Eigen bouw
DAM PO
Hei kleine-boeren vraagstuk
KOU, GRIEP,
Zaterdag 24 september 1960 No. 39
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
druk en uitgave van den munckhof n.v. venraï WCPI^RT an vnnP VPWP A V P"M GMQTRPTfPN advertentieprijs s ci. per mm. abonnements-
geotestraat 28 postbus 1 tel. 1512 giro 1506.52 v* LrUflVDUriU VUUR V Uil I\rt l EiiT V^/iYlvJ 1 l\UI\Uil prijs per kwartaal 1.4* (bulten yennr 1-60)
Er kwam een boze brief... Een brief, waarin iemand zijn gal eens
uitspuwde over de lijdensweg, die hij als kleine mens in deze
grote wereld heeft af te leggen als hg ooit op het krankzinnige
idee komt om in het kader van bezitsvorming en wat dies meer
zij een eigen huis te gaan stichten.
Een brief, die een klinklarc bevestiging vond door een artikel in
de TIJD-MAASBODE, waarin een redacteur zijn lijdensweg be
schrijft. Het is interessant en tevens indroevig beider in
drukken te bekijken....
Er is geen politieke partij in Ne
derland, of ze KVP, P vd A. VVD of
communistisch heet, die niet in haar
verkiezingsparolen heeft staan, dat
particuliere bouw zoveel mogelijk
bevorderd dient te worden.
Trouwens niet alleen de politieke
landelijke partijen hadden en heb
ben zulks in hun verkiezingspro
gramma staan, maar ook bij de
jongste raadsverkiezing hadden ver
schillende groeperingen, die wij in
onze eigen raad kennen deze schone
leuze in hun vaandel geschreven
staan.
Nu kan een gemeenteraad in deze
dingen zeer weinig doen. Haar taak
is alleen te zorgen, dat een even
tuele bouwer grond kan krijgen, als
die elders met geld en goede woor
den niet te krijgen is, en het ver
kiezen van de welstandscommissie,
de aesthetica o, gevaarlijk woord
moet bewakenMaar al met al
is dat een toch ook zeer voorname
taak
huurwoning
Onze boze mijnbeer woonde in
een „gemeente-woning".
Door een kleine erfenis daartoe
in staat gesteld, wilde deze man een
droom verwezenlijken, die ieder nor
maal mens vroeger droomde, maar
die de laatste jaren onmogelijk
schijnt te zijn: een eigen huis te be
zitten.
Dies schreef hij naar de gemeente
of hij de woning, die hij van haar
gehuurd had niet kon kopen.
Jawel dat kon, maar dan moest
de hele rij verkocht worden, van nr.
A tot nr. Z. Want zo zijn de voor
schriften. Aangezien zijn buurlui dit
niet wenste, was droom nr. 1 spoe
dig ten einde
grondaankoop
Onze man is toen gaan dromen
van de bouw van een nieuw huis.
Een droom, dat een boze droom zou
blijken.
We schrijven intussen februari
1959. En op een goede dag is onze
man het gemeentehuis op gestapt en
heeft zich laten inlichten over het
hoe en wat van eigen bouw. Hij is
daar beleefd ontvangen, maar veel
wijzer maken kon men hem niet,
want er zou binnenkort een nieuwe
premieregeling komen.
Hoe die er uit zou zien, hadden
de hoge heren uit Den Haag nog niet
verteld
Ja, en wat de grond betrof, daar
kon men hem moeilijk helpen, want
de gemeente had ook niets. Wellicht
dat er in Zuid nog wat vrij kwam,
maar niemand wist bij benadering
te vertellen, hoe duur die zou kos
ten. De ene ambtenaar zei 16, de
andere 14 en nummer drie wist het
niet.
In Oost was niets meer vrij en
buiten het uitbreidingsplan of plan
nen in onderdelen kon men niets
kopen, want dan zat men in land
bouwgrond. Maar men had nog wel
wat adressen van mensen, die wel
licht zouden willen verkopen.
Maar die adressen werden aan
iedere liefhebber gegeven, zodat bij
de betrokkenen waar men nooit
geïnformeerd had of ze wel wilden
verkopen nog al eens mensen aan
de bel hingen. Reden waarom ze
dikwijls minder vriendelijk waren.
