Milder fiscaal navorderingsklimaat
Welkom Euromarkt
Voorbode van nieuwe tariefsverlagingen
Mevr. Rongen
Politierechter
Ingezonden
Vrijdag 19 januari 1962 No. 3
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
f DEN MUNCKHOF N V. VENRAY WPPlfRT AT\ VHOP VPNPAV PM HMQTPPPRM ADVERTENTIEPRIJS 8 cl. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GTRO 1050652 V» LtLtIVUL/iL/ V WVJ1\ V £tlli\ü 1 Ltil VJIVIO 1 I\Ul\L/il PRIJS PER KWARTAAL 1.5# (balten Vennj 1.'
DRUK EN UITGA VS VAN 1
75)
Velen van ons kennen de beslist niet welkome aanslagen in de
Inkomstenbelasting. De daarop vermelde bedragen zijn zelfs te oor
delen naar uitspraken van de minister van financiën te hoog. Zo nu
en dan maken wij echter ook wel eens kennis met een zg. navorde
ringsaanslag. Dit is een aanslag, die de inspecteur van belastingen
oplegt wanneer hij van mening is dat een vroegere aanslag te laag
is geweest. Een dergelijke aanslag kan nog worden opgelegd zolang
nog geen vijf jaren zijn verstreken sedert het einde van een belas
tingjaar. Er moet een grens zjjn waarvan het zo goed als zeker is dat
men fiscaal heeft afgerekend. Bij uitgesproken fraude valt zelfs
deze termijn weg.
ONACHTZAAMHEID MET
OPZET?
Een navorderingsaanslag is vooral
hierom zo gevreesd omdat hij veel
hoger is dan een gewone aanslag.
De te betalen belasting wordt nl.
verdubbeld tenzij de belastingplich
tige aannemelijk kan maken dat de
navordering niet is te wijten aan
zijn grove onachtzaamheid of aan
zijn opzet.
Het is dikwijls echter moeilijk uit
te maken of er nu sprake was van
grove schuld of niet. Dat is een
nogal rekbaar begrip. Belasting
plichtigen die door een navordering
worden getroffen, bewegen dan ook
meestal hemel en aarde om de aan
slag verlaagd te krijgen. Sinds 1954
was 't als regel dat zo'n verhoging
tot 50%> werd verlaagd tenzij het
zonneklaar was dat een ernstige
fraude de oorzaak was, of ook wan
neer een belastingplichtige reeds
vroeger had gefraudeerd.
Zeer terecht zijn inspecteurs wan
trouwend t.a.v. de goede trouw van
belastingplichtigen, bij het achter
wege laten van inkomstenopgaven.
Toch is dikwijls het verzwijgen van
inkomsten beslist niet met opzet ge
daan. De ingewikkelde belasting
regelen waaraan wij thans zijn on
derworpen en de gecompliceerdheid
van het dagelijks leven kunnen
gemakkelijk oorzaak van zijn dat er
een misstap wordt gemaakt.
EEN NIEUWE LEIDRAAD
Het is daarom verheugend dat er
onlangs weer een nieuwe leidraad
voor de belastingdienst is versche
nen die nieuwe richtlijnen geeft voor
de toepassing van verhogingen etc.,
omdat er over het al dan niet op
leggen van die verhogingen nogal
eens misverstand heerste. Nu heeft
zo'n richtlijn wel geen wetskracht,
maar wij mogen toch verwachten
dat het beleid van de inspecteurs op
die richtlijnen wordt afgestemd.
De nieuwe leidraad biedt veel
meer kansen op een verzachte boe-
tepolitiek. Zij past o.i, ook geheel bij
de wens van de meerdex'heid van
ons volk om een milder fiscaal kli
maat te verkrijgen nadat wij in de
wederopbouwperiode na de oorlog
gebukt zijn gegaan onder een zware
belastingdruk.
Wordt er in de toekomst een ern
stige fraude geconstateerd, dan blijft
de verhoging 100 pet. zoals ook in
de zevende uitvoeringsbeschikking
I.B. 1941 staat omschreven. IVie
daarnaast bij herhaling probeert om
de minister van financiën :n beent
je te lichten, wordt bij ontdekking
eveneens getracteerd op een verdub
belde aanslag. Voorts zou men kun
nen spreken van opzet als een lich
tere vorm van overteding der regels.
