K. I. bestaat 10 jaar
U, ik en hei verkeer...
de politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
I
Geestelijk artikel
Uit Peel en Maas
PM00REN
Fees! op het Veulen
Zaterdag 3 september 1960 No. 36
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52
m ABONNEMENTS-
(bulten Venray f 1.60)
„Enne stier isteh halve viëstapel"
zeggen ze in dees contreien. En
zoals gewoonlijk heeft ook dit
oude gezegde, een grote kern van
waarheid. Een waarheid als een
koe, dat kan men beslist op de
grote jubileumfokdag, die bij ge
legenheid van de LIMBRATO a.s.
door de K.I.-vereniging Venray
wordt georganiseerd donderdag
a.s. op de terreinen van Huize
Servatius opmerken.
10 JAREN
Een jubileumkeuring ter gelegen
heid van het 10-jarig bestaan van
de „Vpnrayse" K.I.
De doorsnèe-burger vindt het
maar een rare bedoening die kunst
matige inseminatie. Een ingrijpen in
de natuur, die men maar moeilijk
kan goedkeuren.
Eenzelfde mening had 10 jaren ge
leden ook de Venrayse boei-, die ge-
gewend was op gezette tijd^i met
zijn koe naar de stier te gaanfen die
dit „nieuwer wetse gedoe" 'n beetje
argwanend bekeek
Argwanend ja, maar aan de Maas
kant zat men toch wel diep in de
put. Want die wandeling naar de
stier dat had men intussen wel
gemerkt mocht dan goede resul
taten hebben, de bijkomstige dingen
waren nu niet direct om te zingen.
Die stier bleek n.l. een besmettings
bron van de eerste orde te zijn.
waardoor allerlei ziekten werden
overgeplant, die uiteindelijk door
minder opbrengst of verwerpen de
boer alleen maar dik geld kostten.
En daar bekeek men de kunstma
tige inseminatie met een ander oog,
zoals trouwens ook de boeren uit
andere plaatsen, die intussen deze
Amerikaanse „uitvinding" in toe
passing brachten. Al was het beslist
wel zo, dat zeker in het begin nog
lang niet alles op rolletjes ging. De
boer was pienter genoeg om op zijn
vingers uit te tellen, dat met het
sperma van een stier nu veel meer
koeien bevrucht konden worden en
dat goed fokkende stieren heel wat
beter benut konden worden. Dat was
winstpunt nr 1.
FOKVERENIGINGEN
Want hoe ging dat vroeger. Daar
hadden de boeren de koppen bijeen
gestoken en een fokvereniging op
gericht. Men kocht een stier of men
liet dat door vakmensen doen en
dan werd er gefokt.
Deed het beest het goed, dan was
na verloop van tijd de halve vee
stapel familie van elkaar, het
geen voor de fokkerij ook weer niet
dienstig is. Dan moest die stier op
geruimd worden en dat viel ook
allemaal weer niet mee
Men is toen al gauw aan het cen
traliseren gegaan, maar men bleef
het probleem houden, dat goed fok
kende stieren slechts ten halve be
nut konden worden.
Óp dat moment ontstond in Ame
rika de kunstmatige inseminatie,
waarbij dus het sperma van de stier
wordt opgevangen, eventueel ver
dund en die op een tijdstip dat de
boer het gunstigt oordeelt door vak
kundige mensen bij de koe wordt
geïnsemineerd
Dat heeft verschillende voordelen.
PRODUCTIEVERHOGING EN
INFECTIE-BESTRI JDING
Door de verdunning van het sper
ma kunnen veel meer koeien van
één stier profiteren. Heeft men een
goede stier dan is het door de K.I.
mogelijk zijn goede hoedanigheden
over te brengen op heel wat meer
kalveren. Is het dus mogelijk betere
koeien te krijgen, krachtig en ge
zonde beesten, die een hoge produc
tie leveren.
Daarnaast is het afgelopen met
het besmettingsgevaar, dat een na
tuurlijke dekking altijd oplevert.
Abortus en infectie-ziekten als ge
volg van besmetting door stieren
hebben al veel geld gekost.
Natuurlijk bestaat het gevaar
en dat is de keerzijde van de me-
dalje dat slechte eigenschappen
van een stier ook sneller verbreid
worden. Dat is dan de 100 kalveren
proef. De aankoopcommissie heeft
een jonge stier gekocht, waarbij na
tuurlijk stamboom etc. meer duchtig
in ogenschouw is gehouden.
