Minister van Rooy en de kinderbijslag Feest in Ysselsteyn Politierechter Uit Peel en Haas Provinc. Staten Geestelijk artikel Gevonden TIPS voor warme dagen Vrijdag 14 juli 1961 No. 28 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAY WFFKRIAH VOOR VFNRAY FN HM^TPFïCFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 VV E/DIVDLHÜ V UUI\ V .EfI>II\A I JC,1N UlVlO 1 TRIJS PER KWARTAAL /L5( mm. ABONNEMENTS- 50 (buiten Venray 1.75) Politiek is een hard bedrijf. Dat is weer eens duidelijk naar voren getreden bij de gang van zaken rond de Kinderbijslagregeling. Minister van Rooy heeft dit aan den lijve ondervonden. Het besluit, dat hij heeft genomen is hard en pijnlijk, niet alleen omdat het een politieke val betekende dat is meer gebeurd maar vooral om de consequenties, die er voor zijn per soon aan vast zitten. Minister van Rooy heeft fouten gemaakt en hij was geen sterk be windsman. Akkoord. Maar wij moe ten eerlijk blijven en bij onze be oordeling een aantal facetten be trekken, die maar al te gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Minister van Rooy, die zich als Burgemeester van Eindhoven en Venlo, een goed bestuurder heeft getoond, heeft het Ministerschap aanvaard in 's-lands belang. Men kan daarover denken zo men wil. Maar hij had het in Eindhoven naar zijn zin en in een interview heeft hij in die dagen eens gezegd: „Ik ben niet voor mijn plezier op deze Ministerpost gaan zitten. Ik vond het beneden de maat om als ze je vragen „neen" te zeggen. De Ruyter zei: „Als de heren Zeventien vinden, dat ik met een rotte vloot moet varen, dan zal ik varen". En zo voegde hij er aan toe, nou zeg ik dat niet om die vergelijking met die rotte vloot, maar om de Ruyters instelling. Als 's-lands be lang het meebrengt moet je niet zitten mieren". Bij de eindeloos durende Kabi netsformatie in 1959 is het zo ge weest, dat het ministerie van So ciale Zaken de sluitpost werd op een formatie, die niet langer op zich kon laten wachten na zovele maan den. Toen is men bij de toenmalige Burgemeester van Eindhoven geko men, die in eerste instantie be dankte, maar er aan toevoegde: „Als je nu voor deze post niet kunt slagen en daar het uiteindelijk wel slagen na zoveel maanden van het Kabinet van afhangt, kom dan nog maar eens terug". Men kwam te rug. Toen wilde hij geen neen meer zeggen. Hij nam afscheid van zijn geliefde baan als burgemeester en stortte zich in de landspolitiek. Van het begin af aan heeft Mi nister van Rooy het moeilijk ge had. De oppositie heeft praktisch vanaf de eerste dag de opvolger van Suurhoff politiek proberen te kraken, waarbij ook allerlei met de politiek niets ter zake doende ver haaltjes werden rondverteld. Het is in politiek Den Haag een algemeen bekend feit, dat de Mi nister op zijn departement nogal wat politiek andersgezinden aantrof, die nu niet direct zich het vuur uit de sloffen gelopen hebben om deze Minister te doen slagen. Minister zijn is wel een van de zwaarste ambten, waartoe een mens geroepen kan worden. Het wordt 'n ondragelijke last, wanneer alles te genzit. Dan zijn er inderdaad „per soonlijke redenen" om heen te gaan, omdat niemand daar tegenop kan. En dat is het menselijk tra gische rond figuren, die zich voor de gemeenschap hebben ingezet en door welke omstandigheden dan ook niet slagen. Het heengaan van Minister van Rooy hangt ten nauwste samen met de behandeling van de wettelijke regeling van een kinderbijslag voor zelfstandigen. De Tweede Kamer wilde in meer derheid de kinderbijslag algemeen doen ingaan vanaf het eerste kind. Wanneer de premie voor zelfstan digen te hoog zou worden daardoor, zou volgens een deel van de Kamer de schatkist dan maar