Werk aan de winkel...
U, ik en het verkeer...
SPORT
ESSO PETROLEUM
de politierechter
Uit Peel en Maas
uw
P.M0 OREN
Abnormale zomer
OKTOBER...
Waar is Uw eigen
rozenkrans?
Zaterdag 22 oktober 1960 No. 43
EEN EN TACHTIGSTE JAABGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAÏ WFFfCRTAH VOOR VFNRAY FN OM^TPFÏTFIM ADVERTENTIEPRIJS 8 of. per m.m. ABONNBMENTS'
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 ÜEfllDldHU V UUA V EtlNU/i I Er IN UIVlO 1 IXErlYEiN PRIJ8 PER KWARTAAL 1.40 (Luiten Venrsy 1.60)
Wanneer we enkel de loonpoli
tieke propaganda goed willen bena
deren hebben we onze handen al
meer dan vol.
Doch ook op het geestelijke en or
ganisatorische terrein komt weer
nieuw werk aan de winkel.
Hebben we voor een half jaar het
memorandum van het Episcopaat
ontvangen over de verhouding en
de structuur van de katholieke
organisaties onderling, de verhou
ding tussen stands- en vakorganisa
ties welke nu afzonderlijk functio
neren, terwijl in het memorandum
een vingerwijzing lag voor éénwor
ding, verder, de kwestie van de be-
drijfsbonden, de stichting van een
Verbond van de Arbeid, waarin de
KAB, middengroepen, en hogere
functionarissen (in loondienst) zou
den moeten worden ondergebracht,
problemen die nog pas in de eerste
fase van bespreking en studie zijn.
Vervolgens kregen we op de feest-
vergadering van St. Adelbert, de
organisatie van de leidende standen
en personen, het probleem aan de
orde over de verhouding tussen de
Kerk en de leek, over welk onder
werp het laatste woord ook nog niet
geschreven zal zijn; nog onlangs
werden weer verrast met de pu
blicatie van een studie, bestaande
uit de eerste twee verschenen delen
van een werk hetwelk in totaal op
5 delen zal komen te staan, aange
boden, aan het Epicopaat en afkom
stig van een studiegroep uit de Baad
van Overleg van de Nederl. Kath.
organisaties, waarin 'n aantal des
kundigen hun visie gegeven hebben
over een paar problemen van so
ciaal-politieke, economische aard, ja
zelfs over de indeling der parochie,
wijkkapellen enz. Ook over de al of
niet-noodzakelijkheid van eigen
kath. organisaties, samenwerking
met niet-katholieken enz.
Wanneer we al deze dingen over
zien welke ons in deze 3 onderwer
pen worden voorgelegd, dan vragen
wij ons af, boe al deze zaken tot een
oplossing moeten komen. Is het van
het goede niet te veel ineens?
Of zou het kunnen zijn, dat tussen
deze drie onderwerpen eenzelfde
draad of gedachtengang loopt? We
hebben de neiging' om dit bevesti
gend te beantwoorden.
Maar nu komt de grote vraag!
Hoe zullen onze gewone katholieke
mensen op deze dingen reageren?
Zullen ze er zelfs wel over na
denken?
Want voor een gewone mens, die
dagelijks zijn arbeid heeft, op het
land, in de winkel, op fabriek en
kantoor, is deze kost veel te zwaar.
Het gevaar dreigt hierdoor, dat
straks over de verdere ontwikke
ling van deze vraagstukken slechts
enkele mensen praten en een beslis
sing nemen of helpen nemen. Is dit
wenselijk?
Men kan natuurlijk wel zeggen
dat in de organisaties de besturen
vertrouwen van de leden hebben, (en
het is nog waar ook) maar daarmee
is de zaak niet af. Want tenslotte
gaat het om het gehele volk. Daar
om moet ook het gehele katholieke
volk zich hierover uitspreken, nadat
dit eerst is voorgelicht.
Waar de onderwerpen van belang
zijn voor alle katholieken, is dit nu
een uitstekende gelegenheid, dat hier
de samenwerkende standsorganisa
ties, regionaalsgewijze bij elkaar ko
men, en door een inleider worden
voorgelicht, waarna een vriie dis
cussie moet worden voorbereid.
