S eziisitólnünq door rente-spaarbrieven Oi(êei-mek in vJenuuj Veilig verkeer... Staiendag der K.V.P. Politierechter Uit Peel en Maas Geestelijk artikel UiïIXOii C JULIANASINGEL41 'tekf. 1061 (K478M Vrijdag 2 maart 1962 No. 9 Drie en tachtigste jaargang a PEEL EN MAASH DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N VENRAY WPFlfRT A H VOOR VPNPAV T^INJ OIV/IQTRPK'PN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENT8- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GTtO 1050652 VV LrlullULriL/ VUUIV V Lrill\/i I Ltil L/IVIO 1 IVL/IVL#ll PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bulten Venray 1.75) Venray gaat een bqbelweek hou den. Een week, waarin de Bijbel eens extra naar voren geschoven wordt en ieder van ons nog eens geconfronteerd wordt met dit Boek der Boeken. De Bijbel mag dan het meest ge lezen boek zijn, toch zijn het zeker niet de katholieken die tot de ijve rigste lezers horen. Integendeel. Sinds de opkomst van het protestan tisme, die juist de bijbellezing pro pageerde, was men van katholieke zijde als het ware bevreesd om de H. Schrift in handen van de „gewo ne" man te geven. Het heeft eeuwen geduurd voordat men inzag, hoe on juist die feitelijk is. Want in de ere dienst komen telkens opnieuw stuk ken voor uit die H. Schrift, die im mers Gods eigen woord bevat, maar van het geheel nam men geen ken nis. En waar de Bijbel, omdat het Gods eigen woorden zijn, ook voor de katholiek alles te zeggen heeft, wordt nu dan weer het lezen van de H. Schrift gepropageerd. Paus en Bisschoppen hebben in verschillen de brieven de gelovigen aangespoord om de H. Schrift weer ter hand te nemen, die ook voor onze tijd nog altijd richtlijnen geeft om nauwer in contact te komen met God. Om de mensen wat meer wegwijs te maken, om ze wat dichter bij dat voor velen nog vreemde Boek te brengen, organiseert de Venrayse Derde Orde in samenwerking met vele anderen van 24 MAART TOT 1 APRIL EEN BIJBELWEEK 'i In deze week zal in San Damiano een grote bijbeltentoonstelling ge houden worden, die door de H.E. Heer Deken geopend wordt. Op de ze bijbeltentoonstelling zal van alles te zien zijn, wat met de Bijbel ver band houdt. Men heeft daarvoor ma teriaal ter beschikking gekregen van de H. Landstichting van Nijmegen, van het museum van bijbelse oud heden te Amsterdam en van het Ne derlands Bijbelgenootschap. Daar naast heeft men zelf ook verschil lende stukken gemaakt. Zo werkt op het ogenblik de Levensschool aan een prachtige maquette van de tem pel van Jerusalem. Op St. Anna is men bezig met een maquette van de tabernakeltent met voorhof. Het moet een buitengewoon fraai stuk zijn. Peter Swehker brengt enkele foto vergrotingen, terwijl Karei Koop man 17 taferelen aan het schilderen is uit het Oude Testament. Kortom, het belooft een boeiend geheel te worden, deze bijbeltentoonstelling, waaraan men thans met alle kracht werkt. Want ook op de MMS, het Lyceum en de BLO is men volop bezig voor deze tentoonstelling. De tentoonstelling is geopend za terdag 24 maart van 5 tot 10 uur, op de zondagen 25 maart en 1 april van 11 tot 10 uur en door de week van 912 en van 29 uur. De entree be draagt voor volwassenen 0,50 en voor kinderen 0,25. Groepen heb ben nog belangrijk reductie. De leiding van deze tentoonstelling heeft Ir. M. Wijnhoven en de fraters uit het mindersbroedersklooster ver zorgen de rondleidingen. Naast deze groots opgezette bijbel tentoonstelling zijn er nog andere acties. In diezelfde week zal name