K. I. bestaat 10 jaar U, ik en hei verkeer... de politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN I Geestelijk artikel Uit Peel en Maas PM00REN Fees! op het Veulen Zaterdag 3 september 1960 No. 36 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 m ABONNEMENTS- (bulten Venray f 1.60) „Enne stier isteh halve viëstapel" zeggen ze in dees contreien. En zoals gewoonlijk heeft ook dit oude gezegde, een grote kern van waarheid. Een waarheid als een koe, dat kan men beslist op de grote jubileumfokdag, die bij ge legenheid van de LIMBRATO a.s. door de K.I.-vereniging Venray wordt georganiseerd donderdag a.s. op de terreinen van Huize Servatius opmerken. 10 JAREN Een jubileumkeuring ter gelegen heid van het 10-jarig bestaan van de „Vpnrayse" K.I. De doorsnèe-burger vindt het maar een rare bedoening die kunst matige inseminatie. Een ingrijpen in de natuur, die men maar moeilijk kan goedkeuren. Eenzelfde mening had 10 jaren ge leden ook de Venrayse boei-, die ge- gewend was op gezette tijd^i met zijn koe naar de stier te gaanfen die dit „nieuwer wetse gedoe" 'n beetje argwanend bekeek Argwanend ja, maar aan de Maas kant zat men toch wel diep in de put. Want die wandeling naar de stier dat had men intussen wel gemerkt mocht dan goede resul taten hebben, de bijkomstige dingen waren nu niet direct om te zingen. Die stier bleek n.l. een besmettings bron van de eerste orde te zijn. waardoor allerlei ziekten werden overgeplant, die uiteindelijk door minder opbrengst of verwerpen de boer alleen maar dik geld kostten. En daar bekeek men de kunstma tige inseminatie met een ander oog, zoals trouwens ook de boeren uit andere plaatsen, die intussen deze Amerikaanse „uitvinding" in toe passing brachten. Al was het beslist wel zo, dat zeker in het begin nog lang niet alles op rolletjes ging. De boer was pienter genoeg om op zijn vingers uit te tellen, dat met het sperma van een stier nu veel meer koeien bevrucht konden worden en dat goed fokkende stieren heel wat beter benut konden worden. Dat was winstpunt nr 1. FOKVERENIGINGEN Want hoe ging dat vroeger. Daar hadden de boeren de koppen bijeen gestoken en een fokvereniging op gericht. Men kocht een stier of men liet dat door vakmensen doen en dan werd er gefokt. Deed het beest het goed, dan was na verloop van tijd de halve vee stapel familie van elkaar, het geen voor de fokkerij ook weer niet dienstig is. Dan moest die stier op geruimd worden en dat viel ook allemaal weer niet mee Men is toen al gauw aan het cen traliseren gegaan, maar men bleef het probleem houden, dat goed fok kende stieren slechts ten halve be nut konden worden. Óp dat moment ontstond in Ame rika de kunstmatige inseminatie, waarbij dus het sperma van de stier wordt opgevangen, eventueel ver dund en die op een tijdstip dat de boer het gunstigt oordeelt door vak kundige mensen bij de koe wordt geïnsemineerd Dat heeft verschillende voordelen. PRODUCTIEVERHOGING EN INFECTIE-BESTRI JDING Door de verdunning van het sper ma kunnen veel meer koeien van één stier profiteren. Heeft men een goede stier dan is het door de K.I. mogelijk zijn goede hoedanigheden over te brengen op heel wat meer kalveren. Is het dus mogelijk betere koeien te krijgen, krachtig en ge zonde beesten, die een hoge produc tie leveren. Daarnaast is het afgelopen met het besmettingsgevaar, dat een na tuurlijke dekking altijd oplevert. Abortus en infectie-ziekten als ge volg van besmetting door stieren hebben al veel geld gekost. Natuurlijk bestaat het gevaar en dat is de keerzijde van