RANG is alleen PANG
als er op staat
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
WELKOM Burgemeester
Vasten voor de nood in de wereld
de politierechter
ZENUWRU5T
Uit Peel en Maas
Geestelijk artikel
M (oo)juiste midden
IkXVCOll C fioa«i«ri«SeO
'Quyó (^o.
<~Quyó 0o.
PASSAGE-AGENTEN tedtrl 1M
Zondagsdienst huisartsen
St. ADELBERT
Zaterdag 18 februari 1961 No. 7
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652
mm. ABONNEMENTS-
50 (buiten Venray 1.75)
Vanmiddag wordt Mr. M. M. G.
L. M. Custers geïnstalleerd als bur
gemeester van Venray. Een gewich
tig gebeuren voor de betrokkene
zelf, maar eveneens voor ons allen.
Mr. Custers ziet zich vanmiddag aan
het hoofd gesteld van een der uit-
gestrekste gemeenten van Neder
land, met ruim 21.000 inwoners, om
daar namens H.M. de Koningin als
hoogste gedragsdragër te fungeren.
Een zware maar ook grootse taak.
Want het Venray, waarin hij als
student moest vluchten voor bom
men en granaten, dat is door die
zelfde bommen en granaten wegge
vaagd. Daar is een ander Venray ge
komen, met een centrum als een
kleine stad en een krans van 10 wel
varende kerkdorpen. Er zijn nieuwe
wijken gekomen, nieuwe straten en
scholen. Daar zijn fabrieken ge
bouwd en daar is peelgrond ont
gonnen. Daar is een ontwikkeling
gestart, die de eenvoudige mens
soms wel eens met schrik doet af
vragen, of het niet wat kalmer
kan
Er is veel nieuws in Venray ge
komen in de afgelopen twintig, der
tig jaren. Het dieptepunt van zijn
geschiedenis is tevens het startpunt
geweest voor een nieuwe en veelzij
dige ontwikkeling. Het kalme, rus
tige, landelijke en soms zelfs slape
rige Venray is weg. Daar is een in
dustrieplaats voor in de plaats ge
komen, waarin vaart en tempo zit en
waarin het vele nog niet te snel af
gaat^...Vau aeze vaart zien we als
getuigenis wat in het naoorlogse
Venray tot stand is gebracht. Van
deze vaart getuigen ook de vel plan
nen waarvan de maquettes, die op
het gemeentehuis staan opgesteld of
in kaarten uitgewerkt hangen. Hier
van getuigt ook de „erfenis" van
burgemeester Janssen, die voor zijn
afscheid mededeling deed van de
verwezenlijking van weer andere
plannen, die o.m. onze gemeente
prettiger en leefbaarder maken
En deze plannen bestrijken vele
kanten van het gemeenschapsleven.
Ze gelden voor de landbouw (zand
wegen, Lollebeek), ze gelden voor de
industrie (nieuwe bedrijven, uitbrei
ding industrieterrein). Ze gelden
voor onderwijs (scholenbouw, hbs,
gymnastiekzalen), voor cultuur
(bouw gemeenschapshuizen, cultu
reel centrum) en ze hebben met de
ontsluiting van Venray te doen Sta
tionsweg, Beekweg, weg Leunen
Wanssum).
Kerkenbouw, woningbouw, uit
breidingsplannen en plannen in
voorbereiding getuigen van groei en
uitbouw en zo kunnen we door blij
ven gaan.
Veel is er gebeurd, veel moet er
nog gebeuren. En wat er nog moet
gebeuren, daaraan zal de nieuwe
burgemeester bestemming en leiding
moeten geven. Hij zal de stuwer
moeten zijn van Venrays evolutie, de
bouwheer van een steeds groter
wordend Venray. Hij zal zich daar
bij gesteld zien voor vele problemen.
