Drukwerken op tijd bestellen v.d. llunckhot' U, ik en het verkeer... Studiedag J.B.T.B. kring Venray de politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN S K\™al'/ p" mm' AB0NNEMENTS Een gemengd bedrijf zonder koeien Meer huis-personeel sociaal verzekerd Zaterdag 7 januari 1961 No. 1 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150625 1.50 (buiten Venray 1.75) De studiedag werd op 22 dec. in gezet met een hoogmis in de pa rochiekerk te Oostrum. De vaandel optocht moest dit jaar door bijzon dere omstandigheden achterwege blijven. Na de hoogmis opende de voor zitter de heer P. Hendriks de stu diedag. Hij heette allen welkom en gaf een opsomming van de activiteiten in het afgelopen jaar. De J.B.T.B. organisatie begint meer en meer in ternationale vormen aan te nemen. Op de vraag in „Boer en Tuin der": „heeft onze jonge boeren- en tuindersbeweging nog zin?", was algemeen 't antwoord ja gekomen. Het aantal leden van de kring is 405. Wellicht zal ook dit jaar weer verhogingen te zien geven. Ook niet-jonge boeren op de dorpen moeten lid van de afdelingen kun nen zijn. Van 9-12 januari zal er voor de kring in samenwerking met andere kringen weer een retraite gegeven worden op „Manresa" te Venlo. Aan het Lourdes-congres heb ben 19 personen uit onze kring deel genomen. De kringsportdag te Heide was ondanks 't gure weer goed geslaagd. De afdeling Veulen behaalde hier het kampioenschap. Vroeger stond in onze organisatie de technische vorming voorop. Thans wordt deze meer en meer verdrongen door de culturele vor ming. Op de nationale veebeoordelings- wedstrijd van de K.N.J.B.T.B. is de 2e plaats behaald door de heer J. Rutten uit Wanssum. De kadervor ming komt meer in de aandacht te staan. Het weekend dat in samen werking met de B.J.B. gehouden werd, was .een grandioos succes. In het afgelopen jaar namen af scheid van de organisatie de heer H. Lommen als kringvoorzitter en de heren J. vd. Winkel Smakt en H. Drabbels Heide, als voorzitter van hun afdeling. Ook de kring-voorzitster van de B.J.B. nam afscheid van haar orga nisatie. De verstandhouding met de leiding in Roermond was prettig. Na het noemen van nog enkele punten verklaarde de voorzitter de studiedag voor geopend. RETRAITE Aalmoezenier Coenen vroeg de aandacht voor de retraite. Het is nu nog moeilijker als vroeger om zich eens los te maken van de alledaagse rompslomp. Men moet zich eens af vragen: „Hoe sta ik met God in het leven". Om de 3 a 4 jaar op retraite gaan is het ideaal. De weekenden te Well zijn meer op het leven gericht, de retraite is er om ons zelf. Misschien kan de afdelingskas bijdragen in de onkos ten hiervan. Altijd moet er één van het bestuur meegaan. TEGENSTELLING Pater Zacharius zijn inleiding handelde over de „tegenstelling tussen Oost en West". Deze pater, die Rusland heeft be zocht, wees op de grote verschillen tussen de communistische landen in het Oosten en wij hier in het Wes ten. De communistische wereld kent geen vrijheid, als in de westerse landen. Pater Zacharias gaf ons als een der vele voorbeelden 't verschil tussen de Opperste Sovjet (Rus sische volksvertegenwoordiging) en onze 2e Kamer. Daar is evenals in onze Tweede Kamer gesproken over de woning bouw. In onze Tweede Kamer poog de men het aantal stuks woningen, dat er in 1961 gebouwd zal worden te verhogen. Toen de regering dat niet wilde, is ze naar huis gestuurd. In de Opperste Sovjet is deze keer veel harder gesproken als we gewend waren, maar 13 a 1400 ver tegenwoordigers klagen alleen maar over plaatselijke belangen o.a. wa terleiding, straatverlichting, weg verharding e.d. De stemming over het regerings voorstel is waardeloos want op 't teken van de voorzitter, dat er ge stemd wordt, steken allen de hand op en verklaren daarmee, dat ze 't met 't presidium eens zijn. Als men het er niet mee eens is durft en kan men dit niet laten blijken want als de voorzitter of iemand anders dit ziet is men verloren. Met het