'eniays historie
Viukte
veidelinq
ONBEKEND
op 't industrieterrein
Bekendmaking
WELVAARTS
Vrijdag 24 november 1961 No. 47
Twee en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAÏ WPRKRI AH VOOR VTTIVTR A V PN OM^TRPIfPN ADVERTENTIEPRIJS 8 et. per mm ABONNEMENTS-
QROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 LTRO 1050652 II LiLiliOLnL/ '«uA IwlAl\rt 1 üll tJIViJ I IVUlAuil PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bulten Venray 1.75)
Een oude landkaart in een winkel te Amsterdam liet Rode zien
als een der plaatsen van het graafschap Geldern
Dan staat men zo te denken, hoe weinig we feitelijk toch wel
weten van onze eigen plaats en streek
De verzamelaar heeft het boek
van Roothaert over de Spaanse tijd,
waarin hij de strijd van pastoor
Jacobs uit Deurne beschrijft tegen
de Hollandse protestantse overheer
sing, waaraan het kruis op de Gro-
tenberg te Ysselsteyn, nog herin
nert.
Hij heeft misschien 'n beduimeld
en oud programmaboekje, waarin
de geschiedenis van de Grote Kerk
beschreven staat, heeft het boekje
over de Vredepeeltwisten en mis
schien nog wat uitknipsels uit oude
kranten van van Beurden, de ka
daster-man met zijn geschiedenis
hobby.
Hij zal verder bij zijn verzame
ling de gedenkboeken hebben van
het Lyceum, van Jerusalem, de Min
derbroeders en Huize Servatius en
heeft nog onlangs het gedenkboek
van Huize St. Anna te pakken zien
te krijgen
En dan mag hij terecht trots zijn
op die spullen, want die heeft nog
lang niet iedereen
Maar dat is dan ook alles wat er
van Venrays historie vastligt, afge
zien van enkele losse publikaties in
geschiedkundige en andere tijd
schriften. Een zielloos beetje, waar
van al langer hoe meer verloren
gaat
Er zijn zeker dingen aan te wij
zen, die voornamer zijn dan de
samenstelling van Venrays ge
schiedenis. Maar het is en
blijft een gemis, dat men steeds
opnieuw voelt
?saaAV9§ uapii§ yCejuaA ui uaiaoui aa
zijn en dat van de hoedenmakers
was zelfs bekend
Er zijn hier glasbranderijen ge
weest, maar waar en hoe weet nie
mand
Wat heeft die betrekkelijk kleine
groep ingezetenen bezield die rond
1400 de grote peelkathedraal hebben
gebouwd, een kerk zo enorm voor
dat kleine dorp, dat men thans nog
met verbazing daar naar kijkt
Hoe zijn de dorpen en de kom
ontstaan. Hoe zat dat met
Oirlo?
Was dat een eigen gemeente, een
eigen parochie
Zo zijn er tientallen punten op te
noemen. Vragen, waar men iedere
dag tegen aan botst en waarop geen
antwoord te vinden is, noch schijn
baar is te krijgen
Een stel enthousiaste mensen
hebben er hele werkdagen aan be
steed om zo links en rechts op goed
geluk af Venrays bodem te door
woelen en hebben de overtuigende
bewijzen op tafel gelegd, dat hier
honderden jaren voor Christus men
sen hebben geleefd en gewerkt
Maar vanaf die tijd tot ruim 1400
is er practisch niets bekend (afge-
oude ansichtskaarten in de vuilnis
emmer gooit, omdat men ze moe is.
Nog dagelijks gaat er kostbaar
materiaal verloren en we hebben er
geen tijd en geen plaats voor.