de me- dalje dat slechte eigenschappen van een stier ook sneller verbreid worden. Dat is dan de 100 kalveren proef. De aankoopcommissie heeft een jonge stier gekocht, waarbij na tuurlijk stamboom etc. meer duchtig in ogenschouw is gehouden. Men heeft dus alle goede ver wachtingen van het beest, maar moeder natuur is nu eenmaal gril lig en men moet dus eerst bewijzen hebben. Welnu men gaat met deze jonge stier aan het fokken. Van zijn eerste honderd kalveren wordt echter alles geregistreerd wat er maar op te schrijven valt. Daaruit zijn al zeer nutige conclusies te trekken. In afwachting van de resultaten wordt de stier intussen practisch op non-actief gezet. Is dat kalf een maal opgegroeid en wordt ook moe der, dan wordt weer eens bekeken hoe daar 't verloop van de geboorte was, hoe het is met de melkbaar heid, met de productie enz. enz. Dan is door middel van al deze proeven wel duidelijk uit te maken of die stier inderaad zijn goede eigen schappen ook vererft op zijn nako melingen. Men is dan intussen 5-6 jaren verder en in al die tijd heeft de stier weinig uitgevoerd. Dat kost natuurlijk geld, want dat beest eet niet van de lucht alleen. IntegendeelMen moet dus een behoorlijk spaarpotje hebben, want valt het tegen dan zal hij naar de slager verhuizen. En is de strop dubbelMaar goed, dat moet men over hebben voor een prima fokbeest.. Nu is het logisch, dat een grotere vereniging zich zulke experimenten beter veroorloven kan dan een klei nere en daaruit volgt, dat dus een K.I.-vereniging beter groot dan klein kan zijn. Dat is dan ook de reden waarom men de laatste tijden hoort spreken over een zekere concentra tie. Want men is intussen alweer veel verder. DIEPVRIES Venray heeft in Mia's Paul een stier, die over ongekende fokkwa- liteiten beschikt. Dat sperma wordt dus zeer veel gevraagd en gewoonlijk in die tijden, dat de koeien zo in februari zullen kal veren. Dat is voor de boeren de meest geschikte tijd. Dat houdt dus in, dat er dan veel sperma moet zijn en op andere tijden min der. Men is nu zover, dat men kan invriezen (200 graden onder nul), waardoor een zekere regelmaat verkregen wordt en ook na ver trek of dood van een of andere stier nog steeds door hem gedekt kan worden. Een en ander vraagt echter diepvrieskluizcn, die ook weer beter te betalen zijn dooreen grotere dan een kleinere vereni ging. Zo is dus deze K.I. een instelling geworden, die voor onze boeren van zeer groot belang is. lü jaren zijn verstreken en de resultaten zijn thans zichtbaar.Wat de toe komst brengen zal, dat weet nie mand, maar dat men nog aan een begin staat, daarvan zijn de vak mensen overtuigd. Vakmensen, die de ontwikkeling na tuurlijk nauwgezet bestuderen en ter zijner tijd ongetwijfeld ook hier nieuwe vindingen en nieuwe moge lijkheden van toepassing brengen. Voor het heden is echter belangrijk, dat men in een GROOTS OPGEZETTE SHOW de resultaten laat zien van wat in de afgelopen 10 jaren op het terrein van de rundveefokkerij in deze stre ken door de K.I. is bereikt. Reeds bij het preferent verklaren van Mia's Paul een feit, dat met gouden letters in de geschiedenis van de K.I staat genoteerd is al met de gedachte gespeeld de na oorlogse veestapel van de Venrayse K.I. in een grote show eens naar buiten te laten treden, om zo ieder een de kans te geven de winsten eens te bestuderen. Winsten, die be haald zijn dank zij de goede onder linge samenwerking, die het moge lijk maakte, dat de Venrayse K.I. werd opgericht en waarbij 5500 koeien zijn aangesloten. Ongetwijfeld