Vreemde manieren
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN SELttVErm'm ABONNEMENTS-
Verhoogd kijk- en dubbel
luistergeld
Sociaal economische
veranderingen op komst?
P HO OREN
de politierechter
Uit Peel en Maas
Hei Mater Amabi-
liswerk in Venray
Zaterdag 16 juli 1960 No. 29 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52
L EN MAAS
1.40 (bulten Venray 1.60)
Wie mocht menen, dat het met de
ruilverkaveling Lollebeek zo'n vaart
niet meer loopt, omdat de plannen
opgeschoven zijn tot het komend
jaar, komt bedrogen uit. Dat onder
vonden o.a. enkele landbouwers aan
het Brukske en de Servatiusweg,
die vorige week bezoek kregen. Be
zoek van een mijnheer, die door de
plannen-makers uitgestuurd was om
eens poolshoogte te gaan nemen in
die buurten.
Deze mijnheer heeft daar ver
schillende mensen bezocht en o.m.
het volgende verhaal verteld:
In het kader van het Lollebeek-
plan komt een verandering en ver
betering van de verbinding Horst-
Venray. Via Castenray zal een nieu
we verkeersweg gaan lopen, recht
naar Venray toe, die ter hoogte van
de Servatiusweg o.a. de nieuwe ver
bindingsweg Veltum-Wanssum en
de Stationsweg zal snijden en uit
eindelijk op de Maasheseweg weer
uitkomt.
Die nieuwe weg is gepland op 20
meter.
Een en ander zal natuurlijk de
nodige grond kosten en daarvoor be
zocht dan deze mijnheer met
kaarten en tekeningen genoemde
boeren. Nu was het hem niet op de
eerste plaats om grond te doen, want
dat loste zich aldus deze mijn
heer vanzelf wel op als de ruil
verkaveling het volgend jaar er door
ging. Dan kreeg „men" de benodigde
grond toch wel te pakken.
Het was hem voornamelijk te
doen om de bedrijfsgebouwen, die
deze nieuwe verbindingsweg in de
weg liggen. Dat zijn er zo nogal en
kele, ook al omdat reeds bekend is,
dat van Huize Servatius aldus
weer deze mijnheer geen stukje
grond afgenomen mag worden(!)
Deze mensen hebben nu de keuze
tussen een boerderij in de Peel of in
de polder. Dat moest men hem dan
maar even opgeven
Binnenkort zouden er dan wel he
ren komen, die zouden vertellen of
ze nog wat bij moesten betalen of
dat ze nog geld uitkregen
Men ziet dus, dat er aan dat Lolle-
beekplan toch nog wel gewerkt
wordt. Alleen de manier waarop,
vinden we wel een tikkeltje vreemd.
Op verschillende voorlichtingsver
gaderingen, o.a. in Ysselsteyn is
inderdaad gesproken over de re
servering van grond voor een
nieuwe verkeersweg van Horst
naar Venray. Hiervcor schynen
reeds eerder plannen beslaan te
hebben bij de Prov. Waterstaat en
er is dus alles voor te zeggen om
met die plannen bij de verwezen
lijking van het Lollebeekplan re
kening te houden.
Maar het gaat o.i. niet aan, dat
mensen, die daarbij op de een of an
dere wijze betrokken worden, maar
nog niets weten, op zo'n manier
even voor de keus gesteld worden,
wat ze nu feitelijk wel willen. Deze
mensen willen niets als doodgewoon
op hun bedrijf blijven. En deze men
sen willen niets dan behoorlijk
voorgelicht worden. Want als mijn
heer van dit plan het doodgewoon
schijnt te vinden dat van Servatius
niets genomen wordt, maar wel van
andere niet zo'n grote lichamen,
dan mag hij dat misschien doodge
woon vinden, maar anderen vinden
dat op z'n zachtst uitgedrukt nog al
tijd meten met twee maten.
En nu maar kiezen tussen nog on
ontgonnen grond in de Heidse Peel,
die hiermede dus feitelijk gaat die
nen voor wegverbetering i.p.v. be
drijf s verbetering, of tussen de pol
der, is wederom op zijn zachtst
uitgedrukt wel helemaal een rare
vertoning
Want garanderen kan en wil men
niets
We willen de zaak reëel stellen.