Terwijl andere plaatsen als Deur
ne, Boxmeer, Gennep, Helmond,
Venlo, om maar in deze buurt te
blijven een keurig plaatselijk
museum hebben en men zich in
Kevelaer in een paleis waant, heb
ben we hier nog geen zolder be
schikbaar om tenminste te kunnen
bewaren, wat enkele enthousiaste
lingen nog redden van een algemene
ondergang
We hebben zelfs nog geen ge
schiedenis over de grote verwoes
ting en zijn t.a.v. de hele Venrayse
historie aangewezen op wat de
kloosters en inrichtingen hier heb
ben bewaard
We spreken over evolutie, over
omwenteling in Venray en geven
daarvoor terecht kapitalen uit
Maar voor de historie, om te behou
den wat 't voorgeslacht deed, daar
voor is geen geld
Wat zijn we toch arm
Terwij! in de Venrayse gemeenteraad vroede vaderen zich het
hoofd breken over de uitbreiding van het industrieterrein zijn
de bestaande bedrijven op het oude terrein steeds bezig met uit
breidingen. Een teken van gezonde groei, een teken, dat de in
dustrialisatie van onze gemeente steeds verder voortgaat.
In een apart artikel elders in dit
blad vindt U enkele moeilijkheden
beschreven, waarmede deze indus
trie tobt.
Die moeilijkheden verhinderen
echter niet een voortdurende bouw
activiteit in deze industriële sector,
die het beste tot uitdrukking komt
in de voortdurende groei van de in
dustrie op Venrays industrieterrein.
Dat begint al vooraan, waar aan
nemer Dinghs volop bezig is de
nieuwe
WERKPLAATS VOOR
MINDER-VALIDEN
voor de winter onder dak te krijgen.
Een keurig bouwwerk, waarin, zoals
we reeds eerder meldden, nu einde
lijk deze mensen een menswaardige
werkplaats krijgen.
Het noodgeval op de Kruisstraat
is inderdaad uit al zijn naden ge
kraakt, én door de groei van 't aan
tal mensen dat uit deze hele streek
hier werkgelegenheid vond en door
de grote productie, die vervaardigd
werd.
Het werd een bekrompen boel,
maar dank zij de nieuwe werk
plaats die zich specialiseert in de
toelevering en de afwerking van
verschillende producten van de Ven
rayse industrie, krijgt men nu ein
delijk wat meer ruimte en kan
daardoor efficiënter gewerkt wor
den in een omgeving, die volkomen
is aangepast aan de wensen en de
behoeften der minder-validen.
De overgang naar het normale
bedrijfsleven wordt er alleen maar
gemakkelijker door. Ook letterlijk,
doordat ze vlak bij het industrie
terrein ligt.
NELIPAK
Daarnaast is men bij Nelipak nog
volop bezig met de uitbouw van
deze verpakkingsindustrie waarin
grotendeels meisjes werkzaam zijn.
Men kan rustig zeggen, dat hier
de laatste jaren feitelijk niets an-
zien van enkele documenten rond ders gedaan is dan gebouwd wor
de Vredepeel-vechterij) En van na
die tijd is ook nog te veel duister.
Het is allemaal zo jammer, dat
hier nog steeds niets aan gedaan
wordt.
Dat we feitelijk een gemeente zijn
zonder geschiedenis, vindt men
doodgewoon, terwijl andere en
klein<ere plaatsen verschillende
banden vol geschreven hebben over
hun verleden.
Wij weten nog niet eens of God
fried Hensen nu Hensenius heet of
Henschenius
Het lijkt er op, dat ons dat feite-
allemaal geen bliksem interesseert.
We hebben schijnbaar het verle
den niet nodig om daarin de lessen
voor de toekomst te vinden. We
vinden het niet nodig nader in te
gaan op de ongetwijfeld rijke histo
rie van onze plaats en te bewaren
wat er nog behouden kan blijven
van die geschiedenis.
We lijden aan een geestelijke ar
moede, zonder dat we daar erg in
hebben en zonder dat we er ons
dik over makenWat we zelf
presteren schijnt zo belangrijk, dat
we de prestaties van onze voor
ouders niet meer willen zien.
