B. L. 0.
kou gevat?
in deze itieken
flieóent..
Achtergebleven
dicht bij huis...
gebied
Politierechter
Ruilverkaveling Lollebeek
TUINBOUW
NG*R<TlOM652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Kinderen die niet
eten
Vrijdag 16 februari 1962 No. 7
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512
ABONNEMXNT9-
(bnlten Venray 1.75)
SOCIALE MAMMOETWET VEREIST
Onze sociale voorzieningen zijn het moet erkend worden
sterk verbeterd. Gelukkig maar! De ouden van dagen, de wedu
wen (en wezen), kinderrijke gezinnen, ze zyn niet vergeten!
Natuurlijk, er blijft nog veel te wensen over. De weduwe (van een
werknemer) moest het voorheen doen met een karige weduwe
rente; nu kan een weduwe doorgaans rekenen op ecu vry aardige
uitkering. Staat zij alleen dan kan zij in zeer vele gevallen 't
zij tot haar 65ste jaar; hetzij tijdelijk iedere maand een bedrag
innen van 131,50. lleeft zij de zorg van een of meer (jonge) kin
deren, het rijk stelt haar een bedrag ter beschikking van j 191,30
per maand, plus kinderbijslag.
DE WEZEN
Eventuele wezen komen in aan
merking voor een uitkering,
riërende van 42,50 per maand tot
83,50 per maand, al naar gelang
het gaat om een wees niet ouder dan
10 jaar 42,50), van 10 tot 16 jaar
64,—) of van 16 tot 27 jaar
83,50).
Laten wij de noodwet ouderdoms
voorziening even buiten bespreking,
dan zien we dat een echtpaar van
65 jaar of ouder, dat voorheen met
een schamel bedrag van een gulden
per week naar huis ging. nu een
uitkering krijgt van 156,per
maand.
Natuurlijk is het nog te weinig
om van te leven en teveel om van
te sterven. Armenzorg moet er in
te veel gevallen nog aan te pas ko
men en dat is voor Je betrokkenen
een doorn in het oog, temeer omdat
er zoveel aan voorafgaat, wij doelen
hier op de informaties die door so
ciale zaken worden ingewonnen en
wel eens worden betiteld met „uit
kleden tot op je hemd".
INVALIDEN NOG IN NOOD
Schrijnend steekt af bij dit alles,
de invalide, de gehandicapte, die 't
nog altijd moet stellen met een wis
kundig berekende karige uitkering,
die in 't geheel van geen betekenis
was, indien er geen „toeslagen" wor
den toegekend. Toeslagen die echter
tot overmaat van ramp automatisch
verdwijnen als de ongelukkige 65
jaar is geworden en in aanmerking
komt voor ouderdomspensioen.
De basisuitkering voor de rente
voor een hoog „geclassificeerde" in
valide bedraagt 187,20 per., jaar
De toeslag hierop beloopt 290 pet.
Gehuwden krijgen dan nog een ge
zinstoeslag van hoogstens 73,
per maand.
Al met al komt dit neer op plm.
30,per week. Wie kan hiervan
tegenwoordig nog leven? En het
noemde bedrag van 30,per week
is het absolute maximum!
SOCIALE MAMMOETWET NODIG!
Legio is het aantal klachten van
ongelukkigen met schrijnende uit
eenzettingen van de toestand, waar
in zij verkeren. Hun vragen komen
steeds op 't zelfde neer; wanneer ko
men wij eens aan de beurt0 Het
antwoord moet, helaas nog altijd
luiden: geduld, het is nog niet zover.
Hun hoop is gevestigd op de ko
mende „arbeidsongeschiktheidsver
zekering".
Het onderwijs kent de nu reeds
veel besproken mammoetwet, en u
kunt gerust van ons aannemen, dat
deze „arbeidsongeschiktheidsverze
kering", gelijk staat met een mam
moetwet der sociale verzekering! De
ziekte-, de ongevallen- en de inva
liditeitsverzekering zullen hierin
worden ondergebracht!