Russisch 7 jaren plan kon het volk z'n instemming betuigen. Over de radio had Pater Zacharias de bespreking gehoord van het 7 jarenplan in een Russisch garni zoen. De voorzitter van deze groep, een kapitein, zettte het 7 jarenplan uiteen, de anderen konden alleen zeggen, dat ze 't er mee eens waren. Op 't teken van de kapitein, dat er gestemd moest worden, staken allen de hand op om er hun in stemming mee te betuigen. Hier mede was de discussie gesloten. Zo gebeurde dit overal. De instemmin gen komen zo uit heel de Sovjet- Unie in Moskou binnen. Eigenlijke kritiek wordt er nooit gehoord. Om dat de voorzitter geen kritiek hoort kan hij vaststellen, dat iedereen het er mee eens is. Men heeft geen in vloed op 't beleid. Hier moet de regering met de eisen en verlangens van het volk rekening houden. Het volk moet echter ook rekening houden met de regering. Wij kennen vele partijen op allerlei grondslag. In de Sovjet- Unie heeft men maar één partij, de communistische, die is de baas. Niet de president is het hoofd, maar de Secretaris van de commu nistische partij. Iemand, die 't niet met haar eens is, krijgt geen kans. Ze zijn radicaal. Wij als christenen Kunnen zo niet handelen, we heb ben altijd rekening te houden met anderen. Daar denkt geen commu nist aan. Die zorgt via zijn partij afdeling het heft in handen te krij gen. Partijwerk gebeurt altijd in de cellen. De secretaris van zo'n afde ling, van zo'n cel is de baas, hij kent z'n schapen en de schapen kennen hem. De partij is er op uit 't leven van de mensen zoveel moge lijk te leiden en te beheersen. Ze bemoeit zich overal mee. Zelfs de kunst moet in dienst staan van het communisme. De partij maakt er aanspraak op het leven te doordringen, Zij ver langt en eist, dat iedere commu nist zo denkt en doet, als hij aan geeft. Het gedrag moet overeenkomen met wat de partij wil. De Russische studenten hunkeren er naar om in contact te komen met het westen, vooral wat kunst, letteren e.d. be treft. Als ze in hun land in contact ko men met het westen, zijn ze altijd op hun hoede om niet afgeluisterd te worden door anderen. In spreken is men beperkt. In hotels is er de mogelijkheid om afgeluisterd te worden. Onder Stalin kende men een har de politieterreur, nu meer een par tij terreur. Als de mensen thuis zijn komt men ze aan huis spreken over de partij. Tientallen methodes zijn uit gevonden om de mensen in hun vrije tijd te vinden en niet te laten ontsnappen. Aan het menselijke individu en aan 't gezin wordt geen eigen leven meer gelaten. Een eigen leven en bestaan wordt door de communisten verworpen. Het communistisch doel en enige opvatting waarvoor de mens bestaat is: werken voor de eindoverwinning Hier tegenover moet de vrije we reld een andere geestelijke kracht zetten. Na een korte pauze werden en kele vragen gesteld. De eerste vraag ging over het verschil van ideologie tussen Russisch en Chinees commu nisme. De pater geloofde niet in grote verschillen van mening. Wel schijnt enig verschil te bestaan over de doorvoering van het communis tisch systeem. China is radicaler. In China kent men de communes. Leden van één gezin mogen 1 of 2 maal per week bij elkaar komen. In Rusland heeft men dit niet aangedurfd. Rusland en China zijn totaal verschillend. Zowel de Chi nese als Russische leiders zijn echte communisten met als doel de hele wereld communistisch te maken, Croetsjef langs vreedzame weg, China door oorlog. China heeft nog zeker 15 jaar nodig om op dreef te komen. De 2e vraag luidde: „waarom wordt er nog gestemd in de Sovjet- Unie?" Pater Zacharias vond 't stemmen in Rusland onzinnig. Maar velen strooit men nog zand in de ogen door deze stemmingen. Hij had de Russische bezetting van Estland meegemaakt. Binnen 1 maand had men er het communistisch systeem doorgevoerd. Voor de laatste verkiezingen in Rusland schreef men al over de candidaten alsof ze gekozen waren. In de derde vraag vroeg men hoe of 't mogelijk was, dat 