S eziisitólnünq
door rente-spaarbrieven
Oi(êei-mek
in vJenuuj
Veilig verkeer...
Staiendag
der K.V.P.
Politierechter
Uit Peel en Maas
Geestelijk artikel
UiïIXOii C
JULIANASINGEL41 'tekf. 1061 (K478M
Vrijdag 2 maart 1962 No. 9
Drie en tachtigste jaargang
a PEEL EN MAASH
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N VENRAY WPFlfRT A H VOOR VPNPAV T^INJ OIV/IQTRPK'PN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENT8-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GTtO 1050652 VV LrlullULriL/ VUUIV V Lrill\/i I Ltil L/IVIO 1 IVL/IVL#ll PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bulten Venray 1.75)
Venray gaat een bqbelweek hou
den. Een week, waarin de Bijbel
eens extra naar voren geschoven
wordt en ieder van ons nog eens
geconfronteerd wordt met dit
Boek der Boeken.
De Bijbel mag dan het meest ge
lezen boek zijn, toch zijn het zeker
niet de katholieken die tot de ijve
rigste lezers horen. Integendeel.
Sinds de opkomst van het protestan
tisme, die juist de bijbellezing pro
pageerde, was men van katholieke
zijde als het ware bevreesd om de
H. Schrift in handen van de „gewo
ne" man te geven. Het heeft eeuwen
geduurd voordat men inzag, hoe on
juist die feitelijk is. Want in de ere
dienst komen telkens opnieuw stuk
ken voor uit die H. Schrift, die im
mers Gods eigen woord bevat, maar
van het geheel nam men geen ken
nis. En waar de Bijbel, omdat het
Gods eigen woorden zijn, ook voor
de katholiek alles te zeggen heeft,
wordt nu dan weer het lezen van de
H. Schrift gepropageerd. Paus en
Bisschoppen hebben in verschillen
de brieven de gelovigen aangespoord
om de H. Schrift weer ter hand te
nemen, die ook voor onze tijd nog
altijd richtlijnen geeft om nauwer
in contact te komen met God.
Om de mensen wat meer wegwijs
te maken, om ze wat dichter bij dat
voor velen nog vreemde Boek te
brengen, organiseert de Venrayse
Derde Orde in samenwerking met
vele anderen van
24 MAART TOT 1 APRIL
EEN BIJBELWEEK
'i
In deze week zal in San Damiano
een grote bijbeltentoonstelling ge
houden worden, die door de H.E.
Heer Deken geopend wordt. Op de
ze bijbeltentoonstelling zal van alles
te zien zijn, wat met de Bijbel ver
band houdt. Men heeft daarvoor ma
teriaal ter beschikking gekregen van
de H. Landstichting van Nijmegen,
van het museum van bijbelse oud
heden te Amsterdam en van het Ne
derlands Bijbelgenootschap. Daar
naast heeft men zelf ook verschil
lende stukken gemaakt. Zo werkt op
het ogenblik de Levensschool aan
een prachtige maquette van de tem
pel van Jerusalem. Op St. Anna is
men bezig met een maquette van de
tabernakeltent met voorhof. Het
moet een buitengewoon fraai stuk
zijn.
Peter Swehker brengt enkele foto
vergrotingen, terwijl Karei Koop
man 17 taferelen aan het schilderen
is uit het Oude Testament. Kortom,
het belooft een boeiend geheel te
worden, deze bijbeltentoonstelling,
waaraan men thans met alle kracht
werkt. Want ook op de MMS, het
Lyceum en de BLO is men volop
bezig voor deze tentoonstelling.
De tentoonstelling is geopend za
terdag 24 maart van 5 tot 10 uur, op
de zondagen 25 maart en 1 april van
11 tot 10 uur en door de week van
912 en van 29 uur. De entree be
draagt voor volwassenen 0,50 en
voor kinderen 0,25. Groepen heb
ben nog belangrijk reductie. De
leiding van deze tentoonstelling
heeft Ir. M. Wijnhoven en de fraters
uit het mindersbroedersklooster ver
zorgen de rondleidingen.