moeten bij springen. Dit verklaarde de Rege ring bij monde van Minister van Rooy onaanvaardbaar. Dat betekent dus, dat wanneer desbetreffende voorstellen van de Tweede Kamer worden aanvaard de Regering mogelijk zal heengaan. De K.V.P. heeft er geen behoefte aan dat de Regering zal heengaan. Er zal dus wel geen meerderheid voor deze amendementen gevonden kunnen worden. Dan bestaat de kans, dat de P. vd. A. tegen de wet stemt. V.V.D. en C. H.U. zijn ook tegen. De wet wordt in dat geval verworpen. Maar zo ver zijn we nog niet. Door het aftreden van Minister van Rooy is de behandeling van het voorliggende wetsontwerp ge schorst. Men vermoedt dat de be raadslagingen begin september zullen voortgezet worden. Er zal nu eerst nog wel overleg plaats vinden met een nieuwe Mi nister van Sociale Zaken. Daarbij zal de vraag naar voren komen of de Regering ook niet in de toe komst een uitbreiding tot het eerste en tweede kind kan overwegen. Wanneer de Regering daar posi tief tegenover staat wordt het voor de P. vd. A. wel heel moeilijk om tegen de wet te stemmen. Wat zijn dus de vooruitzichten? Voor de loontrekkenden blijft al les zoals het nu is. Voor de zelf standigen komt er mogelijk een kinderbijslag vanaf het derde kind, met het vooruizicht, dat dit wordt uitgebreid op den duur tot het eerste en tweede kind. De P. vd. A. zal dan moeten voor stemmen. Wanneer dat niet lukt, lijkt het niet uitgesloten, dat de Regering komt met een voorstel, dat ook voor de V.V.D. en de C.H. U. aanvaardbaar is en waardoor althans ruim 80 pet. van de zelf standigen voor kinderbijslag vanaf het derde kind in aanmerking ko men. Lukt ook dat niet dan staat ons een levensgrote Kabinetscrisis te wachten en zal de K.V.P. partners moeten zoeken, die bereid zijn kin derbijslag ook voor zelfstandigen waar te maken. In ieder geval kan de Kamer niet tot St. Juttemus wachten met de behandeling van deze zaak. Men behoeft niet een al te groot profeet te zijn om te voorspellen, dat alles op alles gezet zal worden om toch een redelijke kinderbijslag voor zelfstandigen per 1 januari a.s. te doen ingaan. Het alternatief is Ka binetscrisis. Wanneer er dan eenl kinderbijslagregeling voor zelfstand digen kan komen is een grote vraag. Aan de K.V.P. heeft het in ieder geval niet gelegen. Want die heeft getoond voor deze zaak zelfs een Kabinetscrisis te riskeren met alle onzekerheden op allerlei gebied, die daaraan verbonden zijn. Zwaarder kan het niet. Ook in Ysselsteyn is men aan het „potten". Aan het sparen voor een nieuwe kerk, aangezien de oude te klein is en ondanks het naoorlogs herstel toch nog altijd de sporen vertoond van het oorlogsgeweld, dat deze kerk niet onberoerd heeft gelaten. Men is dus ijverig aan het spa ren en een actie-comité zorgt bij tijd en wijle, dat er nog iets extra's in het potje komt. Vorig jaar heeft men voor dat doel een wielerronde georganiseerd, die bij het talrijke publiek zeer in de smaak viel. Dit jaar zal men op zondag 23 juli a.s. weer iets dergelijks orga niseren en o.m. een junipren en senioren-wed strijd uitschrijven, die gereden wordt onder auspiciën van de R.K. Ned. Wielrijdersbond, wiens streven is, juist deze wedstrijden 'n zuiver sportgebeuren te maken. Men heeft het vorig jaar geen prettige ervaringen opgedaan met de baan en daarom is men naar iets anders gaan zoeken. Welnu, dat heeft men dan ook gevonden nl. in het Mobilisatiecom plex, dat de militaire autoriteiten graag voor dit doel beschikbaar stelden. Daar heeft men nu een werkelijk fantastische baan uitge zet, waarop de A-senioren over 35 ronden en de B-junioren over 30 ronden hun fietsjes kunnen laten draaien. Er hebben zich voor beide groe pen al