Veilig verkeer... Venray's recreatie-oord druk bezocht Geestelijk artikel Politierechter Tandverzorging van de schoolkinderen start te Venray op 1 october a.s. Vrijdag 22 september 1961 No. 38 Twee en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DECK EN UITGAVE VAN DEN U CK qjrq ,050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 ABONNEMENT»- „Pietje, is mien brurke d'r al". Piet Maas buigt zicli uit zijn houten kassa-gebouwtje, want de peuter, die daar een beroep op hem doet, reikt niet tot de kassa- plank. Een doodgewoon tafereeeltje daar achter in liet Vlakwater, bij 't recreatieoord en bij de speelttuin. Piet Maas, die ondanks het feit, dat hij al enkele jaren als melk venter met pensioen is, toch onder de ere-naam „Pietje Botter- melk" door jong en oud gekend is, heeft als vrije tyds beste ding het baantje van kassier aangenomen in de Venrayse speel tuin en is zodoende de toeverlaat geworden van velen Want hel blijft niet bij kaartjes verkopen. Hij moet inlichtingen verstrekken over „kwietgerakte bruurkes" over verloren handdoe ken, over duizend-en-een dingen, waarmede de jeugdige bezoeker van de speeltuin zo nu en dan tobben kan. Pietje dit en Pietje dat en men schiet in de lach als men die dreu- messen zo eigenwijs hun vragen hoort stellen, of Piet Maas wel een of ander orakel is, dat overal raad op weetEn het gekke is, dat hij dat gewoonlijk ook weet Want twee jaren ervaring hebben hem wel wat geleerd. Hij kent zeal ■^an de gezichten, hij weet wat voor soort handdoek ze hebben, of ze een maandkaart hebben, of ze hun fiets netjes zullen stallen of maar luk raak ergens neergooien en met wat voor problemen ze tobben als ze vol vertrouwen tot hem hun toe vlucht nemen. BEST TEVREDEN Nu de zon haar schade van een verregende zomer nog gauw even gaat inhalen, heeft Piet Maas het druk. Want zijn jonge, maar ook oudere klanten willen ook nu nog profiteren van de mogelijkheden van Venrays recreatieoord bij uit stek: de speeltuin Vlakwater. En zo is hij als kassier best tevreden, want dat levert de nodige dubbel tjes en kwartjes op, zonder welke ook een speeltuin niet bestaan kan. Maar afgezien van de ongewone drukte in september is hij verder ook over dit jaar best tevreden. Want al mag men dan klagen over 'n verregende zomer, Venrays jeugd laat zich alleen door bar slecht weer afhouden van een be zoek aan de speeltuin. Als het maar even kan is men present. Zo ooit dan is 't afgelopen maan den duidelijk geworden, dat deze speeltuin in een dringende behoefte voorziet. De Venrayse jeugd is voor een deel al gewend om zijn speeltijd door te brengen in deze speeltuin, waar ze zich naar hartelust moe maken kan, zonder dat auto's en ander verkeer haar hindert en waar men met water knoeien kan, zonder dat er gevaar voor verdrinking be staat. Het aantal bezoekers stijgt en de kring van vaste klanten en klantjes wordt steeds groter.... IDIOTE PLANNEN Toen in de winter 1958-1959 en kele mensen rond de tafel gingen zitten en zich afvroegen of het niet mogelijk zou zijn een speeltuin op te richten voor Venrays jeugd, en zich daarbij realiseerden wat daar zo al bij kijken kwam, toen hebben verschillende mensen, die van die plannen kennis namen, gezegd, dat ze „idioot" waren. Dat was niet te betalen en men had zelfs geen stukje grond Toch is een kleine kring doorge gaan met die „idiote" plannen. Ze hebben grond gepacht, ze hebben spullen aangeschaft en Venrays aannemers zo ver gekregen, dat ze zelfs een heel zwembad voor veel goede woorden en voor weinig geld klaar hebben gemaakt. Er is electrisch licht gekomen, kleedhokken, wippen, schommels en een roetsbaan, waar zelfs 'n oudere lucht moet happen. Men heeft dat hele stukje ruwe natuur daar ach ter in het Vlakwater omgetoverd tot een speelgelegenheid voor Ven rays jeugd, waarom onze gemeente terecht benijd wordt. Al die „idiote"-plannen zijn knap pe werkelijkheid geworden