DIS viert kampioensfeest
Landbouwcijfers in Venray
Politierechter
Overpeinzingen
Uit Peel en Haas
Is een zonnebril
goed
Adn
Geestelijk artikel
<4
Aanbesteding
Geslaagd:
Misschien nog belangrijker ech
ter dan dit zakelijk succes is wel
geweest de enorme invloed, die de
Hy-Line activiteiten van de heer
Hendrix hebben gehad op de ge
hele Europese pluimveehouderij.
Na felle discussie heeft thans in
alle Westeuropese landen de hy
bride-fokkerij definitief gezege
vierd over de oude fokmethoden.
Naast de hybride-fokkerij van leg
kippen werden door uitgebreid
eigen onderzoek- en fokwerk hy-
bridemestkuikens, dus voor de
vleesproductie gecreëerd en wel
onder de naam Hybro.
4 Jaar geleden kwamen de eerste
Hybro's op de markt, thans worden
100 miljoen Hybro-mestkuikens per
jaar geproduceerd.
Deze jongste spruit in de rij van
de Hendrix' activiteiten beschikt
met zijn diverse vestigingen (Ne
derland, België, Frankrijk, Duits
land, Zwitserland, Oostenrijk en
Italië) over ruim 200 employé's,
waaronder een staf van een 15-tal
academici.
De Hy-Line en Hybro activiteiten
zijn samengebundeld in de N.V.
Euribid te Boxmeer.
GROTE STIMULANS
Uit bovenstaande blijkt wel, wel
ke stimulans de heer W.H. Hendrix
gegeven heeft aan de Westeuropese
veehouderij en in het bijzonder aan
de pluimveehouderij.
Op 9 juli a.s. hoopt de heer Hen
drix zijn 65e verjaardag te vieren
en zal zich dan uit de dagelijkse
leiding van zijn bedrijven terug
trekken.
Vanzelfsprekend zal dit feit in
tern in het bedrijf worden her
dacht. Naar buiten was dit gecom
bineerd met de officiële opening
van de nieuwe veevoederfabriek te
Heijen.
Boxmeer was door de steeds stij
gende omzetten nl. te klein gewor
den.
Daarom werd 2 jaar geleden be
gonnen met de bouw van een stei;k
geautomatiseerde veevoederfabriek
te Heijen., aan de weg Gennep-
Venlo.
De capaciteit van deze fabriek
bedraagt 50 ton per uur. De offi
ciële opening is gisteren verricht
door de Minister van Landbouw en
Visserij, Mr. V.G.M. Marijnen.
De mens is de kroon der schep
ping en heerst over alle schepselen.
Het lijkt allemaal erg mooi, doch
slechts, wanneer dat wat de mens
doet, positief is. Worden zijn han
delingen negatief, dan is het leed
niet te overzien en zou men geneigd
zijn te betreuren, dat de mens deze
macht heeft gekregen.
Dat zagen we duidelijk gedemon
streerd in de geschiedenis van de
dame en haar papegaai. Een onge
huwde dame van middelbare leef
tijd had ais huisgenoot een pape
gaai, die Kareltje heette. Kareltje
behoort tot de intelligenste wezens
die de wereld op papegaaiengebied
kent. Hij kan niet alleen zelfs zeer
moeilijke en ingewikkelde volzin
nen nazeggen, maar bovendien be
zigt hij woorden en uitdrukkingen
op het juiste moment, waardoor
men bijna bereid zou zijn een ze
kere mate van verstand bij het dier
te veronderstellen.
Aangezien het heel begrijpelijk is,
dat iemand, die zo alleen is als deze
dame, een prettige verstandhouding
met haar huisgenoot wenst, is het
niet verwonderlijk, dat de dame het
dier leerde haar te begroeten met:
„Dag schat!". Deze groet vormde
belangrijk deel van haar leven.
Op een dag kwam echter een
ommekeer in haar leven in de vorm
van haar blinde darm Dit wormvor
mig aanhangsel begon bizonder
rare kuren te vertonen en de ge
neesheer achtte het noodzakelijk,
dat de dame in kwestie zich naar
het ziekenhuis spoedde om deze
apendix deskundig te laten verwij
deren.
