Oij/kltentoonstellinq 8 programma 1962 FEILEN IN Broedseizoen <Hou-problemen icutddouutke Vrijdag 23 maart 1962 No. 12 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS GKOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GTRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ABONNEMENT» (buiten Venray 1.75) Het is er druk in San Damiano. En de nieuwsgierige verslaggever loopt er feitelijk iedereen onder de voeten. Een bijbeltentoonstel ling is op de eerste plaats geen dagelijks gebeuren, maar eist daarnaast ook een enorme hoop voorbereiding en een zo goed mogelijke opbouw om het de bezoekers zo gemakkelijk en zo dui delijk mogelijk te maken. Zo is men al enkele dagen bezig cm de vrij kostbare dingen te groeperen en de zalen zo in te richten, dat deze bijbel-tentoonstelling iets wordt, waar elke bezoeker wat van meeneemt dat hem later van dienst is bij zijn bijbellezing Want daar draait zich uiteindelijk alles om. De gelovige mens van de ze tijd moet de bijbel weer leren le zen. In NEEM EN LEES, de bijbelkrant die in zo'n grote getale vorige week in het gehele dekenaat Venray huis- aari-huis verspreid is geworden heeft o.m. Mgr. Moors nog eens nadrukke lijk de woorden van onze Paus aan gehaald, die zegt, van het bijbel lezen te verwachten een vernieuwde innerlijke versterking van het chris telijk leven, juist omdat het lezen van de H. Schrift de mensen dichter brengt bij de bronnen van de Open baring MOEILIJK. Ja, het is alweer enige tijd gele den, dat wij ouderen op school de bijbelse geschiedenis „onderricht" kregen. Een verzameling verhaal tjes, waar we dikwijls de zin niet van begrepen, maar die we toch aardig vonden al was het alleen maar omdat de les-dreun van iedere dag daarmede doorbroken werd. Na het zondags evangelie en epistel was dat feitelijk onze hele bijbel-kennis, was dat ons hele contact met deze boeken, die van God zelf komen. Later hebben we dan nog een Ca- nisius-bijbeltje gekocht of een van de Zonnewijzer-uitgave, maar dat ding is bij de meeste mensen ver dwenen of staat al of niet onder het stof ergens op een boeken plank, maar er in gelezen hebben we nooit gedaan Nu adviseren Paus en Bisschop pen, na al die eeuwen, om dit boek weer ter hand te gaan nemen. Om te lezen, wat God zelf aan ons men sen schreef, over Zijn verwachtingen van ons, over Zijn plannen met ons. Niet gemakkelijk, want eeuwen lang hebben we die H. Schrift ergens ver weg geduwd en zijn we zijn taal en betekenis vergeten. Het is ook vreemd en nieuw, gewend als we zijn alleen in de kerk te bidden uit een kerkboek. BIJBELTENTOONSTELLING Om ons over dat eerste on tegenzeggelijk moeilijke begin heen te helpen is deze bijbeltentoon stelling georganiseerd. Een groots karwei, waarbij de Venrayse Derde Orde afdeling de gelukkige hulp ge kregen heeft van velen, die zich op allerlei terrein hebben ingezet om hier werkelijk een groots gebeuren van te maken. Maar niet alleen om er iets groots en moois van te ma ken, hebben verschillende Venrayse scholen, instellingen en fabrieken zich ingezet; niet alleen om de eer sten te zijn in zuid-Nederland, heb ben schilders, fotografen, tekenaars en ontwerpers hun beste krachten gegeven; niet alleen om een primeur te hebben in Limburg, na het voor beeld van grotere plaatsen in Hol land, trekken honderden colporteurs uit en bellen ook aan Uw voordeur voor een bijbel te verkopen; niet al leen om San Damiano om te toveren tot een tentoonstellingsgebouw heb ben zusters, paters, broeders, dames en heren hun beste krachten gege ven. Neen beslist nietDe bedoe ling van deze tentoonstelling is op de allereerste plaats U wat meer be kend te maken met de bijbel, opdat U 't boek zelf ook ter hand zult ne men