In dikke rapporten kan hij vinden,
wat er nog ontbreekt, wat anders
moet worden, wat vernieuwd, ver
beterd of nieuw opgebouwd moet
worden. Hij zal zich geplaatst zien
voor vele wensen en voor vele
klachten, en 't zal van zijn wijs be
leid afhangen of de wensen vervuld
en de klagers tevreden worden ge
steld. Het zal geen eenvoudige taak
zijn, temeer waar de ontwikkelings
kern, zoals Venray dan heet, ook op
financieel terrein zijn moeilijkheden
heeft.
Maar hij kan rekenen op de eer
lijke sympathie van vele rechtge
aarde Venrayers, voor wie Rooy nog
altijd 't mojste plekske ter waereld
is. En die graag zullen meewerken
en samenwerken om dat Rooy die
naam te laten houden.
Moge het Mr. Custers gegeven zijn
in onderlinge samenwerking van en
met alle Venray se mensen veel
goeds te bereiken in de tijd dat hij
de Venray se burgemeestersketen
draagt.
BISSCHOPPEN STICHTEN
KERKELIJK .RAMPENFONDS'
In alle parochies van ons land
komt een comité van leken, dat per
parochie de vastenactie zal organi
seren. Dit houdt onder meer in, dat
in elk katholiek gezin een karton
nen spaardoosje zal worden ge
plaatst, dat tegen het einde van de
vasten weer wordt opgehaald. Wan
neer men geen gezin heeft dan kan
men zijn vastenoffer storten op giro
5850 t.n.v. Bisschoppelijke Vasten
actie te Utrecht.
De organisatie van de vastenactie
is toevertrouwd aan de „Actie voor
God" in Heemstede, waarvan u in
de komende weken meer zult horen.
De bisschoppen hebben de gelovi
gen opgeroepen om gedurende de
vastentijd bijzonder te offeren voor
de leniging van de noden der mens
heid en der Wereldkerk. Deze op
roep is niet alleen ingegeven door
het bestaan van die grote noden,
welke wij uit gewoon menselijk me
delijden dienen te verzachten en op
te lossen, maar ook en evenzeer uit
pastorale bezorgdheid. In een pers
conferentie in Utrecht zei kardinaal
Alfrink hierover, dat de vasten door
de Kerk steeds is bedoeld als een
periode van bijzondere versterving.
Vroeger zocht men deze versterving
in het minder eten. Dit is thans niet
meer goed mogelijk, maar de eis tot
versterving blijft hoe dan ook be
staan. Men behoeft zich niet per sé
in eten en drinken te ontzeggen,
het kan net zo goed wat anders zijn.
waarmee men aan de eis van de
vasten niet allereerst om het afstand
doen, om het zich zelf moeilijk ma
ken, maar om het afsterven aan
zichzelf en aan de dingen van de
wereld om zich utieindelijk vrij te
houden van het kwaad, van de zon
de en zo te leven in Gods liefde.
Dit is de basis, welke de bisschop
pen willen zien onder de vastenactie.
De enige bedoeling van de vasten
actie is die van een extra-appèl ten
einde aan de kerkelijke vastentijd
nieuw leven en nieuwe bezieling te
geven. Daarom kan dit als losse
opmerking ertussen er eigenlijk
ook geen scheiding worden ge
maakt tussen de herderlijke brief
over het Bijbellezen, welke 1.1. zon
dag is voorgelezen en het herderlijk
schrijven, waarmee de bisschoppen
zondag a.s. de vastenactie aankon
digen.
Dit is. dan de geestelijke achter
grond van wat wij feitelijk „weer
een nieuwe colecte" kunnen noe
men, al zijn er aanzienlijke verschil
len. Nederland offert reeds veel. Re
cente voorbeelden daarvan zijn de
actie-Toltèn en de spontane hulp
verlening aan hongerend Kongo. Een
ander voorbeeld, waaraan wij ge
woon zijn geraakt, is het feit, dat
Katholiek Nederland bijna 8000 mis
sionarissen het werken ten bate van
de geestelijke en materiële noodge-
bieden mogelijk maakt. Andere
voorbeelden bieden het Rode Kruis,
de Memisa en de Miva. Wij denken
nog niet eens aan de officiële hulp
verlening via de regering, welke
mogelijk is dank zij ons belasting
geld.