De papegaai kon in de dagen van
haar afwezigheid niet alleen thuis
blijven aangezien het dier tenslotte
zijn verzorging diende te hebben en
dus informeerde „het vrouwtje" of
het dier zolang bij buurman mocht
logeren.
Deze dierenvriend had hier geen
bezwaar tegen en zo vertrok Lorre
naar 't belendende perceel en het
vrouwtje naar het ziekenhuis.
Wie schetst echter buurmans ver
bazing, toen het vriendelijke dier
hem elke keer dat hij de kooi na
derde, luidkeels en jubelend be
groette met: „Dag schat!".
Het verdroot deze man en hij
stak zijn mening over deze begroe
tingsvorm niet onder stoelen of
banken. Tot zijn grote verwonde
ring merkte hij, dat de papegaai na
korte tijd deze kernachtige afkeu
rende woorden ook begon te be
zigen.
Toen kreeg de man schik in het
leergierige dier. Hij begon in de
besloten ruimte van de papegaaien
kamer allerlei woorden te zeggen,
die hij daarbuiten in bijzijn van
anderen zeker niet gebruikt zou
hebben.
Het duurde niet lang of het dier
begon .kernachtige spreuken te bezi
gen, die niet in het woordenboek
staan vermeld, hoewel zij gemeen
goed zijn in het Nederlandse taal
gebied.
Aanvankelijk was de man trots
op hetgeen hij had weten te berei
ken. Doch naarmate de dag nader
de dat zijn buurvrouw uit het zie
kenhuis zou weerkeren, kreeg hij
wroeging en begon hij de volkse
zegswijzen te vervangen door meer
kiese uidrukkingen. Hier hield ech
ter de papegaaienintelligentie op.
Eenmaal geleerd blijft geleerd, zo
bleek het geval te zijn en het dier
bleef zich beperken tot het uitbra
ken van vieze en stoute woorden.
„Dag schat", zei de dame toen zij
enigszins verzwakt haar woning
weer binnenkwam. De papegaai be
antwoordde deze groet op 'n open
hartige, hartelijke, doch enigszins
rauwe wijze.
De ogen van de dame groeiden
tot het formaat van schoteltjes en
prompt viel ze in onmacht. Toen
zij tot het bewustzijn weerkeerde,
was de papegaai nog steeds met
zijn begroetingsrede bezig en haar
oren werden gekwetst door woor
den die haar ziel dermate schokten,
dat zij zich boos tot de buurman
wendde.
Een merkwaardige eigenschap
van zeer veel mensen is, dat zij
zich bewust zijnde foutief gehan
deld te hebben en daarop betrapt,
of ter verantwoording jgeroepen
wordende, niets meer te hunner
verdediging kunnen opbrengen dan
het spuien van een twijfelachtige
woordenschat, als machteloos ver
weer.
Zo ook de buurman. Toen de
dame hem ter verantwoording riep,
wist hij niets beters te doen, dan
de woordenkennis van Kareltje te
herhalen.
Andere buren hebben het ge
hoord en de man ontkende het niet
voor de rechter. Veel berouw toon
de hij overigens ook niet. „Die Ka
reltjegrijnsde hij sarcastisch.
„Hij heeft mij van mijn levens
geluk beroofd!" riep de dame be
schuldigend. Maar daar staat niets
over in het strafrecht. Wegens bele
diging kreeg de buurman vijfender
tig gulden boete.
BIO-VACANTIEOORD
Ook in de bioscoop word je wel
eens lastig gevallen met een col
lectebus. Voor het Bio-vacantie-
oord. Dan kan men wel eens de pé
in hebben, dat ze je zelfs in dat
uurtje ontspanning nog met een
collectebus lastig vallen
Maar als je dan van de week
twee dol-gelukkige kinderen voor
zes volle weken ziet vertrekken
naar het Bio-vacantieoord in Ber
gen aan Zee, dan schaam je je fei
telijk daar ooit over gekankerd te
hebben.
