Lollebeekplan in gevaar De vijfdaagse werkweek De Yenrayse Apostel-klok de politierechter Overpeinzingen Heydse Peel en oorlog... Ingezonden Zaterdag 28 januari 1961 No. 4 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAÏ WFFRRI Al"l VOOR VFNRAY FN HM^TRFKFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per min. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 VY £2#J2fJYoLf AU V UUl\ V EtiNuil I E^lN UIVIO 1 IvEtlVEtii PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.7o) Op een moment dat niemand nog dacht aan enig uitstel btf de verwezenlijking van het ruilverkavelingsplan Lollebeek, is er een dikke kink in de kabel gekomenDeze kink is dan het Mi nisterie van Oorlog, die de Heydse Peel voor oorlogsdoeleinden nodig schynt te hebben. Met de jaarwisseling nog werd de vrome wens geuit, dat dit jaar 't herverkavelingsplan Lollebeek in stem ming zou komen en de officiële instanties waren vol goede moed, dat zulks ook gebeuren zou. Maar nu dit De Heydse Peel immers is een be langrijk „draaipunt" in het Lolle beekplan. Met de peelvlakten van de gemeente Horst vormde dit. laat ste stuk onontgonnen Venray se Peel de zo dringend nodige uitwijkruimte voor het herverkavelingsplan. Hier zou men immers na ontgin ning nieuwe grond vinden voor die landbouwers, die in het kader van 't herverkavelingsplan naar elders moeten verhuizen. Hier kunnen een twintigtal boer derijen gesticht worden, die elders in het z.g. oude land versnippering en ondoelmatig gebruik van land bouwgrond doen opheffen en sane ring van bestaande bedrijven mo gelijk maken. Een unieke kans die men elders gewoonlijk niet heeft en juist de kans van slagen van het Lollebeekplan zo groot maakte. Maar nu is dan het Ministerie van Oorlog gekomen en schijnt andere plannen te hebben met deze onont gonnen grond, die de gemeente Ven ray reeds voor de verkaveling en ontginning heeft verkocht aan een desbetreffende Stichting.. Welke de plannen zijn van het Ministerie is niet te zeggen, omdat zoals te doen gebruikelijk een en ander onder militaire geheimen valt. Maar dat doet er ook zeer wei nig toe. De kwestie, waar 't ons om gaat is, dat hier boerengrond of lie ver verkavelingsgrond onttrokken wordt aan zijn toekomstig gebruik en daarmede een spoedige ruilver kaveling o.i. onmogelijk wordt. Daarenboven brengt het onze ge meente in een tamelijk moeilijke onderhandelingspositie, omdat nu van enige uitwijkmogelijkheden voor onze gemeente geen sprake meer is We kunnen niet en wagen ons daar trouwens ook niet aan be oordelen of de Heydse Peel zo'n dringende noodzaak is voor onze militairen. Maar we vragen ons wel af, waar om indertijd bij de ontginning van de Meerselse Peel op het allerlaat ste nippertje het Ministerie van Oorlog de gronden voor het vlieg veld op kwam eisen en daarmede allerlei schone plannen in de war schopte. De Vredepeel is nog dagelijks het „slachtoffer" van deze militaire in greep, daar een gezonde ontplooiing van dit nieuwe dorp onmogelijk is gemaakt door het complex „slapend vliegterrein", dat als een wig tus sen Meerselse Peel en Vredepeel in gedreven is. Nu we aan de vooravond staan van de verwezenlijking van het ruil verkavelingsplan Lollebeek, komt datzelfde Ministerie op de valreep de plannen weer in de war sturen. Onze vraag is, of men nu pas de waarde van dit stuk peelgrond voor wat des militairs is, heeft ontdekt en of men niet eerder op de hoogte was van de mogelijkheden, zodat hier vroeger in had kunnen voor zien Nu worden plannen, die zijn op gesteld deels waardeloos en zal b.v. de gemeente Venray andere moge lijkheden voor haar mensen moeten zoeken. Mogelijkheden, die alleen in Horst nog liggen en die dus Venray als deelgenoot in dit plan, daar zal moeten zoeken. En dat terwijl Horst zelf al de nodige plannen voor haar eigen ingezetenen met deze gronden heeft. Een en ander is toch wel zeer moeilijk en zal een spoedige verwe zenlijking van het Lollebeekplan al leen maar schaden