95% van de bevolking zich op de kop laat zitten door 5% van de bevolking. Pater Zacharias antwoorde hierop dat ook hier tijdens de oorlog het verzet ons niet heeft kunnen be vrijden. We kenden de SS-ers en Gestapo-terreur. In Rusland is dit precies hetzelf de. Na de revolutie werden er in Rusland direct enkele miljoenen mensen vermoord. In China echter 20 miljoen. In Rusland is ook verzet, niet zo zeer met wapens, maar door de uiterlijke houding, sabotage en de werken van schrijvers en dichters. Over tijd werd deze morgen be sloten. In 't namiddag-programma bracht de afd. Oirlo in samenwerking met de B.J.B. afd. Oirlo het toneelspel „Vrije vogels", voor het voetlicht. Vele feestelijke dagen als Kerst mis en de jaarwisseling blijken de mens niet alleen tot inkeer te bren gen, maar ook tot slaan. Elk jaar weer opnieuw krijgt de politierechter een aantal lieden voor zijn groene tafel, die deze ge legenheid te baat hebben genomen Het zal in de sector van de z.g. roepschauffeurs niet onbekend zijn dat op 1 januari 1961 een nieuw RIJTIJDENBESLUIT in werking treedt. Dit besluit vervangt de tot heden geldende regeling i.v.m. de werktijden van hen die beroeps halve een motorrijtuig op de weg bestuurden. Met uitzondering van bepaalde gevallen diende een dergelijke chauffeur, alsmede zijn z.g. bij- vaarder, een werkboekje in te vul len, waarop de werkuren vermeldt waren. óndanks de hoge boetes bij over treding hiervan alsmede de over schrijding van het aantal toege stane werkuren, kon men in het al gemeen bij de uitvoering van deze WET van een janboel spreken.. Enerzijds werden dagelijks hon derden knoeierijen geconstateerd, anderzijds waren deze knoeierijen niet nodig en werkte deze chauf feur nog langer, dan hij die dit middels malversaties trachtte te verbloemen. Zij die in deze branche dagelijks in het buitenland reden kwamen er deswege steeds brandschoon af. Van enig ontzag voor een straf welke opgelegd werd was nage noeg geen sprake. De winst die de werkgevers door het geknoei van hun ondergeschikte (vaak in op dracht) maakte, was meestal van dien aard dat een opgelegde boete er best van af kon, temeer daar het om een oude rekening te vereffe nen. De vreugde om het nieuwe jaar maakt de mensen actief. En hele families en buurten voeren dan veldslagen op. Dat is een soort van folklore, die door de officiële folkskunde nog niet is erkend. Vier mensen waren een jaar ge leden verzameld om de huiskamer tafel. Ter rechterzijde hadden zij een asbak, ter linker een glaasje. Daartusen bevonden zich de kaar ten, want zij gingen kaartend het jaar uit. „Pas!" riep de een. „Troef!", schreeuwde de ander. Het was een vreedzaam schouw spel, in staat om de aandachtige toeschouwer een stille glimlach te ontlokken. Doch reeds naderde het fatum op de stoep. De deur werd opengeworpen, de echtgenote van een der kaarters stormde de kamer binnen als iemand, die door een uitgehongerde tijger wordt nagezeten. Snikkend viel zij op een stoel. Hijgend legde zij de armen op tafel. En vervol gens begon zij hartverscheurend te wenen. „Ik pas", zei haar echtvriend, „wat is er gebeurd?" „Ik houw", zei de buurman, „mens wat heb je toch?" „Willem", huilde ze, „Willem" heeft me geslagen!" De kaarters zagen elkander aan met koele doch vastberaden blik ken. Zij legden de kaarten op tafel, met de onderkant naar boven zo dat niemand de plaatjes kon zien. Toen stonden ze op en beenden naar buiten, zonder overjas in de kille nieuwjaarsnacht. De opmars der verwoede kaar ters werd begeleid door dreunend klokgelui, het flitsen van vuurwerk en het kabaal der donderbussen. Zonder zich ergens aan te storen, beenden zij voort door de nacht. In de houding van „Had-je-wat^ en met dreigende ogen. Op de hoek stond Willem, met de handen in de zak, als één die ver geten heeft op de kalender te kij ken en die daarom niet weet, dat hij al in een volgend jaar leeft. Nemen wij nu de vijf dagvaar dingen ter hand, dan kunnen