De eerste kruisweg was teneinde,
zonder enig resultaat.
Laten we dit lange verhaal kort
maken, de man komt via familie
relaties aan een stukje grond, zo net
op de grens van alle mogelijke plan
nen, en een beetje achteraf, zodat
men hem feitelijk heen liet klun
gelen. Die grond werd gekocht en
toen had het erfenisje al een ge
duchte deuk gehad.
architect
Er moest nu een plan gaan komen
en er moest dus een architect ko
men. Welaan hij nam er een, die hij
kende van zijn werk en vroeg hem
een tekening te maken.
De architect had het druk en het
was april voor dat hij met een te
kening naar wens op tafel kwam.
Precies op dezelfde dag dat de
minister aankondigde de oude pre
mieregeling buiten werking gesteld
te hebben en een nieuwe op stapel
te hebben staan.
Maar de architect was optimis
tisch, hoewel de eerste geluiden uit
Den Haag, die de geboorte van de
nieuwe premieregeling aankondigde
niet bepaald gunstig aan lieten ho
ren. Het huis zou niet groter mogen
zijn dan 400 kubieke meter, met zijn
stichtingskosten onder de 27.000
blijven en een maximum aan slaap
kamers moeten bevatten, want iedere
slaapkamer was goed voor 500
subsidie.
De architect opnieuw aan het te
kenen en de resultaten waren van
wege al die bedden nu niet bepaald
wat onze man altijd gedroomd had.
Maar iedere 500 zijn 500 en de
centen tellen mee. Want nogmaals,
de erfenis had een flinke scheut ge
had door grondaankoop. Maar er
waren geldschieters genoeg.
Toen de lui in de gaten kregen,
dat onze man met bouwplannen liep,
stonden de verzekeringsmensen in
keu voor zijn huis en hij besloot
een hypotheek met levensverzeke
ring te nemen, die weliswaar hoger
uitviel dan hij gedacht had, maar
wie A gezegd heeft, moet ook B zeg
gen. Geld was, (hij moest zonder
dat gebouwd werd, al direct premie
betalen), grond was, een plan was
er, dus nu kon eindelijk begonnen
worden
Wie er kon beginnen, onze man
niet. vWel de architect, die de plan
nen in 5-voud moest indienen bij de
gemeente, die nadat de Welstands
commissie er hun fiat aan gegeven
zou hebben, de plannen door zou
sturen naar de provinciale directie
van Volkshuisvesting voor de pre
mieverlening.
Toen was de opgave een aannemer
te zoeken, die al die schone plannen
zou realiseren tegen de, of liever
nog beneden de vastgestelde prijs
en ook dat was een heel karwei.
Want overal kreeg onze man te ho
ren, dat ze er wel zin in hadden,
mits het werk direct begonnen kon
worden„Maar dat kan nog wel
twee jaren duren
Tenslotte zou er dan één garant
blijven en het binnen de vastgestel
de prijs doen. Zo kon dan rustig ge
wacht worden op de beslissing van
de provinciale directie.
kinken in de kabel
De eerste kink in de kabel was 'n
mededeling van de welstandscom
missie, dat men een en ander liever
anders zou zien.
Hier moest een W.C.-raampje
groter, daar een raampje kleiner
worden en ook de plaatsing van de
achterbouw ontmoette bezwaren.
Een en ander duurde een maand,
voordat het opgelost was en toen
kon het plan dan eindelijk naar
Maastricht.
Intussen zorgde de minister zelf
voor een tweede kink in de kabel,
door zijn mededeling, dat plannen
voor de 22 juni ingediend, nog zou
den worden afgewerkt volgens de
oude regeling, maar een en ander
zou zijn tijd dan nog duren, want
het hele contingent voor 1959 was
reeds overtekend
De planen werden naar Maastricht
gestuurd einde juni, dus onze man
zat weer in de verkeerde boot. Hij
kon al op zijn vingenrs uittellen, dat
hij niet voor 1960 aan de beurt zou
komen en hoe dan de premieregeling
zou zijn, wist geen mens.
Het enigste wat hij intussen won
was een gemeentelijke garantie voor
zijn hypotheek, die vlot de goed
keuring kreeg van Ged. Staten.
