RANG is alleen PANG als er op staat WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN WELKOM Burgemeester Vasten voor de nood in de wereld de politierechter ZENUWRU5T Uit Peel en Maas Geestelijk artikel M (oo)juiste midden IkXVCOll C fioa«i«ri«SeO 'Quyó (^o. <~Quyó 0o. PASSAGE-AGENTEN tedtrl 1M Zondagsdienst huisartsen St. ADELBERT Zaterdag 18 februari 1961 No. 7 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 mm. ABONNEMENTS- 50 (buiten Venray 1.75) Vanmiddag wordt Mr. M. M. G. L. M. Custers geïnstalleerd als bur gemeester van Venray. Een gewich tig gebeuren voor de betrokkene zelf, maar eveneens voor ons allen. Mr. Custers ziet zich vanmiddag aan het hoofd gesteld van een der uit- gestrekste gemeenten van Neder land, met ruim 21.000 inwoners, om daar namens H.M. de Koningin als hoogste gedragsdragër te fungeren. Een zware maar ook grootse taak. Want het Venray, waarin hij als student moest vluchten voor bom men en granaten, dat is door die zelfde bommen en granaten wegge vaagd. Daar is een ander Venray ge komen, met een centrum als een kleine stad en een krans van 10 wel varende kerkdorpen. Er zijn nieuwe wijken gekomen, nieuwe straten en scholen. Daar zijn fabrieken ge bouwd en daar is peelgrond ont gonnen. Daar is een ontwikkeling gestart, die de eenvoudige mens soms wel eens met schrik doet af vragen, of het niet wat kalmer kan Er is veel nieuws in Venray ge komen in de afgelopen twintig, der tig jaren. Het dieptepunt van zijn geschiedenis is tevens het startpunt geweest voor een nieuwe en veelzij dige ontwikkeling. Het kalme, rus tige, landelijke en soms zelfs slape rige Venray is weg. Daar is een in dustrieplaats voor in de plaats ge komen, waarin vaart en tempo zit en waarin het vele nog niet te snel af gaat^...Vau aeze vaart zien we als getuigenis wat in het naoorlogse Venray tot stand is gebracht. Van deze vaart getuigen ook de vel plan nen waarvan de maquettes, die op het gemeentehuis staan opgesteld of in kaarten uitgewerkt hangen. Hier van getuigt ook de „erfenis" van burgemeester Janssen, die voor zijn afscheid mededeling deed van de verwezenlijking van weer andere plannen, die o.m. onze gemeente prettiger en leefbaarder maken En deze plannen bestrijken vele kanten van het gemeenschapsleven. Ze gelden voor de landbouw (zand wegen, Lollebeek), ze gelden voor de industrie (nieuwe bedrijven, uitbrei ding industrieterrein). Ze gelden voor onderwijs (scholenbouw, hbs, gymnastiekzalen), voor cultuur (bouw gemeenschapshuizen, cultu reel centrum) en ze hebben met de ontsluiting van Venray te doen Sta tionsweg, Beekweg, weg Leunen Wanssum). Kerkenbouw, woningbouw, uit breidingsplannen en plannen in voorbereiding getuigen van groei en uitbouw en zo kunnen we door blij ven gaan. Veel is er gebeurd, veel moet er nog gebeuren. En wat er nog moet gebeuren, daaraan zal de nieuwe burgemeester bestemming en leiding moeten geven. Hij zal de stuwer moeten zijn van Venrays evolutie, de bouwheer van een steeds groter wordend Venray. Hij zal zich daar bij gesteld zien voor vele problemen. In dikke rapporten kan hij vinden, wat er nog ontbreekt, wat anders moet worden, wat vernieuwd, ver beterd of nieuw opgebouwd moet worden. Hij zal zich geplaatst zien voor vele wensen en voor vele klachten, en 't zal van zijn wijs be leid afhangen of de wensen vervuld en de klagers tevreden worden ge steld. Het zal geen eenvoudige taak zijn, temeer waar de ontwikkelings kern, zoals Venray dan heet, ook op financieel terrein zijn moeilijkheden heeft. Maar hij kan rekenen op de eer lijke sympathie van vele rechtge aarde Venrayers, voor wie Rooy nog altijd 't mojste plekske ter waereld is. En die graag zullen meewerken en samenwerken om dat Rooy die naam te laten houden. Moge het Mr. Custers gegeven zijn in onderlinge samenwerking van en met alle Venray se mensen veel goeds te bereiken in de tijd dat hij de Venray se