Het verkavelingsplan Lollebeek is
een prachtig plan. Een idee, dat
als het verwezenlijkt wordt, in
derdaad van zeer groot belang zal
zijn voor deze hele streek. Maar
het is ook een plan, dat menig
boer argwanend bekijkt, want
men komt hem aan zijn grond, aan
zijn boerderij en het gaat hem
daarnaast nog geld kosten ook.
Het is dus zaak deze mensen op
zo'n volledig mogelijke wijze te
vertellen, wat men wil, waarom
men het zo wil en hoe men het
zal gaan doen.
In Ysselsteyn is al eens danig ru
zie geweest over een verkeerd be
grepen uitleg en het heeft avonden
praten gekost om de wagen weer in
het rechte spoor te brengen.
Nu doet men hier op het Brukske
en Servatiusweg weer zo, met het
gevolg, dat er al boeren rondlopen
met het idee binnenkort te moeten
gaan verhuizen, lappen grond kwijt
te worden e.d. meer. Dit kunnen wij
met de beste wil van de wereld geen
voorlichting noemen. Men wekt ver
wachtingen omtrent boerderijen in
de Peel en in de polder, of men ze
met handenvol te vergeven heeft,
men verwekt wrevel t.o.v. Huize
Servatius, die er helmaal niets mee
te maken heeft, omdat dit buiten de
ruilverkaveling valt, kortom men
brengt onrust, waar dit niet nodig
Waarom de betrokkenen bij deze
weghistorie niet eens op een ver
gadering genodigd, waar dan eens
verteld wordt hcc de vork aan de
steel zit en waarom een en ander
zo moet gebeuren als op tekening
staat. Terwijl het toch ook feen
overbodige luxe zou zijn, dat de
gemeente eens een dergelijke te
kening kreeg, want die moet nu
op vragen van bezorgde en be
trokken boeren vertellen, dat z(j
van niets weet. Dan is het nog
altüd tijd genoeg om een ambte
naar rond te sturen, die eventueel
nog nadere en juiste inlichtingen
kan geven.
We zijn-er van overtuigd dat het
geen gemakkelijke taak zal zijn om
alle plannen naar ieders tevreden
heid te verwezenlijken of zelfs maar
op te stellen. Maar men maakt deze
taak onwezenlijk zwaar als men niet
zorgt voor een goede en juiste voor
lichting.
Wat er in genoemde buurt tot
heden gegeven is, kan men bezwaar
lijk nog voorlichting noemen. Tot
schade en schande van dit grootse
plan.
Per 1 juli 1960 is van kracht ge
worden de „luistergeldbeschikking
1960", waarbij een nieuwe rege
ling is vastgesteld voor de beta
ling van luister- en kijkgeld. Zo
als was te voorzien, heeft deze
nieuwe regeling* bij de luisteraars
geen gunstig onthaal gevonden en
wel door de onverwachte offers
die velen zich zullen moeten ge
troosten.
Zoals bekend is, staat op iedere
luistervergunning aangegeven in
welk tijdvak deze kaart moest wor
den ingediend. Voorheen was men
verplicht iedere maand een radio
zegel ter waarde van 1 te plakken.
Dit tijdvak valt voor iedereen tus
sen de 5de dag t/m de 22ste dag van
een maand. Men ging met de volge
plakte kaart naar een postkantoor
en ontving tegelijk een nieuwe voor
het volgende jaar.
Dit plakken van zegels is nu afge
lopen; op een overgangstijd na.
De vergunningen welke in het
tijdvak van 5 juli 1960 tot en met 22
juli 1960 moeten worden ingeleverd,
hebben dus betrekking op het afge
lopen jaar. Nu moet voortaan het
luistergeld vooruit betaald worden
voor een geheel jaar tegelijk.
Hieruit volgt, dat hij die in ge
noemd tijdvak moet inleveren, op
het postkantoor te horen zal krijgen,
dat hij ook nog eens een zegel van
12 zal moeten kopen, te plakken
op de in te leveren kaart.