Zo werd het 1960 en was een jaar
„bouwen" achter de rug. Het ent
housiasme was danig bekoeld en het
echtpaar, dat schone dromen ge
droomd had van een klein eigen
huisje in Venrays schone dreven,
kreeg nu nachtmerries van de vele,
véle ambtelijke bepalingen, voet
angels en klemmen, die voor de ar
geloze bouwer zo overvloedig en
veelvuldig zijn rondgestrooid. Niet
alleen in Venray, maar overal elders.
nieuwe premieregeling
Het werd febr. 1960 voordat onze
man de nieuwe premieregeling te
horen kreeg. Een premieregeling,
die voor hem ongunstig werkte,
want hij moest, wilde hij op de ge
plande subsidie aanspraak maken,
rigoreus bezuinigen.
Zijn woning moest nl. in de A-
klasse komen, de z.g. goedkope wo
ningen, die de minister in de toe
komst alleéén nog denkt te subsi
diëren. Weer naar de architect, die
intussen zijn schone plannen voor
de vierde of vijfde maal moest in
krimpen en voor wie de lol er al
lang af was.
Gelukkig had de aannemer een
tikkeltje medelijden met onze bou
wer, die zelf ook nog wel het een
en ander er aan kon doen, zodat bij
de zesde tekening ook de aannemer
nogmaals wat aan de prijs deed.
Natuurlijk onder de restrictie, dat
zou de aannemersbond de loonsver
hogingen mogen doorberekenen, dit
dat ook bij onze man zou gebeuren.
Alweer een angstpunt meer!
Na veel slapeloze nachten en nog
gereken bleef onze bouwer net be
neden de A-prijs.
Toen de provinciale directie einde
maart eens kwam informeren met
nette formulieren, wat men nu wel
dacht te doen, kon achter elkaar
het nieuwe plan met de begroting
en de aannemersverklaring naar
Maastricht.
Het leed zou nu wel gauw geleden
zijn. De toeslag werd aangevraagd
(weer 30 neertellen en een bende
formulieren invullen) en het Bemid
delend Orgaan deelde inderdaad na
luttele weken mee, dat gunstig ge
adviseerd was. Het geld zou wel ko
men
haastige spoed
Weken vergingen, maanden ver
gleden, maar onze bouwer hoorde
niets. De plannen gingen van Maas
tricht naar Den Haag, van Den Haag
naar Maastricht, van Maastricht
naar Venray (voor nadere inlichtin
gen over enkele kostenposten) en
dezelfde weg weer retour.
In tegenstelling tot de redacteur
van de Tijd, die aan het bellen ge
bleven is met Den Haag, wat dan
uiteindelijk resultaten heeft gehad,
is onze man nog net zover als bijna
twee jaar geleden.
Het heeft hem dagen en nachten
gekost, zijn architect en aannemer
hebben vele uren overgewerkt en
het resultaat is nul, komma nul
Het heeft hem handenvol geld ge
kost en hij woont nog steeds netjes
in de gemeente-woning, waarvan de
huur intussen alweer gestegen is.
Wanneer onze man bouwt
Geen zinnig mens die het weet.
Misschien nog dit jaar, maar wel
licht het komend jaar, misschien
kan hij op de tweede verjaardag
van zijn bouwaanvrage de eerste
spade in de grond stekenTwee
jaren na datum.
En dat in een land, waarin alle
politieke partijen pretenderen bezits
vorming te bevorderen en particu
liere woningbouwWat daarvan
terecht komt heeft onze man en met
hem tientallen anderen in Venray
en duizenden in den lande onder
vonden.
Het zal allemaal wel nodig zijn.
U, noch ik kunnen en vermogen dit
te beoordelen, maar anderhalf jaar
èn zelfs twee jaren èn torenhoge
stapels formulieren, bepalingen,
waarin advocaten druk werk heb
ben om de zin en de waarde te ach
terhalen, het is te veel van het
goede.
Is het verwonderlijk dat er men
sen, lachen als ze hoge Haagse en
andere heren horen praten over
eigenbouw als het ideaal, dat men
zich stellen moet
EigenbouwEr komen méér
ambtenaren aan te pas, dan er met
selaars aan zullen werken. Er ko
men méér formulieren aan te pas,
dan het behangselpapier wat er in
komt, er komt meer voorbereidings
tijd aan te pas, dan men nodig
heeft om een schouwburg te bou
wen.