zal geen enkele boer uit deze streken die kans willen missen en als de weergoden mee werken zal men een druk bezoek kunnen verwachten. De resultaten moge aanleiding zijn, dat dit zeer verantwoordelijke werk nog verder zal worden uitge bouwd en dat ook de komende 10 jaren dergelijke grote successen als de afgelopen jaren zullen mogen brengen RASSENWAAN AL HONDERDEN JAREN OUD De rassenwaan, die wij tegen woordig menen te mogen constate ren, niet alleen bij de koloniserende blanken, maar evenzeer bij de naar onafhankelijkheid strevende zwar ten en bij de Chinezen, die alle blan ken uit hun land verjaagd hebben, is een historisch verschijnsel. De geschiedenis van de Romeinen toont ons, in welke mate deze heren zich superieur voelden aan andere volkeren, die zij barbaren noemden en als slaven naar Rome voerden. En gaan we nog verder terug iri de geschiedenis, dan zien wij ook de rassenwaan bij Egyptenaren, Het- tieten en Perzen. Het rassenpro bleem is een probleem van de mens heid. En nooit zullen we, als we alleen als mens er tegenover staan, tot een oplossing komen. Slechts de H Schrift geeft ons de norm voor een juiste beooi-deling van onze mede mensen, onafhankelijkheid van ras en stam, van volk of natie. De ge schiedenis van de Tien Melaatsen, die genezen werden is in dit op zicht duidelijker dan wat ook. Meestal legt men die geschiedenis uit als een les van dankbaarheid, maar ik geloof, dat Christus die ge beurtenis meer heeft gezien als een les tegen de rassenwaan. Hij voltrok een wonder aan negen Joden en een Samaritaan, doch uitgerekend kwam alleen die Samaritaan, voor wie de Joden zulk een verachting hadden, omdat hij van een andere gods dienstige opvatting was en als We hebben in het verkeer een nieuwe, figuur gekregen, welke de laatste jaren numeriek een aardig woordje meezingt, n.l. de LAND- BOUWTRACTOR. De landbouwtractor is het vehikel, dat onze trouwe nationale viervoe ter heeft verdrongen. De landbouwtractor is derhalve voertuig geworden, dat oorspron kelijk bestemd is om buiten de openbare wegen te worden gebruikt. Het zou dus weinig zin gehad heb ben wettelijke verkeersnormerx ten aanzien van dat voertuig te gaan stellen, ware het niet, dat niet elke landbouwer vanuit zijn schuur ol' stal het te bewerken, veld had op kunnen rijden. De boer moest dus vanaf zijn boerderij via de OPENBARE WEG naar het veld zien te komen visa versa. Men is toen van het stand punt uitgegaan dat voor de land bouwtractor diverse wettelijke for maliteiten achterwege konden blij ven indien met dat voertuig over de OPENBARE weg werd gereden en het de bestemming had om buiten de wegen te worden gebruikt. De bestuurder behoefde geen rij bewijs. er was geen kenteken ver eist, geen kentkenbewijs enz, enz. De grote toename, het misbruik van dit previlegie en niet te ver geten de verschrikkelijke ongeluk ken welke er gebeurden, hebben de wetgever zeer rap genoopt bepaalde eisen te gaan stellen. En op het ogenblik is het met de status van de landbouwtractor en zijn bestuurder zodanig gesteld dat zelfs de politie zich menigmaal ach ter het oor moet krabben alvorerxs men via wetboeken en arresten weet wat wél en wat niet mag. Het is zelfs zo sterk dat men m^t de wet in de hand er nog niet een twee drie uitkomt. Het eist studie, wil men a bout pox-tant kunnen zeggen aan welke eisen de bestuux-ders van deze voer tuigen dienen te voldoen. De landbouwtractor is een nor maal MOTORRIJTUIG. In dit op zicht staat het voertuig gelijk met de snelste personenauto. Dit is be langrijk, aangezien