De was de deur uit.... ColU mxQ&ttmwu JUÜANA5IN6EL41 -tekf. 1061 (K4780) CB> Varen we geen verkeerde koers? 0O. PASSAGE-AGENTEN udtrl 1868 Geestelijk artikel Cursus over opvoeding Rechts veiliger Memisa-collecte 1961 Sport Het werkpaard bleef Zaterdag 4 februari 1961 No. 5 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG WEEL EN MAASH DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY "WFTP'K'T*! AH UOHP \7I71MPAV RN OlVAQTPPff P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 ¥V L«lJI\OLnU 'UUU VCfill\/il VJiVlO 1 l\UaL#11 PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75) Iedere huisvrouw heeft op haar werkprogramma: de was. Een operatie waarmede gewoonlijk nog al wat t(jd gemoeid is, on danks de meest fantastische apparatuur, die daarvoor beschikbaar is. Een karwei ook, waarop de meeste huisvrouwen nu niet be paald „happig" zyn, gezien de rompslomp, die een en ander met zich brengt. Maar ook hier is de techniek de huisvrouw tegemoet gekomen en wel door de wasserijen, die haar taak hebben overge nomen. Ook in Venray, waar sinds 1948 de wasserij „De Peel- parel" de huisvrouw helpt door haar de was uit handen te nemen. Ten gerieve van onze lezeressen zijn we deze week eens een kijkje gaan nemen in dit sterk uitgegroei de bedrijf, waarin de meest moder ne machines en apparaten zorgen voor een keurige behandeling van de „Venrayse" vuile was Een bedrijf met uitstekende so ciale verzorging, die ër mede debet aan is, dat de personeelsvoorziening, waar andere bedrijven mee tobben, hier geen probleem is. De meisjes krijgen zelfs een aandeel in de winst uitgekeerd. VORTUM EN SEVENUM Vele dames weten feitelijk te wei nig af van de wasserij en wat daar allemaal gebeurt. Wist U b.v., dat de Peelparel per week meer dan 2000 overhemden keurig kastklaar wast en strijkt. Wist U, dat daar voor iedere kilo wasgoed meer dan 60 liter water wordt verbruikt en dat er iedere maand zo'n 1500 kg zeep „om zeep" gaat. Wist U, dat het water uit eigen bronnen wordt gehaald, gefilterd en ontij zerd, zodat men niet alleen zeer zacht water heeft, maar ook het beste sop om Uw goed zacht en wit te maken Het zijn allemaal van die vragen, die de meeste huismoeders zich nooit gesteld hebben. Ze vinden het vanzelfsprekend, dat telkens opnieuw de bestelwa gens van de Peelparel voor de deur rijden om de waszak af te halen. Bestelwagens, die rijden van Vortum naar Sevenum, langs alle Maasdor pen en natuurlijk ook door de ge hele gemeente Venray. Laten we samen eens een wande ling maken door dit bedrijf, dat ge heel gemoderniseerd is, waarin de meest moderne machines staan, die beter dan de huisvrouw het ooit zelf doen kan, de was verzorgd. We zullen U niet vermoeien met technische titelatuur van vallend en zwevend wasgoed, maar pro beren een bepaalde waszak te vol gen door dit bedrijf. Trouwens over die waszak zelf hebben we 't dadelijk nog even 25 man personeel zorgt, dat alles die aandacht krijgt, die het verdient en dat begint al meteen, dat de chauffeur-besteller de waszak bin nen brengt. Die waszak wordt dan namelijk geledigd en meteen gecontroleerd aan de hand van de waslijst, die de afzender heeft bijgevoegd. De witte was wordt dan geschei den van het bont en het strijkgoed, welk laatste genummerd wordt. De witte was wordt niet genummerd omdat die per klant afzonderlijk ge houden worden, ook afzonderlijk in de wasmachine. WASSENDE MACHINES Deze machine is