B. L. 0. kou gevat? in deze itieken flieóent.. Achtergebleven dicht bij huis... gebied Politierechter Ruilverkaveling Lollebeek TUINBOUW NG*R<TlOM652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Kinderen die niet eten Vrijdag 16 februari 1962 No. 7 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 ABONNEMXNT9- (bnlten Venray 1.75) SOCIALE MAMMOETWET VEREIST Onze sociale voorzieningen zijn het moet erkend worden sterk verbeterd. Gelukkig maar! De ouden van dagen, de wedu wen (en wezen), kinderrijke gezinnen, ze zyn niet vergeten! Natuurlijk, er blijft nog veel te wensen over. De weduwe (van een werknemer) moest het voorheen doen met een karige weduwe rente; nu kan een weduwe doorgaans rekenen op ecu vry aardige uitkering. Staat zij alleen dan kan zij in zeer vele gevallen 't zij tot haar 65ste jaar; hetzij tijdelijk iedere maand een bedrag innen van 131,50. lleeft zij de zorg van een of meer (jonge) kin deren, het rijk stelt haar een bedrag ter beschikking van j 191,30 per maand, plus kinderbijslag. DE WEZEN Eventuele wezen komen in aan merking voor een uitkering, riërende van 42,50 per maand tot 83,50 per maand, al naar gelang het gaat om een wees niet ouder dan 10 jaar 42,50), van 10 tot 16 jaar 64,—) of van 16 tot 27 jaar 83,50). Laten wij de noodwet ouderdoms voorziening even buiten bespreking, dan zien we dat een echtpaar van 65 jaar of ouder, dat voorheen met een schamel bedrag van een gulden per week naar huis ging. nu een uitkering krijgt van 156,per maand. Natuurlijk is het nog te weinig om van te leven en teveel om van te sterven. Armenzorg moet er in te veel gevallen nog aan te pas ko men en dat is voor Je betrokkenen een doorn in het oog, temeer omdat er zoveel aan voorafgaat, wij doelen hier op de informaties die door so ciale zaken worden ingewonnen en wel eens worden betiteld met „uit kleden tot op je hemd". INVALIDEN NOG IN NOOD Schrijnend steekt af bij dit alles, de invalide, de gehandicapte, die 't nog altijd moet stellen met een wis kundig berekende karige uitkering, die in 't geheel van geen betekenis was, indien er geen „toeslagen" wor den toegekend. Toeslagen die echter tot overmaat van ramp automatisch verdwijnen als de ongelukkige 65 jaar is geworden en in aanmerking komt voor ouderdomspensioen. De basisuitkering voor de rente voor een hoog „geclassificeerde" in valide bedraagt 187,20 per., jaar De toeslag hierop beloopt 290 pet. Gehuwden krijgen dan nog een ge zinstoeslag van hoogstens 73, per maand. Al met al komt dit neer op plm. 30,per week. Wie kan hiervan tegenwoordig nog leven? En het noemde bedrag van 30,per week is het absolute maximum! SOCIALE MAMMOETWET NODIG! Legio is het aantal klachten van ongelukkigen met schrijnende uit eenzettingen van de toestand, waar in zij verkeren. Hun vragen komen steeds op 't zelfde neer; wanneer ko men wij eens aan de beurt0 Het antwoord moet, helaas nog altijd luiden: geduld, het is nog niet zover. Hun hoop is gevestigd op de ko mende „arbeidsongeschiktheidsver zekering". Het onderwijs kent de nu reeds veel besproken mammoetwet, en u kunt gerust van ons aannemen, dat deze „arbeidsongeschiktheidsverze kering", gelijk staat met een mam moetwet der sociale verzekering! De ziekte-, de ongevallen- en de inva liditeitsverzekering zullen hierin worden ondergebracht! STANDBEELD VOOR EEN KLUIF Voorwaar een hele kluif voor de samenstellers; als zij e» spoedig in slagen een behoorlijke niet al te ingewikkelde wet samen te stel len, dan verdienen zij een stand beeld, waarvoor wij onze hoed diep mogen afnemen! Juist die ingewikkeldheid van de ze materie is er de oorzaak van, dat het nog vele maanden zo niet enke le jaren, zal duren eer 't zover is, dat de eerste uitbetalingen worden gegeven. De minister van sociale zaken en volksgezondheid doet zijn best en dat wil zeggen dat zijne excellentie zo ongeveer midden 