lijk een HUIS AAN HUIS VERKOOP van de Bijbel plaats hebben. Liefst 140 mensen trekken er op uit om in het hele dekenaat Venray de bijbel te verkopen. Men biedt aan het Oude Testament voor 1,25 en nieu we vertaling van het Nieuwe Testa ment in kerkboekfcrmaat i 5,90. Op de dinsdagen 3, 10 en 17 april geeft Dr. Clemens Epping bovendien nog een cursus „Handleiding tot het lezen van de bijbel." Trouwens in oktober, november en december zal nog een extra bij belcursus worden gegeven door Pa ter Ruygrok. Aan dit alles zal nog de nodige aandacht besteed worden in een ex tra Bijbel-krant, die in het hele de kenaat huis-aan-huis bezorgd wordt. Maar het is goed dat U vast een van deze data noteert, zodat U zeker niet vergeet een bezoek te brengen aan San Damiano. Jarenlang zijn wij nu in Nederland al in woord en geschrift bezig aan de bevordering van de bezitsvorming. Helaas heeft de daad met al dat getheoretiseer geen gelijke tred gehouden, want er is nog steeds geen sprake van een massale bouw van eigendom. Duizenden leven er nog van de ene loon- of salarisperiode in de andere! In een land met toenemende welvaart door industrialisatie zou de vorming van bezit in effecten van grote omvang moeten zijn. Mag men om bepaalde redenen de vorming van aandelenbezit voor de kleine man willen afwijzen, het risico-argument gaat ze ker niet op voor obligaties, die een vaste rente geven. Nog meer moeten de zg. rentespaarbrieven tot de verbeelding van kleine spaarders spreken. j ri I n 8 I I - !'i EEN VOLWAARDIG MINIATUUR KAPITALIST De N.V. Bank voor Nederlandse Gemeenten heeft reeds in 1952 en in 1957 rentespaarbrieven uitgegeven. Zij gaat nu het tweede lustrum van de uitgifte in 1952 vieren met een nieuwe emissie, die op 2 januari j.l. is open gesteld. De aard van rente spaarbrieven brengt met zich, dat de daarop gekweekte rente tevens wordt opgespaard en op bepaalde momenten tegelijk met de hoofdsom aan de deelnemer wordt teruggege ven. Er wordt dus rente op rente ge kweekt, ditmaal voor de hoofdsom op een basis van 4,5 pet. en voor rente over de rente op een basis van 4 pet. Deze rente ligt dus boven de te maken spaarbankrente en om de ze reden alleen al zijn deze spaar- brieven erg aantrekkelijk. Een klei ne spaarder maakt op deze wijze rente alsof hij een grote belegger is en dat maakt van hem een volwaar dig miniatuur-kapitalist. Het nadeel van deze brieven is, dat men ze slechts op bepaalde mo menten kan aflossen, op zijn vroegst op 1 mei 1972 tegen een koers van 150 pet. Vervolgens kan de bank 1 juli 1975 tegen 175 pet. en op 1 no vember 1978 tegen 200 net. aflossen. Op 1 oktober 1981 zijn de spaarbrie- ven tegen 225 pet. inwisselbaar dooi de bank en op 1 juli 1984 moeten ze tegen 250 pet. worden ingelost. NAAR DUBBELE WAARDE Sceptici zullen nu misschien op merken dat de Bank voor Neder landse Gemeenten het geld kan te rug geven op momenten, die haar passen. Zit die houder van het pa pier in die tussentijd om geld ver legen, dan heeft hij aan zijn papie ren bezit niets. Deze redenering is niet juist, want de rentespaarbrieven zijn aan de beurs genoteerd en kun nen dus door bemiddeling van een bank worden verkocht. De praktijk heeft bewezen, dat het koersverloop van de spaarbrieven zeer gunstig is, vooral wanneer ze reeds enige ja ren rente dragen en dan met name tegen het einde van het kalender jaar. De kans om de rentespaarbrie ven dan met een flinke koerswinst te verkopen, is niet gering. De rentespaarbrieven 1952 werden