We hebben al eens eerder ge
pleit om toch te komen tot een
streek-archivaris, als we dan zelf
niet een hele kracht betalen kun
nen. En we blijven dat doen.
We blijven dat doen zolang men
elders voor een winkelruit kaarten
van en over Venray ziet liggen,
waarvan we hier totaal geen weet
hebben. Zolang we in boeken over
andere gemeenten bepaalde conclu
sies t.o.v. Venray vinden, die ons
feitelijk brandschatten als beelden -
dieven. Zo lang we niets maar ook
niets weten van dat voorgeslachten
gedaan hebben, ook voor ons
We blijven daarop hameren, zo
lang als het onmogelijk schijnt iets
van het oude Venray in foto's of
tekeningen terug te halen en men
den.
Het bestaande bedrijf bleek al
gauw te klein, mede door de opslag
van zo veel artikelen, die hier door
vaardige meisjeshanden in alle mo
gelijke variaties worden verpakt.
We realiseren ons te weinig, dat we
feitelijk met een Amerikaans aan
doende industrie te doen hebben,
die voor de toekomst nog van
groot belang kan zijn.
De verpakking van alle mogelijke
artikelen is in Amerika een beroep
op zich geworden waarbij de aard
van de verpakking en de manier
waarop aleen al knappe reclame
mensen voortdurend bezig houdt.
Men heeft dat overgenomen, ook
in Nederland, waar men echter met
het probleem zat, dat de kostbare
machines voor één bepaald bedrijf
te kostbaar werden.
Konden deze machines draaien
voor andere bedrijven en als het
ware continu in bedrijf zijn, dan
waren de verpakkingskosten een
heel stuk lager, terwijl zelfs nog een
beter effect te bereiken zou zijn.
Welnu Nelipak is zulk een ver
pakkingsbedrijf geworden, waar be
halve vele cosmetica^artikelen, ver-
bandstoffen e.a. worden verpakt.
Daarbij spelen de plastics en het
bedrukken van deze plastics een
grote rol, om nog te zwijgen van
het steriel maken der verbandstof-
fen.
Nieuwe procédés worden voort
durend beproefd en zo is men al bijna
een jaar bezig met de z.g. skin- en
blisterverpakking, een laatste snuf
je op het gebied van verpakken, of
liever omhullen met plastic,
De vele en grote aanvragen uit de
landen van de Benelux hebben al
gezorgd, dat de laatste jai'en de om
zet verdriedubbeld is, maar uitbrei
ding is noodzakelijk om aan de
steeds groter wordende vraag te
voldoen. Daarom heeft men beslo
ten om de bestaande 400 m2 uit te
breiden met ruim 850 m2, terwijl
men ook nog verdere uitbreidings
plannen heeft, maar die heeft men
even in de ijskast liggen
Bouwen kost per slot van reke
ning ook geld. Maar die eerste flin
ke uitbreiding is dan bijna klaar en
ook Nelipak ziet met vertrouwen de
toekomst in.
Temeer waar ook nog plannen
klaar liggen voor een behoorlijke
vergroting van het bestaande kan
toor, waardoor ook de administra
tieve rompslomp vlotter en beter af
gewerkt kan worden.
Nelipak volgt in deze dus 't voor
beeld van de zuster-onderneming,
Nelissen aannemingsbedrijf, over
wiens uitbreidingsplannen we reeds
eerder berichtten.
BARNEVELDSE EIERHANDEL
Bij de Fa. Schuier, beter bekend
als de Barneveldse Eierhandel heeft
men zo tussen door aan de nieuwe
fabriek ook nog 600 m2 aangebouwd.
Ook een gezond teken, al gaat
hier de uitbreiding voornamelijk om
ruimte te krijgen voor het vele ver
pakkingsmateriaal
„Men heeft niet kunnen voorzien"
aldus de heer Schuier, „welk een
geweldige vlucht de klein-verpak-
king van eieren in enkele jaren zou
nemen".
