'eniays historie Viukte veidelinq ONBEKEND op 't industrieterrein Bekendmaking WELVAARTS Vrijdag 24 november 1961 No. 47 Twee en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAÏ WPRKRI AH VOOR VTTIVTR A V PN OM^TRPIfPN ADVERTENTIEPRIJS 8 et. per mm ABONNEMENTS- QROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 LTRO 1050652 II LiLiliOLnL/ '«uA IwlAl\rt 1 üll tJIViJ I IVUlAuil PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bulten Venray 1.75) Een oude landkaart in een winkel te Amsterdam liet Rode zien als een der plaatsen van het graafschap Geldern Dan staat men zo te denken, hoe weinig we feitelijk toch wel weten van onze eigen plaats en streek De verzamelaar heeft het boek van Roothaert over de Spaanse tijd, waarin hij de strijd van pastoor Jacobs uit Deurne beschrijft tegen de Hollandse protestantse overheer sing, waaraan het kruis op de Gro- tenberg te Ysselsteyn, nog herin nert. Hij heeft misschien 'n beduimeld en oud programmaboekje, waarin de geschiedenis van de Grote Kerk beschreven staat, heeft het boekje over de Vredepeeltwisten en mis schien nog wat uitknipsels uit oude kranten van van Beurden, de ka daster-man met zijn geschiedenis hobby. Hij zal verder bij zijn verzame ling de gedenkboeken hebben van het Lyceum, van Jerusalem, de Min derbroeders en Huize Servatius en heeft nog onlangs het gedenkboek van Huize St. Anna te pakken zien te krijgen En dan mag hij terecht trots zijn op die spullen, want die heeft nog lang niet iedereen Maar dat is dan ook alles wat er van Venrays historie vastligt, afge zien van enkele losse publikaties in geschiedkundige en andere tijd schriften. Een zielloos beetje, waar van al langer hoe meer verloren gaat Er zijn zeker dingen aan te wij zen, die voornamer zijn dan de samenstelling van Venrays ge schiedenis. Maar het is en blijft een gemis, dat men steeds opnieuw voelt ?saaAV9§ uapii§ yCejuaA ui uaiaoui aa zijn en dat van de hoedenmakers was zelfs bekend Er zijn hier glasbranderijen ge weest, maar waar en hoe weet nie mand Wat heeft die betrekkelijk kleine groep ingezetenen bezield die rond 1400 de grote peelkathedraal hebben gebouwd, een kerk zo enorm voor dat kleine dorp, dat men thans nog met verbazing daar naar kijkt Hoe zijn de dorpen en de kom ontstaan. Hoe zat dat met Oirlo? Was dat een eigen gemeente, een eigen parochie Zo zijn er tientallen punten op te noemen. Vragen, waar men iedere dag tegen aan botst en waarop geen antwoord te vinden is, noch schijn baar is te krijgen Een stel enthousiaste mensen hebben er hele werkdagen aan be steed om zo links en rechts op goed geluk af Venrays bodem te door woelen en hebben de overtuigende bewijzen op tafel gelegd, dat hier honderden jaren voor Christus men sen hebben geleefd en gewerkt Maar vanaf die tijd tot ruim 1400 is er practisch niets bekend (afge- oude ansichtskaarten in de vuilnis emmer gooit, omdat men ze moe is. Nog dagelijks gaat er kostbaar materiaal verloren en we hebben er geen tijd en geen plaats voor. Terwijl andere plaatsen als Deur ne, Boxmeer, Gennep, Helmond, Venlo, om maar in deze buurt te blijven een keurig plaatselijk museum hebben en men zich in Kevelaer in een paleis waant, heb ben we hier nog geen zolder be schikbaar om tenminste te kunnen bewaren, wat enkele enthousiaste lingen nog redden van een algemene ondergang We hebben zelfs nog geen ge schiedenis over de grote verwoes ting en zijn t.a.v. de hele Venrayse historie aangewezen op wat de kloosters en inrichtingen hier heb ben bewaard We spreken over evolutie, over omwenteling in Venray en geven daarvoor terecht kapitalen uit Maar voor de historie, om te behou den wat 't voorgeslacht deed, daar voor is geen geld Wat zijn we toch arm Terwij! in de Venrayse gemeenteraad vroede vaderen zich het hoofd breken over de uitbreiding van het industrieterrein