Men moet dan niet bang zijn voor
debat of discussie. Integendeel, dit
brengt juist de belangstelling voor
het onderwerp, waardoor het gaat
leven.
Wanneer nu in de komende win
termaanden dus de voorlichting aan
de besturen zou kunnen plaats heb
ben, kan de volgende winter met de
leden deze zaak besproken worden.
Hierin zit stof voor meerdere cur
sus- of ontwikkelingsavonden. Laten
we niet vergeten, dat alle organisa
ties op een kerngroep draaien, de
grote massa is georganiseerd uit
lijfsbehoud.
Deze weten of begrijpen van de
geestelijke ondergrond weinig of
niets en voelen alleen de noodzaak
als er voor hen een min of meer
persoonlijke zaak aan de orde is.
Er is dus stof te over. Ook het
geestelijk testament van prof. Brom
zou in de discussie kunnen worden
betrokken. Het is in brochure-vorm
verkrijgbaar. Uiteraard hebben we
bovenstaande beschouwing maar
oppervlakkig de verschillende dis
cussie- en studiepunten benaderd.
We vragen onze lezers zich hier
voor te interesseren, want het gaat
ook om hun kerk, hun organisatie,
hun toekomst.
Deze problemen vallen bovendien
in een tijdvak van een industriële
en technische ontwikkeling, die zijn
weerga niet kent.
Tussen al deze zaken is een ze
kere samenhang.
Wij vinden dit een mooie tijd, om
dat we nu gedwongen worden om
na te denken over de wegen, welke
we al of niet moeten inslaan. Het
kan een tijd van leven en actie wor
de, waarin we ons moeten bezinnen
over de grote levensproblemen. We
worden even uit de dagelijkse sleur
getrokken. En met allerlei zaken ge
confronteerd met de vraag of het zo
moet blijven of anders moet worden.
Mogen velen van onze lezers zich
met deze vragen bezighouden.
„Het is de bestuurder van een
motorrijtuig, een rijwiel of een an
der rij of voertuig verboden daar
mede over een weg te rijden, ter
wijl hij verkeert onder zodanige in
vloed van het gebruik van alcohol
houdende drank, dat hij niet ir
staat moet worden geacht het mo
torrijtuig, het rijwiel of het andere
rij- of voertuig naar behoren te be
sturen.
Voor de toepassing van dit artikel
wordt met alcoholhoudende drank
gelijk gesteld elke stof, waarvan de
bestuurder weet of redelijker wijze
moet weten, dat het gebruik de rij
vaardigheid kan verminderen".
Aldus luidt de redactie van een
artikel uit de WEGENVERKEERS
WET, dat als een misdrijf gekwali
ficeerd wordt.
Het laatste gedeelte van voren
staande is naderhand toegevoegd.
Iedereen kan uit de inhoud op
maken, dat men dus bij zulk een rij
den, tengevolge van het gebruik van
alcohol of het GEBRUIK van andere
middelen daartoe, NIET in staat
moet worden GEACHT.
Wat voor een gevaar in de strek
king van dit artikel schuilt wordt
maar al te graag en al te vlug on
derkend.
Men pleegt maar veel te vlug te
opperen, dat men niet „zat" is en
dat het best nog wel gaat.
Wie goed kan lezen en nog net zo
goed kan begrijpen, zal uit de in
houd van bovenstaande wettelijke
tekst moeilijk kunnen opmaken, dat
men z.g. „zat" moet zijn om onder
de strekking van dat artikel te val
len.
Als men dat is, is men er zéker
rijp voor.
Het kan heel goed zijn dat U ter
zake het op zodanige wijze rijden
geverbaliseerd wordt, Uw rijbewijs
wordt ingevorderd en dan naar huis
moogt LOPEN.
Bij „openbare" dronkenschap" of
te wel „danig onder invloed zijn"
zal men U na een bekeuring hier
voor zeker niet zonder meer over de
openbare weg naar huis laten wan
delen.