Was het voor enkele jaren nog de
gewoonte, dat de eieren per kist
werden afgeleverd, een kist, die la
ter veranderde in de bekende wa
fels, waarin zo'n 30 eieren werden
gezet.
Door de opkomst van de zelfbe
dieningszaken in Duitsland maar
ook in ons land werd de vraag naar
de verpakking van enkele stuks
eieren al maar groter en ook de
eierhandel moest hieraan voldoen.
Zo worden bij de Barneveldse
Eierhandel duizenden en duizen
den eieren verpakt in handige doos
jes met 6, 10, 12 en 18 stuks.
Doosjes, die een lust zijn voor het
oog en het de winkelende huisvrouw
mogelijk maakt om zonder ongeluk
ken bij haar boodschappen enkele
eieren mee naar huis te brengen
Dit verpakkingsmateriaal vraagt
natuurlijk meer opslagruimte en
hoofdzakelijk om dat op te bergen
is dat stuk van 600 m2 er bij geko
men
Maar van de andere kant is het
ook zo, dat door de steeds groter
wordende eierproductie de aankoop
daarvan en de afzet Venrayse eieren
via de Barneveldse Eeierhandel tot
aan de Rivièra en tot Rome toe ge
bracht worden. Want deze heren zit
ten niet met hun handen in hun
schoot. IntegendeelDeze nieu
we uitbreiding is daarvan wel een
deugdelijk bewijs
N.V. JANSSON
Op het directiekantoor van de
N.V. Jansson komt men plaats te
kort voor tekeningen en berekenin
gen van een nieuw gedeelte, waar
voor de rijksgoedkeuring gevraagd
gaat worden binnen afzienbare tijd.
De 5000 m2 vloeroppervlakte blijkt
nu al te klein te zijn voor de vele,
vele opdrachten uit binnen en bui
tenland, die binnenstromen.
De 50 man personeel kunnen on
mogelijk aan alle aanvragen vol
doen, terwijl ook ruimtegebrek
i.v.m. machines en opslag al om de
hoek komt kijken.
Daarom heeft de directie besloten
om er nog een lap van 5000 m2 op
pervlakte bij te leggen, waarmede
men volgend jaar hoopt te starten.
Vooral de verschillende appara
ten op medisch terrein blijken een
dermate groot succes te zijn dat de
huidige productie te klein is om aan
alle aanvragen te voldoen, waar
naast dan ook nog de normale kaas
vormen lopen en de stalen aanrech
ten.
„We ziin meer dan tevreden", al
dus de heer Jansson „en hebben in
begin October al bereikt, wat we
voor einde december gepland had
den, zonder verhuizingen en wat
dies meer zij
„Maar om te blijven voldoen aan
de steeds groter wordende vraag
naar onze fabrikaten moeten we uit
breiden en U ziet dat we op papier
al een heel stuk verder zijn. Nu is
het duimen dat de betreffende in
stanties hun medewerking zullen ge
venDus ook hier weer - ter
nauwernood na de opening van de
eerste hal - alweer plannen voor
uitbreiding en nieuwbouw
N.V. INALFA
Een van de oudste bouwers op het
oude industrieterrein is wel de N.V.
Inalfa, die practisch voortdurend
aan het uitbreiden geweest zijn.