Voor deze vorm van misstappen
geldt dan in de toekomst een extra
belasting van 50 pet. De normale ge
vallen van grove onachtzaamheid
worden in de toekomst gestraft met
een verhoging van 25 pet. van de
aanslag.
AANVULLENDE AANGIFTE 10%
Inhakend op dit, „normale" zouden
wij kunnen verzuchten dat wij ein
delijk dan eens terugkeren naar
meer normale verhoudingen.
Het komt ook nog al eens voor dat
de aangifte wel terdege met zorg
wordt gedaan, maar dat later toch
blijkt dat er bepaalde inkomsten
zijn vergeten. Als wij ons nooit ver
gisten, zouden wij geen mensen zijn.
Nu kan het best zijn dat dit door de
belastingplichtige wordt ontdekt in
de tijd waarin hij nog geen aanslag
ontvangen heeft. Hij kan het dan
alsnog bij de inspectie opgeven. Is er
wel een aanslag ontvangen maar is
de periode nog niet verstreken
waarin er bezwaar kan worden ge
maakt, dan geve men die inkomsten
bij bezwaarschrift op. Nog dikwijls
wordt er vergeten dat de aangifte
niet minder en ook niet meer dan
Qen hulpmidel is ter vaststelling van
definitief zijn,
dat een
goe-
5 en 15°/o
Het behoeft nauwelijks betoog,
dunkt ons, dat men geen schijn van
kans maakt op deze matige verho
ging wanneer men snel een verbete
ring instuurt omdat men weet dat
de gerechtigheid reeds nadert in de
vorm van een te verwachten contro
le of ander vermoeden.
Zijn wij verplicht om bepaalde in
gehouden belastingen zoals bijv.
loonbelasting af te dragen en ver
geten wij dit dan worden wij voor
taan om onze vergeetachtigheid met
5% extra belast. Blijkt het dat wij
wanbetalers zijn, dan heft de fiscus
10% extra.
Wij hebben de veranderde richt
lijnen inzake verhogingen niet uit
puttend behandeld. Wel wezen wij
op de meest voorkomende verzui
men en nalatigheden met hun on
aangename gevolgen. Hieruit blijkt
dat de verhogingen bij minder ern
stige nalatigheden veel milder zijn
geworden.
VERDERE VERLAGING NODIG
Dit was ook beslist noodzakelijk,
gezien de grote bedragen waarom
het dikwijls gaat. Het was temeer
nodig omdat de nominale inkomens
nog steeds stijgen en de progressie
ve tarievén een steeds hogere af
dracht tot gevolg hebben. De kans
dat een vergissing of fout ernstige
financiële gevolgen zal hebben,
neemt derhalve snel toe.
Wanneer wij de nieuwe leidraad
voor verhogingen trachten te zien
tegen de achtergrond van een meer
gematigd fiscaal beleid dat aan
staande is en dat zo bitter nodig is,
dan zit daar tevens in verdiscon
teerd onze hoop op verdere tariefs
verlagingen vooral bij de loon- en
inkomstenbelasting. Alle inkomens
zullen in 1962 weer trachten te stij
gen. Moet bij dat beeld de progres-
sielijn nog dezelfde blijven? Het is
nauwelijks aan te nemen.
Afdoende antwoord op dreiging van het
internationale communisme.
Voor de E.E.G., de Europese Eco
nomische Gemeenschap is zondag
dan toch ook het nieuwe jaar inge
gaan. Vóór 1 januari hadden de zes
er bij aangesloten landen gereed
moeten zijn met het treffen van de
regelingen, die zullen gelden voor de
tweede fase van vier jaar van de
overgangsperiode van twaalf jaar,
waarbinnen de gemeenschappelijke
markt tot stand moet worden ge
bracht. Dat gelukte niet, doordat in
de sector van de landbouw de Duit
sers huizenhoge moeilijkheden op
wierpen.