Of men bezorgt U franco thuis
of U wordt enige uurtjes gratis lo
gies verstrekt, tot de lucht welke
bij U de „depressie" veroorzaakte is
opgeklaard.
Het verschil tussen onder „invloed
verkeren" en „niet in staat geacht
worden een motorrijtuig of rijwiel
te besturen" ligt nogal eens uiteen.
Is men onder invloed dan is men
nimmer in staat een auto of motor
voertuig te besturen. De z.g. „ken
nelijke staat".
Is men niet in staat enz. enz. dan
behoeft men nog lang niet „onder
invloed" of zogenaamd „kennelijk"
te zijn.
Veelal zal door de politie of door
bepaalde getuigen een roekeloze,
slingerende of aarzelende wijze van
rijden geconstateerd worden. Als
daarbij de betrokken bestuurder
naar alcohol geurt en door de politie
niet in staat wordt geacht naar be
horen te besturen, is het drama vol
maakt.
Dit „niet in staat geacht worden"
zal door de zintuigelijke waarne
mingen van de POLITIE vastgesteld
moeten worden.
Een naar alcoholriekende adem,
luidruchtig zijn, ongewoon vrolijk of
overdrevenn amicaal, kunnen symp-
tonen zijn van een bepaalde graad
van „INVLOED".
Het is ondoenlijk in een rubriekje
te bepalen wanneer men net wél en
net niet onder deze maat is.
Laat het derhalve uit den boze
zijn bij het bezigen van een motor
rijtuig alcohol te gebruiken.
U moogt op dat punt beslist een
„mietje zijn. Uw houding zal door
iedereen gerespecteerd worden, ook
al durft niet iedereen dit openlijk te
zeggen.
Het ligt nu eenmaal gemakkelijker
op de tong de zak in het belachelijke
te trekken dan het onmiskenbare
nuttige te onderstrepen. Zeer zeker
indien men zeiven gaarne in dit op
zicht de weg van de minste weer
stand bewandelt.
Er is een tijd geweest, dat men als
motief van geconstateerde drank
lucht of vermoeidheid, aanvoerde
dat dit tengevolge van het nuttigen
van rumbonen was. Vooral in mili
tairen -dienst, indien men op wacht
clandestien een slokje jajem had
gesnoept was dit wel hét verweer.
Mogelijk dat men er in dienst nog
genoegen mee neemt, bij het han
teren van bovenstaand artikel zeker
niet.
Elke stof die men inneemt (ge
bruikt) waardoor de rijvaardigheid
KAN verminderen, welke werking
men redelijkerwijs moet vermoeden,
wordt GELIJKGESTELD met AL
COHOL.
Een suikerpatiënt, die op een
feestje alleen maar koffie en flinke
dosis zoet gebak genuttigd heeft,
valt onder de strekking van dit ar
tikel indien hij hierdoor versuft ach
ter het stuur van zijn auto kruipt
en ook inderdaad SUF rijdt.
Weet men dat het gebruik van
erwtensoep onverhoopt tot misselijk
heid leidt en eet men die gedurende 'n
gelegenheid meer als goed voor U
is, dan kan men aan de hand van
bepaalde gedragingen die erwten
soep met alcohol gelijkstellen, indien
dit bij autorijden parten heeft ge
speeld.
Wij stellen dit voorbeeld zuiver in
een komische vorm om U er op te
wijzen dat de strekking nogal ver
reikt. Men heeft er vooral bepaal
de verdovende middelen mee willen
bedoelen.
Aangezien het echter ook met soep
en mosselen zou kunnen, willen wij
U even op deze wonderbaarlijke
wettelijke mogelijkheden wijzen.
van 22 oktober 1910
Dr. H. Poels, benoemd tot al
gemeen adviseur van de R.K. Mijn
werkers, in Limburg, zal deze func
tie in januari a.s. aanvaarden. Dr.
Poels maakt thans een studiereis in
de Duitse kolen-districten.
