Wist U.... Kinderarbeid in Engeland SPORT Auto-rijders afkeren. Zij zullen volhouden, dat een aantal onderwijzers alleen maar inpompers van formules en examen eisen zijn geworden. Zij zullen verwijzen naar de ma terialistische geest in heel onze le venssfeer. Accoord, daar is lang nog geen paradijs op aarde bereikt. Eerlijk gesproken geloof ik, dat het para dijs er nooit komt. Want iedere ge neratie moet weer van voor af aan beginnen. Of bijna voor-afaan, dat hangt af van wat de oudere genera tie aan edelmoedigheid heeft opge bracht. Maar alle water van de zee wast niet weg, wat ik aan positieve, goede en nobele verschijnselen heb opgesomd, die de komst van Chris tus voor onze generatie en voor onze tijd naderbij brengt. Laat men dan maar praten over de goede oude tijd. Zeker die deed haar dingen en soms op een manier, die ons nu verouderd en soms belachelijk voor komt. Onze tijd bereidt een Advent voor. In hoeverre die slaagt heb ben wij in handen door mee te wer ken en niet door als kritikasters aan de kant te blijven zitten. Men zou geneigd zijn tot die mensen te zeggen: „Doe mee". Nu we praten en schrijven over een 45-urige werkweek en deze ook in Venray al In verschillende bedrijven in het komend jaar in gaan voeren, is het toch wel eens goed ons te realiseren, dat 150 jaren geleden de situatie heel anders lag. Hoe, dat vertelt ons het Franse blad Miroir de FHistorie. „De ondervinding heeft reeds aan getoond hoe produktief kinderar beid kan zijn. Als iemand zich de moeite wil getroosten eens de totale waarde te berekenen van de pro- duktie, die de kinderen leveren zal hij tot de verrassende slotsom ko men, dat zij niet alleen hun eigen levensonderhoud verdienen, maar door hun arbeid ook het land verij- ken en het nationale inkomen ver hogen". Dit zei de Engelse staatsman Wil liam Pitt jr. in het jaar 1796. En daarmee legaliseerde hij praktisch de kinderarbeid, die in Engeland reeds op grote schaal was ingevoerd. Het staat niet vast, dat dezelfde William Pitt ook de stoot tot de kin derarbeid heeft gegeven. Hij zou, toen de fabrikanten bij hem kwamen klagen, dat zij onmo gelijk hogere lonen aan hun vol wassen arbeiders konden betalen, kort en krachtig tegen hen gezegd hebben: „Neem de kinderen dan maar". Nogmaals, het staat niet vast dat Pitt dit inderdaad gezegd heeft. Maar hij heeft het al bont genoeg gemaakt door de kinderarbeid te prijzen als een belangrijke factor in de nationale produktie. Men leest tegenwoordig wel eens over mateloze eisen, die de Engelse vakbonden aan de werkgevers stel len; eisen die klaarblijkelijk geen rekening houden met de spankracht van de nationale economie. Er wordt dan gezegd, dat de vakbonden hun machtspositie misbruiken. Maar als men de trieste bladzij den leest, die Engeland schreef in het hoofdstuk der industriële revo lutie, als men leest onder welke mensonterende omstandigheden de voorouders van de vakbondsleden van tegenwoordig hebben moeten werken, moet men op z'n minst enig begrip kunnen opbrengen voor het klimaat, waarin de moderne Engelse arbeidersmentaliteit is gegroeid, Misschien komt men zelfs tot de conclusie, dat de vakbonden geen ongelijk hebben als ze de laatste druppel welvaart voor him leden uit de druiven der nationale economie trachten te persen, want deze natio nale economie kreeg haar indus triële allure dank zij het zweet en het bloed, dat uit miljoenen Engelse mannen, vrouwen en kinderen werd geperst. —0— Er is een belangrijk verschil tus sen de klassieke en