zijn de bestaande bedrijven op het oude terrein steeds bezig met uit breidingen. Een teken van gezonde groei, een teken, dat de in dustrialisatie van onze gemeente steeds verder voortgaat. In een apart artikel elders in dit blad vindt U enkele moeilijkheden beschreven, waarmede deze indus trie tobt. Die moeilijkheden verhinderen echter niet een voortdurende bouw activiteit in deze industriële sector, die het beste tot uitdrukking komt in de voortdurende groei van de in dustrie op Venrays industrieterrein. Dat begint al vooraan, waar aan nemer Dinghs volop bezig is de nieuwe WERKPLAATS VOOR MINDER-VALIDEN voor de winter onder dak te krijgen. Een keurig bouwwerk, waarin, zoals we reeds eerder meldden, nu einde lijk deze mensen een menswaardige werkplaats krijgen. Het noodgeval op de Kruisstraat is inderdaad uit al zijn naden ge kraakt, én door de groei van 't aan tal mensen dat uit deze hele streek hier werkgelegenheid vond en door de grote productie, die vervaardigd werd. Het werd een bekrompen boel, maar dank zij de nieuwe werk plaats die zich specialiseert in de toelevering en de afwerking van verschillende producten van de Ven rayse industrie, krijgt men nu ein delijk wat meer ruimte en kan daardoor efficiënter gewerkt wor den in een omgeving, die volkomen is aangepast aan de wensen en de behoeften der minder-validen. De overgang naar het normale bedrijfsleven wordt er alleen maar gemakkelijker door. Ook letterlijk, doordat ze vlak bij het industrie terrein ligt. NELIPAK Daarnaast is men bij Nelipak nog volop bezig met de uitbouw van deze verpakkingsindustrie waarin grotendeels meisjes werkzaam zijn. Men kan rustig zeggen, dat hier de laatste jaren feitelijk niets an- zien van enkele documenten rond ders gedaan is dan gebouwd wor de Vredepeel-vechterij) En van na die tijd is ook nog te veel duister. Het is allemaal zo jammer, dat hier nog steeds niets aan gedaan wordt. Dat we feitelijk een gemeente zijn zonder geschiedenis, vindt men doodgewoon, terwijl andere en klein<ere plaatsen verschillende banden vol geschreven hebben over hun verleden. Wij weten nog niet eens of God fried Hensen nu Hensenius heet of Henschenius Het lijkt er op, dat ons dat feite- allemaal geen bliksem interesseert. We hebben schijnbaar het verle den niet nodig om daarin de lessen voor de toekomst te vinden. We vinden het niet nodig nader in te gaan op de ongetwijfeld rijke histo rie van onze plaats en te bewaren wat er nog behouden kan blijven van die geschiedenis. We lijden aan een geestelijke ar moede, zonder dat we daar erg in hebben en zonder dat we er ons dik over makenWat we zelf presteren schijnt zo belangrijk, dat we de prestaties van onze voor ouders niet meer willen zien. We hebben al eens eerder ge pleit om toch te komen tot een streek-archivaris, als we dan zelf niet een hele kracht betalen kun nen. En we blijven dat doen. We blijven dat doen zolang men elders voor een winkelruit kaarten van en over Venray ziet liggen, waarvan we hier totaal geen weet hebben. Zolang we in boeken over andere gemeenten bepaalde conclu sies t.o.v. Venray vinden, die ons feitelijk brandschatten als beelden - dieven. Zo lang we niets maar ook niets weten van dat voorgeslachten gedaan hebben, ook voor ons We blijven daarop hameren, zo lang als het onmogelijk schijnt iets van het oude Venray in foto's of tekeningen terug te halen en men den. Het bestaande bedrijf bleek al gauw te klein, mede door de opslag van zo veel artikelen, die hier door vaardige meisjeshanden in alle mo gelijke variaties worden verpakt. We realiseren ons te weinig, dat we feitelijk met een Amerikaans aan doende industrie te doen hebben, die voor de toekomst nog van groot belang kan zijn. De verpakking van alle mogelijke artikelen is in Amerika een beroep op zich geworden waarbij de aard van