inderdaad met recht de trots van het bedrijf. Een volautomatische kolos, waar men aan de ene kant de was in doet, aan de andere kant de zeep en die dan voor het overige alles zelf doet. Op de seconde af. Weken, spoelen, koken, wassen, spoelen en nog eens spoelen Electrische klokken en meetappa ratuur zorgt, dat alles zijn bepaalde gang en zijn bepaalde tijd krijgt en als dan na verloop van tijd, de grote deksels open gaan is ieder smetje verdwenen en gaat de witte was per klant in een geperforeerde plastic zak de centrifuges in, die de was strijkdroog slingert. Intussen is in drie andere was automaten het bonte goed ook ge wassen en gecentrifuceerd, waarna dat dan uitgesorteerd wordt op nummer. Dan wordt het z.g. platgoed uit gesorteerd, dat naar de grote man gel gaat. Een mangel die veerkrach tig is bekleed met staalwol en mol ton en zowel dikke als dunne par tijen feilloos mangelt. Het badstof en het interlock gaat naar de droogmachines, waarin het voortdurend zwevend wordt gehou den in aan- en afgevoerde warme lucht. Door „handige" vingers van in dit werk ervaren meisjes wordt dan het wasgoed secuur en netjes gevouwen. Andere kledingstukken als schor ten, stofjassen, overhemden en zo meer gaan naar de persmachines, die het goed in gedeelte persen, maar zo, dat het overal gelijkmatig geperst is. PERS UNIT Van de pers-afdeling is het inte ressantst, dat gedeelte, dat de over hemden behandelt. Hier staan in een kring aparte persmachines voor kraag en manchetten, voor mouwen, voor voor- en achterpand. In een vliegende vaart wisselen de hemden van de ene pers naar de andere, maar de meisjes zien ieder vals plooitje en merken iedere klei nigheid. Rustig maar snel, belandt dan een keurig gesteven en gestreken hemd op de paktafel, waar een laatste controle plaats heeft en dan de laat ste finisch touch wordt aangebracht in de vorm van 't bekende reclame bandje en het strikje. Intussen is elders van mangels en droogmachines, van perstafels en inpaktafels de was gevouwen, ge streken en keurig opgemaakt te recht gekomen in het bepaalde vak van een klant. Weer wordt een en ander gecon troleerd aan de hand van de waslijst en dan gaat alles de waszak in, die trouwens het hele wasproces heeft meegemaakt en dus ook keurig net jes er uit ziet. De was wordt hier nu voorzichtig ingepakt en dan gaat de waszak in een ijzeren inklapbaar rekje, die men in de bestelwagens keurig kan opstapelen, zonder dat de was ge kreukt wordt en gekraakt. Een ser vice, die men wel weet te waar deren CONTROLE Controle, zo zegt de heer Gou- mans, is alles in ons bedrijf. Vergissen is altijd mogelijk, maar men werkt met andermans goed en daarom kan niet genoeg gecontro leerd worden of dat het er allemaal nog is en of dat het inderdaad goed schoon en goed gestreken is De heer Goumans is best te spre ken over de behaalde resultaten. De plannen, die bij de vestiging van het bedrijf zijn gemaakt, zijn niet alleen allemaal verwezenlijkt, men is er zelfs op vooruit. Steeds meer was gaat de deur uit en de omzet is be duidend hoger dan men had durven dromen. Het kost inderdaad geweldige in vesteringen en men droomt ook al van uitbreiden, maar vast staat ook, dat de Peelparel een up-to-date be drijf is, waarin kosten noch moeiten zijn gespaard om een zo goed mo gelijke wasbehandeling mogelijk te maken. Dat men de service en het goede werk van deze nog jonge wasserij weet te waarderen blijkt uit