dit in de vooh- i'angsvoorschi'iften bepalend is. Is er dus sprake van VOORRANG, dan is de LANDBOUWTRACTOR z.g. snelverkeer en staat het voer tuig gelijk met elk ander motorrij tuig. De landbouwtractor mag over een weg rijden terwijl het breder, hoger en in combinatie langer is als andere motorrijtuigen mogen zijn. De bestuurder behoeft geen rijbe wijs in zijn bezit te hebben, alsmede allerlei andere ontheffingen, mits dit rijden over de weg plaats vindt ten behoeve van wex-kzaamheden buiten de wegen of landbouwbe drijven. En hier zitten we midden in de moeilijkheden. Wanneer rijdt men nu over de weg- ten behoeve van werkzaamheden buiten de wegen, landbouwbedi'ijven of herstel hier van? Deze redactie is zo sluitend als een grof net. En juist deze dubieuze tekst is ex- mede oorzaak van dat men met tractor en al door de mazexx kx-uipt. Rijdt men met een ploeg of eg naar het veld dan kan een blinde zien ten behoeve waarvan dit ge schiedt. Rijdt men met een lege aanhang wagen over de weg dan kan dat ten behoeve van wex-kzaamheden buiten de wegen zijn. Het KAN ook zijn dat dit ten be hoeve van een a.s. vex-huizing is. voor welk doel U dus die landbouw tractor niet moogt bezigen. Divex-se arresten zijn over dit on derwerp uitgespi-oken en één hier van geeft tenminste aan de x-eeks onbegrijpelijke uitspraken een beet je houvast. „Men moet x*ijden ten behoeve van werkzaamheden buiten de wegen, landbouwbedx-ijven enz. enz. in de meest x-uime zin van het woox-d zien". Zodra Uw karweitje, figuurlijk, ook maar iets naar deze wex-kzaam heden riekt is het rijden buiten de wegen toegestaan. Zijn we er dus uit, dat Uw rijden in deze zin aaxx de gestelde eisen voldoet, dan volgt een reeks bepa lingen welke voor landbouwtx*ac- vreemdeling werd beschouwd, God bedanken. Duidelijk geeft Christus ons de basis aan volgens welke wij perso nen van andex-e rassen moeten be- oox-delen: hun verhouding tegen over God. Welnu, later hebben de Apostelen en met name St. Paulus bevestigd, dat voor God alle rassen gelijk zijn. Daarom kunnen wij maar niet be grijpen, dat er in deze eeuw nog mensen in Zuid-Afx-ika leven b.v. die nota bene op basis van 't Evan gelie tot de conclusie komen, dat er rassenscheiding behoort te bestaan en nog erger dat het blanke ras boven het zwarte verheven is. Dat is het Evangelie te niet doen. De Tien Melaatsen gebieden ons elke vx-eemdeling als onze gelijke te beschouwen en hem als zodanig te behandelen. toren en haar aanverwante broe ders VORKHEFTRUCS e.d. belang rijk zijn. Max. beedte is 2.60 m, max. hoogte is 3.80 m, max. lengte is 10 m, tenzij 't voertuig drie of meer assen heeft in dit geval 11 meter lengte. Indien zij bestaan uit een samen stel van trekker en oplegger mogen zij niet langer zijn dan 14 meter. De afstand van de achterzijde van het voertuig (dus de uiterste achter zijde) tot de achteras, mag niet meer zijn dan 2/3 gedeelte van de wiel basis. De wielbasis is de afstand tussen vóór en achtex-as. Als deze afstand nu 3 meter is mag de afstand van achteras tot achterzijde landbouw- tractor niet meer bedx-agen dan 2 m. In dit geval zou men met een landbouwtractor welke een wiel basis heeft van 9 meter, 6 meter ach ter de achteras uit mogen komen. Dit is echter niet zo. Voor z.g. achterovex-bouw is weliswaar als noi-m 2/3 van de wielbasis genomen, doch dit met een maximum van 5 meter. Indien de achterzijde van de la ding tot achteras 2/3 van de wiel basis of minder bedraagt, behoeven aan de achterzijde van de lading GEEN x-ode vlaggen en bij