de nodige renners aangemeld en ook de Venrayse renners Swin- kels, Guusje Willems en Chris Jeuken zijn van de partij. Andere cracks hebben zich ook gemeld, als P. v. Bussel uit Deurne, L. Martens uit Bakel, Smeets uit Echt en Rcoyakkers uit Baarlo. Al lemaal namen, die op voorhand reeds een vinnige strijd op dit fraaie parcours beloven. AUTO-RACES Maar zelfs met dit festijn was men niet tevreden. Men heeft de eerste Ned. Auto-junior-club uit Helmond bereid gevonden hier staaltjes van hun kunnen te laten zien. Daar hebben kinderen van 11-16 jaar in samenwerking met hun vaders en enkele helpers kans ge zien een tiental renwagentjes zelf te bouwen, die een vergelijking met de grotere broers van de Neuren- bergring e.d. glansrijk kunnen doorstaan. Deze wagentjes doen het prima en zijn razend snel en de rijders dezelfde jongens van 11-16 scheuren als volledige coureurs door de bochten. Ze zullen verschil lende wedstrijden rijden zodat het publiek dik aan zijn trekken komt. Ze hebben elders in den lande, o.a. in het Olympisch Stadion ook dergelijke demonstraties gegeven, die ontzaggelijk veel publiek ge trokken hebben. Heden zaterdagmiddag om 3 uur komen de jongelui al enkele trai ningsronden maken en belangstel lenden kunnen tegen een klein prijsje een en ander meemaken. VOOR ELK WAT WILS Op dat de hele familie aan een en ander wat heeft, hebben de or ganisatoren diezelfde middag voor de kinderen allerlei kinderspelen georganiseerd, zodat ook die zich niet vervelen en vader en moeder rustig naar de wedstrijden kijken. Daarnaast wordt er nog een expositie ingericht met auto's, mo tors en brommers waar men de nieuwste snufjes op dit gebied vin den kan en tenslotte zorgt een be kend Duits orkest voor muziek. Al met al dus een feestelijke middag, waaraan maar een be zwaar kleeft namelijk, dat hij pre cies samenvalt met de slot-middag van de jeugdvierdaagse, waardoor dus te veel van het goede komt. Maar van de andere kant kan men nu uit twee dingen kiezen en ook dat heeft zijn voordelen. leven terugkeerde. Men kan zich natuurlijk afvra gen of zo iets ooit mogelijk zal wor den, dank zij nieuwe wetenschap pelijke ontdekkingen. Maar die vraag is niet belangrijk, zelfs al zou de wetenschap tot heel verras sende ontdekkingen komen. Belangrijk is wel of God ons een boodschap te geven heeft en om de echtheid van die boodschap te be wijzen, dingen laat doen, die ons schokken, omdat zij Gods kracht verraden. In de geschiedenis, dus tijdens Jezus leven, was dat de zin der wonderen. Bij de levens der heili gen komt dat ook voor en in het tegenwoordige Lourdes is het niet anders. Er zijn wonderen, waar je als ka tholiek niet aan hoeft te geloven (Lourdes, Fatima, H. Januarius), er zijn er ook die je wel moet geloven (N. Testament). Maar altijd weer vormt de boodschap van God het middelpunt van het wonderlijk voorval. Is de boodschap niet nieuw, dan behoeft men het wonder ook niet te geloven. Na het Evangelie is er geen nieuwe boodschap meer te wachten, hoogstens een herhaling of een benadrukken als in Lourdes en Fatima, waar het gaat om de be kering van ons allen. Laten we dus de zaken niet door de war halen en de tekenen van God niet op een lijn stellen met op zienbarende wetenschappelijke ont dekkingen. God spreekt zichzelf Aiet tegen. IS H%T WONDER UIT DE TIJD? Wij die TV kennen, de electrische stroom, de kosmische straling en de enorme kracht der atomen, kunnen wij nog in wonderen geloven? Die vraag moet men niet gek vin den, want vele jonge mensen, ook katholieken stellen haar. Zij is b.v. gesteld door goedwillende jonge mensen van middelbare scholen, toen zij deze zomer op voettocht door het Brabantse land