de steeds toenemende klantenkring, die ook „haast automatisch" groter wordt. Bij het afscheid hebben we de heer Goumans nog een tweetal vra gen voorgelegd, die men dikwijls hoort stellen Klopt het, dat in een wasserij veel meer gebruik gemaakt wordt van chemische middelen, als bleekwater en hoe dat spul allemaal heet. Het antwoord luidde kort en bon dig: Neen. In de Peelparel wordt met dezelfde middelen gewassen als de doorsnee huismoeder wast. Zo heeft de Peelparel zich vrij willig aangesloten bij het Instituut voor Weefselonderzoek en bij het T.N.O., twee instanties, die de kwa liteit van het werk voortdurend con troleren. En die ook heus wel halt zullen roepen als er te veel schade lijke dingen bij de wasbehandeling zouden gebruikt worden. De andere vraag was of inderdaad de was in de wasserij meer slijt dan bij de was thuis. Ook dit bleek niet het geval, zoals ook wetenschappe lijk o.a. door genoemde instituten is vastgesteld. Toch is de opmerking wel ver klaarbaar.Wast men thuis b.v. een overhemd, dan ziet men onder het was-proces, dat bepaalde hemd aan het slijten is en men houdt daar rekening mee. Maar van de wasserij komt dat zelfde hemd keurig opgemaakt, ge steven en gestreken retour en zo op het eerste gezicht ziet het er uit als nieuw. Bij het dragen komen echter de slijtages aan het licht. Maar die moet men niet aan de wasserij wij ten, die waren ook anders opge treden, maar worden dan wellicht eerder opgemerkt Daar komt nog bij, dat als regel diegene, die zelf geen ondervinding hebben van een wasserij, hun be vooroordeelde mening over slijtage uitspreken. Voor die mensen zouden we willen zeggen: Probeer het eens En met deze antwoorden sluiten we dan onze wandeling door dit nog betrekkelijk jonge bedrijf, dat echter onder zijn collegae aange merkt als een der beste en meest vooruitstrevende. •lAKM ^4 WÜttUlC finanatmqbvS Al staan er in Venray meer dan ooit plannen op stapel voor de bouw van woningen, toch is het jammer genoeg nog altijd zo, dat ze lang niet toereikend zijn om de behoefte van huwelijkskandidaten op te vangen, laat staan, dat iets gedaan zou kun nen worden aan krot- en noodwo ning-opruiming, die op zichzelf drin gend om versnelde doorvoering dan wel een eerste begin schreeuwt. Het jongste gemeenteraadsbesluit om overal in onze gemeente weer grond te huren voor noodwoningen, toont zulks wel aan. We staan met deze -klacht niet alleen. Overal wordt geklaagd en gekankerd, maar helpen doet het zo weinig. Bij de discussies rond de kabi netscrisis ging het om 2500 wonin gen meer of minder. Toen die bij motie van de heer Eibergen uit de handen van de minister werden ge wrongen, stapte deze, onwillig, van zijn zetel af: dat ging niet, vanwege de overspannen arbeidsmarkt, over- bestedingsgevaar etc. Wat de klagers in gemeenteraden en Staten vragen, kan dus niet ge schonken worden? Doen zij dus werkelijk een slag in de lucht? Dat mag niet waar zijn! Waarom niet? Omdat gebrek aan geschikte wo ningen de wortels van ons volks leven aantast. Immers, waar geen huis is, kan geen leven zijn en dus ook geen nieuw leven ontstaan en waar te weinig woonruimte is, wor den, hoe dan ook, beperkingen ge steld aan het geval van nieuwe we reldburgers Over de morele aspecten van dit vraagstuk praten we hier nu niet, maar laten we zeggen over 'n halve eeuw Nederland een volk van over wegend ouwe mannetjes en vrouw tjes zal zijn geworden met alle, óók