en zult lezen. Men zal uw fei ten en plaatsen tonen, U meer begrip bijbrengen voor het land, waarin Je sus leefde. Men zal U de cultuur van die dagen tonen, de eigenaardighe den. Men geeft U een kijkje in het beloofde land van duizenden jaren terug en dat allemaal om een beter begrip te krijgen van de tijd en de plaats waarin de bijbel zich afspeelt. Daarom is het goed voor ons alle maal dat we die tentoonstelling eens bezoeken. Dat we eens op ons ge mak de vele dingen gaan bekijken die daar met liefde en zorg bijeen zijn gebracht en ons laten rondgelei- den door deskundigen. PRIESTERWIJDING ROERMOND De bisschop van Roermond, mgr. Moors, zal zaterdag 7 april in de kathedrale kerk van Roermond de heilige priesterwijding toedienen aan de volgende eerw. heren: Paul Bloemen, Venray; Jan Maes, Castenray en Wim Raedts, Oostrum. GEWIEKSTE HANDELAREN VERDIENEN SCHATTEN Zaterdagmiddag 24 maart om 5 u. is de officiële opening van de Bijbel- week en van de Bijbeltentoonstel ling door de hoogeerwaarde heer deken A. Loonen. De tentoonstelling wordt gehouden in de zaal van San Damiano, en in de openbare leeszaal. Ingang: Kruis straat. De tentoonstelling is geopend: Zaterdag 24 maart van 5 tot 10 uur. Zondag 25 maart en zondag 1 april van 11 tot 10 uur. Door de week van 9 tot 2 uur en van 2 tot 9 uur. Entree: volwassenen: 0,50; kin deren: 0,25. Groepen: ontvangen rondleidin gen en reduktie. Men kan zich hier voor opgeven bij Mevr. Naus-v. Gorp Julianasingel 27, tel. 1409. Donderdag, vrijdag en zaterdag in de Bijbelweek van 3 tot 6 uur: Ver- 1 koop van de „bijbel" huis-aan-huis in geheel het dekenaat. Aangeboden wordt: de nieuwe vertaling van 't N.T. (kerkboekfor maat) 5,90 en de „Zonnewijzer-uit- gave" van het O.T. 1.25. Men kan ook andere en duurdere bijbeluitga ven bestellen. Het ingewikkelde web van hef fingsregelingen op landbouwproduk- ten, dat talrijke Europese landen zorgvuldig hebben opgebouwd, blijkt voor handige lieden genoeg ruimte te laten om, tot grote hilariteit van de toeschouwers, schatten geld te verdienen zonder er veel voor te doen. De Algemene Inspectie Dienst van het ministerie van Landbouw in Den Haag heeft kortgeleden in sa menwerking met de Douane Recher che de „zakentransacties" ontrafeld van een Amsterdams zakenman. De Amsterdammer moet het afgelopen half jaar ongeveer een miljoen gul den hebben verdiend door handig tussen de mazen van de heffingsre geling op suiker door te laveren. Hoe alles nu precies in zijn werk is gegaan weet de Algemene Inspec tie Dienst nog steeds niet, maar het voornaamste principe van de Am sterdammer is men toch te weten gekomen. Er bestaan in België er Nederland gelijkluidende heffings- regels bij in- of uitvoer van suiker. Zij moeten de suiker op kunstmatig prijsniveau houden. Bij de invoer moet een bepaalde heffing worden betaald, die bij uitvoer van de sui ker weer wordt teruggegeven. Een van de methodes van de Amster dammer om op een gemakkelijke manier veel geld te verdienen was vrij eenvoudig. Hij kocht in België waar door een overschot aan sui ker zelfs beneden de wereldprijs wordt verkocht, wat dus op zich al een voordeeltje is flinke voorra den suiker, liet er door een relatie in Antwerpen een kleine hoeveel heid cacao doorheen mengen en voerde het mengsel in Nederland in. Hij behoefde bij de grens geen hef fing te betalen, omdat de desbetref fende regeling alleen maar over sui ker sprak, niet over suiker-met- cacao. In Nederland waren echter heel wat koekfabrieken bereid om een flinke prijs voor de suiker, die slechts een gering percentage cacao bevatte, te betalen. Ze zouden er zelf toch ook cacao door moeten mengen. De fabrieken betaalden minder dan voor echte suiker, maar