2 x 12 24
Degenen, die gewoon zijn geweest
tegelijk 12 zegels te kopen voor de
afgelopen kaart, moeten dus be
halve dat bedrag van 12 nog eens
f 12 neertellen voor het komende
jaartijdvak, dat is 24 ineens. Dat
is een heel bedrag, en indien hierop
niet gerekend wordt, is het, zoals
wij reeds vernamen uit bij ons in
gekomen brieven, „een rib uit je
lijf".
De postambtenaar neemt de luis
tervergunning niet aan, als niet te
vens daarop het zegel van 12 voor
het komende tijdvak geplakt wordt.
Betaalt u niet in het vastgestelde
tijdvak, dan dient de kaart na af
loop van dat tijdvak aangetekend
te worden opgezonden naar Den
Haag, maarook weer met het
radiozegel van 12 er bij opge
plakt. Doet u dit niet, dan bent u in
overtreding en is de kans op-een
proces-verbaal heel groot. De P.T.T.
heeft immers alleen maar even de
namen en adressen van die nala-
tigen aan de ambtenaren van de
buitendienst op te geven. Staat een
dezer heren op een gegeven ogen
blik voor uw neus en dan is het óf
alsnog betalen óf een proces-verbaal.
U KENT DE WET!
Een beroep op onwetendheid zal
niet veel uitmaken, want pers en
radio hebben de nieuwe regeling
reeds geruime tijd geleden bekend
gemaakt en bovendien „na afkon
diging van een wet, wordt iedere
Nederlander geacht deze te kennen".
Dat is natuurlijk lang niet altijd het
geval, want de meesten nemen van
dergelijke wetten bitter weinig no
titie, maar dat kost uiteindelijk geld!
Nog een voorbeeld. Moet iemand
in februari 1961 de luisterkaart in
leveren, volgeplakt niet radiozegels,
dan moet hij er op rekenen, dat er
bovendien nog een zegel ter waarde
van 12 geplakt zal moeten worden,
anders is het mis.
Zij echter die in juli I960 moeten
inleveren staan al direct voor de
grote uitgave van 12 naast de vol
geplakte kaart. Reken er dus maar
op het bedrag gereed te houden.
EN IN DE TOEKOMST?
Zijn de huidige vergunningen in
het voorgeschreven tijdvak ingele
verd, dan is het plakken van radio
zegels afgelopen. Men ontvangt dan
voor het komende luisterjaar een
ponsgiro-luisterkaart.
De als eerste in ons voorbeeld
aangehaalde luisteraar zal dus zo
omstreeks juni 1961 zo'n stortings
biljet ontvangen. Binnen het daarop
vermelde tijdvak zal hij dan moeten
storten. Voor de radio is de luister
bijdrage gehandhaafd op 12 per
jaar, in tegenstelling tot het kijkgeld
voor de televisiebezitters.
Het kijkgeld is van 1 juli I960 af
verhoogd van 30 tot 36 per jaar,
te betalen in twee termijnen van
18 per ponskaart, zoals tot nu toe
het geval is. Ook hier weer 'n over
gangstijd.
Nemen we een „kijker" die in no
vember 1960 het kijkgeld voor het
dan komende halfjaar zal moeten
voldoen. Deze krijgt niet toegezon
den een girobiljet groot 18 maar
groot 20, dus hij moet 2 meer
betalen, omdat de verhoging is inge
gaan op 1 juli 1960, derhalve zal hij
de maanden juli, augustus, septem
ber en oktober I960 moeten inhalen,
door betaling van 50 cent per maand
extra.
Televisiebezitters kunnen dus in
twee keer betalen, radiobezitters
moeten in eens betalen, vooruit.
WIE NIET WIL BETALEN
Luistert of kijkt u niet meer, door
b.v. verkoop, overlijden, of omdat u
niet meer wilt luisteren of kijken,
dan kan het teveel betaalde terug
gevraagd worden. Laten verzegelen
van een radio kost voortaan 2.50
voor verzegeling van een televisie
toestel is eenzelfde bedrag verschul
digd.
Tenslotte nog de mededeling dat
een honderdtal ambtenaren is be
last met de opsporing van nalatigen,
hetzij van niet op tijd betalende
klanten van de P.T.T., maar ook
van degenen die hun toestel niet
hebben opgegegeven. Deze laatste
categorie omvat altijd nog een 27.000
onwilligen. (Voorwaar geen kleinig
heid) die het vorige jaar een proces
verbaal hebben ontvangen!