omstreeks de jaarwisseling 1961 1962 tegen een koers van ruim 200 op de beurs verhandeld. Op 1 mei 1963 kunnen deze brieven pas tegen een koers van 150 pet. worden inge wisseld. De bezitters hebben dus 'n flinke winst kunnen incasseren. BELASTINGVERSCHUIVING Wie koopt nu deze spaarbrieven tegen een hogere koers? Dat zijn de genieters van hoge inkomens, die bezig zijn hun inkomen van het lo pende jaar naar een toekomstig jaar Op de zaterdag gehouden Staten- dag der K.V.P. zijn verschillende be langrijke dingen gezegd over de a.s. Statenverkiezingen, die aanzienlijk minder belangstelling hebben, zeker in deze streken, dan bijv. de Tweede Kamerverkiezing of die van de ge meenteraad. Enerzijds ligt dat aan onvoldoende begrip en waardering bij velen voor de taak en de ver antwoordelijkheid van het provin ciaal bestuur, anderzijds spruit dit ook voort uit de werkwijze van de Staten, die binnenskamers, zonder dat daar veel ophef en publiciteit aan gegeven wordt meestal haar werk doet. Met het werk van de Tweede Ka mer hebben we allemaal doorlopend in aanzienlijke mate van doen. Tal van zaken, die ons persoonlijk en gezinsbelang raken, komen daar tel kens weer aan de orde, hetgeen in andere verhoudingen ook vcor de aktiv.teiten van de Gemeenteraden geldt. De Provinciale Staten behar tigen evenwel doorgaans geen ge ringere zaken, al hebben die dan ook geen betrekking op het buiten lands beleid, de defensie e.d., zoals ze in de Tweede Kamer ter tafel ko men. Het „restant" aan vraagstukken is in de Provinciale Staten altijd nog belangrijk genoeg! Veel grote kwes ties, die de Tweede Kamer verlaten hebben, moeten daar werden afge werkt en toebereid naar wisselende provinciale behoeften. Dat geldt voor zaken van openbare voorzie ningen, van werkgelegenheidszorg, kuituur (spreiding), maatschappelijk werk etc. De zeggenschap, die de Provinciale Staten bij dat alles heb ben is groter dan menigeen zou den ken en is ingevolge de op 12 febru ari j.l. van kracht gewerden nieuwe Provinciewet in versterkte vorm ook opnieuw vastgelegd; Het is duidelijk, dat de toegeno men betekenis van de Staten paral lel loopt met die van de verkiezin- te verplaatsen om een hoge fiscale heffing over de top van hun inko men te ontgaan. Een koper van spaarbrieven mag de in de prijs van de brief begrepen rente aftrekken van zijn inkomen volgens een formule waarbij het no minaal bedrag der afgelopen rente wordt gedeeld door de som het no minaal bedrag van de hoofdsom en rente. De uitkomst van die deling wordt vermenigvuldigd met de wer kelijke koopprijs. Het aldus verkre gen bedrag per rentespaarbrief mag dan van het inkomen worden afge trokken. Over het bedrag van de rente der spaarbrieven betaalt men pas belas ting op het moment van de aflos sing of de verkoop. Dat is bepaald niet gunstig, zal iemand geneigd zijn te antwoorden, want dan drukt dat gehele rentebedrag dus op een enkel belastingjaar. Dat is juist, maar voor de genieter van een laag inkomen is dat nauwelijks een bezwaar. HET BIJZONDERE TARIEF Voor de gelukkigen, die een hoog inkomen hebben, bestaat er de mo gelijkheid om toepassing van een bijzonder tarief krachtens art. 48 van het besluit I.B. te vragen. Zij beta len dan minimaal 20 pet. en maxi maal 40 pet. van de renteopbrengst der spaarbrieven. In deze laatste bepaling zit nu het „grapje" verscholen dat de bezitters van hoge inkomens uithalen. Zij ko pen een aantal rentespaarbrieven op, waarin reeds een flink bedrag aan rente begrepen is