Kardinaal Alfrink gaf in zijn uit
eenzetting voor de pers de verze
kering, dat de bisschoppen met de
vastenactie op geen enkele wijze
hun netten in het viswater der tal
rijke andere collectes willen werpen.
Nee,de vastenactie is een extra-
appèl in de vastentijd; waartoe de
bisschoppen hebben besloten niet
ondanks maar juist dank zij de ge
bleken offervaardigheid van ons
land.
De vastenactie is volkomen geïn
spireerd op de Misereor-actie (Mi-
sereor ik heb medelijden) van de
Duitse katholieken. Deze stelde de
bisschoppen van West-Duitsland in
staat om in 1959 35 miljoen D-Mark
te verdelen, in 1960 43 miljoen D-
Mark. Het geld werd besteed aan
werken voor de gezondheid, voor
het onderwijs en voor de recht
streekse en onrechtstreekse bestrij
ding van de honger.
De bisschoppen in Nederland wil
len nu ongeveer hetzelfde gaan doen.
Het vastenoffer brengt geld op, dat
gebruikt gaat worden voor de noden
van de Kerk. Hoe het besteed zal
worden, zette kardinaal Alfrink uit
een: „Uit de opbrengst van deze
Vastenactie krijgen de bisschoppen
beschikking over een soort kerkelijk
rampenfonds niet om dit geld te
beleggen, maar om dit jaar, ieder
jaar te besteden en als bijzondere
bron te kunnen opgebruiken tot le
niging van allerlei actuele noden
van de wereldkerk. Wij denken na
melijk bij deze leniging van kerke
lijke noden niet aan eigen land.
Waaraan de opbrengst dan wel
besteed zal gaan worden, zal eerst
kunnen worden vastgesteld, als de
opbrengst van de actie bekend is.
Maar om enig idee te geven, zou ik
kunnen wijzen op aanvragen om hulp
en steun, die in de laatste tijd bij
de bisschoppen zijn binnengekomen.
Daar is bijv. een smeekbede van het
episcopaat van Chili in verband met
de aardbevingen van verleden jaar
voor de opbouw van het kerkelijk
leven in dat geteisterde land. Er is
een aanvrage van de bisschoppen
van India ten behoeve van de op
richting van het eerste katholieke
medisch college in dat uitgestrekte
land van honger, ondervoeding en
ziekte. Missiebisschoppen vragen
steun voor de oprichting van insti
tuten voor de verzorging van doof
stommen en blinden, voor de bouw
van een seminarie. Of andere mis
siebisschoppen hebben behoefte aan
de inrichting van een radio-zend-in-
stallatie ter bestrijding van het
analfabetisme en tegelijkertijd ter
verkondiging van het evangelie.
Soortgelijke noden zijn er overal in
de wereldkerk. Zoals ons Vastenof
fer een stoffelijk karakter draagt,
maar voortkomt uit een spirituele
ondergrond, zo zal het ook weer
worden besteed om materiële noden
van de Kerk te lenigen, maar noden
die samenhangen met de geestelijke
armoe van de mens".
Wij menen niet, dat het nodig is
hier uiteen te zetten, dat er grote
noden in de wereld zijn. Wie de
HIJ MOEST ZIJN BOOMPJE
KWIJT
HET WAS een gure, regenachtige
winteravond. Door de stille straat
strompelde een man, de kraag op
gezet, met achter zijn rug de arme
tierige restanten van wat eens een
kerstboom was. Hij had moeite het
geheel achter zijn smalle rug te ver
bergen.
Als een dief in de nacht keek hij
om zich heen, want meneer had sno
de plannen. Zijn vrouw had hem
opgedragen het kerstboompje, dat
eigenlijk al veel te lang gestaan had,
deskundig te lozen ergens op een on
bebouwde plek. Mevrouw wilde
met op de vuilnisman wachten,
want dat duurde nog twee dagen
voordat deze nijvere lieden weer
langs zouden komen.