Een en ander heeft, als indertijd met het vliegveld, onze boeren ongerust gemaakt. Landbouw grond gaat hier verloren en die is ook in Venray voortaan zeer kostbaar. Men mag dan van ho gerhand stellen, dat b.v. op het vliegveld nog graan wordt geteeld en dergelijke meer, zodat de grond toch wat opbrengt, het is duide lijk, dat de Venrayse boer die teelt liever zelf in eigen handen heeft, i.p.v. het Ministerie van Oorlog. Zij zijn het, die per slot van rekening van boeren hun vak en hun levensbestaan maken en niet het Ministerie En vooral is men geërgerd, dat men eerst de mensen blij maakt, met wat later blijkt een dode mus te zullen zijn. Daarenboven vraagt men zich af of de gemeente Venray met het of fer van de vliegveld en andere gronden haar tol aan de defensie niet zwaar genoeg heeft betaald. Ziet men van de ene kant de noodzaak voor het Ministerie vlieg velden, oefenterreinen, magazijn en wat dies meer zij aan te kunnen leggen, van de andere kant is het Militaire complex in Ysselsteyn, het Duitse kerkhof en het vliegveld een behoorlijke brok gemeentegrond en men ziet met lede ogen nu ook de Heydse Peel verdwijnen Bij dit alles speelt sentiment en eigen belang een grote rol, maar hier mag toch ook rustig rekening mee gehouden worden Het zal niet eenvoudig zijn om 'n oplossing te vinden. Mocht de zaak doorgaan en het Ministerie inder daad de gronden van de Heydse Peel opeisen, dan zal van diezelfde „machtige" kant gezorgd dienen te worden, dat Venray zodanig gecom penseerd wordt, dat het Lollebeek plan door kan gaan. Ook geen eenvoudige zaak, nu Venray op Horst aangewezen is. En misschien, dat men voor elders in het land dan leren kan om vroe ger zulke grondkwesties aanhangig te maken, opdat niet nog meer men sen teleurgesteld worden op het moment, dat men denkt aan uit breiding en verbetering Lopend over het kerkhof ziet men voor hoelang nog in de daar ge plaatste klokkenstoel, de machtige Apostelklok hangen, die om zijn ge wicht en om zijn geschiedenis een der voornaamste kerkklokken van Nederland is. Aan de klauwen van de bezetter ontkomen aan wie dat te danken is zal altijd een raadsel blijven kan de klok die reeds vijf eeuwen oud is en een merkwaardige histo rie heeft, blijven voortgaan zijn machtige bronzen stem weer te la ten klinken. Viermaal werd deze klok in de vijf eeuwen met de ondergang be dreigd. Vaardige klokkengieters hebben ze viermaal hergoten. Het is onbekend wanneer, door wie en op welke plaats de klok voor het eerst werd gegoten. Met het oog op haar omvang en gewicht mag men slechts bewonde ring hebben voor de klokkengieters kunst van vijf eeuwen geleden. Een onbekende meester moet de klok omstreeks 1400 gemaakt hebben, toen de toren van St. Petrus Banden werd gebouwd. Men tast ook in- het duister om trent de redenen, die er toe leidden, dat Hans Noortmeyer in 1618 de klok voor het eerst hergoot. Voor het nogmaals hergieten in 1645 door de bekende klokken gieter Petrus Hemony, zou men een aanknopingspunt zoeken in de ver melding in de archieven, van de to renbrand in 1640. DE KLEPEL VIEL In 1849 gebeurde er een ernstig ongeluk. Bij de dood van Willem II werd ook de Apostelklok geluid, waarbij de klepel uit de klok viel en de klokkeluider Jan Schreven doodde. Opnieuw moest de klok er gerui me tijd het zwijgen toe doen, toen bij de plechtige dogmaverklaring van Maria's Onbevlekte Ontvange nis, een stuk van 150 kg, naar be neden viel. Pas op 2 mei 1870 wérd de klok naar beneden gehaald, op het kerk hof in stukken geslagen en naar Petit en Fritsen te Aarle Rixel ver voerd. Op 5 oktober 1870 kon de klok voor de derde keer hergoten, wor den gewijd en met de naam Petrus gedoopt. Aan het feit dat er behalve de beeltenis van de H. Familie, ook de beeltenis der twaalf Apostelen op werden aangebracht, zal de naam Apostelklok niet vreemd zijn. GEROOFD In 1942 klonken voor het laatst haar machtige klanken over het Peelland. Wat er met de klok na de roof ge