Ook zij hebben de nodige plannen
doch men heeft ze opgeborgen
Directeur Knoet zegt kort en bon
dig dat het weinig zin heeft om de
zo noodzakelijke uitbreidingen in be
weging te zetten als door gebrek
aan arbeidskrachten in de andere
hallen al werk moet blijven liggen
en opdrachten moeten worden terug
gestuurd
Men heeft al van elders arbeids
krachten aangetrokken om het al
lemaal te kunnen bijbenen, maar 't
gebrek aan woonruimten maakt het
erg moeilijk die mensen hier te hou
den. Ja, 't is zelfs zo, dat men men
sen verliest, zoals b.v. de Ambon-
nezen, omdat die elders wel huizen
krijgen
„Als we zekerheid hadden dat we
voor die nieuwe hal mensen zouden
kunnen krijgen, waren we morgen
aan het bouwen, want opdrachten
liggen daarvoor te overMaar
zo heeft het geen zin
Het is een tikkeltje droef afscheid
aan dit industrieterrein, waar men
op zovele plaatsen een opmerke
lijke groei en uitbreiding ziet.
Maar het is misschien ook wel 'ns
goed dat we zo met ons neus op
die moeilijkheden worden gedrukt
en dat men ons ook eens de scha-
duwzijde(n) laat zien.
Hierover vindt U in een ander ar
tikel meer
Op de secretarie van de gemeen
te Venray ligt ter inzage een ver
zoek met bijlagen van de N.V. Gulf
(Nederland) Blaak 32 Rotterdam, om
vergunning tot het oprichten van
een benzinepompinstallatie met di
verse electro motoren met een ge
zamenlijk vermogen van 1,5 pk, te
Venray Beekweg 9.
Eveneens ligt ter inzage een ver
zoek met bijlagen van de N.V. Shell
Nederland Verkoopmaatschappij,
Wassenaarseweg 80 Den Haag, om
vergunning tot het oprichten van
een benzinepompinstallatie met 4
electro-motoren, gezamenlijk ver
mogen 3,5 pk, aan de Maasheseweg,
hoek Akkerweg, C 7773.
Schriftelijke bezwaren tegen het
verlenen van de vergunning kan een
ieder gedurende tien dagen na dag
tekening van deze bekendmaking
inbrengen bij het gemeentebestuur,
waar dit verzoek ter inzage ligt. De
ingekomen bezwaarschriften wor
den mede ter inzage gelegd.
Mondelinge bezwaren kan een
ieder persoonlijk of bij gemachtigde
inbrengen op een openbare zitting,
te houden op 8 december 1961 om
11 u. in het gemeentehuis te Ven
ray.
Beroep tegen een beschikking kan
later o.a. slechts worden ingesteld
door:
a. een inwoner van een gemeente
waar deze openbare kennisge
ving is geschied, mits hij in per
soon of bij gemachtigde op de
bovenbedoelde zitting is versche
nen;
b. een andere belanghebbende,
mits hij binnen de gestelde ter
mijn schriftelijk bezwaren heeft
ingebracht.
Venray, 20 december 1961.
Burgemeester en wethouders
van de gemeente
A. v. DIJCK, loco-burgemeester.
H. VORST, secretaris.
Opnieuw gaan wij een tijdperk
tegemoet van grote sociale span
ning. Zo omstreeks de jaarwisseling
zal een aantal collectieve arbeids
overeenkomsten moeten worden
herzien en het is beslist geen ge
heim, dat daarbij zal worden aan
gedrongen op een nieuwe loonsver
hoging.
De regering zit daarover enigszins
met de handen in het haar.
Zij is ervan overtuigd, dat ver
dere forse loon- en prijsverhogin
gen ons economisch leven schade
zullen doen.
Anderzijds zijn in het verleden
verschillende keren de looneisen uit
gesteld met de opmerking, dat vóór
1 januari 1962 aan een verdergaan
de loonherziening niet meer zou
worden gedacht.
Ook de organisaties van over
heidspersoneel hebben dit verhaal
meer dan eens gehoord.
Hebben wij het goed begrepen,
dan heeft de regering in haar prog
nose van de toekomstige welvaarts-
status van ons land verwacht, dat
de economische activiteit geduren
de 1961 zou verminderen. Dit blijkt
gelukkig een misrekening te zijn ge
weest.
Nu de welvaartspomp nog volop
werkt, rijst inderdaad de vraag of
er tot verdergaande loonsverhogin
gen moet worden besloten.