Naast deze groots opgezette bijbel
tentoonstelling zijn er nog andere
acties. In diezelfde week zal name
lijk een
HUIS AAN HUIS VERKOOP
van de Bijbel plaats hebben. Liefst
140 mensen trekken er op uit om in
het hele dekenaat Venray de bijbel
te verkopen. Men biedt aan het
Oude Testament voor 1,25 en nieu
we vertaling van het Nieuwe Testa
ment in kerkboekfcrmaat i 5,90.
Op de dinsdagen 3, 10 en 17 april
geeft Dr. Clemens Epping bovendien
nog een cursus „Handleiding tot het
lezen van de bijbel."
Trouwens in oktober, november
en december zal nog een extra bij
belcursus worden gegeven door Pa
ter Ruygrok.
Aan dit alles zal nog de nodige
aandacht besteed worden in een ex
tra Bijbel-krant, die in het hele de
kenaat huis-aan-huis bezorgd wordt.
Maar het is goed dat U vast een van
deze data noteert, zodat U zeker niet
vergeet een bezoek te brengen aan
San Damiano.
Jarenlang zijn wij nu in Nederland al in woord en geschrift bezig
aan de bevordering van de bezitsvorming. Helaas heeft de daad
met al dat getheoretiseer geen gelijke tred gehouden, want er is
nog steeds geen sprake van een massale bouw van eigendom.
Duizenden leven er nog van de ene loon- of salarisperiode in de
andere! In een land met toenemende welvaart door industrialisatie
zou de vorming van bezit in effecten van grote omvang moeten
zijn. Mag men om bepaalde redenen de vorming van aandelenbezit
voor de kleine man willen afwijzen, het risico-argument gaat ze
ker niet op voor obligaties, die een vaste rente geven. Nog meer
moeten de zg. rentespaarbrieven tot de verbeelding van kleine
spaarders spreken. j
ri I n 8 I I - !'i
EEN VOLWAARDIG
MINIATUUR
KAPITALIST
De N.V. Bank voor Nederlandse
Gemeenten heeft reeds in 1952 en in
1957 rentespaarbrieven uitgegeven.
Zij gaat nu het tweede lustrum van
de uitgifte in 1952 vieren met een
nieuwe emissie, die op 2 januari j.l.
is open gesteld. De aard van rente
spaarbrieven brengt met zich, dat de
daarop gekweekte rente tevens
wordt opgespaard en op bepaalde
momenten tegelijk met de hoofdsom
aan de deelnemer wordt teruggege
ven.
Er wordt dus rente op rente ge
kweekt, ditmaal voor de hoofdsom
op een basis van 4,5 pet. en voor
rente over de rente op een basis van
4 pet. Deze rente ligt dus boven de
te maken spaarbankrente en om de
ze reden alleen al zijn deze spaar-
brieven erg aantrekkelijk. Een klei
ne spaarder maakt op deze wijze
rente alsof hij een grote belegger is
en dat maakt van hem een volwaar
dig miniatuur-kapitalist.
Het nadeel van deze brieven is,
dat men ze slechts op bepaalde mo
menten kan aflossen, op zijn vroegst
op 1 mei 1972 tegen een koers van
150 pet. Vervolgens kan de bank 1
juli 1975 tegen 175 pet. en op 1 no
vember 1978 tegen 200 net. aflossen.
Op 1 oktober 1981 zijn de spaarbrie-
ven tegen 225 pet. inwisselbaar dooi
de bank en op 1 juli 1984 moeten ze
tegen 250 pet. worden ingelost.
NAAR DUBBELE WAARDE
Sceptici zullen nu misschien op
merken dat de Bank voor Neder
landse Gemeenten het geld kan te
rug geven op momenten, die haar
passen. Zit die houder van het pa
pier in die tussentijd om geld ver
legen, dan heeft hij aan zijn papie
ren bezit niets. Deze redenering is
niet juist, want de rentespaarbrieven
zijn aan de beurs genoteerd en kun
nen dus door bemiddeling van een
bank worden verkocht. De praktijk
heeft bewezen, dat het koersverloop
van de spaarbrieven zeer gunstig is,
vooral wanneer ze reeds enige ja
ren rente dragen en dan met name
tegen het einde van het kalender
jaar. De kans om de rentespaarbrie
ven dan met een flinke koerswinst
te verkopen, is niet gering.