burgemeestersketen draagt. BISSCHOPPEN STICHTEN KERKELIJK .RAMPENFONDS' In alle parochies van ons land komt een comité van leken, dat per parochie de vastenactie zal organi seren. Dit houdt onder meer in, dat in elk katholiek gezin een karton nen spaardoosje zal worden ge plaatst, dat tegen het einde van de vasten weer wordt opgehaald. Wan neer men geen gezin heeft dan kan men zijn vastenoffer storten op giro 5850 t.n.v. Bisschoppelijke Vasten actie te Utrecht. De organisatie van de vastenactie is toevertrouwd aan de „Actie voor God" in Heemstede, waarvan u in de komende weken meer zult horen. De bisschoppen hebben de gelovi gen opgeroepen om gedurende de vastentijd bijzonder te offeren voor de leniging van de noden der mens heid en der Wereldkerk. Deze op roep is niet alleen ingegeven door het bestaan van die grote noden, welke wij uit gewoon menselijk me delijden dienen te verzachten en op te lossen, maar ook en evenzeer uit pastorale bezorgdheid. In een pers conferentie in Utrecht zei kardinaal Alfrink hierover, dat de vasten door de Kerk steeds is bedoeld als een periode van bijzondere versterving. Vroeger zocht men deze versterving in het minder eten. Dit is thans niet meer goed mogelijk, maar de eis tot versterving blijft hoe dan ook be staan. Men behoeft zich niet per sé in eten en drinken te ontzeggen, het kan net zo goed wat anders zijn. waarmee men aan de eis van de vasten niet allereerst om het afstand doen, om het zich zelf moeilijk ma ken, maar om het afsterven aan zichzelf en aan de dingen van de wereld om zich utieindelijk vrij te houden van het kwaad, van de zon de en zo te leven in Gods liefde. Dit is de basis, welke de bisschop pen willen zien onder de vastenactie. De enige bedoeling van de vasten actie is die van een extra-appèl ten einde aan de kerkelijke vastentijd nieuw leven en nieuwe bezieling te geven. Daarom kan dit als losse opmerking ertussen er eigenlijk ook geen scheiding worden ge maakt tussen de herderlijke brief over het Bijbellezen, welke 1.1. zon dag is voorgelezen en het herderlijk schrijven, waarmee de bisschoppen zondag a.s. de vastenactie aankon digen. Dit is. dan de geestelijke achter grond van wat wij feitelijk „weer een nieuwe colecte" kunnen noe men, al zijn er aanzienlijke verschil len. Nederland offert reeds veel. Re cente voorbeelden daarvan zijn de actie-Toltèn en de spontane hulp verlening aan hongerend Kongo. Een ander voorbeeld, waaraan wij ge woon zijn geraakt, is het feit, dat Katholiek Nederland bijna 8000 mis sionarissen het werken ten bate van de geestelijke en materiële noodge- bieden mogelijk maakt. Andere voorbeelden bieden het Rode Kruis, de Memisa en de Miva. Wij denken nog niet eens aan de officiële hulp verlening via de regering, welke mogelijk is dank zij ons belasting geld. Kardinaal Alfrink gaf in zijn uit eenzetting voor de pers de verze kering, dat de bisschoppen met de vastenactie op geen enkele wijze hun netten in het viswater der tal rijke andere collectes willen werpen. Nee,de vastenactie is een extra- appèl in de vastentijd; waartoe de bisschoppen hebben besloten niet ondanks maar juist dank zij de ge bleken offervaardigheid van ons land. De vastenactie is volkomen geïn spireerd op de Misereor-actie (Mi- sereor ik heb medelijden) van de Duitse katholieken. Deze stelde de bisschoppen van West-Duitsland in staat om in 1959 35 miljoen D-Mark te verdelen, in 1960 43 miljoen D- Mark. Het geld werd besteed aan werken voor de gezondheid, voor het onderwijs en voor de recht streekse en onrechtstreekse bestrij ding van de honger. De bisschoppen in Nederland wil len nu ongeveer hetzelfde gaan doen. Het vastenoffer brengt geld op, dat gebruikt gaat worden voor de noden van de Kerk. Hoe het besteed zal worden, zette kardinaal Alfrink uit een: „Uit de opbrengst van deze Vastenactie krijgen de bisschoppen beschikking over een soort kerkelijk rampenfonds