zuiver economische, nadelen van dien dan zal de oorzaak daarvan mede hierin zijn gelegen, dat wij bij al onze christelijkheid geen voldoende ontplooiing toelieten van de potenties die in ons nu nog vruchtbare volk aanwezig waren. De woningnood is al zó vaak tot volksvijand nummer één verklaard, dat we eigenlijk niet goed meer we ten wat we zeggen. Maar als het be huizingsprobleem ons werkelijk be roerde als een zaak van leven en dood, dan zouden we tot het nemen van veel drastischer maatregelen moeten besluiten dan tot nu toe werden aangewend. Aan de verdediging van ons vrije volksbestaan in verband met oor logsgevaar besteden wij, als klein volk, nog altijd miljarden. Aan de verdediging van ons volks bestaan in zoverre dit bedreigd wordt door stremming van de loop der natuurlijke levensfuncties doen we intussen klaarblijkelijk veel te weinig. Het slot van het lied is intussen feitelijk hetzelfde: of we nu door een oorlog van de kaart gaan of door innerlijke ontbinding, het is voor ons bestaan als zodanig lood om oud ijzer. We zouden willen dat men de zaak van de woning voorziening nu voor lopig eens uitsluitend in het licht van deze waarheid zal willen gaan zien. In het vooruitzicht van de om standigheid, dat we straks als een oud, verrimpeld volk zonder vol doende jeugd bijeen zullen zitten, interesseert onze bespiegelingen om trent overbesteding en inflatie wer kelijk bitter weinig. Belangrijker dan de conjunctuur is immers de structuur! Daarom, laat ons eindelijk nu eens rigoreuze maatregelen gaan nemen. Laat ons op het gebied van de wo ningbouw de noodtoestand afkondi gen. De situatie van nood vergt en doogt uitzonderlijke maatregelen. Laat ons dus niet langer rekenen met een kostencurve, laat alle amb telijk perfectionisme ten aanizen van bouwplannen zo lang terzijde schui ven, laat ons alle bouwvakarbeiders binnen eigen grenzen houden, even als trouwens onze bakstenen en wel door zowel voor het een als voor het ander beter te betalen. Wij, die een huis hebben, lopen achteloos langs deze dingen heen. We halen onze schouders op voor de nood die er heerst midden in eigen gemeente, midden in ons eigen dorp. We aanvaarden die, zoals we noodwoningen aanvaarden. We vinden weliswaar de tijd van voorbereiding voor de bouw van een woning de tijd die dat hele grote ambtelijke apparaat nodig heeft om toestemming te geven lang, maar als b.v. industriëlen klagen, dat de door hen opgestelde plannen voor woningbouw niet verwezenlijkt kun nen worden, dan gaat dat langs onze koude kleren af. We „zitten" immers hoog en droog. Er worden en zijn heel wat din gen gebouwd, die heel wat minder noodzakelijk zijn dan huizen. Alle maal buitengewoon nuttige dingen, maar ze zijn niet zo noodzakelijk als huizen. Want alleen in woningen schiet het leven uit het leven wor tel, zijnde dit de enige garantie er voor, dat wij ons bestaan als volk kunnen handhaven. We leven in de waan, dat wij een welvarend volk zijn. Dat is beslist niet waar: wij varen, door gebrek aan huizen, de koers die voert naar onze onder gang! Loopt U met plannen rond een bezoek aan uw kinderen te bren gen in CANADA, AMERIKA, AUSTRALIËR of NIEUW-ZEELAND y o Schrijf een kaartje of teleforrec? voor een bezoek aan huis en wij zullen u volledig over kosten en mogelijkheden inlichten. Het ver plicht tot niets. Geen extrakosten. ^uy* 0e. y Molenstraat 225 HELMOND - tel. 04920-2401 OF IS DE HEER AL ONTWAAKT EN