30-40 rob van haaren Onze Seizoen-Opruiming duurt nog voort! Een topjaar voor de vacantie-arbeid Woninginrichting ROB VAN HAAREN Schoolstraat 39 Telef. 1334 Politierechter Ruimte in de nieuwe buurt Voor de vrouw bankstellen, bergmeubels huiskamerameublementen slaapkamerameublementen hout - staal bedden - dekens vloerbedekking, gordijnen, Op al deze artikelen geven wij de enorme korting van Vrijdag 28 juli 1961 No. 30 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ABONNEMENTS- (buiten Venray 1.75) Enige jaren lang heeft men met gemengde gevoelens het werken in de vacantie zien groeien. Er is ge aarzeld bij het toestaan, er is even zeer geaarzeld bij het afwijzen. De jeugd heeft intussen zelf wel voor een antwoord gezorgd. Ons land is overspoeld met va kantie-arbeid. Het is een ingebur gerd verschijnsel waarmee nog niet gezegd is, dat 't gewenst en maat schappelijk gezien juist is. Er zijn voordelen op te noemen: wij kunnen ons even goed werpen op de nadelen. GOEDE EN KWADE INVLOEDEN Voorstanders zeggen, dat scholie ren even goed het contact met de maatschappij moeten bewaren als ieder ander. Zij zien dan al vroeg, dat er hard gewerkt moet worden om vooruit te komen. Zij kunnen eens gced cm zich heen zien in welke richt.ng zij een toekomst zullen zoeken. Zij verlichten de financiële zor gen van hun ouders door zelf de middelen voor hun eigen vakantie te verdienen. Dit versterkt de ge zinsgemeenschap. Tenslotte leert men eens een an der sociaal milieu kennen dan waar in de scholier gewend is zich te be wegen en dit verruimt zijn blik. Wordt hij door zijn inkomsten in de vakantie in staat gesteld een buitenlandse vakantie te houden, dan komt dit eveneens zijn vorming ten goede. Het instemmen met de voordelen mag ons de ogen niet doen sluiten voor de nadelen. Het meest gehoor de en belangrijkste is wel, dat de scholier onvoldoende van zijn eigen vakantie geniet. Verder werkt het vroegtijdig be schikken over eigen inkomsten het materialisme in de hand, omdat er allerlei artikelen voor het verdien de geld worden gekocht waar een scholierzonder inkomsten niet aan denkt. En wie eenmaal de smaak te pakken heeft. De verplaatsing naar een ander (niet zeldenl een ager) milieu, kan evengoed nadelig werken. De gro tere financiële onafhankelijkheid van de scholieren kan ook gezags conflicten scheppen in het gezin. DE OUDERS BESLISSEN Voor- of nadelen, wij staan voor het feit, dat wij het werken in de vacantie moeten aanvaarden In zo'n toestand gaat het er om, dat in tijden van arbeidsschaarste deze arbeid vooral van de zijde van het bedrijfsleven wordt aangemoe digd. Behalve het bedrijfsleven zijn de ouders en de mensen van het on derwijs belanghebbenden bij de va kantiebesteding. In de eerste plaats is dit een zaak van de ouders, die helaas maar al te dikwijls van mening zijn, dat de school de verantwoording voor de leerlingen volledig heeft overgeno men zodra een jongen of meisje een bepaald soort onderwijs volgt. Vanzelfsprekend waken de leer krachten over de kinderen die hun op school worden toevertrouwd, maar de verantwoordelijkheid voor de minderjarigen blijft in de eerste plaats bij de ouders. In de vakanties is de jeugd thuis en daar heerst het gezag van hun vader en moeder. Het beslissende woord moet dus door de ouders worden gesproken, want voor hen is het toezicht. KINDEREN ZIJN OOK VER SCHILLEND De ouders dienen uit te maken of hun kind het karakter, de capa citeiten en de conditie heeft die of hij of zij geschikt maakt voor va- kantiearbeid. Voor elk kind moet worden vast gesteld of hij lichamelijk en men taal tegen de nadelen zal zijn op gewassen en of hij van de voordelen het volle profijt zul kunnen trek ken. Elk mens heeft verschillende ca paciteiten. De een kan veel meer verzetten dan de ander. Het ene kind moet zich tot het uiterste in spannen om zich op een school te handhaven, het andere doet zijn plicht