De schoolarts is in touw gekomen
en heeft twee van deze schoolgaan
de kinderen aangewezen, die een
verblijf aan zee hard nodig hadden,
maar die dat niet konden hebben,
omdat hun ouders nagenoeg niet in
staat waren zulks te doen.
Door dat kleine offertje van de
bioscoopganger worden nu twee ge
zinnen gelukkig gemaakt en dat is
in onze tijd toch wel wat waard.
ZWEMMEN
Het afgelopen week-einde heeft
een ware uittocht te zien gegeven
naar alle mogelijke zwembaden in
de buurt.
Zowel in Venlo als Horst,
Deume zowel als Uden zag men
Venrayse gezichten en de bussen
zaten overvol
Er is, zeker met die warmte, me
nigmaal „gesakkerd" dat we in
Venray nog niet over een behoor
lijke zwemgelegenh eid beschikken.
Menig ouder heeft met schrik zijn
kinderen naar de Maas zien ver
trekken en 's avonds met verlich
ting gezucht, dat geen ongelukken
gebeurd waren.
En in het Defensiekanaal zagen
we in het vuile smerige water een
hele partij baders, die er beslist
veel vuiler uitgekomen zijn dan ze
in gegaan waren. Als daar ziekten
van komen, is het geen wonder.
Juist in zulke dagen blijkt nog
eens het grote gebrek aan een be
hoorlijke zwemgelegenheid.
O zeker, we zijn het eens, dat er
gewichtiger problemen op te lossen
zijn, maar het is toch langzamer
hand zo, dat Venray de enigste in
deze contreien is, waar men
maar in de wilde weg maar ergens
in een beek moet duiken of in de
Maas, waar noch enig toezicht
noch enige regel geldt.
En dit is niet een klacht van van
daag of morgen, maar deze klacht
klinkt al jaren
Een oplossing schijnt maar moei
lijk gevonden te kunnen worden,
maar of het voortbestaan van de
huidige situatie geen grote nadelen
zal brengen voor de (geestelijke)
volksgezondheid is 'iets wat we
maar moeilijk kunnen geloven.
BROMMERS
Zij die het geluk hebben te wo
nen in de kom van ons dorp en on
gelukkigerwijze hun woon of slaap
kamers aan de straatkant hebben,
zijn wel jarig
Want hun rust wordt wel prac-
tisch iedere avond (om van hun te
levisie niet te spreken) danig ver
stoord, door een club jongelui, die
avond na avond elkaar proberen te
overtuigen, dat hun brommer nog
harder rijdt en zeker harder knalt
dan die van een ander. En dat dan
met gloed van overtuiging en geloei
van motoren dan ook om de 5-10
minuten moeten demonstreren.
We gunnen de jongelui hun fraaie
brommers en we geloven op hun
eerste woord, dat er geen betere is
dan die van hen.
Ze hoeven dat heus voor ons niet
te demonstreren en of ze moeten
het doen ergens in de woestijn.
Maar zeker hoeven de straten
geen renbanen te worden en moet
het niet zo worden, dat men geen
raam meer open kan zetten, wil
men een fatsoenlijk gesprek kun
nen voeren
Dat gebeurt op dit moment ech
ter menig avond in de week en we
vragen ons feitelijk af of hier nu
geen stokje voor te steken is.
De straten zijn toch nog altijd
geen proefbaan voor het beproeven
van motoren. Om van verkeersvei
ligheid en andere dingen dan nog
maar niet te spreken.
van 15 juli 1911
- De vorige week heeft in de
Tweede Kamer de behandeling
plaats gehad der vraagpunten, door
de commissie gesteld inzake de ko
mende wet op de ziekteverzekering.
Met 51 tegen 37 stemmen is het le
vraagpunt beantwoord, nl. dat het
wenselijk is wettelijke ziekteverze
kering te beperken tot uitkering
van ziekengeld, met uitsluiting van
de zorg voor geneeskundige behan
deling. Men zal dus zelf voor ge
neeskundige hulp moeten zorgen.