nacht GEEN rode lamp te zijn bevestigd. Bestaat die lading echter uit delen van langgerekte vorm, of zijn zij schex-p uitstekend, dan wel. Rijdt U met een ploeg, een eg of iets dergelijks, dan dient U overdag aan de scherpe delen een rode vlag te bevestigen. Bij nacht moogt U niet met deze scherp uitstekende delen x-ijden. Ook niet al hangt U dat voorwerp vol rode lampen. Dit was pas het begin van de land- bouwtractormisère. Wij zullen U het vex*volg niet ont houden. van 3 september 1910 Onze vroegere dorpsgenoot, Pater E. Oudenhoven, missionaris in Suriname is benoemd tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau. Over onze paardentram lezén we het volgende ingezonden stuk. Bij de operxing van de tramlijn werden door de Raad de halten vastgesteld. Hieraan is nooit de hand gehouden. Overal en ten alle tijden werd gestopt, totdat sinds enige tijd de tram voor reizigers in de Paters- en Grotestraat niet meer stopt. Voor mannen moge dat minder zijn, voor vrouwen is 't lastig, zelfs gevaarlijk. Ik zeg voor vrouwen, want ik heb gezien, dat men voor een mevrouw stopte, doch voor een gewone vrouw maar doorreed. De paarden lijden veel van het dikwijls stoppen zegt men, doch ze zullen van een vrouw toch niet meer lijden dan een mevrouw. Doen de koetsiers dit op eigen houtje of op last van hoger hand? Daar 't publiek er aan gewend is overal op te kun nen stappen, zou 'n bekendmaking in Peel en Maas niet overbodig zijn, waar wel en niet gestopt wordt. In de Bux-gerlijke Stand kwa men 5 sterfgevallen voor, waax-bij 4 van kinderen beneden 2 jaren! van 7 september 1935 Ingevolge de Bouwverordening wex-d vex-gunning verleend aan het Kex-kbestuur te Oostrum tot het bouwen van een kerkruimte en rec- tox-aatswoning; aan H. Huisman, Heide, tot het bouwen van een woonhuis met stal ling; aan R. Vervuurt te Deux-ne tot het bouwen van een woonhuis met kan toor te Oostrum. Donderdag zal te Oostrum een modex-n ingerichte en van de nieuw ste machines voorziene slagerij wor den geopend door de heer Gerard Lemmens. Met ingang van 1 oktober heeft de Z.E. Heer Pastoor H. Wismans, oud-Venrayenaax\ thans pastoor te Sevenum, ontslag aangevraagd. Hij werd in 1874 te Venray geboren. o)l« \>erz«ftsrin§«n ftypotfietan fmancferin^ca JULIANASINGEL41 •tekf. 1061 (K4780) VOOR EEN MODERN TELEVISIETOESTEL EN VAKKUNDIGE RLHBT5ING- .ZORGT Op het Veulen werd maandag jl. door Rector Geux-ts een plechtige H Mis opgedx-agen tot dankbaarheid voor een wel zeer bijzondere ge- beux-tenis. Daar vierden n.l. twee gebr. Nabuurs een zilvex-en klooster- feest. Broeder Josué, 47 jaren oud, her dacht zijn zilvex-en professiefeest. Hij is evenals zijn broer broeder van de Witte Patex-s van Boxtel. Op 19-jarige leeftijd is hij bij deze congx-egatie ingetreden en werd in 1933 als zodanig gekleed in Algiers. Jaren is deze eenvoudige broeder werkzaam geweest in Algiers en 9 jaren in Tunis. Toen werd hij over geplaatst naar Katanga, de plaats in Belgisch Kongo, waar thans zo veel over te doen is. Hij is hier hoofd van een groot veebedrijf, dat o.m. het gx-oot seminarie van Bel gisch Kongo van vlees voorziet. Daarnaast is hij ook nog bouwer, want de kathedx-aal van Limono is door hem met behulp van zeer pri mitieve hulpmiddelen gebouwd ge worden. Gevraagd naar de politieke toe standen in het Kongo-gebied is Bx-oeder Josué vx-ij tex-ughoudend, al blijkt wel uit gesprekken, dat hij de negers aldaar op een kleine uitzondering na nog lang niet rijp acht voor zelfbestuur. Iets wat de feiten ook wel bewezen hebben. Zijn