De was de deur uit....
ColU mxQ&ttmwu
JUÜANA5IN6EL41 -tekf. 1061 (K4780)
CB>
Varen we geen verkeerde koers?
0O.
PASSAGE-AGENTEN udtrl 1868
Geestelijk artikel
Cursus over
opvoeding
Rechts veiliger
Memisa-collecte 1961
Sport
Het werkpaard bleef
Zaterdag 4 februari 1961 No. 5
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
WEEL EN MAASH
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY "WFTP'K'T*! AH UOHP \7I71MPAV RN OlVAQTPPff P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 ¥V L«lJI\OLnU 'UUU VCfill\/il VJiVlO 1 l\UaL#11 PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75)
Iedere huisvrouw heeft op haar werkprogramma: de was. Een
operatie waarmede gewoonlijk nog al wat t(jd gemoeid is, on
danks de meest fantastische apparatuur, die daarvoor beschikbaar
is. Een karwei ook, waarop de meeste huisvrouwen nu niet be
paald „happig" zyn, gezien de rompslomp, die een en ander met
zich brengt. Maar ook hier is de techniek de huisvrouw tegemoet
gekomen en wel door de wasserijen, die haar taak hebben overge
nomen. Ook in Venray, waar sinds 1948 de wasserij „De Peel-
parel" de huisvrouw helpt door haar de was uit handen te nemen.
Ten gerieve van onze lezeressen
zijn we deze week eens een kijkje
gaan nemen in dit sterk uitgegroei
de bedrijf, waarin de meest moder
ne machines en apparaten zorgen
voor een keurige behandeling van
de „Venrayse" vuile was
Een bedrijf met uitstekende so
ciale verzorging, die ër mede debet
aan is, dat de personeelsvoorziening,
waar andere bedrijven mee tobben,
hier geen probleem is. De meisjes
krijgen zelfs een aandeel in de winst
uitgekeerd.
VORTUM EN SEVENUM
Vele dames weten feitelijk te wei
nig af van de wasserij en wat daar
allemaal gebeurt.
Wist U b.v., dat de Peelparel per
week meer dan 2000 overhemden
keurig kastklaar wast en strijkt.
Wist U, dat daar voor iedere kilo
wasgoed meer dan 60 liter water
wordt verbruikt en dat er iedere
maand zo'n 1500 kg zeep „om zeep"
gaat.
Wist U, dat het water uit eigen
bronnen wordt gehaald, gefilterd en
ontij zerd, zodat men niet alleen zeer
zacht water heeft, maar ook het
beste sop om Uw goed zacht en wit
te maken
Het zijn allemaal van die vragen,
die de meeste huismoeders zich
nooit gesteld hebben.
Ze vinden het vanzelfsprekend,
dat telkens opnieuw de bestelwa
gens van de Peelparel voor de deur
rijden om de waszak af te halen.
Bestelwagens, die rijden van Vortum
naar Sevenum, langs alle Maasdor
pen en natuurlijk ook door de ge
hele gemeente Venray.
Laten we samen eens een wande
ling maken door dit bedrijf, dat ge
heel gemoderniseerd is, waarin de
meest moderne machines staan, die
beter dan de huisvrouw het ooit
zelf doen kan, de was verzorgd.
We zullen U niet vermoeien met
technische titelatuur van vallend
en zwevend wasgoed, maar pro
beren een bepaalde waszak te vol
gen door dit bedrijf. Trouwens over
die waszak zelf hebben we 't dadelijk
nog even
25 man personeel zorgt, dat alles
die aandacht krijgt, die het verdient
en dat begint al meteen, dat de
chauffeur-besteller de waszak bin
nen brengt.
Die waszak wordt dan namelijk
geledigd en meteen gecontroleerd
aan de hand van de waslijst, die de
afzender heeft bijgevoegd.
De witte was wordt dan geschei
den van het bont en het strijkgoed,
welk laatste genummerd wordt. De
witte was wordt niet genummerd
omdat die per klant afzonderlijk ge
houden worden, ook afzonderlijk in
de wasmachine.