De Duitse boer produceert aan
zienlijk duurder dan de boer^ in
Frankrijk, Nederland en Italië en
zonder de beschermende maatrege
len die de regering te Bonn te zijnen
behoeve heeft genomen, zou hij in
de concurrentiestrijd op een vrije
markt geen schijn van kans hebben.
Daar komt bij, dat hij een grote
steunpilaar van de regering-Aden-
auer is; zonder de stemmen van de
Duitse boeren zou de C.D.U. in
West-Duitsland geen meerderheids
partij zijn. Bonn moet dus wel, hoe
zeer het ook voor de gemeenschap
pelijke markt geporteerd is, reke
ning houden met de wensen van zijn
agrarisch kiezerskorps.
IN „GEEN TIJD"
Vooral de Fransen en Nederlan
ders wensten niet voor de Duitse
verlangens te wijken. Omdat de
daaruit voortvloeiende strubbelin
gen niet vóór 1 januari waren over
wonnen en aan de andere kant geen
der zes regeringen het waagde, een
mislukking te riskeren werd op de
conferentie in Brussel de klok door
middel van een juridische grapje
stilgezet. De daarmee gewonnen tijd
heeft men goed gebruikt.
De nationale beschermende maat
regelen zijn nu „in geen tijd" ver-
vnagen door een stel van gemeen
schappelijke heffingen, dat ten doel
heeft de landbouwproducenten in de
leden-staten geleidelijk en zo pijn
loos mogelijk voor te bereiden op de
concurrentiestrijd, die zij straks, ten
bate van de consument, op een gro
te, open markt zullen moeten voe
ren.
Nu de E.E.G., die in de eerste vier
jaren van haar bestaan zo'n groot
succes is gebleken (de produktie
groeide er sneller dan in de beide
andere grote economische blokken:
de V.S. en de U.S.S.R.) de weg vrij
gemaakt heeft voor de 2e fase van
haar definitieve voltooiing, kunnen
de onderhandelingen met Groot-
Brittannië, dat om toelating heeft
verzocht, op volle gang komen. Ook
deze onderhandelingen zullen, ge
zien Engelands bindingen aan de
landen van het gemenebest, niet ge
makkelijk kunnen zijn. Maar aan
het welslagen ervan twijfelt eigen
lijk niemand meer.
DE DERDE MACHT
schepping van een machtig
•opees blok van bijna 300
die beschikken
I technische kennis en
van produktie
neer op de
grote mo
rn de sov
jet-unie. En dat deze tot stand komt,
is voor Engeland politiek en econo
misch even noodzakelijk als voor de
landen van het Europese continent.
De kolossale betekenis, die de
E.E.G. heeft is beslist niet ontsnapt
aan de aandacht van de president
van de Verenigde Staten, Kennedy.
Een groot deel van zijn jaarlijkse
boodschap aan het Congres heeft hij
er aan gewijd. En aan de maatrege
len, die de Amerikaanse economie
zal moeten nemen, om zich aan het
bestaan van de E.E.G. aan te pas
sen Om die maatregelen, die
zullen neerkomen op een gedeelte
lijke afbraak van de Amerikaanse
tolmuren door het Congres goedge
keurd te krijgen, zal de president
een harde strijd moeten voeren. Ook
grote delen van de Amerikaanse
economie, de landbouw niet het
minst, kunnen hun dure en voor de
consument dus onvoordelige pro-
duktiemethoden slechts in stand
houden, door de hoge invoerrechten,
die te hunner bescherming worden
geheven.
President Kennedy echter ziet
verder dan de enge nationale belan
gen. Wat hem voor de geest zweeft,
is een enorm gebied waartoe naast
West-Europa en Noord-Amerika ook
Zuid-Amerika en delen van Afrika
en Azië zullen moeten behoren, dat
in een vrije economische samenwer
king ten bate van de algemene wel
vaart de goederen, die de mens be
hoeft, op de gemakkelijkste en goed
koopste wijze zal produceren.
In de schepping daarvan ziet hij,
met recht, een afdoend antwoord op
de dreiging van het internationale
communisme.