en verkopen deze in een jaar dat hun gunstig lijkt. Van het rentebedrag wordt dan maximaal 40 pet. belasting betaald. Zouden ze de rente van hun geld op andere wijze innen, dan kan de te betalen inkomstenbelasting een veel hoger percentage bedragen. Intussen kan de kleine bezitter van spaarbrieven hiervan profite ren. Hij moet nu niet zeggen dat dus die rentespaarbrieven toch uiteinde lijk bij de grote bezitters terecht komen! Dit moge zo zijn, maar het werkelijk voordeel kan de kleine man incasseren mits hij op het juiste moment verkoopt. ZO VORMT U EEN VERMOGEN Het is zeer te betreuren dat zo weinigen onder hen die nu betere inkomens krijgen dan vroeger, de moeite nemen om de mogelijkheden van bezitsvorming nader te bestu deren. Dan zouden tallozen onder hen de weg vinden naar enig eigen dom. Die weg ligt er beslist niet alleen via de rentespaarbrieven. Wij heb ben deze ditmaal als voorbeeld ge steld van een veilige belegging ook voor minder kapitaalkrachtigen, die toch wel in staat zijn een appeltje voor de dorst weg te leggen. En het aantal van die mensen neemt dage lijks toe. Moge de voorlichting over bezits vorming en veilig beleggen maar snel toenemen. Werkgevers en vak bonden kunnen de helpende hand bieden. Helaas deze hand wordt dan nog zo zelden gegrepen. gen er voor, welke de beste provin ciale krachten in deze colleges moe ten trachten te brengen. We zijn echt niet klaar met eens per vier jaar een goede Tweede Kamer sa men te stellen, die dan wel voor de komende periode 's-lands zaken zal behartigen. Zij kan eenvoudigweg niet alle vraagstukken tot in de (provinciale) finesse beoordelen. Dat behoren de Staten aan de hand van de beslissingen der Tweede Kamer te doen, waartoe ze dan ook alle gelegenheid krijgen. In de tegenwoordige verhoudingen hebben de verkiezingen voor de Pro- vihciale Staten en de Gemeentera den ook nog een speciale betekenis, doordat de uitslag er van vergelij kenderwijs vaak wordt beoordeeld tegenover die van de Tweede Ka mer en omdat aan de hand daarvan wordt geconcludeerd, dat ons volk „dus"? deze of gene zwenking in zijn opvatting heeft gemaakt, waarbij dan vaak belangriike nationale en zelfs internationale kwesties worden aangeduid als graadmeter. Zo heeft bijv. de Partij v. d. Arbeid het Nieuw Guineabeleid tot discussie punt gemaakt. We kunnen hier op de juistheid van zulke conclusies natuurlijk niet in gaan, maar een kern van waarheid schuilt er natuurlijk zeker wel in. Nu loopt dat allemaal in deze streken zo'n vaart niet. Verreweg het grootste deel van de bevolking is katholiek en zal haar stem geven aan de KVP. Onbewust dikwijls, want men kiest die persoon uit ei gen plaats of streek, die men via groslijstverkiezingen „waardig" be vonden heeft om in diezelfde Staten die plaats of streek te vertegenwoor digen. Men zal hier niet Nieuw-Gui- nea in het geding brengen, maar an dere factoren. BELANGRIJKE FACTOREN In dit verband is het dienstig er op te wijzen dat op datzelfde con gres de aandacht o.a. is gevestigd op de belangrijke taak die de provincie heeft op het terrein van de ruimte lijke ordening. We kennen daarvan in onze streek een goed voorbeeld het Lollebeekplan, waar de „ruimte" opnieuw verdeeld gaat worden en de mogelijkheden, die er voor industrieuitbreiding en -vesti ging is gekomen. Uitdrukkelijk werd daar gesteld dat het beleid ten de zen gericht moet zijn op het streek- belang, waarin grotere centra een onvervangbare rol spelen. Bij het vele wat er door de