WASSENDE MACHINES
Deze machine is inderdaad met
recht de trots van het bedrijf. Een
volautomatische kolos, waar men
aan de ene kant de was in doet, aan
de andere kant de zeep en die dan
voor het overige alles zelf doet. Op
de seconde af.
Weken, spoelen, koken, wassen,
spoelen en nog eens spoelen
Electrische klokken en meetappa
ratuur zorgt, dat alles zijn bepaalde
gang en zijn bepaalde tijd krijgt en
als dan na verloop van tijd, de grote
deksels open gaan is ieder smetje
verdwenen en gaat de witte was per
klant in een geperforeerde plastic
zak de centrifuges in, die de was
strijkdroog slingert.
Intussen is in drie andere was
automaten het bonte goed ook ge
wassen en gecentrifuceerd, waarna
dat dan uitgesorteerd wordt op
nummer.
Dan wordt het z.g. platgoed uit
gesorteerd, dat naar de grote man
gel gaat. Een mangel die veerkrach
tig is bekleed met staalwol en mol
ton en zowel dikke als dunne par
tijen feilloos mangelt.
Het badstof en het interlock gaat
naar de droogmachines, waarin het
voortdurend zwevend wordt gehou
den in aan- en afgevoerde warme
lucht. Door „handige" vingers van
in dit werk ervaren meisjes wordt
dan het wasgoed secuur en netjes
gevouwen.
Andere kledingstukken als schor
ten, stofjassen, overhemden en zo
meer gaan naar de persmachines,
die het goed in gedeelte persen,
maar zo, dat het overal gelijkmatig
geperst is.
PERS UNIT
Van de pers-afdeling is het inte
ressantst, dat gedeelte, dat de over
hemden behandelt. Hier staan in
een kring aparte persmachines voor
kraag en manchetten, voor mouwen,
voor voor- en achterpand.
In een vliegende vaart wisselen de
hemden van de ene pers naar de
andere, maar de meisjes zien ieder
vals plooitje en merken iedere klei
nigheid.
Rustig maar snel, belandt dan een
keurig gesteven en gestreken hemd
op de paktafel, waar een laatste
controle plaats heeft en dan de laat
ste finisch touch wordt aangebracht
in de vorm van 't bekende reclame
bandje en het strikje.
Intussen is elders van mangels en
droogmachines, van perstafels en
inpaktafels de was gevouwen, ge
streken en keurig opgemaakt te
recht gekomen in het bepaalde vak
van een klant.
Weer wordt een en ander gecon
troleerd aan de hand van de waslijst
en dan gaat alles de waszak in, die
trouwens het hele wasproces heeft
meegemaakt en dus ook keurig net
jes er uit ziet.
De was wordt hier nu voorzichtig
ingepakt en dan gaat de waszak in
een ijzeren inklapbaar rekje, die
men in de bestelwagens keurig kan
opstapelen, zonder dat de was ge
kreukt wordt en gekraakt. Een ser
vice, die men wel weet te waar
deren
CONTROLE
Controle, zo zegt de heer Gou-
mans, is alles in ons bedrijf.
Vergissen is altijd mogelijk, maar
men werkt met andermans goed en
daarom kan niet genoeg gecontro
leerd worden of dat het er allemaal
nog is en of dat het inderdaad goed
schoon en goed gestreken is
De heer Goumans is best te spre
ken over de behaalde resultaten. De
plannen, die bij de vestiging van het
bedrijf zijn gemaakt, zijn niet alleen
allemaal verwezenlijkt, men is er
zelfs op vooruit. Steeds meer was
gaat de deur uit en de omzet is be
duidend hoger dan men had durven
dromen.
Het kost inderdaad geweldige in
vesteringen en men droomt ook al
van uitbreiden, maar vast staat ook,
dat de Peelparel een up-to-date be
drijf is, waarin kosten noch moeiten
zijn gespaard om een zo goed mo
gelijke wasbehandeling mogelijk te
maken.
Dat men de service en het goede
werk van deze nog jonge wasserij
weet te waarderen blijkt uit de
steeds toenemende klantenkring, die
ook „haast automatisch" groter
wordt.