Er moet gevraagd, geschooid, ge
bedeld en getelefoneerd worden om
een onnozele 3000 subsidie, die men
intussen allang betaald heeft door
hogere lonen, verlies aan tijd, duur
dere materialen e.d. meer.
Maar de kleine man gaat de lange,
lange weg, van Venray naar Maas
tricht, van Maastricht naar Den
Haag en mag met het petje in de
hand voor honderden bureaux diepe
buigingen maken.
Eigenbouwhet is om je ziek
te lachen als je er niet zo misselijk
van werd.
Grote Missietentoonstelling
en Fancy-Fair
georganiseerd door de
Missienaaikrans van de D.O.
op 5, 6 en 7 november
in San Damiano.
Houdt deze dagen vrij I
kwartjes worden
rijksdaalders
In 1961 zullen 8 miljoen zilveren
rijksdaalders met een nominale
waarde van 20 miljoen gulden wor
den aangemaakt. Het benodigde zil
ver zal onder meer worden verkre
gen door het smelten van 7 miljoen
300.000 gulden aan oude zilveren
kwartjes en 5 miljoen gulden aan
zinken dubbeltjes. Dit blijkt uit de
memorie van toelichting van de mi
nister van Financiën op de begroting
van het Staatsmuntbedrijf.
boeren bestormden
gemeentehuis
Honderden Vlaamse boeren heb
ben dinsdag het gemeentehuis van
het Belgische plaatsje Loenhout
kort en klein geslagen.
Zij protesteren tegen het plaatse
lijke ruilverkavelingsplan, dat het
Belgische departement van land
bouw had ontworpen. Ruim drie
miljoen gulden wilde de Belgische
schatkist steken in deze ruilverka
veling, maar de boeren van Loen
hout vonden, dat het een communis
tisch zaakje was.
Opgeroepen voor een vergadering
over het plan, bestormden zij het
gemeentehuis, sloegen de veldwach
ter bewusteloos en maakten zich
meester van de ruilverkavelings
plannen, die zij triomfantelijk over
het dorpsplein strooiden.
De politie strooide even uitbun
dig met proces-verbalen: wegens
doodsbedreigingen, verstoring van
openbare orde, huisvredebreuk en
smaad aan de politie en schade aan
openbare gebouwen.
in.
Bedrijven, die door de boer zelf
bewerkt worden noemen we een
mansbedrijven. Ook wanneer daar
bij geholpen wordt door vrouw en
of dochter. Het vader-zoon bedrijf
daarentegen wordt tot het twee-
mansbedrijf gerekend.
Wat het produktieplan. aangaat is
er sinds 1948 op de zandgronden een
verandering ontstaan. In de eerste
plaats heeft zich een sterke intensi
vering voltrokken.
Oncter intensivering wordt ver
staan het aanwenden van meer ar
beid en/of kapitaal. Wanneer op een
bedrijf het areaal granen wordt in
gekrompen en de oppervlakte hak-
vruchten wordt utgebreid. Tot de
zeer arbeidsintensieve produkten
rekent men ook de tuingewassen.
De veestapel is na de tweede we
reldoorlog weer op het vooroorlogse
peil gebracht. Het produktieniveau
op de zandgronden lag omstreeks
1957 belangrijk boven dat van voor
de oorlog.
Intensivering is niet iets van de
kleine bedrijven geweest, maar ook
de grote bedrijven hebben niet stil
gezeten. De bedrijfsvoering op de
gemengde zandbedrijven heeft zich
reeds lang toegespitst in de sector
van de veehouderij.
Drie belangrijke onderdelen kun
nen worden genoemd, nl. rundvee,
pluimvee en varkens. Het bouwland
staat geheel of bijna geheel ten
dienste van de veehouderij.
De oppervlakte grasland geeft een
geringe stijging te zien en het bouw
land een daling. Op een aantal klei
ne bedrijven is 't opnemen van tuin
bouw in het produktieplan van grote
betekenis geweest. In de methode
van bedrijfsvoering is eveneens
veel gewijzigd.