beurd is, weet men niet.. In ieder geval echter keerde zij na negen jaren onbeschadigd in Venray te rug. Rijk aan uiterlijk schoon en aan klank heeft Petit en Fritsen haar, hergoten weer afgeleverd. In het kort staat er thans haar geschiedenis op vermeld: Gegoten in grijs verleden, hergo ten in 1618, Hans Noortmeyer, 1645 Petrus Hemony, 1870 Petit en Frit sen. VRIJE ZATERDAG EN MIDDENSTAND Het schijnt dat werken tegen woordig als een (noodzakelijk) kwaad wordt gevoeld, waarom het streven er op gericht is tot een steeds kortere werktijd te komen. Na de strijd in de eerste decen nia dezer eeuw voor een 48-urige werkweek begint nu de 45-urige al lerwegen door te dringen, waar mede nog geen einde zal komen aan een nog verder gaande beperking. We kunnen over noodzaak, nut en voordeel van de kortere arbeids tijd denken zoals we willen, het feit ligt er eenmaal en de maat schappij zal er zich bij moeten aan passen. Nog enkele maanden en de vrije zaterdag zal voor de meeste indus triële bedrijven niet meer weg te denken zijn. Deze nieuwe situatie schept uiter aard problemen, waarvan vooral de middenstand de grootste moeilijk heden krijgt te verdragen. Voor alle winkelbedrijven is tot nu toe de zaterdag meestal de beste verkoopdag van de week. Bij het verschijnsel van de vrije zaterdag is het nu in de eerste plaats de vraag, zullen de consu menten nu toch of juist op zater dag het meest hun inkopen gaan doen of wordt dat juist meer een dag van uitgaan, zodat men dan minder geneigd zal zijn tot win kelen. Dat zal over het algemeen wel verschillend uitvallen, waarmede de zaterdag in ieder geval een koop grage dag blijft voor een groot deel der bevolking. De middenstand komt daarmede voor een ander dilemma te staan. Zij kan dus haar personeel die dag niet vrij geven en dat schept dus voor de winkelbedrijven grote spanningen ten aanzien van de per soneelsbezetting. Reeds nu horen we van winkel personeel, dat een andere baan aan neemt in een bedrijf waar wel de vrije zaterdag geldt. Dat verlangen en de mogelijkheid daartoe zal zich in steeds sterker mate gaan voordoen, tenzij de win kelbedrijven daar een goed equiva lent tegenover weten te stellen. Op den duur zullen zij niet ont komen aan een 45-urige werkweek voor het personeel. Willen zij dus de zaterdag ge heel of gedeeltelijk open blijven, dan zal men op een andere dag in de week de winkel gesloten moeten houden, hetgeen dan in de meeste gevallen wel dinsdag zal worden. De vraag blijft daarbij echter of het personeel hiermede over het al gemeen genoegen zal nemen. Wellicht niet als andere leden van het gezin de zaterdag dus vrij heb ben en men die het liefst gezamen lijk wil spenderen. Het is dus zeer de vraag of de winkelbedrijven het straks zullen redden met een sluiting op dinsdag. Men" hoort dan ook reeds van plannen om in ieder geval zater dagsmiddags te sluiten, zoals dat trouwens ook reeds in Duitsland o.a. en in grote delen van Frankrijk het geval is. Daaraan zou men dus nog de dinsdagmiddag kunnen verbin den. De grote winkelbedrijven zijn wellicht nog in staat de moeilijk heden op te vangen door in ploeg- systeem te laten werken, voor de kleinere middenstandswinkels met één, twee of drie man personeel zal dat meestal niet mogelijk zijn. Daar komt nog bij, dat de mid denstand tot nu toe maar heel wei nig eensgezindheid toont in het vaststellen van de reeds nu nood zakelijke sluitingstijden der winkels. Bij een uitbreiding van de geslo ten zijnde uren zullen de eigen be langen dus ongetwijfeld nog ster ker gaan spreken. Misschien echter, dat de nood nu wel gaat dwingen om zich hierin te beperken en dat dit dus de noodza kelijke eensgezindheid meer in de hand zal werken. Wordt uiteindelijk de vrije zater dagmiddag ook in het winkelbedrijf toegepast, dan zal de drukte zich concentreren op de wekelijkse koop avond, op vrijdag. Natuurlijk is ook dit niet los te zien van het perso neelsvraagstuk. Maar bij al deze vraagstukken