daar spelend. Niemand dan de ouders kan beter beoordelen of een kind aan vakan tie toe is. Richten de ouders zich tot het hoofd van de onderwijsinstel ling dan kan deze zijn oordeel geven. De meeste kinderen zullen beslist niet lichamelijk afgetobd 't school jaar beëindigen. De vermoeidheid is van mentale aard, al is er sprake van een zekere wisselwerking tussen geest en li chaam. Het kan echter zo zijn, dat een meisje of jongen wel vakantie werk kan doen, mits dit in hoofd zaak lichamelijke arbeid kan zijn en in de buitenlucht kan worden verricht. BINNEN OF BUITEN? Dit brengt ons op het probleem van de keuze der vakantie-arbeid. Er wordt nogal eens opgemerkt dat het niveau van de vakantiearbeid meestal laag is. Het voorgaande wijst er al op dat dit ook wel een voordeel kan zijn. Eenvoudige arbeid vraagt meestal lichamelijke inspanning en ontziet de geest. Kan daarbij nog een flinke dosis buitenlucht worden opgedaan, dan is aan alle voorwaarden vol daan om voor bepaalde groepen van onze jeugd doeltreffende va kantie-arbeid te vinden. Hieruit moet echter niet de con clusie worden getrokken, dat nu alle -scholieren voor de seizoen arbeid buiten moeten worden aan getrokken en dat alle arbeid in kantoor, winkel of fabriek taboe is! Dat werk blijft over voor dege nen, die niet aan de schoolmoeheid lijden. In die sectoren is het raadzaam te zoeken naar werkzaamheden, die het beste passen of aansluiten bij de opleiding die gekozen is of bij de richting waarin men de toekomst voor de leerling(e) wil zoeken. Hier kan dé leiding van de school bemiddelend optreden en het be drijfsleven zal er gced aan doen, voor dit doel contact te zoeken met de onderwijsdeskundigen. Het kan de schoolleiding niet kwalijk worden genomen, wanneer zij zich niet op dit terrein wil of kan begeven. De vakantietijd is er ook voor hoofden, directeuren en leraren. De tijd daaraan voorafgaande is de drukste van het hele schooljaar, in verband met de toelatings en de eindexamens. Toch kan er bij goede wil wel een oplossing worden ge vonden. En het onderwijzend per soneel zal graag een advies geven. EN HET MATERIALISME? De meeste fouten worden niet ge maakt door het toestaan van va kantie-arbeid, maar omdat daarbij gestreefd wordt naar hoge inkom sten voor het kind. De hoogte van het vakantie-inkomen mag niet be slissend zijn bij de keuze van het werk. Ook de duur van de vakantie- arbeid is belangrijk. Door samen werking tussen school en bedrijf en door verstandige inzichten van de personeelschefs kunnen hier onge lukken worden voorkomen. Ook zou het verstandig zijn, wan neer de ouders enige controle uit oefenden bij de besteding van het vakantiegeld. Daarmee kan een op hol geslagen materialisme worden afgeremd. De personeelshonger in vele be drijven houdt voor 1961 het ernstige gevaar in, dat men bij de vakantie- arbeid te ver gaat. Daar moet voor gewaakt worden. Meer dan ooit zal de schooljeugd welkom zijn op het arbeidsveld. Laten wij er voor zorgen dat ons opgroeiend geslacht niet het kind wordt van de conjunctuurrekening. Veel van de zorg en inspanning in het schooljaar kan in enkele va kantieweken worden bedorven. Daarvoor te waken is de taak van het bedrijfsleven, maar vooral van de ouders. Op gezette tijden zien we in ons aller vaderstad zich de historie van de 10e mei herhalen. Toen fietsten enkele jonge Duit sers Venray binnen, behangen met allerlei oorlogstuig en veroverden Venray Nu doen ze het wat moderner, ze zitten op fantastisch versierde brommers of scooters, dingen, die nog harder knetteren als de V I's z.g. Maar ze zijn nog even oorlogs- lustig als damals. Vooral als ze Venrayse meisjes zien, die en dat moeten we eer lijkheidshalve er ook bij vertellen schijnbaar voor een deel deze jonge Germanen wel mogen. Anderen daarentegen zijn van deze sturihische aanvallen minder gediend, ook al omdat ze ouders hebben, die terecht bezwaar maken dat