de industriële slavernij. De klassieke slavenbezitter was zijn onderhorigen geen loon, maar wel levensonderhoud en verzorging schuldig. Verwaarloosde hij dit laatste dan gebeurde zulks ten kos te van zijn eigen kapitaal: de dode en zieke slaven moest hij door nieu we vervangen, die hem geld kostten. De industriële slavenhouder hoef de zich echter slechts te bekomme ren om het loonbedrag, dat hii zijn werknemers moest betalen; zolang er nieuwe arbeidskrachten klaar stonden om de gedunde fabrieksbe- zetting aan te vullen, hoefde het de werkgever nauwelijks te interesse ren of het loon, dat hij betaalde, voldoende was voor het levenson derhoud. Een zieke of dode arbeider kostte hem geen geld en een werkende ar beider leverde alleen maar winst op. Met andere woorden: in de klassieke slavernij kostte èn het on derhoud en de vervanging van de slaaf geld; in de industriële slaver nij alleen het onderhoud. Steunend op deze beginselen heeft de industriële revolutie in Engeland zich voltrokken. En aangezien een verlaging der produktiekosten de winstmarge slechts verbreden kon zag de werkgever weldra uit naar arbeidskrachten, die goedkoper wa ren dan volwassen mannen en vrou wen. Het begon met de aanwerving van voogdijkinderen voor fabrieksarbeid en dat sloeg wel aan bij de bestu ren der gestichten, want de lonen gingen uiteraard naar de gestichts- kas. Pendelen was nog niet in de mode; de kinderen bleven jaren aan een stuk in de fabriek, waar ze werkten, aten en sliepen. In fabrieken, die in ploegensy- steem werkten (twee ploegen per 24 uur!) waren de kribben permanent bezit: de ene ploeg kroop er uit en ander er in. De voeding was erbarmelijk: zwart brood, ranzig vet en haver pap van water. De industrieel Samuel Oldknow ging voor een onbegrepen filantroop door, omdat hij de kinderen in zijn fabriek nu en dan melk en vlees verstrekte. Er ontwikkelde zich een complete handel in voogdijkinderen. De ge- stichtsbesturen bepaalden, dat de fabrikanten op elke twintig normale kinderen één imbeciel moesten aan nemen; de fabrikanten op hun beurt gingen eisen stellen. Wat weer tot gevolg had, dat de gestichtsbesturen het aanbod van voogdijkinderen gingen selecteren op vakbekwaam heid. In 1785 schreef een Anglikaans geestelijke voor, dat het voogdijge sticht waarover hij de supervisie had, geen kinderen boven zes jaar mocht aannemen, die de kunst van het weven niet onder de knie had den, en dat kinderen vanaf negen jaar alleen dan mochten toegelaten worden als zij wol en lijnwaad kon den spinnen. En de ouders? In het begin speel den zich dramatische scènes af als de uit hun macht ontzette vaders en moeders de convooien kinderen za gen vertrekken voor een lang ver blijf in fabrieken, honderden kilo meters uit de buurt. Maar zij had den over hun kinderen niets meer te vertellen. En de algemene armoede bracht de ouders, die hun kinderen nog bij zich hadden, er weldra toe ook hun kroost als arbeidskracht aan de fabriek aan te bieden. Het was een broodnodige aanvul ling van het gezinsinkomen. De fabrikanten namen de kinde- x*en aan vanaf hun vierde en vijfde jaar. Dat was de leeftijd, waarop zij geacht werden zelf in hun levens onderhoud te kunnen voorzien. Zelfs een schrijver als Daniel Defoe pro pageerde deze zienswijze. Propaganda had de kinderexploi tatie overigens niet nodig; zij flo reerde als een giftige zwam. Alge meen was in leidende kringen de bewondering voor de arbeidsdisci pline, waartoe kinderen in staat ble ken. Een zeker