bx-oer, Broeder Servatius. thans 48 jaren, heeft het voorbeeld van broeder Josué enkele jaren la ter gevolgd en is door zijn overste naar Frans West-Afrika gezonden, dat ook pas onafhankelijk is ge worden. Broeder Servatius is in die contreien voor al bekend als aan nemer. Een hele rij foto's zijn ge tuigenissen, dat hij wat kerken en scholenbouw betreft zijn mannetje weet te staan. Sinds 1955 wist deze broeder 2 kerken te bouwen van 3000 zitplaat sen ieder, 2 van 2000 zitplaatsen en tenslote nog een kapel. Meer den 20 3-klassige scholen verrezen in die tijd onder zijn leiding. Een formida bel aantal, ook al als men bedenkt, dat de betonblokken, waaruit ze worden opgebouwd ook zelf moeten worden gemaakt. Bx-oeder Servatius, die in verband met het vrij slechte klimaat om de 5 jaren naar huis mag, op vacantie, kon nu wat vroeger gaan om ook zijn broer te treffen, die om de 7 jaren naar huis komt. Viert de een zijn zilveren profes siefeest, de andere viex-de zijn zil vex-en inkledingsfeest. Bij de feeste lijkheden op het Veulen was o.a. ook aanwezig Zuster Hermini. Na buurs, die hoofd is van de BLO te Veghel en van haar overste verlof gekx-egen had ook op het ouderlijk huis aanwezig te mogen zijn bij deze feestelijkheden. Met ineengestrengelde pinken slenterden de gelieven langs de wal len in Gennep. Waar eens de vijan den ontvangen werden met ketels kokend water en brandende pek kransen lispelden zij woorden van liefde en eeuwige trouw. De geschiedkundige ontwikkeling van onze oude vestigsteden is zo danig geweest, dat wijze voor vaderen de oude bolwerken hebben omgetoverd tot paradijselijke plant soenen waarin het, naar elkeen weet, goed minnekozen is. De stedebouwkundigen en de his torici mogen daar over mopperen zoveel zij willen; als zij zich hun jeugd herinneren zullen zij zich stil houden. Deze beide gelieven met hun in eengestrengelde pinken slentex-den voort naar een dergelijk oord van rust. Het geruis van haar petticoat klonk hem in de oren als het lief lijk gelispel van een zilveren water valletje bij een bergmeer. Boven hun hoofden flonkerde de sterrenhemel zoals hij eeuwen lang boven verliefde paren heeft geflon kerd. Wat wij aan surrogaat-hemel lichamen naar boven schieten mag op het totaal eigenlijk geen naam hebben. In elk geval dachten deze twee daar nu niet aan. Zij zagen de sterren en zij zagen de maan. en op het gras gezeten za gen zij elkaax's ogen. Geen van bei den sprak, maar in haar donkere kijkers zag hij diep de vochtige weerschijn van het stille licht aan de avondhemel. Op deze wijze zetten zij de con- vex-satie enige tijd voort. Daarna ging de torenklok slaan. Zuchtend nam hij haar pink weer ter hand en keux-ig in de pas slenterden zij naar haar ouderlijke woning. In deze woning had zich inmid dels datgene voltrokken, dat de jon geman tenslotte voor de rechter bracht. Daar was n.l. een verstoox-de vader, die met één oog naar het beeldscherm, met het andex-e even wel naar de klok keek. Op derge lijke momenten kunnen vaders zich plotseling bewust worden van een grote vex-antwoox-delijkheid. Terwijl de jonkman de pink van de dochter omklemde, greep de vader de deux-knop. In gestx-ekte draf spoedde hij zich naar de wal waar hij de plekjes wist die onze zorgzame vadex-en daar hebben ge wrocht. En terwijl de takken van de seringen het jonge paar wee moedig nawuifden stapte de ver stoorde vader voort alsof hij de trein moest halen. Hij had geen oog voor het bleke sterrenlicht en het intiem gekir van voorbijgaande paren kon zijn