de verpakking en de manier waarop aleen al knappe reclame mensen voortdurend bezig houdt. Men heeft dat overgenomen, ook in Nederland, waar men echter met het probleem zat, dat de kostbare machines voor één bepaald bedrijf te kostbaar werden. Konden deze machines draaien voor andere bedrijven en als het ware continu in bedrijf zijn, dan waren de verpakkingskosten een heel stuk lager, terwijl zelfs nog een beter effect te bereiken zou zijn. Welnu Nelipak is zulk een ver pakkingsbedrijf geworden, waar be halve vele cosmetica^artikelen, ver- bandstoffen e.a. worden verpakt. Daarbij spelen de plastics en het bedrukken van deze plastics een grote rol, om nog te zwijgen van het steriel maken der verbandstof- fen. Nieuwe procédés worden voort durend beproefd en zo is men al bijna een jaar bezig met de z.g. skin- en blisterverpakking, een laatste snuf je op het gebied van verpakken, of liever omhullen met plastic, De vele en grote aanvragen uit de landen van de Benelux hebben al gezorgd, dat de laatste jai'en de om zet verdriedubbeld is, maar uitbrei ding is noodzakelijk om aan de steeds groter wordende vraag te voldoen. Daarom heeft men beslo ten om de bestaande 400 m2 uit te breiden met ruim 850 m2, terwijl men ook nog verdere uitbreidings plannen heeft, maar die heeft men even in de ijskast liggen Bouwen kost per slot van reke ning ook geld. Maar die eerste flin ke uitbreiding is dan bijna klaar en ook Nelipak ziet met vertrouwen de toekomst in. Temeer waar ook nog plannen klaar liggen voor een behoorlijke vergroting van het bestaande kan toor, waardoor ook de administra tieve rompslomp vlotter en beter af gewerkt kan worden. Nelipak volgt in deze dus 't voor beeld van de zuster-onderneming, Nelissen aannemingsbedrijf, over wiens uitbreidingsplannen we reeds eerder berichtten. BARNEVELDSE EIERHANDEL Bij de Fa. Schuier, beter bekend als de Barneveldse Eierhandel heeft men zo tussen door aan de nieuwe fabriek ook nog 600 m2 aangebouwd. Ook een gezond teken, al gaat hier de uitbreiding voornamelijk om ruimte te krijgen voor het vele ver pakkingsmateriaal „Men heeft niet kunnen voorzien" aldus de heer Schuier, „welk een geweldige vlucht de klein-verpak- king van eieren in enkele jaren zou nemen". Was het voor enkele jaren nog de gewoonte, dat de eieren per kist werden afgeleverd, een kist, die la ter veranderde in de bekende wa fels, waarin zo'n 30 eieren werden gezet. Door de opkomst van de zelfbe dieningszaken in Duitsland maar ook in ons land werd de vraag naar de verpakking van enkele stuks eieren al maar groter en ook de eierhandel moest hieraan voldoen. Zo worden bij de Barneveldse Eierhandel duizenden en duizen den eieren verpakt in handige doos jes met 6, 10, 12 en 18 stuks. Doosjes, die een lust zijn voor het oog en het de winkelende huisvrouw mogelijk maakt om zonder ongeluk ken bij haar boodschappen enkele eieren mee naar huis te brengen Dit verpakkingsmateriaal vraagt natuurlijk meer opslagruimte en hoofdzakelijk om dat op te bergen is dat stuk van 600 m2 er bij geko men Maar van de andere kant is het ook zo, dat door de steeds groter wordende eierproductie de aankoop daarvan en de afzet Venrayse eieren via de Barneveldse Eeierhandel tot aan de Rivièra en tot Rome toe ge bracht worden. Want deze heren zit ten niet met hun handen in hun schoot. IntegendeelDeze nieu we uitbreiding is daarvan wel een deugdelijk bewijs N.V. JANSSON Op het directiekantoor van de N.V. Jansson komt men plaats te kort voor tekeningen en berekenin gen van een nieuw gedeelte, waar voor de rijksgoedkeuring gevraagd gaat worden binnen afzienbare tijd. De 5000 m2 vloeroppervlakte blijkt nu al te klein te zijn voor de vele, vele opdrachten uit binnen en bui tenland, die binnenstromen. De 50 man personeel kunnen on mogelijk aan alle aanvragen vol doen, terwijl