Het werktuigenpark is sterk toe
genomen en op de grotere bedrij
ven is het gebruik van de trekker
aanzienlijk toegenomen. Het is ge
bruikelijk te spreken van mechani
satie. Het is bekend, dat deze me
chanisatie met alle bedrijven op
even verantwoorde wijze heeft plaats
gehad.
Er zijn heel wat dure machines
en trekkers aangekocht die zeer
zwaar op het bedrijf drukken. We
kunnen wel spreken van een mode
gril, die gelukkig zijn hoogtepunt
reeds heeft gehad. Mechanisatie is
niet altijd verantwoord en een ver
standige boer zal zich afvragen of
de te maken kosten niet te ver uit
gaan boven de opbrengsten. Steeds
zal het noodzakelijk blijven om te
wikken en te wegen voordat een be
sluit wordt genomen.
Veel boeren hebben na de oorlog
hun bedrijf gemechaniseerd uit bit
tere noodzaak. De arbeidsvoorzie
ning op de boerderij is na de tweede
wereldoorlog in de knel geraakt.
Velen kregen een antipathie tegen
het boerenwerk; ook onder een aan
tal boerenzoons.
Bovendien is de arbeid de laatste
jaren duur geworden, zodat de lo
nen bijzonder zwaar drukken op 't
totale inkomen. We kunnen na de
oorlog wel haast spreken van een
vlucht van de boerderij. Verschil
lende oorzaken zijn aan te geven,
die hiertoe hebben geleid. Er waren,
gezien het grote grondgebrek te veel
krachten in de landbouw werk
zaam. De omstandigheden van de
arbeider in de fabriek zijn de laatste
desennia veel verbeterd. De 48-urige
werkweek leek aantrekkelijk in
vergelijking met de veel langere
werktijden op de boerderij. De so
ciale voorzieningen zijn voor de ar
beider vrij gunstig.
Deze factoren zijn van bepalende
invloed geweest voor het nemen
van een beslissing. Het gevolg hier
van is, dat de mogelijkheid tot het
aantrekken van een knecht of land
arbeider niet goed mogelijk is. De
enigste manier om hierin te voor
zien lag in de mechanisatie of loon
werk.
Hoewel zeer langzaam en moei
zaam is enige vooruitgang in de ar-
beidsrationalisatie te bespeuren. Iets
wat geen financiële offers vraagt
gaat er soms nog minder gemakke
lijk bij de boer in als met dingen
waarmee duizenden guldens gemoeid
zijn. In de praktijk liggen de be
wijzen voor het oprapen.
Lang niet elk bedrijf dat over een
trekker beschikt is overgegaan tot
arbeidsrationalisatie. De toeneming
van de mechanisatie de motorisatie
en de arbeidsrationalisatie heeft de
arbeid van de boer ongetwijfeld ver
licht en de arbeidstijd in geringe
mate bekort.
Het gemiddelde aantal gewerkte
uren per arbeidskracht lag op de
zandgronden in het boekjaar 1958
1959 op 3200 tot 3400. Dit komt neer
op een gemiddelde van 6570 ar
beidsuren per week. In vergelijking
met de fabrieksarbeider ligt dit nog
vrij hoog.
Wanneer binnen enkele jaren de
40-urige werkweek wordt ingevoerd,
komt de arbeidstijd van de boer nog
ongunstiger liggen. Naast de ar-
beidstijverkorting is een stijging van
de opbrengsten te zien. Het mes
heeft dus aan twee kanten gesne
den. Arbeidstijdverkorting mag geen
opbrengstvermindering tot gevolg
hebben.
Opening Boerenleenbank
te Ysselsteyn
Zoals we reeds vorige week aan
kondigden heeft dinsdag jl. de ope
ning plaats gevonden van het nieu
we gebouw der boerenleenbank in
Ysselsteyn. Een gebouw dat nood
zakelijk geworden is door de groei
der bank in de afgelopen jaren.
geschiedenis
In 1944 werd de verbinding met
Venray moeilijk en had de sterk
toegenomen bevolking nog meer dan
vroeger behoefte aan een eigen
plaatselijke Bank.
P. v. Dijck en Fr. Claessens bon
den de kat de bel aan en wisten
met medewerking van H. Jennis-
kens op 24 jan. 1944 een coöperatie
(vereniging mocht niet meer) op te
richten, waardoor de Ysselsteynse
bank een van de weinig coöpera
tieve boerenleenbanken in den lande
is.