beroepsmilitair, Yar- ranton genaamd, trapte een open deur in, toen hij reclame maakte voor het systeem der industriescho len, die in Duitsland opkwamen. Daar had hij gezien hoe kleine meis jes in streng stilzwijgen hun werk deden aan het weefgetouw, en hoe zij werden geslagen, als zij slecht werk afleverden of lui waren. „Wie de meeste kinderen heeft leeft daar het best", jubelde hij; „de kinderen maken hun ouders rijk in plaats van ze tot bedelen te dwin gen". Helaas, de Engelsen hadden Yar- raons lofzang op de kinderarbeid niet nodig als aansporing. Want ook in de Engelse weverijen en spinnerijen was het regiem bar baars. De kinderen moesten er 12 uur per dag werken en negentien uur in perioden van drukte. Werkmeesters controleerden de produktie en legden boetes op als er iets aan mankeex-de. Wie achter zijn machine in slaap dreigde te vallen werd wakker geslagen. De werktijd werd slechts een kwartier onderbroken om te eten, maar in dat etenskwartier moest ook de machine gepoetst worden. Om tijd te winnen poetsten de kinderen hun machine als ze nog draaiende was, met als gevolg ver wondingen en verminkingen. Er stond een geldboete op het openen van een raam, op het te hoog verbruik van gaslicht, op het wassen van de handen, op het drin ken van water tijdens de werkuren, ja zelfs op het fluiten of zingen. Werd er dan toch nog gezongen in zo'n produktie-hel? Hier volgt een uittreksel uit een vragenlijst, gehanteerd door een commisie, die een onderzoek instel de naar de kinderarbeid. Het is een authentiek document. De vragen werden gesteld aan een huisvader, en zij hebben betrekking op kin deren tussen vijf en tien jaar. Vraag 1: Hoe laat gaan uw doch tertjes naar de fabriek? Antwoord: De laatste zes weken gaan ze om drie uur 's morgens van huis en komen ze 's avonds om tien uur thuis. Vraag 2: Hoeveel tijd krijgen ze om te eten en te rusten? Antwoord: Een kwartier voor het ontbijt, een half uur voor het mid dageten en een kwartier 's namid dags. Vraag 3: Hebt u veel moeite om uw kinderen 's morgens wakker te krij gen? Antwoord: Ja, we moeten ze eerst heen en weer schudden, ze dan overeind zetten en ze vervolgens nog aankleden ook. Vraag 4: Hoe lang slapen ze? Antwoord: Ze kunnen nooit voor elf uur naar bed, omdat ze eerst nog moeten eten als ze 's avonds thuis komen. Mijn vrouw blijft dan wa ken totdat ze weer op moeten staan; bang dat ze zich anders ver slaapt. Vraag 5: Hoe laat wekt u de kin deren. Antwoord: Om twee uur 's nachts. Vraag 6: Ze krijgen dus amper drie uur slapen? Antwoord. Inderdaad. Vraag 7: En hoe lang duurt dit al? Antwoord: Zes weken. Vraag 8: Hoe was hun werktijd voordien? Antwoord: Van 's morgens zes tot 's avonds half negen. Vraag 9: Zijn uw kinderen ex-g moe over het algemeen? Antwoord: Soms vallen ze onder het eten in slaap. Vraag 10: Hebben ze wel eens een ongeval opgelopen? Antwoox-d: Toen mijn oudste dochtertje de eerste dag in de fa briek was heeft ze een vinger ver speeld. Ze moest vijf weken het zie kenhuis in. Vraag 11: werd haar loon doorbe taald? Antwoord: Neen, dat werd inge houden. Vraag 12: Worden uw kinderen wel eens geslagen in de fabriek? Antwoord: Ja, allemaal. Is het een wonder, dat dit beuls werk ^de kinderen misvormde, dat hun rixggegraat krom groeide en dat zij voor hun leven getekend werden wat terecht de Engels ziekte heet? In de lage fabriekslokalen (laag vanwege de ruimtebesparing) werd zelden of nooit geventileerd door de kleine raampjes; stofwolken en kwalijke dampen werden er