ook ruimtegebrek i.v.m. machines en opslag al om de hoek komt kijken. Daarom heeft de directie besloten om er nog een lap van 5000 m2 op pervlakte bij te leggen, waarmede men volgend jaar hoopt te starten. Vooral de verschillende appara ten op medisch terrein blijken een dermate groot succes te zijn dat de huidige productie te klein is om aan alle aanvragen te voldoen, waar naast dan ook nog de normale kaas vormen lopen en de stalen aanrech ten. „We ziin meer dan tevreden", al dus de heer Jansson „en hebben in begin October al bereikt, wat we voor einde december gepland had den, zonder verhuizingen en wat dies meer zij „Maar om te blijven voldoen aan de steeds groter wordende vraag naar onze fabrikaten moeten we uit breiden en U ziet dat we op papier al een heel stuk verder zijn. Nu is het duimen dat de betreffende in stanties hun medewerking zullen ge venDus ook hier weer - ter nauwernood na de opening van de eerste hal - alweer plannen voor uitbreiding en nieuwbouw N.V. INALFA Een van de oudste bouwers op het oude industrieterrein is wel de N.V. Inalfa, die practisch voortdurend aan het uitbreiden geweest zijn. Ook zij hebben de nodige plannen doch men heeft ze opgeborgen Directeur Knoet zegt kort en bon dig dat het weinig zin heeft om de zo noodzakelijke uitbreidingen in be weging te zetten als door gebrek aan arbeidskrachten in de andere hallen al werk moet blijven liggen en opdrachten moeten worden terug gestuurd Men heeft al van elders arbeids krachten aangetrokken om het al lemaal te kunnen bijbenen, maar 't gebrek aan woonruimten maakt het erg moeilijk die mensen hier te hou den. Ja, 't is zelfs zo, dat men men sen verliest, zoals b.v. de Ambon- nezen, omdat die elders wel huizen krijgen „Als we zekerheid hadden dat we voor die nieuwe hal mensen zouden kunnen krijgen, waren we morgen aan het bouwen, want opdrachten liggen daarvoor te overMaar zo heeft het geen zin Het is een tikkeltje droef afscheid aan dit industrieterrein, waar men op zovele plaatsen een opmerke lijke groei en uitbreiding ziet. Maar het is misschien ook wel 'ns goed dat we zo met ons neus op die moeilijkheden worden gedrukt en dat men ons ook eens de scha- duwzijde(n) laat zien. Hierover vindt U in een ander ar tikel meer Op de secretarie van de gemeen te Venray ligt ter inzage een ver zoek met bijlagen van de N.V. Gulf (Nederland) Blaak 32 Rotterdam, om vergunning tot het oprichten van een benzinepompinstallatie met di verse electro motoren met een ge zamenlijk vermogen van 1,5 pk, te Venray Beekweg 9. Eveneens ligt ter inzage een ver zoek met bijlagen van de N.V. Shell Nederland Verkoopmaatschappij, Wassenaarseweg 80 Den Haag, om vergunning tot het oprichten van een benzinepompinstallatie met 4 electro-motoren, gezamenlijk ver mogen 3,5 pk, aan de Maasheseweg, hoek Akkerweg, C 7773. Schriftelijke bezwaren tegen het verlenen van de vergunning kan een ieder gedurende tien dagen na dag tekening van deze bekendmaking inbrengen bij het gemeentebestuur, waar dit verzoek ter inzage ligt. De ingekomen bezwaarschriften wor den mede ter inzage gelegd. Mondelinge bezwaren kan een ieder persoonlijk of bij gemachtigde inbrengen op een openbare zitting, te houden op 8 december 1961 om 11 u. in het gemeentehuis te Ven ray. Beroep tegen een beschikking kan later o.a. slechts worden ingesteld door: a. een inwoner van een gemeente waar deze openbare kennisge ving is geschied, mits hij in per soon of bij gemachtigde op de bovenbedoelde zitting is versche nen; b. een andere belanghebbende, mits hij binnen de gestelde ter mijn schriftelijk bezwaren heeft ingebracht. Venray, 20 december 1961. Burgemeester en wethouders van de gemeente A. v. DIJCK, loco-burgemeester. H. VORST, secretaris. Opnieuw gaan wij een tijdperk tegemoet van grote sociale span ning. Zo omstreeks de jaarwisseling