Voor rekening van de heer K.
van Aarssen werd publiek aanbe
steed het bouwen van een woning
met café aan de Merseloseweg, met
bijlevering van alle materialen. Er
waren 4 inschrijvers. Hoogste met
3465. Laagste J. van Diick en G.
Poels met 2790, aan wien het werk
werd gegund.
- Het Ziekenfonds „St. Ludovi
cus" hield de jaarvergadering. Er
bleek te zijn uitgegeven 236,18,
ingekomen 229,84, nadelig saldo
6.34. Nog in kas 1036,93. Het ver
enigingslokaal werd wederom door
Giel Jacobs aangepacht.
De levering van kunstmeststof
fen voor de Boerenbond werd aan
besteed. Er waren 10 inschrijvers.
Gegund aan Poels-Verriet alhier.
Kaïniet 181,20 en Thomasslakken
220 per 10.000 kilo, met inbegrip
van zelf lossen, geld ontvangen en
aanzeggen.
van 26 oktober 1935
Eeh van deze dagen zal er een
vergadering bij elkaar geroepen
worden van alle verenigingsbesturen
der verschillende standen tot vor
ming van een plaatselijk steun
comité, om in onderling overleg met
Armbestuur en St. Vincentiusver-
eniging, wier lasten toch reeds zo
zwaar zijn, te komen tot een méér
praktische verdeling van de armen
verzorging, opdat de giften en aal
moezen der Venrayse bevolking op
die plaatsen terecht komen, waar zij
nodig zijn, wat tot heden helaas niet
altijd het geval was.
- Voor Allerheiligen werd scha
penvlees geadverteerd in prijzen
van 20, 25, 30 40 en 50 cent per
pond.
Dr. Lohman, internist vestigde
zich te Venray
Naar de grote paardenmarkt te
Hedel. kon men per autobus a
terecht naar Deventermarkt op 28
oktober voor 3,50.
De prijzen voor stro waren als
volgt:
goed roggestro 18; haverstro
16; schoofstro 25. Alles per 1000
kilo.
Ter oprichting van het Groene
voor
r f oliehaard
da haardolle met het hoogste rendement
iTio]
méér warmte
mlncfer roet
zuinig
VISSERS OLIEHANDEL
HORST (L) - TEL. 04709-1067
Kruis in Venray wordt zondag 23
oktober een propaganda-vergade-
ring gehouden in de muziekzaal. Het
geheel wordt opgeluisterd door Ven-
rays mannenkoor.
De mannen van de kaartclub von
den, dat het er maar weer eens van
moest komen. De pot was vet ge
noeg en rijp om geslacht te worden.
In voltallige vergadering werd be
sloten het geld deze keer eens te
gaan besteden aan het nachtleven
en om geen moeilijkheden te krijgen
met de diverse ega's en verloofden
werd toegestaan, dat ieder zijn part
ner op eigen kosten meenam. Zo trok
de club op een zaterdag naar een
grote stad.
Zo tegen negenen werd een be
kende nachtclub betreden en genoe-
gelijk installeerde de kaartclub
zich in een hoekje van deze in
tieme gelegenheid. Met de regelmaat
van een klok droeg de ober grote
plateaus met spiritualiën aan en met
het vorderen van het uur steeg de
stemming.
Het dansen was aanvankelijk een
probleem, want in deze inrichtingen
beperkt men over het algemeen uit
commerciële overwegingen de dans
vloer tot een minimum aantal vier
kante meters om zoveel mogelijk
ruimte over te houden voor het
plaatsen van tafeltjes, waaraan de
bezoekers kunnen plaats nemen want
tenslotte moeten de gebruikte con
sumpties de exploitaties rendabel
maken. Daarom besloten de toepers
e rikkers zolang de drukte aan
hield zich niet op de vloer te wagen
en zich te beperken tot het nuttigen
van consumpties.
Wanneer men zo vrolijk uit is, de
temperatuur om te snijden is en de
vette pot het kwistig strooien met
geld mogelijk maakt, wordt er flink
gedronken en zo duurde 't niet lang
of het hoekje, waar de kaartclub aan
het potverteren was, stond volop in
de belangstelling van de aanwezi
gen. Er werd gelachen, er werden
moppen getapt, kortom het was een
echt jolige boel.