STANDBEELD VOOR EEN KLUIF
Voorwaar een hele kluif voor de
samenstellers; als zij e» spoedig in
slagen een behoorlijke niet al te
ingewikkelde wet samen te stel
len, dan verdienen zij een stand
beeld, waarvoor wij onze hoed diep
mogen afnemen!
Juist die ingewikkeldheid van de
ze materie is er de oorzaak van, dat
het nog vele maanden zo niet enke
le jaren, zal duren eer 't zover is,
dat de eerste uitbetalingen worden
gegeven.
De minister van sociale zaken en
volksgezondheid doet zijn best en
dat wil zeggen dat zijne excellentie
zo ongeveer midden 1963 wil komen
met „enige voorstellen".
Het staat echter wel vast, dat deze
voorstellen slechts ten dele de nood
zal verlichten.
NOODWET GEVRAAGD
Het is daarom dringend noodzake
lijk dat er in afwachting van deze
ingewikkelde wet (nog veel inge
wikkelder dan de voorgestelde kin
derbijslagwet) voorzieningen worden
getroffen in de vorm van een tijde
lijke invaliditeitsverzekering, met
een verhoging van de nu uitgekeer
de bedragen.
Hierin ware met spoed te voor
zien.
De ene groep Nederlanders baadt,
zou men kunnen zeggen, in een be
trekkelijke weelde en het is ondenk
baar dat een groep gehandicapten in
armoede moet blijven leven.
Het gezegde „waarin een klein
volk groot kan zijn" heeft onder de
wachtenden reeds lang plaats ge-
welvarend land klein kan zijn" en
dat is jammer! Nu de ongelukkigen
in 't buitenland ruimschoots worden
bedacht, mogen onze eigen ongeluk
kigen niet worden vergeten.
BIJSTAND
UW ZORG HUN BORG!
Zaterdag 17 februari vangt door
het gehele land een nationale aktie
aan voor ALLE gezindten, die ten
doel heeft bijstand te verlenen aan
Gezinszorg, Gebrekkigenzorg, Jeugd
zorg en Wijk- en Buurtwerk. De ak
tie is genaamd: BIJSTAND-4.
Loten in 5 verschillende afbeel
dingen zullen 1,per stuk ver
krijgbaar zijn.
Aan deze loterij-aktie (moderne
controleerbare collected zijn 225.000
prijzen verbonden, waaronder weer
5 woonhuizen van 25.000 per stuk.
Wanneer men 10 loten koopt om
deze te verkopen aan familie, vrien
den, relaties en bekenden dan ont
vangt men een gratis waardecou-
pon bij de loten. Ana deze waarde-
coupons zijn totaal 20.000,gratis
prijzen verbonden.
Men kan ook loten bestellen docr
middel van de giro. Het gironummer
luidt: 5 (VIJF) ten name van BIJ
STAND ROTTERDAM. Wanneer
men per giro 10 loten bestelt, dan
wordt bij die 10 loten de SUB-mede-
werkerscoupon gevoegd.
Mocht u de loterijvorm niet am
biëren? Het Koningin Juliana Fonds
heeft voor giften een speciaal giro
nummer en dat luidt: 433 ten name
van genoemd Fonds.
Met regelmaat worden wij door
week-, dag- en maandbladen, door
middel van de radio en niet te ver
geten televisie, geconfronteerd met
de noden die hiervoor zijn genoemd.
Wij nemen ons dan voor bijstand te
verlenen, maar meestentijds ont
breekt ons de juiste weg voor die
hulpverlening.
De Bijstand-4 aktie in de vorm
van een controleerbare collecte
biedt thans aan alle Nederlandse
mannen en vrouwen de mogelijkheid
tot hulpverlening.
Vacantie aan de boorden van de
brede stroom der Maas heeft vele
voordelen, zo zegt men. Maar ook
zijn nadelen, zoals blijkt.
„Hij", zo verklaarde de enorme
Goliath, en wees met een vinger als
een worst op het kleine tengere
mannetje in de beklaagdenbank,
„heb mijn gemolesteerd". Iedereen
in de zaal veerde geïnteresseerd op.