dag in dag uit ingeademd en als het be werkingsproces dat met zich mee bracht stond men permanent in het water. In 1784 brak er in Manchester een vreemde ziekte uit, die men ge makshalve de fabriekskoorts noem de, en die vooral onder de volwas sen arbeidskrachten hondex'den deed sterven. Was het een wonder? Nochtans was het niet de lichame lijke, maar de morele ellende van de fabriekskinderen, die de eex-ste pro testen uitlokte. Zij kwamen van de kant der Pux-iteinen, die de door snee-fabriek terecht uitkreten als een oord van misdaad en bederf, „zoals men er buiten de hel geen tweede kan vinden". Gemeenschappelijke slaapzalen voor jongens en meisjes werkten de immoraliteit in de hand en de werk bazen misbruikten hun gezag om hun laagste instincten openlijk bot te vieren. Prostitutie was nog een fatsoenlijk woord om te beschx-ijven wat zich in de fabrieken afspeelde. En aangezien de bedrijfsleiding nauw bij deze situatie betrokken was riskeerde iedere wex-knemer, die, die er ruchtbaarheid aan gaf of er tegen in verzet kwam, dat hij op staande voet werd ontslagen. Stilaan breidde het verzet tegen de onmenselijke toestanden in de fabrieken zich uit. Er waren reeds enkele uitzonderingen in de kring der werkgevex-s: de fabrikanten Arkwright, Oldknow en Owen rich ten hun leexdingen-werkplaatsen in met afzonderlijke slaapzalen voor jongens en meisjes en soms zelfs een school, waarin onder werktijd en kele uren per dag een zeer rudimen tair onderwijs werd gegeven. En tegen het einde van de acht tiende eeuw brak een schuchtex-e poging tot kinderbescherming van bovenaf zich baan. Het begon met medische rappor ten over de kinderexploitatie, die er niet om logen en die bij enkele vooruitstrevende werkgevers weer klank vonden. Dat woord „vooruitstrevend" dient men met vele korrels zout te ne men. Want het resultaat van dit pionierswerk: de aanvaarding van een wetsvoorstel, door katoenfabri kant Robert Peel in het Lagerhuis ingediend kwam neer op het vol gende: Voldoende ventilatie in de fa briekslokalen. Jongens en meisjes moeten in afzonderlijke ruimten sal- pen. Er mogen niet meer dan twee kinderen in één krib liggen. De wex*ktijd mag de twaalf uur per dag niet overschrijden, waar het kinderen betreft. Deze werktijd mag op zijn vroegst 's morgens om zes beginnen en om negen uur 's avonds op zijn laatst eindigen. Alle kinderen moeten onder werktijd onderricht krijgen in lezen, schrijven, rekenen en godsdienst leer. Per graafschap zullen twee in specteurs, waarvan er één geeste lijke moet zijn, worden aangewezen, die ten allen tijde toegang hebben tot de fabrieken, om de naleving van deze voorschriften te contro leren. De wet bleef een dode letter, om dat de, (onbezoldigde) inspecteurs hun taak niet uitvoerden. Maar de pioniers der sociale wetgeving za ten niet stil. In 1819, na jaren van heftige dis cussies, werd in het Lagerhuis een nieuwe wet aangenomen, die overi gens alleen maar op de katoennij verheid betrekking fxad. Daarin werd het tewerkstellen van kinderen jonger dan negen jaar verboden en werd de werktijd voor alle arbeidskrachten beneden 16 jaar op een maximum van twaalf uur per dag gesteld. Voor de controle deed men echter weer een beroep op onbezoldigde in specteurs. Met het gevolg, dat ook deze wet nauwelijks enig effect had. Dit laatste veranderde pas in 1833, toen de „wet op de fabrieken" werd afgekondigd. Zij was toepasseliik op de gehele textielindustrie en voor zag in de aanstelling van vier be zoldigde