Men zegt wel eens, dat we tegen
woordig in een dynamische tijd le
ven, d.w.z. een sterk bewegelijk tijd
vak, dat voortdurend grote veran
deringen ondergaat. Dit geldt zo
wel voor de wetenschap en de tech
niek als wel voor de sociale ontwik
keling.
Immers, het is nog maar 50 jaar
geleden, dat in het Zuiden, van ons
land een schex-pe strijd moest wor
den gevoerd voor de erkenning van
de R.K. Vakbeweging in een zich
sterk ontwikkelend bedrijf, hetwelk
thans tot een van de grootste onder
nemingen van ons land te rekenen
is.
In dat bedrijf werkt thans een on
dernemingsraad, terwijl begonnen
gaat worden met de invoering van
een verkorte werkweek.
Enige weken geleden heeft de Mi
nister van Justitie een commissie ge
ïnstalleerd, welke tot taak heeft een
onderzoek in te stellen naar de vraag
of de rechtsvorm van de onderne
ming herziening behoeft.
Wellicht zal een eenvoudig arbei
der zeggen, wat raakt mij dit?
Wat is in feite een rechtsvorm?
Behalve mensen zijn er ook z.g
rechtspersonen, welke overeenkoms
ten kunnen aangaan, eigendom kun
nen verkrijgen, kopen en verkopen,
procederen enz.
Dit zijn b.v. koninklijk goedge
keurde verenigingen of bonden,
maar dat zijn ook Naamloze Ven
nootschappen, Commanditaire ven
nootschappen, Coöpex-atieve vereni
gingen en in zekere zin vallen fir
ma's hier ook onder. De meeste be
drijven zijn Naamloze Vennoot
schappen, verenigingen van geld
schietende mensen, die hun geld bij
elkaar bi'engen, hiervoor aandelen
ontvangen en in de winst of het ver
lies delen.
Er zijn ook nog andere personen
die geen aandelen, doch alleen obli
gaties nemen, dus alleen maar geld
lenen aan die N.V. tegen vaste rente.
Andere rechtspersonen zijn, een
gemeente, de provincie, de water
schappen, de Staat. Deze organen
spelen in deze beschouwing thans
geen rol.
Zo'n N.V. heeft een bestuur en
een Raad van Commissarissen, wel
ke het toezicht' op het bestuur uit
oefent, terwijl de dagelijkse leiding
bij een of meer directeuren berust.
Deze directeuren zijn in dienst van
de N.V. waarbij zij betrokken zijn.
Heel deze bovenbouw van de N.V.
is ingesteld op 't behalen van voor
deel, op het behalen van winst. Dit
is de prikkel die de mensen drijft.
De factor Arbeid, waar in feite
het belangrijkste deel van iedere on
derneming op drijft, heeft hierin
geen zeggenschap.
Men weet dat nog zo pas in Ne
derland wat te doen is geweest, toen
aan Commissarissen van een be
paalde N.V. grote bedragen wei-den
toegekend.
Bij de installatie nu van deze
Commissie heeft de Minister van
Justitie het volgende gezegd: De
taak Uwer commissie is een onder
zoek in te stellen naar de vraag of
de rechtsvorm van de onderneming
herziening behoeft en daarbij in het
bijzonder aandacht te schenken aan
het bestuur en het toezicht bij de
grote onderneming, alsmede de pu
blieke verantwoording van de onder
neming.
Deze taak is ruimer, dan indertijd
voorgesteld door de Stichting van de
Ai-beid.
In de eerste plaats vraagt als punt
van onderzoek 't complex van vraag
stukken binnen de bestaande struc
tuur van de onderneming of ven
nootschap de aandacht. Het gaat
o.m. om de wijze waarop naleving
van nadere wettelijke bepalingen
zou kunnen worden verzekerd.
Vervolgens zal de machts-verde-
ling tussen de organen der Vennoot
schap een punt van onderzoek moe
ten uitmaken zoals de positie van de
Raad van Commissarissen, de rege
ling van het stemrecht, de mede
zeggenschap der werknemers, ei
dergelijke.