„Pardon", vroeg de rechter lichtelijk
verbaasd, „gemolesteerd zei u?" Het
werd weer eens duidelijk dat be
schaving maar een vernisje is, waar
de Batavistische oerinstincten hec!
gemakkelijk doorheenbreken.
De kleine man had zitten vissen.
„Ik zocht de rust en de eenzaamheid,
edelachtbare meneer", verzuchtte
hij, „maar steeds waar ik sting,
kwamen er mense uit de nabij ge
legen camping met vrage en opmer-
kinge die me stoorde." „Al wat ge
vangen? Je gebruikt verkeerd aas
man, je mot zeker nog leren vissen
en dergelijke opmerkingen waren
niet van de lucht." De kleine David
had een afdoend antwoord gevon
den, hij vroeg de stuurlui aan wal
„Hedde zelf enne hengel?" Als net
antwoord dan bevestigend luidde,
dan riep hij„Nou, got dan zelf visse
man" en gemeenlijk verdwenen de
kijkers dan.
„Maar de grote Goliath had geen
hengel", zei de beklaagde veront
waardigd, „hij stond bovedien
ien stuk dur te praote en ok nog
keie ien 't water te schuppe.
„Phu", siste de kolos verachtelijk,
,,'t ware hele kleine kiezeltjes steen".
„U moet wete edelachtbare", ging
hij somber voort, „ik bin een lol
broek, hè en ik stond een moppie
over visse te vertelle." En die ste
nen dan?" vroeg de rechter. „Da's 'n
senuwtrekkie", bekende de zwaar
gebouwde kerel vlot, „dat he'k va
ker as ik iets lolligs sta te vertelle
enne.zelf gooide ie er hele aard
appels in."
„Wat is er verder gebeurd?" vroeg
de rechter aan de kleine man.
„Nou", vertelde deze gretig „en
toen ie daor zo stond te vervele,
werd ik woest en ik wis niet meer
wat ik deej, en toen ie z'n veters
vast ging make heb ik um en douw
tje gegève...." „Ja, ja, en na deze
dappere daad bent u weggerend. De
man had wel kunnen verdrinken",
meende de rechter.
„Ja, daar hebt u gelijk in", repli
ceerde de beklaagde, „maar hij leek
nogal kwaad toen ie daar zo in de
Maas lag en tegen zo'n boom ken
je toch niet vechte, zeg u nou zelf."
Nee, de rechter vond zelf ook dat
je tegen zo'n reus niet op kon en op
moest. Dat mócht zelfs nier, onder
wees hij, in het water schoppen van
zo iemand was overigens ook verbo
den. Daarvoor kreeg het mannetje
een boete van 5 gulden en hij moet
te zijner tijd ook de schade vergoe
den van het door het water bedor
ven pak.
„Als u niet gestoord wil worden,
moet u ergens anders gaan vissen",
beëindigde de rechter zijn uitspraak.
„O, zien daor dan gen toeriste?"
snoof de veroordeelde David. Maar
de hamer viel.
maakt voor 't gezegde: „waarin een minstens één minder valide arbeids-
BUITENGEWOON LAGER ONDER
WIJS EEN ZEGEN VOOR HET
DEBIELE KIND
EN VOOR DE MAATSCHAPPIJ
Voor de meeste ouders is het een
heel moeilijk besluit hun zoontje of
dochtertje naar „de achterlijke
school" te doen. Natuurlijk is het
geen schande als een kind niet vol
ledig mee kan er is ook niet de
minste aanleiding dat de ouders el
kaar verwijten zouden maken over
het defekt van hun kind en na
korte tijd zien vader en moeder dat
meestal wel in.
Eén enkel bezwaar dat blijft be
staan, is dat op scholen voor B.L.O.
(Buitengewoon Lager Onderwijs) de
licht debielen en de ernstig zwak
zinnigen niet altijd gescheiden zijn,
vooral de eerstgenoemden en hun
ouders vinden dit begrijpelijkerwijs
een minder prettige omstandigheid.