Van Dijck werd voorzitter, H. van
Lipzig president. A. Fleurkens werd
benoemd tot kassier, wat hij tot
1957 bleef maar welk ambt hij toen
moest laten schieten omdat de
steeds groeiende taak van zaakvoer
der der LLTB teveel tijd en energie
eiste.
Toen is kassier A. Thielen be
noemd, onder wiens .bewind" dit
nieuwe bankgebouw is klaar geko
men. Tot heden is de boerenleen
bank altijd gevestigd geweest in het
boerenbondsgebouw, maar de steeds
toenemende werkzaamheden, zowel
bij de bond als bij de bank maakten
deze samenwerking ondoenlijk. Een
nieuw bankgebouw is het resultaat
van beider groei.
De groei van de coöp. Boerenleen
bank G.A. te Ysselsteyn manifes
teert zich het beste in enkele cijfers.
Zo bedroeg het ledental bij de op
richting 19, in 1950 was dit 100 en in
I960 bijna 200.
De omzetten van de bank bedroe
gen in 1945 1.700.000 in 1950
5.2 miljoen, in 1956 21 miljoen en in
1959 44 miljoen gulden.
Evenzo ging het met de spaar
gelden. In 1944 130.000, in 1950
555.000 en in 1959 1.709.000, zo
dat per 31 dec. '59 de 1400 inwo
ners van Ysselsteyn 1050 spaarboek
jes hebben bij de Boerenleenbank
wat neerkomt op 1220 per boekje.
De omzetten op lopende rekening
liepen van 470.000, in 1945 op tot
5 miljoen in 1952 en 25 miljoen in
1959, terwijl het aantal lopende rek.
in 1950 bedroeg 54 en in 1959 bijna
220.
In de 16 jaren van haar bestaan
verstrekte de Boerenleenbank te
Ysselsteyn, voor duizenden guldens
voorschotten en credieten. Eind
augustus I960 was er in eigen dorps
gemeenschap 1.220.000 aan voor
schotten uitgeleend, terwijl aan cre
dieten kan worden gedisponeerd
over 600.000.
opening
Nadat er 's morgens een plechtige
H. Mis was opgedragen in de Yssel
steynse kerk, verzamelden zich om
2 uur talrijke gasten in het nieuwe
bankgebouw.
Voorziter van Dijk, heette hen
hartelijk welkom en speciaal pastoor
Janssen, de Burgemeester, het be
stuur van de boerenbond, afgevaar
digden van de Tuinderskring, de
boerinnenbond B.J.T.B. en bestuur-
deren van andere plaatselijke boe
renleenbanken.
Hij wees heel in het kort op de
voorgeschiedenis van deze bouw en
richtte nog een speciaal woord van
dank tot de oud-kassier Fleurkens,
die de moeilijke beginjaren heeft
meegemaakt.
Nadat pastoor Janssen dit riante
gebouw had ingezegend was hij de
eerste die een woord van gelukwens
richtte tot alle Ysselsteynse boeren,
die in eendrachtige samenwerking
zoals zo dikwijls ook dit nieuwe
en fraaie gebouw hadden weten tot
stand te brengen.
Hij sprak de hoop uit dat het niet
alleen zou zorgen voor materieel ge
win maar dat door het materiële
ook het geestelijke leven van Ys
selsteyn verrijkt zou worden, iets
waaraan hij niet twijfelde, gezien 't
verleden.
Dan was het woord aan de direc
teur van de C.C.B. in Eindhoven
Mr. F. Claessens die de taak der
boerenleenbank belichtte in deze
tijd, waarin landbouwcredieten van
zo'n groot belang zijn bij de snelle
evolutie die het boerenbedrijf mee
maakt. Doch daarnaast wees hij te
vens op de spaarmogelijkheden der
banken, die een enorme vlucht ge-
namen hebben. 40% van het in Ne
derland gespaarde kapitaal komt
binnen via de boerenleenbanken.
Ook in Ysselsteyn heeft de plaat
selijke bank goed werk verricht en
zal haar hulp in de toekomst nog
dikwijls ingeroepen worden. Met het
uitspreken van de hoop dat zij
in dit nieuwe gebouw veel zou
kunnen doen voor een nog grootsere
uitbouw van Ysselsteyn, verklaarde
spreker het nieuwe gebouw voor ge
opend.