OPGESTAAN? „Waarom slaapt Gij Heer, sta toch op". Eigenlijk een rare aanroeping van God zouden we zo zeggen. Ze klinkt een beetje oneerbiedig. Maar toch ook weer niet voor hem, die zich als christen, Kind van God weet en die zich bewust is, dat God onze Vader is. Welnu is het zo onnatuurlijk, als wij, bij het zien van de angstige ontwikkeling van de hedendaagse wereld, in een soort bangheid, in een angstige bezorgdheid tot God roepen om eens in te grijpen. Al die ellende achter het IJzeren Gordijn, die gedwongen samenle ving in kolchozen, die gevangenne ming van priesters, die verbannin gen naar de steppen van Siberië, die uiteenrukking van echte gezin nen in China ten behoeve van de productie. Die dingen grijpen ons toch waar achtig aan, net zo goed als het ver jagen van bisschoppen op Haiti en de scherpe aanvallen van Fidel Castro op de katholieken van Cuba. En hebben we niet een hartgron dig medelijden met de jonge katho lieke gemeenschappen van Noord- Vietnam en van Laos, waar de com munisten zo maar even aan het huishouden zijn. En aan de mishan deling van de missionarissen in Ka- sai en Noord-Katanga (in Congo). Waarom slaapt Gij Heer? vragen we God, die toch zo machtig is, dat hij er wel met één slag een eind aan zou kunnen maken. Er is nog veel meer, dat ons bij het naderen van de Vasten, op de zondag die bekend staat als Sexage sima, beklemt. Kijken we rond ons, dan zien we het hele leven langzamerhand hoe langer hoe meer godloos worden. Men heeft er mooie namen voor ge vonden als „socialisering" of „hu manisering". Ook noemt men het wel laicisering, maar het betekent in feite allemaal: we redden het voortaan wel zonder God. In feite betekent dat zonder Christus en zonder de heilsbood schap die Hij gebracht heeft. En daarom zijn we nu een beetje het angstige volk, dat roept: Sta op Heer. Aan deze gedachte dient echter 'n andere te worden verbonden. Het lijkt n.l. wel of God onze stem hoort, of Hij ernaar luistert. Want Hij laat de Paus een Concilie bij eenroepen, teneinde de geest der Kerk te vernieuwen. Een vernieuwing van de geest onder de christenen is zelfs reeds geruime tijd aan de gang. Men zou ook kunnen spreken van een schei ding van geesten in de hedendaagse wereld. Zo haalt het protestantisme heel wat oogst binnen in Zuid-Amerika. Op het Europese vasteland ziet men velen van de Kerk vervreem den, naar het atheïsme afzak ken, een terrein waar zij de marxis ten ontmoeten. Maar de goede ka tholieken ziet men actief worden. Het is alsof de Heer reeds is op gestaan, het is alsof Hij Zijn Geest over de Kerk en de wereld heeft uitgezonden. Er voltrekt zich iets van een vernieuwing van het aan schijn der aarde. Maarmis schien gebeurt het anders dan wij ons voorstellen. Doch ons wordt niet gevraagd, dat wij de richtlijnen bepalen, dat doet God. Wij bidden tot Hem, dat Hij in- Voor een practisch volle zaal sprak pater Drs Otho Thomaasse O.F.M. maandagavond jl. in San Damiano over het onderwerp: Ge wetensvorming. Pater Otho kennen we als een vlotte spreker, die voor geen woord gevangen zit. In een mooie voordacht, gevolgd door een geanimeerde discussie, heeft spreker alle aanwezige ouders en opvoeders in duidelijke bewoor dingen en zo concreet mogelijk wegwijs gemaakt in deze moeilijke materie, waarover de meningen, zelfs onder deskundigen, nogal uit eenlopen. Er werden geen vaagheden ver teld maar spijkers met koppen ge slagen, zodat