Nodig is daarom de oprichting
van ziekenfondsen, zoals men die in
Holland in de grote steden al lang
bezit, doch in deze streken, hoewel
niet onbekend, doch maar weinig
belangstelling ondervinden.
Uit de balans- en rekening
van de gasfabriek bleek, dat in
1910 verbruikt zijn 359.898 kg kolen.
De gasproductie was 95.075 m3
tegen 72.818 in het jaar tevoren.
Het grootste gasverbruik had plaats
op 26 nov. 1910 zijnde 430 m3; het
kleinste op 24 juli 1910 met 98
m3.
Er zijn 171 gewone gas verbrui
kers met 990 vlammen, 71 kookgas-
verbruilcers met 269 vlammen; 1
industrie-aansluiting met 30 vlam
men; 7 motoren met 320 vlammen
en 83 straatlantaarns. De lengte
van het buizennet bedroeg 10 km.
Zondag had in de parochiekerk
de opdracht plaats van 53 nieuwe
leden van de H. Familie.
Hoe staat het met de Maas
kanalisatie, vroeg een abonné van
de L.K. Dit naar aanleiding van de
abnormale lage waterstand der
Maas. Aan de Maasbrug te Maas
tricht ligt ter zuidzijde een grind
plaat blank, minstens ter grootte
van 1000 m2. Een heerlijk voetbal
veld! Nu wordt de ruimte gebruikt
voor het geven van muziekuitvoe
ringen.
Het dubbel-kwartet „Ons Ge
noegen" te Oirlo, geeft op 23 juli
aldaar een concert met medewer
king van Venrays Fanfarecorps en
Mannenkoor.
HET NIEUWE KANON
Zaterdag j.l. was het twintig jaar
geleden dat de hel van Verdun
openging.
Acht maal honderd duizend jonge
mannen, liggen begraven bij deze
Noord-Franse stad welke zelve nog
geen dertig duizend inwoners telt.
Om een vestingstadje in bezit te
krijgen, zo groot als Alkmaar,, zijn
een aantal mensenlevens geofferd
als het inwonertal van Amsterdam.
De krankzinnigheid van de oorlog.
Ik zei: acht maal honderd duizend
jonge mannen liggen daar „begra
ven". Vraag niet hoe!
Er was geen tijd in die dagen om
zóveel lijken ineens behoorlijk kwijt
te raken, trouwens het al-moor
dend vuur dreigde en hield de over
levenden van het verrichten van
hun dodenplicht af. In 14.000 kuilen
zijn de 800.000 gevallenen tesamen
„ter aarde besteld".
Soms was dat niet eens nodig.
Daar bij Verdun b.v. de „Tranché
des bajonettes".
Twintig jaar geleden stond hier
een compagnie gereed tot de aan
val, de bajonet op het geweer,
een granaat ontplofte in hun nabij
heid, stukken rots werden losge
slagen, zand werd omgewoeld, de
compagnie werd bedolven.
Levend begraven onder het zand
slechts de bajonetten staken er nog
boven de aarde uit. En zó is dat
gebleven.
Nog staan daar de soldaten als
voor twintig jaar, gereed tot de
aanval. Zij zelf zijn tot geraamten
geworden, de bajonetten zijn ver
weerd. Maar zij staan daar nog,
plichtsgetrouw en gereed om te
stormen: twintig lange jaren.
En zo zullen zij er ten eeuwi
gen dage, bereid tot de aanval
staan.
Rozenkransen zijn door pelgrims
om de bajonetten gelegd, bloemen
worden er nog telkens gestrooid.
Stram in het gelid staan ze, de
bajonetten.
DIPLOMA'S ENQUETES EN
EXPERIMENTEN NIET NODIG
TER ZALIGHEID
Wie regelmatig zijn kranten leest
en daarbij enig oog probeert te
hebben voor andere dingen dan al
leen maar auto-ongelukken, strip
verhalen en aanbevelingen van de
meest recente producten van on
dergoed, zal ongetwijfeld wel eens
gestuit zijn op het enorm aantal
problemen, dat de wereld van te
genwoordig bezig houdt.