wij een beknopt overzicht samenstel len van hetgeen vervolgens ge schiedde. De mishandelde dame krabde en sloeg. Haar echtgenoot schopte en sloeg. De buurman schopte en stompte en drukte bovendien een brandende sigaar in het gelaat van de getroffene. Misschien 'n kunstje, dat hij uit de oorlog had overge houden. Dezer dagen kwam die oude zaak voor. De vijf verdachten waren het er bij de politierechter over eens, dat zij in eerlijke zelfverdediging hadden gehandeld. Zij waren aangevallen door Wil lem, zeiden ze. Willem was op hen komen afstuiven als iemand die 5 mensen tot gehakt zal vermalen om ze daarna in te blikken en bij zijn postzegelverzameling te zetten. Willem had bloed willen zien. Willem had de vijf omsingeld en bedreigd. Hij had allen het eerst geslagen en hij was zo tekeer ge gaan, dat de vijf bijna het onder spit hadden moeten delven. 't Was spijtig voor de kaartclub, maar de rechter geloofde er geen snars van. „Jullie moesten je scha men!", zei hij. „En dat met het Vrede op aarde nog in de oren!" De kaarters schaamden zich ech ter niet. Sputterend hoorden zij het vonnis: 35 boete voor ieder; dat is in totaal 175 en dat is meer dan de kaartpot ooit heeft bevat. hier meestal geldstraffen betrof. Mede door de dynamische ont wikkeling van het vervoersverkeer, bleek het RIJTIJDENBESLUIT, dat van 1939 dateerde uit de mode te zijn geraakt, zodat het hoog tijd werd aan al deze variërende onre gelmatigheden een einde te maken. Het is dan ook daarom dat de nieuwe wettelijke regeling is ont staan na een diepgaande studie van deskundigen alsmede overleg met buitenlandse instanties werkzaam op dit terrein. Helaas leent de grootte van dit rubriekje zich niet voor een alge hele uiteenzettting van dit nieuwe besluit, zodat we zullen volstaan met de uitleg van de belangrijkste bepalingen. We zouden echter onvolledig zijn indien we een korte inleiding als vorenstaande achterwege lieten. Het doel van de nieuwe regeling is analoog met het oude RIJTIJ DENBESLUIT. Op de eerste plaats gelden de normen uit een oogpunt van AR BEIDSBESCHERMING. Men zou dit een z.g. mobiele ar beidswet kunnen noemen. Op de tweede plaats heeft dit be sluit een verhoogde VEILIGHEID op de WEG tot doel. Deze z.g. con siderans hangt natuurlijk ten nauw ste met elkaar samen. Het heeft zo als reeds gezegd voornamelijk be trekking op de z.g. BEROEPS CHAUFFEURS. Let wel VOORNAMELIJK. On der de aanduiding BEROEPS- CHAUFFFEURS vallen OOK de zich zo noemende „EIGEN BAZEN". Twee normen gelden in dit ver band Dit zijn de volgende: a. Het is verboden een motorrij tuig in staat van oververmoeid heid te besturen. b. Hel is verboden met een motor rijtuig op zondag bepaalde goe deren te vervoeren, (handels goederen). Voor goederen welke aan snel bederf onderhevig zijn is een uit- .7. -ndering aanwezig. De nieuwe wet zou men het beste kunnen leren, indien men alles van het vorige RIJTIJDENBESLUIT zo vlug, mogelijk vergat. Zij kent nl. een aantal definities welke geens zins stroken met de begrippen van het vorige besluit. Leert men dus de nieuwe wet en hanteert men de oude begrippen dan zit men er vaak naast. Dit begint al zodra men leest wat de nieuwe wet over WERKTIJD vertelt: Werktijd betekent voor werkge vers en zelfstandigen het bestu ren van een autobus, een taxi, (de wet spreekt van huurauto), of een vrachtauto. Voor werknemers betekent het op andere wijze werkzaam zijn in dienstbetrek king eveneens werktijd. Als de z.g. eigen baas in de ga rage van zijn bedrijf een karweitje opknapt is dit geen werken. Rijdt hij echter met één van zijn vrachtauto's, taxi's of bussen over de weg, ongeacht of zij beladen zijn, dan WERKT hij en dient hij de daarvoor geldende ADMINI STRATIE bij te houden. Indien de werknemer in één van deze voertuigen rijdt, ongeacht of dit IN of BUITEN dienst is, wordt hij geacht te werken. Is de werknemer in de garage van zijn baas met een karweitje bezig, dan wordt hij geacht te wer ken en