Ook de positie van de vakoi'gani-
satie ten opzichte van de onderne
ming.
Tenslotte ook de vraag of de on
derneming als een gemeenschap van
kapitaalverstx-ekkers, van leiding
gevende en uitvoerende arbeid, ook
invloed moet hebben 'op de vorm
geving der onderneming. Hier zal
mét voorzichtigheid (aldus de minis
ter) tewerk moeten worden gegaan.
Hierop aansluitend is het van be
lang te vernemen, hoe in financiële
"bndernemingskririgen gedacht wordt
over hetgeen de heer Middelhuis
van de KAB, dezer dagen gezegd
heeft over de bezitsvorming. Welnu
in het financiële dagblad wordt over
hetgeen de heef Middelhuis over de
lonen en bezitsvorming heeft ge
zegd, het volgende opgemerkt:
„Naar de vormen geoordeeld is er
natuurlijk veel verschil tussen het
denken in socialistische kring (NVV)
en het veel reëeler denken in de
KAB-top.
In het socialistische kamp denkt
men aan de bezetting van de onder
neming door wettelijke regeling
van een drie-partij en-raad van com
missarissen.
Het denken in de KAB-top is be
ter en diepgaander gefundeei'ddaar
gaat het niet cm de macht van de
arbeiders-collectiviteit in de onder
neming van de individuele deelver-
krijging in het aandelen-kapitaal
door de ai'beider persoonlijk.
Het klonk verwonderlijk van de
heer Middelhuis, want hij zag de in
gehouden en ondergeploegde (geïn
vesteerde) winsten als bi'on voor het
aandeelhouderschap van de arbei
ders en niet allereerst de lonen.
Deze weg zou dus te richten zijn op
de etische betekenis van het ver
werven van bezit".
Het Financiële Dagblad gaat daar
dan nog verder op in.
Voor ons is het van belang te wij
zen op de veranderingen welke op
komst zijn. Zij zullen nog wel niet
direct verwezenlijkt worden, maar
men moet toch oog hebben voor de
veranderingen, welke op komst zijn.
Want in wezen betekent het dat het
begrip proletarieër (niets anders be
zitten dan zijn kroost), gaat verdwij
nen en dat langzaam aan de arbei
der ook mede-bezitter wordt.
De socialistische richting gaat in
de richting van het gemeenschappe
lijk bezit, de KAB gaat in de rich
ting van het privé-stelsel, mits de
belangen der werknemers hierdoor
niet in het gedrang komen.
Deze structuele wijzigingen zullen
de arbeiders nopen tot studie van
hetgeen zich aan het voltrekken is.
R.K. OPENBARE LEESZAAL
EN BIBLIOTHEEK
Paterslaan 1 Venray
Nieuwe aanwinsten
ROMANS:
Blake N., De noodlottige zeereis.
Detective.
Blond G., Invasie, 6 juni 1944.
Oorlogsroman.
Chesterton G.K., De wijsheid van
father Brown. Humoristische roman.
Christie A. De man in bruine, pak
Detective.
Christie A., De moord op Roger
Ackroyd. Detective.
Cronin A.J., Dokter onder de tro
penzon. Doktersroman.
Dekker M„ De laars op de nek,
1939-1944. Roman spelend in Am
sterdam tijdens de bezetting.
Frank P., Gevecht met de nacht.
Verhaal van een compagnie Ameri-
VOOR EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
EN VAKKUNDIGE
PLAATSING ZORGT;
kaanse mariniers tijdens de Ko
reaanse oorlog.
Gaan E., De storm. Geestige ro
man die de di'aak steekt met de
Amerikaanse super-organisatie.
Hlasko M., De achtste dag van de
week. Verhalen.
Landell O. de, De mislukte pasto
rale. Humoristische roman.
Mons M., De verborgen dood. De-
tectiver
Wyndham J., De getekenden. Fan
tastisch vei-haal dat speelt in een
maatschappij, enige eeuwen na een
atoomoorlog.
STUDIEBOEKEN:
Bommeljé C., Cactussen.
Braun G.Z. en J. Los. Op zoek
naar het onbekende, een speurtocht
door het oerwoud van de algebra.