allen na afloop ook wisten welke lijn ze moesten volgen in de kunst aller kunsten en wat van hem gevraagd wordt als vader, moeder en als opvoeder. Wat een zegen is voor een kind een goede vader en moeder te heb ben en wat is het een grote verant woording om een goede vader en moeder te zijn. Want wat een kind in zijn eerste tien jaren van zijn ouders ervaart is beslissend voor zijn latere gewetensvorming en voor zijn groei naar volwassenheid. Een leerzame en zeer geslaagde avond. Tevens werd met instemming van de aanwezigen op deze avond de basis gelegd om deze leerzame cur sus voor gehuwden en over opvoe ding het volgend jaar voort te zet ten. Maandagavond 6 februari 7.30 uur in San Damiano, laatste avond van de Cursus over Opvoeding. Onderwerp: VERKERING EN VERLOVING, door Dr J.M.G. Thur- lings, lector in de theoretische socio logie aan de universiteit te Nijme gen. Wat is er in verkering en verlo ving veranderd tegenover vroeger? Betekent de verkering tegenwoor dig nog wel een voorbereiding op het huwelijk? Hoe zien de verloofden zichzelf? Begrijpen zij zichzelf wel? Zonderen zij zich teveel van hun omgeving al of niet? Wat betekent dat? Wij hadden zelf ook verkering en weten er dus alles van, zegt men, maar is dit wel waar? Cijfers zijn geduldig. Ook de cij fers, die in alle nuchterheid bijna dagelijks in de krant staan over het aantal doden of gewonden, dat op de weg gevallen is. In zulke berichten wordt over de oorzaken, die bij het ongeval een rol speelden, meestal het zwijgen toegedaan. Dikwijls staan die oor zaken (nog) niet vast. Dikwijls ook zullen ze nooit vaststaan De statistieken van de verkeers onveiligheid leren ons meer over de verschrikkelijke gevolgen dan over de vraag: hoe gebeurde het. Maar één ding is zeker: dat bij heel veel ongelukken op de weg het niet voldoende rechtshouden een belangrijke soms zelfs beslissen de invloed op de afloop van het ongeluk heeft. In West-Duitsland heeft men eni ge tijd geleden 7437 verkeersonge lukken, waarbij onvoldoende rechts houden de directe aanleiding vorm de, uitvoerig bestudeerd. Daarbij bleek onder meer het volgende: de meeste ongelukken door niet rechtshouden gebeurden in dorpen en op buitenwegen, namelijk 28,2 resp. 34,8 pet. In de drukke steden was de „verleiding" om niet goed rechts te rijden veel minder groot; in het bijzonder bromfietsers, motor- en scooterrijders bleken het niet zo nauw te nemen met de plicht om rechts te houden; in 55,2 pet. resp. 47,1 pet. van de aan deze categorieën overkomen ongelukken werd uitgesproken links gereden bij een gemiddelde van 35,1 pet. van de gevallen; van de 7437 onderzochte onge vallen was er slechts in 8,8 pet. van de gevallen een aanvaardbare reden om van de grondregel af te wijken. In 56,1 pet. geheel links gereden; vooral in onoverzichtelijke bochten bleek onvoldoende rechts houden een belangrijke oorzaak van ongevallen, in 34,2 pet. van de on derzochte gevallen; in 84,9 pet. van de gevallen ontstond een botsing met het tege moetkomend verkeer of werd dit in de berm gedreven; 5,2 pet. van de gevallen was er sprake van niet voldoende rechts houden bij het ingehaald worden; 24 pet. hiervan gebeurde op de Autobahn; grijpt en wij doen dat waartoe Hij ons al eeuwen terug heeft uitgeno digd: Volgt mij. in 3,5 pet. van de ongelukken bleek de rijder onder invloed van alcohol te zijn wat tezamen met 4.7 pet. bij ongelukken door te hoge snelheid vér