hun dochter met de eerste de beste onbekende op stap gaat. Zo gebeurde het op een schone zondagmiddag, dat enkele van deze edel-germanen weer op oorlogspad waren en daarbij zelfs gebruik maakten van een min of meer ver sierde auto. Een Venrayse schone moest het ontgelden. Krijgshaftige uitroepen klonken uit de wagen naar dit meisje, dat echter wijs genoeg niet reageerde op het krijgsgebrul uit de auto, maar rustig naar huis fietste. Onze Germaanse broeders waren het spel echter niet moe en gaven voor het ouderlijk huis een claxon- nade weg, dat de hele buurt uit haar middagslaapje wakker schrok en vol verbazing zich afvroeg of het alweer oorlog was. Het meisje vertelde aan haar vader, wat er gebeurd wasen wat zich buiten feitelijk afspeelde. Ja, en wat doet dan zo'n papa. Het is een van die moeilijke pro blemen, aan het vaderschap ver bonden. Telefoon om politie te bellen had hij niet en om op zijn fietsje eerst de politie te gaan waarschuwen was gezien de Sturm und Drang van genoemde heren wellicht gevaarlijk. Dies besloot genoemde heer het recht in eigen hand te nemen en liet de spektakelmakers in duide lijk Nederlands verstaan, dat hun bezoek niet gewenst was, hun ge- claxonneer hem danig de keel uit hing en zijn dochter met rust gela ten moest worden. Maar de Duitse knapen hadden het niet verder gebracht dan een simpele 6 voor duits op de lagere school en Nederlands verstonden ze niet. Ze begonnen er iets van te be grijpen toen de intussen woedend wordende papa een lege melkfles greep en daarmede dreigend begon te zwaaien. Toen drong het tot hun botte hersens door, dat men schijn baar niet overal gediend was van hun pogingen een Venrays meisje te verschalken. Men besloot weg te rijden, startte derhalve, maar kon het toch niet nalaten nog gauw even de mening te zeggen over de zeer bekrompen houding van deze woedende vader. Dat hadden deze heren niet moe ten doen, want dat was net de druppel, die vaders gal deed over lopen en oorzaak was, dat de melk fles uit zijn handen glipte De gevolgen waren navenant. Ze kletste de voorruit van de wagen. Zulke voorruitten hebben de min der prettige gewoonte om dan in duizend stukjes uiteen te barsten, met het gevolg dat de Duitse jon gelui plotseling tegen een volkomen wit vlak zaten te kijken en niet eerder weer wat van de weg kon den zien, voordat ze met vereende krachten een gat in de voorruit ge slagen hadden, waarbij een aan de pols en een ander aan zijn hand verwond werd. f Toen begrepen de heren, dat het menens ging worden en dat ook Nederlanders iets van hen geleerd hadden in de 5 beroerde jaren dat hun vaders en Onkels hier op be zoek waren. Daarom namen ze tu rende door het gat in de voorruit de vlucht, hun wonden verbindend. Ja en toen moest er natuurlijk politie bij te pas komen. Want zo behandelt men immers geen nette buitenlanders. So eine Frechheit. En dat had weer tot gevolg, dat de vader, wiens woede intussen reeds lang gekoeld was, zich te ver antwoorden had voor de politie rechter. Een politierechter, die weliswaar de wet moest hanteren, die duide lijk \fertelt, dat men niet eigen machtig rechter mag spelen, maar van de andere kant toch wel sym pathie had voor deze vader, die op zo'n hardhandige wijze hem con currentie had aangedaan. De boete bleef heel bescheiden, omdat het nu eenmaal moest Maar de sympathie van iedereen in de rechtszaal was volkomen aan de kant van de vader, die plechtig beloofde zijn melkflessen voortaan braaf te zullen inleveren Met een enkel woord willen wij nog terugkomen op een ingezonden artikel, dat wij voor enkele maan den in dit blad publiceerden. Daarin werd stelling genomen te gen een zo eng mogelijke bebou wing in plan West. In de gemeenteraadsvergadering was namelijk enkele malen ter sprake gekomen, dat de bouwgrond in plan West waarschijnlijk hoger zal komen liggen, dan tot nu toe in Venray gebruikelijk. Om tenminste nog te