dat onze ge
meente voor 1962 al 90 woningwet
woningen heeft toegewezen gekre
gen was voor een lezer aanleiding
tot de volgende ontboezeming.
In de laatste gemeenteraadsver
gadering, geachte redaktie, werd
mededeling gedaan, dat de toewij
zing voor woningwetwoningen aan
onze gemeente dit jaar 90 stuks be
draagt en dat men hoopt op nog
meer. Een aantal, dat gezien de meer
dan 370 ingeschreven woning-aan
vragers, niet voldoende is om ieder
een te helpen. Maar ik vraag me
toch af of dit nu wel de manier is
om de woningnood op te lossen. En
met die „manier" bedoel ik dan de
bouw van woningwet-woningen.
In een artikel voor veertien da
gen in Uw blad kon men lezen, dat
sinds de bevrijding in Venray onge
veer 1100 woningwetwoningen zijn
gebouwd en ongeveer 700 woningen
in de z.g. particuliere sector.
Dat betekent dus, dat in Venray
ruim 1100 huurwoningen zijn ge
bouwd en slechts 700 eigen wonin
gen. Een heel verschil in een ge
meente, waar voor de oorlog naar
men mij vertelde nog geen 10%>
van het woningbezit huurwoningen
waren. De rollen zijn wel rigoreus
omgedraaid.
We kennen in ons land drie soor
ten woningen: woningwetwoningen,
premiebouw en vrije huizen. De
eerste zijn woningen, waar de over
heid nog al wat geld bij moet leggen
en waar ze alle mogelijke eisen stelt
aan oppervlakte, inhoud enz. enz.
Eisen, die ook gewoonlijk de kwali
teit niet bevorderen, aangezien er
nauwe grenzen zijn gesteld aan de
kostprijzen.
Premiewoningen zijn iets beter
van kwaliteit, ondanks het feit, dat
de overheid ook hierin een bijdrage
levert, al is die niet zo groot dan bij
woningwetwoningen.
Juist omdat het rijk bijdraagt in
deze woningbouw, betalen dus an
deren een gedeelte mee van de huur,
welke voor deze woningen geldt.
Men woont dus aanmerkelijk goed
koper dan in de vrije bouw, waar
de bewoner zijn eigen woongenot
ook helemaal zelf betaald en niet
via overheidssubsidies reducties
hierop krijgt.
Is dit nu de oorzaak het goed
koper wonen dat in onze gemeen
te zo velen in een huurwoning wo
nen, die anders normaal een eigen
woning zouden gebouwd hebben?
We wagen het te betwijfelen..
Het feit, dat er 190 aanvragen lig-%
gen in Maastricht, afkomstig uit
Venray om vergunning te krijgen
voor de bouw van een eigen wo
ning toont toch wel duidelijk aan,
dat het verlangen naar een eigen
woning nog zeker leeft in Venray.
Maar deze mensen krijgen geen
kansHet duurt maanden en ja
ren voordat vergunningen afkomen,
zo ze ooit afkomen en intussen is
de particuliere bouwer de moed in
de schoenen gezonken en is zijn be
groting waardeloos geworden door
de prijsstijgingen
Men spreekt in deze tijd van be
zitsvorming en zo meer, maar hij
die bezitsvorming in de praktijk wil
gaan brengen door zelf een huis te
bouwen krijgt met zoveel instanties
te doen en moet zoveel formulieren
invullen, om dan uiteindelijk nul op
't request te krijgen, dat hem de
moed wel in de schoenen zakt en
rustig in een woningwet gaat wo
nen.
In 1961 zijn er in ons vaderland
98.000 woningen gebouwd. Dat is 'n
record. Dat waren er 13.000 meer
dan in 1957. Maar in 1957 had men
17.000 meer woningwetwoningen ge
bouwd en 8.000 meer premie-wonin
gen.
Het aantal woningen in de vrije
sector nam in 1961 toe met liefst
39.000 woningen.
Nu stelt men in de Kamer wel, dat
dit allemaal „kapitalisten-huizen'
zijn, maar hoeveel doorgewone
eigen-bouwers zullen daarbij zijn,
die de bezitsvorming, waar men zo
mee schermt, op deze wijze in de
praktijk hebben gebracht?
Daarover praat niemand,- jeven-
min als men nu bij de toewijzing
van woningen praat over de 190
aanvragen uit Venray die sinds jaar
en dag te wachten liggen op de
rij ksgoedkeuring.
Dat men woningwetwoningen bouwt
voor degene, die inderdaad de hu
ren niet kan betalen van een wat
betere woning (maar dat is m.i. een
kwestie die niets met woning, wel
met loon-politiek te maken heeft)
is in orde. Daar heeft geen zinnig
mens bezwaar tegen.
Dat echter woningwetwoningen
gebruikt moeten worden door men
sen, die wel hogere huur betalen
kunnen en die zelf willen bouwen,
maar noch die betere woning kun
nen krijgen, noch een eigen huis
kunnen bouwen, dat klopt niet
Deze mensen moeten de kans krij
gen om een betere woning, al dan
niet zelf gebouwd, te kunnen be
trekken. En dat wordt hen met de
tegenwoordige woningpolitiek onmo
gelijk gemaakt....
Men is er dus niet met de toewij
zing van woningwetwoningen alleen.
Integendeel durf ik zeggen. Want
hierdoor krijgen we uitsluitend z.g.
uitgeklede woningen en wat dat be
tekent zullen we over een jaar of
wat wel gaan beleven. Voor de
bouw van goede woningen geeft
men te weinig kans.