De zomertijd maakt dat wel heel
duidelijk, want dan komen aller
lei bonden, verenigingen en organi
saties bij elkaar om de lopende din
gen te bespreken.
U vindt in de verslagen hier en
daar wel eens „geachte sprekers"
geciteerd, die mc-t veel vaktermen
een „probleem" te berde brengen.
Sommigen bekennen eerlijk daar
voor geen oplossing te weten, doch
sporen de luisterende organisatie
aan de stof goed te gaan bestude
ren. Anderen doen pogingen het ge
stelde probleem op te lossen, maar
stellen er dan tegelijk weer drie
nieuwe voor in de plaats. Het is
met hen veel erger gesteld dan met
de dokters.
Wanneer hij probeert u te gene
zen, dan is het omdat u zelf met
een klacht en een vraag bent ge
komen.
Maar in onze maatschappij lopen
legers van ontdekkers rond, die
overal problemen opspeuren en
ontdekken.
In wezen komt dat voort uit de
zucht van de mens zoveel mogelijk
te weten. Het behoort tot de oude
waarheden, dat de mens, die in
stinctief volmaaktheid zoekt, ook
de meest verborgen waarheden wil
bereiken. En dat is redelijk en door
God gewild.
Maar helaas lijken velen bij al
die zucht naar weten te vergeven,
dat de mens niet in de eerste plaats
heeft te streven naar het volmaakt
weten, maar naar het volmaakte
doen. Zijn taak op deze aarde ge
geven is volmaakt te zijn, zoals de
Hemelse vader volmaakt is.
Dat gold niet alleen voor die
brave mensen die in het oude Is
raël,naar de rond trekkende Chris
tus kwamen luisteren.
Het is de levensles van Christus
geweest ook voor de mens van de
20ste eeuw met zijn kernenergie,
zijn ruimtevaart en zijn research
centra.
Het volmaakt-zijn, dat van ons
wordt gevraagd ligt nog altijd be
sloten in de heel simpele kennis van
de 8 zaligheden en die te beoefenen;
het volbrengen van de werken van
barmhartigheid is belangrijker dan
het houden van enquêtes, het expe
rimenteren met onszelf en de mens
en de natuur en in het behalen van
steeds-meer diploma's.
Het een is niet verboden. Maar
het dient ergens in een juiste ver
houding te staan tot de taak die
ons gesteld is.
Mij dunkt, aan de hemelpoort zal
Petrus niet vragen hoeveel proble
men we hebben ontdekt, hoeveel
diploma's gehaald, hoeveel experi
menten uitgevoerd.
Veertienduizend oud-strijders, stil
en in het hart gegrepen, hebben
zondagnacht geknield op de graven
van Verdun, om hun gevallen ka
meraden te herdenken, wier bloed
vóór 20 jaar deze grond doordrenk
te.
Fransen, Duitsers, Engelsen, Bel
gen en Italianen hebben er gezwo
ren de vrede te zullen bewaren.
Geknield lagen ze voor 't mach
tige doden-monument van Verdun.
In de nacht zegtx.een stem:
„Omdat zij, die hier en elders
rusten de vrede van de dood zijn
ingegaan, om de vrede van de
levende te verzekeren zweren wij
de vrede te bewaren en de vrede
te willen. Wij zweren.
Duizenden stemmen herhalen 't
de hand opgeheven en de ogen op
het graf gericht: „Ik zwéér
het
Een zwaar kanonschot weer
klinkt. Dan zijn het de Duitsers, die
de eed afleggen, dan de Engelsen,
dan de Italianen
JUL1ANA5INGEL41 'tilff. 1061 (M780)
Zondag 9 juli a.s. viert de voet
balvereniging DIS uit Oirlo 't kam
pioenschap in de le klasse K en de
promotie naar de 4e klasse K.N.V.B.