zal een aantal collectieve arbeids overeenkomsten moeten worden herzien en het is beslist geen ge heim, dat daarbij zal worden aan gedrongen op een nieuwe loonsver hoging. De regering zit daarover enigszins met de handen in het haar. Zij is ervan overtuigd, dat ver dere forse loon- en prijsverhogin gen ons economisch leven schade zullen doen. Anderzijds zijn in het verleden verschillende keren de looneisen uit gesteld met de opmerking, dat vóór 1 januari 1962 aan een verdergaan de loonherziening niet meer zou worden gedacht. Ook de organisaties van over heidspersoneel hebben dit verhaal meer dan eens gehoord. Hebben wij het goed begrepen, dan heeft de regering in haar prog nose van de toekomstige welvaarts- status van ons land verwacht, dat de economische activiteit geduren de 1961 zou verminderen. Dit blijkt gelukkig een misrekening te zijn ge weest. Nu de welvaartspomp nog volop werkt, rijst inderdaad de vraag of er tot verdergaande loonsverhogin gen moet worden besloten. PRODUKTIVITEIT VERMIN DERDE Welke factoren staan aan een stijging van lonen en priizen in de weg? In de eerste plaats heeft de krap pe arbeidsmarkt al veel van het toekomstig loonplezier bedorven. Die schaarste aan krachten heeft er al toe geleid, dat menigeen meer loon mee naar huis neemt, dan op basis van de loonregels juist zou zijn. Vervolgens heeft die arbeids- schaarste een verslapping van de ijver tot gevolg. Die verslapping is merkbaar aan twee fronten. Zij werkt een toekomstige verbe tering van de produktiviteit tegen en zij doet de bestaande produktiviteit schade. Zo heeft het Centraal Planbureau uitgemaakt, dat de stijging van pro duktiviteit in doorsnee thans twee procent bedraagt en dat is minder dan men had verwacht. Onze exportpositie is op dit mo ment niet slecht, maar elke wijzi ging in de bestaande kostenverhou- ding met het buitenland brengt onze plaats op de wereldmarkt grote schade toe. De revaluatie van 5°/o heeft het duidelijk bewezen. Met name Enge land en de V.S. zijn er druk mee bezig hun uitvoer te vergroten en zullen direkt trachten van een ver hoogd kostenniveau in Nederland te profiteren. TE WEINIG RUIMTE Het is in dit licht gezien duide lijk, dat de regering niet geestdriftig is voor een loonsverhoging van omvang, temeer waar de huurver hoging per 1 juli 1962 toch ook al door loonstijging moet worden op gevangen. Vanzelfsprekend betekent dit nog niet, dat de overheid niet bereid is zoveel mogelijk de welvaart van alle groepen van ons volk te verbe teren. Dat kan haar positie alleen /naar versterken. De vakbeweging is van mening, dat het wel mogelijk is de consump tie te laten stijgen. Zij erkent naar onze mening wel dat er weinig pro- duktiviteitsruimte is. Vorig jaar hadden wij er een over schot op van 1150 miljoen. Dit jaar zal er 600 miljoen overblijven en in 1962 nog maar 450 miljoen volgens de verwachting. In de praktijk blijken deze ver wachting ook nogal tegen te vallen, zodat wij in ons betalingsverkeer met het buitenland het volgend jaar wel ongeveer quitte zullen spelen. KAN HET OF KAN HET NIET? Zodra er dus meer koopkracht komt, zullen wij die over de grens moeten besteden en dat zou gezien de betalingsbalans niet kunnen. „Dat zal wel kunnen" meent de vakbeweging geheel of gedeeltelijk, want wij kopen en maken teveel in vesteringsgoederen, dat zijn machi nes, werktuigen enz. waarmee an dere goederen worden gemaakt. Als die investeringen verminderen komt er ruimte om meer consump tiegoederen te maken en te kopen in het buitenland en dat laatste komt de bevolking thans meer ten goede, gezien de conspmptieachterstand die wij t.o.v. de ons omringende landen hebben. De vakbeweging vraagt zich dus af, of het juist is de consumptie achterstand te laten bestaan bij een voortdurende aanmoediging van de investeringen. Prof. Wolff, direkteur