Men heeft dus alle goede ver
wachtingen van het beest, maar
moeder natuur is nu eenmaal gril
lig en men moet dus eerst bewijzen
hebben.
Welnu men gaat met deze jonge
stier aan het fokken. Van zijn eerste
honderd kalveren wordt echter alles
geregistreerd wat er maar op te
schrijven valt. Daaruit zijn al zeer
nutige conclusies te trekken.
In afwachting van de resultaten
wordt de stier intussen practisch op
non-actief gezet. Is dat kalf een
maal opgegroeid en wordt ook moe
der, dan wordt weer eens bekeken
hoe daar 't verloop van de geboorte
was, hoe het is met de melkbaar
heid, met de productie enz. enz. Dan
is door middel van al deze proeven
wel duidelijk uit te maken of die
stier inderaad zijn goede eigen
schappen ook vererft op zijn nako
melingen. Men is dan intussen 5-6
jaren verder en in al die tijd heeft
de stier weinig uitgevoerd.
Dat kost natuurlijk geld, want dat
beest eet niet van de lucht alleen.
IntegendeelMen moet dus een
behoorlijk spaarpotje hebben, want
valt het tegen dan zal hij naar de
slager verhuizen. En is de strop
dubbelMaar goed, dat moet
men over hebben voor een prima
fokbeest..
Nu is het logisch, dat een grotere
vereniging zich zulke experimenten
beter veroorloven kan dan een klei
nere en daaruit volgt, dat dus een
K.I.-vereniging beter groot dan klein
kan zijn. Dat is dan ook de reden
waarom men de laatste tijden hoort
spreken over een zekere concentra
tie. Want men is intussen alweer
veel verder.
DIEPVRIES
Venray heeft in Mia's Paul een
stier, die over ongekende fokkwa-
liteiten beschikt. Dat sperma
wordt dus zeer veel gevraagd en
gewoonlijk in die tijden, dat de
koeien zo in februari zullen kal
veren. Dat is voor de boeren de
meest geschikte tijd. Dat houdt
dus in, dat er dan veel sperma
moet zijn en op andere tijden min
der. Men is nu zover, dat men kan
invriezen (200 graden onder nul),
waardoor een zekere regelmaat
verkregen wordt en ook na ver
trek of dood van een of andere
stier nog steeds door hem gedekt
kan worden. Een en ander vraagt
echter diepvrieskluizcn, die ook
weer beter te betalen zijn dooreen
grotere dan een kleinere vereni
ging.
Zo is dus deze K.I. een instelling
geworden, die voor onze boeren van
zeer groot belang is. lü jaren zijn
verstreken en de resultaten zijn
thans zichtbaar.Wat de toe
komst brengen zal, dat weet nie
mand, maar dat men nog aan een
begin staat, daarvan zijn de vak
mensen overtuigd.
Vakmensen, die de ontwikkeling na
tuurlijk nauwgezet bestuderen en ter
zijner tijd ongetwijfeld ook hier
nieuwe vindingen en nieuwe moge
lijkheden van toepassing brengen.
Voor het heden is echter belangrijk,
dat men in een
GROOTS OPGEZETTE SHOW
de resultaten laat zien van wat in
de afgelopen 10 jaren op het terrein
van de rundveefokkerij in deze stre
ken door de K.I. is bereikt.
Reeds bij het preferent verklaren
van Mia's Paul een feit, dat met
gouden letters in de geschiedenis
van de K.I staat genoteerd is al
met de gedachte gespeeld de na
oorlogse veestapel van de Venrayse
K.I. in een grote show eens naar
buiten te laten treden, om zo ieder
een de kans te geven de winsten
eens te bestuderen. Winsten, die be
haald zijn dank zij de goede onder
linge samenwerking, die het moge
lijk maakte, dat de Venrayse K.I.
werd opgericht en waarbij 5500
koeien zijn aangesloten.
Ongetwijfeld zal geen enkele boer
uit deze streken die kans willen
missen en als de weergoden mee
werken zal men een druk bezoek
kunnen verwachten.