niet om dit geld te beleggen, maar om dit jaar, ieder jaar te besteden en als bijzondere bron te kunnen opgebruiken tot le niging van allerlei actuele noden van de wereldkerk. Wij denken na melijk bij deze leniging van kerke lijke noden niet aan eigen land. Waaraan de opbrengst dan wel besteed zal gaan worden, zal eerst kunnen worden vastgesteld, als de opbrengst van de actie bekend is. Maar om enig idee te geven, zou ik kunnen wijzen op aanvragen om hulp en steun, die in de laatste tijd bij de bisschoppen zijn binnengekomen. Daar is bijv. een smeekbede van het episcopaat van Chili in verband met de aardbevingen van verleden jaar voor de opbouw van het kerkelijk leven in dat geteisterde land. Er is een aanvrage van de bisschoppen van India ten behoeve van de op richting van het eerste katholieke medisch college in dat uitgestrekte land van honger, ondervoeding en ziekte. Missiebisschoppen vragen steun voor de oprichting van insti tuten voor de verzorging van doof stommen en blinden, voor de bouw van een seminarie. Of andere mis siebisschoppen hebben behoefte aan de inrichting van een radio-zend-in- stallatie ter bestrijding van het analfabetisme en tegelijkertijd ter verkondiging van het evangelie. Soortgelijke noden zijn er overal in de wereldkerk. Zoals ons Vastenof fer een stoffelijk karakter draagt, maar voortkomt uit een spirituele ondergrond, zo zal het ook weer worden besteed om materiële noden van de Kerk te lenigen, maar noden die samenhangen met de geestelijke armoe van de mens". Wij menen niet, dat het nodig is hier uiteen te zetten, dat er grote noden in de wereld zijn. Wie de HIJ MOEST ZIJN BOOMPJE KWIJT HET WAS een gure, regenachtige winteravond. Door de stille straat strompelde een man, de kraag op gezet, met achter zijn rug de arme tierige restanten van wat eens een kerstboom was. Hij had moeite het geheel achter zijn smalle rug te ver bergen. Als een dief in de nacht keek hij om zich heen, want meneer had sno de plannen. Zijn vrouw had hem opgedragen het kerstboompje, dat eigenlijk al veel te lang gestaan had, deskundig te lozen ergens op een on bebouwde plek. Mevrouw wilde met op de vuilnisman wachten, want dat duurde nog twee dagen voordat deze nijvere lieden weer langs zouden komen. Meneer had betoogd, dat er duide lijk in de gemeenteverordening staat dat men afval niet zo maar langs de weg mag deponeren. Maar zijn gade betitelde hem als een sul en dat was wel wat teveel geweest. Meneer wenste te tonen, dat hij geen „sul" was, dus trok hij de jas aan, zette de kraag hoog op, pakte de restan ten van de eens zo trotse kerstboom en begaf zich in het avondlijk duis ter op weg naar een onbebouwd stuk grond. Ergens in hem woelde de onpret tige gedachte dat hij iets ging doen, wat een fatsoenlijk burger niet be taamt. Omzichtig keek hij om zich heen in de stille straat. Was er nie mand die hem bespiedde? Zouden de dames van de overkant, die altijd achter de gordijntjes loerden, hem gezien hebben met het naaldloze naaldenboompje? Schuchter wandelde hij met zijn kerstboom het nachtelijk duister in. Plotseling bleef hij geschrokken staan. Kijk daar onder de lantaarn aan de andere kant van de straat stond een man. Jahoor, een uni formpet op het hoofd. Schielijk drukte meneer zich weg in een por tiek en gluurde om de hoek. De ander wandelde weg. Nu was de kans ge komen. Snel sloop onze gelegen- heidsmisdadiger uit het portiek, de kerstboom stijf tegen zich aandruk kend. Nu moest hij nog oversteken naar dat stuk bouwgrond verder op in het donker. Maar oh wat was dat nu weer. Daar kwam de schaduw met de uniformpet weer aan. Zie je wel politie! Die had hem natuurlijk al in de gaten! Alsof er niets aan de hand was, slenterde de wetsovertreder met zijn kerstboom nu voor zich op zijn buik voort, nu en dan omzichtig achterom kijkend. De uniformpet verdween weer in een zijstraat. Zou hij het nu maar