en die gen, die daarvan nu al twee jaren profiteren is de Venrayse jeugd, met hun ouders Als men nu een balans ziet van deze onderneming, dan prijkt 'daèr- op een bedrag van 70.000 harde.gul- dens alleen voor de inventaris. En de zaak is kern gezond. Dat wil niet zeggen, dat er geen financiële en andere zorgen meer zijn, maar nu de jeugd blijk geeft d&t Weet te waarderen door een talrijk en groot bezoek, nu is men lang zo bang niet meer, als voor een goed jaar terug. Een van de initiatief-nemers er kent eerlijk hem wel eens „vies ge- knepe" te hebben. Per slot van re kening zou bij een eventueel fiasco de rekening aan de initiatief-ne mers gepresenteerd zijn en wat dan. En dat mag dan ook wel eens ge zegd worden, verschillende van deze mensen hebben zelf geen kinderen of al grotere en waren dus het kind van de rekening geworden voor de kinderen van andere mensen. Maar zoals gezegd, de zaak draait nu goed en gezond en Venrays jeugd heeft zich niet onbetuigd ge laten. Zelfs in een verregende zo mer laat men de initiatiefnemers niet meer in de steek UITBREIDING En nog steeds breidt de zaak zich uit. Er is een hertenkamp geko men. waarin een trotse bok zijn familie presenteert en presideert. Er zijn nieuwe werktuigen geko men, schommels en wippen. Het bad is vergroot en er zijn meer rustbanken voor de ouderen ge plaatst. De kleedgelegenheid is verbeterd en een heus restaurant gebouwd. Een camping-plaats is verwezenlijkt en wat meer is, het heeft al vaste klanten Er zijn folders gestuurd naar alle scholen en alle V.V.V.-kantoren in Nederland en de eerste resultaten heeft men kunnen boeken door de komst van „vreemden". Er is een goed -contact met het oorlogsmu seum in Overloon, zodat een bezoek aan beide inrichtingen dikwijls wordt gecombineerd. En er liggen alweer nieuwe plan nen klaar. Of ze allemaal verwe zenlijkt worden is nog een vraag, maar de initiatiefnemers kennende, zal er een groot deel best van te recht komen. Op de eerste plaats wil men de stukken bos, die nu nog niet .„alle maal in gebruik zijn meer gaan exploiteren, om zo wat meer sprei ding te krijgen en ieder kind gele genheid te geven te spelen. Men droomt over een extra kleu- terbad voor de allerkleinsten, die nu soms onder de voet gelopen worden als het extra druk is. Men droomt over andere, meer spectaculaire werktuigen, maar die kosten ook spectaculair geld. En met 't restaurant wil men nog beter en uitgebreider voor de dag komen. Ook al om de kampeerders, die in last en tal groeien en steeds meer de Venrayse camping leren kennen als een echte gezins-kam- peer-plaats. Zo blijkt dus, dat het comité Vlakwater allerminst met de armen over elkaar gaat zitten, rustend op de lauweren, die het zich verwor ven heeft. Integendeel, zo gauw als de poorten dicht gaan maar dat zal met dit prachtige weer nog wel even duren dan wordt weer alles gedaan om deze speeltuin inderdaad tot een plezierig middelpunt voor jong en oud van het toekomstig recreatie oord Vlakwater te maken. Gezien de resultaten van de afge lopen jaren hoeven we er niet aan te twijfelen, dat het lukken zal KERKELIJKE WETTEN GEEN KWESTIE VAN BEHOEFTE TOT DWANG Niet zelden ontmoet men bij ka tholieken een afkeer van zekere maatregelen, die de Kerk ons als de z.g. vijf geboden voorhoudt. Het meest treft men dat aan om trent de verplichting zondagsmis te horen, minder bij de plicht eens per jaar te communiceren; anderen op peren bezwaren tegen de last, die de Paasbiecht mee brengt. Op een zeer stichtende, en diep gaande wijze reageert pater Ansel- mus van Egmond tegen deze menta liteit. Hij fulmineert niet tegen deze mensen, maar tracht hun bezwaar te ontzenuwen; hij zet uiteen, dat eigenlijk het mysterie der Kerk zelf, maar meer nog onze menselijke traagheid oorzaak is van kerkelijke wetten. En dat is juist. Als „kinderen Gods" behoren wij te leven vanuit de Geest. En Deze is de wet geworden, die ons