be hoort zeker ook het belang van de consument in het oog te worden ge houden. ""Daarover wordt maar vaak al te gemakkelijk heengelopen, omdat die consument nu eenmaal als zodanig niet georganiseerd is en er dus niet gauw een georganiseerde actie van Aan de andere zijde staat in het latijn te lezen: In het heilig jaar 1951 ben ik her rezen in Venray, Jezus, Maria Joseph en de Apostelen ben ik toegewijd. Onder het Dekenaat van Willem Berden in het jaar des Heren 1951 hebben Petit en Fritsen mij her goten. is te verwachten. En toch dient de middenstand hiermede rekening te houden, want de wegen der concurrentie zijn veelvuldig en zullen steeds aange vuld worden naar de omstandighe den. Het winkelbedrijf staat voor be langrijke beslissingen, die ernstig beraad en grote eensgezindheid ver eisen. De verdachte was naar een ver- jaarspartijtje gegaan en hij had er zich uitstekend vermaakt, hoewel de gastheer had verzuimd te zor gen voor sigaretten. Zo geviel het, dat de man zijn eigen spullen moest roken om de goedgesmeerde keel wat ruw te houden. Toen hij huis waarts keerde, had hij geen siga retten meer. Hij besloot nog even naar een automaat in de buurt te gaan. Wel iswaar naderde het middernachte lijk uur met rasse schreden, maai bij automaten kan men dag en nacht terecht. Enigszins landerig en ook wel vermoeid vanwege de alcohol kwam de man bij de sigarenwinkel. Daar trok hij zijn portemonnaie. En con stateerde, dat hij niet kleiner had dan een papieren gulden. Geen automaat ter wereld is bereid iets uit te spuwen als men er een pa pieren gulden in steekt. Men kan zich voorstellen, dat deze ondervinding niet opwekkend werk te. Een weinig boos begon de man aan de winkeldeur te rukken en te bellen, om de gulden tegen kwartjes in te wisselen. Maar de winkelier was niet thuis. Er kwam geen ge hoor. Wederom zakte de thermometer in 'smans binnenste enkele graden. Maar in het huis ernaast brandde nog licht. Daar woonde een bereid willig iemand, die na enig heen en weer gepraat, bereid was de gulden te wisselen tegen 4 kwartjes. Het zpnnetje in 'smans humeur begon weer een beetje te schijnen, toen hij volgens de voorschriften de vier kwartjes in de automaat duwde. Maar toen hij aan het deur tje rukte was er meteen weer sprake van zware bewolking. Het ding ging niet open. De man sprak woorden waarvan de automaat wel zal zijn verbleekt. Maar het deurtje bleef dicht. Er kwamen geen sigaretten uit. In arren moede drukte de man op het knopje, dat volgens de fa brikant de vier kwartjes zou terug geven als het mechanisme onver hoopt dienst zou weigeren. Het knopje klikte. De vier kwar tjes bleven echter binnen. De tierende man begon nu te ruk ken, te trekken en te drukken aan en op alles wat maar aan een auto maat kan zitten. Edoch zonder re sultaat. Een tevreden roker moge volgens de zegswijze geen onruststoker zijn een roker, die zijn kwartjes kwijt raakt, zonder er iets voor terug te krijgen, is dat ontegenzeggelijk wel. Woedend stond de man tegen de automaat te trappen en op de ruit jes te slaan. Aangemoedigd door zijn eigen kreten nam hij tenslotte een fikse aanloop. Hii plantte zijn vuist tegen het glaasje, waar het zozeer begeerde merk achter lag te lok kenEnbloedend stak hij een sigaret opHij had 't glaasje stuk geslagen Op dit ogenblik stopte met luid gesj iep-sj iep een bromfiets. Daarop zaten de sigarenwinkelier en zijn echtgenote, die van hun uit stapje terugkeerden. De sigaretten roker ging op de bon wegens ver nieling. Hij betaalt twee tientjes boete en de schade aan de auto maat! KAARTEN Voor ons ligt een kaart uit Kam pioen, het blad van de A.N.W.B. Een kaart, waarop de routes vermeld staan van de Wegenwacht. We vinden hier aangekondigd, dat „eventueel" de Wegenwacht ook overdag zal gaan rijden op het tra ject Venlo-Venray-Helmond, zoals ze dat thans ook al doet op het tra ject Venlo-Nijmegen. Een reden om de vlag uit te ste ken, indien tenminste dat „even tueel" zich