Als regel zal het verstandelijk
minder begaafde kind zich op school
voor B.L.O. meer op z'n gemak voe
len en minder verdrietige ervarin
gen opdoen. Het is ook geen pretje
wanneer je bij het spelen op straat
van de anderen steeds te horen
krijgt dat je de allerdomste van de
hele klas bent.
ARBEIDSKRACHTEN
Een vierde deel van de Neder
landse jeugd is op verstandelijk ge
bied minder begaafd. Gezien de de-
biliserende tendenzen in onze sa
menleving wordt algemeen aangeno
men dat het aantal van dit soort
kinderen relatief en absoluut verder
zal toenemen.
In 1947 zijn er wettelijke bepalin
gen gekomen waarin werd vastge
legd dat iedere werkgever met een
personeel van 20 tot 25 werknemers
kracht in dienst moet nemen, ter
wijl erbij grote bedrijven minstens
een debiele arbeider op iedere 50
normalen te werk moet worden ge
steld.
Zo streeft men het ideaal na dat
de arbeidskracht van de minder be
gaafden de gemeenschap ten goede
zal komen, maar ook en dat is
van menselijk standpunt nog wel zo
belangrijk dat deze minder be
gaafden geheel of gedeeltelijk in het
eigen levensonderhoud kunnen voor
zien, dat zij tevreden kunnen zijn
met de bezigheden die ze verrichten,
dat zij voldoening vinden in hun le
ven.
MACHINESCHRIJVEN
Een goede nazorg voor oud-leer
lingen van B.L.O.-scholen is van
zeer grote betekenis voor 'net slagen
van een goede aanpassing op vol
wassen leeftijd. Reeds bij de oplei
ding van de minder begaafde dient
er rekening mee te worden gehou
den dat het milieu waarin zo iemand
later zal komen te werken, niet al
te veel mag afwijken van het mi
lieu waarin hij of zij is opgegroeid.
Vaak zal er daartoe een wat uit
gebreider onderwijs noodzakelijk
zijn dan op de algemene B.L.O.-
school wordt gegeven. Dan moeten
zij al naar hun geaardheid ge
legenheid krijgen behalve de gewo
ne schoolvakken ook wat muziek,
handenarbeid, misschien machine-
schrijven en wat vreemde talen te
leren.
Voor alle zwakbegaafden en dal
geldt weer voor kinderen uit ieder
milieu is het prettig als ze iets
leren van tuinieren en van het huis
houden. Sport en gymnastische oefe
ningen zijn dienstig ter verbetering
van de lichamelijke ontwikkeling en
de „handigheid".
Heden, vrijdag 16 februari, des namiddags om 2 uur zal, ten gemeente
huize van Venray, door de Commissaris der Koningin in de provincie
Limburg de installatie plaatsvinden van de Plaatselijke Commissie voor
de uitvoering van de ruilverkaveling „Lollebeek", waarvan de gronden
zijn gelegen in de gemeenten Venray, Horst en Meerlo.
Deze plechtigheid zal geschieden in tegenwoordigheid van de Burge
meesters uit de streek, vertegenwoordigers van de Centrale Cultuurtech
nische Commisie, van de bij de ruilverkaveling betrokken Rijks- en
Provinciale diensten alsmede van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond.
In het nieuwe Lollebeekplan is voor wat Venray betreft de mo
gelijkheid geschapen dat in de omgeving van Oirlo een tuinbouw
centrum zal komen. Na verloop van jaren hoopt men daar de
bekende kassen te zien verrijzen en van dit agrarisch dorp een
tuinbouwplaats te maken.
Die kassen zien we al bijv. in Cas-
tenray en daarmede is een aarzelend
begin gemaakt met de zgn. glascul
tuur in onze gemeente.