VOORLICHTING
In de Helmondse Courant schrijft
Paul Kuypers over deze kwestie o.a.:
De tweede fase in de ontwikkeling
van de éne Europese markt wordt
geacht met gepasseerd nieuwjaar te
zijn ingegaan en, anders dan toen
de integratie vier iaar geleden in
gang werd gezet, gaat nu ook de
landbouw meedoen. Wanneer men
weet, dat 't exportpakket van ons
vaderland nog altijd voor een-derde
uit landbouwprodukten bestaat, dan
beseft men terstond van hoeveel be
lang de nu genomen maatrege
len voor onze nationale economie
zijn.
Hoe belangrijk ook, we hebben bij
het vernemen van dit goede nieuws
toch niet allereerst gedacht aan on
ze handelsbetrekkingen, maar, voor
al aan onze eigen boeren.
Zij delen immers hun lot met be
roepsgenoten, die in Umbrië en
Apulië nog barrevoets hun akkers
betreden, met vakbroeders in de
Maritieme Alpen die 2 oppertjes
hooi met een ezeltje van de berg
weiden halen, met de landbouwers
uit de Duitse Eifel, die nog met os
sen ploegen, met de bietenboeren
van Noord-West Frankrijk, met hun
Luxemburgse collega's die vaak zin
gend door de paradijselijke dreven
van hun hertogdom komen, met de
keuteraars van Vlaanderen, met de
heerboeren ook die in al deze landen
huizen als kastelen bewonen en die
dit waarschijnlijk wel zullen willen
blijven doen, met de weide-boeren
ook in het eigen Friesland of in de
beide Hollanden.
De betekenis van het genomen be
sluit is nauwelijks te overschatten.
Het gaat ons te ver, om reeds nu en
in dit verband over allerlei techni
sche bijzonderheden te gaan schrij
ven, maar op één bijzonderheid wil
len we toch wel wijzen. Afgesproken
is, dat voor wat de vaststelling van
de prijzen betreft, wordt uitgegaan
van de rfesultaten zoals die op goed
geleide bedrijven werden verkregen.
Dat is voor ons land als geheel een
geruststellend feit. Maar voor onze
hoek, is het niet zo gunstig£öat, op
verzoek Duitsland, de graan
prijzen voorlopig buiten de overeen
komst zijn gehouden, want het is
juist 't graan, dat als het ware het
Vloed van onze gemengde bedrijven
itmaakt: onze boerderijen produce
ren met graan eieren, men mest er
varkens en piepkuikens mee en ga
zo maar verder. In dit stadium zijn
wij niet in staat te achterhalen wat
er terzake van die graanprijs precies
is afgesproken, maar dat zal in de
komende dagen beslist wel in détails
worden bekend gemaakt.
Waar we nu vooral ook de nadruk
willen leggen dat is op de noodzaak
om onze boeren op uitgebreide
schaal voorlichting te geven omtrent
hetgeen er in Brussel gebeurd is en
over wat voor hen de gevolgen zijn.
Met de introductie van het Land
bouwschap is duidelijk genoeg ge
bleken dat heel veel verzet ertegen
voortsproot uit onkunde. Laat dat
hier niet weer gebeuren. Het is de
gewoonte van landbouwkringen om
des winters studiedagen te houden.
Laat men aan deze zaak gerust een
aparte studiedag wijden.
25 JAAR VOORZITSTER
BOERINNENBOND.
Wie in het verenigingsleven „zit",
zoals men dat zegt, weet hoe dik
wijls dit teleurstellingen met zich
brengt. Dan blijkt zo dikwijls dat
veel van wat het bestuur bedacht
en uitgewerkt heeft te weinig of
geen belangstelling trekt bij de le
den. Om dan de moed er in te
houden, om dan telkens opnieuw
toch weer te beginnen, valt niet
mee.
Uit dat oogpunt bezien is het zil
veren jubileum van Mevr. Rongen-
Strijbos uit Oirlo al merkwaardig.
„Wieskes Dien" zoals ze misschien
beter bekend is, viert in maart a.s.
namelijk haar zilveren jubileum als
voorzitster van de afdeling Oirlo van
de Boerinnenbond en als voorzitster
van de Kring.