1963 wil komen met „enige voorstellen". Het staat echter wel vast, dat deze voorstellen slechts ten dele de nood zal verlichten. NOODWET GEVRAAGD Het is daarom dringend noodzake lijk dat er in afwachting van deze ingewikkelde wet (nog veel inge wikkelder dan de voorgestelde kin derbijslagwet) voorzieningen worden getroffen in de vorm van een tijde lijke invaliditeitsverzekering, met een verhoging van de nu uitgekeer de bedragen. Hierin ware met spoed te voor zien. De ene groep Nederlanders baadt, zou men kunnen zeggen, in een be trekkelijke weelde en het is ondenk baar dat een groep gehandicapten in armoede moet blijven leven. Het gezegde „waarin een klein volk groot kan zijn" heeft onder de wachtenden reeds lang plaats ge- welvarend land klein kan zijn" en dat is jammer! Nu de ongelukkigen in 't buitenland ruimschoots worden bedacht, mogen onze eigen ongeluk kigen niet worden vergeten. BIJSTAND UW ZORG HUN BORG! Zaterdag 17 februari vangt door het gehele land een nationale aktie aan voor ALLE gezindten, die ten doel heeft bijstand te verlenen aan Gezinszorg, Gebrekkigenzorg, Jeugd zorg en Wijk- en Buurtwerk. De ak tie is genaamd: BIJSTAND-4. Loten in 5 verschillende afbeel dingen zullen 1,per stuk ver krijgbaar zijn. Aan deze loterij-aktie (moderne controleerbare collected zijn 225.000 prijzen verbonden, waaronder weer 5 woonhuizen van 25.000 per stuk. Wanneer men 10 loten koopt om deze te verkopen aan familie, vrien den, relaties en bekenden dan ont vangt men een gratis waardecou- pon bij de loten. Ana deze waarde- coupons zijn totaal 20.000,gratis prijzen verbonden. Men kan ook loten bestellen docr middel van de giro. Het gironummer luidt: 5 (VIJF) ten name van BIJ STAND ROTTERDAM. Wanneer men per giro 10 loten bestelt, dan wordt bij die 10 loten de SUB-mede- werkerscoupon gevoegd. Mocht u de loterijvorm niet am biëren? Het Koningin Juliana Fonds heeft voor giften een speciaal giro nummer en dat luidt: 433 ten name van genoemd Fonds. Met regelmaat worden wij door week-, dag- en maandbladen, door middel van de radio en niet te ver geten televisie, geconfronteerd met de noden die hiervoor zijn genoemd. Wij nemen ons dan voor bijstand te verlenen, maar meestentijds ont breekt ons de juiste weg voor die hulpverlening. De Bijstand-4 aktie in de vorm van een controleerbare collecte biedt thans aan alle Nederlandse mannen en vrouwen de mogelijkheid tot hulpverlening. Vacantie aan de boorden van de brede stroom der Maas heeft vele voordelen, zo zegt men. Maar ook zijn nadelen, zoals blijkt. „Hij", zo verklaarde de enorme Goliath, en wees met een vinger als een worst op het kleine tengere mannetje in de beklaagdenbank, „heb mijn gemolesteerd". Iedereen in de zaal veerde geïnteresseerd op. „Pardon", vroeg de rechter lichtelijk verbaasd, „gemolesteerd zei u?" Het werd weer eens duidelijk dat be schaving maar een vernisje is, waar de Batavistische oerinstincten hec! gemakkelijk doorheenbreken. De kleine man had zitten vissen. „Ik zocht de rust en de eenzaamheid, edelachtbare meneer", verzuchtte hij, „maar steeds waar ik sting, kwamen er mense uit de nabij ge legen camping met vrage en opmer- kinge die me stoorde." „Al wat ge vangen? Je gebruikt verkeerd aas man, je mot zeker nog leren vissen en dergelijke opmerkingen waren niet van de lucht." De kleine David had een afdoend antwoord gevon den, hij vroeg de stuurlui aan wal „Hedde zelf enne hengel?" Als net antwoord dan bevestigend luidde, dan riep hij„Nou, got dan zelf visse man" en gemeenlijk verdwenen de kijkers dan. „Maar de grote Goliath had geen hengel", zei de beklaagde veront waardigd, „hij stond bovedien ien stuk dur te praote en ok nog keie ien 't water te schuppe. „Phu", siste de kolos verachtelijk, ,,'t ware hele kleine kiezeltjes steen". „U moet wete edelachtbare", ging hij somber voort, „ik bin een lol broek, hè en ik