provincie ge beurd is t.b.v. Venray mogen we dus ook nog veel verwachten. Zeker bij de woningbouw die bij de indus trialisatie wel eens in 't gedrang komt. Ook juist ten aanzien van een ander punt, dat met deze ruimtelij ke ordening machtig veel te maken heeft. Men moet, zo heeft het KVP- congres gesteld, de recreatie niet zien, als zijnde van secundaire be tekenis, maar als een primair be lang voor de mens, die daar zijn „geschapen-zijn" kan beleven. Juist voor Venray, waar grootse plannen ten aanzien van de recreatie op ver wezenlijking wachten, is wat dit punt betreft nog veel van de pro vincie te verwachten. We denken aan de bouw van een cultureel cen trum, een zwembad en de totstand koming van een recreatieoord. We hebben juist even bij deze din gen stil gestaan, omdat voor ieder van ons juist deze punten zo be langrijk zijn, naast vele andere. Het zijn mede deze verlangens en wen sen, die onze stem bepalen bij de a.s. Statenverkiezingen, die terecht meer de aandacht mogen hebben, dan ze tot heden gehad hebben, ze ker nu de gewijzigde provincie-wet nieuwe mogelijkheden opent voor 't provinciaal bestuur. TWEE VISIES KUNNEN HOUDING TEGENOVER VASTEN BEPALEN Hoewel wij er allemaal vrij zeker van zijn, dat de Vasten die opnieuw in aantocht is, op een moderne ma nier doorgebracht moet worden, zijn wij geneigd enkele vraagtekens te zetten bij stellingen, die wij thans als vanzelfsprekend aannemen. Met name vinden we het de moeite waard om de achtergrond van onze opvattingen over Vasten eens te toetsen aan ander opvattingen, aan het denken van andere christenen. De bisschoppen van Nederland hebben een paar jaar terug de zwa re, oude verplichtingen van het vas ten tot een kleine hoeveelheid lich te lasten gereduceerd. Dat beviel ons wel en paste ook beter bij de „activiteit" welke 't westerse chris tendom typeert. We vonden al dat vasten en versterven trouwens over dreven en uit de tijd. Daar zat na tuurlijk ook wel iets anders achter: onze omgang met andersdenkenden maakte ons dat „apart-doen" lastig. Men lachte ons wel eens uit. En dan bestond er bij ons ook die z.g. klacht over huichelarij. Wij meenden te weten dat de lichamelijke verster ving weinig zegt over de echte gods dienstlijken, daar het in ons christe lijk leven gaat om „geestelijk ont hecht te zijn". Bovendien behouden we ons het recht voor ook aan heel veel stoffelijke dingen te mogen hechten, omdat ze van God gegeven middelen zijn. Is deze mentaliteit nu christelijk? Zeker wel en onze bisschoppen heb ben ze in zekere mate aanvaard, toen zij ons van al te zware verster vingen naar het lichaam ontsloegen. Maar deze opvatting is niet de eni ge, en niet de volledige, zij verschilt bovendien met die van het oosten. Het probleem is veel ouder dan van 1960. Al sinds onheugelijke tijden heeft het oosten voor dezelfde vraag ge staan of de christen tegenover het aardse positief of afwijzend moest staan. En sinds onheugelijke tijden heeft de oosterling het aardse afge wezen. Met alle consequenties van dien. Het hoogste ideaal is voor de oosterse kerken, voor orthodoxen en katholieken in het oosten geworden: de vlucht en afkeer van de wereld. En daarmede heeft het oostelijk christendom grote winst gemaakt, al zijn aan deze levenshouding conse quenties verbonden, die voor onze actieve mentaliteit onaanvaardbaar zijn. De oosterse christen stelt als ideaal- zich geheel naar God te wen den en naar Hem alleen. Zo zien we dus, dat de versterving en onthechting van het