inspecteurs. Overigens waren dat de enige re volutionaire elementen, die de wet herbergde. De overige bepalingen waren in onze ogen althans veel minder vooruitstrevend: verbod van nacht arbeid beneden 18 jaar; een maxi male arbeidsdag van negen uur voor kinderen beneden 13 jaar en een verbod van kinderarbeid vóór half zes 's morgens en na half negen 's avonds. In ploegendienst mochten de kin deren niet langer dan acht uur wer ken. Deze laatste bepaling leidde tot een massaal protest van volwassen arbeiders, die eruit begrepen had den, dat hun normale werkdag 2 x 8 is 16 uur geacht moest worden. Het was niet de eerste bepaling, die protest uitlokte. De voorschrif ten omtrent het onderwijs, dat aan fabriekskinderen gegeven moest worden, leidden behalve tot protes ten tot bespottelijke toestanden. In een textielfabriek in Manches ter werd het fabrieksschoolse inge richt in het kolenmagazijn, terwijl de stoker als onderwijzer fungerde. Tussen zijn „lessen" door hanteerde hij de kolenschop. Het zou nog tientallen jaren duren eer de kinderen uit de fabrieken verdwenen en eer een algemeen vex-bod van kinderarbeid van kracht werd. Toen had de industriële revo lutie definitief de vloek van de kin derexploitatie op zich geladen. dat werklieden in de Engelse stad Bournemouth net een nieuw glas paneel hadden geplaatst in de voorgevel van het Pole Hill café en hun kunststuk stonden te be wonderen, toen er een geslipte auto doorheen reed. dat in Manchester Mr. Neville thuis kwam van een feestje en in de gang pardoes tegen een inbreker opliep. Hij overmeestei-de de man en sleurde hem de straat op om hem aan te geven. Toen hij in de telefooncel stond om de politie op te bellen had hij niet het benodig de dubbeltje. De inbreker was echter zo onder de indx-uk van Mr. Nevilles optreden dat hij hem het dubbeltje voorschoot. dat in Kilbaney een kapper voor zijn winkel verkeerslichten heeft aangebracht. Rood licht betekent „De winkel is vol! Geel licht geeft de klanten te kennen dat ze niet lang behoeven te wachten en groen licht kondigt aan, dat er een stoel vrij is en men direct ge holpen wordt. dat de directeur van de school in Cedar Rapids verkondigde: „Voor hun ijverig schoolbezoek en om dat ze geen enkele dag afwezig zijn geweest, krijgen Roxanne Da- vis en Richard Hawkins 'n prijs". Maar Roxanne en Richard kwa men niet naar voren want voor de eerste keer van hun leven waren ze absent. dat toen hij zijn 40-jarig dienstju- bileum vierde, de schoorsteen veger William Gore uit Newbury vertelde dat hij zijn beroep alleen maar had gekozen om ongestoord te kunnen zingen. „Mijn stem is zo verschrikkelijk dat ik alleen maar durfde te zin gen als ik hoog boven op een fa brieksschoorsteen zat. En ik ben een hartstochtelijk zanger". dat schapen in sommige streken van Nieuw-Zeeland gewoon gras op hun x*ug mee dragen en elkaar dus zo te zeggen te grazèn nemen. Bij Baljour nl. in de provincie Southland, werd een kudde van 200 sclxapen waargenomen bij wie het gras vijftig cm hoog op de rug groeide. Uit hooioppers endoor de wind was graszaad in de vach ten terecht gekomen en blijven hangen. De voortdurende regen hield de vachten vochtig en door de combinatie van vocht en li chaamswarmte kwamen de zaden tot ontkieming. Door bespuiting heeft men daar nu een einde aan gemaakt. dat Joseph Egger te Fuegen in het Zillertal op zijn trouwdag knock out is geslagen. De traditie in het dal wil namelijk dat het sterkste paar het bal opent. De bruidegom beweerde, dat hij in