De resultaten moge aanleiding
zijn, dat dit zeer verantwoordelijke
werk nog verder zal worden uitge
bouwd en dat ook de komende 10
jaren dergelijke grote successen als
de afgelopen jaren zullen mogen
brengen
RASSENWAAN AL HONDERDEN
JAREN OUD
De rassenwaan, die wij tegen
woordig menen te mogen constate
ren, niet alleen bij de koloniserende
blanken, maar evenzeer bij de naar
onafhankelijkheid strevende zwar
ten en bij de Chinezen, die alle blan
ken uit hun land verjaagd hebben,
is een historisch verschijnsel.
De geschiedenis van de Romeinen
toont ons, in welke mate deze heren
zich superieur voelden aan andere
volkeren, die zij barbaren noemden
en als slaven naar Rome voerden.
En gaan we nog verder terug iri
de geschiedenis, dan zien wij ook de
rassenwaan bij Egyptenaren, Het-
tieten en Perzen. Het rassenpro
bleem is een probleem van de mens
heid.
En nooit zullen we, als we alleen
als mens er tegenover staan, tot een
oplossing komen. Slechts de H
Schrift geeft ons de norm voor een
juiste beooi-deling van onze mede
mensen, onafhankelijkheid van ras
en stam, van volk of natie. De ge
schiedenis van de Tien Melaatsen,
die genezen werden is in dit op
zicht duidelijker dan wat ook.
Meestal legt men die geschiedenis
uit als een les van dankbaarheid,
maar ik geloof, dat Christus die ge
beurtenis meer heeft gezien als een
les tegen de rassenwaan. Hij voltrok
een wonder aan negen Joden en een
Samaritaan, doch uitgerekend kwam
alleen die Samaritaan, voor wie de
Joden zulk een verachting hadden,
omdat hij van een andere gods
dienstige opvatting was en als
We hebben in het verkeer een
nieuwe, figuur gekregen, welke de
laatste jaren numeriek een aardig
woordje meezingt, n.l. de LAND-
BOUWTRACTOR.
De landbouwtractor is het vehikel,
dat onze trouwe nationale viervoe
ter heeft verdrongen.
De landbouwtractor is derhalve
voertuig geworden, dat oorspron
kelijk bestemd is om buiten de
openbare wegen te worden gebruikt.
Het zou dus weinig zin gehad heb
ben wettelijke verkeersnormerx ten
aanzien van dat voertuig te gaan
stellen, ware het niet, dat niet elke
landbouwer vanuit zijn schuur ol'
stal het te bewerken, veld had op
kunnen rijden.
De boer moest dus vanaf zijn
boerderij via de OPENBARE WEG
naar het veld zien te komen visa
versa. Men is toen van het stand
punt uitgegaan dat voor de land
bouwtractor diverse wettelijke for
maliteiten achterwege konden blij
ven indien met dat voertuig over de
OPENBARE weg werd gereden en
het de bestemming had om buiten
de wegen te worden gebruikt.
De bestuurder behoefde geen rij
bewijs. er was geen kenteken ver
eist, geen kentkenbewijs enz, enz.
De grote toename, het misbruik
van dit previlegie en niet te ver
geten de verschrikkelijke ongeluk
ken welke er gebeurden, hebben de
wetgever zeer rap genoopt bepaalde
eisen te gaan stellen.
En op het ogenblik is het met de
status van de landbouwtractor en
zijn bestuurder zodanig gesteld dat
zelfs de politie zich menigmaal ach
ter het oor moet krabben alvorerxs
men via wetboeken en arresten
weet wat wél en wat niet mag. Het
is zelfs zo sterk dat men m^t de wet
in de hand er nog niet een twee drie
uitkomt.
Het eist studie, wil men a bout
pox-tant kunnen zeggen aan welke
eisen de bestuux-ders van deze voer
tuigen dienen te voldoen.
De landbouwtractor is een nor
maal MOTORRIJTUIG. In dit op
zicht staat het voertuig gelijk met
de snelste personenauto. Dit is be
langrijk, aangezien dit in de vooh-
i'angsvoorschi'iften bepalend is.
Is er dus sprake van VOORRANG,
dan is de LANDBOUWTRACTOR
z.g. snelverkeer en staat het voer
tuig gelijk met elk ander motorrij
tuig. De landbouwtractor mag over
een weg rijden terwijl het breder,
hoger en in combinatie langer is als
andere motorrijtuigen mogen zijn.