Bij het afscheid hebben we de
heer Goumans nog een tweetal vra
gen voorgelegd, die men dikwijls
hoort stellen
Klopt het, dat in een wasserij veel
meer gebruik gemaakt wordt van
chemische middelen, als bleekwater
en hoe dat spul allemaal heet.
Het antwoord luidde kort en bon
dig: Neen. In de Peelparel wordt
met dezelfde middelen gewassen als
de doorsnee huismoeder wast.
Zo heeft de Peelparel zich vrij
willig aangesloten bij het Instituut
voor Weefselonderzoek en bij het
T.N.O., twee instanties, die de kwa
liteit van het werk voortdurend con
troleren. En die ook heus wel halt
zullen roepen als er te veel schade
lijke dingen bij de wasbehandeling
zouden gebruikt worden.
De andere vraag was of inderdaad
de was in de wasserij meer slijt dan
bij de was thuis. Ook dit bleek niet
het geval, zoals ook wetenschappe
lijk o.a. door genoemde instituten is
vastgesteld.
Toch is de opmerking wel ver
klaarbaar.Wast men thuis b.v.
een overhemd, dan ziet men onder
het was-proces, dat bepaalde
hemd aan het slijten is en men
houdt daar rekening mee.
Maar van de wasserij komt dat
zelfde hemd keurig opgemaakt, ge
steven en gestreken retour en zo op
het eerste gezicht ziet het er uit als
nieuw. Bij het dragen komen echter
de slijtages aan het licht. Maar die
moet men niet aan de wasserij wij
ten, die waren ook anders opge
treden, maar worden dan wellicht
eerder opgemerkt
Daar komt nog bij, dat als regel
diegene, die zelf geen ondervinding
hebben van een wasserij, hun be
vooroordeelde mening over slijtage
uitspreken. Voor die mensen zouden
we willen zeggen: Probeer het eens
En met deze antwoorden sluiten
we dan onze wandeling door dit
nog betrekkelijk jonge bedrijf, dat
echter onder zijn collegae aange
merkt als een der beste en meest
vooruitstrevende.
•lAKM ^4
WÜttUlC finanatmqbvS
Al staan er in Venray meer dan
ooit plannen op stapel voor de bouw
van woningen, toch is het jammer
genoeg nog altijd zo, dat ze lang niet
toereikend zijn om de behoefte van
huwelijkskandidaten op te vangen,
laat staan, dat iets gedaan zou kun
nen worden aan krot- en noodwo
ning-opruiming, die op zichzelf drin
gend om versnelde doorvoering dan
wel een eerste begin schreeuwt.
Het jongste gemeenteraadsbesluit
om overal in onze gemeente weer
grond te huren voor noodwoningen,
toont zulks wel aan. We staan met
deze -klacht niet alleen. Overal
wordt geklaagd en gekankerd, maar
helpen doet het zo weinig.
Bij de discussies rond de kabi
netscrisis ging het om 2500 wonin
gen meer of minder. Toen die bij
motie van de heer Eibergen uit de
handen van de minister werden ge
wrongen, stapte deze, onwillig, van
zijn zetel af: dat ging niet, vanwege
de overspannen arbeidsmarkt, over-
bestedingsgevaar etc.
Wat de klagers in gemeenteraden
en Staten vragen, kan dus niet ge
schonken worden? Doen zij dus
werkelijk een slag in de lucht?
Dat mag niet waar zijn!
Waarom niet?
Omdat gebrek aan geschikte wo
ningen de wortels van ons volks
leven aantast. Immers, waar geen
huis is, kan geen leven zijn en dus
ook geen nieuw leven ontstaan en
waar te weinig woonruimte is, wor
den, hoe dan ook, beperkingen ge
steld aan het geval van nieuwe we
reldburgers
Over de morele aspecten van dit
vraagstuk praten we hier nu niet,
maar laten we zeggen over 'n halve
eeuw Nederland een volk van over
wegend ouwe mannetjes en vrouw
tjes zal zijn geworden met alle,
óók zuiver economische, nadelen
van dien dan zal de oorzaak
daarvan mede hierin zijn gelegen,
dat wij bij al onze christelijkheid
geen voldoende ontplooiing toelieten
van de potenties die in ons nu nog
vruchtbare volk aanwezig waren.