vanuit het binnenste van onze ziel haar God leidt. Helaas,, hierin falen we gemak kelijk, omdat we het ofwel verge ten ofwel er te lui voor zijn of om dat we het wel geloven. En daarom heeft Christus de hele kudde der Kerk speciaal de herder lijke en bestuurlijke leiding ge schonken, die ons als het ware op de vingers mag tikken, als het mis dreigt te gaan. Op dit ogenblik hebben zij het recht voorschriften te maken, die uitdrukking geven aan hetgeen wij als kinderen van God zijn en de wijze aanduiden waarop wij de in nerlijke eisen van dit kindschap, vorm en gestalte zullen geven. Wij denken b.v. o.a. aan de kerkelijke verplichtingen van de zondagsvie ring en de vastenwet. In hun wettelijke formule waren zij zelfs in het begin van de Kerk niet aanwezig. De Kerk beleefde de dag des He ren vanuit een innerlijk gedreven worden, vanuit het geloof, di.i. van uit het leven van de Geest. Met de groei van de Kerk en haar verspreiding in een geheel an ders denkende heidense wereld, ont staat er 'n leiding van de Kerk en dat nog in negatieve zin, nl. dat wie drie zondagen niet aan de viering heeft deelgenomen, enige tijd van de gemeenschap zal worden uitge sloten. Pas na een duizend jaar jaar als de Kerk onder invloed van een groeiend individualisme niet meer verstaat dat zij een „heilig volk" is, en dit zijn invloed heeft op de ge zamenlijke viering van de Eucha ristie, wordt door de Kerk de wet geformuleerd van de verplichte zondagsmisviering. Ook de politierechter tobt nu met de gevolgen van deze verregende zomer. Op zijn groene tafel lagen enkele dossiers uit de barre periode, waar in de ene helft van ons volk bij de andere helftging logeren. De regen deelde in het algemeen enthousiasme, de ene depressie volgde de andere, en de regenfron ten waren niet van de lucht. De temperaturen waren dezelfde als die van gisteren, of iets lager In 2 grote tenten, midden op een van Noord-Limburgs mooiste plek jes heerste grote bedrijvigheid. Aan eten kwam geen bewoner toe, om dat vrijwel alle beschikbare pan nen benut moesten worden om het door het dak lekkende regenwater op te vangen. Bezoek behoefden de rustzoeken- den niet te vrezen want het bospad was een binnenzee geworden, die slechts werd gewaardeerd door de plaatselijke muggen. In beide tenten hingen landerig de beide gezinnen, die hun vakan tietoeslag in deze kille onderneming hadden gestoken. Deze sfeer is weinig geschikt om de onderlinge vriendschap te be vorderen. Men zegt wel, dat de nood de mensen hechter aaneensmeedt, maar dat geldt niet in de vakantie. De kinderen verveelden zich. Zij lieten dat duidelijk blijken. Voorzover zij niet aan de kleding stukken der volwassenen hingen, maakten zij onderling ruzie. Door luid gesnauw trachtten de beide ouderparen enige orde te scheppen. In zulke omstandigheden echter is het riskant ook tegen andermans kindren te snauwen. Tijdens de regen in duur betaal de tenten, die dan nog minder com fort bieden dan een kippenhok, toont de mens een opvallende licht geraaktheid. Zit ook maar de hele dag koud en bibberig de druppels op te van gen. Al zeg je duizend keer, dat men niet tegen het tentzeil mag stoten omdat het dan gaat lekken, de tent is nu eenmaal er op ge bouwd om je hoofd te stoten met als gevolg een voortdurende drup. In deze sfeer besloot de ene va der, toen tegen de avond de mie zerige regen ophield, voor wat ge zelligheid te zorgen. Hij zou een kampvuur aanleggen. Een voornemen, dat door alle kin deren met indianen-gehuil werd begroet. Toen de avond begon te vallen, lagen dan ook enkele vochtige tak ken amechtig te smeulen, de omge ving met 'n verstikkende rook ver vullend. „Lekker warm en gezel lig" zei de initiatief-nemer. Het ge zelschap had zich kleumend rond het vuur verzameld. De kinderen maakten zich ver dienstelijk door in het vuur te bla zen, zodat het vochtige hout niet uit ging. „Het wil niet", nep de initiatief