stond een moppie over visse te vertelle." En die ste nen dan?" vroeg de rechter. „Da's 'n senuwtrekkie", bekende de zwaar gebouwde kerel vlot, „dat he'k va ker as ik iets lolligs sta te vertelle enne.zelf gooide ie er hele aard appels in." „Wat is er verder gebeurd?" vroeg de rechter aan de kleine man. „Nou", vertelde deze gretig „en toen ie daor zo stond te vervele, werd ik woest en ik wis niet meer wat ik deej, en toen ie z'n veters vast ging make heb ik um en douw tje gegève...." „Ja, ja, en na deze dappere daad bent u weggerend. De man had wel kunnen verdrinken", meende de rechter. „Ja, daar hebt u gelijk in", repli ceerde de beklaagde, „maar hij leek nogal kwaad toen ie daar zo in de Maas lag en tegen zo'n boom ken je toch niet vechte, zeg u nou zelf." Nee, de rechter vond zelf ook dat je tegen zo'n reus niet op kon en op moest. Dat mócht zelfs nier, onder wees hij, in het water schoppen van zo iemand was overigens ook verbo den. Daarvoor kreeg het mannetje een boete van 5 gulden en hij moet te zijner tijd ook de schade vergoe den van het door het water bedor ven pak. „Als u niet gestoord wil worden, moet u ergens anders gaan vissen", beëindigde de rechter zijn uitspraak. „O, zien daor dan gen toeriste?" snoof de veroordeelde David. Maar de hamer viel. maakt voor 't gezegde: „waarin een minstens één minder valide arbeids- BUITENGEWOON LAGER ONDER WIJS EEN ZEGEN VOOR HET DEBIELE KIND EN VOOR DE MAATSCHAPPIJ Voor de meeste ouders is het een heel moeilijk besluit hun zoontje of dochtertje naar „de achterlijke school" te doen. Natuurlijk is het geen schande als een kind niet vol ledig mee kan er is ook niet de minste aanleiding dat de ouders el kaar verwijten zouden maken over het defekt van hun kind en na korte tijd zien vader en moeder dat meestal wel in. Eén enkel bezwaar dat blijft be staan, is dat op scholen voor B.L.O. (Buitengewoon Lager Onderwijs) de licht debielen en de ernstig zwak zinnigen niet altijd gescheiden zijn, vooral de eerstgenoemden en hun ouders vinden dit begrijpelijkerwijs een minder prettige omstandigheid. Als regel zal het verstandelijk minder begaafde kind zich op school voor B.L.O. meer op z'n gemak voe len en minder verdrietige ervarin gen opdoen. Het is ook geen pretje wanneer je bij het spelen op straat van de anderen steeds te horen krijgt dat je de allerdomste van de hele klas bent. ARBEIDSKRACHTEN Een vierde deel van de Neder landse jeugd is op verstandelijk ge bied minder begaafd. Gezien de de- biliserende tendenzen in onze sa menleving wordt algemeen aangeno men dat het aantal van dit soort kinderen relatief en absoluut verder zal toenemen. In 1947 zijn er wettelijke bepalin gen gekomen waarin werd vastge legd dat iedere werkgever met een personeel van 20 tot 25 werknemers kracht in dienst moet nemen, ter wijl erbij grote bedrijven minstens een debiele arbeider op iedere 50 normalen te werk moet worden ge steld. Zo streeft men het ideaal na dat de arbeidskracht van de minder be gaafden de gemeenschap ten goede zal komen, maar ook en dat is van menselijk standpunt nog wel zo belangrijk dat deze minder be gaafden geheel of gedeeltelijk in het eigen levensonderhoud kunnen voor zien, dat zij tevreden kunnen zijn met de bezigheden die ze verrichten, dat zij voldoening vinden in hun le ven. MACHINESCHRIJVEN Een goede nazorg voor oud-leer lingen van B.L.O.-scholen is van zeer grote betekenis voor 'net slagen van een goede aanpassing op vol wassen leeftijd. Reeds bij de oplei ding van de minder begaafde dient er rekening mee te worden gehou den dat het milieu waarin zo iemand later zal komen te werken, niet al te veel mag afwijken van het mi lieu waarin hij of zij is opgegroeid. Vaak zal er daartoe een wat uit gebreider onderwijs noodzakelijk zijn dan op de algemene B.L.O.