gingen en met Pax Christi naar de Zoete Lieve Vrouwe van Den Bosch togen. Er zijn heel wat eenvoudige ka tholieken, neem ik aan, die beslist geen opinie meer hebben over het wonder, ze zijn de draad kwijt en weten geen onderscheid te maken tussen het natuurlijke en het bui ten natuurlijke. Men behoeft zich ook daar niet over te verwonderen, want menige ontwikkelde katho liek zelfs zal de kluts kwijt zijn. Wonder, wat is een wonder? Het antwoord is en blijft simpel, ook voor de wetenschappelijk ge vormde mens. Want God zelf heeft het wonder in onze geschiedenis binnengevoerd, om ons tot Hem te brengen. Dat is vanaf het begin der mens heid zo geweest en zal zo blijven, wat wij ook nog aan onbekende wetten in de natuur zullen ont dekken. Altijd blijven de grote wonderen uit het Evangelie „echte" wonderen d.w.z. gebeurtenissen, die zeker on der die omstandigheden, buiten de bekende wetten der natuur omge gaan zijn. De opwekking van doden: Laza rus, jongeling van Naïm en van het dochtertje van Jaïrus zijn nu nog feiten, die de wetten der natuur te boven gaan. In de hoogste mate is dat het ge val bij de Verrijzenis van Christus, die uit eigen kracht weer tot het Gelaten wiebelden de reizigers op en neer op de cadans van de treinwielen, terwijl het landschap draaide voor de raampjes met de verveelde gezichten. In het bagagenet toonden de wanstaltig uitpuilende koffers hoe de een bij een vakantietocht meer meeneemt dan de ander bij een verhuizing. Landerig zaten de mensen tegen over elkaar te puffen van. de warm te, ijverig demonstrerend hoe vol slagen onmachtig ons volk is in de kunst van conversatie op een war me zomerdag. Zo af en toe kwam een vader of moeder even uit deze apathie los om een kleverige, stoffige spruit in een verfomfaaid vakantiepakje tot de orde te roepen. Doch dadelijk daarop vervielen ze weer in dat lege staren in de ruimte dat de reiziger kenmerkt, 't Was zo warm in de trein. In deze lamgeslagen wereld muntte een tienjarig knaapje uit door een onblusbare energie. Er was wel geen teen meer in de trein of hij had er op getrapt en er was geen lichtgekleurd kledingstuk of zijn vingerafdrukken waren er op achtergebleven. Er was geen deur of hij had getracht er uit te vallen en er was geen vaderhand of die had gejeukt om dit ventje eens een gloeiend heet zitvlak te bezorgen. In een hoekje bij het raam zat 'n dik manspersoon, de krant op de knieën gespreid. Zij kin rustte op de borst en zijn mond kierde een beetje, terwijl een zacht reutelen demonstreerde in welk een welda dige slaap hij zich bevond. Dit slapende, deinende hoofd trok de aandacht van het kereltje, die met zijn handen op de rug vol aan dacht ging staan kijken. Even wees hij met een smoezelige vinger naar de horlogeketting op 'smans buik en toen, toen nam hij uit zijn broekzak een levensgroot waterpistool. En vóór de apathische massa iets kon ondernemen, trof een fikse straal, de dikke man midden in het rose gelaat. Met een wilde schok kwam hij tot de werkelijkheid te rug. Schrik en ontzetting allerwege. Opmerkingen van mensen, die zelf hun kinderen heel anders, dus be ter hadden opgevoed, waren niet van de lucht. De getergde vader van de spruit greep het waterpistool met de ene hand en deelde de oorvijg met de andere uit. Toen stopte de trein, zodat verdere onheilen werden voorkomen. Bij de controle aan de stations uitgang bewoog een trage slang van puffende reizigers zich langzaam naar buiten. De vader drong zich er met het pistool in de rechter en zijn zoon in de linkerhand tussen. Eerst passeerden enkele lieden in wildgekleurde Amerikaanse over hemden de controleur. Toen gingen een aantal koffers voorbij. Het jongetje volgde