De woningnood is al zó vaak tot
volksvijand nummer één verklaard,
dat we eigenlijk niet goed meer we
ten wat we zeggen. Maar als het be
huizingsprobleem ons werkelijk be
roerde als een zaak van leven en
dood, dan zouden we tot het nemen
van veel drastischer maatregelen
moeten besluiten dan tot nu toe
werden aangewend.
Aan de verdediging van ons vrije
volksbestaan in verband met oor
logsgevaar besteden wij, als klein
volk, nog altijd miljarden.
Aan de verdediging van ons volks
bestaan in zoverre dit bedreigd
wordt door stremming van de loop
der natuurlijke levensfuncties doen
we intussen klaarblijkelijk veel te
weinig.
Het slot van het lied is intussen
feitelijk hetzelfde: of we nu door
een oorlog van de kaart gaan of
door innerlijke ontbinding, het is
voor ons bestaan als zodanig lood om
oud ijzer.
We zouden willen dat men de zaak
van de woning voorziening nu voor
lopig eens uitsluitend in het licht
van deze waarheid zal willen gaan
zien.
In het vooruitzicht van de om
standigheid, dat we straks als een
oud, verrimpeld volk zonder vol
doende jeugd bijeen zullen zitten,
interesseert onze bespiegelingen om
trent overbesteding en inflatie wer
kelijk bitter weinig. Belangrijker
dan de conjunctuur is immers de
structuur!
Daarom, laat ons eindelijk nu eens
rigoreuze maatregelen gaan nemen.
Laat ons op het gebied van de wo
ningbouw de noodtoestand afkondi
gen. De situatie van nood vergt en
doogt uitzonderlijke maatregelen.
Laat ons dus niet langer rekenen
met een kostencurve, laat alle amb
telijk perfectionisme ten aanizen van
bouwplannen zo lang terzijde schui
ven, laat ons alle bouwvakarbeiders
binnen eigen grenzen houden, even
als trouwens onze bakstenen en wel
door zowel voor het een als voor het
ander beter te betalen.
Wij, die een huis hebben, lopen
achteloos langs deze dingen heen.
We halen onze schouders op voor
de nood die er heerst midden in
eigen gemeente, midden in ons eigen
dorp. We aanvaarden die, zoals we
noodwoningen aanvaarden.
We vinden weliswaar de tijd van
voorbereiding voor de bouw van een
woning de tijd die dat hele grote
ambtelijke apparaat nodig heeft om
toestemming te geven lang, maar
als b.v. industriëlen klagen, dat de
door hen opgestelde plannen voor
woningbouw niet verwezenlijkt kun
nen worden, dan gaat dat langs
onze koude kleren af. We „zitten"
immers hoog en droog.
Er worden en zijn heel wat din
gen gebouwd, die heel wat minder
noodzakelijk zijn dan huizen. Alle
maal buitengewoon nuttige dingen,
maar ze zijn niet zo noodzakelijk als
huizen. Want alleen in woningen
schiet het leven uit het leven wor
tel, zijnde dit de enige garantie er
voor, dat wij ons bestaan als volk
kunnen handhaven. We leven in de
waan, dat wij een welvarend volk
zijn. Dat is beslist niet waar: wij
varen, door gebrek aan huizen, de
koers die voert naar onze onder
gang!
Loopt U met plannen rond een
bezoek aan uw kinderen te bren
gen in
CANADA, AMERIKA, AUSTRALIËR
of NIEUW-ZEELAND y o
Schrijf een kaartje of teleforrec?
voor een bezoek aan huis en wij
zullen u volledig over kosten en
mogelijkheden inlichten. Het ver
plicht tot niets. Geen extrakosten.
^uy* 0e. y
Molenstraat 225
HELMOND - tel. 04920-2401
OF IS DE HEER AL ONTWAAKT
EN OPGESTAAN?
„Waarom slaapt Gij Heer, sta toch
op".
Eigenlijk een rare aanroeping van
God zouden we zo zeggen. Ze klinkt
een beetje oneerbiedig. Maar toch
ook weer niet voor hem, die
zich als christen, Kind van God
weet en die zich bewust is, dat God
onze Vader is.