De dag wordt ingezet met 'n
plechtige hoogmis voor de leden
van de voetbalvereniging.
Hierna vindt van half 12 tot 1 uur
de receptie plaats, die gezien de
sportieve populariteit die deze ver
eniging heeft, ongetwijfeld zeer
druk zal worden bezocht.
Om 3 uur 's middags speelt 't
kampioenselftal tegen de 2e klasser
RKDEV uit Arcen (incluis doelman
van Boven) de huldigingswedstrijd,
waarna 'n koffietafel voor spelers
en genodigden zal plaats vinden,
's Avonds wordt er 'n groot kam
pioensbal gehouden in zaal Rongen
welke zaal voor deze avond onge
twijfeld te klein zal zijn.
De voetbalver. DIS werd opge
richt in 1927. Begonnen werd toen
met bijeengeraapte voetballers, die
op 'n stuk hei een terrein klaar
maakten met .o.a bonenpalen als
doel.
Het eerste jaar werd alleen ge
start in de jeugdcompetitie. Het 2e
jaar na de oprichting kwam DIS uit
in de le klasse afd. Limburg, al
waar het in 1931 het kampioen
schap behaalde en promoveerde
naar de overgangsklasse.
In 1932 werd de vereniging voor
enkele jaren ontbonden wegens ge
brek aan spelers.
In 1935 werd weer opnieuw ge
start onder voorzitterschap van de
huidige deputé Achten uit Horst,
die in Oirlo woonachtig was.
In 1938 werd wederom het kam
pioenschap behaald en volgde pro
motie naar de overgangsklasse al
waar DIS speelde tot 1948.
Toen degradeerde DIS weer naar
de le klasse afdeling Limburg van
af die tijd tot op heden heeft DIS
steeds in deze klasse gespeeld en
steeds op 't voorplan gestreden,
doch promotie was niet voor hen
weggelegd.
In 1952 werd weliswaar het kam
pioenschap behaald maar in de
promotiewedstrijden tegen Meyel
werd gefaald.
Na in 1959 in de beslissingswed
strijd tegen Arcen 2 op 't laatste
nippertje 't kampioenschap nog aan
de neus voorbij te zien gaan lukte
't DIS na 'n zeer zwakke le helft,
dit jaar dan eindelijk 't in Oirlo zo
fel begeerde kampioenschap te be
halen, waarna tevens automatisch
promotie naar de 4e klasse KNVB
volgt.
Deze prestatie wist dit elftal ech
ter te bebalen door de laatste 15
wedstrijden op een gelijkspel na
alle in een overwinning om te zet
ten.
Zo zal DIS dus a.s. zondag dit
feit door bovenvermelde feestelijk
heden vieren.
Een groot probleem heeft het be
stuur van DIS nog, men beschikt
n.l. over geen terrein. Wel heeft
men de beschikking over een nood-
terreintje maar dit is afgekeurd,
zodat het voor deze vereniging nog
een raadsel zal zijn waar het vol
gende seizoen gespeeld zal worden.
Men hoopt echter op de mede
werking van de gemeente welke
steun voor de jeugd in Oirlo onmis
baar is vanwege het vele en grote
verenigingsleven in Oirlo.
We zijn zo langzamerhand uit de
natigheid
De voorbije natte maanden heb
ben onze boeren veel ongerief ver
oorzaakt en verschillende van hen
zeker zoveel schade berokkend als
de daarvoor liggende te droge pe
riode
Men schat, dat, mede tengevolge
van de te vochtige periode, alleen
al in de kring Venray van de L.L.
T.B. meer dan 250 ha aardappelen
minder zijn gepoot dan voorheen.
Voor suikerbieten schat men 50 ha
minder,evenals voor voederbieten.
Het meest sprekende is wel, dat
0 ha weiniger rogge is gezaaid;
terwijl dit toch een product is, dat
voor de meeste gemengde bedrijven
een der voornaamste is.