De rentespaarbrieven 1952 werden
omstreeks de jaarwisseling 1961
1962 tegen een koers van ruim 200
op de beurs verhandeld. Op 1 mei
1963 kunnen deze brieven pas tegen
een koers van 150 pet. worden inge
wisseld. De bezitters hebben dus 'n
flinke winst kunnen incasseren.
BELASTINGVERSCHUIVING
Wie koopt nu deze spaarbrieven
tegen een hogere koers? Dat zijn de
genieters van hoge inkomens, die
bezig zijn hun inkomen van het lo
pende jaar naar een toekomstig jaar
Op de zaterdag gehouden Staten-
dag der K.V.P. zijn verschillende be
langrijke dingen gezegd over de a.s.
Statenverkiezingen, die aanzienlijk
minder belangstelling hebben, zeker
in deze streken, dan bijv. de Tweede
Kamerverkiezing of die van de ge
meenteraad. Enerzijds ligt dat aan
onvoldoende begrip en waardering
bij velen voor de taak en de ver
antwoordelijkheid van het provin
ciaal bestuur, anderzijds spruit dit
ook voort uit de werkwijze van de
Staten, die binnenskamers, zonder
dat daar veel ophef en publiciteit
aan gegeven wordt meestal haar
werk doet.
Met het werk van de Tweede Ka
mer hebben we allemaal doorlopend
in aanzienlijke mate van doen. Tal
van zaken, die ons persoonlijk en
gezinsbelang raken, komen daar tel
kens weer aan de orde, hetgeen in
andere verhoudingen ook vcor de
aktiv.teiten van de Gemeenteraden
geldt. De Provinciale Staten behar
tigen evenwel doorgaans geen ge
ringere zaken, al hebben die dan
ook geen betrekking op het buiten
lands beleid, de defensie e.d., zoals
ze in de Tweede Kamer ter tafel ko
men.
Het „restant" aan vraagstukken is
in de Provinciale Staten altijd nog
belangrijk genoeg! Veel grote kwes
ties, die de Tweede Kamer verlaten
hebben, moeten daar werden afge
werkt en toebereid naar wisselende
provinciale behoeften. Dat geldt
voor zaken van openbare voorzie
ningen, van werkgelegenheidszorg,
kuituur (spreiding), maatschappelijk
werk etc. De zeggenschap, die de
Provinciale Staten bij dat alles heb
ben is groter dan menigeen zou den
ken en is ingevolge de op 12 febru
ari j.l. van kracht gewerden nieuwe
Provinciewet in versterkte vorm ook
opnieuw vastgelegd;
Het is duidelijk, dat de toegeno
men betekenis van de Staten paral
lel loopt met die van de verkiezin-
te verplaatsen om een hoge fiscale
heffing over de top van hun inko
men te ontgaan.
Een koper van spaarbrieven mag
de in de prijs van de brief begrepen
rente aftrekken van zijn inkomen
volgens een formule waarbij het no
minaal bedrag der afgelopen rente
wordt gedeeld door de som het no
minaal bedrag van de hoofdsom en
rente. De uitkomst van die deling
wordt vermenigvuldigd met de wer
kelijke koopprijs. Het aldus verkre
gen bedrag per rentespaarbrief mag
dan van het inkomen worden afge
trokken.
Over het bedrag van de rente der
spaarbrieven betaalt men pas belas
ting op het moment van de aflos
sing of de verkoop. Dat is bepaald
niet gunstig, zal iemand geneigd zijn
te antwoorden, want dan drukt dat
gehele rentebedrag dus op een enkel
belastingjaar. Dat is juist, maar voor
de genieter van een laag inkomen is
dat nauwelijks een bezwaar.
HET BIJZONDERE TARIEF
Voor de gelukkigen, die een hoog
inkomen hebben, bestaat er de mo
gelijkheid om toepassing van een
bijzonder tarief krachtens art. 48 van
het besluit I.B. te vragen. Zij beta
len dan minimaal 20 pet. en maxi
maal 40 pet. van de renteopbrengst
der spaarbrieven.