Om 25 jaren lang voorzitster te
zijn, valt beslist niet mee, al moet
men de Oirlose boerinnen meegeven,
dat ze voor hun standsorganisatie
wel veel voelen. Ze werd in 1935
door Pastoor Gerards en Meester
Peters als een der eerste boerinnen-
bonden in het Venrayse land opge
richt en mede door het leiderschap
van Mevr. Rongen heeft in deze or
ganisatie altijd vaart gezeten en was
de belangstelling voor het werk der
afdeling altijd goed te noemen.
Trouwens het feit dat zij betrek
kelijk vlug als voorzitster van de
toenmalige kring HorstVenray en
later van de kring Venray werd ge
kozen zegt genoeg hoe de leden haar
werken en streven wisten te waar
deren. In alle 8 afdelingen van de
kring was en is Mevr. Rongen een
graag geziene gast waar ze niet al
leen dikwijls komt maar ook haar
woord weet te doen en goed thuis
blijkt te zijn in de vele problemen
van. de tegenwoordige tijd.
Ook op de hoofdbestuursvergade
ringen is zij een graag geziene gast
en op de vormingsdagen ontbreekt
ze nooit. „Als men bij wil blijven,
moet men daar komenis haar
bondig bescheid.
Om „bij" te blijven volgde zij op
i-jarige leeftijd nog de Boerenleer-
gangen en slaagde met lof. En wie
met haar praat, ervaart dan dat deze
dame de problemen en moeilijkhe
den zeer goed kent en er zich in
heeft verdiept als weinig anderen.
Bescherming Bevolking is zulk een
onderwerpZe heeft de nood
zaak van een betere kennis van deze
materie ingezien, ook voor de boe
rinnen, heeft er studie van gemaakt
en op menig vergadering gesproken
over het nut van zelfbescherming.
Het feit dat zij een keer candidaat
is gesteld voor de gemeenteraad
toont duidelijk aan, dat als er da
mes in dit college een plaats moes
ten hebben, zij een van de eerste is,
die daarvoor in aanmerking komt.
Praat met haar over de voorbije
25 jaren, dan is er een zekere wee
moed om wat voorbij is. Als stands
organisatie is de boerinnenbond
nooit, wat men zo noemt, een strijd
organisatie geweest. Het was feite
lijk meer een vereniging van dames,
die met dezelfde problemen tobden
in huis en bedrijf en die in ondei"-
linge gesprekken een deel van die
problemen probeerden op te lossen
aan de hand van deskundige advie
zen die hun organisatie gaf en geeft.
Die om voorlichting kwamen bij
hun moeilijke taak, mede-bestuur
ster te zijn op hof en bedrijf en die
in hun organisatie eens wat ont
spanning kregen van het zware en
dikwijls moeilijke werk op de boei--
derij. Aan dat alles leiding te kun
nen geven was geen lichte taak, eis
te naast veel voorbereidend werk
ook veel gesjouw en voorafgaand
overleg, maar Wieskes Dien was dat
nimmer teveel. Mede omdat zij wist
hoe belangrijk juist voor de boerin
nen het werk van de organisatie is.
Er is veel veranderd, in deze afge
lopen 25 jaren, ook op de boex-derij.
waar de boerin langzaam maar ze
ker komt te staan voor een andere
bedrijfsvoering, voor modernere ge
reedschappen en hulpmiddelen, voor
vele nieuwe dingen, die enei-zijds
haar werk wat verlichten anderzijds
toch ook weer problemen met zich
brengen. Dat heeft zijn weerslag ge
vonden in de organisatie en de lei
ding heeft zich niet alleen daaraan
aan moeten passen, maar heeft dik
wijls een en ander moeten stimule-
i-en. Het is de gx'ote verdienste van
Mevr. Rongen-Stxdjbos in de afgelo
pen 25 jaren altijd en onverdroten
op haar post te hebben gestaan en
een belangrijke bijdi-age geleverd te
hebben tot de ontwikkeling, de ont
spanning en de gemeenschapszin van
de Venrayse boerinnen. En daarom
zal er feest zijn wanneer op 30 ja
nuari a.s. de Oix'lose boerinnen
Mevx*. Rongen in de bloemen gaan
zetten. En op 8 februari in Well als
de kringvergadering een en ander
nog eens gaat overdoen. Want dan
herdenkt men dit zilveren voorzit
sters-jubileum en we twijfelen er
niet aan of dan zal nog eens duide
lijker dan in een kort krantenartikel
mogelijk is de verdiensten van deze
dame geschilderd worden.