Meneer had betoogd, dat er duide
lijk in de gemeenteverordening staat
dat men afval niet zo maar langs de
weg mag deponeren. Maar zijn gade
betitelde hem als een sul en dat was
wel wat teveel geweest. Meneer
wenste te tonen, dat hij geen „sul"
was, dus trok hij de jas aan, zette
de kraag hoog op, pakte de restan
ten van de eens zo trotse kerstboom
en begaf zich in het avondlijk duis
ter op weg naar een onbebouwd
stuk grond.
Ergens in hem woelde de onpret
tige gedachte dat hij iets ging doen,
wat een fatsoenlijk burger niet be
taamt. Omzichtig keek hij om zich
heen in de stille straat. Was er nie
mand die hem bespiedde? Zouden
de dames van de overkant, die altijd
achter de gordijntjes loerden, hem
gezien hebben met het naaldloze
naaldenboompje?
Schuchter wandelde hij met zijn
kerstboom het nachtelijk duister in.
Plotseling bleef hij geschrokken
staan. Kijk daar onder de lantaarn
aan de andere kant van de straat
stond een man. Jahoor, een uni
formpet op het hoofd. Schielijk
drukte meneer zich weg in een por
tiek en gluurde om de hoek. De ander
wandelde weg. Nu was de kans ge
komen. Snel sloop onze gelegen-
heidsmisdadiger uit het portiek, de
kerstboom stijf tegen zich aandruk
kend. Nu moest hij nog oversteken
naar dat stuk bouwgrond verder op
in het donker. Maar oh wat was dat
nu weer. Daar kwam de schaduw
met de uniformpet weer aan. Zie je
wel politie! Die had hem natuurlijk
al in de gaten!
Alsof er niets aan de hand was,
slenterde de wetsovertreder met zijn
kerstboom nu voor zich op zijn buik
voort, nu en dan omzichtig achterom
kijkend. De uniformpet verdween
weer in een zijstraat. Zou hij het nu
maar wagen? Vlug stak hij over en
stond voor bouwplaats. Nu vlug de
kerstboom er in. „Neen!" kreet het
in hem, want toen hij nog even snel
om zich keek, zag hij de uniformpet
plotseling weer om de hoek komen.
Ineens werd het meneer te mach
tig en een wilde woede steeg in hem
omhoog tegen zijn echtgenote die
hem tot dit misdrijf aanzette. Hij
deed het niet, ze wacht maar op de
vuilnisman, dan kon de kerstboom
op legale manier verdwijnen. Hij
nam een kloek besluit, de boom op
zijn rug houdend stak hij weer over
en liep naar huis.
Toen de daadloze dader de laatste
hoek van de straat om ging, stond
hij oog in oog met de uniformpet.
Zij liepen elkaar waarlijk tegen het
lijf. Even bleven de mannen staan.
Toen begon meneer ontzettend te la
chen. De man met de uniformpet
bleek een PTT-er te zijn en geen
politieman. Hij moest zo hard la
chen, dat hij de kerstboom er even
bij neerzette. De man van „tante
Pos" keek met grote ogen naar dat
wat de ander neerplantte. Toen be
gon ook hij te lachen en haalde van
achter zijn rug het restant van een
zielig klein kerstboompje. „Ik dacht,
dat u een stille was!" grinnikte hij.
„Ik dacht dat u van de politie was.
Die pet .zie je!" verklaarde de ander.
Daar stonden ze op de hoek van
de straat te lachen in de druilregen.