redden, wat er te redden valt, zou dan de oplos sing zijn die grond zo productief mogelijk te maken door er zo veel op te bouwen als maar mogelijk is. De bouwgrondkosten worden daardoor iets gedrukt. In genoemd ingezonden stuk nam de schrijver tegen deze bewering stelling. Op de eerste plaats weet niemand hoe hoog de aankoopprijzen voor de grond liggen en is 't dus al vreemd om op voorhand maar vast aan te nemen dat hij veel hoger zal liggen dan b.v. in plan Zuid. Op de tweede plaats, zo stelde de schrijver, zal men van deze mis plaatste zuinigheid later onherroe pelijk spijt krijgen, omdat het be grip „grondprijs" dan waarschijn lijk terdege gewijzigd is en men dan om meer ruimte te winnen heel wat meer zal moeten beta len om die ruimte te kunnen schep pen Tegen deze stellingen is weinig in te brengen. We hebben in een overzicht vo rige week verteld, dat als de aan koop van het Desselke doorgaat (en men verwacht komende raadsver gadering hierover meer nieuws) daar 130-150 woningen gebouwd gaan worden. Men staat dus prac- tisch aan het begin van de „exploi tatie" van het Desselke in zijn ge heel. En hierbij gaat dus „ruimte winning" al zijn rol spelen. In de naoorlogse jaren mogen we niet ontevreden zijn over de „ruimte-politiek" die er gevoerd is. We hebben niet alleen de Paoters- koel omgetoverd tot een net plant soen, maar langs de Kolkweg en het Desselke plantsoenen gemaakt, om van de Julianasingel e.a. min of meer brede groenstroken nog te zwijgen. In de kerkdorpen is ook 'n begin gemaakt, zoals in Oostrum en Ys- selsteyn, waar in de kom van het dorp ruimte gereserveerd is in de vorm van plantsoenen. We moeten ook in het nieuwe, dat in West komen gaat zeker deze politiek voortzetten. We moeten zorgen dat daar ruim te overblijft. Ruimte voor plant soenen, voor speelruimten, voor an dere recreatieve doeleinden. Wat in de grotere plaatsen thans met zeer grote kosten en enorme moeilijkheden weer moge lijk gemaakt wordt, n.l. het schep pen van ruimten, moeten wij thans nu we beginnen, reeds reserveren. En royaal reserveren. Nu spreken natuurlijk de kosten hun woordje mee, want iedere m2 grond, die voor zulke doeleinden wordt gereserveerd moet de toekom stige bouwer mee betalen.Ze drukken de kostprijs van de grond in die buurt. Maar we geloven, dat deze meer kosten er dubbel en dwars uit ko men. Een huis gelegen in een riante omgeving is nog altijd meer waard als uit een lange rij huizen blokken, nu en later. En inderdaad is de grondprijs aan grote schommelingen onderhevig. We maakten nog geen 10 jaren geleden van de Julianasingel de villa-buurt en brachten derhalve 'n grondprijs van 5 in rekening. Een prijs die de „goegemeente" letter lijk en figuurlijk gepeperd noemde. Nu vecht men voor een stukje grond aan de Zuidsingel, waarvoor 15 betaald wordt en de stedelin gen, die naar Venray komen vinden het schandalig goedkoop. Bovendien blijft het voor ons een vraag of het nu bepaald noodzake lijk is, dat de kosten van dergelijke recreatieve ruimten nu speciaal op die buurt moeten rusten waarin ze gelegen zijn. Zeker voor een groot deel is het ten bate en ten behoeve van die buurt gedaan, maar ook de andere leden van de gemeenschap profite ren er van. Daarmede zou met de kosten-verdeling terdege rekening kunnen worden gehouden. Wij voor ons geloven, dat in een steeds maar uitgroeiend Venray binnen 50 jaren groot gebrek zal zijn aan deze ruimten, ondanks het feit, dat we nu nog trots wijzen op een Vier Uutersten en een recrea tieplan. Zij zullen voor een deel de nu en dan bestaande behoeften opheffen, maar voor een ander deel zullen dat die stukken moeten doen, die wij thans reserveren voor parken, plantsoenen speelplatsen e.d. Nu hebben we de kans om daar nog iets goeds en moois van te ma ken. Laten we die kans niet voorbij gaan, nu we de mogelijkheden nog hebben en laten we de zaak goed overwegen, vóórdat we voor enkele