Na twaalven dropen vele dans
liefhebbers af en er kwam wat meer
ruimte op de vloer. Een der leden
van het orkestje riep naar de club:
„Zeg moeten jullie niet eens dan
sen!"
Met een wat wazige blik keken de
aangesprokenen naar de dansvloer,
die nu bijna leeg was en als bij af
spraak grepen zij hun dames bij de
hand en renden er naar toe. De mu
sici deden eens extra hun best om
dit jolige stel te laten zwieren.
Hendrik, de leuke broek van de
club, hoste met zijn echtgenote als
in een krijgsdans over de vloer.
„Swingen Hendrik, swingen jóh!"
brulden de andere leden in koor om
de enigszins benevelde leukerd tot
nog groter gekheid aan te zetten.
De muzikanten voelde daar ook
wel wat voor en zij voerden het
danstempo op. De man met de grote
bas wilde zijn aandeel in de alge
mene vreugde bijdragen. Hij sleurde
zijn instrument van het podium af
en posteerde zich midden op de
dansvloer.
„Come on boys!" kreet hij tot zijn
collega's, „Zet 'm op!" Steeds feller
werd het ritme en als in een soort
trance swingende Hendrik met ziin
over de vloer, terwijl de anderen
enthousiast in de handen klapten.
In zijn woeste geestdrift bemerkte
Hendrik niets van wat er om hem
heen was. Het ritme was in z'n bloed
gekropen en even als de primitieve
inboorling zag hij slechts kans zich
te uiten in wild gespring.
De klappende omstanders drongen
echter steeds meer op.
Plotseling klonk er 'n kreet, Hen
drik had in zijn roes van de krijgs
dans zijn volle voet op die van oom
Willem geplaatst. Die dacht dat zijn
likdoorn plat getrapt werd
nog geheel in de sfeer van de wilde
instincten haalde hij zijn mollige
vuist uit, die Hendrik tegen de
schouder raakte.
Deze, hierop in het geheel niet be
dacht, dreef uit de koers en zeilde
naar het midden van de vloer, waar
hij tegen de bassist botste, het even
wicht verloor en pardoes midden in
de bas kwam te zitten, die knette
rend en krakend de geest gaf.
De musicus stond met de steel
waar nog enige snaren aan bungel
den in de hand. Hij wist niet anders
te doen, dan met deze overblijfselen
de in de restanten van de bas zit
tende Hendrik een dreun op het
hoofd te geven.
Zo had dit potverteren van de
kaartclub nog een staartje voor de
rechtbank. Daar stond Hendrik te
recht voor de vernielde bas, terwijl
de musicus hem gezelschap hield
wegens mishandeling.
Hendrik werd veroordeeld tot be
taling der kosten, de bassist tot vijf
entwintig gulden voor de klap.
,Dan kan ik die vijfentwintig gul-
de alvast in mindering brengen op
de schade" dacht het lid naïef.
,Neen, zei de rechter, die zijn voor
ons".
„O, ik dacht anders dat ik die
kreeg voor die klap!" verzuchtte
Hendrik droevig.
Hij slofte heen in heel wat lang
zamer tempo dan de avond in de
nachtclub.
VOOR EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
EN VAKKUNDIGE
PLAATSING ZORGT
Tel. 1070'
Naar onze mening kunnen we de
zomer van 1960 wel een plaatsje in
ruimen in de rij der abnormale jaar
getijden door de grote hoeveelheden
hemelwater, die hij gebracht heeft.
Men heeft de schuld van abnor
male weerstoestanden wel eens aan
de atoomproeven verweten, maar,
wanneer we zo eens in oude kro
nieken snuffelen komen we ook ab
normale zomers tegen.
Beginnen we maar met het jaar
1185, toen men geen winter kende.
Alles bloeide in dit jaargetijde of
het zomer was en dadelijk waren de
pessimisten erbij om in verband hier
mede de ondergang van de wereld
te voorspellen.
Zulke voorspellingen doodden alle
aktiviteit en energie. De akkers ble
ven onbebouwd en het gevolg was:
hongersnood.