We hebben, als landbouwers ir
deze streken, feitelijk te weinig be
grip wat de Nederlandse kassentuin-
bouw feitelijk wel voor een geducht
economisch bolwerk is. De waarde
van de onder glas geteelde groenten
en vruchten steeg in 10 jaren van
95 miljoen gulden tot 290 miljoen
gulden (in 1960). De export groeide
voor groenten en fruit tot 270 mil
joen in 1960, waarbij dan nog komt
de kascultuur voor bloemen met nog
eens 60 miljoen extra, zodat dus
voor 330 miljoen gulden uit de Ne
derlandse kassen naar het buiten
land vertok.
De becijfering van de financieel
directeur van het centraal bureau
van de landbouwveilingen tonen aan
dat de netto-opbrengst, die bij kas
senbouw per jaar uit een hektare
grond kan halen, bij groenteteelt
60.000 guldens bedraagt (bij bloe
menteelt ligt die becijfering zelfs op
een ton). Stelt men daar tegenover
dat bij akkerbouw en veeteelt die
zelfde hektare 1300,tot 1500,
opbrengt, dan is het geen wonder
dat bij de langzaam doorgevoerde
specialisatie der bedrijven menig
boeren jongeren een oogje waagt aan
de tuinbouw.
VERDERE UITBREIDING DER
TUINBOUW
Mag deze streek dan met zijn ge
mengde bedrijven in vroeger jaren
de tuinbouw wel eens te achteloos
voorbij gelopen zijn, de laatste jaren
is men toch niet meer zo dom om
tuinbouwvergunningen te verkopen
en anderen te laten profiteren van
wat men hier ook kan hebben. De
tuinbouw op de koude grond neemt
dan ook ziender ogen toe. Asperges
teelt, waar men vroegeY weinig ver
trouwen in had, omdat men niet kon
geloven dat de vraag naar deze wit
te stengels zo'n vaart zou lopen,
wordt ieder jaar opnieuw uitgebreid.
De „kwaoje" grond van vroeger
blijkt nu plotseling een stuk te zijn
waarop de boer een goede cent
maakt. Het kost veel werk en veel
tijd bij de oogst, maar de financiële
resultaten zijn niet te versmaden.
Maar ook andere produkten van
de koude grond vinden ieder jaar
opnieuw grotere opbrengsten in de
ze streek. Bloemkool, witlof, vroege
aardappelen en andere vrij kostbare
tuinbouwprodukten worden ieder
jaar meer geteeld en naar de veiling
verzonden.
Langzaam maar zeker breidt het
areaal tuinbouwgrond zich uit, niet
het minst, omdat de boeren-jongeren
graag de kansen aangrijpen cm hier
in op kleinere stukken grotere op
brengsten te krijgen. Dat eist een
goede vooropleiding, maar de voor
beelden van Horst en Venlo om
deze buurten te blijven zijn
een aansporing om datzelfde ook
eens hier te proberen. Dat eist een
gedegen vooropleiding via cursussen
e.d. maar de belangstelling groeit
en steeds meer aanvragen tot toe
wijzing van nieuw teeltrecht door
jonge kwekers, die tot bedrijfsstich-
ting willen overgaan komen bij het
bureau van de Provinciale Voedsel-
commissaris terecht. Anderen, die
niet erkend zijn als groenteteler pro
beren bijzondere teeltvergunningen
te krijgen of via contracteelt voor
de conservenindustrie het hunne
mee te krijgen van de goede op
brengsten uit de tuinbouw.
Ze zijn dan weliswaar aan veel
voorschriften onderworpen, die het
allemaal zo heel gemakkelijk niet
maken, maar dat verhindert niet dat
ook het aantal contracttelers ieder
jaar stijgt.
Hieruit blijkt dus duidelijk dat in
het kader van de specialisatie ook
de landbouwer van deze streek lang
zaam maar zeker ook de tuinbouw
daarbij betrekken gaat en dat vooral
de jongeren veel voor dit onderdeel
voelen.
GLASCULTUUR
Dat daarbij de glascultuur niet die
aandacht krijgt die het verdient is
jammer. In het Westland is de
glascultuur samengedrongen in 'n
kleine hoek, waarbij uitbreiding
niet meer mogelyk is. Rond Ven
lo moeten vele tuinders weg i.v.m.
stadsuitbreiding. Hieruit blijkt wel
dat in de oude centra voor glas
cultuur practisch weinig uitbrei
dingsmogelijkheden zijn.