en daarna de va der. De ambtenaar van de kaartjes controle ontwaarde plots het pis tool toen het al dreigend op hem gericht was. Deze ijverige ambtenaar was 'n verslinder van detectiveboeken. Hij dacht onmiddellijk aan een overval, toen die revolver door het loket naar binnen kwam. Het plaatsbewijs zag hij niet, za werd hij door het ding gefascineerd. Hij haalde meteen uit. Er klonk een droge korte klap. En het volgende ogenblik hing de vader slap over een koffer. De politie kwam er bij en er is een rechtzaak van gekomen. De. ambtenaar beriep zich echter op zelfverdediging, want hij voelde zich bedreigd. De zaak is aangehou den voor een nader onderzoek. van 22 juli 1911 Door de Prov. Staten van Lim burg werd aan de gemeente-teken- school te Venray over het jaar 1912 een subsidie toegekend van 202. De loting van de Nationale Mi litie voor de gemeenten Venray en Wanssum zal plaats hebben op 22 aug. in de Muziekzaal te Venray. Te Hex (België) overleed de Z.E. Heer Henri Asselbergs in le ven pastoor aldaar. De overledene werd geboren te Venray en in 1884 te Roermond priester gewijd. We gens gebrek aan priesters in het Bisdom Luik vertrok hij naar dit Bisdom, waar hij als priester werk zaam was (te Chenée-Ouhoven en Hex). Maandag werd te Oostrum de nieuwe lederfabriek van Ant Poels voorgoed in werking gesteld. De Vaandelwacht van Amster dam „Sub Matris consilio", die sinds 1905 haar jaarlijkse pelgrimstocht per fiets naar Oostrum en Kevelaer maakt, bracht zondag het bezoek aan het Mariacord te Oostrum. Te Maasniel overleed de Z.E. Heer L. Ramakers, vroeger kape laan te Venray en later Rector te Oostrum. Aan hem is te danken de zeer bloeiende Broederschap van Onze Lieve Vrouw Behoudenis der Kranken in 1871 aldaar wettig opgericht waarvan het register van de stichting tot heden over de 13.000 leden vermeld. van 25 juli 1936 Door Joh. Boom werd aanbe steed het bouwen van een woonhuis aan de Oude Oostr.weg. Er waren 11 inschrijvers. De hoogste met 2.955, de laagste waren P. Volle- berg Zn. en P. Spee met 2.545. Bij loting werd aan de eerste het werk gegund. Dit jaar zijn bijzonder voor Limburg de weersomstandigheden ongunstig. De kersenpluk is wel achter de rug, wat niet wil zeggen, dat er geen meer hangen, want hele boomgaarden zijn „onbewerkt" ge bleven, de kersen hangen er „ge kookt" nog aan de bomen. Ze heb ben te veel geleden, eerst nacht vorst, later te veel regen, afwisse lend met felle zon. Ze zijn daardoor gebarsten, moeten direct geconsu meerd worden of ze beschimmelen. De maximum-prijzen voor de uitvoer van eieren naar Duitsland zijn als volgt vastgesteld: B-eieren 4.10 per 100, tot nu toe 3.20. A-eieren 4.40 per 100, tot nu toe 3.50. C-eieren 4.70 per 100, tot nu toe 3.80. Groene regenoverall, v. Es, Pr. Hendrikstraat 18; herdershond zwart met bruin, Goumans Smak- terweg 15; zwarte herenfiets „Union", den Holder Bui'g v.d. Loostraat 13; bankbiljet, Pouwels Servatiusw. 12; wit kinderschoentje, wit kindermutsje, wit vestje, Poli tiebureau; geldsbedrag, klein boek je en pakje sigaretten, de Bruin, Bosweg 26; portemonnaie met in houd, Arts Oude Oostr.weg 49; bril, Cremers Pr. Marijkestraat 20; zon nebril, postkantoor; zwarte kinder- portemonnaie met inhoud, Schuur- mans, Oranjestraat 11; bankbiljet Bosweg 16; damesportemonnaie (rode) met inhoud, Janssen Land- weertweg 5; rose damesvest met korte mouwen, Baltissen Oostrum- seweg 5 Geijsteren; kruissleutel, Jacobs Servatiusweg 17; kinder jasje, v. Rooij Oranjestraat 22. In de maandag gehouden provin ciale Staten vergadering te Maas tricht is Venray verschillende ke ren ter sprake gekomen. Zo toonde Gouverneur Dr. Hou- ben zich zeer tevreden over