PRODUKTIVITEIT VERMIN
DERDE
Welke factoren staan aan een
stijging van lonen en priizen in de
weg?
In de eerste plaats heeft de krap
pe arbeidsmarkt al veel van het
toekomstig loonplezier bedorven.
Die schaarste aan krachten heeft
er al toe geleid, dat menigeen meer
loon mee naar huis neemt, dan op
basis van de loonregels juist zou
zijn.
Vervolgens heeft die arbeids-
schaarste een verslapping van de
ijver tot gevolg. Die verslapping is
merkbaar aan twee fronten.
Zij werkt een toekomstige verbe
tering van de produktiviteit tegen en
zij doet de bestaande produktiviteit
schade.
Zo heeft het Centraal Planbureau
uitgemaakt, dat de stijging van pro
duktiviteit in doorsnee thans twee
procent bedraagt en dat is minder
dan men had verwacht.
Onze exportpositie is op dit mo
ment niet slecht, maar elke wijzi
ging in de bestaande kostenverhou-
ding met het buitenland brengt onze
plaats op de wereldmarkt grote
schade toe.
De revaluatie van 5°/o heeft het
duidelijk bewezen. Met name Enge
land en de V.S. zijn er druk mee
bezig hun uitvoer te vergroten en
zullen direkt trachten van een ver
hoogd kostenniveau in Nederland te
profiteren.
TE WEINIG RUIMTE
Het is in dit licht gezien duide
lijk, dat de regering niet geestdriftig
is voor een loonsverhoging van
omvang, temeer waar de huurver
hoging per 1 juli 1962 toch ook al
door loonstijging moet worden op
gevangen.
Vanzelfsprekend betekent dit nog
niet, dat de overheid niet bereid is
zoveel mogelijk de welvaart van
alle groepen van ons volk te verbe
teren. Dat kan haar positie alleen
/naar versterken.
De vakbeweging is van mening,
dat het wel mogelijk is de consump
tie te laten stijgen. Zij erkent naar
onze mening wel dat er weinig pro-
duktiviteitsruimte is.
Vorig jaar hadden wij er een over
schot op van 1150 miljoen. Dit jaar
zal er 600 miljoen overblijven en in
1962 nog maar 450 miljoen volgens
de verwachting.
In de praktijk blijken deze ver
wachting ook nogal tegen te vallen,
zodat wij in ons betalingsverkeer
met het buitenland het volgend jaar
wel ongeveer quitte zullen spelen.
KAN HET OF KAN HET NIET?
Zodra er dus meer koopkracht
komt, zullen wij die over de grens
moeten besteden en dat zou gezien
de betalingsbalans niet kunnen.
„Dat zal wel kunnen" meent de
vakbeweging geheel of gedeeltelijk,
want wij kopen en maken teveel in
vesteringsgoederen, dat zijn machi
nes, werktuigen enz. waarmee an
dere goederen worden gemaakt.
Als die investeringen verminderen
komt er ruimte om meer consump
tiegoederen te maken en te kopen in
het buitenland en dat laatste komt
de bevolking thans meer ten goede,
gezien de conspmptieachterstand die
wij t.o.v. de ons omringende landen
hebben.
De vakbeweging vraagt zich dus
af, of het juist is de consumptie
achterstand te laten bestaan bij een
voortdurende aanmoediging van de
investeringen.
Prof. Wolff, direkteur van het
Centraal Planbureau, heeft in een
voordracht opgemerkt, dat in de
laatste jaren onze consumptie is
achter gebleven.
Per hoofd van de werkende be
roepsbevolking produceren wij zelfs
meer dan de Duitsers(l), Fransen
en Engelsen.
Per Nederlander wordt er echter
minder verbruikt dan in de ons om
ringende landen.