Welnu is het zo onnatuurlijk, als
wij, bij het zien van de angstige
ontwikkeling van de hedendaagse
wereld, in een soort bangheid, in
een angstige bezorgdheid tot God
roepen om eens in te grijpen.
Al die ellende achter het IJzeren
Gordijn, die gedwongen samenle
ving in kolchozen, die gevangenne
ming van priesters, die verbannin
gen naar de steppen van Siberië,
die uiteenrukking van echte gezin
nen in China ten behoeve van de
productie.
Die dingen grijpen ons toch waar
achtig aan, net zo goed als het ver
jagen van bisschoppen op Haiti en
de scherpe aanvallen van Fidel
Castro op de katholieken van Cuba.
En hebben we niet een hartgron
dig medelijden met de jonge katho
lieke gemeenschappen van Noord-
Vietnam en van Laos, waar de com
munisten zo maar even aan het
huishouden zijn. En aan de mishan
deling van de missionarissen in Ka-
sai en Noord-Katanga (in Congo).
Waarom slaapt Gij Heer? vragen
we God, die toch zo machtig is, dat
hij er wel met één slag een eind
aan zou kunnen maken.
Er is nog veel meer, dat ons bij
het naderen van de Vasten, op de
zondag die bekend staat als Sexage
sima, beklemt.
Kijken we rond ons, dan zien we
het hele leven langzamerhand hoe
langer hoe meer godloos worden.
Men heeft er mooie namen voor ge
vonden als „socialisering" of „hu
manisering". Ook noemt men het
wel laicisering, maar het betekent
in feite allemaal: we redden het
voortaan wel zonder God.
In feite betekent dat zonder
Christus en zonder de heilsbood
schap die Hij gebracht heeft.
En daarom zijn we nu een beetje
het angstige volk, dat roept: Sta op
Heer.
Aan deze gedachte dient echter 'n
andere te worden verbonden. Het
lijkt n.l. wel of God onze stem
hoort, of Hij ernaar luistert. Want
Hij laat de Paus een Concilie bij
eenroepen, teneinde de geest der
Kerk te vernieuwen.
Een vernieuwing van de geest
onder de christenen is zelfs reeds
geruime tijd aan de gang. Men zou
ook kunnen spreken van een schei
ding van geesten in de hedendaagse
wereld.
Zo haalt het protestantisme heel
wat oogst binnen in Zuid-Amerika.
Op het Europese vasteland ziet
men velen van de Kerk vervreem
den, naar het atheïsme afzak
ken, een terrein waar zij de marxis
ten ontmoeten. Maar de goede ka
tholieken ziet men actief worden.
Het is alsof de Heer reeds is op
gestaan, het is alsof Hij Zijn Geest
over de Kerk en de wereld heeft
uitgezonden. Er voltrekt zich iets
van een vernieuwing van het aan
schijn der aarde. Maarmis
schien gebeurt het anders dan wij
ons voorstellen. Doch ons wordt
niet gevraagd, dat wij de richtlijnen
bepalen, dat doet God.
Wij bidden tot Hem, dat Hij in-
Voor een practisch volle zaal
sprak pater Drs Otho Thomaasse
O.F.M. maandagavond jl. in San
Damiano over het onderwerp: Ge
wetensvorming.
Pater Otho kennen we als een
vlotte spreker, die voor geen woord
gevangen zit.
In een mooie voordacht, gevolgd
door een geanimeerde discussie,
heeft spreker alle aanwezige ouders
en opvoeders in duidelijke bewoor
dingen en zo concreet mogelijk
wegwijs gemaakt in deze moeilijke
materie, waarover de meningen,
zelfs onder deskundigen, nogal uit
eenlopen.
Er werden geen vaagheden ver
teld maar spijkers met koppen ge
slagen, zodat allen na afloop ook
wisten welke lijn ze moesten volgen
in de kunst aller kunsten en wat
van hem gevraagd wordt als vader,
moeder en als opvoeder.