Daarom liggen er nieuwe kansen
voor jongeren in deze streken. Dt
pessimist, die zegt dat de Nederland
se tuinbouw het in de komende
Euromarkt wel niet zal kunnen win
nen van de verse Italiaanse natuur-
tomaatjes en komkommers, wordt
bestred endoor vakmensen, die het
Nederlandse glasprodukt juist in die
Epuromarkt een wat beste toekomst
voorspellen. Ook al omdat vakman
schap en kennis nog altijd de Ne
derlandse teler een voorsprong
geven
De financiële consequenties van
het zetten van dergelijke glaspalei
zen zijn groot, maar van de andere
kant zijn credieten beschikbaar die
het de jonge teler toch wel gemak
kelijk maken zonder al te zware las
ten een dergelijke kas te kunnen
bouwenDe resultaten bij boe
renleenbanken en andere banken
wijzen uit, dat verre weg het groot
ste deel ver voor zijn tijd de credie-
ten weer heeft afgelost. Een bewijs,
dat de lasten misschien wel zwaar,
maar niet te zwaar zijn. Trouwens
wat kost een nieuwe boerderij en
zit daar de akkerbouwer of de vee
teler ook niet voor enorme lasten?
Men zal er goed aan doen om de
tuinbouw, zowel van de koude grond
als onder glas in de gaten te houden.
De teelt van verschillende produk
ten wordt meer vrij gegeven, zodat
ook de mogelijkheden, mits men er
kend is, groter worden.
FRUITTEELT
Nog een kort woord over de fruit
teelt. De tijden dat het fruit voor
een groot deel afkomstig was van
de boomgaardjes, die de boeren na
bij hun boerderij hadden is defini
tief voorbij. Het publiek stelt der
mate hoge eisen aan kwaliteit en
soort, dat alleen specialisten hier
nog aan kunnen beantwoorden. Dat
is de reden dat veel boomgaarden
„oude stijl" zijn verdwenen, maar
ook „nieuwe stijl" zijn teruggeko
men. Insiders beweren dat dit laat
ste aantal rustig wat groter kan
zijn. Men schijnt te bang te zijn
voor de grote risico's in dit bedrijf,
die er inderdaad ook zijn, maar waar
wel eens al te veel de nadruk op
valt. Men legt zich hier liever toe
op aardbeien en bessen en dergelijk
spul, arbeidsintensief maar ook
lucratief.
Uit dit alles blijkt dat in de rich
ting van tuinbouw en fruitteelt ook
geëxperimenteerd wordt door onze
landbouwers, die in de huidige sa
menleving zich meer moeten specia
liseren, nu hoger eisen gesteld aan
kwaliteit en kwantiteit
Voor wat de tuinbouw- en fruit-
teeltrichting betreft zijn deze eer
ste „beginners" best tevreden over
de keuze ,die ze hebben gemaakt en
die hun in staat stelt op kleinere be
drijven een goed bestaan op te bou
wen.
„Moeder, er wordt gebeld". „Doe
maar even open". En moeder denkt
alweer die bel, die staat niet stil.
„Moeder!"
„Ja?" „Iemand van de Pauselijke
Missiewerk."
„O ja, daar is zondag iets vanaf
de preekstoel gezegd. Met 2 kwartjes
per maand of 3,— per half jaar
helpen wij tegelijk de Paus bij Zijn
zorg voor 750 missiegebieden én
steunen wij de bouw van het semi
narie van Mgr. Theunlssen uit
Schimmert én de kinderen helpen
de noodlijdende kindei-en daar
A.u.b.. geef maar tegelijk voer een
half jaar. Dan maken we het elkan
der niet moeilijk en wij zijn present
aan het missiefront."
„Dank u wel!"