„Zullen we dan maar?" informeerde
meneer. „Ja kom, dan nfear samen!"
stemde de ander in. Zonder gewe
tenswroeging begaven ze zich samen
naar de bouwplaats en met luchtig
gemoed deponeerden zij hun boomp
jes in de donkere bouwput. Toch
kregen zij ieder 25,boete, want
dit groots gebeuren had een juist
voorbij fietsende politieagent gezien,
die er meteen een bonnetje van
schreef. Zo straft het kwaad altijd
zichzelf.
nodig voor rustig denken
en werken en goede nachtrust
Mijnhardt's Zenuwtabletten
krant leest, wordt er dagelijks mee
geconfronteerd: honger, armoede,
analfabetisme, ziekte in vormen,
welke wij ons in dit land niet kun
nen realiseren. Wij zouden kunnen
tegenwerpen, dat Nederland en
door de missie in het bijzonder ka
tholiek Nederland reeds zoveel
doet. Het is waar, maar het is ook
waar, dat de noden zo groot zijn dat
er nooit genoeg kan worden gege
ven.
van 29 februari 1936
Zaterdag 28 maart a.s. hoopt
onze dorpsgenoot, de eerw. heer Ed-
mond Beel, te Roermond de H.
Priesterwijding te ontvangen en op
Paasdag, 12 april, in de parochie
kerk alhier zijn eerste plechtige H.
Mis op te dragen.
Onze oud-dorpsgenoot fr. Conra-
dinus Aerts o.f.m. hoopt op zondag
22 maart a.s. te Weert de H. Pries
terwijding te ontvangen.
Er is een herstelfondsopgericht
voor onze aloude parochiekerk. De
offers welke op de eerste zondag
van de maand opgehaald worden
zullen voor dit fonds gereserveerd
worden.
De kiezerslijst voor onze ge
meente werd vastgesteld met 5163
kiezers voor de Tweede Kamer, 5081
voor de Provinciale Staten en 4977
voor de Gemeenteraad.
De stationschef D. F. Zingel te
Echt, wordt ingaande 1 april a.s. in
gelijke functie overgeplaatst naar
Venray.
De koning-schutters-medaille
van de Limb. Jagers is toegekend
aan B. Buijssen te Leunen.
Na 9 jaren missie-arbeid zal
Pater de Ponti uit Oirlo met yacan-
tie terugkeren.
De Jonge Boeren te Oirlo ont
vingen van de Minister van Econo
mische Zaken een prachtige medail
le voor de schoonste inzending op de
tweede land- en tuinbouwtentoon
stelling te Venray.
In de komende weken zullen
45 pachters uit alle delen van het
land hun pas voltooide boerderijen
in de Wieringermeer betrekken.
Voor deze 45 pachtbedrijven waren
meer dan 300 gegadigden geweest.
In de week van 21 tot 28 febr.
1936 zijn te Venray gehuwd Peter
Johannes Arts, 28 jaar, voeger en
Carolina Dommeck, 26 jaar, beiden
te Venray. Petrus van der Lee, 28
jaar, drukkerspatroon te Oss en
Gertruda Henskens, 25 jar, te Ven
ray.
Overleden: Petronella Bollen, 83
jaar, weduwe van A. Jacobs te Leu
nen; Maria J. Jeurissen, 66 jaar,
echtgenote van A. Heidens, Steegs-
broek.
Uit het landbouw-crisis-fonds
zal aan kleine boeren als steun aan
de rundveehouderij worden uitge
keerd 25,40,of 50,per
koe of rund.
Een advertentie over kunst
mest:
20°/o kali zout a 1,70 per 100
kilo (los); 40% kalizout a 3.50 per
100 kilo (los); patentkali a 4,35 in
zakken, franco op voertuig. Franco
thuis 10 ct. per 10 kilo hoger.
van 24 februari 1911
Er wordt een wetsontwerp aan
gekondigd, dat voor de industrie en
den daaraan vastzittenden handel
van overwegend belang moet geacht
worden, een wetsontwerp op de
heffing van een debietrecht van
10 pet op sigaren en tabak. De strek
king hiervan is, naar De Telegraaf
vernam, dat de winkeliers en andere
kleinhandelaars van de bruto-op-
brengst der sigaren en tabak, door
hen aan het publiek verkocht, 10
pet. aan de fiscus moeten betalen.
ER BESTAAT NAUW VERBAND
TUSSEN BIJBELLEZEN EN
LITURGIEVIERING
Het is merkwaardig dat wij de
laatste tijd niet meer spreken over
mis-„horen", doch over het bijwonen
van de H. Mis. In enkele groepen,
die al wat verder zijn, gebruikt men
liever de uitdrukking van „liturgie
viering" iets, dat al veel dichter
komt bij de werkelijkheid. Wat zijn
we toch aan het veranderen.