In deze laatste bepaling zit nu het
„grapje" verscholen dat de bezitters
van hoge inkomens uithalen. Zij ko
pen een aantal rentespaarbrieven
op, waarin reeds een flink bedrag
aan rente begrepen is en verkopen
deze in een jaar dat hun gunstig
lijkt. Van het rentebedrag wordt dan
maximaal 40 pet. belasting betaald.
Zouden ze de rente van hun geld
op andere wijze innen, dan kan de
te betalen inkomstenbelasting een
veel hoger percentage bedragen.
Intussen kan de kleine bezitter
van spaarbrieven hiervan profite
ren. Hij moet nu niet zeggen dat dus
die rentespaarbrieven toch uiteinde
lijk bij de grote bezitters terecht
komen! Dit moge zo zijn, maar het
werkelijk voordeel kan de kleine
man incasseren mits hij op het juiste
moment verkoopt.
ZO VORMT U EEN VERMOGEN
Het is zeer te betreuren dat zo
weinigen onder hen die nu betere
inkomens krijgen dan vroeger, de
moeite nemen om de mogelijkheden
van bezitsvorming nader te bestu
deren. Dan zouden tallozen onder
hen de weg vinden naar enig eigen
dom.
Die weg ligt er beslist niet alleen
via de rentespaarbrieven. Wij heb
ben deze ditmaal als voorbeeld ge
steld van een veilige belegging ook
voor minder kapitaalkrachtigen, die
toch wel in staat zijn een appeltje
voor de dorst weg te leggen. En het
aantal van die mensen neemt dage
lijks toe.
Moge de voorlichting over bezits
vorming en veilig beleggen maar
snel toenemen. Werkgevers en vak
bonden kunnen de helpende hand
bieden. Helaas deze hand wordt dan
nog zo zelden gegrepen.
gen er voor, welke de beste provin
ciale krachten in deze colleges moe
ten trachten te brengen. We zijn
echt niet klaar met eens per vier
jaar een goede Tweede Kamer sa
men te stellen, die dan wel voor de
komende periode 's-lands zaken zal
behartigen. Zij kan eenvoudigweg
niet alle vraagstukken tot in de
(provinciale) finesse beoordelen. Dat
behoren de Staten aan de hand van
de beslissingen der Tweede Kamer
te doen, waartoe ze dan ook alle
gelegenheid krijgen.
In de tegenwoordige verhoudingen
hebben de verkiezingen voor de Pro-
vihciale Staten en de Gemeentera
den ook nog een speciale betekenis,
doordat de uitslag er van vergelij
kenderwijs vaak wordt beoordeeld
tegenover die van de Tweede Ka
mer en omdat aan de hand daarvan
wordt geconcludeerd, dat ons volk
„dus"? deze of gene zwenking in zijn
opvatting heeft gemaakt, waarbij
dan vaak belangriike nationale en
zelfs internationale kwesties worden
aangeduid als graadmeter. Zo heeft
bijv. de Partij v. d. Arbeid het
Nieuw Guineabeleid tot discussie
punt gemaakt.
We kunnen hier op de juistheid van
zulke conclusies natuurlijk niet in
gaan, maar een kern van waarheid
schuilt er natuurlijk zeker wel in.
Nu loopt dat allemaal in deze
streken zo'n vaart niet. Verreweg
het grootste deel van de bevolking is
katholiek en zal haar stem geven
aan de KVP. Onbewust dikwijls,
want men kiest die persoon uit ei
gen plaats of streek, die men via
groslijstverkiezingen „waardig" be
vonden heeft om in diezelfde Staten
die plaats of streek te vertegenwoor
digen. Men zal hier niet Nieuw-Gui-
nea in het geding brengen, maar an
dere factoren.