moet ook ZIJN administra tie dit vermelden. In feite is dit niets nieuws en was dit voorheen ook zo. Het was voor de POLITIE even wel om technische redenen, let wel WETTELIJK TECHNISCH, niet mo gelijk dit steeds te bewijzen. De nieuwe wet heeft hierin onder an dere voorzien, gelijk vele mazen en gaten van het oude besluit door de nieuwe gesloten zijn. De nieuwe wet kent een uitdruk king welke wij in de oude nimmer tegen kwamen. Ook deze term is op zich zelf reeds één van de gerepareerde ma zen der oude wet. Zij spreekt nl. van een BEMANNINGSLID. Als bemanningslid is aan te mer ken de bestuurder van een vracht auto, een taxi of een bus doch bo vendien de z.g. bijvaarder, de con ducteur, de reservechauffeur enz. enz. Het verschil tussen een bijvaar der en een reservechauffeur zou hierin gelegen zijn, dat de BIJ VAARDER niet kan besturen, b.v. een jongen van 16 of 17 jaar, ter wijl een reservechauffeur dit wel kan. Voor de feitelijke bestuurder van een dergelijk motorrijtuig is ten opzichte van zijn hulpje naast hem administratief een yerschil ge maakt. De persoon achter 't stuur wordt geacht te werken, zodat hij op dat tijdstip administratief WERKTIJD ingevuld dient te hebben. De man naast hem, die in feite niet daadwerkelijk bestuurt, doch I op tijd leveren I evenmin voor zijn plezier naast die bestuurder zit wordt geacht te „wachten". Op dat tijdstip dient hij dus ad ministratief WACHTTIJD ingevuld te hebben. Zijn beiden het voertuig van hun baas aan het laden of aan het los sen dan zijn zij dus concreet met werkzaamheden bezig en dienen hun papieren WERKTIJD te ver melden. We merken tenslotte op, dat we met uitzondering van de inhoud der definities in feite nog niets nieuws verteld hebben. Dit lag wettelijk allemaal in het vorige besluit vast. Het was echter door het niet geheel sluitende ka rakter van die wet onmogelijk hier een vruchtbare controle op te hou den. Deze mogelijkheid biedt de nieu we wet WEL, al zijn we er boven dien van overtuigd, dat ook hier wel enkele steekjes los zullen zit ten. Wij komen hier nog nader op terug. 4? O'/ <5uy«> (So. Loopt U met plannen rond een bezoek aan uw kinderende bren gen in CANADA, AMERIKA, dCuSTRALIc of NIEUW-ZfËLAND Schrijf een kaartfe of telefoneer voor een bezoek^ aan huis en wij zullen u volledig over kosten en mogelijkheden /inlichten. Het ver plicht U tot niets. Geen extrakosten. Molenstraat 225 HELMOND - tel. 04920-2401 Voor een jonge boer, die alleen voor een bedrijf komt te staan is het geen eenvoudige zaak, hoe hij zijn bedrijf, vooral het grondge bruik, moet opzetten. Gaat hij in de richting van de rudveehouderij, dan zijn de voor naamste problemen, de voederwin ning en het melken. Voor deze problemen biedt de moderne techniek gelukkig reeds aantrekkelijke oplossingen, aldus ir. J.H. Voorburg, rijkslandbouwcon- sulent voor Noord-Limburg, on langs voor de radio. Moeilijker is het, als hij zoals de heer Loenen te Venray zijn bedrijf gaat exploideren als akkerbouw bedrijf. Immers de werkzaamheden in de akkerbouw moeten voor een groot deel worden verricht in be paalde perioden en veroorzaken dus arbeidstoppen. Voor de extensieve gewassen kunnen deze toppen grotendeels worden opgevangen door de loon werker. Maar juist met de suikerbieten, voor vruchtwisseling op zandgrond zo'n belangrijk gewas, is dit niet mogelijk. Wanneer er geen los personeel beschikbaar is, kan de oppervlakte suikerbieten op een éénmansbedrijf slechts zeer beperkt zijn. Dit heeft een zeer eenzijdige vruchtwisseling tot gevolg, vooral als er ook nog weinig mogelijkheden zijn voor de afzet van consumptie-aardappelen. Een dergelijk extensief gebruik van de grond heeft bovendien tot gevolg, dat een zeer grote opper vlakte nodig is, om het gezin een behoorlijk bestaan te kunnen bie den. Is een dergelijke oppervlakte niet beschikbaar dan moet de boer zor gen, dat er nog andere bronnen van inkomsten zijn. HAM MET BROOD Dikwijls wordt gesteld, dat het