Hebt U ook uw „presentje" klaar
Parochieel Missie-Comité
Rektoraat P «ters
EN DIE TOCH NIET
VERHONGEREN!
Geen maaltijd gaat er thuis voor
bij of de slechte eetlust van Jantje
en Mientje staat in het middelpunt
van ieders belangstelling en ook als
men niet aan tafel zit. vormt dat
„absoluut geen trek hebben" en dat
„werkelijk niets willen eten" van
„dat arme schaap" een geliefkoosd
onderwerp van gesprek.
Nu hebben kleine potjes dikwijls
bijzonder grote oren en waar dit on
derwerp evenals het beruchte bed
plassen meestal met graagte in de
volle aanwezigheid van de kleuter
worden besproken, is het helemaal
niet verwonderlijk als het kind er
na verloop van tijd ook echte kuren
op na gaat houden.
Ieder kind eist graag de aandacht
voor zich op en dat hele slechte eten
is, ook al weer net als bij het bed
plassen, een uitstekend en tevens
gemakkelijk middel om de aandacht
bij voortduring op zich gevestigd te
houden.
ONGEZONDE ATMOSFEER
Wat het eten betreft: ze gaan hoe
langer hoe meer teuten, ze gaan be
paalde dingen beslist niet meer lus
ten. Ze krijgen huilbuien en drift
aanvallen. Ze ondergana de uitge
deelde straffen met hetzelfde genot
als waarmee ze de ter afwisseling
uitgeloofde ijsjes verorberen.
Kortom de huiselijke sfeer wordt
hoe langer hoe troebeler, het samen
spel tussen het kind en zijn ouders
hoe langer hoe onverkwikkelijker,
de onderlinge verhouding voortdu
rend ziekelijker.
De getekende situatie behoeft zich
natuurlijk niet steeds in leze ex
treme vorm te hebben ontwikkeld.
Toch zijn alle elementen daarvan
meestal aanwezig wanneer er spra
ke is van dat grote gebrek aan eet
lust.
OLIEDOMME OUDERS
Het is vaak helemaal ni *t zo ge
makkelijk de eenmaal ontstane be
tovering weer te verbreken. Het is
doorgaans niet voldoende na een
korte toelichting tegen de ouders te
zeggen, dat zij in het vervolg ver
standiger moeten zijn.
Op dit punt hebben zulke ouders
veel te weinig en soms helemaal
geen verstand er. dat is juist de oor
zaak van dit onplezierige en beslist
schadelijke gedoe. Ook mensen met
een goede schoolopleiding, met di
plomas die de moeite waard zijn,
met betrekkingen die niet door de
eerste de beste kunnen worden ver
vuld, kunnen op dit punt oliedom
zijn.
En wanneer dat nu allemaal spo
radisch voorkwam, zouden wij er
nog niet eens over schrijven. Maar
aangezien het „slechte ten" en alles
wat daarmee samenhangt langza
merhand een soort volksplaag
schijnt te worden, willen wij er hier
toch wel eens iets over zeggen.
NIET NAGEWEZEN
Het moet ouders met enige intel
ligentie toch wel iets zeggen dat hun
kind op straat niet met de vinger
wordt nagewezen omdat het er zo
ellendig uitziet.
Moeder zelf spreekt wel over „vre
selijk minnetjes" ,maar het nerveu
ze kind is meestal tenger en dot
heeft verder niets te betekenen,
wanneer de eveneens nerveuze moe
der een kind tenminste niet als een
wankelend skelet beschouwt.
Zulke kinderen leveren in een an
der milieu geen moeilijkheden op.
Dat kan als een soort bewijs gel
den, dat de kieskauwerij niet .alleen)
aan het kind lig:, maar veeleer aan
de omgeving waarin het opgroeit.
Wanneer de dagmenu's voldoende
gevarieerd zijn. wanneer er bij iede
re maaltijd een beet. e keus is, zor
gen de kleuters er zelf wel voor dat
ze niets tekort komen! En ze doen
dat zelfs nog als bij vervelend ge
teut hun bord stelselmatig wordt
weggenomen.