Wat een zegen is voor een kind
een goede vader en moeder te heb
ben en wat is het een grote verant
woording om een goede vader en
moeder te zijn. Want wat een kind
in zijn eerste tien jaren van zijn
ouders ervaart is beslissend voor
zijn latere gewetensvorming en voor
zijn groei naar volwassenheid.
Een leerzame en zeer geslaagde
avond.
Tevens werd met instemming van
de aanwezigen op deze avond de
basis gelegd om deze leerzame cur
sus voor gehuwden en over opvoe
ding het volgend jaar voort te zet
ten.
Maandagavond 6 februari 7.30 uur
in San Damiano, laatste avond van
de Cursus over Opvoeding.
Onderwerp: VERKERING EN
VERLOVING, door Dr J.M.G. Thur-
lings, lector in de theoretische socio
logie aan de universiteit te Nijme
gen.
Wat is er in verkering en verlo
ving veranderd tegenover vroeger?
Betekent de verkering tegenwoor
dig nog wel een voorbereiding op
het huwelijk?
Hoe zien de verloofden zichzelf?
Begrijpen zij zichzelf wel?
Zonderen zij zich teveel van hun
omgeving al of niet?
Wat betekent dat?
Wij hadden zelf ook verkering en
weten er dus alles van, zegt men,
maar is dit wel waar?
Cijfers zijn geduldig. Ook de cij
fers, die in alle nuchterheid bijna
dagelijks in de krant staan over het
aantal doden of gewonden, dat op
de weg gevallen is.
In zulke berichten wordt over de
oorzaken, die bij het ongeval een
rol speelden, meestal het zwijgen
toegedaan. Dikwijls staan die oor
zaken (nog) niet vast. Dikwijls ook
zullen ze nooit vaststaan
De statistieken van de verkeers
onveiligheid leren ons meer over de
verschrikkelijke gevolgen dan over
de vraag: hoe gebeurde het.
Maar één ding is zeker: dat bij
heel veel ongelukken op de weg het
niet voldoende rechtshouden een
belangrijke soms zelfs beslissen
de invloed op de afloop van het
ongeluk heeft.
In West-Duitsland heeft men eni
ge tijd geleden 7437 verkeersonge
lukken, waarbij onvoldoende rechts
houden de directe aanleiding vorm
de, uitvoerig bestudeerd. Daarbij
bleek onder meer het volgende:
de meeste ongelukken door
niet rechtshouden gebeurden in
dorpen en op buitenwegen, namelijk
28,2 resp. 34,8 pet. In de drukke
steden was de „verleiding" om niet
goed rechts te rijden veel minder
groot;
in het bijzonder bromfietsers,
motor- en scooterrijders bleken het
niet zo nauw te nemen met de
plicht om rechts te houden; in 55,2
pet. resp. 47,1 pet. van de aan deze
categorieën overkomen ongelukken
werd uitgesproken links gereden bij
een gemiddelde van 35,1 pet. van de
gevallen;
van de 7437 onderzochte onge
vallen was er slechts in 8,8 pet. van
de gevallen een aanvaardbare reden
om van de grondregel af te wijken.
In 56,1 pet. geheel links gereden;
vooral in onoverzichtelijke
bochten bleek onvoldoende rechts
houden een belangrijke oorzaak van
ongevallen, in 34,2 pet. van de on
derzochte gevallen;
in 84,9 pet. van de gevallen
ontstond een botsing met het tege
moetkomend verkeer of werd dit
in de berm gedreven;
5,2 pet. van de gevallen was er
sprake van niet voldoende rechts
houden bij het ingehaald worden;
24 pet. hiervan gebeurde op de
Autobahn;
grijpt en wij doen dat waartoe Hij
ons al eeuwen terug heeft uitgeno
digd: Volgt mij.
in 3,5 pet. van de ongelukken
bleek de rijder onder invloed van
alcohol te zijn wat tezamen met 4.7
pet. bij ongelukken door te hoge
snelheid vér ligt boven de percen
tages bij andere gevonden onge
valsoorzaken waar gemiddeld in
0,5 pet. van de gevallen alcohol een
rol speelde.
Ook al mag men aan deze cijfers
slechts op zekere hoogte conclu
sies voor Nederland verbinden, ze
spreken niettemin duidelijke taal.