- school wordt gegeven. Dan moeten zij al naar hun geaardheid ge legenheid krijgen behalve de gewo ne schoolvakken ook wat muziek, handenarbeid, misschien machine- schrijven en wat vreemde talen te leren. Voor alle zwakbegaafden en dal geldt weer voor kinderen uit ieder milieu is het prettig als ze iets leren van tuinieren en van het huis houden. Sport en gymnastische oefe ningen zijn dienstig ter verbetering van de lichamelijke ontwikkeling en de „handigheid". Heden, vrijdag 16 februari, des namiddags om 2 uur zal, ten gemeente huize van Venray, door de Commissaris der Koningin in de provincie Limburg de installatie plaatsvinden van de Plaatselijke Commissie voor de uitvoering van de ruilverkaveling „Lollebeek", waarvan de gronden zijn gelegen in de gemeenten Venray, Horst en Meerlo. Deze plechtigheid zal geschieden in tegenwoordigheid van de Burge meesters uit de streek, vertegenwoordigers van de Centrale Cultuurtech nische Commisie, van de bij de ruilverkaveling betrokken Rijks- en Provinciale diensten alsmede van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond. In het nieuwe Lollebeekplan is voor wat Venray betreft de mo gelijkheid geschapen dat in de omgeving van Oirlo een tuinbouw centrum zal komen. Na verloop van jaren hoopt men daar de bekende kassen te zien verrijzen en van dit agrarisch dorp een tuinbouwplaats te maken. Die kassen zien we al bijv. in Cas- tenray en daarmede is een aarzelend begin gemaakt met de zgn. glascul tuur in onze gemeente. We hebben, als landbouwers ir deze streken, feitelijk te weinig be grip wat de Nederlandse kassentuin- bouw feitelijk wel voor een geducht economisch bolwerk is. De waarde van de onder glas geteelde groenten en vruchten steeg in 10 jaren van 95 miljoen gulden tot 290 miljoen gulden (in 1960). De export groeide voor groenten en fruit tot 270 mil joen in 1960, waarbij dan nog komt de kascultuur voor bloemen met nog eens 60 miljoen extra, zodat dus voor 330 miljoen gulden uit de Ne derlandse kassen naar het buiten land vertok. De becijfering van de financieel directeur van het centraal bureau van de landbouwveilingen tonen aan dat de netto-opbrengst, die bij kas senbouw per jaar uit een hektare grond kan halen, bij groenteteelt 60.000 guldens bedraagt (bij bloe menteelt ligt die becijfering zelfs op een ton). Stelt men daar tegenover dat bij akkerbouw en veeteelt die zelfde hektare 1300,tot 1500, opbrengt, dan is het geen wonder dat bij de langzaam doorgevoerde specialisatie der bedrijven menig boeren jongeren een oogje waagt aan de tuinbouw. VERDERE UITBREIDING DER TUINBOUW Mag deze streek dan met zijn ge mengde bedrijven in vroeger jaren de tuinbouw wel eens te achteloos voorbij gelopen zijn, de laatste jaren is men toch niet meer zo dom om tuinbouwvergunningen te verkopen en anderen te laten profiteren van wat men hier ook kan hebben. De tuinbouw op de koude grond neemt dan ook ziender ogen toe. Asperges teelt, waar men vroegeY weinig ver trouwen in had, omdat men niet kon geloven dat de vraag naar deze wit te stengels zo'n vaart zou lopen, wordt ieder jaar opnieuw uitgebreid. De „kwaoje" grond van vroeger blijkt nu plotseling een stuk te zijn waarop de boer een goede cent maakt. Het kost veel werk en veel tijd bij de oogst, maar de financiële resultaten zijn niet te versmaden. Maar ook andere produkten van de koude grond vinden ieder jaar opnieuw grotere opbrengsten in de ze streek. Bloemkool, witlof, vroege aardappelen en andere vrij kostbare tuinbouwprodukten worden ieder jaar meer geteeld en naar de veiling verzonden. Langzaam maar zeker breidt het areaal tuinbouwgrond zich uit, niet het minst, omdat de boeren-jongeren graag de kansen aangrijpen cm hier in op kleinere stukken grotere op brengsten te krijgen. Dat eist een goede vooropleiding, maar de voor beelden van Horst en Venlo om deze buurten te blijven zijn een aansporing om datzelfde ook eens hier te proberen. Dat eist een gedegen