Natuurlijk staat daar tegenover,
dat ongeveer 15 ha haver, 300 ha
gerst en 500 ha gemengd graan
meer zijn gezaaid dan in het vorig
jaar, maar een en ander heeft het
normale werkschema op vele boer
derijen toch wel in de war ge
stuurd.
HOE STAAT HET ER
ANDERS MEE
Het is toch wel eens goed als we
zo de voornaamste cijfers van dit
jaar eens zetten tegenover die van
het vorig jaar.
De kalverenopfok schijnt iets
terug te lopen, want tegenover 2530
vorig jaar, zijn er nu 2346. Een ver
schil van 184.
Trouwens ook het overige vee
loopt iets terug. De melkkoeien,
alsmede het mestvee. Tegenover
11.843 stuks in totaal in 1960 zijn er
thans 11.275.
Niet bepaald verontrustend, al
mag de vraag gesteld worden, wat
hier de oorzaak van is.
Met de varkens is het precies an
dersom. Tegen een totaal van
42.784 stuks in 1960 zijn er nu meer,
nl. 44.201. De betere prijzen die
men voor deze dieren maken kan
Hen de oorzaak zijn. Want ook
.zul
de fokvarkens zijn gestegen van
5596 tot 5706.
Opmerkelijk zijn de verschillen
bij onze kippen. Voor de slacht wa
ren er het vorig jaar genoteerd:
177.889 dit jaar liefst 270.062. 406.294
kuikens liepen er in 1960 op Ven
rayse bodem. Dit jaar ruim 100.000
meer, nl. 516.827. Voor de kippen
werd het volgende aantal in 1960
geschat: 278.741.
In 1961 290.251. Ook hier dus een
vrij grote aanwas.
Maar de grootste aanwas kennen
ongetwijfeld de kuikens en men
zal zich moeten afvragen of dit niet
een beetje te veel van het goede is.
Het commentaar op deze cijfers
kunnen onze landbouwers het beste
zelf leveren.
Op 30 juni jl. werd aanbesteed
het bouwen van een kunstmestloods
en kantoor Boerenleenbank te Cas-
tenray. Ingeschreven werd als
volgt:
A is kunstmestloods.
B is kantoor Boerenleenbank.
Gebr. v. Berlo Sevenum A 51.770
B 16.540
A 52.484
B 16.827
A 53.275
B 17.225
A 56.700
B 17.800
A 49.530
B 16.000
Het werk werd gegund aan Gebr.
van Berlo, Sevenum.
J. Clabbers, Horst
Gebr. Hoebers, Horst
Fa. Donders, Sevenum
De begroting was
Aan het Lyceum alhier slaagde
voor H.B.S.-B:
de heren A.M. Van Bakel, Vrede-
peel; B.A.F.M. Clabbers, Boxmeer;
J.C.Th.M. Feller, Venray; L. Heijns-
Het is weer zo ver. De zonnebril
len zijn te voorschijn gehaald. Jong
en oud beweegt zich door onze
straten met gekke donkere glazen
voor de ogen.
Vooral de leden van het vrouwe
lijk geslacht zien er door de bizarre
monturen uit als vreemdsoortige
insekten, die zojuist van een an
dere planeet zijn neergedaald.
GROENE BRUINE EN ZIL
VEREN GLAZEN
U kent dan nog wel van vorig
jaar: telkens wordt U door gi'oene,
bruine of zilveren glazen aange
staard, zodat u het gevoel krijgt
ongekleed te zijn met uw gewa
pend oog.
Naarmate de zomer vordert, zal
de rage ook dit seizoen wel een
grote omvang gaan aannemen, ze
ker als de industrie zo vriendelijk
wil zijn met nog absurdere model
len op de markt te komen.
IN EEN SNEEUWLANDSCHAP
Kan het dragen van een zonne
bril soms kwaad voor de ogen?
Is het soms schadelijk als een
mens des zomers géén zonnebril
draagt?
Dat zijn zo van die vragen, die
op een mooie dag bij een gewoon
mens kunnen opkomen.
Een antwoord daarop moge hier
op volgen.