Laten wij volstaan met te zeggen
dat het een werkelijk verlies is voor
de boerinnenorganisatie in onze ge
meente als Mevr. Rongen zou be
sluiten de voorzittershamer neer te
leggen van de boexinnenorganisatie,
die zij onder dikwijls zo moeilijke
omstandigheden zo trouw heeft ge
diend.
,,'t Is bijzonder slecht Nederlands"
zei de politiex-echter hoofdschud
dend, terwijl hij het briefje nog eens
herlas. ;.U bent er een van de droe
vige voorbeelden van, dat ons lager
onderwijs eigenlijk zinloos is". Dit
neemt niet weg dat de justitie het
briefje wel serieus heeft genomen.
De winkelier die het geschreven
heeft, moest voor het hekje komen.
De overbuurman van de verdach
te winkelier is ook winkelier, en de
beide mannen beminnen elkander
niet. Dat komt tot uiting in de
laaiende etalagereclames, waaxin zij
dezelfde artikelen aanprijzen, en in
allerlei kleine speldeprikjes dwars
over de stx-aat. Dit is een eeuwenoud
middenstandsprobeem: wie het zelf
de vex'koopt, meent, dat hij niet de
zelfde belangen heeft.
Na allerlei kleine schermutselin
gen haalde de winkelier uit voor de
grote slag. Hij kroop achter een
schrijfmachine en tikte moeizaam en
met de tong een eindje uit de mond
het gewraakte briefje, compleet met
taalfouten. Hij tikte er als brief
hoofd Kamer van Koophandel boven
en onderaan waar tussen twee re
gels nog wat ruimte overbleef,
plaatste hij een bijzonder zwierige
en opzettelijk onleesbare handteke
ning.
In het bx*iefje stond dat buurman
voortaan geen matrassen en dekens
meer mocht verkopen en dat daarop
controle zou worden uitgeoefend. De
aanblik van het geheel gaf geen
gunstige indruk van het ontwikke
lingspeil van de middenstand, dat
de Vestigingswet al sinds tientallen
jaren tx*acht te verhogen. Maar dat
neemt niet weg dat buurman er wel
even van schx'ok.
Hij haastte zich naar de politie
om te vragen of hij nu strafbaar
was. De politie bekeek het briefje
fronzend belde naar de Kamer van
Koophandel en legde vervolgens een
zwax-e hand op de schuldige schou
der van de winkelier aan de over
kant, die nu verdachte was. Hij had
het document ontworpen en uitge
voerd in de hoop zijn concurrent
wederrechtelijk te dwingen deze ar
tikelen niet meer te verkopen.
De officier sprak van concurren-
tienijd toen hij 250,boete vor
derde. Maar de raadsman wist er 'n
foefje op. Het is wel gemeen, zei hij.
En eigenlijk moest de verdachte
straf hebben. Maar hij kan geen
straf ki-ijgen. Het middel was on
deugdelijk. Als je iemand wilt dood
steken met je zakdoek dan krijg je
ook geen straf omdat het middel on
deugdelijk is. Dat zelfde geldt hier:
Het briefje was zo knullerig, dat
iedereen met zijn klomp kon voelen
dat het niet van de Kamer van
Koophandel kwam, die als een net
te instelling bekend staat. En al was
het wel een goed briefje geweest,
dan deugde het als middel nog niet,
want de buurman mocht wél dekens
en matrassen verkopen. Hij heeft
geen vergunning nodig omdat hij
dat sinds mensenheugenis heeft ge
daan.
De rechter keek nog vol afgrijzen
naar het getikte vod. Dit zijn zeer
eenvoudige lieden, zei hij. Misschien
spits in kleine zaakjes, maar zij
hebben het buskruit niet uitgevon
den. Dat hoeft ook al niet want het
is er al. Maar zulke mensen liggen
halve nachten wakker als ze een ge
typt briefje krijgen. Daarom is het
wel een complete strafbare poging.