vooropleiding via cursussen e.d. maar de belangstelling groeit en steeds meer aanvragen tot toe wijzing van nieuw teeltrecht door jonge kwekers, die tot bedrijfsstich- ting willen overgaan komen bij het bureau van de Provinciale Voedsel- commissaris terecht. Anderen, die niet erkend zijn als groenteteler pro beren bijzondere teeltvergunningen te krijgen of via contracteelt voor de conservenindustrie het hunne mee te krijgen van de goede op brengsten uit de tuinbouw. Ze zijn dan weliswaar aan veel voorschriften onderworpen, die het allemaal zo heel gemakkelijk niet maken, maar dat verhindert niet dat ook het aantal contracttelers ieder jaar stijgt. Hieruit blijkt dus duidelijk dat in het kader van de specialisatie ook de landbouwer van deze streek lang zaam maar zeker ook de tuinbouw daarbij betrekken gaat en dat vooral de jongeren veel voor dit onderdeel voelen. GLASCULTUUR Dat daarbij de glascultuur niet die aandacht krijgt die het verdient is jammer. In het Westland is de glascultuur samengedrongen in 'n kleine hoek, waarbij uitbreiding niet meer mogelyk is. Rond Ven lo moeten vele tuinders weg i.v.m. stadsuitbreiding. Hieruit blijkt wel dat in de oude centra voor glas cultuur practisch weinig uitbrei dingsmogelijkheden zijn. Daarom liggen er nieuwe kansen voor jongeren in deze streken. Dt pessimist, die zegt dat de Nederland se tuinbouw het in de komende Euromarkt wel niet zal kunnen win nen van de verse Italiaanse natuur- tomaatjes en komkommers, wordt bestred endoor vakmensen, die het Nederlandse glasprodukt juist in die Epuromarkt een wat beste toekomst voorspellen. Ook al omdat vakman schap en kennis nog altijd de Ne derlandse teler een voorsprong geven De financiële consequenties van het zetten van dergelijke glaspalei zen zijn groot, maar van de andere kant zijn credieten beschikbaar die het de jonge teler toch wel gemak kelijk maken zonder al te zware las ten een dergelijke kas te kunnen bouwenDe resultaten bij boe renleenbanken en andere banken wijzen uit, dat verre weg het groot ste deel ver voor zijn tijd de credie- ten weer heeft afgelost. Een bewijs, dat de lasten misschien wel zwaar, maar niet te zwaar zijn. Trouwens wat kost een nieuwe boerderij en zit daar de akkerbouwer of de vee teler ook niet voor enorme lasten? Men zal er goed aan doen om de tuinbouw, zowel van de koude grond als onder glas in de gaten te houden. De teelt van verschillende produk ten wordt meer vrij gegeven, zodat ook de mogelijkheden, mits men er kend is, groter worden. FRUITTEELT Nog een kort woord over de fruit teelt. De tijden dat het fruit voor een groot deel afkomstig was van de boomgaardjes, die de boeren na bij hun boerderij hadden is defini tief voorbij. Het publiek stelt der mate hoge eisen aan kwaliteit en soort, dat alleen specialisten hier nog aan kunnen beantwoorden. Dat is de reden dat veel boomgaarden „oude stijl" zijn verdwenen, maar ook „nieuwe stijl" zijn teruggeko men. Insiders beweren dat dit laat ste aantal rustig wat groter kan zijn. Men schijnt te bang te zijn voor de grote risico's in dit bedrijf, die er inderdaad ook zijn, maar waar wel eens al te veel de nadruk op valt. Men legt zich hier liever toe op aardbeien en bessen en dergelijk spul, arbeidsintensief maar ook lucratief. Uit dit alles blijkt dat in de rich ting van tuinbouw en fruitteelt ook geëxperimenteerd wordt door onze landbouwers, die in de huidige sa menleving zich meer moeten specia liseren, nu hoger eisen gesteld aan kwaliteit en kwantiteit Voor wat de tuinbouw- en fruit- teeltrichting betreft zijn deze eer ste „beginners" best tevreden over de keuze ,die ze hebben gemaakt en die hun in staat stelt op kleinere be drijven een goed bestaan op te bou wen. „Moeder, er wordt gebeld". „Doe maar even open". En moeder denkt alweer die bel, die staat niet stil. „Moeder!" „Ja?" „Iemand van de Pauselijke