toch ruim voldoende om de Amsterdammer een zacht winstje te laten. De Amsterdamse zakenman, die zijn activiteiten inmiddels op bevel van het ministerie heeft moeten sta ken, moet ook op andere manieren op de suiker hebben verdiend. Daar over zijn echter weinig aanwijzin gen te krijgen. Hij zou bijvoorbeeld door handig manipulieren met sui- kervoorraden wel terugbetaling heb ben gekregen in het kader van de regeling, zonder ooit iets te hebben gestort. Overigens heeft minister Marijnen (Landbouw) nu persoon lijk ingegrepen en de betrokken verordening dusdanig gewijzigd, dat voortaan ook suiker, waardoor wat cacao is vermengd, onder de rege ling valt. Kort nadat deze suikeraffaire aan het licht kwam, vond de Douane Re cherche een soortgelijke zaak. Dit maal ging het niet om suiker maar om gerst. Opnieuw werd de Alge- gemene Inspectie Dienst van het mi nisterie van Landbouw ingeschakeld. Men bemerkte, dat regelmatig via Terneuzen Nederlandse binnensche pen met de ruimen vol gerst naar België gingen om een tijdje later weer met dezelfde lading terug te komen. België en Nederland kennen voor gerst soortgelijke heffingsrege lingen als voor suiker. Bij invoer moet een bepaald bedrag dat in België hoger is dan in Nederland, worden betaald, dat bij uitvoer weer wordt teruggegeven. Op het ministerie van Landbouw in Den Haag meent men nu, dat de zaken lieden, die achter deze gersttrans porten zitten, een manier hebben ge vonden om aan de Belgische kant van de grens meer aan terugbetalin gen te ontvangen, dan zij aan ver plichte stortingen uitgeven. Men is echter in Den Haag niet van plan de zaak verder te onderzoeken of op een of andere manier in te grijpen aangezien de Nederlandse schatkist geen schade lijdt. Men beschouwt het als een zaak die alleen de Bel gen aangaat. Maar uit Brussel is al het geluid gekomen, dat men daar van niets weet en het volste ver trouwen heeft, dat er helemaal niets aan de hand is. Intussen gaan de vreemde gersttransporten door. Sommige schepen varen zo lang met hun gerst heen en weer over de grens, dat hun lading al bedorven In landbouwkringen weet men eigenlijk niet hoe men over dit soort zaken moet denken. Bij de Amsterdammer kon men nog dui delijk zeggen, dat alles in strijd was met de feitelijke bedoeling van de desbetreffende regeling en daardoor kon worden verboden. Bij de gerst schijnt alles heel normaal te zijn. Men wijst er intussen op, dat de oorzaak van alles ligt bij de inge wikkelde heffingsregelingen op het landbouwgebied. Regelingen, waarmee eigenlijk nie mand gelukkig is. Men hoopt dan ook, dat ze weer snel kunnen ver dwijnen in het kader van de Euro- markt. Het broedseizoen voor legrassen wordt tot dusverre gekenmerkt door lage inlegcijfers, hetgeen be tekent, dat de verjonging van de pluimveestapel traag verloopt en _gédeeltelijk niet plaats heeft. In de periode van 1 juli 1960 t.m. januari 1961 werden ingelegd 39,3 miljoen broedeieren van legrassen. In het huidige broedseizoen was dit cijfer over dezelfde periode 33,7 miljoen. Vooral het inlegcijfer over jan. 1962 lag belangrijk lager dan dat over januari 1961 13,8 miljoen t.o.v. 18,9 miljoen). De geringe belangstelling van de pluimveehouders om kuikens te be stellen is uiteraard een gevolg van de lage eierprijzen in de laatste tijd. Het vorig jaar is de leghennen- stapel niet onbelangrijk uitgebreid. Volgens de decembertellingen van het C.B.S. waren er in 1960 in ons land 18.3 miljoen leghennen jonger dan lVs jaar, terwijl dit cijfer in '61 22,7 miljoen bedroeg. Hierdoor wordt de uitbeiding in 1961 voldoende ge ïllustreerd. Niet alleen in Nederland, maar ook in diverse andere landen, o.a. ir West-Duitsland werd de pluimvee stapel in 