Veel van de erin tot uiting ko
mende omstandigheden, waarbij
niet-rechtshouden fataal werd, heb
ben oorzaken die ook op onze wegen
dagelijks voorkomen. Cijfers mogen
dan geduldig zijn, ze onderstrepen
véél veiliger.
Venray St. Petrus Banden
inrichtingen
1.440,89
Venray O.L.Vr. 7 Smarten
380,—
Oostrum
500
Castenray
410
Ysselsteyn
327,—
Merselo
329,—
Leunen
243,75
Oirlo
226,40
Veulen
263,63
Heide
164,—
Vredepeel
117,—
Smakt
154,—
4.555,17
Allen die medegewerkt hebben tot
dit geweldige succes hartelijk dank.
MEMISA-COMITé VENRAY
SCHAAKNIEUWS
Zondag jl. speelde S.C.V. II tegen
Blerick I, voor de competitie 2e klas
L.S.B. Blerick won de wedstrijd met
6-4. Toch was dit voor Venray een
goed resultaat, want Blerick is de
sterkste vereniging in deze afdeling.
Het was daarom zo jammer, dat
onze 7e bord speler niet op 't appèl
verscheen en wij dus met een 10
achterstand moesten beginnen.
De pérsoonlijke uitslagen waren
als volgt:
P. Zeegers-Jac. Janssen VtVt
W. Jeuken-H. Schoenmakers 10
J. Poels-H. Jager Vtl/t
J. Kok-J. Brouns 1/t—t/t
T. Baldwin-H. de Wolf 0—1
G. Spee-M. Janssen V*x!t
Th. Jeuken no-J. v. Hoogt 01
J. Nugteren-Th. Blankers 01
R. Jenniskens-P. Kuntzelaers 01
B. Sedee-H. Coenders 10
A.s. zondag speelt Venray I haar
laatste competitiewedstrijd van dit
seizoen tegen Maasniel.
Mechanisatie en paardentractie
Was vroeger een landbouwbedrijf
zonder paarden ondenkbaar, tegen
woordig is men verbaasd als op een
bedrijf intensief van de diensten
van het paard gebruik wordt ge
maakt. Voor het overgrote deel heb
ben machines de plaats van het
paard in genomen.
Toch is het paard nog niet geheel
van de landbouwbedrijven verdre
ven en zeker niet zonder reden.
Dat het dier nog zeker bruikbaar
is, bewijst wel de aanmaak van
werktuigen geschikt voor paarden
tractie. Ondanks de steeds voort
schrijdende mechanisatie blijft het
paard van belang.
We moeten echter van het stand
punt uitgaan, dat het werk, dat door
een trekker gedaan kan worden,
niet door een paard uitgevoerd mag
worden. Het werken met het paard
is zeer arbeidsintensief en dit in een
tijd waarin een schaarste aan ar
beidskrachten steeds meer merk
baar is, is dit economisch onverant
woord.
Biedt het eigen bedrijf niet ge
noeg werk voor een eigen trekker,
dan kan men zich altijd tot een
loonbedrijf of werktuigen-coöpera
tie wenden. Dit heeft dan ook nog
het voordeel dat geschoolde arbei
ders het werk doen.
Zware werkzaamheden dus, kun
nen beter door de trekker gedaan
worden.
WAT KAN HET PAARD
NOG DOEN?
In het akkerbedrijf bijvoorbeeld
zijn er echter nog genoeg werk
zaamheden die aan een paard kun
nen worden overgelaten: lichte
grondbewerking, zaaien, kunstmest
strooier^ eggen, schoffelen, om er
slechts een paar te noemen.
Voor het strooien van de kunst
mest zijn de moderne centrifugaal-
strooiers, de pendelstrooier en de
schoffelstrooiers zeer goed geschikt.
Ook van de genormaliseerde zaai-
machines zijn uitvoeringen in de
handel geschikt voor paardetractie.
In een enkel geval heeft het paard
zelfs meer succes dan de trekker.
We denken hierbij aan het oogsten
van erwten en bieten.
Ook op het weidebedrijf kan het