Dooraard A. den, Grieken zijn
geen goden.
Fehringer O., Dierentrek.
Geyl P., Nederlandse figuren.
Gibson G., In zoeklicht en af-
weervuur.
Hendrix P., Ikonen.
Hoesel A.F.G. van, Kijk op men
sen, voetangels en klemmen bij het
beoordelen van anderen.
Houter F. den, Sollicitatie brieven.
Ruting J., Wat zaaien wij dit jaar?
Shrader H., De slag om de hart
slag.
Spoerl A., Kies zelf uw auto.
Thienen F. van, Acht eeuwen W.-
Europees costuum.
Voorbergh C., Erfenis der eeuwen.
De nieuwe jongste bediende leg
de zijn benen op het schrijfbureau,
klaarblijkelijk zeer vermoeid na het
eerste uur in zijn verse betrekking.
Hij hield een passerende oudere col
lega aan en zei dat de baas een vent
van niks was, een opgeblazen
zeepbel, die bij het eerste zuchtje
wind uiteen zou spatten. Iemand die
meneer was van de zweetdruppels
van het personeel. Wiens dure wa
gen als het ware gestookt werd met
het bloed van de jongste bediende,
in plaats van met benzine.
De oudere luisterde verrast en
enigszins uit het veld geslagen. „Hoe
kom je in hemelsnaam aan die on
zin?" vroeg hij verbaasd.
„Dit is geen onzin", antwoordde
de knaap zonder blikken of blozen,
„dit is de zuivere waarheid. Die uit
buiter zit daar maar in zijn privé-
kantoor dure sigaren te roken. Hij
wenkt en het personeel draaft. Hij
ziet ons nog niet eens staan. Ik werk
hier al meer dan een uur, en ik heb
hem nog niet eens gezien!
En kijk nou eens uit het raam. Zie
de zon schijnen. Mijn vriendje gaat
vandaag kamperen. En ik mag niet
mee. Ik moet werken om die uit
buiter nog rijker te maken".
De volwassen luisteraar had zich
inmiddels enigszins hersteld van de
schrik. Hij keek streng en zei mop
perig: „Zulke theorieën moet je
maar uit je hoofd zetten. Allemaal
onzin wat je daar zegt. Kuiken! Je
bent nog niet eens goed droog ach
ter je oren. Hou je mond!"
„Kuiken?" riep de knaap geërgerd,
,man laat naar je kijken! Je bent
een slome sufferd, daar!
Dat jij in al die jaren nog niet in
de gaten hebt wat ik een uur heb
gezien. Uitslover!"
Thans strekte de volwassene de
hand uit, greep de jongen bij de
kraag en deed wat de vader van de
knaap had behoren te doen. Hij
legde hem over de knie en diende
hem een ferm pak slaag toe. „Daar
heb je je salaris!" riep hij buiten
adem na afloop van de kastijding.
„En nu de deur uit, mars!" Het was
namelijk de baas zelf, die de nieu
we jongste bediende de deur uit
werkte zoals hij in jeugdiger dagen
doelpunten maakte in het eerste.
In de straat surveilleerde een po
litieman, en de ontslagene repte zich
naar deze dienaar van Hermandad
om zijn beklag te doen. „Ik kon toch
niet weten dat het de baas was?"
zei hij huilerig toen hij als getuige
bij de politierechter moest komen.
De baas stond rustig in het ver
dachtenbankje. „Het luchtte beslist
op", zei hij. „Zo nu en dan heeft een
mens zo'n opkikkertje nodig".
,Maar dan moet u zich toch niet
aan uw personeel vergrijpen", zei de
i-echter streng.
.Daar maak ik ook geen gewoon
te van", zei de baas. „Dit is pas de
eerste keer. Waarschijnlijk is het
ook de laatste keer, hoewel het goed
bevallen is. Hij wordt wel een goede
kracht in de zaak".
„Goede kracht?!" riep de rechter
verbaasd, „en u hebt hem. ontsla
gen!"
„Jawel", zei de baas, „maar ik heb
hem weer aangenomen ook. Later op
de dag herinnerde ik me, dat ik mijn
loopbaan precies zo ben begonnen.