grondgebruik op het gemengde be drijf juist een droge boterham voor de boer oplevert. Wil hij hier beleg op hebben, dan moet er ook een flinke varkens- en of kippenstapel bij zijn. Het bedrijf van de heer Loenen, dat ongeveer vijf jaar geleden is ontgonnen, werd aanvankelijk op gezet als een volledig gemengd be drijf. De boer onderkende evenwel al spoedig, dat een veestapel van 4 a 5 melkkoeien een weinig rendabele eenheid is. Daar rundvee bovendien niet zijn grootste liefhebberij was, besloot hij al zijn grond als bouwland te gaan exploiteren, zodat momenteel zijn 15 ha als volgt gebruikt wor den: grasland 1.60 ha aardappelen 2.ha conserven-erwten 1.ha voederbieten 0.30 ha granen 10.ha Het grasland wordt gebruikt voor één koe, (die in verband met de af gelegen ligging, noodzakelijk is voor het gezin), voor het paard en vooral als uitloop voor de fokzeu- gen. Er is namelijk een aantal van 30-35 fokzeugen, die in eerste in stantie diende voor aanvulling van 't inkomen en om regelmatig werk te geven aan de „vaste kern" van het bedrijf. Door de goede zorgen aan dit on derdeel besteed, is het zelfs de voor naamste inkomstenbron geworden, "terwijl het grondgebruik voor de „bijverdiensten" zorgt. HET GRONDGEBRUIK Dit levert nog de meeste proble men op. Voor wat betreft de arbeid zit het grondgebruik behoorlijk rond. De grondbewerking en het oogsten geschieden volledig in loon werk, terwijl zaaien en bemesten de boer zelf doet. Dit betekent ook, dat met een zeer beperkte werktuigeninventaris kan worden volstaan. Moeilijker is het gesteld met de vruchtwisseling, immers driekwart van het bouwland bestaat uit gra nen. Het is niet eenvoudig hierin belangrijke verbeteringen aan te brengen. De afzetmogelijkheden voor con sumptie-aardappelen zijn beperkt, terwijl een flinke oppervlakte sui kerbieten alleen mogelijk is, als los personeel te krijgen is. De voederbieten zijn bestemd voor de zeugen. Teneinde de vruchtwis seling wat te verruimen, worden daarom thans conservenerwten be proefd. Ook de organische stofvoorziening vraagt, gezien de beperkte hoeveel heid stalmest, de nodige zorgen. Met groenbemesting wordt hieraan zo veel mogelijk aandacht besteed De grond van dit bedrijf is nog jong, zodat er nog geen vruchtwis- selingsmoeilijkheden zijn opgetre den. De tijd zal evenwel moeten le ren in hoeverre dit bedrijfssysteem helemaal rond zit. Vanaf 1 januari j.l. zullen meer mensen, die arbeid verrichten in huishoudelijke dienst, hun deel krijgen van de zegeningen van de sociale verzekering. Men mag dit beschouwen als een goed begin van het nieuwe jaar. Vroeger immers, was het huis personeel grotendeels verstoken. Later, pas in 1942, kwam het on der de Ziektewet en 't Ziekenfond- senbesluit te vallen, indien het hulpje-in-de-huishouding laten we ons alleen maar tot haar bepa len bij haar mevrouw inwoonde, of tenminste op 5 dagen per week bij deze in dienst was. Hoevelen zijn er echter niet, die minder dagen per week in de huis houding werken: werksters, die om de andere dag „de boel een goede beurt komen geven"; de meisjes, die éne (halve of hele) dag bij me vrouw X gaan werken, en de andere dag bij mevrouw IJ; en zo om de beurt? Zij waren niet verzekerd en droe gen dus bij ziekte het risico van ziektekosten en loonderving zélf. Daarin gaat nu verandering ko men. Iedere werkgever (of werk geefster), die huispersoneel in dienst heeft op méér dan twee da gen per week, moet dit verzekeren volgens de regels van de Ziektewet en het Ziekenfondsenbesluit. Op méér dan twee dagen bete kent, dat dat óók personeel, dat op drie of meer dagen per week slechts een halve dag, of maar enkele uren werkt, verzekerd moet worden. De mevrouw, die dus op drie da gen een werkster of een „hulpje" heeft, moet hoe dan ook deze werkneemster verzekeren. Alleen de mevrouw, die haar „rechterhand" 2 hele dagen per week laat werken (in plaats van 4, (vervolg, zie achterpagina)

Peel en Maas | 1961 | | pagina 5