gauw genoeg wijzigt in „definitief". Want dat deze gele rij ders oo£ op deze route goed werk kunnem doen, gezien het vele ver keer v®t hier rijdt, daaraan zal wel niemarifl twijfelen. Dit initiatief van de A.N.W.B. is dus alleen maar te prijzen KAARTEN Een andere kaart bracht wel een teleurstelling. In Elseviers Week blad vonden we n.l. in een grote kaart een overzicht van de voor naamste Rijkswegen, die worden of zijn aangelegd Die kaart overziende blijkt Ven ray in een uitgebreid wit vlak te liggen. Een dermate groot vlak, dat men elders nergens vindt in ons land. Nu is dat allemaal nog niet erg als dan provincie, gemeente of een andere instantie, mëar wegen aan legt, zoals b.v. met de Midden Peel- weg gebeurt en met de weg Horst- Venray en Venray-Deurne. Maar zo eenzaam op die kaart te liggen, dat bevalt toch maar half. Een Midden Peelweg zal uiteinde lijk toch zeker een rijksweg gaan worden als die van uit het Zuiden van Limburg rechtstreeks moet gaan lopen naar de nieuwe snelweg N ij megen-Rotterdam. Maar op deze kaart ontbreekt er elk spoor van, zoals trouwens heden ten dagen nog nergens bescheid te krijgen is over wat in Brabant nog gedaan wordt aan de kop van de Midden Peelweg KAARTEN We hebben reeds eerder er op ge attendeerd, dat in vele z.g. auto- kaarten de verkeerssituatie volko men verkeerd staat aangegeven. Deze week kwam ons een auto- kaart onder de neus (uitgave 1961 waarop noch iets van de Midden Peelweg bij Venray te zien was, noch iets van de omlegging nabij Veltum. Nu is het wel zo, dat de uitgevers van kaarten voor hun uitgave zelf verantwoordelijk zijn en dat men deze mensen dus terecht venvijten kan niet bij de tijd te zijn, maar van de andere kant zal geen enkele kaarten-uitgever er enig belang bij hebben kaarten uit te geven, die niet up-to-date zijn. Desniettemin valt het op, dat de verkeerssituatie rond Venray in een soms wel heel vreemde versie ver spreid wordt. Waar deze kaarten-uitgevers hun gegevens vandaan halen is ons na tuurlijk onbekend, maar als dit offi ciële instanties zijn, dan doet een en ander wel vreemd aan. Het is misschien goed om hiervoor eens iets te doen of een onderzoek in te stellen KAARTEN In de laatste raadsvergadering is ook al weer gesproken over de weg wijzers in onze gemeente. Een cha piter dat ook menigmaal in onze krant ter sprake is gekomen. De schuld daaraan is de ANWB, 'die nog steeds niet haar richting aanwijzers heeft aangepast aan de nieuwe verkeersregeling en b.v. to taal geen rekening heeft gehouden met de Midden Peelweg en de om legging bij Veltum. De huidige bewegwijzering is daardoor verkeerd, onvoldoende en onvolledig. Dit alles is verklaarbaar. Maar onverklaarbaar is, waarom nu bijna al een jaar deze treurige situatie gehandhaafd wordt. In die tijd hadden toch heus wel de nieuwe borden klaar kunnen zijn. Hoeveel lof we anders voor onze ANWB ook hebben, hier in Venray laat ze een dikke steek vallen OPGELET IN KLEIN-OIRLO Wat waren de inwoners van Kl.- Oirlo blij toen de gemeente einde lijk de wegen in dat gebied eens wat opknapte. De mensen die daar wonen waren 't beu over die knob bels en door die gaten te rijden. Zij waren de gemeente dan ook zeer dankbaar voor de medewerking. Men heeft over de wegen die nog niet verhard zijn, puin gestort en prima ingewalst, doch toen kwam de tegenslag. Alle auto's en fietsen die dit gebied binnenrijden, zijn er van verzekerd, dat ze hun banden kapot rijden. Het puin zit nl. vol glas, nagels van 5 duim en groter en stukken staalafval. Kinderen die eerst per fiets naar school gingen moeten nu te voet naar school. Nu wonen daar veel boeren die er een auto op na houden doch die moeten ze thuis laten, want de ban den gaan er aan. Ook de diverse besteldiensten van b.v. zuivelfabriek, posterijen enz. gaan met angst de route langs. Verschillende paarden lopen reeds kreupel door de rommel in de weg. De inwoners van Kl.