elk geval de stex-kste man zou zijn. Zijn vriend was het hier helemaal niet mee eens. Met gemeld resultaat. dat in het Engelse gx*aarschap Lan cashire in het plaatsje Wigan Wil liam Liptrot zijn omgeving pal heeft doen staan door te gaan lo pen. William is namelijk pas 27 weken oud en weegt 10,5 kg. dat op Broadway een regen van twintig dollar-biljetten neer dwarrelde. De politie beijvex'de zich echter om ieder die een bil jet te pakken kreeg er van te ont lasten omdat de biljetten vals waren. Ze waren door een valse munter, die op de 20ste verdie ping door agenten in het nauw werd gedreven uit het raam ge gooid. De man wierp ongeveer voor ca. 14.000 gulden op straat. dat een belastingbetaler dezer dagen aan de Britse fiscus een cheque zond die als volgt was uit ge schreven: „Om hemels wil be taal commissarissen van de fiscus de som van negen shilling en tien penny, of het gehele land zal tot stilstand komen". DE VEILIGHEIDSGORDEL KAN UW LEVEN REDDEN! De A.N.W.B. heeft zich tot alle ministers gewend met het verzoek veiligheidsgordels te laten aanbren gen in alle onder de ministeries ressorterende autoparken, ook het militaire. Onderzoekingen hebben uitgewe zen, dat het aantal slachtoffers van auto-ongevallen dx-astisch vermin- dex-t bij het gebruik van deze gor dels. De bond acht het van het aller grootste belang, dat de overheid voorgaat bij het nemen van maat regelen, die de verkeersveiligheid bevorderen. Niet alleen zullen de in zittenden van overheidsvoertuigen beter beschermd zijn, doch boven dien zal er van een dex-gelijke maat- regl een stimulerende werking uit gaan voor de overige weggebrui kers, voor zover deze nog niet door drongen zijn van het nut van vei ligheidsgordels. In oktober heeft de A.N.W.B. de rijkspolitie reeds gevraagd om vei- ligheidsgox'dels te gaan gebx-uiken. Dit korps heeft de bond thans medegedeeld, dat besloten is om in alle auto's van het korps de gordels aan te brengen. Allereerst zal men beginnen met de nieuw aan te schaffen surveillancewagens. Op advies van de A.N.W.B. zal de rijkspolitie een z.g. diagonaal-borst- gordel monteren op de plaats van de bestuurder. Op de plaats naast de bestuurder wordt een z.g. drie puntsgordel bevestigd. 50%> MEER VEILIGHEID Experts geven te kennen, dat in Nederland tenminste 50 pet. van alle doden en gewonden het er heel wat beter hadden kunnen afbrengen als zij gordels hadden gedragen. En dat betekent, dat er dit jaar 188 auto mobilisten op de Nederlandse wegen in leven hadden kunnen blijven en dat niet minder darx 3495 autorijders die lichamelijk letsel opliepen, dit hadden kunnen vermijden. Geeft dit niet te denken? De woorden van de dix*ecteur van de A.N.W.B. spreken boekdelen: „Laten we vooral niet kiften over welk type veiligheidsgox-del beter is. Eén ding staat vast: elke veilig heidsgordel is beter dan géén!" de bond geeft zelf het voorbeeld door te bepalen, dat alle Wegenwacht auto's met gordels zullen worden uitgerust. Een Nederlandse verzekerings maatschappij is er zelfs al toe over gegaan de premie van haar onge vallen-inzittenden-verzekering met niet minder dan 33% te verlagen voor de auto's waarin gordels zijn gemonteerd. Velee grote bedrijven overwegen tx'ouwens om dergelijke gordels in hun bedrijfsauto's te laten aanbren gen. Voor slechts enkele tientjes kan een leven gespaard worden of veel leed worden voorkomen! VOOR EN TEGEN VAN DE GORDEL Er zijn mensen die zo'n gordel larie vinden. Aanstellerij, goed voor autoracers of ralley rijders, maar