nemer. Hij tastte diep in zijn voor raad en wierp iets in het vuur. Het effect was onverwachts en groots. Een ogenblik was de omge ving geheel vervuld met een zon nige oranje en rode lichtgloed. De kinderen begonnen opgetogen „Ooh" en „Aah" te roepen, terwijl de kleineren zich angstig aan de rokken der moeders gingen hechten. Dan echter klonk een daverende knal. De plastic tank met benzine had vlam gevat. Vader slingerde verschrokken de brandende bus van zich af overal een regen van vuur verspreidend. Een der tenten vatte vlam en ook enkele bosjes. De- brandweer be hoefde geen dienst meer te doen. Het zomerverblijf was vervallen tot een rokende massa, waarin beide families er als negers uitzagen en als gekken gewerkt hadden om deze brand te blussen, terwijl beide vaders bovendien nog daverende ruzie hadden. „Dat was nou echt de bedoeling Het interieur van de dental-car, We kennen in onze gemeente reeds verschillende jaren de school- artsendienst. Dokter Volckman controleert op gezette tijden een groot deel van de Venrayse schooljeugd. Voor zeer vele ouders van de schoolgaande jeugd is deze dokter een vraagbaak geworden, die steeds met z'n deskundig advies voor hen klaar staat. Aansluitend aan het werk van de schoolartsendienst en geheel pas send binnen 't raam van deschool- hygiëne komt nu dan de school tandverzorging. Uit de overzichten van het werk van de Schoolartsen bleek al, dat bij de schoolkinderen het gebit zeer vaak in een slechte toestand ver keert. Het tandbederf is inderdaad zeer ver voortgeschreden en het is op merkelijk, dat op dit gebied tot voor kort nog zo weinig aan preventieve zorg werd gedaan. De bestrijding van tandcaries en de zorg en de sanering van het kin dergebit zijn dan ook de doelstel ling, die de schooltandverzorging nastreeft. Door regelmatige halfjaarlijkse controle en behandeling van de ge bitten van de schoolgaande kinde ren zullen deze met een gezond blij vend gebit de school verlaten en is zodoende de basis gelegd voor het bereiken van een gebitsanering van de gehele bevolking. Ie KLASSERS AANTREDEN Begonnen wordt met de kinderen der le klassen van het schooljaar 1961/1962, het volgende schooljaar de le en 2e klassen en zo vervol gens, zodat in het schooljaar 1966/ 1967 alle klassen van genoemde scholen onder regelmatig toezicht staan. Die kinderen, die thans in de 2e of een hogere klas zitten, komen dus niet meer in aanmerking voor deze dienst. Het blijvend gebit der kinderen wordt per jaar 2 maal onderzocht en zonodig behandeld. Het melkgebit wordt slechts be handeld voorzover dit nodig is ter voorkoming van nadeel aan 't blij vend gebit of tot het wegnemen van de pijn. Worden bij het onderzoek defek- ten aangetroffen, die niet met een voudige middelen hersteld kunnen worden, dan wordt dat schriftelijk aan U medegedeeld met advies dit euvel door de tandarts te laten ver helpen. Het onderzoek en de behandeling zal geschieden in een Dental-car, die de scholen bezoekt. Deze Dental- car huurt Venray van het district Horst, welke een wagen heeft aan gekocht voor 42.000. GRATIS OF 10 Van de ouders of verzorgers, die niet zijn aangesloten bij een alge meen ziekenfonds, wordt bij deelne ming aan de schooltandverzorging een bijdrage gevraagd van 10 per kind en per jaar. Nemen meerdere kinderen uit een gezin deel, dan geldt een reductieregeling. Zij die aangesloten zijn bij een ziekenfonds, behoeven niets voor deelname te betalen. Het tandbederf, 'n zeer ernstige verbreide volksziekte, heeft een kleine oorzaak, nl. het kleine gaat- niet", zei de vader vandaag terneer geslagen voor de groene tafel. „Dat nemen we direct van u aan", zei de rechter, „maar onvoorzichtig heid is ook strafbaar"! De man kreeg honderd gulden boete. „Altijd nog beter dan daar in regen te zitten", troostte de deur waarder. Maar de verdachte liet zich niet troosten. Hij zit ook nog met een civiele vordering wegens