1961 uitgebreid, onder in vloed van de gunstige producenten prijzen in 1960. Het gevolg is ge weest, dat het aanbod van eieren sterker toenam in het tweede half jaar van 1961 en in de eerste maan den van 1962. Het is begrijpelijk, dat de Neder landse pluimveehouder op deze si tuatie gereageerd heeft door een voorzichtige houding bij het bestel len van kuikens. Het is een bekend verschijnsel, dat bij lage eierprijzen minder kui kens opgezet worden dan in jaren met gunstige eierprijzen. Men heeft de neiging achter de markt aan te lopen; d.w.z. scherp te reageren op de prijzen van het moment. Of dit op lange termijn gezien verstandig is, is aan gerechtvaardigde twijfel onderhevig. •Als exporterend land zullen we moeten trachten met een regelmatig aanbod op de buitenlandse markt te komen. Gedeeltelijke terugtrek king door een te sterke inkrimping van onze leghennenstapel, zou wel eens lot gevolg kunnen hebben, dat de produktie in andere landen ge stimuleerd wordt. Om deze redenen zijn te grote schommelingen in de omvang van onze pluimveestapel ongewenst. Dit is de achtergrond van een in verschillende kringen heersende on gerustheid over het verloop van het huidige broedseizoen. De tot dus verre beschikbare cijfers wijzen vooral in de laatste maanden op 'n naar veler oordeel te sterke inkrim ping. Het broedseizoen is echter nog niet voorbij, ook is het mogelijk dat er langer doorgebroed wordt dan an dere jaren. Door de moderne middelen, bij voorbeeld de coccidiostatica, is het mogelijk laatbroedkuikens met suc ces op te fokken, iets waarvoor vroeger gewaarschuwd moest wor den. De mogelijkheid om een deel van de bestaande achterstand in de verjonging van de pluimveestapel in te lopen, zijn dus technisch nog wel aanwezig. De cijfers van de komende maan den zullen moeten leren in hoeverre nog van deze mogelijkheden ge bruik gemaakt wordt. INGEZONDEN De mededeling van de Voorzitter van de gemeenteraad dat onze ge meente voor 1962 al 90 woningwet woningen heeft toegewezen gekre gen was voor een lezer aanleiding tot de volgende ontboezeming. In de laatste gemeenteraadsver gadering, geachte redaktie, werd mededeling gedaan, dat de toewij zing voor woningwetwoningen aan onze gemeente dit jaar 90 stuks be draagt en dat men hoopt op nog meer. Een aantal, dat gezien de meer dan 370 ingeschreven woning-aan vragers, niet voldoende is om ieder een te helpen. Maar ik vraag me toch af of dit nu wel de manier is om de woningnood op te lossen. En met die „manier" bedoel ik dan de bouw van woningwet-woningen. In een artikel voor veertien da gen in Uw blad kon men lezen, dat sinds de bevrijding in Venray onge veer 1100 woningwetwoningen zijn gebouwd en ongeveer 700 woningen in de z.g. particuliere sector. Dat betekent dus, dat in Venray ruim 1100 huurwoningen zijn ge bouwd en slechts 700 eigen wonin gen. Een heel verschil in een ge meente, waar voor de oorlog naar men mij vertelde nog geen 10%> van het woningbezit huurwoningen waren. De rollen zijn wel rigoreus omgedraaid. We kennen in ons land drie soor ten woningen: woningwetwoningen, premiebouw en vrije huizen. De eerste zijn woningen, waar de over heid nog al wat geld bij moet leggen en waar ze alle mogelijke eisen stelt aan oppervlakte, inhoud enz. enz. Eisen, die ook gewoonlijk de kwali teit niet bevorderen, aangezien er nauwe grenzen zijn gesteld aan de kostprijzen. Premiewoningen zijn iets beter van kwaliteit, ondanks het feit, dat de overheid ook hierin een bijdrage levert, al is die niet zo groot dan bij woningwetwoningen. Juist omdat het rijk bijdraagt in deze woningbouw, betalen dus an deren een gedeelte mee van de huur, welke voor deze woningen geldt. Men woont dus aanmerkelijk goed koper