Mensen met gezonde ogen heb
ben een zonnebril niet werkelijk
nodig, tenz(j zij verblijven in een
sneeuwlandschap, dat door de zon
wordt beschenen.
In dat geval zijn zelfs brille-
glazen met een zeer groot absorptie
vermogen vereist, namelijk 75 pet.
AANGENAAM VOOR DE OGEN
Het vennogen om lichtstralen te
absorberen, loopt bij de zonnebril
len die in de handel zijn, uiteen
van 25 pet. tot 85 pet.
Niet beslist noodzakelijk, maar
wel aangenaam voor de ogen, is het
dragen van een bril met ongeveer
50 pet absortie, wanneer men zich
op het water of aan het strand be
vindt: het licht kan daar immers
nogal fel zijn.
Het zelfde geldt voor bepaalde
weersomstandigheden, als het zon
licht hetzij de hele dag, hetzij bij
ogenblikken scherper dan gewoon
lijk is.
VAN GENEESKUNDIG
STANDPUNT
Voor de rest is het dragen van
zonnebrillen niet anders dan een
kwestie van mode. Gezonde ogen
verdragen het schijnen van helder
zonlicht op bomen en planten uit
stekend.
De kleur van de glazen van een
zonnebril wordt eveneens bepaald
door kosmetische of modieuze over
wegingen, van geneeskundig stand
punt bezien is ze van weinig be
tekenis.
Wie in het dagelijks leven een
bril nodig heeft om goed te kunnen
zien, kan dit hulpmiddel desge
wenst combineren met zonneglazen.
HOLLE OF BOLLE LENZEN
Daartoe bestaan twee mogelijk
heden.' De eerste, de meest eenvou
dige komt erop neer, dat men ge
kleurde „voorhangers" aan de ge
wone bril bevestigt.
Men kan echter ook gekleurde
glazen laten slijpen op dezelfde
wijze als dat gebeurt met die van
een gewone zonnebril: er worden
dan dus holle of bolle lenzen ver
vaardigd, die een donkere tint heb
ben.
Zoals iedereen weet, bestaat er 'n
tamelijk groot verschil in prijs tus
sen de diverse soorten zonnebrillen.
Hiermee komt wel degelijk kwali
teit en afwerking overeen.
VERVORMING VAN HET
BEELD
Van groot belang voor de hy
giëne van het oog zijn die ver
schillen echter niet: uw kinderen
mogen wat dat betreft gerust een
lorrig brilletje van plastic kopen.
Alleen bij een wintersportreis
moet ook voor de kinderen een
echt dagelijkse bril tot de vereiste
uitrusting worden gerekend.
Vanzelfsprekend krijgt men op
het netvlies de beste afbeelding
van dc buitenwereld door geslepen
glazen. Wil men daarvoor geen
kosten maken, dan is het gelukkig
ook al weer niet erg, want een ge
ringe vervorming van het beeld
verdragen onze ogen zonder schade.
broek, Oostrum; J.A. van der Horst,
Woerden; H.A.H. Lunter, Bols-
ward; A.J.J. Michels, Venray; P.P.
Peters, Horst; C.L.M. Poels, Ven
ray; P.W.A. Seuren, Horst; W.M.
Spreeuwenberg, Ysselsteyn; J.J.F.I.
Vermeeren, Breda. Dit was het
eerste eindexamen H.B.S. van deze
school. Afgewezen geen.
Vanwege examen Kon. Ned.
Zuivelbond slaagden te 's-Herto-
genbosch: J. Fliers te Venray, voor
diploma bacteriologisch onderzoek;
H. Berends te Swolgen, voor diplo
ma bedrijfscontroleur; G. Hulleman
te Venray, voor diploma centrifu-
igst. Allen werkzaam aan de Coöp.
Zuivelfabriek „Venray".
Te Nijmegen slaagde voor
diëtiste mej. H.B. Buwalda te Ven
ray.
Te Nijmegen slaagde aan de
R.K. Montessori Opleiding Mej. Ro-
salina van Opbergen, Hoenderstraat
20, Venray.