BELANGRIJKE FACTOREN
In dit verband is het dienstig er
op te wijzen dat op datzelfde con
gres de aandacht o.a. is gevestigd op
de belangrijke taak die de provincie
heeft op het terrein van de ruimte
lijke ordening. We kennen daarvan
in onze streek een goed voorbeeld
het Lollebeekplan, waar de
„ruimte" opnieuw verdeeld gaat
worden en de mogelijkheden, die er
voor industrieuitbreiding en -vesti
ging is gekomen. Uitdrukkelijk werd
daar gesteld dat het beleid ten de
zen gericht moet zijn op het streek-
belang, waarin grotere centra een
onvervangbare rol spelen. Bij het
vele wat er door de provincie ge
beurd is t.b.v. Venray mogen we
dus ook nog veel verwachten. Zeker
bij de woningbouw die bij de indus
trialisatie wel eens in 't gedrang
komt. Ook juist ten aanzien van een
ander punt, dat met deze ruimtelij
ke ordening machtig veel te maken
heeft. Men moet, zo heeft het KVP-
congres gesteld, de recreatie niet
zien, als zijnde van secundaire be
tekenis, maar als een primair be
lang voor de mens, die daar zijn
„geschapen-zijn" kan beleven. Juist
voor Venray, waar grootse plannen
ten aanzien van de recreatie op ver
wezenlijking wachten, is wat dit
punt betreft nog veel van de pro
vincie te verwachten. We denken
aan de bouw van een cultureel cen
trum, een zwembad en de totstand
koming van een recreatieoord.
We hebben juist even bij deze din
gen stil gestaan, omdat voor ieder
van ons juist deze punten zo be
langrijk zijn, naast vele andere. Het
zijn mede deze verlangens en wen
sen, die onze stem bepalen bij de
a.s. Statenverkiezingen, die terecht
meer de aandacht mogen hebben,
dan ze tot heden gehad hebben, ze
ker nu de gewijzigde provincie-wet
nieuwe mogelijkheden opent voor 't
provinciaal bestuur.
TWEE VISIES KUNNEN
HOUDING TEGENOVER
VASTEN BEPALEN
Hoewel wij er allemaal vrij zeker
van zijn, dat de Vasten die opnieuw
in aantocht is, op een moderne ma
nier doorgebracht moet worden, zijn
wij geneigd enkele vraagtekens te
zetten bij stellingen, die wij thans
als vanzelfsprekend aannemen. Met
name vinden we het de moeite
waard om de achtergrond van onze
opvattingen over Vasten eens te
toetsen aan ander opvattingen, aan
het denken van andere christenen.
De bisschoppen van Nederland
hebben een paar jaar terug de zwa
re, oude verplichtingen van het vas
ten tot een kleine hoeveelheid lich
te lasten gereduceerd. Dat beviel
ons wel en paste ook beter bij de
„activiteit" welke 't westerse chris
tendom typeert. We vonden al dat
vasten en versterven trouwens over
dreven en uit de tijd. Daar zat na
tuurlijk ook wel iets anders achter:
onze omgang met andersdenkenden
maakte ons dat „apart-doen" lastig.
Men lachte ons wel eens uit. En dan
bestond er bij ons ook die z.g. klacht
over huichelarij. Wij meenden te
weten dat de lichamelijke verster
ving weinig zegt over de echte gods
dienstlijken, daar het in ons christe
lijk leven gaat om „geestelijk ont
hecht te zijn". Bovendien behouden
we ons het recht voor ook aan heel
veel stoffelijke dingen te mogen
hechten, omdat ze van God gegeven
middelen zijn.
Is deze mentaliteit nu christelijk?
Zeker wel en onze bisschoppen heb
ben ze in zekere mate aanvaard,
toen zij ons van al te zware verster
vingen naar het lichaam ontsloegen.
Maar deze opvatting is niet de eni
ge, en niet de volledige, zij verschilt
bovendien met die van het oosten.
Het probleem is veel ouder dan van
1960.
Al sinds onheugelijke tijden heeft
het oosten voor dezelfde vraag ge
staan of de christen tegenover het
aardse positief of afwijzend moest
staan. En sinds onheugelijke tijden
heeft de oosterling het aardse afge
wezen. Met alle consequenties van
dien. Het hoogste ideaal is voor de
oosterse kerken, voor orthodoxen en
katholieken in het oosten geworden:
de vlucht en afkeer van de wereld.
En daarmede heeft het oostelijk
christendom grote winst gemaakt, al
zijn aan deze levenshouding conse
quenties verbonden, die voor onze
actieve mentaliteit onaanvaardbaar
zijn. De oosterse christen stelt als
ideaal- zich geheel naar God te wen
den en naar Hem alleen.