aardse, ook het stoffelijke, tot op het overdre- vene toe, een wezenlijk bestanddeel geworden is van het christen-zijn naar oosterse opvattingen. Wij willen hier geen keuze tussen het een of het ander maken. Hetgeen niet wegneemt, dat wij geen oog kleppen moeten aandoen en onze blikken halsstarrig van een ander type christendom moeten afwenden. Die anderen hebben ons zeker iets te leren. VOORRANGSKRUISINGEN Het is een goed-Nederlandse ge woonte om op gezette tijden te mop peren op diverse dingen, bijna op alles! En het valt niet te vermijden dat op zo'n tijd óók het verkeer in die mopperpartij wordt betrokken. Zo van: „....die kerel deed Maar ook wel eens „Kunnen ze daar Ja, kunnen ze daar nu niet een voorrangskruising van maken? U weet wel, dat kruispunt waar het voorrangs„recht" zo duidelijk zich zelf schijnt te wijzen, maar waar de verkeersregels toch anders voor schrijven. „Een voorrangskruising van ma ken". Het is zo gemakkelijk gezegd, maar niet zo gemakkelijk gedaan. Want voordat een bepaald kruispunt wordt aangegeven als „voorrangs kruispunt" moet er nog wel wat werk worden verzet. In eerste instantie zal de verkeers politie zich beraden of een dergelijke stap noodzakelijk is. Dit geschiedt aan de hand van de ongevallensta tistieken. Aangenomen dat de poli- tie-autoriteiten van mening rijn dat het in het belang van de veiligheid van het verkeer nodig is, dan zal de verkeersingenieur trachten te be rekenen of ook de vlotheid van het verkeer hierdoor niet al te ongun stig zal worden beïnvloed. H" be rekent in de eerste plaats het tijd verlies van het verkeer, hij vraagt zich bijv. af of er niet zulke lange files zullen ontstaan, dat de veilig heid van het verkeer elders in ge vaar zal worden gebracht. Maar goed, aangenomen dat hij akkoord gaat met de door de verkeerspolitie voorgestelde wijziging en dat ook de stedebouwkundige zijn fiat geeft, dan nog zal de veiligheidscommissie inzage moeten hebben van alle stuk ken, teneinde haar advies te kunnen uitbrengen. Want ook deze commis sie mag niet beslissen: dat doet de gemeenteraad. Tenminste.als de ze zaak betrekking heeft op een kruising van gemeentelijke wegen; want als het een kruising van bijv. een gemeentelijke weg met een pro vinciale of rijksweg is, dan komen er nog andere autoriteiten aan te pas- Maar één ding is zeker: al de hierbij betrokken instanties hebben uitsluitend de veiligheid van het verkeer voor ogen. Slechts uw vei ligheid bepaalt, of een bepaald kruispunt „voorrangskruising" zal worden. En als dat kruispunt dan is „gepromoveerd" houdt u dan ook aan de erbij geplaatste borden, die immers slechts ziin geplaatst met het oog op UW VEILIGHEID! ASSUMME/» i olU Mm&cringn JAKM AvpotMu» (-4 Verscholen tussen het groen ligt het schilderachtige boerderijtje. Wat weggedoken in de schaduw van het kasteel. Sinds eeuwen schijnt daar hoegenaamd niet veranderd. Het is een gesloten gemeenschap, waar zwijgende mensen opgroeien bij het gele schijnsel van de petroleumlamp. De verharde weg ligt kilometers verder. Bij slecht weer en veel mod der is het boerderijtje alleen voor voetgangers bereikbaar. De haastige grote wereld ligt ver weg. Dit is zo'n plekje dat de stadsmensen in vakan- tietijd een klein paradijs schijnt. Op dit boerderijtje was de jongen opgegroeid die nu voor de rechter moest komen. Een keurige, wat be deesde jongeman. Als kind heeft hij daar buiten gespeeld, waar de eek hoorns langs de boomschors ritsen en nu en dan een specht schaterend