-Oirlo heb ben reeds contact opgenomen met bevoegde instanties. De mensen waarderen ten volle de goede bedoelingen van de ma kers, doch vinden 't jammer, dat zowel zij als de makers zelf de dupe geworden zijn van dit werk. Men hoopt echter binnenkort de meeste rommel er uit te hebben. K. Zondagsdienst huisartsen Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VAN THIEL Patersstraat 30 Telefoon 1887 Uitsluitend voor spoedgevallen GROENE KRUIS Zuigelingen-bureau voor de Kom. ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. Janssen, Kard. van Rossum- straat 4, tel. 1504. KERMIS VENRAY Burgemeester en wethouders van Venray maken bekend, dat inschrij vingen voor een standplaats op de in 1961 te Venray te houden kermis vóór 1 maart 1961 kunnen worden ingediend; De inschrijvingen dienen te ge schieden op formulieren welke ter gemeente-secretarie, afdeling I kun nen worden afgehaald of aange vraagd. Vermakelijkheidsbelasting wordt niet geheven. Tevens kan worden ingeschreven voor de in de kerkdorpen Leunen, Oirlo, Heide, Merselo, Ysselsteyn, Castenray, Veulen en Oostrum in 1961 te houden kermissen, met dien verstande echter, dat voor de kin derdraaimolen, viskraam en suiker- kraam gecombineerd moet worden ingeschreven voor de kermissen in Venray-kom en de kerkdorpen. Venray, 19 januari 1961. Burgemeester en wethouders vnd., M.A.H. VAN DIJCK, l.b. H. VORST, secretaris HOOG BEZOEK Minister-president prof. de Quay, bezocht vooreen familiebezoek Ven ray. Het Tweede Kamerlid J. Peters uit Roosteren, bracht eveneens een bezoek aan Venray, waarbij hij o.m. met enkele industriëlen de indus trialisatie van Venray besprak. CURSUS OVER OPVOEDING Maandag 30 januari 7.30 uur in San Damiano: GEWETENSVOR MING, door Drs Otho Thomaasse O.F.M. Wat is het geweten eigenlijk? Kan je al van zo iets spreken bij een heel klein kind? Vormt zo'n kind zijn eigen gewe ten of wordt het gevormd? Kan je daar invloed op uitoefe nen? Wat betekent gewetensvorming bij het schoolkind, wat in de jeugd jaren? Wanneer is de gewetensvorming voltooid? Wanneer kan je de gewetensvor ming echt godsdienstig noemen? Hoe kan je soms merken, dat het kind zelf op zoek is naar een juist geweten? Wat betekent een gewetensvor ming voor het latere leven? Hoe merk je soms bij volwassenen soms de gevolgen van een tekort aan juiste gewetensvorming in de kinderjaren? OPPER PEETERS IN HET ZILVER De opperwachtmeester van de rijkspolitie G. H. Peeters, vierde vrijdag zijn zilveren ambtsjubileum. Hij trad in 1936 in politiedienst als agent te Rotterdam. Daarna was hij rijksveldwachter o.a. in Soest- dijk en in 1945 trad hij toe tot het korps der rijkspolitie. Hij was ge stationeerd te Bergen, Well en Meerlo, in welke laatste plaats hij in 1946 bevorderd werd tot opper wachtmeester. Opper Peeters, die geboortig is uit Belfeld, kwam in 1957 naar Venray. Zijn zilveren jubileum werd her dacht met een hoogmis om 9 uur in de St. Petrus Bandenkerk. Om 11 uur werd de zilveren jubilaris in het groepsbureau van de rijkspolitie aan de Wilhelminastraat gehuldigd. JAARVERGADERING K.A.B.O. De KABO van Venray, houdt op 7 februari haar jaarvergadering in café Manders. Na de jaarverslagen en begroting worden de nieuwe leden geïnstal leerd en spreekt de geestelijk advi seur. De bestuursleden Groenen, van Kessel, Peeters en Verkoeyen zijn aftredend en behalve de laatste, herkiesbaar. In de kascontrole-commissie is wethouder Schols aftredend. De districtsbestuurder zal de jubi larissen huldigen en tenslotte wordt de vaandelactie besproken. BRAND Dinsdagnacht werd Venrays brand weer gealarmeerd voor 'n brand op Stoffelenhoeve te Lull. Hier bleek een kippenhok in brand te zijn ge raakt en brandde totaal uit. In dit hok zouden anders woensdagmiddag jonge kuikens zijn gekomen. Kort na de eerste melding kwam de tweede brandmelding voor een brand op de steenfabriek ,,'t Veu len", alwaar in de droogkamers brapd was ontstaan. Daar bleek de brand veel ernstiger. Men had dan

Peel en Maas | 1961 | | pagina 1