wagen? Vlug stak hij over en stond voor bouwplaats. Nu vlug de kerstboom er in. „Neen!" kreet het in hem, want toen hij nog even snel om zich keek, zag hij de uniformpet plotseling weer om de hoek komen. Ineens werd het meneer te mach tig en een wilde woede steeg in hem omhoog tegen zijn echtgenote die hem tot dit misdrijf aanzette. Hij deed het niet, ze wacht maar op de vuilnisman, dan kon de kerstboom op legale manier verdwijnen. Hij nam een kloek besluit, de boom op zijn rug houdend stak hij weer over en liep naar huis. Toen de daadloze dader de laatste hoek van de straat om ging, stond hij oog in oog met de uniformpet. Zij liepen elkaar waarlijk tegen het lijf. Even bleven de mannen staan. Toen begon meneer ontzettend te la chen. De man met de uniformpet bleek een PTT-er te zijn en geen politieman. Hij moest zo hard la chen, dat hij de kerstboom er even bij neerzette. De man van „tante Pos" keek met grote ogen naar dat wat de ander neerplantte. Toen be gon ook hij te lachen en haalde van achter zijn rug het restant van een zielig klein kerstboompje. „Ik dacht, dat u een stille was!" grinnikte hij. „Ik dacht dat u van de politie was. Die pet .zie je!" verklaarde de ander. Daar stonden ze op de hoek van de straat te lachen in de druilregen. „Zullen we dan maar?" informeerde meneer. „Ja kom, dan nfear samen!" stemde de ander in. Zonder gewe tenswroeging begaven ze zich samen naar de bouwplaats en met luchtig gemoed deponeerden zij hun boomp jes in de donkere bouwput. Toch kregen zij ieder 25,boete, want dit groots gebeuren had een juist voorbij fietsende politieagent gezien, die er meteen een bonnetje van schreef. Zo straft het kwaad altijd zichzelf. nodig voor rustig denken en werken en goede nachtrust Mijnhardt's Zenuwtabletten krant leest, wordt er dagelijks mee geconfronteerd: honger, armoede, analfabetisme, ziekte in vormen, welke wij ons in dit land niet kun nen realiseren. Wij zouden kunnen tegenwerpen, dat Nederland en door de missie in het bijzonder ka tholiek Nederland reeds zoveel doet. Het is waar, maar het is ook waar, dat de noden zo groot zijn dat er nooit genoeg kan worden gege ven. van 29 februari 1936 Zaterdag 28 maart a.s. hoopt onze dorpsgenoot, de eerw. heer Ed- mond Beel, te Roermond de H. Priesterwijding te ontvangen en op Paasdag, 12 april, in de parochie kerk alhier zijn eerste plechtige H. Mis op te dragen. Onze oud-dorpsgenoot fr. Conra- dinus Aerts o.f.m. hoopt op zondag 22 maart a.s. te Weert de H. Pries terwijding te ontvangen. Er is een herstelfondsopgericht voor onze aloude parochiekerk. De offers welke op de eerste zondag van de maand opgehaald worden zullen voor dit fonds gereserveerd worden. De kiezerslijst voor onze ge meente werd vastgesteld met 5163 kiezers voor de Tweede Kamer, 5081 voor de Provinciale Staten en 4977 voor de Gemeenteraad. De stationschef D. F. Zingel te Echt, wordt ingaande 1 april a.s. in gelijke functie overgeplaatst naar Venray. De koning-schutters-medaille van de Limb. Jagers is toegekend aan B. Buijssen te Leunen. Na 9 jaren missie-arbeid zal Pater de Ponti uit Oirlo met yacan- tie terugkeren. De Jonge Boeren te Oirlo ont vingen van de Minister van Econo mische Zaken een prachtige medail le voor de schoonste inzending op de tweede land- en tuinbouwtentoon stelling te Venray. In de komende weken zullen 45 pachters uit alle delen van het land hun pas voltooide boerderijen in de Wieringermeer betrekken. Voor deze 45 pachtbedrijven waren meer dan 300 gegadigden geweest. In de week van 21 tot 28 febr. 1936 zijn te Venray gehuwd Peter Johannes Arts, 28 jaar, voeger en Carolina Dommeck, 26 jaar, beiden te Venray. Petrus van der Lee, 28 jaar, drukkerspatroon te Oss en Gertruda Henskens, 25 jar, te Ven ray. Overleden: Petronella Bollen, 83 jaar, weduwe van A. Jacobs te Leu nen; Maria J. Jeurissen, 66 jaar, echtgenote van A. Heidens, Steegs- broek. Uit het