Zo zien we dus, dat de versterving
en onthechting van het aardse, ook
het stoffelijke, tot op het overdre-
vene toe, een wezenlijk bestanddeel
geworden is van het christen-zijn
naar oosterse opvattingen.
Wij willen hier geen keuze tussen
het een of het ander maken. Hetgeen
niet wegneemt, dat wij geen oog
kleppen moeten aandoen en onze
blikken halsstarrig van een ander
type christendom moeten afwenden.
Die anderen hebben ons zeker iets
te leren.
VOORRANGSKRUISINGEN
Het is een goed-Nederlandse ge
woonte om op gezette tijden te mop
peren op diverse dingen, bijna op
alles! En het valt niet te vermijden
dat op zo'n tijd óók het verkeer in
die mopperpartij wordt betrokken.
Zo van: „....die kerel deed
Maar ook wel eens „Kunnen ze
daar
Ja, kunnen ze daar nu niet een
voorrangskruising van maken? U
weet wel, dat kruispunt waar het
voorrangs„recht" zo duidelijk zich
zelf schijnt te wijzen, maar waar de
verkeersregels toch anders voor
schrijven.
„Een voorrangskruising van ma
ken". Het is zo gemakkelijk gezegd,
maar niet zo gemakkelijk gedaan.
Want voordat een bepaald kruispunt
wordt aangegeven als „voorrangs
kruispunt" moet er nog wel wat
werk worden verzet.
In eerste instantie zal de verkeers
politie zich beraden of een dergelijke
stap noodzakelijk is. Dit geschiedt
aan de hand van de ongevallensta
tistieken. Aangenomen dat de poli-
tie-autoriteiten van mening rijn dat
het in het belang van de veiligheid
van het verkeer nodig is, dan zal
de verkeersingenieur trachten te be
rekenen of ook de vlotheid van het
verkeer hierdoor niet al te ongun
stig zal worden beïnvloed. H" be
rekent in de eerste plaats het tijd
verlies van het verkeer, hij vraagt
zich bijv. af of er niet zulke lange
files zullen ontstaan, dat de veilig
heid van het verkeer elders in ge
vaar zal worden gebracht. Maar
goed, aangenomen dat hij akkoord
gaat met de door de verkeerspolitie
voorgestelde wijziging en dat ook de
stedebouwkundige zijn fiat geeft,
dan nog zal de veiligheidscommissie
inzage moeten hebben van alle stuk
ken, teneinde haar advies te kunnen
uitbrengen. Want ook deze commis
sie mag niet beslissen: dat doet de
gemeenteraad. Tenminste.als de
ze zaak betrekking heeft op een
kruising van gemeentelijke wegen;
want als het een kruising van bijv.
een gemeentelijke weg met een pro
vinciale of rijksweg is, dan komen
er nog andere autoriteiten aan te pas-
Maar één ding is zeker: al de
hierbij betrokken instanties hebben
uitsluitend de veiligheid van het
verkeer voor ogen. Slechts uw vei
ligheid bepaalt, of een bepaald
kruispunt „voorrangskruising" zal
worden. En als dat kruispunt dan is
„gepromoveerd" houdt u dan ook
aan de erbij geplaatste borden, die
immers slechts ziin geplaatst met
het oog op UW VEILIGHEID!
ASSUMME/»
i olU Mm&cringn
JAKM AvpotMu» (-4
Verscholen tussen het groen ligt
het schilderachtige boerderijtje. Wat
weggedoken in de schaduw van het
kasteel. Sinds eeuwen schijnt daar
hoegenaamd niet veranderd. Het is
een gesloten gemeenschap, waar
zwijgende mensen opgroeien bij het
gele schijnsel van de petroleumlamp.
De verharde weg ligt kilometers
verder. Bij slecht weer en veel mod
der is het boerderijtje alleen voor
voetgangers bereikbaar. De haastige
grote wereld ligt ver weg. Dit is zo'n
plekje dat de stadsmensen in vakan-
tietijd een klein paradijs schijnt.
Op dit boerderijtje was de jongen
opgegroeid die nu voor de rechter
moest komen. Een keurige, wat be
deesde jongeman. Als kind heeft hij
daar buiten gespeeld, waar de eek
hoorns langs de boomschors ritsen
en nu en dan een specht schaterend
opvliegt. Enkele malen per jaar
kwam er een vreemdeling op de
boerderij; een ambtenaar of de dok
ter. Dan kroop hij achter moeders
rokken weg, of hij dook snel de
schuur in tot de vreemden weg wa
ren. „Hij is geen mensen gewend",
zei men dan.