dan in de vrije bouw, waar de bewoner zijn eigen woongenot ook helemaal zelf betaald en niet via overheidssubsidies reducties hierop krijgt. Is dit nu de oorzaak het goed koper wonen dat in onze gemeen te zo velen in een huurwoning wo nen, die anders normaal een eigen woning zouden gebouwd hebben? We wagen het te betwijfelen.. Het feit, dat er 190 aanvragen lig-% gen in Maastricht, afkomstig uit Venray om vergunning te krijgen voor de bouw van een eigen wo ning toont toch wel duidelijk aan, dat het verlangen naar een eigen woning nog zeker leeft in Venray. Maar deze mensen krijgen geen kansHet duurt maanden en ja ren voordat vergunningen afkomen, zo ze ooit afkomen en intussen is de particuliere bouwer de moed in de schoenen gezonken en is zijn be groting waardeloos geworden door de prijsstijgingen Men spreekt in deze tijd van be zitsvorming en zo meer, maar hij die bezitsvorming in de praktijk wil gaan brengen door zelf een huis te bouwen krijgt met zoveel instanties te doen en moet zoveel formulieren invullen, om dan uiteindelijk nul op 't request te krijgen, dat hem de moed wel in de schoenen zakt en rustig in een woningwet gaat wo nen. In 1961 zijn er in ons vaderland 98.000 woningen gebouwd. Dat is 'n record. Dat waren er 13.000 meer dan in 1957. Maar in 1957 had men 17.000 meer woningwetwoningen ge bouwd en 8.000 meer premie-wonin gen. Het aantal woningen in de vrije sector nam in 1961 toe met liefst 39.000 woningen. Nu stelt men in de Kamer wel, dat dit allemaal „kapitalisten-huizen' zijn, maar hoeveel doorgewone eigen-bouwers zullen daarbij zijn, die de bezitsvorming, waar men zo mee schermt, op deze wijze in de praktijk hebben gebracht? Daarover praat niemand,- jeven- min als men nu bij de toewijzing van woningen praat over de 190 aanvragen uit Venray die sinds jaar en dag te wachten liggen op de rij ksgoedkeuring. Dat men woningwetwoningen bouwt voor degene, die inderdaad de hu ren niet kan betalen van een wat betere woning (maar dat is m.i. een kwestie die niets met woning, wel met loon-politiek te maken heeft) is in orde. Daar heeft geen zinnig mens bezwaar tegen. Dat echter woningwetwoningen gebruikt moeten worden door men sen, die wel hogere huur betalen kunnen en die zelf willen bouwen, maar noch die betere woning kun nen krijgen, noch een eigen huis kunnen bouwen, dat klopt niet Deze mensen moeten de kans krij gen om een betere woning, al dan niet zelf gebouwd, te kunnen be trekken. En dat wordt hen met de tegenwoordige woningpolitiek onmo gelijk gemaakt.... Men is er dus niet met de toewij zing van woningwetwoningen alleen. Integendeel durf ik zeggen. Want hierdoor krijgen we uitsluitend z.g. uitgeklede woningen en wat dat be tekent zullen we over een jaar of wat wel gaan beleven. Voor de bouw van goede woningen geeft men te weinig kans. Het wordt m.i. de hoogste tijd dat de overheid ook hier eens wat meer aan doet. Men krijgt een rare smaak in zijn mond als de bouw van wo ningwetwoningen hoort betitelen als „uitsluitend bestemd voor kapi talisten", zoals dat onlangs in de Kamer gebeurde. In Venray wachten een honderd negentig kapitalisten sinds jaar en dag om toestemming voor de bouw van een eigen woning en moeten met lede ogen aanzien dat ze wel 'n woningwetwoning kunnen krijgen, maar dat hun aanvragen aan de kant gelegd worden. Afgezien van het feit dat hierdoor meerdere kleinere aannemers hun kans zouden krijgen in de bouwca paciteit, doet dat toch wel vreemd aan in een maatschappij die schijn baar onder bezitsvorming wel ver staat de aanschaf van wasmachines, bromfietsen, televisie-toestellen e.d. maar die een eigen huis als te kapi talistisch ziet Ik geloof, dat de aandacht, ook van de plaatselijke