De bestuurder behoeft geen rijbe
wijs in zijn bezit te hebben, alsmede
allerlei andere ontheffingen, mits
dit rijden over de weg plaats vindt
ten behoeve van wex-kzaamheden
buiten de wegen of landbouwbe
drijven.
En hier zitten we midden in de
moeilijkheden. Wanneer rijdt men
nu over de weg- ten behoeve van
werkzaamheden buiten de wegen,
landbouwbedi'ijven of herstel hier
van? Deze redactie is zo sluitend als
een grof net.
En juist deze dubieuze tekst is ex-
mede oorzaak van dat men met
tractor en al door de mazexx kx-uipt.
Rijdt men met een ploeg of eg
naar het veld dan kan een blinde
zien ten behoeve waarvan dit ge
schiedt.
Rijdt men met een lege aanhang
wagen over de weg dan kan dat ten
behoeve van wex-kzaamheden buiten
de wegen zijn.
Het KAN ook zijn dat dit ten be
hoeve van een a.s. vex-huizing is.
voor welk doel U dus die landbouw
tractor niet moogt bezigen.
Divex-se arresten zijn over dit on
derwerp uitgespi-oken en één hier
van geeft tenminste aan de x-eeks
onbegrijpelijke uitspraken een beet
je houvast.
„Men moet x*ijden ten behoeve van
werkzaamheden buiten de wegen,
landbouwbedx-ijven enz. enz. in de
meest x-uime zin van het woox-d
zien".
Zodra Uw karweitje, figuurlijk,
ook maar iets naar deze wex-kzaam
heden riekt is het rijden buiten de
wegen toegestaan.
Zijn we er dus uit, dat Uw rijden
in deze zin aaxx de gestelde eisen
voldoet, dan volgt een reeks bepa
lingen welke voor landbouwtx*ac-
vreemdeling werd beschouwd, God
bedanken.
Duidelijk geeft Christus ons de
basis aan volgens welke wij perso
nen van andex-e rassen moeten be-
oox-delen: hun verhouding tegen
over God. Welnu, later hebben de
Apostelen en met name St. Paulus
bevestigd, dat voor God alle rassen
gelijk zijn.
Daarom kunnen wij maar niet be
grijpen, dat er in deze eeuw nog
mensen in Zuid-Afx-ika leven b.v.
die nota bene op basis van 't Evan
gelie tot de conclusie komen, dat er
rassenscheiding behoort te bestaan
en nog erger dat het blanke
ras boven het zwarte verheven is.
Dat is het Evangelie te niet doen.
De Tien Melaatsen gebieden ons
elke vx-eemdeling als onze gelijke te
beschouwen en hem als zodanig te
behandelen.
toren en haar aanverwante broe
ders VORKHEFTRUCS e.d. belang
rijk zijn.
Max. beedte is 2.60 m, max. hoogte
is 3.80 m, max. lengte is 10 m, tenzij
't voertuig drie of meer assen heeft
in dit geval 11 meter lengte.
Indien zij bestaan uit een samen
stel van trekker en oplegger mogen
zij niet langer zijn dan 14 meter.
De afstand van de achterzijde van
het voertuig (dus de uiterste achter
zijde) tot de achteras, mag niet meer
zijn dan 2/3 gedeelte van de wiel
basis.
De wielbasis is de afstand tussen
vóór en achtex-as. Als deze afstand
nu 3 meter is mag de afstand van
achteras tot achterzijde landbouw-
tractor niet meer bedx-agen dan 2 m.
In dit geval zou men met een
landbouwtractor welke een wiel
basis heeft van 9 meter, 6 meter ach
ter de achteras uit mogen komen.
Dit is echter niet zo. Voor z.g.
achterovex-bouw is weliswaar als
noi-m 2/3 van de wielbasis genomen,
doch dit met een maximum van 5
meter.
Indien de achterzijde van de la
ding tot achteras 2/3 van de wiel
basis of minder bedraagt, behoeven
aan de achterzijde van de lading
GEEN x-ode vlaggen en bij nacht
GEEN rode lamp te zijn bevestigd.
Bestaat die lading echter uit delen
van langgerekte vorm, of zijn zij
schex-p uitstekend, dan wel.
Rijdt U met een ploeg, een eg of
iets dergelijks, dan dient U overdag
aan de scherpe delen een rode vlag
te bevestigen.