schadevergoeding. je in het tandglazuur. Vooral na de tweede wereldoorlog heeft het tandbederf zeer ernstige gevol gen aangenomen. Dit is o.a. het gevolg van het schrikbarend snoepen- van de he dendaagse jeugd. Het snoepgoed, wat voornamelijk uit zoete ingrediënten bestaat, tast de tanden aan en als er een rotte tand of kies is, het gehele gebit. Ook het verschil van de voeding t.o.v. voor 1940 heeft het tandbederf zeer sterk doen toenemen. Deze toe name van het tandbederf geeft ze ker aanleiding tot ongerustheid, maar de ervaring heeft echter ge leerd, dat bij een goede organisatie van de strijd tegen het tandbederf ruim 90% van de kinderen de lage re school kan verlaten met een ge zond gebit. Dit is dan ook de reden geweest waarom men is gekomen tot de „Stichting, schooltandverzorging in het distrikt Venray". Deze stichting omvat de gemeente Venray, Wanssum en Meerlo. In deze stichting hebben zitting de gemeentebesturen, afgevaardig- Foto Geurts, Horst den van de Nederlandse Maatschap pij tot Bevordering v. d. Tandheel kunde en algemene ziekenfondsen. Uit de samenstelling dezer stich ting blijkt wel duidelijk, dat zieken fondsen de noodzakelijkheid van 't vroegtijdig ingrijpen tegen 't tand bederf inzien. Door het bestuur van de stichting is een voorlichtingsavond gehouden, waarop alle hoofden der lagere scholen van dit distrikt aanwezig waren. Alle leerkrachten beloofden spon taan hun medewerking aan dit voor de kinderen zo noodzakelijk werk. Van U, de ouders, wordt de toe stemming gevraagd, omdat U als eerste voor de gezondheid van Uw kinderen op moet komen. Inmiddels heeft U reeds een formulier gekre gen waarin nog een duidelijk de doelstelling en de noodzakelijheid is omschreven. Mocht U nog niet de strook, die aan dit formulier gehecht is, inge leverd hebben, doe het 'dan per om gaande bij de leerkracht van de eerste klas van de lagere school. Exterieur van de dental-car Foto Geurts, Horst Onderstaand treft u aan enkele statistische gegevens over de ver keersongevallen van kleuters en kinderen in 1958 en 1959. Deze gegevens, die enkele weken geleden werden gepubliceerd, zijn voor het grootste deel afkomstig van het Centraal Bureau voor de Statistiek ontleend aan „Statistiek van de verkeersongevallen op de openbare weg 1958-1959", uitgevers maatschappij W. de Haan N.V. te Zeist. In het verkeer om het leven ge komen kinderen van 1 t.m. 14 jaar: 1955: 297 van de 1552 slachtoffers is 19.1 pet.); 1956: 328 van de 1628 slachtoffers is 20.1 pet'; 1957: 307 van de 1701 slachtoffers is 19.2 pet.; 1958: 316 van de 1602 slachtoffers is 19.6 pet.; 1959: 336 van de 1718 slachtoffers is 19.5 pet. Kleuters (1 t.m. 4 jaar) veronge lukken in 90 pet. van de gevallen als voetganger. In de jaren 1955 en 1956 samen: 162 slachtoffertjes. In dezelfde leeftijdsklasse vielen in de genoemde jaren voorts nog 6 slachtoffertjes als autopassagiers en 12 als fiets- en buspassagiers. Kinderen (5 t.m. 15 jaar) veronge lukken in meer gevallen als voet ganger en 147 als fietser (verhou ding van 60 resp. 30 pet. t.o.v. de overige oorzaken. Jeugdige verkeersslachtoffers in 1958 en 1959: aant. aant. doden doden leeftijd 1958 1959 1958 1959 o t.m. 4 2.846 1.501 99 99 5 t.m. 9 2.846 2.921 132 155 10 t.m. 14 2.818 3.054 85 82 15 t.m. 18 3.744 4.399 75 85 10.767 11.875 391 421 Ongevallensterfte. De verkeerson- gevallensterfte beloopt ongeveer 40 pet. van de totale sterfte t.g.v. on gevallen, geweld of vergiftiging. Van de totale sterfte (aan alle oorzaken tezamen) staat 2 pet. op naam van de verkeersongevallen. Dit percentage ligt echter bij de jonge leeftijdsgroepen veel hoger, n.l. bij 1 tot 20 jarigen: 16 pet. Voor kinderen in de leeftijds groep 5 t.m. 14 jaar is zo deelt Dr. Wafelbakker in zijn proefschrift „Enkele Sociaal geneeskundige Aspekten van de wegverkeersonge- vallen" mee het verkeersongeval DOODSOORZAAK NO. 1.

Peel en Maas | 1961 | | pagina 5