landbouw-crisis-fonds zal aan kleine boeren als steun aan de rundveehouderij worden uitge keerd 25,40,of 50,per koe of rund. Een advertentie over kunst mest: 20°/o kali zout a 1,70 per 100 kilo (los); 40% kalizout a 3.50 per 100 kilo (los); patentkali a 4,35 in zakken, franco op voertuig. Franco thuis 10 ct. per 10 kilo hoger. van 24 februari 1911 Er wordt een wetsontwerp aan gekondigd, dat voor de industrie en den daaraan vastzittenden handel van overwegend belang moet geacht worden, een wetsontwerp op de heffing van een debietrecht van 10 pet op sigaren en tabak. De strek king hiervan is, naar De Telegraaf vernam, dat de winkeliers en andere kleinhandelaars van de bruto-op- brengst der sigaren en tabak, door hen aan het publiek verkocht, 10 pet. aan de fiscus moeten betalen. ER BESTAAT NAUW VERBAND TUSSEN BIJBELLEZEN EN LITURGIEVIERING Het is merkwaardig dat wij de laatste tijd niet meer spreken over mis-„horen", doch over het bijwonen van de H. Mis. In enkele groepen, die al wat verder zijn, gebruikt men liever de uitdrukking van „liturgie viering" iets, dat al veel dichter komt bij de werkelijkheid. Wat zijn we toch aan het veranderen. Velen misschien blijven nog ach ter, anderen zien met wantrouwen tegen allerlei nieuwigheden op. Dit is te betreuren want daaruit zou blijken, dat men zich als gelovige niet voldoende op de hoogte stelt van hetgeen er in de Kerk omgaat. Men meent er nog net zo bij te kun nen hangen als in de tijd, dat men de mis „hoorde", zonder er iets van te begrijpen, zonder er met zijn hart bij te zijn. Men meent dat de Kerk een conservatieve instelling En dat is juist niet zo, vooral nu niet. Een veranderde mentaliteit heeft tot oorzaak, dat de gelovigen meer gaan begrijpen, hoe de viering der liturgie het actief meeleven met de H. Mis bestaat in het zich over geven aan God als offerende ge meenschap. Heel nauw met deze verandering houdt verband onze bereidheid om eerst onszelf aan God over te ge ven in die zin, dat wij voor God open staan en naar Hem willen luis teren. En dit luisteren kunnen wij het best doen, door de H. Schrift te le zen en te overwegen. Zeg nu niet, dat dit zo protestants is en dus niet goed is. Die mentaliteit is niet al leen helemaal verouderd, zij is ook verkeerd. Te lang hebben de katho lieken de Bijbel als een gesloten, zelfs soms als een verboden boek beschouwd. Te lang hebben zij moedwillig God voor stoelen en ban ken laten spreken. Zijn woord laten wegvloeien, zonder er hun zielen mee te verkwikken. Dat is alles anders geworden. Wij hebben ontdekt, dat de protestanten met hun practijk van Bijbellezen 'n groot christelijk goed hebben be waard en in ere gehouden. Als wij katholieken deze oer- christeliijke levensgewoonte hervat ten, als wij leren bereid te zijn naar Gods Woord te luisteren, zoals Hij spreekt in de H. Schrift ,dan zullen wij ook leren de goede geestesge steldheid in ons te vormen om de liturgie te vieren. Dan staat ons hart open en ontstaat er eindelijk een gemeenschap tussen God en ons. Want de tijd, waarain wij leven, is niet bijzonder geschikt ons dat gevoel bij te brengen. We worden overstroomd van de zegeningen der techniek en we worden gedreven naar de weldaden van de wereld. Alsof deze ons Paradijs moet wor den! Maar als de aarde ons paradijs wordt, waar moeten we dan het Heil plaatsen, waarover God ons in de Bijbel spreekt en waarheen Hij ons via de liturgie zal voeren? RECHTS HOUDEN Er zijn hele scharen weggebruikers, die menen dat het op de weg een kwestie van „het juiste midden" is. Die er de voorkeur aan geven om het als maar eventjes kan aan de weg-as te „kleven". U kent ze wel, de automobilisten, die doen alof de witte middenstreep er is om ze net jes midden tussen de wielen te hou den. Wellicht denkend op die manier sneller te kunnen opschieten. Daar bij vergetend, dat de wet hen ver plicht om zich niet verder van de rechter kant