overheid, i.e. de gemeenteraad meer moet uitgaan naar deze „vergeten" groep. Een eigen woning, als voor de oor log, lijkt me nog altijd beter dan de ene straat na de andere vol te bou wen met huurwoningen Die zullen er voldoende vrij ko men als men de eigen-bouwers in derdaad aan het bouwen helpt.... „EEN KAPITALIST, DIE BOU WEN WIL, MAAR NIET MAG". Jrooymans. Paterslaan 7 heuws, Jan Hensenstraat 16 NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon dagnacht 2 uur. Dr. W. J. A. BLOEMEN Stationsweg 15 Telefoon 1465 Uitsluitend voor spoedgevallen 1 ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361 Albionstraat 15 GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZIEKENAUTO bel 04780-1592 b.g.g. 2116 J. H. JACOBS 25 JAAR AMANUENSIS Het R.K. Lyceum voor Jongens heeft deze week in een besloten bij eenkomst het 25-jarig jubileum van amanuensis J. H. Jacobs herdacht. In het bijzijn van z'n echtgenote en kinderen werd de jubilaris door het school-concilium en 'n afvaar diging van de lerarenvergadering gehuldigd. Rector Dr. Winand Gus- sen schetste in een sympathieke toe spraak de vele verdiensten die de jubilerende amanuensis voor de schoolgemeenschap verwierf. Hij prees hem om zijn grote ijver en werklust, zijn technische bekwaam heden en om de grote blijmoedig heid, waarmee hij steeds en onder alle omstandigheden zijn plichten vervulde. Met een aanbieding onder couvert getuigde Pater Rector namens het schoolbestuur zijn grote dankbaar heid en waardering. Pater Drs. Silvanus v. d. Meer, als oud-Rector, en Pater Vincent Rou- men, econoom, getuigden eveneens van hun erkentelijkheid voor het werk van de jubilaris; namens het internaat en de lerarenvergadering werden eveneens geschenken aange boden. Dhr. Jacobs is met insluiting van de 25-jarige periode als officiële amanuensis reeds sinds 1923 in dienst van de Paters Franciscanen te Venray. Als zodanig herdenkt hij derhalve het volgende jaar zijn 40- jarig jubileum, hetgeen dan met meer uiterlijk vertoon gevierd zal worden. BRAND Venrays brandweer moest maan dag uitrukken voor een brand aan de Stationsweg. Daar was bij po gingen om een kauwen-nest uit te branden in een schoorsteen, brand ontstaan op de zolder van de wo ning van de familie Poels. De brandweer kon gelukkig erger voorkomen, maar de heer Poels moest zich onder dokters behande ling stellen wegens opgelopen brandwonden. HULDIGING De SVV-jeugd heeft zaterdag avond zijn voorzitter de heer H. Stevens hartelijk gehuldigd met zijn 12'/2-jarig jeugdleiderschap. In een soort revue had men „leven en werken" van de voorzitter vast gelegd en een en ander werd met veel vuur en verve in de cantine van Inalfa ten gehore gebracht. Maar ook de ouderen lieten zich niet onbetuigd, want de voorzitter van SVV, de heer P. Geurts prees de verdiensten van de „koperen" jeugdleider, terwijl de heer Poels hem namens de diocesane Limburg se Sportbond onderscheidde. Namens de Sportraad bood de heer Rippe gelukwensen aan. Met bloemen en cadeaux werd de ze mijlpaal gemarkeerd. VEEVERZEKERINGEN De veeverzekering Venray bleek, volgens de gegevens op de jaarver gadering, die zondag gehouden werd, in 1961 72 leden te hebben, die 520 koeien verzekerd hebben voor een bedrag van 429.000. In 1961 had men 10 koeien en 2 kalveren schade, en in 1962 waren er al 12 schadegevallen. In deze vergadering werd voorzit ter H. Janssen gehuldigd i.v.m. zijn zilveren voorzitterschap. Hem werd door de heer Pouwels namens de leden een cadeau aange boden. Als opvolger van het onlangs over leden bestuurslid A. Sikes, die werd herdacht, werd gekozen L. v Dijck. De premie is vastgesteld op l°/o. De afd. Ysselsteyn telde in 1961

Peel en Maas | 1962 | | pagina 1