In 1831 kreeg men 'n natte periode
van juni tot midden-september, wat
overstromingen en ziekten tot ge
volg had.
Maar de zomer van 1842 leek wel
iets op die van 1959 daar er in 119
dagen geen regendruppeltje neer
daalde. Alles verdroogde, de oogst
mislukte. De rivieren degradeerden
tot sloten en heel wat woningen
werden door brand verwoest.
Wanneer de boer moest kiezen
tussen een iets te natte zomer of een
te droge, zou hij de eerste wel de
voorkeur te geven.
Oktober behoort tot de eerste van
de komende donkere maanden,
waarin de zonnedag alsmaar, hoewel
geleidelijk, inkrimpt en de nachten
langer worden.
Wel mag men, volgens het volks
geloof, in deze maand nog hopen op
niet minder dan twaalf zomerse da
gen, die dan de z.g. „Kranenzomer"
vormen, maar zo heel vaak is het al
voorgekomen, dat de wijnmaand zich
heel niet aan deze „regel" stoorde.
De kraanvogels (naar hen worden
deze zonnedagen genoemd), komen,
nu het koude seizoen nadert, steeds
meer zuidwaarts en hun V-vlieg-
wijze geeft 't volksgeloof vorstvoor-
spelling in de mond.
Tal van andere zangers zijn intus
sen al naar zoeler streken vertrok
ken.
De boer is in de eerste dagen van
deze maand vaak nog bezet met het
rooien van aardappels of van sui
kerbieten.
OP DE AKKERS
Op de zandgrond streefde men er
naar de vroege rogge medio-wijn
maand in de grond te hebben, want
het volksgeloof benadrukt het feit,
dat na 16 oktober, dat is dus na St.
Gallusdag, het gezaaide graan toch
zou uit de bodem springen, na die
datum, m.a.w. men verwacht dan
vaak zoveel regen, dat de korrels
weer bloot zouden komen liggen.
Overigens was St. Gallus een
„slecht geboorteteken" daar jongens
drie dagen voor of na dit tijdstip ge
boren in weerwolven zouden ver
anderen en de meisjes in nachtmer
ries, beide geen aantrekkelijke „we
zens".
Voordat het zaad aan moeder
aarde werd toevertrouwd, moest er
geploegd worden. Zou dit werk ef
fect sorteren, dan moest er een
„ploegbrood" mee naar het land,
waarover de ploeg trok of deze deel
de het in twee stukken, waarna de
brokken voor de dorpsarmen be
stemd waren.
Ook het zaaien ging ceremonieel
toe: de zaaiers woordloos en nie
mand groetend.
AFWISSELING
Het waren in deze tijd de naiaars-
markten, die enige afwisseling
brachten in de bleke sleurgang der
dagen.
Boter voerde de boer ter markt
per vat, dat hij na verkoop omwis
selde voor het ledige. Soms gaf men
de ter markt trekkende zijn aan
deel boter tegelijk mee, waarvoor
dan de boer een dubbeltje „vracht"
berekende.
De jongelui vooral vlasten op deze
hoogtijdagen. Zij bezochten beslist
de z.g. vrijers en vrijstersmarkten.
En danna de zomer kwam ook
de kermis, die zeer druk bezocht
werd.
Intussen bekeek de boer de bomen
of ze ook gedurende de wijnmaand
hun blad behielden, want dan wist
hij, dat er een strenge winter op
komst was.
Ook het pluimvee had zijn aan
dacht. Zag hij dat de eenden bv. zich
de veren uittrokken, dan kon hij
spoedig vorst verwachten.
dag
HOCKEY-NIEUWS
Het was zondag een goede
voor M.H.CV.
Niet alleen wonnen de heren hun
eerste competitiewedstrijd (Deurne-
Venray .0-2) ook het jonge dames
team behaalde hun eerste competi
tie-overwinning tegen Valkenswaard
(1-0) in een thuiswedstrijd en ver
diend.
De jongere krachten raken zo
langzamerhand op het competitie-
spel en de wedstrijdmentaliteit in
gesteld en dat zal het spel zeker ten
goede komen.