Bij nacht moogt U niet met deze
scherp uitstekende delen x-ijden. Ook
niet al hangt U dat voorwerp vol
rode lampen.
Dit was pas het begin van de land-
bouwtractormisère.
Wij zullen U het vex*volg niet ont
houden.
van 3 september 1910
Onze vroegere dorpsgenoot,
Pater E. Oudenhoven, missionaris
in Suriname is benoemd tot Ridder
in de orde van Oranje-Nassau.
Over onze paardentram lezén
we het volgende ingezonden stuk.
Bij de operxing van de tramlijn
werden door de Raad de halten
vastgesteld. Hieraan is nooit de
hand gehouden. Overal en ten alle
tijden werd gestopt, totdat sinds
enige tijd de tram voor reizigers
in de Paters- en Grotestraat niet
meer stopt. Voor mannen moge
dat minder zijn, voor vrouwen is 't
lastig, zelfs gevaarlijk. Ik zeg voor
vrouwen, want ik heb gezien, dat
men voor een mevrouw stopte,
doch voor een gewone vrouw
maar doorreed. De paarden lijden
veel van het dikwijls stoppen zegt
men, doch ze zullen van een
vrouw toch niet meer lijden dan
een mevrouw. Doen de koetsiers
dit op eigen houtje of op last van
hoger hand? Daar 't publiek er
aan gewend is overal op te kun
nen stappen, zou 'n bekendmaking
in Peel en Maas niet overbodig
zijn, waar wel en niet gestopt
wordt.
In de Bux-gerlijke Stand kwa
men 5 sterfgevallen voor, waax-bij
4 van kinderen beneden 2 jaren!
van 7 september 1935
Ingevolge de Bouwverordening
wex-d vex-gunning verleend aan het
Kex-kbestuur te Oostrum tot het
bouwen van een kerkruimte en rec-
tox-aatswoning;
aan H. Huisman, Heide, tot het
bouwen van een woonhuis met stal
ling;
aan R. Vervuurt te Deux-ne tot het
bouwen van een woonhuis met kan
toor te Oostrum.
Donderdag zal te Oostrum een
modex-n ingerichte en van de nieuw
ste machines voorziene slagerij wor
den geopend door de heer Gerard
Lemmens.
Met ingang van 1 oktober heeft
de Z.E. Heer Pastoor H. Wismans,
oud-Venrayenaax\ thans pastoor te
Sevenum, ontslag aangevraagd. Hij
werd in 1874 te Venray geboren.
o)l« \>erz«ftsrin§«n
ftypotfietan
fmancferin^ca
JULIANASINGEL41 •tekf. 1061 (K4780)
VOOR EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
EN VAKKUNDIGE
RLHBT5ING- .ZORGT
Op het Veulen werd maandag jl.
door Rector Geux-ts een plechtige
H Mis opgedx-agen tot dankbaarheid
voor een wel zeer bijzondere ge-
beux-tenis. Daar vierden n.l. twee
gebr. Nabuurs een zilvex-en klooster-
feest.
Broeder Josué, 47 jaren oud, her
dacht zijn zilvex-en professiefeest. Hij
is evenals zijn broer broeder van de
Witte Patex-s van Boxtel.
Op 19-jarige leeftijd is hij bij deze
congx-egatie ingetreden en werd in
1933 als zodanig gekleed in Algiers.
Jaren is deze eenvoudige broeder
werkzaam geweest in Algiers en 9
jaren in Tunis. Toen werd hij over
geplaatst naar Katanga, de plaats
in Belgisch Kongo, waar thans zo
veel over te doen is. Hij is hier
hoofd van een groot veebedrijf, dat
o.m. het gx-oot seminarie van Bel
gisch Kongo van vlees voorziet.
Daarnaast is hij ook nog bouwer,
want de kathedx-aal van Limono is
door hem met behulp van zeer pri
mitieve hulpmiddelen gebouwd ge
worden.
Gevraagd naar de politieke toe
standen in het Kongo-gebied is
Bx-oeder Josué vx-ij tex-ughoudend, al
blijkt wel uit gesprekken, dat hij
de negers aldaar op een kleine
uitzondering na nog lang niet rijp
acht voor zelfbestuur. Iets wat de
feiten ook wel bewezen hebben.