opvliegt. Enkele malen per jaar kwam er een vreemdeling op de boerderij; een ambtenaar of de dok ter. Dan kroop hij achter moeders rokken weg, of hij dook snel de schuur in tot de vreemden weg wa ren. „Hij is geen mensen gewend", zei men dan. Schuchter en vol angst ging hij naar school. Een keurige, kalme jon gen, prees de meester; een onopval lende rustige figuur tussen de la waaierige kinderen van de dorps school. Andere moeders stelden hem aan hun kinderen als voorbeeld. Kijk eens, zeiden ze. Altijd beleefd. Springt nooit uit de band. Maakt nooit zo'n lawaai als jullie. Zo is de jongen 21 jaar geworden. Misschien zou hij door het leven zijn gegaan zonder, dat iemand zijn aan wezigheid had bespeurd. Maar er rijn tegenwoordig middelen waar mee ook de meest bedeesde zijn on derdrukte machtswellust kan bot vieren. De jongen kocht een brom fiets. En daarmee reed hij regelrecht de grote wereld in; de wereld van gasgeven en knetteren; de wereld van wind die langs je oren zoeft, de wereld van niet onderdoen voor an deren. Dit is een weelde die alleen sterke benen kunnen dragen en zulke benen groeien niet in de kast achter moeders rokken. Soms kende men de rustige knaap niet terug. Hij schreeuwde zich de keel schor, voor al als een flinke slok bier hem bru taal had gemaakt. Hij schepte op tegen leeftijdsgenoten. Hij ging flink doen en zonder enige reden zomaar dingen stuk slaan. Op die manier is de bromfiets oor zaak geworden van een grote ver andering. De jongen kocht een brommer, hoewel hij wist dat die gestolen was. Zijn broer wilde ook een bromfiets. Geen nood. Hij nam broer achterop en reed rond tot langs de weg een bromfiets was ge vonden die de moeite van het stelen waard was. Dat bracht hem nu voor de poli tierechter. Voor het hekje was hij weer de oude, schuchtere en kalme knaap, die de andere moeders hun kinderen ten voorbeeld hebben ge steld. De branie was er helemaal af. De feiten waren ernstig genoeg voor 'n fikse gevangenisstraf. Maar wie thuis niet volwassen is gewor den, wordt het achter de tralies ze ker niet. Daarom werd het vonnis anders. Honderd gulden boete. Dat komt flink aan. En zes maanden ge vangenisstraf voorwaardelijk om de schrik er in te houden. Met toezicht, in de hoop dat een verstandige toe zichthouder de jongen kan leren dat flink schijnen heel iets anders is dan flink zijn. Misschien wordt hij op die manier de mens die hij in zijn hart zo graag zou willen zijn. Misschien zucht het dorp nu: „Honderd gulden boete? 't Mocht wat. Die rechters van tegenwoordig zijn veel te zacht." van 17 februari 1912 Onze dorpsgenoot, de heer Pen- naerts, tot nu toe organist en mu ziekleraar alhier, vertrok deze week naar Amerika om zich aldaar een nieuw bestaan te verschaffen. Door de Rector van de Kapel te Oostrum werd de goedkeuring ont vangen dat in de kapel voortaan door de Eerw. Heer Rector mag ge doopt worden. Een slager adverteerde de na volgende afslagprijzen. alles per pond: gerookte winterham 65 ct.; rol- ham z. been 75 ct.; balkenbrei 10 ct.; muisjes ger. vlees 95 ct.; namuisjes ger. vlees 90 ct.; ronde billen ger. vlees 80 ct.; botjes gerookt vlees 85 ct. van 2 maart 1912 Het metselwerk en timmerwerk ener woning voor rekening van M. Roffers alhier werd aanbesteed. De laagste inschrijvers waren P. Ou denhoven en P. Spee met 850, GOUDEN BRUILOFTEN 7 mei: Elise Roelofs en Martin Wijnhoven; 24 mei: Karei van Ham en Maria Elisabeth van de Rijdt.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5