de in dustriële ontwikkeling van Venray, die met andere industrieel te ont wikkelen kernen een gezonde groei doormaakt. Trouwens de gehele economische ontwikkeling van Limburg mocht er zijn. Was men aanvankelijk bang, dat bij de mijnindustrie zich een crisis voor zou doen met als gevolg werk loosheid in geheel Zuid-Limburg, nu is gebleken, dat een en ander zich zeer gunstig heeft ontwikkeld en dat de mijn-industrie nog volop werkgelegenheid schenkt. Dat houdt echter niet in, dat men nu met de handen over elkaar blijft zitten. Integendeel zelfs, er zal een groots onderzoek worden ingesteld o.a. in samenwerking met het ETIL om een goede toekomstige prognose te brengen van de verdere ontwik keling van ons gewest, opdat als de gunstige tijden zullen veranderen maatregelen klaar liggen om de eventuele gevolgen op te vangen. LOLLEBEEK In zijn overzicht wees de Gou verneur ook op de gunstige ontwik keling van de Limburgse landbouw, die in de toekomst nog verder zal gaan, door de vele ruilverkavelin gen, die in ons gewest worden uit gevoerd, of waarvoor plannen wor den of zijn opgesteld. In dit verband noemde Dr. Hou- ben ook de Lollebeek-verkaveling, die in een gebied van bijna 12.000 ha niet alleen een betere verkave ling zal brengen, maar ook de wa terbeheersing aanmerkelijk zal ver beteren. WATER IN DE VREDEPEEL De heer Emonts toonde zich in deze vergadering niet tevreden met het antwoord, wat Ged. Staten hebben gegeven op zijn klachten over de water-voorziening in de Vredepeel. Weliswaar zeggen ook Ged. Sta ten, dat de toestand practisch on houdbaar is, maar van de andere kant zien ze niet de mogelijkheid om daarin op zijn vroegst voor 1963 verandering te brengen. Daar moet namelijk eerst een nieuwe subsidie-regeling door het Rijk worden opgesteld, die speciaal voor deze super-onrendabele gebie den wordt ontworpen. Volgens de mening van de heer Emonts duurt zulks veel te lang en maakt men het voor de bewoners van de Vredepeel wel zeer, zeer moeilijk. Hij vroeg zich af, of de waterlei ding van het vliegveld de Peel niet zodanig kon worden uitgebreid, dat hiervan ook de Vredepeel kan pro fiteren. Z.i. moet dit zonder al te zware kosten mogelijk zijn, indien de mi litaire autoriteiten hun medewer king geven. En waarom zouden zij zulks niet doen. Mocht dit inderdaad toch het ge val zijn, dan mag de vraag gesteld worden, waarom men dit weigert en dit zou onderzocht moeten wor den. Dan kan tevens onderzocht worden of dan aansluiting op het Brabantse net niet eerder voor een oplossing in aanmerking komt. Zoals de situatie thans ligt, duurt een en ander veel te lang en moe ten de bewoners van de Vredepeel nog eens extra vele jaren wachten tot ze bevrijd worden van het stin kende water van nu De heer Emonts benadrukte uit drukkelijk, dat de gemeente Ven ray alles zal doen, wat in haar ver mogen ligt, aan de bestaande toe stand een einde te maken. Ged. Staten beloofde bij monde van de heer Maenen een en ander eens te zullen bekijken. Kook tijdens de warme dagen niet voor twee dagen tegelijk. U kunt alleen restjes veilig bewaren, als u ze koel en donker kunt weg zetten. Koel eventuele resten zo vlug mo gelijk af in een open pan, onder af en toe roeren of keren. Controleer resten voedsel van de vorige dag en vermeng ze niet met vers gekookt voedsel alvo rens u ze een kwartier hebt ge kookt of ze geruime tijd hebt op gebakken, en bewaar beslist geen kliekjes van dit mengsel. Kook op warme dagen zowel de losse melk als de gepasteuriseer de flessemelk, als een aangebro ken fles een dag gestaan heeft, 's avonds op en houdt uw melk koker brandschoon! Was nog zorgvuldiger dan op koele

Peel en Maas | 1961 | | pagina 9