TWEE OORZAKEN
Dit komt in de eerste plaats door
de snelle bevolkingsgroei in Neder
land. In Nederland neemt ruim 38%
van het volk deel aan 't produktie-
proces.
In West-Duitsland werkt meer dan
de helft van de bevolking mee aan
de vervaardiging van produkten.
Hier moeten dus in verhouding
minder mensen produceren voor een
brede laag jongeren en bejaarden.
Dan is er dus per hoofd minder be
schikbaar.
Ook zijn in Nederland de inves
teringsgoederen naar verhouding
duurder dan elders, meent prof.
Wolff. Ook dit drukt de consump
tiemogelijkheid.
Wanneer in de eerste 10 jaar een
stijging van de beroepsbevolking
met ruim 1,5% per jaar mag worden
verwacht dan zullen toch de inves
teringen daarop moeten worden af
gestemd.
Als daarbij blijkt, dat speciaal het
prijspeil voor investeringsgoederen
te hoog ligt in ons land, dan moet
het prijsbeheersingsvemuft van mi
nister De Pous trachten op dit ter
rein meer succes te boeken.
TE HOOG TEMPO
Tenslotte komt het ons voor dat
het tempo der investeringsactiviteit
ook wel eens teveel wordt opge
schroefd. Wij moeten ook profite
ren van de inspanning in het ver
leden.
Een al te groot welvaartsverschil
met de buurlanden moet tot even
eens sociale spanningen aanleiding
geven.
Ondernemers en overheid zullen
zich ten deze hun verantwoordelijk
heid bewust moeten zijn.
Ligt de kern van de problemen
rond de welvaartsverdeling niet bij
een juiste verdeling van de wel-
vaartsvruchten tussen direct ver
bruik en besparingen?
Is het niet zo dat aan onderne
merszijde zeer veel wordt bespaard
en dat het zeer gewenst is, dat de
werknemers door besparing een
groter deel van het produktie-ap-
paraat en zodoende van hun eigen
industrie verwerven?
Waarom dan geen poging ge
waagd in een loonsverhoging met
een gedwongen besparing?
Het is niet eenvoudig maar er
moet een oplossing voor zijn.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdiensi huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Patersstraat 30 Telefoon 1887
Uitsluitend voor spoedgevallen
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361
Albionstraat 15
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.g.g. 2116
KLAPROOSCOLLECTE
De klaprooscollecte mag als goed
beschouwd worden. De opbrengst is
als volgt:
Kom
260,10
Merselo
25,17
Vredepeel
13,81
Heide
22,75
Veulen
26,10
Smakt
12,—
Ysselsteyn
35,57
Castenray
5,50
Leunen
43,40
Oirol
31,—
Oostrum
25,—
Totaal
500,40
Aan de medewerkers
en eollee-
tanten hartelijk dank.
HET BESTUUR N.O.C.
VEULEN Op de praktijkschool
voor de landbouw te Slootdorp
slaagde voor Trekkermechanicus,
onze dorpsgenoot de heer W. Erben.
J. VAN DE WINKEL OVERLEDEN
In het ziekenhuis te Venray over
leed vrij plotseling de heer J. v.d.
Winkel van de Smakt.
De overledene bereikte de leeftijd
van 65 jaar.
De heer v.d. Winkel was een zeer
geziene figuur in het verenigings
leven van de Smakt, en door zijn
toedoen kwam hier de kleuterschool
tot stand.
Ook in het boeren-organisatie-
leven was de heer v.d. Winkel een
van de voormannen in Noord-Lim
burg.
De overledene was geboren in
Heythuizen. Tijdens de bezetting
van ons land heeft hij meermalen
zijn leven ingezet om de helpende
hand te bieden waar het nodig was.
Vele onderduikers en zij die in
nood zaten, heeft hij geholpen. De
laatste jaren was zijn boerderij tij
dens de vakanties steeds bezet door
trekkers, verkenners en welpen.
Woensdag had de uitvaartdienst
plaats.