Missiewerk." „O ja, daar is zondag iets vanaf de preekstoel gezegd. Met 2 kwartjes per maand of 3,— per half jaar helpen wij tegelijk de Paus bij Zijn zorg voor 750 missiegebieden én steunen wij de bouw van het semi narie van Mgr. Theunlssen uit Schimmert én de kinderen helpen de noodlijdende kindei-en daar A.u.b.. geef maar tegelijk voer een half jaar. Dan maken we het elkan der niet moeilijk en wij zijn present aan het missiefront." „Dank u wel!" Hebt U ook uw „presentje" klaar Parochieel Missie-Comité Rektoraat P «ters EN DIE TOCH NIET VERHONGEREN! Geen maaltijd gaat er thuis voor bij of de slechte eetlust van Jantje en Mientje staat in het middelpunt van ieders belangstelling en ook als men niet aan tafel zit. vormt dat „absoluut geen trek hebben" en dat „werkelijk niets willen eten" van „dat arme schaap" een geliefkoosd onderwerp van gesprek. Nu hebben kleine potjes dikwijls bijzonder grote oren en waar dit on derwerp evenals het beruchte bed plassen meestal met graagte in de volle aanwezigheid van de kleuter worden besproken, is het helemaal niet verwonderlijk als het kind er na verloop van tijd ook echte kuren op na gaat houden. Ieder kind eist graag de aandacht voor zich op en dat hele slechte eten is, ook al weer net als bij het bed plassen, een uitstekend en tevens gemakkelijk middel om de aandacht bij voortduring op zich gevestigd te houden. ONGEZONDE ATMOSFEER Wat het eten betreft: ze gaan hoe langer hoe meer teuten, ze gaan be paalde dingen beslist niet meer lus ten. Ze krijgen huilbuien en drift aanvallen. Ze ondergana de uitge deelde straffen met hetzelfde genot als waarmee ze de ter afwisseling uitgeloofde ijsjes verorberen. Kortom de huiselijke sfeer wordt hoe langer hoe troebeler, het samen spel tussen het kind en zijn ouders hoe langer hoe onverkwikkelijker, de onderlinge verhouding voortdu rend ziekelijker. De getekende situatie behoeft zich natuurlijk niet steeds in leze ex treme vorm te hebben ontwikkeld. Toch zijn alle elementen daarvan meestal aanwezig wanneer er spra ke is van dat grote gebrek aan eet lust. OLIEDOMME OUDERS Het is vaak helemaal ni *t zo ge makkelijk de eenmaal ontstane be tovering weer te verbreken. Het is doorgaans niet voldoende na een korte toelichting tegen de ouders te zeggen, dat zij in het vervolg ver standiger moeten zijn. Op dit punt hebben zulke ouders veel te weinig en soms helemaal geen verstand er. dat is juist de oor zaak van dit onplezierige en beslist schadelijke gedoe. Ook mensen met een goede schoolopleiding, met di plomas die de moeite waard zijn, met betrekkingen die niet door de eerste de beste kunnen worden ver vuld, kunnen op dit punt oliedom zijn. En wanneer dat nu allemaal spo radisch voorkwam, zouden wij er nog niet eens over schrijven. Maar aangezien het „slechte ten" en alles wat daarmee samenhangt langza merhand een soort volksplaag schijnt te worden, willen wij er hier toch wel eens iets over zeggen. NIET NAGEWEZEN Het moet ouders met enige intel ligentie toch wel iets zeggen dat hun kind op straat niet met de vinger wordt nagewezen omdat het er zo ellendig uitziet. Moeder zelf spreekt wel over „vre selijk minnetjes" ,maar het nerveu ze kind is meestal tenger en dot heeft verder niets te betekenen, wanneer de eveneens nerveuze moe der een kind tenminste niet als een wankelend skelet beschouwt. Zulke kinderen leveren in een an der milieu geen moeilijkheden op. Dat kan als een soort bewijs gel den, dat de kieskauwerij niet .alleen) aan het kind lig:, maar veeleer aan de omgeving waarin het opgroeit. Wanneer de dagmenu's voldoende gevarieerd zijn. wanneer er bij iede re maaltijd een beet. e keus is, zor gen de kleuters er zelf wel voor dat ze niets tekort komen! En ze doen dat zelfs nog als bij vervelend ge teut hun bord stelselmatig wordt weggenomen.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5