centen misschien, dat laten wat la ter met honderden guldens niet meer goed te maken is. NEDERLANDSE HUISHOUDRAAD EEN BAKEN VOOR DE HUISVROUW Sedert reclame, propaganda en public relations, vooral na de oor log in allerlei vorm naar voren kwamen en zelfs een speciale we tenschap werden, is het voor de consumenten steeds belangrijker ge worden op juiste wijze voorlichting te krijgen. Nederland heeft daarvoor eigen organisaties, zoals het Consumen ten Contactorgaan (C.C.O.), waarin de Nederlandse vakverenigingen K.A.B., N.V.V. en N.C.V., de Con sumentenbond en de Verbruiks coöperaties samenwerken. Doch te vens kent de Nederlandse huis vrouw al geruime tijd de Neder landse Huishoudraad (N.H.R.), die zich op dit gebied in de afgelopen jaren reeds bijzonder verdienstelijk gemaakt heeft. De Nederlandse Huishoudraad is een stichting, waarin 16 vrouwen organisaties waaronder de Katho lieke Arbeidersvrouwenbeweging, de Vrouwenbond van de Partij van de Arbeid de Vrouwengroep Chris telijk Nationaal Vakverbond, de Vrouwenbond Nederlands Verbond van Vakverenigingen, de Vrouwen in de V.V.D. etc., samenwerken. Verder zijn er nog drie voorlich tingsinstanties aan verbonden en 7 deskundigen-groeperingen, die allen een gemeenschappelijk doel nastre ven, de bevordering van een doel matige huishouding en de beharti ging van consumentenbelangen en huishoudelijke belangen bij de overheid, wetenschappelijke insti tuten, industrie en handel. Waarom heeft de Nederlandse Huishoudraad op dit ogenblik reeds vele aangesloten verenigingen en instituten? Waarom komen er steeds weer begunstigers bij en waarom be schikt de Nederlandse Huishoud raad op dit ogenblik over de adres sen van 5000 a6000 huisvrouwen. Het antwoord hierop is vrij een voudig te geven. De huisvrouw wil niet meer bedrogen worden en wil weten wat zij koopt, nu talloze han delaars en verkopers alle methoden gebruiken cm hun produkten op de markt te brengen. Een handige reclame-campagne via folders, advertenties in kranten of op het witte doek, of via de com merciële radio kan wonderen doen. Maar zijn de produkten, waarmee verbruikend Nederland overstroomd wordt wel zo goed als de reclame mensen het voor laten komen? Geen enkele huisvrouw zal dit in de meeste gevallen uit kunnen ma ken. Daarvoor is een instelling no dig, die over de middelen beschikt, om bepaalde artikelen op hun bruikbaarheid te toetsen. De Nederlandse Huishoudraad be schikt hierover in de voorlichtings instanties en deskundigengroeperin gen, zoals de afdeling Landbouw- huishoudkunde van de Landbouw hogeschool te Wageningen, die haar technische apparatuur be schikbaar stelt aan de Raad, het College van Directeuren van de Keuringsdiensten van Waren enz. En zo gaat de Nederlandes Huis houdraad voort met haar dankbare werk in de overtuiging de Neder landse huisvrouw er een dienst mee te bewijzen. Want de huisvrouw heeft minder tijd dan vroeger, hoe gek dit ook mag klinken sinds ook het huishou delijke werk aanzienlijk gemecha niseerd is. Wasmachines en stofzuigers zijn de gewoonste zaak van de wereld en koelkasten, centrifuges en aard appelschilmachines zijn in de mo derne tijd ook geen overdreven luxe meer. Door het grote aanbod van der gelijke huishoudelijke apparaten echter ziet de huisvrouw soms door het bos de bomen niet meer. De Nederlandse Huishoudraad geeft op dit gebied nuttige wenken. Anderzijds is hij werkzaam op het gebied van 'n eensluidende textiel- etikettering, waardoor de winkelen de huisvrouw direct kan zien of zij met no-iron, wol, kunstzijde enz. te doen heeft. Er zijn b.v. gevallen gesignaleerd van dekens, waar het schaap als wolsymbool op prijkt en waar noch het schaap noch de wol ooit aan te pas gekomen zijn. Verder geeft de Nederlandse Huis houdraad brochures uit, die bijna ieder terrein van de huishouding bestrijken. Ook tot UW voordeel Zeer ruime sortering m;

Peel en Maas | 1961 | | pagina 9