woede slechts ver groten Het noodlot wilde, dat de ont moeting plaats greep op een straat hoek, dat wil zeggen volkomen on verhoeds, zonder dat de een de an der had zien naderen. Psychologisch bezien werd daax-door de schok aan merkelijk vergroot. De vader was buiten adem van het rennen, de beide jongeren van schrik. Zij ble ven staan alsof hun pinken aan el kander wai'en gevx-oren. De vader greep zijn dochter beet alsof zij een kopje was, dat hij tij dens de afwas had laten vallen en dat nog op het nippertje werd gered. „Hoe dux-f je!" siste hij de be dremmelde knaap toe. Zij sprak niet. En met lede ogen zag de jonge ling hoe pa haar beetpakte en niet zich voertle als zijn persoonlijk eigendom. Pa was juist begonnen aan een opvoedkundige uiteenzetting, die echter op deze wijze niet in de leer boeken der pedagogie voorkomt. Toen hoorde hij achter zich snelle voetstappen. Terwijl hij omkeek zag hij in een flits hoe de jongeman zijn dochter het handtasje ontrukte, zich ijlings uit de voeten maakte, en voor een verlicht winkelx-aam in het tasje ging gx-aaien. Dit was de bom die de vader deed barsten. Hij rende naar de knaap. Deze keerde zich om en gaf pa een dreun__op het linkeroog, zoals dat in vaktermen heet. Ex- volgden nog enkele dreunen, waarvan ik u de vaktex-men niet kan noemen. Daax-op snelde de knaap heen, het handtasje op de stoep ach terlatend. „Hoe kom je zo gek?" vroeg de officier toen de jongen voor het hekje moest komen „Ik had haar eeix suikerzakje ge geven", was het antwoord. „Toen die pa kwam dacht ik; nou is alles uit. Ik moet mijn suikerzakje terug!., De i-echter knikte begx-ijpend. Tien gulden boete, zei hij. SUIKERBIETENAREAAL WORDT NOG STEEDS OMVANGRIJKER Het jaar 1959 zal in het bijzonder bij de suikerbietentelers in de her innering bewaard blijven door de ongekende di-oge en warme zomei-, die een zeer slechte suikerbieten-" opbrengst ten gevolge had. In Lim burg bedroeg de oogst slechts de helft van een normaal jaar. De totale oppervlakte suikerbieten bedx-oeg 4836.81 ha. In 1958 was dit 4063.12 ha, een stijging van ca 16 px-ocent. De 3 monsternemingen in Limbui-g op 27 juli, 10 en 24 aug. wezen een op brengst aan van resp. gemiddeld 198, 294 en 374 gram per biet tegen 503, 691 en 815 gram in de andex-e gebieden van Nedex-land. Het aantal leden gaf een stijging te zien van 4870 naar 5363. De met suikerbieten bezaaide op pervlakte werd in het afgelopen jaar wederom belangrijk uitgebreid, nl. van 81.007 ha in 1958 tot 92.979 ha in 1959. Een toename dus van 11.972 ha of 15 procent. In 1958 bedx-oeg de meex-der uit zaai 1696 ha of i-uim 25 procent, zo dat in 2 jaren het bietenareaal in Nederland met i"ond 28.500 ha of 44 procent is toegenomen. Het suikergehalte bereikte in 1959 een hoogte welke de laatste jaren niet meer bereikbaar scheen, nl. 17,5 procent tegen gemiddeld 15.68 pro- eent in de voorgaande 5 jaren. De in Nedex-land uit de bieten- oogst 1959 geproduceerde hoeveel heid witsuiker bedx*oeg slechts 459.519 ton tegenover een geprodu ceerde hoeveelheid van 529.731 ton in 1958. De binnenlandse consumptie die ■voor het suikerjaar 1957-1958 -op ca 444.000 ton en voor 1958-1959 op rond 452.000 ton werd berekend, zal naar verwacht voor de periode 1 okt. 1959-30 sept. 1960 weer een toename van ca 2 px-ocent te zien geven, over eenkomstig de bevolkingsaanwas en dan omstreeks 460.000 ton bedragen. De garantiepi-ijs bietwortelsuiker- cogst 1959 werd vastgesteld op 61 per 100 kg witsuiker.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1