Schuchter en vol angst ging hij
naar school. Een keurige, kalme jon
gen, prees de meester; een onopval
lende rustige figuur tussen de la
waaierige kinderen van de dorps
school. Andere moeders stelden hem
aan hun kinderen als voorbeeld.
Kijk eens, zeiden ze. Altijd beleefd.
Springt nooit uit de band. Maakt
nooit zo'n lawaai als jullie.
Zo is de jongen 21 jaar geworden.
Misschien zou hij door het leven zijn
gegaan zonder, dat iemand zijn aan
wezigheid had bespeurd. Maar er
rijn tegenwoordig middelen waar
mee ook de meest bedeesde zijn on
derdrukte machtswellust kan bot
vieren. De jongen kocht een brom
fiets. En daarmee reed hij regelrecht
de grote wereld in; de wereld van
gasgeven en knetteren; de wereld
van wind die langs je oren zoeft, de
wereld van niet onderdoen voor an
deren.
Dit is een weelde die alleen sterke
benen kunnen dragen en zulke
benen groeien niet in de kast achter
moeders rokken. Soms kende men
de rustige knaap niet terug. Hij
schreeuwde zich de keel schor, voor
al als een flinke slok bier hem bru
taal had gemaakt. Hij schepte op
tegen leeftijdsgenoten. Hij ging flink
doen en zonder enige reden zomaar
dingen stuk slaan.
Op die manier is de bromfiets oor
zaak geworden van een grote ver
andering. De jongen kocht een
brommer, hoewel hij wist dat die
gestolen was. Zijn broer wilde ook
een bromfiets. Geen nood. Hij nam
broer achterop en reed rond tot
langs de weg een bromfiets was ge
vonden die de moeite van het stelen
waard was.
Dat bracht hem nu voor de poli
tierechter. Voor het hekje was hij
weer de oude, schuchtere en kalme
knaap, die de andere moeders hun
kinderen ten voorbeeld hebben ge
steld. De branie was er helemaal af.
De feiten waren ernstig genoeg
voor 'n fikse gevangenisstraf. Maar
wie thuis niet volwassen is gewor
den, wordt het achter de tralies ze
ker niet. Daarom werd het vonnis
anders. Honderd gulden boete. Dat
komt flink aan. En zes maanden ge
vangenisstraf voorwaardelijk om de
schrik er in te houden. Met toezicht,
in de hoop dat een verstandige toe
zichthouder de jongen kan leren dat
flink schijnen heel iets anders is dan
flink zijn. Misschien wordt hij op
die manier de mens die hij in zijn
hart zo graag zou willen zijn.
Misschien zucht het dorp nu:
„Honderd gulden boete? 't Mocht
wat. Die rechters van tegenwoordig
zijn veel te zacht."
van 17 februari 1912
Onze dorpsgenoot, de heer Pen-
naerts, tot nu toe organist en mu
ziekleraar alhier, vertrok deze week
naar Amerika om zich aldaar een
nieuw bestaan te verschaffen.
Door de Rector van de Kapel te
Oostrum werd de goedkeuring ont
vangen dat in de kapel voortaan
door de Eerw. Heer Rector mag ge
doopt worden.
Een slager adverteerde de na
volgende afslagprijzen. alles per
pond: gerookte winterham 65 ct.; rol-
ham z. been 75 ct.; balkenbrei 10 ct.;
muisjes ger. vlees 95 ct.; namuisjes
ger. vlees 90 ct.; ronde billen ger.
vlees 80 ct.; botjes gerookt vlees 85 ct.
van 2 maart 1912
Het metselwerk en timmerwerk
ener woning voor rekening van M.
Roffers alhier werd aanbesteed. De
laagste inschrijvers waren P. Ou
denhoven en P. Spee met 850,
GOUDEN BRUILOFTEN
7 mei: Elise Roelofs en Martin
Wijnhoven; 24 mei: Karei van Ham
en Maria Elisabeth van de Rijdt.