Weliswaar zijn we er nog lang niet
en vooral tegen sterke tegenstan
ders zal er nog flink aangepakt
moeten worden om een puntje te
veroveren. Wanneer de ziekenlijst
weer blanco is, zal dat beslist wel
lukken.
De wedstrijd van de heren was,
ondanks de overwinning, niet be
paald goed te noemen.
De viermansvoorhoede (we speel
den met tien spelers) kreeg talrijke
kansen, die ofwel naast geschoten
werden of eenvoudig gemist werden.
Enfin, het zijn de eerste winstpun
ten voor de heren.
De junioren speelden een aardige
wedstrijd tegen VHCVenlo en moes
ten in de Venlose knapen, die toch
wel duidelijk meer in hun mars
hadden, het loodje leggen 3-0. Toch
werd er door Venray ook goed ge
speeld; we hopen slechts, dat ze door
dit pluimpje niet menen, dat ze er al
zijn.
Voor morgen zijn de volgende
wedstrijden vastgesteld Venray-
Sittard (dames) en Venray-Venlo
(heren) en voor de junioren Blerick-
Venray. Alle elftallen veel succes!
35e FOKPAARDENDAG
TE ST. ANTHONIS
Te St. Anthonis werd de 35e Fok-
paardendag gehouden.
Als bijzonderheid van de fokpaar-
den dag gold de deelneming van de
afd. Limburg aan de manifestatie
van een nog niet algemeen verbreid
paardentype het Fjordenpaard.
De deelneming in de verschillende
afdelingen was zowel kwantitatief
als kwalitatief zeer goed. Dit blijkt
wel uit het grote aantal eerste prij
zen, dat door de jury kon worden
toegekend.
De lijst van eerste prijswinnaars
en - kampioenen uit onze omgeving
luidt als volgt:
Categorie 1. Merrieveulens gebo
ren 1960.
Kleine maat: la Dora van Smakt
van Jean van de Winkel, Smakt.
Categorie 5. Merriën geb. in 1957.
Grote maat: la Fifelien van de
Smakt van J. vd. Winkel, Smakt; lb
Carla van Aldengoor van P. Ram-
bags, Castenray.
Kleine maat: la Lenie van Geve-
rik van W. van Kuijk, Castenray;
lb Fifilsia van Sisca van M. Swarts,
Oploo; lc Risa van Teuwshof van
W. Claas, Heide.
Categorie 6. Merriën geboren in
1955 en 1956.
Grote maat: lb Els vd. Meeuws
van P. Ermers te Holthees; lc Nico-
rianne van Smakt van J. vd. Winkel
Smakt.
Kleine maat: 1 Nelly v. d. Moost-
dijk van A. Willems, Ysselsteyn.
Kampioenen.
Veulen: Dora van Smakt van J. v.
d. Winkel, Smakt.
Driejarige: Leni van Geverik van
W. van Kuijk te Castenray.
Het gebeurde op de 13e verschij
ning van de Allerh. Maagd aan het
bevoorrechte kind, de heiligver-
klaarde Bemadette Soubirous.
Als bij vorige verschijningen was
Bernadette de Rozenkrans beginnen
te bidden. Maar het was niet haar
eigen klein, bruin met koperdraad
geschakeld rozenkransje, waaraan ze
bad. Want voor de verschijning had
een naaistertje, Pauline Sans, een
diepgodvruchtig kind, Bernadette
verzocht, gedurende de verschijning
aan hóar Rozenkrans te bidden.
„Doch", zo verhaalt haar levens
beschrijver, P. Rothoff. „toen het
kind goed en wel aan het bidden
was, vroeg de Verschijning haar met
ernstig gelaat: „Waar is uw eigen
Rozenkrans?"
Het meisje antwoordde, dat zij
hem in haar zak had. „Laat eens
zien", zei de Verschijning. Berna
dette haalde nu haar eigen Rozen
kransje te voorschijn en hield het
omhoog, om het te tonen. „Bedien
u van die", zei de Dame,