Alleen had ik het geluk niet tegen
mijn werkgever te praten. Toen heb
ik hem maar terug laten komen. En
ik moet zegen, dat hij goed zijn best
doet. Die grote-mensenallures gaan
er een beetje af. Ik heb een hekel
aan slijmerige jongens. Deze redt
zich wel".
„Laten we er maar niet langer
over praten", zei de rechter. „Tientje
boete".
van 23 juli 1910
De heer Th. de Ponti, uit Oirlo,
thans onderwijzer te Maashees,
slaagde te Arnhem voor hoofdonder
wijzer.
In een vergadering van de R.K.
Volksbond, besprak men wederom
de oprichting van een coöperatieve
broodbakkerij en levensmiddelen
zaak. Het bestuur verklaarde uit
drukkelijk een dergelijke coöperatie
niet te steunen.
De leden Lenssen en Vervoort me
nen, dat zij toch 't recht hebben, om
daarvoor te werken en op andere
plaatsen te informeren en begrijpen
niet, waarom de geestel..adviseur en
bestuur zo'n coöperatie tegenwer
ken.
Het lid van den Berg zou de bak
kers laten inschrijven en die dan 't
goedkoopst brood levert, aan alle
leden van de Volksbond te laten le
veren.
Ook werd gesproken over coöpe
ratief aankopen van steenkolen. Uit
de ervaringen hiermee het vorig jaar
opgedaan, heeft het bestuur beslo
ten zich hiermee niet meer te be
lasten. Willen andere leden dit doen.
hun is dit goed, maar niemand had
hier idee voor.
van 20 juli 1935
Een vrouw werd aangehouden,
die onder bedriegelijke voorwend
sels bij de kloosters alhier geld
trachtte los te krijgen.
De lijst der inrichtingen die op
de kermis-» te Venray standplaats
hebben, bevatte o.m.: L. Janvier,
stoomcarroussel en lunapark; Riozzi,
bioscooptheater; J. vd. Vorst, lucht-
schommels en draaimolen.
- Op 15, 16 en 17 sept. wordt te
Venray de tweede Noord-Limburgse
Land- en Tuinbouwtentoonstelling
gehouden. De eerste tentoonstelling
werd alhier gehouden in 1925, even
eens als nu op het sportterrein aan
de Leunseweg.
Bouwvergunning werd verleend
aan M.H. Stevens te Oirlo, voor het
bouwen van een schuur; aan B. van
der Sterren te Oirlo voor het bou
wen van een boerderij; aan L.M. v.
Soest te Oostrum voor het bouwen
van een woonhuis.
Als extra-reclame werd aange
boden 1 pond fijne koffie in 1 bus,
3 pond koekjes of 3 pond speculaas
samen voor 1 gulden.
In september vangen de lessen
aan de Mater Amabilisschool en de
Jongeren cursus weer aan en is er
thans gelegenheid zich hiervoor een
dezer cursussen op te geven.
U weet, dat de Mater Amabilis
school zich richt tot alle meisjes
vanaf 17 jaar eix ouder, zonder on
derscheid van rang of stand.
Het programma van deze school
wordt uitgewerkt gedurende drie ja
ren en wel van september tot mei,
2 avonden in de week.
De cursisten krijgen zowel theo-
retische__als practische lessen zoals
kindervoeding, godsdienst, opvoed
kunde, medische raad, smaakont-
wikkeling, woninginrichting, koken
en naaien, sport en zang.
Belangi-ijk zijn ook de excursies,
feestavonden en niet te vergeten de
jaarlijkse schoolreis en het kam
peren.
In de zomermaanden kunnen zij
zich aansluiten bij verschillende
clubs o.a. zwemmen, volley, toneel
of fietsclub.
De Mater Amabilisschool is geen
school in de strikte betekenis van
het woord, doch zij wil het meisje
een practische vorming geven om
haar te helpen een juiste houding te
bepalen voor haar toekomstige taak
als huismoeder.
De jongeren-cursus in Venray
Voor de meisjes van 15 en 16 jaar
is er één middag in de week en wel
op dinsdag ook gelegenheid een cur
sus te volgen onder de naam JON
GEREN CURSUS. Deze cursus wordt