Zijn bx-oer, Broeder Servatius.
thans 48 jaren, heeft het voorbeeld
van broeder Josué enkele jaren la
ter gevolgd en is door zijn overste
naar Frans West-Afrika gezonden,
dat ook pas onafhankelijk is ge
worden. Broeder Servatius is in die
contreien voor al bekend als aan
nemer. Een hele rij foto's zijn ge
tuigenissen, dat hij wat kerken en
scholenbouw betreft zijn mannetje
weet te staan.
Sinds 1955 wist deze broeder 2
kerken te bouwen van 3000 zitplaat
sen ieder, 2 van 2000 zitplaatsen en
tenslote nog een kapel. Meer den 20
3-klassige scholen verrezen in die
tijd onder zijn leiding. Een formida
bel aantal, ook al als men bedenkt,
dat de betonblokken, waaruit ze
worden opgebouwd ook zelf moeten
worden gemaakt.
Bx-oeder Servatius, die in verband
met het vrij slechte klimaat om de
5 jaren naar huis mag, op vacantie,
kon nu wat vroeger gaan om ook
zijn broer te treffen, die om de 7
jaren naar huis komt.
Viert de een zijn zilveren profes
siefeest, de andere viex-de zijn zil
vex-en inkledingsfeest. Bij de feeste
lijkheden op het Veulen was o.a.
ook aanwezig Zuster Hermini. Na
buurs, die hoofd is van de BLO te
Veghel en van haar overste verlof
gekx-egen had ook op het ouderlijk
huis aanwezig te mogen zijn bij deze
feestelijkheden.
Met ineengestrengelde pinken
slenterden de gelieven langs de wal
len in Gennep. Waar eens de vijan
den ontvangen werden met ketels
kokend water en brandende pek
kransen lispelden zij woorden van
liefde en eeuwige trouw.
De geschiedkundige ontwikkeling
van onze oude vestigsteden is zo
danig geweest, dat wijze voor
vaderen de oude bolwerken hebben
omgetoverd tot paradijselijke plant
soenen waarin het, naar elkeen
weet, goed minnekozen is.
De stedebouwkundigen en de his
torici mogen daar over mopperen
zoveel zij willen; als zij zich hun
jeugd herinneren zullen zij zich stil
houden.
Deze beide gelieven met hun in
eengestrengelde pinken slentex-den
voort naar een dergelijk oord van
rust. Het geruis van haar petticoat
klonk hem in de oren als het lief
lijk gelispel van een zilveren water
valletje bij een bergmeer.
Boven hun hoofden flonkerde de
sterrenhemel zoals hij eeuwen lang
boven verliefde paren heeft geflon
kerd. Wat wij aan surrogaat-hemel
lichamen naar boven schieten mag
op het totaal eigenlijk geen naam
hebben. In elk geval dachten deze
twee daar nu niet aan.
Zij zagen de sterren en zij zagen
de maan. en op het gras gezeten za
gen zij elkaax's ogen. Geen van bei
den sprak, maar in haar donkere
kijkers zag hij diep de vochtige
weerschijn van het stille licht aan
de avondhemel.
Op deze wijze zetten zij de con-
vex-satie enige tijd voort. Daarna ging
de torenklok slaan. Zuchtend nam
hij haar pink weer ter hand en
keux-ig in de pas slenterden zij naar
haar ouderlijke woning.
In deze woning had zich inmid
dels datgene voltrokken, dat de jon
geman tenslotte voor de rechter
bracht. Daar was n.l. een verstoox-de
vader, die met één oog naar het
beeldscherm, met het andex-e even
wel naar de klok keek. Op derge
lijke momenten kunnen vaders zich
plotseling bewust worden van een
grote vex-antwoox-delijkheid.
Terwijl de jonkman de pink van
de dochter omklemde, greep de
vader de deux-knop. In gestx-ekte
draf spoedde hij zich naar de wal
waar hij de plekjes wist die onze
zorgzame vadex-en daar hebben ge
wrocht. En terwijl de takken van
de seringen het jonge paar wee
moedig nawuifden stapte de ver
stoorde vader voort alsof hij de
trein moest halen. Hij had geen oog
voor het bleke sterrenlicht en het
intiem gekir van voorbijgaande
paren kon zijn woede slechts ver
groten
Het noodlot wilde, dat de ont
moeting plaats greep op een straat
hoek, dat wil zeggen volkomen on
verhoeds, zonder dat de een de an
der had zien naderen. Psychologisch
bezien werd daax-door de schok aan
merkelijk vergroot. De vader was
buiten adem van het rennen, de
beide jongeren van schrik. Zij ble
ven staan alsof hun pinken aan el
kander wai'en gevx-oren.