Velen misschien blijven nog ach
ter, anderen zien met wantrouwen
tegen allerlei nieuwigheden op. Dit
is te betreuren want daaruit zou
blijken, dat men zich als gelovige
niet voldoende op de hoogte stelt
van hetgeen er in de Kerk omgaat.
Men meent er nog net zo bij te kun
nen hangen als in de tijd, dat men
de mis „hoorde", zonder er iets van
te begrijpen, zonder er met zijn
hart bij te zijn. Men meent dat de
Kerk een conservatieve instelling
En dat is juist niet zo, vooral nu
niet. Een veranderde mentaliteit
heeft tot oorzaak, dat de gelovigen
meer gaan begrijpen, hoe de viering
der liturgie het actief meeleven met
de H. Mis bestaat in het zich over
geven aan God als offerende ge
meenschap.
Heel nauw met deze verandering
houdt verband onze bereidheid om
eerst onszelf aan God over te ge
ven in die zin, dat wij voor God
open staan en naar Hem willen luis
teren.
En dit luisteren kunnen wij het
best doen, door de H. Schrift te le
zen en te overwegen. Zeg nu niet,
dat dit zo protestants is en dus niet
goed is. Die mentaliteit is niet al
leen helemaal verouderd, zij is ook
verkeerd. Te lang hebben de katho
lieken de Bijbel als een gesloten,
zelfs soms als een verboden boek
beschouwd. Te lang hebben zij
moedwillig God voor stoelen en ban
ken laten spreken. Zijn woord laten
wegvloeien, zonder er hun zielen
mee te verkwikken.
Dat is alles anders geworden. Wij
hebben ontdekt, dat de protestanten
met hun practijk van Bijbellezen 'n
groot christelijk goed hebben be
waard en in ere gehouden.
Als wij katholieken deze oer-
christeliijke levensgewoonte hervat
ten, als wij leren bereid te zijn naar
Gods Woord te luisteren, zoals Hij
spreekt in de H. Schrift ,dan zullen
wij ook leren de goede geestesge
steldheid in ons te vormen om de
liturgie te vieren. Dan staat ons hart
open en ontstaat er eindelijk een
gemeenschap tussen God en ons.
Want de tijd, waarain wij leven,
is niet bijzonder geschikt ons dat
gevoel bij te brengen. We worden
overstroomd van de zegeningen der
techniek en we worden gedreven
naar de weldaden van de wereld.
Alsof deze ons Paradijs moet wor
den!
Maar als de aarde ons paradijs
wordt, waar moeten we dan het
Heil plaatsen, waarover God ons in
de Bijbel spreekt en waarheen Hij
ons via de liturgie zal voeren?
RECHTS HOUDEN
Er zijn hele scharen weggebruikers,
die menen dat het op de weg een
kwestie van „het juiste midden" is.
Die er de voorkeur aan geven om
het als maar eventjes kan aan de
weg-as te „kleven". U kent ze wel,
de automobilisten, die doen alof de
witte middenstreep er is om ze net
jes midden tussen de wielen te hou
den. Wellicht denkend op die manier
sneller te kunnen opschieten. Daar
bij vergetend, dat de wet hen ver
plicht om zich niet verder van de
rechter kant van de rijbaan te be
vinden dan door de
de omstandigheden gerechtvaardigd
wordt. Welnu, als de omstandighe
den er niet zijn, dan zijn ze er niet.
Dat ervoer ook de automobilist die
op een uit twee gescheiden rijba
nen bijstaande Rijksweg over een
afstand van twee kilometer rustig
links bleef rijden zonder dat er van
inhalen sprake was. Een beroep op
het „tóch sneller" of „tóch alleen op
de rijbaan" gaat dan bepaald niet
op.