van het Centraal Planbureau, heeft in een voordracht opgemerkt, dat in de laatste jaren onze consumptie is achter gebleven. Per hoofd van de werkende be roepsbevolking produceren wij zelfs meer dan de Duitsers(l), Fransen en Engelsen. Per Nederlander wordt er echter minder verbruikt dan in de ons om ringende landen. TWEE OORZAKEN Dit komt in de eerste plaats door de snelle bevolkingsgroei in Neder land. In Nederland neemt ruim 38% van het volk deel aan 't produktie- proces. In West-Duitsland werkt meer dan de helft van de bevolking mee aan de vervaardiging van produkten. Hier moeten dus in verhouding minder mensen produceren voor een brede laag jongeren en bejaarden. Dan is er dus per hoofd minder be schikbaar. Ook zijn in Nederland de inves teringsgoederen naar verhouding duurder dan elders, meent prof. Wolff. Ook dit drukt de consump tiemogelijkheid. Wanneer in de eerste 10 jaar een stijging van de beroepsbevolking met ruim 1,5% per jaar mag worden verwacht dan zullen toch de inves teringen daarop moeten worden af gestemd. Als daarbij blijkt, dat speciaal het prijspeil voor investeringsgoederen te hoog ligt in ons land, dan moet het prijsbeheersingsvemuft van mi nister De Pous trachten op dit ter rein meer succes te boeken. TE HOOG TEMPO Tenslotte komt het ons voor dat het tempo der investeringsactiviteit ook wel eens teveel wordt opge schroefd. Wij moeten ook profite ren van de inspanning in het ver leden. Een al te groot welvaartsverschil met de buurlanden moet tot even eens sociale spanningen aanleiding geven. Ondernemers en overheid zullen zich ten deze hun verantwoordelijk heid bewust moeten zijn. Ligt de kern van de problemen rond de welvaartsverdeling niet bij een juiste verdeling van de wel- vaartsvruchten tussen direct ver bruik en besparingen? Is het niet zo dat aan onderne merszijde zeer veel wordt bespaard en dat het zeer gewenst is, dat de werknemers door besparing een groter deel van het produktie-ap- paraat en zodoende van hun eigen industrie verwerven? Waarom dan geen poging ge waagd in een loonsverhoging met een gedwongen besparing? Het is niet eenvoudig maar er moet een oplossing voor zijn. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdiensi huisartsen Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VAN THIEL Patersstraat 30 Telefoon 1887 Uitsluitend voor spoedgevallen GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de Kom. ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361 Albionstraat 15 ZIEKENAUTO bel 04780-1592 b.g.g. 2116 KLAPROOSCOLLECTE De klaprooscollecte mag als goed beschouwd worden. De opbrengst is als volgt: Kom 260,10 Merselo 25,17 Vredepeel 13,81 Heide 22,75 Veulen 26,10 Smakt 12,— Ysselsteyn 35,57 Castenray 5,50 Leunen 43,40 Oirol 31,— Oostrum 25,— Totaal 500,40 Aan de medewerkers en eollee- tanten hartelijk dank. HET BESTUUR N.O.C. VEULEN Op de praktijkschool voor de landbouw te Slootdorp slaagde voor Trekkermechanicus, onze dorpsgenoot de heer W. Erben. J. VAN DE WINKEL OVERLEDEN In het ziekenhuis te Venray over leed vrij plotseling de heer J. v.d. Winkel van de Smakt. De overledene bereikte de leeftijd van 65 jaar. De heer v.d. Winkel was een zeer geziene figuur in het verenigings leven van de Smakt, en door zijn toedoen kwam hier de kleuterschool tot stand. Ook in het boeren-organisatie- leven was de heer v.d. Winkel een van de voormannen in Noord-Lim burg. De overledene was geboren in Heythuizen. Tijdens de bezetting van ons land heeft hij meermalen zijn leven ingezet om de helpende hand te bieden waar het nodig was. Vele onderduikers en zij die in nood zaten, heeft hij geholpen. De laatste jaren was zijn boerderij tij dens de vakanties steeds bezet door trekkers, verkenners en welpen. Woensdag had de uitvaartdienst plaats.

Peel en Maas | 1961 | | pagina 1