ligt boven de percen tages bij andere gevonden onge valsoorzaken waar gemiddeld in 0,5 pet. van de gevallen alcohol een rol speelde. Ook al mag men aan deze cijfers slechts op zekere hoogte conclu sies voor Nederland verbinden, ze spreken niettemin duidelijke taal. Veel van de erin tot uiting ko mende omstandigheden, waarbij niet-rechtshouden fataal werd, heb ben oorzaken die ook op onze wegen dagelijks voorkomen. Cijfers mogen dan geduldig zijn, ze onderstrepen véél veiliger. Venray St. Petrus Banden inrichtingen 1.440,89 Venray O.L.Vr. 7 Smarten 380,— Oostrum 500 Castenray 410 Ysselsteyn 327,— Merselo 329,— Leunen 243,75 Oirlo 226,40 Veulen 263,63 Heide 164,— Vredepeel 117,— Smakt 154,— 4.555,17 Allen die medegewerkt hebben tot dit geweldige succes hartelijk dank. MEMISA-COMITé VENRAY SCHAAKNIEUWS Zondag jl. speelde S.C.V. II tegen Blerick I, voor de competitie 2e klas L.S.B. Blerick won de wedstrijd met 6-4. Toch was dit voor Venray een goed resultaat, want Blerick is de sterkste vereniging in deze afdeling. Het was daarom zo jammer, dat onze 7e bord speler niet op 't appèl verscheen en wij dus met een 10 achterstand moesten beginnen. De pérsoonlijke uitslagen waren als volgt: P. Zeegers-Jac. Janssen VtVt W. Jeuken-H. Schoenmakers 10 J. Poels-H. Jager Vtl/t J. Kok-J. Brouns 1/t—t/t T. Baldwin-H. de Wolf 0—1 G. Spee-M. Janssen V*x!t Th. Jeuken no-J. v. Hoogt 01 J. Nugteren-Th. Blankers 01 R. Jenniskens-P. Kuntzelaers 01 B. Sedee-H. Coenders 10 A.s. zondag speelt Venray I haar laatste competitiewedstrijd van dit seizoen tegen Maasniel. Mechanisatie en paardentractie Was vroeger een landbouwbedrijf zonder paarden ondenkbaar, tegen woordig is men verbaasd als op een bedrijf intensief van de diensten van het paard gebruik wordt ge maakt. Voor het overgrote deel heb ben machines de plaats van het paard in genomen. Toch is het paard nog niet geheel van de landbouwbedrijven verdre ven en zeker niet zonder reden. Dat het dier nog zeker bruikbaar is, bewijst wel de aanmaak van werktuigen geschikt voor paarden tractie. Ondanks de steeds voort schrijdende mechanisatie blijft het paard van belang. We moeten echter van het stand punt uitgaan, dat het werk, dat door een trekker gedaan kan worden, niet door een paard uitgevoerd mag worden. Het werken met het paard is zeer arbeidsintensief en dit in een tijd waarin een schaarste aan ar beidskrachten steeds meer merk baar is, is dit economisch onverant woord. Biedt het eigen bedrijf niet ge noeg werk voor een eigen trekker, dan kan men zich altijd tot een loonbedrijf of werktuigen-coöpera tie wenden. Dit heeft dan ook nog het voordeel dat geschoolde arbei ders het werk doen. Zware werkzaamheden dus, kun nen beter door de trekker gedaan worden. WAT KAN HET PAARD NOG DOEN? In het akkerbedrijf bijvoorbeeld zijn er echter nog genoeg werk zaamheden die aan een paard kun nen worden overgelaten: lichte grondbewerking, zaaien, kunstmest strooier^ eggen, schoffelen, om er slechts een paar te noemen. Voor het strooien van de kunst mest zijn de moderne centrifugaal- strooiers, de pendelstrooier en de schoffelstrooiers zeer goed geschikt. Ook van de genormaliseerde zaai- machines zijn uitvoeringen in de handel geschikt voor paardetractie. In een enkel geval heeft het paard zelfs meer succes dan de trekker. We denken hierbij aan het oogsten van erwten en bieten. Ook op het weidebedrijf kan het

Peel en Maas | 1961 | | pagina 5