Burgemeester Janssen was de
eerste die gelukwensen aanbood. Hij
herinnerde er aan hoe 40 jaren ge
leden Ysselsteyn nog onontgonnen
gebied was, maar nu een kerkdorp,
dat er zijn mag. Een kerkdorp waar
men eigen initiatieven weet te ont
wikkelen en niet telkens aanleunt
tegen de overheid, maar moeilijk
heden in eigen kring overwint en
mogelijkheden door samenwerking
weet uit te buiten.
Voorzitter Wismans van de Boe
renbond de gastheer van na-de-
oorlog was de volgende spreker
die gelukwensen aanbood. Geluk
wensen, die hij vergezeld deed gaan
van een prachtig kruisbeeld, als ge
schenk van de grote broer, de LLTB
afdeling.
Dan begon een zeer druk bezochte
receptie, terwijl in de avonduren de
leden van de bank met hun dames
een rijk voorziene koffietafel kregen
aangeboden.
bejaardenverzekering
Zoals bekend zijn de uitkeringen
ingevolge de algemene ouderdoms
wet verhoogd. Naar aanleiding van
deze verhoging zijn er nieuwe gren
zen voor de bejaardenverzekering
bij de ziekenfondsen vastgesteld nl.:
3800 (was voorheen 3590) en
2790 (voorheen ƒ2580). Hieruit
blijkt dus, dat de inkomengrens voor
de bejaardenverzekering is verhoogd
met f 210 zowel voor de ongehuw-
den als voor de gehuwden, terwijl
aan de ongehuwden de toegekende
verhoging ingevolge de a.o.w. 162
bedraagt.
Het is dus mogelijk, dat onge
huwden, die vroeger niet onder de
ziekenfondsverzekering voor bejaar
den vielen, nu wel kunnen worden
ingeschreven, het zit dus in het ver
schil van 162 naar 210 of wel
48 per jaar hogere inkomensgrens.
Raadpleegt nu uw ziekenfonds dus.
afbetaling wordt aan
banden gelegd
De afbetalingsovereenkomsten zijn
meer aan banden gelegd.
Het betreft alle betalingsovereen
komsten omtrent de volgende arti
kelen, waarvan de koopprijs meer
dan 150 bedraagt: voor personen
auto's zal dadelijk 35 pet. betaald
moeten worden, terwijl het reste
rende deel in gelijke termijnen in 24
maanden betaald moet worden;
voor motorrijwielen, bromfietsen en
losse hulpmotoren moet direct 25
pet. worden voldaan en de rest in
18 maanden.
Voor artikelen zoals radiotoestel
len, platenspelers en koelkasten be
draagt de contante betaling 20 pet.,
terwijl 15 pet. vereist is voor stof
zuigers en andere huishoud-arti-
kelen.
zware hoofd- en borstverkoud
heid, diep vastzittend slijm.snuift
en wrijft U weg met
NIEUWS UIT
VENRAY EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
practijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. l. coenen
Hensseniusstraat Telefoon 1878
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
Zondagsdienst Groene Krnis:
Zr. Janssen, Kard. van Rossum-
straat 4, tel. 1504.
jacht op een nozem
De automobilist J, die zondagmor
gen over het Henseniusplein reed
kreeg de schrik van zijn leven, toen
plotseling een brommer de Grote
straat uit kwam schieten en met 'n
sierlijke boog boven op zijn wagen
belandde.
Het Duitse nozempje die de lucht
reis maakte, klaagde aanvankelijk
over innerlijke „Verletzungen" maar
nam de benen toen de politie werd
gewaarschuwd.
Met behulp van andere krijgs
makkers, die zich over de brommer
ontfermt hadden werden vlucht
pogingen ondernomen, maar ze ver
loren het echter van de automobilist,
die dank zij de medewerking van
Venrays jeugd precies wist welke
kanten de heren uitgegaan waren.
Met behulp van de politie werden
de heren ingerekend, die uit Duis
burg bleken te komen. Ze hadden
de nacht van zaterdag op zondag
ergens „gekampeerd" (waar zou ook
nog wel eens een onderzoek waard
zijn) en wisten plotseling van toeten
noch blazen.