niet voor alledag. Zij vergeten daar bij dat de meeste ongelukken juist alledagrijders overkomen. Mensen die voor hun boterham op de weg zitten, lopen elke dag risico's die niet mogen worden onderschat. ,Maar als je met je wagen het water inschiet, dan verdrink je als een rat met zo'n gordel!" Dat is een argument dat ook aan gevoerd wordt. Maar daarom moe ten de riemen met een enkele hand greep kunnen worden losgegespt. En hoeveel ongelukken komen voor door te water raken? Dat is slechts een heel klein per centage van het totaal. En wanneer van die overgrote meerderheid zo veel levens kunnen worden gered, is de veiligheidsgordel toch altijd te prefereren. Men weet als automobi list nooit waar het noodlot wacht. Het kan om de hoek zijn als men even met de wagen sigax-etten gaat halen. Bij kennissen in een wagen maak ten wij aanvankelijk grapjes over het feit, dat de bestuurder en zijn echtgenote voorin veiligheidsgordels om gespten. Na enige kilometers gereden te hebben haalden wij een wagen in, die op zijn beurt plotseling even eens een voor hem rijdende wagen ging inhalen, waardoor wij naar de scheidingsstrook werden gedrukt. De snelheid was behoorlijk en wij raakten in 'n slip. De wagen zwaai de om en om en plotseling vloog het rechterportier open. De dame voorin hing in haar gordel en toen wij ten slotte tot stilstand kwamen, kon het portier gesloten worden. Er was niets gebeurd! Dank zij de riemen want anders was deze dame beslist uit de wagen geslingerd met alle gevolgen van dien. Op slag waren wij overtuigd van het nut van de veiligheidsgor del. KANARIEVERENIGING „DE HUISVRIEND" Zondag j.l. organiseerde boven genoemde vereniging haar jaarlijkse kanarietentoonstelling. De belang stelling hiervoor van de zijde van het publiek was zeer matig. Dit was voor de vereniging zeer teleurstellend daar men weet dat hier zeer veel kanariekwekers zijn. Men kan dit het best konstateren als men eens een kijkje gaat nemen in de lokalen waar enkele firma's deze vogeltjes komen opkopen. Hon derden van deze lustige zangertjes worden dan te koop aangeboden. Kom vrienden kanariekwekers versterk de gelederen van „de Huis vriend", U kunt zodoende meer ple zier aan Uw sport beleven. De voor naamste uitslagen van de wedstrijd is als volgt: Klasse A, 4 vogels: le prijs L. Verbeek, 2e en 3e pr. A. Voesten. Klasse B, 1 vogel: le prijs L. Ver beek, 2e en 3e prijs A. Voesten. Klasse C, 1 vogel: le en 2e prijs L. Verbeek, 3e prijs J. Arts. Kleurvogels, klasse A, 4 vogels: le prijs H. v. Veen, 2e prijs G. van Geenen, 3e pr. Eeiw. Fr. Kroese; klasese B, 2 vogels: le prijs H. Gooren, 2e prijs Eerw. Fr. Kroese, 3e prijs H. v. Veen; klasse C, 1 vo gel: le prijs H. Gooren, 2e pr. H. v. Veen, 2e pr. H. v. Veen. Open klas: le prijs G. Janssen Overloon, 2e prijs G. Janssen Over- loon, 3e prijs K. Cox. Meesterzanger: L. Verbeek. Kampioen kleur: H. Gooren. JUDO-NIEUWS Morgen zondag 16 dec., neemt een team van de Judoclub Venray. deel aan wedstxdjden te Echt. Dinsdag 20 december worden de clubkampioenschappen georgani seerd van onze vex-eniging, zowel voor de junioren als de senioren. Dit woi'dt afgewisseld met de monstraties die worden verzox'gd door de heer Royakkers. Verder werken mee, de Nederlands kam pioen bruine band Henny Scheper en nog enkele bekende figuren. Deze avond wordt verzorgd in zaal Wilhelmina. Aanvang 7 uur. Voor iederen is vrije toegang. V.C.ROOY-NIEUWS Verleden week zaterdag trokken onze dames naar Kessel om daar Tikaan I, de