Allermiezerigst, zei hij, hoe in een
klein plaatsje, kleine mensjes met
miezerige dingetjes eikaars leven
vergallen. Hij kwam met de min of
meer symbolische straf van zestig
gulden er van af. Het vermoorden
van onze taal is helaas niet straf
baar.
K.A.J. VENRAY
Geachte Redactie.
Gaarne verzoeken wij U te mogen
reageren op een artikel in Uw blad
van 15 dec. 1961, getiteld „Venrays
Verenigingsleven". De schrijver van
dat artikel blijkt zeer pessimistisch
te zijn over de jeugdstandsoxganisa-
ties in de Kom van Venray, met na
me wat betreft de K.A.J. Een derge
lijk pessimisme betreuren wij ten
zeerste. Het veroorzaakt een sterke
afbrekende invloed op het edelmoe
dig streven van enkele jongeren on
der ons, om zich voor hun mede
jongeren in te zetten. Wat ons voor
al grieft, is dat de schrijver niet vol
doende geïnformeerd is betreffen
de de huidige stand van Venrays
K.A.J.
De K.A.J.-organisatie heeft nl. de
laatste jaren in veel afdelingen van
Nederland en ook hier ter plaatse
een duidelijke koerswijziging onder
gaan. Omdat bleek dat de KAJ in de
oude zin van een soort patronaats-
of ontspanningsbeweging heel wei
nig aansluiting vond bij de feitelij
ke verwachting van de jonge arbei
ders (deze situatie schijnt schrijver
alleen maar te kennen) is men het
er over een andere boeg gaan
gooien. In feite komt dat nu neer
op Kexm-werking onder de Kath.
Arbeidersjeugd. Dit is modem stre
ven, dat ook bij veel andere organi
saties valt waar te nemen. Deze
kern-werking behelst twee zaken:
zelfvorming en activiteit Om dit
voor onze plaats concreet te maken:
elke twee weken 's maandagsavonds
komt in het gebouw van de levens
school een gx-oep van ongeveer 10
jonge arbeiders (pioniers) bijeen om
samen te praten over levende on
derwerpen en na te denken over een
punt van actie onder de arbeidende
jeugd. Wij willen daarmee onszelf
vonnen en van daaruit iets voor de
anderen betekenen. In het afgelopen
jaar hebben wij vele gespreksavon-
den gehouden. Daaruit is een school
verlatersactie gegroeid, een actie
voor die jongens, die met 14 jaar de
schoolbanken verlieten en meteen
het bedrijfsleven inrolden. Nu wordt
er gewerkt aan een uurloonactie ten
bate van de jeugd in Latijns-Ame-
rika. Verder aan 'n actie voor mili
tairen. U moet niet verwachten, dat
dit grootscheepse acties of manifes
taties zullen worden. Dat willen wij
niet. U zult ons waarschijnlijk ook
niet meer zoals vroeger met de vlag
door Venrays straten zien lopen.
Wat wij willen is onszelf dienstbaar
maken. Wij menen dat dit streven
van harte is toe te juichen en eerder
een bemoediging waard is dat een in
de hoek gestopt worden met een
pessimistisch schouderophalen.
Hoogachtend,
De KAJ-PIONIERS
Antwoord Redactie:
In de beschrijving van de Ven
rayse verenigingen is inderdaad de
KAJ op grond van wat nu blijkt
onjuiste informaties weliswaar
niet in de hoek gestopt dan toch wel
te pessimistisch beoordeeld. Er was
bekend dat van de oude massale
Kaj otters-beweging weinig meer
over is. Doch dat de kem een derge
lijke activiteit ontwikkelt als hier
boven beschreven, was ons niet be
kend en schijnbaar ook niet alle
KAB-mensen die hiervoor geïnfor
meerd werden. We vermelden deze
activiteit dan ook gaarne en hopen
dat hun werk zodanig aanslaat bij
de arbeidersjeugd dat velen zich
aansluiten bij deze jeugdstandsorga-
nisatie.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon
dagnacht 2 uur.
Dr. L. COENEN
Hensseniusstraat Telefoon 1878
Uitsluitend voor spoedgevallen 1
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. Janssen, Kard. van Rossum-
straat, tel. 1504.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.g.g. 2116