Het wordt m.i. de hoogste tijd dat
de overheid ook hier eens wat meer
aan doet. Men krijgt een rare smaak
in zijn mond als de bouw van wo
ningwetwoningen hoort betitelen
als „uitsluitend bestemd voor kapi
talisten", zoals dat onlangs in de
Kamer gebeurde.
In Venray wachten een honderd
negentig kapitalisten sinds jaar en
dag om toestemming voor de bouw
van een eigen woning en moeten
met lede ogen aanzien dat ze wel 'n
woningwetwoning kunnen krijgen,
maar dat hun aanvragen aan de
kant gelegd worden.
Afgezien van het feit dat hierdoor
meerdere kleinere aannemers hun
kans zouden krijgen in de bouwca
paciteit, doet dat toch wel vreemd
aan in een maatschappij die schijn
baar onder bezitsvorming wel ver
staat de aanschaf van wasmachines,
bromfietsen, televisie-toestellen e.d.
maar die een eigen huis als te kapi
talistisch ziet
Ik geloof, dat de aandacht, ook
van de plaatselijke overheid, i.e. de
gemeenteraad meer moet uitgaan
naar deze „vergeten" groep.
Een eigen woning, als voor de oor
log, lijkt me nog altijd beter dan de
ene straat na de andere vol te bou
wen met huurwoningen
Die zullen er voldoende vrij ko
men als men de eigen-bouwers in
derdaad aan het bouwen helpt....
„EEN KAPITALIST, DIE BOU
WEN WIL, MAAR NIET MAG".
Jrooymans. Paterslaan 7
heuws, Jan Hensenstraat 16
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon
dagnacht 2 uur.
Dr. W. J. A. BLOEMEN
Stationsweg 15 Telefoon 1465
Uitsluitend voor spoedgevallen 1
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361
Albionstraat 15
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.g.g. 2116
J. H. JACOBS
25 JAAR AMANUENSIS
Het R.K. Lyceum voor Jongens
heeft deze week in een besloten bij
eenkomst het 25-jarig jubileum van
amanuensis J. H. Jacobs herdacht.
In het bijzijn van z'n echtgenote
en kinderen werd de jubilaris door
het school-concilium en 'n afvaar
diging van de lerarenvergadering
gehuldigd. Rector Dr. Winand Gus-
sen schetste in een sympathieke toe
spraak de vele verdiensten die de
jubilerende amanuensis voor de
schoolgemeenschap verwierf. Hij
prees hem om zijn grote ijver en
werklust, zijn technische bekwaam
heden en om de grote blijmoedig
heid, waarmee hij steeds en onder
alle omstandigheden zijn plichten
vervulde.
Met een aanbieding onder couvert
getuigde Pater Rector namens het
schoolbestuur zijn grote dankbaar
heid en waardering.
Pater Drs. Silvanus v. d. Meer, als
oud-Rector, en Pater Vincent Rou-
men, econoom, getuigden eveneens
van hun erkentelijkheid voor het
werk van de jubilaris; namens het
internaat en de lerarenvergadering
werden eveneens geschenken aange
boden.
Dhr. Jacobs is met insluiting
van de 25-jarige periode als officiële
amanuensis reeds sinds 1923 in
dienst van de Paters Franciscanen te
Venray. Als zodanig herdenkt hij
derhalve het volgende jaar zijn 40-
jarig jubileum, hetgeen dan met
meer uiterlijk vertoon gevierd zal
worden.
BRAND
Venrays brandweer moest maan
dag uitrukken voor een brand aan
de Stationsweg. Daar was bij po
gingen om een kauwen-nest uit te
branden in een schoorsteen, brand
ontstaan op de zolder van de wo
ning van de familie Poels.
De brandweer kon gelukkig erger
voorkomen, maar de heer Poels
moest zich onder dokters behande
ling stellen wegens opgelopen
brandwonden.
HULDIGING
De SVV-jeugd heeft zaterdag
avond zijn voorzitter de heer H.
Stevens hartelijk gehuldigd met zijn
12'/2-jarig jeugdleiderschap.
In een soort revue had men „leven
en werken" van de voorzitter vast
gelegd en een en ander werd met
veel vuur en verve in de cantine
van Inalfa ten gehore gebracht.
Maar ook de ouderen lieten zich
niet onbetuigd, want de voorzitter
van SVV, de heer P. Geurts prees
de verdiensten van de „koperen"
jeugdleider, terwijl de heer Poels
hem namens de diocesane Limburg
se Sportbond onderscheidde. Namens
de Sportraad bood de heer Rippe
gelukwensen aan.
Met bloemen en cadeaux werd de
ze mijlpaal gemarkeerd.
VEEVERZEKERINGEN
De veeverzekering Venray bleek,
volgens de gegevens op de jaarver
gadering, die zondag gehouden werd,
in 1961 72 leden te hebben, die 520
koeien verzekerd hebben voor een
bedrag van 429.000.
In 1961 had men 10 koeien en 2
kalveren schade, en in 1962 waren er
al 12 schadegevallen.
In deze vergadering werd voorzit
ter H. Janssen gehuldigd i.v.m. zijn
zilveren voorzitterschap.
Hem werd door de heer Pouwels
namens de leden een cadeau aange
boden.
Als opvolger van het onlangs over
leden bestuurslid A. Sikes, die werd
herdacht, werd gekozen L. v Dijck.
De premie is vastgesteld op l°/o.
De afd. Ysselsteyn telde in 1961