koplopers van de afde ling, partij te geven. Kansloos verloren de dames met 3-0. Het tweede herenteam speelde thuis tegen TVC III uit Venlo. Na de twee eerste sets, welke door V.C.Rooy II glansrijk werden ge wonnen, kwam TVC III er beter in en wisten de resterende twee sets in hun voox*deel te beslissen, 'n Aar dige wedstrijd, waarbij toch het zwakke aanvalsspel, aan beide kan ten opviel. Zaterdag jl. verrasten ons dames team vriend en vijand, door in Ven lo bij Valuas III 'n gelijkspel weg te slepen, 'n Compliment, voor het moedig volhouden, is zeer zeker op z'n plaats. Zo doorgaan dames! Onder protest speelde het le he renteam zaterdag een wedstrijd te gen HTS. Nadat de eerste 2 sets vlot door V.C.Rooy waren gewon nen, werden de 2 volgende sets verloren, zodat deze slecht gespeel de wedstrijd in een 2-2 gelijkspel eindigde. Omdat er bij HTS 'n ongerechtig de speler was opgesteld, tekende V.C.Rooy tegen deze wedstrijd pro test aan. De beslissing ligt nu bij de competitieleider of deze wedstrijd ongeldig wordt verklaard. Programma: Zaterdag 17 dec. V.C.Rooy-Tikaan (dames) Zaterdag 17 dec. V.C.Rooy 3-Tupos (heren) Zondag 18 dec. Jeugdcompetitie. M.H.C.V.-NIEUWS Diverse wedstrijden werden zon dag vanwege de teri-einomstandig- heden afgelast. Zo werden de junior heren voor de derde keer in succes sie afgelast. Ook kwam zondagmorgen het be richt van Venlo, dat het eerste he ren-elftal niet hoefde te spelen. De dames speelden echter toch tegen Maastricht. Onze voorspellin gen waren enigszins optimistisch en de dames hebben dit bewaarheid. In een onrustige wedstrijd bleven zij over de gasten de baas met 3-2. zodat weer twee punten aan hun totaal is toegevoegd. Omdat de dames de helft van de competitie gespeeld hebben zullen we de stand plaatsen. Hierin zijn echter niet de uitslagen van de af gelopen zondag opgenomen. Deurne 611 D.V.S. 6—11 Heerlen 68 Maastricht 67 Venray 65 Sittard 62 Hod II 6—2 Venlo Girls 62 Het blijkt dus dat onze dames zich redelijk kunnen handhaven in de He klasse, ondanks de verjon ging die het elftal in september heeft ondergaan. A.s zondag zal de hockey-gemeen- schap de H. Mis vieren in de kapel van het St. Jozefklooster. Verwacht wordt dat alle leden aanwezig zijn. Na afloop zal dan in het St. Jozef klooster het ontbijt genuttigd wor den. De H. Mis begint om kwart over negen. Vanwege dit tijdstip zal het wenselijk zijn, dat de heren senio ren hun spullen mee brengen, zo dat zij na het ontbijt direct kunnen vertrekken naar Helmond, waar zij om 2 uur spelen tegen Huac De dames spelen eveneens een uitwedstrijd, nl. tegen Deurne. Zaterdagmiddag moeten de heren junioren wéér aantreden en hopen- lijk gaat nu eens deze uitwedstrijd tegen Blerick door. LIEMPDE 1961 De tuinbouwbond N.C.B. deelt mede, dat de komende Werktuigen dag zal worden gehouden op don- dex-dag 4 mei 1961. Op het landgoed Velder worden reeds voorbereidingen getroffen om de steeds toenemende belangstelling voor deze gebeurtenis te kunnen op vangen. EEN WONDER-KOE De bijna negentien jaar oude stamboekkoe Clazina 48 van vee houder J. Bosch uit Binnen wij zend onder de gemeente Westwoud, zal deze week een geregistreerde le- vensproduktie bereiken zo heet dat van 110.000 kilogram ook dat heet zo melk. Dit schijnt een Nederlands record te zijn. Ook internationaal staat men er van te kijken. Clazina 48, kerngezond, levert dagelijks nog ruim vijftien liter melk. In mei komt haar zeventiende kalfje.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 2