De vader greep zijn dochter beet
alsof zij een kopje was, dat hij tij
dens de afwas had laten vallen en
dat nog op het nippertje werd gered.
„Hoe dux-f je!" siste hij de be
dremmelde knaap toe. Zij sprak
niet. En met lede ogen zag de jonge
ling hoe pa haar beetpakte en niet
zich voertle als zijn persoonlijk
eigendom.
Pa was juist begonnen aan een
opvoedkundige uiteenzetting, die
echter op deze wijze niet in de leer
boeken der pedagogie voorkomt.
Toen hoorde hij achter zich snelle
voetstappen. Terwijl hij omkeek zag
hij in een flits hoe de jongeman zijn
dochter het handtasje ontrukte, zich
ijlings uit de voeten maakte, en voor
een verlicht winkelx-aam in het tasje
ging gx-aaien.
Dit was de bom die de vader deed
barsten. Hij rende naar de knaap.
Deze keerde zich om en gaf pa een
dreun__op het linkeroog, zoals dat in
vaktermen heet.
Ex- volgden nog enkele dreunen,
waarvan ik u de vaktex-men niet kan
noemen. Daax-op snelde de knaap
heen, het handtasje op de stoep ach
terlatend.
„Hoe kom je zo gek?" vroeg de
officier toen de jongen voor het
hekje moest komen
„Ik had haar eeix suikerzakje ge
geven", was het antwoord. „Toen
die pa kwam dacht ik; nou is alles
uit. Ik moet mijn suikerzakje terug!.,
De i-echter knikte begx-ijpend. Tien
gulden boete, zei hij.
SUIKERBIETENAREAAL WORDT
NOG STEEDS OMVANGRIJKER
Het jaar 1959 zal in het bijzonder
bij de suikerbietentelers in de her
innering bewaard blijven door de
ongekende di-oge en warme zomei-,
die een zeer slechte suikerbieten-"
opbrengst ten gevolge had. In Lim
burg bedroeg de oogst slechts de
helft van een normaal jaar.
De totale oppervlakte suikerbieten
bedx-oeg 4836.81 ha.
In 1958 was dit 4063.12 ha, een
stijging van ca 16 px-ocent. De 3
monsternemingen in Limbui-g op 27
juli, 10 en 24 aug. wezen een op
brengst aan van resp. gemiddeld
198, 294 en 374 gram per biet tegen
503, 691 en 815 gram in de andex-e
gebieden van Nedex-land. Het aantal
leden gaf een stijging te zien van
4870 naar 5363.
De met suikerbieten bezaaide op
pervlakte werd in het afgelopen
jaar wederom belangrijk uitgebreid,
nl. van 81.007 ha in 1958 tot 92.979
ha in 1959. Een toename dus van
11.972 ha of 15 procent.
In 1958 bedx-oeg de meex-der uit
zaai 1696 ha of i-uim 25 procent, zo
dat in 2 jaren het bietenareaal in
Nederland met i"ond 28.500 ha of 44
procent is toegenomen.
Het suikergehalte bereikte in 1959
een hoogte welke de laatste jaren
niet meer bereikbaar scheen, nl. 17,5
procent tegen gemiddeld 15.68 pro-
eent in de voorgaande 5 jaren.
De in Nedex-land uit de bieten-
oogst 1959 geproduceerde hoeveel
heid witsuiker bedx*oeg slechts
459.519 ton tegenover een geprodu
ceerde hoeveelheid van 529.731 ton
in 1958.
De binnenlandse consumptie die
■voor het suikerjaar 1957-1958 -op
ca 444.000 ton en voor 1958-1959 op
rond 452.000 ton werd berekend, zal
naar verwacht voor de periode 1 okt.
1959-30 sept. 1960 weer een toename
van ca 2 px-ocent te zien geven, over
eenkomstig de bevolkingsaanwas en
dan omstreeks 460.000 ton bedragen.
De garantiepi-ijs bietwortelsuiker-
cogst 1959 werd vastgesteld op 61
per 100 kg witsuiker.