van de rijbaan te be vinden dan door de de omstandigheden gerechtvaardigd wordt. Welnu, als de omstandighe den er niet zijn, dan zijn ze er niet. Dat ervoer ook de automobilist die op een uit twee gescheiden rijba nen bijstaande Rijksweg over een afstand van twee kilometer rustig links bleef rijden zonder dat er van inhalen sprake was. Een beroep op het „tóch sneller" of „tóch alleen op de rijbaan" gaat dan bepaald niet op. Evenmin als het excuus, dat men langs een heining rijdend bang is dat achter die haag spelende kin deren er plotseling doorheen zullen komen. Ook dat is geen reden om op het midden van de weg te gaan rijden. Op een dergelijke gevaars mogelijkheid moet je dan maar ex tra bedacht zijn door je snelheid er bij aan te passen, kreeg een scooter rijder ten antwoord toen hij voor de rechtbank zijn zo lofwaardig klinkend excuus voor niet- rechtshouden liet horen. Een bewijs temeer, dat op de weg het juiste midden in vele gevallen een onjuist midden blijkt te zijn. f olU wm&ertngra j •lAKM/ •'■vpoth.kf ^4 JUL1ANASINGEL41 'tekf. 1061 (K4780) O COCCIDIOSE, OOK BIJ KONIJNEN VAAK DODELIJK De Coccidiose bij konijnen is min stens even gevaarlijk als de ziekte van dezelfde naam en met dezelfde verschijnselen bij kippen. Ook hier is de verwekker een klein ovaalrond organisme, dat uit slechts één cel bestaat. Via de besmette ontlasting en het voedsel van de konijnen, ko men ze in het spijsverteringskanaal van de dieren nestelen zich in de darmwand of de galwegen. De ver menigvuldiging van de ziektever wekkers, die daarop plaats heeft, geschiedt in zo'n hoog tempo, dat ernstig storingen van de spijsverte ring optreden. Lever en gal worden aangetast en meestal treedt trom melzucht op. Zonder ingrijpen van buitenaf ligt het sterftecijfer vrij hoog, omdat het aantal dieren dat de ziekte doorstaat en niet te gronde gaat, nog lange tijd in staat is andere dieren te be smetten. In de praktijk dient men er daarom voor te zorgen, dat deze be smetting, die altijd via de mest ge schiedt, niet kan plaats hebben. Tij dens het optreden van de ziekte moet men daarom een gazen bodem in het hok aanbrengen, zodat elk contact van de dieren met de uit werpselen vermeden wordt. Dat de hokken droog en zindelijk moeten worden gehouden, spreekt vanzelf. Mocht ondanks deze preventieve maatregelen toch nog coccidiose op treden, dan is vaak nog een doelma tige bestrijding met geneesmiddelen mogelijk. De dierenarts zal dan óf anticocidiosemiddelen ofwel sulfa- preparaten voorschrijven. In elk geval is snel optreden en waakzaamheid geboden. -U kunt op deze manier veel dierenleed voor komen en bovendien voorkomt U het gevaar een paasbout mis te lo pen omdat het voor de slacht be stemde dier juist een infectie door maakte en sterk vermagerd uit de strijd tegen de coccidiose te voor schijn kwam. Loopt U met plannen rond een bezoek aan uw kinderen te bren gen In CANADA, AMERIKA, AUSTRALIË of NIEUW-ZEELAND Schrijf een kaartje of telefoneer voor een bezoek aan huls en wij zullen u volledig over kosten en mogelijkheden Inlichten. Het ver plicht tot niets. Geen extrakosten. Molenstraat 225 HELMOND tel. 04920-2401 NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VAN THIEL Patersstraat 30 Telefoon 1887 Uitsluitend voor spoedgevallen GROENE KRUIS Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Landweertweg 22 telefoon 1629 Op 31 januari j.l. hield de afdeling Venray van de St. Adelbertvereni- ging haar algemene jaarvergadering. Van de aftredende bestuursleden werd de heer L. M. M. Laurensse herkozen; de heer G .C. M. van Heusden werd opgevolgd door de heer G. H. Hanssen. De eerstvolgende bijeenkomst vindt plaats 21 februari a.s.; als spreker zal op die avond optreden de heer E. F. Groosman, architect te Rotterdam, die een voordracht zal houden over „Moderne Woning bouw". Het programma van het vereni-

Peel en Maas | 1961 | | pagina 1