Evenmin als het excuus, dat men
langs een heining rijdend bang
is dat achter die haag spelende kin
deren er plotseling doorheen zullen
komen. Ook dat is geen reden om
op het midden van de weg te gaan
rijden. Op een dergelijke gevaars
mogelijkheid moet je dan maar ex
tra bedacht zijn door je snelheid er
bij aan te passen, kreeg een scooter
rijder ten antwoord toen hij voor de
rechtbank zijn zo lofwaardig
klinkend excuus voor niet-
rechtshouden liet horen.
Een bewijs temeer, dat op de weg
het juiste midden in vele gevallen
een onjuist midden blijkt te zijn.
f olU wm&ertngra j
•lAKM/ •'■vpoth.kf ^4
JUL1ANASINGEL41 'tekf. 1061 (K4780)
O
COCCIDIOSE, OOK BIJ
KONIJNEN VAAK DODELIJK
De Coccidiose bij konijnen is min
stens even gevaarlijk als de ziekte
van dezelfde naam en met dezelfde
verschijnselen bij kippen. Ook hier
is de verwekker een klein ovaalrond
organisme, dat uit slechts één cel
bestaat. Via de besmette ontlasting
en het voedsel van de konijnen, ko
men ze in het spijsverteringskanaal
van de dieren nestelen zich in de
darmwand of de galwegen. De ver
menigvuldiging van de ziektever
wekkers, die daarop plaats heeft,
geschiedt in zo'n hoog tempo, dat
ernstig storingen van de spijsverte
ring optreden. Lever en gal worden
aangetast en meestal treedt trom
melzucht op.
Zonder ingrijpen van buitenaf ligt
het sterftecijfer vrij hoog, omdat het
aantal dieren dat de ziekte doorstaat
en niet te gronde gaat, nog lange
tijd in staat is andere dieren te be
smetten. In de praktijk dient men er
daarom voor te zorgen, dat deze be
smetting, die altijd via de mest ge
schiedt, niet kan plaats hebben. Tij
dens het optreden van de ziekte
moet men daarom een gazen bodem
in het hok aanbrengen, zodat elk
contact van de dieren met de uit
werpselen vermeden wordt. Dat de
hokken droog en zindelijk moeten
worden gehouden, spreekt vanzelf.
Mocht ondanks deze preventieve
maatregelen toch nog coccidiose op
treden, dan is vaak nog een doelma
tige bestrijding met geneesmiddelen
mogelijk. De dierenarts zal dan óf
anticocidiosemiddelen ofwel sulfa-
preparaten voorschrijven.
In elk geval is snel optreden en
waakzaamheid geboden. -U kunt op
deze manier veel dierenleed voor
komen en bovendien voorkomt U
het gevaar een paasbout mis te lo
pen omdat het voor de slacht be
stemde dier juist een infectie door
maakte en sterk vermagerd uit de
strijd tegen de coccidiose te voor
schijn kwam.
Loopt U met plannen rond een
bezoek aan uw kinderen te bren
gen In
CANADA, AMERIKA, AUSTRALIË
of NIEUW-ZEELAND
Schrijf een kaartje of telefoneer
voor een bezoek aan huls en wij
zullen u volledig over kosten en
mogelijkheden Inlichten. Het ver
plicht tot niets. Geen extrakosten.
Molenstraat 225
HELMOND tel. 04920-2401
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Patersstraat 30 Telefoon 1887
Uitsluitend voor spoedgevallen
GROENE KRUIS
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
telefoon 1629
Op 31 januari j.l. hield de afdeling
Venray van de St. Adelbertvereni-
ging haar algemene jaarvergadering.
Van de aftredende bestuursleden
werd de heer L. M. M. Laurensse
herkozen; de heer G .C. M. van
Heusden werd opgevolgd door de
heer G. H. Hanssen.
De eerstvolgende bijeenkomst
vindt plaats 21 februari a.s.; als
spreker zal op die avond optreden
de heer E. F. Groosman, architect
te Rotterdam, die een voordracht zal
houden over „Moderne Woning
bouw".
Het programma van het vereni-